PL199806B1 - Nośnik danych zawierający półtonowy obraz drukowany przy zastosowaniu wklęsłodruku liniowego, sposób przetwarzania motywów obrazu w płytę drukarską do wklęsłodruku liniowego, płyta do wklęsłodruku liniowego oraz sposób wykonywania motywu obrazu zawierającego nieregularne struktury liniowe - Google Patents

Abstract

Wynalazek dotyczy no sników danych drukowanych sposobem wkl es lodruku z zastosowaniem form grawerowanych umo zliwiaj acych otrzymanie obrazów wzbogaconych o pó ltony, odwzorowywane w konwencji grawerowania, za pomoc a nieregularnych struktur liniowych. Na struktury liniowe na lo zo- ne s a co najmniej cz esciowo submikrostruktury, odtwarzane w wersji pozytywowej oraz/lub negaty- wowej. Wynalazek obejmuje równie z sposoby, za pomoc a których wytwarzane i dodatkowo obrabiane s a z zastosowaniem techniki komputerowej nieregularne struktury liniowe, kszta ltowane w oparciu o dane cyfrowe odwzorowuj ace indywidualne dane wej sciowe dotycz ace obrazu, wprowadzone przez operatora. Struktury liniowe przenoszone s a na grawerowan a p lyt e przeznaczon a do druku wkl es lo- drukowego, przy czym wprowadzone cyfrowe dane dotycz ace obrazu s luza do sterowania urz adze- niem grawerskim lub te z odtwarzane s a przy zastosowaniu innych sposobów drukowania wraz z co najmniej cz esciowo na lo zonymi na nie submikrostrukturami, odwzorowywanymi w konwencji pozyty- wowej oraz/lub negatywowej. PL PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy nośnika danych zawierającego półtonowy obraz drukowany przy zastosowaniu wklęsłodruku liniowego, sposobu przetwarzania motywów obrazu w płytę drukarską do wklęsłodruku liniowego, płyty do wklęsłodruku liniowego, sposobu wykonywania motywu obrazu zawierającego nieregularne struktury liniowe oraz sposobu wytwarzania motywu obrazu zawierającego nieregularne struktury liniowe. Wynalazek umożliwia przenoszenie dowolnych motywów obrazu na płyty do wklęsłodruku liniowego.

Przy druku wklęsłodrukowym obszary płyty będące nośnikami farby drukarskiej mają wykonane odpowiednie zagłębienia. Zagłębienia te wypełniane są farbą, której nadmiar usuwany jest z powierzchni płyty za pomocą cylindra zbierającego względnie noża drukarskiego (rakla), dzięki czemu farbą drukarską wypełnione pozostają tylko zagłębienia, a pokryta farbą płyta drukarska dociskana jest następnie do odpowiedniego podłoża, zwykle składającego się z papieru. W trakcie oddzielania podłoża od płyty drukarskiej farba drukarska z zagłębień wykonanych w strefie wierzchniej płyty przenoszona jest na powierzchnię substratu. Rozróżnia się przy tym odmiany wklęsłodruku rastrowego oraz wklęsłodruku grawerowanego (rytowniczego).

W przypadku tradycyjnego wklę s ł odruku rastrowego obraz tworzony jest przez mał e, leżące blisko obok siebie, lecz oddzielone od siebie wgłębienia wykonane w płycie drukarskiej, które wypełniane są stosunkowo gęstopłynną farbą drukarską. Po naniesieniu na podłoże przeznaczone do drukowania, farba drukarska rozpływa się i w związku z tym zanika ostre rozgraniczenie między poszczególnymi punktami. Różniące się odcienie barwne względnie stopnie szarości tworzone są w przypadku wklęsłodruku rastrowego przez zróżnicowaną gęstość rozmieszczenia wgłębień lub też przez zróżnicowanie ich głębokości i wielkości, w następstwie nanoszenia zmieniającej się w związku z tym ilości farby przenoszonej w procesie drukowania.

W przypadku wklęsłodruku grawerowanego, wgłębienia w płycie drukarskiej służące do nanoszenia farby nie są punktowe, jak w przypadku wklęsłodruku rastrowego, lecz zwykle mają one kształt linii. Dlatego też wklęsłodruk grawerowany określany jest mianem wklęsłodruku liniowego. Siła docisku wywierana przez płytę drukarską względnie cylinder drukarski jest bardzo duża, w następstwie czego materiał podłoża podczas drukowania ulega również wytłoczeniu. Nanoszona farba drukarska ma konsystencję zbliżoną do pasty i po naniesieniu jej na powierzchnię podłoża zachowuje nadany jej kształt, w związku z czym przy wystarczająco dużej grubości nałożonej warstwy po wyschnięciu może tworzyć struktury nie tylko widoczne, lecz również wyczuwalne dotykiem.

Przy tradycyjnych sposobach wytwarzania płyt do wklęsłodruku grawerowanego, przedstawiany motyw obrazu odtwarzany jest w oparciu o wykorzystanie struktury liniowej, przy czym linie te grawerowane są ręcznie w płycie metalowej. Grawerowana płyta metalowa może być użyta bezpośrednio jako płyta drukarska, jednakże zwykle jest ona najpierw powielana z zastosowaniem powszechnie znanych technik formowania/prasowania czy przez galwanotypię. Ręczne wykonanie oryginału płyty drukarskiej stawia z punktu widzenia precyzji i wierności szczegółowego odtworzenia motywów obrazu bardzo wysokie wymagania odnośnie zdolności artystycznych i rzemieślniczych wykonawcy; ogranicza ono możliwości dokonywania jakichkolwiek zmian i korygowania obrazu oraz jest czasochłonne i kosztowne. Dlatego też często najpierw wykonywany jest tak zwany „rysunek grawerski, w przypadku którego w pierwszym etapie ma miejsce graficzne przekształcanie przedstawionego motywu na struktury liniowe. Możliwości nanoszenia zmian i korygowania podczas wykonywania rysunku są w porównaniu z bezpoś rednim grawerowaniem w pł ycie metalowej nieco poszerzone, jednakż e ogólnie biorąc ciągle jeszcze bardzo ograniczone. Wymagania stawiane wykonawcy z punktu widzenia jakości artystycznej i rzemieślniczej pozostają jednak, tak jak i przy poprzednim rozwiązaniu, bardzo wysokie.

Przy zastosowaniu techniki fotograficznej, rysunek grawerski można przenieść na przezroczystą folię, przy wykorzystaniu której naświetlana jest powłoka światłoczuła, wytworzona uprzednio na płycie drukarskiej. Na obszarach odpowiadających usytuowaniu linii rysunku powierzchnia płyty drukarskiej jest odsłaniana i następnie przy wykorzystaniu trawienia, wytwarzane są na niej zagłębienia wypełniane farbą drukarską. Uzyskiwana głębokość zależy, oprócz czasu trawienia, również od szerokości linii, ponieważ cienkie linie przy takim samym czasie trawienia przyczyniają się do powstawania mniejszych głębokości wytrawień, niż linie o większej szerokości. Możliwość uzyskiwania na płycie drukarskiej bardzo zróżnicowanych i niezależnych od szerokości linii głębokości trawienia jest przy tym sposobie bardzo ograniczona oraz możliwa tylko przez zastosowanie wielokrotnego trawienia. Stosuje się

PL 199 806 B1 przy tym nanoszenie między poszczególnymi trawieniami na wybrane obszary dodatkowych powłok ochronnych, względnie też ich usuwanie. Dodatkowe operacje technologiczne czynią jednak przedstawiony sposób postępowania bardzo uciążliwym. Ponadto precyzja możliwych do uzyskania struktur powierzchniowych jest ograniczona, a wynik trawienia nie jest dokładnie powtarzalny.

W WO 97/48555 przedstawiono sposób, za pomocą którego rysunek skł adają cy się z linii przenoszony jest na powierzchnię płyty drukarskiej sposobem grawerowania. Dla każdej linii rysunku, tor narzędzia grawerskiego przebiegający wzdłuż krawędzi konturu linii wyznaczany jest obliczeniowo. Przy tym sposobie postępowania odpadają wprawdzie ograniczenia wynikające z uwarunkowań związanych z trawieniem płyty drukarskiej, ale nadal sposób wymaga pracochłonnego i nieelastycznego przygotowania rysunku grawerskiego, które zapewnia tylko niewielkie możliwości korekty.

W WO 83/00570 przedstawiono sposób, w oparciu o który obraz zawierający półtony przedstawić można przez zastosowanie dowolnie dobranych elementów opartych na zastosowaniu techniki rastrowej. W tym rozwiązaniu cały obszar obrazu pokrywany jest regularnie rozmieszczonymi elementami rastra, a tonacja graficzna obszaru obrazu uzyskiwana jest poprzez zaopatrzenie elementu rastra odpowiadającego temu obszarowi w odpowiednio dobrane zagęszczenie linii, odpowiadające uprzednio dobranej wartości tonacji barw. Tego rodzaju struktury rastra równomiernie rozmieszczone na całym obszarze obrazu stwarzają jednak, w szczególności przy przedstawianiu portretów, wrażenie syntetycznego, pozbawionego życia obrazu. Ponadto zwykle zawsze występują obszary obrazu, na których wyraźnie rozpoznawalna jest geometria poszczególnych elementów rastra, która jest dostępna dla niepożądanych potencjalnych naśladowców. Ponieważ struktura rastra pozostaje równomierna na całym obszarze obrazu, to w związku z tym pozostaje w praktyce możliwość stosunkowo łatwego wykonywania wiernych reprodukcji i fałszowania w ten sposób rysunków, przetworzonych z zastosowaniem techniki rastrowej.

Rozwiązania znane ze stanu techniki przedstawione są na pos. I i pos. 2. Rozwiązania te są szczegółowo omówione w dalszej części opisu i porównane do wariantów przedmiotowego wynalazku.

Zadanie przedstawionego wynalazku polega na tym, aby zaproponować nośnik danych, w przypadku którego wydrukowany z zastosowaniem wklę s łodruku liniowego obraz jest bardziej skomplikowany i dzięki temu zabezpieczony przed fałszowaniem. Ponadto zaproponowany jest sposób, przy pomocy którego możliwe byłoby przenoszenie dowolnych motywów obrazu na płyty do wklęsłodruku liniowego, pozbawiony ograniczeń rozwiązań znanych z dotychczasowego stanu techniki. W szczególności proponowany sposób powinien umożliwiać szybkie i elastyczne przekształcanie motywów obrazu, jak również ułatwiać wprowadzanie zmian i korekt graficznego przekształcania motywów obrazu oraz umożliwiać uzyskiwanie bardziej skomplikowanych obrazów drukowanych.

Przedmiotem wynalazku jest nośnik danych zawierający półtonowy obraz drukowany przy zastosowaniu wklęsłodruku liniowego, który jest uzyskany przy pomocy grawerowania, to jest za pomocą nieregularnych struktur liniowych, oraz zawierający powtarzające się drukowane elementy strukturalne.

Istotą wynalazku jest to, że na elementy strukturalne są co najmniej częściowo nałożone submikrostruktury, obecne w obszarze elementów strukturalnych jako obszary puste.

Korzystnie, elementy strukturalne są liniami.

Korzystnie, submikrostruktury składają się z obszarów ciągłych lub przerywanych, przebiegających wzdłuż linii środkowych linii podstawowych, przy czym krawędzie linii podstawowych pozostawiane są zasadniczo w postaci ciągłych, wolnych od przerw konturów.

Korzystnie, submikrostruktury przekształcają zakończenia linii w postać postrzępionych odcinków albo na wiele rozdzielonych, zasadniczo równoległych w co najmniej części odcinków, linii składowych, przy zachowaniu początkowej szerokości linii.

Korzystnie, elementy strukturalne mają postać krzyżujących się linii.

Korzystnie, submikrostruktury stanowią nie pokryte farbą drukarską fragmenty obszarów linii.

Korzystnie, krzyżujące się linie w obszarach ich skrzyżowań stanowią obszary puste.

Korzystnie, submikrostruktury utworzone są z tekstu, znaków alfanumerycznych, znaków logo, symboli, figur geometrycznych lub też ich kombinacji.

W innym korzystnym wariancie, submikrostruktury odtwarzane są zarówno w postaci negatywowej, to jest w postaci obszarów pustych otoczonych obszarem zadrukowanym, jak również w postaci pozytywowej.

Przedmiotem wynalazku jest również, nośnik danych zawierający półtonowy obraz drukowany przy zastosowaniu wklęsłodruku liniowego, który jest uzyskany przy pomocy grawerowania, to jest za pomocą nieregularnych struktur liniowych, zawierający powtarzające się drukowane elementy strukturalne.

PL 199 806 B1

W tym przypadku, istotą wynalazku jest to, że na elementy strukturalne są co najmniej częściowo nałożone submikrostruktury, przekształcające elementy strukturalne na drukowane pozytywowo znaki lub symbole.

Korzystnie, elementy strukturalne są liniami.

Korzystnie, submikrostruktury utworzone są z tekstu, znaków alfanumerycznych, znaków logo, symboli figur geometrycznych lub też ich kombinacji.

W innym korzystnym wariancie, submikrostruktury odtwarzane są zarówno w postaci negatywowej, to jest w postaci obszarów pustych otoczonych obszarem zadrukowanym, jak również w postaci pozytywowej.

Przedmiotem wynalazku jest także, sposób przetwarzania motywów obrazu w płytę drukarską do wklęsłodruku liniowego.

Istotą wynalazku jest to, że zgodnie ze sposobem

a) przygotowuje się pierwsze dane cyfrowe obrazu w postaci danych pikselowych, odzwierciedlające motyw obrazu,

b) wyświetla się motyw obrazu na podstawie danych pikselowych,

c) tworzy się nieregularne struktury liniowe, przy czym kontury i półtony motywu obrazu odwzorowuje się za pomocą różnych struktur liniowych w określonych obszarach w oparciu o dane wprowadzone przez operatora,

d) zachowuje się drugie cyfrowe dane obrazu, odzwierciedlające struktury liniowe w postaci danych wektorowych,

e) ewentualnie prowadzi się obróbkę pojedynczych linii struktur liniowych oraz zachowuje się przetworzone drugie cyfrowe dane obrazu,

f) steruje się precyzyjnym urządzeniem do grawerowania w oparciu o przetworzone drugie cyfrowe dane obrazu, wytwarzając na powierzchni płyty do wklęsłodruku liniowego zagłębienia odpowiadające strukturze liniowej.

Korzystnie, w trakcie etapu e), na linie nakłada się co najmniej częściowo submikrostruktury, przetwarzające linie na pojedyncze odtwarzane pozytywowo znaki lub symbole.

W innym korzystnym wariancie w trakcie etapu e), na linie nak ł ada się co najmniej częściowo submikrostruktury, odtwarzane negatywowo w obszarze linii albo w obszarach skrzyżowań linii.

Korzystnie, dodatkowo, przy sterowaniu urządzeniem grawerskim w etapie f), na podstawie danej szerokości linii, pod kontrolą programu oblicza się odpowiadającą jej głębokość grawerowania.

Korzystnie, odpowiednia głębokość grawerowania dla pojedynczych linii lub dla grupy linii określana jest wstępnie przez operatora.

Korzystnie, co najmniej jedna linia odwzorowywana nie jako linia ciągła, lecz z pustą, nie podlegającą grawerowaniu linią centralną.

Korzystnie, krzyżujące się linie w obszarze ich przecinania się nie poddawane są grawerowaniu.

Korzystnie, jedna spośród dwóch krzyżujących się linii w obszarze ich przecinania się, jest w całości wygrawerowana, podczas gdy druga w obszarze przecinania się linii nie jest grawerowana i zawiera przerwę, tak że obie krzyż ujące się linie nie stykają się ze sobą.

Korzystnie, co najmniej w pewnych częściach, linie uzyskuje się w postaci postrzępionej.

Korzystnie, submikrostruktura tworzy tekst, znaki alfanumeryczne, znaki logo, symbole lub figury geometryczne.

Korzystnie, dla uzyskania danych pikselowych, motyw obrazu w etapie a) przetwarza się w postać cyfrową, przy czym motyw obrazu rozkłada się na pojedyncze punkty obrazu postaci pikseli oraz określa się i zapisuje współrzędne i stopień szarości lub intensywność koloru każdego punktu.

Korzystnie, motyw obrazu przetwarza się w postać cyfrową za pomocą skanera, kamery wideo lub cyfrowego aparatu fotograficznego.

Korzystnie, dane pikselowe poddaje się retuszowaniu elektronicznemu.

Korzystnie, podczas retuszowania danych pikselowych, kontrasty przetworzonego w postać cyfrową motywu obrazu zmienia się co najmniej w pewnych obszarach.

Korzystnie, motyw obrazu wyświetla się podczas etapu b) za pomocą monitora.

Korzystnie, w trakcie tworzenia struktur liniowych podczas etapu c) wzór linii określany jest ręcznie przez operatora, przy pomocy środków do wprowadzania danych niezbędnych do sprecyzowania współrzędnych dwuwymiarowych.

Korzystnie, jako środek do wprowadzania danych stosuje się mysz komputerową, tablet graficzny, trackball lub joystick.

PL 199 806 B1

Korzystnie, struktury liniowe wyświetla się bezpośrednio i bez opóźnienia podczas ich tworzenia i obróbki w etapach c) i e).

Korzystnie, na wyświetlaną strukturę liniową widoczną w tle, nakłada się motyw obrazu uzyskany z danych pikselowych.

Korzystnie, w trakcie obróbki linii w trakcie etapu e) zmienia się grubość linii albo kształt geometryczny końców linii.

Korzystnie, liniom nadaje się zakończenia półkoliste, prostokątne lub stożkowe.

Korzystnie, podczas obróbki w trakcie etapu e) linie rozciąga się, zwęża lub zniekształca.

Innym przedmiotem wynalazku jest płyta do wklęsłodruku wykonana sposobem określonym powyżej.

Kolejnym przedmiotem wynalazku jest sposób wykonywania motywu obrazu zawierającego nieregularne struktury liniowe.

Istotą wynalazku jest to, że zgodnie ze sposobem

a) przygotowuje się pierwsze dane cyfrowe obrazu w postaci danych pikselowych, odzwierciedlające motyw obrazu,

b) wyświetla się motyw obrazu na podstawie danych pikselowych,

c) tworzy się nieregularne struktury liniowe, przy czym kontury i półtony motywu obrazu odwzorowuje się za pomocą różnych struktur liniowych w określonych obszarach w oparciu o dane wprowadzone przez operatora,

d) zachowuje się drugie cyfrowe dane obrazu, odzwierciedlające struktury liniowe w postaci danych wektorowych,

e) ewentualnie prowadzi się obróbkę pojedynczych linii struktur liniowych oraz zachowuje się przetworzone drugie cyfrowe dane obrazu,

f) przynajmniej częściowo nakłada się na siebie struktury liniowe oraz submikrostruktury, tak że co najmniej jedna linia względnie krzyżujące się linie otaczają kontury uzyskane w postaci negatywowej oraz zachowuje się przetworzone drugie cyfrowe dane obrazu.

Korzystnie, submikrostruktura tworzy tekst, znaki alfanumeryczne, znaki logo, symbole lub figury geometryczne.

Korzystnie, dla uzyskania danych pikselowych, motyw obrazu w etapie a) przetwarza się w postać cyfrową, przy czym motyw obrazu rozkłada się na pojedyncze punkty obrazu postaci pikseli oraz określa się i zapisuje współrzędne i stopień szarości lub intensywność koloru każdego punktu.

Korzystnie, motyw obrazu przetwarza się w postać cyfrową za pomocą skanera, kamery wideo lub cyfrowego aparatu fotograficznego.

Korzystnie, dane pikselowe poddaje się retuszowaniu elektronicznemu.

Korzystnie, podczas retuszowania danych pikselowych, kontrasty przetworzonego w postać cyfrową motywu obrazu zmienia się co najmniej w pewnych obszarach.

Korzystnie, motyw obrazu wyświetla się podczas etapu b) za pomocą monitora.

Korzystnie, w trakcie tworzenia struktur liniowych podczas etapu c) wzór linii określany jest ręcznie przez operatora, przy pomocy środków do wprowadzania danych niezbędnych do sprecyzowania współrzędnych dwuwymiarowych.

Korzystnie, jako środek do wprowadzania danych stosuje się mysz komputerową, tablet graficzny, trackball lub joystick.

Korzystnie, struktury liniowe wyświetla się bezpośrednio i bez opóźnienia podczas ich tworzenia i obróbki w etapach c) i e).

Korzystnie, na wyświetlaną strukturę liniową widoczną w tle, nakłada się motyw obrazu uzyskany z danych pikselowych.

Korzystnie, że w trakcie obróbki linii w trakcie etapu e) zmienia się grubość linii albo kształt geometryczny końców linii.

Korzystnie, liniom nadaje się zakończenia półkoliste, prostokątne lub stożkowe.

Korzystnie, podczas obróbki w trakcie etapu e) linie rozciąga się, zwęża lub zniekształca.

Przedmiotem wynalazku jest ponadto, sposób wykonywania motywu obrazu zawierającego nieregularne struktury liniowe.

Istotą wynalazku w tym przedmiocie jest to, że zgodnie ze sposobem

a) przygotowuje się pierwsze dane cyfrowe obrazu w postaci danych pikselowych, odzwierciedlające motyw obrazu,

b) wyświetla się motyw obrazu na podstawie danych pikselowych,

PL 199 806 B1

c) tworzy się nieregularne struktury liniowe, przy czym kontury i półtony motywu obrazu odwzorowuje się za pomocą różnych struktur liniowych w określonych obszarach w oparciu o dane wprowadzone przez operatora,

d) zachowuje się drugie cyfrowe dane obrazu, odzwierciedlające struktury liniowe w postaci danych wektorowych,

e) ewentualnie prowadzi się obróbkę pojedynczych linii struktur liniowych oraz zachowuje się przetworzone drugie cyfrowe dane obrazu,

f) przynajmniej częściowo nakłada się na siebie struktury liniowe oraz submikrostruktury, tak że co najmniej jedna linia przetwarzana jest przetwarzana w znaki lub symbole odzwierciedlane w postaci pozytywowej, oraz zachowuje się przetworzone drugie cyfrowe dane obrazu

Korzystnie, submikrostruktura tworzy tekst, znaki alfanumeryczne, znaki logo, symbole lub figury geometryczne.

Korzystnie, dla uzyskania danych pikselowych, motyw obrazu w etapie a) przetwarza się w postać cyfrową, przy czym motyw obrazu rozkłada się na pojedyncze punkty obrazu postaci pikseli oraz określa się i zapisuje współrzędne i stopień szarości lub intensywność koloru każdego punktu.

Korzystnie, motyw obrazu przetwarza się w postać cyfrową za pomocą skanera, kamery wideo lub cyfrowego aparatu fotograficznego.

Korzystnie, dane pikselowe poddaje się retuszowaniu elektronicznemu.

Korzystnie, podczas retuszowania danych pikselowych, kontrasty przetworzonego w postać cyfrową motywu obrazu zmienia się co najmniej w pewnych obszarach.

Korzystnie, motyw obrazu wyświetla się podczas etapu b) za pomocą monitora.

Korzystnie, w trakcie tworzenia struktur liniowych podczas etapu c) wzór linii określany jest ręcznie przez operatora, przy pomocy środków do wprowadzania danych niezbędnych do sprecyzowania współrzędnych dwuwymiarowych.

Korzystnie, jako środek do wprowadzania danych stosuje się mysz komputerową, tablet graficzny, trackball lub joystick.

Korzystnie, struktury liniowe wyświetla się bezpośrednio i bez opóźnienia podczas ich tworzenia i obróbki w etapach c) i e).

Korzystnie, na wyświetlaną strukturę liniową widoczną w tle, nakłada się motyw obrazu uzyskany z danych pikselowych.

Korzystnie, w trakcie obróbki linii w trakcie etapu e) zmienia się grubość linii albo kształt geometryczny końców linii.

Korzystnie, liniom nadaje się zakończenia półkoliste, prostokątne lub stożkowe.

Korzystnie, podczas obróbki w trakcie etapu e) linie rozciąga się, zwęża lub zniekształca.

Nośnik danych według niniejszego wynalazku zawiera obraz półtonowy wydrukowany techniką wklęsłodruku liniowego, uzyskany na drodze grawerowania. Oznacza to, że kontury, kontrasty oraz wartości tonalne przedstawianego motywu rysunku odwzorowywane są za pomocą nieregularnych struktur liniowych, których odległości, grubości linii, geometria oraz rodzaj mogą być dogodnie zmieniane w drukowanym obrazie dla osiągnięcia różnych wrażeń wizualnych. Drukowany obraz zawiera powtarzające się wydrukowane elementy strukturalne, przykładowo linie względnie krzyżujące się linie, na które przynajmniej częściowo nałożona jest odpowiednia submikrostruktura graficzna. Dzięki zintegrowaniu elementów podstawowej struktury obrazu z submikrostrukturą, osiąga się nieporównywalne podwyższenie skomplikowania drukowanego obrazu w, a dzięki temu wyraźne ograniczenie możliwości jego naśladownictwa oraz fałszowania. Przy tym możliwe jest, dzięki zastosowaniu submikrostruktur, dodatkowe dokonywanie zmian wrażeń wizualnych elementów strukturalnych. Specyficzna dla motywów obrazu siła wyrazu oraz jego żywość, osiągana przy zastosowaniu technik grawerskich, dzięki indywidualnemu projektowaniu i rozmieszczeniu struktur liniowych pozostaje przy tym zachowana.

Submikrostruktury kształtować można przez tworzenie odpowiednich pustych, tj. niezadrukowanych obszarów, występujących na obszarach wydrukowanych elementów strukturalnych obrazu, które mogą być obszarami ciągłymi i nie zawierającymi przerw, bądź też mogą być przerywane w sposób regularny i nieregularny. Możliwe jest również przekształcanie wydrukowanych elementów strukturalnych obrazu przez nałożenie na nie submikrostruktury, w wyniku czego obszar elementu strukturalnego obrazu pokryty pierwotnie farbą drukarską zastępowany jest przez nadrukowywane techniką pozytywową pojedyncze symbole lub znaki. Nie zmieniony pozostaje przy tym tylko kontur, stanowiący

PL 199 806 B1 obrys elementu strukturalnego obrazu. Submikrostruktury tworzyć mogą dowolnie uformowany tekst, znaki alfanumeryczne, logo symbole, figury geometryczne itp.

Przy odpowiednim kształtowaniu submikrostruktur mogą one być stosowane jako dodatkowe cechy wykorzystywane dla celów informacyjnych lub weryfikacyjnych, możliwe do odczytania wzrokowo lub ukryte w wydrukowanym obrazie i możliwe do odczytania tylko przy użyciu specjalnych pomocniczych środków technicznych. Możliwe jest również formowanie submikrostruktur jako struktur zabezpieczających przed kopiowaniem.

Jeśli submikrostruktury odtwarzane będą w postaci negatywowej, tj. jako niezadrukowane strefy występujące na otaczającym je obszarem zadrukowanym, korzystnie mogą mieć postać linii lub korzystnie obszarów, w których krzyżują się linie. Możliwe jest więc pozostawienie na wydrukowanych liniach pustych, niezadrukowanych linii, przy czym niezadrukowana linia może mieć postać linii podwójnej lub wielokrotnej. Niezadrukowana linia przebiega korzystnie dokładnie równolegle do osi geometrycznej linii wydrukowanej. Wykonane puste obszary mogą mieć również postać znaków, wzorów, symboli, które tworzą przykładowo czytelny tekst lub logo charakteryzujące wykonawcę. Tego rodzaju teksty lub symbole, zależnie od ich wielkości, mogą kwalifikować się do sprawdzania w prosty sposób ich oryginalności bez stosowania przyrządów pomocniczych lub przy ich użyciu, przykładowo za pomocą lupy.

Jeśli element strukturalny obrazu utworzony jest przez krzyżujące się linie, to wówczas, w szczególnoś ci, cał y obszar skrzyż owania linii lub obszar linii równoległ ej do obszaru skrzyż owania może być pozostawiony pusty. Możliwe jest również pozostawienie w obszarze skrzyżowania, niewydrukowanego (pustego) dowolnie uformowanego znaku lub symbolu, odwzorowanego w ten sposób w postaci negatywowej.

Jeśli natomiast submikrostruktura odwzorowana jest w formie pozytywowej, to element strukturalny, na przykład linia, jest przekształcany przy pomocy dowolnych pojedynczych znaków lub symboli drukowanych w postaci pozytywowej. Znaki lub symbole mogą być przy tym między sobą połączone lub oddzielone od siebie oraz korzystnie rozmieszczone wzdłuż geometrycznej linii środkowej przekształcanej linii. Nanoszone znaki lub symbole mogą mieć jednakowe wymiary, lub też ich wielkość może być zróżnicowana. Jeżeli przekształcana linia posiada zmienną szerokość, w korzystnym wariancie, odtwarza się tą linię bez krawędzi przy użyciu znaków lub symboli o wielkości oraz/lub grubości kreski, dobranej odpowiednio do szerokości przekształcanej linii.

Dla wiernego odtworzenia submikrostruktury poprzez drukowanie, preferowane są grubości kresek reprezentacji pozytywowych większe lub równe 25 μm, podczas gdy obszary puste reprezentowane negatywowo mają korzystnie szerokość wynoszącą 35 μm lub większą. Pozytywowe oraz negatywowe warianty odwzorowania obrazu można również kojarzyć ze sobą w dowolny sposób. Tak więc oba warianty wykonania można nie tylko stosować w różnych obszarach drukowanego obrazu, lecz mogą być również łączone w obszarze elementu strukturalnego w dowolnej konfiguracji oraz kolejności. Niezależnie od tego, czy submikrostruktura będzie mieć formę negatywową czy też pozytywową, zastosowane znaki i/albo symbole elementu strukturalnego mogą być dowolnie łączone w całym obszarze elementu strukturalnego, a sąsiadujące ze sobą elementy strukturalne mogą być zaprojektowane z takimi samymi, naprzemiennymi albo zupełnie różnymi submikrostrukturami. Do wzajemnego nakładania na siebie elementów obrazu i submikrostruktur korzystnie stosowane są struktury liniowe, które na wydrukowanym obrazie dają linię o szerokości linii równej co najmniej 200 μm.

Do wytwarzania obrazów półtonowych według wynalazku, zgodnie ze sposobem według wynalazku dostarcza się motyw obrazu w formie zapisu danych cyfrowych w postaci pikseli. Motyw obrazu wyświetlany jest w oparciu o dane w postaci pikseli i może on służyć jako baza wyjściowa do dalszego przekształcania graficznego motywu obrazu, na rysunek grawerski. W oparciu o dane od operatora, w elektronicznym systemie przetwarzania danych tworzone są indywidualne struktury liniowe, odwzorowujące kontury i półtony motywów obrazu. Dla obszarów obrazu, w przypadku których dąży się do uzyskania odmiennego wrażenia wzrokowego, tworzone są odpowiednio różne struktury liniowe. Cyfrowe dane obrazu odzwierciedlające struktury liniowe, gromadzone będą w postaci danych wektorowych. Odpowiednio do potrzeb, poszczególne linie struktur liniowych względnie odpowiednie dane obrazu przetwarzane będą w elektronicznym systemie przetwarzania danych. Dzięki temu uzyskiwać będzie można wierne w szczegółach odzwierciedlenie bądź też zmiany wrażeń wzrokowych obrazu bądź też wybranych jego obszarów. Ewentualnie przetworzone cyfrowe dane obrazu są zapisywane z zachowaniem formatu danych wektorowych. Te cyfrowe dane obrazu służyć będą do sterowania precyzyjnym urządzeniem grawerskim, tak że na powierzchni płyty do wklęsłodruku liniowego uzyskiwane będą zagłębienia odpowiadające strukturom liniowym.

PL 199 806 B1

Szczególna zaleta przedstawionego powyżej sposobu stosowanego do wykonywania płyt do druku wklęsłodruku liniowego polega na tym, że zrezygnować można z pośredniego etapu wykonywania istniejącego fizycznie rysunku grawerskiego, przez przeniesienie cyfrowych danych obrazu do drukarki lub do naświetlarki. Z drugiej zaś strony tradycyjne techniki grawerowania bądź trawienia, wymagają tego pośredniego etapu. Ponieważ każdy dodatkowy etap pośredni wymaga nie tylko czasu i nakładów, lecz również stanowi możliwe źródło błędów, to w związku z powyższym sposób według wynalazku nie tylko jest szybszy i ekonomiczniejszy, lecz również bardziej niezawodny. Ponieważ uzyskany rysunek grawerski oraz jego dalsze wykorzystywanie przy grawerowaniu lub trawieniu w nieunikniony sposób wiąże się z niedokł adnoś ciami wykonania, sposób wedł ug wynalazku, z uwagi na bezpośrednie przetwarzanie cyfrowych danych obrazu, umożliwia przenoszenie jego motywów na płytę do wklęsłodruku liniowego z zachowaniem większej wierności szczegółów oraz dokładności. Poza tym możliwe jest, bez dużych nakładów, zastąpienie szczegółu zapisanego cyfrowo wybranego motywu obrazu i odtworzenie go przez wprowadzenie zmienionej struktury linii, na przykład poprzez wprowadzenie submikrostruktury według wynalazku. Motyw obrazu może być, za pomocą elektronicznego systemu do przetwarzania danych, dowolnie skalowany, obracany oraz przedstawiany w odbiciu lustrzanym, bez konieczności wprowadzania jakichkolwiek zmian do istniejącego rysunku, mającego zawsze ustalone wymiary. Odpada również konieczność wykonywania wydruku czy wywoływania kliszy dla każdego wariantu zmian przetwarzanego motywu obrazu.

W zwią zku z przedstawionym wynalazkiem, w przypadku którego motyw obrazu przedstawiany jest w postaci nieregularnych struktur liniowych, pod pojęciem tym rozumiane będą nie tylko linie ciągłe oraz przerywane, lecz również linie kreskowe, kreskowo-kropkowe oraz linie kropkowe. Struktury liniowe w rozumieniu wynalazku tworzyć mogą również inne symbole geometryczne, rozmieszczone w regularnych odstę pach wzdł u ż linii opisanej krzywą matematyczną .

Grawerowanie może odbywać się w rozumieniu wynalazku z zastosowaniem wycinania przykładowo frezowania, skrobania, strugania, jak również bezdotykowych sposobów usuwania materiału, takich jak grawerowanie laserowe. Korzystne są przy tym sposoby frezowania precyzyjnego. Grawerowana płyta może być użyta bezpośrednio jako płyta drukarska, lub też jako oryginał do formowania oraz powielania, za pomocą technik wykonywane są płyty drukarskie stosowane do wklęsłodruku liniowego.

Jeśli dane wykorzystywane w sposobie według wynalazku nie są dostępne w postaci cyfrowej, motyw obrazu musi zostać najpierw przetworzony elektronicznie do postaci cyfrowej W tym celu z przeznaczonego odwzorowania motywu najpierw wykonywany jest obraz, który jest nastę pnie, rozkładany na poszczególne punkty obrazu określane zwykle terminem „piksele. Oprócz współrzędnych, każdemu z punktów przypisywana jest wartość opisująca stopień szarości lub intensywności koloru. Dobór odwzorowywanego motywu nie podlega w żadnym stopniu ograniczeniom. Jako wzorce służyć mogą przedmioty rzeczywiste, jak przykładowo rzeźby, budynki, lub krajobrazy, jak również obrazy półtonowe takie jak fotografie, lub obrazy. Do przetworzenia motywów przedstawionych już jako obrazy w postać cyfrową może być korzystnie zastosowany skaner, który oczywiście musi odznaczać się odpowiednią rozdzielczością. Do przetwarzania w postać cyfrową obrazu przedmiotów rzeczywistych korzystnie zastosować można kamerę wideo lub aparat cyfrowy. Aby można było przeprowadzić kolejno, niezależnie od siebie, przedstawione poniżej etapy sposobu, zapisywane są cyfrowe dane obrazu, określane jako „dane pikselowe.

Cyfrowe dane obrazu w oparciu o dane pikselowe wyświetlane są, korzystnie na ekranie monitora. Odpowiednio do potrzeb oraz gdy jest to niezbędne, dane pikselowe poddawane są retuszowi elektronicznemu, przez co rozumie się ich obróbkę za pomocą elektronicznego systemu przetwarzania danych. Podczas retuszowania mogą być usuwane szczegóły zakłócające, wzmacniane lub osłabiane kontury lub kontrasty obrazu, opcjonalnie tylko w wybranych obszarach obrazu.

Analogicznie do sposobu postępowania stosowanego przy ręcznym wykonywaniu rysunku grawerskiego, w systemie do elektronicznego przetwarzania danych generowane będą odpowiednio do wymagań operatora, nieregularne struktury liniowe, odtwarzające kontury i półtony przedstawianego motywu obrazu. Korzystnie, jako oryginał posłużyć może wyświetlany na podstawie danych pikselowych motyw rysunku. Przetwarzanie motywu obrazu na struktury liniowe będzie szczególnie ułatwione wówczas, gdy przetworzony w postać cyfrową, odtworzony z wykorzystaniem danych pikselowych motyw rysunku będzie przesuwany na monitorze na drugi plan, podczas gdy operator tworzyć będzie wymagane struktury liniowe na pierwszym planie. Wzór wytworzonych linii może być określony ręcznie przez operatora, przy czym leżące w jednej płaszczyźnie współrzędne przebiegu linii wykrywane są przez środki służące do wprowadzania danych oraz przenoszone do systemu przetwarzającego

PL 199 806 B1 dane. Do tego celu jako środki do wprowadzania danych przydatne w szczególności tablet graficzny lub mysz komputerowa, jak również tzw. trackball lub joystick.

Cyfrowe dane obrazu, odwzorowujące przebieg struktur liniowych, zapisywane są w postaci danych wektorowych. W szczególności w przypadku grafik o bardzo wysokiej rozdzielczości dla danych wektorowych potrzeba mniej pamięci komputera niż dla danych w postaci pikseli. Dzięki niniejszej ilości danych szybciej zrealizować można przedstawione poniżej etapy obróbki.

Do tworzenia oraz obróbki struktur liniowych, które mają odtwarzać konkretny motyw obrazu w sposób atrakcyjny i wierny w odniesieniu do szczegółów, korzystne jest bezpośrednie wyświetlanie struktur liniowych w trakcie podczas każdej ich zmiany. Dzięki temu operator może, przykładowo na monitorze, śledzić zmiany wprowadzane przez niego w każdej fazie oraz sprawdzać ich wpływ na wzrokowy odbiór obrazu. Podczas obróbki cyfrowej danych obrazu odwzorowujących struktury liniowe, można selektywnie dokonywać zmian elementów strukturalnych, takich jak linie lub punkty ich przecinania się.

Przetworzone w ten sposób cyfrowe dane obrazu są na koniec zapisywane i stosowane bezpośrednio do sterowania precyzyjnym urządzeniem do grawerowania. Przy zapisywaniu przetworzonych danych dotyczących obrazu zachowywany jest format danych wektorowych.

Sterowanie urządzeniem grawerskim odbywa się w ten sposób, że odpowiednio do wzoru i geometrii struktur liniowych przedstawionych za pomocą cyfrowych danych obrazu, na powierzchni grawerowanej płyty do wklęsłodruku liniowego wykonywane są zagłębienia, przeznaczone do gromadzenia w nich farby drukarskiej.

Przy zastosowaniu sposobu według wynalazku możliwe jest zasadniczo wstępne sprecyzowanie głębokości wyżłobienia w płycie drukarskiej, niezależnej od szerokości linii. Wartość ta może być w zasadzie stała dla wszystkich grawerowanych linii lub też ich części, a może być również wyliczona pod kontrolą programu na podstawie zadanej wstępnie matematycznej zależności głębokości od szerokości linii. Możliwe jest również wstępne podanie przez operatora dowolnej głębokości dla pojedynczej linii, dla wybranego odcinka linii lub dla grupy linii, o ile mieści się ona w ramach możliwości technologicznych. W szczególności, dla linii o małej szerokości, możliwy do regulowania zakres głębokości grawerowania podlega ograniczeniom wykonawczym.

Sposoby według wynalazku umożliwiają łatwą obróbkę motywów przewidzianych do drukowania, a w szczególności obróbkę elementów strukturalnych według wynalazku. Przede wszystkim umożliwiają one selektywne dokonywanie zmian grubości linii oraz ukształtowania końcowych odcinków poszczególnych linii. Zakończenia linii mogą mieć przykładowo kształty prostokątne, półokrągłe lub też spiczaste. Ponadto możliwe jest wydłużanie linii, ich zwężanie, zaburzanie lub dokonywanie zmian ich podstawowej geometrii. Przy tym leżące naprzeciw siebie krawędzie wyznaczające granice szerokości linii przykładowo nie są równoległe, lecz mają przeciwne krzywizny, tak że linia lub segment linii przybiera kształt soczewkowaty lub lancetowaty. Wszystkie etapy obróbki mogą być wykonywane zarówno na pojedynczej linii lub też równocześnie na całej grupie linii, za pomocą której odtwarzany jest cały obszar obrazu. Ponadto za pomocą sposobu według wynalazku możliwe jest realizowanie grawerowania umożliwiającego wydrukowanie linii która nie jest ciągła i pozostawienie wzdłuż osi geometrycznej obszaru nie wygrawerowanego. Jeśli zagłębienia wykonane będą wyłącznie wzdłuż obu krawędzi linii, to wówczas na obszarze zadanej wstępnie szerokości linii powstanie linia podwójna. Dalsze nowe możliwości kształtowania wyłaniają się dla elementów strukturalnych, składających się z krzyżujących się linii. Przykładowo, cyfrowe dane obrazu mogą być przygotowane w taki sposób, że punkty przecięcia nie będą podlegały grawerowaniu. Nośniki danych pokryte drukiem za pomocą odpowiednich płyt drukarskich nie są wówczas pokryte farbą drukarską na obszarze skrzyżowań linii. Kolejny wariant sprowadza się do tego, że spośród dwóch krzyżujących się linii jedynie jedna z nich wygrawerowana jest jako linia cią g ł a, podczas gdy druga z nich w obszarze skrzyż owania jest nieciągła, tj. ulega przerwaniu i obie części przerwanej linii nie stykają się z linią ciągłą. Kolejny wariant polega na tym, że jedna z linii nie tylko ma postać linii podwójnej lecz co najmniej na pewnym odcinku ma kształt postrzępiony.

Urządzenia niezbędne do wykonywania płyt do wklęsłodruku liniowego, jak również do procesu drukowania, a także niezbędny know-how, dostępne są tylko w bardzo ograniczonym zakresie i wymagają znacznych nakładów materiałowych i finansowych. Ponieważ wymagany nakład stanowi znaczącą barierę dla potencjalnych naśladowców i fałszerzy, to sposób drukowania z zastosowaniem wklęsłodruku liniowego w pierwszej kolejności znajduje zastosowanie do drukowania dokumentów zabezpieczonych, na przykład banknotów, akcji, paszportów, kart identyfikacyjnych, kart wstępu

PL 199 806 B1 duż ej wartości i tym podobnych dokumentów. Sposób projektowania pł yt do wklę s ł odruku liniowego umożliwia przetwarzanie opisanych powyżej elementów strukturalnych z taką precyzją i dokładnością, że mogą być zastosowane w wydrukowanych obrazach na tak wytworzonych nośnikach danych, służących jako cechy zabezpieczające widoczne wzrokowo lub też wyłącznie przy wykorzystaniu lupy.

Sposób tworzenia motywów obrazu odtwarzanego za pomocą nieregularnych struktur liniowych opisany w nawiązaniu do wytwarzania płyt do wklęsłodruku liniowego, jest zasadniczo odpowiedni do zastosowania przy tworzeniu wzorców lub też form drukarskich stosowanych przy innych metodach drukowania. Ponieważ, opisany sposób nie wpływa na przekształcenie motywów obrazu do postaci odwzorowanej przez grawerowanie, a po raz pierwszy na struktury liniowe nakładane są dodatkowe submikrostruktury, sposób według wynalazku korzystnie zastosować można do obróbki otrzymanych w ten sposób cyfrowych danych obrazu na przykł ad w drukarkach cyfrowych, urzą dzeniach do naświetlania klisz, do naświetlania płyt względnie do innych cyfrowych metod drukowania. Przedstawione powyżej możliwości oraz zalety, jak łatwość dostosowania, indywidualizm oraz szczegółowość sposobu przedstawiania wykorzystywać można w oparciu o sposób według wynalazku również do innych sposobów drukowania, jak np. do druku offsetowego.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania przedstawiono na rysunku na którym fig. 1 przedstawia odwzorowanie portretu przy wykorzystaniu techniki grawerowania, fig. 2 do 7 przedstawiają szczegóły różnych wariantów submikrostruktur, odwzorowanych przy wykorzystaniu techniki grawerowania, a fig. 9 przedstawia warianty krzyżujących się linii z różnymi submikrostrukturami.

W celach porównawczych na pos. I i pos. II przedstawiono rozwią zania znane ze stanu techniki. Pos. I przedstawia szczegół tradycyjnego zobrazowania efektu grawerowania bez zastosowania efektu submikrostruktury. Pos. II przedstawia obraz krzyżujących się linii, stosowany dotychczas w stanie techniki.

Na fig. 1 przedstawiono portret osoby wykonany przy wykorzystaniu grawerowania. Oznacza to, że wszystkie kontury oraz elementy obrazu przedstawione zostały, jak zwykle w odwzorowaniu grawerskim, za pomocą różnych struktur liniowych. Mogą one składać się z linii ciągłych lub przerywanych, jak przykładowo na obszarze obrazu przedstawiającym płaszcz i brodę, lub też z linii kreskowych lub punktowych, jak widać to wyraźnie na obszarze uszu, policzków i czoła. Zgodnie ze sposobami znanymi w dotychczasowym stanie techniki, rysunki takie grawerowane są ręcznie bezpośrednio na płycie metalowej lub rysowane ręcznie na papierze. Przy przetwarzaniu motywu obrazu na rysunek grawerski zróżnicowane gradacje cieniowania oraz intensywności koloru lub szarości odzwierciedlane są w ten sposób, że dla różniących się tonacją obszarów obrazu stosowane są odpowiednio różne typy struktur liniowych i/albo różne szerokości linii i różne odstępy między liniami. I tak, jaśniejsze partie obrazu, takie jak obszary czoła, policzków i uszu na przedstawionym portrecie, odwzorowane są korzystnie za pomocą delikatnych, stosunkowo znacznie oddalonych od siebie linii, które dodatkowo mają postać linii kreskowych, kreskowo-punktowych lub też punktowych. Ciemne obszary obrazu, jak przykładowo kapelusz lub płaszcz na przedstawionym portrecie, wyrażane są za pomocą szerokich linii, leżących blisko od siebie. W celu uzyskania ciemnych obszarów lub dla osiągnięcia odmiennego odbioru wizualnego, jak na obszarze płaszcza lub bocznych powierzchni nosa, na pierwszą grupę rozmieszczonych zasadniczo równolegle linii określanych jako „warstwa główna można dodatkowo nałożyć tzw. „warstwę pomocniczą, składającą się z drugiej grupy zasadniczo równoległych linii.

Przy przenoszeniu tego rodzaju motywu obrazu na płytę do wklęsłodruku liniowego zgodnie ze sposobem według wynalazku, jako pierwowzór portretu dla zobrazowania za pomocą techniki grawerskiej posłużyć może np. obraz malarski, który przetworzono na postać cyfrową za pomocą aparatu cyfrowego. Dane o obrazie zapisane w postaci danych pikselowych poddawane są następnie retuszowaniu elektronicznemu, przy czym zmieniane są kontrasty poszczególnych obszarów obrazu. Często zaletę stanowi możliwość uwydatnienia lub osłabienia przejść pomiędzy wyraźnie zarysowanymi konturami (przykładowo pofałdowań odzieży lub linii kształtujących zarys nosa). Okazało się, że możliwe jest uproszczenie niżej przedstawionych etapów obróbki, gdy retuszowane dane pikselowe, są dla operatora widoczne na monitorze. Wyświetlanie obrazu opartego na danych pikselowych następuje w drugim planie, podczas gdy na pierwszym planie w oparciu o dane wprowadzone przez operatora wytwarzane są struktury liniowe, odwzorowujące pojedyncze szczegóły i detale portretu. Wzór linii określany jest przez operatora na przykład przy pomocy tabletu graficznego, wykrywającego współrzędne wzoru linii i przekazującego je do systemu przetwarzania danych. Jeśli podstawowa geometria i szerokość linii są już określone, to pożądany projekt linii może być od razu wyświetlony na monitorze oraz posłużyć operatorowi do bezpośredniej kontroli jego postępowania. Proces kształtoPL 199 806 B1 wania linii w oparciu o dane wprowadzone przez operatora w powiązaniu z równoczesnym pokazywaniem wygenerowanych linii na monitorze odpowiada w dużej mierze rysowaniu odręcznemu, ma jednak tę zaletę, że każda elektronicznie generowana struktura linii następnie może być dowolnie poddawana dodatkowej obróbce. I tak np. możliwe jest bez trudności wydłużanie lub skracanie utworzonej już linii, dokonywanie zmian szerokości linii na całej jej długości lub na wybranych poszczególnych jej fragmentach, dokonywanie zmian jej kształtu lub zmian geometrii końców linii. Przykładowo na fig. 1 większość końców linii odwzorowujących prawą stronę płaszcza ma kształt prostokątny, podczas gdy w większoś ci linie odwzorowujące brodę i włosy na głowie mają zakończenia spiczaste. Można również stosować półokrągłe ukształtowanie końców linii, jak też inne, asymetryczne, lub też odpowiednio wygenerowane przez operatora. Zmiany i dodatkowa obróbka graficzna mogą dotyczyć pojedynczych linii lub też równocześnie całych grup linii, odzwierciedlających jako całość wybrany obszar obrazu.

Przy przetwarzaniu cyfrowych danych obrazu odzwierciedlających struktury liniowe możliwe jest przyporządkowanie pojedynczym liniom lub grupom linii odpowiedniej głębokości grawerowania. Przykładowo, warstwa pomocnicza może być grawerowana głębiej lub płyciej niż związane z nią warstwy pomocnicze. Poza tym istnieje możliwość przetwarzania poszczególnych, również bardzo blisko obok siebie usytuowanych linii o takiej samej lub też różniącej się szerokości, przez zastosowanie znacząco różniących się głębokości grawerowania. Jedna z dwóch linii leżących bardzo blisko siebie o takiej samej szerokości, wygrawerowana na płycie do wklęsłodruku liniowego może przykładowo mieć głębokość 10 μm, podczas gdy druga linia może być wykonana z zastosowaniem głębokości grawerowania wynoszącej 150 μm. Przy zastosowaniu konwencjonalnych technik trawienia cechy takie nie są możliwe do zrealizowania.

Pos. I przedstawia wycinek portretu z fig. 1 odzwierciedlonego sposobem zgodnym z dotychczasowym stanem techniki przy wykorzystaniu struktur ciągłych i przerywanych, jak również częściowo krzyżujących się linii. Poszczególne linie nie wykazują zastosowania żadnych dodatkowych submikrostruktur.

Figury 2 do 7 pokazują szczegóły grawerskiego odwzorowania portretu. Podczas gdy w górnej lewej części rysunku rozpoznawalne są zarysy twarzy, to w środkowej i prawej dolnej części rysunku odtworzono wycinek kołnierza ubrania oraz ramienia 1. Na fragmencie obrazu widać wyraźnie, że poszczególne obszary motywu obrazu przedstawione zostały za pomocą różnych, tj. zmieniających się i tym samym ogólnie biorąc nieregularnych struktur liniowych.

Na fig. 2 na struktury liniowe, odwzorowujące prawy fragment ramienia 1, nałożono submikrostruktury. W przedstawionym przykładzie, submikrostruktura ma postać pustych obszarów otoczonych wydrukowanymi liniami poziomymi. Te puste obszary tworzą linie odwzorowywane w formie negatywowej, umieszczone dokładnie na liniach środkowych linii wydrukowanych, tworzących otaczający obszar zadrukowany. Cienkie linie poprowadzonego ukośnie układu warstwy pomocniczej wykonano w postaci linii ciągłych, w związku z czym puste obszary, tj. linie w postaci negatywowej, są przerywane na przecięciach z liniami warstwy głównej i warstwy pomocniczej.

W przykładzie rozwiązania przedstawionego na fig. 3, cienkie linie poprowadzonej prostopadle warstwy pomocniczej są przerywane przez puste obszary poziomej warstwy głównej. Wskutek tego, puste obszary warstwy głównej nie są przerywane liniami negatywowymi.

W przykładzie rozwiązania według fig. 4, puste obszary w poziomych liniach warstwy głównej tworzące obszar ramienia 1 mają postać bardzo cienkiej linii podwójnej wykonanej w formie negatywowej, które usytuowane są dokładnie równolegle do geometrycznej linii środkowej. Linie przebiegającej ukośnie warstwy pomocniczej nie są liniami ciągłymi, lecz są przerywane przez puste obszary w miejscach przecięć się z liniami warstwy głównej.

Na fig. 5a) submikrostruktura w obszarze linii odwzorowujących obszar ramienia 1 uformowana została poprzez wykonanie pustych obszarów o prostych, lecz odmiennych geometrycznie konturów w postaci kół i krótkich kresek. Te puste obszary znajdujące się w jednej linii mają taką samą postać prostych figur geometrycznych, podczas gdy następujące po nich linie zawierają inne kształty obszarów pustych.

Na fig. 5b) struktury liniowe obszaru ramienia 1 zawierają wprowadzone struktury negatywowe, które w kolejnych liniach naprzemiennie przedstawiają wielocyfrowe liczby oraz liter, gdzie litery częściowo tworzą słowa. Dodatkowo, jako przykład dodatkowych kombinacji, na fig. 5b) części struktur liniowych tworzących kołnierz wzbogacono w różne submikrostruktury. W środkowej części kołnierza 2 na linie nałożono linie centralne odwzorowane w formie negatywowej, a więc pozostawiono je puste. Na

PL 199 806 B1 linie odwzorowujące lewą część kołnierza 3 nałożono submikrostruktury, składające się z oddalonych od siebie obszarów pustych o prostej, podłużnej geometrii.

Również na fig. 6 submikrostruktura utworzona jest przy pomocy pustych obszarów wykonanych wewnątrz linii drukowanych, przy czym w tym przykładzie rozwiązania, stanowi je logo składające się z liter „G i „D utworzone w postaci negatywowej. Logo powtórzone jest wielokrotnie, w równomiernych odstępach, wzdłuż linii nałożonych wraz z submikrostrukturą.

Na fig. 7a) na przebiegające poziomo linie prawego obszaru ramienia 1 nałożono submikrostrukturę, odwzorowującą to samo logo jak na fig. 6. Na fig. 7a), jednakże, dla logo przyjęto jednak odwzorowanie pozytywowe, co oznacza, że logo przedstawione jest w postaci wydrukowanych struktur, otoczonych polem niezadrukowanym. Linia nałożona wraz z submikrostrukturą ulega wskutek tego w dużym przekształcona i pozostaje tylko w postaci wąskiego konturu krawędziowego. Natomiast logo znajduje się dokładnie na geometrycznej linii środkowej i jest ono wzdłuż tej osi wielokrotnie powtórzone. Zamiast zobrazowania przedstawionego na fig. 7a) możliwe jest również całkowite usunięcie linii nałożonych wraz z submikrostrukturą oraz odwzorowanie ich krawędzi za pomocą znaków i symboli, których wielkość oraz ewentualnie grubość zmieniają się do szerokości usuniętej linii. Przykład taki przedstawiono na fig. 7b). Figura ta odzwierciedla inny fragment wygrawerowanego obrazu, niż pokazane na poprzednich figurach. Fragment ten pokazuje w powiększeniu część twarzy portretu, lewą stronę oka oraz włosy na głowie. Jedna z linii, odzwierciedlająca włosy albo kosmyk włosów, nie jest ciągła, lecz uzupełniona submikrostrukturą. Submikrostruktura ta składa się z dużych liter zobrazowanych w postaci pozytywowej, które łącznie tworzą napis „Gutenberg. Rozmiar albo wysokość liter dostosowana jest do przebiegu i zewnętrznego konturu linii pierwotnej, odwzorowującej kosmyki włosów. Dodatkowo, przed i po grupie liter naniesiono bardzo delikatne, usytuowane prostopadle do przebiegu kosmyków włosów, linie negatywowe, które rozdzielają linie włosów tworząc ich krótkie, oddzielne segmenty.

Nośniki danych według wynalazku w żadnym przypadku nie ograniczają się do submikrostruktur przedstawionych na przykładach ich realizacji. W koncepcji proponowanego wynalazku możliwe są do zastosowania dowolne odmiany i kombinacje różnorodnych typów i rodzajów submikrostruktur.

Na fig. 8 odtworzono schematycznie w powiększeniu różne warianty elementów strukturalnych stanowiących krzyżujące się linie.

Obraz przedstawiony na fig. 8 można porównać z obrazem z pos. II odpowiadającym dotychczasowemu stanowi techniki, w przypadku którego krzyżujące się linie w całości pokryte są farbą drukarską.

Na fig. 8a) i 8b) obszar przecięcia uformowano w odmienny sposób. Pokazana na fig. 8a) submikrostruktura zawiera w obszarze przecięcia tylko jedną ciągłą linię, podczas gdy linia nich w obszarze przecięcia jest przerwana i zadrukowana w obszarze przerwania. Obie części przerwanej linii są od siebie oddalone na tyle, że nie stykają się one z pierwszą ciągłą linią. W wariancie rozwiązania z fig. 8b) obie krzyżujące się linie w obszarze skrzyżowania są przerwane, a powierzchnia, którą zakrywałyby obie linie, pozostała pusta.

W wariantach rozwiązań z fig. 8c) i 8d) jedna z dwóch krzyżujących się linii nie została odwzorowana na całej jej szerokości jako linia ciągła, lecz jedynie wzdłuż obu ograniczających ją krawędzi, a obszar przebiegający wzdłuż jej geometrycznej linii centralnej pozostał pusty. W wariancie wykonania z fig. 8d) pusty obszar środkowy nie ma na całej długości linii stałej szerokości, lecz zwęża się na jej końcach, tworząc ostre zakończenia.

Na fig. 8e), odcinek jednej z linii przedstawiono w postaci postrzępionej. Odcinek ten nie jest odwzorowany jako ciągły na całej szerokości, lecz podzielony został na cienkie, rozdzielone linie składowe, które mogą odznaczać się zróżnicowanym kształtem zakończeń. Na przykładzie przedstawionym na fig. 8e), zakończenia linii składowych mają kształty prostokątne oraz spiczaste. Całkowita szerokość linii składowych wraz z pustymi odstępami między nimi, odpowiada szerokości linii w jej wersji pierwotnej, przed podzieleniem jej na pasma.

Warianty linii przedstawionych na fig. 8a) do 8e) stanowią różniące się między sobą rodzaje submikrostruktur, które można wprowadzać do obrazu obecnego na nośnikach danych według wynalazku uzyskiwanego techniką wklęsłodruku liniowego, bądź oddzielnie lub w postaci różnych kombinacji.

Sposób wytwarzania płyt do wklęsłodruku liniowego według wynalazku, pozwala na odwzorowanie wskazanych powyżej wariantów linii albo przecięć linii oraz submikrostruktur z taką dokładnością i precyzją, że ich reprodukowanie sposobami znanymi z dotychczasowego stanu techniki nie jest możliwe.

Claims (64)

1. Noś nik danych zawierają cy pół tonowy obraz drukowany przy zastosowaniu wkl ę s ł odruku liniowego, który jest uzyskany przy pomocy grawerowania, to jest za pomocą nieregularnych struktur liniowych, zawierający powtarzające się drukowane elementy strukturalne, znamienny tym, że na elementy strukturalne są co najmniej częściowo nałożone submikrostruktury, obecne w obszarze elementów strukturalnych jako obszary puste.

2. Noś nik danych wedł ug zastrz. 1, znamienny tym, ż e elementy strukturalne s ą liniami.

3. Nośnik danych według zastrz. 2, znamienny tym, że submikrostruktury składają się z obszarów ciągłych lub przerywanych, przebiegających wzdłuż linii środkowych linii podstawowych, przy czym krawędzie linii podstawowych pozostawiane są zasadniczo w postaci ciągłych, wolnych od przerw konturów.

4. Nośnik danych według zastrz. 2, znamienny tym, ż e submikrostruktury przekształcają zakończenia linii w postać postrzępionych odcinków albo na wiele rozdzielonych, zasadniczo równoległych w co najmniej części odcinków, linii składowych, przy zachowaniu początkowej szerokości linii.

5. Nośnik danych według zastrz. 1, znamienny tym, że elementy strukturalne mają postać krzyżujących się linii.

6. Nośnik danych według zastrz. 5, znamienny tym, że submikrostruktury stanowią nie pokryte farbą drukarską fragmenty obszarów linii.

7. Nośnik danych według zastrz. 5, znamienny tym, że krzyżujące się linie w obszarach ich skrzyżowań stanowią obszary puste.

8. Nośnik danych według zastrz. 1, znamienny tym, że submikrostruktury utworzone są z tekstu, znaków alfanumerycznych, znaków logo, symboli, figur geometrycznych lub też ich kombinacji

9. Nośnik danych według zastrz. 1 albo 8, znamienny tym, że submikrostruktury odtwarzane są zarówno w postaci negatywowej, to jest w postaci obszarów pustych otoczonych obszarem zadrukowanym, jak również w postaci pozytywowej.

10. Nośnik danych zawierający półtonowy obraz drukowany przy zastosowaniu wklęsłodruku liniowego, który jest uzyskany przy pomocy grawerowania, to jest za pomocą nieregularnych struktur liniowych, zawierający powtarzające się drukowane elementy strukturalne, znamienny tym, że na elementy strukturalne są, co najmniej częściowo nałożone, submikrostruktury przekształcające elementy strukturalne na drukowane pozytywowe znaki lub symbole.

11. Nośnik danych według zastrz. 9, znamienny tym, że elementy strukturalne są liniami.

12. Nośnik danych według zastrz. 9, znamienny tym, że submikrostruktury utworzone są z tekstu, znaków alfanumerycznych, znaków logo, symboli figur geometrycznych lub też ich kombinacji.

13. Nośnik danych według zastrz. 10 albo 12, znamienny tym, że submikrostruktury odtwarzane są zarówno w postaci negatywowej, to jest w postaci obszarów pustych otoczonych obszarem zadrukowanym, jak również w postaci pozytywowej.

14. Sposób przetwarzania motywów obrazu w płytę drukarską do wklęsłodruku liniowego, znamienny tym, że

a) przygotowuje się pierwsze dane cyfrowe obrazu w postaci danych pikselowych, odzwierciedlające motyw obrazu,

b) wyświetla się motyw obrazu na podstawie danych pikselowych,

c) tworzy się nieregularne struktury liniowe, przy czym kontury i półtony motywu obrazu odwzorowuje się za pomocą różnych struktur liniowych w określonych obszarach w oparciu o dane wprowadzone przez operatora,

d) zachowuje się drugie cyfrowe dane obrazu, odzwierciedlające struktury liniowe w postaci danych wektorowych,

e) ewentualnie prowadzi się obróbkę pojedynczych linii struktur liniowych oraz zachowuje się przetworzone drugie cyfrowe dane obrazu,

f) steruje się precyzyjnym urządzeniem do grawerowania w oparciu o przetworzone drugie cyfrowe dane obrazu, wytwarzając na powierzchni płyty do wklęsłodruku liniowego zagłębienia odpowiadające strukturze liniowej.

15. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że w trakcie etapu e), na linie nakłada się, co najmniej częściowo, submikrostruktury przetwarzające linie na pojedyncze odtwarzane pozytywowo znaki lub symbole.

PL 199 806 B1

16. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że w trakcie etapu e), na linie nakłada się, co najmniej częściowo, submikrostruktury odtwarzane negatywowo w obszarze linii albo w obszarach skrzyżowań linii.

17. Sposób według zastrz. 14 albo 15 albo 16, znamienny tym, że dodatkowo, przy sterowaniu urządzeniem grawerskim w etapie f), na podstawie danej szerokości linii, pod kontrolą programu oblicza się odpowiadającą jej głębokość grawerowania.

18. Sposób według jednego z zastrz. 14 albo 15 albo 16, znamienny tym, że odpowiednia głębokość grawerowania dla pojedynczych linii lub dla grupy linii określana jest wstępnie przez operatora.

19. Sposób według jednego z zastrz. 14 albo 15 albo 16, znamienny tym, że co najmniej jedna linia odwzorowywana nie jako linia ciągła, lecz z pustą, nie podlegającą grawerowaniu linią centralną.

20. Sposób według jednego z zastrz. 14 albo 15 albo 16, znamienny tym, że krzyżujące się linie w obszarze ich przecinania się nie poddawane są grawerowaniu.

21. Sposób według jednego z zastrz. 14 albo 15 albo 16, znamienny tym, że jedna spośród dwóch krzyżujących się linii w obszarze ich przecinania się, jest w całości wygrawerowana, podczas gdy druga w obszarze przecinania się linii nie jest grawerowana i zawiera przerwę, tak że obie krzyżujące się linie nie stykają się ze sobą.

22. Sposób według jednego z zastrz. 14 albo 15 albo 16, znamienny tym, że co najmniej w pewnych częściach, linie uzyskuje się w postaci postrz ę pionej.

23. Sposób według zastrz. 15 albo 16, znamienny tym, że submikrostruktura tworzy tekst, znaki alfanumeryczne, znaki logo, symbole lub figury geometryczne.

24. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że dla uzyskania w danych pikselowych, motyw obrazu w etapie a) przetwarza się w postać cyfrową, przy czym motyw obrazu rozkłada się na pojedyncze punkty obrazu postaci pikseli oraz określa się i zapisuje współrzędne i stopień szarości lub intensywność koloru każdego punktu.

25. Sposób według zastrz. 24, znamienny tym, że motyw obrazu przetwarza się w postać cyfrową za pomocą skanera, kamery wideo lub cyfrowego aparatu fotograficznego.

26. Sposób według zastrz. 14 albo 24, znamienny tym, że dane pikselowe poddaje się retuszowaniu elektronicznemu.

27. Sposób według zastrz. 26, znamienny tym, że podczas retuszowania danych pikselowych, kontrasty przetworzonego w postać cyfrową motywu obrazu zmienia się co najmniej w pewnych obszarach.

28. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że motyw obrazu wyświetla się podczas etapu

b) za pomocą monitora.

29. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że w trakcie tworzenia struktur liniowych podczas etapu c), wzór linii określany jest ręcznie przez operatora przy pomocy środków do wprowadzania danych, niezbędnych do sprecyzowania współrzędnych dwuwymiarowych.

30. Sposób według zastrz. 29, znamienny tym, że jako środek do wprowadzania danych stosuje się mysz komputerową, tablet graficzny, trackball lub joystick.

31. Sposób według zastrz. 14 albo 28, znamienny tym, że struktury liniowe wyświetla się bezpośrednio i bez opóźnienia podczas ich tworzenia i obróbki w etapach c) i e).

32. Sposób według zastrz. 14 albo 15 albo 16, znamienny tym, że na wyświetlaną strukturę liniową widoczną w tle, nakłada się motyw obrazu uzyskany z danych pikselowych.

33. Sposób według zastrz. 14 albo 15 albo 16, znamienny tym, że w trakcie obróbki linii w trakcie etapu e) zmienia się grubość linii albo kształt geometryczny końców linii.

34. Sposób według zastrz. 33, znamienny tym, że liniom nadaje się zakończenia półkoliste, prostokątne lub spiczaste.

35. Sposób według zastrz. 14 albo 15 albo 16, znamienny tym, że podczas obróbki w trakcie etapu e) linie rozciąga się, zwęża lub zniekształca.

36. Płyta do wklęsłodruku liniowego, znamienna tym, że jest wykonana sposobem określonym w zastrz. 14 albo 15 albo 16 albo 17 albo 18 albo 19 albo 20 albo 21 albo 22.

37. Sposób wykonywania motywu obrazu zawierającego nieregularne struktury liniowe, znamienny tym, że

a) przygotowuje się pierwsze dane cyfrowe obrazu w postaci danych pikselowych, odzwierciedlające motyw obrazu,

b) wyświetla się motyw obrazu na podstawie danych pikselowych,

PL 199 806 B1

c) tworzy się nieregularne struktury liniowe, przy czym kontury i półtony motywu obrazu odwzorowuje się za pomocą różnych struktur liniowych w określonych obszarach w oparciu o dane wprowadzone przez operatora,

d) zachowuje się drugie cyfrowe dane obrazu, odzwierciedlające struktury liniowe w postaci danych wektorowych,

e) ewentualnie prowadzi się obróbkę pojedynczych linii struktur liniowych oraz zachowuje się przetworzone drugie cyfrowe dane obrazu,

f) przynajmniej częściowo nakłada się na siebie struktury liniowe oraz submikrostruktury, tak że co najmniej jedna linia względnie krzyżujące się linie otaczają kontury uzyskane w postaci negatywowej oraz zachowuje się przetworzone drugie cyfrowe dane obrazu.

38. Sposób według zastrz. 37, znamienny tym, że submikrostruktura tworzy tekst, znaki alfanumeryczne, znaki logo, symbole lub figury geometryczne.

39. Sposób według zastrz. 37, znamienny tym, że dla uzyskania danych pikselowych, motyw obrazu w etapie a) przetwarza się w postać cyfrową, przy czym motyw obrazu rozkłada się na pojedyncze punkty obrazu postaci pikseli oraz określa się i zapisuje współrzędne i stopień szarości lub intensywność koloru każdego punktu.

40. Sposób według zastrz. 39, znamienny tym, że motyw obrazu przetwarza się w postać cyfrową za pomocą skanera, kamery wideo lub cyfrowego aparatu fotograficznego.

41. Sposób według zastrz. 37 albo 39, znamienny tym, że dane pikselowe poddaje się retuszowaniu elektronicznemu.

42. Sposób według zastrz. 41, znamienny tym, że podczas retuszowania danych pikselowych, kontrasty przetworzonego w postać cyfrową motywu obrazu zmienia się co najmniej w pewnych obszarach.

43. Sposób według zastrz. 37, znamienny tym, że motyw obrazu wyświetla się podczas etapu b) za pomocą monitora.

44. Sposób według zastrz. 37, znamienny tym, że w trakcie tworzenia struktur liniowych podczas etapu c), wzór linii określany jest ręcznie przez operatora, przy pomocy środków do wprowadzania danych, niezbędnych do sprecyzowania współrzędnych dwuwymiarowych.

45. Sposób według zastrz. 44, znamienny tym, że jako środek do wprowadzania danych stosuje się mysz komputerową, tablet graficzny, trackball lub joystick.

46. Sposób według zastrz. 37 albo 43, znamienny tym, że struktury liniowe wyświetla się bezpośrednio i bez opóźnienia podczas ich tworzenia i obróbki w etapach c) i e).

47. Sposób według zastrz. 37, znamienny tym, że na wyświetlaną strukturę liniową widoczną w tle, nakłada się motyw obrazu uzyskany z danych pikselowych.

48. Sposób według zastrz. 37, znamienny tym, że w trakcie obróbki linii w trakcie etapu e) zmienia się grubość linii albo kształt geometryczny końców linii.

49. Sposób według zastrz. 48, znamienny tym, że liniom nadaje się zakończenia półkoliste, prostokątne lub spiczaste.

50. Sposób według zastrz. 37, znamienny tym, że podczas obróbki w trakcie etapu e) linie rozciąga się, zwęża lub zniekształca.

51. Sposób wykonywania motywu obrazu zawierającego nieregularne struktury liniowe, znamienny tym, że:

a) przygotowuje się pierwsze dane cyfrowe obrazu w postaci danych pikselowych, odzwierciedlające motyw obrazu,

b) wyświetla się motyw obrazu na podstawie danych pikselowych,

c) tworzy się nieregularne struktury liniowe, przy czym kontury i półtony motywu obrazu odwzorowuje się za pomocą różnych struktur liniowych w określonych obszarach w oparciu o dane wprowadzone przez operatora,

d) zachowuje się drugie cyfrowe dane obrazu, odzwierciedlające struktury liniowe w postaci danych wektorowych,

e) ewentualnie prowadzi się obróbkę pojedynczych linii struktur liniowych oraz zachowuje się przetworzone drugie cyfrowe dane obrazu,

f) przynajmniej częściowo nakłada się na siebie struktury liniowe oraz submikrostruktury, tak że co najmniej jedna linia przetwarzana jest przetwarzana w znaki lub symbole odzwierciedlane w postaci pozytywowej, oraz zachowuje się przetworzone drugie cyfrowe dane obrazu.

52. Sposób według zastrz. 51, znamienny tym, że submikrostruktura tworzy tekst, znaki alfanumeryczne, znaki logo, symbole lub figury geometryczne.

PL 199 806 B1

53. Sposób według zastrz. 51, znamienny tym, że dla uzyskania danych pikselowych, motyw obrazu w etapie a) przetwarza się w postać cyfrową, przy czym motyw obrazu rozkłada się na pojedyncze punkty obrazu postaci pikseli oraz określa się i zapisuje współrzędne i stopień szarości lub intensywność koloru każdego punktu.

54. Sposób według zastrz. 53, znamienny tym, że motyw obrazu przetwarza się w postać cyfrową za pomocą skanera, kamery wideo lub cyfrowego aparatu fotograficznego.

55. Sposób według zastrz. 51 albo 53, znamienny tym, że dane pikselowe poddaje się retuszowaniu elektronicznemu.

56. Sposób według zastrz. 55, znamienny tym, że podczas retuszowania danych pikselowych, kontrasty przetworzonego w postać cyfrową motywu obrazu zmienia się co najmniej w pewnych obszarach.

57. Sposób według zastrz. 51, znamienny tym, że motyw obrazu wyświetla się podczas etapu b) za pomocą monitora.

58. Sposób według zastrz. 51, znamienny tym, że w trakcie tworzenia struktur liniowych podczas etapu c) wzór linii określany jest ręcznie przez operatora, przy pomocy środków do wprowadzania danych niezbędnych do sprecyzowania współrzędnych dwuwymiarowych.

59. Sposób według zastrz. 58, znamienny tym, że jako środek do wprowadzania danych stosuje się mysz komputerową, tablet graficzny, trackball lub joystick.

60. Sposób według zastrz. 51 albo 57, znamienny tym, że struktury liniowe wyświetla się bezpośrednio i bez opóźnienia podczas ich tworzenia i obróbki w etapach c) i e).

61. Sposób według zastrz. 51, znamienny tym, że na wyświetlaną strukturę liniową widoczną w tle, nakłada się motyw obrazu uzyskany z danych pikselowych.

62. Sposób według zastrz. 51, znamienny tym, że w trakcie obróbki linii w trakcie etapu e) zmienia się grubość linii albo kształt geometryczny końców linii.

63. Sposób według zastrz. 52, znamienny tym, że liniom nadaje się zakończenia półkoliste, prostokątne lub spiczaste.

64. Sposób według zastrz. 51, znamienny tym, że podczas obróbki w trakcie etapu e) linie rozciąga się, zwęża lub zniekształca.