Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia nowych pochodnych betain N-iminopirydynio- wych, zwanych takze obojetnymi solami wodoro¬ tlenku aminopirydyniowego do stosowania jako leki moczopedne.Nowe pochodne wytwarzane sposobem wedlug wynalazku odpowiadaja wzorowi ogólnemu 1 a od¬ powiadajace im sole odpowiadaja wzorowi ogólne¬ mu 2. We wzorach tych Ri oznacza atom wodoru, grupe aminowa lub podstawiona grupe aminowa taka jak 2-furylornetyloaminowa lub 2-tienyloami- nowa a R2, R3, R4, R5 i R6 identyczne lub rózne oznaczaja atom wodoru, nizszy rodnik alkilowy prosty lub rozgaleziony o 1—4 atomach wegla, rodnik aryIowy, taki jak fenyIowy, rodnik karba- moilowy lub amidowy, zas X~~ oznacza anion kwa¬ su farmaceutycznie dopuszczalnego.Jako aniony kwasów farmaceutycznie dopusz¬ czalnych nalezy, jako glówne przyklady, wymienic aniony odpowiadajace kwasom nieorganicznym takim jak chlorek, bromek, jodek, azotan, siarczan, fosforan, lub tez odpowiadajace kwasom organicz¬ nym takie jak octan, cytrynian, szczawian, mle¬ czan, winian, metylosulfonian, benzenosulfonian, p-toluenosulfonian oraz cykloheksylosulfaminian.Sposobem wedlug wynalazku pochodne o wzorze ogólnym 1 otrzymuje sie przez reakcje chlorku N-(2,4-dwunitrofenylo)-pirydyniowego o wzorze 3 2 z jednopodstawiona hydrazyna o wzorze 4 i trze¬ ciorzedowa amina jako akceptorem protonów.W powyzszych wzorach ogólnych 3 i 4 Ri, R2, R3, R4, R5 i R6 maja znaczenie uprzednio podane.Chlorki N-(2,4-dwunitrofenylo)-pirydyniowe (sole Zinckego) o wzorze 3 otrzymuje sie na przyklad przez reakcje l-chloro-2,4-dwunitrobenzenu z od¬ powiednia pirydyna (patrz T. Zincke, C. Henser & & W. Molier, Asn. 1904, 333, 296).W wyniku reakcji betainy o wzorze 1 z kwasem H® X© w srodowisku odpowiedniego rozpuszczal¬ nika takiego jak alkohol lub keton, otrzymuje sie odpowiednie sole N-aminopirydyniowe o wzorze ogólnym 2. We wzorach 1 oraz 2 symbole Ri, R2, R3, R4, R5 i R6 oraz XO maja znaczenie uprzednio podane. Szczególy dotyczace prowadzenia reakcji wedlug schematów 1—4 podano tytulem ilustracji w przykladach.Biorac pod uwage dobre dzialanie, moczopedne oraz ich bardzo niska toksycznosc pochodne o wzo¬ rach ogólnych 1 i 2 moga byc stosowane jako sub¬ stancja czynna w medycynie lub weterynarii.Dzialanie moczopedne oznaczono metoda R. M. Tay¬ lora i J. C. Toplissa, J. Med. Pharm. Chem. 1962, 4, 312.Próby przeprowadzono na samcach szczurów Spraaue-Dawley (HC/CFY) o wadze 150—200 gra¬ mów. Na 16 godzin przed poczatkiem próby pozba¬ wiono zwierzeta jedzenia i picia. Produkty poda- 141 4433 141 443 4 wano w zawiesinie zlozonej z 0,5% zawiesiny kar- boksymetylocelulozy w 0,9% roztworze chlorku sodu za pomoca sondy przelykowej w stosunku 50 mg/kg wagi ciala. Zwierzeta umieszczono w in¬ dywidualnych klatkach do badania przemiany ma¬ terii, i zbierano calosc moczu wydzielonego w nas¬ tepujacych odstepach czasu: 1, 2, 3, 4, 6 i 8 godzin.W moczu oznaczano nastepujace parametry: ob¬ jetosc (ml/kg); sód i potas (mEqV/kg/8h) na foto¬ metrze plomieniowym, chlorek (mEqV/kg/8h) za pomoca chlorometru; pH/8 godzin za pomoca pHmetru oraz cisnienie osmotyczne (mOsmol/kg/8h) za pomoca osmometru. Zwierzeta kontrolne dosta¬ waly 0,5% zawiesine karboksymetylocelulozy w 0,9% roztworze chlorku «odu w stosunku 50 ml/kg wagi 'ciala. Za pomoca testu statystycznego „t" Studenta dla wartosci niezaleznych porównywano wartosci wymienionych powyzej parametrów dla partii^^i^z^^ traktowanych dawka 40 mg/kg oraz partii- kontrolnej. Uwazano, ze produkt wykazuje dzialanie moczopedne, gdy róznice pomiedzy partia kontrolna a partia traktowana sa znaczne (P<0,05) (Blin, CL 1970, „Statistics in Biology, vol. II, Mc Craw-Hill, New York). Ponizsza tabela 1 przed¬ stawia objetosci moczu wydzielonego w róznych odstepach czasu po podaniu róznych zwiazków wytworzonych sposobem wedlug wynalazku w dawce 40 mg/kg.Ponizsza tabela 2 przedstawia rózne parametry (zawartosc Na, K, Cl, pH, cisnienie osmotyczne) zmierzone w calkowitej ilosci moczu wydzielonego w ciagu 8 godzin po podaniu 40 mg/kg róznych zwiazków wytworzonych sposobem wedlug wyna¬ lazku.Tytulem przykladu nie ograniczajacego zakres wynalazku w tabeli 3 przedstawiono dawki sku¬ teczne DE50 odpowiadajace objetosci moczu i cis¬ nieniu osmotycznemu zwiazków z przykladów I, II i III w porównaniu do chlortalidonu.Tabela 3 20 25 Produkt Przyklad I Przyklad II Przyklad III Chlortalidone1 DE50 (mg/kg) W Objetosc moczu (ml/kg/8h) 4,1 4,7 4,6 6,9 ..Cisnienie osmotyczne (m osmól/ /kg/8h) 1,9 1,2 2,1 7,7 , C1) DE50 obliczono wychodzac z prostej regresji lo- garytmu dziesietnego dawki wzgledem procen- towosci uzyskanego dzialania Toksycznosc ostra: Produkt podawano doustnie w zawiesinie 5% gumy arabskiej myszom albino- Produkt Próba kontrolna Przyklad II Przyklad I Przyklad IV Przyklad VII Przyklad V Przyklad VIII Przyklad III Przyklad VI . Przyklad IX Chlortalidone 1 h 4,4 10,4 *** 2,3* 5,8 NJS. 6,2 N.S. 1,1 N.S. 0,8 N.S. 8,4N.S. 6,9 N.S. 5,2 N.S. 8,7 *** Tabela 2 h 12,3 22,3 *** 15,2 N.S. 8,6 NJS. 16,6 ** 3,4** 11,9 N.S. 22,9 ** 14,2 N.S. 12,6 N.S. 21,0 *** 1 Usuwanie moczu (ml/kg) 3 h 17,2 30,2*** 27,6 *** 19,5 N.S. 28,4 *** 8,0* 19,6 N.S. 31,9 ** 19,4 N.S. 16,8 N.S. 30,9 *** 4 h 21,3 36,0*** 35,4 *** 24,2 N.S. 36,1 *** 12,5* 28,5 N.S. 36,7 *** 22,2 N.S. 19,0 N.S. 37,6 *** , 6 h 25,0 41,5 *** 40,5 *** 31,1 N.S. 47,3 *** 18,4 N.S. 34,4* 45,2 *** 26,0 N.S. 21,5 N.S. 45,6 *** 8 h 27,6 45,6 *** 44,5 *** 37,5 * 52,4 *** 20,7 N.S. 39,2 ** 50,7 *** 27,4 N.S. 25,3 NJS. 49,8 *** N.S.: nieznaczne (P0,05), znaczne (P<0,05), **: bardzo znaczne (P<0,01) ***: nadzwyczaj znaczne (P<0,001) Tabela 2 Produkt Próba kontrolna Przyklad II Przyklad I Przyklad IV Przyklad VII Przyklad V Przyklad VIII Przyklad III Przyklad VI Przyklad IX 1 r"-h1Gvt^ido"2 Usuwanie moczu (8 godzin) Na 5,6 9,1*** 8,3*** 6,6 NJS. 8,9 *** 3,0 *** 5,9 N.S. 9,5 *** 6,6* 6,0 N.S. 9,° *** K 1,2 1,7*** 1,5** 1,1 NJS. 1,6** 1,3 NJS. 1,2 N.S. 1,8 *** 1,1 NJS. 1.2N.S. . 1.9*** Cl 6,4 11,8 *** 9,2*** 7,0 NJS. 8,3 *** 6,2 NJS. 7,2 N.S. 11,7 *** 8,1** 7.5* 10,3*** ' PH 6,1 6,0 NJS. 6,6* 6,2 NJS. 6,3 NJS. 6,1 NJS. 6,7 ** 6,1 NJS. 6,0 N.S. 6,2 N.S.G,G* Cisnienie osmotyczne 20,7 29,7 *** 25,5 *** 20,8 NJS. 31,0 *** 16,6 NJS. 23,4 NJS. 34,2 *** 25,3 ** , 25,1 ** 1 :d.o ***5 som CPLP-RE o wadze 20—25 g i szczurom Spraaue-Dawley o wadze 125—175 g. Stosowana objetosc wynosila 25 ml/kg dla myszy za wyja¬ tkiem dawki maksymalnej 12.800 mg/kg gdzie po¬ dawano objetosc 50 ml/kg oraz 10 ml/kg dla szczu¬ rów za wyjatkiem dawki maksymalnej 12.800 mg/kg gdzie podawano objetosc 30 mg/kg. Niemozliwe bylo oznaczenie dawki smiertelnej DL5ó wobec braku smiertelnosci.Wyniki otrzymane dla produktu- z przykladu II podano tytul&rn ilustracji w tabeli 4.Tabela 4 Dawka mg/kg 4Ó0 800 IWO . 3200 6400 12800 Smiertelnosc 1 Myszy | Szczury 0 0/4 0/4 0/4 0/4 "~ 0/8 ~~ 0/8 1 0 | 0 0/4 0/4 ~ 0/4 ~~ 0/4 0/8 — — 0/4 0/4 0/4 [ 0/8 0 — ~ 0/4_ | 0/4 0/4 0/8 W medycynie proponowana dawka pochodnych otrzymanych sposobem wedlug wynalazku wynosi mniej wiecej 20—60 mg/dziennie podawana na przyklad w postaci pastylek.Preparaty farmaceutyczne zawierajace substancje czynria otrzymana sposobem wedlug wynalazku z uwagi na swe wlasciwosci wydalania soli z mo¬ czem moga byc stosowana skutecznie do leczenia obrzeków sercowych, nerkowych i watrobowych, do leczenia niewydolnosci sercowej oraz nadcisnie¬ nia tetniczego i do zapewnienia blokady laktacji.Jest rzecza oczywista, ze preparaty farmaceu¬ tyczne Zawierajace substancje czynna otrzymana sposobem wedlug wynalazku moga zawierac jako substancje Czynria jedna lub kilka pochodnych o wzorze 1 lub 2 w polaczeniu z innymi substan¬ cjami czynnymi o dzialaniu odrebnym lub uzu¬ pelniajacym, takimi jak na przyklad substancja o dzialaniu beta-blókujacym uzywana w leczeniu nadcisnienia.Ponizej zilustrowano otrzymywanie niektórych pochodnych O wzorach ogólnych 1 i 2. Podane przyklady nie ograniczaja zakresu wynalazku.PrzykJlad 1. Otrzymywanie soli obojetnej wo¬ dorotlenku i-[(4-clilór6-3-sulfamoilobenzoilo)-ami- noi]-pirydyriiówegó.Rózfwór 8,4 g (0,03 mola) chlorku N-(S,4-dwuni- troienyló)-pirydyniowego, 7,5 g (0,03 mola) 4-chlo- ro-3-SutófnJpilobenzóilohydrazydu i 3,2 g (0,032 mola) tró]jytytóiamiriy w 250 ml etanolu ogrzewano we wrzeniu i*od chlodnica zwrotna w ciagu dwóch go¬ dzin. Pó^ó^aWibhó do ochlodzenia, przesaczono i przemyto kolejno etanolem, woda, etanolem i wreszcie eterem etylowym. Tak otrzymany osad ogrzewano we wrzeniu pod chlodnica zwrotna z 250 ml mieszaniny dioksanu i wody (4:1) w ciagu 24 godzin a potem dioksan odparowano pod zmniej¬ szonym cisnieniem. Pozostalosc zadano rozcienczo¬ nym kwasem solnym i przesaczono. Roztwór wod¬ ny zobojetniono wodorotlenkiem sodu kontynuujac mieszanie w ciagu dwóch godzin. Pozostawiono do t44J 6 ochlodzenia uzyskujac osad, z którego po; jedn©r krotnym przekrystalizowaniu z wodnego roztworu' etanolu otrzymano 6,2 g (66%) obojetnej soli wo¬ dorotlenku 1 -[(4-chloro-3-sulfaimoilob€aizoilo)-ami-< 5 no] -pirydyniowego o wzorze 1, w którym Rir-R* oznaczaja atomy wodoru, o temperaturze' topnie* nia: 225—226°C.Dane spektroskopowe: IR (KBr): 1625* 160fl 1550, 1355, 1335, 1160 cm"1, *H NMR,. <$, EDMSO(d«fc]: 10 7,25—8,30 (m, 7H), 8,GQ—8,95 (m, 3H), Przyklad II. Postepujac w sposób' analogi*^ ny i wychodzac z odpowiadajacych sutoeteatów otrzymano obojetna sól wodorotlenku l-B^ehkrao*- -3-sulfamoilobenzoilo)- amino] -2,4,6 - trojmetylopiFy^ 15 dyniowego o wzorze 1, w którym R*, R* i R* ozna¬ czaja atomy wodoru a Ra, R4 i R* oznaczaja grup^ metylowe, o temperaturze topnienia: 264—2fi5°C, Dane spektroskopowe: IR (KBr: 1640, 1595, 1545, 1360, 1335, 1165 cm"i 20 AH NMR, <5: [DMSO(d6)]: 2,5 (s, 9H, 3,5 (rozszerzo¬ ny s, 2H), 7,55 (s, 2H), 7,G0 (d, 1H), 1,15 (q, 1H), 8,65 (d, lii).Przyklad III. Postepujac w sposób analo¬ giczny i wychodzac z odpowiednich substratów 25 otrzymano obojetna sól wodorotlenku l-[(4~chloro- -3-sulfarr.oilobenzoilo)-amino] - 2,6 - dwumetylopiry- dyniowego o wzorze 1, w którym Ri, R3, R4 i R5 oznaczaja atomy wodoru, a Ra i R« oznaczaja grupy n.etylowe, o temperaturze topnienia: 266—267°C. 30 Dane spektroskopowe: IR (KBr): 1632, 1590, 1540, 1360, 1330, 1165 cm"1 *H NMR, d, [(DMSO(d6)]: 2,47 (s, 6H), 7,25—8,50 (m, 8H).Przyklad IV. Otrzymywanie obojetnej soli 35 wodorotlenku l^[(4-chloro*3-sulfamoilobeiizoiloj- -amino]-3-karbamoilopirydyniowega.Roztwór 6,5 g (0,02 mola) chlorku 3-karbamoilo- -l-(2,4-dwunitrofenylo)^pirydyniowego,5 g (Osmo¬ la) 4-chloro-3-sul£amoiiobenzo*lohydrazydu i 2,15 & 40 (0,021 mola) trójetyloaminy w 50 ml metanolu mie¬ szano w ciagu 6 godzin w temperaturze pokojowej, odsaczono i przemyto metanolem, woda, metanolem a na koncu eterem etylowym, Z otrzymanej sub¬ stancji stalej sporzadzono zawiesine w dioksanie 45 (H20 (4:1) (100 ml) i ogrzewano we wrzeniu pod chlodnica zwrotna w ciagu 15 godzin a nastepnie dioksan odparowano pod zmniejszonym cisnieniem.Pozostalosc zakwaszono rozcienczonym kwasem sol¬ nym, przesaczono i przemyto woda. Uzyskany osad 50 mieszano z etanolem az do wrzenia i przesaczono na goraco. Osad mieszano w ciagu godziny z roz¬ cienczonym roztworem wodorotlenku sodu, prze¬ saczono i przemyto woda. Otrzymano 4,1 g (57%) obojetnej soli wodorotlenku l^[(4-chloro-3^sulfa- 55 moilobenzoilo)-amino]-3-karbamoilopirydyniowego o wzorze 1, w którym Ri, R2, R4, R5 i Re oznaczaja atomy wodoru a R3 oznacza grupe karbamylowa o temperaturze topnienia: 273—274°C.Dane spektroskopowe: IR (KBR): 1700, 1638, 1595, 60 x 1545, 1355, 1335, 1175 cm-* W NMR, <5, [(DMSO(d6)]: 7,5—8,75 (m, 9H), 8,9 (d, 1H), 9,18 (s, 1H).Przyklad V. Postepujac w sposób opisany powyzej i wychodzac z odpowiednich substratów 6* otrzymano obojetna sól wodorotlenku l-{[4-chloro- \141 443 8 -2-(2-fenylometyloamino)-5-sulfamoilobenzoilo]-ami¬ no}-2,4,6-trójmetylopirydyniowego o wzorze 5, o temperaturze topnienia: 274—275°C.Dane spektroskopowe: IR (KBr): 1638, 1600, 1560, 1355, 1340, 1260, 1165 cm"! *H NMR, d, [DMSO(d6)]: 2,5 (s, 9H), 4,51 (s, 2H), 6,35 (d, 2H), 6,92 (s, 1H), 7,18 (s, 2H), 7,62 (s, 3H), 8,63 (s, 1H), 9,5 (rozszerzony s,. 1H).Przyklad VI. Postepujac w sposób opisany powyzej i wychodzac z odpowiednich substratów otrzymano obojetna sól wodorotlenku 1-[(4-chloro- -3-sulfamoilobenzoilo)- amino] - 2,4,6 - trójfenylopiry- dyniowego o wzorze 1, w którym Ri, R3 i R5 ozna¬ czaja atomy wodoru, R2, R4 i Rs oznaczaja grupy fenylowe, o temperaturze topnienia: 170—172°C.Dane spektroskopowe: IR (KBr): 1628, 1600, 1550, 1350, 1340, 1165 cm~i *H NMR, <5, [DMSO(d6)]: 7,2— —7,83 (m, 17H), 7,92—8,25 (m, 5H).Przyklad VII. Otrzymanie chlorku l-[(4-chlo- ro-3-sulfamoilobenzoilo)-amino]-2,4,6 - trójmetylopi- rydyniowego.Do roztworu 3,5 g (0,01 mola) obojetnej soli wo¬ dorotlenku 1-[(4-chloro-3-sulfamoilobenzoilo)-ami- no]-2,4,6-trójmetylopirydyniowego w 80 ml etanolu mieszajac dodano 10 ml etanolu nasyconego kwa¬ sem solnym. Po godzinie mieszania przesaczono utworzony osad i przemyto go etanolem. Otrzy¬ mano 3,6 g (9,2%) chlorku 1-[(4-chloro-3-sulfamo- ilo)-amino]-2,46-trójmetylopirydyniowego o wzo¬ rze 2, w którym Ri, R3, R5 oznaczaja atomy wo¬ doru, R2, R4 i R6 oznaczaja grupy metylowe a X0 oznacza anion chlorkowy, o temperaturze topnie¬ nia: 272—274°C.Dane spektroskopowe: IR (KBr): 1705, 1642, 1348, 1165 cmi W NMR, S, [DMSO(d6)]: 2,6 (s, 3H), 2,7 (s, 6H), 4,85 (rozszerzony s, 2H), 7,7—8,05 (m, 4H), 8,35—8,65 (m, SH).Przyklad VIII. Otrzymywanie chlorowodorku chlorku l-[4-chlora-2-(2-furylometyloamino)-5-sul- famoilobenzoilo] - amino - 2,4,6 - trójmetylopirydynio- wego.Do zawiesiny 4,6 g (0,01 mola) obojetnej soli wo¬ dorotlenku l-{[4-chloro-2-(2-furylometyloamino)-5- -sulfamoilobenzoilo]-amino}-2,4,6 - trójmetylopirydy- niowego w 40 ml etanolu mieszajac dodano 20 ml etanolu nasyconego kwasem solnym. Po uplywie kilku sekund uzyskano przezroczysty roztwór, z któ¬ rego natychmiast zaczynal wytracac sie osad, który odsaczono, przemyto etanolem i otrzymano 4,9 g (98%) chlorowodorku l-{[4-chloro-2-(2-furylomety- loamino)-5-sulfamoilobenzoilo]-amino}-2,4,6 - trójme- tylopirydyniowego o wzorze 6, o temperaturze top¬ nienia 257—258°C.Dane spektroskopowe: IR (KBr): 1668, 1635, 1565, 1355, 1165 cm-i iH NMR, ó, [DMSO(d6)]: 2,6 (s, 3H), 2,7 (s, 6H), 4,6 (s, 2H), :~6 (rozszerzony s, 5H), 6,4 (d, 2H), 7,1 (s, 1H), 7,v3 (3, 1H), 7,95 (s, 2H), 8,73 (s, 1H).Przyklad IX. Otrzymywanie chlorku l-[(4- -chloro-3-sulfamoilobenzoilo)--air ino]-2,4,3 - trcjfeny- 5 lopirydyniowegO'.Do roztworu 5,4 g (0,01 mola) obojetnej soli wo¬ dorotlenku l-[(4-chloro-3-suifamoilobenzoilo)-ami- no]-2,4,6-trójfenylopirydyniowego w 25 ml etanolu mieszajac dodano 10 ml etanolu nasyconego kwa- 10 sem solnym. Po pólgodzinnym mieszaniu odsaczono utworzony osad i otrzymano 5,2 g (90%) chlorku 1-[(4-chloro-3-sulfamoilobenzoilo)-amino]-2,4,6 - trój- fenylopirydyniowego o wzorze 2, w którym Ri, R3 i R5 oznaczaja atomy wodoru, R2, R4 i R6 oznaczaja 15 grupy fenylowe a X0 oznacza anion chlorkowy, 0 temperaturze topnienia: 290—292°C.Dane spektroskopowe: IR (KBr): 1700, 1628, 1340, 1170 cm-i !H NMR, d, [DHSO(d6)]: 4,5 (rozszerzony s, 3H), 20 7,25—7,73 (m, UH), 7,73—8,3 (m, 7H), 8,53 (s, 2H).Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania nowych pochodnych obo¬ jetnych soli wodorotlenku aminopirydyniowego 25 oraz odpowiadajacych im soli o wzorze ogólnym 1 i 2, w których Ri oznacza atom wodoru, grupe aminowa lub podstawiona grupe aminowa taka jak 2-furylometyloaminowa lub 2-tienyloaminowa a R2, R3, R5 i R6 identyczne lub rózne oznaczaja atom 30 wodoru, nizszy rodnik alkilowy prosty lub rozgale¬ ziony o 1—4 atomach wegla, rodnik arylowy, taki jak fenylowy, rodnik karbamoilowy lub amidowy zas X9 oznacza anion kwasu farmaceutycznie do¬ puszczalnego, znamienny tym, ze chlorek N-(2,4- 3j -dwunitrofenylo)-pirydyniowy o wzorze ogólnym 3, w którym R2, R3 R4, R5 i R6 maja wyzej podane znaczenie, poddaje sie reakcji z jednopodstawiona hydrazyna o wzorze ogólnym 4, w którym Ri ma znaczenie podane powyzej przy czym dla otrzyma- 40 nia odpowiednich betain o wzorze ogólnym 1 re¬ akcje prowadzi sie w obecnosci aminy trzeciorze¬ dowej bedacej akceptorem protonów i ewentualnie otrzymany zwiazek przeprowadza sie w sól z kwa¬ sem o wzorze H© X0. 45 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze pochodna o wzorze ogólnym 1, w którym Ri ozna¬ cza atom wodoru, grupe aminowa lub podstawiona grupe aminowa taka jak 2-furylometyloaminowa lub 2-tienyloaminowa a R2, Ra, R4, R5 i R6 iden- 50 tyczne lub rózne oznaczaja atom wodoru, nizszy rodnik alkilowy prosty lub rozgaleziony o 1—4 ato¬ mach wegla, rodnik arylowy taki jak fenylowy, rodnik karbamoilowy lub amidowy, poddaje sie reakcji z kwasem o wzorze H® X0 w srodowisku u odpowiedniego rozpuszczalnika, takiego jak alko¬ hol lub keton otrzymujac odpowiednie sole N-ami- nopirydyniowe o wzorze ogólnym 2.141 443 / HjN-02S R *4 RarW^Re HfW C=0 iiN-as Ri Cl Wzór 2 NH ¦6-0 ¦Ra Wzór 7 N02 h^N-O^S q Wzór 3 Wzór A Schemat H2N02S NH-CH^CI Wzór 5 CH^WCH HhJCl CO e H '^h-ch/P H2N02S^ Cle Cl Wzór £ PL PL