PL69033Y1 - Piec piekarniczy na gorące powietrze - Google Patents

Description

Opis wzoru

Niniejszy wzór użytkowy odnosi się do pieca piekarniczego na gorące powietrze zawierającego wymiennik posiadający wiele rur.

Gorące powietrze do pieczenia wypieków w piecach piekarniczych może być wytwarzane poprzez spalanie paliwa w palniku i przenoszenie ciepła w gazach spalinowych przez rurowy wymiennik ciepła z krzyżowym przepływem do powietrza do pieczenia bez zanieczyszczania powietrza do pieczenia gazami spalinowymi. Ogrzane powietrze do pieczenia jest transportowane do komory do pieczenia w piecu. W konwencjonalnych piecach piekarniczych stosuje się kanały w kształcie litery S umieszczone wewnątrz komory grzewczej do transportu gorącego powietrza wylotowego z palnika do komina, z zasadniczo poziomą dolną częścią S połączoną z wylotem palnika, przy czym zasadniczo pozioma część pośrednia S zawiera rury wymiennika ciepła do podgrzewania powietrza do pieczenia, a zasadniczo pozioma część górna jest połączona z kominem. Rury wymiennika ciepła są zazwyczaj w kształcie rur o okrągłym przekroju poprzecznym lub prostokątnym z zaokrąglonymi bokami krótkimi i są wykonane z materiału o wysokim współczynniku przenoszenia ciepła. Gazy spalinowe przepływają przez wnętrze (znane jako „strona gorąca”) rur do przenoszenia ciepła w wymienniku ciepła, a powietrze jest zmuszane do przepływu obok zewnętrznej strony tych rur (zwanej „stroną zimną” wymiennika ciepła) w kierunku, który jest zasadniczo prostopadły do przepływu wewnątrz rur. Zazwyczaj powietrze do pieczenia wpływa do komory grzewczej przy dnie tej komory, gdzie gazy spalinowe mają swoją najniższą temperaturę, i krąży do góry przy rurach wymiennika ciepła i rurze wylotowej palnika, gdzie temperatura jest najwyższa, zanim zostanie przetransportowany do komory do pieczenia w piecu. Ten przepływ powietrza jest wymuszany przez wentylator. Na ilość ciepła przenoszonego od gazów spalinowych do powietrza do pieczenia wpływa pole powierzchni stykającej się z gazami spalinowymi i powierzchni stykającej się z powietrzem do pieczenia wymiennika ciepła, współczynnik wymiany ciepła wymiennika ciepła (który zależy, między innymi, od zastosowanych materiałów i ich właściwości powierzchniowych oraz od przepływu powietrza wewnątrz i wokół wymiennika ciepła) oraz różnica temperatur na rozpiętości ścian wymiennika ciepła. Chociaż konwencjonalne wymienniki ciepła są stosunkowo zwarte i mają dobrą wydajność, nadal zajmują dużo miejsca i są głównym czynnikiem wpływającym na wielkość obrysu pieca piekarniczego. Byłoby pożądane polepszenie skuteczności konwencjonalnych wymienników ciepła. Doprowadziłoby to do umożliwienia wytwarzania pieców piekarniczych o mniejszym obrysie i/lub niższych kosztach eksploatacji, ponieważ zwiększona skuteczność doprowadziłaby do zapotrzebowania na mniejszą ilość paliwa do ogrzania tej samej ilości powietrza do pieczenia. Konwencjonalne sposoby zwiększania przepływu ciepła z gazów spalinowych do powietrza do pieczenia w wymienniku ciepła obejmują zmianę kształtów rur wymiennika ciepła w celu zwiększenia pola powierzchni, na które działa powietrze do pieczenia lub dodanie większej liczby rur. Takie środki mogą nieco zwiększać skuteczność, ale kosztem zwiększonego tarcia powietrza na stronie zimnej, co wymaga użycia większego wentylatora i zwiększa koszty eksploatacyjne. Publikacja GB-242426S dotyczy rur wymiennika ciepła z integralnymi żebrami. We wprowadzeniu wspomniano, że powszechnie wiadomo, że w celu maksymalizacji przenoszenia ciepła stosuje się zbiornik, o możliwie dużej powierzchni, przez który przepływa ogrzany płyn. Wnętrze cylindrycznego korpusu jest typowo podzielone na wiele wzdłużnych kanałów, przy czym ściany działowe pomiędzy kanałami służą zarówno do wzmocnienia cylindrycznego korpusu jak i do zwiększenia pola powierzchni, na której może odbywać się przenoszenie ciepła do lub z płynu przepływającego przez kanały.

Dokument US-2003/209344 odnosi się do wymiennika ciepła zawierającego rury, w którym każda z rur zawiera kanał przepływowy, który jest podzielony na wiele kanałów składowych. Każdy z tych kanałów składowych ma kształt zasadniczo prostokątny (wspomniano o innych kształtach geometrycznych) i ma użebrowaną powierzchnię wewnętrzną ściany. DE-102005020727 i EP-0359358D3 dotyczą również wymienników ciepła wyposażonych w rury mające dwa lub kilka kanałów.

Jednakże żaden z dokumentów z podstawowego stanu techniki nie obejmuje jakichkolwiek rur wymiennika ciepła specjalnie przystosowanych do użycia w piecach piekarniczych na gorące powietrze.

Według wzoru użytkowego, piec piekarniczy na gorące powietrze, zawiera rurowy wymiennik ciepła z krzyżowym przepływem mający co najmniej dwa rzędy wielu rur i umieszczony wewnątrz komory grzewczej, w której jest określony tor przepływu ogrzewanego powietrza do pieczenia obok gorącego wymiennika ciepła, oraz zawiera palnik do wytwarzania gorących gazów spalinowych do ogrzewania powietrza do pieczenia, połączony ze szczelnym dla gazu układem kanałów, obejmują- cym wspomniane rury wymiennika ciepła. Układ kanałów jest usytuowany od palnika do komina, a rury wymiennika ciepła są ułożone w rzędach w płaszczyźnie zasadniczo poziomej i rury jednego rzędu znajdują się w z góry określonym układzie ułożenia rur względem rur wymiennika ciepła sąsiedniego rzędu.

Według wzoru użytkowego, piec piekarniczy na gorące powietrze charakteryzuje się tym, że każda z rur wymiennika ciepła jest wydłużoną rurą mającą ścianę i mającą przekrój poprzeczny z dwoma prostoliniowymi i równoległymi długimi bokami rozmieszczonymi względem siebie w odległości D i połączonymi ze sobą za pomocą pary wypukłych krzywoliniowych końców o średnicy krzywizny D, a wnętrze wydłużonej rury jest zaopatrzone w co najmniej jedną, rozciągającą się wzdłużnie ścianę wewnętrzną, która rozciąga się od jednej strony powierzchni wewnętrznej wydłużonej rury w kierunku drugiej strony powierzchni wewnętrznej wydłużonej rury.

Wspomniany z góry określony układ ułożenia rur zawiera rury ułożone w pionie w jednej linii względem rur sąsiednich rzędów. W innej postaci wzoru wspomniany z góry określony układ ułożenia rur zawiera rury ułożone w pionie z przesunięciem względem rur sąsiednich rzędów.

Rzędy rur wymiennika ciepła są rozmieszczone w sekcji pośredniej rurowego wymiennika ciepła z krzyżowym przepływem. Ściana wewnętrzna rury rozciąga się od jednej strony powierzchni wewnętrznej rury i styka się z drugą stroną powierzchni wewnętrznej rury. Ściana wewnętrzna rury jest lita, a rura jest podzielona na rozciągające się wzdłużnie przedziały. W szczególnej postaci wzoru rura jest wykonana z dwóch identycznych części, z których każda jest zagiętą pojedynczą wydłużoną płaską blachą, a te części są połączone do utworzenia rury.

Niniejszy wzór użytkowy rozwiązuje problem sposobu zwiększenia skuteczności rurowego wymiennika ciepła w piecu piekarniczym na gorące powietrze, bez zwiększania tarcia powietrza na zewnętrznej stronie rur wymiennika ciepła.

Okazało się, że piec piekarniczy na gorące powietrze według niniejszego wzoru użytkowego ma poprawioną wydajność w stosunku do sytuacji, w której są stosowane konwencjonalne wymienniki ciepła. Tym samym istnieje możliwość wytwarzania pieców piekarniczych o mniejszym obrysie i/lub niższych kosztach eksploatacji, ponieważ zwiększona skuteczność doprowadza do zapotrzebowania na mniejszą ilość paliwa do ogrzania tej samej ilości powietrza do pieczenia.

Piec piekarniczy ma szczególne wymagania polegające na tym, że po stronie zewnętrznej, gdzie przepływa powietrze do pieczenia, przepływ ma charakter typu turbulentnego, o wysokich możliwościach przenoszenia ciepła. W związku z tym, że wewnętrzna strona ma przepływ masowy powietrza znacząco niższy (w przybliżeniu stanowi jedną dziesiątą), duża powierzchnia wewnętrzna zwiększa wydajność poprzez zwiększenie strumienia ciepła. Zatem zwiększenie powierzchni na zewnątrz nie poprawia skuteczności; natomiast zwiększa obrys i koszty. W miarę zmniejszania się różnicy temperatur (ΔΤ) pomiędzy gazami spalinowymi i powietrzem do pieczenia potrzebna jest większa powierzchnia. Kiedy różnica temperatur ΔΤ jest wysoka, potrzebne jest małe pole powierzchni, ponieważ wyższa temperatura zwiększa strumień ciepła na elemencie grzewczym. Jednakże, wyższa różnica temperatur ΔΤ zwiększa temperaturę na powierzchni, co wymusza zastosowanie bardziej wyjątkowych materiałów, takich jak stal żaroodporna. Niniejszy wzór użytkowy umożliwia optymalizację pola powierzchni wewnętrznej tak, że temperatura na drugiej powierzchni pasuje do optymalnego zakresu dla zastosowanych materiałów.

Przedmiot wzoru użytkowego jest ukazany na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie uproszczony widok boczny znanego, konwencjonalnego pieca piekarniczego na gorące powietrze z rurowym wymiennikiem ciepła z krzyżowym przepływem; fig. 2 przedstawia schematycznie przekrój poprzeczny rur wymiennika ciepła z fig. 1, wzdłuż linii ll-ll; fig. 3 przedstawia schematycznie uproszczony widok z boku pieca piekarniczego na gorące powietrze, według wzoru użytkowego, z rurowym wymiennikiem ciepła z krzyżowym przepływem, wyposażonego w rury; fig. 4 przedstawia schematycznie przekrój poprzeczny rur wymiennika ciepła wzdłuż linii IV-IV z fig. 1; fig. 5 przedstawia schematycznie przekrój poprzeczny odpowiadający temu z fig. 4 innego ukształtowania rur wymiennika ciepła pieca według wzoru użytkowego; fig. 6 przedstawia schematycznie przekrój poprzeczny odpowiadający temu z fig. 4 następnego ukształtowania rur wymiennika ciepła pieca według wzoru użytkowego; fig. 7 i 8 przedstawiają schematycznie przekroje dwóch rzędów rur wymiennika ciepła pieca według wzoru użytkowego; fig. 9-11 przedstawiają różne widoki kolejnego ukształtowania rury wymiennika ciepła.

Fig. 1 przedstawia schematycznie uproszczony widok z boku pieca piekarniczego 1 z konwencjonalnym rurowym wymiennikiem ciepła 3 z krzyżowym przepływem. Wymiennik ciepła znajduje się w komorze grzewczej 5, w której powietrze do pieczenia, które ma być ogrzane, płynie od górnego wlotu napowietrzającego 7 przez gorącą część wymiennika ciepła do wylotu 9 w pobliżu podstawy urządzenia. Natężenie przepływu powietrza jest sterowane za pomocą wentylatora 11. Gorące gazy spalinowe do ogrzewania powietrza do pieczenia są wytwarzane przez palnik 13, który spala paliwo, takie jak gaz lub olej. Te gazy spalinowe przepływają przez szczelny dla gazów układ 15 kanałów, który prowadzi od palnika do komina 17. Układ 15 kanałów ma kształt litery S z trzema poziomymi sekcjami i trzema pionowymi sekcjami. Zasadniczo pozioma sekcja dolna 19 litery S jest połączona swoim końcem wlotowym 21 z wylotem 23 palnika i jest połączona na swoim końcu wylotowym 25 z wlotem 27 dolnej sekcji pionowej 28. Koniec wylotowy 29 dolnej sekcji pionowej jest połączony z końcami wlotowymi 31 wielu rur 33 wymiennika ciepła, które tworzą zasadniczo poziomą sekcję pośrednią 35 litery S. Te rury wymiennika ciepła przenoszą wewnątrz nich energię cieplną z gazów spalinowych do przepływającego obok nich powietrza do pieczenia. Końce wylotowe 37 rur do przenoszenia ciepła są połączone z końcem wlotowym 39 pośredniej sekcji pionowej 41. Koniec wylotowy 43 pośredniej sekcji pionowej jest połączony z końcem wlotowym 45 górnej sekcji poziomej 47. Koniec wylotowy 51 górnej sekcji poziomej jest połączony z dolnym końcem wlotowym 53 komina 55, który ma otwarty górny koniec, przez który uchodzą ochłodzone gazy spalinowe.

Jak można zobaczyć na fig. 2, każda rura 33 wymiennika ciepła ma przekrój poprzeczny w kształcie prostokąta z zaokrąglonymi końcami, to jest przekrój poprzeczny ma dwa proste i równoległe długie boki 57' i 57", rozmieszczone względem siebie w odległości D i połączone za pomocą pary wypukłych krzywoliniowych końców 59' i 59" o średnicy krzywizny D. Cienka ścianka 61 każdej rury wymiennika ciepła jest wykonana z materiału o dobrej przewodności cieplnej i odporności na korozję, na przykład z takiego metalu jak czyste lub stopowe aluminium, miedź lub żelazo.

Fig. 3 przedstawia schematycznie uproszczony widok z boku pieca piekarniczego 301 typu przedstawionego na fig. 1, lecz wyposażonego w rurowy wymiennik ciepła 303 z krzyżowym przepływem, z rurami 333 wymiennika ciepła według wzoru użytkowego. Jak można zobaczyć na fig. 4, rury wymiennika ciepła mają taki kształt jak rury konwencjonalne, to jest przekrój poprzeczny z dwoma prostymi i równoległymi długimi bokami 357' i 357", rozmieszczonymi względem siebie w odległości D i połączonymi za pomocą pary wypukłych krótkich końców 359’ i 359". W tej postaci wzoru użytkowego, krótkie końce są wypukłe i mają średnicę krzywizny D. Cienka ścianka 61 każdej rury 333 wymiennika ciepła jest wykonana z materiału o dobrej przewodności cieplnej i odporności na korozję, na przykład z takiego metalu jak czyste lub stopowe aluminium, miedź lub żelazo.

Wnętrza tych rur wymiennika ciepła są zaopatrzone w jedną lub więcej - w tej postaci dwie, rozciągające się wzdłużnie, ściany wewnętrzne 363, 363". Każda ściana wewnętrzna rozciąga się od jednego długiego boku 357' do przeciwległego długiego boku 357" ściany 361 wymiennika ciepła, a zatem dzieli rurę 333 wymiennika ciepła 303 na trzy wydłużone przedziały 365', 365", 365'", przez które przepływają gazy spalinowe. W jednej postaci wzoru użytkowego przedziały te są zamknięte, to jest nie ma poprzecznego przepływu gazów spalinowych pomiędzy przedziałami, co maksymalizuje pole powierzchni ich ścian wystawionych na działanie gazów spalinowych. W innych postaciach wzoru użytkowego jedna i wiele ścian wewnętrznych jest perforowana w celu wzbudzenia zawirowania w przepływie. Te ściany wewnętrzne 363, 363" są wykonane z materiału o dobrej przewodności cieplnej i odporności na korozję, na przykład z metalu, takiego, jak czyste lub stopowe aluminium, miedź lub żelazo, i w szczególności są one wykonane z tego samego materiału, jak cienkie ścianki 361 rur wymiennika ciepła. Połączenia pomiędzy ścianami wewnętrznymi 363, 363" i wewnętrzną powierzchnią ścian rur 333 wymiennika ciepła 303 są wykonane tak, że zapewniają dobre przenoszenie ciepła od ścian wewnętrznych do ściany rur 333 wymiennika ciepła 303. W jednej postaci wzoru użytkowego ściany wewnętrzne 363, 363" są utworzone integralnie ze ścianami zewnętrznymi rur 333, na przykład przez wytłaczanie, a w innej postaci są połączone ze sobą przez spawanie lub nitowanie za pomocą pasty do przenoszenia ciepła pomiędzy elementami składowymi. Podczas użytkowania, ściany wewnętrzne 363, 363" są ogrzewane przez gazy spalinowe przepływające w podłużnych komorach 365', 365", 365'", a ściany wewnętrzne 363, 363" przenoszą to ciepło na zasadzie przewodnictwa do ściany rury 333 wymiennika ciepła 303. Zatem ściany wewnętrzne 363, 363" stykają się z gazami spalinowymi w środku wnętrza rur 333 wymiennika ciepła 303. W tradycyjnych rurach wymiennika ciepła, gazy spalinowe w środkowej części wnętrza rury wymiennika ciepła nie stykają się ze ścianami rury wymiennika ciepła i tylko stosunkowo powoli tracą ciepło. Według niniejszego wzoru użytkowego ściany wewnętrzne 363, 363" pobierają energię cieplną od gazów spalinowych i przenoszą je do ścian zewnętrznych, co umożliwia szybsze pobieranie ciepła od gazów spalinowych niż odbywa się to w konwencjonalnym rurowym wymienniku ciepła. Umożliwia to równie dobre działanie rurowego wymiennika ciepła jak większego konwencjonalnego rurowego wymiennika ciepła.

Fig. 5 przedstawia przekrój poprzeczny przez drugie ukształtowanie pary rur 533 wymiennika ciepła według niniejszego wzoru użytkowego. W tym ukształtowaniu wnętrza tych rur wymiennika ciepła są zaopatrzone w co najmniej jedną - w tym przypadku cztery - wewnętrznych, rozciągających się wzdłużnie, ścian 563’, 563", 563’" i 563"". Każda ściana wewnętrzna rozciąga się od jednego długiego boku 557' w kierunku przeciwległego długiego boku 557" rury 533, ale nie styka się z nim. Dzieli ona rurę 533 wymiennika ciepła na trzy otwarte (to jest nie mające nic, co zapobiegałoby przepływowi gazów spalinowych z jednego przedziału do innego przedziału) wydłużone przedziały 565', 565", 565"', przez które przepływają gazy spalinowe. Skrajnie wewnętrzne końce i/lub odsłonięte powierzchnie ścian wewnętrznych mogą być chropowate lub ukształtowane tak, że wzbudzają zawirowania w celu ułatwienia przenoszenia energii cieplnej z gazów spalinowych do ściany wewnętrznej.

Fig. 6 przedstawia przekrój poprzeczny przez inne ukształtowanie rury 633 wymiennika ciepła według wzoru użytkowego. W tej postaci wzoru, krótkie boki 659', 659" rury 633 wymiennika ciepła są prostoliniowe i rura 633 wymiennika ciepła ma kwadratowy przekrój poprzeczny. Wnętrza tych rur 633 wymiennika ciepła są zaopatrzone w co najmniej jedną - w tej postaci trzy - rozciągające się wzdłużnie ściany wewnętrzne 663', 663", 663'". Każda ściana wewnętrzna rozciąga się od jednego długiego boku 657' do przeciwległego długiego boku 657". Każda ściana wewnętrzna jest połączona z sąsiednią ścianą lub sąsiednimi ścianami za pomocą ściany środkowej 669, która jest usytuowana równolegle do długich boków 659', 659" rury 633 wymiennika ciepła. Każda ściana centralna 669 jest umieszczona na linii symetrii rury wymiennika ciepła w celu zapewnienia pobierania z niej energii gazów spalinowych, które są oddalone od ściany zewnętrznej. Te ściany wewnętrzne 663', 663", 663'" i 669 dzielą rurę 633 wymiennika ciepła na osiem zamkniętych wydłużonych komór, przez które płyną gazy spalinowe.

Fig. 7 przedstawia przekrój wzdłuż linii IV-IV na fig. 3 poziomej sekcji pośredniej układu kanałów w kształcie litery S, obok którego przepływają gazy spalinowe, w tej postaci wymiennika ciepła sekcja pośrednia składa się z dwóch zasadniczo poziomo ułożonych rzędów 734 wielu rur 733 wymiennika ciepła. Te rzędy 734 rur 733 nie muszą być koniecznie rozmieszczone w sekcji pośredniej wymiennika ciepła z krzyżowym przepływem, ale również w jego sekcji górnej lub dolnej wymiennika ciepła. W tej zilustrowanej postaci wymiennika ciepła, w każdym rzędzie 734 znajduje się dziesięć rur 733, ale oczywiście można stosować mniej lub więcej rur 733. Każda z tych rur 733 może być dowolną z rur wymiennika ciepła opisanego w niniejszym zgłoszeniu. Każda rura jest zaopatrzona w rozciągające się w kierunku wzdłużnym ściany wyznaczające trzy oddzielne przedziały wewnątrz każdej rury. Na tej figurze, przepływ powietrza do pieczenia zilustrowano za pomocą pionowych strzałek.

Fig. 8 przedstawia podobną postać wymiennika ciepła, jak na fig. 7. W tym wymienniku ciepła rury 833 dwóch rzędów 834 wymiennika ciepła są ułożone w pionie z przesunięciem względem siebie. Jest to korzystne pod tym względem, że powietrze do pieczenia jest bardziej podatne na działanie ciepła przepływu gazów spalinowych w dolnym rzędzie 834 rur 833 wymiennika.

Fig. 9 i 10 są uproszczonymi ilustracjami przekrojów rury wymiennika ciepła wykonanej z dwóch identycznych części zagiętej blachy.

Fig. 9 pokazuje te dwie części 931, 932 przed ich połączeniem, w szczególności przez zgrzewanie lub stapianie, a fig. 10 przedstawia przekrój poprzeczny połączonej rury 1033 wymiennika ciepła.

Na fig. 11 pokazano widok perspektywiczny ilustrujący dwie części 931, 932 zagiętej blachy stalowej przed ich połączeniem w rurę 1033 wymiennika ciepła.

Okazało się, że rura wymiennika ciepła wytwarzana jak pokazano na fig. 9-11 spełnia wysokie wymagania pod względem niskich kosztów produkcji i doskonałych zdolności do przenoszenia ciepła.

We wszystkich ukształtowaniach rur wymiennika ciepła, skrajnie wewnętrzne końce i/lub odsłonięte powierzchnie rozciągających się wzdłużnie ścian wewnętrznych mogą być chropowate, perforowane lub ukształtowane tak, żeby wzbudzały zawirowania w celu ułatwienia przenoszenia energii cieplnej z gazów spalinowych do ściany wewnętrznej.

Te ściany wewnętrzne są wykonane z materiału o dobrej przewodności cieplnej i odporności na korozję, na przykład z metalu, takiego, jak czyste lub stopowe aluminium, miedź lub żelazo i są one wykonane z tego samego materiału, jak boczne ścianki rur wymiennika ciepła. Połączenia pomiędzy ścianami wewnętrznymi i wewnętrzną powierzchnią ścian rur wymiennika ciepła są wykonane tak, że

zapewnione jest dobre przenoszenie ciepła od ścian wewnętrznych do ściany rur wymiennika ciepła. Zwłaszcza, ściany wewnętrzne są utworzone integralnie ze ścianami zewnętrznymi, na przykład przez wytłaczanie albo są połączone ze sobą przez spawanie lub nitowanie. W przypadku, w którym rury wymiennika ciepła są wytwarzane przez połączenie elementów składowych, stosowana jest pasta przenosząca ciepło pomiędzy elementami składowymi w celu zapewnienia wysokiej przewodności cieplnej pomiędzy tymi elementami składowymi. Według szczególnej postaci wzoru użytkowego przebiegające w kierunku wzdłużnym ściany wewnętrzne są prostoliniowe i ustawione w linii z osią wzdłużną rury wymiennika ciepła, a w innej postaci są one krzywoliniowe, podobne do zwojów spirali. W szczególnej postaci wzoru użytkowego pole powierzchni wewnętrznej rur wymiennika ciepła jest zmniejszone w specjalnych miejscach, to jest wzdłuż wzdłużnego kierunku rur wymiennika ciepła. Jest to uzyskane poprzez, na przykład, zwiększenie wysokości wzdłużnych ścian wewnętrznych 563', 563", 563"', 563"" w kierunku wzdłużnym rur 533. W jednej postaci wymiennika ciepła pole powierzchni wewnętrznej rur wymiennika ciepła jest mniejsze w pobliżu palnika, a następnie zwiększa się w kierunku przepływu powietrza. W ten sposób zmniejsza się strumień ciepła, a także temperaturę zewnętrznej powierzchni rur wymiennika ciepła. Cecha ta poprawia regulację temperatury i możliwość regulowania temperatury do optymalnego zakresu. Rury wymiennika ciepła według niniejszego wzoru użytkowego mogą być stosowane przy wymianie energii cieplnej z pierwszego płynu do drugiego płynu, gdzie pierwszy płyn ma wyższą temperaturę niż drugi płyn i pierwszy płyn przepływa wzdłuż wnętrza rury wymiennika ciepła według wzoru użytkowego, a chłodniejszy, drugi płyn przepływa na zewnątrz wspomnianej rury wymiennika ciepła, lub odwrotnie. Płyn na zewnątrz rury wymiennika ciepła przepływa przez rurę wymiennika ciepła zasadniczo poprzecznie, jak przedstawiono w powyższym opisie i na figurach, albo przepływa on w przeciwnym kierunku lub też płynie pod kątem innym niż 90° do kierunku przepływu płynu wewnątrz rur wymiennika ciepła.

Claims (5)

1. Zastrzeżenia ochronne

   1. Piec piekarniczy na gorące powietrze, zawierający rurowy wymiennik ciepła z krzyżowym przepływem mający co najmniej dwa rzędy wielu rur i umieszczony wewnątrz komory grzewczej, w której jest określony tor przepływu ogrzewanego powietrza do pieczenia obok gorącego wymiennika ciepła, oraz zawierający palnik do wytwarzania gorących gazów spalinowych do ogrzewania powietrza do pieczenia, połączony ze szczelnym dla gazu układem kanałów, obejmującym wspomniane rury wymiennika ciepła, przy czym układ kanałów jest usytuowany od palnika do komina, a rury wymiennika ciepła są ułożone w rzędach w płaszczyźnie zasadniczo poziomej i rury jednego rzędu znajdują się w z góry określonym układzie ułożenia rur względem rur wymiennika ciepła sąsiedniego rzędu, znamienny tym, że każda z rur (333; 433; 533; 733; 833; 1033) wymiennika ciepła (303) jest wydłużoną rurą mającą ścianę (361) i mającą przekrój poprzeczny z dwoma prostoliniowymi i równoległymi długimi bokami (357', 357"; 557', 557") rozmieszczonymi względem siebie w odległości D i połączonymi ze sobą za pomocą pary wypukłych krzywoliniowych końców (359', 359") o średnicy krzywizny D, a wnętrze wydłużonej rury (333; 433; 533; 733; 833; 1033) jest zaopatrzone w co najmniej jedną, rozciągającą się wzdłużnie ścianę wewnętrzną (363', 363"; 563', 563", 563'", 563""), która rozciąga się od jednej strony powierzchni wewnętrznej ściany (361) wydłużonej rury (333; 433; 533; 733; 833) w kierunku drugiej strony powierzchni wewnętrznej ściany (361) wydłużonej rury (333; 433; 533; 733; 833).
2. 2. Piec piekarniczy według zastrz. 1, znamienny tym, że wspomniany z góry określony układ ułożenia rur zawiera rury (733) ułożone w pionie w jednej linii względem rur (733) sąsiednich rzędów (734).
3. 3. Piec piekarniczy według zastrz. 1, znamienny tym, że wspomniany z góry określony układ ułożenia rur zawiera rury (833) ułożone w pionie z przesunięciem względem rur (833) sąsiednich rzędów (834).
4. 4. Piec piekarniczy według zastrz. 1-3, znamienny tym, że rzędy (734, 834) rur (733, 833) wymiennika ciepła (303) są rozmieszczone w sekcji pośredniej rurowego wymiennika ciepła (303) z krzyżowym przepływem.
5. 5. Piec piekarniczy według zastrz. 1-4, znamienny tym, że ściana wewnętrzna (363', 363") rozciąga się od jednej strony powierzchni wewnętrznej rury (333; 1033) i styka się z drugą stroną powierzchni wewnętrznej rury (333; 1033).