NL8900056A - Werkwijze voor het visueel weergeven van een deel van een topografische kaart, alsmede inrichting geschikt voor een dergelijke werkwijze. - Google Patents

Description

N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven

Werkwijze voor het visueel weergeven van een deel van een topografische kaart, alsmede inrichting geschikt voor een dergelijke werkwijze.

ACHTERGROND VAN DE UITVINDING

Voor gebruikers van op het aardoppervlak voortbeweegbare voertuigen (bijvoorbeeld auto's of schepen) is het voordelig om visueel over topografische informatie betreffende de omgeving te beschikken.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het visueel weergeven van een deel van een topografische kaart, door het in afhankelijkheid van een positie van een op het aardoppervlak voortbeweegbaar voertuig selecteren van topografische informatie, die gebiedsmatig coördinaten van punten in een substantieel tweedimensionaal vlak omvat. De uitvinding heeft verder betrekking op een inrichting geschikt voor toepassing van een dergelijke werkwijze. Een dergelijke werkwijze is bekend uit de PCT-octrooiaanvrage nr.

W086/00157. Hierin wordt een werkwijze beschreven waarbij een omgeving van een voertuig orthogonaal geprojecteerd wordt weergegeven op een beeldscherm: dit komt dus neer op een kaartfragment. Een nadeel van een dergelijke werkwijze is dat zulk een weergave slechts een zeer beperkte en subjectief niet eenvoudig te interpreteren informatie aan de gebruiker verschaft: voor veel personen is het niet mogelijk om de conceptuele relatie te leggen tussen de organisatie van zo een kaartfragment en de ruimtelijkheid van het door dat kaartfragment uitgebeeld gebied van stad of land.

SAMENVATTING VAN DE UITVINDING

Het is onder andere een doelstelling van de uitvinding om te voorzien in een werkwijze voor het visueel weergeven van een deel van een topografische kaart, die gebruikersvriendelijker is en informatie toegankelijker maakt. Daartoe is de uitvinding gekenmerkt, doordat een coördinatentransformatie de weergave wordt uitgevoerd ten opzichte van een hoofdrichting die een scherpe hoek maakt met het aardoppervlak. Hierdoor krijgt een gebruiker een beter en gemakkelijker herkenbaar overzicht van zijn omgeving, alsof hij er "in vogelvlucht" naar kijkt.

Het is hierbij van essentieel belang, dat het uitgangsmateriaal een tweedimensionale situatie definieert, waaraan een op subjectieve gronden aantrekkelijke schijnbare, derde dimensie wordt toegevoegd. De hoofdrichting komt overeen met een schijnbare kijkrichting.

Volgens een uitvoeringsvorm is een werkwijze volgens de uitvinding gekenmerkt doordat de coördinatentransformatie het gedeelte van de kaart wordt weergegeven in central projectie vanuit een schijnbaar gezichtspunt boven het aardoppervlak. Dit heeft als voordeel, dat een gedeelte van de kaart wordt weergegeven alsof men, er boven hangend, er schuin op neerkijkt. De centrale projectie levert een subjectief zeer natuurgetrouw beeld. In dit geval is de hoofdrichting meestal een lijn in het vlak dat het beeld loodrecht verticaal door midden deelt. Iets minder natuurgetrouw is de parallel-projectie, evenwijdig aan de hoofdrichting. Het voordeel van deze laatste opzet is dat alle berekeningen eenvoudiger en dus sneller worden. Ook andere projectie-methoden zijn mogelijk, met name een combinatie van centrale en parallelle projectie: bijvoorbeeld in horizontale richting parallel en in verticale richting centraal.

Volgens een verdere uitvoeringsvorm is een werkwijze volgens de uitvinding gekenmerkt doordat de coördinatentransformatie een rotatie omvat over een hoek a(t) die een voorafbepaalde richting in de weergave voortdurend nagenoeg doet samenvallen met een bewegingsrichting van het voertuig. Hierdoor wordt bereikt dat de kijkrichting vanuit het schijnbare gezichtspunt nagenoeg in het verlengde van de bewegingsrichting van het voertuig ligt, en wordt dus de richting weergegeven die voor de gebruiker het meest belangrijk is.

Volgens een verdere uitvoeringsvorm is een werkwijze volgens de uitvinding gekenmerkt doordat het schijnbare gezichtspunt achter het voertuig ligt. Hierdoor wordt ook het gedeelte van de kaart waar het voertuig zich bevindt afgebeeld.

Volgens een verdere uitvoeringsvorm is een werkwijze volgens de uitvinding gekenmerkt doordat de positie van het voertuig op de kaart wordt weergegeven. Hierdoor herkent de gebruiker onmiddellijk zijn actuele positie.

Volgens een verdere uitvoeringsvorm is een werkwijze volgens de uitvinding gekenmerkt doordat een verandering van de hoek aft) tussen in tijd opeenvolgende weergaven begrensd wordt door een voorafbepaalde waarde. Hierdoor verandert bij een richtingsverandering van het voertuig de kijkrichting niet zo snel, dat een gebruiker gedesoriënteerd zou raken.

Volgens een verdere uitvoeringsvorm is een werkwijze volgens de uitvinding gekenmerkt doordat uit de geselecteerde informatie door een verdere selectie weer te geven items worden bepaald. Dit heeft als voordeel, dat door het niet afbeelden van minder relevante informatie een meer gebruikersvriendelijke weergave wordt gerealiseerd. Bovendien kunnen opeenvolgende weergaven sneller gegenereerd worden. Volgens een verdere uitvoeringsvorm is een werkwijze volgens de uitvinding gekenmerkt doordat, de inrichting voorzien is van een geheugen waarin topografische informatie is opgeslagen, detectiemiddelen voor de (herhaaldelijke) plaatsbepaling van het voertuig, eerste selectiemiddelen om (herhaaldelijk) op grond van de positie van het voertuig door een eerste selectie een relevant gedeelte van de topografische informatie te selecteren, transformatiemiddelen om (herhaaldelijk) op de geselecteerde informatie de coördinatentransformatie uit te voeren en afbeeldmiddelen om (herhaaldelijk) een uit de transformatie ontstane perspectieve weergave weer te geven. Hierdoor kan een gebruiker een eind verderop op de route die hij volgt een overzicht van de omgeving krijgen. Volgens een verdere uitvoeringsvorm is een werkwijze volgens de uitvinding gekenmerkt doordat, het schijnbare gezichtspunt in afhankelijkheid van een gefingeerde verhoogde bewegingssnelheid van het voertuig langs een traject vanuit de actuele positie en nagenoeg in het verlengde van de actuele bewegingsrichting van het voertuig verplaatsbaar is. Dit heeft als voordeel, dat een gebruiker een traject dat hij zal gaan afleggen alvast kan "verkennen", door via een gefingeerde hogere snelheid te simuleren dat de actuele positie van het voertuig langs het traject sneller verandert dan in werkelijkheid. Volgens een verdere uitvoeringsvorm is een werkwijze volgens de uitvinding gekenmerkt doordat, een kijkrichting vanuit een schijnbaar gezichtspunt instelbaar is. Hierdoor kan een gebruiker ook bijvoorbeeld "achterom" kijken.

De uitvinding betreft verder een inrichting geschikt voor toepassing van een dergelijke werkwijze, die volgens de uitvinding gekenmerkt is doordat de inrichting voorzien is van een geheugen waarin topografische informatie is opgeslagen, detectiemiddelen voor de (herhaaldelijke) plaatsbepaling van het voertuig, eerste selectiemiddelen om (herhaaldelijk) op grond van de positie van het voertuig door een eerste selectie een relevant gedeelte van de topografische informatie te selecteren, transformatiemiddelen om (herhaaldelijk) op de geselecteerde informatie de coördinatentransformatie uit te voeren en afbeeldmiddelen om (herhaaldelijk) een uit de transformatie ontstane perspectieve weergave weer te geven. Zo een inrichting kan op eenvoudige manier geïncorporeerd worden in de verdere hulpmiddelen die een autobestuurder etcetera ter beschikking staan, zoals bijvoorbeeld een routeplannend navigatiesysteem.

Verdere voordelige aspecten van de uitvinding zijn opgesomd in overige onderconclusies.

KORTE BESCHRIJVING VAN DE FIGUREN

De uitvinding wordt nader beschreven aan de hand van enkele figuren. Hierin geeft figuur 1 een perspectieve weergave van een kaartgedeelte; figuren 2A en 2B een toelichtende figuur bij een coördinatentransformatie; figuur 3 een illustratie van de begrenzing van de verandering van de gezichtshoek; figuur 4A een verdere perspectieve weergave van een kaartgedeelte; figuur 4B een derde weergave van een kaartgedeelte; figuur 5 een inrichting voor perspectieve weergave van een deel van een kaart; figuur 6 een stroomdiagram dat de werking van de inrichting illustreert.

BESCHRIJVING VAN EEN VOORKEURSUITVOERING

Figuur 1 toont een perspectieve weergave van een gedeelte van een topografische kaart. De topografische gegevens zijn opgeslagen in een geheugen, bijvoorbeeld een CD-ROM. Met behulp van een microprocessor, die aan de hand van gegevens van sensoren de actuele positie van het voertuig berekent, een betreffend gedeelte van de topografische gegevens selecteert uit het geheugen en de coördinatentransformatie uitvoert, ontstaat het beeld van figuur 1.

Het is mogelijk dat de bestuurder handmatig een actuele positie selecteert. Coördinatentransformaties voor perspectieve weergave zijn op zich bekend, en ook apparatuur voor het uitvoeren van dergelijke transformaties. Figuur 1 werd gegenereerd met behulp van een Silicon Graphics IRIS Workstation. Hiervoor zij verwezen naar de brochure "IRIS Series 2000: A Technical OverView", Silicon Graphics Computer Systems, Corporate Office Western Region, 630 Clyde Court, Mountain View, California 94043, alsmede de brochure "Fast forward engineering workstations: The IRIS Series 2000", ibidem.

De daarin gebruikte coördinatentransformatie zal worden toegelicht aan de hand van figuur 2.

Een topografische kaart die in het X-Y-vlak ligt wordt eerst getransleerd zodat de actuele positie van het voertuig in de oorsprong komt te liggen. Vervolgens wordt een rotatie uitgevoerd rond de Z-as over een zodanige hoek, dat de bewegingsrichting van het voertuig samenvalt met de Y-as. De coördinatentransformaties die dit realiseren zijn algemeen bekend. De aldus verkregen situatie wordt gegeven in figuur 2A. De Y-as loopt van links naar rechts. De X-as staat loodrecht op het vlak van tekening, waarbij de positieve richting naar voren wijst. De Z-as is voor de duidelijkheid wat naar links geschoven, maar ligt eigenlijk door punt C: de actuele positie van het voertuig. Boven een punt P, eveneens op de Y-as gelegen, wordt een schijnbaar gezichtspunt K gekozen. Tevens wordt een verder punt V op de Y-as gekozen, dat tesamen met punt K de as van de kijkrichting (de hoofdrichting) bepaalt. Tenslotte wordt ook nog een gezichtshoek g gekozen (zowel in het Y-Z-vlak als in het vlak door de punten K en V en evenwijdig aan de X-as; deze hoeken hoeven niet noodzakelijk even groot te zijn). De ruimtelijke afmeting van de hoek g is aangepast aan het gebruikte afbeeldelement; veelal zal deze de top van een al dan niet gelijktijdige pyramide vormen.

Nu wordt een translatie uitgevoerd die punt V in de oorsprong doet belanden. Vervolgens wordt een rotatie uitgevoerd rond de X-as over een zodanige hoek, dat de lijn door de punten K en V samen komt te vallen met de Y-as. De coördinatentransformaties die dit realiseren zijn opnieuw algemeen bekend. Zie figuur 2B. Nu wordt tenslotte een perspectief-projectie uitgevoerd waarbij het vlak dat bepaald wordt door de X-as en de lijn door de punten c en P wordt geprojecteerd op een vlak loodrecht op de Y-as, bijvoorbeeld het vlak Y=0. Daartoe wordt voor elk punt van het te projecteren vlak, dat gezien vanuit punt K binnen de gezichtshoek g valt, de verbindingslijn met punt K gesneden met het vlak waarop geprojecteerd wordt. De coördinatentransformatie hiervoor is algemeen bekend.

Deze projectie-methode is de zogenaamde centrale projectie. Ook andere projectie-methoden zijn mogelijk, met name de parallel-projectie, waarbij evenwijdige lijnen evenwijdig blijven. Deze projectie-methode heeft enerzijds als voordeel, dat de coördinatentransformatie eenvoudiger is, waardoor het genereren van een perspectieve kaartweergave sneller kan geschieden, maar anderzijds als nadeel, dat veel minder informatie per weergave wordt verschaft door het ontbreken van de straalsgewijze compressie van de informatie. Bij een parallel-projectie wordt dan ook nooit een horizon afgebeeld, maar wordt het beeld aan de "boven"-zijde afgesneden. Bij de centrale projectie komt, afhankelijk van de ligging van het bovenste been van de verticale gezichtshoek, al dan niet een echte horizon voor. Voorts is de via een parallel-projectie verkregen weergave subjectief minder overzichtelijk en dus niet zo gebruikersvriendelijk als de centrale projectie.

Voor figuur 1 die een stadsplattegrond betreft, zijn de volgende parameters gekozen: hoogte KP van het schijnbare gezichtspunt is 500 meter. Verder is het gezichtspunt gelegen boven punt P op het aardoppervlak dat op 600 meter achter de actuele positie C van het voertuig ligt, nagenoeg in het verlengde van de bewegingsrichting van het voertuig. De kijkrichting is zodanig gekozen, dat punt V op het aardoppervlak dat op 600 meter vóór de actuele positie C van het voertuig ligt, nagenoeg in het verlengde van de bewegingsrichting van het voertuig, steeds nagenoeg in het centrum van de weergave verschijnt. De gezichtshoek g is zowel horizontaal als verticaal 50 graden gekozen.

De actuele positie van het voertuig is duidelijk aangegeven met de pijl. Voorts is aangegeven een voor het voertuig geïntegreerde weg, en drie klassen van wegen: een hoofdbaan van midden links naar rechts boven in het beeld, een secundaire weg van midden links naar rechts onder, en op de voorgrond een netwerk van zijstraten.

De microprocessor genereert opeenvolgende perspectieve weergaven met een frequentie van ongeveer 1 per seconde, als alle topografische informatie van het uit het geheugen geselecteerde gebied wordt afgeheeld. Elke seconde verschijnt er dus een nieuwe, aan de actuele positie en richting van het voertuig aangepaste weergave op het beeldscherm van de gebruiker. Bij een plotselinge richtingsverandering van het voertuig zouden opeenvolgende weergaven zó sterk kunnen verschillen dat de gebruiker gedesoriënteerd raakt. Daarom is de verandering van de hoek waarover geroteerd wordt om de rijrichting samen te laten vallen met de kijkrichting begrensd door een waarde, bijvoorbeeld maximaal 15 graden tussen twee opeenvolgende weergaven. Hierdoor krijgt de gebruiker bij het nemen van een bocht min of meer continu van richting veranderende weergaven te zien. Zie figuur 3.

Daarin is een orthogonaal bovenaanzicht gegeven van een traject van een voertuig (aangeduid met het gestippeld, pijlvormige lijnstuk). Op verscheidene plaatsen is met een V-vormig symbool de gezichtshoek aangegeven die voor de perspectieve weergave ter plekke wordt gebruikt. Bij het maken van een bocht wordt de kijkrichting niet automatisch meteen gelijkgericht met de rijrichting, maar geleidelijk aangepast.

Door dit naijlen van de kijkrichting bij de bewegingsrichting wordt de weergave subjectief gemakkelijker te interpreteren.

Figuur 4A geeft een perspectieve weergave van een deel van een topografische kaart, waarbij alle topografische informatie van het uit het geheugen geselecteerde gebied is afgebeeld. Deze informatie omvat straten, kruisingen, een rotonde, markante punten zoals kerken, monumenten etcetera. De sterk verkleinde items dicht bij de horizon geven de gebruiker weinig informatie. Figuur 4B geeft een min of meer vergelijkbare weergave, waarin namelijk het voertuig de rotonde op de voorgrond intussen is gepasseerd. De oriëntatie van de twee beelden is zodanig, dat deze richting tussen beginpunt van de route (kort vóór het eerste beeld) en het beoogde eindpunt van de route (midden boven in het beeld) oorspronkelijk verticaal liep, terwijl de oriëntagie gehandhaafd wordt. Een verschil tussen eerste en tweede beeld is nog, dat figuur 4B is ontstaan na een verdere selectie uit de geselecteerde informatie. Door het weglaten van overbodige informatie ontstaat een weergave die voor de gebruiker nagenoeg evenveel nuttige informatie bevat en sneller te interpreteren is. Een bijkomend voordeel van deze verdere selectie is dat de microprocessor in staat is de frequentie van de gegenereerde weergaven met een factor 6 te verhogen, tot ongeveer 6 Hz.

Een voor de hand liggend criterium voor de verdere selectie is de geografische afstand van de af te beelden items tot de actuele positie van het voertuig. Veraf gelegen items komen te vervallen. Belangrijke verkeersroutes kunnen echter toch beter worden weergegeven, zelfs als zij verder weg liggen dan een bepaalde selectiedrempel. Daarom is, indien de vooraf verkregen topografische informatie per item een index omvat die het belang voor het verkeer aanduidt, een verder criterium voor de verdere selectie deze index.

Items met een groot verkeersbelang worden steeds afgebeeld, terwijl items met een klein verkeersbelang komen te vervallen, eventueel zelfs ondanks hun nabijheid tot de actuele positie van het voertuig.

Indien het voertuig is voorzien van een navigatiesysteem dat een beste route bepaalt voor het voertuig, gegeven een beginpunt en een eindbestemming, dan is een verder criterium voor de verdere selectie de afstand van de af te beelden items tot de door het navigatiesysteem bepaalde beste route. De route wordt, bijvoorbeeld met een bepaalde onderscheidende kleur, weergegeven, alsmede items die in de buurt liggen van de af te leggen route. Ook kan het beginpunt en de eindbestemming bij de perspectieve weergave worden weergegeven, bijvoorbeeld met een onderscheidende kleur, of met een bepaald symbool, dat eventueel bij de perspectieve weergave uit het te projecteren vlak kan lijken omhoog te steken.

Indien het navigatiesysteem van dien aard is, dat het berekenen van de beste route relatief veel tijd kost (dat wil zeggen te lang duurt voor de gebruiker om op te wachten; hij begint zich alvast voort te bewegen terwijl het navigatiesyteem nog rekent), dan is een verder criterium voor de verdere selectie de aanwezigheid van de af te beelden items in een bepaald gedeelte van een door het navigatiesysteem gegenereerde boomstructuur met mogelijk optimale deelroutes. Terwijl de microprocessor de beste route berekent, wordt een voorlopig beste deelroute weergegeven, alsmede items die andere deelroutes vormen en die bijvoorbeeld niet meer dan 10 takken diep in de boomstructuur zitten.

De gekozen hoogte van het schijnbare gezichtspunt kan afhankelijk worden gemaakt van de momentane snelheid van het voertuig.

Bij een grote snelheid is een goed overzicht over een groot gebied wenselijk. Daarom wordt de hoogte groter naarmate de snelheid groter is.

Indien de topografische informatie per traject of trajectdeel een index omvat die het belang voor het verkeer aanduidt, kan de gekozen hoogte van het schijnbare gezichtspunt afhankelijk worden gemaakt van die index. Als het voertuig zich op een belangrijke verkeersroute bevindt wordt de hoogte groter dan wanneer het voertuig een onbelangrijk (bijvoorbeeld smal of bochtig) traject aflegt.

De verandering van de hoogte van het schijnbare gezichtspunt tussen twee opeenvolgende weergaven kan worden begrensd door een bepaalde waarde, bijvoorbeeld maximaal 20 meter. Hierdoor ervaart de gebruiker een, min of meer continue hoogteverandering bij verandering van zijn snelheid of van het verkeersbelang van het traject dat hij aflegt.

Door tijdelijk een hogere snelheid van het voertuig te fingeren, kan gesimuleerd worden dat de actuele positie van het voertuig langs het af te leggen traject sneller verandert dan in werkelijkheid, bijvoorbeeld driemaal zo snel. Zo kan de gebruiker een stuk af te leggen route alvast verkennen.

Figuur 5 geeft een inrichting geschikt voor het genereren van een perspectieve weergave van een omgeving van het voertuig.

Sensoren 1 en 2 geven meetgegevens aan de detectiemiddelen 3 (odometrisch), die op grond daarvan een actuele positie van het voertuig bepalen. Deze positiebepaling kan overigens ook geschieden door het ontvangen van gegevens van buitenaf, bijvoorbeeld van een satelliet of een andere over meetgegevens beschikbare zender.

Een bus 4 fungeert als signaalpad en levert via controle-eenheid 5 aan massageheugen 6 een selectiesignaal, waardoor aan processor 7, die een voorgrondgeheugen 8 en een microprocessor 9 omvat, een relevant deelgebied van de topografische informatie wordt toegevoerd. Door de microprocessor 9 wordt via een coördinatentransformatie een perspectieve weergave van het kaartdeel gegenereerd en via controle-eenheid 10 toegevoerd aan weergeefeenheid 11, voorzien van een beeldgeheugen.

Eventueel kan door de microprocessor 9 via de bus 4 aan de detectiemiddelen 3 tijdelijk een niet werkelijk, maar door een gefingeerde hogere bewegingssnelheid gesimuleerd verloop van de actuele positie toegevoerd worden.

Figuur 6 geeft een stroomdiagram dat de bepaling van een perspectieve weergave illustreert, in blok 21 wordt gestart. In blok 22 wordt een actuele positie bepaald. In blok 23 wordt een relevant kaartdeel geselecteerd en aan het voorgrondgeheugen toegevoerd. In blok 24 wordt eventueel een verdere selectie uitgevoerd op de geselecteerde informatie, op grond van bijvoorbeeld de geografische afstand tot de actuele positie van het voertuig en de belangrijkheid van de af te beelden items. Dit blok kan eventueel overgeslagen worden. In blok 25 wordt de coördinatentransformatie uitgevoerd op de uiteindelijk geselecteerde informatie. Hierbij wordt eventueel rekening gehouden met de begrenzing door een maximale waarde van de verandering tussen opeenvolgende weergaven van de hoek, waarover bij een de coördinatentransformatie samenstellende rotatie wordt geroteerd om de kijkrichting te laten samenvallen met de bewegingsrichting van het voertuig. In blok 26 wordt het resultaat van de transformatie pixelgewijs toegevoerd aan het beeldgeheugen in het weergeefelement. In blok 27 is de weergave klaar en kan eventueel opnieuw worden gestart.

Claims (20)

1. Werkwijze voor het visueel weergeven van een deel van een topografische kaart, door het in afhankelijkheid van een positie van een op het aardoppervlak voortbeweegbaar voertuig selecteren van topografische informatie, die gebiedsmatig coördinaten van punten in een substantieel twee-dimensionaal vlak omvat, met het kenmerk, dat door een coördinatentransformatie de weergave wordt uitgevoerd ten opzichte van een hoofdrichting die een scherpe hoek maakt met het aardoppervlak.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat door de coördinatentransformatie het gedeelte van de kaart wordt weergegeven in central projectie vanuit een schijnbaar gezichtspunt boven het aardoppervlak.

3. Werkwijze volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat de coördinatentransformatie een rotatie omvat over een hoek a(t) die een voorafbepaalde richting in de weergave voortdurend nagenoeg doet samenvallen met een bewegingsrichting van het voertuig.

4. Werkwijze volgens conclusie 2 of 3, met het kenmerk, dat het schijnbare gezichtspunt achter het voertuig ligt.

5. Werkwijze volgens één der conclusies 1 tot en met 4 met het kenmerk, dat de positie van het voertuig op de kaart wordt weergegeven.

6. Werkwijze volgens één der conclusies 3 tot en met 5, met het kenmerk, dat een verandering van de hoek a(t) tussen in tijd opeenvolgende weergaven begrensd wordt door een voorafbepaalde waarde.

7. Werkwijze volgens één der conclusies 1 tot en met 6, met het kenmerk, dat uit de geselecteerde informatie door een verdere selectie weer te geven items worden bepaald.

8. Werkwijze volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat de verdere selectie is gebaseerd op de afstand van de items tot de actuele positie van het voertuig.

9. Werkwijze volgens conclusie 7 of 8, met het kenmerk, dat de verdere selectie is gebaseerd op een index die de belangrijkheid voor het verkeer van de items aanduidt.

10. Werkwijze volgens één der conclusies 7 tot en met 9, waarbij door een routeplanner een beste route wordt bepaald voor het voertuig, met het kenmerk, dat de verdere selectie is gebaseerd op de afstand van de items tot de beste route.

11. Werkwijze volgens één der conclusies 7 tot en met 10, waarbij de routeplanner een boomstructuur genereert met mogelijke routes, met het kenmerk, dat de verdere selectie is gebaseerd op aanwezigheid van de items in een voorafbepaald gedeelte van de boomstructuur.

12. Werkwijze volgens één der conclusies 1 tot en met 11, met het kenmerk, dat de hoogte van het schijnbare gezichtspunt afhankelijk is van de snelheid van het voertuig.

13. Werkwijze volgens één der conclusies 1 tot en met 11, met het kenmerk, dat de hoogte van het schijnbare gezichtspunt afhankelijk is van een index die een categorie aanduidt van een traject waarop het voertuig zich bevindt.

14. Werkwijze volgens conclusie 12 of 13, met het kenmerk, dat de verandering van de hoogte van het schijnbare gezichtspunt tussen opeenvolgende weergaven begrensd is door een voorafbepaalde waarde.

15. Werkwijze volgens één der conclusies 1 tot en met 14, met het kenmerk, dat een schijnbaar gezichtspunt, met een relatieve positie ten opzichte van een actuele positie van het voertuig, verplaatsbaar is naar een overeenkomende relatieve positie ten opzichte van een punt, dat op een instelbare geografische afstand van de actuele positie, op een traject ligt dat vanuit de actuele positie verloopt en nagenoeg in het verlengde van de actuele bewegingsrichting van het voertuig ligt.

16. Werkwijze volgens conclusie 15, met het kenmerk, dat het schijnbare gezichtspunt in afhankelijkheid van een gefingeerde verhoogde bewegingssnelheid van het voertuig langs een traject vanuit de actuele positie en nagenoeg in het verlengde van de actuele bewegingsrichting van het voertuig verplaatsbaar is.

17. Werkwijze volgens één der conclusies 1 tot en met 16, met het kenmerk, dat een kijkrichting vanuit een schijnbaar gezichtspunt instelbaar is.

18. Inrichting geschikt voor toepassing van een werkwijze volgens één der conclusies 1 tot en met 16, met het kenmerk, dat de inrichting voorzien is van een geheugen waarin topografische informatie is opgeslagen, detectiemiddelen voor de (herhaaldelijke) plaatsbepaling van het voertuig, eerste selectiemiddelen om (herhaaldelijk) op grond van de positie van het voertuig door een eerste selectie een relevant gedeelte van de topografische informatie te selecteren, transformatiemiddelen om (herhaaldelijk) op de geselecteerde informatie de coördinatentransformatie uit te voeren en afbeeldmiddelen om (herhaaldelijk) een uit de transformatie ontstane perspectieve weergave weer te geven.

19. Inrichting volgens conclusie 18, met het kenmerk, dat de inrichting verder is voorzien van middelen voor het begrenzen van de verandering tussen opeenvolgende weergaven van de hoek a(t), waarover bij een de coördinatentransformatie samenstellende rotatie wordt geroteerd om een voorafbepaalde richting in de weergave voortdurend nagenoeg te laten samenvallen met de bewegingsrichting van het voertuig.

20. Inrichting volgens conclusie 18 of 19, met het kenmerk, dat de inrichting verder is voorzien van tweede selectiemiddelen om op de door de eerste selectiemiddelen geselecteerde deelinformatie een verdere selectie uit te voeren.