PL208738B1

PL208738B1 - Płyta gipsowa /suchy tynk, mata z włókien szklanych, sposób wytwarzania płyty gipsowej / suchego tynku i zastosowanie płyty gipsowej / suchego tynku

Info

Publication number: PL208738B1
Application number: PL360393A
Authority: PL
Inventors: Claude Leclercq
Original assignee: Lafarge Platres
Priority date: 2000-07-18
Filing date: 2001-07-12
Publication date: 2011-06-30
Also published as: US20030175478A1; NO20030857D0; ZA200300402B; KR100781338B1; KR20030043912A; MXPA03000590A; AU7644101A; CA2418290A1; NO20030857L; AU2001276441B2; CN1443263A; AR034126A1; DK1303672T3; BR0112996A; WO2002006605A1; EP1303672B1; EP1303672A1; JP2004504508A; ES2534893T3; FR2812012A1

Description

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy płyty gipsowej/tynku suchego o znacznie polepszonej ognioodporności, maty z włókien szklanych, sposobu wytwarzania tej płyty gipsowej/suchego tynku i zastosowania płyty gipsowej/suchego tynku.

Dobrze znane jest stosowanie płyt gipsowych do wytwarzania ścianek, pokryć dla elementów pionowych lub ustawionych pod kątem lub do wytwarzania stropów, zawieszanych lub nie zawieszanych.

Te płyty gipsowe/tynki suche składają się zasadniczo z rdzenia, wykonanego z gipsu, pokrytego z każdej strony arkuszem, który służy zarówno jako wzmocnienie jak i wykończenie powierzchni i który może być wykonany z tektury lub maty z włókien mineralnych.

W Europejskim Zgłoszeniu Patentowym Nr 0 470 914 na rzecz Zgłaszającego ujawniono w roku 1992 płytę gipsową przeznaczoną do ochrony przed ogniem, której strony licowe pokryte są materiałem wzmacniającym opartym na przędzy i/lub włóknach mineralnych i/lub ogniotrwałych.

Przedmiotem wynalazku z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Nr 4 647 496 jest układ do izolacji zewnętrznej budynków, zawierający gipsową powierzchnię podłoża wyposażoną w matę szklaną i klej mający powierzchnię wewnętrzną, która przylega do materiału izolacyjnego zasadniczo z pominięciem kanałów przechodzących przez niego i powierzchnię zewnętrzną, na której umieszczony jest zewnętrzny materiał wykończeniowy. Gipsową powierzchnią podłoża może być płyta gipsowa mająca rdzeń z gipsu pokryty na obu jej stronach porowatą matą szklaną.

Europejskie Zgłoszenie Patentowe Nr EP-A-755 903 dotyczy konstrukcji płyty o wysokiej ognioodporności, której obie strony pokryte są tkaniną z włókien szklanych, która to płyta składa się z hydraulicznej mieszaniny wiążącej z α-półgipsu, zawierającej od 0,2 do 0,5% wagowych środka opóźniającego/retardera i ałunu w stosunku wagowym od 75/25 do 40/60. Tkaniny z włókien szklanych na ich licowych powierzchniach zewnętrznych mogą być pokryte cienką warstwą powłoki wstępnej składającej się z mieszaniny składającej się zasadniczo z β-semihydratu siarczanu wapnia lub anhydrytu i niewielkiej ilości organicznego środka wiążącego. Ta powłoka wstępna umożliwia, że sposób może być przeprowadzony łatwo i w zadawalająco na zwykłych urządzeniach do wytwarzania płyt gipsowych z licową powłoką z tektury. Ponadto uszczelnia on tkaninę z włókien szklanych tak, że materiał zawierający ałun nie może wydostawać się z rdzenia płyty do zewnętrznej powierzchni licowej tkaniny z włókien szklanych.

Zgłaszający w tym celu kontynuował swe badania w dziedzinie płyt gipsowych, w szczególności pod kątem zmniejszania uwalniania włókien szklanych podczas stosowania płyt z warstwą licową z maty z włókien szklanych i polepszenia wyglądu powierzchni płyt, ich zdolności do zamalowania, ich zachowania podczas pożaru i ich odporności na ogień.

Przedmiotem wynalazku jest płyta gipsowa/tynk suchy, zawierająca rdzeń z gipsu, charakteryzująca się tym, że płyta ta jest wyposażona przynajmniej na jednej ze stron w warstwę licową składającą się z maty z włókien szklanych, przy czym ta mata z włókien szklanych jest powlekana na jej stronie zewnętrznej kompozycją powłokową zawierającą:

- wypełniacz mineralny wybrany z grupy składającej się z uwodnionego tlenku glinu, węglanu wapnia, białego kaolinu, glinek i ich mieszanin, z wyłączeniem siarczanów wapnia zdolnych do uwadniania,

- organiczny lub mineralny środek wiążący.

Płyta korzystnie charakteryzuje się tym, że glinka jest obrobiona hydrofobowo.

Płyta korzystnie charakteryzuje się tym, że mineralnym wypełniaczem jest uwodniony tlenek glinu.

Płyta korzystnie zawiera wypełniacz mineralny, który jest mieszaniną uwodnionego tlenku glinu i glinki o stosunku masowym uwodniony tlenek glinu/glinka wynoszącym między 30/70 a 70/30.

Płyta korzystnie zawiera wypełniacz mineralny, który jest mieszaniną uwodnionego tlenku glinu i kaolinu o stosunku masowym uwodniony tlenek glinu/kaolin wynoszącym między 30/70 a 70/30.

W płycie korzystnie organiczny środek wiążący jest polimerem winylowym, zwłaszcza organiczny środek wiążący jest żywicą etylen/octan winylu (EVA).

W płycie korzystnie mineralny środek wiążący jest typu krzemianu sodu.

Płyta korzystnie charakteryzuje się tym, że kompozycja powłokowa zawiera dodatkowo środek odpychający wodę.

Płyta korzystnie charakteryzuje się tym, że środek odpychający wodę jest wybrany z grupy składającej się z fluorowęglowodorów i olejów silikonowych.

PL 208 738 B1

Korzystnie w płycie mata jest powlekana kompozycją powłokową wytworzoną przez rozcieńczanie mieszaniny składającej się z:

- od 90 do 98% wodorotlenku glinu;

- od 1 do 9% żywicy winylowej, korzystnie EVA i

- od 0,1 do 1% fluorowęglowodoru lub oleju silikonowego.

W płycie korzystnie kompozycja powłokowa wnika do 30 do 70% grubości maty z włókien szklanych.

Płyta korzystnie charakteryzuje się tym, że kompozycja powłokowa ma gramaturę między 200 a 300 g/m².

Płyta korzystnie charakteryzuje się tym, że wykazuje polepszoną ognioodporność.

W płycie korzystnie mata przynajmniej na jednej ze stron jest wyposażona w hydrofobową i/lub odpychającą wodę kompozycję powłokową.

Płyta korzystnie charakteryzuje się tym, że powłoka jest tego typu, że nie przedostają się przez nią włókna z maty, powierzchnia powłoki jest gładka i/lub jest taka, że absorpcja powierzchni mierzona zmodyfikowaną metodą Cobb'a wynosi mniej niż 2,4 g, korzystnie mniej niż 0,5 g i/lub jest zdolna do tworzenia wiązania z cementem portlandzkim.

Przedmiotem wynalazku jest także mata z włókien szklanych charakteryzująca się tym, że jest pokryta kompozycją powłokową zawierającą:

- wypełniacz mineralny wybrany z grupy składającej się z uwodnionego tlenku glinu, węglanu wapnia, białego kaolinu, glinek i ich mieszanin, z wyłączeniem siarczanów wapnia zdolnych do uwadniania

- organiczny lub mineralny środek wiążący i

- środek odpychający wodę.

Mata z włókien szklanych korzystnie jest powlekana na jej stronie wewnętrznej kompozycją powłokową.

Mata z włókien szklanych korzystnie charakteryzuje się tym, że glinka jest obrobiona hydrofobowo.

Mata z włókien szklanych korzystnie charakteryzuje się tym, że mineralnym wypełniaczem jest uwodniony tlenek glinu.

W macie z włókien szklanych korzystnie wypełniacz mineralny jest mieszaniną uwodnionego tlenku glinu i glinki o stosunku masowym uwodniony tlenek glinu/glinka wynoszącym między 30/70 a 70/30.

W macie z włókien szklanych korzystnie wypełniacz mineralny jest mieszaniną uwodnionego tlenku glinu i kaolinu o stosunku masowym uwodniony tlenek glinu/kaolin wynoszącym między 30/70 a 70/30.

W macie z włókien szklanych korzystnie organiczny środek wiążący jest polimerem winylowym, a korzystniej organiczny środek wiążący jest żywicą etylen/octan winylu (EVA).

W macie z włókien szklanych korzystnie mineralny środek wiążący jest typu krzemianu sodu.

W macie z włókien szklanych korzystnie środek odpychający wodę jest wybrany z grupy składającej się z fluorowęglowodorów i olejów silikonowych.

Mata z włókien szklanych korzystnie charakteryzuje się tym, że jest powlekana kompozycją powłokową wytworzoną przez rozcieńczanie mieszaniny składającej się z:

- od 90 do 98% wodorotlenku glinu;

- od 1 do 9% żywicy winylowej, korzystnie EVA i

- od 0,1 do 1% fluorowęglowodoru lub oleju silikonowego.

W macie z włókien szklanych korzystnie kompozycja powłokowa wnika do 30 do 70% grubości maty z włókien szklanych.

Mata z włókien szklanych korzystnie charakteryzuje się tym, że kompozycja powłokowa ma ₂ gramaturę między 200 a 300 g/m².

Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania płyty gipsowej/suchego tynku obejmujący następujące etapy: wytwarzania zawiesiny gipsowej przez zmieszanie różnych składników kompozycji z wodą w mieszalniku, nakładania przygotowanej zawiesiny na przynajmniej jedną matę z następującym dalej kształtowaniem i pokrywaniem górnej strony licowej zawiesiny za pomocą drugiego materiału wzmacniającego, kształtowania krawędzi otrzymanej zawiesiny na profilowanych taśmach, zestalania hydraulicznego zawiesiny gipsu w linii wytwórczej w czasie, gdy zawiesina gipsu porusza się wzdłuż taśmy przenośnika, cięcia zestalonej zawiesiny gipsu i maty na końcu linii na okre4

PL 208 738 B1 śloną długość i suszenia otrzymanych płyt, charakteryzujący się tym, że zawiesinę gipsową nakłada się na przynajmniej jedną powlekaną matę z włókien szklanych na niepowlekanej stronie tej maty i wytwarza się płytę gipsową/tynk suchy, zawierającą rdzeń z gipsu, wyposażoną przynajmniej na jednej ze stron w warstwę licową składającą się z maty z włókien szklanych, przy czym ta mata z włókien szklanych jest powlekana na jej stronie zewnętrznej kompozycją powłokową zawierającą:

- organiczny lub mineralny środek wiążący.

Przedmiotem wynalazku jest również zastosowanie płyty gipsowej/suchego tynku jak określono wyżej, do wytwarzania przewodu dla gazów, zwłaszcza przewodu kominowego dla spalin lub przewodu wentylacyjnego.

Obecnie osiągnięto więc te cele przez opracowanie płyty gipsowej o polepszonej ognioodporności, mającej rdzeń oparty na gipsie i odznaczającej się tym, że wspomniana płyta jest wyposażona przynajmniej z jednej z jej stron powłoką licową składającą się z maty z włókien szklanych, przy czym mata ta na jej powierzchni zewnętrznej pokryta jest kompozycją powłokową.

Drugim celem wynalazku jest uzyskanie maty z włókien szklanych pokrytej kompozycją powłokową zawierającą:

- wypełniacz mineralny, za wyjątkiem siarczanów wapnia zdolnych do uwadniania,

- organiczny lub mineralny środek wiążący i

- środek odpychający wodę.

Na koniec, trzecim celem wynalazku jest więc opracowanie sposobu wytwarzania płyt gipsowych zawierających przynajmniej jedną powlekaną matę z włókien szklanych, jaką właśnie opisano.

Płyta gipsowa według wynalazku ma w ten sposób lepsze wykończenie powierzchni niż płyty gipsowe znane ze stanu techniki.

Tak więc, można natychmiast zauważyć jednorodność kolorystyczną strony licowej płyty i nieobecność użyłkowania na widocznej stronie płyty.

Dodatkowo wielkość ciepła spalania płyt według wynalazku jest generalnie znacznie mniejsza aniżeli płyt znanych ze stanu techniki.

Ponadto temperatura, w której strona licowa płyty topi się lub ulega zniszczeniu wzrosła z 700°C (stan techniki) do 1000°C (według wynalazku).

Ponadto włókna szklane z maty nie ulegają odrywaniu, ponieważ są dobrze związane.

Na koniec, zdolność do malowania jest zadawalająca, praktycznie nie wykrywa się zmian koloru między płytą i łączeniem a malowanie nie wymaga specjalnego przygotowania podłoża.

Dalsze własności i korzyści z wynalazku zostaną opisane teraz szczegółowo w następującym dalej opisie.

Płyta gipsowa/suchy tynk (plasterboard)

Określenie „gips” powinno być rozumiane w naszym opisie, jako oznaczające produkt uzyskany z hydraulicznego zestalania i utwardzania siarczanu wapnia zdolnego do uwadniania, to znaczy bezwodnego siarczanu wapnia (anhydrytu II lub III) lub półuwodnionego siarczanu wapnia (CaSO4.1/2H2O) w jego postaci krystalicznej α lub β. Związki te są dobrze znane fachowcom i są generalnie otrzym ywane przez wypalanie gipsu.

Rdzeń gipsowy generalnie zawiera włókna mineralne i/lub ogniotrwałe, którymi są korzystnie włókna szklane. Mogą to być włókna krótkie (średnio 3 do 6 mm), lub też długie (średnio 10 do 24 mm), lub o pośredniej długości.

W szczególności stosuje się włókna pochodzące ze szkła typu E, przy czym występują one możliwie w dwóch postaciach: jedna w postaci zwanej „rovingiem”, obejmująca pasma szkła nawijane na bębnie do nawijania i cięte przed ich wprowadzaniem do zwykłego obiegu mieszania siarczanu wapnia zdolnego do uwadniania wodą lub też w postaci wstępnie pociętych pasm, odmierzanych przed mieszaniem z siarczanem wapnia zdolnym do uwadniania wodą.

Korzystnie stosuje się włókna mające długość około 13 mm i średnicę około 13 mikronów.

Główną funkcją włókien szklanych jest nadanie wysokiej wytrzymałości mechanicznej w wysokich temperaturach, umożliwiającej zachowanie spójności kalcynowanego gipsu.

Rdzeń płyty gipsowej może także zawierać mieszaninę dodatków mineralnych w celu polepszenia trwałości wymiarów i zachowania termicznego płyt gipsowych.

PL 208 738 B1

Rdzeń płyt gipsowych może także zawierać mieszaninę dodatków wspomagających i polepszających odporność na wodę; odpowiednie są dodatki hydrofobowe i/lub odpychające wodę. Należy tu wspomnieć dodatki wskazane w opisie patentowym US-P-5 220 762 a mianowicie polisiloksany organohydrogenowe (organohydrogenopolysiloxanes).

Maty z włókien szklanych

Wytwarzane są one generalnie przez wypalanie bezpostaciowej krzemionki, wapna, skalenia, krzemianu sodu, krzemianu boru i/lub innych składników. Umożliwia to otrzymanie wafli, które następnie topi się ponownie i przędzie za pomocą układu nawijarek, aż otrzyma się przędzę o średnicy 10 pm, którą tnie się na długość 12 mm.

Ciągłe wytwarzanie maty z włókien szklanych opiera się na tak zwanym procesie „mokrym”, trochę podobnym do technologii wytwarzania papieru dobrze znanego fachowcom. Mieszaninę zawierającą około 5% włókien szklanych, wodę i różne dodatki nakłada się na filtrujący stół formujący za pomocą „pudełka wodnego”. Po tym formowaniu wstępnym, na włókninę szklaną nakłada się środek wiążący (żywicę winylową lub akrylową lub melaminową). Tkaninę suszy się następnie w około 140°C w celu usunięcia pozostałości wody i usieciowania środka wiążącego. Linia wytwarzania kończy się urządzeniem do zwijania i cięcia na różne szerokości.

Różne publikacje, szczególnie zgłoszenia patentowe na rzecz Schuller'a dotyczą tej technologii.

Zadaniem tej maty jest, między innymi, ograniczenie penetracji kompozycji gipsowej podczas wytwarzania płyt. Jest ona generalnie wykonana jako hydrofobowa, a zatem spełnia rolę podobną do zdzieralnego arkusza silikonowego według dokumentu DE-A-2 008 714.

Mata ta może zostać wyposażona w dodatkową powłokę hydrofobową i/lub odpychająca wodę, z wykorzystaniem technologii opisanej, na przykład, w opisach patentowych US-P-5 397 631 i US-P-5 552 187. Tak więc mata z włókien szklanych może być wyposażona w powłoki następujących typów: (i) emulsje wosk/asfalt; (ii) polisiloksan; (iii) suszony lateks zawierający żywicę, szczególnie kopolimer poliwinylidenowy; (iv) 15-35% stałej żywicy, 20-65% wagowych wypełniacza i do 5% dodatków wybranych spośród pigmentów, zagęszczaczy, środków przeciwspieniających, środków dyspergujących, środków konserwujących lub ich mieszaniny. Uzyskana powłoka może być nałożona tak, że nie przechodzą przez nią żadne włókna (powlekana powierzchnia jest gładka) i/lub w taki sposób, że absorpcja powierzchni mierzona zmodyfikowanym sposobem Cobb'a (opisanym w opisie patentowym USA Nr 5 397 631 w kolumnie 9 wiersze 15 do 48) jest mniejsza niż 2,4 g a korzystnie mniejsza niż 0,5 g i/lub jest zdolna do wiązania z cementem portlandzkim. Ta powłoka może być otrzymywana w szczególności przez nałożenie lateksu i suszenie.

Kompozycja powłokowa

Wypełniacz mineralny

Może on być wybrany z grupy składającej się z wypełniaczy mineralnych, które uwalniają wodę (wodę strukturalną lub wodę krystalizacyjną), takich jak uwodniony tlenek glinu, węglan wapnia, biały kaolin, glinki i ich mieszaniny.

Korzystnie stosuje się glinki z wykończeniem powierzchni zmodyfikowanym pod kątem wodoodporności, na przykład, za pomocą stearynianów lub tytanianów.

Korzystne jest stosowanie subtelnie rozdrobnionych białych wypełniaczy, to znaczy wypełniaczy mających rozmiary cząstek mniejsze niż 40 pm, szczególnie mniejsze niż 20 pm.

Korzystnym stosowanym wypełniaczem jest albo mieszanina uwodnionego tlenku glinu i glinki o stosunku masowym uwodniony tlenek glinu/glinka wynoszącym między 30/70 do 70/30 lub mieszanina uwodnionego tlenku glinu i kaolinu o stosunku masowym uwodniony tlenek glinu/kaolin wynoszącym między 30/70 do 70/30 lub czysty tlenek glinu.

Środek wiążący

Środek wiążący może być organiczny lub mineralny.

Możliwe jest stosowanie środka wiążącego typu winylowego, takiego jak żywice etylen/octan winylu, jako organicznego środka wiążącego.

Jako środek wiążący należy wspomnieć generalnie kopolimery etylen/octan winylu (plastyfikowane lub nie plastyfikowane E-VAC), kopolimery etylen/wersaty winylowe, kopolimery octan winylu/wersaty winylowe, poliakrylany, kopolimery octan winylu/akrylany, kopolimery styren/akrylany, terpolimery octan winylu/wersaty winylu/akrylany i ich mieszaniny.

Możliwe jest stosowanie środka wiążącego typu krzemianu metali alkalicznych, takiego jak krzemian sodu lub krzemian potasu, jako mineralnego środka wiążącego.

PL 208 738 B1

Korzystne jest stosowanie środka wiążącego typu winylowego, niewrażliwego na ponowne zawilgocenie (które generalnie będzie prowadzić do marszczenia się maty szklanej).

Środek odpychający wodę

Środek odpychający wodę może być wybrany z grupy składającej się z fluorowęglowodorów i olejów silikonowych.

Zgodnie z korzystną postacią wykonania kompozycja powłokowa zawiera:

- od 85 do 95% wypełniacza mineralnego, który jest albo mieszaniną uwodnionego tlenku glinu i glinki o stosunku masowym uwodniony tlenek glinu/glinka wynoszącym między 30/70 a 70/30 lub mieszaniną uwodnionego tlenku glinu i kaolinu o stosunku masowym uwodniony tlenek glinu/kaolin wynoszącym między 30/70 a 70/30 lub czystego uwodnionego tlenku glinu;

- od 1 do 10% winylowego środka wiążącego, na przykład kopolimeru etylen/octan winylu (EVA);

- od 0,1 do 1% fluorowęglowodoru lub oleju silikonowego i

- wodę lub inny rozpuszczalnik.

Szczególnie korzystne są kompozycje powłokowe wytwarzane przez rozcieńczenie mieszaniny składającej się z:

- od 90 do 98% wodorotlenku glinu;

- od 1 do 9% żywicy winylowej, na przykład EVA i

- od 0,1 do 1% fluorowęglowodoru lub oleju silikonowego.

Sposób powlekania maty

Według wynalazku, kompozycję powłokową określoną wyżej nakłada się na matę z włókien szklanych.

Matę z włókien szklanych powleka się w odpowiedniej linii przez przeprowadzenie operacji mieszania ciekłej zawiesiny, nałożenie tej zawiesiny na matę konwencjonalnymi sposobami, powlekanie i wysuszenie w różnych temperaturach, w zależności od typu powłoki. Powłoka te generalnie powoduje asymetrię maty, przy czym obróbkę prowadzi się na części grubości, generalnie od 30 do 70% ₂ a ogólnie około 50% grubości maty. Gramatura powłoki wynosi korzystnie między 200 a 300 g/m².

Ponownie, wiele publikacji, szczególnie literatury patentowej na rzecz Schuller'a podaje tę technikę.

₂

Stwierdzono, że powłoka, (na przykład w ilości 250 g/m²) z wypełniaczem (na przykład wypełniacz biały lub lekko zabarwiony), niezależnie od jego natury, w kombinacji z organicznym środkiem wiążącym (na przykład w ilości 5%) sprawia, że jest możliwe znaczne zmniejszenie porowatości i przepuszczalności maty szklanej. Przynosi to skutek zabezpieczania jakiejkolwiek penetracji miejscowej gipsu, równocześnie zapewniając, ze względu na asymetrię powlekanej maty szklanej, że występuje jednorodne wiązanie między matą szklaną a rdzeniem płyty gipsowej.

Sposób wytwarzania płyty gipsowej według wynalazku

Na koniec, sposób wytwarzania płyt gipsowych (sposób ciągły), składa się zasadniczo z następujących etapów:

- wytwarzania zawiesiny gipsowej przez zmieszanie różnych składników kompozycji z wodą w mieszalniku;

- nakładania tak przygotowanej zawiesiny na przynajmniej jedną powlekaną matę szklaną na niepowlekanej stronie tej maty z następującym dalej kształtowaniem i pokrywaniem górnej strony licowej zawiesiny za pomocą drugiego materiału wzmacniającego, korzystnie drugiej powlekanej maty szklanej;

- jeśli to potrzebne, kształtowania krawędzi otrzymanej wcześniej płyty przez formowanie świeżej płyty na profilowanych taśmach, przy czym kształtowanie składa się szczególnie z wyrównywania brzegów płyty;

- zestalania hydraulicznego siarczanu wapnia zdolnego do uwadniania w linii wytwórczej w czasie, gdy wstęga płyty siarczanu wapnia zdolnego do uwadniania porusza się wzdłuż taśmy przenośnika;

- cięcia wstęgi na końcu linii na określoną długość, i

- suszenia otrzymanych płyt.

Wynalazek odnosi się szczególnie do płyt gipsowych, których skład kompozycji rdzenia i wytwarzanie zostało opisane w Europejskim Zgłoszeniu Patentowym EP-A-0 470 914.

Korzystna kompozycja gipsowa

Wynalazek dotyczy szczególnie płyt gipsowych, których kompozycja rdzenia jest następująca:

- od 55 do 92% siarczanu wapnia zdolnego do uwodnienia,

PL 208 738 B1

- od 0,1 do 5% włókien mineralnych i/lub ogniotrwałych,

- od 3 do 25% dodatku substancji mineralnych;

- od 1 do 5% nieekspandowanego wermikulitu i

- od 3 do 15% uwodnionego tlenku glinu.

Według korzystnej postaci wykonania wynalazku, charakter i ilość mineralnego dodatku wybrane są tak, że kompozycja na płyty gipsowe zawiera co najwyżej 2% krystalicznej krzemionki i/lub co najwyżej 1% porowatej krystalicznej krzemionki, to znaczy krzemionki mającej kryształy o wymiarach mniejszych niż 5 mikronów. Taka kompozycja wykazuje więc zalety, posiadając zawartość krzemionki, szczególnie krystalicznej, zgodną z zaleceniami Międzynarodowej Agencji do Badań nad Rakiem, zgodnie z którymi zalecane jest zmniejszenie zastosowania porowatej krzemionki krystalicznej tak dalece, jak to możliwe, ponieważ zakłada się, że ten związek wykazuje maksimum toksyczności.

Włókna mineralne i/lub ogniotrwałe są to korzystnie włókna szklane. Mogą to być włókna krótkie (średnio 3 do 6 mm) lub też długie (średnio 10 do 24 mm) lub o pośredniej długości. Korzystnie stosuje się włókna szklane o długości poszczególnych włókien 13 ± 5 mm.

Korzystnie stosuje się włókna mające długość około 13 mm (± 5 mm) i średnicę około 13 mikronów (± 5 nm).

Jako dodatek substancji mineralnej można stosować wiele glin. Korzyściami uzyskiwanymi dzięki glinie są, z jednej strony fakt, że uwalniają one zawartą wodę (wodę konstytucyjną) podczas ogrzewania do temperatury w zakresie między 100 a 600°C i z drugiej strony, że kompensują one skurcz gipsu w płomieniu, ze względu na ich zdolność do łuszczenia się.

Natura i ilość dodatku mineralnego korzystnie wybrane są tak, że kompozycja gipsowa zawiera co najwyżej 2% krystalicznej krzemionki i/lub co najwyżej 1% porowatej krzemionki krystalicznej.

Korzystne jest więc stosowanie dodatków mineralnych zawierających co najwyżej 7.5% porowatej krzemionki krystalicznej.

Możliwe jest zastosowanie dodatku mineralnego zawierającego głównie materiał gliniasty, jako dodatek mineralny, w którym ilość krystalicznej krzemionki jest co najwyżej równa około 15% wagowych dodatku mineralnego i obojętny uzupełniający dodatek mineralny zgodny z materiałem gliniastym i zdolny do zdyspergowania w utwardzalnym podłożu z gipsu.

Możliwe jest, na przykład, stosowanie mineralnego dodatku zawierającego jako materiał gliniasty, kaolin, illit lub kwarc i dolomit, jako uzupełniający dodatek mineralny. W szczególności stosuje się dodatek mineralny, o następującym składzie (w procentach wagowych w stosunku do całkowitej masy dodatku mineralnego):

- 25% kaolinu,

- 10% illitu,

- 15% kwarcu i

- 50% dolomitu.

Skład chemiczny tego kalcynowanego dodatku jest następujący (w %):

- SiO₂ ^:	43
- TiO2 :	1.1
- Al2O3 :	15
- Fe2O3 :	1.6
- K2O :	1.2
- CaO :	23
- MgO :	14.

Wymiary jego cząstek są wyrażone jako nadziarno z sita (sieve retention) 63 pm wynoszące mniej niż 15%.

Jego strata po wypaleniu w 900°C wynosi 26.5%.

Korzystna kompozycja gipsowa stosowana w wynalazku zawiera nieekspandowany wermikulit, który jest krzemianem glinowo-żelazowo-magnezowym w postaci płatków, ekspandującym w tempera8

PL 208 738 B1 turze powyżej 200°C, przez co jest możliwe kompensowanie skurczu gipsu. Ponadto nieekspandowany wermikulit polepsza odporność cieplną gipsu.

Korzystnie stosuje się mikronizowany nieekspandowany wermikulit, czyli taki, w którym wszystkie cząstki mają wymiary mniejsze niż 1 mm. Wykazują one tę korzyść, że wermikulit ma możliwość lepszego zdyspergowania w gipsie, przez co unika się nagłej ekspansji powodującej zaburzenia strukturalne.

Korzystnie stosuje się uwodniony tlenek glinu ((tri)wodorotlenek glinu) o subtelnie rozdrobnionych cząstkach (przeciętne wymiary około 10 mikronów). Wywiera on wpływ, powodując reakcję endotermiczną, uzupełniającą do gipsu, szczególnie przy zawartości wody krystalizacyjnej około 35%, która ulega uwalnianiu w zakresie temperatur między 200 a 400°C (gips zawiera około 20% wody, która uwalnia się w temperaturze około 140°C).

Korzystna kompozycja gipsowa stosowana w wynalazku może ponadto ewentualnie zawierać do 4%, szczególnie od 1 do 4% kwasu borowego, ponieważ produkt ten korzystnie traci swą wodę konstytucyjną powyżej 100°C, przyczyniając się w ten sposób do ochrony płyt gipsowych przed ogniem. Ponadto kwas borowy modyfikuje korzystnie strukturę krystaliczną uwodnionego siarczanu wapnia w przypadku skurczu na skutek działania ognia.

Kompozycja stosowana w wynalazku może być wytwarzana przez mieszanie na 100 części wagowych kompozycji:

- od 55 do 92 części wagowych siarczanu wapnia zdolnego do uwodnienia,

- od 0,1 do 5 części wagowych włókien mineralnych i/lub ogniotrwałych,

- od 3 do 25 części wagowych dodatku substancji mineralnych;

- od 1 do 5 części wagowych nieekspandowanego wermikulitu i

- od 3 do 15 części wagowych uwodnionego tlenku glinu.

Płyta gipsowa według wynalazku ma następujące zalety:

- kompozycję można łatwo sporządzać w postaci ciekłej zawiesiny, którą następnie przerabia się, korzystnie ciągle, w płyty gipsowe w konwencjonalnych instalacjach stosowanych do wytwarzania tego typu produktów;

- dostarcza ona skutecznej ochrony przed ogniem; tak więc płyta według wynalazku o grubości ₃ około 12,5 mm i gęstości około 0,88 g/cm³ gwarantuje ochronę przed ogniem przez dłużej niż 2 godziny;

- dzięki rzeczywiście dobrej trwałości wymiarów, płyty według wynalazku po badaniu odporności na ogień utrzymują dobry ogólny wygląd zewnętrzny bez głębokich spękań i wykazują integralność mechaniczną (to zachowanie jest ważne do zastosowań wymagających bardzo szerokiego zakresu ochrony przed ogniem, takich jak trakty powietrzne do wentylacji i wentylacja dymów, w której wymagane jest uszczelnienie ich na działanie gorących gazów pod wysokim ciśnieniem);

- wyniki badań reakcji na ogień dla płyt według wynalazku są bardzo dobre: stwierdzono, że gdy płyty te narażone są na działanie źródła promieniowania i/lub szczególnego palnika w określonych warunkach (przez 20 minut), zdolnego do zapalenia uwalnianych gazów i powodującego rozprzestrzenianie się ognia, stwierdzano, że nie występowało zapalanie się, a niszczenie tych płyt następowało głównie powierzchownie; po tym badaniu płyty gipsowe według wynalazku były wciąż zdolne do zatrzymywania rozprzestrzeniania się ognia;

- ze względu na ich lekkość i zdolność obróbki (cięcie, wbijanie gwoździ, nacinanie gwintu, spinanie klamrami, łączenie na śruby itd.) są łatwe do instalacji, korzystnie mają one uformowane na pióro (feathered edges) krawędzie, dzięki którym jest możliwe wytwarzanie pewnych złączy między płytami za pomocą spajających gipsowych kompozycji zaprawowych, na przykład, typu stosowanego dla płyt gipsowych z okładziną licową z tektury a korzystnie spoin ognioodpornych; dodatkowo istnieje wiele możliwości wykańczania elementów konstrukcyjnych wytwarzanych z płyt gipsowych według wynalazku, w szczególności za pomocą farb, tapet itd.;

- ma ona profil własności użytkowych wymaganych w dziedzinie konstrukcji: takich, jak sztywność zginania, wysoką odporność na uderzenia, odporność na wilgoć i brak odkształceń w obecności wilgoci czy pod własnym ciężarem gdy jest zamontowana jako sufit; i

- na koniec, przyjmując, że mogą być wytwarzane za pomocą prostych sposobów, dobrze znanych w dziedzinie płyt gipsowych i, że dodatkowo surowce, z których się one składają, są niezbyt drogie, płyty gipsowe według wynalazku mają zalety w postaci umiarkowanych kosztów produkcji.

Dobrze wypadają następujące kompozycje:

- 70 do 80% półuwodnionego siarczanu wapnia, zdolnego do uwodnienia,

- 1% włókien szklanych,

PL 208 738 B1

- 10 do 15% gliny opisanej wyżej, składającej się z 25% kaolinu, 10% illitu, 15% kwarcu i 50% dolomitu;

- 2 do 4% nieekspandowanego mikronizowanego wermikulitu i

- 6 do 10% uwodnionego tlenku glinu oraz

- 0 do 2% kwasu borowego.

Oczywiście, pod warunkiem, że zachowuje się wspomniane proporcje dla każdego z głównych składników, jest możliwe wprowadzenie do kompozycji stosowanej w wynalazku dodatków stosowanych zwykle do ułatwienia przetwórstwa innych składników lub do nadania innych szczególnych własności kompozycji, jako drugorzędowych składników. Na zasadzie przykładów takich dodatków, należy wspomnieć rozcieńczalniki, środki spieniające, przyspieszacze zestalania i środki odpychające wodę (water repellent agent).

Przewody wentylacyjne

Wynalazek stwarza możliwość otrzymywania polepszonych przewodów wentylacyjnych, mianowicie wentylacyjnych przewodów dymowych (idących od wnętrza płomienia do elementu) i przewodów wentylacyjnych (od zewnętrznej części paleniska do elementu). Mata tworząca stronę licową będzie stroną wystawioną na działanie ognia. Klasyfikacja ognioodporności wynosi generalnie jedną godzinę w obu tych przypadkach.

Ten system opiera się na kształtce przewodu wykonanej w postaci czterech stron licowych wstępnie przyciętych w warsztacie i zmontowanych, szczególnie przez ustawienie w osłonie łączącej, także przygotowanej w warsztacie. Na zasadzie nie ograniczającego przykładu należy wspomnieć przewody dymowe lub przewody wentylacyjne z jedną stroną licową (jedna strona z matą) w ramie obejmującej konstrukcję wykonaną z sekcji stalowych, w których przewód jest zawieszony. Wewnętrzny przekrój sekcji przewodu wynosi 600 x 400 mm, jego długość jest zmienna, na przykład 1000 mm. Korpus sekcji przewodu jest wytworzony z płyt gipsowych grubości 25 mm według wynalazku zespolonych razem z pojedynczych grubości. Sekcje złączone są osłonami wykonanymi z płyty według wynalazku, przy czym płyty są przycięte i połączone razem i mają długość 200 mm i wewnętrzny przekrój 650 x 450 mm, będąc zamocowane dookoła sekcji przewodu. Jeśli to konieczne, do dokładnego uszczelnienia można zastosować gips.

Przykłady:

Następujące przykłady podano jedynie dla ilustracji i nie mają one charakteru ograniczającego.

Uwodniony tlenek glinu stosowany w przykładach jest trójuwodnionym tlenkiem glinu Al(OH)3, o następujących własnościach w stanie suchym:

- biel : 92%

- zawartość wilgoci : 0,2%;

₃

- gęstość nasypowa : 0,8 g/cm³;

- wymiary cząstek : d50 = 10 pm;

- nadziarno powyżej 45 pm : mniej niż 1%;

- zawartość AI2O3 : 65%;

- zawartość H2O : 35%.

W odniesieniu do własności ogniowych płyt gipsowych należy rozróżnić:

a) reakcję na ogień, która obejmuje zachowanie materiału poddanego umiejscowionemu ogniowi. W przypadku płyt gipsowych, strona licowa jest przeważającym elementem dla tej klasyfikacji;

b) odporność na ogień, która dotyczy zachowania wyrobu narażonego na pożar (sytuacja po zapaleniu). Rdzeń i strona licowa płyty gipsowej przyczyniają się tu do wytrzymałości wyrobu. Wkład strony licowej na odporność na ogień płyty gipsowej jest ograniczony przez stopienie lub zniszczenie maty z włókien szklanych. Odnosi się to zarówno do zewnętrznej strony licowej bezpośrednio narażonej na działanie ognia i do tylnej strony licowej płyty, która przyczynia się do zachowania wytrzymałości mechanicznej na gorąco.

P r z y k ł a d 1

Zgodnie z wyżej wspomnianym Europejskim Zgłoszeniem Patentowym Nr EP-A-0 470 914 wytworzono następującą kompozycję:

- 76% siarczanu wapnia zdolnego do uwodnienia (otrzymanego przez przemysłowe wypalanie odsiarczonego gipsu (FGD));

- 1% włókien szklanych;

- 10% uwodnionego tlenku glinu;

PL 208 738 B1

- 9% kwarcu; i - 4% talku.

Stosując tę kompozycję wytworzono płyty gipsowe z następującymi licami:

- płyta A (zgodnie ze stanem techniki): mata szklana o grubości 0,5 mm wzmacniana siatką szklaną z oczkami 3/1 mesh, pokryta kompozycją organiczną (żywica winylowa lub akrylowa); całość ₂ (mata + siatka + powłoka organiczna) o gramaturze 140 g/m²;

- płyta B (zgodnie ze stanem techniki): niepowlekana mata szklana o grubości 0,85 mm o łącz₂ nej gramaturze 110 g/m²;

- płyta C (według wynalazku): mata szklana o grubości 0,95 mm pokryta kompozycją powłokową zawierającą uwodniony tlenek glinu (około 94,5%), żywicę akrylową (około 5%) i fluorowę₂ glowodór (około 0,3%), przy czym kompozycję nakłada się w ilości około 250 g/m².

P r z y k ł a d 2

Zmierzono pewne własności płyt A do C. Otrzymane wyniki zostały podane w następującej tabeli:

	Płyty
Własności	A	B	C (wynalazek)
Porowatość dla powietrza (l/m²s)	550	1600	200
Przepuszczalność dla zawiesiny gipsowej (g)	<1200	<700	<300
Wytrzymałość na rozciąganie: ISL (N/50 mm)	>730	550	650
SN (N/50 mm)	> 350	330	500
Strata po wypaleniu w 650°C (%)	50	21	31
Wielka wartość kaloryczna (GCV): na jednostkę masy (MJ/kg)	12	4	2
na jednostkę powierzchni (MJ/m²)	1,7	0,5	0,65
Zachowanie w bardzo wysokiej temperaturze	topi się w 700°C	topi się w 800°C	mięknie w 900°C, kruszy się do proszku przy 1000°C

Obecne normy wymagają dla klasyfikacji zwanej „Euroklasyfikacja”, aby GCV na kilogram lub GCV na metr kwadratowy były mniejsze lub równe 2 MJ.

Można zauważyć, że tylko płyta C ma GCV na kilogram i GCV na metr kwadratowy mniejsze lub równe 2 MJ.

P r z y k ł a d 3

W oparciu o kompozycję przygotowaną w przykładzie 1 wytworzono płytę D według znanego stanu techniki oraz płyty E do K według wynalazku, których własności zostały podane w tabeli:

	Płyty
	D	E	F	G	H	I	J	K
Powłoka: - tlenek glinu (%)		95	95	95	94,9	94,8	94,7	94,8
- żywica EVA (%)		5	5	5	5	5	5	5
- fluorowęglowodór (%)		-	-	-	0,1	0,2	0,3	0,2
- woda* (%)		90	90	90	90	90	90	60-80
Całkowita gramatura (g/m²)	103,9	256,9	311,5	311,0	366,0	370	363	338
Grubość lica (mm)	0,795	0,90	0,94	0,94	0,87	0,87	0,92	0,94

: jest to % wody w mieszaninie substancji stałej (tlenek glinu/żywica/ewentualnie środek odpychający wodę) i wody.

PL 208 738 B1

P r z y k ł a d 4

Zmierzono pewne własności płyt D do K. Wyniki zostały podane w następującej dalej tabeli.

	Płyty
	D	E	F	G	H	I	J	K
Absorpcja kropel wody (w sekundach)	-	-	-	18	130	>	>	-
- maty - płyty				10	105	1000	1000
połysk* pod kątem 85° (2 warstwy farby)	0,7	1,00	1,6	3,2	2,0	2,4	4,6	-
GCV: - na jednostkę masy (MJ/kg) - na jednostkę	4,05	2,95	2,95	2,0	-	-	-	2,0
powierzchni (MJ/m²)	0,421	0,756	0,903	0,622				0,676
strata przy prażeniu (%):
- w 650° C	21,3	30,2	30,7	31,5				31,5
- w 1000 ° C	22,1			32,9
strata po spalaniu w 650° C (oszacowanie substancji organicznych)	21,3	11,6	10,3	9,9
obserwacje po zaprzestaniu palenia:
- w temperaturze	b.z.			b.z.				b.z.
700°C
- w temperaturze	początek			marszczenie				marszczenie
800°C	topnienia
- w temperaturze	skurcz			marszczenie/miękn.				marszczenie/miękn.
900°C	i topnienie
- w temperaturze	zeszklenie			kruszenie				kruszenie
1000°C				do proszku				do proszku

* : Połysk mierzony za pomocą wiązki światła padającej pod kątem 85°

Można więc zauważyć, że ochrona zapewniana przez powłokę zwiększa temperaturę, w której mata z włókien szklanych topi się i opóźnia jej zniszczenie. Tak więc (porównaj, na przykład, płyty G i K), powłoka oparta na tlenku glinu umożliwia opóźnienie mięknienia maty szklanej aż do 900°C. W testach ognioodporności dla wyrobu, obserwowano odspajanie maty szklanej powlekanej uwodnionym tlenkiem glinu po 50 minutach, która odpowiada znormowanej temperaturze pieca 920°C.

Ponadto wprowadzenie środka odpychającego wodę wywiera wpływ zwiększenia czasu absorpcji padających kropel wody (patrz płyty H, I i J).

P r z y k ł a d 5

W oparciu o kompozycję z przykładu 1 wytworzono płyty L do Q, których własności zostały podane w tabeli:

PL 208 738 B1

	Płyty
	L	M	N	O	P	Q
Powłoka: - tlenek glinu (%)	95	94,5	94		47,5		47,5
- wapno (%)	-	-	-		47	-	-
- glinka (%)	-	-	-		-	94,5	47
- EVA (%)	5	5	5		5	5	5
- silikon (%)	-	0,5	1,0		0,5	0,5	0,5
- woda* (%)	90	90	90		90	90	90
całkowita gramatura (g/m²)	350	350	350	350	350	350

* : jest to procent wody w mieszaninie substancji stałych (tlenek glinu/żywica/ewentualnie środek odpychający wodę) i wody.

P r z y k ł a d 6

Zmierzono szereg własności płyt L do Q. Otrzymane wyniki podane zostały w następującej dalej tabeli.

	Płyty
	L	M	N	O	P	Q
Absorpcja kropel wody (w sekundach) - maty - płyty	20 1	50 33	70 44	100 45	360 20	240 20
połysk* pod kątem 85° (2 warstwy farby)	2,7	2,00	1,2	2,0	4,8	4,0
GCV: - na jednostkę masy (MJ/kg) - na jednostkę powierzchni (MJ/m²)					1,65 0,495
strata przy prażeniu (%): - w 650° C - w 1000 ° C		32,9		36,4	27,2	31,5
obserwacje po zaprzestaniu palenia: - w temperaturze 700° C - w temperaturze 800° C - w temperaturze 900° C - w temperaturze 1000°C		nie ulega zeszkleniu, silnie sproszkowana		nie ulega zeszkleniu, silnie sproszkowana	nie ulega zeszkleniu dobra spójność	nie ulega zeszkleniu dobra spójność

*: Połysk mierzony za pomocą wiązki światła padającej pod kątem 85°

Ponownie można zauważyć, że wprowadzenie środka odpychającego wodę zwiększa czasy absorpcji spadających kropli (patrz płyty M do Q w porównaniu z płytą L).

P r z y k ł a d 7

W oparciu o kompozycję przygotowaną w przykładzie 1 wytworzono płyty R do W, których własności zostały podane w dalszej tabeli:

PL 208 738 B1

	Płyty
	R	S	T	U	V	W
Powłoka:
- tlenek glinu (%)	47,5	47,5	-	-	-	-
- wapień (%)	-	-	-	-	-	94,5
- kaolin	47	47	94	94	94	-
- glinka (%)	-	-	-	-	-	-
- EVA (%)	5	5	5	5	5	5
- silikon (%)	0,5	0,5	1,0	1,0	0,5	0,5
całkowita gramatura (g/m²)	350	350	350	500	350	350

P r z y k ł a d 8

Zmierzono szereg własności płyt R do W. Otrzymane wyniki podane zostały w następującej tabeli.

	Płyty
	R	S	T	U	V	W
Absorpcja kropel wody (w sekundach) - maty	60	75	95	155	150	540
- płyty	20	40	35	55	25	340
połysk* pod kątem 85° (2 warstwy farby)	2,3	2,5	3,2	11,5	2,7	2,1
GCV: - na jednostkę masy (MJ/kg) - na jednostkę	1,65		1,65
powierzchni (MJ/m²)	0,79		0,74
strata przy prażeniu (%):
- w 650 ° C - w 1000 ° C	25,6	23,8	17,5	17,2	16,9	36,0
obserwacje po zaprzestaniu palenia: - w temperaturze 700° C - w temperaturze 800° C - w temperaturze 900° C - w temperaturze		nie ulega	nie ulega	nie ulega	nie ulega	rozpad
1000° C		zeszkleniu,	zeszkleniu,	zeszkleniu,	zeszkleniu,	na
		dobra	dobra	dobra	dobra	proszek
		spójność	spójność	spójność	spójność

*: Połysk mierzony za pomocą wiązki światła padającej pod kątem 85°

PL 208 738 B1

P r z y k ł a d 9

W oparciu o kompozycję wytworzoną w przykładzie 1 wytworzono płyty X, Y, Z, AA, BB, CC,

DD i EE, których własności podane zostały w następującej tabeli:

	Płyty
	X	Y	Z	AA	BB	CC	DD	EE
Powłoka: - tlenek glinu (%) - wapień (%)								47,5	47,5
- glinka⁽¹⁾ (%) - glinka⁽²⁾ (%)	95	94,5	94	97		90	89,5	47	47
- EVA (%) - krzemian sodu (%)	5	5	5	2,5		90	10	5	5
- silikon (%)		0,5	0,5	0,5			0,5	0,5	0,5
Teoretyczna całkowita gramatura (g/m²)	350	350	350	500	350	350	350	350

⁽¹⁾ glinka obrabiana hydrofobowo stearynianem ⁽²⁾ glinka obrabiana hydrofobowo tytanianem

P r z y k ł a d 10

Zmierzono szereg własności płyt X do EE. Wyniki podane zostały w następującej tabeli.

	Płyty
	X	Y	Z	AA	BB	CC	DD	EE
Absorpcja kropel wody (w sekundach) - maty	360	420	20	13	5	480	390	180
- płyty	120	420	95	75	10	120	35	180
połysk* pod kątem 85° (2 warstwy farby)	10,8	18,8	2,8	6,2	4,5	2,1	11,2	7,6
GCV: - na jednostkę masy (MJ/kg) - na jednostkę		3,15	2,10	2,95	1,45	2,70	2,50	3,15
powierzchni (MJ/m²)		1,10	0,67	0,80	0,73	1,13	0,90	0,98
strata przy prażeniu (%):
- w 650 ° C			12,8	13,3	8,8	10,0	20,6	19,0
- w 1000 ° C	12,7	13,9	13,9	14,1	9,1	11,4	21,7	26,3
	X	Y	Z	AA	BB	CC	DD	EE
obserwacje po zaprzestaniu palenia:
- w temperaturze			b.z.	b.z.	zieleń	zieleń	b.z.	b.z.
700°C					(n.p.)	(n.p.)
- w temperaturze			b.z.	nieco	tr. różo-	tr. różo-	podnosi	podnosi
800°C				mięknie	wieje	wieje	się	się
- w temperaturze			różowa	różowa, tr.	tr. różo-	tr. różo-	podnosi	tr. kru-
900° C			nieco mięknie	się podnosi	wieje	wieje	się	szy się
- w temperaturze	nie ulega	nie ulega		podnosi	podnosi	podnosi	podnosi	n.p.
1000°C	zeszkl.	zeszkl.		się, dobra	się,	się,	się, róż.	bardzo
	dobra	dobra		spójność	dobra	dobra	dobra	sprosz-
	spójność	spójność			spójn.	spójn.	spójn.	kowana

b.z. - bez zmian; zeszkl. - zeszklenie; n.p. - strona niepokryta; tr. - trochę: spójn. - spójność * : Połysk mierzony za pomocą wiązki światła padającej pod kątem 85°

PL 208 738 B1

P r z y k ł a d 11

Zmierzono zachowanie odnośnie malowania 4 grup dwóch identycznych płyt złączonych razem kompozycją łączącą, sprzedawaną pod nazwą PREGYLYS 45 przez firmę Zgłaszającego.

Płyty z 1 grupy były płytami gipsowymi z kompozycji o składzie podanym w przykładzie 1, zawierającymi matę szklaną pokrytą kompozycją powłokową PREGYLYS 45.

Płyty z 2 grupy były płytami gipsowymi z kompozycji o składzie podanym w przykładzie 1, zawierającymi matę szklaną pokrytą tlenkiem glinu.

Płyty z 1 grupy były płytami gipsowymi z kompozycji o składzie podanym w przykładzie 1, zawierającymi nie powlekaną matę szklaną.

Płyty z 4 grupy były płytami gipsowymi według stanu techniki, zawierającymi matę szklaną wzmacnianą siatką szklaną i bez powłoki mineralnej.

Badano kolor płyt i spoin przed nałożeniem farby i po nałożeniu dwóch warstw białej matowej farby akrylowej.

Wyniki podane zostały w następującej dalej tabeli.

	Grupa płyt
	1	2	3	4
Przed nałożeniem farby	biały kolor z niewielkimi miejscowymi różnicami odcieni	jednolity biały kolor	biały kolor z kilkoma plamami na macie	biały kolor z kilkoma plamami na macie
Po nałożeniu farby	Spoina nie jest widoczna w świetle prostopadłym. Spoina jest widoczna w świetle ukośnym. Nie ma różnic chropowatości. Połysk spoiny 12,9, połysk płyty 7,7	Spoina nie jest widoczna w świetle prostopadłym. Spoina jest widoczna w świetle ukośnym. Nie ma różnic chropowatości. Połysk spoiny 12,7, połysk płyty 6,5	Spoina jest widoczna w świetle prostopadłym. Różnice chropowatości. Połysk spoiny 14,4, połysk płyty 2,6	Spoina jest nieco widoczna w świetle prostopadłym. Różnice chropowatości. Połysk spoiny 12,4, połysk płyty 4,3

Można zauważyć, że połysk zmienia się z 2,6 w przypadku płyt kontrolnych bez powłoki (grupa płyt 3) do 6,5 (grupa płyt 2).

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Płyta gipsowa/tynk suchy, zawierająca rdzeń z gipsu, znamienna tym, że płyta ta jest wyposażona przynajmniej na jednej ze stron w warstwę licową składającą się z maty z włókien szklanych, przy czym ta mata z włókien szklanych jest powlekana na jej stronie zewnętrznej kompozycją powłokową zawierającą:

- wypełniacz mineralny wybrany z grupy składającej się z uwodnionego tlenku glinu, węglanu wapnia, białego kaolinu, glinek i ich mieszanin, z wyłączeniem siarczanów wapnia zdolnych do uwadniania,

- organiczny lub mineralny środek wiążący.
2. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że glinka jest obrobiona hydrofobowo.
3. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że mineralnym wypełniaczem jest uwodniony tlenek glinu.
4. Płyta według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że wypełniacz mineralny jest mieszaniną uwodnionego tlenku glinu i glinki o stosunku masowym uwodniony tlenek glinu/glinka wynoszącym między 30/70 a 70/30.
5. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że wypełniacz mineralny jest mieszaniną uwodnionego tlenku glinu i kaolinu o stosunku masowym uwodniony tlenek glinu/kaolin wynoszącym między 30/70 a 70/30.
6. Płyta według zastrz. 1 albo 2 albo 5, znamienna tym, że organiczny środek wiążący jest polimerem winylowym.

PL 208 738 B1
7. Płyta według zastrz. 6, znamienna tym, że organiczny środek wiążący jest żywicą etylen/octan winylu (EVA).
8. Płyta według zastrz. 1 albo 2 albo 5 albo 7, znamienna tym, że mineralny środek wiążący jest typu krzemianu sodu.
9. Płyta według zastrz. 1 albo 2 albo 5 albo 7, znamienna tym, że kompozycja powłokowa zawiera dodatkowo środek odpychający wodę.
10. Płyta według zastrz. 9, znamienna tym, że środek odpychający wodę jest wybrany z grupy składającej się z fluorowęglowodorów i olejów silikonowych.
11. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że mata jest powlekana kompozycją powłokową wytworzoną przez rozcieńczanie mieszaniny składającej się z:

- od 90 do 98% wodorotlenku glinu;

- od 1 do 9% żywicy winylowej, korzystnie EVA i

- od 0,1 do 1% fluorowęglowodoru lub oleju silikonowego.
12. Płyta według zastrz. 1 albo 2 albo 5 albo 7 albo 10 albo 11, znamienna tym, że kompozycja powłokowa wnika do 30 do 70% grubości maty z włókien szklanych.
13. Płyta według zastrz. 1 albo 2 albo 5 albo 7 albo 10 albo 11, znamienna tym, że kompozycja ₂ powłokowa ma gramaturę między 200 a 300 g/m².
14. Płyta według zastrz. 1 albo 2 albo 5 albo 7 albo 10 albo 11, znamienna tym, że wykazuje polepszoną ognioodporność.
15. Płyta według zastrz. 1 albo 2 albo 5 albo 7 albo 10 albo 11, znamienna tym, że mata przynajmniej na jednej ze stron jest wyposażona w hydrofobową i/lub odpychającą wodę kompozycję powłokową.
16. Płyta według zastrz. 15, znamienna tym, że powłoka jest tego typu, że nie przedostają się przez nią włókna z maty, powierzchnia powłoki jest gładka i/lub jest taka, że absorpcja powierzchni mierzona zmodyfikowaną metodą Cobb'a wynosi mniej niż 2,4 g, korzystnie mniej niż 0,5 g i/lub jest zdolna do tworzenia wiązania z cementem portlandzkim.
17. Mata z włókien szklanych, znamienna tym, że jest pokryta kompozycją powłokową zawierającą:

- wypełniacz mineralny wybrany z grupy składającej się z uwodnionego tlenku glinu, węglanu wapnia, białego kaolinu, glinek i ich mieszanin, z wyłączeniem siarczanów wapnia zdolnych do uwadniania

- organiczny lub mineralny środek wiążący i

- środek odpychający wodę.
18. Mata z włókien szklanych według zastrz. 17, znamienna tym, że jest powlekana na jej stronie wewnętrznej kompozycją powłokową.
19. Mata z włókien szklanych według zastrz. 17, znamienna tym, że glinka jest obrobiona hydrofobowo.
20. Mata z włókien szklanych według zastrz. 17 albo 18 albo 19, znamienna tym, że mineralnym wypełniaczem jest uwodniony tlenek glinu.
21. Mata z włókien szklanych według zastrz. 17 albo 18 albo 19, znamienna tym, że wypełniacz mineralny jest mieszaniną uwodnionego tlenku glinu i glinki o stosunku masowym uwodniony tlenek glinu/glinka wynoszącym między 30/70 a 70/30.
22. Mata z włókien szklanych według zastrz. 17, znamienna tym, że wypełniacz mineralny jest mieszaniną uwodnionego tlenku glinu i kaolinu o stosunku masowym uwodniony tlenek glinu/kaolin wynoszącym między 30/70 a 70/30.
23. Mata z włókien szklanych według zastrz. 17 albo 18 albo 19 albo 22, znamienna tym, że organiczny środek wiążący jest polimerem winylowym.
24. Mata z włókien szklanych według zastrz. 23, znamienna tym, że organiczny środek wiążący jest żywicą etylen/octan winylu (EVA).
25. Mata z włókien szklanych według zastrz. 17 albo 18 albo 19 albo 22, znamienna tym, że mineralny środek wiążący jest typu krzemianu sodu.
26. Mata z włókien szklanych według zastrz. 17 albo 18 albo 19 albo 22, znamienna tym, że środek odpychający wodę jest wybrany z grupy składającej się z fluorowęglowodorów i olejów silikonowych.
27. Mata z włókien szklanych według zastrz. 17, znamienna tym, że mata jest powlekana kompozycją powłokową wytworzoną przez rozcieńczanie mieszaniny składającej się z:

PL 208 738 B1

- od 90 do 98% wodorotlenku glinu;

- od 1 do 9% żywicy winylowej, korzystnie EVA i

- od 0,1 do 1% fluorowęglowodoru lub oleju silikonowego.
28. Mata z włókien szklanych według zastrz. 17 albo 18 albo 19 albo 22 albo 24 albo 27, znamienna tym, że kompozycja powłokowa wnika do 30 do 70% grubości maty z włókien szklanych.
29. Mata z włókien szklanych według zastrz. 17 albo 18 albo 19 albo 22 albo 24 albo 27, zna₂ mienna tym, że kompozycja powłokowa ma gramaturę między 200 a 300 g/m².
30. Sposób wytwarzania płyty gipsowej/suchego tynku obejmujący następujące etapy: wytwarzania zawiesiny gipsowej przez zmieszanie różnych składników kompozycji z wodą w mieszalniku, nakładania przygotowanej zawiesiny na przynajmniej jedną matę z następującym dalej kształtowaniem i pokrywaniem górnej strony licowej zawiesiny za pomocą drugiego materiału wzmacniającego, kształtowania krawędzi otrzymanej zawiesiny na profilowanych taśmach, zestalania hydraulicznego zawiesiny gipsu w linii wytwórczej w czasie, gdy zawiesina gipsu porusza się wzdłuż taśmy przenośnika, cięcia zestalonej zawiesiny gipsu i maty na końcu linii na określoną długość i suszenia otrzymanych płyt, znamienny tym, że zawiesinę gipsową nakłada się na przynajmniej jedną powlekaną matę z włókien szklanych na niepowlekanej stronie tej maty i wytwarza się płytę gipsową/tynk suchy, zawierającą rdzeń z gipsu, wyposażoną przynajmniej na jednej ze stron w warstwę licową składającą się z maty z włókien szklanych, przy czym ta mata z włókien szklanych jest powlekana na jej stronie zewnętrznej kompozycją powłokową zawierającą:

- wypełniacz mineralny wybrany z grupy składającej się z uwodnionego tlenku glinu, węglanu wapnia, białego kaolinu, glinek i ich mieszanin, z wyłączeniem siarczanów wapnia zdolnych do uwadniania,

- organiczny lub mineralny środek wiążący.
31. Zastosowanie płyty gipsowej/suchego tynku określonej w zastrz. 1, do wytwarzania przewodu dla gazów, zwłaszcza przewodu kominowego dla spalin lub przewodu wentylacyjnego.