PL183448B1

PL183448B1 - Sposób i urządzenie do transmisji sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych modulowanych cyfrowo i analogowo

Info

Publication number: PL183448B1
Application number: PL96325631A
Authority: PL
Inventors: Gert Siegle; Hamed Amor; Hendrick Mahn
Original assignee: Bosch Gmbh Robert
Priority date: 1995-09-22
Filing date: 1996-09-19
Publication date: 2002-06-28
Also published as: HK1016388A1; JP4426648B2; CN1088962C; EP0852087B1; JPH11511623A; WO1997011539A2; JP4571661B2; CN1193441A; DE59601520D1; RU2159010C2; ES2132971T3; WO1997011539A3; PL325631A1; ATE178174T1; DE19535327C1; EP0852087A2; JP2008092564A; US6256302B1; CZ293359B6; CZ86998A3

Abstract

1. Sposób transmisji sygnalów radiowych i/lub telewizyjnych modulowanych cyfrowo i analo- gowo, zwlaszcza w szerokopasmowej instalacji kablowej, znam ienny tym , ze w przynajmniej jed- nym kanale oprócz analogowego sygnalu telewizyj- nego przesyla sie przynajmniej jeden cyfrowy sy- gnal radiowy i/lub telewizyjny, przy czym ten przy- najmniej jeden cyfrowy sygnal radiowy i/lub telewi- zyjny nie przekracza ustalonego poziomu a maksy- malny poziom analogowego sygnalu telewizyjnego nie spada ponizej ustalonej wartosci, która jest znacznie wyzsza niz ustalony poziom przynajmniej jednego sygnalu radiowego i/lub telewizyjnego, zas amplituda widma czestotliwosci przynajmniej jed- nego cyfrowego sygnalu radiowego i/lub telewizyj- nego nie przekracza ustalonej wartosci, która jest znacznie nizsza niz amplituda sygnalu nosnego obrazu analogowego sygnalu telewizyjnego, przy czym widmo czestotliwosci przynajmniej jednego cyfrowego sygnalu radiowego i/lub telewizyjnego ogranicza sie do zakresu czestotliwosci, który jest mniejszy niz szerokosc przynajmniej jednego kanalu. Fig. 2 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do transmisji sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych modulowanych cyfrowo i analogowo.

W czasopiśmie „Funkschau”, zeszyt 9, 1995, na str. 46 opisany jest sposób transmisji, w którym uniwersalny multiplekser na wyjściu wideoserwera składa kilka sygnałów programowych o różnych szybkościach transmisji w jedną wiązkę przesyłową cyfrowy sygnał sumacyjny poddaje się modulacji kwadraturowo-amplitudowej (QAM) i następnie przesyła się równolegle do analogowych sygnałów telewizyjnych znajdujących się już w instalacji kablowej. Sygnał cyfrowy zajmuje wtedy cały kanał telewizyjny, tak jak dotychczas, gdy jest on potrzebny dla pojedynczego analogowego programu telewizyjnego.

Istotą sposobu transmisji sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych modulowanych cyfrowo i analogowo, zwłaszcza w szerokopasmowej instalacji kablowej, według wynalazku jest to, że w przynajmniej jednym kanale oprócz analogowego sygnału telewizyjnego przesyła się przynajmniej jeden cyfrowy sygnał radiowy i/lub telewizyjny, przy czym ten przynajmniej jeden cyfrowy sygnał radiowy i/lub telewizyjny nie przekracza ustalonego poziomu a maksymalny poziom analogowego sygnału telewizyjnego nie spada poniżej ustalonej wartości, która jest znacznie wyższa niż ustalony poziom przynajmniej jednego sygnału radiowego i/lub telewizyjnego, zaś amplituda widma częstotliwości przynajmniej jednego cyfrowego sygnału radiowego i/lub telewizyjnego nie przekracza ustalonej wartości, która jest znacznie niższa niż amplituda sygnału nośnego obrazu analogowego sygnału telewizyjnego, przy czym widmo częstotliwości przynajmniej jednego cyfrowego sygnału radiowego i/lub telewizyjnego ogranicza się do zakresu częstotliwości, który jest mniejszy niż szerokość przynajmniej jednego kanału.

Korzystnie ilość danych przynajmniej jednego cyfrowego sygnału radiowego i/lub telewizyjnego ogranicza się przez kodowanie.

Korzystnie w zakresie częstotliwości przynajmniej jednego cyfrowego sygnału radiowego i/lub telewizyjnego przesyła się dodatkowe dane cyfrowe.

Korzystnie zakres częstotliwości przynajmniej jednego cyfrowego sygnału radiowego i/lub telewizyjnego mieści się pomiędzy częstotliwościąpodnośną chrominancji analogowego sygnału telewizyjnego i częstotliwością nośną obrazu w kanale sąsiednim względem tego przynajmniej jednego kanału, korzystnie sąsiedniego po stronie wyższych częstotliwości, oraz oddziela się go jednym ochronnym odstępem częstotliwości od częstotliwości podnośnej chrominancji i od częstotliwości nośnej obrazu kanału sąsiedniego.

Korzystnie zakres częstotliwości przynajmniej jednego cyfrowego sygnału radiowego i/lub telewizyjnego mieści się pomiędzy częstotliwością nośną dźwięku analogowego sygnału telewizyjnego i częstotliwością nośną obrazu w kanale sąsiednim względem tego przynajmniej jednego kanału, korzystnie sąsiedniego po stronie wyższych częstotliwości, oraz oddziela się go jednym ochronnym odstępem częstotliwości od częstotliwości nośnej dźwięku i od częstotliwości nośnej obrazu kanału sąsiedniego.

Korzystnie składowe częstotliwości nośnych dźwięku analogowego sygnału telewizyjnego przesyła się z ustalonym tłumieniem.

Korzystnie zakłócające składowe częstotliwości nośnych obrazu i dźwięku przesyłanych analogowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych tłumi się w układach filtrujących w dekoderze odbieranych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych.

Korzystnie przy przesyłaniu wielu pojedynczych albo złożonych w bloki cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych w przynajmniej jednym kanale oddziela się zakresy

183 448 częstotliwości przynajmniej dwóch cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych od siebie ochronnym odstępem częstotliwości.

Korzystnie przynajmniej jeden cyfrowy sygnał radiowy i/lub telewizyjny przesyła się jako zakodowany.

Korzystnie przynajmniej jeden sygnał radiowy i/lub telewizyjny przesyła się jako sygnał modulowany, korzystnie metodą COFDM (kodowane multipleksowanie z ortogonalnym podziałem częstotliwości).

Korzystnie przy modulacji jednego albo więcej cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych zestawionych w jeden sygnał multipleksowany wybiera się częstotliwości nośne, które nie zbliżają się do częstotliwości nośnej dźwięku analogowego sygnału telewizyjnego na mniej niż ustalony odstęp częstotliwości.

Korzystnie przy modulacji jednego albo więcej cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych zestawionych w jeden sygnał multipleksowany wybiera się częstotliwości nośne, które nie zbliżają się do częstotliwości podnośnej chrominancji analogowego sygnału telewizyjnego na mniej niż ustalony odstęp częstotliwości.

Korzystnie przy modulacji jednego albo więcej cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych zestawionych w jeden sygnał multipleksowany wybiera się częstotliwości nośne, które nie zbliżają się do częstotliwości nośnej obrazu analogowego sygnału telewizyjnego ani do częstotliwości nośnej obrazu analogowego sygnału telewizyjnego w sąsiednim kanale na mniej niż ustalony odstęp częstotliwości.

Korzystnie przynajmniej część zakresu częstotliwości jednego albo więcej cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych zestawionych w jeden sygnał multipleksowany przesyła się pomiędzy częstotliwością nośną obrazu i częstotliwością nośną dźwięku analogowego sygnału telewizyjnego i oddziela ją jednym ochronnym odstępem częstotliwości od częstotliwości nośnej obrazu i od częstotliwości nośnej dźwięku.

Korzystnie przynajmniej część zakresu częstotliwości jednego albo więcej cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych zestawionych w jeden sygnał multipleksowany przesyła się pomiędzy dwiema częstotliwościami nośnymi dźwięku analogowego sygnału telewizyjnego i oddziela ją jednym ochronnym odstępem częstotliwości od obu częstotliwości nośnych dźwięku.

Korzystnie przynajmniej część zakresu częstotliwości jednego albo więcej cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych zestawionych w jeden sygnał multipleksowany przesyła się pomiędzy częstotliwością nośną obrazu kanału sąsiadującego z tym przynajmniej jednym kanałem, korzystnie po stronie wyższych częstotliwości, oraz częstotliwością nośną dźwięku analogowego sygnału telewizyjnego i oddziela się ją jednym ochronnym odstępem częstotliwości od częstotliwości nośnej obrazu sąsiedniego kanału oraz od częstotliwości nośnej dźwięku.

Korzystnie przesyłanie jednego albo więcej cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych zestawionych w jeden sygnał multipleksowany realizuje się w dowolnym kierunku.

Korzystnie sygnały radiowe i/lub telewizyjne modulowane cyfrowo wysyła się z jednego nadajnika, a sygnały radiowe i/lub telewizyjne modulowane analogowo wysyła się z drugiego nadajnika.

Korzystnie sygnały radiowe i/lub telewizyjne modulowane cyfrowo i analogowo wysyła się z jednego nadajnika.

Istotą urządzenia do transmisji sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych modulowanych cyfrowo i analogowo, zwłaszcza metodą multipleksowania z ortogonalnym podziałem częstotliwości (OFDM), jest to, że w torze odbiorczym zawiera szeregowo połączony układ dopasowujący wybierający kanał przesyłanego pasma częstotliwości, demodulator sygnałów modulowanych metodą OFDM, dekoder wykrywania błędów odbieranych sygnałów cyfrowych, demultiplekser do rozdzielania odpowiedniego sygnału multipleksowanego na poszczególne sygnały cyfrowe i urządzenie interfejsowe do podłączania urządzeń do odtwarzania danych i/lub szerokopasmowej instalacji kablowej, zaś w torze nadawczym zawiera szeregowo połączone zespół dopasowywania kanału do kodowania i zestawiania w jeden sygnał multipleksowany poszczególnych sygnałów cyfrowych przesyłanych poprzez urządzenie in

183 448 terfejsowe z podłączonego do niego urządzenia do odtwarzania danych i/lub z szerokopasmowej instalacji kablowej oraz modulator sygnału multipleksowanego na częstotliwościach nośnych w kanałach stosowanych korzystnie do przesyłania analogowych sygnałów telewizyjnych, przy czym zawiera także łącznik szerokopasmowej instalacji kablowej, który jest połączony z układem dopasowującym i modulatorem.

Korzystnie modulator jest obwodem redukcji ilości danych cyfrowego sygnału multipleksowanego, przy czym składowe sygnału multipleksowanego do wysłania moduluje się tylko na częstotliwościach nośnych, które przekraczają ustalony odstęp częstotliwości od przynajmniej jednej częstotliwości nośnej dźwięku i/lub częstotliwości podnośnej chrominancji i/lub częstotliwości nośnej obrazu analogowego sygnału telewizyjnego.

Zaletą rozwiązania według wynalazku jest to, że nakładanie modulowanych cyfrowo sygnałów radiowych i telewizyjnych na analogowy sygnał telewizyjny w jednym i tym samym kanale prowadzi do znacznego podwyższenia pojemności transmisyjnej, tak że można transmitować znacznie więcej programów radiowych i telewizyjnych.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schemat blokowy urządzenia do wprowadzania cyfrowych i analogowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych do kabla szerokopasmowego, fig. 2 do 4 przedstawiają przykłady widma sygnału w kanale analogowym, fig. 5 przedstawia schemat blokowy urządzenia do odbioru przesyłanych danych z kabla szerokopasmowego, fig. 6 schemat blokowy urządzenia według wynalazku, fig. 7- wykres nakładania się widma analogowego sygnału telewizyjnego na zakres częstotliwości cyfrowego sygnału multipleksowanego modulowanego metodą OFDM, podzielonego na trzy bloki częstotliwości, a fig. 8 ochronne zakresy częstotliwości z fig. 7.

Do przedstawionego na figurze 1 multipleksera 5 doprowadza się poprzez pierwszy koder 1 cyfrowy sygnał telewizyjny, a poprzez drugi koder 2 cyfrowy sygnał radiowy. Multiplekser 5 jest połączony przez jednostkę kodującą 10, modulator 12 i pierwszy wzmacniacz 13 z urządzeniem mieszającym 15, do którego poprzez drugi wzmacniacz 14 doprowadza się analogowy sygnał telewizyjny. Sygnał wygenerowany w urządzeniu mieszającym 15 jest wprowadzany przez trzeci wzmacniacz 20 i filtr 25 składowych częstotliwości nośnych dźwięku analogowego sygnału telewizyjnego do szerokopasmowej instalacji kablowej 30, z której na fig. 1 pokazane jest wyłącznie wejście kablowe. Wyjście pierwszego wzmacniacza 13 stanowi przy tym wyjście pierwszego nadajnika do nadawania sygnałów radiowych i telewizyjnych modulowanych cyfrowo. Wyjście drugiego wzmacniacza 14 stanowi następnie wyjście drugiego nadajnika do nadawania analogowych albo modulowanych analogowo sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych. Modulowane analogowo i cyfrowo sygnały radiowe i/lub telewizyjne mogąbyć również nadawane z jednego nadajnika, który obejmuje wtedy wyjście pierwszego oraz drugiego wzmacniacza 13 i 14 i którego wyjściem jest wyjście filtra 25.

Analogowy sygnał telewizyjny doprowadzany do drugiego wzmacniacza 14 jest wzmacniany we wzmacniaczu 14 do takiego poziomu sygnału, że poziom maksymalny analogowego sygnału telewizyjnego przekracza ustaloną wartość, na przykład 65 dBpV. Sygnały cyfrowe doprowadzone do multipleksera 5 poprzez pierwszy koder 1 i drugi koder 2 są składane w multiplekserze 5 metodą multipleksowania częstotliwościowego w sygnał cyfrowy i następnie kodowane w jednostce kodującej 10. Oba kodery 1 i 2 redukują ilość danych cyfrowego sygnału telewizyjnego i cyfrowego sygnału radiowego, tak aby zrealizować ograniczenie widm częstotliwościowych sygnałów cyfrowych do ustalonego zakresu częstotliwości, który jest mniejszy niż szerokość kanału analogowego sygnału telewizyjnego. Do redukcji ilości danych cyfrowego sygnału telewizyjnego nadają się algorytmy kompresji danych, na przykład algorytmy MPEG 1, MPEG 2 albo MPEG 4. Do redukcji danych dźwięku również nadaje się algorytm według standardu MPEG. Zakodowany sygnał cyfrowy jest następnie poddawany modulacji w modulatorze 12, na przykład metodą COFDM (kodowane multipleksowanie z ortogonalnym podziałem częstotliwości), PSK (kluczowanie z przesuwem fazy) albo QAM. Celem tej czynności jest ograniczenie widma częstotliwościowego sygnału cyfrowego do ustalonej wartości, która jest znacznie mniejsza niż amplituda sygnału nośnego obrazu analogowego sygnału telewizyjnego, tak aby w miarę możliwości nie dochodziło do

183 448 modulacji skrośnej z analogowym sygnałem telewizyjnym. Zmodulowany sygnał cyfrowy jest następnie wzmacniany we wzmacniaczu 13 do poziomu leżącego o 20 do 30 dB niżej od poziomu maksymalnego analogowego sygnału telewizyjnego. W urządzeniu mieszającym 15 sygnał cyfrowy jest nakładany na analogowy sygnał telewizyjny. Otrzymany sygnał jest następnie wzmacniany do ustalonej wartości przez wzmacniacz 20. Na koniec, filtr 25 służy do obniżenia poziomu sygnału w zakresie częstotliwości nośnych dźwięku analogowego sygnału telewizyjnego o ustaloną wartość, która nie ma żadnego znaczącego wpływu na jakość odtwarzania odbieranego dźwięku u użytkownika. W opisanym przykładzie wykonania takie tłumienie może wynosić do 10 dB względem zwykłych poziomów dźwięku w szerokopasmowych instalacjach kablowych. Dzięki tej czynności poprawia się odbiór sygnału cyfrowego względnie odstęp pomiędzy sygnałem i zakłóceniami. Ma to znaczenie przede wszystkim wtedy, gdy zakres częstotliwości sygnału cyfrowego jest nałożony na zakres częstotliwości nośnych fonii. Na koniec, zadaniem modulatora 12 jest przekształcanie zakresów częstotliwości sygnałów cyfrowych na kanał analogowego sygnału telewizyjnego. Zależnie od zasięgu szerokopasmowej instalacji kablowej 30 ma ona kolejne wzmacniacze i filtr składowych częstotliwości nośnych dźwięku, aby był utrzymywany ustalony poziom transmitowanego sygnału.

Jak przedstawiono wyżej, możliwe jest także dodatkowe nałożenie sygnału cyfrowego na analogowy sygnał telewizyjny, wysyłany przez urządzenie nadawcze, przy czym sygnał cyfrowy może być nadawany z tego samego urządzenia nadawczego albo z innego urządzenia nadawczego.

Oprócz cyfrowego sygnału radiowego albo telewizyjnego możliwe jest także przesyłanie danych cyfrowych. Te dane cyfrowe zawierają na przykład informacje komunikacyjne, rozkłady jazdy, prognozę pogody albo programy teatralne i kinowe.

Na figurze 2 przedstawiony jest przykład widma częstotliwości kanału analogowego sygnału telewizyjnego. Pokazana jest przy tym amplituda A w zależności od częstotliwości f. Kanał jest ograniczony dolną częstotliwością graniczną f₀₁ oraz górną częstotliwością graniczną f₀₂. Widmo 35 analogowego sygnału telewizyjnego znajduje się w tym kanale i zawiera sygnał nośny obrazu o częstotliwości ή oraz sygnał chrominancji o częstotliwości ί^τ, która jest większa niż częstotliwość nośna obrazu f_P Widmo 35 sygnału analogowego zawiera ponadto pierwszy sygnał nośny dźwięku o częstotliwości f_TI oraz drugi sygnał nośny dźwięku o częstotliwości f^. Obie częstotliwości nośne dźwięku f_T1 i są większe niż częstotliwość podnośna chrominancji f_FHT. Druga częstotliwość nośna dźwięku f_n jest większa niż pierwsza częstotliwość nośna dźwięku f_T1. Sygnał nośny obrazu o częstotliwości ή ma największą amplitudę, a za nią następują amplitudy obu sygnałów nośnych dźwięku o częstotliwościach f_T1 i f_n i podnośnej chrominancji o częstotliwości f_FHT. Pomiędzy sygnałem nośnym obrazu o częstotliwości ή i podnośną chrominancji o częstotliwości f_FHT widmo analogowego sygnału telewizyjnego ma względnie dużą amplitudę w porównaniu do obszaru pomiędzy podnośną chrominancji o częstotliwości f^ i górną częstotliwością graniczną f₀₂, przy pominięciu obu sygnałów nośnych dźwięku o częstotliwościach f_T1 oraz f^. Na widmo 35 analogowego sygnału telewizyjnego powyżej częstotliwości podnośnej chrominancji f_FHT nałożone jest widmo 40 cyfrowego sygnału radiowego i/lub telewizyjnego pomiędzy dolną częstotliwością graniczną f_D1 oraz górną częstotliwością graniczną f_D2. W ten sposób widmo 40 sygnału cyfrowego jest rozmieszczone w zakresie kanału, w którym z wyjątkiem obu sygnałów nośnych dźwięku o częstotliwościach f_TI oraz f^ widmo analogowego sygnału telewizyjnego ma stosunkowo małą amplitudę, tak więc zakłócenia sygnału cyfrowego przez analogowy sygnał telewizyjny pozostają w miarę możliwości jak najmniejsze. Dolna częstotliwość graniczna f_D1widma 40 sygnału cyfrowego jest mniejsza niż obie częstotliwości nośne dźwięku f_T1 i f_n, a górna częstotliwość graniczna f_D2 widma 40 cyfrowego sygnału jest większa niż obie częstotliwości nośne dźwięku f_T1 i f^. Oba sygnały nośne dźwięku nakładają się więc na widmo 40 sygnału cyfrowego. Dolna częstotliwość graniczna f_D1 widma 40 sygnału cyfrowego jest większa niź częstotliwość podnośna chrominancji f^, tak więc nie występuje zakłócenie widma 40 sygnału cyfrowego przez sygnały nośne obrazu i dźwięku analogowego sygnału radiowego. Górna częstotliwość graniczna f_D2 widma 40 sygnału cyfrowego jest mniejsza niż górna częstotliwość graniczna f₀₂ kanału, tak więc nie występuje zakłócenie widma 40 sy

183 448 gnału cyfrowego przez sygnał nośny obrazu o częstotliwości f₂, która jest większa niż górna częstotliwość graniczna f₀₂, a więc leży w kanale sąsiednim. Ponieważ amplitudy obu sygnałów nośnych dźwięku o częstotliwościach f_T1 i f_n są większe niż amplituda widma 40 sygnału cyfrowego, oba sygnały nośne dźwięku zakłócają sygnał cyfrowy. Zakłócenie to jest od razu zmniejszane przy wprowadzeniu sygnału nośnego dźwięku do instalacji kablowej 30 z ustalonym tłumieniem. Dalsza redukcja zakłócenia odbywa się w odbiorniku.

W przykładzie według figury 3 widmo 40 sygnału cyfrowego jest nałożone na niezmienione w zwykłym przypadku widmo 35 analogowego sygnału telewizyjnego w taki sposób, że znajduje się pomiędzy drugą częstotliwością nośną dźwięku f_n i górną częstotliwością graniczną f₀₂ kanału, tak więc również nie zostaje zakłócone przez oba sygnały nośne dźwięku.

W przykładzie według figury 4 na niezmienione w zwykłym przypadku widmo 35 analogowego sygnału telewizyjnego oprócz pierwszego widma 40 cyfrowego sygnału radiowego albo telewizyjnego nałożone jest drugie widmo 45 drugiego sygnału radiowego albo telewizyjnego. Oba widma 40 i 45 mogą przy tym należeć na przykład do przesyłanego cyfrowego sygnału radiowego albo przesyłanego cyfrowego sygnału telewizyjnego według fig. 1. Zakresy częstotliwości obu widm 40 i 45 są umieszczone przez modulator 32 za pośrednictwem pierwszego wzmacniacza 13 i urządzenia mieszającego 15 w kanale analogowego sygnału telewizyjnego w taki sposób, że są oddzielone od siebie ochronnym odstępem częstotliwości f_s, tak więc nie zakłócają się nawzajem i są nałożone pomiędzy częstotliwością podnośną chrominancji oraz częstotliwością nośną obrazu f₂ sąsiedniego kanału na widmo analogowego sygnału telewizyjnego. Na pierwsze widmo 40 nakładają się przy tym oba sygnały nośne dźwięku i jest ono zakłócane, natomiast drugie widmo 45 leży pomiędzy drugą częstotliwością nośną dźwięku i częstotliwością nośną obrazu f₂ sąsiedniego kanału.

W analogowym sygnale telewizyjnym według normy PAL B szerokość kanału wynosi 7 MHz. Odpowiada to również odstępowi dwóch częstotliwości nośnych obrazu ή i f₂ sąsiednich kanałów. Przy odstępie pomiędzy częstotliwością nośną obrazu ή i częstotliwością podnośną chrominancji wynoszącym 4,43 MHz pozostaje więc 2,27 MHz do zajęcia przez jedno albo więcej widm cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych. Przy zastosowaniu algorytmów kodujących MPEG 2 albo MPEG 4 szerokość pasma dla widma cyfrowego sygnału telewizyjnego można ograniczyć do 1,5 MHz. W ten sposób można przesyłać cyfrowy sygnał telewizyjny pomiędzy sygnałem chrominancji o częstotliwości f_FHT i leżącym w sąsiednim kanale sygnałem nośnym obrazu o częstotliwości f₂. Alternatywnie w paśmie częstotliwości o szerokości 1,5 MHz można również przesyłać do sześciu cyfrowych sygnałów radiowych zwykle z szybkością transmisji do 256 kbit/s. W kanale analogowego sygnału telewizyjnego o szerokości 8 MHz według standardu PAL G i odstępie drugiej częstotliwości nośnej dźwięku od częstotliwości nośnej obrazu ή wynoszącym 5,75 MHz, pomiędzy drugą częstotliwością nośną dźwięku i częstotliwością nośną obrazu f₂ w kanale sąsiednim do dyspozycji jest 2,25 MHz, tak więc można nadawać cyfrowy sygnał telewizyjny z widmem o szerokości 1,5 MHz pomiędzy tymi dwiema częstotliwościami przy stosunkowo nieznacznym zakłóceniu przez analogowe sygnały telewizyjne. Przy tym samym odstępie pomiędzy częstotliwością podnośną chrominancji f_FHT i częstotliwością nośną obrazu ή wynoszącym 4,43 MHz odstęp pomiędzy częstotliwością podnośną chrominancji f_FHT i częstotliwością nośną obrazu f₂ w sąsiednim kanale wynosi 3,57 MHz, tak więc pomiędzy sygnałem chrominancji i sygnałem obrazu w sąsiednim kanale według fig. 4 można nadawać dwa cyfrowe sygnały radiowe i/lub telewizyjne, z których każdy ma widmo o częstotliwości na przykład 1,5 MHz, i z ochronnym odstępem częstotliwości na przykład 0,2 MHz. Alternatywnie zamiast cyfrowego sygnału telewizyjnego można nadawać do sześciu cyfrowych sygnałów radiowych z ochronnym odstępem częstotliwości albo bez niego, tak że w kanale analogowego sygnału telewizyjnego można pomieścić albo dwa programy telewizyjne, albo jeden program telewizyjny i sześć programów audio, albo dwanaście programów audio. Przy zastosowaniu algorytmów kodujących, które powodują dalszą redukcję ilości danych, możliwe jest podwyższenie liczby możliwych do nadawania programów telewizyjnych i radiowych.

Na figurze 5 wyjście kablowe szerokopasmowej instalacji kablowej 30 jest połączone przez przetwornik 50, który zawiera dekoder 55, z wejściem analogowym 105 telewizora 100,

183 448 a z drugiej strony z umieszczonym w dekoderze 55 układem filtrującym 60 dla składowych częstotliwości nośnych obrazu. Układ filtrujący 60 dla składowych częstotliwości nośnych obrazu jest połączony poprzez układ filtrujący 65 dla składowych częstotliwości nośnych dźwięku, demodulator 70 i jednostkę dekodującą 75 z demultiplekserem 80. Demultiplekser 80 jest połączony z pierwszym i drugim dekoderem 85 i 86. Układ filtrujący 65 dla składowych częstotliwości nośnych dźwięku, demodulator 70, jednostka dekodującą 75, demultiplekser 80 i oba dekodery 85 i 86 są również umieszczone w dekoderze 55. Pierwszy dekoder 85 jest połączony z wejściem cyfrowym 110 telewizora, a drugi dekoder 86 jest połączony z głośnikiem 95 przez wzmacniacz audio 90.

Sygnał odebrany z przetwornika 50 przez szerokopasmową instalację kablową 30 zawiera analogowy sygnał telewizyjny, cyfrowy sygnał telewizyjny i cyfrowy sygnał radiowy, które zostały wprowadzone do szerokopasmowej instalacji kablowej 30 przez układ według fig. 1. Na wejściu analogowym 105 telewizora 100 odbierane sygnały cyfrowe działają jak szumy i prowadzą do zmniejszenia stosunku sygnału do szumu dla analogowego sygnału telewizyjnego. Przy zrealizowaniu odpowiednio ustalonych poziomów dla analogowego sygnału telewizyjnego oraz sygnałów cyfrowych powstający stosunek sygnału do szumu jest jednak do przyjęcia. W układzie filtrującym 60 dla składowych częstotliwości nośnych obrazu zakłócające składowe częstotliwości nośne obrazu, w szczególności z sąsiednich sygnałów wizji, są tłumione na przykład o 20 dB, tak że zwiększa się odstęp pomiędzy sygnałem i zakłóceniami dla sygnałów cyfrowych. Odpowiednie tłumienie składowych częstotliwości nośnych dźwięku analogowego sygnału telewizyjnego służy temu samemu celowi i odbywa się za pomocą układu filtrującego 65 dla składowych częstotliwości nośnych dźwięku. Oba układy filtrujące 60 i 65 można zrealizować przy pomocy podzespołów czynnych lub biernych. Odfiltrowany sygnał cyfrowy jest demodulowany w demodulatorze 70, dekodowany w jednostce dekodującej 75 i na końcu rozdzielany w demultiplekserze 80 na cyfrowy sygnał telewizyjny i cyfrowy sygnał radiowy. Oba dekodery 85 i 86 dekompresują cyfrowy sygnał radiowy albo telewizyjny. Cyfrowy sygnał telewizyjny jest następnie przetwarzany na wejściu cyfrowym telewizora 100 na sygnał analogowy i odtwarzany jako obraz i dźwięk. Cyfrowy sygnał radiowy jest przekształcany we wzmacniaczu audio 90 w sygnał analogowy, wzmacniany i doprowadzany do głośnika 95 w celu odtworzenia dźwięku.

W innym wykonaniu konwersja cyfrowo-analogowa następuje już w dekoderze 55, tak więc w telewizorze 100 nie jest potrzebne wejście cyfrowe 110, tak samo nie jest ono potrzebne we wzmacniaczu audio 90.

Figura 7 przedstawia widmo analogowego sygnału telewizyjnego, na przykład zgodnego z normą PAL B, przy czym szerokość kanału wynosi 7 MHz. Pomiędzy częstotliwością podnośną chrominancji i częstotliwością f₂ sygnału nośnego wizji w górnym kanale sąsiednim na analogowy sygnał telewizyjny o widmie 35 sygnału analogowego nałożony jest jeden albo wiele cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych zestawionych w jeden sygnał multipleksowany. Zakres częstotliwości tego sygnału multipleksowanego jest przy tym podzielony na trzy oddzielone od siebie bloki częstotliwości 245, 250 i 255. Jest tak dlatego, że przy modulacji w modulatorze 12, na przykład metodą modulacyjną OFDM, wybiera się częstotliwości nośne, których odstęp od częstotliwości nośnych dźwięku f_Ti i ίψ2 częstotliwości podnośnej chrominancji f_FHT, częstotliwości nośnej obrazu f, analogowego sygnału telewizyjnego oraz częstotliwości nośnej obrazu f₂ analogowego sygnału telewizyjnego górnego kanału sąsiedniego nie jest mniejszy od ustalonej wartości. W ten sposób pierwszy blok 245 zakresu częstotliwości sygnału multipleksowanego jest przesyłany pomiędzy częstotliwością nośną obrazu f_FHT i pierwszą częstotliwością nośną dźwięku f_T1. Na figurze 8 widać przy tym, że pierwszy blok 245 częstotliwości jest oddzielony od częstotliwości podnośnej chrominancji f_FHT o pierwszy ochronny odstęp częstotliwości f_sl i od pierwszej częstotliwości nośnej dźwięku f_T1 o drugi ochronny odstęp częstotliwości f_S2. Drugi blok 250 częstotliwości sygnału multipleksowanego jest przesyłany pomiędzy pierwszą i drugą częstotliwością nośną dźwięku f_T1i analogowego sygnału telewizyjnego. Ten drugi blok 250 częstotliwości jest przy tym oddzielony od pierwszej częstotliwości nośnej dźwięku f_T1 o trzeci ochronny odstęp częstotliwości f_S3 i od drugiej częstotliwości nośnej dźwięku o czwarty ochronny odstęp częstotli

183 448 wości f_S4. Trzeci blok 255 częstotliwości sygnału multipleksowanego jest przesyłana pomiędzy drugą częstotliwością nośną dźwięku f^ analogowego sygnału telewizyjnego i częstotliwością nośną obrazu f₂ górnego kanału, czyli kanału sąsiadującego po stronie wyższych częstotliwości. Trzeci blok 255 częstotliwości jest przy tym oddzielony od drugiej częstotliwości nośnej dźwięku f^ piątym ochronnym odstępem częstotliwości f_S5 i od częstotliwości nośnej obrazu f₂ górnego sąsiedniego kanału szóstym ochronnym odstępem częstotliwości f_S6. W ten sposób zapobiega się nakładaniu częstotliwości nośnych obrazu i dźwięku f^, f_T1, f^ oraz f₂na zakres częstotliwości sygnału multipleksowanego, unikając powstających przez to zakłóceń w odbiorze cyfrowego sygnału multipleksowanego.

Według wynalazku wykorzystuje się również opisany zakres częstotliwości sygnału multipleksowanego dla transmisji w kierunku w przód oraz w tył, w celu zastosowania istniejących szerokopasmowych instalacji kablowych dla usług interaktywnych oraz zdalnego pobierania danych i/lub zdalnego sterowania. Opisana możliwość nadawania dodatkowych danych cyfrowych oprócz cyfrowego programu radiowego lub telewizyjnego może wtedy zostać wykorzystana również przy stosowaniu usług interaktywnych i/lub telekomunikacyjnych.

Na zakończenie możliwe jest również wykorzystanie rozdziału zakresu częstotliwości według fig. 8 na trzy bloki częstotliwości 245, 250 i 255 w ten sposób, że jeden albo dwa bloki częstotliwości są zastosowane do transmisji danych cyfrowych w kierunku do przodu, a pozostałe bloki częstotliwości do transmisji danych cyfrowych w kierunku do tyłu.

Na figurze 6 przedstawiony jest schemat blokowy urządzenia do transmisji 201, a w szczególności do wysyłania i odbioru cyfrowych sygnałów multipleksowanych modulowanych metodą OFDM. Sygnałami multipleksowanymi są korzystnie sygnały radiowe i/lub telewizyjne, mogą to jednak być wszystkie możliwe inne sygnały cyfrowe, w szczególności takie, które nadają się do realizacji usług interaktywnych i/lub telekomunikacyjnych. Można zastosować metody częstotliwościowe albo multipleksowanie. W urządzeniu przedstawionym na fig. 6 stosuje się metodę multipleksacyjną. Na fig. 6 przez 240 oznaczony jest łącznik do przyłączania urządzenia 201 do szerokopasmowej instalacji kablowej 30. Z łącznikiem 240 połączony jest układ dopasowujący 205 i modulator 235. Z kolei do układu dopasowującego 205 podłączony jest demodulator 210, z którym połączony jest dekoder 215. Z demodulatorem 235 połączony jest zespół dopasowywania kanału 230. Dekoder 215 jest połączony przez demultiplekser 260 z urządzeniem interfejsowym 225, które jest również połączone z zespołem dopasowywania kanału 230. Wszystkie wymienione podzespoły są zawarte w urządzeniu 201.

Multipleksowane sygnały cyfrowe dochodzące przez szerokopasmową instalację kablową 30 do urządzenia 201 są prowadzone dalej z łącznika 240, który przeprowadza rozdzielenie kierunków pomiędzy sygnałami odbieranymi i nadawanymi, do układu dopasowującego 205. W układzie dopasowującym 205 wybierany jest kanał przenoszonego pasma częstotliwości i filtrowany jest zakres częstotliwości multipleksowanego sygnału cyfrowego do odebrania. Jeżeli na ten zakres częstotliwości zgodnie z powyższym opisem nałożony jest jeszcze analogowy sygnał telewizyjny, w układzie dopasowującym 205 może jeszcze odbywać się tłumienie odpowiednich składowych częstotliwości nośnych obrazu i/lub dźwięku, aby uniknąć spowodowanych przez nie zakłóceń przy odbiorze. Dostrojony i przefiltrowany multipleksowany sygnał cyfrowy jest jeszcze modulowany metodą OFDM i w demodulatorze 210 jest poddawany odpowiedniej demodulacji. Po demodulacji uzyskuje się cyfrowy, zabezpieczony przed błędami i kodowany strumień danych pasma podstawowego, który w dekoderze 215 jest poddawany wykrywaniu błędów i dekodowaniu, przy czym usuwa się redundancję danych, transmitowaną zwłaszcza dla zabezpieczenia przed błędami, tak że na wyjściu dekodera 215 występuje zdekodowany cyfrowy strumień danych. Strumień danych na wyjściu dekodera 215 jest rozdzielany w demultiplekserze 260 na poszczególne sygnały cyfrowe, które z kolei są doprowadzane do urządzenia interfejsowego 225. Na fig. 6 pokazane jest za pomocą trzech strzałek przy urządzeniu interfejsowym 225, że do urządzenia 201 poprzez urządzenie interfejsowe 225 można podłączyć urządzenia do odtwarzania danych, na przykład odbiorniki radiowe, telewizory, urządzenia wideo, aparaty telefoniczne, komputery osobiste i tak dalej. Do urządzenia interfejsowego 225 można również podłączyć optyczną szerokopa

183 448 smową sieć rozdzielczą korzystnie przy użyciu światłowodów, która po konwersji elektrooptycznej w urządzeniu interfejsowym 225 rozprowadza dalej sygnały odebrane przez urządzenie 201. Przy odbiorze, urządzenia do odtwarzania danych służą do optycznego albo akustycznego odtwarzania sygnałów cyfrowych transmitowanych przez szerokopasmową instalację kablową 30 i odbieranych przez urządzenie 201. W celu realizacji usług interaktywnych i/lub telekomunikacyjnych urządzenie 201 musi być dostosowane również do wysyłania szerokopasmową instalacją kablowej 30 sygnałów cyfrowych przesyłanych z urządzeń do odtwarzania danych przez urządzenie interfejsowe 225 do urządzenia 201. To samo zachodzi dla danych cyfrowych prowadzonych z optycznej szerokopasmowej sieci rozdzielczej podłączonej do urządzenia interfejsowego 225 poprzez urządzenie interfejsowe 225 do urządzenia 201. W tym celu w urządzeniu interfejsowym 225 musi zachodzić konwersja optoelektryczna sygnałów cyfrowych z optycznej szerokopasmowej sieci rozdzielczej. Do wysyłania danych cyfrowych do szerokopasmowej instalacji kablowej 30 w urządzeniu 201 zastosowany jest zespół dopasowywania kanału 230, który służy do kodowania i zestawiania sygnałów cyfrowych przesyłanych poprzez urządzenie interfejsowe 225 do urządzenia 201 w jeden sygnał multipleksowany. Cyfrowy sygnał multipleksowany utworzony w zespole dopasowywania kanału 230 jest modulowany w modulatorze 235 metodą OFDM. Stosuje się przy tym częstotliwości nośne leżące w kanałach częstotliwościowych stosowanych do transmisji analogowych sygnałów telewizyjnych. W miejscach, w których przykrywany analogowy sygnał telewizyjny posiada częstotliwości nośne obrazu i dźwięku zakłócające odbiór, w modulatorze 235 nie stosuje się żadnych częstotliwości nośnych, tak że zachowanych zostaje sześć opisanych ochronnych odstępów częstotliwości f_si, f_S2, f_S3, f^, f_S5 i f_S6 według fig. 8. Pominięcie odpowiednich sygnałów nośnych jest określane jako wygaszanie częstotliwości. Z powodu tego wygaszania częstotliwości zmniejsza się ilość danych cyfrowego sygnału multipleksowanego. Poprzez łącznik 240 cyfrowy sygnał multipleksowany modulowany metodą OFDM jest prowadzony do szerokopasmowej instalacji kablowej 30.

183 448

FIG.7

FIG.8

183 448

Fig.5

183 448

Fig. 3

FHT ^τΤ1 ^tT2

183 448

^fFHT ^fD1 ^fT1 ^fT2 ^02 ^f02

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób transmisji sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych modulowanych cyfrowo i analogowo, zwłaszcza w szerokopasmowej instalacji kablowej, znamienny tym, że w przynajmniej jednym kanale oprócz analogowego sygnału telewizyjnego przesyła się przynajmniej jeden cyfrowy sygnał radiowy i/lub telewizyjny, przy czym ten przynajmniej jeden cyfrowy sygnał radiowy i/lub telewizyjny nie przekracza ustalonego poziomu a maksymalny poziom analogowego sygnału telewizyjnego nie spada poniżej ustalonej wartości, która jest znacznie wyższa niż ustalony poziom przynajmniej jednego sygnału radiowego i/lub telewizyjnego, zaś amplituda widma częstotliwości przynajmniej jednego cyfrowego sygnału radiowego i/lub telewizyjnego nie przekracza ustalonej wartości, która jest znacznie niższa niż amplituda sygnału nośnego obrazu analogowego sygnału telewizyjnego, przy czym widmo częstotliwości przynajmniej jednego cyfrowego sygnału radiowego i/lub telewizyjnego ogranicza się do zakresu częstotliwości, który jest mniejszy niż szerokość przynajmniej jednego kanału.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że ilość danych przynajmniej jednego cyfrowego sygnału radiowego i/lub telewizyjnego ogranicza się przez kodowanie.
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w zakresie częstotliwości przynajmniej jednego cyfrowego sygnału radiowego i/lub telewizyjnego przesyła się dodatkowe dane cyfrowe.
4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zakres częstotliwości przynajmniej jednego cyfrowego sygnału radiowego i/lub telewizyjnego mieści się pomiędzy częstotliwością podnośną chrominancji analogowego sygnału telewizyjnego i częstotliwością nośną obrazu w kanale sąsiednim względem tego przynajmniej jednego kanału, korzystnie sąsiedniego po stronie wyższych częstotliwości, oraz oddziela się go jednym ochronnym odstępem częstotliwości od częstotliwości podnośnej chrominancji i od częstotliwości nośnej obrazu kanału sąsiedniego.
5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zakres częstotliwości przynajmniej jednego cyfrowego sygnału radiowego i/lub telewizyjnego mieści się pomiędzy częstotliwością nośną dźwięku analogowego sygnału telewizyjnego i częstotliwością nośną obrazu w kanale sąsiednim względem tego przynajmniej jednego kanału, korzystnie sąsiedniego po stronie wyższych częstotliwości, oraz oddziela się go jednym ochronnym odstępem częstotliwości od częstotliwości nośnej dźwięku i od częstotliwości nośnej obrazu kanału sąsiedniego.
6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że składowe częstotliwości nośnych dźwięku analogowego sygnału telewizyjnego przesyła się z ustalonym tłumieniem.
7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zakłócające składowe częstotliwości nośnych obrazu i dźwięku przesyłanych analogowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych tłumi się w układach filtrujących w dekoderze odbieranych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych.
8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przy przesyłaniu wielu pojedynczych albo złożonych w bloki cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych w przynajmniej jednym kanale oddziela się zakresy częstotliwości przynajmniej dwóch cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych od siebie ochronnym odstępem częstotliwości.
9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przynajmniej jeden cyfrowy sygnał radiowy i/lub telewizyjny przesyła się jako zakodowany.
10. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przynajmniej jeden sygnał radiowy i/lub telewizyjny przesyła się jako sygnał modulowany, korzystnie metodą COFDM (kodowane multipleksowanie z ortogonalnym podziałem częstotliwości).
11. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przy modulacji jednego albo więcej cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych zestawionych w jeden sygnał multiplek

183 448 sowany wybiera się częstotliwości nośne, które nie zbliżają się do częstotliwości nośnej dźwięku analogowego sygnału telewizyjnego na mniej niż ustalony odstęp częstotliwości.
12. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przy modulacji jednego albo więcej cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych zestawionych w jeden sygnał multipleksowany wybiera się częstotliwości nośne, które nie zbliżają się do częstotliwości podnośnej chrominancji analogowego sygnału telewizyjnego na mniej niż ustalony odstęp częstotliwości.
13. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przy modulacji jednego albo więcej cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych zestawionych w jeden sygnał multipleksowany wybiera się częstotliwości nośne, które nie zbliżają się do częstotliwości nośnej obrazu analogowego sygnału telewizyjnego ani do częstotliwości nośnej obrazu analogowego sygnału telewizyjnego w sąsiednim kanale na mniej niż ustalony odstęp częstotliwości.
14. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przynajmniej część zakresu częstotliwości jednego albo więcej cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych zestawionych w jeden sygnał multipleksowany przesyła się pomiędzy częstotliwością nośną obrazu i częstotliwością nośną dźwięku analogowego sygnału telewizyjnego i oddziela ją jednym ochronnym odstępem częstotliwości od częstotliwości nośnej obrazu i od częstotliwości nośnej dźwięku.
15. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przynajmniej część zakresu częstotliwości jednego albo więcej cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych zestawionych w jeden sygnał multipleksowany przesyła się pomiędzy dwiema częstotliwościami nośnymi dźwięku analogowego sygnału telewizyjnego i oddziela ją jednym ochronnym odstępem częstotliwości od obu częstotliwości nośnych dźwięku.
16. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przynajmniej część zakresu częstotliwości jednego albo więcej cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych zestawionych w jeden sygnał multipleksowany przesyła się pomiędzy częstotliwością nośną obrazu kanału sąsiadującego z tym przynajmniej jednym kanałem, korzystnie po stronie wyższych częstotliwości, oraz częstotliwością nośną dźwięku analogowego sygnału telewizyjnego i oddziela się ją jednym ochronnym odstępem częstotliwości od częstotliwości nośnej obrazu sąsiedniego kanału oraz od częstotliwości nośnej dźwięku.
17. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przesyłanie jednego albo więcej cyfrowych sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych zestawionych w jeden sygnał multipleksowany realizuje się w dowolnym kierunku.
18. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że sygnały radiowe i/lub telewizyjne modulowane cyfrowo wysyła się z jednego nadajnika, a sygnały radiowe i/lub telewizyjne modulowane analogowo wysyła się z drugiego nadajnika.
19. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że sygnały radiowe i/lub telewizyjne modulowane cyfrowo i analogowo wysyła się z jednego nadajnika.
20. Urządzenie do transmisji sygnałów radiowych i/lub telewizyjnych modulowanych cyfrowo i analogowo, zwłaszcza metodą multipleksowania z ortogonalnym podziałem częstotliwości (OFDM), znamienne tym, że w torze odbiorczym zawiera szeregowo połączony układ dopasowujący (205) wybierający kanał przesyłanego pasma częstotliwości, demodulator (210) sygnałów modulowanych metodą OFDM, dekoder (215) wykrywania błędów odbieranych sygnałów cyfrowych, demultiplekser (260) do rozdzielania odpowiedniego sygnału multipleksowanego na poszczególne sygnały cyfrowe i urządzenie interfejsowe (225) do podłączania urządzeń do odtwarzania danych i/lub szerokopasmowej instalacji kablowej, zaś w torze nadawczym zawiera szeregowo połączone zespół dopasowywania kanału (230) do kodowania i zestawiania w jeden sygnał multipleksowany poszczególnych sygnałów cyfrowych przesyłanych poprzez urządzenie interfejsowe (225) z podłączonego do niego urządzenia do odtwarzania danych i/lub z szerokopasmowej instalacji kablowej oraz modulator (235) sygnału multipleksowanego na częstotliwościach nośnych w kanałach stosowanych korzystnie do przesyłania analogowych sygnałów telewizyjnych, przy czym zawiera także łącznik (240) szerokopasmowej instalacji kablowej (30), który jest połączony z układem dopasowującym (205) i modulatorem (235).

183 448
21. Urządzenie według zastrz. 20, znamienne tym, że modulator (235) jest obwodem redukcji ilości danych cyfrowego sygnału multipleksowanego, przy czym składowe sygnału multipleksowanego do wysłania moduluje się tylko na częstotliwościach nośnych, które przekraczają ustalony odstęp częstotliwości od przynajmniej jednej częstotliwości nośnej dźwięku i/lub częstotliwości podnośnej chrominancji i/lub częstotliwości nośnej obrazu analogowego sygnału telewizyjnego.

* * *