PL193257B1 - Koziołek przylgowy - Google Patents

Abstract

1. Koziolek przylgowy naprowadzajacy dla odchylanego przynajmniej wokól pionowej osi skrzydla okna lub drzwi, z podpórka zamoco- wana na oscieznicy lub skrzydle i z rolka wsporcza podtrzymywana przez te podpórke przy dochodzeniu skrzydla do oscieznicy, przy czym podpórka i rolka wsporcza sa umieszczo- ne w przebiegajacej poziomo strefie wregowej pomiedzy oscieznica i skrzydlem, znamienny tym, ze rolka wsporcza (30) jest zamocowana na czesci (34) okucia (8) drazka nastawczego (22), przy czym rolka wsporcza (30) jest przemiesz- czona w kierunku domkniecia (33) wzgledem okuciowego rowka obsadowego (35) do obsa- dzenia okucia (8) drazka nastawczego (22). PL PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest koziołek przylgowy naprowadzający dla odchylanego, przynajmniej wokół pionowej osi, skrzydła okna lub drzwi, z podpórką zamocowaną na ościeżnicy lub skrzydle iz rolką wsporczą podtrzymywaną przez tę podpórkę przy dochodzeniu skrzydła do ościeżnicy, przy czym podpórka i rolka wsporcza są umieszczone w przebiegającej poziomo strefie wręgowej pomiędzy ościeżnicą i skrzydłem.

Znany jest tego rodzaju koziołek przylgowy z niemieckiego wzoru użytkowego DE 295 11 379 U1. Koziołek taki składa się w zasadzie z podpórki lub płytki naprowadzającej, która współpracuje przy zamykaniu okna z rolką wsporczą. Wtym celu rolka wsporcza według tego rozwiązania jest umieszczona w nieruchomym członie konstrukcyjnym po stronie ościeżnicy i wystaje do strefy wręgowej znajdującej się między ościeżnicą i skrzydłem. Na skrzydle jest przewidziana płytka nabiegowa ze skosem naprowadzającym, która przy dochodzeniu skrzydła do ościeżnicy zachodzi najpierw zwężającą się stożkowo częścią skosu na rolkę i następnie wprowadza skrzydło na skos naprowadzający.

Przy tym koziołek przylgowy ma spowodować odpowiednie ustawienie wzajemne skrzydła i ościeżnicy, czyli na przykład umożliwić kompensację tolerancji produkcyjnych skrzydła, ościeżnicy albo łączących je zawias. Zawiasy po upływie pewnego czasu ulegają też zużyciu, a więc montując taki koziołek przylgowy zapewnia się dobre domykanie skrzydła do ościeżnicy. Również na przykład z opisów niemieckich wzorów użytkowych DE 1980 091 U1lub DE 1813 011 U1 znane są urządzenia podobne do koziołka przylgowego według DE 295 11 379 U1. Wadą wszystkich tych znanych koziołków przylgowych jest to, że działają one skutecznie w zasadzie dopiero po prawie całkowitym zamknięciu skrzydła, ponieważ rolki umieszczane w strefie wręgowej mogą mieć tylko niewielki promień. W przyjętym obecnie standardzie odstęp przylgi skrzydłowej od przylgi ościeżnicowej wynosi około 11 mm do 12 mm, tak że stosowane rolki wsporcze, bez stworzenia dodatkowego miejsca w strefie wręgowej, muszą mieć średnicę zwymiarowaną na mniej niż 10 mm. Poza tym w przypadku wspomnianych wyżej urządzeń trzeba zamontować dodatkowe elementy konstrukcyjne, a więc zamocować rolkę wsporczą i współpracującą z nią podpórkę. Jednak ze względu na zmechanizowaną w znacznym stopniu produkcję unika się z reguły montażu dodatkowych części, żeby nie komplikować procesu wytwarzania i nie zwiększać związanych z tym kosztów. Ponadto zwłaszcza w przypadku koziołka przylgowego znanego z DE 295 11 379 U1 osadzający się brud może blokować ruch rolek wsporczych, które są usytuowane na ościeżnicy i są odsłonięte przy otwartym skrzydle.

Dlatego żeby ułatwić domykanie skrzydła i usunąć wspomniane wady opracowano też znane urządzenia, w których rolki mają znacznie większą średnicę i są umieszczone na skrzydle. Na przykład z niemieckiego opisu zgłoszeniowego DE 1584 005 A1 znany jest przyrząd do uniesienia zamykanego skrzydła, w którym rolka ma średnicę kilkakrotnie większą od wspomnianych wcześniej rolek wsporczych, i dlatego nie jest ona umieszczona w poziomo przebiegającym wręgu, lecz jest usytuowana w pionowo przebiegającej strefie wręgowej. Przy tym powiększenie średnicy rolki powoduje po pierwsze wcześniejsze współdziałanie podpórki z rolką wsporczą, a po drugie poprawia się też sprawność działania koziołka przylgowego. Ukształtowanie większej rolki umożliwia mianowicie większe przemieszczenie względne między skrzydłem i ościeżnicą.

Podobne urządzenia, których celem jest dalsze polepszenie sprawności działania, nie mogą już być ukształtowane jako pełne rolki ze względu na brak miejsca i mają postać segmentów rolkowych, lecz pozwalają na zwiększenie użytecznego promienia działania. Tego rodzaju urządzenie znane jest na przykład z DE-PS 1298 907. Przy tym rolka wsporcza jest ukształtowana jako wycinek kołowy ijest zespolona z okuciem drążka nastawczego, które jest zamocowane na skrzydle wraz z rolką wsporczą.

Celem wynalazku jest, wychodząc od wymienionych wyżej urządzeń, stworzenie koziołka przylgowego, który nie mając wspomnianych wad da się zamontować w prosty sposób w strefie wręgowej między ościeżnicą i skrzydłem oraz pozwoli uzyskać maksymalną sprawność działania przy uniwersalnej obsłudze.

Koziołek przylgowy naprowadzający dla odchylanego przynajmniej wokół pionowej osi skrzydła okna lub drzwi, z podpórką zamocowaną na ościeżnicy lub skrzydle i z rolką wsporczą podtrzymywaną przez tę podpórkę, przy czym podpórka i rolka wsporcza są umieszczone w przebiegającej poziomo strefie wręgowej pomiędzy ościeżnicą i skrzydłem, charakteryzuje się według wynalazku tym, że rolka wsporcza jest zamocowana na części okucia drążka nastawczego, przy czym rolka wsporcza

PL 193 257 B1 jest przemieszczona w kierunku domknięcia względem okuciowego rowka obsadowego do obsadzenia okucia drążka nastawczego.

Korzystnie, pierwszej rolce wsporczej jest przyporządkowana druga rolka wsporcza umieszczona symetrycznie względem osi wzdłużnej rowka obsadowego.

Rolka wsporcza może być umieszczona na płytce ustalającej szyn nakładkowych sąsiadujących ze sobą części okucia drążka nastawczego lub może być zamocowana na kątowej w zasadzie części okucia, która pokrywa narożnik w samym narożu. Wtedy korzystnie, kątowa część okucia na przebiegającym pionowo w położeniu zamontowania ramieniu ma otwór, współosiowy z otworem narożnika, ana przebiegającym poziomo ramieniu znajduje się czop do sprzężenia z narożnikiem na zasadzie połączenia kształtowego.

Korzystnie, rolka wsporcza wspiera się na podpórce zamocowanej na uchwycie ryglowym, przy czym zwłaszcza podpórka jest zaopatrzona w skos naprowadzający, który przechodzi w poziomy odcinek, przy czym przejście tego skosu w odcinek leży w przybliżeniu na linii pionowej przechodzącej przez oś wzdłużną rowka obsadowego.

Dzięki rozwiązaniu według wynalazku, po pierwsze możliwy jest montaż rolki wsporczej wraz z częścią okucia drążka nastawczego, tak że nie są potrzebne dodatkowe zabiegi montażowe na skrzydle, a jednocześnie przewidziane w nim położenie rolki wsporczej powoduje wcześniejsze przyleganie rolki wsporczej do podpórki. Przy tym koziołek przylgowy można ulokować w zasadzie wzdłuż całego dolnego poziomego ramiaka skrzydła.

Jeżeli pierwszej rolce wsporczej jest przyporządkowana druga rolka wsporcza, to pozwala to wykorzystać tę samą część okucia drążka nastawczego do skrzydeł otwierających się zarówno w prawą jak i lewą stronę. Poza tym w przypadku skrzydeł obracających się dodatkowo wokół dolnej poziomej osi, a więc skrzydeł uchylnych, możliwe jest wsparcie skrzydła na drugiej rolce wsporczej nieobciążonej podczas dochodzenia skrzydła do ościeżnicy. Przy uchylaniu skrzydło przemieszcza się wtedy na zewnątrz, co wynika z położenia poziomej osi obrotu.

Szczególnie prosty sposób montażu rolki wsporczej na części okucia drążka nastawczego następuje wtedy, gdy rolka wsporcza jest umieszczona na płytce ustalającej szyn nakładkowych sąsiadujących ze sobą części okucia drążka nastawczego. Takie łączniki nakładkowe znajdują się przy prawie wszystkich okuciach drążka nastawczego i są mocowane na częściach okucia takiego drążka jako luźne albo przynajmniej przesuwne, obrotowe lub odchylne elementy. Dzięki temu w łatwy sposób można wyposażyć w rolkę wsporczą już istniejące części okuć drążka nastawczego.

Dzięki temu, że rolka wsporcza jest zamocowana na kątowej w zasadzie części okucia, która w samym narożu pokrywa część okucia narożnikowego, rolka wsporcza jest umieszczona w poziomo przebiegającym wręgu i ponadto może wspierać punkt skrzydła najbardziej oddalony od osi obrotu.

Ponadto wtedy korzystnie jest, gdy kątowa część okucia na przebiegającym pionowo w położeniu zamontowania ramieniu ma otwór, który jest współosiowy z otworem narożnika, podczas gdy na ramieniu poziomym jest przewidziany czop do sprzężenia z narożnikiem na zasadzie połączenia kształtowego. Dzięki temu po otwarciu skrzydła współosiowe otwory umożliwiają łatwe zamocowanie części okucia z rolką wsporczą na okuciu drążka nastawczego. Można to zrobić na przykład za pomocą wkręta samonacinającego, który dzięki swojemu położeniu jest łatwo dostępny przy otwartym skrzydle. Czop połączony kształtowo z narożnikiem umożliwia niezawodne przejmowanie wszystkich występujących sił poprzecznych bez zakładania innych elementów mocujących.

Można przy tym zrezygnować z dodatkowego mocowania koziołka przylgowego, gdy podpórka jest zamocowana na uchwycie ryglowym. Dzięki temu podpórkę można zamontować razem z tym uchwytem a ponadto poprzez dopasowanie wymiarowe rolki wsporczej i elementu ryglowego usytuowanego na okuciu drążka nastawczego można ją zamocować w odpowiednim odstępie lub rozmieszczeniu na ościeżnicy.

Żeby zapewnić swobodne odchylanie skrzydła nawet wtedy, gdy umieszczona symetrycznie do pierwszej rolki wsporczej druga rolka wsporcza jest przewidziana na części okucia drążka nastawczego, podpórka powinna być zaopatrzona w skos naprowadzający. Dzięki temu umieszczona symetrycznie względem pierwszej rolki druga rolka wsporcza nie jest w zasadzie obciążona przy równoległym położeniu płaszczyzn skrzydła i ościeżnicy i może nastąpić swobodny obrót, ale w położeniu uchylenia skrzydło wspiera się niezawodnie na ościeżnicy. Można więc zrezygnować z dodatkowych środków służących do podtrzymania położenia uchylenia.

Wynalazek zostanie bliżej przedstawiony w przykładach wykonania uwidocznionych na rysunku,na którym: fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny okna otwieranego ze skrzydłem znajdującym

PL 193 257B1 się w położeniu otwarcia względem ościeżnicy, fig. 2 - ukazane również w widoku perspektywicznym okno uchylne ze skrzydłem znajdującym się w położeniu odchylenia względem ościeżnicy, fig. 3 pierwszy przykład wykonania na okuciu narożnikowym z przyporządkowanym do niego uchwytem ryglowym w widoku z boku i z częściowym przedstawieniem sytuacji zamontowania na ościeżnicy, fig. 4 i 5 - skrzydło jeszcze częściowo otwarte i zamknięte z koziołkiem przylgowym według wynalazku, fig. 6 - następny przykład wykonania na okuciu narożnikowym z płytką ustalającą służącą do sprzężenia sąsiednich części okucia i fig. 7 - przedstawioną w powiększeniu płytkę ustalającą wraz z podpórką po stronie ościeżnicy.

Na figurze 1 rysunku przedstawiono okno 1, które posiada ościeżnicę 2 i skrzydło 3. Przy tym skrzydło 3 porusza się w ościeżnicy 2 wokół bocznej, pionowej osi 5-5 na okuciach zawiasowych 4, awięc jest zawieszone jako skrzydło rozwierne. Przynajmniej dwa okucia zawiasowe 4 są umieszczone między ościeżnicą 2 i skrzydłem 3, chociaż na fig. 1 widać tylko jedno takie okucie 4, mianowicie górne okucie zawiasowe 4. Również na fig. 2 przedstawiono okno 1 z ościeżnicą 2 i skrzydłem 3. Przy tym skrzydło 3 jest ułożyskowane ruchomo względem ościeżnicy 2 z możliwością obrotu wokół bocznej, pionowej osi 5-5 albo dolnej, poziomej osi 6-6, a więc jako skrzydło uchylne 3. W oknie ze skrzydłem uchylnym według fig. 2 przewidziane jest okucie zawiasowe 4 przynajmniej między zbliżonym do osi przegubowej górnym narożem skrzydła 3 i ościeżnicą 2, i jest ono tam połączone z uchylaczem skrzydłowym 7.

Jak wynika również z fig. 1, na skrzydle 3 przewidziano okucie 8 drążka nastawczego 22, które ma przesuwne wzdłużnie rygle 9, które współpracują z osadzonymi nieruchomo na ościeżnicy 2 uchwytami ryglowymi 10. Okucie 8 jest poruszane i sterowane za pomocą krawędziowego mechanizmu nastawczego 15, który jest zamocowany na skrzydle 3. Do mechanizmu 15 należy dźwignia nastawcza 16, która jest zamocowana na powierzchni licowej skrzydła 3.

Po upływie pewnego czasu okucia zawiasowe 4 wskutek zużycia lub działania innych czynników mogą znaleźć się w stanie, w którym skrzydło 3 jest ustawione z pewnym nachyleniem względem ościeżnicy 2. Z reguły uwidacznia się to tak, że dolne, przeciwległe do osi przegubowej 5-5 naroże skrzydła 17 uderza przy zamykaniu skrzydła 3 o ościeżnicę 2, albo że poruszane poprzez okucie 8 drążka nastawczego 22 rygle 9, które wystają poza przylgę 18 skrzydła 3, uderzają o uchwyty ryglowe10. Dotyczy to w szczególności usytuowanego w pobliżu naroża 17 uchwytu ryglowego 10 albo blokady uchylenia 19, która jest zaznaczona na fig. 2.

Na figurze 3 przedstawiono jedną część konstrukcyjną okucia 8 drążka nastawczego 22, mianowicie narożnik 20. Narożnik 20 składa się z kątownika kryjącego lub z kątowej szyny nakładkowej 21 oraz z przesuwnych pod nim wzdłużnie drążków nastawczych 22, które w narożu 23 szyny nakładkowej 21są połączone czynnie poprzez kanał prowadzący 25 mieszczący giętkie człony zwrotne. Poprzez drążek nastawczy 22 skierowany w prawo na fig. 3 mogą być poruszane sąsiednie - tu niepokazane - dalsze człony konstrukcyjne drążka nastawczego 22.

Na tym drążku nastawczym 22 jest ponadto przewidziany służący do blokowania uchylenia rygiel 9, który może współpracować w różnych położeniach nastawczych z blokadą uchylenia 19.

W odwzorowaniu według fig. 3 okucie 8 drążka nastawczego 22 znajduje się w położeniu otwarcia, w którym rygiel 9może wyjść przez boczny otwór 26.

Na narożniku 20 jest zamocowana w narożu 23 rolka wsporcza 30, która wspiera się na podpórce 31. Przy tym rolka 30 względem osi wzdłużnej 32 okucia 8 drążka nastawczego 22 lub też narożnika 20 okucia 8 lub też narożnika 20 jest przemieszczona w bok w kierunku zamknięcia 33 skrzydła 3.

Rolka wsporcza 30 jest zamocowana na kątowej w zasadzie części okucia 34, która zachodzi na szynę nakładkową 21 narożnika 20. Przy tym szyna nakładkowa 21 w zasadzie pokrywa się w jednej płaszczyźnie z przylgą 18 skrzydła 3, jak to zaznaczono na przykład na fig. 4. Można też zauważyć, że okucie 8 drążka nastawczego 22, a więc i narożnik 20,są osadzone w okuciowym rowku obsadowym 35, który jest wpuszczony w przylgę 18.

Do zamocowania na szynie nakładkowej 21 narożnika 20 jest przewidziany na przebiegającym pionowo ramieniu 35 otwór współosiowy z otworem szyny nakładkowej 21 narożnika 20, tak że wkręt mocujący może wejść we wnękę 31 między szyną nakładkową 21 i kanałem prowadzącym 25. Przy tym korzystnie wkręt mocujący 38 jest ukształtowany jako samonacinający wkręt gwintowany, tak że od strony technologicznej trzeba tylko przewidzieć najpierw otwór w szyną nakładkową 21 wykonaną przez wykrawanie i wyginanie. Natomiast na przebiegającym poziomo ramieniu 39 jest przewidziany wystający czop 40, który wchodzi w dopasowany do niego otwór lub zagłębienie szyny nakładkoPL 193 257 B1 wej 21. Tak więc za pomocą tylko jednego elementu mocującego - mianowicie wkręta mocującego 38 - zapewnione jest niezawodne osadzenie części okucia 34 na szynie nakładkowej 21.

Ponadto jak wynika z fig. 3, 4 i 5, rolce wsporczej 30 jest przyporządkowana druga rolka wsporcza 30¢ umieszczona symetrycznie względem osi wzdłużnej 32 okuciowego rowka obsadowego 35. Tak więc zarówno część okucia 34jak i narożnik 20 mogą być ukształtowane symetrycznie względem osi wzdłużnej 32. Dlatego narożnik 20 z zamocowaną na nim częścią okucia 34 można zastosować również wtedy, gdy skrzydło 3, inaczej niż w pokazanym na fig. 1 i 2 położeniu osi obrotu 5-5, jest osadzone na lewym pionowym ramiaku, a więc skrzydło obraca się wokół lewej pionowej osi 5-5.

Zasadę działania urządzenia opisuje się na podstawie fig. 4 i 5. Na fig. 4 przedstawiono częściowo otwarte położenie skrzydła 3, w którym niezbędny odstęp 47 przylg 18, 43 tworzących między sobą strefę wręgu 42 uległ zmniejszeniu na przykład wskutek zużycia okuć zawiasowych 4 lub w wyniku elastycznego odkształcenia materiału skrzydła 3. Istnieje więc niebezpieczeństwo, że rygle 9 usytuowane na osi wzdłużnej 32 trafią na wystające żeberko 44 ościeżnicy 2, tak że skrzydło 3 - tu niewidoczne - może być domknięte tylko po uniesieniu przez osobę obsługującą okno. Zmniejszenie odstępu 47 może też zakłócić współdziałanie rygli 9 z uchwytami ryglowymi 10. Rolka wsporcza 30 powoduje już wtedy uniesienie skrzydła 3 dochodzącego do ościeżnicy 2, gdy rygle 9 usytuowane na osi wzdłużnej 32 znajdują się w płaszczyźnie leżącej przed powierzchnią licową ościeżnicy 45. Jest to możliwe w zasadzie dzięki przemieszczeniu rolki wsporczej 30 względem osi wzdłużnej 32, co powoduje uniesienie skrzydła 3. Bez takiego przemieszczenia nie byłoby to możliwe przy tej wielkości lub średnicy rolki wsporczej 30 umieszczonej w dolnej poziomej strefie wręgu 42.

Rolka wsporcza 30 unosi przy tym skrzydło 3 po przewidzianym na podpórce 31 skosie naprowadzającym 46, przy czym druga rolka wsporcza 30' pozostaje nieobciążona. Gdy skrzydło 3 zgodnie z fig. 5 zachodzi całkowicie na ościeżnicę 2, rolka wsporcza 30 wspiera się na podpórce 31 i powstaje wymagany odstęp 47. Przy tym, jak widać na fig. 5, rolka wsporcza 30' jest nadal nieobciążona i nie styka się z podpórką 31. Jak wynika ponadto z fig. 5, skos naprowadzający 46 podpórki 31 jest zaprojektowany tak, że przejście na poziomy odcinek 48 leży w przybliżeniu na linii pionowej przechodzącej przez oś wzdłużną 32rowka obsadowego 35.

Jeżeli teraz nastąpi obrócenie skrzydła 3 względem ościeżnicy 2 wokół zaznaczonej na fig. 5 poziomej osi 6, a więc w przypadku skrzydła uchylnego przechodzi ono w położenie uchylenia, to przylga 18 przechyla się względem ościeżnicy 2, przy czym rolka wsporcza 30 przemieszcza się względem lica ościeżnicy 45, a jednocześnie rolka wsporcza 30' dochodzi do skosu naprowadzającego 46. Przy odpowiednim zwymiarowaniu skosu 46, rolek wsporczych 30, 30' względem osi obrotu 6 można uzyskać poprzez to dodatkowe wsparcie skrzydła 3 na obu rolkach 30, 30'.

W drugim przykładzie realizacji ukazanym na fig. 6 i 7 rolki wsporcze 30, 30' są zamocowane na płytce ustalającej 50 umieszczonej z możliwością przesuwu wzdłużnego na szynie nakładkowej 21. Płytka ustalająca 50 służy do przykrycia miejsca styku powstającego między sąsiednimi szynami nakładkowymi 21 części okucia 8 drążka nastawczego 22. Po założeniu sąsiedniej części tego okucia 8 następuje przesunięcie wzdłużne płytki ustalającej 50 celem stworzenia łącznika kątowego. Odnośnie ukształtowania płytki ustalającej 50wskazuje się i powołuje niniejszym na opis DE 36 37317 C2.

Na końcu płytki ustalającej 50 od strony naroża 23 jest usytuowany pionowo wystający kołnierz 51, w którym znajdują się otwory obsadowe na osie 52 rolek wsporczych 30, 30'. Istotną zaletą takiego ukształtowania jest to, że rolka wsporcza 30 w wyniku jej położenia styka się wcześniej z podpórką 31. Mianowicie rolka 30odchylonego na osi obrotu 5-5 skrzydła 3 styka się wskutek skróconego promienia z podpórką 31 już wtedy, gdy rygiel 9 z fig. 6, mający z powodu odstępu względnego największe odchylenie, znajduje się jeszcze w płaszczyźnie przed, nieukazanym na rysunku, licem ościeżnicy 45. A więc układ przedstawiony na fig. 6 zapewnia jeszcze wcześniejsze współdziałanie rolki wsporczej 30 z podpórką 31i jednocześnie związane ze skosem naprowadzającym 46 uniesienie skrzydła 3 jest większe niż w przykładzie realizacji przedstawionym na fig. 3 do 5.

Poza tym rozmieszczenie kołnierza 51 i rolek wsporczych 30, 30' dobrano tak, że po zakończeniu montażu znajdują się one tuż pod stopką 54. Tak więc po obciążeniu rolek wsporczych 30, 30' działające siły są niezawodnie przenoszone poprzez stopkę na rowek obsadowy 35.

Jak wynika również z fig. 7, płytka ustalająca 50 ma stosunkowo proste ukształtowanie. Osadzone w kołnierzu 51 osie 52 kończą się w mającej również otwory blaszce 53. Blaszka 53 jest połączona tylko poprzez osie 52 z płytką ustalającą 50. W stanie zmontowanym według fig. 6 blaszka 53 pod obciążeniem wspiera się jednak za pośrednictwem stopki 54 na szynie nakładkowej 21, tak że unika się odkształcenia osi 52.

PL 193 257B1

Przy tym płytka ustalająca 50 jest mocowana w zasadzie we wcześniej znany sposób, tak że unika się przemieszczenia rolek wsporczych 30, 30', zwłaszcza gdy wkręty mocujące do ustalenia płytki ustalającej 50są wprowadzone w otwory 55. Zaletą ukształtowania według fig. 6 i 7 jest także to, że wariant narożnika 20, na przykład dla innej strefy niż naroże skrzydła 17, można uzyskać już przez zamianę płytki ustalającej 50 połączonej z kątownikiem 24na zasadzie złącza zatrzaskowego na zwykłą płytkę ustalającą.

W opisanych przykładach realizacji według fig. 3 i 6 przewidziano każdorazowo, że podpórka 31 jest zamocowana na uchwycie ryglowym 10lub też na blokadzie uchylenia 19. Jak widać przykładowo na fig. 3, w związku z tym blokada 19 składa się ze środkowej, korzystnie metalowej osłony 60, u spodu której jest zamocowany wspornik 61. Przy tym wspornik 61 służy w zasadzie do dopasowania osłony 60 do mających różną konstrukcję profili ramowych, z których jest wykonana ościeżnica 2. Osłona 60 jest otwarta z boku w kierunku wzdłużnym, tak że osłona 60 ma przekrój ceowy widoczny w lewej części rysunku przedstawionego na fig. 3. W przekrój ten daje się wsunąć podpórka 31, przy czym można przewidzieć, że elementy mocujące w postaci wkrętów ustalają ostatecznie połączenie kształtowe utworzone początkowo tylko na zasadzie tarcia lub przy użyciu środków ustalających.

Oczywiście można też przewidzieć, że podpórka 31 jest ukształtowana jednoczęściowo ze wspornikiem 61.

Claims (7)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Koziołek przylgowy naprowadzający dla odchylanego przynajmniej wokół pionowej osi skrzydła okna lub drzwi, z podpórką zamocowaną na ościeżnicy lub skrzydle i z rolką wsporczą podtrzymywaną przez tę podpórkę przy dochodzeniu skrzydła do ościeżnicy, przy czym podpórka i rolka wsporczą są umieszczone w przebiegającej poziomo strefie wręgowej pomiędzy ościeżnicą i skrzydłem, znamienny tym, że rolka wsporcza (30) jest zamocowana na części (34) okucia (8) drążka nastawczego (22), przy czym rolka wsporcza (30) jest przemieszczona w kierunku domknięcia (33) względem okuciowego rowka obsadowego (35) do obsadzenia okucia (8) drążka nastawczego (22).
2. 2. Koziołek przylgowy według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszej rolce wsporczej (30) jest przyporządkowana druga rolka wsporcza (30') umieszczona symetrycznie względem osi wzdłużnej (32) rowka obsadowego (35).
3. 3. Koziołek przylgowy według zastrz. 1, znamienny tym, że rolka wsporcza (30) jest umieszczona na płytce ustalającej (50) szyn nakładkowych (21) sąsiadujących ze sobą części okucia (8) drążka nastawczego (22).
4. 4. Koziołek przylgowy według zastrz. 1albo 2, znamienny tym, że rolka wsporcza (30) jest zamocowana na kątowej w zasadzie części okucia (34), która pokrywa narożnik (20) w samym narożu (23).
5. 5. Koziołek przylgowy według zastrz. 4, znamienny tym, że kątowa część okucia (34) na przebiegającym pionowo w położeniu zamontowania ramieniu (36) ma otwór, współosiowy z otworem narożnika (20), a na przebiegającym poziomo ramieniu (39) znajduje się czop (40) do sprzężenia z narożnikiem (20) na zasadzie połączenia kształtowego.
6. 6. Koziołek przylgowy według zastrz. 1albo 2, znamienny tym, że rolka wsporcza (30) wspiera się na podpórce (31) zamocowanej na uchwycie ryglowym (10, 19).
7. 7. Koziołek przylgowy według zastrz. 6, znamienny tym, że podpórka (31) jest zaopatrzona wskos naprowadzający (46), który przechodzi w poziomy odcinek (48), przy czym przejście tego skosu (46) w odcinek (48) leży w przybliżeniu na linii pionowej przechodzącej przez oś wzdłużną (32) rowka obsadowego (35).