PL193750B1

PL193750B1 - Kompozycja do oczyszczania ciała lub włosów i sposób wytwarzania kompozycji w postaci szamponu

Info

Publication number: PL193750B1
Application number: PL98333591A
Authority: PL
Inventors: Roger Carolus Augusta Embrechts; Frank Christopher Odds; Doncker Piet Richard Gudula De
Original assignee: Janssen Pharmaceutica Nv
Priority date: 1997-04-14
Filing date: 1998-04-07
Publication date: 2007-03-30
Also published as: EE9900193A; BR9806268A; US20020058059A1; AP1232A; HUP0001970A2; CN1242696A; EP0975312B1; HK1022841A1; EP0975312A1; ID21764A; AU727596B2; EE03548B1; BG103404A; EP0872229A1; ATE221364T1; ZA983057B; RU2198649C2; WO1998046201A1; UA54466C2; ES2181217T3

Abstract

1. Kompozycja do oczyszczania ciala lub wlosów, zawierajaca znany w produkcji srodków do oczyszczania ciala lub wlosów nosnik i substancje pomocnicze oraz skladniki czynne, znamienna tym, ze zawiera: (a-1) jako pierwszy skladnik czynny jeden lub wiele srodków przeciwgrzybiczych hamujacych biosynteze grzybiczego ergoste- rolu, którym jest azol wybrany z grupy obejmujacej ketokonazol, ekonazol, elubiol, mikonazol, itrakonazol lub ich mieszanine albo alliloamina wybrana z grupy obejmujacej terbinafine, naftyfine lub ich mieszanine; (a-2) jako drugi skladnik czynny syntetyczny amfoteryczny fosfolipid o wzorze w którym R oznacza prosta, nasycona, mononienasycona lub polinienasycona grupe alkilowa C 7-19; x oznacza 1, 2 lub 3 i x + y = 3; i ich mieszaniny. 12. Sposób wytwarzania kompozycji w postaci szamponu, okreslonego w zastrz. 5, przez mieszania skladników, znamienny tym, ze: (a) ogrzewa sie roztwór zageszczacza i dejonizowanej wody, korzystnie do temperatury 70°C, (b) z roztworem z (a) miesza sie srodki powierzchniowo czynne, srodek pianotwórczy i, ewentualnie, srodek nadajacy perlowosc; (c) z roztworem z (b) miesza sie butylowany hydroksytoluen (BHT); (d) z roztworem z (c) miesza sie srodek przeciwgrzybiczy, którym jest azol wybrany z grupy obejmujacej ketokonazol, ekonazol, elu- biol, mikonazol, itrakonazol lub ich mieszaniny albo alliloamina wybrana i grupy obejmujacej terbinafine, naftyfine lub ich mieszanine; (e) w mieszaninie z (d) rozprasza sie fosfolipid o wzorze w którym R oznacza prosta, nasycona, mononienasycona lub polinienasycona grupe alkilowa C 7-19; x oznacza 1, 2 lub 3 i x + y = 3; i ich mieszaniny (f) pozostawia sie zawiesine z (e) do nieznacznego ochlodzenia, korzystnie do temperatury 40°C i miesza sie z nia konserwant(-y), chlorek sodu dla zageszczenia do wymaganej lepkosci, i ewentualnie srodek kondycjonujacy, srodek(-ki) zapachowy(-we) i barwnik(-ki), (g) do roztworu z (f) dodaje sie kwas, zasade lub bufor, do uzyskania pH w zakresie 4 do 10; i (h) do roztworu z (g) dodaje sie dejonizowana wode, uzupelniajac do 100%. PL PL PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest kompozycja do oczyszczania ciała lub włosów i sposób wytwarzania kompozycji w postaci szamponu. Szampony wytworzone sposobem według wynalazku zawierają jeden lub więcej środków przeciwgrzybicznych hamujących biosyntezę grzybiczego ergosterolu - jako pierwszy składnik czynny, syntetyczny, amfoteryczny fosfolipid działający zarówno jako drugi składnik czynny i jako środek powierzchniowo czynny i znane w technice składniki - produkty do oczyszczania ciała lub włosów -jako nośnik.

Znanymi szamponami leczniczymi są, na przykład, szampony ketokonazolowe, sprzedawane jako 2% preparat, wykazujący korzystny skutek w leczeniu łupieżu i łój otokowego zapalenia skóry, po miejscowym zastosowaniu. Ketokonazol został ujawniony przez Rosenberga i in. w opisie patentowym US-4569935 jako użyteczny w miejscowym leczeniu łupieżu i łojotokowego zapalenia skóry. Szampony z ketokonazolem, posiadające lepsze cechy kosmetyczne, takie jak pienienie się i kondycjonowanie oraz wykazujące akceptowalną odporność na rozkład, dzięki czemu można je stosować w preparatach zawierających mniej niż 2% składnika czynnego, ujawniono w opisie patentowym US-5456851. Szampony z eubiolem, mające działanie regulujące natłuszczenie skóry, znane są z opisu WO-93/18743. Niektóre preparaty przeciwłupieżowe zawierają jako składnik czynny smołę węglową, siarczek selenu lub sól pirytionu, np. pirytion cynku lub sodu. Opis WO-96/29045 ujawnia ogólnie kombinacje takiego środka cytotoksycznego i środka przeciwgrzybiczego dla leczenia łojotokowego zapalenia owłosionej skóry głowy; w szczególności ujawniono kombinowane użycie nieokreślonej kompozycji zawierającej 1,8% smoły węglowej i nieokreślony roztwór zawierający 2% ketokonazolu. Opis WO-96/29963 ujawnia kompozycje łagodnego wodnego detergentu zawierające od około 4 do około 12% wagowych anionowego środka powierzchniowo czynnego, amfoteryczny środek powierzchniowo czynny na poziomie co najmniej około 0,75 części wagowych na część wagową wspomnianego anionowego środka powierzchniowo czynnego i jeden lub więcej z 11 wymienionych środków leczniczych. Opis patentowy US-4209449 (EP-0013713) ujawnia syntetyczne, amfoteryczne fosfolipidy, wykazujące wybitne właściwości pienienia, zwiększania lepkości, zwilżania, czyszczenia, prania, antystatyczne i emulgujące. Szereg opisanych tam syntetycznych, amfeterycznych fosfolipidów jest dostępny handlowo w firmie Mona Industries, Inc., Peterson, NJ, Stany Zjednoczone Ameryki pod nazwą Phospho-lipid PTC (chlorek kokamidopropylofosfatydylo PG-dimonowy), Phospholipid EFA (chlorek linolamidopropylofosfatydylo PG-dimonowy), Phospholipid PTS (chlorek stearamidopropylofosfatydylo PG-dimonowy).

Dotychczasowe szampony zawierające środki przeciwłupieżowe są opracowane w taki sposób, że osiąga się optymalną równowagę pomiędzy skutecznością i tolerowalnością; stężenie składnika czynnego w szamponach leczniczych jest takie, że leczy się skutecznie możliwie największą ilość użytkowników, a możliwie najmniejsza ich ilość odczuwa ujemne skutki. Tym niemniej pozostaje znaczna ilość pacjentów, którzy nie odnoszą korzyści ze stosowania dotychczasowych szamponów, bądź dlatego, że nie reagują na leczenie bądź, co gorsze, dlatego, że nie tolerują leczenia określonym szamponem leczniczym.

Ilość pacjentów nie reagujących na określony leczniczy szampon może być całkiem duża (dla ketokonazolu aż do 30%; dla siarczku selenu aż do 40%). Dlatego też występuje silnie odczuwalna potrzeba nowych szamponów, które zapewniają skuteczne leczenie przeciwłupieżowe większej ilości pacjentów stosujących taki nowy szampon, tj. nowy szampon, na który nie reaguje mniej użytkowników niż w przypadku dotychczasowych szamponów.

Z drugiej strony, pacjenci cierpiący na łupież lub łojotokowe zapalenie skóry, jak również władze aprobujące lecznicze szampony stosują coraz bardziej ścisłe kryteria, którym muszą odpowiadać takie szampony. Wśród tych kryteriów najważniejsze to: brak dalszego zaostrzania stanu w wyniku leczenia, możliwie najmniejsza częstość występowania skutków ubocznych, dalszy zanik takich objawów jak podrażnienie, świąd i łuszczenie się (łuszczenie się zarówno przylegające jak i luźne); zwiększona akceptowalność kosmetyczna, w szczególności dobre właściwości oczyszczające, brak zapachu lub odoru, nie plamienie lub nie brudzenie ubrania i ogólne kondycjonowanie (właściwości czesania wilgotnego i suchego).

Łupieżowi lub łojotokowemu zapaleniu skóry często towarzyszy duże lub nadmierne wytwarzanie tłuszczu lub łoju skórnego, a kompozycje wywierające korzystny wpływ na te zjawiska będą oczywiście stanowić dalszy postęp w leczeniu łupieżu.

PL 193 750 B1

Jak dotąd, w celu spełnienia tych postulatów, największe wysiłki były związane ze zmianą receptury bazy szamponu. Wciąż jednakże występuje potrzeba większej tolerowalności/akceptowalności leczniczych szamponów, tj. aby nowe szampony były lepiej tolerowane przez większy procent pacjentów stosujących takie nowe szampony.

Niniejszy wynalazek dotyczy kompozycji do oczyszczania ciała lub włosów, zawierającej znany w produkcji środków do oczyszczania ciała lub włosów nośnik i substancje pomocnicze oraz składniki czynne, która według wynalazku zawiera:

(a-1) jako pierwszy składnik czynny jeden lub wiele środków przeciwgrzybiczych hamujących biosyntezę grzybiczego ergosterolu, którym jest azol wybrany z grupy obejmującej ketokonazol, ekonazol, elubiol, mikonazol, itrakonazol lub ich mieszaninę albo alliloamina wybrana grupy obejmującej terbinafinę, naftyfinę lub ich mieszaninę;

(a-2) jako drugi składnik czynny syntetyczny amfoteryczny fosfolipid o wzorze

w którym R oznacza prostą, nasyconą, mononienasyconą lub polinienasyconą grupę alkilową C7-19; x oznacza 1, 2 lub 3 i x + y = 3; i ich mieszaniny.

Korzystnie, w kompozycji według wynalazku pierwszy i drugi składnik czynny występuje w ilościach powodujących wspólny synergistyczny wpływ na hamowanie wzrostu Malassezia furfur.

Korzystnie, w kompozycji według wynalazku pierwszy składnik czynny występuje w ilości w zakresie od 0,1% do 2% wagowo, a drugi składnik czynny występuje w ilości w zakresie od 0,04% do 10% wagowo, przy czym ilość tego ostatniego wyrażono jako ciężar fosfolipidu.

Kompozycja według wynalazku, korzystnie, ma postać szamponu.

Korzystnie, kompozycja według wynalazku jest w postaci szamponu o lepkości w zakresie

4000-9000 mPa^s w temperaturze pokojowej i odczynie pH w zakresie 4-10, i zawiera znane w technice składniki szamponu obejmujące jeden lub wiele środków powierzchniowo czynnych, środek pianotwórczy, zagęszczacz, konserwant, przeciwutleniacz ikwas lub zasadę albo bufor.

Korzystnie, kompozycja według wynalazku w postaci szamponu zawiera jeden lub wiele środków powierzchniowo czynnych wybranych z grupy obejmującej sulfoniany olefin C14-16, siarczan sodowo-laurylowy, siarczan sodowolauretowy, tlenek kokamidopropyloaminy, tlenek lauryloaminy, lauramidodietanoloaminę, kokamidopropylobetainę, laurylodimetylobetainę, kokodimetylosulfopropylobetainę, sarkozynian sodowokokoilowy, sulfobursztynian disodowooleamidomonoizopropanoloaminy, sulfobursztynian disodowokokamidomonoizopropanoloaminy, sulfobursztynian disodowolauretowy, kokoamfokarboksyglicynian, sulfobursztynian disodowooleamidomonoetanoloaminy, aminoglicyniany, aminopropioniany i aminosultainy i ich mieszaniny.

Korzystnie, kompozycja według wynalazku w postaci szamponu zawiera środek pianotwórczy wybrany z grupy obejmującej mono- i dialkanolamidy kwasu tłuszczowego, złożonej z kokamidumonoetanoloaminy, kokamidu dietanoloaminy, oleamidu monoetanoloaminy, oleamidu dietanoloaminy iich mieszanin.

Korzystnie, kompozycja według wynalazku w postaci szamponu zawiera przeciwutleniacz, którym jest butylowany hydroksytoluen lub butylowany hydroksyanizol, stosowane w ilości od 0,01 do 1% wagowo.

Korzystnie, kompozycja według wynalazku w postaci szamponu zawiera także środek kondycjonujący.

Korzystnie, kompozycja według wynalazku w postaci szamponu zawiera także jeden lub wiele środków nadających perłowość, wybranych z grupy obejmującej distearynian glikolu etylenowego, monostearynian glikolu etylenowego i ich mieszaninę.

Korzystnie, kompozycja według wynalazku w postaci szamponu zawiera także jeden lub wiele środków zapachowych i jeden lub wiele barwników.

Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania wyżej określonej kompozycji w postaci szamponu, przez zmieszanie składników, który polega na tym, że:

PL 193 750 B1 (a) ogrzewa się roztwór zagęszczacza i dejonizowanej wody, korzystnie do temperatury 70°C, (b) z roztworem z (a) miesza się środki powierzchniowo czynne, środek pianotwórczy i, ewentualnie, środek nadający perłowość;

(c) z roztworem z (b) miesza się butylowany hydroksytoluen (BHT);

(d) z roztworem z (c) miesza się środek przeciwgrzybiczy, którym jest azol wybrany z grupy obejmującej ketokonazol, ekonazol, elubiol, mikonazol, itrakonazol lub ich mieszaninę albo alliloamina wybrana grupy obejmującej terbinafinę, naftyfinę lub ich mieszaninę;

(e) w mieszaninie z (d) rozprasza się fosfolipid o wzorze

w którym R oznacza prostą, nasyconą, mononienasyconą lub polinienasyconą grupę alkilową C7-19; x oznacza 1,2 lub 3 i x + y = 3; i ich mieszaniny (f) pozostawia się zawiesinę z (e) do nieznacznego ochłodzenia, korzystnie do temperatury 40°C i miesza się z nią konserwant(-y), chlorek sodu dla zagęszczenia do wymaganej lepkości, i ewentualnie środek kondycjonujący, środek(-ki) zapachowy(-we) i barwnik(-ki), (g) do roztworu z (f) dodaje się kwas, zasadę lub bufor, do uzyskania pH w zakresie 4 do 10; i (h) do roztworu z (g) dodaje się dejonizowaną wodę, uzupełniając do 100%.

Kombinacja dwóch różnie działających środków przeciwłupieżowych posiada dwie wyraźne zalety w porównaniu z dotychczasowymi szamponami, które zawierają tylko jeden składnik czynny. Po pierwsze, wzrastający procent pacjentów cierpiących na łupież lub łojotokowe zapalenie skóry reaguje na szampony według niniejszego wynalazku. Po drugie, niektóre kombinacje działają synergistycznie i dzięki temu stężenie jednego lub obu różnych typów środka można zmniejszyć, a przez to zwiększyć tolerowalność. Każda klasa składników, będzie teraz kolejno omówiona.

Liczne spośród składników omawianych dalej są dostępne handlowo w postaci preparatów (np. roztworów wodnych), nie w postaci czystych związków. Ilość składnika, którą można stosować w wytwarzaniu preparatów według niniejszego wynalazku jest zwykle wyrażona w % (w/w) i dotyczy ilości dostępnego handlowo produktu do stosowania, a nie ilości czystego produktu.

Tak więc, środkiem przeciwgrzybiczym hamującym biosyntezę grzybiczego ergosterolu jest azol wybrany z grupy zawierającej ketokonazol, ekonazol, elubiol, mikonazol, itrakonazol, lub ich mieszaniny. Korzystne alliloaminy wybrane z grupy zawierającej terbinafinę, naftifinę lub ich mieszaniny. Związki azolowe: ketokonazol, ekonazol i elubiol są najkorzystniejsze, gdyż najmniej szkodzą zwykłej florze skóry, w szczególności owłosionej skóry głowy. Ketokonazol i elubiol są szczególnie korzystne, gdyż wywierają wspólny synergistyczny wpływ na grzyby skórne, gdy stosuje się je w kombinacji z fosfolipidem (patrz niżej). Skuteczne ilości środków przeciw-grzybiczych w kompozycjach według niniejszego wynalazku mieszczą się w zakresie od 0,1% do 2% (w/w), a korzystnie od 0,5% do 1% (w/w). Zgodnie z dalszym objaśnieniem, w dolnym krańcu tego zakresu należy szczególnie uważać, aby być pewnym, że szampon nie straci swej skuteczności z powodu rozkładu związku przeciwgrzybiczego podczas przechowywania. Stężenia większe niż wskazane nie poprawiają więcej leczenia stanu choroby, a ogólnie są bardziej szkodliwe niż korzystne.

Drugi składnik czynny jest syntetycznym, amfoterycznym fosfolipidem o wzorze

PL 193 750 B1

Phospholipid PTC Phospolipid EFA Phospholipid SV Phospholipid PTS w którym R oznacza prostą, nasyconą, mono-nienasyconą lub poli-nienasyconą grupę alkilową C7-19; x oznacza 1, 2 lub 3 oraz x + y = 3; iich mieszaniny. Rodnik R-(C=O)- oznacza więc resztę acylową prostego, nasyconego, mono-nienasyconego lub poli-nienasyconego kwasu karboksylowego C8-20; przykładami takich kwasów są kwasy: heptanokarboksylowy-1 (kaprylowy), oktanokarboksylowy-1, nonanokarboksylowy-1 (kaprynowy), dekanokarboksylowy-1, deceno-9-karboksylowy-1, undekanokarboksylowy-2 (laurynowy), didekanokarboksylowy-1, tridekanokarboksylowy-1 (mirystynowy), tetradekanokarboksylowy-1, pentadekanokarboksylowy-1 (palmitynowy), oleopalmitynowy, heksadekanokarboksylowy-1, heptadekanokarboksylowy-1 (stearynowy), heptadeceno-8-karboksylowy-1 (oleinowy), heptadekadieno-8,11-karboksylowy-1 (linolowy), heksadekatrieno-8,11,14-karboksylowy-1 (linolenowy), oktadekanokarboksylowy-1, nonadekanokarboksylowy-1 (arachidynowy) i nonadekatetraeno-4,7,10,13-karboksylowy-1 (arachidonowy). Fosfolipidy mogą być obecne w ilości w zakresie od 0,04% do 10% (w/w), a korzystnie od 0,25% do 2% (w/w). Specjalista w tej dziedzinie łatwo stwierdzi, że istota poszczególnej postaci fosfolipidu ma wpływ na ilość wyrażoną w % (w/w). Korzystne są te fosfolipidy, w których R-(C=O)- oznacza resztę acylową kwasu stearynowego, linolowego lub tłuszczowego z orzecha kokosowego (który jest mieszaniną kwasu laurynowego, mirystynowego, palmitynowego i stearynowego). Fosfolipidy i ich wytwarzanie znane są z opisu patentowego US-4209449. Niektóre są dostępne handlowo od następcy prawnego wspomnianego patentu, Mona Industries, Inc, Paterson, New Jersey, Stany Zjednoczone Ameryki: np.

(chlorek kokamidopropylofosfatydylo PG-dimonowy) (chlorek linolamidopropylofosfatydylo PG-dimonowy) (chlorek palitamidopropylo-fosfatydylo PG-dimonowy) i (chlorek stearamidopropylofosfatydylo PG-dimonowy).

Phospholipid PTC jest najkorzystniejszym drugim składnikiem czynnym i występuje jako preparat wodny o zawartości ciała stałego 47%, o wyglądzie klarownej żółtej cieczy o pH około 7 po rozcieńczeniu do 10% w mieszaninie 50/50 2-propanol/woda.

Korzystnie, pierwszy i drugi składnik czynny występują w ilościach wywołujących wspólny synergistyczny efekt hamowania wzrostu grzybów skórnych, w szczególności gatunków związanych z łupieżem i łojotokowym zapaleniem skóry, tj. Malassezia furfur (Pityrosporum ovale), ale również innych grzybów, takich jak gatunek Epidermophyton, Microsporum, Trichlophyton, związanych z, na przykład, grzybicą skóry, łupieżem pstrym i podobnymi. Stosunek ilości pierwszego i drugiego składnika czynnego będzie zależny od rodzaju wspomnianych składników czynnych i od gatunków na które działają. W szczególności uważa się, że stosunek wagowy pomiędzy pierwszym i drugim składnikiem czynnym (środek przeciwgrzybiczy : fosfolipid) może być w zakresie od około 5 : 1 do około 1 : 150, w szczególności od około 2 : 1 do około 1 : 25. Na przykład, jak już wspomniano, gdy ketokonazol i elubiol stosuje się w kombinacji z fosfolipidem, w szczególności gdy stosuje się je w podobnych ilościach jak w stosunku wagowym od 2 : 1 do 1: 25, w szczególności w zakresie wagowym 1 : 20, to wywierają one synergistyczny wpływ na grzyby, w szczególności na Malassezia furfur.

Szampony według niniejszego wynalazku można dogodnie opracowywać w postaci preparatów stosując bazy szamponów znane w technice; znane w technice składniki szamponów obejmują jeden lub więcej środek powierzchniowo czynny, środek pianotwórczy, zagęszczacz, konserwant, przeciwutleniacz i kwas lub zasadę lub bufor wystarczający do zapewnienia szamponowi pH w zakresie od około 4 do około 10. Pojedynczy składnik może mieć dwie lub więcej funkcji, np. środek powierzchniowo czynny i środek pianotwórczy lub przeciwutleniacz i bufor.

Środki powierzchniowo czynne odpowiednie do stosowania w szamponach według niniejszego wynalazku można wybrać z grupy złożonej z sodowych sulfonianów olefin C14-16: siarczan sodowolaurylowy, siarczan TEA laurylowy, siarczan sodowolauretowy, tlenek kokamidopropyloaminy, tlenek lauryloaminy, lauramido DEA, kokamidopropylobetaina, laurylodimetylobetaina, kokodimetylosulfopropylobetaina, sarkozynian sodowokokoilowy, sulfobursztynian disodowooleamido MIPA, sulfobursztynian disodowokokamido MIPA, sulfobursztynian disodowolauretowy, glicynian kokoamfokarboksylowy, sulfobursztynian disodowooleamido MEA, glicyniany aminowe, propioniany aminowe i sultainy aminowe i ich mieszaniny.

Korzystnie, w niniejszych szamponach można stosować mieszaninę dwóch lub więcej różnych środków powierzchniowo czynnych, w szczególności siarczan sodowolauretowy i sarkozynian sodowokokoilowy; lub siarczan sodowolauretowy i sulfobursztynian disodowolauretowy; lub siarczan sodowolaurylowy, siarczan sodowolauretowy, siarczan TEA laurylowy i kokamidopropylobetainę. W szamponach według niniejszego wynalazku całkowita ilość środków powierzchniowo czynnych może zawierać się w zakresie od

PL 193 750 B1 około 36% do około 55% (w/w). Korzystnie, ciężar amfoterycznych środków powierzchniowo czynnych wynosi mniej niż 15% wagowych całkowitej ilości środków powierzchniowo czynnych.

W powyższych definicjach i w dalszej części opisu określenie „MEA” oznacza monoetanoloamid o wzorze RCO-NH-CH2-CH2-OH, określenie DEA oznacza dietanoloamid o wzorze RCO-N(CH2CH2-OH)2, „TEA” oznacza trietanoloaminę; określenie „MIPA” oznacza monoizopropanoloamid o wzorze RCO-NH-CH2-CHOH-CH3, przy czym każda grupa RCO stanowi resztę kwasu tłuszczowego, taką jak grupa C13-19 alkilokarbonylowa lub C13-19 alkenylokarbonylowa.

Odpowiednie środki pianotwórcze (wspomagacze pienienia i stabilizatory) do stosowania w szamponach według niniejszego wynalazku można wybrać z grupy mono- i di-alkanoloamidów kwasu tłuszczowego obejmujących kokamid MEA, kokamid DEA, oleamid MEA, oleamid DEA i ich mieszaniny. Środek pianotwórczy może występować w zakresie od około 1do około 10% (w/w), korzystnie od około 2 do około 6% (w/w), w szczególności około 4 do około 5% (w/w). Te składniki mają zwykle działanie zagęszczające na preparat.

Konserwanty odpowiednie do stosowania w niniejszych szamponach są akceptowalnymi dermatologicznie konserwantami, np. tetrasodowy lub disodowy EDTA, metyloparaben, propyloparaben, butyloparaben, etyloparaben, imidazolidynylomocznik, fenoksyetanol, quaternium 15, kwas cytrynowy, korzystnie w kombinacjach między sobą. Tetrasodowy i disodowy EDTA i kwas cytrynowy działają również jako środki chelatujące.

Jak ujawniono w opisie patentowym US-5456851, gdy stężenie ketokonazolu lub w tej dziedzinie dowolnego innego środka przeciwgrzybiczego, znajduje się w dolnym końcu zakresu wspomnianego powyżej, dodatek starannie regulowanej ilości przeciwutleniacza wybranego z grupy złożonej z butylowanego hydroksytoluenu („BHT”) butylowanego hydroksyanizolu („BHA”), kwasu askorbinowego i N-acetylocysteiny, skutecznie stabilizuje ketokonazol lub inny azol znajdujący się w szamponie przeciwko rozkładowi podczas przyspieszonego starzenia w ciągu 13 tygodni w 50°C, co uważa się za odpowiadające zachowaniu podczas przechowywania w temperaturze otoczenia w ciągu dwóch lat. Za skuteczną trwałość uważa się stratę składnika czynnego podczas przechowywania nie większą niż około 10 procent. Udział BHT lub BHA stwierdzony jako najbardziej skuteczny mieści się w zakresie od 0,01% do 1% (w/w). Udziały większe niż ta ilość nie stabilizują ketokonazolu tak skutecznie w ciągu 13-tygodniowego okresu przyspieszonego starzenia, chociaż w przypadku przedłużenia okresu przyspieszonego starzenia ponad 13 tygodni, większe udziały BHT lub BHA mogą być bardziej skuteczne, gdyż sam BHT lub BHA ulega również rozkładowi. Jednakże właściwe agencje rządowe oraz przemysł farmaceutyczny i kosmetyczny uznają, że badanie trwałości przez 13 tygodni w 50°C jest całkiem wystarczające dla przewidywania trwałości produktu podczas przechowywania w normalnych warunkach przez dwa (2) lata w temperaturze pokojowej. Równie ważne jest, aby ze względów bezpieczeństwa (tj. aby zminimalizować możliwość uczulenia skóry) stosować jak najmniejszą z możliwych ilość BHT lub BHA.

Użytkownicy szamponu oczekują produktu o niewielkiej lepkości, a więc często wprowadza się do preparatu jeden lub więcej zagęszczaczy, dających lepkość rzędu 4.000 do 9.000 rnPa^s w temperaturze pokojowej. Odpowiednim zagęszczaczem jest karbomer lub kwas polikarboksylowy, taki jak Carbopol™1342 lub Carbopol™1382, zagęszczony przez dodanie wodorotlenku sodu lub chlorku sodu, na końcu wytwarzania. Innymi odpowiednimi zagęszczaczami są środki pianotwórcze wymienione powyżej, korzystnie kokamid MEA.

Szampon może również zawierać jeden lub więcej środków nadających perłowość, wybranych z grupy złożonej z distearynianu glikolu etylenowego, monostearynianu glikolu etylenowego i ich mieszanin, w stężeniu 0,0% do 2%; jeden lub więcej wyciągów roślinnych, np. z aloesu, arniki, brzozy, morszczynu pęcherzykowatego, goryczki, żeń-szeniu, hamamelisu (z leszczyną), głogu, kina, cytryny, nasturcji, rozmarynu, krzewu herbaty i podobnych, w stężeniu od 0,0% do 5%; witaminy, takie jak, na przykład, witamina E (tokoferol) i pochodne, np. octan tokoferylu, pantenol i podobne, w stężeniu 0,0% do 3%; produkty przeciwzapalne pochodzenia syntetycznego lub naturalnego, np. bisabolol, w stężeniu od 0% do 5%; środki zapachowe w stężeniu 0% do 2%; i jeden lub więcej barwników.

Szampon może dalej zawierać od 0,0% do 10% środka do kondycjonowania, takiego jak polyquaternium-7, polyquaternium-10 lub podobny kationowy czwartorzędowy polimer, np. czwartorzędowy polimer silikonowy. Odpowiednie są również inne związki silikonowe takie jak polialkilosiloksany, polialkiloarylosiloksany, kopolimery polieterosiloksanów i ich mieszaniny. Użyteczne tutaj polialkilosiloksany obejmują, na przykład, polidimetylosiloksany (PDMS). Użyteczne polialkiloarylosiloksany obejmują polimetylofenylosiloksany. Użyteczne kopolimery polieterosiloksanów obejmują polidimetylosiloksany modyfikowane tlenkiem polipropylenu. Można też stosować tlenek etylenu lub mieszaniny tlenku etylenu i tlenku propylenu.

PL 193 750 B1

Korzystne są odmiany nierozpuszczalne w wodzie. Najbardziej pożądane dla stosowania tutaj są żywice opisanych powyżej polimerów siloksanowych. Te żywice polimeru siloksanu są sztywne w przeciwieństwie do ciekłych lub płynnych, o dużych masach cząsteczkowych od około 200000 do około 1000000 i lepkościach od około 100000 rnPa^s do około 150000000 mPa^s w 25°C. Korzystne są żywice polidimetylosiloksanowe. Te żywice mają lepkość od około 100000 mPa^s do około 3.50000000 mPa^s w 25°C. Żywice wybrane do stosowania w niniejszym wynalazku mają taką lepkość, aby po zmieszaniu z płynnym PDMS lepkość mieszanki żywicy ipłynu znajdowała się w podanym zakresie. Takie płynne PDMS stosuje się wilości od około 50% do około 60% całkowitego ciężaru wspomnianej mieszanki' żywica-płyn. Najkorzystniejszą dla niniejszego wynalazku jest mieszanka zawierająca od około 40% do około 60% płynnego PDMS i od około 60% do około 40% żywicy PDMS. Korzystnym płynnym PDMS jest płynny dimetikon o lepkości około 350 mPa^s w 25°C.

pH szamponów według niniejszego wynalazku ustala się dogodnie stosując akceptowalne dermatologicznie kwasy, zasady i bufory. pH może mieścić się w zakresie od około 4 do około 10, ale korzystnie -w zakresie około 6,5 do około 8, w szczególności od około 6,9 do około 7,4.

Niektóre z pierwszych składników czynnych mają przy pH bliskim obojętnego (pH 6 do 8) ograniczoną rozpuszczalność. W celu utrzymania tych składników jednorodnie zawieszonych w szamponie, można dodać środek zawieszający, taki jak, na przykład, Avicel RC-591™ (mieszanina sodowej CMC i mikrokrystalicznej celulozy). Jednakże szereg składników bazy szamponu ma znaczące właściwości zawieszające i dlatego wprowadzanie szczególnych środków zawieszających do niniejszych szamponów jest całkiem nieobowiązkowe.

Składniki szamponu stosuje się w typowych ilościach, na przykład:

(a) 36% do 55% środków powierzchniowo czynnych (b) 2% do 6% środka pianotwórczego (c) 0,1% do 2% środka przeciwgrzybiczego (d) 0,05% do 2% fosfolipidu (e) 0,2% do 1,3% zagęszczacza (f) 0,01% do 1% BHT lub BHA (g) konserwanty wystarczające dla opóźnienia rozkładu końcowej kompozycji i zapewnienia właściwego okresu przechowywania (h) kwas, zasada lub bufor dla uzyskania pH w pożądanym zakresie, i (i) woda uzupełniającą do100%.

Przykłady

W dalszym opisie przedstawiono ogólny sposób wytwarzania szamponów według niniejszego wynalazku. Odpowiednie ilości każdego ze składników można określić zgodnie z uprzednim opisem iprzykładowymi recepturami podanymi w dalszych tablicach.

Naczynie napełniano 1,64% roztworem podstawowym Carbopolu 1342 (wytworzonego przy zastosowaniu rozpraszacza Quadro, który utrzymuje sproszkowany polimer równomiernie rozdzielony iwciąga proszek, przy pomocy próżni, do strumienia wody) i wodą dejonizowaną i ogrzano do około 70°C. Dodano oba środki powierzchniowo czynne, tj. siarczan sodowolauretowy i sarkozynian sodowokokoilowy, następnie środek pianotwórczy, kokamid MEA i środek powodujący perłowość (distearynian glikolu etylenowego) i mieszano aż do całkowitego rozpuszczenia. Następnie dodano BHT imieszano mieszaninę aż do jego całkowitego rozpuszczenia. Roztwór pozostawiono do nieznacznego ochłodzenia, po czym dodano składnik przeciwgrzybiczy, przy energicznym mieszaniu. (Środek przeciwgrzybiczy dodano gdy pH było słabo kwaśne, aby ułatwić rozpuszczenie). Następnie rozproszonofosfolipid w mieszaninie i mieszano aż do jednorodnego zdyspergowania. Mieszaninę pozostawiono do ochłodzenia do 40°C i w tej temperaturze dodano środek kondycjonujący (polyquaternium-7), konserwanty: quaternium-15 i tetrasodowy EDTA, barwniki i środki zapachowe i NaCl dla zagęszczenia roztworu. pH roztworu ustalono na 6,9-7,4 przy pomocy 25% wodnego roztworu NaOH i dodano wodę dejonizowaną do osiągnięcia końcowej objętości. Podobne preparaty szamponu można wytworzyć według analogicznych sposobów, oczywistych dla specjalisty w tej dziedzinie.

Stosując ogólne procedury opisane powyżej można przygotować następujące preparaty szamponu według niniejszego wynalazku; wszystkie ilości w dalszym opisie wyrażono w częściach wagowych.

Preparaty według niniejszego wynalazku są użyteczne w leczeniu takich zaburzeń jak łupież, łojotokowe zapalenie skóry, zwalczanie łuszczycy, zmniejszenie wydzielania tłuszczu lub łoju skórnego z owłosionej skóry głowy i podobnych zaburzeń i niedogodności. Preparaty stosuje się miejscowo w atakowanych częściach ciała w regularnych odstępach, w szczególności od co najmniej jednego

PL 193 750 B1 razu w tygodniu do około jednego razu dziennie. Korzystnie stosuje się je częściej na początku leczenia, np. od 4 do 7 razy w tygodniu i rzadziej w późniejszym etapie, gdy osiągnięto pożądany skutek i należy unikać nawrotu choroby (np. raz lub dwa razy w tygodniu).

Przykład 1: Preparaty szamponu do normalnych włosów (ze środkiem kondycjonującym)

Składniki	(a)	(b)
siarczan sodowolauretowy	30	30
sarkozynian sodowokokoilowy	10	10
kokamid MEA	4	4
ketokonazol USP	0,5	1
Phospholipid PTC	0,5	1
distearynian glikolu	1,25	1,25
polyquaternium-7	1	1
Carbopol™ 1342	0,6	0,6
tetrasodowy EDTA	0,5	0,5
olejek perfumujący	0,5	0,5
chlorek sodu	0,3	0,3
wodorotlenek sodu 25%	0,92	0,9
butylowany hydroksytoluen	0,1	0,1
quaternium-15	0,05	0,05
barwniki	0,001	0,001
woda dejonizowana uzupełnienie	do 100	100

Przykład 2: Preparaty szamponu do tłustych włosów (ze środkiem kondycjonującym)

Składniki	(a)	(b)	(c)
siarczan sodowolauretowy	33,33	33,33	33,33
sarkozynian sodowokokoilowy	11	11	11
kokamid MEA	4	4	4
ketokonazol USP	0,5	0,75	1,2
Phospholipid PTC	0,5	0,25	0,8
distearynian glikolu	1,25	1,25	1,25
polyquaternium-7	0,6	0,6	0,6
Carbopol™ 1342	0,75	0,75	0,75
tetrasodowy EDTA	0,5	0,5	0,5
olejek perfumujący	0,5	0,5	0,5
chlorek sodu	0,3	0,3	0,3
wodorotlenek sodu 25%	1,18	1,243	1,18
butylowany hydroksytoluen	0,1	0,1	0,1
quaternium-15	0,05	0,05	0,05
barwniki	0,0053	0,0053	0,0053
woda dejonizowana uzupełnienie	do 100	100	100

PL 193 750 B1

Przykład 3: Preparaty szamponu do suchych lub uszkodzonych włosów (ze środkiem kondycjonującym)

Składniki	(a)	(b)	(c)
siarczan sodowolauretowy	30	30	30
sarkozynian sodowokokoilowy	10	10	10
kokamid MEA	4	4	4
ketokonazol USP	0,75	0,33	1
Phospholipid PTC	0,25	0,67	1
distearynian glikolu	1,25	1,25	1,25
polyquaternium-7	5	5	5
Carbopol™ 1342	0,5	0,5	0,5
tetrasodowy EDTA	0,5	0,5	0,5
olejek perfumujący	0,5	0,5	0,5
chlorek sodu	0,4	0,4	0,3
wodorotlenek sodu 25%	0,7333	0,733	1,19
butylowany hydroksytoluen	0,1	0,1	0,1
quaternium-15	0,05	0,05	0,05
barwniki	0,0018	0,0018	0,0018
woda dejonizowana uzupełnienie	do 100	100	100

We wszystkich preparatach podanych powyżej w przykładach 1-3, udział wodorotlenku sodu może nieco różnić się, aby osiągnąć korzystny poziom pH równy 6,9 do 7,4, a udział soli (NaCl) może różnić się, aby uzyskać pożądaną lepkość. Preparaty wytworzone zgodnie z ulepszonym sposobem, w których opuszczono barwniki, mają wygląd białawo-perłowy.

Przykład 4: Kombinacja Phospholipidu PTC i Ketokonazolu (ześrodkiem kondycjonującym)

Składniki	Procent
oczyszczona woda	44,30
siarczan sodowolauretowy	15,00
siarczan sodowolaurylowy	10,00
siarczan TEA laurylowy	12,00
Phospholipid PTC	2,10
ketokonazol	1,00
metyloparaben	0,20
propyloparaben	0,05
kokamid MEA	5,00
distearynian glikolu etylenowego	1,25
polyquaternium-7	3,00
imidazolidynylomocznik	0,50
kokamidopropylobetaina	5,00
kwas cytrynowy	0,35
środek zapachowy	0,25
	100,00

PL 193 750 B1

P r z y k ł a d 5: Kombinacja Phospholipidu PTC i Elubiolu (ze środkiem kondycjonującym)

Składniki	Procent
oczyszczona woda	44,30
siarczan sodowolauretowy	15,00
siarczan sodowolaurylowy	10,00
siarczan TEA laurylowy	12,00
Phospholipid PTC	2,10
elubiol	1,00
metyloparaben	0,20
propyloparaben	0,05
kokamid MEA	5,00
distearynian glikolu etylenowego	1,25
polyquaternium-7	3,00
imidazolidynylomocznik	0,50
kokamidopropylobetaina	5,00
kwas cytrynowy	0,35
środek zapachowy	0,25
	100,00

W preparatach podanych powyżej w przykładach 415 udział kwasu cytrynowego może nieco różnić się, aby osiągnąć korzystny poziom pH równy 6,9 do 7,4. Preparaty wytworzono według ulepszonego sposobu i posiadają przyjemny wygląd biało-perłowy.

P r z y k ł a d 6: Szampony z Ketokonazolem (2,1%) i Phospholipidem PTC 2% i 1% (w/w) (bez środka kondycjonującego)

ketokonazol	2,100 g	2,100 g
Phospholipid PTC	2,000 g	1,000 g
imidazolidynylomocznik	0,200 g	0,200 g
sulfobursztynian disodowolauretowy	15,000 g	15,000 g
kokamid DEA	2,000 g	2,000 g
hydrolizowany laurdimonium	1,000 g	1,000 g
macrogol 120	1,000 g	1,000 g
środek zapachowy	0,200 g	0,200 g
kwas solny	0,400 g	0,400 g
czerwień erytrozynowa (FD & C Nr 40)	0,002 g	0,002 g
siarczan sodowolauretowy	38,000 g	38,000 g
wodorotlenek sodu	0,100 g	0,100 g
chlorek sodu	0,500 g	0,500 g
woda oczyszczona	uzup. do 100 g	uzup. do 100 g

P r z y k ł a d 7: Synergistyczne skutki hamowania in vitro dla Ketokonazolu i Phospholipidu PTC wobec Malassezia furfur Badania interakcji na kratkowanej tablicy, przy użyciu dziewięciu izolatów Malassezia furfur (M. furfur) i badanych substancji w podwojonych etapach rozcieńczania wykazały, że kombinacje substancji badanych są silnie synergistyczne. Ketokonazol rozpuszczono w DMSO

PL 193 750 B1 otrzymując roztwór podstawowy zawierający 200 mg/ml. Phospholipid PTC rozcieńczono etanolem otrzymując roztwór podstawowy zawierający 2000 mg/ml. Przygotowano serie sześciu dalszych 3,162-krotnych rozcieńczeń każdej substancji w takim samym rozpuszczalniku (ten wskaźnik rozcieńczenie = SQRT (10), w ten sposób, aby każde drugie rozcieńczenie było 10-krotnym rozcieńczeniem). Każde z siedmiu stężeń substancji badanej rozcieńczono następnie dalej w wodzie do 12 razy dla stężenia końcowego badania. Równocześnie przygotowano 8x8 tablicę kratkowaną dla rozcieńczeń w dołkach płaskodennych płyt mikrorozcieńczeń, wykonanych z tworzywa sztucznego, przy czym serie rozcieńczeń ketokonazolu ułożono pionowo a rozcieńczenia Phospholipidu PTC ułożono poziomo. Każdy dołek zawierał 10 ml roztworu każdej badanej substancji. W dodatkowej kolumnie dołków mikrorozcieńczenia odpipetowano po 10 ml objętości odpowiednich wodnych rozcieńczeń samych rozpuszczalników, aby zapewnić próby kontrolne, nie zawierające badanych związków.

Zestaw 9 izolatów M. furfur stosowanych do badania otrzymano z podstawowego zbioru grzybów Departamentu Bakteriologii i Mykologii Fundacji Badawczej Janssen. Wszystkie izolaty zostały początkowo wyodrębnione z materiału klinicznego, a trzy z nich były świeżo wyodrębnione w ciągu 9 miesięcy przed badaniem. Drożdże były utrzymywane przez hodowlę pochodną na modyfikowanej pożywce zwanej „H. Dixon's formulation”, Van Abbe, N. J. (1964) [The investigation of dandruff. J. Soc. Cosmetic Chemist, 15, 609-630]. Ta pożywka zawierała (na 1000 ml wody) : ekstrakt słodu (Difco) 36 g; pepton mykologiczny (Oxoid) 6 g; Bacto-oxgall (Difco) 20 g; Tween 4 (Merck) 10 ml; glicerynę (Difco) 2,5 ml; i Bacto-agar (Difco) 20 g. Dla stosowania w postaci bulionu nie użyto agaru. Wersje pożywki z agarem i jako bulion utrzymywano w autoklawie przez 5 min w 100°C.

Doświadczalne materiały inokulacyjne wytworzono przez inkubację w ciągu 2 dni w 30°C na bulionie Dixona utrzymywanym w ciągłym ruchu obrotowym przy 20 obr/min w probówkach nachylonych pod kątem 5° do poziomu. Kultury bulionowe standaryzowano spektrofotometrycznie, tak aby wszystkie miały odczyt OD równy 1,0 przy 530 nm. Te zawiesiny zawierały średnio 2 x 106 komórek/ml, zmierzone na agarowej płytce do liczenia. Drożdże rozcieńczono 500-krotnie w bulionie Dixona otrzymując zawiesinę zawierającą 3-10 x 105 CFU/ml.

Nieinokulowaną pożywkę dodano w porcjach 100 ml do dołków mikrorozcieńczania zawierających już rozcieńczenia badanych substancji. Płyty uszczelniono klejącym przylepcem i inkubowano przez 5 dni w 30°C. Następnie usunięto przylepce i zmierzono zmętnienie wzrostowe przy pomocy czytnika mikropłytkowego jako absorbację przy 490 nm. Dla każdej kombinacji badanych substancji stosowano dziewięć mikropłytek równolegle, każda zaszczepiona innym izolatem M. furfur. Dziesiątą płytkę zaszczepiono tylko bulionem Dixona, aby mieć negatywną kontrolę odczytów OD.

Przy pomocy wzornika komputerowego arkusza elektronicznego, wartości OD 490 dla każdego dołka mikropłytki, zawierającego kombinacje substancji badanych, skorygowane o absorbancję mierzoną w płytce negatywnej kontroli, wyrażono jako procent średniej wartości OD 490 dla ośmiu pozytywnych kontrolnych dołków nie zawierających substancji badanych, zaszczepionych przez M. furfur. Wyniki wyrażono w postaci matrycy 8x8 i automatycznie zacieniowano, aby wskazać hamowanie wzrostu przy lub poniżej 25% opanowania. W ten sposób obojętna interakcja pomiędzy dwiema badanymi substancjami pojawiłaby się w postaci ciemnego prostokąta w dolnej prawej części wykresu, synergistyczna interakcja pojawiłaby się w postaci odwróconej litery „L” w dolnej prawej części wykresu, a antagonistyczna interakcja pojawiłaby się w postaci rozszerzenia prostokąta w kierunku górnej lewej części wykresu. Na podstawie wyników z tablicy kratkowanej oznaczono minimalne stężenia hamujące (MIC) jako najmniejsze stężenia badanych związków, pojedynczo i w kombinacji z innymi związkami oraz obliczono ułamkowe stężenia hamujące (FIC) dla każdego związku, zgodnie ze wzorem:

MIC (pojedynczy związek)/MIC (związek w obecności drugiego związku)

Suma dwóch wartości FIC dała więc wynik 1,0 dla związków bez efektu interakcji, <1,0 dla związków z synergistyczna interakcją i >1,0 dla związków z antagonistyczna interakcja.

Wyraźnie pozytywne wyniki wskazujące na możliwą synergię uzyskano dla Phospholipidu PTC. Suma ułamkowych stężeń hamujących (FLC) dla kombinacji ketokonazolu i Phospholipidu PTC wobec 9 izolatów M. furfur in vitro wynosiła:

PL 193 750 B1

M. furfur izolat nr	FIC
B 39387	0,63
B 45836	0,63
B 45838	0,63
B 58047	0,13
B 58200	0,63
B 58968	0,63
J95-0821	0,13
J95-0822	1
J95-1435	1

Stopień synergii rozciągał się znacznie poza skutki jednego rozcieńczenia, co mogło być przypadkowe. Aktywność Phospholipidu PTC w kombinacji z ketokonazolem była więc dalej badana wobec zestawu testowego dziewięciu izolatów lecz przy mniejszych (dwukrotnych) etapach rozcieńczania w seriach stężeń. Suma ułamkowych stężeń hamujących (FIC) dla kombinacji ketokonazolu i Phospholipidu PTC wobec 9 izolatów M. furfur in vitro wynosiła:

M. furfur izolat nr	FIC
B 39387	0,38
B 45836	0,38
B 45838	0,16
B 58047	0,38
B 58200	0,19
B 58968	0,38
J95-0821	0,38
J95-0822	0,75
J95-1435	0,38

Wyniki jasno potwierdzają fakt synergistycznej interakcji obu badanych związków z ketokonazolem wobec M. furfur in vitro.

Claims

1. Kompozycja do oczyszczania ciała lub włosów, zawierająca znany w produkcji środków do oczyszczania ciała lub włosów nośnik i substancje pomocnicze oraz składniki czynne, znamienna tym, że zawiera:

(a-1) jako pierwszy składnik czynny jeden lub wiele środków przeciwgrzybiczych hamujących biosyntezę grzybiczego ergosterolu, którym jest azol wybrany z grupy obejmującej ketokonazol, ekonazol, elubiol, mikonazol, itrakonazol lub ich mieszaninę albo alliloamina wybrana z grupy obejmującej terbinafinę, naftyfinę lub ich mieszaninę;

(a-2) jako drugi składnik czynny syntetyczny amfoteryczny fosfolipid o wzorze

PL 193 750 B1 w którym R oznacza prostą, nasyconą, mononienasyconą lub polinienasyconą grupę alkilową C7-19; x oznacza 1, 2 lub 3 i x + y = 3; i ich mieszaniny.

2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że pierwszy i drugi składnik czynny występuje w ilościach powodujących wspólny synergistyczny wpływ na hamowanie wzrostu Malassezia furfur.

3. Kompozycja według zastrz. 1albo 2, znamienna tym, że pierwszy składnik czynny występuje w ilości w zakresie od 0,1% do 2% wagowo, a drugi składnik czynny występuje w ilości w zakresie od 0,04% do 10% wagowo.

4. Kompozycja według zastrz. 1albo 2, znamienna tym, że ma postać szamponu.

5. Kompozycja według zastrz. 4, znamienna tym, że w postaci szamponu o lepkości w zakresie 4000-9000 mPa«s w temperaturze pokojowej i odczynie pH w zakresie 4-10, zawiera znane w technice składniki szamponu obejmujące jeden lub wiele środków powierzchniowo czynnych, środek pianotwórczy, zagęszczacz, konserwant, przeciwutleniacz i kwas lub zasadę albo bufor.

6. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że zawiera jeden lub wiele środków powierzchniowo czynnych wybranych z grupy obejmującej sulfoniany olefin C14-16, siarczan sodowolaurylowy, siarczan sodowolauretowy, tlenek kokamidopropyloaminy, tlenek lauryloaminy, lauramidodietanoloaminę, kokamidopropylobetainę, laurylodimetylobetainę, kokodimetylosulfopropylobetainę, sarkozynian sodowokokoilowy, sulfobursztynian disodowooleamidomonoizopropanoloaminy, sulfobursztynian disodowokokamidomonoizopropanoloaminy, sulfobursztynian disodowolauretowy, kokoamfokarboksyglicynian, sulfobursztynian disodowooleamidomonoetanoloaminy, aminglicyniany, aminopropioniany i aminosultainy i ich mieszaniny.

7. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że zawiera środek pianotwórczy wybrany zgrupy obejmującej mono- i dialkanolamidy kwasu tłuszczowego, złożonej z kokamidumonoetanoloaminy, kokamidu dietanoloaminy, oleamidu monoetanoloaminy, oleamidu dietanoloaminy i ich mieszanin.

8. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że zawiera przeciwutleniacz, którym jestbutylowany hydroksytoluen lub butylowany hydroksyanizol, stosowane w ilości od 0,01 do 1% wagowo.

9. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że zawiera także środek kondycjonujacy.

10. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, żezawiera także jeden lub wiele środków nadających perłowość, wybranych z grupy obejmującej distearynian glikolu etylenowego, monostearynian glikolu etylenowego i ich mieszaninę.

11. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, żezawiera także jeden lub wiele środków zapachowych i jeden lub wiele barwników.

12. Sposób wytwarzania kompozycji w postaci szamponu, określonego w zastrz. 5, przezmieszania składników, znamienny tym, że:

(a) ogrzewa się roztwór zagęszczacza i dejonizowanej wody, korzystnie do temperatury 70°C, (b) z roztworem z (a) miesza się środki powierzchniowo czynne, środek pianotwórczy i, ewentualnie, środek nadający perłowość;

(c) z roztworem z (b) miesza się butylowany hydroksytoluen (BHT);

(d) z roztworem z (c) miesza się środek przeciwgrzybiczy, którym jest azol wybrany z grupy obejmującej ketokonazol, ekonazol, elubiol, mikonazol, itrakonazol lub ich mieszaniny albo alliloamina wybrana i grupy obejmującejterbinafinę, naftyfinę lub ich mieszaninę;

(e) w mieszaninie z (d) rozprasza się fosfolipid o wzorze w którym R oznacza prostą, nasyconą, mononienasyconą lub polinienasyconą grupę alkilową C7-19; xoznacza 1, 2 lub 3 i x + y = 3; i ich mieszaniny (f) pozostawia się zawiesinę z (e) do nieznacznego ochłodzenia, korzystnie do temperatury 40°C i miesza się z nią konserwant(-y), chlorek sodu dla zagęszczenia do wymaganej lepkości, iewentualnie środek kondycjonujący, środek(-ki) zapachowy(-we) i barwnik(-ki), (g) do roztworu z (f) dodaje się kwas, zasadę lub bufor, douzyskania pH w zakresie 4 do 10; i (h) do roztworu z (g) dodaje się dejonizowaną wodę, uzupełniając do 100%.