PL165503B1 - Maszyna przetaczana po szynach do podbijania torów PL - Google Patents

Abstract

1. Maszyna przetaczana po szynach do podbija- nia torów, wyposazona w cztery zespoly podbijajace, z których kazdy przyporzadkowany jest jednej stronie szyny, i z których kazdy jest przestawialny w kierunku poprzecznym wzgledem torowiska, przy czym kazdy z zespolów podbijajacych zawiera co najmniej dwa narze- dzia podbijajace, dajace sie dosuwac i wprawiac w wibracje za pomoca urzadzen napedowych, umocowane na ich wsporniku, który jest przesuwny w pionie w prowadnicach, i który jest polaczony z przeznaczona dla tych narzedzi rama narzedziowa, znamienna tym, ze rama narzedziowa (17) kazdego z zewnetrznych, w od- niesieniu do plaszczyzny poprzecznego przekroju toru lub maszyny, zespolów podbijajacych (14) jest osadzona na ramie narzedziowej (18) sasiadujacego z nim wewnetrznego zespolu podbijajacego (15) i jest od niego odsuwalna za pomoca napedu przestawiajacego (26) w kierunku poprzecznym wzgledem toru, i ze obydwa wewnetrzne zespoly podbijajace (15) sa osadzone prze- suwnie niezaleznie od siebie w ulozonych poprzecznie wzgledem osi podluznej maszyny poprzecznych prowad- nicach (22). Fig. 2 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest maszyna przetaczana po szynach do podbijania torów, wyposażona w cztery zespoły podbijające, z których każdy przyporządkowany jest jednej stronie szyny, i z których każdy jest przestawialny w kierunku poprzecznym względem torowiska. Każdy zespół podbijający zawiera co najmniej dwa narzędzia podbijające, dające się dosuwać i wprawiać w wibracje za pomocą urządzeń napędowych. Narzędzia podbijające umocowane są na ich wsporniku, dającym się przesuwać w pionie w prowadnicach, złączonym z przeznaczoną dla tych narzędzi ramą narzędziową.

Dająca się przetaczać po szynach maszyna do podbijania torów, zawierająca łącznie cztery zespoły podbijające, sytuowane każdorazowo po obydwóch stronach szyny i dające się przestawiać pod wpływem własnego napędu niezależnie od siebie, poprzecznie względem torowiska, jest już znana z opisu patentowego RFN nr DE-PS nr 30 26 883. Każdy z zespołów podbijających

165 503 tej znanej maszyny ma dające się dosuwać narzędzia podbijające konwencjonalnego typu, złączone z ich wspornikiem i wespół z nim usytuowane na przeznaczonej dla tych narzędzi ramie narzędziowej w sposób umożliwiający przesuwanie w pionie, w celu stworzenia możliwości zanurzania ich w tłuczniu. Ażeby zapewnić możliwość ruchu zespołów podbijających w kierunku poprzecznym względem torowiska, każda z tych ram jest połączona za pośrednictwem urządzenia, składającego się z poprzecznych prowadnic i dźwigni lub drążków sprzęgających, z korpusem maszyny. Efektem uruchomienia napędu poprzecznego przestawiania zespołu podbijającego są jego skomplikowane ruchy. Do poziomego przestawienia w kierunku poprzecznym względem torowiska dołącza się bowiem dodatkowo ruch przesuwny wspomnianej wyżej ramy, odbywający się w płaszczyźnie pionowej, poprzecznej względem tego torowiska. Droga, wzdłuż której przemieszcza się dolna krawędź ramy ze znajdującymi się na niej narzędziami podbijającymi, ma kształt łuku, a poprzeczne przemieszczenie tej krawędzi jest większe aniżeli krawędzi górnej, połączonej z drążkami sprzęgającymi i przemieszczającej się prostoliniowo wzdłuż prowadnicy. Za pomocą tego rodzaju maszyny mogą być podbijane również dłuższe podkłady w obrębie rozjazdów i skrzyżowań, przy czym jednak wymagane jest wówczas względnie większe jej przekonstruowanie.

Dalej, z austriackiego opisu patentowego nr AT-PS nr 379 625 znana jest maszyna do podbijania podkładów toru, w której przyporządkowane zawsze każdej szynie dwa zespoły podbijające, są umieszczone na jej korpusie w sposób umożliwiający ich niezależne od siebie przestawianie w prowadnicach poprzecznych. Każdy zespół podbijający ma przeznaczoną dla narzędzi podbijających ramę z dwiema pionowymi kolumnami prowadzącymi, na których osadzone są dwa wsporniki narzędzi podbijających, dające się przesuwać w pionie niezależnie od siebie, wyposażone w zwyczajne pary takich narzędzi. W wypadku wystąpienia zakłócenia w ciągłości toru, np. w postaci iglicy zwrotnicy itp., znajdująca się nad takim zakłóceniem para narzędzi podbijających nie zostaje opuszczona, podczas gdy para leżąca naprzeciw zostaje bez przeszkód wprowadzona w proces podbijania . Zakres preestawińń poprzcznnych narzędzia podbijającego jest jednakże ograniczony usytuowaniem prowadnic poprzecznych w obrębie skrajni maszyny.

Zadaniem wynalazku jest opracowanie maszyny do podbijania toru w obrębie rozjazdu i skrzyżowania, w której, przy nieznacznym tylko przekonstruowaniu, możliwe będzie uzyskanie względnie dużego poprzecznego przestawiania narzędzi podbijających.

Zadanie to zostało rozwiązane dzięki temu, że przeznaczona dla narzędzi podbijających rama narzędziowa każdego zewnętrznego, w odniesieniu do płaszczyzny przekroju poprzecznego toru lub maszyny, zespołu podbijającego jest osadzona na podobnej ramie sąsiadującego z nim wewnętrznego zespołu podbijającego i daje się od niego odsuwać w kierunku poprzecznym względem toru za pomocą napędu przestawiającego, i że obydwa wewnętrzne zespoły podbijające są osadzone przesuwnie niezależnie od siebie w ułożonych poprzecznie względem osi podłużnej maszyny poprzecznych prowadnicach. Ponieważ zewnętrzny zespół podbijający jest umieszczony na sąsiadującym z nim wewnętrznym zespole podbijającym w sposób umożliwiający jego przemieszczanie, można ten ostatni przestawiać w obrębie skrajni maszyny maksymalnie poprzecznie w bok na zewnątrz, a następnie wydłużyć to przestawienie przez dodatkowe odsunięcie zewnętrznego zespołu podbijającego. Została w ten sposób stworzona możliwość, przy względnie nieznacznym przekonstruowaniu jak również przy zachowaniu najlepiej sprawdzonych zespołów konstrukcyjnych, albo podbijania szyny przy wzajemnym sprzężeniu ze sobą obydwóch zespołów podbijających, jak w normalnym zespole podbijającym kolejne odcinki toru, przy zachowaniu stałego odstępu między obydwiema parami narzędzi podbijających, albo nadanie obydwóm zespołom podbijającym, przez uruchomienie napędu przestawiającego, odstępu odpowiadającego nieregularnemu biegowi szyn.

Celowe rozwinięcie wynalazku polega na tym, że każdy z zewnętrznych zespołów podbijających umocowany jest obrotowo na ramie narzędziowej sąsiadującego z nim wewnętrznego zespołu podbijającego, na takiej samej osi obrotu, przebiegającej powyżej niego w kierunku zgodnym z osią podłużną maszyny. Takie rozwiązanie stanowi prostą i trwałą konstrukcję, najbardziej właściwą do przenoszenia sił udarowych, występujących podczas eksploatacji maszyny.

165 503

Jeżeli oś obrotu jest usytuowana w obrębie powyżej zewnętrznego zespołu podbijającego przez przebiegające poprzecznie względem podłużnej osi maszyny mocowanie kołnierzowe, z pewnym dystansem wobec obydwóch ram narzędziowych, to pomimo większego zasięgu przestawiania, uzyskanego przez odchylanie obrotowe, odległość oskardów podbijających od górnej powierzchni podkładów ewentualnie powierzchni tłucznia wzrasta tylko nieznacznie, tak że nie występuje - w wyniku ich w znacznym stopniu liniowego i poziomego poprzecznego uchylnego ruchu zwrotnego - potrzeba korygowania głębokości ich wnikania.

Innym szczegółem wynalazku jest to, że przewidziano istnienie dwóch napędów przestawiających, usytuowanych w kierunku, odpowiadającym wzdłużnej osi maszyny, w określonej odległości od siebie, i są umieszczone mniej więcej w połowie wysokości obydwóch ram narzędziowych i wzajemnie te ramy łączą. Dzięki takiemu usytuowaniu napędy przestawiające mogą być wykonane jako względnie krótkie i dawać mimo to pewne i odporne na wichrowanie przesuwanie zewnętrznej ramy narzędziowej.

Dalej, celowe jest według drugiego przykładu wykonania poprzecznie przesuwne osadzanie każdego zewnętrznego zespołu podbijającego na ramie narzędziowej sąsiadującego z nim wewnętrznego zespołu podbijającego. Można przez to uzyskać poprzeczny względem torowiska odstęp między zewnętrznymi i wewnętrznymi zespołami podbijającymi, przy jednoczesnym uniknięciu ich położenia ukośnego, dzięki czemu opuszczanie oskardów podbijających odbywa się dokładnie pionowo.

Rama narzędziowa każdego z zewnętrznych zespołów napędowych jest według kolejnego przykładu wykonania wynalazku osadzona przesuwnie na dźwigarach prowadzących, złączonych z ramą narzędziową przyporządkowanego wewnętrznego zespołu podbijającego, i przebiegających w płaszczyźnie przekroju poprzecznego maszyny równolegle do prowadnic poprzecznych tych wewnętrznych zespołów podbijających. Takie osadzenie umożliwia poprzeczne ustawianie zewnętrznych zespołów podbijających bez powodowaniajakichkolwiek niekorzystnych zmian głębokości wnikania oskardów podbijających w tłuczeń, przy jednoczesnym zachowaniu zalet konstrukcyjnej prostoty i trwałości.

Poniżej wynalazek zostanie opisany bliżej na podstawie przedstawionych na rysunku przykładów wykonania. Rysunek przedstawia: fig. 1 - maszynę do podbijania torów z dającymi się przestawiać poprzecznie zespołami podbijającymi, w widoku z boku, fig. 2 - zespoły podbijające w powiększeniu i w widoku w kierunku strzałki II na fig. 1, fig. 3 - zespoły podbijające w widoku w kierunku strzałki III na fig. 2 i fig. 4 - ramy narzędziowe dwóch zespołów podbijających z usuniętymi zespołami narzędzi, w innym przykładzie wykonania i w ujęciu przestrzennym.

Przedstawiona na fig. 1 maszyna 1 do podbijania torów ma podłużny korpus 2, przewożony na wózkach 3 po składającym się z szyn 4 i podkładów 5 torze 6. Usytuowana na każdym jej końcu kabina prowadzącego 7 jak również kabina robocza 8 są przeznaczone dla personelu obsługującego podczas przetaczania maszyny i podczas jej roboczego przemieszczania się w kierunku zaznaczonym strzałką 9. Źródło energii 10 służy do zasilania wszystkich napędów maszyny 1 i jej zespołów roboczych, składających się z zespołu unoszenia toru i zespołu prostującego 11, oraz z usytuowanych za nimi w linii roboczej zespołów podbijających rozjazdy 12. Zespoły robocze są sterowane na podstawie wskazań układów niwelatorów i układów porównawczych prostowania 13.

Na fig. 2 przedstawiona jest bliżej budowa zespołu podbijającego 12 do podbijania rozjazdy. Zespół taki składa się - dla jednej szyny 4 - z jednego zewnętrznego zespołu podbijającego 14 jak również z jednego wewnętrznego zespołu podbijającego 15, rozpatrywanych w płaszczyźnie przekroju poprzecznego toru lub maszyny, a więc składa się w sumie z czterech zespołów podbijających 14, 15, z których każdy jest przyporządkowany jednej stronie jednej szyny 4. Każdy zewnętrzny lub wewnętrzny zespół podbijający 14 lub 15 ma wspornik narzędzi podbijających 21, dający się przesuwać w linii pionowej w pionowych prowadnicach 16, związany z oddzielną ramą narzędziową 17 lub 18 i wyposażony w przesuwające w pionie napędy 20, przeznaczone do zagłębiania oskardów podbijających 19 w tłuczniu, Te przesuwające w pionie napędy 20 są usytuowane przy wewnętrznych zespołach podbijających 15 nad ramą

165 503 narzędziową 18, podczas gdy w stosunku do zewnętrznych zespołów podbijających 14 - jak to widać zwłaszcza na fig. 3 - występują w większym stopniu w obrębie ramy narzędziowej 17.

Ramy narzędziowe 18 obydwóch wewnętrznych zespołów podbijających 15 są osadzone niezależnie od siebie na poprzecznych prowadnicach 22, ustawionych poprzecznie względem podłużnej osi maszyny i związanych z jej korpusem 2. Są one przesuwane po tych prowadnicach za pomocą oddzielnego napędu przesuwu poprzecznego 23 /porównaj małe strzałki na fig.2/. Ramy narzędziowe 17 zewnętrznych zespołów podbijających 14 są osadzone na ramach narzędziowych 18 sąsiadujących z nimi wewnętrznych zespołów podbijających 15 i w ten sposób razem z nimi są przestawiane poprzecznie względem toru. Omówione osadzenie zewnętrznej ramy narzędziowej 17 na ramie wewnętrznej 18 ma postać mocowania kołnierzowego 24. Za pomocą tego mocowania zewnętrzna rama narzędziowa 17 daje się obracać wokół osi obrotu 25, przebiegającej równolegle do osi podłużnej maszyny, lub odsuwać od przyporządkowanej jej wewnętrznej ramy narzędziowej 18. Służy do tego napęd przestawiający 26, który w pokazanym przykładzie wykonania jest usytuowany mniej więcej w połowie wysokości obydwóch ram narzędziowych 17, 18 i łączy je ze sobą. Oś obrotu jest, dalej, odsunięta w płaszczyźnie przekroju poprzecznego maszyny od ram narzędziowych 17,18 lub usytuowana w obszarze powyżej zewnętrznego zespołu podbijającego 14.

Osiągnięto dzięki temu to, że oskardy podbijające 19 są przemieszczane w płaszczyźnie poprzecznej niemal liniowo i poziomo. Obydwie ramy narzędziowe 17, 18 przy normalnym użytkowaniu /patrz prawa połówka fig. 2/ dają się łączyć ze sobą w sposób wybiórczy odpowiednim urządzeniem ryglującym. Obydwa wewnętrzne zespoły podbijające 15 są połączone ze sobą dwoma drążkami teleskopowymi 40, znajdującymi się w płaszczyźnie przekroju podłużnego maszyny w pewnej odległości od siebie. Ich długość w płaszczyźnie przekroju poprzecznego maszyny daje się zmieniać, a ich rozsunięcie jest blokowane napędami 41.

Dla zilustrowania zasady działania konstrukcji według wynalazku, na fig. 2 pokazano obydwa prawe zespoły podbijające 14, 15 - do podbijania podkładu 5 - w normalnym położeniu nad szyną 4 toru 6, przy czym żadna część zewnętrznego zespołu podbijającego 14 lub mocowania kołnierzowego 24 nie wystaje poza skrajnię maszyny. Obydwa lewe zespoły podbijające 14, 15 zostają po skutecznym podbiciu drugiej, należącej do głównego toru, szyny 4 przesunięte za pomocą napędu przesuwu poprzecznego 23 w skrajne położenie zewnętrzne w celu podbijania szyny 28, należącej do odgałęzienia toru. Ażeby objąć oskardami podbijającymi 19 również zewnętrzną - w odniesieniu do toru głównego - krawędź szyny 28, zostają jeszcze uruchomione dodatkowo obydwa napędy przestawiające 26, wskutek czego zewnętrzny zespół podbijający 14 odsuwa się od zespołu podbijającego wewnętrznego 15. Na końcu, w celu dokonania podbijania, opuszczone zostają za pomocą przesuwającego w pionie napędu 20 oskardy podbijające 19 zewnętrznego zespołu podbijającego 14. Po skutecznym wypośrodkowaniu wewnętrznych zespołów podbijających 15 zostają one w określonym położeniu unieruchomione względem siebie przez uruchomienie napędów 41.

Przez odpowiednie uruchomienie napędów przesuwu poprzecznego 23 i/lub napędów przestawiających 26 jest w ten sposób możliwe podbicie całego podkładu rozjazdu, aż do względnie dużej odległości bocznej od toru 6, po którym przemieszcza się maszyna 1.

Oskardy podbijające 19, uformowane jako oskardy zdwojone, mogą być przy tym, w zależności od potrzeby, odchylane niezależnie na boki, dla ominięcia ewentualnych przeszkód podczas zagłębiania. Skoro tylko zostaną w ten sposób podbite, jeden po drugim, wszystkie odcinki wzdłuż podkładu 5 w obrębie rozjazdu, maszyna 1 zostaje przetoczona do następnego podkładu, przy którym cykl pracy powtarza się.

Na fig. 4 przedstawiona jest rama narzędziowa 29 wewnętrznego zespołu podbijającego 30, osadzona przesuwnie na poprzecznych prowadnicach 33, połączonych z korpusem 31 nie pokazanej bliżej maszyny do podbijania torów 32. Rama ta daje się przesuwać w płaszczyźnie przekroju poprzecznego maszyny za pomocą napędu przesuwu 34. Z ramą narzędziową 29 złączone są dwa dźwigary prowadzące 35, ułożone równolegle do poprzecznych prowadnic 33. Na dźwigarach tych osadzona jest przesuwnie przesuwna w płaszczyźnie przekroju poprzecznego za pomocą napędu przesuwu 38 rama narzędziowa 36 zewnętrznego zespołu podbijającego 37. Przesuwane w pionie na prowadnicach 39 wspornik i narzędzia podbijające nie są tutaj

165 503 pokazane. Zasada działania tej formy konstrukcyjnej wynalazku jest w zasadzie taka sama, jak opisana już na podstawie fig. 2. W pewnej drobnej odmianie tej konstrukcji jest również możliwe nieprzesuwne umocowanie dźwigarów prowadzących 35, w obrębie ich zewnętrznych końców, na zewnętrznej ramie narzędziowej 36 i przesuwne poprzecznie osadzenie na wewnętrznej ramie narzędziowej 29. Obydwie ramy narzędziowe 29 wewnętrznych zespołów podbijających 30 są blokowane w określonym położeniu względem siebie również teleskopowym drążkiem 42 z odpowiednim napędem.

Fig. 2

£*t>c<b „ o·» 20 23 ^F>g-3

5^J l^J <6

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 10 000 zł

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Maszyna przetaczana po szynach do podbijania torów, wyposażona w cztery zespoły podbijające, z których każdy przyporządkowany jest jednej stronie szyny, i z których każdy jest przestawialny w kierunku poprzecznym względem torowiska, przy czym każdy z zespołów podbijających zawiera co najmniej dwa narzędzia podbijające, dające się dosuwać i wprawiać w wibracje za pomocą urządzeń napędowych, umocowane na ich wsporniku, który jest przesuwny w pionie w prowadnicach, i który jest połączony z przeznaczoną dla tych narzędzi ramą narzędziową, znamienna tym, że rama narzędziowa (17) każdego z zewnętrznych, w odniesieniu do płaszczyzny poprzecznego przekroju toru lub maszyny, zespołów podbijających (14) jest osadzona na ramie narzędziowej (18) sąsiadującego z nim wewnętrznego zespołu podbijającego (15) i jest od niego odsuwalna za pomocą napędu przestawiającego (26) w kierunku poprzecznym względem toru, i że obydwa wewnętrzne zespoły podbijające (15) są osadzone przesuwnie niezależnie od siebie w ułożonych poprzecznie względem osi podłużnej maszyny poprzecznych prowadnicach (22).
2. 2. Maszyna według zastrz. 1, znamienna tym, że każdy z zewnętrznych zespołów podbijających (14) jest umocowany obrotowo na ramie narzędziowej (18) sąsiadującego z nim wewnętrznego zespołu podbijającego (15), na takiej samej osi obrotu (25), przebiegającej powyżej niego w kierunku zgodnym z osią podłużną maszyny.
3. 3. Maszyna według zastrz. 2, znamienny tym, że oś obrotu (25) jest usytuowana w obrębie i powyżej zewnętrznego zespołu podbijającego (14) na przebiegającym poprzecznie względem podłużnej osi maszyny mocowaniu kołnierzowym (24) obydwóch ram narzędziowych (17,18) z określonym odstępem.
4. 4. Maszyna według zastrz. 1, albo 2, albo 3, znamienna tym, że posiada dwa napędy przestawiające (26), które są usytuowane w kierunku odpowiadającym wzdłużnej osi maszyny w określonej odległości od siebie, i są umieszczone mniej więcej w połowie wysokości obydwóch ram narzędziowych (17, 18), i wzajemnie te ramy łączą.
5. 5. Maszyna według zastrz. 1, znamienna tym, że każdy zewnętrzny zespół podbijający (37) osadzony jest poprzecznie przesuwnie na ramie narzędziowej (29) sąsiadującego z nim wewnętrznego zespołu podbijającego (30).
6. 6. Maszyna według zastrz. 5, znamienna tym, że rama narzędziowa (36) każdego zewnętrznego zespołu podbijającego (37) jest osadzona przesuwnie na dźwigarach prowadzących (35), złączonych z ramą narzędziową (29) przyporządkowanego wewnętrznego zespołu podbijającego (30), i przebiegających w płaszczyźnie przekroju poprzecznego maszyny równolegle do poprzecznych prowadnic (33) tych wewnętrznych zespołów podbijających (30).