PL186894B1 - Pochodne 5-arylo-3-(8-azabicyklo[3.2.1] okt-3-ylo)-1,3,4-oksadiazol-2-(3H)-onu, jako ligandy receptora 5-HT - Google Patents

Pochodne 5-arylo-3-(8-azabicyklo[3.2.1] okt-3-ylo)-1,3,4-oksadiazol-2-(3H)-onu, jako ligandy receptora 5-HT

Info

Publication number
PL186894B1
PL186894B1 PL98336315A PL33631598A PL186894B1 PL 186894 B1 PL186894 B1 PL 186894B1 PL 98336315 A PL98336315 A PL 98336315A PL 33631598 A PL33631598 A PL 33631598A PL 186894 B1 PL186894 B1 PL 186894B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
general formula
group
compound
hydrogen
oct
Prior art date
Application number
PL98336315A
Other languages
English (en)
Other versions
PL336315A1 (en
Inventor
Samir Jegham
Alistair Lochead
Frédéric Galli
Alain Nedelec
Axelle Samson
Thierry Gallet
Original Assignee
Sanofi Synthelabo
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Sanofi Synthelabo filed Critical Sanofi Synthelabo
Publication of PL336315A1 publication Critical patent/PL336315A1/xx
Publication of PL186894B1 publication Critical patent/PL186894B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D451/00Heterocyclic compounds containing 8-azabicyclo [3.2.1] octane, 9-azabicyclo [3.3.1] nonane, or 3-oxa-9-azatricyclo [3.3.1.0<2,4>] nonane ring systems, e.g. tropane or granatane alkaloids, scopolamine; Cyclic acetals thereof
    • C07D451/02Heterocyclic compounds containing 8-azabicyclo [3.2.1] octane, 9-azabicyclo [3.3.1] nonane, or 3-oxa-9-azatricyclo [3.3.1.0<2,4>] nonane ring systems, e.g. tropane or granatane alkaloids, scopolamine; Cyclic acetals thereof containing not further condensed 8-azabicyclo [3.2.1] octane or 3-oxa-9-azatricyclo [3.3.1.0<2,4>] nonane ring systems, e.g. tropane; Cyclic acetals thereof
    • C07D451/04Heterocyclic compounds containing 8-azabicyclo [3.2.1] octane, 9-azabicyclo [3.3.1] nonane, or 3-oxa-9-azatricyclo [3.3.1.0<2,4>] nonane ring systems, e.g. tropane or granatane alkaloids, scopolamine; Cyclic acetals thereof containing not further condensed 8-azabicyclo [3.2.1] octane or 3-oxa-9-azatricyclo [3.3.1.0<2,4>] nonane ring systems, e.g. tropane; Cyclic acetals thereof with hetero atoms directly attached in position 3 of the 8-azabicyclo [3.2.1] octane or in position 7 of the 3-oxa-9-azatricyclo [3.3.1.0<2,4>] nonane ring system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P13/00Drugs for disorders of the urinary system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system

Abstract

1 . Zwiazek w postaci czystego izomeru geometrycznego lub optycznego, lub mieszaniny izomerów, odpowiadajacy wzorowi ogólnemu (I); (I) w którym R1 oznacza grupe (C 1 -C4)alkilowa lub (C3-C 7 )cykloalkilometylowa, X 1 oznacza wodór lub atom chlorowca lub grupe (C 1-C4)alkoksylowa lub alternatywnie OR1 oraz X 1 razem oznaczaja grupe o wzorze -OCH2 O-, -O(CH2)2, -O(CH2)3-, -O(CH2 )2O- lub -O(CH2)3O-, X2 oznacza atom wodoru lub grupe am inowa X3 oznacza wodór lub atom chlorowca, a R2 oznacza atom wodoru, grupe (C 1 -C6)alkilowa, grupe fenylo(C1-C4)alkilowa lub grupe o wzorze ogólnym -(CH2)n CO-Z, w której n oznacza liczbe 1-6, a Z oznacza grupe 1-piperydylowa lub 4- (dimetyloamino )-1-piperydylowa w postaci wolnej zasady lub farmaceutycznie dopuszczalnej soli addy- cyjnej z kwasem PL PL PL PL PL PL PL

Description

Wynalazek niniejszy dotyczy związków odpowiadających wzorowi ogólnemu (I)
(I) w którym
R1 oznacza grupę (CrC4)alkilowąliib (C3-C7)cykloalkilometylową,
Xi oznacza wodór lub atom chlorowca lub grupę (CrC^alkoksylową, lub alternatywnie
OR1 oraz X1 razem oznaczają grupę o wzorze -OCH2O-, -O(CH2)2, -O(CH2)3-, -O(CH2)2O lub -O(CH2)3O-,
X2 oznacza atom wodoru lub grupę aminową.
X3 oznacza wodór lub atom chlorowca, a
R2 oznacza atom wodoru, grupę (Ci-C6)alkilową, grupę fenylo(C|-C4)alkilową, lub grupę o wzorze ogólnym -(CH 2)nCO-Z, w której n oznacza liczbę 1-6, a Z oznacza grupę 1-pipery-dylową lub 4-(dimetyloamino)-1-piperydylową.
Jeśli R2 oznacza grupę alkilową, to grupą taką korzystnie, jest grupa butylowa.
Jeśli R2 oznacza grupę fenylo(Ci-C 3)alkilową, to grupą taką jest, korzystnie, grupa 2-fenyloetylowa.
Jeśli R2 oznacza grupę o wzorze ogólnym -(CH2)nCO-Z, to grupą taką, korzystnie, jest grupa 4-[4-(dimetyloamino)-1-piperydylo]-4-oksobutylowa, grupa 5-[4-(dimetyloamino)-1-pipery-dylo]-5-oksopentylowa lub grupa 6-[4-(dimetyloamino)-1-piperydylo]-6-oksoheksylowa.
Związki według niniejszego wynalazku mogą występować w postaci wolnych zasad lub farmaceutycznie dopuszczalnych soli addycyjnych z kwasami. W związku z pierścieniem tropanowym, mogą one występować w postaci izomerów endo lub egzo. Ponadto, niektóre podstawniki R2 mogą zawierać węgiel asymetryczny, a zatem związki mogą występować w różnych czystych i mieszanych postaciach geometrycznych i/lub optycznych izomerów.
W zgłoszeniu patentowym EP-0554794 przedstawione sąN-(8-azabicyklo[3.2.1]okt-3-ylo)-benzamidy, mające bardzo podobną strukturę do związków według niniejszego wynalazku i mające powinowactwa do receptorów 5-HT 3 oraz 5-HT4.
Zgodnie z niniejszym wynalazkiem, związki o wzorze ogólnym (I) mogą być wytwarzane sposobem na dalej przedstawionym schemacie.
Ester o wzorze ogólnym (Ii), w którym R1, Xb X2 oraz X3, oznaczająjak zdefiniowano wyżej, a R3 oznacza grupę metylową lub etylową reaguje z hydratem hydrazyny, w obecności rozpuszczalnika lub polarnego rozpuszczalnika protycznego, na przykład etanolu, w celu otrzymania hydrazydu o wzorze ogólnym (III), który cyklizuje do oksadiazolu o wzorze ogólnym (IV), bądź z użyciem fosgenu, w aprotycznym rozpuszczalniku, na przykład w dioksanie, bądź z użyciem chloromrówczanu fenylu, w aprotycznym rozpuszczalniku, na przykład w toluenie.
186 894
Następnie, oksadiazol o wzorze ogólnym (IV) reaguje z tropanolem o wzorze ogólnym (V), w którym R2 oznacza jak zdefiniowano dla wzoru ogólnego (I), ale nie oznacza atomu wodoru lub alternatywnie oznacza grupę zabezpieczającą (1,1-dimetyloetoksy)karbonylową, w obecności trifenylofosfiny oraz azodikarboksylanu etylu, w aprotycznym rozpuszczalniku, na przykład w tetrahydrofuranie, po czym, o ile jest to konieczne, grupę zabezpieczającą azot w pierścieniu tropanowym usuwa się za pomocą kwasu trifluorooctowego, w celu otrzymania związku o wzorze ogólnym (I), w którym R2 oznacza atom wodoru i, o ile jest to pożądane, otrzymany związek poddaje się reakcji z pochodną o wzorze ogólnym R2-X, w którym X oznacza grupę opuszczającą, na przykład atom chlorowca lub grupę metanosulfonianową lub para-toluenosulfonianową, a R2 oznacza jak we wzorze (I), ale nie oznacza atomu wodoru, w obecności trietyloaminy, w aprotycznym rozpuszczalniku, na przykład w acetonitrylu. Wyjściowe estry o wzorze ogólnym (II) i/lub odpowiednie kwasy są opisane w zgłoszeniach patentowych EP-0 231 139, EP-0 234 872, WO-84/03281, WO-93/16072 oraz WO-94/19344.
Tropanole o wzorze (V) są znane lub mogą być wytwarzane dowolnymi znanymi sposobami. 8-[(l,1-dimetyloetoksy)karbonylo]-8-azabicyklo-[3.2.1]oktan-3-ol może być wytworzony sposobem opisanym w Drug Matabolism and Disposition (1992), 20(4), 596-602.
Przedstawione dalej przykłady stanowią szczegółową ilustrację wytwarzania kilku związków według niniejszego wynalazku. Mikroanaliza elementarna oraz widma IR i NMR potwierdzają struktury otrzymanych związków. Podane w nawiasach numery tytułowych związków odpowiadają numerom podanym później w tabeli. W nazwach związków, łącznik stanowi część słowa, a linia służy jedynie oznaczeniu linii przerywanej; powinna być
186 894 usunięta, jeśli nie występuje linia przerywana i nie powinna być zastępowana, ani przez normalny łącznik, ani przez przestrzeń.
Przykład 1 (związek nr 1)
5-(4-amino-5-chloro-2-metoksyfenylo)-3-(8-metylo-8-azabicyklo[3.2.1 ]okt-3-ylo)-1,3,4-oksadiazol-2(3H)-on
1. 1 .Hydrazyd kwasu 4-amino-5-chloro-2-metoksybenzoesowego
Do reaktora o pojemności 1 l wprowadza się 51,5 g (0,239 mola) 4-amino-5-chloro-2-metoksybenzoesanu metylu, roztworzonego w 460 ml etanolu. Następnie, w ciągu ponad 15 minut, dodaje się 119 g (2,39 mola) hydratu hydrazyny, po czym mieszaninę ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 15 godzin.
Po schłodzeniu mieszaniny na łaźni lodowej, odfiltrowuje się wytrącony osad, przemywa etanolem i suszy pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 80°C, w ciągu 2 godzin i 30 minut.
Otrzymuje się w ten sposób 47,5 g produktu. Temperatura topnienia: 211°C.
1.2. [2-chloro-5-metoksy-4-(5-okso-4,5-dihydro-1,3,4-oksadiazol-2-ylo)fenylo]karbaminian fenylometylu
Do zawiesiny 37,7 g (0,175 mola) hydrazydu kwasu 4-amino-5-chloro-2-mctoksy-benzoesowego w 1200 ml dioksanu, znajdującej się w reaktorze o pojemności 3 l, mieszanej za pomocą mieszadła magnetycznego, w temperaturze pokojowej, w ciągu 1 godziny dodaje się kroplami 461 ml (0,875 mola) roztworu 1,93M fosgenu w toluenie.
Następnie, prowadzi się mieszanie w temperaturze pokojowej przez całą noc, po czym ogrzewa się w temperaturze 80°C w ciągu 1 godziny. Nadmiar fosgenu odpędza się w tej temperaturze przepuszczając przez 2 godziny strumień argonu. Po dodaniu 72 ml (0,7 mola) alkoholu benzylowego, prowadzi się dalsze ogrzewanie przez 1 godzinę w temperaturze 100°C. Po schłodzeniu mieszaniny i zatężeniu pod zmniejszonym ciśnieniem, uciera się ją z eterem izopropylowym. Otrzymane ciało stałe filtruje się i suszy. W ten sposób uzyskuje się 60,3 g produktu. Temperatura topnienia: 214°C.
1.3. Chlorowodorek [2-chloro-4-[4-(8-metylo-8-azabicyklo[3.2.1]okt-3-ylo]-5-okso-4,5-dihydro-1,3,4-oksadiazol-2-ilo]-5-metoksyfenylo]karbaminianu fenylometylu g (2,66 mmola) [2-chloro-5-metoksy-4-(5-okso-4,5-dihydro-1,3,4-oksadiazol-2-ilo)-fenylo]karbaminianu fenylometylu, 0,47 g (3,33 mmola) endo-8-metylo-8-azabicyklo[3.2.1]-oktan-3-olu oraz 1,05 g (4 mmole) trifenylofosfiny, rozpuszczonej w 15 ml tetrahydrofuranu, wprowadza się do okrągłodennej kolby trójszyjnej, o pojemności 50 ml po czym mieszaninę schładza się do temperatury 0°C, dodaje 0,63 ml, tzn. 0,70 g (4 mmole) azodikarboksylanu etylu i miesza się w temperaturze 40°C w ciągu 3 godzin i 30 minut.
Po odparowaniu rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość przenosi się do 15 ml mieszaniny eteru dietylowego i eteru diizopropylowego i ciało stałe odzyskuje się poprzez filtrację. Po przemyciu i wysuszeniu uzyskuje się 1,6 g ciała stałego. Chlorowodorek tego związku otrzymuje się w konwencjonalny sposób i uciera z acetonem i rekrystalizuje z etanolu. W ten sposób otrzymuje się 2,22 g soli.
1.4. 5-(4-amino-5-chloiO-2-metoksyfenylo)-3-(8-me'tylo-8-azabicyklo[3.2.1]okt-3-ylo|-1,3,4-oksadiazol-2(3H)-on
Do okrągłodennej kolby trójszyjnej, zawierającej 17 ml kwasu octowego, wprowadza się 0,94 g (1,76 mmola) chlorowodorku [2-chloro-4-[4-(8-metylo-8-azabicyklo[3.2.1]okt-3-ylo]-5-okso-ł,5-dihydro-1,3,4-oksadiazol-2-ilo]-5-metoksyfenylo]karbaminianu fenylometylu, po czym dodaje się 3,12 ml 33% kwasu bromowodorowego w kwasie octowym (tzn. 7 równoważników kwasu bromowodorowego) i miesza się przez 24 godziny.
Po dodaniu 20 ml eteru dietylowego, oddzielone na drodze filtracji ciało stałe, przemywa się eterem dietylowym i przenosi do wody, po czym dodaje się wodny roztwór amoniaku do uzyskania zasadowego pH, w wyniku czego wytrąca się bardzo drobny osad, który oddziela się poprzez filtrację. Po wysuszeniu otrzymuje się 0,45 g związku. Temperatura topnienia: 208°C.
186 894
Przykład 2 (związek nr 3)
Chlorowodorek 5-(8-amino-7-chloro-2,3-dihydro-1,4-benzodioksyn-5-ylo)-3-(8-azabicyklo-[3.2.1]okt-3-ylo]-1,3,4-oksadiazol-2(3H)-onu
2.1. [6-chloiO-8-[4-[8-[(1,1-dimetyloetoksy)karbonylo]-8-azabicyklo[3.2.1]okt-3-ylo]-5-okso-4,5-dihydro-1,3,4-oksadiazol-2-ilo]-2,3-dihydro-1,4-benzodioksyn-5-ylo]karbammian fenylometylu
Do okrągłodennej kolby wprowadza się 7,1 g (0,030 mola) endo-8-[( 1,1 -dimetyloetoksy)-karbonylo]-8-azabicyklo[3.2.1]oktan-3-olu, 10 g (0,025 mola) [6-chloro-8-(5-okso-4,5-dihydro-1,3,4-oksadi&zol-2-ilo)-2,3-dihydro-1,4-benzodioksyn-5-ylo)karbaminianu fenylometylu (wytworzonego z odpowiedniego benzoesanu metylu, zgodnie ze sposobem opisanym w etapach 1.1 i 1.2), 8,44 g (0,032 mola) trifenylofosfiny, 5,6 g (0,032 mola) azodikarboksylanu metylu oraz 400 ml suchego tetrahydrofuranu i miesza się w temperaturze pokojowej przez całą noc. Po odparowaniu rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny 50/50: octan etylu/heptan, w wyniku czego otrzymuje się 13,0 g związku. Temperatura topnienia: 210°C.
2.2. [6-chloro-8-[4t(8-yza0icyklo[3.2.1]okt-3-ylo--5-okso-4,5-dihydro4,3,4-aksadiαzol-2-ilo]-2,3-dihydro-1,4-benzodioksyn-5-ylo]karbaminian fenylometylu
Do okrągłodennej, trójszyjnej kolby o pojemności 500 ml, wprowadza się 13,75 g (0,022 mola) [6-chk-ro-8-[4(8-[4,1-dime-ak)etoksylkarbolwao--8-azabicyklca3.2.3]okt-3-yko]-5-okso-4,5-dihydro-1,3,4-oksadiazol-2-ilo]-2,3-dihydro-1,4-benzodioksyn-5-ylo]karbaminianu fenylometylu, rozpuszczonego w 150 ml chloroformu, po czym powoli dodaje się, w ciągu 20 minut, 17,05 ml (0,221 mola) kwasu trifluorooctowego, a następnie miesza się w ciągu 19 godzin. Po dodaniu kolejnej porcji 17,05 ml (0,221 mola) kwasu trifluorooctowego miesza się przez dalsze 5 godzin.
Następnie, mieszaninę zatęża się, a pozostałość krystalizuje się z 300 ml eteru dietylowego. Ciało stałe przenosi się do 100 ml wody, dodaje 3 ml 30% wodorotlenku sodu, ekstrahuje się mieszaninę za pomocą chloroformu, a odparowaną pozostałość uciera z eterem diizopropylowym. W ten sposób otrzymuje się 7,88 g związku. Temperatura topnienia: 140°C.
2.3. Chlorowodorek 5-(8-amino-7-chloro-2,3-dihydro-1,4-benzodioksyn-5-ylo)-3-(8-azabi-cyklo[3.2.1] okt-3-ylo] -1,3,4-oksadiazol-2(3H)-onu
W 10 ml kwasu octowego wytwarza się zawiesinę 0,88 g (1,72 mmola) [6-chloro-8-[4-(8-azabicyklo[3.2.1]okt-3-ylo]-5-okso-4,5-dihydro-1,3,4-oksadiazol-2-ilo]-2,3-dihydro-1,4-benzodioksyn-5-ylo]karbaminian fenylometylu, po czym dodaje do niej 2,2 ml 33% roztworu kwasu bromowodorowego w kwasie octowym i miesza się przez całą noc. Następnie, do tej mieszaniny dodaje się eter dietylowy, osad oddziela przez filtrację, przemywa eterem dietylowym i przenosi do wody, roztwór przemywa octanem etylu, 0,5 ml 30% wodnego roztworu wodorotlenku sodu, po czym tę mieszaninę ekstrahuje czterokrotnie chloroformem, fazę organiczną przemywa wodą, suszy nad siarczanem sodu, filtruje i odparowuje rozpuszczalnik. Pozostałość uciera się z eterem dietylowym, odsącza, przenosi do etanolu pod chłodnicą zwrotną i zadaje etanolowym roztworem chlorowodoru, w wyniku czego otrzymuje się 0,61 g chlorowodorku. Temperatura topnienia: 210°C.
Przykład 3 (związek nr 5)
Bromowodorek 5-(8-amino-7-chloro-2,3-dihydro-1,4-benzodioksyn-5-ylo)-3-(8-butylo-8-azabicyklo[3.2.1]okt-3-ylo]-1,3,4-oksadiazol-2(3H)-onu
3.1. [ 6-chloiO-8-{ 4-(8-l[lltylo-8-azabicyzioi3.2.1 ]okt-3-y lo)-5-llkso-4,5-dillyc^-o-ll3,4-oksa-diazol-2-ilo]-2,3-dihydro-1,4-benzodioksyn-5-ylo]karbaminian fenylometylu
Do okrągłodennej, trójszyjnej kolby o pojemności 100 ml, wprowadza się 1,54 g (3 mmole) [6-chloro-8-(8-azabicykla[3.2.1]ok-t3tylo)-5toksat4,5tdihycdo4,3,4-oksadiazol-2-ilo]-2,3-dihy-dro4,4tbenzodioksyn-5-ylo]kyr0amimanu fenalometalu oraz 1,2 g (12 mmoli) -rie-aloaminy, rozpuszczonej w 20 ml αcetoni-rylu, po czym powoli dodaje się 0,82 g (6 mmoli) 1-bromobu-anu, a następnie ogrzewa się mieszaninę w temperaturze 60°C w ciągu 20 godzin.
Następnie odparowuje się rozpuszczalnik, a pozas-yłość przenosi do wody i ekstrahuje za pomocą octanu etylu. Fazę organiczną przemywa się wodą i suszy, odparowuje rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na
186 894 żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny 95/5/0,5: chloroform/metanol/wodny roztwór amoniaku. W ten sposób otrzymuje się 1,25 g związku. Temperatura topnienia: 142°C.
3.2. Bromowodorek 5-(8kmiino-7-chk)ro-2,3-dihydrd-l,4-benz4)diokson-5-ylo--3-('8-butyl°-8-azabicyklo[3.2.1]okt-3-ylo]-1,3,4-oksadiazol-2(3H)-onu
Do okrągłodennej kolby o pojemności 50 ml, wprowadza się 1,2 g (2,11 mmola) [6-chloro-8-[4-(8-butylor8-azabicyklo[d.2.1]okt-3-ylo)-5-okso-4,5-dihydro-1,3,4-oksadiazol-2-ilo]-2,3rdi2ydro-1,4-benzodioksyn-5-ylo]karbamimanu fenylometylu, 12 ml kwasu octowego i 3 ml 33% kwasu bromowodorowego i otrzymany roztwór miesza się w temperaturze pokojowej przez 18 godzin.
Po dodaniu eteru dietylowego, ciało stałe oddziela się poprzez filtrację, przemywa eterem dietylowym i krystalizuje z 2-propanolu. W ten sposób otrzymuje się 0,92 g bromowodorku, który uciera się z etanolem, w wyniku czego otrzymuje się 0,79 g czystego związku. Temperatura topn-enia. >260°C.
Przykład 4 (związek nr 4)
5-y8°lmίno-7-chloro-2,3-dihydrϋ-1,4-behzod-oksyh-5rylo)-d-[8r(2r'fe'nyloetylo)r8r razab-cyklo[d.2.1]okt-3-ylo]-1,3,4-oksadiazol-2(3H)-on
4.1. [6-chloro-8-[4-[8-(2-fenyloetylo)r8razabicyklo[3.2.1]okt-3-ylo)-5-okso4,5-di2ydror -1,3,4-oksadiazol-2-ilo]-2,d-dihydro-1,4-benzodioksyn-5-ylo]karbamiman fenylometylu
Do okrągłodennej, trójszyjnej kolby o pojemności 100 ml, wprowadza się 1,33 g (2,6 mmola) [6-chloror8-[4-(8razab-cyklo[3.2.1]okt-3-ylo)-5-okso-4,5-dihydro1,3,4-oksadiazolr2r-lo]-2,d-dihydro-1,4rbehzod-oksynr5rylo]karbamin-anu fenylometylu, 1,05 g (10,4 mmola) trietyloaminy oraz 0,96 g (5,2 mmola) y2rbromoetylo)benzenu, rozpuszczonego w 20 ml acetonitrylu, a następnie ogrzewa się mieszaninę w temperaturze 60°C w ciągu 18 godzin.
Po dodaniu kolejnej porcji 0,48 g (2,6 mmola) (2-bromoetylo)benzenu, prowadzi się dalsze ogrzewanie w ciągu 5 godzin.
Następnie usuwa się rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość przenosi do wody i ekstrahuje za pomocą chloroformu. Fazę organiczną przemywa się wodą i suszy, odparowuje rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na kolumnie z żelem krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny 99/1/0,1: chloroform/metanol/wodny roztwór amoniaku. W ten sposób otrzymuje się 1,28 g produktu, a w wyniku krystalizacji z eteru diizopropylowego, uzyskuje się 1,18 g czystego związku. Temperatura topnienia: 118°C.
4.2. 5r(8-amίno-7-ehloro-2,3-dihydro-1,4-benzod-oksyn-5-ylo)-3-[8-(2-fenyloetylo)r8-azabi-cyklop .2.1]okt-3-ylo]-1 ,d,4-oksadiazol-2(3H)-on
Do okrągłodennej kolby o pojemności 50 ml, wprowadza się 1,18 g (1,91 mmola) [6rc2loro-8r[4r[8r(2rfenyloetylo)-8-azab-cyklo[d.2.1]okt-3-ylo]-5-okso-4,5-dihydro-1,3,4r -oksadiazolr2rilo]r2,U-di2ydro-1,4rbenzod-oksyn-5-ylo]karbamm-anu fenylometylu, 12 ml kwasu octowego oraz 2,95 ml kwasu bromowodorowego, rozpuszczonego w kwasie octowym, po czym roztwór miesza się w temperaturze pokojowej przez 18 godzin.
Po dodaniu eteru dietylowego, wytrącony osad, oddzielony na drodze filtracji, przemywa się eterem dietylowym i uzyskany w ten sposób surowy bromowodorek przenosi się do 13 ml wody i 20 ml chloroformu. Po dodaniu 0,5 ml 30% wodorotlenku sodu, mieszaninę ekstrahuje się za pomocą chloroformu, rozpuszczalnik odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość uciera się z eterem diizopropylowym. W ten sposób otrzymuje się 0,703 g czystego związku w postaci wolnej zasady. Temperatura topnienia: 227°C.
Przykład 5 (związek nr 7)
Chlorowodorek d-(8-azabicyklo[d.2.1]rkt-d-ylo]-5-(6-chloro-3,4-dihydro-2H-1-benzopiran-8^10)-1,3,4roksadiazol-2(dH)-onu
Do 100 ml tetrahydrofuranu wprowadza się 2,83 g (11,2 mmola) 5-(6-c2loro-3,4-dihydror2H-1rbehzopirah-8ryłlr)-1,3,4-oksadiazolr2(dH)-ohu (wytworzonego z odpowiedniego benzoesanu metylu, zgodnie ze sposobem opisanym w etapach 1.1 i 1.2), 2,54 g (11,2 mmola) endo-8r(1,1rdimetyloetoksykarbohylo)r8-azabi-yklo[3.2.1]oktah-3-olu oraz 4,11 g (15,68 mmola) trifenylrfosfmy, po czym mieszaninę schładza się do temperatury 0°C w atmosferze argonu.
186 894
Po dodaniu 3,0 ml azodikarboksylanu etylu, prowadzi się całonocne mieszanie w temperaturze pokojowej.
Po odparowaniu rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość przenosi się do 100 ml dichlorometanu, po czym dodaje się 17,3 ml kwasu trifluorooctowego i miesza przez 12 godzin.
Po zatężeniu mieszaniny do sucha, pozostałość przenosi się do 1N kwasu chlorowodorowego, przemywa za pomocą eteru dietylowego, a następnie octanu etylu, po czym do fazy wodnej dodaje się węglanu potasu i ekstrahuje za pomocą chloroformu. Fazę wodną przemywa się i suszy, odparowuje rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość przenosi się do etanolowego roztworu 1 równoważnika chlorowodoru, po czym mieszaninę zatęża się do sucha, a pozostałość rekrystalizuje się z mieszaniny 9/1 wody i 2-propanolu. Po filtracji i suszeniu uzyskuje się 1,8 g związku. Temperatura topnienia: 254°C.
Przykład 6 (związek nr 9)
Chlorowodorek 3-(8-butylo-8-azabicyklo[3.2.1]okt-3-ylo)-5-(6-chloro-3,4-dihydro-2H-1-benzopiran-8-ylo)-1,3,4-oksadiazol-2(3H)-onu
Mieszaninę 0,96 g (2,38 mmola) chlorowodorku 3-(8-azabicyklo[3.2.1]okt-3-ylo)-5-(6-chloro-3,4-dihydro-2H-1-benzopiran-8-ylo)-1,3,4-oksadiazol-2(3H)-onu, 0,28 ml, tzn. 0,36 g (2,62 mmola) bromobutanu, 0,72 g (5,24 mmola) węglanu potasu oraz 40 ml acetonitrylu ogrzewa się w temperaturze 60°C w ciągu 24 godzin.
Następnie, odparowuje się rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość przenosi do wody i ekstrahuje za pomocą chloroformu. Fazę organiczną przemywa się wodą i suszy, odparowuje rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na kolumnie krzemionkowej, eluując za pomocą dichlorometanu. Zasadę przenosi się do etanolowego roztworu 1 równoważnika chlorowodoru, po czym roztwór zatęża się, rekrystalizuje sól z 2-propanolu, odsącza i suszy. W ten sposób otrzymuje się 0,38 g związku. Temperatura topnienia: 242°C.
Przykład 7 (związek nr 10)
Chlorowodorek 3-(8-azabicyklo[3.2.1]okt-3-ylo]-5-(5-chloro-2,3-dihydrobenzofuran-7-ylo)-1,3,4-oksadiazol-2(3H)-onu
Do 120 ml tetrahydrofuranu wprowadza się 3,58 g (15 mmoli) 5-(--^--^liłcn^o^'^s/^^^<dihydro-benzofuran-7-ylo)-1,3,4-oksadiazol-2(3H)-onu (wytworzonego z odpowiedniego benzoesanu metylu, zgodnie ze sposobem opisanym w etapach 1.1 i 1.2), 3,41 g (15 mmoli) endo-8-(l,1-dimetyloetoksykarlbonylo)-8-azabicyklo[3.2.1]oktan-3-olu oraz 5,51 (21 mmoli) trifenylofosfiny, po czym mieszaninę schładza się do temperatury 0°C w atmosferze argonu. Po dodaniu 4,0 ml, tzn. 4,44 g (25,5 mmola) azodikarboksylanu etylu, prowadzi się całonocne mieszanie w temperaturze pokojowej.
Po odparowaniu rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość przenosi się do 150 ml dichlorometanu, po czym dodaje się 23,1 ml kwasu trifluorooctowego i miesza przez 12 godzin. Po zatężeniu mieszaniny do sucha, pozostałość przenosi się do 1N kwasu chlorowodorowego, przemywa za pomocą eteru dietylowego, a następnie octanu etylu, po czym do fazy wodnej dodaje się węglanu potasu do uzyskania pH=10 i ekstrahuje się mieszaninę za pomocą chloroformu. Fazę organiczną przemywa się i suszy, odparowuje rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość przenosi się do etanolowego roztworu 1 równoważnika chlorowodoru, po czym mieszaninę zatęża się do sucha, a pozostałość rekrystalizuje się z mieszaniny 49/1: 2-propanol/woda. Po filtracji i suszeniu uzyskuje się 1,7 g związku. Temperatura topnienia: >260°C.
Przykład 8 (związek nr 11)
Chlorowodorek 3-[8-(2-fenyloe1ylo)-8-azabicyklo[3.2.l]okt-3-ylo]-5-(--chloro-2,3-dihydro-benzoturan-7-ylo)-1,3,4-oksadiazol-2(3H)-onu
Mieszaninę 0,80 g (2,08 mmola) chlorowodorku 3-(8-azabicyklo[3.2.1]okt-3-ylo]-5-(5-chloro-2,3-dihydrobenzofuran-7-ylo)-1,3,4-oksadiazol-2(3H)-onu, 0,31 ml, tzn. 0,43 g (2,29 mmola) (2-bromoetylo)benzenu, 0,63 g (4,58 mmola) węglanu potasu oraz 30 ml acetonitrylu ogrzewa się w temperaturze 60°C przez 24 godziny.
186 894
Po odparowaniu rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość przenosi się do wody i ekstrahuje za pomocą chloroformu. Fazę organiczną przemywa się i suszy, odparowuje rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na kolumnie z żelem krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny 98/2: dichlo-rometan/etanol. Zasadę przenosi się do etanolowego roztworu 1 równoważnika chlorowodoru, po czym roztwór zatęża się, rekrystalizuje sól z etanolu, odsącza i suszy. W ten sposób otrzymuje się 0,84 g związku. Temperatura topnienia: 266°C.
Przykład 9 (związek nr 15)
Bromowodorek 5-(4-amino-5-cbloro-2-metoksyfenylo)-3-(8-azabicyklo[3.2.1]okt-3-ylo]-1,3,4-oksadiazol-2(3H)-onu
1. [2-chloro-4-[4-(8-azabicyklo[3.2.1]okt-3-ylo]-5-okso-4,5-dihydro-1,3,4-oksadiazol-2-ilo]-5-metoksyfenylo]karbaminian fenylometylu
Do okrągłodennej, trójszyjnej kolby o pojemności 100 ml, wprowadza się 5,78 g (15 mmoli) [2-chloro-5-metoksy-4,5-dihydro-1,3,4-oksadiazol-2-ilo)fenylo]karbaminianu fenylometylu, 6,0 g (23 mmole) trifenylofosfiny oraz 3,5 g (15 mmoli) 8-[(1,1-dimetyloetoksy)karbonylo]-8-azabicyklo[3.2.1]oktan-3-olu, rozpuszczonego w 50 ml tetrahydrofuranu, a następnie roztwór schładza się do temperatury 0°C, po czym dodaje się kroplami 3,64 ml azodikarboksylanu etylu. Kiedy mieszanina osiągnie temperaturę 20°C, wówczas prowadzi się mieszanie przez 3 godziny. Po odparowaniu rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość przenosi się do 50 ml dichlorometanu, po czym w temperaturze 0°C wprowadza się 25 ml kwasu trifluorooctowego. Otrzymany roztwór miesza się w temperaturze pokojowej przez 4 godziny.
Następnie, rozpuszczalnik odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem, dodaje 50 ml wody i 100 ml eteru dietylowego, a wytrącony osad oddziela się przez filtrację, po czym przemywa za pomocą eteru dietylowego i suszy.
W ten sposób uzyskuje się 5,0 g białego ciała stałego. Temperatura topnienia: 156-157°C.
9.2. Bromowodorek 5-(4-amino-d-chloro-b-mktokdyfenylo)-3y(k)azabicyklo[3.2.1[okt-3-ylo]-1,3,4-oksadiazol-2(3H)-onu
Do okrągłodennej kolby o pojemności 25 ml, wprowadza się 5,00 g (10,6 mmola) [2-cldoro-4-j4-(^-az.abic\vklo[3.2.1]okt~3-ylol-5-okso-4,5-dihYdro-1,3,4-oksadiazol-2-ilo]-5-metoksyfenylo]karbaminianu fenylometylu, rozpuszczonego w 10 ml 33% kwasu bromowodorowego w kwasie octowym, po czym miesza się w temperaturze pokojowej przez 24 godziny.
Następnie, dodaje się eter dietylowy, a wytrącony osad oddziela się przez filtrację i przemywa kilkakrotnie za pomocą eteru. W ten sposób uzyskuje się 4,2 g związku. Temperatura topnienia: 235-237°C.
Przykład 10 (związek nr 13) (-)-biswinian 5-(4-amlno-5-chloro-2-metoksyfenylo)-3-[8-[1-[5-[4-(dimetvloamino)-plpervdyn-1-vlo]-5-kksopentvlo]-8-azabicvklo[3.2.1]okt-3-ylo]-1,3,4-oksadlazol-2(3H)-onu
Do okrągłodennej, trójszyjnej kolby o pojemności 25 ml, wprowadza się 0,5 g (1,16 mmola) bromowodorku 5 -(4-amino-5 -chlora^-metoksyfenylojw-^-azabicyklo [3.2.1] okt-3 -ylo]- 1,3,4-oksa-diazol-2(3H)-onu, 0,286 g (1,16 mmola) 1-(5-chloro-1-oksopentVlk)-N,N-dimetvlopiperydyno-4-aminy oraz 0,484 ml (3,48 mmola) trietyloaminy, rozpuszczonych w 10 ml N,N-dimetylo-formamidu i ogrzewa się mieszaninę pod chłodnicą zwrotną przez 18 godzin.
Następnie, odparowuje się rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, dodaje wodę i ekstrahuje mieszaninę za pomocą dichlorometanu. Następnie, odparowuje się rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na kolumnie z żelem krzemionkowym, eluując najpierw za pomocą mieszaniny 90/10: dichlorometan/metanol, a następnie za pomocą mieszaniny 80/20/2: dichlorometan/metanol/wodny roztwór amoniaku. W ten sposób otrzymuje się olej, który poddaje się reakcji z dwoma równoważnikami kwasu winowego, w wyniku czego otrzymuje się 0,35 g białego ciała stałego. Temperatura topnienia: 198-201°C.
Przedstawiona dalej tabela ilustruje chemiczne struktury i fizyczne właściwości kilku związków według niniejszego wynalazku.
186 894
(I)
Nr OR, X. Χ2 X3 R2 Sól t.t. °C
1 OCH3 H nh2 Cl -ch3 - 208
2 -O(CH 2)2O- NH2 Cl -ch 2C6H5 - 185
3 -O(CH2)2O- NH2 Cl H HCl 210
4 -O(CH2)2O- NH2 Cl -CH 2CH2C6H 5 - 227
5 -O(CH2)2O- NH2 Cl -CH2CH2CH 2CH 3 HBr >260
6 -O(CH2)2O- NH2 Cl -CH(CH 3)2 - 254
7 -O(CH2)-- H Cl H HCl 254
8 -O(CH2)3- H Cl -ch 2ch2c 6h 5 HCl 261
9 -O(CH2)3- H Cl -CH2CH 2CH2CH 3 HCl 242
10 -O(CH2)2- H Cl H HCl >260
11 -O(CH2)2- H Cl -CH2CH 2C6H5 HCl 266
12 -O(CH2)2- H Cl -CH2CH 2CH 2CH 3 HCl 238
13 -OCH3 H nh2 Cl * Win 198-201
14 -OCH3 H NH2 Cl -CH2CH 2CH2CH 3 - 166
15 -och3 H NH2 Cl H HBr 235-237
W kolumnie sól, - oznacza związek w postaci zasady, HCl oznacza chlorowodorek, HBr oznacza bromowodorek, a Win. oznacza winian * w związku nr 13, R2 oznacza grupę 5-[4-(dimetyloamino)-1-piperyjylo]-5-oksopentylową
Związki według niniejszego wynatazku zostały poddane testom, który wykazały ich wartość jako teczniczo aktywnych substancji.
I tak, związki wedłuw nάnigjzzego węgio tezku zostuCy przebadam', jeśli chodzś o ich o owinowactwo do receptorów 5 -HT4 w prążkowiu świnki morskiej, zgodnie ze sposobem opisanym, przez Grossman'a i innych, w Br. J. ΡΟζιζζ^Ι., (i993), 109, 6I8-624.
Świnki morskie (Hartley, Chartes River, Francja) o wedkn 300 do 400 g uśmiercano, ich mózgi usuwano i wycinano prążkowie, po czym zamrażano w temperaturze -80°C.
W dniu eksperymentu tkankę ogrzewano do temperatury +4°C w 33 objętoś^ach buforu HEPES-NaOH (50 mM, pH=7,4 w temperaturze 20°C), mieszaninę homogenizowano z zastosowaniem młynka Potytron™, homogenat odwirowywano przy 48 000 x g prkek I0 minut, granutkę odzyskiwano i ponownie roztwarzano, następnie zawiesinę ponownie wirowano w ten sam sposób i finatną granutkę ponownie roktwerkano w buforze HEPES-NaOH, w proporcji 30 mg tkanki na mt. i00 pt tej zawiesiny błony inkuCowano w remanrαrurke 0°C w ciągu i20 minut, w obecności [3H]GRii3808 (tigand opisany w wyżej wspominanym artykute, aktywność specyficzna 80-85 Ci/mmot) w końcowej objętości i mt buforu HEPES-NaOH (50 mM, pH=7,4), w obecności tub pod nieobecność testowanego związku. Inkubację zatrzymywano poprzez fittragję na fibrze W0atmen'a GF/B, poddanego uprzednio działaniu 0,i% potierytenoimiśy, przy czym każdą z probówek przemywano 4 mt buforu w tnmanrarurkn 0°C, przeprowadzano datszą fitUncję, a pozostawioną na fibrze radioaktywność mierzono scyntygrafią cieczową.
Nie specyficzne wiązanie okrnśtαśo w obecności 30 μΜ snrotoniny·. Specyficzne wiązanie stanowi 90% całkowitej radioaktywności odzyskanej na fittrze.
186 894
Dla każdego ze stężeń testowanego związku został określony procent zahamowania specyficznego wiązania [3H]GR113808, a następnie IC50, stężenie testowanego związku, które hamuje specyficzne wiązanie w 50%.
Wartości IC50 najbardziej aktywnych związków wynoszą od 1,3 do 340 nM.
Związki według niniejszego wynalazku były również przedmiotem badań, jeśli chodzi o ich agonistyczne lub antagonistyczne działania w stosunku do receptorów 5-HT4 w przełyku szczura, zgodnie ze sposobem opisanym przez Baxter'a i innych w Naunyn Schmied. Arch. Pharmacol, (1991), 343, 439.
Zostały zastosowane osobniki męskie szczurów Sprague-Dawley, ważące 300-450 g. Fragment około 1,5 cm z końcowej części przełyku został szybko usunięty, została usunięta warstwa mięśniowa, a wewnątrzmięśniowa błona śluzowa została otworzona wzdłużnie, zawieszona w zaizolowanym zbiorniku narządów, zawierającym roztwór Krebs’a-Henseleit’a o temperaturze 32°C, utleniony strumieniem karbogenu (95% O2 i 5% CO2) i podłączona do izometrycznego przetwornika pod naprężeniem podstawowym wynoszącym 0,5 g. Skurcz tkanki był wywoływany poprzez dodanie 0,5 μΜ karbacholu i po odczekaniu na stabilizację skurczu (15 min), preparat był wystawiany na działanie serotoniny (1 μΜ), w celu ilościowego określenia maksymalnego rozluźnienia. Po 20 minutach od przemycia tkanki, dodano kolejne 0,5 μΜ karbacholu i preparat poddano działaniu testowanego związku w zwiększających się, kumulujących stężeniach od 0,1 do 1 μΜ. Związki, które wywołują rozluźnienie są uznawane za antagonistów 5-HT4.
Dla związków, które nie wywołują rozluźnienia preparat został poddany działaniu serotoniny w zwiększających się, kumulujących stężeniach od 0,1 nM do stężenia, które wywołuje maksymalne rozluźnienia i porównywano wówczas krzywą rozluźnienia, spowodowanego serotoniną, z krzywą standardową wyznaczoną w obecności wymienionego związku. Jeśli jego obecność wywoływała przesunięcie krzywej na prawo, testowany związek był uznawany za antagonistę 5-HT4.
Wyniki tych dwóch biologicznych testów wskazują, że związki według niniejszego wynalazku są silnymi ligandami receptorów serotoninergicznych, typu 5-HT4 oraz że, działają one na te receptory bądź jako agoniści, bądź antagoniści.
I w końcu, związki według niniejszego szynalazkn zazstały poddane badaniom in vitro, jeśli chodzi o ich powinowactwo do receptorów histaminernίcznkch H3 mózgu szczura, zasadniczo, jak zostało to opisane przez A. Korte'a i innych w Biochem. Phys. Res. Commun., (1990), 160, 979-986 oraz R.E. West'a i innych, w Mol. Pharmacol., (1990), 38, 610-613.
Męskie osobniki szczurów Sprague Dawley (OFA, Iffa Credo, Francja), ważące 250-300 g, uśmiercano i ich mózgi usuwano. Tkanki homogenizowano z zastosowaniem młynka Polytron™ (pozycja 7 na 20 sek) w 20 objętościach bufora Tris-HCl (50 mM, pH=7,4, w temperaturze 22°C). Homogenat odwirowywano przy 1000 x g przez 10 minut, a następnie supernatant ponownie wirowano przy 45 000 x g przez 20 min, w temperaturze 4°C. Następnie, granulkę przemywano poprzez ponowne roztworzenie w buforze i homogenizowanie i odwirowanie jej. Finalną granulkę ponownie roztwarzano w buforze w proporcji 100 mg wyjściowej tkanki na ml, a następnie dzielono na 11 ml równe frakcje, które zamrażano w temperaturze -80°C. W dniu eksperymentu zawiesinę błony inkubowano w ciągu 60 minut, (100 μΐ, 300-400 μg białka) w temperaturze 30°C, w obecności 0,5 nM [^Na-metylohistaminy (specyficzna aktywność 75-80 Ci/mmol), New England Nuclear, Du Pont de Nemours, Boston, USA) w końcowej objętości 500 μΐ bufora Tris-HCl, w obecności lub pod nieobecność testowanego związku. Inkubację zatrzymywano poprzez filtrację na filtrze Whatman'a GF/B™, poddanego uprzednio działaniu polietylenolmmk (0,4%). Każdą z probówek przemywano trzykrotnie za pomocą 4 ml zimnego buforu Tris-HCl (0°C). Następnie, filtry suszono w piecu w temperaturze 120°C przez 5 minut. Radioaktywność pozostawioną na filtrach mierzono scyntygrafią cieczową. Nie specyficzne wiązanie określano w obecności 10 μM tlaμoramidu (N-cykloheksylo-4-(1H-imldazol-4-ilo)piporydyno-1-karbatioamida).
Dla każdego ze stężeń testowanego związku obliczono procent zahamowania specyficznego wiązania [3H]N“-metklohlstamink, a następnie określano IC50, stężenie związku, które hamuje wiązanie w 50%.
186 894
Wartości IC 50 najbardziej aktywnych związków w tym teście wynosiły około 35 nM.
Wyniki różnych biologicznych testów, przeprowadzonych ze związkami według niniejszego wynalazku, wskazują, że są one Ugandami receptorów 5-HT4 i/lub receptorów H3.
Wyniki te wskazują, że związki mogą być stosowane w leczeniu zaburzeń i zapobieganiu zaburzeniom, w których pośredniczą receptory 5-HT4 i/lub receptory H3, a zwłaszcza jeśli chodzi o centralny system nerwowy, system żołądkowo-j elitowy, system niższych narządów moczowych lub system kardionaczyniowy.
Jeśli chodzi o centralny system nerwowy, te zaburzenia i dolegliwości obejmują zwłaszcza zaburzenia neurologiczne i psychiatryczne, takie jak zaburzenia pojmowania, psychozy, modele zachowań natrętnych i obsesyjnych oraz stany depresji i niepokoju, zaburzenia pojmowania obejmują, na przykład brak pamięci i niemożność skupienia, stany demencji (demencje starcze, takie jak choroba Alzheimera lub demencje związane z wiekiem), braki mózgowonaczyniowe i choroba Parkinsona. Psychozy obejmują, na przykład paranoję, schizofrenię, stan pobudzenia maniakalnego i autyzm. Modele zachowań natrętnych i obsesyjnych obejmują, na przykład zaburzenia jedzenia, takie jak bulimia lub utrata apetytu. Stany depresji i niepokoju obejmują, na przykład niepokoje typu periodycznego (przed operacją chirurgiczną, przed leczeniem dentystycznym, itd) oraz niepokoje wywołane uzależnieniem lub wychodzeniem z uzależnienia od alkoholu i leków. I w końcu, należy wymienić również stan pobudzenia maniakalnego, epilepsję, zaburzenia snu, zaburzenia związane z sezonowością i migrenę.
Jeśli chodzi o zaburzenia systemu żołądkowo-jelitowego, te zaburzenia i dolegliwości obejmują, intern alia, bezpośrednie lub pośrednie zaburzenia gastroruchliwości przełyku, żołądka lub jelita, nudności, specyficzne choroby, takie jak niestrawność, wrzody, odpływ zołądkowo-przełykowy, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, zespół nadwrażliwości jelita grubego, zaburzenia wydzielania jelitowego, biegunka, na przykład wywołana przez cholerę lub zespół rakowiaka z przerzutami oraz zaburzenia, które mogą, ale nie muszą być związane z zanieczyszczeniem atmosferycznym, takie jak astma, katar i trudności w oddychaniu.
Jeśli chodzi o system niższych narządów moczowych, zaburzenia te i dolegliwości obejmują w szczególności nietrzymame moczu, bolesne oddawanie moczu oraz zatrzymanie moczu.
Jeśli chodzi o system kardionaczyniowy, zaburzenia te i dolegliwości obejmują w szczególności patologie związane, bezpośrednio lub pośrednio, z arytmią sercową, z nadciśnieniem, z niedokrwieniem, z załamaniem mięśnia sercowego, z niestałą dusznicą bolesną, problemy reokluzji po rekanalizacji, na przykład po leczeniu fibrynolitycznym lub rozpuszczaniem skrzepi iny, plastykę naczyń lub chirurgię serca. Jaskra należy również do zaburzeń, które mogą być leczone związkami według niniejszego wynalazku.
Związki według niniejszego wynalazku mogą występować we wszystkich formach kompozycji, odpowiednich do jelitowego lub pozajelitowego podawania, takich jak tabletki, tabletki powleczone cukrem, kapsułki żelatynowe, kapsułki opłatkowe, zawiesiny, nadające się do picia lub iniekcji lub roztwory, takie jak syropy lub fiolki, itd., w połączeniu z odpowiednimi zarobkami i dozowane tak, aby pozwalały na dzienne podawanie w ilości od 0,001 do 20 mg/kg.

Claims (7)

1. Związek w postaci czystegz izomerz geometrycznego lnb optyc znego, lub m ieszaniny izomerów, odpowiadający wzcrcwi cgótnemy (I);
(I) w którym
Ri oznacza grypę (Ci-C4atkitową tub (C3-C7)syktoatkitometytową,
Xi oznacza wodór tub atom chlorowca tub grypę (Ci-C^atkoksytową, tub atternatywnie
ORi oraz Xi razem oznaczają grupę o wzorze -OCH2O-, -O(CH2)2, -O(CH2)3-, -O(CH2)2Otub -O(CH2)3O-,
Χ2 oznacza atom wodoru tub grupę aminową,
Χ3 oznacza wodór tub atom chtorowca, a
R2 oznacza atom wodoru, grupę (Ci-C6)atkitową, grupę fenylo(Ci-C4)atkitową tub grupę o wzorze ogótnym -(CH 2)nCO-Z, w której n oznacza ticzbę I-6, a Z oznacza grupę i-piperydylową tub ^(dimetytoammoj-i-piperydytową w postaci wotnej zasady tub farmasnutysznin dopuszczatnej soti addycyjnej z kwasem.
2. Związek według zastrz. i, znamienny tym, że R 2 oznacza grupę butylową.
3. Związek według zastrz. i, znamienny tym, ze R2 oznacza grupę 2-fenytontytową.
4. Związek według zastrz. i, znamienny tym, że R2 oznacza grupę 4-[4-(dimetytoamino)- i -piperydyto] -4-oksobutylową, grupę 5-[4-(dimntytoamino)-1 -pipcrydylo]-5-oksopentyIową tub grupę 6-[4-(dimntyloamino)-1-pipnrydyto]-6-oksohnksytową.
5. Sposób wytwarzania związków według zastrz. i, znamienny tym, że ester o wzorze ogótnym (II)
OR3 (II) w którym Ri, Xi, X 2 oraz Χ3, oznaczają jak zdefiniowano w zastrz. i, a R3 oznacza grupę metytową tub etytową, reaguje z hydratem hydrazyny, w cetu otrzymania hydrazydu o wzorze ogótnym (III),
186 894 który cyklizuje do oksadiazolu o wzorze ogólnym (IV) reaguje z hydratem hydrazyny w celu otrzymania hydrazydu o wzorze ogólnym (III),
X3
X2
ORi (m;
który cyklizuje do oksadiazolu o wzorze ogólnym (IV) bądź z użyciem fosgenu, bądź z użyciem chloromrówczanu fenylu, po czym oksadiazol o wzorze ogólnym (IV) reaguje z tropanolem o wzorze ogólnym (V)
R2 w którym R 2 oznacza jak zdefiniowano dla wzoru ogólnego (I), ale nie oznacza atomu wodoru lub alternatywnie oznacza grupę zabezpieczającą (1,1-dimetyloetoksy)karbonylową, w obecności trifenylofosfiny oraz azodikarboksylanu etylu, po czym, o ile jest to konieczne, usuwa się grupę zabezpieczającą azot w pierścieniu tropanowym za pomocą kwasu trifluoro-octowego, w celu otrzymania związku o wzorze ogólnym (I), w którym R2 oznacza atom wodoru i, o ile jest to pożądane, otrzymany związek poddaje się reakcji z pochodną o wzorze ogólnym R2-X, w którym X oznacza grupę opuszczającą, a R 2 oznacza jak zdefiniowano dla wzoru ogólnego (I), ale nie oznacza atomu wodoru.
186 894
6. Produkt medyczny, znamienny tym, że zawiera związek określony w zastrz. 1-4.
7. Kompozycja farmaceutyczna, znamienna tym, że zawiera związek określony w zastrz. 1-4, w połączeniu z zaróbką.
PL98336315A 1997-04-18 1998-04-15 Pochodne 5-arylo-3-(8-azabicyklo[3.2.1] okt-3-ylo)-1,3,4-oksadiazol-2-(3H)-onu, jako ligandy receptora 5-HT PL186894B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
FR9704802A FR2762316B1 (fr) 1997-04-18 1997-04-18 Derives de 5-aryl-3-(8-azabicyclo[3.2.1] octan-3-yl)-1,3,4- oxadiazol-2(3h)-one, leur preparation et leur application en therapeutique
PCT/FR1998/000754 WO1998047898A1 (fr) 1997-04-18 1998-04-15 Derives de 5-aryl-3-(8-azabicyclo(3.2.2)oct-3-yl)-1,3,4-oxadiazol-2(3h)-one en tant que ligands des recepteurs 5-ht4

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL336315A1 PL336315A1 (en) 2000-06-19
PL186894B1 true PL186894B1 (pl) 2004-03-31

Family

ID=9506076

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL98336315A PL186894B1 (pl) 1997-04-18 1998-04-15 Pochodne 5-arylo-3-(8-azabicyklo[3.2.1] okt-3-ylo)-1,3,4-oksadiazol-2-(3H)-onu, jako ligandy receptora 5-HT

Country Status (32)

Country Link
US (1) US6255319B1 (pl)
EP (1) EP0975631B1 (pl)
JP (1) JP2001521542A (pl)
KR (1) KR20010006452A (pl)
CN (1) CN1260794A (pl)
AR (1) AR012458A1 (pl)
AT (1) ATE206424T1 (pl)
AU (1) AU742666B2 (pl)
BG (1) BG64053B1 (pl)
BR (1) BR9808926A (pl)
CA (1) CA2286106A1 (pl)
CO (1) CO4750656A1 (pl)
CZ (1) CZ289154B6 (pl)
DE (1) DE69801905T2 (pl)
DK (1) DK0975631T3 (pl)
EE (1) EE03769B1 (pl)
ES (1) ES2165162T3 (pl)
FR (1) FR2762316B1 (pl)
HU (1) HUP0002456A3 (pl)
IL (1) IL132352A0 (pl)
NO (1) NO995040L (pl)
NZ (1) NZ500396A (pl)
PL (1) PL186894B1 (pl)
PT (1) PT975631E (pl)
RU (1) RU2186066C2 (pl)
SI (1) SI0975631T1 (pl)
SK (1) SK283441B6 (pl)
TR (1) TR199902600T2 (pl)
TW (1) TW502005B (pl)
UA (1) UA57071C2 (pl)
WO (1) WO1998047898A1 (pl)
ZA (1) ZA983257B (pl)

Families Citing this family (8)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
GB0211230D0 (en) * 2002-05-16 2002-06-26 Medinnova Sf Treatment of heart failure
EP1610789B1 (en) * 2003-03-26 2010-07-21 Merck Sharp & Dohme Corp. Bicyclic piperidine derivatives as melanocortin-4 receptor agonists
CA2545513C (en) * 2003-11-18 2013-01-08 Boehringer Ingelheim International Gmbh Solid pharmaceutical preparation form
US7737163B2 (en) 2004-06-15 2010-06-15 Pfizer Inc. Benzimidazolone carboxylic acid derivatives
MXPA06014486A (es) 2004-06-15 2007-03-01 Pfizer Derivados de acido carboxilico de bencimidazolona.
SE532388C2 (sv) * 2008-03-14 2010-01-12 Tetra Laval Holdings & Finance Förpackningslaminat och -behållare med två separata gasbarriärskikt samt metod för deras framställning
JP6348568B2 (ja) 2013-03-15 2018-06-27 モンサント テクノロジー エルエルシー 線虫害虫防除のためのn−,c−二置換アゾール
GB201814151D0 (en) 2018-08-31 2018-10-17 Ucl Business Plc Compounds

Family Cites Families (5)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
ATE182591T1 (de) * 1991-09-12 1999-08-15 Smithkline Beecham Plc 5-ht4 rezeptor antagonisten
PH31171A (en) * 1992-02-04 1998-03-20 Esai Co Ltd Aminobenzonic acid derivatives useful for treatinggastrointestinal conditions.
NZ246915A (en) * 1992-02-06 1996-05-28 Smithkline Beecham Plc Benzopyran, benzothiopyran and benzofuran derivatives, preparation and pharmaceutical compositions thereof
JP3235913B2 (ja) * 1993-07-30 2001-12-04 エーザイ株式会社 アミノ安息香酸誘導体
PL186204B1 (pl) * 1995-11-09 2003-11-28 Sanofi Synthelabo Pochodne 5-fenylo-3-(piperydyn-4-ylo)-1,3,4-oksadiazol-2(3H)-onu do stosowania jako ligandy receptora 5-HT lub H

Also Published As

Publication number Publication date
FR2762316A1 (fr) 1998-10-23
BG103810A (en) 2000-06-30
EE03769B1 (et) 2002-06-17
EE9900487A (et) 2000-06-15
CO4750656A1 (es) 1999-03-31
KR20010006452A (ko) 2001-01-26
SK142699A3 (en) 2000-05-16
EP0975631A1 (fr) 2000-02-02
EP0975631B1 (fr) 2001-10-04
AU742666B2 (en) 2002-01-10
SI0975631T1 (en) 2002-06-30
CZ364199A3 (cs) 2000-03-15
AR012458A1 (es) 2000-10-18
DE69801905T2 (de) 2002-07-04
FR2762316B1 (fr) 1999-12-17
ATE206424T1 (de) 2001-10-15
SK283441B6 (sk) 2003-07-01
WO1998047898A1 (fr) 1998-10-29
PL336315A1 (en) 2000-06-19
JP2001521542A (ja) 2001-11-06
PT975631E (pt) 2002-03-28
NO995040L (no) 1999-12-16
NZ500396A (en) 2001-04-27
DK0975631T3 (da) 2002-01-28
TW502005B (en) 2002-09-11
BG64053B1 (bg) 2003-11-28
CA2286106A1 (en) 1998-10-29
AU7341598A (en) 1998-11-13
DE69801905D1 (de) 2001-11-08
ZA983257B (en) 1998-10-19
IL132352A0 (en) 2001-03-19
BR9808926A (pt) 2000-08-01
ES2165162T3 (es) 2002-03-01
US6255319B1 (en) 2001-07-03
HUP0002456A3 (en) 2001-03-28
NO995040D0 (no) 1999-10-15
CZ289154B6 (cs) 2001-11-14
RU2186066C2 (ru) 2002-07-27
CN1260794A (zh) 2000-07-19
UA57071C2 (uk) 2003-06-16
HUP0002456A2 (hu) 2000-12-28
TR199902600T2 (xx) 2000-03-21

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US5929089A (en) 5-phenyl-3-(piperidin-4-yl)-1,3,4-oxadiazol-2(3H)-one derivatives for use as 5-Ht4 or H3 receptor ligands
AU642178B2 (en) New tricyclic compounds
US5491148A (en) Isoquinolinone and dihydroisoquinolinone 5-HT3 receptor antagonists
JPH04290884A (ja) α−オキソアセトアミド誘導体
SK278812B6 (sk) Derivát kyseliny 2,3-dihydro-2-oxo-1h-benzimidazol
BRPI0611885A2 (pt) moduladores opióides tricìclicos
WO2004043960A1 (en) 1,4-diazabicyclo (3,2,2)nonane derivatives, preparation and therapeutical use thereof
CZ241994A3 (en) Derivatives of imidazol-4-ylpiperidine, process of their preparation and pharmaceutical compositions containing thereof
JP2001520231A (ja) ベンゾオキサジン誘導体、その製造およびその治療における適用
SK34196A3 (en) Piperidine derivatives, preparation method thereof, piperidine derivatives as medicaments and pharmaceutical compositions containing these derivatives
PL186894B1 (pl) Pochodne 5-arylo-3-(8-azabicyklo[3.2.1] okt-3-ylo)-1,3,4-oksadiazol-2-(3H)-onu, jako ligandy receptora 5-HT
US20040127491A1 (en) Novel diazabicyclic biaryl derivatives
EP0711299B1 (en) AZABICYCLOALKYL DERIVATIVES OF IMIDAZO(1,5-a)INDOL-3-ONE AS 5HT 3 ANTAGONISTS
US5958945A (en) Naphthamide derivatives of 3-beta-amino azabicyclo octane or nonane as neuroleptic agents
IE911627A1 (en) Novel tricyclic compounds
MXPA99009506A (en) 5-aryl-3-(8-azabicyclo(3.2.2)oct-3-yl)-1,3,4-oxadiazol-2(3h)-one derivatives as 5-ht4 receptor ligands
JP2002504896A (ja) 5−フェニル−1,3,4−オキサジアゾール−2(3h)−オン誘導体およびそれらの5−ht4リガンドとしての使用
JP4242929B2 (ja) 3−(ピロリジン−3−イル)−1,3,4−オキサジアゾール−2(3h)−オン誘導体および5−ht4リガンドとしての使用

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20060415