Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania epimerów S estrów kwasu 7fi- malonamido- la- metoksy-3- tetrazolilotiometylo-1- destia-1-oksa -3-cefemokarboksylowego-4 o ogólnym wzo¬ rze 1, w którym Ar oznacza grupe p-hydroksyfenylowa, p-metoksybenzyloksyfenylowa, p- tetrahydropiranyloksyfenylowa lub tienylowa-3, Tetoznacza grupe l-metylotetrazolilowa-5, a B1 i B2 niezaleznie oznaczaja taka grupe tworzaca ester jak grupa dwufenylometylowa, p-metoksy- benzylowa, p-nitrobenzylowa lub indanylowa.Zwiazki o ogólnym wzorze 1 sa uzyteczne jako pólprodukty do wytwarzania zwiazków o dzialaniu przeciwbakteryjnym, okreslonych ogólnym wzorem 1, w którym B i/lub B oznaczaja atom wodoru lub atom metalu alkalicznego, np. zwiazku o nazwie latamoxeflub jego soli, to jest 1 2 zwiazku o wzorze 1, w którym B i B oznaczaja atom wodoru lub sodu, Ar oznacza grupe hydroksyfenylowa, a Tet oznacza grupe l-metylo-lH-tetrazolilowa-5, lub jego pochodnych.Gdy zwiazek o wzorze 1 wytwarza sie droga syntezy chemicznej, produkt jest mieszanina epimerów S i R o wzorach 1 i 2 i trudno go oczyscic przez zwykla krystalizacje. Takwiec w celu wytworzenia zadanej substancji przeciwbakteryjnej o wysokosci czystosci wzglednie w celu przec¬ howywania pólproduktu w trwalej postaci w ciagu dlugiego okresu czasu trzeba rozdzielic epimery, a nastepnie oczyscic kazdy steroizomer osobno. Rozdzial prowadzi sie metoda chromatografii, lecz jest to metoda nieodpowiednia w przypadku produkcji na duza skale.Poszukiwano wiec metody rozdzialu wspomnianych epimerów w skali przemyslowej i stwier¬ dzono, ze gdy zwiazek o wzorze 2 rozpusci sie w octanie etylu i zatezy w obecnosci pirydyny, to ponad 80% epimeru o wzorze 2 ulega izomeryzacji do epimeru o wzorze 1 i krystalizuje jako czysty epimer o wzorze 1. Tak wlasnie powstal niniejszy wynalazek.Sposób wytwarzania epimerów S o ogólnym wzorze 1 polega wedlug wynalazku na tym, ze epimer R o ogólnym wzorze 2, w którym Ar, Tet,B1 i B2 maja wyzej podane znaczenie, poddaje sie epimeryzacji dzialajac zasada wybrana z grupy obejmujacej weglan sodowy, wodoroweglan sodowy, trójetyloamine, dwuetanoloamie, pirydyne, polikoline, chinoline, lutydyne i kolidyne w rozpuszczalniku wybranym z grupy obejmujacej aceton, benzen, dwuchlorometan, chloroform,141 712 eter etylowy, octan etylu, metanol i wode oraz mieszaniny tych rozpuszczalników, w temperaturze od 0::C do temperatury pokojowej, w ciagu 1-24 godzin, po czym wyodrebnia sie produkt wytracajac go przez krystalizacje i/lub zatezenie. Korzystnie, produkt wytraca sie dodajac taki rozpuszczalnik jak woda, benzen lub eter.Jak wiadomo. latamoxefulega izomeryzacji z epimeru S o wzorze 1 w odpowiedni epimer R o wzorze 2, gdy wystepuje w postaci soli sodowej lub amonowej. Totezfakt, ze syntetyczny pólpro¬ dukt w postaci estru. z którego wytwarza sie latamoxef, ulega izomeryzacji w innym kierunku, to znaczy przeksztalceniu z epimeru R o wzorze 2 w epimer S o wzorze 1 Jest zupelnie nieoczekiwany.Sposobem wedlug wynalazku wytwarza sie epimery S o wysokiej czystosci nadajace sie do przechowywania w ciagu dlugiego okresu czasu i wytwarzania koncowych produktów o wysokiej czysfosci. " f Na ogól latamoxef lub zblizony, pokrewny mu zwiazek o dzialaniu przeciwbakteryjnym ma silniejsze dzialanie przeciwbakteryjne w przypadku epimeru R o wzorze 2 niz w przypadku epimeru S o wzorze* 1. Zwiazki o wzorze 1 wytwarzane sposobem wedlug wynalazku ulegaja jednak epimeryzacji zmieniajac konfiguracje S na korzystna pod wzgledem dzialania przeciwbakteryjnego konfiguracje R podczas rekacji i dalszej obróbki z wytworzeniem zwiazku o wzorze 2, wktórym B1 i B2 oznaczaja atomy wodoru. Tak wiec mozna uniknac jakichkolwiek trudnosci wynikajacych z tego, ze zwiazek wytworzony sposobem wedlug wynalazku jest epimerem o odwrotnej konfiguracji stereochemicznej.Sposób wedlug wynalazku prowadzi sie rozpuszczajac zwiazek o wzorze 2 w rozpuszczalniku zmieszanym z zasada, a nastepnie wytracajac epimer, przy czym roztwór pozostawia sie na chwile, rozciencza rozpuszczalnikiem trudno rozpuszczajacym prodtukt (np. wybranym sposród rozpu¬ szczalników stosowanych w procesie epimeryzacji) takim jak woda, benzen, eter lub zateza.Powstaly osad nie zawsze wystepuje w postaci krystalicznej.Zasade dodaje sie w ilosci od 100 ppm do kilku procent, rozpuszczalnik zwykle stosuje sie w ilosci umozliwiajacej rozpuszczenie substancji wyjsciowej lub w ilosci wiekszej. Proces zatezania zazwyczaj prowadzi sie przez odparowywanie prózniowe. Gdy produkt jest bezpostaciowy, szyb¬ kosc zatezenia starannie reguluje sie, aby nie wydzielic nieprzereagowanego wyjsciowego epimeru o wzorze 2.Jakjuz wspomniano powyzej, zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku sa uzyteczne jako substancje wyjsciowe do syntezy /J-laktamów o dzialaniu przeciwbakteryjnym.Wynalazek ilustruja nastepujace przyklady.Przyklad I. (1) Do ochlodzonego do temperatury 0°C roztworu 5,20g kwasu 7/3- /a-p- hydroksyfenloamalonamido/ -7a-metoksy-3- /1-metylotetrazolilo -5/tiometylo-l-destia -1-oksa- 3- cefemokarboksylowego-4 w 50 ml metanolu wkrapla sie 93 ml dwuchlorometanu zawierajacego 5% dwufenylodwuazometanu, po czym miesza w ciagu 1 godziny chlodzac lodem i zateza roztwór pod zmniejszonym cisnieniem. Powstaly produkt oczyszcza sie droga chromatografii na zelu krzemionkowym, otrzymujac z frakcji wyeluowanych mieszanina benzen — octan etylu (2:1) 8,5 g estru bis-dwufenylowego. Produkt ten jest mieszanina (1:1) epimerów R i S w pozycji a lancucha bocznego przylaczonego w pozycji 7.Czesc produktu (3,0 g) rozpuszcza sie w mieszaninie 20 ml octanu etylu i 0,1 ml pirydyny i pozostawia w temperaturze pokojowej na dzien. Wytracone krysztaly odsacza sie, otrzymujac 4,45 g epimeru S (wydajnosc 75%). Produkt zawiera 2 równowazniki molowe krystalizacyjnego octanu etylu i ma temperature topnienia 119-122°C.Widmo NMR (CD3COCD3) 6:1,18 (t,J = 7 Hz, 6H), 1,92 (s,6H), 3,37 (s,3H), 3,88 (s, 3H), 4,05 (q, J = 7 Hz, 4H), 4,30 (s, 2H), 4,60 (s, 2H), 4,97 (s, 1H), 5,12 (s, 1H), 6,72s + 6,85 s (czesc A kwartetu AB, J = 8Hz, 2H), 6,85 (s, 1H), 6,92 (s, 1H), 7,1-7,9 (m, 23H). (2) Przez krystalizacje 3,0 g epimeru R lub S z 30 ml benzenu zawierajacego 0,1 ml pirydyny otrzymuje sie okolo 2,5 g tego samego epimeru S (wydajnosc 73%). Produkt ten zawiera 1,5 równowaznika molowego krystalizacyjnego benzenu i ma temperature topnienia 119-122°C.Widmo NMR (CD3COCD3) 6: 3,37 (s, 3H), 3,38 (s, 3H), 4,30 (s, 2H), 4,60 (s, 2H), 4,97 (s, 1H), 5,12 (s, 1H), 6,72s + 6,85 s) czesc A kwartetu AB, J = 8 Hz, 2H), 6,85 (s, 1H), 6,92 (s, 1H), 7,1-7,9 (m, 32H).141 782 3 Przyklad II. Podajac reakcji kwas 7/3- /cr-p- hydroksyfenylomalonamido/ -7-a-metoksy-3- /1-metylotetrazolilo -5/tiometylo-l- destia-l-oksa-3- cefamokarboksylowy-4 z p-nitrofenylodwu- azometanem, wytworzonym z p-nitrobenzylidenohydrazyny przez utlenianie nadtlenkiem niklu, otrzymuje sie ester bis-p-nitrobenzylowy w postaci mieszaniny epimerów R i S. Mieszanine te poddaje sie krystalizacji z dwuchlorometanu zawierajacego lutynade, otrzymujac epimer S o temperaturze topnienia 120-123°C.Identyczny produkt wytwarza sie tez dzialajac na zwiazek wyjsciowy w postaci soli dwusodo- wej równowaznikiem molowym bromku p-nitrobenzylu w N,N-dwumetyloacetamidzie w ciagu 1,5 godziny, a nastepnie krystalizujac produkt z dwuchlorometanu zawierajacego 0,1% chinoliny.Otrzymuje sie produkt o temperaturze topnienia 120-123°C.Widmo NMR (CD3COCD3) 6: 3,33 (s, 3H), 3,92 (s, 3H), 4,15 s +4,45 s (czesc A ABq, J= 14 Hz, 2H), 4,62 (s, 2H), 4,95 (s, 1H), 5,08 (s, 1H), 5,18 s + 5,47 s (czesc A ABq, J = 14 Hz, 2H), 5,45 (s, 2H), 6,28 s + 7,32 s (czesc A ABq, J = 8,5 Hz, 4H), 7,57-8,32 (m, 10H).Przyklad III. Do roztworu jodku p-metoksybenzylu, wytworzonego z 37,59g chlorku p-metoksybenzylu i 35,97 g jodku sodowego, w 300 ml dwumetyloformamidu w temperaturze 0°C dodaje sie w ciagu 1 godziny 33,87 g soli dwusodowej kwasu 7fi- /a-RS-p- hydroksyfenylomalona¬ mido/ -7a-metoksy-3- /1-metylotetrazolilo -5/tiometylo-l- destia-1-oksa- 3-cefemokarboksylo- wego-4 i 4,16 ml trójetyloaminy. Calosc miesza sie w temperaturze pokojowej w ciagu 2 godzin, mieszanine rozciencza sie octanem etylu, przemywa rozcienczonym kwasem solnym i woda, suszy nad siarczanem sodowym i zateza do sucha pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc rozpuszcza sie w mieszaninie benzenu i octanu etylu (1:1) i przepuszcza sie przez warstwe zelu krzemionko¬ wego. Roztwór zateza sie do sucha, a pozostala substancje stala rozpuszcza sie w dwuchlorometa- nie zawierajacym trójetyloamine i rozciencza benzenem. Wytracone krysztaly odsacza sie i prze¬ mywa benzenem, otrzymujac 34g estru bis-p-metoksybenzylowego w postaci epimeru S o temperaturze topnienia 95-97°C (wydajnosc 74%).Widmo IR (CHCI3) <5: 3600, 3410, 3328, 1786, 1719, 1695 cm"1.Widmo NMR (CD3COCD3) (5:3,28 (s,3H), 3,77 (s, 6H), 3,94 (s, 3H), 4,13d + 4,40d (ABq, J - 13,5 Hz, 2H), s, 1H), 5,00 (s, 1H), 5,07 (s, 2H), 5,21 (s, 2H), 6,67-7,48 (m, 12H), 8,05 (s,lH), 8,26 (s,lH).Przyklad IV. Roztwór 107 mg estru dwufenylometylowego kwasu 7fi -amino7a- metoksy- 3-/1- metylotetrazolilo-5/tiometylo -1-destia-l-oksa -3-cefamokarboksylowego -4,70^r pirydyny, 84 mg estru jedno-p-metoksybenzylowego kwasu p-tetrahydropiranyloksyfenylomalonowego i 20 jA tlenochlorku fosforu w 1 ml dwuchlorometanu chlodzi sie do temperatury -5°C mieszajac w ciagu 30 minut, po czym miesza z 70/ii 5% wodnego roztworu wodoroweglanu sodowego. Po odparowaniu dwuchlorometanu pod zmniejszonym cisnieniem pozostalosc ekstrahuje sie octanem etylu. Ekstrakt przemywa sie 2n kwasem solnym i woda, suszy nad siarczanem sodowym i zateza pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc rozpuszcza sie w acetonie, chlodzi do temperatury 0°C, zakwasza 3 kroplami stezonego kwasu solnego i miesza sie w ciagu 45 minut. Mieszanine reakcyjna alkalizuje sie dodajac 0,9 ml 5% wodnego roztworu wodoroweglanu sodowego i miesza w ciagu 1 godziny. Roztwór rozciencza sie woda, a wytracony osad odsacza sie, przemywa mieszanina acetonu i wody (1: 1) i woda i suszy, otrzymujac 102 mg estru dwufenylowego kwasu 7fi -/a-p- metoksybenzyloksykarbonylo- p-hydroksyfenyloacetamido/ -7a-metoksy-3-/ 1-metylotetrazolilo -5/-tiometylo-l- destia-l-oksa-3- cefemokarboksylowego- 4-w postaci epimeru S.Widmo NMR (CD3COCD3)<5: 3,23 (s, 3H), 3,72 (s, 3H), 3,87 (s, 3H), 4,23 (s, 2H), 4,53 (s, 2H), 4,83 (s, 1H),'5,03 (s, 2H), 5,13 (s, 1H), 6,73 (czesc A A2B2, J = 9 Hz, 2H), 6,87 (s, 1H), 6,88 (czesc A A2B2, J = 9Hz, 2H), 7,13-7,67 (m, 14H), 9,30 (s, 1H).Produkt ten krystalizuje sie z octanu etylu i suszy w ciagu 7 godzin w strumieniu powietrza, otrzymujac krysztaly monohydratu o temperaturze topnienia 142-144°C.Widmo NMR (CD3COCD3) 6: 3,38 (s, 3H), 3,80 (s, 3H), 3,93 (s, 3H), 4,32 (s, 2H), 4,63 (s, 2H), 4,83 (s, 1H), 5,11 (s, 3H), 6,73s + 6,87s (czesc A ABQ, J = 8Hz 2H), 2H), 6,83s + 6,96s (czesc ABq, J = 8Hz, 2H), 6,92 )s, 1H), 7,19-7,79 (m, 21H).Widmo rentgenowskie (Cu:Ni, 40 kV, 20 mA, A = 1,5405) 20 6,1 w, 8,5 m, 10,1 m, 10,1 m, 10,6 m, 11.5 w, 12,2 m, 14,3 s, 15,1 m, 15,5 s, 16,9 m, 18,3 vs, 19,6 m, 20,6 vs, 21,5 w, 22,7 vs, 23,7 w, 25,0 m, 26.6 w, 27,4 w, 27,8 w, 29,1 m, 30,8 w, 31,8 w, 33,1 w, 33,9 w, 34,6 vw, 35,4 w, 36,0 vw, 37,1 vw.4 141 782 Przyklad V. W podobnych warunkach reakcji jak w przykladzie IV, z estru dwufenylo- ;r etylowego kwasu 7/3 -amino-7a-metoksy-3-/l -metylotetrazolilo-5/-tiometylo-1-destia-1-oksa- cefamokarboksylowego-4 i chlorku RS-a rdwumetylometoksykarbonylo-p- tetrahydropirany- ioksyfenyloacetylu otrzymuje sie ester dwufenylometylowy kwasu 7)8- /a-dwufenylometoksy- karbonylo-p-tetrahydropiranyloksyfenyloacetamido/-7a-metoksy-3-/l-metylotetrazolilo-5/tio- metylo-1-destia- l-oksa-3- cefamokarboksylowego-4 w postaci mieszaniny epimerów R i S. Ester ten hydrolizuje sie dzialajac kwasem solnym i krystalizuje z mieszaniny benzenu i pirydyny, otrzymujac ester dwufenylometylowy kwasu 7/8- /cr-dwufenylometoksykarbonylo -p-hydroksy- fenyloacetamido/ -7a-metoksy-3-/l -metylotetrazolilo-5/ -tiometylo-1-destia -l-oksa-3- cefemo- karboksylowego w postaci epimeru S. Produkt ten jest identyczny z produktem otrzymanym w przykladzie I.Przyklad VI.W podobnych warunkach reakcji jak w przykladzie IV, z estru dwufenylome- tylowego kwasu 7/J-amino -la- metoksy-3-/ 1-metylotetrazolilo- 5/tiometylo-l- destia-1- oksa-3- cefemokarboksylowego i chlorku RS-a- p-metoksybenzyloksykarbonylo- p-hydroksyfenyloacety- lu otrzymuje sie ester dwufenylometylowy kwasu lfi-/2- p-hydroksyfenylo-2- p-metoksybenzylo- ksykarbonyloacetamidu/ -la- metoksy-3-/1 -metylotetrazolilo -5/tiometylo- 1-destia-l- oksa-3- cefemokarboksylowego-4 w postaci mieszaniny epimerów R i S. Ester ten rekrystalizuje sie z mieszaniny octanu etylu i dwuetanoloaminy, otrzymujac epimer S (wydajnosc 90%). Produkt ten jest identyczny z produktem otrzymanym w przykladzie IV.Przyklad VII. W wyniku krystalizacji 230mg estru dwufenylowego kwasu 7fi- /2-p- hydroksyfenylo- 2-/indanylo-5 /oksykarbonyloacetamido/-7a- metoksy-3- /1-metylotetrazolilo- 5/ tiometylo-1- destia-1- oksa-3- cefemokarboksylowego w postaci mieszaniny epimerów R i S z mieszaniny chloroformu i eteru zawierajacej 0,05% dwuetanoloaminy otrzymuje sie 88 mg epimeru S o temperaturze topnienia 114-116°C.Widmo IR (CHC13) 6: 3590, 3335, 1789, 1736, 1722, 1700, 1601 cm"1.Widmo NMR (CD3COCD3) 6:2,1 (m, 2H), 2,87 (t, J =1 Hz, 4H), 3,43 (s, 3H), 3,91 (s, 3H), 4,31 (s, 2H), 4,65 (s, 2H), 5,07 (s, 1H), 5,13 (s, 1H), 6,92 (brs, 3H), 6,8-7,7 (m, 16H), 8,25 (m, 1H).Przyklad VIII. (1) Do poddawanego mieszaniu roztworu 6,13g estru dwuefenylometylo- wego kwasu 7fi- benzamido- la- metoksy-3- /1-metylotetrazolilo -5/tiometylo-l- destia-1-oksa-3- cefamokarboksylowego-4- w 50 ml dwuchlorometanu dodaje sie 1,77 ml pirydyny i 4,2 g piecioch- lorku fosforu i mieszanine utrzymuje sie w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna w ciagu 1 godziny w atmosferze azotu. Mieszanine reakcyjna chlodzi sie do temperatury -15°C do -10°C, rozciencza 200 ml metanolu i miesza w ciagu 3 godzin w temperaturze 0°C, po czym miesza sie ja jeszcze w ciagu 15 minut dodajac 8,28 ml dwuetyloaminy. Nastepnie mieszanine reakcyjna rozciencza sie dwuchlorometanem, przemywa woda, suszy i zateza. Pozostalosc rozciencza sie eterem wykrystali- zowujac 3,97 g estru dwufenylometylowego kwasu 7/J-amino- 7a-metoksy-3- /1-metylotetrazolilo- 5/tiometylo-l- destia-1-oksa -3-cefamokarboksylowego -4 o temperaturze topnienia 160-162°C (rozklad). (2) Do roztworu 1,02 g powyzszego produktu, 0,7 ml pirydyny i 1,0 g kwasu 2-[p- /p- metoksybenzylo/oksyfenylo] -2-p-metoksybenzyloksykarbonylooctowego w dwuchlorometanie dodaje sie 0,2 ml tlenochlorku fosforu mieszajac w temperaturze -12°C, a mieszanine miesza sie w ciagu 30 minut w temperaturze -5°C. Mieszanine te neutralizuje sie dodajac 7 ml 5% wodnego roztworu wodoroweglanu sodowego, zateza i ekstrahuje octanem etylu. Ekstrakt przemywa sie 2n kwasem solnym i woda, suszy nad siarczanem sodowym i zateza. Pozostala mieszanine epimerów R i S krystalizuje sie z benzenu zawierajacego 0,1% pikoliny, otrzymujac 1,6 g estru dwufenylomety¬ lowego kwasu lfi-[2 -p-/p-metoksybenzyloksy/ fenylo-2-p- metoksybenzyloksykarbonyloaceta- mido] -7cr-metoksy- 3-/1-metylotetrazolilo -5/tiometylo-l- destia-1-oksa- 3-cefamokarboksylo¬ wego -4 w postaci epimeru S.Widmo IR (CHCI3) v: 1792, 1725, 1700cm"1.Widmo NMR (CDCI3) 6: 3,45 (s, 3H), 3,78 (s, 6H), 3,82 (s, 3H), 4,27 (brs, 2H), 4,57 (brs, 3H), 4,98 (s, 2H), 5,03 (s, 1H), 5,13 (s, 2H).Przyklad IX. Roztwór estru dwufenylometylowego kwasu Ifi- /2-dwufenylometoksy- karbonylo -2-tienylo-3-acetamido/ -7a-metoksy-3 -/l-metylotetrazolilo -5/tiometylo- 1-destia -1-oksa -3-cefamakarboksylowego -4- w benzenie zawierajacym 0,1% pirydyny (3 czesci wagowe)141 7S2 5 utrzymuje sie w niskiej temperaturze chlodzac lodem w ciagu 2 godzin i w temperaturze pokojowej w ciagu 5 godzin. Powstale krysztaly odsacza sie, otrzymujac epimer S (wydajnosc 43%). Produkt ten zawiera 1/3 równowaznika molowego krystalizacyjnego benzenu i ma temperature topnienia S5-92CC.Widmo IR (CHC13) v:3405, 3330, 1790, 1723, 1704, 1633, 1602, 1587, 1498, H66cm"1.Widmo NMR (CD3COCD3) 6: 3,43 (s, 3H), 3,83 (s, 3H), 4,23 (s, 2H), 4,53(s, 2H), 5,08 (s, 1H), 5,18 (s, 1H), 6,82 (s, 1H), 6,85 (s, 1H), 7,07-7,70 (m, 24H).Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania epimerów S estrów kwasu 7)8- malonamido-7cr -metoksy-3- tetrazoli- lometylo- 1-destia-1 -oksa -3-cefemokarboksylowego-4-o ogólnym wzorze 1, w którym Ar oznacza grupe p-hydroksyfenylowa, p-metoksybenzyloksyfenylowa, p-tetrahydropiranyloksyfenylowa lub tienylowa-3, Tetoznacza grupe l-metylotetrazolilowa-5, a B1 i B2 niezaleznie oznaczaja taka grupe tworzaca ester jak grupa dwufenylometylowa, p-metoksybenzylowa, p-nitrobenzylowa lub indanylowa, znamienny tym, ze epimer R o ogólnym wzorze 2, w którym Ar, TetB1 i B2 maja wyzej podane znaczenie, poddaje sie epimeryzacji dzialajac zasada wybrana z grupy obejmujacej weglan sodowy, wodoroweglan sodowy, trójetyloamine, dwuetanoloamine, pirydyne, pikoline, chinoline, lutydyne i kolidyne w rozpuszczalniku wybranym z grupy obejmujacej aceton, benzen, dwuchlorometan, chloroform, eter etylowy, octan etylu, metanol i wode oraz mieszaniny tych rozpuszczalników, w temperaturze od 0°C do temperatury pokojowej, w ciagu 1-24 godzin, po czym wyodrebnia sie produkt wytracajac go przez krystalizacje i/lub zatezanie. 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze produkt wytraca sie dodajac taki rozpuszczal¬ nik jak woda, benzen lub eter.C00B1 0CH Ar-C-CONf-h' A O^Y^CH^STet COOB2 fi20r 1 i141 782 H h OCH.I rCONH CK COOB1 (fHY^CHzSTet COOB2 Wzór 2 Pracownia Poligraficzna UP PRL. Naklad 100 egz.Cena 130 zl PL PL PL