PL174185B1 - Zgarniak do umieszczenia na wsporniku montażowym urządzenia zgarniającego - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest zgarniak umieszczany na wsporniku montażowym urządzenia zgarniającego na końcu zrzutowym taśmy przenośnikowej, który zawiera płytkę zgarniającą, przylegającą w położeniu roboczym ściśle do taśmy przenośnikowej, wspornik płytkowy, na którego górnym końcu zamocowano płytkę zgarniającą, przegub sprężyny skrętowej, na którym wspornik płytkowy może przekręcać się wokół poziomej osi i jest prowadzony sprężynująco, stopkę, utrzymującą przegub sprężyny skrętowej, umieszczoną na wsporniku montażowym, urządzenie przestawiania pionowo do regulacji wysokości płytki zgarniającej wzdłuż pierwszej osi, oraz łożysko obrotowe do przekręcania płytki zgarniającej wokół drugiej osi celem nastawienia równoległości krawędzi zgarniającej płytki do taśmy przenośnikowej, przy czym druga oś tworzy z odcinkiem taśmy nachodzącym na płytkę zgarniającą kąt mniejszy niż 90°.

Z opisu patentu europejskiego nr PS 0254 977, znane jest tego rodzaju urządzenie zgarniające w strefie zwrotnej taśm przenośnikowych, które składa się z nastawnego, ustalonego lub sprężynującego wspornika montażowego rozpościerającego się poprzecznie do kierunku biegu taśmy przenośnikowej oraz z kilku zgamiaków utrzymywanych każdorazowo na stopkach.

Zgamiaki są zamocowane obok siebie na wsporniku montażowym i każdy z nich ma płytkę zgarniającą nastawioną sczyszczająco do kierunku biegu taśmy przenośnikowej. Płytki zgarniające umocowane są przegubowo za pomocą sprężyny skrętowej na osi, poprzecznie do kierunku biegu taśmy przenośnikowej, przy czym mają one możliwość sprężystych odchyleń wokół tej osi. Odchylenia następują na przykład wtedy, gdy przyczepione mocno do przenośnika przeszkody trafią na płytkę zgarniającą. Każdy zgarniak ma urządzenie przestawiania pionowego, do nastawiania i przykładania płytki zgarniającej do odpowiedniego odcinka taśmy oraz łożysko obrotowe do korzystnie samoczynnego nastawiania równoległości płytki zgarniającej do taśmy przenośnikowej, które służy do przekręcania wokół osi, która z odcinkiem taśmy dobiegającym do płytki zgarniającej tworzy kąt mniejszy niż 90°.

Te znane zgamiaki mają wysoką sprawność działania, ponieważ szybko reagują nawet na małe złogi na dolnej powierzchni taśmy przenośnikowej lub też dają się łatwo

174 185 nastawiać i mogą zająć automatycznie optymalne położenie do zgarniania zanieczyszczeń przyczepionych do taśmy przenośnikowej.

Celem wynalazku jest takie udoskonalenie zgamiaka określonego wyżej typu, żeby ułatwiony był montaż i demontaż zgarniaka i/lub wspornika płytkowego oraz aby utworzony został zwarty zespół konstrukcyjny ze szczególnie prostym urządzeniem przestawiania pionowego.

W zgarniaku według wynalazku pierwsza oś, przyporządkowana urządzeniu przestawiania pionowego i druga oś, przyporządkowana łożysku obrotowemu, leżą na tej samej prostej.

Korzystnie łożysko obrotowe składa się z połączonej ze wspornikiem montażowym, umieszczonej w tulei rurkowej, bez możliwości obrotu, tulei łożyskowej oraz z czopa łożyskowego połączonego ze wspornikiem płytkowym i płytką zgarniającą oraz ułożyskowanego obrotowo w tulei łożyskowej. Pozwala to na racjonalne wytwarzanie i na dobre przenoszenie występujących podczas pracy sił oraz na ukształtowanie układu w sposób zwarty.

Korzystnie urządzenie przestawiania pionowego dostosowano do regulacji wysokości czopa łożyskowego względem tulei łożyskowej, przy czym może być zapewniona możliwość wkręcania śruby zabezpieczającej w tuleję łożyskową po stronie przeciwnej niż wspornik płytkowy celem wzdłużnego ustalenia tulei łożyskowej w tulei rurkowej.

Zgarniak lub jego wspornik płytkowy mocuje się w tulei rurkowej za pomocą pojedynczej śruby zabezpieczającej, która w zamontowanym położeniu roboczym może znajdować się wewnątrz tulei rurkowej, jest dostępna od strony dolnej i w szczególności można ją obsługiwać pojedynczym kluczem. Ułatwia to znacznie montaż i demontaż zgamiaka.

W zasadzie wysokość reguluje się położeniem wspornika montażowego. Do indywidualnej regulacji zgarniaka przewidziano wspomniane urządzenie przestawiania pionowego. Urządzenie to według jednej odmiany wykonania wynalazku zawiera dostępną przez śrubę lub w śrubie zabezpieczającej śrubę nastawczą, która jest ustabilizowana siłą tarcia. Tak więc regulację wysokości można wykonywać także tylko jednym narzędziem przekręcając po prostu śrubę nastawczą w jednym lub drugim kierunku. Śruba nastawcza jest zabezpieczona od strony dolnej tulei rurkowej, czyli jest chroniona przed zgarnianym materiałem, deszczem lub tp. Ewentualnie można po prostu założyć kapturek ochronny.

Dobrze jest wytwarzać tuleję łożyskową z tworzywa sztucznego, przy czym należy pamiętać, że mocująca stopkę tuleja rurkowa i czop łożyskowy są wykonane z reguły ze stali. Nie dopuszcza to do bezpośredniego styku ze sobą poruszających się względem siebie części metalowych, które nie spiekają się ze sobą wskutek korozji. Dobierając właściwie tworzywo sztuczne można uzyskać dobre właściwości poślizgowe, a więc niezależnie od możliwych środków poślizgowych i smarowych zapewnia się łatwe przekręcanie czopa łożyskowego w tulei łożyskowej. Możliwość obrotu zgarniaka wokół drugiej osi zbiegającej się z osią środkową tulei rurkowej jest ważna zwłaszcza dla samoczynnej regulacji równoległości krawędzi płytki zgarniającej do powierzchni taśmy przenośnikowej. Warunkiem jest, aby oś obrotu tworzyła względem płaszczyzny taśmy przenośnikowej kąt mniejszy niż 90°.

Zwarte ukształtowanie zgarniaka w płaskim układzie, dające dalsze korzyści, uzyskuje się dzięki temu, że stopka zgarniaka w położeniu jego zamontowania w urządzeniu zgarniającym rozpościera się w zasadzie równolegle do kierunku biegu taśmy przenośnikowej, a przegub sprężyny skrętowej jest zamocowany jednym końcem na wolnym końcu stopki, a na drugim końcu sprężynowym umieszczono łożysko obrotowe ze wspornikiem płytkowym.

Dobrze jest też, gdy łożysko obrotowe w położeniu zamontowania przemieszczone w bok względem osi środkowej stopki jest umieszczone na przegubie sprężyny skrętowej, co pozwala uzyskać zwartą budowę układu.

17-4185

Według następnej odmiany wykonania wynalazku stopka jest zabezpieczona w obsadzie za pomocą rozpościerającego się w kierunku osiowym obsady elementu mocującego, przykładowo śruby. Takie ukształtowanie umożliwia szybką i łatwą wymianę zgarniaka.

Alternatywnie do ukształtowania ułożyskowania wspornika płytkowego i/lub zgarniaka z ciągle samoczynnie swobodnie nastawną krawędzią płytki zgarniającej przewidziano, że wspornik płytkowy może być ustalony w łożysku obrotowym w określonych pozycjach przestawienia. A więc po nastawieniu pozycji przestawienia można ją łatwo ustalić elementem blokującym.

Łożysko obrotowe ma korzystnie tuleje rurkową stanowiącą osłonę łożyska, metalową tuleją pośrednią przesuwną i przestawną w tulei rurkowej wzdłuż pierwszej osi, a także tworzącą powierzchnię łożyska obrotowego tuleje łożyskową korzystnie z tworzywa sztucznego, w której jest ułożyskowany obrotowo czop łożyskowy podtrzymujący wspornik płytkowy. Za pomocą śruby w tulei rurkowej, która wchodzi w rowek tulei pośredniej, można łatwo regulować wysokość czopa łożyskowego. Układ taki ułatwia regulację wysokości i zapewnia swobodę obrotu ułożyskowania czopa łożyskowego i wspornika płytkowego bez konieczności konserwacji podczas długiej pracy, a także w razie potrzeby wspornik płytkowy z czopem łożyskowym, tuleją łożyskową i tuleją pośrednią można łatwo wyciągnąć w całości z tulei zewnętrznej łożyska obrotowego.

Zgarniak według wynalazku jest więc poręcznym elementem, którym można łatwo manipulować przy wymianie. Szczególnie łatwo można wykonać montaż i demontaż na wsporniku montażowym urządzenia zgarniającego oraz regulację wysokości.

Zgarniak według wynalazku stanowi zwarty zespół konstrukcyjny, w którym można prosto zrealizować zarówno regulację wysokości jak i automatyczne przekręcanie płytki zgarniającej. Łożysko obrotowe i urządzenie przestawiania pionowego można połączyć konstrukcyjnie i taki zespół daje się łatwo montować i demontować bez uszkodzenia, co sprzyja konserwacji urządzenia.

Wynalazek zostanie bliżej przedstawiony w przykładach wykonania uwidocznionym na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia widok z przodu części urządzenia zgarniającego ze zgarniakiem w stanie zamontowanym według pierwszej odmiany wykonania wynalazku; fig. 2 - widok z boku urządzenia zgarniającego z fig. 1, fig. 3 - widok z boku wspornika montażowego urządzenia zgarniającego z fig. 1 i fig. 2 z pokazanym w przekroju zgamiaku i z następnym zgarniakiem; fig. 4 - przekrój przez zgarniak wzdłuż linii IV-IV na fig. 3; fig. 5 - widok z przodu urządzenia zgarniającego z czterema zgarniakami według drugiej odmiany wykonania wynalazku; fig. 6 - widok z góry na urządzenie zgarniające, z fig. 5; fig. 7 - widziany z boku przekrój tulei rurkowej i stopki jednego ze zgarniaków oraz przekrój wspornika montażowego urządzenia zgarniającego z fig. 5 i fig. 6; fig. 8 - widziany z boku przekrój tulei rurkowej i stopki zgarniaka w urządzeniu zgarniającym według trzeciej odmiany wykonania wynalazku; a fig. 9 - widziany z boku przekrój tulei rurkowej i stopki zgarniaka w urządzeniu zgarniającym według czwartej odmiany wykonania wynalazku.

Przedstawione na rysunku odmiany wykonania urządzenia zgarniającego 1 według wynalazku służą do oczyszczania taśm przenośnikowych 2 biegnących w kierunku G. Dlatego urządzenie zgarniające 1 umieszczono poniżej taśmy przenośnikowej 2. Urządzenie zgarniające 1 wyposażono w rozpościerający się poprzecznie do taśmy 2 wspornik montażowy 3, na którym umieszczono obok siebie kilka zgarniaków 4 przestawionych w kierunku taśmy 2. Wspornik montażowy 3 urządzenia zgarniającego 1 ma kilka tulei rurkowych 5 lub też obsad 33 do zamocowania zgarniaków 4.

Zgarniak 4 składa się w zasadzie ze stopki 6, połączonego ze stopką 6 bezpośrednio lub pośrednio przegubu sprężyny skrętowej 7 i z podtrzymującego na swym górnym końcu płytkę zgarniającą 8 wspornika płytkowego 9, który jest połączony z przegubem sprężyny skrętowej 7.

Płytki zgarniające 8 oczyszczają powierzchnię taśmy przenośnikowej przylegające ściśle do tej taśmy. Dopasowują się one przy tym do nierówności taśmy przenośnikowej 2, a więc płytka 8 nie ociera się o tę taśmę jednym rogiem. Wyrównywanie to odbywa się przez przekręcanie się wspornika płytkowego 9 lub też zgarniaka 4 w łożysku obrotowym wokół osi A. Łożysko obrotowe zapewnia więc szczególne samoczynne nastawienie równoległości krawędzi zgarniającej płytki 8 względem odpowiedniej strefy powierzchni taśmy przenośnikowej. Płytka zgarniające 8 może też zmieniać wysokość wzdłuż osi A dzięki urządzeniu przestawiania pionowego. Oś A tworzy przy tym z odcinkiem taśmy 2 nachodzącym na płytkę 8 kąt mniejszy od 90°.

Na fig. 1 do 4 pokazano pierwszą odmianę wykonania zgarniaka 4 w urządzeniu zgarniającym 1. Zgamiaki 4 umieszczono poprzecznie do kierunku biegu taśmy 2 i w wzajemnym przestawieniem w kierunku biegu tej taśmy,, tak że powstają przecinające się strefy oczyszczania płytek zgarniających 8.

Każdy zgamiak 4 jest podtrzymywany tuleją rurkową 5 na wsporniku montażowym 3, w którą jest wetknięty swoją cylindryczną stopką 6. Tuleja rurkowa 5 jest stałym składnikiem przebiegającego poprzecznie do kierunku biegu taśmy 2 wspornika montażowego 3 ukształtowanego w postaci rurki. Wspornik montażowy 3, do którego przyspawano wiele tulei rurkowych 5, rozpościera się na całej szerokości taśmy przenośnikowej 2 i jest umieszczony za pośrednictwem sprężynujących wahaczy 10 po obu stronach taśmy 2 na trzpieniu gwintowanym 11, który z kolei za pośrednictwem pokazanej na fig. 1 i 2 płytki 12 jest zamocowany na nie przedstawionej na rysunku ramie lub konstrukcji nośnej taśmy przenośnikowej 2. Wspornik montażowy ukształtowano korzystnie w symetrii lustrzanej.

Ze względu na przejrzystość rysunku pokazano na fig. 1 do 4 tylko część urządzenia zgarniającego 1.

Każda tuleja rurkowa 5 podtrzymuje jeden zgarniak 4, który, jak wspomniano wyżej, składa się w zasadzie ze stopki 6, przegubu sprężyny skrętowej 7 i wspornika płytkowego 9 z płytką zgarniającą 8. Wspornik płytkowy 9 połączono czopem czworokątnym 13 przegubu 7, natomiast stopkę 6 połączono z korpusem 14 przegubu 7, patrz fig. 3. W znany sposób umieszczono w przegubie 7 elementy gumowe 15, dzięki czemu czop 13 jest podtrzymywany centrycznie i sprężyście. Specjaliście znane jest dostatecznie działanie takich przegubów sprężyny skrętowej - również w odniesieniu do zgarniaków - tak że można zrezygnować w tym miejscu z bardziej szczegółowego opisu.

Żeby zapewnić w szczególności samoczynną regulację równoległości krawędzi zgarniającej płytki 8 względem taśmy przenośnikowej 2, zgarniak 4 ułożyskowano w obrotowym łożysku z możliwością przekręcenia się wokół osi A. Łożysko obrotowe jest przy tym utworzone przez tuleję rurkową 5, umieszczoną w tulei 5 tuleję łożyskową 17 z tworzywa sztucznego oraz przez obracającą się w tulei łożyskowej 17 stopkę 6 zgarniaka 4. Na górnym końcu tulei rurkowej 5 znajdują się dwa wycięcia, w które wchodzi każdorazowo występ 16 tulei łożyskowej 17. Wycięcia i występy 16 rozmieszczono w kierunku obwodowym tak, że możliwe jest umieszczenie tylko jednej tulei łożyskowej 17 w tulei rurkowej 5. Tuleja łożyskowa 17 rozciąga się niemal na całej długości tulei rurkowej 5 i ma na stronie dolnej gwint wewnętrzny, w który wkręcono śrubę zabezpieczającą 18. Śruba 18 jest śrubą z łbem walcowym o gnieździe 6-kątnym, którego średnica jest nieco mniejsza od średnicy wewnętrznej tulei rurkowej 5. W położeniu zamontowania śruba zabezpieczająca 18 dociska powierzchnią stożkową dolny koniec tulei łożyskowej 17, przy czym powierzchnia stożkowa wyciska na zewnątrz pierścień samouszczelniający o przekroju okrągłym 19 ku ściance tulei rurkowej 5 i wciska go w istniejący tam rowek. Sytuację taką przedstawiono na fig. 3 i 4. W tym położeniu śruba zabezpieczająca 18 wkręcoa w tuleję 5 utrzymuje się w niej ciasno, a siła tarcia nie pozwala na jej obrót.

Podczas odkręcania śruby 18 pierścień samouszczelniający okrągły powraca w swoje rozluźnione położenie wyjściowe. Po odkręceniu śruby 18 można wyciągnąć w górę z tulei rurkowej 5 tuleję łożyskową 17 ze śrubą zabezpieczającą 18. I odwrotnie można łatwo wstawić tuleję łożyskową 17 w tuleję rurkową 5. Pokazany rowek nie jest niezbędny do dobrego osadzenia zgarniaka 4 w tulei rurkowej 5, a więc i na wsporniku montażowym 3, i istnieje tylko jako dodatkowe zabezpieczenie. Do ustalenia wystarczy tylko dociśnięcie pierścienia 19 do gładkiej ścianki tulei rurkowej 5.

We wnętrzu tulei łożyskowej 17 wetknięta jest stopka 6, którą ukształtowano jako czop łożyskowy i zespawano z korpusem 14 przegubu sprężyny skrętowej 7. Stopka 6 w swoim położeniu zasadniczym przylega do kołnierza 20 tulei nastawczej 21, i ponadto jest z nią połączona kołkowo bez luzu w kierunku osiowym i z możliwością obrotu w kierunku przekręcania. W tym celu w tulei nastawczej 21 wykonano otwór wzdłużny 22, przez który przechodzi kołek 23, który utrzymywany jest w odpowiednim otworze poprzecznym w stopce 6. Dzięki temu zespół utworzony ze stopki 6, przegubu 7, wspornika płytkowego 9 i płytki zgarniającej 8 może przekręcać się w dwie strony o dostateczny kąt, przy czym unika się ruchu obrotowego tulei nastawczej 21 dzięki temu, że uformowany na jej kołnierzu 20 nosek 24 (fig. 4) jest prowadzony w rowku wzdłużnym 25 tulei łożyskowej 17.

Tuleja nastawcza 21 jest częścią składową urządzenia do regulacji wysokości stopki 6 względem tulei łożyskowej 17 i także płytki zgarniającej 8 wzdłuż osi A. Urządzenie przestawiania pionowego opisano dokładniej w dalszej części tekstu. Wewnątrz śruby zabezpieczającej 18 znajduje się śruba nastawcza 26 obracająca się, ale stabilna w kierunku osiowym, do czego służy po pierwsze łeb śruby i po drugie pierścień zabezpieczający wałka 27 z podkładką 28, który jest osadzony w rowku wytoczonym w śrubie nastawczej 26. Śrubę 26 mającą postać śruby z łbem walcowym o gnieździe 6-kątnym można bez przeszkód wkręcać i wykręcać od dołu. Jest ona przy tym ustabilizowana w kierunku osiowym pierścieniem 27 Iub też główką, tak że ruch obrotowy śruby 26 powoduje ruch osiowy tulei nastawczej 21. Ta ostatnia, jak już wspomniano, nie może również obracać się, ponieważ nosek 24 blokuje ruch obrotowy w rowku wzdłużnym 25. Drogę nastawiania ogranicza kołek 29, który jest wbity w tuleję łożyskową 17 i blokuje ruch w górę w obrębie rowka wzdłużnego 25. Śruba nastawcza 26 jest z kolei zabezpieczona przed samoczynnym przekręceniem siłą tarcia wywieraną przez pierścień samouszczelniający o przekroju okrągłym 30.

Chcąc wymontować zgarniak 4 z tulei rurkowej 5 luzujemy najpierw śrubę zabezpieczającą 18 w tulei łożyskowej 17. Po odkręceniu tej śruby można zgarniak 4 wyciągnąć w górę z tulei rurkowej 5. Montaż odbywa się w odwrotnej kolejności.

Oczywiście, że w przypadku połączenia kołkowego między stopką 6 i tuleją nastawczą 21 możliwe jest też odwrotne ukształtowanie, a więc w stopce 6 może być uformowany otwór wzdłużny, natomiast otwór poprzeczny w tulei 21 mieści kołek 23. Chodzi przy tym o znane specjaliście odwrócenie zasady.

W górnym końcu tulei łożyskowej 17 umieszczono kieszeń, w której osadzona jest uszczelka mankietowa 31. Uszczelka mankietowa 31 i górna część tulei łożyskowej 17 są zamknięte kołpakiem uszczelniającym 32. Poza tym wszystkie części posmarowano wodoodpornym smarem, co daje płynność ruchu i optymalne zabezpieczenie antykorozyjne. Na śrubę zabezpieczającą 18 można założyć kapturek (nie pokazany na rysunku), który zdejmuje się celem przekręcenia i odkręcenia śruby. Jednak również bez takiego kapturka obie śruby 18 i 26 są dobrze zabezpieczone we wnętrzu tulei rurkowej 5.

Na fig. 5 do 9 przedstawiono drugą, trzecią i czwartą odmianę wykonania zgarniaka 4, przy czym części identyczne funkcjonalnie mają takie same odnośniki jak w pierwszej odmianie wykonania. Dla drugiej, trzeciej i czwartej odmiany wykonania wspólne jest to, że stopka 6 zgarniaka 4 jest wetknięta w obsadę 33, która jest połączona ze wspornikiem montażowym 3. Stopka 6 wstawiona w obsadę 33 przebiega przy tym równolegle

174 185 do płaszczyzny taśmy przenośnikowej 2. Korpus 14 przegubu sprężyny skrętowej' 7 zamocowano tuż przy zewnętrznym końcu stopki 6. Między przegubem 7 i wspornikiem płytkowym 9 przewidziano łożysko obrotowe 34, w którym ułożytkowanz) obrotowo wspornik płytkowy 9. Czop czworokątny 13 przegubu 7 przystawano przy tym do tulei rurkowej 35 łożyska obrotowego 34.

Łożysko obrotowe 34 umieszczono na przegubie 7 z przemieszczeniem bocznym względem osi środkowej stopki 6 oraz obsady 33 i zamocowano na czopie 13 przegubu 7, jak to widać w szczególności na fig. 5 i 6, w powiązaniu z fig. 7.

Stopkę 6 zamocowano śrubą 36 w kierunku osiowym obsady 33 w taki sposób, że śruba 36 swoją częścią gwintowaną zazębia się o zwoje gwintu wykonanego w stopce 6, a swoją główką przylega do płaszczyzny pierścieniowej obsady 33. Żeby uniemożliwić ruch obrotowy stopki 6 w obsadzie 33, stopka 6 ma przebiegający poprzecznie do jej kierunku osiowego, sprężynujący, przesuwny promieniowo w wycięciu kołek 37, który wchodzi w odpowiedni otwór poprzeczny w obsadzie 33, gdy stopka 6 zgodnie z przeznaczeniem jest wetknięta do oporu w obsadę 33. Kołek 37 wraz z odpowiadającym mu otworem poprzecznym służy również do pomocy przy wstawaniu stopki 6 w obsadę 33.

W przedstawionych na fig. 5 do 9 odmianach wykonania zarówno przegub sprężyny skrętowej 7 jak i łożysko obrotowe 34 i stopka 6 z obsadą 33 są okapturzone, żeby uniknąć wnikania cząstek przyspieszaj ących zużycie, na przykład pyłu węglowego lub tp.

Podczas demontażu zgarniaka 4 ze wspornika montażowego 3 odkręca się jedynie śrubę 36 i wyciska się od zewnątrz kołek 37 do wewnątrz w wycięcie, po czym można wyciągnąć z obsady 33 zgarniak 4 ze stopką 6 jako całość. W odwrotnej' kolejności można wstawić zgarniak 4 ze stopką 6 w obsadę 33 i znów zamocować śrubą 36.

Ale istnieje też możliwość wyciągnięcia wspornika płytkowego 9 z łożyska obrotowego 34, jak to wynika wyraźnie z opisu poszczególnych odmian wykonania.

Łożysko obrotowe 34 według fig. 5 do 7 drugiej odmiany wykonania zgarniaka 4 składa się z tulei rurkowej 35, tulei pośredniej' 38 oraz górnej i dolnej tulei łożyskowej 39 i 40. Każda z tulei 39 i 40 ma obrzeże kołnierzowe, które przylega do czoła tulei pośredniej 38. Dzięki temu każda tuleja 39, 40 jest stabilna w kierunku osiowym. W tulejach łożyskowych 39 i 40 umieszczono wspornik płytkowy 9 z naprzeciwległym względem płytki zgarniającej' 8 zakończeniem, które jest ukształtowane jako czop łożyskowy 41 ze zderzakiem 42.

Zderzak 42 przylega do górnej tulei łożyskowej' 39. W ten sposób wspornik płytkowy 9 jest także ułożyskowany osiowo.

Tuleję rurkową 35 i tuleję pośrednią 38 wykonano z metalu, a tuleje łożyskowe 39 i 40 z tworzywa sztucznego. Tuleję pośrednią 38 zaopatrzono na jej powierzchni w rowek 43 przebiegający w kierunku osiowym, w który wchodzi śruba 44 wkręcana w tuleję rurkową 35 i który, jak widać na fig. 7, ma ograniczoną długość. Śruba 44 jest osadzona stabilnie dzięki temu, że tuleja rurkowa 35 ma króciec 45 z gwintem, w który wkręcono śrubę 44.

Żeby przekręcany wokół osi A wspornik płytkowy 9 z płytką zgarniającą 8 można było przesuwać pionowo wzdłuż osi A, należy odkręcać śrubę 44 na tyle, aby jej koniec 46 odszedł od dna rowka 43, co umożliwia maksymalny, stosowany do rozpiętości rowka 43 przesuw tulei pośredniej’ 38, tulei łożyskowych 38, 40 i czopa łożyskowego 41 wzdłuż osi A. Potem dokręca się znów śrubę 44, co powoduje ponowne ustalenie tulei pośredniej 38 względem tulei rurkowej 35.

Celem zdemontowania zespołu złożonego ze wspornika płytkowego 9, płytki zgarniającej 8, czopa łożyskowego 41, tulei łożyskowych 39, 40 i tulei pośredniej' 38 trzeba wykręcić śrubę 44 z króćca 45 na tyle, żeby koniec 46 śruby 44 nie wchodził już w rowek 43 i można było wyciągnąć tuleję pośrednią 38 z umieszczonymi w niej częściami z tulei rurkowej 35.

Z fig. 7 widać, że czop łożyskowy 41 ma rozpościerający się w jego kierunku promieniowym otwór wzdłużny 47, w który wchodzi kołek 48 połączony z tuleją

174 185 pośrednią 38. Kołek ten utrzymuje tuleję 38 na czopie łożyskowym 41 w taki sposób, że mogą one obracać się względem siebie i przesuwać się tylko wspólnie w kierunku osiowym, gdy nastąpi odkręcenie śruby 44 w wyżej opisany sposób. Ponadto kąt obrotu wspornika płytkowego 9 w łożysku obrotowym 34 jest ograniczony do wielkości a równej 25°.

Tuleja pośrednia 38 od dolnej strony czołowej jest zamknięta kapturkiem 49, którego średnica odpowiada średnicy zewnętrznej tulei pośredniej 38 lub jest od niej nieco mniejsza. W ten sposób kapturek pozostający na swoim miejscu można wyciągnąć z tuleją pośrednią 38 i umieszczonymi w niej częściami.

Na fig. 8 przedstawiono trzecią odmianę wykonania zgarniaka 4. Odpowiada on w zasadzie drugiej odmianie wykonania według fig. 5 do 7. Jedynie tuleja rurkowa 35 jest wydłużona w dół i zaopatrzona w ściankę czołową 50, w której wykonano współosiowy z osią A otwór gwintowany, w który wchodzi śruba nastawcza 5l. Koniec śruby 5l przylega poprzez kapturek 49 do strony dolnej czopa łożyskowego 41. W ten sposób nie trzeba - jak w odmianie według fig. 7 - przytrzymywać czopa łożyskowego 4l przy odkręcaniu śruby 44 podczas regulacji wysokości wspornika płytkowego 9, ponieważ normalnie pod ciężarem własnym taśmy przenośnikowej 2 przylegającej do płytki zgarniającej naciskany jest w dół wspornik płytkowy 9, a więc i czop łożyskowy 41. Czop ten oraz tuleja łożyskowa 39, 40 tuleja pośrednia 38 i kapturek 49 są tu raczej przytrzymywane śrubą nastawczą 51. Cały zespół po odkręceniu śruby 44 można przesuwać w górę lub w dół obracając śrubę nastawczą 51, po czym znów unieruchamia się go śrubą 44.

Przedstawiona na fig. 9 czwarta odmiana wykonania zgarniaka 4 różni się od drugiej odmiany przede wszystkim tym, że wspornik 9 z jego czopem łożyskowym 41 osadzono wprost w tulei rurkowej 35 z możliwością obrotu wokół osi A i wspornik płytkowy 9 można ustalić w tulei rurkowej 35 w określonych pozycjach przekręcenia przez dokręcenie śruby 44 a więc zaciśnięcie czopa łożyskowego 41 w tulei 35. Wysokość płytki zgarniającej 8 reguluje się w ten sposób, że po odkręceniu śruby 44 przesuwamy czop łożyskowy 41 wzdłuż osi A. Potem znów dokręca się śrubę 44 zaciskając czop łożyskowy 41 w tulei rurkowej 35.

Przyczepność końca 46 śruby 44 na obwodzie czopa łożyskowego 41 można skutecznie zwiększyć - także w innych odmianach wykonania - przez wykonanie żłobków lub tp. na obwodzie czopa łożyskowego 41.

174 185

174 185

•11

174 185

174 185

ίζ⁷

174 185

174 185

FIG.6

174 185

174 185

Z“G

^^XA1,A2

174 185

F1G.1

,A2

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims (32)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zgarniak do umieszczenia na wsporniku montażowym urządzenia zgarniającego na końcu zrzutowym taśmy przenośnikowej, który zawiera: płytkę zgarniającą, przylegającą w położeniu roboczym ściśle do taśmy przenośnikowej, wspornik płytkowy, na którego górnym końcu zamocowano płytkę zgarniającą, przegub sprężyny skrętowej, na którym wspornik płytkowy może przekręcać się wokół poziomej osi i jest prowadzony sprężynująco, stopkę utrzymującą przegub sprężyny skrętowej, umieszczoną na wsporniku montażowym, urządzenie przestawiania pionowego do regulacji wysokości płytki zgarniającej wzdłuż pierwszej osi, oraz łożysko obrotowe do przekręcania płytki zgarniającej wokół drugiej osi celem nastawienia równoległości krawędzi zgarniającej płytki do taśmy przenośnikowej, przy czym druga oś tworzy z odcinkiem taśmy nachodzącym na płytkę kąt mniejszy niż 90°, znamienny tym, że pierwsza oś (Al) urządzenia przestawiania pionowego (21, 26; 44, 51) i druga oś (A2) łożyska obrotowego (17, 34) leżą na tej samej prostej.
2. 2. Zgarniak według zastrz. 1, znamienny tym, że łożysko obrotowe składa się z połączonej ze wspornikiem montażowym (3), umieszczonej bez możliwości obrotu w tulei rurkowej (5, 35) tulei łożyskowej (17, 39, 40) oraz ze stopki (6) lub też z czopa łożyskowego (41), połączonych ze wsporniidem płytkowym (9) i płytką zgarniającą (8) oraz ułożyskowanych obrotowo w tulei łożyskowej (17, 39, 40).
3. 3. Zgarniak według zastrz. 2, znamienny tym, że urządzenie przestawiania pionowego (21, 26) ukształtowano do regulacji wysokości stopki lub czopa łożyskowego względem tulei łożyskowej (17).
4. 4. Zgarniak według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że śruba zabezpieczająca (18) jest wkręcana w tuleję łożyskową (17) po stronie przeciwnej niż wspornik płytkowy (9) celem ustalenia wzdłużnego tulei łożyskowej (17) w tulei rurkowej (5).
5. 5. Zggrniak według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że ttileja łożyskowa (17) i tuleja ri^i^l^co^ri (5) są pooąccone ze sobą wtykowo bez możliwości obrotu, a tuleja łożyskowa (17) ma przynajmniej jeden wyf^^tęp (16), zaś tuleja rurkowa (5) na swym górnym obrzeżu ma wycięcie odpowiadające występowi (16).
6. 6. Zgarniak według zastrz. 4 albo 5, znamienny tym, że obrzeże śruby zabezpieczającej (18) ma średnicę nieco mniejszą od średnicy wewnętrznej tulei rurkowej (5), a śrub zabezpieczająca (18) i/lub tuleja łożyskowa (17) tworzą między sobą stożkową powierzchnię ściskową wyłożoną pierścieniem samouszcze^ia]^^ okrągłym (19), przy czym po dokręceniu śruby zabezpieczającej (18) pierścień (19) jest dociśnięty do ścianki wewnętrznej tulei rurkowej (5).
7. 7. Zgaamak wadług zastrz. 6, znamienny tym, ee oo stronni w^e^^tt^n^j tuki rurkowej (5) znajduje się wpust, w któy, wchodzi ρϊε^οϊεή ((.9) po dokortceniil śruby zabezpieczającej (18).
8. 8. Zgarniak według zastrz. 4, znamienny tym, że urządzenie do przestawiania pionowego zawiera dostępną przez lub w śrubie zabezpieczającej (18) śrubę nastawczą (26), która jest unieruchomiona siłą tarcia.
9. 9. Zgarniak według zastrz. 8, znamienny tym, że śruba nastawcza (26) wchodzi w tuleję nastawczą (21), która może przesuwać się osiowo, ale jest umieszczona bez możliwości obrotu w tulei łożyskowej (17).
10. 10. Zgarniak według zastrz. 9, znamienny tym, że tuleja nastawcza (21) ma nosek (24), a tuleja łożyskowa (17) ma rowek wzdłużny (25), przy czym nosek (24) wchodzi w rowek (25).

    174 185
11. 11. Zgarniak według zastrz. 10, znamienny tym, że rowek wzdłużny (25) ma ogranicznik przestawiania, w szczególności w postaci kołka (29), który jest wbity poprzecznie do kierunku osiowego w tuleję łożyskową (17).
12. 12. Zgarniak według zastrz. 6, znamienny tym, że śruba nastawcza (26) może obracać się, ale w kierunku osiowym jest ustalona w śrubie zabezpieczającej (18).
13. 13. Zgarniak według zastrz. 6, znamienny tym, że śruba nastawcza (26) i/lub śruba zabezpieczająca (18) są to śruby z łbem walcowym o gnieździe 6-kątnym.
14. 14. Zgarniak według zastrz: 1 albo 2, znamienny tym, że płytka zgarniająca (8) jest ułożyskowaną w łożysku obrotowym (17, 34) z możliwością ograniczonego obrotu wokół drugiej osi (A2) o kąt (a).
15. 15. Zgarniak według zastrz. 14, znamienny tym, że kąt a ma wartość między 15° i 30°, korzystnie 25°.
16. 16. Zgarniak według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że tuleja nastawcza (21) ma otwór wzdłużny (22) a czop łożyskowy lub stopka (6) mają na tej samej wysokości otwór poprzeczny, lub odwrotnie, i że przez otwór wzdłużny (22) i otwór poprzeczny przechodzi kołek (23), tak że czop łożyskowy lub stopka (6) mają możliwość ograniczającego obrotu względem tulei nastawczej (21), jednak w kierunku osiowym są połączone z nią bezluzowo.
17. 17. Zgarniak według zastrz. 2, znamienny tym, ze tuleja łożyskowa (17, 39, 40) jest wykonana z tworzywa sztucznego.
18. 18. Zgarniak według zastrz. 2, znamienny tym, że stopka (6) w położeniu zamontowania w urządzeniu zgarniającym (1) rozpościera się równolegle do kierunku biegu taśmy przenośnikowej a przegub sprężyny skrętowej (7) jest zamocowany jednym końcem sprężyny na wolnym końcu stopki (6) a na drugim końcu sprężyny umieszczone jest łożysko obrotowe (34) ze wspornikiem płytkowym (9).
19. 19. Zgarniak według zastrz. 18, znamienny tym, że łożysko obrotowe (34) w położeniu zamontowania - patrząc z góry - jest przemieszczone w bok względem osi środkowej stopki (6) spoczywając na przegubie sprężyny skrętowej (7).
20. 20. Zgarniak według zastrz. 18 albo 19, znamienny tym, że stopka (6) jest zabezpieczona w obsadzie (33) przez rozpościerający się w kierunku osiowym obsady (33) element mocujący, korzystnie śrubę (36).
21. 21. Zgarniak według zastrz. 20, znamienny tym, że stopka (6) ma element konstrukcyjny, współdziałający z układem ustalającym obsady (33), blokujący ruch obrotowy stopki (6) względem obsady (33).
22. 22. Zgarniak według zastrz. 21, znamienny tym, że stopka (6) ma sprężynujący, przebiegający poprzecznie, przesuwny promieniowo kołek (37) w wycięciu, który jest przyporządkowany otworowi jako części układu ustalającego w obsadzie (33) i wchodzi w niego w położeniu zamontowania.
23. 23. Zgarniak według zastrz. 2, znamienny tym, że wspornik płytkowy (9) jest ustalony w łożysku obrotowym (34) w określonych pozycjach przestawienia względem drugiej osi (A2).
24. 24. Zgarniak według zastrz. 2, znamienny tym, że między tuleją rurkową (35) i tuleją łożyskową (39, 40) znajduje się przesuwna w tulei (35) tuleja pośrednia (38).
25. 25. Zgarniak według zastrz. 24, znamienny tym, że tuleja rurkowa (35) i tuleja pośrednia (38) są wykonane z metalu.
26. 26. Zgarniak według zastrz. 24 albo 25, znamienny tym, że czop łożyskowy (41) ma przebiegający w jego kierunku promieniowym otwór wzdłużny (47), przez który przechodzi kołek (48) połączony z tuleją pośrednią (38), lub że w odwrotnym układzie kołek (48) jest zamocowany na czopie łożyskowym (41) i wchodzi w otwory wzdłużne w tulei pośredniej (38).
27. 27. Zgarniak według zastrz. 2z,znamienny tynr że zawiera wkręcaną promieniowo od zewnątrz do wewnątrz w otwór gwintowany ścianki tulei rurkowej (35) śrubę (44), której wewnętrzny koniec (46) celem ustawienia pozycji tulei pośredniej (38) względem tulei rurkowej (35) wchodzi w rowek (43) przebiegający w kierunku osiowym na zewnątrz w tulei pośredniej (38) i dociska do dna rowka tulei rurkowej (35) tuleję pośrednią (38) celem jej ustalenia.
28. 28. Zgarniak według zastrz. 27, znamienny tym, że długość rowka (43) jest ukształtowana dla określonego osiowego przesuwu tulei pośredniej (38) w tulei rurkowej (35).
29. 29. Zgarniak według zastrz. 24, znamienny tym, że tuleja pośrednia (38), tuleja łożyskowa (39, 40) i czop łożyskowy (41) zamknięte są kapturkiem (49) w dolnym końcu tulei pośredniej (38), przy czym średnica kapturka (49) odpowiada maksymalnej średnicy zewnętrznej tulei (38).
30. 30. Zgarniak według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że urządzenie przestawiania pionowego jest utworzone przez wchodzącą w otwór gwintowany w tulei rurkowej (35) śrubę nastawczą (51), za pomocą której można przemieszczać wzdłuż pierwszej osi (Al) przynajmniej czop łożyskowy (41).
31. 31. Zgarniak według zastrz. 29, znamienny tym, że śruba nastawcza (51) oddziaływuje na kapturek (49) i śruba (51) przesuwa osiowo tuleję pośrednią (38) z tuleją łożyskową (39, 40) i czopem łożyskowym (41).
32. 32. Zgarniak według zastrz. 30, znamienny tym, że urządzenie przestawiania pionowego (21, 26, 44, 51) i łożysko obrotowe (17, 34) umieszczone są jako jeden zespół konstrukcyjny wspólnie w tulei rurkowej (5, 35).