NL8800151A - Werkwijze en inrichting voor het optekenen van een informatiesignaal. - Google Patents

Description

% PHN 12.398 1 % f R.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven.

Werkwijze en inrichting voor het optekenen van een informatiesignaal.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het op een registratiedrager optekenen van een informatiesignaal, in het bijzonder een EFM-gemoduleerd signaal, dat tijdcodesignalen omvat, die de tijdposities van bijbehorende signaalgedeelten binnen het 5 informatiesignaal aangeven, en die worden afgewisseld door tijdsynchronisatiesignalen, bij welke werkwijze een voorafaangebracht volgspoor van de registratiedrager wordt afgetast, waarbij een met het informatiesignaal overeenkomend informatiepatroon van registratietekens in het volgspoor wordt aangebracht, en waarbij in het voor optekening 10 bestemde spoorgedeelte een voorafaangebrachte periodieke spoormodulatie vertoont die onderscheidbaar is van het informatiepatroon.

De uitvinding heeft verder betrekking op inrichting voor het uitvoeren van de werkwijze volgens één der voorgaande conclusies welke inrichting is voorzien van aftastmiddelen voor het met een 15 bepaalde aftastsnelheid aftasten van het volgspoor, welke aftastmiddelen schrijfmiddelen omvatten voor het met een bepaalde optekensnelheid aanbrengen van het met het informatiesignaal overeenkomend informatiepatroon van registratietekens.

Een werkwijze en inrichting voor het optekenen van een 20 digitaal informatiesignaal is onder andere bekend uit het Amerikaanse octrooischrift US 4,473,829 (PHN 10317). Bij de aldaar beschreven werkwijze wordt een registratiedrager toegepast die is voorzien van een voorafaangebracht volgspoor dat onderverdeeld is in elkaar afwisselende synchronisatiegebieden en informatiegebieden. De informatiegebieden zijn 25 bestemd voor optekening van het informatiesignaal. Ter plaatse van de informatiegebieden vertoont het spoor een periodieke spoormodulatie met een constante frequentie. Bij aftasting van het spoor kan de spoormodulatie gedetecteerd worden en uit de gedetecteerde spoormodulatie kan een kloksignaal van de besturing van de optekening 30 afgeleid worden.

In de synchronisatiegebieden is door middel van een voorafaangebracht patroon van registratietekens een adres van het .8800151

If PHN 12.398 2 aangrenzende informatiegebied opgetekend. Deze adresinformatie maakt het mogelijk om snel en nauwkeurig een bepaald spoorgedeelte op te zoeken.

De bij de bekende werkwijze toegepaste registratiedragers is slecht geschikt voor optekening van EFM-signalen welke volgens de CD-5 audio of CD-ROM standaard zijn samengesteld. Immers, voor de optekening van dergelijk signalen is namenlijk een ononderbroken informatiegebied gewenst.

De uitvinding beoogt een werkwijze en inrichting te verschaffen welke beter geschikt is voor optekening van EFM-signalen, en 10 waarbij het mogelijk is om nauwkeurig de posities te bepalen van spoorgedeelten waarin nog geen informatiesignaal is opgetekend.

Voor wat betreft de werkwijze wordt dit doel bereikt doordat de toegepast registratiedrager van een soort is waarbij de frequentie van de spoormodulatie overeenkomstig een 15 plaatsinformatiesignaal is gemoduleerd, waarbij het plaatsinformatiesignaal plaatscodesignalen omvat die de positie aangeven van bijbehorende spoorgedeelten ten opzichte van het begin van het volgspoor, waarbij de plaatscodesignalen worden afgewisseld door plaatssynchronisatiesignalen, en dat bij de optekening van het 20 informatiesignaal een vaste faserelatie wordt gehandhaafd tussen de tijdsynchronisatiesignalen en de plaatssynchronisatiesignalen welke worden vertegenwoordigd door de spoormodulatie van de afgetaste spoorgedeelten.

Voor wat betreft de inrichting wordt dit doel berecht 25 doordat de inrichting is voorzien van middelen voor het door aanpassing van de aftast en/of optekensnelheid handhaven van de vaste faserelatie tussen de tijdsynchronisatiesignalen van het informatiesignaal en de plaatssynchronisatiesignalen die door de afgetaste volgspoorgedeelten worden vertegenwoordigd.

30 Hierdoor wordt het mogelijk om bij aftasting van vooraf aangebrachte spoor steeds de positie te bepalen van het afgetaste spoorgedeelte.

Verder heeft de handhaving van de vaste faserelatie tussen de eerste en tweede synchronisatiesignalen heeft het voordeel dat 35 na optekening de eerste en tweede synchronisatie voor het gehele opgetekende informatiesignaal synchroon blijven. Hierdoor wordt het mogelijk om bij terugzoeken van spoorgedeelten waarin een bepaald ,8800151 * t» PHN 12.398 3 gedeelte van het informatiesignaal is opgetekend zowel gebruik te maken van de in het informatiesignaal opgenomen tijdcodesignalen als ook voor de door de spoormodulatie vertegenwoordigde plaatscodesignalen, hetgeen een bijzonder flexibel systeem voor het opzoeken van gewenste gedeelte 5 van het opgetekende signaal mogelijk maakt.

Een uitvoeringsvorm van de werkwijze wordt gekenmerkt, doordat de toegepaste registratiedrager van een soort is waarbij de gemiddelde frequentie van de spoormodulatie een voorafbepaalde geheel veelvoud is van de herhalingsfrequentie van de 10 plaatssynchronisatiesignalen, en dat de aftastsnelheid met behulp van een gesloten lus regelsysteem wordt geregeld, waarbij ten behoeve van de regeling door middel van detectie van de spoormodulatie een periodiek meetsignaal wordt afgeleid met een door de aftastsnelheid bepaalde frequentie, waarbij de fase van het meetsignaal wordt vergeleken met de 15 fase van een periodiek referentiesignaal waarvan de verhouding tussen de frequentie van het referentiesignaal en de eerste synchronisatiesignalen gelijk is aan het voorafbepaalde veelvoud en waarbij de aftastsnelheid in afhankelijkheid van het faseverschil tussen het meetsignaal en referentiesignaal wordt ingesteld op een waarde waarbij het gemiddelde 20 faseverschil in hoofdzaak constant is.

Bij deze uitvoeringsvorm wordt als gevolg van het feit dat de verhouding tussen de gemiddelde frequentie van de spoormodulatie en de herhalingsfrequentie van de tweede synchronisatiesignalen gelijk is aan de verhouding tussen de frequentie van het referentiesignaal en 25 de eerste synchronisatiesignalen bereikt dat de vaste faserelatie tussen de beide synchronisatiesignalen blijft gehandhaafd.

In de praktijk blijkt dat bij registratiedragers waarop onvolkomenheden zoals bijvoorbeeld krassen voorkomen als gevolg van door deze krassen veroorzaakte verstoringen het faseverschil tussen de beide 30 synchronisatiesignalen langzaam kan veranderen. Een uitvoeringsvorm van de werkwijze die aan dit bezwaar tegemoetkomt wordt gekenmerkt doordat tijdens de optekening de voorafaangebrachte spoormodulatie wordt gedetecteerd en, waarbij uit de gedetecteerde spoormodulatie de plaatssynchronisatiesignalen worden teruggewonnen, en waarbij het 35 faseverschil tussen de tijdsynchronisatiesignalen en de plaatssynchronisatiesignalen wordt bepaald, en waarbij door aanpassing van de optekensnelheid en/of de aftastsnelheid het faseverschil op een ,8800151 » PHN 12.398 4 in hoofdzaak constante waarde gehouden wordt.

Indien op een registratiedrager een aantal verschillende op elkaar aansluitende informatiesignalen zijn opgetekend is het wenselijk dat er steeds een vaste relatie tussen de tijdcodesignalen en 5 de plaatscodesignalen bestaat, opdat het opzoeken van bepaalde informatiesignaalgedeelten met behulp van beide codesignalen mogelijk blijft.

Een uitvoeringsvorm van de werkwijze waarbij aan deze wens wordt tegemoetgekomen wordt gekenmerkt doordat door middel van 10 detektie van de spoormodulatie het plaatscodesignaal wordt bepaald welke wordt vertegenwoordigd door het spoorgedeelte waarin met de optekening van het informatiesignaal wordt aangevangen, waarbij de tijdcodesignalen worden aangepast aan het bepaalde plaatscodesignaal.

Verdere uitvoeringsvormen alsmede de voordelen hiervan 15 worden hierna beschreven onder verwijzing naar de Figuren 1 tot en met 12 waarin, figuur 1 een uitvoeringsvorm van de registratiedrager volgens de uitvinding toont, figuur 2 een plaatsinformatiesignaal toont, 20 figuur 3 een geschikt format voor de plaatsinformatiecodes toont, figuur 4 een uitvoeringsvorm van een opteken- en/of uitleesinrichting volgens de uitvinding toont, figuur 5 en 12 stroomdiagrammen van programma's voor 25 een in de opteken- en/of uitleesinrichting gebruikte microcomputer toont figuur 6 een uitvoeringsvorm van een demodulatieschakeling voor toepassing in de opteken- en/of uitleesinrichting toont, figuur 7 een sterk vergroot gedeelte van het spoor met 30 daarin een aangebracht patroon van registratietekens toont, figuur 8 een uitvoeringsvorm van een inrichting voor het vervaardigen van een registratiedrager volgens de uitvinding toont, figuur 9 een uitvoeringsvorm van een modulatieschakeling voor toepassing in de inrichting van figuur 8 toont, 35 figuur 10 een aantal in de modulatieschakeling opgewekte signalen toont als funktie van de tijd t, en figuur 11 ter illustratie de positie van .8800151 ï * PHN 12.398 5 tijdsynchronisatiesignalen van het opgetekende signaal ten opzichte van de vooraf opgetekende plaatssynchronisatiesignalen in het volgspoor aangeeft.

De uitvinding zal hierna worden beschreven aan de hand 5 van uitvoeringsvormen welke bij uitstek geschikt zijn voor optekening van EFM-signalen welke volgens de CD-audio of CD-ROM standaard zijn samengesteld. Het zij echter opgemerkt dat de uitvinding niet beperkt is tot deze uitvoeringsvormen.

Alvorens tot de beschrijving van de uitvoeringsvormen 10 over te gaan zullen eerst kort de eigenschappen van het EFM-signaal die van belang zijn voor een goed begrip van de uitvinding beschreven worden. Het EFM-signaal is samengesteld uit subcodeframes van elk 98 EFM-frames. Elk EFM-frame bestaat uit 588 EFM-kanaalbits. Van deze 588 EFM-kanaalbits worden de eerste 24 bits gebruikt voor een 15 framesynchronisatiecode, welke een patroon heeft dat onderscheidbaar is van het overige gedeelte van het EFM-signaal, de overige 564 EFM-kanaalbits zijn verdeeld in EFM-symbolen van 14 bits. De synchronisatiecode en de EFM-symbolen worden steeds van elkaar gescheiden door 3 mengbits. De beschikbare EFM-symbolen zijn 20 onderverdeeld in 24 datasymbolen, welke elk 8 bits van het ongekodeerde signaal vertegenwoordigen, 8 pariteitsymbolen welke ten behoeve van foutcorrectie zijn aangebracht, en een besturingssymbool dat 8 besturingsbits vertegenwoordigd. De 8 bits welke door elk EFM-besturingssymbool worden vertegenwoordigd worden aangeduid als P, Q, R, 25 S, T, U, V, W-bits met elk een vaste bitpositie. De 16 bits van de EFM-besturingssymbolen in de eerste twee EFM-frames van elk subcodeframe vormen een subcodesynchronisatiesignaal welke het begin van het subcodeframe aangeven, De resterende 96 Q-bits van de 96 resterende EFM-frames vormen het zogeheten subcode Q-kanaal. Van deze bits worden 30 waarvan er 24 gebruikt om een absolute tijdcode aan te geven. Deze absolute tijdcode geeft de tijd aan die verstreken is vanaf het begin van het EFM-signaal. Deze tijd wordt uitgedrukt in minuten (8 bits), seconden (8 bits) en subcodeframes (8 bits).

Verder zij opgemerkt dat het EFM-signaal gelijkstroomvrij 35 is gecodeerd, hetgeen betekent dat het EFM-frequentiespectrum nauwelijks frequentiecomponenten in het frequentiegebied beneden de 100 kHz vertoont.

.8800151 r «» PHN 12.398 6

Figuur 1 toont mogelijke uitvoeringsvormen van een registratiedrager 1, waarbij figuur 1a het bovenaanzicht toont, waarbij figuur 1b een klein gedeelte van de doorsnede volgens de lijn b-b toont, en waarbij figuur 1c en figuur 1d een bovenaanzicht van een sterk 5 vergroot gedeelte 2 van een eerste en tweede uitvoeringsvorm van de registratiedrager 1 tonen. De informatiedrager 1 is voorzien van een volgspoor 4, bijvoorbeeld in de vorm van een voorafaangebrachte groef of ribbel. Het volgspoor 4 is bestemd voor optekening van een informatiesignaal. Ten behoeve van de optekening is de registratiedrager 10 1 voorzien van een registratielaag 6 die op een transparant substraat 5 is aangebracht en die is bedekt met een beschermlaag 7. De registratielaag 6 is van een materiaal, dat, indien bestraald met geschikte straling, een optisch detecteerbare verandering ondergaat. Een dergelijke laag kan bijvoorbeeld bestaan uit een dunne metaallaag zoals 15 Telluur. Door laserbestraling van voldoende hoge instensiteit kan plaatselijk deze metaallaag gesmolten worden, zodat plaatselijk deze laag een andere reflektiecoefficient krijgt. Bij aftasting van het volgspoor 4 door een stralingsbundel waarvan de intensiteit overeenkomstig de op te tekenen informatie wordt gemoduleerd, wordt een 20 informatiepatroon voor optisch detekteerbare registratietekens verkregen dat de informatie vertegenwoordigt.

De laag 6 kan ook uit andere stralingsgevoelige materialen bestaan, bijvoorbeeld uit magneto-optische materialen of materialen welke bij verwarming een structuurverandering van 25 bijvoorbeeld van amorf naar kristallijn of omgekeerd ondergaan. Een overzicht van dergelijke materialen is beschreven in het boek "Principles of optical disc systems", Adam Hilgar Ltd., Bristol and Boston, biz. 210-227.

Het volgspoor 4 maakt het mogelijk om een ten behoeve van 30 het optekenen van de informatie op de registratiedrager 1 gerichte stralingsbundel nauwkeurig met het volgspoor 4 te laten samenvallen, m.a.w. de positie van de stralingsbundel in radiele richting te regelen via een volgsysteem dat gebruik maakt van het door de registratiedrager 1 teruggekaatste straling. Het meetsysteem voor de meting van de radiele 35 positie van de stralingsvlek op de registratiedrager kan overeenkomen met een van de systemen zoals die in het bovengenoemde boek "Principles of optical disc systems" zijn beschreven.

.8800151 PHN 12.398 7 ft

Ten behoeve van de bepaling van plaats van het afgetaste spoorgedeelte ten opzichte van het begin van het volgspoor is een plaatsinformatiesignaal opgetekend door middel van een voorafaangebrachte spoormodulatie, bij voorkeur in de vorm van een 5 sinusvormige spoorslingering zoals in figuur 1c is getoond. Echter ook andere spoormodulaties zoals bijvoorbeeld spoorbreedte modulatie (figuur 1d) zijn geschikt. Daar bij de vervaardiging van de registratiedrager een spoorslingering bijzonder eenvoudig is te realiseren verdient het spoormodulatie in de vorm van een 10 spoorslingering de voorkeur.

Verder zij het opgemerkt dat in figuur 1 de spoormodulatie sterk overdreven is weergegeven. In werkelijkheid blijkt dat bij een spoorbreedte van circa 10”® meter een slingering met een -9 amplitude van ongeveer 30 10 meter voldoende te zijn om betrouwbaar 15 de modulatie van de aftastbundel te detekteren. Een kleine amplitude van de slingering heeft het voordeel dat de afstand tussen aangrenzende volgsporen klein kan blijven.

Een aantrekkelijke spoormodulatie is die waarbij de frequentie van de spoormodulatie is gemoduleerd overeenkomstig het 20 plaatsinformatiesignaal.

Figuur 2 toont een voorbeeld van een geschikt plaatsinformatiesignaal, dat bestaat uit plaatscodesignalen 12 welke worden afgewisseld door plaatssynchronisatiesignalen 11. Elk plaatscodesignaal 12 kan bestaan uit een “biphase-mark" gemoduleerd 25 signaal ter lengte van 76 kanaalbits, dat een plaatsinformatiecode van 38 codebits vertegenwoordigt. Bij een "biphase-mark" signaal gemoduleerd signaal wordt elk codebit door een tweetal opeenvolgende kanaalbits vertegenwoordigd. Een codebit met een eerste logische waarde, in dit voorbeeld "0" wordt vertegenwoordigd door twee bits met dezelfde 30 logische waarde. De andere logische waarde ("1") wordt vertegenwoordigt door twee kanaalbits met verschillende logische waarde. Bovendien verandert de logische waarde van het "biphase-mark" gemoduleerde signaal na elk paar kanaalbits (zie figuur 2), zodat het maximum aantal opeenvolgende bits met dezelfde logische waarde ten hoogste gelijk aan 35 twee is. De plaatssynchronisatiesignalen 11 zijn zo gekozen dat zij onderscheidbaar zijn van de plaatscodesignalen. Dit is bereikt door het maximum aantal opeenvolgende bits met dezelfde logische waarde in de .8800151 PHN 12.398 8 plaatssynchronisatiesignalen gelijk aan drie te kiezen. Het in figuur 2 getoonde plaatsinformatiesignaal heeft een frequentiespectrum dat nagenoeg geen laagfrequent componenten vertoont. Het voordeel hiervan zal verderop beschreven worden.

5 Zoals reeds vermeld vertegenwoordigd het plaatsinformatiesignaal een plaatsinformatiecode ter grootte van 38 bits. De 38 bits plaatsinformatiecode kan bestaan uit een tijdcode die de tijd aangeeft die nodig is om bij aftasting met nominale aftastsnelheid de afstand van het begin van het spoor tot aan de plaats 10 waar het plaatsinformatiesignaal is aangebracht te overbruggen. Een dergelijke plaatsinformatiecode kan bijvoorbeeld bestaan uit een aantal opeenvolgende bytes, zoals bijvoorbeeld wordt gebruikt bij de registratie van EFM-gemoduleerde informatie op de zogeheten CD-Audio en CD-ROM platen. Figuur 3 toont een plaatsinformatiecode die soortgelijk 15 is aan de bij CD-audio en CD-ROM gebruikte absolute tijdcode, welke bestaat uit een eerste, BCD-gecodeerd, gedeelte 13 dat de tijd in minuten aangeeft, een tweede, BCD-gecodeerd, gedeelte 14 dat de tijd in seconden aangeeft, een derde, BCD-gecodeerd, gedeelte 15 dat een subcodeframenummer aangeeft, en een vierde gedeelte 16 dat een aantal 20 pariteitsbits ten behoeve van foutdetektie bevat. Een dergelijke plaatsinformatiecode voor het aangeven van de plaats in het volgspoor 4 is van voordeel indien een volgens de CD-audio of CD-ROM standaard gemoduleerd EFM-signaal moet worden opgetekend. In dat geval zijn de in het subcode Q-kanaal aanwezige absolute tijdcodes van hetzelfde type 25 als de door de spoormodulatie vertegenwoordigde plaatsinformatiecode.

Bij een voor optekening van volgens de CD-audio of CD-ROM standaard gemoduleerde EFM-signalen bestemde registratiedrager is het voordelig dat bij een gebruikelijke aftastsnelheid (1,2-1,4 m/sec) de gemiddelde frequentie van de door de spoormodulatie in de aftastbundel 30 veroorzaakte intensiteitsmodulatie gelijk is aan 22.05 kHz. Dat betekent dat gemiddelde periode van de spoormodulatie moet liggen tussen 54 10"^ meter en 64 10“^ meter. In dat geval kan bijzonder eenvoudig de snelheid van de registratiedrager worden geregeld door de fase van de gedetekteerde spoormodulatie te vergelijken met een 35 de fase van een referentiesignaal met een frequentie die eenvoudig door een frequentiedeling kan worden afgeleid uit de voor optekening van EFM-signaal reeds benodigde frequentie van 4.3218 MHz (Dit is de .8800151 PHN 12.398 9 bitfrequentie van het EFM-signaal). Bovendien is de frequentie van het spoormodulatie buiten het voor optekening van het EFM-signaal benodigde frequentieband gelegen, zodat bij uitlezing het EFM-signaal en de plaatsinformatiesignaal elkaar nagenoeg niet beïnvloeden. Verder is 5 deze frequentie buiten de frequentieband van het spoorvolgsysteem gelegen, zodat de spoorvolging nagenoeg geen invloed ondervind van de spoormodulatie.

Indien de kanaalbitrate van het plaatsinformatiesignaal gelijk aan 6300 Hz is gekozen, dan is het aantal plaatsinformatiecodes 10 dat uitgelezen kan worden gelijk aan 75 per seconde, hetgeen excact hetzelfde is als aantal absolute tijdcodes per seconde van het op te tekenen EFM-signaal. Indien bij de optekening de fase van het subcodesynchronisatiesignaal, dat het begin van de absolute tijdcode aangeven, vergrendeld wordt gehouden met de fase van de door de 15 spoormodulatie vertegenwoordigde plaatssynchronisatiesignalen dan blijft de door de plaatsinformatiecode aangeven absolute tijd synchroon lopen met de absolute tijdcodes in het opgetekend EFM-signaal aangegeven tijd.

Figuur 11a toont de positie van de opgetekende subcodesynchronisatiesignalen ten opzichte van de spoorgedeelten die 20 overeenkomstig de plaatssynchronisatiesignalen 11 zijn gemoduleerd, indien bij de optekening de faserelatie tussen het plaatssynchronisatiesignaal en de subcodesynchronisatiesignaal constant gehouden wordt. De gedeelten van het volgspoor 4 die overeenkomstig de plaatssynchronisatiesignalen 11 zijn gemoduleerd zijn aangeduid met het 25 verwijzingscijfer 140. De posities waarin het subcodesynchronisatiesignaal is opgetekend zijn aangegeven met de pijlen 141. Zoals duidelijk zal zijn uit figuur 11a blijft de door de plaatsinformatiecode aangegeven tijd synchroon met de door de absolute tijdcode aangegeven tijd. Indien bij het begin van de optekening de 30 beginwaarde van de absolute tijdcode wordt aangepast aan de plaatsinformatiecode dan blijft overal de door de absolute tijdcode aangegeven spoorpositie gelijk aan de door de plaatsinformatiecode aangegeven spoorpositie. Dit heeft het voordeel dat bij het terugzoeken van bepaalde gedeelten van het opgetekende signaal zowel de absolute 35 tijdcode als ook de plaatsinformatiecode gebruikt kan worden.

Indien zoals in figuur 11b is aangegeven de spoorposities 141 waarin de subcodesynchronisatiecode is opgetekend samenvallen met de .8800151 PHN 12.398 10 spoorgedeelten 140 die overeenkomstig de plaatsinformatiesignalen zijn gemoduleerd, dan is het verschil tussen de door de plaatsinformatiecode en absolute tijdcode aangeduide spoorposities minimaal. Het verdient dan ook de voorkeur om bij de optekening het faseverschil tussen 5 plaatssynchronisatiesignalen en de subcodesynchronisatiesignalen klein te houden.

Bij uitlezing van een EFM-signaal wordt de EFM-kanaalklok teruggewonnen uit het uitgelezen signaal. Bij uitlezing van een opgetekend EFM-signaal dient dan ook de EFM-kanaalklok beschikbaar te 10 zijn zodra het eerste subcodeframe met nuttige informatie wordt uitgelezen. Dit kan bijvoorbeeld bereikt worden door aan het begin van het EFM-signaal één of meer EFM-blokken met loze informatie toe te voegen. Deze methode is vooral geschikt voor de optekening van een EFM-signaal in een nog volledig onbeschreven volgspoor.

15 Indien echter het EFM-signaal aansluitend op een reeds eerder opgetekend EFM-signaal moet worden opgetekend, verdient het de voorkeur om de plaats in het volgspoor 4 waar met de optekening van het nieuwe EFM-signaal wordt begonnen in hoofdzaak samen te laten vallen met de plaats waar de optekening van het reeds opgetekende EFM-signaal is 20 beëindigd. Daar de nauwkeurigheid waarmee het begin en het eindpunt kan worden gepositioneerd in de praktijk in de orde grootte van enkele EFM-frames ligt zal en of een klein onbeschreven spoorgedeelte overblijven tussen de spoorgedeelten waarin de signalen zijn opgetekend, of er het eerste en tweede signaal zullen elkaar overlappen.

25 Een dergelijke overlappend of onbeschreven spoorgedeelte hebben een verstoring van de kanaalklokterugwinning tot gevolg. Het verdient dan ook de voorkeur om de grens 144 tussen twee opgetekende EFM-signalen 142 en 143 te kiezen in een tussen spoorgedeelten 140 gelegen gebied, zoals in figuur 11c is aangegeven. Het gedeelte vanaf de grens 30 144 tot aan het begin van het eerste subcodeframe met nuttige informatie is dan voldoende lang om de kanaalklokterugwinning te herstellen voordat het begin van het eerste subcodeframe met nuttige informatie wordt bereikt. De positie van de grens 144 wordt bij voorkeur voor het midden tussen de spoorgedeelten 140a en 140b gekozen, omdat dan een relatief 35 lange tijd beschikbaar is, waarin de kanaalklokterugwinning hersteld kan worden. De grens 144 dient echter voldoende ver van het einde van het laatste subcodeframe met nuttige informatie van het reeds opgetekende .8800151 PHN 12.398 11 EFM-signaal 142 te zijn gelegen (Dit einde komt in hoofdzaak overeen met positie 141a.) om te voorkomen, dat als gevolg de onnauwkeurigheden van het positioneren het beginpunt van de optekening van EFM-signaal 143, het laatste complete subcodeframe van EFM-signaal 142 wordt overschreven 5 en dus het laatste gedeelte van de informatie in het laatste subcodeframe van het EFM-signaal 142 vernietigd wordt.

Behalve het vernietigen van opgetekende informatie heeft een dergelijke overlapping ook tot gevolg dat de bij het laatste subcodeframe behorende absolute tijdcode en het 10 subcodesynchronisatiesignaal einde van het subcodeframe niet meer betrouwbaar uitgelezen kan worden. Daar de absolute tijdcode en subcodesynchronisatiesignalen worden gebruikt bij de besturing van de uitlezing is het wenselijk dat het aantal niet uitleesbare subcodesynchronisatiesignalen en absolute tijdcodesignalen minimaal is. 15 Het zal duidelijk zijn dat de opgetekende informatie van het EFM-signaal 142 tussen positie 141a en de grens 144 niet betrouwbaar is uit te lezen. Het verdient dan ook de voorkeur om in de gedeelte eveneens loze informatie, bijvoorbeeld EFM-pauze code signalen, op te tekenen.

In figuur 4 is een opteken- en uitleesinrichting 50 20 volgens de uitvinding weergegeven waarmee een EFM-signaal zodanig opgetekend wordt dat de door de spoormodulatie vertegenwoordigde plaatssynchronisatiesignalen 11 synchroon blijven met de subcodesynchronisatiesignalen in het opgebekende EFM-gemoduleerde signaal. De inrichting 50 omvat een aandrijfmotor 51 voor het om een as 25 52 doen roteren van de registratiedrager 1. Een optische lees/schrijfkop 53 van een gebruikelijke soort is tegenover de roterende registratiedrager 1 opgesteld. De lees/schrijfkop 53 omvat een laser voor het opwekken van een stralingsbundel 55 welke tot een kleine aftastvlek op de registratiedrager 6 wordt geconcentreerd.

30 De lees/schrijfkop 53 kan in twee modes bedreven worden, te weten: een eerste mode (leesmode) waarbij door de laser een stralingsbundel wordt opgewekt met een constante intensiteit die onvoldoende is om de optisch detekteerbare verandering in de registratielaag 6 te veroorzaken en een tweede mode (opteken mode) 35 waarin de stralingsbundel 55 in afhankelijkheid van een op te tekenen informatiesignaal wordt gemoduleerd ten einde een met het informatiesignaal Vi overeenkomstig patroon van registratietekens met de .8800151 PHN 12.398 12 veranderde optische eigenschappen aan te brengen in de registratielaag 6 ter plaatse van het volgspoor 4.

De opteken- en uitleesinrichting 50 is voorzien van spoorvolgmiddelen van een gebruikelijke soort welke de door de 5 stralingsbundel 55 veroorzaakte aftastvlek op het midden van het volgspoor 4 gericht houden. Bij het aftasten van het volgspoor 4 wordt de gereflekteerde stralingsbundel 55 door de spoormodulatie gemoduleerd. Daarbij detekteert de lees/schrijfkop 53 met behulp van een daarvoor geschikte optische detektor de modulatie van de gereflekteerde 10 bundel en wordt een detektiesignaal Vd opgewekt dat de gedetekteerde modulatie vertegenwoordigt.

Met behulp van een bandfilter 56 met een centrale frequentie van 22,05 kHz wordt de door de spoormodulatie veroorzaakte en overeenkomstig het plaatsinformatiesignaal gemoduleerde 15 frequentiecomponent uit het detektiesignaal afgescheiden. Met behulp van een flankherstelschakeling, bijvoorbeeld een niveaugestuurde monostabiele multivibrator 57, wordt het uitgangssignaal van het filter 56 omgezet in een tweewaardig signaal, dat via een EXCLUSIEVE OF-poort 58 aan een frequentiedeler 59 wordt toegevoerd. De uitgang van de 20 frequentiedeler 59 is verbonden met één van de ingangen van een fasedetektor 60. Een referentiesignaal van 22.05 kHz dat door een klokgeneratieschakeling 63 wordt opgewekt, wordt via een EXCLUSIEVE OF-poort 61 toegevoerd aan een frequentiedeler 62. De uitgang van de frequentiedeler 62 is verbonden met de andere ingang van de fasedetektor 25 60. Een signaal dat indicatief is voor het door de fasedetektor 60 bepaalde faseverschil tussen de signalen op de beide ingangen wordt toegevoerd aan een bekrachtigingschakeling 61 voor het opwekken van een bekrachtigingssignaal voor de aandrijfmotor 51. De aldus gevormde teruggekoppelde regelkring vormt een fasevergrendelde-lus-30 snelheidsregeling waarbij het gedetekteerde faseverschil, dat een maat is voor de snelheidsafwijking, minimaal gehouden wordt.

De bandbreedte van de fasevergrendelde lus snelheidsregelkring is klein (in het algemeen in de grootte van 100 Hz) in vergelijking met de bitfrequentie (6300 Hz) van het 35 plaatsinformatiesignaal. Bovendien bevat het plaatsinformatiesignaal waarmee de frequentie van de spoormodulatie is gemoduleerd geen laagfrequent componenten, zodat deze FM-modulatie geen invloed heeft op ,8800151 PHN 12.398 13 de snelheidsregeling, met het gevolg dat de aftastsnelheid konstant gehouden wordt op een waarde waarbij de gemiddelde frequentie van de door de spoormodulatie veroorzaakte frequentiecomponenten in het detektiesignaal Vd gelijk wordt gehouden aan 22.05 kHz, hetgeen betekent 5 dat de aftastsnelheid op een constante waarde tussen 1,2 en 1,4 meter per second gehouden wordt.

Ten behoeve van het optekenen is de inrichting 50 voorzien van een EFM-modulatieschakeling van een gebruikelijke soort welke de aangeboden informatie omgezet in een volgens de CD-ROM of CD-10 audio standaard gemoduleerd signaal Vi. Het EFM-signaal Vi wordt via een daarvoor geschikte modulatieschakeling 71b, die het EFM omzet in een reeks pulsen, aangeboden aan de lees/schrijfkop, zodanig dat er een met het EFM-signaal Vi overeenkomend patroon van registratietekens in het volgspoor 4 wordt opgetekend. Een geschikte uitvoeringsvorm van de 15 modulatieschakeling 71b is onder andere bekend uit het Amerikaanse octrooischrift US 4.473.829. De EFM-modulator wordt gestuurd door een stuursignaal met een frequentie die gelijk is aan de EFM-bitfrequentie 4.3218 MHz. Het stuursignaal wordt door de klokgeneratieschakeling 63 opgewekt. Het eveneens door de klokgeneratieschakeling 63 opgewekte 20 22.05 KHz referentiesignaal wordt door frequentiedeling uit het 4.3218 MHz signaal afgeleid, zodat er een vaste faserelatie bestaat tussen het stuursignaal van de EFM-modulator 64 en het 22.05 KHz referentiesignaal. Door de faservergrendeling van het stuursignaal van de EFM-modulator met het 22.05 kHz referentiesignaal wordt een 25 fasevergrendeling van het detektiesignaal Vd met dit 22.05 kHz referentiesignaal verkregen, zodat de door de EFM-modulator opgewekte absolute tijdcodes synchroon blijven met de plaatsinformatiecodes die door de spoormodulatie van het afgetaste volgspoor 4 worden vertegenwoordigd. Indien echter de registratiedrager 1 onvolkomenheden, 30 bijvoorbeeld krassen, dropouts e.d., vertoont, dan blijkt hierdoor een toenemend faseverschil tussen de plaatscodesignalen en de absolute tijdcodes te kunnen ontstaan.

Ten einde dit te voorkomen wordt het faseverschil tussen de door de EFM-modulator 64 opgewekte subcodesynchonisatiesignalen en de 35 uitgelezen plaatssynchronisatiesignalen bepaald en afhankelijk van het bepaalde faseverschil de aftastsnelheid gecorrigeerd. Daarbij wordt gebruik gemaakt van een demodulatieschakeling 65 welke uit het .8800151 PHN 12.398 14 uitgangssignaal van filter 56 de plaatssynchronisatiesignalen en plaatscodesignalen afscheidt, en bovendien de plaatsinformatiecodes uit de plaatscodesignalen terugwint.

De demodulatieschakeling 65, welke verderop in detail zal 5 worden beschreven, voert de plaatsinformatiecodes aan een microcomputer 67 van een gebruikelijke soort toe via een bus 66. Verder geeft de demodulatieschakeling 65 via een signaallijn 68 een detektiepuls Vsync af die het tijdstip aangeeft waarop een plaatssynchronisatiesignaal is gedetekteerd. De EFM-modulator 64 omvat gebruikelijke middelen voor het 10 opwekken van de subcodesignalen en voor het verweven van de subcodesignalen met de overige EFM-informatie. De absolute tijdcodes kunnen met behulp van een teller 69 worden opgewekt en via de bus 69a aan de EFM-modulator 64 worden toegevoerd. De telstand van de teller 69 wordt in reactie op stuurpulsen met een frequentie van 75 Hz verhoogd.

15 De stuurpulsen voor de teller 69 worden door de EFM-modulator uit het 4.3218 MHz stuursignaal afgeleid door middel van frequentiedeling en via een lijn 72a aan de telingang van de teller 69 toegevoerd.

De EFM-modulator 64 wekt bovendien een signaal Vsub op dat het tijdstip aangeeft dat het subcodesynchronisatiesignaal wordt 20 opgewekt. Het signaal Vsub wordt aan de microcomputer 67 toegevoerd via een signaallijn 70. De teller 69 is voorzien van ingangen voor het instellen van de telstand op een via deze ingangen aangeboden waarde. De ingangen voor het instellen van de telstand zijn via een bus 71 op de microcomputer 67 aangesloten. Het zij opgemerkt dat het even goed 25 mogelijk is dat de teller 69 in de microcomputer 64 is opgenomen.

De microcomputer 67 is voorzien van een programma dat voor de aanvang van de optekening de lees/schrijfkop 53 tegenover het gewenste spoor positioneert. Daarbij wordt aan de hand van de door de demodulatieschakeling 65 opgewekte plaatsinformatiecodes de positie van 30 de lees/schrijfkop 53 ten opzichte van het gewenste spoor bepaald, en de lees/schrijfkop 53 in radiële zin verplaatst in een door de bepaalde positie bepaalde richting, totdat de lees/schrijfkop de gewenste positie heeft bereikt. Ten behoeve van de verplaatsing van de lees/schrijfkop 53 is de inrichting voorzien van gebruikelijke middelen 35 voor het in radiële richting verplaatsen van de lees/schrijfkop 53, bijvoorbeeld een door de microcomputer 67 gestuurde motor 76 en een spindel 77. Zodra het gewenste spoorgedeelte wordt bereikt, wordt, door .8800151 PHN 12.398 15 instelling van de beginstand van teller 69, de beginwaarde voor de absolute tijdcode ingesteld op de met de plaatsinformatiecode van het afgetaste spoorgedeelte overeenkomende waarde. Vervolgens wordt de lees/schrijfkop 53 door de microcomputer 67 in de schrijfmode gezet via 5 een signaallijn 71a en wordt de EFM-modulator 64 geactiveerd via een signaallijn 72, zodat de optekening in gang gezet wordt, waarbij zoals hiervoor beschreven de optekening van de in het EFM-signaal opgenomen absolute tijdcodes synchroon gehouden wordt met de door de spoormodulatie ter plaatse van de optekening vertegenwoordigde 10 plaatscodesignalen. Dit heeft het voordeel dat de opgetekende absolute tijdcodes overal overeenkomen met de door de spoormodulatie vertegenwoordigde plaatscodesignalen ter plaatse van het spoorgedeelte waarin de absolute tijdcodes zijn opgetekend. Dit is vooral van voordeel indien verschillende informatiesignalen achter elkaar zijn opgetekend, 15 omdat de absolute tijdcodesignalen bij de overgang van twee opeenvolgend opgetekende EFM-signalen geen abrupte veranderingen vertonen. Hierdoor wordt het mogelijk om bij het terugzoeken van bepaalde gedeelten van de opgetekende informatiesignalen gebruik te maken van zowel de tezamen met het informatiesignaal opgetekende absolute tijdcodes alsook van de door 20 de spoormodulatie vertegenwoordigde plaatscodesignalen, hetgeen een bijzonder flexibel opzoeksysteem mogelijk maakt.

Ter illustratie is in figuur 7 een bij optekening van EFM-signaal Vi in het volgspoor 4 aangebracht patroon van registratietekens 100 weergegeven. Het zij nogmaals opgemerkt dat de bandbreedte van de 25 spoorvolgregeling veel kleiner is de frequentie van de door de spoormodulatie (in dit geval in de vorm van een spoorslingering) veroorzaakte modulatie van de aftastbundel, zodat de spoorvolgregeling niet reageert op de door de spoorslingering veroorzaakte spoorvolgfouten. De aftastbundel zal het spoor dan ook niet exact volgen 30 maar volgt een rechte baan die het gemiddelde van het centrum van het volgspoor 4 aangeeft. De amplitude van de spoorslingering is echter klein, bij voorkeur in de orde van grootte van 30 10" 9 meter (=60.10-9 meter piek-piek) ten opzichte van de spoorbreedte, welke in de orde grootte van 10“^ meter is, zodat het patroon van 35 registratietekens 100 dus steeds in hoofdzaak in het midden van het volgspoor 4 wordt aangebracht. Het zij opgemerkt dat ter wille van de duidelijkheid een blokvormige spoorslingering is weergegeven. In de .8800151 PHN 12.398 16 praktijk verdient het echter een sinusvormige spoorslingering de voorkeur, omdat dan het aantal hoogfrequent componenten in de door de spoormodulatie veroorzaakte modulatie van de aftastbundel 55 minimaal is, hetgeen resulteert in een minimale beïnvloeding van het uitgelezen 5 EFM-signaal.

Tijdens de optekening voert de microcomputer 67 een programma uit dat aan de hand van de via signaallijnen 68 en 70 aangeboden signalen Vsync en Vsub het tijdsverschil bepaalt tussen het tijdstip waarop een synchronisatiesignaal in het afgetaste spoorgedeelte 10 wordt gedetekteerd en het tijdstip waarop het subcodesynchronisatie-signaal wordt opgewekt. Zolang het plaatssynchronisatiesignaal meer dan een voorafbepaalde drempelwaarde voorijlt op de subcodesynchronisatie-signaalopwekking worden er door de microcomputer 67 er elke keer na een synchronisatiesignaaldetektie via signaallijn 73 en EXCLUSIEVE OF-poort 15 58 één of meer extra pulsen toegevoerd aan deler 59 waardoor het door fasedetektor 60 gedekteerde faseverschil toeneemt, en de bekrachtigingsschakeling 61 het toerental van de aandrijfmotor 53 vermindert met het gevolg dat het faseverschil tussen de gedetekteerde plaatssynchronisatiesignalen en de opgewekte 20 subcodesynchronisatiesignaal afneemt.

Zolang het gedetekteerde synchronisatiesignaal meer dan een voorafbepaalde drempelwaarde naijlt op het opgewekte subcodesynchronisatiesignaal dan worden er door de microcomputer 67 via een signaallijn 74 en de EXCLUSIEVE OF-poort 61 extra pulsen aangeboden 25 van de deler 62. Hierdoor neemt het door de fasedetektor gedetekteerde faseverschil af, waardoor het toerental van de aandrijfmotor 53 wordt verhoogd, met het gevolg dat het faseverschil tussen de gedetekteerde plaatssynchronisatiesignalen en de opgewekte subcodesynchronisatiesignalen afneemt. Aldus wordt een blijvende 30 synchronisatie tussen de beide synchronisatiesignalen gehandhaafd. Het zij opgemerkt dat het in principe ook mogelijk is om in plaats van de aftastsnelheid de schrijfsnelheid aan te passen ten behoeve van de handhaving van de gewenste faserelatie. Dit kan bijvoorbeeld door de frequentie van het stuursignaal van de EFM-modulator 64 aan te passen in 35 afhankelijkheid van het bepaalde faseverschil.

Een stroomdiagram van een geschikt programma voor het handhaven van de synchronisatie wordt getoond in figuur 5. Het programma ,8800151 5 PHN 12.398 17 omvat een stap S1 waarin telkens in reactie op de signalen Vsub en Vsync op signaallijnen 68 en 70 het tijdsverschil T tussen het detektietijdstip Td van het uitgelezen synchronisatiesignaal en de opwekkingstijdstip To van het subcodesynchronisatiesignaal wordt 5 bepaald. In stap S2 wordt gedetekteerd of het tijdsverschil T groter is dan een voorafbepaalde drempelwaarde Tmax. Zo ja, dan wordt stap S3 uitgevoerd, waarin een extra puls aan teller 62 wordt toegevoerd. Na de uitvoering van stap S3 wordt stap S1 weer uitgevoerd.

Indien echter het bepaalde tijdverschil T kleiner is dan 10 Tmax wordt stap S2 gevolgd door stap S4, waarin gedetekteerd wordt of het tijdsverschil T kleiner is dan een minimum drempelwaarde Tmin. Zo ja, dan wordt stap S5 uitgevoerd waarin een extra puls aan teller 59 wordt toegevoerd. Na stap S5 wordt stap S1 weer uitgevoerd. Indien tijdens de uitvoering van stap S4 is gebleken dat het tijdsverschil niet 15 kleiner is dan de drempelwaarde dan wordt geen extra puls opgewekt, maar wordt het programma weer vervolgd met stap Si.

Figuur 12 toont een stroomdiagram van een geschikt programma voor microcomputer 67 voor aansluitend op een reeds opgetekend EFM-signaal optekenen van een volgend EFM-signaal. Het programma omvat 20 een stap S10 waarin de plaatsinformatiecode AB wordt bepaald die de plaats aangeeft waar de optekening van het reeds opgetekende informatie is beëindigd. Deze plaatsinformatiecode kan bijvoorbeeld na de optekening van het voorgaande signaal in het geheugen van de microcomputer 67 zijn bewaard. In stap S10 wordt eveneens uit het aantal 25 op te tekenen subcodeframes de plaatsinformatiecode AE bepaald die de plaats aangeeft waar de optekening moet eindigen. Deze informatie kan bijvoorbeeld door het opslagmedium waarin het op te tekenen informatie is opgeslagen worden gegenereerd en aan de microcomputer 67 worden toegevoerd. Dit opslagmedium alsmede de bepaling van de lengte van het 30 op te tekenen signaal vormen geen onderdeel van de onderhavige uitvinding en zal derhalve niet verder beschreven worden. Na stap S10 wordt stap S11 uitgevoerd waarin op een gebruikelijke wijze de lees/schrijfkop 53 tegenover een spoorgedeelte wordt gebracht dat voor het punt ligt waar de optekening van het EFM-signaal dient te beginnen.

35 Daarvoor geschikte besturingsmiddelen worden onder andere in detail beschreven in het Amerikaanse octrooischrift ÜS 4,106,058.

Daarna wordt in stap 11a gewacht tot dat .8800151 PHN 12.398 18 demodulatieschakeling 65 via signaallijn 68 het detektiesignaal Vsync afgeeft, dat aangeeft dat een nieuw uitgelezen plaatsinformatiecode op de bus 66 wordt aangeboden. In stap S12 wordt deze plaatsinformatiecode ingelezen en in stap S13 wordt getest of deze ingelezen 5 plaatsinformatiecode overeenkomt met de plaatsinformatiecode AB die het beginpunt van de optekening aangeeft. Zo nee dan wordt stap S13 gevolgd door stap S11a. De door stappen S11a, S12 en S13 gevormde programmalus wordt steeds opnieuw uitgevoerd totdat in de ingelezen plaatsinformatiecode overeenkomt met de plaatsinformatiecode AB. Daarna 10 wordt eerst in stap S14 de beginwaarde van de absolute tijdcode in de teller 69 overeenkomstig de plaatsinformatiecode AB ingesteld. Vervolgens wordt in stap S15 de EFM-modulator 64 in bedrijf gesteld via de signaallijn 72.

In stap S16 wordt gewacht gedurende een tijd Td die 15 overeenkomt met de verplaatsing van de aftastvlek over een afstand die overeenkomt met het afstandsverschil Sw tussen de grens 144 en het daarvoor gelegen spoorgedeelte 140 (zie figuur 11c). Aan het einde van de wachttijd komt de positie van de aftastvlek in het volgspoor 4 overeen met de gewenste beginpositie van de optekening, en wordt de 20 lees/schrijfkop 53 tijdens de uitvoering van stap S17 in de schrijfmode gezet, waarna de optekening in gang is gezet. Daarna wordt in stap S18 gewacht op elke volgende detektiepuls Vsync en wordt vervolgens in stap S19 de uitgelezen plaatsinformatiecode ingelezen, waarna in stap S20 getest wordt of de ingelezen plaatsinformatiecode overeenkomt met de 25 plaatsinformatiecode AE die het eindpunt van de optekening aangeeft. Zo nee, dan wordt het programma vervolgt met stap S18 en zo ja, dan wordt stap S21 weer gedurende de tijd Td gewacht alvorens stap S22 wordt uitgevoerd. In stap S22 wordt de lees/schrijfkop 53 weer in de leesmode gezet. Vervolgens wordt in stap S23 de EFM-modulator 64 weer 30 gedeactiveerd.

Bij de hiervoor besproken wijze van bepaling van het spoorposities welke de beginpositie en de eindpositie van de optekening aangeven wordt gebruik gemaakt van de voorafopgetekende plaatsinformatiecodes. Het zij echter opgemerkt dat de bepaling van 35 plaatsinformatiecodes niet per sé noodzakelijk is voor de bepaling van de begin en eindposities. Het is bijvoorbeeld ook mogelijk om door het tellen van vooraf opgetekende plaatssynchronisatiesignalen vanaf het .8800151 PHN 12.398 19 begin van het volgspoor 4 de positie van het afgetaste spoorgedeelte te bepalen.

Figuur 6 toont in detail een uitvoeringsvorm van de demodulatieschakeling 65. De demodulatieschakeling 65 omvat een FM-5 demodulator 80 welke uit het uitgangssignaal van het filter 56 het plaatsinformatiesignaal terugwint. Een kanaalklokregeneratieschakeling 81 wint uit het teruggewonnen plaatsinformatiesignaal de kanaalklok terug.

Het plaatsinformatiesignaal wordt verder toegevoerd aan 10 een comparatorschakeling 82 welk plaatsinformatiesignaal omzet in een tweewaardig signaal dat aangeboden wordt aan een door de kanaalklok gestuurd 8-bits schuifregister 83. De parallel uitgangen van het schuifregister 83 worden toegevoerd aan een synchronisatiesignaal-detektor 84, welke detekteert of het in het schuifregister opgeslagen 15 bitpatroon overeenkomt met het plaatssynchronisatiesignaal. De seriële uitgang van het schuifregister 83 is verbonden met een "biphase-mark" demodulator 85 voor het terugwinnen van de codebits van de plaatsinformatiecöde welke door het "biphase-mark" gemoduleerde plaatscodesignaal wordt vertegenwoordigt. De teruggewonnen codebits 20 worden toegevoerd aan een met de halve kanaalklokfrequentie gestuurd schuifregister 86 ter lengte van het aantal bits ("38") van het plaatscodesignaal.

Het schuifregister 86 omvat een eerste gedeelte 86a ter grootte van 14 bits en een tweede gedeelte 86b van 24 bits volgt op het 25 eerste gedeelte 86a.

De parallel uitgangen van het eerste gedeelte 86a en het tweede gedeelte van het tweede gedeelte 86b worden toegevoerd aan een foutdetektieschakeling 87. De parallel uitgangen van het tweede gedeelte 86b worden toegevoerd aan een parallel-in-parallel-uit register 88.

30 De terugwinning van de plaatsinformatiecöde gaat als volgt: Zodra de synchronisatiesignaaldetektor 84 de aanwezigheid van een met het plaatssynchronisatiesignaal overeenkomend bitpatroon in schuifregister 83 detekteert wordt een detektiepuls opgewekt die via signaallijn 89 naar een pulsvertragingsschakeling 90 wordt toegevoerd.

35 De schakeling 90 vertraagt de detektiepuls een bepaalde tijd die overeenkomt met de bewerkingstijd van de "biphase-mark"-modulator, zodat op het moment dat de detektiepuls op de signaallijn 68 aan de uitgang --.-. , i— .8800151 PHN 12.398 20 van vertragingsschakeling 90 verschijnt een gehele plaatsinformatiecode in het schuifregister 86 aanwezig is. De vertraagde detektiepuls aan de uitgang van schakeling 90 wordt eveneens toegevoerd aan de laadingang van register 86 zodat de "24* bits die plaatsinformatiecode 5 vertegenwoordigen in reactie op de vertraagde detektiepuls in register 88 worden geladen. De in het register 88 geladen plaatsinformatiecode komt beschikbaar aan de uitgangen van het register 88, welke via de bus 66 met de microcomputer 67 zijn verbonden. De foutdetektieschakeling 87 wordt eveneens door vertraagde detektiepulsen aan de uitgang van 10 schakeling 90 geactiveerd, waarna de detektieschakeling 87 overeenkomstig een gebruikelijk detetektiecriterium detecteert of de ontvangen plaatsinformatiecode betrouwbaar is. Een uitgangssignaal dat aangeeft of de plaatsinformatie betrouwbaar is wordt via een signaallijn 91 naar de microcomputer 67 toegevoerd.

15 In figuur 8 is een uitvoeringsvorm van een inrichting 181 voor het vervaardigen van de registratiedrager 1 volgens de uitvinding weergegeven. Inrichting 181 is voorzien van een draaitafel 182 welke door een aandrijfinrichting 183 in rotatie wordt gebracht. Op draaitafel 182 kan een schijfvormige drager 184, bijvoorbeeld een vlakke glazen 20 plaat, met daarop een stralingsgevoelige laag 185, bijvoorbeeld in de vorm van een fotolaklaag of fotoresist, worden geplaatst.

Een laser 186 wekt een lichtbundel 187 op welke op de lichtgevoelige laag 185 wordt geprojekteerd. Daarbij wordt de lichtbundel 187 eerst door een afbuiginrichting geleid. De 25 afbuiginrichting is er een van een soort waarmee een lichtbundel zeer nauwkeurig binnen een klein bereik kan worden afgebogen. In de getoonde uitvoeringsvorm is dit een acousto-optische modulator 190. Als afbuiginrichting kunnen ook andere inrichtingen gebruikt worden, bijvoorbeeld een over een kleine hoek verdraaibare spiegel of een 30 electro-optische afbuiginrichting. De grenzen van het afbuigbereik zijn in figuur 8 met een stippellijn aangegeven. De door acousto-optische modulator 190 afgebogen lichtbundel 187 wordt naar een optische kop 196 geleid. De optische kop 196 is voorzien van een spiegel 197 en een objektief 198 voor het fokusseren van de lichtbundel op de 35 lichtgevoelige laag 185. De optische kop 196 is in radiële zin ten opzichte van de roterende drager 184 verplaatsbaar met behulp van een verplaatsinrichting 199.

.8800151 PHN 12.398 21

Met behulp van het hier beschreven optische stelsel wordt lichtbundel 187 gefokusseerd op een aftastpunt 102 op de stralingsgevoelige laag 185, van welk aftastpunt 102 de positie wordt bepaald door de grootte van de door acousto-optische modulator 190 5 veroorzaakte afbuiging van de lichtbundel 187 en de radiêle positie van de schrijfkop 196 ten opzichte van drager 184, Bij de getekende stand van de optische kop 196 is het aftastpunt 102 met behulp van afbuiginrichting 190 binnen een door B1 aangegeven bereik te verplaatsen. Door verplaatsing van optische kop 196 kan het richtpunt 10 bij de getekende afbuiging over een met B2 aangegeven bereik verplaatst worden.

De inrichting 181 omvat een besturingsinrichting 101, welke bijvoorbeeld kan bestaan uit het systeem dat in de Nederlandse octrooiaanvrage 8701448 (PHN 12.163) in detail is beschreven, welke 15 aanvrage door verwijzing wordt geacht te zijn opgenomen. Met deze besturingsinrichting 101 wordt het toerental van de aandrijfinrichting 183 en de radiêle snelheid van de verplaatsinrichting 199 op een zodanige wijze gestuurd dat de lichtgevoelige laag 185 met een constante aftastsnelheid volgens een spiraalvormige baan wordt afgetast door de 20 stralingsbundel 187. Verder omvat de inrichting 181 een modulatieschakeling 103 voor het opwekken van een periodiek stuursignaal waarvan de frequentie overeenkomstig het plaatsinformatiesignaal is gemoduleerd. De modulatieschakeling 103 zal verderop in detail beschreven worden. Het door de modulatieschakeling 103 opgewekte 25 stuursignaal wordt toegevoerd aan een spanningsgestuurde oscillator 104, welke een periodiek stuursignaal voor de acousto-optische modulator 104 opwekt, waarvan de frequentie in hoofdzaak evenredig is met het signaalniveau van het stuursignaal. De door de acousto-optische modulator 190 veroorzaakte afbuiging is evenredig met de frequentie van 30 het stuursignaal, zodat de verplaatsing van het aftastpunt 102 evenredig is met het signaalniveau van het stuursignaal. De modulatieschakeling 103 de spanningsgestuurde oscillator 104 en de acousto-optische modulator 190 zijn zodanig op elkaar afgestemd dat de amplitude van de periodieke radiêle verplaatsing van het aftastpunt 102 ongeveer 35 30 10~9 meter bedraagt. Verder zijn de modulatieschakeling 103 en de besturingsschakeling 101 zo op elkaar afgestemd dat de verhouding tussen de gemiddelde frequentie van het stuursignaal en de aftastsnelheid van ,8800151 PHN 12.398 22 de stralingsgevoelige laag 108 is gelegen tussen 22050/1,2 nf^ en _ Λ 22050/1,4 ra , hetgeen inhoudt dat per periode van het stuursignaal de verplaatsing van de stralingsgevoelige laag 185 ten opzichte van het aftastpunt is gelegen tussen 54 10“^ meter en 64 10”^ meter.

5 Nadat de laag 185 op de hiervoor beschreven wijze is afgetast, wordt deze aan een etsprocedé onderworpen, waarbij de door de stralingsbundel 187 belichte gedeelten van de laag 185 worden verwijderd, waarna een zogeheten masterplaat is verkregen met daarin een groef welk een periodieke radiële slingering vertoont, waarvan de 10 frequentie overeenkomstig het plaatsinformatiesignaal is gemoduleerd.

Van deze masterplaat worden vervolgens kopiëen gemaakt, waarop de registratielaag 6 wordt aangebracht. Bij de aldus verkregen registratiedragers van het beschrijfbare type wordt het gedeelte dat overeenkomt met het gedeelte van de masterplaat waar de 15 stralingsgevoelige laag 185 is verwijderd gebruikt als volgspoor 4. (Dit kan zowel een groef als een ribbel zijn). Een vervaardigingswijze van de registratiedrager waarbij het volgspoor 4 overeenkomt met het gedeelte van de masterplaat waar de stralingsgevoelige laag is verwijderd heeft het voordeel dat een bijzonder goede reflektie van het volgspoor 4 en 20 daarmee een goede signaal/ruisverhouding bij uitlezing van dé registratiedrager, wordt verkregen. Immers in dat geval komt het volgspoor 4 overeen met het bijzonder gladde oppervlak van de drager 184, welke meestal van glas is vervaardigd.

Figuur 9 toont een uitvoeringsvorm van de 25 modulatieschakeling 103. De modulatieschakeling omvat 103 een drietal in cascade geschakelde cyclische 8 bits BCD-tellers 110, 111 en 112. De teller 110 is een 8-bits teller en heeft een telbereik van "75". De teller 110 geeft bij het bereiken van de maximale telstand een klokpuls af aan de telingang van de teller 111, welke als secondenteller gebruikt 30 wordt. Na het bereiken van de maximale telstand "59" geeft teller 111 een klokpuls af aan de telingang van de teller 112 die dienst doet als minuutenteller. De telstanden van de teller 110, 111, en 112 worden via de parallel uitgangen van de tellers en via respektievelijk de bussen 113, 114 en 115 toegevoerd naar een schakeling 116 voor het volgens een 35 gebruikelijke methode afleiden van de veertien pariteitsbits ten behoeve van de foutdetektie.

Verder omvat de modulatieschakeling 103 een 42-bits .8800151 * PHN 12.398 23 schuifregister 117 dat verdeeld in een vijftal opeenvolgende gedeelte 117a,... ,117e. Aan de vier parallel ingangen van het gedeelte 117a ter grootte van 4-bits wordt een bitcombinatie "lOOI" aangeboden, welke op de verderop te beschreven wijze bij de “biphase-mark"-modulatie zal 5 worden omgezet in het plaatssynchronisatiesignaal 11. De gedeelten 117b, 117c en 117d zijn ieder 8-bit lang en het gedeelte 117e is 14-bit lang.

Aan de parallel ingangen van het gedeelte 117b wordt de telstand van teller 112 toegevoerd via de bus 115. Aan de parallel ingangen van het gedeelte 117c wordt de telstand van de teller 111 toegevoerd via de bus 10 114. De telstand van de teller 110 wordt via de bus 113 aan de parallel ingangen van het gedeelte 117d toegevoerd. De veertien door schakeling 116 opgewekte pariteitsbits worden toegevoerd aan de parallel ingangen van het gedeelte 117d, via een bus 116a.

De seriële uitgang van het schuifregister wordt 15 toegevoerd aan een “biphase-mark"-modulator 118. De uitgang van de modulator 118 wordt toegevoerd aan een FM-modulator 119. Verder is de schakeling 103 nog voorzien van een klokgeneratieschakeling 120 voor het opgewekken van de stuursignalen op voor de teller 110, het schuifregister 117 de "biphase-mark"-modulator 118 en de FM-modulator 20 119.

In het hier beschreven uitvoeringsvoorbeeld wordt de vervaardiging van de masterplaat de stralingsgevoelige laag 185 met een snelheid die overeenkomt met de nominale aftastsnelheid van EFM-gemoduleerde signalen (1,2-1,4 m/s). In dat geval wekt de 25 klokgeneratieschakeling 120 een 75 Hz kloksignaal 139 op voor de teller 110, zodat de telstanden van de tellers 110, 111 en 112 steeds bij het aftasten van de laag 185 reeds verstreken tijd aangeven.

Direct na het aanpassen van de telstand van tellers 110, 111 en 112 geeft de klokgeneratieschakeling een stuursignaal 128 af aan 30 de parallel laadingang van schuifregister 117, waardoor het schuifregister wordt geladen overeenkomstig de op de parallelingangen aangeboden signalen, te weten: de bitcombinatie "1001", de telstanden van de tellers 110, 111 en 112 en de pariteitsbits .

De in het schuifregister 117 geladen bitpatroon wordt 35 synchroon met een door de klokgeneratieschakeling 120 opgewekt kloksignaal 138 via de seriële uitgang toegevoerd aan de "biphase-mark "-modulator 118. De frequentie van dit kloksignaal 138 is 3150 HZ

.8800151 PHN 12.398 24 zodat het gehele schuifregister juist is geleegd op het moment dat het weer via de parallel ingangen gevuld wordt.

De "biphase-markM-modulator 118 zet de 42 uit het schuifregister afkomstige bits om in de 84 kanaalbits van het 5 plaatscodesignaal. Daartoe is de modulator 118 voorzien van een klokgestuurde flipflop 121 waarvan het logische niveau aan de uitgang in reactie op een klokpuls op de klokingang verandert. De kloksignalen 122 worden met behulp van een poortschakeling afgeleid uit de door de klokgeneratieschakeling 120 opgewekte signalen 123, 124, 125 en 126 en 10 het seriële uitgangssignaal 127 van het schuifregister 117. Het uitgangssignaal 127 wordt toegevoerd aan een ingang en een twee-ingangs EN-poort 129. Aan de andere ingang van de EN-poort 129 wordt het signaal 123 toegevoerd. Het uitgangssignaal aan de EN-poort 129 wordt via een 0F-poort 130 toegevoerd aan de klokingang van de flipflop 121. De signalen 15 125 en 126 worden toegevoerd aan de ingangen van een OF-poort 131, waarvan de uitgang is verbonden met een van de ingangen van een twee-ingangs EN-poort 132. Het uitgangssignaal van EN-poort 132 wordt via de OF-poort 130 eveneens toegevoerd aan de klokingang van de flipflop 121.

De signalen 123 en 124 bestaan uit twee 180° ten 20 opzichte van elkaar verschoven pulsvormige signalen (zie figuur 10) met een frequentie die gelijk is aan de bitfrequentie van het uit het schuifregister 117 afkomstige signaal 127 (=3150 Hz). De signalen 125 en 126 bestaan uit negatieve pulsen met een herhalingsfrequentie van 75 Hz De fase van het signaal 125 zodanig dat de negatieve puls 25 van signaal 125 samenvalt met de tweede puls van het signaal 124 na het opnieuw laden van het schuifregister 117. De negatieve puls van signaal 126 valt samen met de vierde puls van het signaal 124 na het opnieuw laden van het schuifregister 117.

De opwekking van het “biphase-mark" gemoduleerde 30 plaatscodesignaal 12 aan de uitgang van flipflop 121 gaat als volgt. De pulsen van het signaal 124 worden via EN-poort 132 en OF-poort 130 doorgegeven aan de klokingang van flipflop 121, zodat de logische waarde van het plaatscodesignaal 12 in reactie op elke puls van signaal 124 verandert. Bovendien wordt in het geval dat de logische waarde van het 35 signaal 127 gelijk aan "1" is de puls van het signaal 123 via EN-poort 129 en 130 doorgegeven aan de klokingang van de flipflop 121, zodat er voor elk "1"-bit een extra verandering van de logische signaalwaarde .8800151 * PHN 12.398 25 plaats vindt. De opwekking van de synchronisatiesignalen gaat in principe hetzelfde. Alleen wordt daarbij als gevolg van de toevoering van de negatieve pulsen van de signalen 125 en 126 verhinderd dat de tweede en vierde puls voor signaal 124 na het opnieuw laden van het 5 schuifregister aan de flipflop 121 wordt doorgegeven, waardoor er één van een "biphase-mark"-gemoduleerd signaal onderscheidbaar plaatssynchronisatiesignaal ontstaat. Het zij opgemerkt dat bij deze modulatiemethode twee verschillende synchronisatiesignalen kunnen ontstaan die eikaars inverse zijn.

10 Het aldus verkregen plaatsinformatiesignaal aan de uitgang van de flipflop 121 wordt toegevoerd aan de FM-modulator 119, welk bij voorkeur van een type is waarbij er een vaste relatie bestaat tussen de opgewekte frequenties aan de uitgang van de FM-modulator en de bitfrequentie van het plaatsinformatiesignaal. In dat geval blijven bij 15 een ongestoorde aftastsnelheidsregeling bij het optekenen van een EFM-signaal met behulp van deze inrichting 50 de in het EFM-signaal opgenomen subcodesynchronisatiesignalen synchroon met plaatssynchronisatiesignalen 11 in het spoor 4. Voor eventuele verstoringen van de snelheidsregeling welke het gevolg kunnen zijn van 20 onvolkomenheden van registratiedrager 1 met behulp van zeer kleine correcties worden gecompenseerd zoals reeds aan de hand van Figuur 4 is beschreven.

Bij de in figuur 9 getoonde uitvoeringsvorm van de FM-modulator 119 wordt de genoemde voordelige relatie tussen de 25 uitgangsfrequenties en de bitfrequenties van het plaatsinformatiesignaal verkregen. De getoonde FM-modulator 119 omvat een frequentiedeler 137 met deeltal "8". Afhankelijk van de logische waarde van het plaatsinformatiesignaal wordt aan de frequentiedeler 137 een kloksignaal 134 met een frequentie van (27).(6300) Hz of een kloksignaal 135 met een 30 frequentie van (29).(6300) Hz toegevoerd. Hiertoe is de FM-modulator 199 voorzien van een gebruikelijke multiplexschakeling 136. Afhankelijk van de logische waarde van het plaatsinformatiesignaal is de frequentie aan uitgang 133 van de FM-modulator gelijk aan 2\.6300=22.8375 Hz of 2\.6300=21.2625 Hz.

35 Omdat de frequentie van de signalen 134 en 135 een geheel veelvoud zijn van de kanaalbitfrequentie van het plaatsinformatiesignaal komt de lengte van een kanaalbit overeen met een geheel aantal perioden -------m. - - .8800151 PHN 12.398 26 van kloksignalen 134 en 135, hetgeen betekent dat de fasesprongen bij FM-modulatie minimaal zijn.

Het zij verder opgemerkt dat vanwege het feit dat gelijkstroomcomponent van het plaatsinformatiesignaal de gemiddelde 5 frequentie van het FM-gemoduleerde signaal exact gelijk is aan 22.05 kHz, hetgeen betekent dat de beïnvloeding van de snelheidsregeling door de aangebrachte FM-modulatie verwaarloosbaar klein is.

Het zij bovendien opgemerkt dat voor FM-modulator ook 10 andere FM-modulatoren dan de in figuur 9 getoonde modulator 119 gebruikt kunnen worden, bijvoorbeeld een gebruikelijke CPFSK modulator (CPFSContinous Phase Frequency Shift Keying). Dergelijke CPFSK-modulatoren zijn onder andere beschreven in: A. Bruce Carlson: "Communication Systems", MacGraw Hill, biz. 519 e.v.

15 Verder dient het de voorkeur om een FM-modulator te kiezen met een sinusvormig uitgangssignaal. Bij de in figuur 9 getoonde FM-modulator 119 kan dit bijvoorbeeld worden bereikt door een banddoorlaatfliter op te nemen tussen de uitgang van de deler 117 en de uitgang van de modulator 119. Verder zij het opgemerkt dat de 20 frequentiezwaai bij voorkeur in de orde grootte ligt van 1 kHz.

Tot slot zij het opgemerkt dat de uitvinding niet beperkt is tot de hier beschreven uitvoeringsvorm. Zo vertoont bijvoorbeeld in de beschreven uitvoeringsvormen het frequentiespectrum van het plaatsinformatiesignaal vrijwel geen overlap met het frequentiespectrum 25 van het op te tekenen signaal. In dat geval is het door middel van de voorafaangebrachte spoormodulatie opgetekende plaatsinformatiesignaal steeds onderscheidbaar van het later opgetekende informatiesignaal. Bij magneto-optisch optekenen mogen de frequentiespectra van het vooraf opgetekende plaatsinformatiesignaal en het later opgetekende 30 informatiesignaal elkaar echter wel overlappen. Immers de spoormodulatie heeft bij aftasting met een stralingsbundel een intensiteitsmodulatie van de stralingsbundel tot gevolg, terwijl het uit magnetische domeinen samengestelde informatiepatroon een modulatie van de polarisatierichting (kerr-effect) in de gereflekteerde stralingsbundel veroorzaakt die 35 onafhankelijk is van de intensiteitsmodulatie. In de hiervoor beschreven uitvoeringsvormen wordt bij de optekening de aftastbundel in afhankelijkheid van de op te tekenen informatie gemoduleerd. Bij . 880 01 5 1 PHN 12.398 27 optekening op magneto-optische registratiedragers kan bij optekening evengoed het magneetveld in plaats van de aftastbundel worden gemoduleerd.

.8800151

Claims (9)

1. Werkwijze voor het op een registratiedrager optekenen van een informatiesignaal, in het bijzonder een EFM-gemoduleerd signaal, dat tijdcodesignalen omvat, die tijdposities van bijbehorende signaalgedeelten binnen het informatiesignaal aangeven, en die worden 5 afgewisseld door tijdsynchronisatiesignalen, bij welke werkwijze een voorafaangebracht volgspoor van de registratiedrager wordt afgetast, waarbij een met het informatiesignaal overeenkomend informatiepatroon van registratietekens in het volgspoor wordt aangebracht en waarbij het voor optekening bestemde gedeelte van het volgspoor een periodieke 10 spoormodulatie vertoont, die onderscheidbaar is van het informatiepatroon met het kenmerk, dat de toegepast registratiedrager van een soort is waarbij de frequentie van de spoormodulatie overeenkomstig een plaatsinformatiesignaal is gemoduleerd, waarbij het plaatsinformatiesignaal plaatscodesignalen omvat die de positie aangeven 15 van bijbehorende spoorgedeelten ten opzichte van het begin van het volgspoor, waarbij de plaatscodesignalen worden afgewisseld door plaatssynehronisatiesignalen, en dat bij de optekening van het informatiesignaal een vaste faserelatie wordt gehandhaafd tussen de tijdsynchronisatiesignalen en de plaatssynehronisatiesignalen welke 20 worden vertegenwoordigd door de spoormodulatie van de afgetaste spoorgedeelten.

2. Werkwijze volgens conclusie 1 met het kenmerk, dat de toegepaste registratiedrager van een soort is waarbij de gemiddelde frequentie van de spoormodulatie een voorafbepaald geheel veelvoud is 25 van de herhalingsfrequentie van de plaatssynehronisatiesignalen, en dat de aftastsnelheid met behulp van een gesloten lus regelsysteem wordt geregeld, waarbij ten behoeve van de regeling door middel van detectie van de spoormodulatie een periodiek meetsignaal wordt afgeleid met een door de aftastsnelheid bepaalde frequentie, waarbij de fase van het 30 meetsignaal wordt vergeleken met de fase van een periodiek referentiesignaal waarbij de verhouding tussen de frequentie van het referentiesignaal en de tijdsynchronisatiesignalen gelijk is aan het genoemde voorafbepaalde veelvoud en waarbij de aftastsnelheid in afhankelijkheid van het faseverschil tussen het meetsignaal en 35 referentiesignaal wordt ingesteld op een waarde waarbij het gemiddelde faseverschil in hoofdzaak constant is.

3. Werkwijze volgens conclusie I of 2 met het kenmerk, dat ,8800151 PHN 12.398 29 tijdens de optekening de voorafaangebrachte spoormodulatie wordt gedetecteerd en, waarbij uit de gedetecteerde spoormodulatie de plaatssynchronisatiesignalen worden teruggewonnen, en waarbij het faseverschil tussen de tijdsynchronisatiesignalen en de 5 plaatssynchronisatiesignalen wordt bepaald, en waarbij door aanpassing van de optekensnelheid en/of de aftastsnelheid het bepaalde faseverschil op een in hoofdzaak constante waarde gehouden wordt.

4. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies met het kenmerk, dat door middel van detektie van de spoormodulatie het 10 plaatscodesignaal wordt bepaald welke wordt vertegenwoordigd door het spoorgedeelte waarin met de optekening van het informatiesignaal wordt aangevangen, waarbij de tijdcodesignalen worden aangepast aan het bepaalde plaatscodesignaal.

5. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies met 15 het kenmerk, dat de plaatscodesignalen van eenzelfde soort zijn als de absolute tijdcodesignalen in een volgens de CD-Audio standaard gemoduleerd EFM-signaal.

6. Inrichting voor het uitvoeren van de werkwijze volgens één der voorgaande conclusies welke inrichting is voorzien van 20 aftastmiddelen voor het met een bepaalde aftastsnelheid aftasten van het volgspoor, welke aftastmiddelen schrijfmiddelen omvatten voor het met een bepaalde optekensnelheid aanbrengen van het met het informatiesignaal overeenkomend informatiepatroon van registratietekens met het kenmerk, dat de inrichting is voorzien van middelen voor het 25 door aanpassing van de aftast en/of optekensnelheid handhaven van de vaste faserelatie tussen de tijdsynchronisatiesignalen van het informatiesignaal en de plaatssynchronisatiesignalen die door de afgetaste volgspoorgedeelten worden vertegenwoordigd.

7. Inrichting volgens conclusie 6 met het kenmerk, dat de 30 inrichting is voorzien van middelen voor het detecteren van de spoormodulatie en van een gesloten lus regelsysteem voor het regelen van de aftastsnelheid in afhankelijkheid van de gedetecteerde spoormodulatie, waartoe het regelsysteem is voorzien van middelen voor het uit de gedetecteerde spoormodulatie afleiden van een periodiek 35 meetsignaal waarvan de frequentie indicatief is voor de aftastsnelheid, van middelen voor het opwekken van een periodiek referentiesignaal waarbij de verhouding tussen de frequentie van het periodieke .8800151 PHN 12.398 30 meetsignaal en de frequentie van de tijdsynchronisatiesignalen gelijk is aan de verhouding tussen de gemiddelde frequentie van de spoormodulatie en de frequentie van de plaatssynchronisatiesignalen, van fasevergelijkende middelen voor het bepalen van het faseverschil tussen 5 het meetsignaal en het referentiesignaal, en van middelen voor het instellen van de aftastsnelheid in afhankelijkheid van het bepaalde faseverschil op een waarde waarbij de gemiddelde waarde van het bepaalde faseverschil in hoofdzaak constant blijft.

8. Inrichting volgens conclusie 6 of 7 met het kenmerk, dat 10 de inrichting is voorzien van detectiemiddelen voor het detecteren van de spoormodulatie van het afgetaste spoorgedeelte, van middelen voor het terugwinnen van de plaatssynchronisatiesignalen uit de gedetecteerde spoormodulatie, van tweede fasevergelijkende middelen voor het detecteren van het faseverschil tussen de tijdsynchronisatiesignalen en 15 de teruggewonnen plaatssynchronisatiesignalen en van middelen voor het in afhankelijkheid van het dedetecteerde faseverschil aanpassen van de schrijfsnelheid en/of aftastsnelheid.

9. Inrichting volgens één der conclusies 6, 7 of 8 met het kenmerk, dat de inrichting is voorzien van middelen voor het 20 opwekken van het informatiesignaal en welke zijn voorzien van middelen voor het opwekken van de tijdcodesignalen, waarbij de inrichting verder is voorzien van middelen voor het terugwinnen van de plaatscodesignalen uit de gedetecteerde spoormodulatie en van instelmiddelen voor het bij aanvang van de optekening instellen van de tijdcodesignaal opwekkende 25 middelen overeenkomstig de teruggewonnen plaatscodesignalen. ,8800151