PL190812B1

PL190812B1 - Urządzenie do łączenia końcówki jednego elementu kanalizacyjnego z kołnierzem drugiego elementu kanalizacyjnego i szczelne połączenie elementów kanalizacyjnych

Info

Publication number: PL190812B1
Application number: PL327682A
Authority: PL
Inventors: Jean Pierre Vitel; Noel Favier; Andre Schneider; Didier Lescot; Rene Bourgin
Original assignee: Pont A Mousson
Priority date: 1997-07-25
Filing date: 1998-07-23
Publication date: 2006-02-28
Also published as: NO983414L; NO328760B1; ES2227790T3; EP0893641B1; SI0893641T1; PT893641E; SK284669B6; ATE276474T1; US6220635B1; DE69826192D1; HU9801670D0; FR2766552B1; CZ296508B6; PL327682A1; AR016536A1; FR2766552A1; BR9802560A; DE69826192T2; HU219927B; EP0893641A1

Abstract

1. Urzadzenie do laczenia koncówki jednego elementu kanalizacyjnego z kolnierzem drugiego ele- mentu kanalizacyjnego, zawierajace sciskana osiowo uszczelke z elastomeru, która sklada sie z korpusu dociskanego do kolnierza kontrujacego sciskajacego te uszczelke i ze znajdujacej sie z przodu korpusu i trwale z nim polaczonej stopki dociskanej do kolnierza drugie- go elementu kanalizacyjnego, przy czym promieniowo zewnetrzna powierzchnia korpusu dociskana jest do wewnetrznej powierzchni kolnierza kontrujacego, zas promieniowo wewnetrzna powierzchnia korpusu doci- skana jest do promieniowo zewnetrznej powierzchni koncówki pierwszego elementu kanalizacyjnego, nato- miast powierzchnia przedniego kranca stopki dociskana jest szczelnie do kolnierza drugiego elementu kanaliza- cyjnego polaczonego z koncówka pierwszego elementu kanalizacyjnego, znamienne tym, ze na korpusie (15) znajduje sie co najmniej jeden rowek . . . . . . . . . . . . . . . 16. Szczelne polaczenie elementów kanaliza- cyjnych, zwlaszcza rur, zawierajace koncówke pierw- szego elementu kanalizacyjnego, kolnierz drugiego elementu kanalizacyjnego, kolnierz kontrujacy okalajacy koncówke i polaczony z kolnierzem drugiego elementu kanalizacyjnego oraz urzadzenie zawierajace sciskana osiowo uszczelke z elastomeru, (. . .) znamienne tym, ze na korpusie (15) znajduje sie co najmniej jeden rowek (26, 35, 40, 41; 26, 55), który stanowi przestrzen rozprezania elastomeru scisnietej uszczelki oraz tym, ze urzadzenie (7) zaopatrzone jest w srodki . . . . . . . . . PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do łączenia końcówki jednego elementu kanalizacyjnego z kołnierzem drugiego elementu kanalizacyjnego i szczelne połączenie elementów kanalizacyjnych. Urządzenie złożone jest ze ściskanej osiowo, pierścieniowej uszczelki z elastomeru, która składa się z korpusu dociskającego do kołnierza kontrującego zaciskającego uszczelkę i ze stopki dociskającej do kołnierza umieszczonej na froncie korpusu i trwale z nim połączonej. Promieniowo zewnętrzna powierzchnia korpusu dociska do powierzchni oddziałującej kołnierza kontrującego, promieniowo wewnętrzna powierzchnia korpusu dociska do powierzchni promieniowo zewnętrznej końcówki, a przednia powierzchnia krańcowa stopki dociska do kołnierza, zapewniając szczelność połączenia obu elementów.

Określenia części „tylna” i „przednia” odnoszą się do kierunku przesuwania kołnierza kontrującego podczas ściskania uszczelki.

Urządzenie takie jest używane do łączenia rur zwłaszcza z żeliwa sferoidalnego, lub do łączenia rury z urządzeniem zaworowym takim jak zawór suwowy. Wykonując takie połączenie nakłada się zwykle najpierw kołnierz kontrujący, następnie na przednią skrajną część końcówki pierwszej rury nakłada się urządzenie i przybliża ten koniec rury do kołnierza drugiej rury lub urządzenia zaworowego. Kołnierz kontrujący połączony jest zwykle z kołnierzem za pomocą śrub z nakrętkami umożliwiających, przez ich dokręcenie, przybliżenie kołnierza kontrującego do kołnierza a tym samym zaciśnięcie uszczelki. W ten sposób korpus uszczelki układa się w komorze pierścieniowej ograniczonej powierzchnią oddziałującą kołnierza kontrującego i powierzchnią promieniowo zewnętrzną końcówki.

Aby uszczelka mogła mieć zastosowanie w różnych, ogólnie spotykanych konfiguracjach powinna ona spełniać swoją funkcję zarówno w przypadku istotnego luzu poprzecznego między kołnierzem mocującym a końcówką i/lub luzu osiowego między końcówką a kołnierzem, jak i w przypadku gdy jeden lub obydwa luzy są minimalne.

Tymczasem te wymagania rzadko są spełniane. I tak, w pierwszym przypadku przestrzeń, w której układa się elastomer uszczelki jest stosunkowo duża, przez co, aby spełnić swoją funkcję, musi ona mieć wystarczająco duże wymiary. Natomiast w drugim przypadku przestrzeń, w której układa się elastomer jest o wiele mniejsza. Często więc stwierdza się, szczególnie przy luzie minimalnym, złe ułożenie uszczelki podczas jej ściskania, zwłaszcza między stopką i kołnierzem, co prowadzi do braku szczelności.

W połączeniach blokowanych dwóch elementów kanalizacyjnych zwykle stosuje się wkładki na odcinku krańcowym tylnym korpusu, żeby zablokować połączenie dwóch elementów kanalizacyjnych każda wkładka dociska promieniowo wewnętrzną, wypukłą powierzchnią do promieniowo zewnętrznej powierzchni końcówki pierwszej rury.

W przypadku luzu minimalnego, zwłaszcza w przypadku minimalnego luzu poprzecznego zauważa się również problemy z ułożeniem uszczelki takiego urządzenia, np. występowanie obrzęków wylewowych elastomeru na zewnątrz tylnej strony kołnierza kontrującego, i/lub w połączeniu z okręcaniem się elastomeru wokół wkładek, co może doprowadzić do braku szczelności połączenia dwóch elementów kanalizacyjnych.

W dokumencie FR 1555582 ujawniono urządzenie uszczelniające, w którym zastosowano rowki oddzielone od siebie żeberkami, które stanowią wargi uszczelniające będące w istocie przegrodami uszczelniającymi, które istnieją również w takim kształcie po zmontowaniu połączenia (por. fig. 2). Zadaniem ich jest zapewnienie połączeniu szczelności. W związku z tym, że rowki muszą pozostać rowkami, aby powstał efekt „labiryntu uszczelniającego”, nie mogą one zostać wypełnione (i nie zostają wypełnione) rozprężającym się podczas ściskania uszczelki materiałem.

Uszczelka według FR 1555582 nie zawiera żadnych środków ograniczających jej promieniowe rozprężanie na zewnątrz w obszarze końcowym. Miejsce to w rozwiązaniu według FR 1555582 jest, właśnie z tego powodu, podatne na powstawanie przecieków.

Niniejszy wynalazek ma na celu rozwiązanie w/w problemów a zwłaszcza dostarczenie urządzenia z uszczelką łatwego do montowania i demontowania, o zmniejszonych wymiarach, niskim koszcie i zapewniającego dobrą szczelność połączenia elementów kanalizacyjnych w szerokiej strefie luzów między częściami łączonymi, zwłaszcza przy minimalnym luzie poprzecznym między kołnierzem kontrującym i końcówką również przy stosunkowo wysokich ciśnieniach, np. 16 barów.

Wynalazek ma również na celu opracowanie szczelnego połączenia elementów kanalizacyjnych, zwłaszcza rur, zawierającego końcówkę pierwszego elementu kanalizacyjnego, kołnierz drugiePL 190 812 B1 go elementu kanalizacyjnego i kołnierz kontrujący okalający końcówkę, przymocowany do kołnierza, które zawiera wyżej opisane urządzenie.

Urządzenie według wynalazku, do łączenia końcówki pierwszego elementu kanalizacyjnego z kołnierzem drugiego elementu kanalizacyjnego, zawiera ściskaną osiowo uszczelkę z elastomeru, która składa się z korpusu dociskanego do kołnierza kontrującego ściskającego tę uszczelkę i ze znajdującej się z przodu korpusu i trwale z nim połączonej stopki dociskanej do kołnierza drugiego elementu kanalizacyjnego, przy czym promieniowo zewnętrzna powierzchnia korpusu dociskana jest do wewnętrznej powierzchni kołnierza kontrującego, zaś promieniowo wewnętrzna powierzchnia korpusu dociskana jest do promieniowo zewnętrznej powierzchni końcówki pierwszego elementu kanalizacyjnego, natomiast powierzchnia przedniego krańca stopki dociskana jest szczelnie do kołnierza drugiego elementu kanalizacyjnego połączonego z końcówką pierwszego elementu kanalizacyjnego.

Urządzenie według wynalazku charakteryzuje się tym, że na korpusie znajduje się co najmniej jeden rowek, który stanowi przestrzeń rozprężania elastomeru ściśniętej uszczelki oraz tym, że urządzenie zaopatrzone jest w środki ograniczające rozprężanie się stopki promieniowo na zewnątrz.

Korzystnie rowek jest wyżłobieniem pierścieniowym znajdującym się na powierzchni promieniowo wewnętrznej lub na powierzchni promieniowo zewnętrznej korpusu.

Na powierzchni promieniowo wewnętrznej korpusu korzystnie znajduje się rowek, w którym jest pustka zamknięta przynajmniej częściowo fragmentem uszczelki, który tworzy pierścieniową wargę zaś urządzenie wyposażone jest w człon utrzymujący wargę na promieniowo zewnętrznej powierzchni końcówki, przy czym człon umieszczony jest w pustce.

Członem korzystnie jest otwarty pierścień toroidalny.

Rowek korzystnie znajduje się na promieniowo wewnętrznej powierzchni korpusu, zaś na powierzchni promieniowo zewnętrznej korpusu znajduje się co najmniej jeszcze jeden pierścieniowy rowek i oba rowki są rozmieszczone naprzemiennie względem siebie wzdłuż osi uszczelki.

Środkiem ograniczającym rozprężanie się stopki korzystnie jest sztywny pierścień, zwłaszcza metalowy, umieszczony w promieniowo zewnętrznej części stopki.

Korzystnie, środkiem ograniczającym rozprężanie się stopki jest pierścieniowa sprężyna umieszczona w części promieniowo zewnętrznej stopki.

Również korzystnie, środkiem ograniczającym rozprężanie się stopki jest przednia powierzchnia skrajna stopki, która ma co najmniej jedną część nachyloną do tyłu, która po ściśnięciu uszczelki koncentruje naprężenia ściskające w przedniej, promieniowo wewnętrznej części stopki, zapewniając tym samym ograniczenie rozprężenia stopki promieniowo na zewnątrz.

Promieniowo zewnętrzna powierzchnia korpusu korzystnie ma generalnie kształt zwężający się ku tyłowi uszczelki.

Korzystnie, pozbawiona rowków część przednia powierzchni promieniowo zewnętrznej korpusu rozszerza się ku przodowi, przy czym część współpracuje z odpowiadającą jej wewnętrzną powierzchnią kołnierza kontrującego po ściśnięciu uszczelki. Korzystnie, co najmniej dwie pozbawione rowków części, odpowiednio część tylna i część przednia powierzchni promieniowo zewnętrznej korpusu rozszerzają się ku przodowi, przy czym część przednia rozszerza się bardziej niż część tylna, zaś obydwie te części są dociskane do odpowiadających im wewnętrznych powierzchni kołnierza kontrującego po ściśnięciu uszczelki.

Promieniowo wewnętrzna powierzchnia stopki korzystnie ma co najmniej dwie promieniowe odsadki, które stanowią elementy pozycjonowania osiowego urządzenia na końcówce, przy czym odsadki opierają się na krańcu końcówki przed ściśnięciem uszczelki.

Korzystnie, urządzenie zawiera co najmniej dwie metalowe wkładki blokujące umieszczone w tylnym odcinku krańcowym korpusu, przy czym każda wkładka ma promieniowo wewnętrzną powierzchnię, której wypustka mocująca opiera się na promieniowo zewnętrznej powierzchni końcówki, blokując połączenia dwóch elementów kanalizacyjnych po ściśnięciu uszczelki.

Między wkładkami, na tylnej powierzchni krańcowej korpusu korzystnie znajduje się co najmniej jeden krańcowy rowek tylny, który stanowi przestrzeń rozprężania elastomeru ściśniętej uszczelki.

Korzystnie, co najmniej jedna wkładka ma na promieniowo zewnętrznej powierzchni zasadniczo promieniowy występ, który współpracuje z zasadniczo promieniową częścią oporową powierzchni wewnętrznej kołnierza kontrującego, ograniczając promieniowe przemieszczenie wkładki po ściśnięciu uszczelki.

Szczelne połączenie według wynalazku, stosowane do elementów kanalizacyjnych, zwłaszcza rur, zawiera końcówkę pierwszego elementu kanalizacyjnego, kołnierz drugiego elementu kanaliza4

PL 190 812 B1 cyjnego, kołnierz kontrujący okalający końcówkę i połączony z kołnierzem drugiego elementu kanalizacyjnego oraz urządzenie zawierające ściskaną osiowo uszczelkę z elastomeru, która składa się z korpusu dociskanego do kołnierza kontrującego ściskającego tę uszczelkę i ze znajdującej się z przodu korpusu i trwale z nim połączonej stopki dociskanej do kołnierza drugiego elementu kanalizacyjnego, przy czym promieniowo zewnętrzna powierzchnia korpusu dociskana jest do wewnętrznej powierzchni kołnierza kontrującego, zaś promieniowo wewnętrzna powierzchnia korpusu dociskana jest do promieniowo zewnętrznej powierzchni końcówki pierwszego elementu kanalizacyjnego, natomiast powierzchnia przedniego krańca stopki dociskana jest szczelnie do kołnierza drugiego elementu kanalizacyjnego połączonego z końcówką pierwszego elementu kanalizacyjnego.

Połączenie według wynalazku charakteryzuje się tym, że na korpusie znajduje się co najmniej jeden rowek, który stanowi przestrzeń rozprężania elastomeru ściśniętej uszczelki, zaś urządzenie zaopatrzone jest w środki ograniczające rozprężanie się stopki promieniowo na zewnątrz, przy czym promieniowo zewnętrzna powierzchnia korpusu dociśnięta jest szczelnie do powierzchni wewnętrznej kołnierza kontrującego, natomiast promieniowo wewnętrzna powierzchnia korpusu dociśnięta jest szczelnie do promieniowo zewnętrznej powierzchni końcówki, a przedni kraniec stopki dociśnięty jest szczelnie do kołnierza.

Szczelne, połączenie elementów kanalizacyjnych, według odmiany wynalazku blokowane, stosowane zwłaszcza rur, zawiera końcówkę pierwszego elementu kanalizacyjnego, kołnierz drugiego elementu kanalizacyjnego, kołnierz kontrujący okalający końcówkę i połączony z kołnierzem oraz urządzenie zawierające ściskaną osiowo uszczelkę z elastomeru, która składa się z korpusu dociskanego do kołnierza kontrującego ściskającego tę uszczelkę i ze znajdującej się z przodu korpusu i trwale z nim połączonej stopki dociskanej do kołnierza drugiego elementu kanalizacyjnego, przy czym promieniowo zewnętrzna powierzchnia korpusu dociskana jest do wewnętrznej powierzchni kołnierza kontrującego, zaś promieniowo wewnętrzna powierzchnia korpusu dociskana jest do promieniowo zewnętrznej powierzchni końcówki pierwszego elementu kanalizacyjnego, natomiast powierzchnia przedniego krańca stopki dociskana jest szczelnie do kołnierza drugiego elementu kanalizacyjnego połączonego z końcówką pierwszego elementu kanalizacyjnego.

Połączenie w tej odmianie charakteryzuje się tym, że na korpusie znajduje się co najmniej jeden rowek, który stanowi przestrzeń rozprężania elastomeru ściśniętej uszczelki, zaś urządzenie zaopatrzone jest w środki ograniczające rozprężanie się stopki promieniowo na zewnątrz, oraz zawiera co najmniej dwie metalowe wkładki blokujące umieszczone w tylnym odcinku krańcowym korpusu, przy czym każda wkładka ma promieniowo wewnętrzną powierzchnię, której wypustka mocująca opiera się na promieniowo zewnętrznej powierzchni końcówki, blokując połączenie dwóch elementów kanalizacyjnych po ściśnięciu uszczelki, przy czym promieniowo zewnętrzna powierzchnia korpusu dociśnięta jest szczelnie do powierzchni wewnętrznej kołnierza kontrującego, zaś promieniowo wewnętrzna powierzchnia korpusu oraz wypustki mocujące wkładek dociśnięte są szczelnie do promieniowo zewnętrznej powierzchni końcówki, natomiast przedni kraniec stopki dociśnięty jest szczelnie do kołnierza.

Przedmiot wynalazku zostanie uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój podłużny połączenia rur zawierający urządzenie według z wynalazku, przy czym górna część przekroju przedstawia połączenie przed ściśnięciem uszczelki, dolna część przekroju przedstawia połączenie po ściśnięciu uszczelki, fig. 2 - powiększenie części zakreślonej kołem II na rysunku 1, fig. 3 - przekrój poprzeczny wariantu urządzenia na rysunku 1 przed ściśnięciem uszczelki, fig. 4 jest analogiczna do fig. 1 i przedstawia połączenie rur zawierające urządzenie z fig. 3, figury od 5 do 7 przedstawiają przekroje poprzeczne wariantów urządzenia przedstawionego na fig. 1 przed ściśnięciem uszczelki, fig. 8 przedstawia przekrój poprzeczny części urządzenia ilustrujący drugi sposób wykorzystania urządzenia zgodnie z wynalazkiem, w rzucie diametralnym przechodzącym przez wkładkę blokującą i odsadkę nastawczą urządzenia, fig. 9 jest analogiczna do fig. 1 i przedstawia połączenie rur za pomocą urządzenia przedstawionego na fig. 8, fig. 10 jest analogiczna do fig. 1 i przedstawia wariant urządzenia przedstawionego na fig. 8 i fig. 11 przedstawia przekrój poprzeczny wariantu wkładki do urządzenia przedstawionego na fig. od 8 do 10.

W górnej połowie przekroju przedstawionego na rys. 1 przedstawiono końcówkę 1 lub koniec bosy pierwszej rury 2 i kołnierz 3 drugiej rury 4 gotowe do połączenia. Rury te, ustawione zasadniczo współosiowo mogą stanowić następujące po sobie rury kanalizacyjne zwłaszcza z żeliwa sferoidalnego. Każda z tych rur zakończona jest z jednej strony końcówką 1 i z drugiej strony kołnierzem 3.

Kołnierz 3 wieńczy promieniście tylny kraniec 5 (po lewej stronie rys. 1) rury 4 i przewiercony jest równo rozmieszczonymi kątowo otworami 6.

PL 190 812 B1

Urządzenie 7, składające się z uszczelki 8 i z metalowego bezstopniowego pierścienia 9 otacza przedni kraniec 10 (po prawej stronie rys. 1) końcówki.

Kołnierz kontrujący 11 otaczający końcówkę 1 jest, przed przystąpieniem do czynności łączenia, umieszczony na tylnej części uszczelki 8. Kołnierz 11 składa się z części tylnej 12 zasadniczo ściętej i nachylonej do przodu i zasadniczo współosiowej z rurą 2. Część 12 jest osiowo przedłużona do przodu mniej nachyloną częścią pośrednią 12A. Na przednim krańcu część ta tworzy promienisty występ w postaci obrzeża lub otoczki 13 przewierconej otworami 14 równo rozłożonymi kątowo i usytuowanymi odpowiednio do otworów 6. Przez otwory 6 i 14 uwidocznione na rysunkach przechodzą nie przedstawione na rysunkach śruby.

Uszczelka 8 wykonana jest z elastomeru i składa się z pierścieniowego korpusu 15 zaopatrzonego od przodu w pierścieniową stopkę 16 o przekroju wyraźnie prostokątnym.

Jak przedstawiono na fig. 2 cylindryczna powierzchnia promieniowo zewnętrzna 17 stopki 16 przedłuża powierzchnię promieniowo wewnętrzną 18 korpusu 15 w taki sposób, że powierzchnia promieniowo wewnętrzna 19 uszczelki 8 jest cylindryczna. Powierzchnia ta 19 dociska do powierzchni promieniowo zewnętrznej 20 końcówki 1.

Część pierścieniowa promieniowo zewnętrzna 21 stopki 16 wystaje promieniowo na zewnątrz ponad powierzchnię 22 korpusu 15. Powierzchnia 22 jest połączona z powierzchnią promieniowo zewnętrzną 23 stopki 16 za pomocą promieniowego zgrubienia pierścieniowego 24.

W części 21 znajduje się pierścieniowe przewężenie 25 dochodzące do zgrubienia 24. Wewnętrzna średnica przewężenia 25 jest znacznie mniejsza od średnicy powierzchni 22 przedniej części korpusu 15.

Powierzchnia 22 korpusu 15 ma generalnie kształt ścięty zwężający się ku tylnej części uszczelki 8 pod równym kątem względem osi uszczelki 8. Na powierzchni 22 znajdują się 3 identyczne pierścieniowe rowki 26 o przekroju półkolistym przemieszczone względem siebie osiowo.

Wewnętrzna powierzchnia 27 tylnej części 12 kołnierza kontrującego 11 zwęża się w kierunku tylnego krańca 28 kołnierza kontrującego 11. Wewnętrzna powierzchnia 27A części pośredniej odpowiada powierzchni 22. Powierzchnie 27 i 27A tworzą powierzchnię oddziałującą.

Poniżej opisane jest połączenie dwóch rur.

W pozycji wstępnej, jak przedstawiono w górnej części fig. 1 wewnętrzna strona 27A części pośredniej 12A kołnierza kontrującego styka się z tylną powierzchnią 22 korpusu uszczelki 15, w tym czasie uszczelka nie jest ściśnięta.

Płaszczyzna 29 końcówki 1 jest wyraźnie płaska i dotyka tylnej powierzchni 30 kołnierza 3.

Przednia powierzchnia 31 stopki 16. jest zasadniczo płaska a uszczelka 8 umieszczona jest na końcówce 1 w taki sposób, że powierzchnia 31 dotyka do równie płaskiej powierzchni 30 kołnierza 3. Luz osiowy między rurami 2 i 4 nie występuje lub prawie nie występuje.

Wewnętrzna średnica tylnego krańca 28 kołnierza kontrującego 11 jest niewiele większa od średnicy zewnętrznej końcówki 1, luz poprzeczny jest więc minimalny. Powierzchnia wewnętrzna 27, 27A kołnierza kontrującego określa granice komory sprężania 32 wokół końcówki 1.

Aby połączyć w sposób szczelny rury 2 i 4 zaciska się śruby łączące kołnierz kontrujący 11 z kołnierzem 3 co powoduje przesunięcie do przodu kołnierza kontrującego 11.

Dolna część fig. 1 przedstawia rury 2 i 4 połączone po zaciśnięciu śrub. Uszczelka 8 jest ściśnięta między kołnierzem 3 i kołnierzem kontrującym 11, odkształcona powierzchnia 22 dociska do powierzchni oddziałującej 27, 27A, powierzchnia 19 jest zaciśnięta na powierzchni 20 końcówki 1 a powierzchnia 31 stopki 16 dociska do powierzchni 30 kołnierza 3.

Korpus uszczelki 15 jest więc praktycznie w całości umieszczony w szczelnej komorze 32, rowki 26 są niewidoczne w skutek deformacji elastomeru.

W trakcie ściskania uszczelki rowki 26 dostarczają elastomerowi powierzchni ekspansyjnej w skutek czego korpus 15 może praktycznie w całości być umieszczony w komorze 32.

Otoczka 13 mogła tym samym zbliżyć się maksymalnie do kołnierza 3 ograniczając w ten sposób wolną powierzchnię przeznaczoną do promieniowego rozprężenia stopki 16 podczas ściskania elastomeru. Promieniowe rozprężenie stopki zostało również ograniczone pierścieniem 9, który przytrzymuje promieniowo część 21 stopki 16.

Przedstawione powyżej warunki połączenia, to znaczy przy minimalnym luzie osiowym i poprzecznym są najtrudniejsze do zapewnienia dobrego uszczelnienia. W tych warunkach bowiem ma się do dyspozycji stosunkowo dużą ilość elastomeru przy niewielkiej przestrzeni ekspansyjnej.

PL 190 812 B1

Dokładniej rzecz ujmując, przy użyciu uszczelek o korpusie pozbawionym rowków, w tych samych warunkach obserwuje się, że korpus 15 nie penetruje w całości do komory 32 odległość między otoczką 13 a kołnierzem 3 jest więc większa niż w urządzeniu przedstawionym na fig. 1, obserwuje się więc nie kontrolowane występowanie stopki 16 na zewnątrz zwłaszcza gdy rury 2 i 4 poddawane są ciśnieniu, co powoduje utratę szczelności między powierzchnią 31 stopki i powierzchnią 30 kołnierza.

W urządzeniu przedstawionym na fig. 1 takie rozprężenie, podczas działania pod ciśnieniem udaremnione jest dzięki połączonemu działaniu rowków 26 i pierścienia 9.

Przy zastosowaniu urządzenia przedstawionego na rys. l szczelność połączenia jest doskonała przy minimalnych luzach osiowych i/lub poprzecznych i pozostaje zadowalająca w przypadku gdy luzy są znaczniejsze.

Ponadto urządzenie przedstawione na fig. 1 jest szczególnie oszczędne i łatwe w użyciu, ponieważ zawiera uszczelkę 8 z elastomeru złożoną z tylko jednej części, do której dołączony jest pierścień metalowy 9 umieszczony w przewężeniu 25. Zauważono również, że rowki 26 ułatwiają z jednej strony połączenie rur przez zmniejszenie tarcia uszczelki o powierzchnie 27, 27A kołnierza kontrującego i z drugiej strony, podczas demontażu kołnierza kontrującego 11 uszczelka mająca rowki 26 łatwiej się od niego odczepia.

W większości przypadków pierścień 9 jest pierścieniem sztywnym przystosowanym do zapewnienia ograniczenia promieniowego rozprężania stopki na zewnątrz. Może on być również zastąpiony pierścieniową sprężyną spiralną umieszczoną w przewężeniu 25 tworzącym otwarte wgłębienie, lub wtopioną w stopkę. W innym wariancie stopka może być zlana z pierścieniem lub ze sprężyną.

Figura 3 przedstawia przekrój poprzeczny części jednego z wariantów urządzenia przedstawionego na fig. 1. Urządzenie to składa się jedynie z uszczelki 8, która wyróżnia się od uszczelki przedstawionej na rys. 1 tylko kształtem stopki 16.

Jego stopka 16 jest przedłużeniem korpusu 15 uszczelki 8 do przodu, bez promieniowego występu na zewnątrz, tzn, że powierzchnia promieniowo zewnętrzna 33 uszczelki 8 zwęża się ku tyłowi pod stałym kątem względem osi uszczelki 8.

Zarys boczny 34 rowka 35 jest nachylony prostoliniowo, powiększając w ten sposób rozmiar osiowy tego rowka 35 w stosunku do dwóch pozostałych rowków o przekroju półkolistym.

Powierzchnia 31 stopki 16 jest nachylona względem płaszczyzny promieniowej pod stałym kątem a, jest ona zasadniczo ścięta i zwężająca się w stronę krańca przedniego stopki.

Cecha ta pozwala na usztywnienie części promieniowo wewnętrznej 36 stopki 16 gdy powierzchnia 31 dociska do powierzchni 30 kołnierza 3, tak jak uwidoczniono w dolnej części fig. 4.

Przed połączeniem, tak jak przedstawiono w górnej części fig. 4 tylko brzeg promieniowo zewnętrzny 37 powierzchni 31 styka się z powierzchnią 30 kołnierza 3. Podczas zaciskania śrub łączących kołnierz 3 z kołnierzem kontrującym 11, część 36 stopki 16 zostaje ściśnięta, podczas gdy pozostała powierzchnia 31 dociska progresywnie do powierzchni 30 kołnierza 3. Po zaciśnięciu śrub koncentracja naprężenia ściskającego następuje w części 36 stopki 16.

W trakcie poddawania rur 2 i 4 ciśnieniu część 36 daje większy opór ciśnieniu cieczy zmierzającej do rozprężenia stopki 16 na zewnątrz, niż w przypadku klasycznej uszczelki 8 mającej powierzchnię 31 wyraźnie promieniową pozbawioną części ograniczającej promieniowe rozprężenie stopki.

Ponadto taki kształt powierzchni 31 prowadzi, podczas zaciskania śrub do odkształcenia elastomeru stopki 16 promieniowo do wewnątrz, zwłaszcza przy występowaniu luzu osiowego między końcówką 1 i kołnierzem 3. Kąt a może być wówczas równy 15°.

Figura 5 ilustruje inny wariant urządzenia 7 różniący się od wariantu przedstawionego na fig.3 tym, że na powierzchni 22 występują dwa rowki 26 i tym, że powierzchnia 22 posiada dwie następujące po sobie części 38 i 39 o kształcie zwężającym się ku tyłowi i o różnych kątach zwężania względem osi uszczelki 8, przy czym część przednia 39 zwęża się pod większym kątem niż część tylna 38, połączenie tych dwóch części następuje na poziomie przedniego rowka 26.

Obydwie te części 38 i 39 służą do dociskania do części mniej więcej im odpowiadających części nachylenia przedniej i tylnej powierzchni pośredniej 27A kołnierza kontrującego 11. Podczas zaciskania śrub część 39 dociskając do powierzchni 27A kołnierza kontrującego 11 popycha stopkę promieniowo do wewnątrz, a po zaciśnięciu śrub współdziała z powierzchnią 31 stopki 16 w ograniczaniu promieniowego rozprężania stopki 16 na zewnątrz, ulepszając tym samym szczelność połączenia między stopką 16 i kołnierzem 3.

Figura 6 ilustruje jeszcze inny wariant urządzenia, różniący się od wariantu przedstawionego na fig. 3 tylko tym, że pierścieniowe rowki 40 występują jednocześnie na powierzchni 22 i na powierzchni 18

PL 190 812 B1 korpusu uszczelki 8. Rowki 40 przemieszczone są względem siebie osiowo, uszczelka ma tym samym wygląd harmonijkowy.

Figura 7 przedstawia wariant urządzenia różniący się od wariantu przedstawionego na fig.3 tym, że posiada tylko jeden pierścieniowy rowek 41 na powierzchni 18 korpusu 15. Rowek 41 stanowi zagłębienie pierścieniowe 42 ograniczone częściowo od tyłu częścią 43 uszczelki 8 tworzącą pierścieniową krawędź. W zagłębieniu 42 umieszczony jest człon 44 w postaci naciętego, toroidalny pierścienia sprężynującego z twardego tworzywa sztucznego lub z metalu, opartego o pierścieniową krawędź 43.

Podczas ściskania uszczelki człon 44 naciska na krawędź 43 popychany częścią promieniowo zewnętrzną korpusu 15 i tym samym dociska krawędź 43 do powierzchni końcówki 1 zapewniając szczelność połączenia rur 2 i 4. Jednocześnie rowek 41 oddaje swoją przestrzeń rozprężającemu się elastomerowi, który zamyka zagłębienie 42 wokół członu 44 a tym samym ułatwia penetrację niemal całości korpusu 15 do komory 32.

Figura 8 przedstawia inny sposób rozwiązania urządzenia różniący się o przedstawionego na fig. 1 tym, że zawiera metalowe wkładki blokujące 45 wtopione w tylny odcinek krańcowy 46 korpusu 15 uszczelki 8.

Wkładki 45 to równo oddzielone od siebie ustawione pod kątem bloki połączone brzegami korpusem 15 uszczelki. Ich wewnętrzna powierzchnia 41 zakończona jest zębami 48 sprzęgającymi, zęby te mają za zadanie uchwycenie powierzchni 20 końcówki w celu zablokowania połączenia rur 2 i 4.

Powierzchnia promieniowo zewnętrzna odcinka 46 zwęża się pod kątem większym niż powierzchnia 22 korpusu 15.

Na powierzchni czołowej tylnej 51 korpusu 15 między wkładkami 45 znajdują się rowki 50, co sprawia, że powierzchnia 51 ma uskoki osiowe posuwające się wyraźnie osiowo aż do poziomu tylnego zakończenia każdej wkładki 45.

Powierzchnia 17 stopki 16 posiada od przodu identyczne występy 52 regularnie rozmieszczone kątowo. Występy 52 stanowią bloki o przekroju trapezoidalnym, których powierzchnia przednia czołowa 53 jest przedłużeniem powierzchni promieniowej 31 stopki 16 i których powierzchnia czołowa tylna 54 jest nachylona promieniowo na zewnątrz i osiowo do tyłu.

Występy te 52 tworzą bufory nastawcze, które przed zaciśnięciem śrub zapewniają automatycznie minimalny odstęp między przednią krawędzią 10 końcówki 1 i powierzchnią 30 kołnierza 3, tak jak to przedstawiono w górnej części fig. 9. W odróżnieniu od ustawienia zilustrowanego na fig. 1 luz osiowy między rurami 2 i 4 nie jest w tym przypadku minimalny.

Podczas łączenia (rys. 9) uszczelkę 8 nakłada się na końcówkę 1, powierzchnie 54 buforów 52 dotykają do przedniego krańca końcówki 1, której krawędzie są ukosowane, a powierzchnia 31 stopki 16 i powierzchnie 53 buforów 52 dotykają do powierzchni 30 kołnierza 3.

Zapewnienie takiej minimalnej odległości przed ściśnięciem jest niezbędne dla zapewnienia szczelności niezależnie od blokady. Blokada między rurami 2 i 4 następuje podczas dociskania kołnierza kontrującego 11 do kołnierza 3 poprzez współdziałanie powierzchni 27 kołnierza kontrującego 11 i powierzchni promieniowo zewnętrznych wkładek 45, które popychane są osiowo do przodu i promieniowo do wewnątrz.

Poza automatycznym ustawieniem uszczelki 8 na końcówce 1 bufory 52 pozwalają również na uzupełnienie ewentualnych nierówności na odcinku 29 końcówki 1.

Fakt, iż powierzchnie 54 są nachylone pozwala zoptymalizować montaż z odcinkiem 29 końcówki bez względu na to czy jest on ukosowany czy nie.

Jeżeli odcinek 29 końcówki jest ukosowany powierzchnie 54 buforów 52 dopasowują się do skosu odcinka 29 jak to przedstawiono na fig. 9. Skos odcinka 29 końcówki oddaje w ten sposób dodatkową przestrzeń do rozprężania elastomeru między buforami przy występowaniu minimalnego luzu poprzecznego.

Rowki 50 między wkładkami 45 pozwalają na ulepszenie szczelności połączenia na poziomie wkładek 45 i ułatwiają demontaż połączenia.

Przy luzie poprzecznym minimalnym, jak przedstawiono na fig. 9 rowki 50 zapobiegają tworzeniu się obrzęków wylewowych elastomeru na zewnątrz tylnej części kołnierza kontrującego 11. Rowki 50 ułatwiają tym samym demontaż kołnierza kontrującego 11, który jest łatwiejszy, gdy wybrzuszenia uszczelki nie występują i zwiększają również możliwość odchylenia kątowego końcówki 1 względem kołnierza 3. Ponadto rowki 50 zapobiegają skręcaniu się elastomeru przy luzie poprzecznym minimalnym, na poziomie powierzchni 22 uszczelki i w pobliżu wkładek; takie skręcanie mogłoby

PL 190 812 B1 doprowadzić do utraty szczelności i spowodować korozję wkładek na skutek oddziaływania środowiska zewnętrznego.

Rowki 26 ułatwiają i ulepszają połączenie blokujące rur ograniczając tarcie korpusu uszczelki 8 o kołnierz kontrujący 11.

Figura 10 przedstawia przekrój poprzeczny wariantu urządzenia przedstawionego na fig. 8 gdzie stopka 16 i powierzchnia 22 uszczelki są w położeniu podobnym do konfiguracji przestawionej na fig.5. Urządzenie przedstawione na fig. 10 różni się od urządzenia przedstawionego na fig. 8 głównie tym, że powierzchnia 31 stopki 16 jest nachylona względem płaszczyzny promieniowej jak na fig. 5 do 7, oraz tym, że powierzchnia 22 uszczelki 8 przed wkładkami składa się z dwóch części 38 i 39, których kąty nachylenia względem osi uszczelki są różne, jak na fig.5, a także tym, że przednie powierzchnie 53 występów nastawczych 52 znajdują się z tyłu krańca przedniego 37 powierzchni 31 stopki 16. Ponadto na powierzchni 22 korpusu 15 znajdują się tylko dwa pierścieniowe rowki 55. Złączenie części 38 i 39 następuje na poziomie przedniego rowka 55. Zarysy boczne przednie 56 rowków 55 są nachylone w sposób zasadniczo prostoliniowy, tak, że długość osiowa tych rowków 55 jest większa od rowków 26 uszczelki przedstawionej na fig. 8. Zarys boczny rowka 55 przedniego jest przedłużeniem części 39 powierzchni 22.

W sposób analogiczny jak w wariancie przedstawionym na fig. 4 nachylona powierzchnia 31 stopki 16 zapewnia utwierdzenie stopki podczas ściskania uszczelki kołnierzem kontrującym 11. Nachylenie tej powierzchni 31 zapewnia przy współpracy z częścią 39 powierzchni 22 ograniczenie rozprężenia promieniowego stopki 16 podczas działania pod ciśnieniem rur 2 i 4. Ponadto podczas ściskania uszczelki 8 powierzchnia 31 prowadzi rozprężanie elastomeru promieniowo do wewnątrz. Poza tym odstęp między powierzchniami 53 występów 52 i brzegiem powierzchni 31 stopki 16 pozwala na wygospodarowanie dodatkowej powierzchni na rozprężanie elastomeru podczas ściskania uszczelki 8.

Figura 11 przedstawia przekrój poprzeczny wkładki 45 stosowanej w urządzeniu podobnym do przedstawionego na fig. 8 lub 10 w przypadku, gdy końcówka 1 wykonana jest z tworzywa sztucznego. Powierzchnia promieniowo zewnętrzna 57 wkładki 45 posiada z przodu występ promieniowy 58 połączony z powierzchnią 57 przez zasadniczo promieniowe zgrubienie oporowe 59. Takie wkładki 45 wtapiane są w odcinek 46 uszczelki 8 jak przedstawiono na fig. 8 do 10. Pierścieniowe zgrubienie 59 każdej wkładki takiej uszczelki przeznaczone jest do współpracy z odpowiednią zasadniczo częścią promieniową powierzchni oddziałującej 27 kołnierza kontrującego 11 podczas ściskania uszczelki. W ten sposób kontroluje się przesuwanie promieniowe wkładek 45 podczas zaciskania kołnierza kontrującego, unikając zwłaszcza zbyt głębokiej penetracji promieniowej wkładek w końcówkę, co mogłoby spowodować jej zniszczenie lub perforację.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzeniedo łączenia końcówki jednego elementu kanallzacyjnego z kołnierzem drugiego elementu kanalizacyjnego, zawierające ściskaną osiowo uszczelkę z elastomeru, która składa się z korpusu dociskanego do kołnierza kontrującego ściskającego tę uszczelkę i ze znajdującej się z przodu korpusu i trwale z nim połączonej stopki dociskanej do kołnierza drugiego elementu kanalizacyjnego, przy czym promieniowo zewnętrzna powierzchnia korpusu dociskana jest do wewnętrznej powierzchni kołnierza kontrującego, zaś promieniowo wewnętrzna powierzchnia korpusu dociskana jest do promieniowo zewnętrznej powierzchni końcówki pierwszego elementu kanalizacyjnego, natomiast powierzchnia przedniego krańca stopki dociskana jest szczelnie do kołnierza drugiego elementu kanalizacyjnego połączonego z końcówką pierwszego elementu kanalizacyjnego, znamienne tym, że na korpusie (15) znajduje się co najmniej jeden rowek (26, 35, 40 ,41; 26, 55), który stanowi przestrzeń rozprężania elastomeru ściśniętej uszczelki oraz tym, że urządzenie (7) zaopatrzone jest w środki (9, 31) ograniczające rozprężanie się stopki promieniowo na zewnątrz.

2. Ur^^<^^^ni^w^<^łi^<3 zastrz. 1, znamienne t^r^, że 35, 40, 41; 26, 55) jest wyżłobieniem pierścieniowym znajdującym się na powierzchni promieniowo wewnętrznej (18) lub na powierzchni promieniowo zewnętrznej (22) korpusu (15).

3. według zaslirz. 2, tym, że na powierzchni promieniowo wewnętrznej (18) korpusu (15) znajduje się rowek (41), w którym jest pustka (42) zamknięta przynajmniej częściowo fragmentem uszczelki, który tworzy pierścieniową wargę (43) oraz tym, że urządzenie (1) wyPL 190 812 B1 posażone jest w człon (44) utrzymujący wargę (43) na promieniowo zewnętrznej powierzchni (20) końcówki (1), przy czym człon (44) umieszczony jest w pustce (42).

4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że członem (44) jest otwarty pierścień toroidalny.

5. Urządzenie według z zastrz. 2 albo 3, znamienne tym, że rowek (40) znajduje się na powierzchni promieniowo wewnętrznej (18) korpusu (15), zaś na powierzchni promieniowo zewnętrznej (22) korpusu (15) znajduje się co najmniej jeszcze jeden pierścieniowy rowek (40) i oba rowki (40) są rozmieszczone naprzemiennie względem siebie wzdłuż osi uszczelki.

6. Urządzeniewedług zastrrz. 1, znamienne tym, że środkiem ograniczającym rozprężaniesię stopki (16) jest sztywny pierścień (9), zwłaszcza metalowy, umieszczony w promieniowo zewnętrznej części (21) stopki (16).

7. Urządzeniewedług zastr(z. 1, znamienne tym, że środkiem ograniczającym Γοζρί\;ζ3ηϊβ3ίς; stopki (16) jest pierścieniowa sprężyna umieszczona w części promieniowo zewnętrznej stopki (16).

8. Urządzeniewedług zastr(z. 1, znamienne tym, że środkiem ograniczającym Γοζρη?ζ3ηϊβ3ίς; stopki (16) jest przednia powierzchnia skrajna (31) stopki (16), która ma co najmniej jedną część nachyloną do tyłu, która po ściśnięciu uszczelki (8) koncentruje naprężenia ściskające w przedniej, promieniowo wewnętrznej części (36) stopki (16), zapewniając tym samym ograniczenie rozprężenia stopki (16) promieniowo na zewnątrz.

9. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienne tym, że promieniowo zewnętrzna powierzchnia (22) korpusu (15) ma generalnie kształt zwężający się ku tyłowi uszczelki (8).

10. Urządzenie według zas^z. 1 albo 2 albo 3 tym, że pozbawiona rowków przednia (39), powierzchni promieniowo zewnętrznej (22) korpusu (15) rozszerza się ku przodowi, przy czym część (39) współpracuje z odpowiadającą jej wewnętrzną powierzchnią (27, 27A) kołnierza kontrującego (11) po ściśnięciu uszczelki (8).

11. U rządze nie według z^^ł^i^^. 10, tym, że co najmniej dwie pozbawione rowków części, odpowiednio część tylna (38) i część przednia (39) powierzchni promieniowo zewnętrznej (22) korpusu (15) rozszerzają się ku przodowi, przy czym część przednia (39) rozszerza się bardziej niż część tylna (38), zaś obydwie te części są dociskane do odpowiadających im wewnętrznych powierzchni (27,27A) kołnierza kontrującego (11) po ściśnięciu uszczelki (8).

12. Urządzenie według zastιrz. 1, znamienne tym, że promieniowo wewnętrzna powierzchnia (17) stopki (16) ma co najmniej dwie promieniowe odsadki (52), które stanowią elementy pozycjonowania osiowego urządzenia (7) na końcówce (1), przy czym odsadki (52) opierają się na krańcu (10) końcówki (1) przed ściśnięciem uszczelki (8).

13. Urządzenie według zas^z. 1 albo 112 znamienne tym, (e zawieea co najmniee dwie γ^θΙοwe wkładki blokujące (45) umieszczone w tylnym odcinku krańcowym (46) korpusu (15), przy czym każda wkładka (45) ma promieniowo wewnętrzną powierzchnię (47), której wypustka mocująca (48) opiera się na promieniowo zewnętrznej powierzchni (20) końcówki (1), blokując połączenia dwóch elementów kanalizacyjnych (2, 4) po ściśnięciu uszczelki (8).

14. Urządzenie według zastrz.13, znamienne tym, że między wkładkami (45), na tylnee powierzchni krańcowej (51) korpusu (15) znajduje się co najmniej jeden krańcowy rowek tylny (50), który stanowi przestrzeń rozprężania elastomeru ściśniętej uszczelki (8).

15. Urządzenie według zas^z. 14, znamienne tym, (e co najmniee jedna wkładka (45) ma na promieniowo zewnętrznej powierzchni (57) zasadniczo promieniowy występ (58), który współpracuje z zasadniczo promieniową częścią oporową powierzchni wewnętrznej (27, 27A) kołnierza kontrującego (11), ograniczając promieniowe przemieszczenie wkładki (45) po ściśnięciu uszczelki.

16. Szczelne połączenie elementów kanalizacyjnych, zwłaszcza rur, zawierające końcówkę pierwszego elementu kanalizacyjnego, kołnierz drugiego elementu kanalizacyjnego, kołnierz kontrujący okalający końcówkę i połączony z kołnierzem drugiego elementu kanalizacyjnego oraz urządzenie zawierające ściskaną osiowo uszczelkę z elastomeru, która składa się z korpusu dociskanego do kołnierza kontrującego ściskającego tę uszczelkę i ze znajdującej się z przodu korpusu i trwale z nim połączonej stopki dociskanej do kołnierza drugiego elementu kanalizacyjnego, przy czym promieniowo zewnętrzna powierzchnia korpusu dociskana jest do wewnętrznej powierzchni kołnierza kontrującego, zaś promieniowo wewnętrzna powierzchnia korpusu dociskana jest do promieniowo zewnętrznej powierzchni końcówki pierwszego elementu kanalizacyjnego, natomiast powierzchnia przedniego krańca stopki dociskana jest szczelnie do kołnierza drugiego elementu kanalizacyjnego połączonego z końcówką pierwszego elementu kanalizacyjnego, znamienne tym, że na korpusie (15) znajduje się co najmniej jeden rowek (26, 35, 40, 41; 26, 55), który stanowi przestrzeń rozprężania elastomeru ści10

PL 190 812 B1 śniętej uszczelki oraz tym, że urządzenie (7) zaopatrzone jest w środki (9, 31) ograniczające rozprężanie się stopki promieniowo na zewnątrz, przy czym promieniowo zewnętrzna powierzchnia (22) korpusu (15) dociśnięta jest szczelnie do powierzchni wewnętrznej (27, 27A) kołnierza kontrującego (11), zaś promieniowo wewnętrzna powierzchnia (18) korpusu (15) dociśnięta jest szczelnie do promieniowo zewnętrznej powierzchni końcówki (1), natomiast przedni kraniec stopki (16) dociśnięty jest szczelnie do kołnierza (3).

17. Szczelne, blokowane połączenie elementów kanalizacyjnych, zwłaszcza rur, zawierające końcówkę pierwszego elementu kanalizacyjnego, kołnierz drugiego elementu kanalizacyjnego, kołnierz kontrujący okalający końcówkę i połączony z kołnierzem oraz urządzenie zawierające ściskaną osiowo uszczelkę z elastomeru, która składa się z korpusu dociskanego do kołnierza kontrującego ściskającego tę uszczelkę i ze znajdującej się z przodu korpusu i trwale z nim połączonej stopki dociskanej do kołnierza drugiego elementu kanalizacyjnego, przy czym promieniowo zewnętrzna powierzchnia korpusu dociskana jest do wewnętrznej powierzchni kołnierza kontrującego, zaś promieniowo wewnętrzna powierzchnia korpusu dociskana jest do promieniowo zewnętrznej powierzchni końcówki pierwszego elementu kanalizacyjnego, natomiast powierzchnia przedniego krańca stopki dociskana jest szczelnie do kołnierza drugiego elementu kanalizacyjnego połączonego z końcówką pierwszego elementu kanalizacyjnego, znamienne tym, że na korpusie (15) znajduje się co najmniej jeden rowek (26, 35, 40, 41,26, 55), który stanowi przestrzeń rozprężania elastomeru ściśniętej uszczelki oraz tym, że urządzenie (7) zaopatrzone jest w środki (9, 31) ograniczające rozprężanie się stopki promieniowo na zewnątrz, oraz tym, że zawiera co najmniej dwie metalowe wkładki blokujące (45) umieszczone w tylnym odcinku krańcowym (46) korpusu (15), przy czym każda wkładka (45) ma promieniowo wewnętrzną powierzchnię (47), której wypustka mocująca (48) opiera się na promieniowo zewnętrznej powierzchni (20) końcówki (1), blokując połączenie dwóch elementów kanalizacyjnych (2, 4) po ściśnięciu uszczelki (8), przy czym promieniowo zewnętrzna powierzchnia (22) korpusu (15) dociśnięta jest szczelnie do powierzchni wewnętrznej (27, 27A) kołnierza kontrującego (11), zaś promieniowo wewnętrzna powierzchnia (18) korpusu (15) oraz wypustki mocujące (48) wkładek (45) dociśnięte są szczelnie do promieniowo zewnętrznej powierzchni końcówki (1), natomiast przedni kraniec stopki (16) dociśnięty jest szczelnie do kołnierza (3).