PL200175B1 - Urządzenie transportujące - Google Patents

Abstract

Urz adzenie transportuj ace do transportowania przedmiotów, z zabierakami rozmieszczonymi we wzajemnych odst epach, obiegaj acym torem transportuj acym bez ko nca, charakteryzuje si e tym, ze tor transportuj acy (1) sk lada si e z obiega- j acych pojedynczych torów (2 ... 9) bez ko nca, z których ka zdy zawiera zabieraki (M1 ... M8), rozmieszczone we wzajemnych odst epach, przy czym pojedyncze tory (2 ... 9), pod wzgl edem po lo zenia obiegowego, s a wzajemnie przestawne w taki sposób, ze równocze snie s a przestawne wzajemne odst epy (B1 ... B8) pomi edzy zabiera- kami poszczególnych torów (2 ... 9). PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie transportujące do transportowania przedmiotów, wyposażone w zabieraki rozmieszczone we wzajemnych odstępach, i w prowadzony obiegowo tor transportujący bez końca.

Tego rodzaju urządzenia transportujące wyposażone w zabieraki stosuje się np. w przemyśle spożywczym do zamykania napełnianych wcześniej pojemników, przy czym poszczególne pojemniki musi się doprowadzać do urządzenia zamykającego w sposób ciągły w jednakowych odstępach, przy czym urządzenie zamykające zamyka pojemniki w grupach, np. po cztery pojemniki w każdym takcie roboczym. Zabieraki zapewniają stałe odstępy pomiędzy pojemnikami również wtedy, gdy górna strona toru lub taśmy transportującej jest zanieczyszczona i śliska na skutek stykania się z napełnianym środkiem spożywczym.

Takie urządzenia transportujące dobrze sprawdziły się w praktyce, mają jednak takie wady, że zmiana wzajemnych odstępów pomiędzy zabierakami, która np. jest konieczna w przypadku zastosowania innych urządzeń zamykających lub innych przedmiotów, oznacza stosunkowo duże nakłady, przy czym poszczególne zabieraki trzeba wtedy wymontować z taśmy transportującej i zamontować w innym miejscu.

Celem niniejszego wynalazku jest odpowiednie udoskonalenie urządzenia transportującego w takim stopniu, aby zmiany odstę pów pomię dzy zabierakami moż na był o dokonywać w prostszy sposób.

Cel ten osiągnięto dzięki urządzeniu transportującemu do transportowania przedmiotów, wyposażonemu w zabieraki rozmieszczone we wzajemnych odstępach, i w prowadzony obiegowo tor transportujący bez końca, które charakteryzuje się tym, że tor transportujący składa się z nieskończenie obiegających pojedynczych torów, z których każdy zawiera rozmieszczone w pewnych odstępach zabieraki, przy czym pojedyncze tory pod względem swych położeń obiegowych są przesunięte w stosunku do siebie, wskutek czego wzajemne odstę py pomiędzy zabierakami różnych torów moż na równocześnie przestawiać.

Korzystnie pojedyncze tory są wykonane w postaci łańcuchów.

Korzystnie zabieraki są zamocowane na poszczególnych torach w kierunku transportowania w sposób przestawny.

W korzystnym przykładzie wykonania zabieraki każdego pojedynczego toru są rozmieszczone w stał ych, w szczególnoś ci jednakowych odstę pach od siebie.

Korzystnie zabieraki zawierają listwy zabierakowe sięgające w poprzek wszystkich pojedynczych torów.

Na każdym pojedynczym torze korzystnie jest rozmieszczona taka sama liczba zabieraków.

Korzystnie wszystkie pojedyncze tory są prowadzone przez wałek nastawczy, który składa się z usytuowanych obok siebie, przestawianych względem siebie w różne położenia obrotowe i przyjmujących jeden tor kół prowadzących.

Koła prowadzące korzystnie są napędzanymi kołami zębatymi łańcuchowymi.

Korzystnie koła prowadzące są przestawne zatrzaskowo względem siebie w sposób bezstopniowy lub stopniowy.

W dalszym korzystnym wykonaniu wałek nastawczy ma postać urządzenia kierującego i/lub napędzającego.

Korzystnie łańcuchy są wykonane co najmniej częściowo z tworzywa sztucznego.

W korzystnym przykł adzie wykonania wynalazku ł a ń cuchy skł adają się z wykonanych jako jedna część, łączonych ze sobą zatrzaskowo ogniw, z których każde ma odcinek z dwoma cylindrycznymi czopami i widełkowaty odcinek z otworami pod czopy.

Ponadto korzystnie każde ogniwo ma występ do ścisłego współdziałania z kołem prowadzącym lub napędowym.

Korzystnie ogniwa mają płaskie górne krawędzie lub górne powierzchnie z utworzeniem płaskich powierzchni ustawczych do transportowania przedmiotów.

Korzystnie listwy zabierakowe są wykonane razem z ogniwami jako jedna część.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie w widoku z góry pierwszą postać wykonania urządzenia transportującego według wynalazku, przy czym poszczególne tory znajdują się w określonej konfiguracji, fig. 2 - fragment toru transportującego urządzenia transportującego według wynalazku w widoku z boku, przy

PL 200 175 B1 czym poszczególne tory transportujące znajdują się w innej konfiguracji, fig. 3 - fragment toru z fig. 2, w widoku z boku, przy czym poszczególne tory znajdują się w jeszcze innej konfiguracji, a na torze transportującym pokazane zostały transportowane przedmioty (pojemniki), fig. 4 i 5 przedstawiają w widoku z góry urządzenie transportują ce wedł ug wynalazku, przy czym pokazano różne konfiguracje poszczególnych torów, fig. 6 przedstawia w widoku z góry ogniwo łańcucha pojedynczego toru, fig. 7 - w widoku z boku ogniwo łańcucha z fig. 6, fig. 8 - ogniwo łańcucha z fig. 6 i 7 w widoku z dołu, fig. 9 - w widoku z boku koło łańcuchowe, fig. 10 - w widoku z góry koło łańcuchowe według fig. 9, fig. 11 - w widoku z boku ogniwo łańcucha z zabierakiem, fig. 12 do 15 pokazują w widoku z góry ogniwa łańcucha zaopatrzone w zabieraki, przy czym zabierak usytuowany jest na ogniwie w różnych położeniach.

Na fig. 1 pokazano schematycznie w widoku z góry najważniejsze elementy urządzenia transportującego, a mianowicie tor transportujący 1, składający się z wielu, w omawianym przykładzie z 2 do 9 pojedynczych torów oraz wałek nastawczy 10, przez który przechodzi tor transportujący. Równolegle rozmieszczone poszczególne tory 2 do 9 są w tym przykładzie wykonane w postaci łańcuchów, ale w rozwiązaniu alternatywnym mogłyby być wykonane z dowolnego elastycznego, nieciągliwego materiału, np. z pasów, rzemieni, pasków klinowych lub lin stalowych. Na poszczególnych torach w okreś lonych, zadanych odstępach są rozmieszczone zabieraki M1 do M8. Każ dy zabierak ma postać rozciągającej się w poprzek wszystkich torów listwy zabierakowej, zamocowanej w odpowiedni sposób na jednym torze. Układ jest taki, że w kierunku 12 transportowania oznaczonym strzałką za zabierakiem M1 pojedynczego toru 2 następuje zabierak M2 toru 3, za którym z kolei następuje zabierak M3 toru 4, po którym natomiast następuje zabierak M4 toru 5, za którym zaś następuje zabierak M8 toru 9, po nim zabierak M7 toru 8, potem zabierak M6 toru 7, a po nim wreszcie zabierak M5 toru 6. Następujący za zabierakiem M5 zabierak jest znowu zabierakiem M1 toru 2, od którego cały układ ponownie się powtarza, gdyż wszystkie zabieraki M1 do M8 rozmieszczone są w zadanych odstępach na pojedynczych torach.

Wałek nastawczy 10 składa się z kół lub tarcz łańcuchowych 22 do 29, których liczba odpowiada liczbie poszczególnych torów i po których ściśle przylegając prowadzone są poszczególne tory, i które są osadzone na wałku 30. W pokazanym przykładzie wałek 30 jest wałkiem napędzanym, a koła łańcuchowe 22 do 29 są za pomocą nie pokazanego urządzenia sprzęgającego wzajemnie ze sobą ryglowane i połączone z wałkiem 30. W stanie rozłączonym każde koło łańcuchowe można przekręcać w stosunku do innych i do wałka 30, tak że na skutek ścisłego współdziałania pomiędzy poszczególnym torami 2 do 9 i kołami łańcuchowymi 22 do 29 możliwe jest przestawianie każdego pojedynczego toru w kierunku obiegu (tzn. w kierunku zgodnym lub przeciwnym do kierunku transportu 12). Po dokonaniu nastawy i ponownym połączeniu kół łańcuchowych z wałkiem 30, ustawiona konfiguracja (wzajemne usytuowanie) poszczególnych zabieraków toru transportującego 1 pozostaje niezmienna podczas dalszej pracy urządzenia transportującego.

Na fig. 1 pokazano rozmieszczenie zabieraków M1 do M8, przy czym zabieraki M1 i M2 znajdują się we wzajemnym odstępie B1, zabieraki M2 i M3 - w odstępie B2, zabieraki M3 i M4 - w odstępie B3, zabieraki M4 i M8 - w odstępie B4, zabieraki M8 i M7 - w odstępie B5, zabieraki M7 i M6 - w odstępie B6, zabieraki M6 i M5 - w odstępie B7 oraz zabieraki M5 i M1 - w odstępie B8, przy czym zabieraki M2 do M8 znajdują się w niewielkim odstępie od siebie oraz od zabieraka M1, wskutek czego powstały odstęp B8 jest stosunkowo duży. Przy takim rozmieszczeniu można by rozmieścić siedem stosunkowo małych przedmiotów wewnątrz stosunkowo małych odstępach B1 do B7, natomiast stosunkowo duży przedmiot (lub kilka mniejszych) można by umieścić pomiędzy zabierakami M5 i M1. Pokazany układ M1, M2.....M1 powtarza się regularnie na całej długości toru transportującego 1.

Na fig. 2 pokazano inną konfigurację pojedynczych torów według fig. 1, przy czym poszczególne tory 3 do 9 z zabierakami M2 do M8 są w stosunku do toru 2 przesunięte lub przemieszczone w taki sposób, że pomiędzy wszystkimi zabierakami powstają jednakowe odstępy B1 do B8. Taki układ nadaje się do przyjmowania ośmiu jednakowo dużych przedmiotów.

Na fig. 3 w widoku podobnym do fig. 2 pokazano konfigurację do umieszczenia pięciu jednakowej wielkości pojemników 15.1 do 15.5. Jak to widać na fig. 3, tor 3 jest przesunięty w taki sposób, że jego zabierak M2 przylega bezpośrednio do zabieraka M1. Pomiędzy zabierakami M2 i M3 pojedynczych torów 3 i 4 nastawiono odstęp B2, pomiędzy zabierakami M3 i M4 torów 4 i 5 - tak samo duży odstęp B3, pomiędzy zabierakami M4 i M8 torów 5 i 9 - tak samo duży odstęp B4, a pomiędzy zabierakami M8 i M7 torów 9 i 8 - tak samo duży odstęp B5. Pojedyncze tory 7 i 8 są tak przesunięte, że ich

PL 200 175 B1 zabieraki M6 i M5 przylegają ściśle do siebie i do zabieraka M7 toru 8, wskutek czego powstaje (na stałe) odstęp B8 pomiędzy zabierakami M5 i M1.

Figury 4 i 5 objaśniają jeszcze raz możliwości różnych wariantów w oparciu o dwie różne konfiguracje, przy czym na fig. 4 pokazano jednakowe odstępy pomiędzy wszystkimi zabierakami w widoku z góry, dzięki czemu tworzą się powierzchnie ustawcze o takiej samej długości, służące do transportowania przedmiotów. Liczba powierzchni ustawczych pomiędzy dwoma kolejnymi zabierakami jednego toru odpowiada przy tym liczbie poszczególnych torów, tzn. ośmiu. Na fig. 5 pokazano inny układ, w którym poszczególne tory zostały przesunięte w taki sposób, ż e zawsze do sobie przylegają zabieraki M1 i M2, M8 i M7 oraz M6 i M5. Wskutek tego pomiędzy dwoma kolejnymi zabierakami jednego toru uzyskuje się o trzy powierzchnie ustawcze mniej niż na fig. 3, tzn. pięć powierzchni ustawczych, których długość ponadto w pokazanym przykładzie można jeszcze zmieniać. Wskutek wynalazczego podziału toru transportującego na przesuwalne względem siebie pojedyncze tory z nieruchomymi zabierakami możliwe staje się grupowe tworzenie powierzchni ustawczych, przy czym taka grupa powtarza się regularnie w odstępie równym odstępowi pomiędzy zabierakami jednego toru. Tego rodzaju grupę powierzchni ustawczych oznaczono na fig. 1 i 2 długościami B1 do B8, na fig. 3 - długościami B2 do B5 i B8, a na fig. 4 i 5 powstają one w odpowiedni sposób pomiędzy dwoma zabierakami tego samego pojedynczego toru, np. pomiędzy dwoma zabierakami M1, dwoma zabierakami M2 itd.

Jak to w szczególności dobrze widać na fig. 3, poszczególne zabieraki M1 do M8 działają w tym przypadku jako zabieraki podsuwające, tzn. transportowany przedmiot albo pojemnik zostaje ustawiony pod względem swego położenia nie przez dwa (rozmieszczone w kierunku transportowania przed i za)zabieraki, ale jest przesuwany zaledwie przez jeden zabierak. Poniewa ż w sumie istnieje osiem pojedynczych torów, a tym samym osiem zabieraków na jedną grupę, w ramach całej, oddanej do dyspozycji każdej grupy długości A (fig. 1 i 2) możliwe jest dowolne nastawianie liczby wzajemnych odstępów C (fig. 3) między poszczególnymi przedmiotami w jednej grupie.

Jeśli natomiast w specjalnej postaci wykonania pożądane jest, aby transportowane przedmioty jednoznacznie ustalić w swych położeniach za pomocą znajdującego się przed nimi i za nimi zabieraków, np. wtedy, gdy przedmioty poddaje się stosunkowo dużym przyspieszeniom (cyklom pracy), musi istnieć (co najmniej) dwa razy tyle pojedynczych torów (lub przestawianych w każdej grupie niezależnie od siebie zabieraków), ile wynosi liczba przedmiotów na każdą grupę, tzn. w przypadku grup po dwa przedmioty muszą istnieć cztery pojedyncze tory, w przypadku grupy zawierającej trzy przedmioty - sześć grup itd. Przy takiej, zrealizowanej zgodnie z wynalazkiem konstrukcji, mają cej za zadanie przyjmowanie grupy składającej się co najmniej z dwóch przedmiotów, a mianowicie nastawianej pod względem wielkości przedmiotów i ich wzajemnych odstępów, liczba pojedynczych torów względnie zabieraków na każdy tor wynosi cztery, sześć lub dalszą wielokrotność dwóch, przy czym zabieraki podsuwające oraz te, które w kierunku transportowania znajdują się przed przedmiotem, rozmieszczone są na przemian.

Celem dalszego objaśnienia tego stanu rzeczy odnieśmy się jeszcze raz do fig. 3, gdzie pokazano przykładowy układ ośmiu zabieraków do transportowania pięciu pojedynczych przedmiotów na każdą grupę. Poszczególne zabieraki (M1, M2; M5, M6, M7) zostały tu ciasno zsunięte, gdyż na każdą grupę istnieje tylko pięć przedmiotów. Alternatywnie za pomocą ośmiu zabieraków można by transportować do ośmiu przedmiotów w każdej grupie, gdyby wszystkie zabieraki użyto w charakterze zabieraków podsuwających (tylko po jednym zabieraku na każdy przedmiot umieszczony w kierunku transportowania, patrząc od tylnej krawędzi przedmiotu). Jeśli w rozwiązaniu alternatywnym miano by pojedyncze lub wszystkie przedmioty grupy unieruchomić pomiędzy dwoma zabierakami, uzyskuje się odpowiednio mniejszą liczbę przedmiotów w każdej grupie, w danym przykładzie cztery, gdy wszystkie przedmioty transportowane są przez dwa zabieraki, ustalające ich położenie.

Wynalazek umożliwia poprzez równoczesne i niezależne przestawianie wszystkich zabieraków na poszczególnych torach szybką nastawę i zmianę tego rodzaju grup na całej długości toru transportującego.

Chociaż w korzystnym rozwiązaniu przewiduje się, że zabieraki wszystkich pojedynczych torów będą rozmieszczone w takich samych odstępach, niekoniecznie tak musi być. Przykładowo na jednym lub kilku torach zabieraki można by rozmieścić w nieregularnych lub mniejszych odstępach, o ile byłoby to w danym przypadku celowe.

Jak to widać na fig. 2 i 3, pokazane w przykładzie wykonania pojedyncze tory wykonane są w postaci ł a ń cuchów, których ogniwa 40 objaś nione został y na fig. 6 do 8 w róż nych widokach. Ogniwa 40 są wykonane z tworzywa sztucznego jako jedna część, co w szczególności w przemyśle spoPL 200 175 B1 żywczym przedstawia dużą zaletę pod względem higieny i łatwości ich czyszczenia, i mają odcinek 41 z dwoma cylindrycznymi czopami 42 oraz widełkowaty odcinek 43 z dwoma otworami 44 pod czopy.

Ogniwa łańcuchów można łączyć i rozłączać bez użycia narzędzi i poza tym nie mają one żadnych ruchomych części. Górna powierzchnia 45 ogniwa 40 jest płaska, wskutek czego tworzą się równe powierzchnie ustawcze do transportowania przedmiotów, podczas gdy na przeciwległej stronie mają one występy 46 współpracujące ściśle z kołami zębatymi 22 do 29.

Na fig. 9 i 10 pokazano koło zębate 22, które zawiera otwór wewnętrzny 31 do nasadzenia go na wałku 30. Zaokrąglone zęby 33 współpracują ściśle z występami napędowymi 46 ogniw 40. Wybieralne nieruchome lub luźne połączenie kół zębatych 22 do 29 z wałkiem 30 można np. uzyskać przez to, że pakiet kół zębatych ściska się razem w kierunku osiowym, na skutek czego poszczególne koła łańcuchowe w wyniku zamknięcia ciernego na bokach 32 zostają szczelnie ze sobą połączone i połączone nieruchomo z wałkiem 30 za pomocą nie pokazanego, połączonego nieruchomo z wałkiem 30 urządzenia zaciskowego lub napinającego.

Na fig. 11 pokazano w widoku z boku odpowiadające fig. 7 ogniwo 50, które zaopatrzone jest w zabierak M, przy czym moż e tu chodzić o jeden z zabieraków M1 do M8, które można rozpoznać na ogniwach 40 pokazanych na fig. 2 i 3. Celowo w urządzeniu transportującym z ośmioma pojedynczymi torami występują cztery różne, zaopatrzone w zabieraki ogniwa, które pokazano na fig. 12 do 15 w widoku z góry. Wykonane w jednej części z zabierakiem M ogniwo 50 odpowiada poza tym postaci wykonania według fig. 6 do 8 i tym samym są one zgodne, wskutek czego za ich pomocą można wykonać pokazany na fig. 1 do 5 pojedynczy tor. Na fig. 12 pokazano układ z zabierakiem, który odpowiada zabierakowi M1 lub M8 z fig. 1 do 15, przy czym ogniwo 50 musi być jedynie przekręcone o 180°, aby nadawał o się dla pojedynczego toru 2 lub 9. To samo dotyczy ogniw wedł ug fig. 13 (nadających się do torów 3 lub 8), według fig. 14 (nadających się do torów 4 lub 7) i fig. 15 (nadających się do torów 5 i 6). Pożądane wzajemne odstępy pomiędzy poszczególnymi zabierakami pojedynczych torów (długość jednej „grupy miejsc ustawczych na torze 1), które na fig. 1 i 2 oznaczono literą „A, uzyskuje się w taki sposób, że pomiędzy dwa zaopatrzone w zabieraki ogniwa 50 wstawia się za każdym razem odpowiednią liczbę ogniw 40 bez zabieraków. Przy tego rodzaju konstrukcji wzajemne odstępy można zmieniać stopniowo w sposób odpowiadający długości ogniwa 40.

Claims (15)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie transportujące do transportowania przedmiotów, z zabierakami rozmieszczonymi we wzajemnych odstępach, obiegającym torem transportującym bez końca, znamienne tym, że tor transportujący (1) składa się obiegających pojedynczych torów (2 ... 9) bez końca, z których każdy zawiera zabieraki (M1 ... M8) rozmieszczone we wzajemnych odstępach, przy czym pojedyncze tory (2 ... 9) pod względem położenia obiegowego są wzajemnie przestawne w taki sposób, że równocześnie są przestawne wzajemne odstępy (B1 ... B8) pomiędzy zabierakami poszczególnych torów (2 ... 9).
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że pojedyncze tory (2 ... 9) są wykonane w postaci łańcuchów.
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że zabieraki (M1 ... M8) są zamocowane na poszczególnych torach (2 ... 9) w kierunku transportowania (12) w sposób przestawny.
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1 do 3, znamienne tym, że zabieraki każdego pojedynczego toru są rozmieszczone w stałych, w szczególności jednakowych odstępach (A) od siebie.
5. 5. Urządzenie według zastrz. 1 do 4, znamienne tym, że zabieraki (M1 ... M8) zawierają listwy zabierakowe sięgające w poprzek wszystkich pojedynczych torów.
6. 6. Urządzenie według zastrz. 1 do 5, znamienne tym, że na każdym pojedynczym torze (2 ... 9) jest rozmieszczona taka sama liczba zabieraków (M1 ... M8).
7. 7. Urządzenie według zastrz. 1 do 6, znamienne tym, że wszystkie pojedyncze tory (2 ... 9) są prowadzone przez wałek nastawczy (10), który składa się z usytuowanych obok siebie, przestawianych względem siebie w różne położenia obrotowe i przyjmujących jeden tor (2 ... 9) kół prowadzących (22 ... 29).
8. 8. Urządzenie według zastrz. 7 albo 2, znamienne tym, że koła prowadzące (22 . 29) są napędzanymi kołami zębatymi łańcuchowymi.
9. 9. Urządzenie według zastrz. 7 albo 9, znamienne tym, że koła prowadzące (22 ... 29) są przestawne zatrzaskowo względem siebie w sposób bezstopniowy lub stopniowy.

   PL 200 175 B1
10. 10. Urządzenie według zastrz. 7 do 9, znamienne tym, że wałek nastawczy (10) ma postać urządzenia kierującego i/lub napędzającego.
11. 11. Urządzenie według zastrz. 2 do 10, znamienne tym, że łańcuchy są wykonane co najmniej częściowo z tworzywa sztucznego .
12. 12. Urządzenie według zastrz. 2 do 11, znamienne tym, że łańcuchy składają się z wykonanych jako jedna część, łączonych ze sobą zatrzaskowo ogniw (40, 50), z których każde ma odcinek (41) z dwoma cylindrycznymi czopami (42) i wideł kowaty odcinek (43) z otworami (44) pod czopy.
13. 13. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że każde ogniwo (40, 50) ma występ (46) do ścisłego współdziałania z kołem prowadzącym lub napędowym (22 ... 29).
14. 14. Urządzenie transportujące według zastrz. 12 albo 13, znamienne tym, że ogniwa (40, 50) mają płaskie górne krawędzie lub górne powierzchnie (45) z utworzeniem płaskich powierzchni ustawczych do transportowania przedmiotów (15.1 ... 15.5).
15. 15. Urządzenie transportujące według zastrz. 12 do 14, znamienne tym, że listwy zabierakowe są wykonane razem z ogniwami (50) jako jedna część.