PL180769B1

PL180769B1 - Postać dawkowana do miejscowego leczenia stanów powodowanych przez drobnoustroje, sposób sterylizacji obiektów i kompozycja sterylizująca

Info

Publication number: PL180769B1
Application number: PL95316033A
Authority: PL
Inventors: Nigel Benjamin; Hamish Dougall
Original assignee: Univ Aberdeen
Priority date: 1994-02-21
Filing date: 1995-02-17
Publication date: 2001-04-30
Also published as: JPH09508921A; CN1144484A; PL316033A1; ATE264685T1; EP0746327A1; JP3875262B2; CA2183549A1; ES2218541T3; DE69532921D1; AU1669995A; DE69532921T2; CA2183549C; FI114852B; NO311494B1; WO1995022335A1; NO963446L; CZ245696A3; EP0746327B1; FI963232A; KR100385297B1

Abstract

1. Postac dawkowana do miejscowego leczenia stanów powodowanych przez drobnoustroje w organiz- mach ludzi lub zwierzat, znamienna tym, ze jako substancje czynne zawiera umieszczone w osobnych farmace- utycznie dopuszczalnych nosnikach lub rozcienczalnikach farmaceutycznie dopuszczalny kwas organiczny jako srodek zakwaszajacy oraz farmaceutycznie dopuszczalne zródlo jonów azotynowych lub ich azotanowego prekursora, przy czym kwas organiczny jest obecny w ilosci zmniejszajacej odczyn otoczenia, w którym postac dawkowana jest stosowana, do wartosci pH ponizej 4. 6. Sposób sterylizacji obiektów droga nanoszenia na obiekty kompozycji sterylizujacej, znamienny tym, ze sterylizowany obiekt kontaktuje sie z kompozycja sterylizujaca wytworzona przez zmieszanie farmaceutycz- nie dopuszczalnego kwasu organicznego jako srodka zakwaszajacego oraz farmaceutycznie dopuszczalnego zródla jonów azotynowych lub ich azotanowego prekursora w cieklym nosniku lub rozcienczalniku, przy czym to mieszanie prowadzi sie w zetknieciu ze sterylizowanym obiektem, a kwas organiczny stosuje sie w ilosci zmniejszajacej odczyn tej kompozycji sterylizujacej do wartosci pH ponizej 4. 9. Kompozycja sterylizujaca, znamienna tym, ze jako substancje czynne zawiera umieszczone w osob- nych farmaceutycznie dopuszczalnych nosnikach lub rozcienczalnikach farmaceutycznie dopuszczalny kwas organiczny jako srodek zakwaszajacy oraz farmaceutycznie dopuszczalne zródlo jonów azotynowych lub ich azotanowego prekursora, przy czym kwas organiczny jest obecny w ilosci zmniejszajacej odczyn tej kompozycji sterylizujacej do wartosci pH ponizej 4. PL PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest postać dawkowana, przeznaczona do leczenia miejscowego stanów powodowanych przez drobnoustroje u ludzi i zwierząt, sposób sterylizacji obiektów i kompozycja sterylizująca.

Jakkolwiek azotyn stosowany jest od wielu latjako środek konserwujący żywność, mechanizm zabijania przezeń drobnoustrojów nie został dotychczas wyjaśniony.

180 769

Aktywna cyrkulacja jelitowo-ślinowa u człowieka zapewnia ciągły przepływ azotanu do jamy ustnej, gdzie zostaje on szybko zredukowany do azotynu przez bakterie na języku. Azotan wydzielony ze śliną jest prekursorem tlenków azotu powstających w wyniku rozpadu azotynu.

W ustach bakterie szybko redukują azotany do azotynów. Po przełknięciu kwaśne warunki panujące w żołądku powodują protonowanie azotynu z wytworzeniem kwasu azotawego (kPa około 3,5). Z kolei kwas azotowy dysocjuje, tworząc tlenki azotu, jak to pokazano poniżej.

NO/ + H+ = HNO₂ (1)

HNO2 =H₂O+N₂O₂ (2(

N2O3 = NO + NO2 (3(

Endogenny i spożywany z pokarmem azotan jest aktywnie zatężany przez gruczoły ślinowe do stężenia ponad dziesięciokrotnie wyższego od występującego w osoczu, po czym wydzielany jest wraz ze śliną. Tym samym ślina stanowi ciągłe źródło azotanu dla górnego przewodu żołądkowo-jelitowego. Przemiana azotanu w azotyn w ustach przebiega szybko i ogranicza się do powierzchni języka u człowieka oraz do tylnej trzeciej części języka u szczura.

Funkcja jelitowo-ślinowej cyrkulacji azotanu nie jest znana, jednak niewykluczone, że sam kwas żołądkowy nie zawsze wystarcza do rozłożenia wielu połkniętych drobnoustrojów, oraz że głównym zadaniem wydzielania azotanu ze śliną oraz jego przemiany w azotyn jest dostarczenie w świetle żołądka prekursora tlenków azotu, które będązabijać połknięte drobnoustroje.

Wyżej podany mechanizm odnosi się także do niszczenia drobnoustrojów na skórze, np. w przypadku grzybicy międzypalcowej stóp (tinea pedis).

Stwierdzono, że działanie przez 1 godzinę na drożdże Candida albicans i bakterię E. coli azotynem w stężeniu występującym w ślinie w warunkach kwasowych podobnych do występuj ących w żołądku powoduj e zależny od dawki spadek ich przetrwania. W związku z tym wydaje się, że powstawanie tlenków azotu i/lub kwasu azotawego z zakwaszonego azotynu w ustach i w przewodzie żołądkowo-jelitowym, zwłaszcza w górnej jego części, zapobiega infekcjom drobnoustrojami.

Obecnie nieoczekiwanie odkryto, że azotyn skutecznie zmniejsza populację bakterii, grzybów i wirusów w organizmach zwierząt, nawet w niskim stężeniu, gdy działa on poniżej określonej wartości pH. Wydaje się, że takie właśnie działanie niszczące połykane drobnoustroje występuje w organizmie ssaków i właśnie to odkrycie stało się podstawą wynalazku, gdyż na jego bazie opracowano nową postać dawkowaną, sposób sterylizacji obiektów i kompozycję sterylizującą..

Postać dawkowana według wynalazku jest przeznaczona do leczenia miejscowego stanów powodowanych przez drobnoustroje w organizmach ludzi lub zwierząt, a charakteryzuje się tym, że jako substancje czynne zawiera umieszczone w osobnych farmaceutycznie dopuszczalnych nośnikach lub rozcieńczalnikach farmaceutycznie dopuszczalny kwas organiczny jako środek zakwaszający oraz farmaceutycznie dopuszczalne źródło jonów azotynowych lub ich azotanowego prekursora, przy czym kwas organicznyjest obecny w ilości zmniejszającej odczyn otoczenia, w którym postać dawkowana jest stosowana, do wartości pH poniżej 4.

Kwasem organicznym w postaci dawkowanej jest korzystnie kwas salicylowy lub kwas askorbinowy.

Prekursorem jonu ażotynowego może być azotan metalu alkalicznego lub metalu ziem alkalicznych zdolny do przemiany w azotyn pod działaniem enzymów.

Korzystnie, kwas organiczny i źródło jonów azotynowych umieszcza się oddzielnie w kremach lub maściach, względnie w tabletkach lub cieczach.

Stwierdzono, że azotyn użyty w stężeniu do 4% w obojętnym nośniku w postaci kremu lub maści po wymieszaniu z kwasem organicznym, takim jak kwas salicylowy, reaguje z wytworzeniem tlenków azotu, które skutecznie zabijają infekcyjne organizmy na skórze, w tym grzyby, drożdże, bakterie i wirusy. Kombinacja azotynu i kwasu powoduje łagodne podrażnienie (zaczerwienienie) skóry na skutek uwalniania się tlenków azotu, lecz nie powoduje znaczącego stanu zapalnego.

180 769

Zgodny z wynalazkiem sposób sterylizacji obiektów realizuje się drogą nanoszenia na obiekty kompozycji sterylizującej, a charakteryzuje się on tym, że sterylizowany obiekt kontaktuje się z kompozycją sterylizującąwytworzonąprzez zmieszanie farmaceutycznie dopuszczalnego kwasu organicznego jako środka zakwaszającego oraz farmaceutycznie dopuszczalnego źródła jonów azotynowych lub ich azotanowego prekursora w ciekłym nośniku lub rozcieńczalniku, przy czym to mieszanie prowadzi się w zetknięciu ze sterylizowanym obiektem, a kwas organiczny stosuje się w ilości zmniejszającej odczyn tej kompozycji sterylizującej do wartości pH poniżej 4.

Kompozycja sterylizująca według wynalazku charakteryzuje się tym, że jako substancje czynne zawiera umieszczone w osobnych farmaceutycznie dopuszczalnych nośnikach lub rozcieńczalnikach farmaceutycznie dopuszczalny kwas organiczny jako środek zakwaszający oraz farmaceutycznie dopuszczalne źródło jonów azotynowych lub ich azotanowego prekursora, przy czym kwas organiczny jest obecny w ilości zmniejszającej odczyn tej kompozycji sterylizującej do wartości pH poniżej 4.

Podobnie jak w przypadku postaci dawkowanej w sposobie sterylizacji i kompozycji sterylizującej według wynalazku korzystnie stosuje się kwas salicylowy lub kwas askorbinowy jako kwas organiczny i azotan metalu alkalicznego lub metalu ziem alkalicznych jako prekursor azotanowy.

Postać dawkowana i kompozycja sterylizująca według wynalazku wywierają swe działanie in situ, po połączeniu ich substancji czynnych w miejscu ich stosowania. Podobną zasadę działania wykorzystuje sposób według wynalazku. Pozwala to na intensywne wywiązywanie się substancji zabijającej drobnoustroje w miejscu stosowania, w bezpośrednim zetknięciu z leczoną zmianą chorobową lub sterylizowanym obiektem, i zapobiega przedwczesnemu wywiązaniu się tych substancji i ich zaniknięciu przed rzeczywistym kontaktem z organizmem pacjenta lub sterylizowanym obiektem.

Sposób według wynalazku można stosować w sterylizacji takich obiektówjak protezy zębowe. Znane roztwory skutecznie sterylizujące protezy często mają nieprzyjemny smak z uwagi na stosowanie środków dezynfekujących opartycbna chlorze. Po połączeniu in situ źródlajonów azotynowych lub ich azotanowego prekursora z kwasem organicznym powstaje roztwór działający przeciw drobnoustrojom, który ma bardzo słaby smak lub jest praktycznie bez smaku. W podobny sposób można również sterylizować inne obiekty, takie jak soczewki kontaktowe.

Obserwacja, poparta wynikami niżej opisanych prób mikrobiologicznych, że tlenki azotu powstające nieenzymatycznie z azotynu w warunkach symulujących warunki występujące w żołądku, zabijają C. albicans i E. coli, pozwala rozciągnąć to działanie na przewód jelitowy. E. coli jest bardzo zbliżona do Salmonelli, Shigelli i innych chorobotwórczych bakterii przewodu żołądkowo-jelitowego; wszystkie one stanowią ważne czynniki powodujące zapalenie żołądka i jelit u ssaków.

Wyniki prób wyjaśniaaąrolę aktywnego wydzielania azotanu przez gruczoły ślinowe. Sam azotan jest nieszkodliwym prekursorem, który wytwarza składniki biobójcze dopiero po przemianie w azotyn i tylko w warunkach kwaśnych. Jest możliwe, że po posiłku zawierającym węglowodany Lactobacilli sp. przejściowo wytwarzająwjamie ustnej kwas w ilości wystarczającej dla zwalczania wzrostu patogenów jamy ustnej, jednak najwyraźniej przyjmowanie azotanu w umiarkowanej ilości może stanowić pożądany środek zapobiegawczy w zanieczyszczonym środowisku, pomimo potencjalnego zagrożenia związanego z tym, że związek ten jest prekursorem nitrozoamin.

Ponadto wytwarzanie tlenków azotu w przewodzie pokarmowym może być niewystarczające, jeśli w jamie ustnej rozwój flory, która przekształca azotan w azotyn, zostanie zahamowany w wyniku zastosowania w terapii antybiotyków o szerokim zakresie działania. Także wówczas, gdy zmniejsza się wytwarzanie kwasu żołądkowego lub gdy pobór azotanu, w znacznym stopniu uzależniony od spożycia liściastych warzyw, jest niski, mechanizm ten może zostać zakłócony. Są to właśnie sytuacje wywołujące podatność na infekcje jamy ustnej i jelit.

180 769

Jakkolwiek opisane poniżej badania skoncentrowano na C. albicans i E. coli oraz innych wspomnianych organizmach, istotne może być również zapewnienie ochrony przed innymi ważnymi patogenami jelit, które po połknięciu mogą wywołać owrzodzenie dwunastnicy, np. Helicobacter pylori, czerwonkę pełzakową i przewlekłe porażenie pasożytami jelitowymi.

Zapalenie żołądka i jelit stanowi w dalszym ciągu poważny problem w hodowli zwierząt, a zwłaszcza świń. Szczególnie ważnąrolę odgrywa patogenna dlajelit Escherichia coli (zwłaszcza przenosząca antygen K88). Jakkolwiek kwasowość żołądka wydaje się jednym z głównych układów obronnych tworzących barierę przed infekcją drogą pokarmową, wyraźnie nie wystarcza ona, aby zapobiec przedostawaniu się organizmów do dystałnych części jelita u tych zwierząt. Dla ochrony świń przed wspomnianymi infekcjami można dodawać im do paszy farmaceutycznie dopuszczalny kwas organiczny jako środek zakwaszający i farmaceutycznie dopuszczalne źródło jonów azotynowych lub ich azotanowego prekursora w ilości wystarczającej do wytworzenia korzystnego przeciwbakteryjnego działania farmakologicznego, ale nie wystarczającej do wywarcia niekorzystnego wpływu na zwierzę. Dodatek należałoby stosować w takiej ilości, aby zapewnić każdej dorosłej świni dostarczenie zrównoważonej dawki 0,3-5 g azotynu/dzień, a korzystnie około 1 g/dzień. Jest to tani i prosty środek zapobiegający zapaleniu żołądka i jelit u świń.

Wynalazek ilustrują poniższe przykłady odnoszące się do załączonego rysunku, na którym na fig. 1 przedstawiono diagram wykazujący wpływ oddziaływania azotanu i jonów wodorowych w różnych stężeniach na przeżycie C. albicans, przy czym na osi pionowej przedstawiono gęstość optyczną w jednostkach absorbancji, a na osi poziomej pH; na fig. 2 pokazano krzywe wzrostu E. coli po ekspozycji na działanie samego kwasu lub kwasu i azotanu, przy czym na osi pionowej przedstawiono gęstość optyczną w jednostkach absorbancji, a na osi poziomej czas w godzinach; na fig. 3 pokazano krzywe wzrostu E. coli po ekspozycji na działanie azotynu w różnych stężeniach przy pH 3, przy czym na osi pionowej przedstawiono gęstość optycznąwj ednostkach absorbancji, a na osi poziomej czas w godzinach; na fig. 4 przedstawiono wydzielanie tlenku azotu z azotynu sodowego przy różnych poziomach kwasowości, przy czym na osi pionowej przedstawiono stężenie tlenku azotu (w nM), a na osi poziomej pH.

Przykład 1. W próbie, której rezultaty przedstawiono na fig. 1, pojedynczej kolonii C. albicans użyto do zaszczepienia całonocnej hodowli na pożywce Sabouraud'a. 10 pl pożywki dodano do 940 pl pożywki Sabouraud'a buforowanej cytrynianem/fosforanem, po czym dodano azotynu sodowego (50 pl, ostateczne stężenie 250 pM) lub, w ślepej próbie, wody destylowanej. Po inkubowaniu przez 1 godzinę w 37°C pobrano porcję 10 pl i prowadzono hodowlę w 190 pl zwykłej pożywki Sabouraud'a z ciągłym mieszaniem (inkubator obrotowy Gallenkamp) na płytce do mikromiareczkowania z 96 studzienkami, w 37°C. Wzrost śledzono mierząc gęstość optycznąprzy 570 nm w regularnych odstępach czasu. Wyniki stanowią wielkość średnią z 16 doświadczeń.

Wpływ ekspozycji C. albicans na azotyn i jony wodorowe w różnym stężeniu na przetrwanie pokazano na fig. 1. Użytymi w próbach źródłami jonów wodorowych były kwas cytrynowy i kwas askorbinowy.

Puste słupki przedstawiają wzrost C. albicans określany na podstawie gęstości optycznej po ekspozycji na działanie samego kwasu przez 1 godzinę, a pełne słupki przedstawiają wzrost po ekspozycji na działanie kwasu i 250 pM azotynu sodowego. Występuje znacząca różnica w stosunku do ślepej próby, przy p> 0,05 (test U Manna-Whitney'a). W przedstawionych danych w sposób oczywisty wynika, że inkubowanie C. albicans w samym kwasie przez 1 godzinę wywiera bardzo mały wpływ na liczbę organizmów, które przeżyły i rosną, w przeciwieństwie do prób z azotynem sodowym w stężeniu 250 pM, który zabija coraz więcej organizmów w miarę jak pH obniża się do wielkości poniżej 4. W rzeczywistości przy pH 1 azotyn skutecznie zwalcza C. albicans przy wszystkich stężeniach powyżej 250 pM (wyników nie pokazano). 5nN azotyn zabija C. albicans przy pH do 5. Należy podkreślić, że statystyczna próbka 10 osób z personelu laboratoryjnego normalnie odżywiających się wykazała zubożony poziom azotynu w ślinie,

180 769 wynoszący od 23 do 230μΜ (średnia 114 μΜ), który wzrósł do wielkości w zakresie 409-1890 Md (średnio 1030) w 45 minut po spożyciu roztworu 200 mg azotanu potasu.

Przykład 2. Na fig. 2 pokazano krzywe wzrostu E. coli po ekspozycji na działanie samego kwasu salicylowego (puste symbole) lub kwasu salicylowego i 250 μM azotynu (pełne symbole). Wzrost został znacząco (p <0,05) zahamowany przy pH 2, 3 i 4 w obecności azotanu w porównaniu ze ślepą próbą.

Zastosowano takie same metody jak w przypadku fig. 1, z tym, że zastosowano E. coli (szczep NCTT 10418 hodowany na agarze MacConke/a) oraz pożywkę Oxoid CM1 zamiast pożywki Sabouraud'a. Wyniki przedstawione na fig. 2 stanowią średnią z 20 doświadczeń. Jak można zaobserwować na fig. 2, E. coli jest bardziej wrażliwa na kwas niż C. albicans. Pomimo to 1-godzinna ekspozycja przy pH 2 nie uśmierca wszystkich organizmów, gdyż zaobserwować można znaczący ich wzrost na pożywce. Przy pH 3 wiele organizmów przeżyło. Dodatek 250 μΜ azotynu do ośrodka ekspozycji eliminuje E. coli przy pH 2 oraz znacząco zmniejsza żywotność tych organizmów przy pH 3 i 4. Azotyn w takim stężeniu nie wywiera wpływu przy pH powyżej 4.

Przykład 3. Na fig. 3 pokazano krzywe wzrostu E. coli po ekspozycji przy pH 3 dla różnych stężeń azotynu (ostateczne stężenia 10-1000 M). Zastosowano takie same metody jak w przypadku fig. 2. Na fig. 3 pokazano, że występuje bezpośrednia zależność między toksycznym działaniem azotynu na E. coli i stężeniem azotynu przy pH 3. Wyraźny efekt występuje już przy stężeniu 10 piM, a stężenie 1 mM zabija całkowicie E. coli.

Przykład 4. Na fig. 4 pokazano wydzielanie tlenku azotu przez azotyn sodowy (w μM) przy różnych wartościach kwasowości. Zastosowano takie same warunki, jak w przypadku ekspozycji organizmów z fig. 1. W szczególności azotyn dodawano do buforu cytrynianowo/fosforanowego do uzyskania ostatecznych stężeń pokazanych na fig. 4. Stężenia tlenku azotu w buforze oznaczano za pomocą miernika czułego na tlenek azotu (ISO-NO, World Precision Instruments) połączonego z układem zbierania danych Maclab i komputerem Macintosh. Pomiary rej estrowano w sposób ciągły, a odczytu dokonywano w 2 minuty po osiągnięciu ustalonego stężeniajonów azotanowych. Na fig. 4 pokazano uwalnianie tlenku azotu w wyniku obniżania pH. Tlenek azotu, który, jak to wykazano, tworzy się w warunkach doświadczenia przedstawionego na fig. 4, łatwo dyfunduje przez błony komórkowe i wykazuje wysokie powinowactwo względem enzymów oddechowych zawierających żelazo i siarkę, oraz uszkadza bakteryjny DNA. Wytwarzany enzymatycznie przez uaktywnione leukocyty kwas azotowy będzie zabij ać Leishmania sp., Staphylococcus sp, Francisella sp. oraz Microbacterium i C. albicans. W reakcji z nadtlenkiem w kwaśnych warunkach dodatkowo mogą powstać bardzo reaktywne rodniki hydroksylowe.

Przykład 5. Zbadano wpływ kombinacj i według wynalazku na stan chorobowy 9 ochotników z mikrobiologicznie potwierdzoną infekcją stóp, co w przypadku niniejszej próby oznaczało stwierdzoną badaniami infekcję grzybiczą z towarzyszącymi jej infekcjami bakteriami i wirusami. Ten zespół infekcji był w przypadku każdego z pacjentów długotrwale lekooporny, co przypisywano działaniu połączenia czynników chorobotwórczych. W próbie pacjentom podawano dwa oddzielne kremy na bazie wodnej, jeden zawierający kwas salicylowy w stężeniu 2% wagowych, a drugi azotyn sodowy w stężeniu 2% wagowych, do stosowania dwa razy dziennie przez ich zmieszanie na powierzchni zainfekowanej skóry. Stwierdzono, że leczenie doprowadziło do mikrobiologicznego wyleczenia, to jest całkowitego wyleczenia infekcji grzybiczych, bakteryjnych i wirusowych u wszystkich pacjentów, z wyjątkiem jednego, po 2-tygodniowej terapii. Ocena objawów (uzyskana przy wykorzystaniu układu, w którym mierzy się rumień, pęcherzyki, krosty, łuszczenie się, złogi i swędzenie) obniżyła się z wielkości wynoszącej średnio 7 przed leczeniem do średnio 2 po leczeniu.

Przykład 6. Badanie stosowania azotanu lub azotynu podawanego miejscowo do jamy ustnej w postaci pasty do zębów, płukanki jamy ustnej lub innego nośnika dopuszczalnego do stosowania do jamy ustnej, w celu zmniejszenia liczby organizmów powodujących próchnicę w płytkach nazębnych, oraz zapobiegania infekcji C. albicans lub innymi szkodliwymi organizmami, wykazało, że takie stosowanie jest skuteczne.

180 769

FIG.2

180 769

FIG. 2 (ciąg dalszy)

180 769

FIG.1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Postać dawkowana do miejscowego leczenia stanów powodowanych przez drobnoustroje w organizmach ludzi lub zwierząt, znamienna tym, że jako substancje czynne zawiera umieszczone w osobnych farmaceutycznie dopuszczalnych nośnikach lub rozcieńczalnikach farmaceutycznie dopuszczalny kwas organiczny jako środek zakwaszający oraz farmaceutycznie dopuszczalne źródło jonów azotynowych lub ich azotanowego prekursora, przy czym kwas organiczny jest obecny w ilości zmniejszającej odczyn otoczenia, w którym postać dawkowana jest stosowana, do wartości pH poniżej 4.
2. Postać dawkowana według zastrz. 1, znamienna tym, żejako kwas organiczny zawiera kwas salicylowy lub kwas askorbinowy.
3. Postać dawkowana według zastrz. 1, znamienna tym, żejako prekursor azotanowy zawiera azotan metalu alkalicznego lub metalu ziem alkalicznych.
4. Postać dawkowana według zastrz. 1, znamienna tym, że ten kwas organiczny i źródło jonów azotynowych są umieszczone oddzielnie w kremach lub maściach.
5. Postać dawkowana według zastrz. 1, znamienna tym, że ten kwas organiczny i źródło jonów azotynowych są umieszczone oddzielnie w tabletkach lub cieczach.
6. Sposób sterylizacji obiektów drogą nanoszenia na obiekty kompozycji sterylizującej, znamienny tym, że sterylizowany obiekt kontaktuje się z kompo^cjąsterylizującąwytworzoną przez zmieszanie farmaceutycznie dopuszczalnego kwasu organicznego jako środka zakwaszającego oraz farmaceutycznie dopuszczalnego źródła jonów azotynowych lub ich azotanowego prekursora w ciekłym nośniku lub rozcieńczalniku, przy czym to mieszanie prowadzi się w zetknięciu ze sterylizowanym obiektem, a kwas organiczny stosuje się w ilości zmniejszającej odczyn tej kompozycji sterylizującej do wartości pH poniżej 4.
7. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, żejako kwas organiczny stosuje się kwas salicylowy lub kwas askorbinowy.
8. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że jako prekursor azotanowy stosuje się azotan metalu alkalicznego lub metalu ziem alkalicznych.
9. Kompozycja sterylizująca, znamienna tym, że jako substancje czynne zawiera umieszczone w osobnych farmaceutycznie dopuszczalnych nośnikach lub rozcieńczalnikach farmaceutycznie dopuszczalny kwas organiczny jako środek zakwaszający oraz farmaceutycznie dopuszczalne źródło jonów azotynowych lub ich azotanowego prekursora, przy czym kwas organiczny jest obecny w ilości zmniejszającej odczyn tej kompozycji sterylizującej do wartości pH poniżej 4.
10. Kompozycja sterylizująca według zastrz. 9, znamienna tym, żejako kwas organiczny zawiera kwas salicylowy lub kwas askorbinowy.
11. Kompozycja sterylizująca według zastrz. 9, znamienna tym, żejako prekursor azotanowy zawiera azotan metalu alkalicznego lub metalu ziem alkalicznych.