PL173993B1

PL173993B1 - Sposób otrzymywania 10-dezacetylobakatyny III

Info

Publication number: PL173993B1
Application number: PL93308243A
Authority: PL
Inventors: Rodolphe Margraff
Original assignee: Rhone Poulenc Rorer Sa
Priority date: 1992-10-05
Filing date: 1993-10-04
Publication date: 1998-05-29
Also published as: CZ84495A3; AU680440B2; GR3022229T3; SK43195A3; US5393896A; ZA937312B; UA40601C2; TW404944B; ATE147381T1; EP0663909A1; JP3299753B2; FI951590A; SK280335B6; ES2095672T3; CZ286593B6; CN1085552A; LV10620A; PL308243A1; LTIP1398A; FI109797B

Abstract

1. Sposób otrzymywania 10-dezacetylobakatyny III z wodnego ekstraktu róznych czesci cisu (Taxus sp.) jak kora, pien, korzenie lub liscie, znamienny tym, ze na rozdrobnione czesci cisu dziala sie woda, od masy roslinnej w zawiesinie oddziela sie roztwór wodny zawierajacy 10-dezacetylobakatyne III, z którego ekstrahuje sie 10-dezacetylobakatyne III za pomoca rozpuszczalnika organicznego, ekstrakt organiczny oddziela sie od fazy wodnej, rozpuszczalnik organiczny usuwa sie a z otrzymanej pozostalosci krystalizuje sie selektywnie 10-dezacetylobakatyne III z rozpuszczalnika organicznego i wyodrebnia 10-dezacetyloba- katyne w postaci oczyszczonej. PL PL PL PL PL PL PL

Description

Taxus media lub Taxus wallichiana.

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest sposób otrzymywania 10-dezacetylobakatyny III, półproduktu stosowanego przy wytwarzaniu taksolu, produktu o nazwie Taxotere lub ich analogów, z różnych części roślin zawierających te związki.

Bardziej szczegółowo, przedmiotem wynalazku jest selektywne otrzymywanie 10-dezacetylobakatyny III z kory, pnia, korzeni lub liści różnych gatunków cisów.

Taksol, produkt o nazwie Taxotere oraz ich analogi o wzorze ogólnym:

wykazując bardzo dobre własności przeciwrakowe i przeciwbiałaczkowe są znakomitymi środkami chemioterapeutycznymi w leczeniu niektórych nowotworów, takich jak na przykład rak piersi, prostaty, okrężnicy, żołądka, nerki lub jąder, a zwłaszcza rak jajnika.

W szczególności, we wzorze (I) Ar może oznaczać grupę fenylową ewentualnie podstawioną, R może oznaczać atom wodoru, grupę acetylową lub grupę karbamylowąN-podsta wioną,

173 993

R’ oznacza atom wodoru lub grupę karbamylową N-podstawioną a Ri może oznaczać grupę fenylową lub grupę R2-O- w której R2 oznacza grupę alkilową, alkenylową, alkinylową, cykloalkilową, cykloalkenylową, bicykloalkilową, fenylową lub heterocyklilową.

Taksol odpowiada produktowi o wzorze ogólnym (I) w którym Ar i Ri oznaczają grupę fenylową, R oznacza grupę acetylową a R’ oznacza atom wodoru, zaś produkt o nazwie Taxotere odpowiada produktowi o wzorze ogólnym (I) w którym Ar oznacza grupę fenylową, R i R’ oznaczają atom wodoru a Ri oznacza grupę tert-butoksylową.

Taksol, występujący w postaci naturalnej w niewielkich ilościach w różnych gatunkach cisów, jest trudny do wyodrębnienia bez spowodowania całkowitego zniszczenia rośliny. Na przykład, taksol może być wyodrębniony według metody C.H.O. Huang i współprac. J. Natl. Prod., 49, 665 (1986), polegającej na działaniu na rozdrobnioną korę Taxus brevifolia metanolem, zatężeniu ekstraktu, ekstrakcji koncentratu dichlorometanem, ponownym zatężeniu, zdyspergowaniu pozostałości w mieszaninie heksan-aceton (1-1 objętościowo), oczyszczeniu części rozpuszczonej przez chromatografię na kolumnie ze środkiem Florisil z uzyskaniem surowego taksolu, który oczyszcza się przez kolejne krystalizacje z mieszanin metanol-woda i heksan-aceton, następnie przez chromatografię i kolejną krystalizację. Wyekstrahowane w ten sposób ilości taksolu mogą stanowić od 0,005 do 0,017% użytej części rośliny.

Produkt o nazwie Taxotere, nie istniejący w postaci naturalnej, może być otrzymany na drodze półsyntetycznej z 10-dezacutylobakatyny III o wzorze:

sposobami opisanymi, na przykład, w patentach amerykańskich US 4814470 lub US 4924012, bądź w zgłoszeniu międzynarodowym PCT WO 92/09589.

Taksol może również być otrzymany sposobami, w których bierze udział 10-dezacetylobakatyna III, a więc bądź drogą przejścia przez pośredni produkt o nazwie Taxotere w warunkach opisanych w patencie amerykańskim US 4857653, bądź przez estryfikację bakatyny III w warunkach opisanych w patentach europejskich EP 400971 lub EP 428376, bądź też przez estryfikację 10-dezacetylobakatyny III i acetylowanie w warunkach opisanych w patencie amerykańskim US 4924011.

Różne odmiany cisów (Taxus baccata, Taxus brevifolia, Taxus canadensis, Taxus cupidata, Taxus floridana, Taxus media, Taxus wallichiana) .zawierają pochodne taksanu, którymi są głównie taksol i 10-dezacetylobakatyna III; pozostałe pochodne to zwłaszcza cefalomannina, 10-dezacetylocefalomannina lub bakatyna III, ewentualnie związane z cukrami.

Podczas gdy taksol znajduje się głównie w pniu i korze, 10-dezacetylobakatyna III występuje zasadniczo w liściach. Z drugiej strony, zawartość 10-dezacutylobakatyny w liściach jest zazwyczaj dużo większa od zawartości taksolu, niezależnie od tego, czy występuje on w korze, pniu lub liściach.

Wynika stąd, że szczególnie ważna jest możliwość dysponowania 10-dezacet.ylobakatyną III, będącej podstawą dla wytwarzania dużo większych ilości taksolu niż drogą bezpośredniej ekstrakcji z cisów lub przez wytworzenie produktu o nazwie Taxotere.

Podczas ekstrakcji 10-dezacetylobakatyny III z liści cisów nie zachodzi całkowite zniszczenie rośliny, której liście mogą być stosowane ponownie po każdym cyklu wzrostu.

Znane metody ekstrakcji pochodnych taksanu zawartych w różnych częściach cisu (kora, pień, korzenie, liście,...) wymagają zazwyczaj stosowania długotrwałych i kosztownych technik

173 993 chromatograficznych, nie pozwalających na pełne i ilościowe oddzielenie pochodnych taksanu obecnych początkowo w roślinie.

10-dezacetylobakatynę III można otrzymać z wydajnościami około 300 mg na kg liści (Taxus baccata) sposobem polegającym na maceracji igieł w etanolu, ekstrakcji rozpuszczalnikiem organicznym takim jak chlorek metylenu i kolejnych chromatografiach, opisanym w patencie amerykańskim US 4814470.

Różne składniki pochodnych taksanu znajdujące się w różnych częściach cisu można także oddzielić metodami z zastosowaniem chromatografii w fazie ciekłej odwróconej, opisanymi szczegółowo w zgłoszeniu międzynarodowym PCT WO 92/07842. Sposoby te polegają zasadniczo na poddaniu surowych ekstraktów z cisów chromatografii w fazie ciekłej odwróconej na adsorbancie, z którym wiążą się pochodne taksanu, na eluowaniu pochodnych taksanu i na wyodrębnieniu ich. Według tego sposobu, z 1 kg rozdrobnionych i wysuszonych liści można wyodrębnić 200 mg 10-dezacetylobakatyny III.

Obecnie znaleziono, i to stanowi przedmiot niniejszego wynalazku, że 10-dezacetylobakatynę III można wyekstrahować, bardzo selektywnie i z doskonałą wydajnością, z różnych części cisu, a zwłaszcza z liści, prostym sposobem bez udziału technik chromatograficznych. Na przykład, z kilograma liści cisu (Taxus baccata) można wyekstrahować około 800 mg 10-dezacetylobakatyny III.

Sposób według wynalazku polega na wyodrębnieniu 10-dezacetylobakatyny III z wodnego ekstraktu liści cisu.

Bardziej szczegółowo, sposób według wynalazku polega na:

- bądź

1) działaniu wodą na rozdrobnione części cisu (Taxus sp.),

2) oddzieleniu od masy roślinnej w zawiesinie roztworu wodnego zawierającego 10-dezacetylobakatynę ΠΙ,

3) ekstrakcji rozpuszczalnikiem organicznym 10-dezacetylobakat.yny III z roztworu wodnego,

4) oddzieleniu od fazy wodnej ekstraktu organicznego zawierającego 10-dezacetylobakatynę III,

5) usunięciu rozpuszczalnika organicznego z tak oddzielonego ekstraktu organicznego,

6) przeprowadzeniu z otrzymanej w ten sposób pozostałości selektywnej krystalizacji 10-dezacetylobakatyny III z rozpuszczalnika organicznego,

7) wyodrębnieniu 10-dezacetylobakatyny m w postaci oczyszczonej,

- bądź

1) działaniu wodą na rozdrobnione części cisu (Taxus sp.),

3) adsorpcji na odpowiednim podłożu roztworu wodnego zawierającego 10-dezacetylobakatynę III,

4) desorpcji 10-dezacetylobakatyny DI za pomocą rozpuszczalnika organicznego,

5) usunięciu rozpuszczalnika organicznego z desorbatu,

6) przeprowadzeniu z otrzymanej w ten sposób pozostałości selektywnej krystalizacji H^^<^(^^^^<^<etyłobakatyny III z rozpuszczalnika organicznego,

7) wyodrębnieniu 10-dezacetylobakatyny III w postaci oczyszczonej.

Sposób według wynalazku może być stosowany dla każdej odpowiedniej części cisu, takiej jak kora, pień, korzenie lub liście. Cis stosowany w sposobie według wynalazku należy korzystnie do odmiany Taxus baccata, Taxus brevifolia, Taxus canadensis, Taxus‘ cupidata, Taxus floridana, Taxus media lub Taxus wallichiana. Szczególnie preferowane jest stosowanie liści cisu (Taxus baccata, Taxus brevifolia), które zazwyczaj są bogatsze w 10-dezacet.ylobakatynę ΠΙ. Użyte fragmenty mogą mieć wymiary od 0,5 do kilku milimetrów. Ze względu na wygodę może być korzystne stosowanie fragmentów, których średnie rozmiary są mniejsze od 1 mm. Rozdrobnione i ewentualnie wysuszone części cisu można otrzymać w operacjach rozdrabniania

173 993 i ewentualnie suszenia, poprzedzających operacje zamrażania i rozmrażania świeżych części rośliny lub następujących po nich lub też wstawionych między operacje zamrażania i rozmrażania świeżych części rośliny.

Działanie wodą na rozdrobnione części cisu prowadzi się metodami znanymi specjaliście. W szczególności, wodny roztwór zawierający 10-dezacetylobakatynę III otrzymuje się zazwyczaj przez mieszanie rozdrobnionych części cisu z wodą, w temperaturze zawartej między 20 i 65°C, w czasie od 30 minut do 2 godzin. Ilość użytej wody może zmieniać się w szerokich granicach, jednakże dogodnie jest stosować ilość 2 do 10 litrów wody w przeliczeniu na kg części rośliny rozdrobnionej i wysuszonej, a korzystnie około 5 litrów wody na kg. Dla prowadzenia tej operacji i pracy z ultradźwiękami może być korzystne stosowanie wody odmineralizowanej.

Dla poprawy wydajności może okazać się korzystne prowadzenie kilku operacji działania wodą na masę roślinną, tak aby otrzymać wodne roztwory, z których ekstrahuje się 10-dezacetylobakatynę III w warunkach opisanych poniżej.

Otrzymany wodny roztwór zawierający 10-dezacetylobakatynę III oddziela się od masy roślinnej znanymi sposobami, takimi jak filtracja, odwirowanie lub dekantacja. Uzyskany wodny roztwór, ewentualnie oziębiony, może być przerobiony jednym z następujących sposobów:

1) 10-dezacetylobakatynę III ekstrahuje się, raz lub kilka razy, rozpuszczalnikiem organicznym. Szczególnie nadają się rozpuszczalniki organiczne wybrane spośród eterów takich jak eter metylowo-tert-butylowy, eter etylowo-tert-butylowy, eter metylowo-n-butylowy, eter metylowo-n-amylowy, eter etylowo-tert-amylowy, eter tert-butylowo-izopropylowy, eter etylowoizobutylowy, eter tert-butylowo-n-propylowy lub eter etylowo-n-heksylowy oraz estrów alifatycznych takich jak octan etylu, octan propylu, octan izopropylu, octan n-butylu, octan tert-butylu, tert-butylooctan metylu, propionian tert-butylu lub octan tert-amylu. Szczególnie korzystne są eter metylowo-tert-butylowy, eter etylowo-tert-butylowy, octan etylu lub octan n-butylu.

Ekstrakcję rozpuszczalnikiem organicznym prowadzi się zazwyczaj dla roztworu wodnego, którego pH jest niższe od 7, a korzystnie niższe od 6.

Ekstrakty organiczne zawierające 10-dezacetylobakatynę III oddziela się od fazy wodnej przez zastosowanie zwykłych technik, takich jak dekantacja.

Ekstrakty organiczne ewentualnie przemywa się wodnym roztworem słabej zasady (na przykład wodnym roztworem węglanu sodu) i/lub wodą. Po wysuszeniu, z ekstraktu usuwa się rozpuszczalnik organiczny zwykłymi metodami, zwłaszcza przez destylację, ewentualnie pod zmniejszonym ciśnieniem, uzyskując zazwyczaj stałą pozostałość, z której wyodrębnia się 10-dezacetylobakatynę III.

2) w celu związania 10-dezacetylobakatyny III wodny roztwór adsorbuje się na odpowiednim podłożu. Jako podłoże stosuje się żywicę adsorbującą, korzystnie wybraną spośród żywic polistyrenowo-diwinylobenzenowych.

Desorpcję 10-dezacetylobakatyny III prowadzi się przez przemywanie podłoża odpowiednim rozpuszczalnikiem. Jako rozpuszczalnik korzystnie stosuje się alkohol alifatyczny zawierający 1 do 3 atomów węgla, a zwłaszcza metanol.

Roztwór organiczny oddziela się od podłoża, zazwyczaj przez filtrację, po czym zatęża do sucha, zazwyczaj przez destylację, ewentualnie pod zmniejszonym ciśnieniem, uzyskując zazwyczaj stałą pozostałość, z której wyodrębnia się 10-dezacetylobakatynę III.

Selektywną krystalizację surowej 10-dezacetylobakatyny III, otrzymanej jednym lub drugim sposobem, prowadzi się z roztworu uzyskanej pozostałości w rozpuszczalniku organicznym lub w mieszaninie rozpuszczalników organicznych. Jako rozpuszczalniki umożliwiające selektywną krystalizację 10-dezacetylobakatyny III można korzystnie stosować nitryle alifatyczne takie jak acetonitryl, propionitryl lub izobutylonitryl, ewentualnie w mieszaninie z alkoholem alifatycznym takim jak metanol, etanol, propanol, izopropanol lub n-butanol, bądź z estrem alifatycznym takim jak octan etylu, octan izopropylu, octan n-butylu lub octan tert-butylu, bądź z ketonem alifatycznym takim jak aceton, metyloetyloketon, metylopropyloketon, metylo-n-butyloketon lub metyloizobutyloketon. Szczególnie korzystne jest prowadzenie selektywnej krystalizacji z acetonitrylu, ewentualnie w obecności etanolu i/lub octanu etylu bądź n-butylu· i/lub acetonu.

173 993

Wytrąconą 10-dezacetylobakatynę III można oddzielić przez filtrację, dekantację lub odwirowanie.

Sposób według wynalazku pozwala na otrzymanie czystej 10-dezacetylobakatyny III zazwyczaj z dużo większymi wydajnościami od uzyskiwanych przy stosowaniu sposobów znanych wcześniej. Sposób według wynalazku pozwala na prawie ilościowe wyekstrahowanie całej 10-dezacetylobakatyny III zawartej w użytych częściach rośliny, zwłaszcza w liściach.

10-dez.acetylobakatynę III otrzymaną sposobem ekstrakcyjnym według niniejszego wynalazku można stosować do wytwarzania taksolu lub produktu o nazwie Taxotere lub ich pochodnych, w warunkach opisanych bardziej szczegółowo w patentach EP 0253738, EP 0253739, EP 0336841, EP 0336840, WO 9209589, EP 0400971 i EP 0428376.

Poniższe przykłady ilustrują sposób według wynalazku.

Przykład 1

Do 2,5 litrów wody odmineralizowanej ogrzanej do 50°C dodaje się 500 g rozdrobnionych i wysuszonych liści cisów (Taxus baccata), których średni rozmiar cząstek jest mniejszy od 1 mm i w których zawartość 10-dezacetylobakatyny III, oznaczona metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC), wynosi 0,08% (czyli 400 mg 10-dezacetylobakatyny III w 500 g liści). Miesza się w ciągu 1 godziny w 50°C, po czym sączy.

Przesącz (1,8 litra), którego pH wynosi 5,4, ekstrahuje się 3 razy 0,9 litra octanu etylu. Połączone fazy organiczne (2,7 litrów) przemywa się 2 razy 1 litrem 0,1 M roztworu węglanu sodu, następnie 2 razy 1 litrem wody odmineralizowanej i na koniec suszy nad siarczanem sodu. Po przesączeniu i zatężeniu do sucha otrzymuje się ciało stałe (3,2 g), które rozpuszcza się w 9 cm³ acetonitrylu w temperaturze około 70°C. Po oziębianiu w ciągu nocy w temperaturze +4°C osad oddziela się przez odsączenie. Po wysuszeniu otrzymuje się 245 mg kryształów zawierających, według analizy HPLC, 75% czystej 10-dezacet.ylobakatyny III, czyli 183 mg. Ługi pokrystalizacyjne zawierają, według analizy HPLC, 40 mg 10-dezacetylobakatyny III.

Masę roślinną, która zatrzymała 0,7 litra wody, ekstrahuje się dwa razy w warunkach opisanych powyżej. Połączone przesącze wodne przerabia się jak poprzednio. W ten sposób otrzymuje się 2,5 g stałego produktu, który rozpuszcza się w 5 ciF acetonitrylu w temperaturze około 70°C. Po oziębianiu w ciągu nocy w temperaturze +4°C oddziela się przez odsączenie 169 mg kryształów zawierających, według analizy HPLC, 75% czystej 10-dezacetylobakatyny III, czyli 127 mg. Ługi pokrystalizacyjne zawierają, według analizy HPLC, 47 mg 10-dezacetylobakatynyHI.

Całkowita ilość 10-dezacetylobakatyny III wyekstrahowanej wodą wynosi 183 + 40 + 127 + 41 = 397 mg.

Wydajność jest praktycznie ilościowa.

Przykład 2 litry wody odmineralizowanej ogrzewa się do 50°C, po czym dodaje się 500 g rozdrobnionych i wysuszonych liści cisów, których średnia średnica cząstek wynosi 1 mm i. w których zawartość 10-dezacetylobakatyny III, oznaczona metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC), wynosi 0,08% (czyli 400 mg 10-dezacetylobakatyny III w 500 g liści). Miesza się w ciągu 1 godziny w 50°C, po czym sączy. Przesącz (1,97 litra), którego pH wynosi 5,15, doprowadza się do pH=4,6 przez dodanie stężonego kwasu solnego, po czym sączy przez membranę z tektury azbestowej na filtrze Seitza. Odbiera się 1,8 litra przesączu.

300 cm3 przesączu ekstrahuje się 2 razy 150 cm3, następnie 4 razy 60 cm'3 eteru metylowo-tert-butylowego (MTBE). Połączone i zatężone ekstrakty dostarczają 620 mg ciała stałego, które rozpuszcza się w 3 cm ³ acetonitrylu w 70°C.

Po oziębianiu w ciągu nocy +4°C oddziela się przez odsączenie 28 mg krystalicznej 10-dezacetylobakatyny III, której czystość oznaczona metodą HPLC wynosi 90%. Ługi pokrystalizacyjne zawierają 12,8 mg 10-dezacetylobakatyny III (oznaczenie metodą HPLC).

Przykład 3 kg świeżo ściętych liści cisu (Taxus baccata), w których zawartość wody wynosi 69% a zawartość 10-dezacetylobakatyny III wynosi 651 mg/kg (oznaczenie metodą HPLC) rozdrabnia się w mikserze o pojemności 2 litrów w obecności wody odmineralizowanej, prowadząc 10 kolejnych identycznych operacji i stosując każdorazowo 100 g liści i 500 cm3 wody o temperatu173 993 rze około 20°C. Otrzymaną mieszaninę sączy się przez tkaninę bawełnianą a następnie przez papier, przemywając łącznie 200 cm³ wody. Odbiera się 5000 cm³ przesączu, czyli 84,9% łącznej objętości wody (woda wprowadzona i woda zawarta w liściach). Tak otrzymany roztwór wodny zawiera, według oznaczenia metodą HPLC, 72 g suchej masy, a w nich 550 mg 10-dezacetylobakatyny III czyli praktycznie teoretyczną ilość 552,7 mg (84,9% z 651 mg). Reszta 10-dezacetylobakatyny III zawartej w wodzie impregnującej masę roślinną może być odzyskana przez przemywanie jej wodą.

Roztwór wodny (5000 cib perkoluje się przez kolumnę o średnicy 5 cm wypełnioną do wysokości 10 cm żywicą polistyrenowo-diwinylobenzenową (Amberchrom CG 161 md® (Tosohaas, Stuttgart, Niemcy)).

Żywicę przemywa się wodą, suszy a następnie zawiesza w metanolu.

Po przesączeniu i zatężeniu przesączu do sucha otrzymuje się pozostałość (15,5 g), którą rozpuszcza się w 100 cm3 octanu etylu. Oddziela się przez odsączenie 8,7 g produktu nierozpuszczonego, po czym zatęża przesącz do objętości 5 cm3. Dodaje się 30 cm3 acetonitrylu. Otrzymuje się przejrzysty roztwór, w którym bardzo szybko pojawiają się białe kryształy. Po nocy utrzymywania w 4°C białe kryształy oddziela się przez odsączenie i suszy. Otrzymuje się z wydajnością 92% 548 mg 1O-dezacetylobakatyny III solwatyzowanej jednym molem acetonitrylu.

Oznaczenie metodą HPLC z wewnętrzną normalizacją wykazuje, że kryształy te zawierają 82% 10-dezacetylobakatyny III.

Wydajność 10-dezacet.ylobakatyny III wynosi więc 75,4%.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób otrzymywania 10-dezacetylobakatyny HI z wodnego ekstraktu różnych części cisu (Taxus sp.) jak kora, pień, korzenie lub liście, znamienny tym, że na rozdrobnione części cisu działa się wodą, od masy roślinnej w zawiesinie oddziela się roztwór wodny zawierający 10-dezacetylobakatynę III, z którego ekstrahuje się 10-dezacetylobakatynę III za pomocą rozpuszczalnika organicznego, ekstrakt organiczny oddziela się od fazy wodnej, rozpuszczalnik organiczny usuwa się a z otrzymanej pozostałości krystalizuje się selektywnie 10-dezacetylobakatynę III z rozpuszczalnika organicznego i wyodrębnia 10-dezacetylobakatynę w postaci oczyszczonej.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że rozdrobnione i ewentualnie wysuszone części cisu miesza się z wodą w temperaturze zawartej między 20 i 65°C.
3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że rozdrobnione i ewentualnie wysuszone części cisu otrzymuje się w operacjach rozdrabniania i ewentualnie suszenia, które ewentualnie poprzedzają operacje zamrażania i rozmrażania świeżych części rośliny lub następują po nich, lub też są wstawione między operacje zamrażania i rozmrażania świeżych części rośliny.
4. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że stosuje się od 2 do 10 l wody na kg rozdrobnionej i wysuszonej części rośliny.
5. Sposób według zastrz. 2 albo 3, albo 4, znamienny tym, że stosuje się wodę odmineralizowaną.
6. Sposób według zastrz. 2 albo 3, albo 4, znamienny tym, że stosuje się ultradźwięki.
7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że roztwór wodny zawierający 10-dezacetylobakatynę III oddziela od masy roślinnej w zawiesinie przez filtrację, odwirowanie lub dekantację.
8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że roztwór wodny zawierający 10-dezacetylobakatynę III ekstrahuje się rozpuszczalnikiem organicznym wybranym spośród eterów i estrów alifatycznych.
9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że rozpuszczalnik organiczny wybiera się spośród eteru metylowo-tert-butylowego, eteru etylowo-tert-butylowego, eteru metylowo-n-butylowego, eteru metylowo-n-amylowego, eteru etylowo-tert-amylowego, eteru tert-butylowoizopropylowego, eteru etylowo-izobutylowego, eteru tert-butylowo-n-propylowego, eteru etylowo-n-heksylowego, octanu etylu, octanu propylu, octanu izopropylu, octanu n-butylu, octanu tert-butylu, tert-butylooctanu metylu, propionianu tert-butylu i octanu tert-amylu.
10. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że rozpuszczalnik organiczny wybiera się spośród eteru metylowo-tert-butylowego, eteru etylowo-tert-butylowego, octanu etylu i octanu n-butylu.
11. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że stosuje się roztwór wodny o pH niższym od 7.
12. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że pH roztworu wodnego jest niższe od 6.
13. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że ekstrakt organiczny zawierający 10-dezacetylobakatynę III oddziela się od roztworu wodnego przez dekantację.
14. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że rozpuszczalnik z ekstraktu organicznego zawierającego 10-dezacetylobakatynę III, ewentualnie przemytego wodnym roztworem słabej zasady i/lub wody, usuwa się przez destylację.
15. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że usuwanie rozpuszczalnika z ekstraktu organicznego prowadzi się przez destylację pod zmniejszonym ciśnieniem.
16. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że 10-dezacetylobakatynę III zawartą w pozostałości otrzymanej po usunięciu rozpuszczalnika, krystalizuje się z rozpuszczalnika organicznego lub z mieszaniny rozpuszczalników organicznych.

173 993
17. Sposób według zastrz. 16, znamienny tym, że rozpuszczalnik wybiera się spośród nitryli alifatycznych, ewentualnie w mieszaninie z alkoholem alifatycznym lub estrem alifatycznym lub ketonem alifatycznym.
18. Sposób według zastrz. 17, znamienny tym, że nitryle wybiera się spośród acetonitrylu i propionitrylu.
19. Sposób według zastrz. 17, znamienny tym, że alkohol alifatyczny wybiera się spośród metanolu, etanolu, propanolu, izopropanolu i n-butanolu.
20. Sposób według zastrz. 17, znamienny tym, że ester alifatyczny wybiera się spośród octanu etylu, octanu izopropylu, octanu n-butylu i octanu tert-butylu.
21. Sposób według zastrz. 17, znamienny tym, że keton alifatyczny wybiera się spośród acetonu, metyloetyloketonu, metylopropyloketonu, metylo-n-butyloketonu i metylo-izo-butyloketonu.
22. Sposób według zastrz. 17, znamienny tym, że selektywną krystalizację prowadzi się z acetonitrylu, ewentualnie w połączeniu z etanolem i/lub octanem etylu lub n-butylu i/lub acetonem.
23. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że 10-dezacetylobakatynę III wyodrębnia się przez filtrację, dekantację lub odwirowanie.
24. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że 10-dezacetylobakatynę III ekstrahuje się z liści cisu.
25. Sposób według zastrz. 1 albo 24, znamienny tym, że stosuje się cis należący do odmiany Taxus baccata, Taxus brevifolia, Taxus canadensis, Taxus cupidata, Taxus floridana, Taxus media lub Taxus wallichiana.
26. Sposób otrzymywania 10-dezacetyloba.katyny III z wodnego ekstraktu różnych części cisu (Taxus sp.) jak kora, pień, korzenie lub liście, znamienny tym, że na rozdrobnione części cisu działa się wodą, od masy roślinnej w zawiesinie oddziela się roztwór wodny zawierający 10-dezacetylobakatynę III, który adsorbuje się na odpowiednim podłożu, 10-dezacetylobakatynę III desorbuje się za pomocą rozpuszczalnika organicznego, z desorbatu rozpuszczalnik organiczny usuwa, a z otrzymanej pozostałości krystalizuje się selektywnie 10-dezacetylobakatynę III z rozpuszczalnika organicznego i wyodrębnia 10-dezacetylobakatynę w postaci oczyszczonej.
27. Sposób według zastrz. 26, znamienny tym, że rozdrobnione i ewentualnie wysuszone części cisu miesza się z wodą w temperaturze zawartej między 20 i 65°C.
28. Sposób według zastrz. 27, znamienny tym, że rozdrobnione i ewentualnie wysuszone części cisu otrzymuje się w operacjach rozdrabniania i ewentualnie suszenia, które ewentualnie poprzedzają operacje zamrażania i rozmrażania świeżych części rośliny lub następują po nich, lub też są wstawione między operacje zamrażania i rozmrażania świeżych części rośliny.
29. Sposób według zastrz. 27, znamienny tym, że stosuje się od 2 do 10 1 wody na kg rozdrobnionej i wysuszonej części rośliny.
30. Sposób według zastrz. 27, albo 28, albo 29, znamienny tym, że stosuje się wodę odmineralizowaną.
31. Sposób według zastrz. 27, albo 28, albo 29, znamienny tym, że stosuje ultradźwięki.
32. Sposób według zastrz. 26, znamienny tym, że roztwór wodny zawierający 10-dezacetylobakatynę III oddziela się od masy roślinnej w zawiesinie przez filtrację, odwirowanie lub dekantację.
33. Sposób według zastrz. 26, znamienny tym, że roztwór wodny adsorbuje się przez perkolację na żywicy.
34. Sposób według zastrz. 33, znamienny tym, że stosuje się żywicę, która jest żywicą polistyrenowo-poliwinylobenzenową.
35. Sposób według zastrz. 26, znamienny tym, że desorpcję 10-dezacetylobakatyny III prowadzi się za pomocą rozpuszczalnika organicznego.
36. Sposób według zastrz. 35, znamienny tym, że rozpuszczalnik organiczny wybiera się spośród alkoholi alifatycznych zawierających 1 do 3 atomów węgla.
37. Sposób według zastrz. 36, znamienny tym, że rozpuszczalnikiem organicznym jest metanol.

173 993
38. Sposób według zastrz. 26, znamienny tym, że roztwór organiczny zawierający 10-dezacetylobakatynę III zatęża się do sucha.
39. Sposób według zastrz. 38, znamienny tym, że zatężanie prowadzi się przez destylację, ewentualnie pod zmniejszonym ciśnieniem.
40. Sposób według zastrz. 26, znamienny tym, że 10-dezacetylobakatynę III zawartą w pozostałości otrzymanej po usunięciu rozpuszczalnika krystalizuje się z rozpuszczalnika organicznego lub z mieszaniny rozpuszczalników organicznych.
41. Sposób według zastrz. 40, znamienny tym, że rozpuszczalnik wybiera się spośród nitryli alifatycznych, ewentualnie w mieszaninie z alkoholem alifatycznym lub estrem alifatycznym lub ketonem alifatycznym.
42. Sposób według zastrz. 41, znamienny tym, że nitryle wybiera się spośród acetonitrylu i propionitrylu.
43. Sposób według zastrz. 41, znamienny tym, że alkohol alifatyczny wybiera się spośród metanolu, etanolu, propanolu, izopropanolu i n-butanolu.
44. Sposób według zastrz. 41, znamienny tym, że ester alifatyczny wybiera się spośród octanu etylu, octanu izopropylu, octanu n-butylu i octanu tert-butylu.
45. Sposób według zastrz. 41, znamienny tym, że keton alifatyczny wybiera się spośród acetonu, metyloetyloketonu, metylopropyloketonu, metylo-n-butyloketonu i metylo-izobutyloketonu.
46. Sposób według zastrz. 41, znamienny tym, że selektywną krystalizację prowadzi się z acetonitrylu, ewentualnie w połączeniu z etanolem i/lub octanem etylu lub n-butylu i/lub acetonem.
47. Sposób według zastrz. 26, znamienny tym, że 10-dezacetylobakatynę III wyodrębnia się przez filtrację, dekantację lub odwirowanie.
48. Sposób według zastrz. 26, znamienny tym, że 10-dezacetylobakat.ynę III ekstrahuje się z liści cisu.
49. Sposób według zastrz. 26, albo 48, znamienny tym, że stosuje się cis należący do odmiany Taxus baccata, Taxus brevifolia, Taxus canadensis, Taxus cupidata, Taxus floridana,