NL8100103A - Werkwijze voor het ontzwavelen van ijzer. - Google Patents

Description

” 1 - * 4

Werkwijze voor het ontzwavelen van ijzer.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het ontzwavelen van gesmolten ijzer en ijzerhoudende metalen, meer in het bijzonder op de gecontroleerde injectie van een mengsel van niet-oxyderend metaal en koolstof-5 houdende deeltjes in gesmolten ijzer om ontzwaveling te bereiken.

De uitvinding is een verbetering van de uitvinding beschreven en geclaimd in het eveneens van aanvraagster afkomstige Amerikaanse octrooischrift 3.998.625.

10 Genoemd Amerikaans octrooischrift 3.998.625 beschrijft een ontzwavelingsproces, waarbij een in deeltjesvorm verkerend niet oxyderend materiaal zoals kalk en in deeltjesvorm verkerend magnesiumhoudend materiaal afzonderlijk worden toegevoerd vanuit hun respectievelijke 15 opslagorganen voor het vormen van een gefluïdiseerd mengsel in een niet oxyderend dragergas, en dit mengsel wordt geïnjecteerd in een gesmolten ijzerhoudend metaal.

De magnesiumcomponent van het geïnjecteerde mengsel is werkzaam als een krachtig ontzwavelingsmiddel in het 20 ijzerhoudende metaal. Een belangrijk voordeel van deze werkwijze is, dat de injectiehoeveelheid van het magnesium-houdende materiaal kan worden gevarieerd gedurende de injectieperiode teneinde rekening te houden met variabele faktoren in het proces zoals het feit, dat het rendement 25 van magnesiumontzwaveling afneemt, naarmate het-zwavel-gehalte van het bad vermindert.

Het kalk/magnesiumproces, beschreven in het Amerikaanse octrooischrift 3.998.625 is een commercieel succes gebleken. Evenwel is de magnesiumhoudende component, 30 die bij dit proces wordt gebruikt, relatief duur, en deze faktor leidde tot verdere pogingen om een minder kostbare, maar even doelmatige ontzwavelingsmethode te vinden.

Het Duitse Offenlegungsschrift 2.301.987 beschrijft 35 een ontzwavelingsproces, waarbij fijne kalk en fijn- gegranuleerde verzadigde koolwaterstoffen worden gemengd en vervolgens geïnjecteerd in gesmolten ijzer, bij voorkeur 8100103 ·£ - 2 - met een koolmonoxyde-bevattend dragergas. Genoemd Offenlegungsschrift schrijft voor, dat het kalk/kool-waterstofmengsel ongeveer 5 gew. % koolwaterstoffen dient te bevatten, maar dat het gehalte kan stijgen tot 20 gew. %. 5 In 'het Duitse Offenlegungsschrift 2.337.957 wordt een veronderstelde verbetering van de kalk/koolwaterstof-injectiemethode beschreven, waarbij deze verbetering bestaat uit het bekleden van de fijne kalkdeeltjes met de koolwaterstoffen. Wederom wordt hierbij gesteld, dat 10 de beklede kalkdeeltjes koolwaterstoffen dienen te bevatten in het traject van 5 tot 20 gew. %.

Geen van de beide Offenlegungsschriften specificeert een speciale koolwaterstof voor gebruik in het proces; de geschikte koolwaterstoffen worden uitsluitend beschreven 15 onder verwijzing naar de formule cnH2n+2'' ^et9een een verzadigde koolwaterstof van de alkaanfamilie identificeert. Verder noemt geen der Offenlegungsschriften enige verhoudingen van kalk of koolwaterstof met betrekking tot de hoeveelheid gesmolten ijzer, die moet worden ontzwaveld, 20 noch is er sprake van injectiehoeveelheden of andere operationele procesparameters.

Er is gevonden, dat het invoeren van vaste koolwaterstoffen gemengd met fijnverdeelde kalk in een gesmolten ijzerbad ertoe leidt, dat er een heftige beroering in het 25 bad wordt voortgebracht, wanneer de koolwaterstofinjectiehoeveelheden relatief hoog zijn; indien het gesmolten ijzer wordt gehouden in een gebruikelijke "onder water" gietpan, manifesteert deze beroering zich als een ongewenst spatten of plassen, wanneer de gietpan is gevuld 30 tot zijn bedoelde capaciteit. De oorzaak van deze heftige beroering is de dissociatie van het koolwaterstof, wanneer dit in contact komt met het gesmolten bad, en het bijkomende vrijgeven van waterstofgas in het bad.

Indien bijv. een eenvoudige conversie van het 35 laagste aanbevolen gewichtspercentage, gegeven door het bovengenoemde Offenlegungsschrift, nl. 5 gew. %, tot een koolwaterstofinjectiegraad wordt gemaakt, representeert dat gewichtspercentage een koolwaterstofinjectiegraad van ongeveer 3,08 kg/min., gebaseerd op een kalkinjectie-40 graad van 59,0 kg/min.; deze kalkinjectiegraad wordt 8100103 £ - 3 - volgens het Amerikaanse octrooischrift 3.998.625 gewenst geacht voor een soepele werking bij het ontzwavelen van ruw ijzer met kenmerkende zwavelgehaltes. Het injecteren van koolwaterstof, bijv. polypropyleen, in een mate van 5 meer dan 2,72 kg/min. resulteert in spatten binnen de gietpan, hetgeen slechts kan worden getolereerd door een drastische vermindering in de hoeveelheid gesmolten metaal, die wordt gevoerd in de gietpan. De nog hogere koolwaterstof-injectiegraden, die zouden resulteren uit het in aanmerking 10 nemen van het bovenste einde van het koolwaterstofgewichts-percentagegebied, voorgesteld in het Duitse proces, zijn duidelijk ongeschikt.

Een proces, waarbij gebruik gemaakt wordt van polypropyleen gemengd met kalk, zou, indien de Duitse 15 aanwijzingen in acht zouden worden genomen, een additioneel nadeel inhouden. Het Amerikaanse octrooischrift 3.998.625 leert, dat de kalkdeeltjes bij voorkeur zodanig moeten worden bemeten, dat 98 % kleiner is dan ongeveer 44 micron. Indien de Duitse techniek zou worden gevolgd, in het 20 bijzonder het voorschrift, dat de vaste koolwaterstoffen en de fijne kalk ongeveer dezelfde korrelgrootte moeten hebben, bij voorkeur minder dan 1 mm, zouden de polypropy-leendeeltjes nagenoeg van dezelfde grootte zijn. Maar wanneer de korrelgrootte van polypropyleen wordt gereduceerd 25 beneden ongeveer 75 micron, is het materiaal pyrofoor, en bestaat het gevaar van een stofexplosie.

Door de onderhavige uitvinding worden nu de nadelen van de bekende processen voor ontzwaveling van ijzerhoudend metaal overwonnen door een proces te verschaffen, 30 volgens hetwelk op doelmatige wijze gesmolten ijzerhoudend materiaal wordt ontzwaveld, terwijl de operationele rendementen en de materiële kosten zijn geoptimaliseerd.

De werkwijze is doelmatig bij het ontzwavelen van gesmolten ruw ijzer, dat een ijzergehalte van 0,060 % of minder heeft, 35 en is in het bijzonder effektief bij zwavelgehaltes van 0,040 % en minder.

De uitvinding is bedoeld voor toepassing in een werkwijze van het soort beschreven in het Amerikaanse octrooischrift 3.998.625, waarbij een gefluïdiseerd 40 mengsel van deeltjesvormige kalk en een ander actief middel 81 00 10 3

* -V

- 4 - wordt gevormd in een niet-oxyderend dragergas, en het mengsel vervolgens wordt geïnjecteerd onder het oppervlak van een zwavel-bevattend gesmolten ijzerhoudend metaal,, dat wordt gehouden in een vuurvast bekleed houdervat. Er 5 is gevonden, dat aardgas een bijzonder doelmatige drager is wegens hierna te bespreken redenen. De component, die wordt gemengd met de kalk bij de uitvinding, is een koolstof houdend deeltjesmateriaal, in staat om de kalk (CaO) te reduceren teneinde vrij calcium voort te brengen, dat 10 combineert met zwavel in het gesmolten metaal. Het proces voor het verwijderen van zwavel volgens de uitvinding kan algemeen worden weergegeven door de volgende reactie-vergelijking: 1) CaO + C -^ CO + Ca (in heet metaal)

15 2) Ca (in heet metaal) + S (in heet metaal) -CaS

(tot slakken)

Het koolstofhoudende deeltjesmateriaal, gebruikt in de werkwijze volgens de uitvinding, bestaat bij voorkeur uit grafiet, maar kan ook een koolstofhoudende verbinding 20 zijn, die dissocieert bij contact met gesmolten ijzer teneinde vrije koolstof te leveren. Indien bij een dergelijke dissociatie de andere constituent (en) een in wezen niet reactief gas oplevert, zoals bijv. bij koolwaterstoffen het geval is, wordt er een gunstig roereffekt voort-25 gebracht in het ijzerbad. Zodoende kunnen in toevoeging aan grafiet componenten, die ten minste koolstof en waterstof bevatten in verhoudingen lopende van CH > tot CH2 worden gebruikt als het koolstofhoudende deeltjesmateriaal. Voorbeelden van dergelijke verbindingen zijn 30 koolwaterstoffen, in het bijzonder polypropyleen en koolwaterstofharsen.

Wanneer grafiet wordt gebruikt als koolstof-houdend deeltjesmateriaal, kan het grafiet worden geïnjecteerd in het zwavelhoudende metaal in een hoeveelheid 35 tot 20 gew. % van de kalkinjectiegraad, bij voorkeur in het gebied van 5 tot 12 % van de kalkinjectiehoeveelheid, bij voorkeur in het gebied van 5 tot 12 % van de kalk-hoeveelheid. Wanneer koolwaterstoffen worden gebruikt als het koolstofhoudende middel, dient een lagere injectie-40 grootheid in het gebied van tot 5 % van de kalkhoeveel- 8100103 * - 5 - heid in aanmerking te worden genomen, bij voorkeur een gebied van 3 tot 4 % van de kalkhoeveelheid. Deze lagere inject iehoeveelhe id is noodzakelijk om overmatige agitatie van het bad, veroorzaakt door de vrijgave van waterstofgas 5 en daaruit voortvloeiende uitstoting van metaal en slakken uit het behandelingsvat te vermijden. In verband daarmee bedraagt de praktische maximale waterstofvrijgavehoeveelheid, die in de werkwijze van de uitvinding kan worden getolereerd, minder dan 1,0 gew. % van de kalkhoeveelheid, bij voorkeur 10 ongeveer 0,7 %.

De uitvinding voorziet in een werkwijze voor het ontzwavelen van een in een vat gehouden bad van gesmolten ijzer, bestaande uit de volgende stappen: het injecteren van deeltjesvormige kalk en een koolstofhoudend deeltjes-15 materiaal met een niet oxyderend dragergas onder een oppervlak van het bad voor het verwijderen van zwavel uit het ijzer, terwijl de injectiegrootheid van de koolstofhoudende deeltjes wordt geregeld teneinde merkbare uitstoting van het bad uit het vat te voorkomen. De 20 uitdrukking "merkbare uitstoting van het bad" zoals hier gebruikt, betekent een hoeveelheid uitgestoten materiaal voldoende om het gevaar te bieden van hetzij letsel aan personeel, werkzaam in het proces, hetzij schade aan de uitrusting, gebruikt voor het uitvoeren van het proces.

25 Verdere details en voordelen van de uitvinding zullen thans nader worden toegelicht aan de hand van de volgende gedetailleerde beschrijving.

De werkwijze volgens de uitvinding wordt uitgevoerd met behulp van de uitrusting en de injectieprocedures 30 in hoofdzaak in overeenstemming met die, beschreven in het Amerikaanse octrooischrift 3.998.625. Bij de uitvinding wordt een vast koolstofhoudend materiaal in de plaats gesteld voor het magnesium-houdende materiaal, beschreven in genoemd Amerikaans octrooischrift, en van-35 zelfsprekend worden verschillende injectiehoeveelheden van koolstofhoudend materiaal in acht genomen.

Het gebruik van grafiet als koolstofhoudend middel biedt een aantal voordelen, waaronder lage kosten en veilige behandeling. De slak, gevormd in het kalk/ 40 grafietinjectieproces heeft een korrelachtige vorm en is 8100103

ws --V

- 6 - daardoor gemakkelijkér te verwijderen uit het vat met gesmolten metaal dan de slak, die resulteert van het ont-zwavelingsproces, beschreven in het Amerikaanse octrooischrift 3.998.625. Grafiet heeft verder de neiging om op te treden 5 als vloeistabilisator voor kalk en daardoor is het mogelijk de hoeveelheid middel noodzakelijk om de kalk vloeibaar te maken, te verminderen.

Hoewel de werkwijze volgens het Amerikaans octrooischrift 3.998.625 het gebruik van separate toedienings-10 organen voor de twee constituenten van het injectiemengsel voorschrijft, kan bij toepassing van grafiet als het koolstofhoudende deeltjesmateriaal volgens de uitvinding de kalk en het grafiet worden voorgemengd door gezamenlijk verpulveren als gevolg van de overeenkomst in de beide 15 materialen wat betreft hun vermaalbaarheid. In een dergelijk geval kan een operateur van de werkwijze volgens de uitvinding het proces uitvoeren met een enkel toedienings-orgaan. De voorkeursdeeltjesgrootte van het grafiet is die grootte, die een veilige hantering en opslag van het 20 grafiet mogelijk maakt, dat wil zeggen als niet pyrofoor materiaal.

Grafiet biedt het verdere voordeel, dat het niet fel reageert, wanneer het wordt ingevoerd in gesmolten ijzerhoudend metaal.

25 Dienovereenkomstig wordt het plassen, dat vaak geassocieerd gaat met injectie-ontzwavelingsprocessen, niet bevorderd door het gebruik van grafiet. Zoals boven uiteengezet, is het evenwel gewenst om een middel te verschaffen voor zacht roeren van het gesmolten ijzerbad 30 gedurende de werkwijze volgens de uitvinding, teneinde er voor te zorgen, dat alle delen van het bad worden blootgesteld aan de ontzwavelingswerking van de geïnjecteerde kalk.

Aangezien grafiet geen gas voortbrengt bij 35 contact met gesmolten ijzer, is het gewenst gebleken om een gas te gebruiken, dat dissocieert bij contact met gesmolten ijzer, bij voorkeur een koolwaterstofgas, in het bijzonder aardgas, als dragergas voor de kalk/grafiet-deeltjes. Aardgas dissocieert en levert waterstofgas, 40 dat dienst doet voor het roeren van het bad, terwijl het 8100103 t %, s - 7 - vrijkomende gas omhoog stijgt daar doorheen. De dissociatie van aardgas levert verder een verdere bron van koolstof in aanvulling aan het geïnjecteerde grafiet. Stikstofgas is eveneens geschikt als dragergas, aangezien het zorgt voor 5 enige badagitatie, maar het gebruik van stikstof is minder gewenst, aangezien dit niet dissocieert, en vanzelfsprekend geen koolstofbron vormt.

De injectiemate van het dragergas in de werkwijze volgens de uitvinding dient verder die mate te zijn, die 10 zorgt voor een adequaat roeren van het bad, maar niet zoveel agitatie geeft, dat metaal of slak wordt uitgeworpen uit het behandelingsvat.

Aan het vereiste voor het in beweging brengen van het bad gedurende het proces van de uitvinding wordt 15 voldaan, wanneer het geïnjecteerde koolstofhoudende deeltjesmateriaal zelf dissocieert en een gas vrijgeeft. Zodoende is een materiaal, dat koolstof en waterstof bevat, wanneer de betrekking van deze constituenten varieert van CH ^ tot CBLjr bruikbaar bij de uitvinding. Voorbeelden van dergelijke 20 materialen zijn polymere koolwaterstoffen, zoals polypropy-leen CH^-(CH2^ en polystyreen (CgHg)n, bepaalde kool water stof har sen, bijv. (C QHg)nr ethylcellulose en polycarbonaten (C^gH^O^)^ Algemeen geldt, dat naarmate de ketenlengte van de hiervoor genoemde verbindingen korter 25 is, het proces beter zal verlopen.

Bij gebruik van koolstof/waterstofverbindingen bij de uitvinding is een praktische limiet aan de hoeveelheid waterstofvrijgave met betrekking tot de kalkhoeveelheid vastgesteld, die ongeveer 1 gew. %, en bij voorkeur 30 ongeveer 0,7 gew. % bedraagt. Wanneer bijv. een lading van 160 NT heet metaal wordt behandeld met 45,4 kg/min. kalk, kan slechts ongeveer 0,31 kg/rain. vrijgegeven waterstofgas in het bad worden getolereerd.

Het gebruik van poedervormig polypropyleen als 35 koolstof/waterstofverbinding bij de uitvinding biedt de voordelen van lage kosten, een gemakkelijke beschikbaarheid, een uitstekende vloeibaarheid en veiligheid. Verder verlaten de reactieprodukten van de constituenten van polypropyleen (CO, CO2 en H2) het gesmolten bad als gassen, en geven 40 daardoor geen extra stoffen aan het metaal, die uiteindelijk 8100 10 3 - 8 - moeten worden behandeld of verwijderd. Er moet bij poly-propyleen evenwel rekening gehouden worden met de deeltjesgrootte, aangezien, zoals boven opgemerkt, polypropyleen met een korrelgrootte minder dan 75 micron geacht wordt 5 pyrofoor te zijn. Aldus bedraagt een voorkeurskorrelgrootte voor polypropyleen ongeveer 100 micron of meer.

Bij het uitvoeren van het ontzwavelingsproces volgens de uitvinding wordt een "onder water" gietpan met gesmolten ruw ijzer geplaatst onder de injectielans. Nadat enige 10 noodzakelijke ontslakking en proefnemingen zijn voltooid, wordt de lans ingedompeld in het gesmolten ijzer tot een diepte, zodanig, dat de lanspunt zich ongeveer 30,48 cm boven de bodem van de gietpan bevindt. Vervolgens wordt de kalkinjectie aangevangen en gebracht op zijn maximale 15 injectiegraad, zoals toegestaan door het spatten van het ijzer. Deze injectiegraad kan variëren tussen 36,3 en 81,6 kg/min. voor een ruw-ijzer-charge van 160 + 20 netto ton in de "onder water" gietpan; bij voorkeur is de kalkinjectie-graad voor een charge van die grootte gelegen in het gebied 20 van 40,8 tot 54,4 kg/min. Vervolgens wordt de injectie van het koolstofhoudende deeltjesmateriaal aangevangen en gebracht tot een injectiegraad, waarbij een glad spattenvrij gesmolten metaaloppervlak wordt gehandhaafd. Voor grafiet bedraagt deze injectiegraad tot 20 % van de kalkinjeetie-25 graad, bij voorkeur van 5 tot 12 %. Voor poedervormig polypropyleen zal de injectiegraad lopen van 1 tot 5 % van de kalkgraad, bij voorkeur van 3 tot 4 %. Nadat de vastgestelde hoeveelheden kalk en koolstofhoudend materiaal aan het metaal zijn gegeven, wordt de injectie van het 30 koolstofhoudende materiaal gestopt, wordt de lans omhooggebracht en wordt de injectie van de kalk verlaagd teneinde te stoppen, wanneer de uitmonding van de lans door de slakkenlaag op het metaal heen breekt. Nadat enige noodzakelijke ontslakking en proefnemingen zijn voltooid, wordt 35 het ontzwavelde hete metaal weggenomen voor zuiverings-bewerkingen.

In de volgende tabellen zijn de resultaten van een aantal ontzwavelingsbewerkingen uitgevoerd volgens de in het voorgaande beschreven procedures opgegeven.

- tabel A en B - 8100103 ?· * - 9 - i m a tn fö G >

•H

rH -P

(Dööpldocn ^ισ\^ιηοιοοσ>οοΜ £> (]} (dg r'r^'XJC^^'^coi^cNn'it'rn £ 0 -N >0 X 4J CH G O) (d 0 U ,¾

G

-r-f g io w h

\ CO CO ^ i-IOt^rnr^CTl^rH

^iMWWOOlfOCMOJ^hHH

Φ •ri m (d tp

P X

tP n m m 'Φ'ΦΐηοΐΌοσι^Γ' I—J *»*.»»

Cd-Ht^iTiO'^^fOLnOCOCOCN td t^· ro n ininvDUDa\iHHCM

-P H

0

P

G

•H

E-* gr^CNVOr-JinHLOVOr^^fnH

jV| \ H iji.HfvJCMCOfOMCr>nHOHn p4 Ii4^t^roςf'¾^'<¾'m¾^<¾''¾^'¾tιn'5ί,

M

P Ο «Η · H td tn CQ I P4 λ; <! pi td'^oO'^Hcntnmocnor-i'^)

l< tdOVDCT>COOCrtr-inr^V£>VOCO

W -M ·—l rH 1-1 H

0

•P

i—I

fd (d

-P

<D G

so — +Jo<x>ninoontr)ininmroo +i ^fintnLnvDLn'XJ'^inroin'X)

Φ·Ρ*Ηγ—ϊγΗγ—ϊϊΗιΗϊΗιΗιΗγ-)γ—IM

φ φ ^

Λ G

OJinmcocoi-iO'^ino^oir' iw 'dOliHiHHCNlr-IO'si’LnojrHrH 0)

Goooooooooooo O

•rH

H 0)000000000000 CL, Θ G m > 0) tn

cd n G

^GOmcNini-ivDOfot^f^fooo G-H

N-i-itOfO'tfCM^CM'^.-IOOCOCVCM φ X

tnooooooOiHOooo Ρ·π

d} tn-H

XjOOOOOOOOOOOO GH

Φ Φ -P tn

* ·Η M

U « GO

G MOMCTiro^rofMCM P5>

ΓΟ O Ο «-Η fH O iH ιΗ ιΗ «Η O

m^^^iiiiiiiii ι i

(D LO lO LO iHiHiHiHi—|iHi~liHrH

0 rH rH ι—Ι ιΗ rH «Η »H ιΗ

U OCMHLOHCOfO^CO

Ai rHiHCMOOrHi—irHO

8100103 -ΙΟ Ι to G en (ö G > H -P OiniD'shfMfHrHlX) U ^ K-'w·'-·'·'» ><Do\0'it|r'r'ntv'’=i,':3iLn <ö g £ <D ·* n Td Pi P G H SM O M Pi •

G

H ro 'sc oo

G g CO ^ ΟΊ Ot^-OiH

¢) \ n in οι σι μ 10 σι Q) &1 κ *» ·» *-*»*>>*

HpiOOOOOr-IrHH

>1 ft 0 · U in ft ,ί >t i/i ic m HHcocncti ui ld r-> O <ö *· v “ **·*· < ftSlO^^ONOlOIW -P H <N CN ΓΟ 0

-P

s

IH

H G

PI -H

>H gcOCNrOiHOO^CQi-l O tjicNi>fHmLnLncNm PQ ft

Pi 3 Pi · HO H iji pa ft rd Pi < Pi

1 i—I

GintDCNL/l^OIHO H Gt^CNCMcoLO'^ro·^ PI -Pcnco'irror-'-.-Hcnco

<! O rH H

W -P

i—I

rd rd

•P

tt> G

go

Pni/lhtOWWHOO -P ιηιηνοιηιηιηιη^

Q)-prHiHiHr-iiHi—liHrH

(1) Φ

X G

(UCMC^.’^/NOfOOr' U_1 rG/NiHiHCMrOOHCM d)

Goooooooo O

rH (1)00000000 Pj 0) ' w > in

cd G

^GCO^tOHCN/NisOr- -W

tsi-Hmp' tNP,LnrMOJ'^ Pi ijiOOOOOOOO Tl

φ*·.*.*.***.*.*.*. -H

,ροοοοοοοο >-) Φ in . u U CL) G * > cnp'cocn'iS'r^oooo

iH^inui· iDcooimn I

ΦΟΟΟΟΟΟΟ.Η

O

U M

ft 8100103 - 11 -

Het ontzwavelingsrendeiaent van de kalk, zoals gebruikt in de hierboven gegeven tabellen A en B is een relatieve maat van hoe goed het koolstofhoudende materiaal reageerde met de kalk teneinde ontzwaveling te effectueren 5 in overeenstemming met de eerdergegeven formules (1) en (2) . Het ontzwavelingsrendement van de kalk wordt berekend door het gewicht van het zwavel, dat is verwijderd, om te zetten tot mols verwijderd zwavel en vervolgens dit getal te delen door de mols kalk, die in het bad werden ingevoerd.

10 Bij proef nr. 543 van tabel A werd bijv. 0,035 % zwavel verwijderd uit 140 ton heet metaal; 0,035 % zwavel is gelijk aan 3,06 mol zwavel. De verbruikte 1044 kg kalk bij deze proef is gelijk aan 41,07 mol kalk. Derhalve geldt voor het ontzwavelingsrendeiaent van de kalk: 3,06 qq _ 7 5 % 41,07 100 7'b * *

Er is gebleken, dat kalkrendementen, gelegen tussen ongeveer 5 en 10 % momenteel de beste totaal-werking geven bij de werkwijze volgens de uitvinding, waarbij vanzelf-20 sprekend de werking beter wordt, naarmate de waarde hoger is.

- conclusies - 8100103

Claims (7)

1. Werkwijze voor het ontzwavelen van een bad van gesmolten ijzer of ijzerhoudend metaal, aanwezig in een vat, met het kenmerk, dat er deeltjesvormige kalk en een koolstofhoudend deeltjesmateriaal met een niet- 5 oxyderend dragergas wordt geïnjecteerd onder het oppervlak van het bad voor het verwijderen van zwavel uit het ijzer, terwijl de injectiegraad van het koolstofhoudende deeltjesmateriaal wordt geregeld teneinde een merkbare uitstoting van het bad uit het vat te voorkomen.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, m e t het kenmerk, dat het koolstofhoudende deeltjesmateriaal grafiet is, en dat de injectiegraad daarvan wordt geregeld tot op ongeveer 20 % van de kalkinjectiegraad.

3. Werkwijze volgens conclusie 2, m e t het 15 kenmerk, dat de grafietinjectiegraad wordt geregeld tot een gebied van ongeveer 5 tot 12 % van de kalkinjectiegraad .

4. Werkwijze volgens conclusie 1, m e t h e t kenmerk, dat het koolstofhoudende deeltjesmateriaal 20 een verbinding is, die ten minste koolstof en waterstof bevat in verhoudingen lopende van CH ^ tot CH2, en dat de injectiegraad van deze verbinding wordt geregeld voor het vrijgeven van waterstofgas in het bad in een mate die niet groter is dan 1 gew. % van de kalkinjectiegraad.

5. Werkwijze volgens conclusie 4, m e t het kenmerk, dat de genoemde ten minste koolstof en waterstof bevattende verbinding polypropyleen is, en dat de mate, waarin waterstof wordt vrijgegeven, niet groter is dan ongeveer 0,7 gew. % van de kalkinjectiegraad. 1 81 ÖÖ 10 3

6. Werkwijze volgens conclusie 5, m e t het kenmerk, dat het polypropyleen een gemiddelde korrel-grootte heeft groter dan ongeveer 75 micron. - 13 -

7. Werkwijze volgens één der conclusies 1, 2 en 4, met het kenmerk, dat het niet oxyderende dragergas een koolwaterstofgas is. 8100103