** *—"* Twórcawynalazku: Uprawniony z patentu: American Cyanamid Company, , Wayne (Stany Zjednoczone Ameryki) Sposób wytwarzania nowych pochodnych tiadiazolu Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia nowych pochodnych tiadiazolu wykazujacych aktywnosc przeciwwirusowa wobec rhinowiru- sów.W szczególnosci wynalazek dotyczy sposobu wy¬ twarzania nowych 2,5-dwu (aminopodstawionych) 1, 3, 4-tiadiazoli o ogólnym wzorze 1, w którym R oznacza rodnik cykloheksyloaminowy, cyklopen- tyloaminowy lub N-nisko-alkilopiperazynylowy-1, oraz ich farmaceutycznie dozwolonych soli addy¬ cyjnych, takich jak chlorowodorek, bromowodo- rek, siarczan, maleinian i cytrynian. Wszystkie farmaceutycznie dozwolone kwasne sole addycyj¬ ne tych zwiazków otrzymuje sie w zwykly spo¬ sób.Zgodnie z wynalazkiem, sposób wytwarzania zwiazków o ogólnym wzorze 1 wyjasnia podany na rysunku schemat na którym w nastepujacych wzorach R ma wyzej podane znaczenie. Sposób ten polega na tym, ze 2-amino-l, 3, 4-tiadiazol, o wzorze 2, bedacy produktem handlowym, rozpu¬ szcza sie w kwasie octowym, po czym poddaje sie go reakcji bromowania w temperaturze 20° — 60°C, otrzymujac 2-amino-5-bromo-l, 3, 4-tiadia¬ zol o wzorze 3, który rozpuszcza sie w kwasie fosforowym i poddaje reakcji dwuazowanie w temperaturze —10° —10° C przy uzyciu azotynu sodowego, a nastepnie zadaje sie siarczanem mie¬ dziowym i bromkiem sodowym w temperaturze —5° —10° C, otrzymujac 2,5-dwubromo-l, 3, 4,- tiadiazol o wzorze 4, który poddaje sie reakcji z zadana podstawiona amina, na lazni parowej w ciagu 4 — 15 godzin, w srodowisku albo etanolu albo nadmiaru aminy, otrzymujac zadany 2,5-dwu (aminopodstawiony) 1, 3, 4-tiadiazol.W szczególnosci sposobem wedlug wynalazku mozna wytwarzac takie zwiazki, jak 2,5-dwu (cy- kloheksyloamino) — 1, 3, 4-tiadiazol, 2,5-dwu (cy- klopentyloamino)-l,3, 4-tiadiazol 2,5-dwu (N-mety- lopiperazynylo-1) 1, 3, 4-tiadiazol oraz 2,5-dwu (N- -etylopiperazynylo-1) 1,3,4-tiadiazol.Zwiazki wytworzone sposobem wedlug wyna¬ lazku wykazuja aktywnosc przeciwwirusowa wo¬ bec róznych nowirusów.Jednolite hodowle jednowarstwowe ciaglych li¬ nii komórkowych, takich jak HeLa, HEp-2, KB albo L-132, prowadzone w plastikowych plytkach do hodowli komórkowej, zakazono jednym z wi¬ rusów powodujacych schorzenia ukladu oddecho¬ wego zwane zaziebieniem. Do wirusów tych zali¬ cza sie przedstawicieli grupy picornawirusów, w tym rhinowirusy, takie jak typ IB, 2, 5, 14 lub 23, oraz enterowirusy, takie jak Coxsackie A-15 lub A-21. Zaistnienie zjawiska ochrony tkanek przed cytopatogennym dzialaniem wirusów stwie¬ rdzono przy pomocy testu zahamowania tworze¬ nia lysinek przez wirusy. W tescie tym badany zwiazek adsorbowano na krazku bibulowym, po czym krazek ten umieszczono na warstwie zelu agarowego, uzytego do pokrycia jednowarstwowej91555 hodowli komórkowej, wzglednie badany zwiazek .wprowadzano \ do opisanego wyzej zelu agarowe¬ go. Zel agarowy uzywany w tym tescie przygo¬ towywano z podstawowego podloza minimalego E — agle'a, produkcji Grand Island Biological Company, Grand Island, New York, zawierajace¬ go sole Earlela, do którego dodano 0,4°/« Ionaga- ru Nr 2, 0,01°/o dwuetyloaminoetylodekstranu, 0,06% chlorku magnezowego i 2% obj./obj. plodo¬ wej surowicy cielecej.Zainfekowana wirusami jednowarstwowa hodo¬ wle komórkowa wraz ze zwiazkiem badanym in- kubowano w ciagu 3 — 5 dni w wilgotnej atmo¬ sferze zawierajacej 5% dwutlenku wegla, w tem¬ peraturze albo 33°C, albo 37°C, w zaleznosci od rodzaju wirusa. Zdolnosc chronienia tkanek przed zniszczeniem przez wirusy wykazywano po wy- barwieniu pozostalych, niezainfekowanych komó¬ rek, przy pomocy 0,5°/o-owego roztworu fioletu krystalicznego w 20°/o-owym etanolu.Wyniki otrzymane w zbadanych polach podano w ponizszej tablicy: zotynu sodowego w okolo 20 ml wody. Roztwór mieszano w ciagu 15 minut, po czym, przy ener¬ gicznym mieszaniu, dodano do niego powoli o- ziebiony do temperatury 0°C — 5°C roztwór 28 g 6 siarczanu miedziowego i 78 g bromku sodowego w 200 ml wody. Usunieto laznie z lodem i ca¬ losc mieszano w ciagu 2 godzin w temperaturze otoczenia, a nastepnie otrzymana mieszanine wla¬ no do okolo 1600 ml wody i przetrzymano w cia- !0 gu 16 godzin w obnizonej temperaturze. Produkt wydzielono, wysuszono w powietrzu, rozpuszczo¬ no w 125 ml chloroformu i do otrzymanego roz¬ tworu dodano wegiel aktywowany, po czym roz¬ twór przesaczono i przesacz odparowano do su¬ cha pod zmniejszonym cisnieniem, * otrzymujac 21,5 g zóltego 2,5-dwubromo-l, 3, 4-tiadiazolu, o temperaturze topnienia 111° — 112°C.Przyklad III. Otrzymywanie 2,5-dwu (cy- kloheksyloamino)-l, 3, 4-tiadiazolu.Roztwór 29,2 g 0,12 mola, 2,5-dwubromo-l, 3, 4-tiadiazolu i 62 ml, 53,5 g 0,532 mola, cyklohek- syloaminy w 360 ml etanolu, ogrzewano pod Zwiazek 2,5-dwu(c3rkloheksyloamino)- -1.3,4-tiadiazol 2,5-dwu(cyklopentyloamino)- -1,3,4-tiadiazol 2,5-dwu(N-metylopiperazynylo- -l)-l,3,4-tiadi?zol Rinowirusy | 1 + + + + 14 + 23 + -. + + IB 1 + + W tablicy uzyto nastepujace oznaczenia: + = chroni tkanke przed zniszczeniem przez wirus. Poza tym, 2,5-dwucykloheksyloamino-l, 3, 4-tiadiazol wykazuje równiez zdolnosc chronienia tkanek przed zniszczeniem przez wirusy Coxsackie A-15, Coxsackie A-21 i poliomyelitis.Nizej podane przyklady ilustruja wynalazek.Przyklad I. Otrzymywanie 2-amino-5-bromo -1, 3, 4-tiadiazolu. 50 g, 0,5 mola handlowego 2-amino-l, 3, 4-tia¬ diazolu rozpuszczono w 250 ml kwasu octowego, w temperaturze otoczenia. Do otrzymanego roz¬ tworu dodano w jednej porcji 25 ml, 0,5 mola bromu. Temperatura mieszaniny podniosla sie do okolo 55°C, po czym roztwór pozostawiono w ciagu 1 godziny w temperaturze otoczenia, a na¬ stepnie rozcienczono przy pomocy roztworu 40 g octanu sodowego w 400 ml wody. Produkt wy- krystalizowuje bardzo szybko i po 16 godzinach przetrzymywania w obnizonej temperaturze wy¬ dzielono go, przemyto woda i wysuszono, otrzy¬ mujac 80 g 2-amino-5-bromo-l, 3, 4-tiadiazolu, o temperaturze topnienia 176°C.P r z yk l a d II. Otrzymywanie 2,5-dwubromo -1, 3, 4-tiadiazolu. 27 g, 0,15 mola, 2-amino-5- bromo-1, 3, 4-tiadiazolu rozpuszczono w 200 ml 85°/o-owego kwasu fosforowego. Otrzymany roz¬ twór oziebiono do temperatury 5°C i dodano do niego 40 ml stezonego kwasu azotowego, miesza¬ nine oziebiono do temperatury 0°C, po czym, przy mieszaniu i w temperaturze —5°C — 0°C, wkroplono do niej roztwór 11,4 g 0,165 mola, a- chlodnica zwrotna w ciagu 3 3/4 godziny, po czym zadano aktywowanym weglem drzewnym i przesaczono. Przesacz oziebiajac powoli rozcien¬ czono woda do koncowej objetosci 680 ml. Ot¬ rzymana mieszanine pozostawiono w ciagu 16 go¬ dzin w obnizonej temperaturze, po czym wydzie- 40 lono 21,0 g krystalicznego produktu, który roz¬ puszczono w 150 ml goracego etanolu, zadano roz¬ twór 7,5 g aktywowanego wegla drzewnego i przesaczono. Osad na saczku przemyto 35 ml go¬ racego etanolu. Przemywki polaczone z przesa- 45 czem i calosc ogrzano do wrzenia, dodano 105 ml wody i oziebiono, otrzymujac 16,9 g produktu, z którego, po rekrystalizacji z 330 ml mieszaniny : 1 octanu etylu i etanolu, z uzyciem 3 g ak¬ tywowanego wegla drzewnego, otrzymano 10,2 g 50 2,5-dwu (cykloheksyloamino) —1, 3, 4-tiadiazolu, o temperaturze topnienia 202° — 204°C.Przyklad IV. Otrzymywanie 2,5-dwu (cyk- lopentyloamino)-l, 3, 4-tiadiazolu.Roztwór 12,20 g, 0,05 mola, 1,5-dwubromo-l, 3, 55 4-tiadiazolu i 17,03 g, 0,2 mola, cyklopentylo- aminy w 150 ml etanolu ogrzewano pod chlodni¬ ca zwrotna w ciagu 15 godzin. Mieszanine reak- . cyjna odparowano do sucha, do pozostalosci do¬ dano 150 ml wody, mieszano w ciagu 3 godzin, 60 po uplywie tego czasu nierozpuszczalna w wodzie pozostalosc byla ciagle jeszcze mazista. Dodano do niej 50 ml toluenu i mieszano energicznie, a nastepnie przesaczono i osad przemyto 2 razy to¬ luenem, wysuszono i przemyto woda, otrzymujac 05 9,72 g szarawo-brunatnego produktu. Po prze-91 krystalizowaniu go z 30 ml toluenu z uzyciem g aktywowanego wegla drzewnego 8,35 g plami¬ stego brunatnego i brazowego produktu, który poddano rekrystalizacji z mieszaniny 60 ml to¬ luenu i 90 ml heptanu z zageszczeniem do obje¬ tosci okolo 35 ml. Po przemyciu toluenem, a na¬ stepnie 2 razy heksanem, otrzymano 5,26 g 2,§- dwucyklopentyloamino-1, 3, 4-tiadiazolu, w po¬ staci brunatnych krysztalów, o temperaturze to¬ pnienia 169° — 172°C.Przyklad V. Otrzymywanie 2,5-dwu-(N-me- tylopiperazynylo-l)-l, 3, 4-tiadiazolu.Roztwór 18,3 g, 0,075 mola, 2,5-dwubromo-l, 3, 4-tiadiazolu w 60 ml N-metylopiperazyny ogrze- ' wano w lazni parowej w ciagu 4 1/2 godzin. W tym czasie wydzielal sie krystaliczny produkt. Na¬ stepnie mieszanine ogrzewano na lazni parowej w ciagu 1/2 godziny pod zmniejszonym cisnie¬ niem, uzyskanym przy pomocy pompy wodnej.Pozostalosc rozpuszczono w 40 ml wody ogrze¬ wajac, a po uzyskaniu roztworu mieszanine ozie¬ biono i dodano do niej 16 ml 10 normalnego roz¬ tworu wodorotlenku sodowego, po czym pozosta¬ wiono w ciagu 16 godzin. Nastepnie usunieto pod zmniejszonym cisnieniem niewielka czesc rozpu¬ szczalnika, roztwór oziebiono i * wytracony pro¬ dukt odsaczono. Przesacz odparowano, oziebiono i ponownie odsaczono wytracony osad. Oba osa- 555 6 dy polaczono, otrzymujac 17,3 g produktu, któ¬ ry poddano ekstrakcji 40 ml wrzacego etanolu.Otrzymany ekstrakt ogrzano, zadano weglem ak¬ tywowanym, przesaczono i oziebiono, otrzymujac 6,8 g produktu, z którego po przekrystalizowaniu z 20 ml etanolu otrzymano 2,0 g osadu, a z nie¬ go, po kolejnej krystalizacji z 10 ml etanolu, o- trzymano 1,4 g 2,5-dwu (N-metylopiperazynylo-1) 1, 3, 4-tiadiazolu, o temperaturze topnienia 154°C— — 156°C. / PL PL PL PL