PL215414B1 - Dokument wartosciowy, papier zabezpieczony, sposób wytwarzania papieru zabezpieczonego oraz sposób wytwarzania dokumentu wartosciowego - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy dokumentów wartościowych, takich jak banknoty, czeki, paszporty, karty identyfikacyjne i tym podobne, o podwyższonej wytrzymałości do użytkowania w obiegu, zabezpieczonego papieru do ich wytwarzania oraz sposobu wytwarzania tego zabezpieczonego papieru i takich dokumentów wartościowych.

Banknoty są zwykle robione z tak zwanych zabezpieczonych papierów składających się z włókien bawełny i mających specjalne zabezpieczające właściwości, takie jak motywy wklęsłodrukowe, hologramy i znaki wodne. Okres obiegu banknotów zależy od obciążeń, Pewne nominały są chętniej używane w handlu i te mają krótszy okres obiegu na skutek większego obciążenia wpływami środowiska. Wpływami środowiska są na przykład oddziaływania różnych substancji chemicznych, takich jak pot, tłuszcz, olej, ługi, kwasy itp. Szczególnie banknoty o niższym nominale są narażone na szybsze zużycie. Jako główną przyczynę ograniczenia okresu obiegu banknotów przyjmuje się początkowe (poza przedwczesnym zabrudzeniem) rozdarcia banknotów w okolicy ich krawędzi.

US 3 661 700 opisuje powlekany, wzmocniony papier produkowany sposobem powlekania podłoża zawierającego siatkę wzdłużnie ukierunkowanej warstwy polipropylenowej z mieszaniną włókien zawierających celulozę i/lub inne włókna i mineralne i/lub organiczne pigmenty lub wypełniacze i substancje wiążące. Ponieważ siatka jest zastosowana dla wzmocnienia, musi ona mieć te same wymiary co papier, który ma być nią wzmocniony.

Brytyjski dokument patentowy nr 3453 opisuje papier na banknoty, papiery wartościowe i tym podobne zawierający cienką siatkową tkaninę z literami, wzorami i liczbami lub bez tych znaków. Ta siatkowa tkanina jest zespolona z papierem dzięki przepuszczeniu jej przez masę papierniczą w czasie gdy masa papiernicza przesuwa się nad ekranem na jego drodze ze zbiornika do rolek ściskających, przed dotarciem do rolek ściskających tak, że tkanina może być wciśnięta w płynną masę papierową. W tym przypadku również tkanina ma te same wymiary co papier.

Brytyjski dokument 1 219 643 odnosi się do produkcji wzmocnionego papieru, z którym podobny do sieci lub siatki wzmacniający materiał jest zespolony różnymi sposobami. Wzmacniający materiał ma te same wymiary co papier.

AU - PS 488,652 na przykład, proponuje wykonywanie banknotów całkowicie na podłożu z tworzywa sztucznego. To podłoże z tworzywa sztucznego ma wyższą początkową wytrzymałość na przedarcie niż podłoże papierowe ale wytrzymałość na rozprzestrzenianie się rozdarcia podłoża z tworzywa sztucznego jest bardzo niska w porównaniu do podłoża papierowego. Ponadto w banknocie z tworzywa sztucznego nie można zastosować zwykłych i pewnych elementów zabezpieczenia, takich jak portret stanowiący znak wodny i okienko z nicią zabezpieczającą. Również zastosowanie techniki stalodruku wklęsłego, typowej w dziedzinie banknotów, która służy do zapewniania wyczuwalnego dotykiem dodatkowego znaku autentyczności ze względu na relief tworzony przez farbę drukarską, na podłożu z tworzywa sztucznego prowadzi do uzyskania tylko płaskiego trudno wyczuwalnego reliefu.

W wyżej opisanym stanie techniki w dziedzinie papierów zabezpieczonych ponadto występują wady, polegające na tym, że umieszczenie siatki na całej powierzchni lub zastosowanie podłoża z tworzywa sztucznego powoduje, że szczególne właściwości, takie jak dźwięk i uczucie wynikające z zastosowania banknotu papierowego są całkowicie utracone.

Problemem postawionym przed wynalazkiem jest zatem wyprodukowanie dokumentu wartościowego, który ma podwyższoną początkową odporność/wytrzymałość na przedarcie i dzięki temu gwarantuje długi okres pozostawania w obiegu, oraz że inne typowe jego właściwości takie jak łatwość drukowania, odgłosy związane z użytkowaniem, barwa itp. pozostają nie zmienione.

Ponadto, problemem podjętym przez wynalazek jest opracowanie takiego papieru zabezpieczonego, z którego mogą być produkowane oparte na wynalazku dokumenty wartościowe, i przedstawienie sposobów produkcji zgodnego z wynalazkiem papieru zabezpieczonego i dokumentów wartościowych.

Problem ten został rozwiązany przez przedmiotowy wynalazek.

Przedmiotem wynalazku jest dokument wartościowy, taki jak banknot, czek, paszport, karta identyfikacyjna i tym podobne, zawierający papier zabezpieczony charakteryzujący się tym, że wyłącznie w obszarze marginesów dokumentu wartościowego co najmniej jeden rejon krawędzi jest wyposażony co najmniej częściowo we wzmocnienie zwiększające odporność na przedarcie, przy czym wzmocnienie to rozciąga się równolegle do krawędzi dokumentu wartościowego i wystaje poza kraPL 215 414 B1 wędź papieru zabezpieczonego oraz jest wyrównane z krawędzią lub jest odsunięte od krawędzi papieru zabezpieczonego na odległość do 5 mm.

Korzystnie, wzmocnienie jest nałożone na przód i/lub na tył dokumentu wartościowego.

Korzystnie, wzmocnienie jest co najmniej częściowo osadzone wewnątrz objętości dokumentu wartościowego.

Korzystnie, wzmocnienie zawiera specjalne włókna.

Korzystnie, specjalne włókna zawierają syntetyczne włókna i/lub długie włókna i/lub mielone na mokro włókna i/lub włókna obrabiane następczo.

W innym korzystnym wariancie, wzmocnienie zawiera lakier.

Korzystnie, że lakier jest nadrukowany techniką sitodruku.

W innym korzystnym wariancie, wzmocnienie zawiera materiał foliowy.

Korzystnie, materiał foliowy zawiera poliester, metal, laminat poliestrowo - metalowy lub inny materiał odporny na przedarcie.

Korzystnie, materiał foliowy zawiera folię poliestrową o grubości 15 mikrometrów.

Korzystnie, materiał foliowy ma szerokość d równą od 1 do 4 milimetrów, korzystnie 2 lub 3 milimetry.

Korzystnie, wzmocnienie ma strukturę w kształcie siatki.

Korzystnie, struktura w kształcie siatki zawiera naturalne, syntetyczne i/lub szklane włókna.

Korzystnie, wzmocnienie ma kształt kraty lub pasków i biegnie równolegle do krawędzi dokumentu wartościowego.

Korzystnie, wzmocnienie ma właściwości luminescencyjne, magnetyczne, przewodzenia prądu elektrycznego, dyfrakcyjne, interferencji światła lub polaryzacji światła.

Korzystnie, papier użyty na dokument wartościowy zawiera włókna roślin jednorocznych, w szczególności włókna bawełniane.

W innym korzystnym wariancie, papier użyty na dokument wartościowy zawiera co najmniej część włókien sztucznych, korzystnie włókien poliamidowych.

₂

Korzystnie, papier użyty na dokument wartościowy ma gramaturę 100 g/m².

Korzystnie, dokument wartościowy zawiera dwustronny druk wklęsły.

Korzystnie, dokument wartościowy ma nadruk pokryty powłoką, na przykład warstwą lakieru.

Korzystnie, dokument wartościowy jest banknotem.

Przedmiotem wynalazku jest papier zabezpieczony do produkcji dokumentu wartościowego według wynalazku, charakteryzujący się tym, że wyłącznie w obszarze marginesów dokumentu wartościowego w co najmniej jednym określonym obszarze, papier zabezpieczony jest wyposażony we wzmocnienie zwiększające odporność na przedarcie, przy czym wzmocnienie to rozciąga się równolegle do krawędzi dokumentu wartościowego i wystaje poza krawędź dokumentu wartościowego oraz jest wyrównane z krawędzią lub jest odsunięte od krawędzi dokumentu wartościowego na odległość do 5 mm.

Korzystnie, wzmocnienie jest nałożone na przód i/lub na tył papieru zabezpieczonego.

Korzystnie, wzmocnienie jest osadzone co najmniej częściowo w objętości wartościowego dokumentu.

Korzystnie, wzmocnienie zawiera syntetyczne włókna i/lub długie włókna.

W innym korzystnym wariancie, wzmocnienie zawiera lakier.

W innym korzystnym wariancie, wzmocnienie zawiera materiał foliowy.

Korzystnie, wzmocnienie ma kształt kraty lub pasków i biegnie równolegle do krawędzi papieru zabezpieczonego.

Korzystnie, wzmocnienie ma właściwości luminescencyjne, magnetyczne, przewodzenia prądu elektrycznego, dyfrakcyjne, interferencji światła lub polaryzacji światła.

Korzystnie, papier zabezpieczony zawiera włókna roślin jednorocznych, w szczególności włókna bawełniane.

₂

Korzystnie, papier zabezpieczony ma gramaturę 100 g/m².

Przedmiotem wynalazku jest także sposób wytwarzania papieru zabezpieczonego według wynalazku, charakteryzujący się tym, że wstęga papieru jest produkowana w maszynie papierniczej i wyłącznie w obszarze marginesów dokumentu wartościowego w co najmniej jednym obszarze papieru zabezpieczonego wprowadzane jest wzmocnienie zwiększające odporność na przedarcie, przy czym wzmocnienie to rozciąga się równolegle do krawędzi dokumentu wartościowego i wystaje poza

PL 215 414 B1 krawędź dokumentu wartościowego oraz jest wyrównane z krawędzią lub jest odsunięte od krawędzi dokumentu wartościowego na odległość do 5 mm.

Przedmiotem wynalazku jest także sposób wytwarzania dokumentu wartościowego według wynalazku, charakteryzujący się tym, że stosuje się papier zabezpieczony według wynalazku i przycina się go na rozmiar.

Wzmocnienie, w które wyposażony jest dokument według wynalazku zabezpiecza przed początkowym naddarciem, lub co najmniej w sposób istotny je opóźnia w porównaniu z dokumentem wartościowym wykonanym zgodnie ze stanem techniki.

Termin „rejon krawędzi dotyczy tutaj nie tylko rozciągającej się jednowymiarowo krawędzi dokumentu wartościowego, lecz również dwuwymiarowego rozszerzonego rejonu marginesu sąsiadującego z krawędziami. Dokładne wymiary powinny być określone przez znawców indywidualnie. Wzmocniony rejon krawędzi korzystnie przebiega równolegle do krawędzi dokumentu wartościowego.

Rodzaj papieru zabezpieczonego, z którego jest wykonany dokument wartościowy nie jest związany z żadnymi warunkami, tak że mogą być stosowane zwyczajnie zabezpieczane papiery wykonywane z włókien jednorocznych, a w szczególności z włókien bawełnianych, jak również papiery zabezpieczone zawierające co najmniej częściowo włókna polimerowe, korzystnie włókna poliamidowe.

Wzmocnienie może rozciągać się tylko na część co najmniej jednego rejonu krawędzi, ale również na całej długości co najmniej jednego rejonu krawędzi. Jest korzystnie jeśli rejon krawędzi jest wyposażony we wzmocnienie na całej jego długości. Jeszcze korzystnie, wzmocnione są rejony przeciwległych krawędzi, w szczególności tych leżących w kierunku wzdłużnym dokumentu wartościowego, a jeśli pozwala na to metoda produkcji, wzmocnione są wszystkie rejony przeciwległych krawędzi dokumentu wartościowego. Rozmiar rozciągającego się wzdłuż długości i szerokości dokumentu wartościowego wzmocnienia powinien być taki, by z jednej strony gwarantować optymalne zabezpieczenie krawędzi, a z drugiej strony utrzymać specjalne właściwości dokumentu wartościowego.

Miejscowe położenie wzmocnienia w stosunku do krawędzi, które mają być zabezpieczone w dokumencie wartościowym, może być zrealizowane w różny sposób. Po pierwsze, jest możliwe aby wzmocnienie zawarte wewnątrz papieru, lub nałożone na papier, kończyło się równo z krawędzią papieru. W drugim rozwiązaniu wzmocnienie może być lekko cofnięte w kierunku od wzmacnianej krawędzi, to znaczy że nie pokrywa się z krawędzią wartościowego dokumentu, lecz papier wystaje poza wzmocnienie. Wymiar części papieru wystającej poza wzmocnienie zależy między innymi od celu użycia papieru, rodzaju papieru i/lub natężenia narażeń. W każdym razie dopuszczalną szerokość wystającej części papieru, przy której cel wynalazku jest zrealizowany może określić znawca. Poza omówioną możliwością przemieszczenia wzmocnienia, możliwe jest też takie rozwiązanie w którym wzmocnienie wystaje poza krawędź papieru która ma być wzmocniona. W tym przypadku wzmocnione krawędzie dokumentu wartościowego nie są z papieru lecz z innego materiału.

Każdy z wariantów umieszczenia wzmocnienia - zgodnego z krawędzią papieru, cofniętego do wewnątrz lub wystającego poza krawędź papieru, może być wbudowany w papier, to znaczy co najmniej częściowo uwięziony w objętości papieru stanowiącego dokument wartościowy, albo umieszczony na powierzchni papieru. W wariancie umieszczonym na powierzchni nadal są możliwości albo zastosowania wzmocnienia tylko na jednej stronie papieru zabezpieczonego, to znaczy na przedniej lub tylnej stronie, albo wykonanie wzmocnienia na przedniej i na tylnej stronie. Jeżeli wzmocnienie znajduje się z przodu i z tyłu, może być ono wykonane z identycznego materiału, lub oczywiście być zaprojektowane różnie według możliwości podanych niżej.

W zależności od zamierzonego zastosowania, wyżej wymienione możliwości umiejscowienia wzmocnienia w granicach dokumentu wartościowego mogą być ze sobą łączone. Na przykład wzmocnienie odsunięte od krawędzi papieru i wbudowane w papier równoległe do pierwszej, dłuższej strony zabezpieczanego elementu może wystąpić w kombinacji ze wzmocnieniem wystającym poza drugą, długą stronę i położonym na powierzchni papieru. Dodatkowo dwie krótkie strony prostokątnego dokumentu wartościowego mogą być chronione wzmocnieniem o brzegu zgodnym z krawędzią papieru, wbudowanym w papier lub umieszczonym na jego powierzchni. W korzystnym rozwiązaniu wzmocnienia biegną równolegle do wzdłużnych krawędzi dokumentu wartościowego, gdyż mogą być wykonane na papierze zabezpieczonym sposobem ciągłym. Inne warianty które ewentualnie są realizowane względem dociętego już ostatecznie papieru, są również możliwe, ale bardziej pracochłonne w produkcji.

Istnieje wiele sposobów implementacji wzmocnienia. Ze względu na jasność opisu, indywidualne warianty mogą być podzielone pod względem tego, czy wzmocnienie ma być umieszczone na poPL 215 414 B1 wierzchni papieru, czy wbudowane w papier. Dalszy podział dokonuje się w zależności od tego, czy wzmocnienie jest wykonywane z przodu i/lub z tyłu, czy jest cofnięte względem krawędzi, równe z krawędzią czy wystające poza nią, i czy jest możliwość wykonania wzmocnienia na jednej, kilku lub wszystkich stronach, czy tylko na przeciwległych stronach.

Zasada początkowego oporu przedarcia jest fundamentalnie taka sama dla wszystkich wariantów niżej opisanych. Krawędzie dokumentów wartościowych, w szczególności banknotów, narażone np. na opieranie się na nich, zginanie i czynne początkowe rozdzieranie, są zabezpieczane przed nadmiernymi mechanicznymi naprężeniami za pomocą wzmocnienia. Wzmocnienia o brzegach zgodnych z krawędzią papieru czy nawet wystające poza nią są szczególnie skuteczne, gdyż całkowicie osłaniają narażone krawędzie przed działaniem mechanicznym. Niemniej wariant ze wzmocnieniem odsuniętym od krawędzi dokumentu w kierunku jego środka również oferuje odpowiednią ochronę. Jeśli ktoś zamierza uszkodzić tak wyposażony banknot, cofnięte wzmocnienie zapewnia wyraźny opór przeciw dalszemu rozdzieraniu tak, że rejon krawędzi nie daje się zniszczyć. Według wynalazku, zabezpieczenie przed przedarciem może również być ograniczone do tych obszarów, w których banknoty są wystawione na szczególne naprężenia, na przykład w obszarze fałd powstałych przy zginaniu.

Wariant A) Rejon krawędzi wzmacniany lakierem.

Termin „lakier odnosi się według wynalazku do jakiejkolwiek substancji - płynnej, plastycznej lub lepkiej przydatnej jako farba drukarska, kompozycja powlekająca lub materiał impregnacyjny. Może być nałożony na papier zasadniczo dowolną techniką nadruku lub powlekania papieru albo jakimkolwiek sposobem częściowego nakładania lub przenoszenia tej substancji, na podłoże takie jak papier.

Przy użyciu wzmocnienia na bazie lakieru, Iakier jest nakładany na lub wbudowywany w papier zabezpieczony, na przykład sposobami drukowania lub powlekania. W zależności od doboru proporcji składników lakieru i sposobu zastosowania, papier jest albo pokrywany lakierem powierzchniowo na obszarach, które mają być wzmocnione, albo impregnowany lakierem tak, że wzmocnienie jest nie tylko na powierzchni, ale również wprowadzone do objętości papieru.

Wzmocnienie lakierem może być przeprowadzone tak, że brzeg wzmocnienia pokrywa się z krawędzią wzmacnianego papieru albo jest odpowiednio odsunięty od krawędzi.

Korzystnie jest, jeśli wymiary wzmocnionych obszarów papieru biegną równolegle do krawędzi wartościowego dokumentu, to jest wzmocnienie papieru ma kształt taśmy lub paska. Jest również możliwe aby wzmocniony obszar miał kształt klina lub trapezu.

Jest możliwe przeprowadzenie procesu tylko na jednej stronie, to jest z przodu lub z tyłu papieru lub oczywiście na obu stronach papieru.

W odniesieniu do rejonów krawędzi, które mają być wzmocnione, dostępne są wszystkie możliwości. Na przykład może być wzmocniona tylko część rejonu krawędzi, albo rejon krawędzi leżący wzdłuż całej długość papieru. Podobnie, kilka rejonów krawędzi może być wzmocnione niezależnie od ich wzajemnego położenia. W każdym razie korzystnym jest, jeśli wzmocnione rejony krawędzi są usytuowane naprzeciw siebie i odpowiadają dłuższym stronom papieru zabezpieczonego tak, że w końcowym wytworze, czyli papierze wartościowym, zabezpieczone są: największa możliwa długość krawędzi i najbardziej narażone na uszkodzenia krawędzie. Wzmocnienie lakierem korzystnie ma szerokość od około 1 do 20 milimetrów, a zalecane jest od 2 do 10 milimetrów, w szczególności 5 milimetrów.

Użyte lakiery mogą być lakierami wodnymi lub lakierami na bazie rozcieńczalników, jedno- lub wieloskładnikowymi. Odpowiednimi lakierami są bazujące na naturalnych lub syntetycznych substancjach wiążących, lateksie butadienowo - styrenowym, lateksie akrylowym, związkach powłokowych zawierających gumę, polimerach emulsyjnych, poliuretanach dwuskładnikowych, materiałach dyspersyjnych itp. Korzystnie lakier jest kompozycją żywic utwardzalnych, która jest utwardzana chemicznie lub promieniowaniem, szczególnie zalecane jest utwardzanie promieniami ultrafioletowymi.

Lakier zwilża włókna na powierzchni papieru i tworzy pełną powierzchniową warstwę na włóknach. To zwiększa maksymalnie spójność pomiędzy poszczególnymi włóknami jednocześnie minimalizując dostęp zanieczyszczeń do włókien, co jest pozytywnym efektem ubocznym.

Jeśli lakier ma tendencję do przenikania do wnętrza papieru, można to optymalizować na wiele rozmaitych sposobów.

Na przykład przez oddziaływanie laserem lub wyładowaniem koronowym można uzyskać selektywne otwarcie powierzchni papieru tak, że położony lakier łatwiej przenika do wnętrza papieru. Od6

PL 215 414 B1 działywanie laserem lub wyładowaniem koronowym może być sterowane tak, aby dopasować stopień pośredni między lekką chropowatością powierzchni papieru a perforacją papieru.

Ponadto, do papieru w rejonie wzmocnienia może być wprowadzony znak wodny. W obszarze znaku wodnego papier ma cieńsze i grubsze fragmenty. Jeżeli papier jest lakierowany w tym rejonie, to lakier może przenikać do wewnątrz papieru łatwiej w miejscach gdzie jest on cieńszy. Te wzmocnione rejony są uplastycznione w procesie. Lakierowanie może być wykonane na jednej stronie lub na obu. W zależności od rodzaju lakieru, papieru i pożądanego wyniku wzmocnienia, jednostronne lakierowanie może być wystarczające, jako że w miejscach znaku wodnego, gdzie jest bardzo cienki papier, lakier penetruje optymalnie lub nawet przenika na drugą stronę. Penetracja lakieru jest szczególnie ułatwiona w miejscach znaku wodnego typu „highlight. Jest to znak wodny mający szczególnie jasne miejsca, które w sposób widoczny przepuszczają światło, to jest miejsca gdzie papier jest szczególnie cienki. Lakierowanie może być wykonane tylko w rejonie znaku wodnego, ale oczywiście również na całej powierzchni papieru; istotny efekt wzmocnienia według wynalazku będzie najmocniejszy w rejonie znaku wodnego.

W dokumencie wartościowym, na przykład w banknocie, znak wodny może zajmować całą powierzchnię dokumentu, lub znajdować się wzdłuż wszystkich krawędzi, lub tylko przy wybranych krawędziach czy częściach krawędzi. Może też być odsunięty od krawędzi albo dochodzić na styk do krawędzi.

Lakier jest nałożony na papier zabezpieczony przy użyciu rakli lub nadrukiem po jego wyprodukowaniu, to jest na wstędze papierowej lub arkuszu papieru. Nadrukowywanie lakieru dokonuje się korzystnie techniką sitodruku lub procesu fleksograficznego. To może być wykonane bezpośrednio po wyprodukowaniu papieru w maszynie papierniczej lub w osobnej operacji, na przykład bezpośrednio przed lub po przycinaniu i/lub drukowaniu papieru zabezpieczonego.

Następnie papier zabezpieczony według wynalazku podlega drukowaniu i możliwa jest dalsza obróbka zgodnie z produkcją papieru wartościowego.

Jeśli jest potrzebny dokument wartościowy ze wzmocnieniami umieszczonymi na styk z wzdłużnymi krawędziami, to lakier nakłada się na papier zabezpieczony równoległymi paskami, które są o odpowiedniej szerokości i oddalone od siebie. Następnie dokonuje się cięcia papieru zabezpieczonego wzdłuż linii środkowych pasków lakieru i pod kątem prostym do nich.

Jeżeli ma być wyprodukowany dokument wartościowy, który ma mieć wzmocnienia odsunięte od krawędzi, podobnie muszą być nałożone równoległe paski lakieru z tym, że odległości między nimi są na przemian szersze i węższe. Szersza odległość wyznacza szerokość wartościowego dokumentu, a węższa odległość wyznacza szerokość paska papieru wystającego spod wzmocnienia. Cięcia dokonuje się wzdłuż linii środkowej biegnącej pomiędzy paskami o węższej odległości między nimi, oraz pod kątem prostym do nich.

Według korzystnego rozwiązania, lakier zawiera niewielkie stężenie co najmniej jednego składnika o właściwościach fizycznych wykrywalnych wzrokowo lub przy użyciu urządzeń. Dodatki mogą posiadać na przykład właściwości magnetyczne, przewodności elektrycznej, luminescencji, dyfrakcji, polaryzacji światła lub interferencji światła. Mogą zawierać na przykład pigment z warstwą interferencyjną lub pigment ciekłokrystaliczny lub inne pigmenty o specjalnych efektach takich jak pigmenty kolorowe o metalicznym połysku itp., Iub substancje luminescencyjne, które są pobudzane promieniami ultrafioletowymi i emitują promieniowanie w zakresie widzialnym. W przypadku sprawdzania przy użyciu urządzeń, można stosować substancje luminescencyjne emitujące w zakresie niewidzialnym, korzystnie w zakresie podczerwieni. Podobnie odpowiednie są dodatki fotochromowe i termochromowe.

Dodatek może być równomiernie rozprowadzony w powłoce lub może być podany w formie wzoru. Dla wykonania wzorów mieszanka według odpowiedniego wzoru jest nadrukowana w pierwszym kroku; zawiera ona domieszkę małych ilości (mniej niż 1% wagowo) co najmniej jednej dodatkowej substancji o właściwościach fizycznych wykrywalnych wzrokowo lub przy użyciu urządzenia. Pozostała część powierzchni papieru jest poddana operacji drukowania tylko w drugim kroku, z uwzględnieniem rozmieszczenia pierwszego wzoru, przy użyciu tej samej mieszanki ale bez dodatku składnika wykrywalnego jak wyżej.

Zamiast substancji o fizycznie wykrywalnych właściwościach, mogą być również stosowane dodatki reagujące chemicznie. Na przykład może do lakieru być dodany składnik kolorystycznego systemu reakcji. Gdy w późniejszym czasie zostanie zastosowany drugi składnik kolorystycznego systemu reakcji, stają się widoczne uprzednio nadrukowane na papierze zabezpieczonym powierzchnie,

PL 215 414 B1 wzory, napisy i tym podobne. Może to służyć jako potwierdzenie autentyczności lub również jako znak unieważnienia czeku, biletu itp.

Zastosowanie wielu substancji dodatkowych i/lub zmieniającego się stężenia jednego lub większej ilości dodatków pozwala na uzyskanie dowolnej żądanej informacji zakodowanej, na przykład w formie kodu paskowego, które może być bardzo łatwo wykonane na papierze zabezpieczonym. Wymienione informacje zakodowane mogą na przykład stanowić niezależną dodatkową cechę zabezpieczającą, lub służyć jako cecha odniesienia dla innych danych już znajdujących się na papierze zabezpieczonym.

Według zasad wynalazku, może być oczywiście wykonane wiele różnych informacji zakodowanych. Na przykład lakiery zawierające określony dodatek mogą być naniesione jednocześnie lub sukcesywnie na papier w formie żądanych kodów. Alternatywnie, różne kodowania mogą być naniesione na różne powierzchnie papieru zabezpieczonego. Podobnie jest również możliwe pokrycie obustronne tym samym dodatkiem.

W szczególnie korzystnym rozwiązaniu lakier jest przezroczysty lub przystosowany do koloru papieru zabezpieczonego tak, że rejon wzmocniony jest nie zauważalny, lub trudno zauważalny gołym okiem.

Wariant B) Rejon krawędzi wzmacniany folią

W przypadku wzmocnienia opartego na materiale foliowym, ten materiał jest co najmniej częściowo umieszczony na papierze lub osadzony w papierze.

Materiał foliowy może być obrabiany tak, że brzeg wzmocnienia pokrywa się z krawędzią wzmacnianego papieru lub jest odpowiednio odsunięty od tej krawędzi. W tym rozwiązaniu jest również możliwe, aby materiał foliowy wystawał poza krawędź wzmacnianego papieru.

W wariancie w którym folia jest położona na papierze, papier może być wyposażony w folię z przodu i z tyłu.

Odnośnie rejonów krawędzi przeznaczonych do wzmocnienia, są różne możliwości w zależności od sposobu produkcji. Jeżeli wzmocnienia są położone warstwowo na papierze, może być na przykład wzmocniona część rejonu krawędzi, ewentualnie rejon krawędzi na całej długości papieru. Podobnie wiele rejonów krawędzi może być wzmocnione niezależnie od ich położenia względem siebie. Jednakże, korzystnie jest, jeśli wzmocnione rejony krawędzi są umieszczone naprzeciw siebie i odpowiadają dłuższym stronom wartościowego dokumentu, tak że w dokumencie wartościowym ochraniane są: największa możliwa długość krawędzi i krawędzie najbardziej narażone na uszkodzenia.

Jeżeli wzmocnienie folią ma być osadzone w papierze, to wykonuje się to w czasie wytwarzania papieru. Papier zabezpieczony jest zwykle wykonywany na cylindrze maszyny papierniczej, do której folia jest dostarczana w rejonie magazynka podającego tak, że folia jest osadzona w arkuszu w czasie jego formowania, Sposób produkcji może być sterowany tak, że folia może być całkowicie osadzona w papierze, zaprojektowana jako okienko z nicią zabezpieczającą, lub osadzona w formie paska oddzielającego poszczególne pasy papieru. Aby zagwarantować spójność między papierem a materiałem foliowym, ten ostatni może być dodatkowo pokryty klejem. Gdy końcowy produkt w postaci wstęgi papieru jest cięty, cięcie może być sterowane tak, że brzeg materiału foliowego pokrywa się z krawędzią papieru, może być odsunięty od krawędzi lub wystawać poza krawędź papieru w wykonanym gotowym wartościowym dokumencie. Jeśli materiał foliowy w postaci taśmy, na przykład w formie pasków, jest osadzony w papierze, to ten materiał foliowy normalnie biegnie równolegle do kierunku włókien papieru. W konsekwencji jeden lub najwyżej dwa rejony krawędzi, mianowicie równoległe rejony krawędzi, będą miały wzmocnienie foliowe w zależności od cięcia wzdłuż włókien lub w poprzek włókien. Dla otrzymania wzmocnień osadzonych w papierze na wszystkich rejonach krawędzi w gotowym papierze wartościowym, na przykład w banknocie, korzystnie jest wykonać wzmocnienie w kształcie kraty osadzonej w papierze zabezpieczonym. Wzmocnienie w kształcie kraty oznacza płaskie wytwory, które są porównywalne z kratą o dużych oczkach, przy czym szerokość oczek tej kraty odpowiada na przykład w przybliżeniu rozmiarowi wartościowego papieru. Sama krata jest skonstruowana na przykład z materiału foliowego w kształcie pasków a poszczególne paski są rozmieszczone wzajemnie równolegle i prostopadle do siebie.

Korzystnie jest aby wymiary powierzchni wzmacnianego papieru rozciągały się równolegle do krawędzi papieru zabezpieczonego, to jest aby papier miał wzmocnienie w kształcie taśmy lub pasków.

PL 215 414 B1

Materiał wynalazkiem odnosi się do jakiegokolwiek odpowiedniego materiału takiego, który zwiększa początkową odporność na przedarcie wartościowego dokumentu w rejonie krawędzi. Termin „materiał nie oznacza jakichkolwiek ograniczeń w stosunku do materiałów z tworzyw sztucznych, chociaż mają one korzystne zastosowanie. Ten termin raczej ma wskazywać, że materiał powinien być względnie cienkim materiałem, tak że nie ma negatywnego wpływu na wygląd papieru zabezpieczonego lub dokumentu wartościowego i jego właściwości, a w szczególności odnośnie jego podatności na obróbkę. Niemniej zastosowanie grubszego materiału generalnie nie jest wykluczone.

Materiał foliowy korzystnie jest materiałem odpornym na przedarcie; korzystnie jest aby folia była wykonana z tworzywa sztucznego, metalu lub laminatu z metalu i tworzywa sztucznego. W zależności od sposobu użycia, materiał foliowy jest tak zaprojektowany, aby był przezroczysty lub przystosowany do koloru papieru zabezpieczonego lub dokumentu wartościowego na tyle, aby ten materiał foliowy był tak słabo widoczny na ile to możliwe, lub praktycznie niedostrzegalny dla oka nieuzbrojonego, o ile to możliwe. Dla zastosowań specjalnych, w szczególności dla rozwiązań w których wzmocnienie jest widoczne na powierzchni papieru, materiał foliowy jest opcjonalnie wyposażony w dalsze właściwości zabezpieczające, takie jak hologramy, Kinegramy® lub inne struktury dyfrakcyjne lub farby drukarskie zawierające warstwę interferencyjną lub pigmenty ciekłokrystaliczne lub inne pigmenty z efektami specjalnymi, takie jak pigmenty z kolorem o metalicznym połysku itp. Dodatkowo, przejście z materiału foliowego na papier może być zadrukowane wzorem drukarskim, w szczególności drukiem wklęsłym. Dodatkowo lub alternatywnie materiał foliowy może posiadać dodatki opisane w wariancie A).

Jeśli wchodzi w grę nić z czystego tworzywa, to materiał folii korzystnie jest poliestrem; gdy chodzi o folię metalową, to korzystna jest folia z tworzywa sztucznego pokryta aluminium.

W dalszym wariancie wzmocnienie foliowe składa się z jednej lub więcej warstw nanoszonych sposobem transferu. Korzystnie te wzmocnienia folią składają się z warstwy wytłoczonego hologramu z tworzywa sztucznego, metalowej warstwy i warstwy kleju.

Materiał foliowy może podobnie wprowadzać struktury podobne do sieci. Ta struktura podobna do sieci może składać się z naturalnych, polimerowych i/lub szklanych włókien, korzystnie będących zgrzanymi ze sobą, sklejonymi, tkanymi lub splecionymi. Na żądanie struktury mogą być odpowiednio zabarwione. Może to być wykonane sposobem drukowania, natryskiem lub naparowywanie w szczególności w próżni, korzystnie z użyciem odpowiednich masek. Mogą być wyprodukowane włókna polimerowe o średnicy kilku mikrometrów. Zalecana jest średnica włókien około 1 mikrometra i ok. 40 mikrometrów.

Aby wyposażyć w dodatkowe właściwości i dodatki, możliwości opisane w wariancie A) i te opisane dla materiału foliowego mogą być stosowane w tym samym stopniu.

Wariant C) Rejon krawędzi wzmacniany specjalnymi włóknami

Dalszą możliwością wzmocnienia rejonów krawędzi dokumentów wartościowych jest wprowadzenie podczas produkcji papieru specjalnych włókien w rejonach narażonych na niebezpieczeństwo.

i) Po pierwsze są to włókna mające podwyższoną odporność na rozerwanie w porównaniu z włóknami użytymi w podstawowym podłożu, bez jakiejkolwiek dalszej obróbki włókien niezbędnej przed lub po wprowadzeniu ich do masy papierniczej. To jednakże nie eliminuje dodatkowej obróbki wcześniejszej lub późniejszej. Te specjalne włókna są w szczególności włóknami syntetycznymi, lub włóknami zawartymi we wstędze papieru jako nici nie mające zakończenia, lub włókna o specjalnie długim kształcie o długości kilku milimetrów wprowadzonymi do masy papierniczej. Jest oczywiście możliwe użycie syntetycznych włókien w formie bez zakończeń i mieszaniny syntetycznych włókien bez zakończeń z włóknami w formie długiej.

Wzmocnienie włóknami może być zawarte wewnątrz papieru zabezpieczonego tak, że brzeg wzmocnienia jest zgodny z krawędzią wzmocnionego papieru, może być odsunięte od krawędzi, lub wystaje odpowiednio w gotowym wartościowym dokumencie.

Korzystnie jest, aby wymiary wzmocnionej powierzchni papieru biegły równolegle do krawędzi papieru zabezpieczonego, to znaczy papier ma wzmocnienie o kształcie taśmy lub paska. Uporządkowanie przestrzenne wzmocnienia i przycinanie papieru zabezpieczonego wynikają z zasad podobnych jak w projekcie opisanym w wariancie A).

Włókna specjalne są wprowadzane do masy papierniczej na przykład w okolicy skrzyni wlewowej przez specjalny wlot. Z jednej strony wpływanie specjalnych włókien może być regulowane tak, że masa papiernicza zawierająca oryginalne „normalne włókna jest wzbogacona w specjalne włókna

PL 215 414 B1 w rejonie wpływu. Z drugiej strony, w rejonie wpływu specjalne włókna mogą zastąpić „normalne włókna w 100%.

ii) Po drugie, specjalne włókna są włóknami, które są wstępnie obrobione przez mielenie takie, że są formowane gęste, mocne arkusze o zwiększonym początkowym oporze przedarcia w miejscu, gdzie wymienione włókna są zastosowane, podczas właściwej produkcji papieru. W tym celu może być przeprowadzone mielenie na mokro, co powoduje, że włókna są połamane i rozwłóknione. To powoduje uwodnienie włókien i powiększenie ich powierzchni właściwej. Powierzchnia kontaktowa włókien wewnątrz arkusza znacznie rośnie tak, że formują się mostki wodorowe, co powoduje wzmocnienie struktury włókien. Alternatywnie może być przeprowadzone chemiczne mielenie włókien przez użycie dodatków, które działają jak środki smarne podczas mielenia i wzrost powierzchni kontaktowej między włóknami, co powoduje dokładny kontakt między włóknami a włókienkami w skali molekularnej. Wybór rodzaju mielenia, stopień zmielenia i długość operacji mielenia oraz specyficzne warunki dla wzrostu wytrzymałości kompozycji włóknistej należy dostosować do konkretnych włókien przeznaczonych do użycia i powinny być określone przez znawcę.

Te wstępnie obrobione włókna mogą być wprowadzone do papieru zabezpieczonego tak samo jak specjalne włókna wg. paragrafu i) zarówno jeśli chodzi o miejsce jak i stronę techniczną. Specjalne włókna mogą składać się z takiego samego rodzaju włókien jak użyte w podstawowym podłożu lub mogą się od nich różnić. Jeśli zostaną użyte na przykład włókna bawełniane, to cały dokument wartościowy może składać się z włókien bawełny, ale w rejonach wzmocnienia będą znajdować się włókna bawełny, które podlegały specjalnemu mieleniu.

iii) Ponadto specjalne włókna, które są włóknami poddawanymi obróbce następczej po wprowadzeniu ich do papieru podczas jego produkcji doznają wzrostu wytrzymałości na przedarcie w czasie tej następczej obróbki. Włókna mogą być na przykład włóknami termoplastycznymi, które są stopione ze sobą na skutek działania ciepła. Niemniej każdy inny chemiczny lub fizyczny proces może być zastosowany, aby spowodować sieciowanie, stapianie, zgrzewanie, sklejanie itp. użytych włókien. Na przykład żądane wzmocnienie może być osiągnięte przez sklejanie wskutek działania rozpuszczalników lub wyzwolenia łańcuchowej reakcji sieciowania.

Włókna wymagające obróbki następczej mogą być wprowadzone do papieru zabezpieczonego tak samo jak specjalne włókna wg. paragrafu i) zarówno jeśli chodzi o miejsce jak i stronę techniczną. Poza możliwością wprowadzenia włókien do papieru tylko w rejonie wzmocnienia, papier zabezpieczony może być wyposażony wyżej wymienionymi specjalnymi włóknami na całej powierzchni, a obróbka następcza wykonana tylko lokalnie w rejonie marginesu, który ma być wzmocniony. Obróbka całej powierzchni jest wielce niekorzystna w stosunku do takiej miejscowej obróbki, gdyż wtedy papier obrabiany jest wystawiony na wpływy zewnętrzne takie jak oddziaływanie cieplne wałka grzejnego na całą powierzchnię papieru i przez to jest on bardzo osłabiony na całej powierzchni. W przeciwieństwie do tego, obróbka według wynalazku odbywa się tylko na powierzchni marginesu, przez co gwarantuje się skuteczny początkowy opór przedarcia jednocześnie oszczędzając energię, chemikalia, czas i stąd oszczędność kosztów. Jeśli na przykład dostarczona wstęga papieru ma specjalne włókna już zawarte w papierze w postaci pasków, które mogą być poddane sieciowaniu termicznemu, wymagana energia cieplna może być doprowadzona do papieru łatwo, podobnie jak do samego paska odpowiednio wąską rolką grzewczą, laserem, źródłem promieniowania podczerwonego itp. po wyprodukowaniu papieru.

Włókna specjalne według i) oraz ii) mogą ponadto mieć dodatki opisane w wariancie A) i możliwe jest wprowadzenie w rejonie krawędzi dokumentu wartościowego kodowania dzięki kombinacji dodatków. Na przykład oddzielne podawanie różnie nasyconych włókien do masy papierniczej może dać w wyniku dwa paski biegnące obok siebie równolegle do rejonu krawędzi. Jeśli włókna zawierają różne proporcje czynnika luminescencyjnego, to może w ten sposób zostać utworzony rodzaj prostego kodu paskowego. Jest również możliwe dodatkowe kodowanie przez różną szerokość pasków. Specjalne włókna według i) oraz ii) mogą poza tym być użyte nie tylko pojedynczo ale również w jakiejkolwiek dogodnej kombinacji lub mieszaninie.

Wariant D) Dodatkowe elementy dla podnoszenia trwałości

W uzupełnieniu do wzmocnienia rejonów krawędzi, trwałość papieru zabezpieczonego może być jeszcze ulepszona przez przeprowadzenie następujących przedsięwzięć pojedynczo lub w kombinacji:

i) Przy produkcji papieru zabezpieczonego, w szczególności papieru przeznaczonego na banknoty, podstawowe podłoże stanowi zwyczajny papier o wadze 90 do 95 gramów na metr kwadratowy.

PL 215 414 B1

Według wynalazku zamiast niego jako papier zabezpieczony może być użyty grubszy o gramaturze np. 100 gramów na metr kwadratowy. Większa masa na jednostkę powierzchni i związana z tym większa grubość papieru już powoduje wzmocnienie papieru zabezpieczonego które jest oczekiwane, bez jakiegokolwiek istotnego pogorszenia właściwości żądanych w szczególności dla banknotów.

ii) Zastosowanie dwustronnego stalodruku na papierze zabezpieczonym zwiększa gęstość papieru i przez to stabilizuje podłoże papierowe.

iii) Papier zabezpieczony, ale powyższy cały zadrukowany papier zabezpieczony może być dodatkowo polakierowany aby ochronić nadruk i papier od zabrudzenia. Skład warstwy lakieru korzystnie współdziała z warstwą lakieru wg wynalazku pozwalając, jeśli istnieje, na dobre połączenie dwóch warstw. Połączenie może być poprawione następnie na etapie sieciowania. Może to nastąpić w wyniku działania ciepła lub napromieniowania (np. promieniami UV).

Warianty A) do D) mogą być stosowane oddzielnie, ale również w dowolnej pożądanej kombinacji dla poprawienia trwałości, w szczególności początkowej wytrzymałości na przedarcie.

Papier zabezpieczony według wynalazku może na przykład być również korzystnie użyty do produkcji kart identyfikacyjnych i paszportów. Ponieważ ma zwiększony opór przedarcia i odporność na brud, zwyczajowe laminowanie folią z tworzywa sztucznego może nie być wykonywane. To eliminuje pracę dodatkowej operacji, przez to uzyskuje się znaczącą oszczędność czasu i kosztów.

W związku ze wzrostem początkowej odporności na przedarcie wraz z wysokim oporem przedarcia papieru w polu arkusza, niniejszy wynalazek pozwala na uzyskanie nadzwyczajnie trwałego papieru zabezpieczonego. Biorąc pod uwagę rejony Europy i Północnej Ameryki bez uwzględniania stref tropikalnych, okres obiegowego użytkowania banknotów wyprodukowanych zgodnie z wynalazkiem może być więcej niż trzykrotnie dłuższy w porównaniu z konwencjonalnymi banknotami.

Poniżej przedstawiono kilka przykładów wyjaśniających wynalazek papieru zabezpieczonego:

P r z y k ł a d 1 Rejon krawędzi wzmocniony folią (struktura w formie siatki)

Tkanina w postaci siatki z włókien polipropylenowych grubości 5 mikrometrów o szerokości oczka siatki 0,1 mm jest umieszczona wewnątrz materiału papierowego w formie taśmy rozmieszczonej co 10 centymetrów na całej powierzchni, w procesie zanurzeniowym podczas produkcji papieru przeznaczonego na banknoty. Włókna polipropylenowe są barwione na kolor zbliżony do koloru papieru.

P r z y k ł a d 2 Rejon krawędzi wzmocniony folią (folia z tworzywa sztucznego w formie pasków)

Przezroczyste paski poliestrowe o szerokości 3 milimetry i 15 mikrometrów grubości są dostarczane do bębna walcowej maszyny papierniczej w odstępach na zmianę co 6 centymetrów i 1 centymetr tak, że paski folii są osadzone w papierze w czasie formowania arkuszy papieru. Następnie po zakończeniu produkcji wstęgi papieru, jest ona cięta pośrodku między paskami folii odległymi od siebie o 1 centymetr i pod kątem prostym co 12 centymetrów. W wyniku tego powstaje dokument wartościowy o wymiarach 12 centymetrów na 7 centymetrów z dwoma wzmocnieniami folią położonymi równolegle do dłuższych krawędzi i odsuniętymi od krawędzi o 0,5 cm.

P r z y k ł a d 3 Rejon krawędzi wzmocniony syntetycznymi włóknami

Specjalne włókna, mianowicie włókna poliamidowe, i włókna bawełniane są poddawane obróbce na stanowisku Willcox tak, że otrzymuje się wstęgę papieru mającą paski o szerokości 2 centymetrów i o odstępie 6 centymetrów, a skład włókien w tych paskach nie wynosi 100% włókien bawełnianych lecz 50% włókien bawełnianych i 50% włókien syntetycznych. W pozostałej powierzchni papieru we wstędze jest 100% włókien bawełnianych. Wstęgę papieru zadrukowuje się opcjonalnie po jego wyprodukowaniu a tnie się tak, że powstają banknoty o długości 16 centymetrów i szerokości 8 centymetrów, przy czym wzmocnienie włóknami polimerowymi przebiega wzdłuż podłużnych krawędzi banknotu i brzeg wzmocnienia jest zgodny z krawędzią banknotu.

Dalsze zalety i rozwiązania będą wyjaśnione szczegółowo w odniesieniu do rysunków. Należy zauważyć, że cyfry wskazują strukturę warstwową zabezpieczonego papieru wg wynalazku lub dokumentu wartościowego tylko schematycznie.

Fig. 1 przedstawia dokument wartościowy wg wynalazku w widoku z przodu,

Fig. 2 i 3 przedstawiają przekrój wzdłuż linii A-A dokumentu wartościowego wg wynalazku zgodnego z Fig. 1,

Fig. 4 i 5 przedstawiają dalsze warianty dokumentu wartościowego wg wynalazku w widoku z przodu,

Fig. 6a przedstawia widok z przodu szczegółu papieru zabezpieczonego wg wynalazku,

PL 215 414 B1

Fig. 6b przedstawia przekrój wzdłuż linii B-B papieru zabezpieczonego wg wynalazku zgodnego z Fig. 6a,

Fig. 7a przedstawia widok z przodu szczegółu papieru zabezpieczonego wg wynalazku,

Fig. 7b przedstawia przekrój wzdłuż linii B-B papieru zabezpieczonego wg wynalazku zgodnego z Fig. 7a,

Fig. 8a przedstawia widok z przodu szczegółu papieru zabezpieczonego wg wynalazku,

Fig. 8b przedstawia przekrój wzdłuż linii B-B papieru zabezpieczonego wg wynalazku zgodnego z Fig. 8a,

Fig. 9 pokazuje schematyczne przedstawienie dwuwalcowej maszyny papierniczej dla produkcji papieru zabezpieczonego.

Fig. 1 przedstawia dokument wartościowy 1 według wynalazku. Taki dokument wartościowy jest zwykle wykonywany z jednorocznych włókien bawełnianych lub innych włókien. Niemniej dla niektórych zastosowań może być celowym zastąpienie części wyżej wymienionych naturalnych włókien włóknami polimerowymi, w szczególności włóknami poliamidowymi. Wzmocnienia wg wynalazku 3a, 3b pokazane na fig. 1 są osadzane na papierze już podczas produkcji papieru zabezpieczonego 7. W razie potrzeby, indywidualne elementy zabezpieczające, na przykład portret w postaci znaku wodnego 2, są dodatkowo wprowadzone podczas produkcji. Wzmocnienia 3a, 3b, mogą występować w którymkolwiek z wariantów od A) do C). W omawianym przypadku, dokument wartościowy 1 jest wyposażony we wzmocnienie 3a na górnej krawędzi o brzegu pokrywającym się z tą krawędzią i we wzmocnienie 3b na dolnej krawędzi, odsunięte od niej. Jednakże korzystnie jest, jeśli wzmocnienia są utworzone symetrycznie, to znaczy albo oba są przesunięte w stosunku do krawędzi, albo brzegi obu wzmocnień są zgodne z krawędziami wartościowego dokumentu. Szerokość d wzmocnień zależy między innymi od obrabianego materiału służącego za wzmocnienie oraz od zamierzonego celu. Im bardziej materiał przeznaczony na wzmocnienie jest wytrzymały na przedarcie, tym węższe może być wzmocnienie. Stosując paski z tworzywa sztucznego, w szczególności poliestrowe, korzystne granice szerokości d wynoszą od 1 do 10 milimetrów, a szczególnie korzystne od 2 do 3 milimetrów. Odległość x wzmocnienia od krawędzi dokumentu wartościowego podobnie zależy od użytych materiałów. Jest korzystnie jeśli zakres „x wynosi od 0 do 5 milimetrów, a specjalnie korzystne są wartości od 0 do 2 milimetrów. Wartości „d i „x powinny w każdym razie być dobierane tak, aby osiągnąć cel zamierzony wynalazkiem, mianowicie wzmocnienie rejonów krawędzi. Te wartości mogą być określone przez specjalistę za pomocą odpowiednich testów.

Fig. 2 przedstawia przekrój przez dokument wartościowy 1 według wynalazku, wzdłuż linii kreskowo - punktowej A - A na Fig. 1. Rozwiązania zgodne z wynalazkiem 3a, 3b pokazane na fig. 2 są wzmocnieniami wykonanymi za pomocą lakieru przy użyciu rakli lub nadrukiem na dwóch polach w kształcie paska na dokumencie wartościowym 1. Wzmocnienie 3a zostało wykonane na papierze zabezpieczonym 7 po obu stronach. Lakier wzmocnienia 3b ma dodatkową domieszkę 4, która jest wykrywalna wzrokowo i/lub za pomocą aparatury. Dodatek może być na przykład substancją luminescencyjną przezroczystą przy normalnym oświetleniu, natomiast napromieniowana światłem ultrafioletowym emituje w zakresie widzialnym intensywną barwę. W tym przypadku zjawisko Iuminescencji występuje tylko przy świetle UV. Niemniej, można również zastosować więcej dodatków, które są wykrywalne indywidualnie. Proporcje w składzie mieszaniny tych dodatków mogą służyć na przykład do ustanowienia kodowania.

Fig. 3 przedstawia przekrój przez dokument wartościowy 1 porównywalny do tego z fig. 1, wzdłuż linii kreskowo - punktowej A-A. Rozwiązania wzmocnień według wynalazku 3a, 3b, pokazane na fig. 3 są wzmocnieniami z folii, które są nałożone, na przykład przyklejone, w postaci dwóch pól w kształcie pasków na wartościowym dokumencie 1. Wzmocnienie 3a zostało nałożone na papier zabezpieczony 7 po obu stronach w taki sposób, że materiał foliowy wystaje poza krawędź gotowego wartościowego dokumentu. Szerokość y wystawania folii i szerokość z, która zachodzi na dokument zależą od zastosowanego materiału wzmacniającego. Korzystne wartości „y są w granicach około 0,1 do 10 milimetrów, wartość „z powinna wynosić co najmniej 1 milimetr, korzystnie 5 milimetrów. Materiał folii z fig. 3 jest folią z tworzywa sztucznego, poliestrową. Szerokość d wzmocnienia 3a wynosi 7 milimetrów przy „z równym 5 milimetrów i „y równym 2 milimetry. Szerokość d wzmocnienia 3b wynosi 3 milimetry przy „x równym 2 milimetry. Materiał folii może dodatkowo mieć domieszkę dodatku 4, który jest wykrywalny wzrokowo i/lub przy pomocy aparatury. Na przykład folia może być również wyposażona w dodatkowe optyczne elementy zabezpieczające takie jak hologramy, Kinegramy®, lub inne struktury dyfrakcyjne, ale również farby drukarskie zawierające warstwy interferencyjne lub pig12

PL 215 414 B1 menty ciekłokrystaliczne lub inne pigmenty posiadające cechy efektów specjalnych, takich jak pigmenty z efektem koloru z metalicznym połyskiem, pigmenty opalizujące itp.

Fig. 4 przedstawia dokument wartościowy 1 według wynalazku, w którym materiał folii 5 w kształcie pasków został już osadzony w papierze podczas jego produkcji. Materiał folii 5 jest na wpół osadzony wewnątrz papieru w taki sposób, że całkowicie znajduje się w masie papierniczej w polach ograniczonych linią kreskową. Ten pasek może mieć właściwości zabezpieczające dające się automatycznie odczytać, takie jak elektroprzewodnictwo, warstwa metaliczna itp. Niemniej, korzystna jest taśma poliestrowa, która jest przezroczysta lub ma kolor papieru zabezpieczonego 7 lub dokumentu wartościowego 1, dzięki czemu korzystnie jest słabo widoczna lub zupełnie niewidoczna. Paski folii w tym rozwiązaniu są około 2 do 3 milimetrów szerokie (d) i odsunięte od krawędzi dokumentu wartościowego około 2 do 3 milimetrów (x). Grubość folii ma zakres od około 10 do 50 mikrometrów, a korzystnie wynosi około 15 mikrometrów.

Fig. 5 przedstawia dokument wartościowy 1 według wynalazku, w którym włókna polimerowe 6 zostały już osadzone w papierze podczas jego produkcji tak, że dochodzą one do krawędzi dokumentu wartościowego. Włókna polimerowe są włóknami polipropylenowymi. Szerokość wzmocnienia d polimerowymi włóknami korzystnie ma wartość pomiędzy 0,5 a 10 milimetrów.

Fig. 6a przedstawia szczegół wstęgi papieru zabezpieczonego 7 według wynalazku, używanego na przykład do produkcji banknotów. Wzmocnienia 8 w kształcie pasków zostały nałożone na wstęgę papieru 7 na przedniej stronie papieru we wstędze po wyprodukowaniu papieru. Wzmocnienia 8 mogą być na przykład foliami z tworzywa sztucznego nałożonymi sposobem laminowania, warstwami nadrukowanymi lakierem lub osadzonymi włóknami specjalnymi. Szerokość wzmocnienia na wstędze papieru musi być dwukrotnie większa, czyli 2 x d, niż szerokość d wymagana w gotowym przyciętym banknocie. Numer I oznacza pole gdzie wzmocnienie zachodzi na papier, a numer II oznacza pole gdzie papier pozostaje bez wzmocnienia. Cięcie wstęgi papieru 7 wzdłuż linii kreskowej daje w wyniku banknoty mające wzmocnienie biegnące równolegle do ich podłużnych krawędzi i o brzegach pokrywających się z krawędziami.

Fig. 6b przedstawia przekrój przez wstęgę papieru zabezpieczonego 7 według wynalazku, wzdłuż linii kreskowo - punktowej B - B na fig. 6a.

Fig. 7a przedstawia szczegół wstęgi papieru zabezpieczonego 7 według wynalazku używanego na przykład do produkcji banknotów. Wzmocnienia 9 w kształcie pasków zostały osadzone we wstędze papieru 7 podczas produkcji papieru. Wzmocnienia 9 mogą być na przykład folią z tworzywa sztucznego w kształcie pasków, na przykład z perforowanymi krawędziami lub strukturami o kształcie siatki. Szerokość wzmocnień we wstędze papieru musi być dwa razy większa, to jest 2 x d, niż wymagana szerokość d w przyciętym gotowym banknocie. Numer I oznacza pole, w którym wzmocnienia są osadzone w papierze, numer II oznacza pole w którym papier pozostaje bez wzmocnienia, a numer III oznacza pole, w którym znajduje się tylko wzmocnienie. Cięcie wstęgi papieru 7 wzdłuż linii kreskowanej daje w wyniku np. banknoty mające wzmocnienia biegnące wzdłuż długich boków i wystające poza podłużne krawędzie banknotu.

Fig. 7b przedstawia przekrój przez wstęgę papieru zabezpieczonego 7 według wynalazku, wzdłuż linii kreskowo - punktowej B-B z fig. 7a.

Fig. 8 a przedstawia szczegół wstęgi papieru zabezpieczonego 7 według wynalazku, użytego na przykład do produkcji banknotów. Wzmocnienie w kształcie kraty 18 jest już osadzone we wstędze papieru 7 podczas produkcji papieru tak, że jest ono całkowicie osadzone wewnątrz masy papierowej w polach zaznaczonych kreskowymi liniami. Wzmocnienie w kształcie kraty 18 może składać się na przykład z wyżej opisanego materiału foliowego, korzystnie z folii z tworzywa sztucznego lub struktur podobnych do siatki. To wzmocnienie w kształcie kraty może mieć właściwości zabezpieczające dające się automatycznie odczytać, takie jak elektroprzewodnictwo, warstwa metaliczna itp. Szerokość wzmocnień we wstędze papieru musi być dwa razy większa, to jest 2 x d, niż wymagana szerokość d w przyciętym gotowym banknocie. Numer I oznacza pole w którym wzmocnienia są osadzone w papierze, numer II oznacza pole w którym papier pozostaje bez wzmocnienia. Cięcie wstęgi papieru 7 wzdłuż linii kreskowej daje w wyniku np. banknoty mające wzmocnienia biegnące wzdłuż wszystkich boków, to jest podłużnych i poprzecznych boków, a brzegi wzmocnień pokrywają się z krawędziami.

Fig. 8b przedstawia przekrój przez wstęgę papieru zabezpieczonego 7 według wynalazku, wzdłuż linii kreskowo - punktowej B - B na fig. 8a.

Fig. 9 pokazuje schematyczne przedstawienie dwuwalcowej maszyny papierniczej jaka jest używana do produkcji papieru zabezpieczonego według wynalazku. Stanowisko składa się z dwóch walcoPL 215 414 B1 wych maszyn papierniczych 10 i 11. Wstęga papieru 13 jest formowana w maszynie papierniczej 10 na walcu 12. Maszyna papiernicza 11 służy do wykonywania drugiej wstęgi papieru 14 jednocześnie z produkcją wstęgi papieru 13. Wstęgi papieru 13 i 14 są zdejmowane z walców 12, 16 przy użyciu tak zwanych „odbiorników filcowych 15, łączą się w rejonie rolki dociskowej 17 i są dostarczane razem do stanowisk dalszej obróbki (gładzenie, zaklejanie itp.) w zakładzie produkcyjnym. Aby wyprodukować papier zabezpieczony pokazany na fig. 8a i 8b, materiał foliowy w kształcie kraty 18 jest dodatkowo dostarczony pomiędzy wstęgi papieru 13 i 14 w rejonie rolki dociskowej 17, tak że materiał foliowy w kształcie kraty 18 jest osadzony wewnątrz gotowego papieru zabezpieczonego.

Claims (33)

1. Dokument wartościowy, taki jak banknot, czek, paszport, karta identyfikacyjna i tym podobne, zawierający papier zabezpieczony, znamienny tym, że wyłącznie w obszarze marginesów dokumentu wartościowego co najmniej jeden rejon krawędzi jest wyposażony co najmniej częściowo we wzmocnienie zwiększające odporność na przedarcie, przy czym wzmocnienie to rozciąga się równolegle do krawędzi dokumentu wartościowego i wystaje poza krawędź papieru zabezpieczonego oraz jest wyrównane z krawędzią lub jest odsunięte od krawędzi papieru zabezpieczonego na odległość do 5 mm.

2. Dokument wartościowy według zastrz. 1, znamienny tym, że wzmocnienie jest nałożone na przód i/lub na tył dokumentu wartościowego.

3. Dokument wartościowy według zastrz. 1, znamienny tym, że wzmocnienie jest co najmniej częściowo osadzone wewnątrz objętości dokumentu wartościowego.

4. Dokument wartościowy według co najmniej jednego z zastrz. od 1 do 3, znamienny tym, że wzmocnienie zawiera specjalne włókna.

5. Dokument wartościowy według zastrz. 4, znamienny tym, że specjalne włókna zawierają syntetyczne włókna i/lub długie włókna i/lub mielone na mokro włókna i/lub włókna obrabiane następczo.

6. Dokument wartościowy według co najmniej jednego z zastrz. od 1 do 3, znamienny tym, że wzmocnienie zawiera lakier.

7. Dokument wartościowy według zastrz. 6, znamienny tym, że lakier jest nadrukowany techniką sitodruku.

8. Dokument wartościowy według co najmniej jednego z zastrz. od 1 do 3, znamienny tym, że wzmocnienie zawiera materiał foliowy.

9. Dokument wartościowy według zastrz. 8, znamienny tym, że materiał foliowy zawiera poliester, metal, laminat poliestrowo - metalowy lub inny materiał odporny na przedarcie.

10. Dokument wartościowy według zastrz. 8 albo 9, znamienny tym, że materiał foliowy zawiera folię poliestrową o grubości 15 mikrometrów.

11. Dokument wartościowy według co najmniej jednego z zastrz. od 8 do 10, znamienny tym, że materiał foliowy ma szerokość d równą od 1 do 4 milimetrów, korzystnie 2 lub 3 milimetry.

12. Dokument wartościowy według zastrz. 8, znamienny tym, że wzmocnienie ma strukturę w kształcie siatki.

13. Dokument wartościowy według zastrz. 12, znamienny tym, że struktura w kształcie siatki zawiera naturalne, syntetyczne i/lub szklane włókna.

14. Dokument wartościowy według co najmniej jednego z zastrz. od 1 do 13, znamienny tym, że wzmocnienie ma kształt kraty lub pasków i biegnie równolegle do krawędzi dokumentu wartościowego.

15. Dokument wartościowy według co najmniej jednego z zastrz. od 1 do 14, znamienny tym, że wzmocnienie ma właściwości luminescencyjne, magnetyczne, przewodzenia prądu elektrycznego, dyfrakcyjne, interferencji światła lub polaryzacji światła.

16. Dokument wartościowy według co najmniej jednego z zastrz. od 1 do 15, znamienny tym, że papier użyty na wartościowy dokument zawiera włókna roślin jednorocznych, w szczególności włókna bawełniane.

17. Dokument wartościowy według co najmniej jednego z zastrz. od 1 do 16, znamienny tym, że papier użyty na wartościowy dokument zawiera co najmniej część włókien sztucznych, korzystnie włókien poliamidowych.

PL 215 414 B1

18. Dokument wartościowy według co najmniej jednego z zastrz. od 1 do 17, znamienny tym, ₂ że papier użyty na dokument wartościowy ma gramaturę 100 g/m².

19. Dokument wartościowy według co najmniej jednego z zastrz. od 1 do 18, znamienny tym, że wartościowy dokument zawiera dwustronny druk wklęsły.

20. Dokument wartościowy według co najmniej jednego z zastrz. od 1 do 19, znamienny tym, że dokument wartościowy ma nadruk pokryty powłoką, na przykład warstwą lakieru.

21. Dokument wartościowy według co najmniej jednego z zastrz. od 1 do 20, znamienny tym, że dokument wartościowy jest banknotem.

22. Papier zabezpieczony do produkcji dokumentu wartościowego określonego w co najmniej jednym z zastrz. 1 do 21, znamienny tym, że wyłącznie w obszarze marginesów dokumentu wartościowego w co najmniej jednym określonym obszarze, papier zabezpieczony jest wyposażony we wzmocnienie zwiększające odporność na przedarcie, przy czym wzmocnienie to rozciąga się równolegle do krawędzi dokumentu wartościowego i wystaje poza krawędź dokumentu wartościowego oraz jest wyrównane z krawędzią lub jest odsunięte od krawędzi dokumentu wartościowego na odległość do 5 mm.

23. Papier zabezpieczony według zastrzeżenia 22, znamienny tym, że wzmocnienie jest nałożone na przód i/lub na tył zabezpieczanego papieru.

24. Papier zabezpieczony według zastrzeżenia 22 lub 23, znamienny tym, że wzmocnienie jest osadzone co najmniej częściowo w objętości wartościowego dokumentu.

25. Papier zabezpieczony według co najmniej jednego z zastrzeżeń 22 do 24, znamienny tym, że wzmocnienie zawiera syntetyczne włókna i/lub długie włókna.

26. Papier zabezpieczony według co najmniej jednego z zastrzeżeń 22 do 24, znamienny tym, że wzmocnienie zawiera lakier.

27. Papier zabezpieczony według co najmniej jednego z zastrzeżeń 22 do 24, znamienny tym, że wzmocnienie zawiera materiał foliowy.

28. Papier zabezpieczony według co najmniej jednego z zastrzeżeń 22 do 27, znamienny tym, że wzmocnienie ma kształt kraty lub pasków i biegnie równolegle do krawędzi papieru zabezpieczonego.

29. Papier zabezpieczony według co najmniej jednego z zastrzeżeń 22 do 28, znamienny tym, że wzmocnienie ma właściwości luminescencyjne, magnetyczne, przewodzenia prądu elektrycznego, dyfrakcyjne, interferencji światła lub polaryzacji światła.

30. Papier zabezpieczony według co najmniej jednego z zastrzeżeń 22 do 29, znamienny tym, że zabezpieczany papier zawiera włókna roślin jednorocznych, w szczególności włókna bawełniane.

31. Papier zabezpieczony według co najmniej jednego z zastrzeżeń 22 do 30, znamienny tym, ₂ że zabezpieczany papier ma gramaturę 100 g/m².

32. Sposób wytwarzania papieru zabezpieczonego określonego w co najmniej jednym z zastrzeżeń od 22 do 31, znamienny tym, że wstęga papieru jest produkowana w maszynie papierniczej i wyłącznie w obszarze marginesów dokumentu wartościowego w co najmniej jednym obszarze papieru zabezpieczonego wprowadzane jest wzmocnienie zwiększające odporność na przedarcie, przy czym wzmocnienie to rozciąga się równolegle do krawędzi dokumentu wartościowego i wystaje poza krawędź dokumentu wartościowego oraz jest wyrównane z krawędzią lub jest odsunięte od krawędzi dokumentu wartościowego na odległość do 5 mm.

33. Sposób wytwarzania dokumentu wartościowego określonego, w co najmniej jednym z zastrzeżeń od 1 do 21, znamienny tym, że stosuje się zabezpieczany papier określony w co najmniej jednym z zastrz. od 22 do 31 i przycina się go na rozmiar.