PL206297B1 - Urządzenie do przechowywania i transportu banknotów - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Wynalazek niniejszy dotyczy urządzenia do przechowywania i transportu banknotów.

W typowym miejscu sprzedaż y, takim jak kasa w supermarkecie, pod blatem umieszczony jest pojemnik służący do okresowego przyjmowania plików banknotów. Pojemnik ten może być używany do przechowywania banknotów pochodzących od klientów, ale zazwyczaj służy jako zbiornik rezerwowy dla szuflady na banknoty umieszczonej w górnej części stanowiska kasjerskiego. Gdy plik banknotów o określonym nominale, osiągnie zadany poziom, przenoszony jest do pojemnika, który zapewnia banknotom wyższe bezpieczeństwo niż szuflada. Zapełnione pojemniki są okresowo zabierane przez personel ochrony do banku lub częściej, zabierane są przez personel sklepu do centralnego pomieszczenia liczenia pieniędzy, gdzie pieniądze są przeliczane i pakowane w torby do transportu do banku.

Obecnie używane pojemniki mają postać sztywnych pudeł, które suwają się po prowadnicach pod ladami, pod którymi są zamontowane. Dla utrzymywania ich w miejscu wykonane są stosowne zabezpieczenia. Przednia ścianka pojemnika jest nachylona do góry i posiada w górnej części otwór, przez który może być włożony plik banknotów. Za nachyloną częścią, jest przegroda z centralną, pionową szczeliną. Po włożeniu banknotów można uruchomić mechanizm tłokowy, umocowany zawiasowo u spodu przegrody, w celu przepchnięcia ich przez szczelinę do pojemnika.

Pojemniki tego rodzaju mają wiele niedogodności. Są one kosztowne w produkcji i nie są wystarczająco odporne na próby manipulacji. Pieniądze umieszczone za przegrodą ze szczeliną są wciąż dostępne przez otwór i mogą być wyłowione, przy użyciu np. taśmy klejącej. Stosunkowo niezgrabny mechanizm tłokowy może przytrzasnąć palce i zniszczyć paznokcie.

Jednym z celów wynalazku jest udoskonalenie obecnej konstrukcji i otrzymanie urządzenia bardziej odpornego na próby manipulacji jak i jednocześnie łatwego w obsłudze i niosącego mniejsze ryzyko urazów.

Firmy ochroniarskie są niechętne przewożeniu sztywnych pojemników i i wymagają, aby pieniądze, przed transportem do banku, były z nich wyjęte i zapakowane w torby. Powoduje to konieczność zatrudniania personelu pokoju liczenia pieniędzy, nie znajdującą usprawiedliwienia w jakiejkolwiek rzeczywistej potrzebie ręcznego przeliczania banknotów, przed ich zabraniem do banku. Nawet, gdy uda się przekonać firmę ochroniarską do zabierania pojemników, to i ze względu na swoją sztywność i rozmiary stanowią one problem w przechowywaniu, a ponieważ są zbyt drogie, by być wykorzystywane jednorazowo, powstaje dodatkowy problem związany z ich zwrotem.

Jeszcze inny cel wynalazku wynika z rozpoznania, że korzystanie ze sztywnych pojemników stanowi niepotrzebny wydatek. Żaden pojemnik, jakkolwiek nie byłby mocny, nie przeciwstawi się zdecydowanej próbie zniszczenia zabezpieczeń. Wszystko, co jest w praktyce potrzebne, to możliwość pewnego i natychmiastowego stwierdzenia zaistnienia włamania, aby można było zidentyfikować winnego.

W związku z pierwszym celem przedstawianego wynalazku opracowano urządzenie do przechowywania i transportu banknotów, składające się z obudowy, tacki wsuwającej się i wysuwającej z obudowy w pierwszym kierunku, tacka ta dostosowana jest do wkł adania do niej jednego lub wię cej banknotów i posiada w dnie otwór bądź posiada otwieralne dno, ruchomy trzpień mogący poruszać się wewnątrz obudowy w drugim kierunku, zasadniczo prostopadle do kierunku ruchu tacki, tak aby przemieścić jeden lub więcej banknotów z tacki, poprzez jej dno, do zasobnika umieszczonego wyjmowalnie wewnątrz obudowy, po przeciwnej niż trzpień stronie tacki, przeznaczonego do przyjęcia banknotów przemieszczonych z tacki przez jej dno.

Podczas użytkowania urządzenia wskazany pierwszy kierunek jest korzystnie zbliżony do poziomego, a wskazany drugi kierunek jest korzystnie zbliżony do pionowego.

W korzystnym przykładzie wykonania wynalazku do równoległych boków tacki są przymocowane na zawiasach zapadki, nachylone tak, by przystosować się do ogólnie współpłaszczyznowego układu, ruchomy trzpień dopasowany jest do uchylania zapadek w kierunku zasobnika, aby dokonać przemieszczenia banknotu lub banknotów z tacki i następnie pozwolić powrócić zapadkom do współpłaszczyznowego ustawienia.

Zasobnik jest korzystnie przystosowany do umieszczenia w dolnej części obudowy, pod tacką, obudowa posiada zamykane drzwiczki, poprzez które możliwy jest dostęp do zasobnika aby go wyjąć bądź wymienić, zasobnik jest otwarty od góry i zaopatrzony w skierowane do wewnątrz występy, doPL 206 297 B1 stosowane do tego, by zabezpieczyć banknot, który pod wpływem trzpienia przeszedł przez te występy, przed wydostaniem się z zasobnika.

Korzystnie w urządzeniu są obracające się razem z bębenkiem zamka eliptyczne krzywki oraz promieniowo wystające ramię, krzywki działające na trzpienie, które wystają z boków drzwiczek, łącząc je z bokami obudowy, ramię wykonane jest przesuwnie pomiędzy pozycją w której łączy się z tacką, chroniąc ją przed wysunięciem z obudowy i pozycją zwolnienia tacki. Skierowane do wewnątrz występy mogą mieć kształt zapadek umocowanych zawiasowo do równoległych boków górnej części zasobnika, ustawione tak, aby pozostawały w położeniu współpłaszczyznowym, wyposażone w ograniczniki zabezpieczają ce zapadki zasobnika przed wychylaniem się w kierunku tacki, zapadki te posiadają możliwość wychylania się do wewnątrz zasobnika, wraz z zapadkami tacki, gdy ruchomy trzpień porusza się w rzeczonym drugim kierunku.

W równoległ ych bokach wierzchu zasobnika mogą być wykonane kanał y, w które moż e być wsuwana pokrywa, zamykająca zasobnik.

Wnętrza kanałów i boczne krawędzie pokrywy są korzystnie zaopatrzone w przeciwstawne, piłokształtne zęby, tak aby pokrywa mogła wsuwać się tylko w jednym kierunku.

Przedni koniec pokrywy ma korzystnie język, który wsuwa się w odpowiadające mu, elastyczne uformowanie z wgłębieniem, gdy pokrywa całkowicie zamyka zasobnik, konstrukcja ta jest tak wykonana, że język musi zostać złamany, a uformowanie z wgłębieniem zagięte, aby można było usunąć pokrywę, poprzez kontynuację przesuwnego ruchu w tym samym kierunku.

Zasobnik jest korzystnie utrzymywany w obudowie poprzez zaczep, który jest zwalniany przez pokrywę, gdy zamyka ona zasobnik.

Końcowe krawędzie zapadek zasobnika mogą posiadać występy, które są przeciskane przez ruchomy trzpień przez końcówkę przyległej części zasobnika, występy te zaczepiają się od spodu tej końcówki przyległej części zasobnika gdy trzpień jest wycofywany.

Obudowa może mieć budowę pudła o zasadniczo prostokątnym przekroju, ze ścianą czołową rozciągającą się od spodu do wierzchu, z wykonanymi w niej: szczeliną przez którą może być wsuwana i wysuwana tacka i drzwiczkami poniżej szczeliny tacki, umożliwiającymi dostęp do zasobnika.

Korzystnie w tylnej części obudowy umieszczona jest dźwignia obracająca się wokół osi poziomej, a ruchomy trzpień ma czopy wystające poprzez pionowe szczeliny wykonane w przeciwległych ścianach obudowy, zaczepione w krzywikowych szczelinach wykonanych w dźwigni po przeciwległych stronach obudowy, układ ten wykonany jest w taki sposób, że gdy dźwignia jest obracana ruchomy trzpień jest unoszony i opuszczany, pozostając stale pod tym samym kątem w odniesieniu do tacki.

Dźwignia może być zasadniczo w kształcie litery „U, środkowa część dźwigni wystaje przed czołową ścianę obudowy, układ ten wykonany jest w taki sposób, że dostęp do drzwiczek w czołowej ścianie jest blokowany dopóki dźwignia nie jest uniesiona.

Korzystnie obudowa posiada zatrzask, który przytrzymuje tackę, gdy znajduje się ona całkowicie w obudowie oraz poruszaną dźwignią krzywkę, która zwalnia zatrzask gdy dźwignia jest zwolniona po naciśnięciu, w ten sposób umożliwiając wysunięcie tacki tylko po tym, gdy dźwignia została uruchomiona w celu usunięcia banknotu lub banknotów z tacki do zasobnika.

Korzystnie zapewniono, że tacka jest przemieszczana równocześnie wraz ze zwalnianiem zatrzasku, tak że gdy dźwignia jest unoszona, zatrzask nie zaczepi ponownie tacki.

Korzystnie zapewniono że dźwignia nie może być poruszona ze swojej pozycji maksymalnie uniesionej do swojej pozycji maksymalnie opuszczonej, dopóki tacka nie jest przytrzymywana przez zatrzask.

Zasobnik może składać się z pojemnika otwartego u góry i usuwalnej ramki umieszczonej u szczytu pojemnika, ramka obejmowana jest przez giętki materiał, który tworzy torbę do umieszczania w niej banknotu lub banknotów przeciśniętych przez ramkę za pomocą ruchomego trzpienia.

Korzystnie giętki materiał jest materiałem elastycznym.

Zapadki zasobnika mogą być umocowane zawiasowo do dłuższych, równoległych boków ramki.

Kanały do wsuwania pokrywy mogą być wykonane wzdłuż dłuższych, równoległych boków ramki.

Ramka może być usuwalnie wpasowywana w wierzch pojemnika.

W zwią zku z innym celem przedstawianego wynalazku przewidziano ujawniają c ą ś lady manipulacji obudowę do przechowywania i transportu banknotów, obudowa składa się z ramki obciągniętej giętkim materiałem, ramka ma w równoległych bokach wykonane kanały do wsuwania bocznych krawędzi pokrywy, kanały i boczne krawędzie pokrywy mają przeciwstawne piłokształtne uzębienie, przez co pokrywa może się przesuwać wzdłuż kanałów tylko w jednym kierunku, przedni koniec pokrywy jest

PL 206 297 B1 zakończony językiem, który wsuwa się w odpowiadające mu kształtem wgłębienie w giętkim uformowaniu na przednim końcu ramki, gdy pokrywa całkowicie zamyka ramkę, konstrukcja ta jest tak wykonana, że pokrywa może być usunięta z ramki tylko po ułamaniu języka i zgięciu uformowania z wgłębieniem.

Giętki materiał jest korzystnie elastyczny, tak że odkształci się tworząc torbę na banknoty wepchnięte przez ramkę.

Korzystne wykonanie wynalazku zostanie opisane w postaci możliwego ale nie ograniczającego przykładu wykonania z odwołaniem do załączonych rysunków, na których:

Figury 1 i 2 są odpowiednio widokiem z boku i widokiem z przodu w częściowym przekroju;

Figury 3 i 4 są widokami odpowiednio podobnymi do figur 1 i 2, z ukazaniem elementów w innym ułożeniu;

Figury 5-9 przedstawiają w jaki sposób urządzenie ukazane na figurach 1-4 jest używane do przemieszczania banknotów z tacki do przylegającej od spodu elastycznej torby, która może być następnie zamknięta i wyjęta z urządzenia;

Figura 10 przedstawia osobno ruchomy trzpień urządzenia;

Figury 11-14 są widokami podobnymi do figury 1 lecz ukazują szczegóły pominięte dla jasności w poprzednich widokach;

Figura 15 jest perspektywicznym widokiem obudowy z usuniętą płytą czołową drzwiczek, ukazana jest również płyta montażowa, na której obudowa jest zawieszona;

Figury 16-18 są widokami urządzenia z przodu przedstawiającymi trzy położenia zamka drzwiczek;

Figury 19-21 są odpowiednio widokiem z dołu, z góry i z boku jednorazowej torby i jej ramki;

Figury 22 - 23B przedstawiają współdziałanie pomiędzy ramką torby a pokrywą

Figury 24 - 25B przedstawiają w jaki sposób ramka jest mocowana w jej nośniku,

Figury 25A i 25B ukazują w powiększeniu jak pracują drobne części ramki oraz

Figury 26 - 30 przedstawiają umieszczanie pokrywy celem zamknięcia pełnej torby, równoczesne zwalnianie nośnika celem jego wyjęcia, wstawianie nowej ramki do nośnika i jego ponowne umieszczanie w obudowie.

Pudełkowatego kształtu obudowa 10 przedstawiona na figurach 1 do 4 i 11 - 15 może być wykonana jako wolnostojąca, ale zazwyczaj będzie podwieszona za swój wierzch pod ladą, w zasięgu kasjera. Jak ukazano na figurze 15 płytka mocująca 100 jest mocowana śrubami do spodniej strony lady (nie ukazana na rysunku). Płytka mocująca posiada wzdłużne, ukształtowane w L kanały 101,102 w które mogą być wsuwane wzdłużne kryzy 103, 104 umieszczone na wierzchu pudła 10. Gdy pudło 10 osiągnie swoją końcową pozycję sprężynowy zatrzask 105 umieszczony na wierzchu pudła zaczepia o kwadratowy otwór 106 w płytce montażowej 100. Pudło 10 nie może być w tym momencie odczepione od płytki montażowej 100, bez uprzedniego dostępu do wnętrza pudła 10 w celu wyciągnięcia zatrzasku 105 z otworu 106. ściany czołowej 11 pudła wystaje nieco powyżej jego wierzchu jeżeli szczyt ściany czołowej 11 zaparty jest o krawędź lady nie możliwy jest dostęp np. przy pomocy śrubokrętu pomiędzy wierzch pudła, a spodnią stronę lady w celu zwolnienia zatrzasku 105.

W dolnej części ściany czołowej 11 pudła znajdują się opuszczane zamykalne drzwiczki 127 umożliwiające dostęp do wyjmowalnego nośnika 12 do przechowywania banknotów (fig. 24 i 25). Tacka 13 jest wsuwalna do obudowy 10 poprzez szczelinę 14 w ścianie czołowej 11, ponad drzwiczkami przewidziana jest blokada ( nie ukazana na rysunku), aby uniemożliwić całkowite wyjęcie tacki z obudowy. Dźwignia 15 w kształcie litery U znajdująca się na zewnątrz obudowy może poruszać się wokół poziomej osi 16 z tyłu obudowy. W górnej części obudowy jest pionowy talerzowo zakończony trzpień 17 (oddzielnie ukazany na fig. 10). Przyłączony jest on do dźwigni 15 poprzez czopy 18, które poruszają się zarówno w pionowych szczelinach 19 wykonanych w przeciwległych ścianach obudowy jak i w krzywikowych szczelinach 20 wykonanych w dźwigni, działając w efekcie tak, że gdy dźwignia jest unoszona lub opuszczana, obracając się wokół swojej osi 16, trzpień 17 porusza się pionowo wewnątrz obudowy, całkowicie bez ruchów kątowych.

Spód tacki 13 jest utworzony przez dwie zapadki 21 i 22. Są one zawiasowo umocowane wzdłuż równoległych boków tacki 13, tak aby mogły być odchylane w dół, przewidziane są ograniczniki (nie ukazane na rysunku), które zabezpieczają zapadki przed uniesieniem się ponad współpłaszczyznowe położenie, w którym są ukazane na fig. 1, 2, 5 i 9. Sprężyste ugięcie lub sprężyny (nie ukazane na rysunku) powodują powrót zapadek 21 i 22 do współpłaszczyznowego położenia, po ich odchyleniu w dół.

PL 206 297 B1

Nośnik 12 ma wciśniętą w wierzchni otwór ramkę 107, na której spodnią stronę jest naciągnięty kawałek 108 elastycznego materiału. Ramka 107 ma zawiasowo umocowane wzdłużne zapadki 21A, 22A podobne do zapadek 21,22 tacki, z tym wyjątkiem, że nie wystają one na całą powierzchnię ramki 107. Po odchyleniu w dół do nośnika 12 zapadki 21A, 22A będą dążyły do powrotu do współpłaszczyznowego położenia pod wpływem elastycznego materiału 108.

Działanie urządzenia zostanie opisane ze szczególnym odwołaniem do fig. 1 do 9.

Gdy dźwignia 15 jest w pozycji uniesionej, jak na fig. 1, trzpień U_ jest uniesiony ponad tackę 13. Tacka 13 może być wysunięta z obudowy tak, że banknot 110, a najczęściej plik albo zwitek banknotów, może być umieszczony w tacce, która następnie jest wsuwana do obudowy 10.

Gdy dźwignia 15 jest naciśnięta (fig. 3 i 4 ) trzpień 17 naciska w dół na banknot lub banknoty

110 na tacce, zmuszając zapadki 21 i 22, jak również zapadki 21A i 22A do odchylenia w dół (fig. 6). Gdy banknot 110 przejdzie zapadki 21A, 22A (fig. 7) rozłoży się tak, że zostanie zatrzymany za zapadkami 21A, 22A ramki 107, gdy dźwignia 15 będzie teraz podnoszona, oba zestawy zapadek 21A, 22A i 21, 22 sprężynująco powrócą do współpłaszczyznowych położeń (fig. 8 i 9) w miarę ustępowania odchylania przez unoszący się trzpień 17. Cykl może być w tej chwili powtórzony dopóki torba 108 nie będzie mogła przyjąć więcej banknotów.

Aby usunąć pełną torbę 108 z obudowy 10 otwiera się jej drzwiczki 127 (fig. 28) Tym niemniej w tym momencie nośnik 12, na którym zamocowana jest ramka 107, nie może być wyciągnięty z obudowy. Gdy nośnik 12 był wsuwany do obudowy, występy 112 z tyłu nośnika najpierw uniosły, a następnie zaczepiły odpowiadające im zatrzaski 113 z tyłu obudowy. Aby umożliwić wyjęcie nośnika 12 z obudowy najpierw pokrywa 111 musi być wsunięta w ukształtowane w literę L kryzy 114 i 114B wzdłuż boków ramki 107 aż do chwili gdy wyżłobione występy 115 i 116 na przednim końcu pokrywy

111 uniosą zatrzaski 113 z otworów w występach 112 (fig. 29). Nośnik 12 może być teraz usunięty z obudowy (fig. 30), po czym ramka 107 wraz z torbą 108 i pokrywą 111 jest wyjmowana z nośnika 12. Nowa ramka 107 z naciągniętym materiałem 108 może teraz być wciśnięta w wierzch nośnika 12 (fig. 26) i gdy nośnik jest z powrotem wsuwany do obudowy, otwory w jego występach 112 ponownie sczepiają zatrzaski 113. W ten sposób ramka 107 musi być zamknięta przez pokrywę 111 zanim może być wyjęta z obudowy. Przy otwartych drzwiczkach 127 i przed włożeniem pokrywy 111 nie ma dość miejsca nad nośnikiem 12, aby było możliwe „wyłowienie banknotów z torby 108, banknoty są w każdym przypadku ściśnięte pomiędzy materiałem 108, a spodnimi stronami zapadek 21A, 22A ramki 107.

Po wyjęciu z nośnika 12 banknoty w torbie 108 są całkowicie zamknięte przez pokrywę 111 zamykająca ramkę 107. Haki 114, a z tyłu pokrywy 111 wystają poza tylną krawędź torby 108 i będą musiały być złamane jeśli torba jest wyciągana z ramki 107, aby osiągnąć dostęp do banknotów w torbie. Jak ukazano na fig. 22A i 23A boki pokrywy 111 i wnętrza kryz 113 i 114 ramki 107 mają odwrotne piłokształtne zęby tak, że pokrywa 111, może poruszać się w stosunku do ramki 107 tylko w kierunku wskazanym przez strzałkę A na fig. 23. Gdy pokrywa 111 wsunie się w swoją końcową pozycję zamykając ramkę 107 i unosząc zatrzaski 113 poprzez występy 115 i 116, język 117 na przednim krańcu pokrywy 111 wsuwa się w odpowiadające mu kształtem, uformowanie wgłębienia 118 w przednim końcu ramki 107. W ten sposób pokrywa 111 nie może być usunięta z ramki 107, przez dalszy ruch w kierunku strzałki A dopóki zarówno haki 114a jak i język 117 nie zostaną złamane, a giętkie uformowanie 118 odchylone aby umożliwić przesunięcie pokrywy. Tym samym jeśli którykolwiek z tych zabezpieczających przed manipulacją elementów 114a, 117, 118 zostanie zniszczony będzie widocznym dowodem, że została dokonana próba wyjęcia pieniędzy z torby 108. Samo w sobie zniszczenie torby 108 oczywiście również będzie wskazaniem kradzieży.

Gdy tacka 13 jest wciskana do obudowy, sprężynowy zatrzask 119 z tyłu obudowy 10 zaczepia o ściankę 120 przedniego końca tacki uniemożliwiając jej wysunięcie dopóki nie zostanie uruchomiona dźwignia 15. W ten sposób zapewniono, że pieniądze umieszczone w tacce 13 nie mogą być po prostu z niej wyjęte, ponieważ zanim będzie można wyciągnąć tackę 13, trzpień 17 będzie musiał przenieść banknoty z tacki do torby 108. Osiągane jest to w sposób przedstawiony na fig. 11 do 14. Gdy tacka 13 wsuwa się do obudowy 10, profil 121 zaczepia dolny koniec krętlika 122 przesuwając go wbrew oporowi zapewnianemu poprzez ramie oporowe 123. Usuwa to krętlik 122 z drogi czopów 18 pozwalając na opuszczenie dźwigni 15 (fig. 13). Gdy to nastąpi krzywka 124 obracająca się wraz z dźwignią 15 zwalnia zatrzaski 119. W swoim najniższym położeniu czopy 18 dosięgają wklęsłych krzywizn 125 w bokach tacki 13, „rozpychając je na boki (fig. 14) tak, że gdy dźwignia 15 jest ponownie unoszona umożliwiając zatrzaskowi 119 sprężysty powrót to nie uda mu się ponownie zaczepić przedniego końca tacki. W tym samym momencie, gdy profil 121 porusza się w lewo, jak ukazano,

PL 206 297 B1 krętlik 122 powraca do swojego poprzedniego położenia pod wpływem sprężyny 123. Gdy czopy 18 unoszą się odchylają krętlik 122, co pozwala im przejść, lecz dźwignia 15 nie może być znowu naciśnięta dopóki tacka 13 nie będzie całkowicie wciśnięta w obudowę tak aby profil 121 jeszcze raz zadziałał na krętlik 122.

Zamek 125a wewnątrz drzwiczek 127 (fig. 15 do 18) umożliwia zamknięcie tylko drzwiczek (fig. 16), otwarcie drzwiczek (fig. 17) oraz zamkniecie drzwiczek jak i zablokowanie tacki 13 ( fig. 18) przez odpowiedni obrót klucza (nie ukazanego na rysunku). Wraz z bębenkiem zamka obraca się eliptyczna krzywka 130 oraz ramie 131. Gdy bębenek przekręcany jest pomiędzy pozycjami z fig. 17 i 16, krzywka 130 wypycha z boku drzwiczek trzpienie 132 i 133, które, gdy drzwiczki są zamknięte, zaczepiają się w szczelinach w bokach obudowy 10. Gdy krzywka jest obracana z pozycji na fig. 16 do pozycji z fig. 17 trzpienie 132 i 133 są wciągane przez odpowiednie sprężyny nie ukazane na rysunku, co umożliwia otwarcie drzwi. Alternatywnie, jeżeli bębenek zamka jest obracany z pozycji ukazanej na fig. 17 nie do pozycji z fig. 16, lecz do pozycji z fig. 18 ramię 131 jest unoszone równocześnie z wypychaniem trzpieni 132 i 133, aż zaczepi w szczelinie ( nie ukazanej na rysunku) w spodzie tacki 13. W tej pozycji zamka nie można otworzyć drzwi, a tacka 13 nie może być wysunięta z obudowy.

Fig. 25A i 25B przedstawiają wygląd zapadek 21A i 22A ramki 107. Każda zapadka ma na jednej ze swoich końcowych krawędzi w pewnej odległości od brzegu umocowanego zawiasowo wyoblony występ 135, który normalnie spoczywa w wyżłobieniu 136 w przyległym końcu części ramki 107. Gdy trzpień 17 pierwszy raz naciska zapadki 21A, 22A występy 135 przechodzą poniżej wgłębień 136. Gdy trzpień 17 jest wycofywany, a zapadki 21A, 22A są przesuwane do poziomu przez elastyczność torby 108, są zatrzymywane przez występy 135, osiągające ścięte spodnie strony 136a wgłębień 136. W ten sposób nie ma możliwości, aby zapadki 21A, 22A uniosły się powyżej poziomu, co mogłoby później uniemożliwić włożenie pokrywy 111 do kanałów, po którejś stronie ramki 107.

Należy podkreślić, że użycie zestawu ramka i torba 107, 108 jest opcjonalne. Nośnik 12 z łatwością może być zastąpiony przez kasetę (nie ukazaną na rysunku) podobnych rozmiarów, posiadająca zapadki umocowane zawiasowo do krawędzi jej dłuższych boków. Kaseta będzie przystosowana do użycia pokrywy podobnej do pokrywy 111 w ten sam sposób jak ramka 107, to jest przez posiadanie kanałów wzdłuż jej dłuższych boków. Zabezpieczenie przed manipulacją podobne do tego zapewnianego przez elementy 117 i 118 może być zapewnione choć haki 114a nie będą potrzebne.

Claims (11)

1. Urządzenie do przechowywania i transportu banknotów, składające się z zamykalnej obudowy (10), tacki (13) wsuwającej się i wysuwającej ze szczeliny (14) w obudowie w pierwszym kierunku, dostosowanej do wkładania do niej jednego lub więcej banknotów (110), posiadającej w dnie otwór bądź posiadającej otwieralne dno (21, 22), ruchomego trzpienia (17) mogącego poruszać się wewnątrz obudowy w drugim kierunku, zasadniczo prostopadle do kierunku ruchu tacki, aby przemieścić jeden lub więcej banknotów (110) z tacki (13), poprzez jej dno, trzpień ten poruszany jest przez dźwignię i zasobnika (8) umieszczonego wyjmowalnie wewnątrz obudowy (10), po przeciwnej niż trzpień stronie tacki (13), przeznaczonego do przyjęcia banknotu lub banknotów (110) przemieszczonych przy pomocy trzpienia z tacki przez jej dno (21, 22), znamienny tym, że urządzenie zawiera zatrzask zatrzymujący pełną tackę w obudowie oraz poruszaną dźwignią krzywkę, zwalniającą zatrzask, gdy dźwignia jest zwalniana, pozwalającą w ten sposób na wyciągnięcie tacki po tym, gdy użyto dźwigni w celu usunięcia banknotów z tacki do zasobnika.

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że podczas użytkowania urządzenia wskazany pierwszy kierunek jest zasadniczo poziomy, a wskazany drugi kierunek jest zasadniczo pionowy.

3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że obudowa (10) ma budowę pudła o zasadniczo prostokątnym przekroju, ze ścianą czołową (11) rozciągającą się. od spodu do wierzchu, z wykonanymi w niej: szczeliną (14) przez którą może być wsuwana i wysuwana tacka (13) i zamykanymi drzwiczkami (127) poniżej szczeliny (14) tacki, umożliwiającymi dostęp do zasobnika (108).

4. Urządzenie według dowolnego z powyższych zastrz. znamienne tym, że dźwignia (15) obraca się wokół osi poziomej, w tylnej części obudowy (10), a ruchomy trzpień (17) ma czopy (18) wystające poprzez pionowe szczeliny (19) wykonane w przeciwległych ścianach obudowy (10), zaczepione w krzywikowych szczelinach (20) wykonanych w dźwigni (15) po przeciwległych stronach obudowy,

PL 206 297 B1 układ ten wykonany jest w taki sposób, że gdy dźwignia (15) jest obracana ruchomy trzpień (17) jest unoszony i opuszczany, pozostając stale pod tym samym kątem w odniesieniu do tacki (13).

5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że dźwignia jest zasadniczo w kształcie litery „U, środkowa część dźwigni wystaje przed czołową ścianę (11) obudowy, układ ten wykonany jest w taki sposób, że dostęp do drzwiczek (127) w czołowej ścianie (11) jest blokowany tę środkową część dopóki dźwignia (15) nie jest uniesiona.

6. Urządzenie według zastrz. 4 lub 5, znamienne tym, że dzięki połączeniu (122) dźwignia (17) przemieszcza tackę (13) równocześnie wraz ze zwalnianiem zatrzasku (119), tak że gdy dźwignia (15) jest unoszona, zatrzask (119) nie zaczepi ponownie tacki (13).

7. Urządzenie według któregokolwiek z zastrz. 4 do 6, znamienne tym, że dzięki połączeniu (123) dźwignia (15) nie może być poruszona ze swojej pozycji maksymalnie uniesionej do swojej pozycji maksymalnie opuszczonej, dopóki tacka (13) nie jest przytrzymywana przez zatrzask (119).

8. Urządzenie według dowolnego z powyższych zastrz. znamienne tym, że do równoległych boków tacki (13) są przymocowane na zawiasach zapadki (21, 22), nachylone tak, by przystosować się do ogólnie współpłaszczyznowego układu, ruchomy trzpień (17) dopasowany jest do uchylania zapadek (21, 22) w kierunku zasobnika (108), aby dokonać przemieszczenia banknotu lub banknotów (110) z tacki (13) i następnie pozwolić powrócić zapadkom (21, 22) do współpłaszczyznowego ustawienia.

9. Urządzenie według dowolnego z powyższych zastrz. znamienne tym, że zawiera obracające się razem z bębenkiem zamka eliptyczne krzywki (130) oraz promieniowo wystające ramię (131), krzywki działające na trzpienie (132,133), które wystają z boków drzwiczek (11), łącząc je z bokami obudowy (10), ramię (131) wykonane jest przesuwnie pomiędzy pozycją w której łączy się z tacką (13), chroniąc ją przed wysunięciem z obudowy i pozycją zwolnienia tacki.

10. Urządzenie według dowolnego z powyższych zastrz. znamienne tym, że zasobnik (107) jest otwarty od góry i zaopatrzony w skierowane do wewnątrz występy (21A, 22A), dostosowane do tego, by zabezpieczyć banknot (110), który pod wpływem trzpienia (17) przeszedł przez te występy (21A, 22A), przed wydostaniem się z zasobnika (107,108).

11. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne tym, że wskazane występy mają kształt zapadek (21A, 22A) umocowanych zawiasowo do równoległych boków górnej części zasobnika (107), ustawione tak, aby pozostawały w położeniu współpłaszczyznowym, wyposażone w ograniczniki zabezpieczające zapadki (21A, 22A) zasobnika (107) przed wychylaniem się w kierunku tacki (13), zapadki te posiadają możliwość wychylania się do wewnątrz zasobnika (107), wraz z zapadkami (21, 22) tacki, gdy ruchomy trzpień (17) porusza się w rzeczonym drugim kierunku.