PL221490B1 - Pochodne fosfonooksychinazoliny, ich kompozycje farmaceutyczne oraz ich zastosowania - Google Patents

Pochodne fosfonooksychinazoliny, ich kompozycje farmaceutyczne oraz ich zastosowania

Info

Publication number
PL221490B1
PL221490B1 PL377680A PL37768003A PL221490B1 PL 221490 B1 PL221490 B1 PL 221490B1 PL 377680 A PL377680 A PL 377680A PL 37768003 A PL37768003 A PL 37768003A PL 221490 B1 PL221490 B1 PL 221490B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
amino
pyrazol
mmol
difluorophenyl
propyl
Prior art date
Application number
PL377680A
Other languages
English (en)
Other versions
PL377680A1 (pl
Inventor
Nicola Murdoch Heron
Frederic Henri Jung
Georges Rene Pasquet
Andrew Austen Mortlock
Original Assignee
Astrazeneca Ab
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Astrazeneca Ab filed Critical Astrazeneca Ab
Publication of PL377680A1 publication Critical patent/PL377680A1/pl
Publication of PL221490B1 publication Critical patent/PL221490B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07FACYCLIC, CARBOCYCLIC OR HETEROCYCLIC COMPOUNDS CONTAINING ELEMENTS OTHER THAN CARBON, HYDROGEN, HALOGEN, OXYGEN, NITROGEN, SULFUR, SELENIUM OR TELLURIUM
    • C07F9/00Compounds containing elements of Groups 5 or 15 of the Periodic System
    • C07F9/02Phosphorus compounds
    • C07F9/547Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom
    • C07F9/645Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07F9/6509Six-membered rings
    • C07F9/6512Six-membered rings having the nitrogen atoms in positions 1 and 3
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07FACYCLIC, CARBOCYCLIC OR HETEROCYCLIC COMPOUNDS CONTAINING ELEMENTS OTHER THAN CARBON, HYDROGEN, HALOGEN, OXYGEN, NITROGEN, SULFUR, SELENIUM OR TELLURIUM
    • C07F9/00Compounds containing elements of Groups 5 or 15 of the Periodic System
    • C07F9/02Phosphorus compounds
    • C07F9/547Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom
    • C07F9/6558Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom containing at least two different or differently substituted hetero rings neither condensed among themselves nor condensed with a common carbocyclic ring or ring system
    • C07F9/65583Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom containing at least two different or differently substituted hetero rings neither condensed among themselves nor condensed with a common carbocyclic ring or ring system each of the hetero rings containing nitrogen as ring hetero atom
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/66Phosphorus compounds
    • A61K31/661Phosphorus acids or esters thereof not having P—C bonds, e.g. fosfosal, dichlorvos, malathion or mevinphos
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents
    • A61P35/02Antineoplastic agents specific for leukemia
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D403/00Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00
    • C07D403/02Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00 containing two hetero rings
    • C07D403/12Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00 containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D403/00Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00
    • C07D403/14Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00 containing three or more hetero rings
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07FACYCLIC, CARBOCYCLIC OR HETEROCYCLIC COMPOUNDS CONTAINING ELEMENTS OTHER THAN CARBON, HYDROGEN, HALOGEN, OXYGEN, NITROGEN, SULFUR, SELENIUM OR TELLURIUM
    • C07F9/00Compounds containing elements of Groups 5 or 15 of the Periodic System
    • C07F9/02Phosphorus compounds
    • C07F9/547Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom
    • C07F9/6558Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom containing at least two different or differently substituted hetero rings neither condensed among themselves nor condensed with a common carbocyclic ring or ring system

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem niniejszego wynalazku są pewne fosfonooksychinazoliny, ich kompozycje farm aceutyczne oraz ich zastosowania.
Raka (i inne choroby hiperproliferacyjne) cechuje nieograniczony rozrost komórkowy. Wydaje się, że ta utrata normalnej regulacji rozrostu komórek często występuje wskutek genetycznego uszkodzenia szlaków komórkowych, które regulują postęp przez cykl komórkowy.
Uważa się, że cykl komórkowy u eukariontów reguluje uporządkowana kaskada fosforylacji białek. Obecnie zidentyfikowano kilka rodzin kinaz białkowych, które w tej kaskadzie odgrywają role krytyczne. Aktywność wielu z tych kinaz jest w nowotworach ludzkich zwiększona w porównaniu z tkanką normalną. Może to zachodzić albo przez zwiększone poziomy ekspresji białka (na przykład wskutek amplifikacji genu), albo przez zmiany ekspresji koaktywatorów lub białek hamujących.
Pierwszymi zidentyfikowanymi, i najszerzej zbadanymi z tych regulatorów cyklu komórkowego były kinazy cyklinozależne (lub CDKs). Aktywność określonych CDKs w określonych momentach jest zasadniczo istotna zarówno dla inicjacji jak i dla skoordynowanego postępu przez cykl komórkowy. Na przykład, wydaje się, że białko CDK4 reguluje wchodzenie w cykl komórkowy (przejście G0-G1-S) przez fosforylowanie produktu pRb genu glejaka siatkówki. To stymuluje uwalnianie czynnika transkrypcyjnego E2F z pRb, który następnie działa zwiększając transkrypcję genów niezbędnych do wejścia w fazę S. Aktywność katalityczna CDK4 jest stymulowana przez wiązanie z białkiem partnerskim, cykliną D. Jednego z pierwszych dowodów bezpośredniego powiązania między rakiem i cyklem komórkowym dostarczyła obserwacja, że w wielu nowotworach ludzkich gen cykliny D1 był amplifikowany i rosły poziomy białka cykliny D (a stąd rosła aktywność CDK4) (przegląd: Sherr, 1996, Science 274: 1672-1677; Pines, 1995, Seminars in Cancer Biology 6: 63-72). Inne badania (Loda i in., 1997, Nature Medicine 3(2): 231-234; Gemma i in., 1996, International Journal of Cancer 68(5): 605-11; Elledge i in., 1996, Trends in Cell Biology 6; 388-392) wykazały, że ujemne regulatory funkcji CDK są często regulowane w dół lub usuwane w nowotworach ludzkich, co ponownie prowadzi do nieodp owiedniej aktywacji tych kinaz.
Niedawno zidentyfikowano kinazy białkowe, strukturalnie odmienne od rodziny CDK, które odgrywają role krytyczne w regulowaniu cyklu komórkowego, i które także wydają się być ważne w o nkogenezie. Obejmują one nowo zidentyfikowane ludzkie homologi białek Ip11 Drosophila aurora i S. cerevisiae. Trzy ludzkie homologi tych genów Aurora A, Aurora B i Aurora C (znane także jako, odpowiednio, aurora2, auroral i aurora3) kodują kinazy białkowe serynowo-treoninowe regulowane przez cykl komórkowy (streszczenie w publikacji Adams i in., 2001, Trends in Cell Biology. 11(2): 49-54). Wykazują one szczyt ekspresji i aktywności kinazy w etapach G2 i mitozy. Udział ludzkich białek aurora w raku wynika z kilku obserwacji. Gen Aurora A mapuje się na chromosomie 20q13, w rejonie, który często jest amplifikowany w nowotworach ludzkich obejmujących zarówno nowotwory sutka i okrężnicy. Aurora A może być głównym docelowym genem tego amplikonu, gdyż DNA Aurora A amplifikuje się, a mRNA nadmiernie wyraża w ponad 50% pierwotnych ludzkich raków okrężnicy i odbytu. W tych nowotworach poziomy białka Aurora A okazują się ogromnie podwyższone w porównaniu z sąsiednią tkanką normalną. Ponadto, transfekcja fibroblastów gryzoni ludzkim Aurora A prowadzi do transformacji, nadając zdolność do wzrostu w miękkim agarze i tworzenia guzów u myszy nagich (Bischoff i in., 1998, EMBO Journal. 17(11): 3052-3065). Inna praca (Zhou i in., 1998, Nature Genetics. 20(2): 189-93) wykazała, że sztuczna nadmierna ekspresja Aurora A prowadzi do wzrostu liczby centrosomów i wzrostu aneuploidalności, co jest znanym w rozwoju raka zdarzeniem. Dalsze prace wykazały wzrost ekspresji Aurora B (Adams i in., 2001, Chromsoma. 110(2): 65-74) i Aurora C (Kimura i in., 1999, Journal of Biological Chemistry, 274(11): 7334-40) w komórkach nowotworowych w porównaniu z komórkami normalnymi.
Co ważne, wykazano także, że przerwanie ekspresji i działania Aurora A przez potraktowanie ludzkich linii komórek nowotworowych oligonukleotydami antysensownymi (WO 97/22702 i WO 99/37788) prowadzi do zatrzymania cyklu komórkowego i wywiera działanie przeciwrozrostowe w tych liniach komórek nowotworowych. Dodatkowo wykazano, że małocząsteczkowe inhibitory Aurora A i Aurora B mają działanie przeciwrozrostowe w ludzkich komórkach nowotworowych (Keen i in., 2001, Poster #2455, American Association of Cancer Research annual meeting), tak, jak ma selektywne przerwanie ekspresji samego Aurora B przez działanie siRNA (Ditchfield i in., 2003, Journal of Cell Biology, 161(2): 267-280). Wskazuje to, że hamowanie funkcji Aurora A i/lub Aurora B będzie mieć działanie przeciwrozrostowe, które może być przydatne w leczeniu nowotworów ludzkich i innych
PL 221 490 B1 chorób hiperproliferacyjnych. Dalej, hamowanie kinaz Aurora jako podejście terapeutyczne do tych chorób może mieć znaczącą przewagę nad ukierunkowanym na szlaki przekazywania sygnału poprzedzające cykl komórkowy (np. aktywowane przez kinazy tyrozynowe receptorowe czynnika wzrostu takie jak receptor naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) lub inne receptory). Skoro po tych rozbieżnych zdarzeniach sygnałowych ostatecznie następuje cykl komórkowy, to można przewidywać, że terapie ukierunkowane na cykl komórkowy, takie jak hamowanie kinaz Aurora są aktywne we wszystkich rozrastających się komórkach nowotworowych, podczas gdy można przewidywać, że podejścia ukierunkowane na konkretne cząsteczki sygnałowe (np. EGFR) są skuteczne tylko w podzbiorze komórek nowotworowych, które wyrażają te receptory. Uważa się także, że istnieje znaczący „przesłuch” między tymi szlakami przekazywania sygnału, co oznacza, że zahamowanie jednego składnika może zostać skompensowane przez inny.
Jak dotąd do stosowania w hamowaniu rozmaitych kinaz zaproponowano szereg pochodnych chinazoliny. Na przykład, WO 96/09294, WO 96/15118 i WO 99/06378 opisują zastosowanie, jako inhibitorów kinaz tyrozynowych receptorowych, pewnych związków chinazolinowych, które mogą być przydatne w leczeniu chorób proliferacyjnych, a WO 00/21955 ujawnia pewne pochodne chinazoliny jako inhibitory działania VEGF.
Ujawniono także pochodne chinazoliny do stosowania w hamowaniu kinazy Aurora A. WO 02/00649 ujawnia pochodną chinazoliny mającą 5-członowy pierścień heteroaromatyczny, gdzie pierścień stanowi, w szczególności, podstawiony tiazol lub podstawiony tiofen, a wspólnie rozpatrywane zgłoszenie patentowe WO 03/055491 ujawnia pochodne chinazoliny mające ewentualnie podstawiony pierścień pirazolowy. Jednak, mimo związków z WO 02/00649 i WO 03/055491, wciąż istnieje zapotrzebowanie na dalsze związki mające właściwości hamowania kinaz Aurora.
Zgłaszający znaleźli nowe związki, które hamują działania kinaz Aurora, a w szczególności kinazy Aurora A i/lub Aurora B, i które mają pewne właściwości, które czynią je szczególnie przydatnymi do tworzenia leków. W szczególności związki te są przydatne do leczenia chorób proliferacyjnych, takich jak guzy lite i nowotwory hematologiczne, o których wiadomo, że w nich aktywne są kinazy Aurora, a zwłaszcza w chorobach takich jak rak okrężnicy i odbytu, sutka, płuca, stercza, trzustki lub pęcherza i nerki, jak również białaczki i chłoniaki.
Zgodnie z tym aspektem przedmiotem niniejszego wynalazku jest związek, który stanowi diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1 H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]etylu; lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól.
Bardziej korzystny związek według wynalazku stanowi diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]etylu.
Związki według niniejszego wynalazku zostały nazwane przy pomocy programu komputerowego (ACD/Name wersja 6.6 lub ACD Name Batch wersja 6.0).
Sole związków według wynalazku do stosowania w kompozycjach farmaceutycznych będą stanowić sole farmaceutycznie dopuszczalne, ale i inne sole mogą być przydatne do wytwarzania związków według wynalazku i ich soli farmaceutycznie dopuszczalnych. Sole farmaceutycznie dopuszczalne mogą, na przykład, obejmować sole addycyjne z kwasami związków według wynalazku jak zdefiniowano niniejszym, które są dostatecznie zasadowe dla wytworzenia takich soli. Takie sole addycyjne z kwasami obejmują, ale bez ograniczania do tego sole fumaranowe, metanosulfonianowe, chlorowodorkowe, bromowodorkowe, cytrynianowe i maleinianowe oraz sole utworzone z kwasem fosforowym i siarkowym. Ponadto, gdy związki według wynalazku są dostatecznie kwasowe, to sole stanowią sole zasad, a przykłady obejmują, ale bez ograniczania do tego, sól metalu alkalicznego, na przykład sodu lub potasu, sól metalu ziem alkalicznych, na przykład wapnia lub magnezu, lub sól aminy organicznej, na przykład trietyloaminy, etanoloaminy, dietanoloaminy, trietanoloaminy, morfoliny, N-metylopiperydyny, N-etylopiperydyny, dibenzyloaminy lub aminokwasów takich jak lizyna.
Zgodnie z dalszym aspektem przedmiotem wynalazku jest kompozycja farmaceutyczna zawierająca związek według wynalazku, lub jego farmaceutycznie dopuszczalną sól, w połączeniu z farm aceutycznie dopuszczalnym rozcieńczalnikiem lub nośnikiem.
Kompozycje według wynalazku mogą mieć postać przydatną do stosowania doustnego (na przykład jako tabletki, pastylki do ssania, kapsułki twarde lub elastyczne, zawiesiny wodne lub olejowe, emulsje, dyspergujące proszki lub granulat, syropy lub eliksiry), do stosowania miejscowego (na przykład jako kremy, maści, żele, albo wodne lub olejowe roztwory lub zawiesiny), do podawania metodą inhalacji (na przykład jako drobny proszek lub aerozol cieczy), do podawania metodą wdmuchiwania
PL 221 490 B1 (na przykład jako drobny proszek), do podawania pozajelitowego (na przykład jako jałowy roztwór wodny lub olejowy do podawania dożylnego, podskórnego, domięśniowego lub śródmięśniowego albo jako czopek do podawania doodbytniczego).
Kompozycje według wynalazku można otrzymywać konwencjonalnymi procedurami stosując konwencjonalne zaróbki farmaceutyczne znane w stanie techniki. Tak więc, kompozycje przewidziane do stosowania doustnego mogą zawierać, na przykład, jeden lub więcej środków barwiących, słodzących, smakowo-zapachowych i/lub konserwujących.
Przydatne farmaceutycznie dopuszczalne zaróbki dla preparatu tabletki obejmują, na przykład, rozcieńczalniki obojętne takie jak laktoza, węglan sodu, fosforan wapnia lub węglan wapnia, środki ułatwiające granulowanie i rozpad tabletek, takie jak skrobia kukurydziana lub kwas alginowy; środki wiążące takie jak skrobia; środki poślizgowe takie jak stearynian magnezu, kwas stearynowy lub talk; środki konserwujące takie jak p-hydroksybenzoesan etylu lub propylu, i przeciwutleniacze, takie jak kwas askorbinowy. Preparaty tabletek mogą być niepowlekane lub powlekane albo w celu zmodyfikowania ich rozpadu, a następnie wchłaniania składnika aktywnego w przewodzie pokarmowym, albo w celu polepszenia ich trwałości i/lub wyglądu, w obu tych przypadkach przy użyciu konwencjonalnych środków powlekających i procedur znanych w stanie techniki.
Kompozycje do stosowania doustnego mogą mieć postać twardych kapsułek żelatynowych, w których składnik aktywny jest zmieszany z obojętnym rozcieńczalnikiem stałym, na przykład, węglanem wapnia, fosforanem wapnia lub kaolinem, albo elastycznych kapsułek żelatynowych, w których składnik aktywny jest zmieszany z wodą lub olejem takim jak olej arachidowy, parafina ciekła, olej sojowy, olej kokosowy, lub korzystnie oliwa, albo dowolnym innym dopuszczalnym podłożem.
Zawiesiny wodne ogólnie zawierają składnik aktywny w postaci rozdrobnionej razem z jednym lub wieloma środkami zawieszającymi, takimi jak karboksymetyloceluloza sodowa, metyloceluloza, hydroksypropylometyloceluloza, alginian sodu, poliwinylopirolidon, tragakanta i guma arabska; środkami dyspergującymi lub zwilżającymi takimi jak lecytyna lub produkty kondensacji tlenku alkilenu z kwasami tłuszczowymi (na przykład stearynian polioksyetylenu), lub produkty kondensacji tlenku alkilenu z długołańcuchowymi alkoholami alifatycznymi, na przykład heptadekaetylenooksycetanolem, lub produkty kondensacji tlenku alkilenu z częściowymi estrami pochodzącymi od kwasów tłuszczowych i heksytoli takie jak polioksyetylenomonooleinian sorbitolu, lub produkty kondensacji tlenku alkilenu z długołańcuchowymi alkoholami alifatycznymi, na przykład heptadekaetylenooksycetanolem, lub produkty kondensacji tlenku alkilenu z częściowymi estrami pochodzącymi od kwasów tłuszczowych i heksytoli takie jak polioksyetylenomonooleinian sorbitolu, lub produkty kondensacji tlenku alkilenu z częściowymi estrami pochodzącymi od kwasów tłuszczowych i bezwodników heksytoli, na przykład polietylenomonooleinan sorbitanu. Zawiesiny wodne mogą także zawierać jeden lub wiele środków konserwujących (takich jak p-hydroksybenzoesan etylu lub propylu, przeciwutleniaczy (takich jak kwas askorbinowy), środków barwiących, środków smakowo-zapachowych, i/lub środków słodzących (takich jak sacharoza, sacharyna lub aspartam).
Zawiesiny olejowe można przygotowywać zawieszając składnik aktywny w oleju roślinnym (takim jak olej arachidowy, oliwa, olej sezamowy lub olej kokosowy) lub w oleju mineralnym (takim jak parafina ciekła). Zawiesiny olejowe mogą także zawierać środek zagęszczający taki jak wosk pszczeli, parafina twarda lub alkohol cetylowy. W celu wytworzenia smacznego preparatu doustnego można dodać środki słodzące, takie jak zestawione wyżej, oraz środki smakowo-zapachowe. Te kompozycje można konserwować przez dodanie przeciwutleniacza takiego jak kwas askorbinowy.
Dyspergowalne lub liofilizowane proszki i granulaty przydatne do wytwarzania wodnej zawiesiny lub roztworu przez dodanie wody ogólnie zawierają składnik aktywny razem ze środkiem dyspergującym lub zwilżającym, środkiem zawieszającym i jednym lub wieloma środkami konserwującymi. Prz ykładami przydatnych środków dyspergujących lub zwilżających i środków zawieszających są środki już wymienione wyżej. Mogą także być obecne dodatkowe zaróbki takie jak środki słodzące, smakowo-zapachowe i barwiące.
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku mogą także mieć postać emulsji olej w wodzie. Fazę olejową może stanowić olej roślinny, taki jak oliwa lub olej arachidowy, lub olej mineralny, taki jak na przykład parafina ciekła, albo mieszanina dowolnych z nich. Przydatne środki emulgujące mogą stanowić, na przykład, występujące w przyrodzie gumy takie jak guma arabska lub tragakanta, występujące w przyrodzie fosfatydy takie jak lecytyna sojowa, estry lub częściowe estry pochodzące od kwasów tłuszczowych i bezwodników heksytoli (na przykład monooleinian sorbitanu) i produkty
PL 221 490 B1 kondensacji wspomnianych estrów częściowych z tlenkiem etylenu, takie jak polioksyetylenomonool einian sorbitanu. Emulsje także mogą zawierać środki słodzące, smakowo-zapachowe i konserwujące.
Syropy i eliksiry można przygotowywać przy użyciu środków słodzących takich jak gliceryna, glikol propylenowy, sorbitol, aspartam lub sacharoza, i mogą one także zawierać środek łagodzący, konserwujący, smakowo-zapachowy i/lub barwiący.
Kompozycje farmaceutyczne mogą także mieć postać nadających się do wstrzykiwania wodnych jałowych lub olejowych zawiesin, roztworów, emulsji lub układów szczególnych, które mogą być przygotowywane zgodnie ze znanymi procedurami przy użyciu jednego lub wielu z odpowiednich środków dyspergujących lub zwilżających i środków zawieszających, które wymieniono wyżej. Jałowy preparat do wstrzykiwania może także stanowić jałowy, nadający się do wstrzykiwania roztwór lub zawiesina w nietoksycznym pozajelitowo dopuszczalnym rozcieńczalniku lub rozpuszczalniku, na przykład roztwór w glikolu polietylenowym.
Preparaty czopków można wytwarzać przez zmieszanie składnika aktywnego z przydatną niedrażniącą zaróbką, która jest stała w zwykłych temperaturach, ale ciekła w temperaturze odbytu, a zatem stopi się w odbycie z uwolnieniem leku. Przydatne zaróbki obejmują, na przykład, masło kakaowe i glikole polietylenowe.
Preparaty miejscowe, takie jak kremy, maści, żele i roztwory lub zawiesiny wodne lub olejowe, można ogólnie otrzymać przez przygotowanie składnika aktywnego z konwencjonalnym, miejscowo dopuszczalnym, podłożem lub rozcieńczalnikiem przy użyciu konwencjonalnych procedur znanych w stanie techniki.
Kompozycje do podawania przez wdmuchiwanie mogą mieć postać drobnego proszku zawierającego cząstki o przeciętnej średnicy wynoszącej, na przykład, 30 ąm lub o wiele mniej, korzystnie 5 ąm lub mniej, a korzystniej między 5 ąm i 1 ąm, przy czym sam proszek zawiera albo składnik aktywny sam lub rozcieńczony przy użyciu jednego lub wielu fizjologicznie dopuszczalnych nośników, takich jak laktoza. Następnie proszek do wdmuchiwania wygodnie trzyma się w kapsułce zawierającej, na przykład, 1 do 50 mg składnika aktywnego do stosowania przy użyciu urządzenia turbo-inhalatora, takiego, jaki stosuje się do wdmuchiwania znanego środka kromoglikanu sodu.
Kompozycje do podawania przez inhalację mogą mieć postać konwencjonalnego aerozolu pod ciśnieniem dostosowanego do dozowania składnika aktywnego albo jako aerozolu zawierającego rozdrobnioną substancję stałą albo kropelki cieczy. Można stosować konwencjonalne propelenty do aerozoli takie jak lotne węglowodory fluorowane albo węglowodory, a urządzenie aerozolowe dogodnie dostosowuje się do dozowania odmierzonej ilości składnika aktywnego.
Po dalsze informacje o preparatach czytelnika odsyła się do rozdziału 25.2 w tomie 5 Comprehensive Medicinal Chemistry (Corwin Hansch; przewodniczący komitetu redakcyjnego), Pergamon Press 1990.
W dalszym aspekcie przedmiotem wynalazku jest związek według wynalazku, lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól, do stosowania jako lek.
W innym aspekcie przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku według wynalazku lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli, do wytwarzania leku do leczenia choroby, gdzie korzystne jest hamowanie jednej lub więcej kinaz Aurora. W szczególności przewiduje się, że korzystne może być hamowanie kinazy Aurora A i/lub kinazy Aurora B. W korzystnym wariancie wykonania kinazę Aurora stanowi kinaza Aurora B. W innym aspekcie przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku według wynalazku lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli, do wytwarzania leku do leczenia raka okrężnicy i odbytu, sutka lub trzustki. Ponadto przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku według wynalazku lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli do leczenia raka płuca, stercza, lub pęcherza i nerki albo białaczek lub chłoniaków.
Przy wymienionych wyżej zastosowaniach terapeutycznych podawana dawka będzie się zmieniać zależnie od wykorzystywanego związku, trybu podawania, pożądanego leczenia, wskazanego zaburzenia oraz wieku i płci zwierzęcia lub pacjenta. Zatem wielkość dawki będzie można obliczać zgodnie ze znanymi zasadami medycyny.
Związek według wynalazku stosowany do celów terapeutycznych lub profilaktycznych będzie ogólnie podawany tak, że otrzymywać się będzie dawkę dzienną w zakresie, na przykład, 0,05 mg/kg do 50 mg/kg wagi ciała, jeśli trzeba podawaną w dawkach podzielonych. W ogólności niższe dawki będą podawane, gdy wykorzystywana będzie droga pozajelitowa. Tak więc, na przykład, do podawania dożylnego ogólnie stosować się będzie dawkę w zakresie, na przykład, 0,05 mg/kg do 25 mg/kg
PL 221 490 B1 wagi ciała. Podobnie, do podawania przez inhalację stosować się będzie dawkę w zakresie, na przykład, 0,05 mg/kg do 25 mg/kg wagi ciała.
Leczenie zdefiniowane poprzednio może być stosowane jako terapia wyłączna, albo może obejmować, oprócz związku według wynalazku, konwencjonalną chirurgię lub radioterapię lub chemioterapię. Taka chemioterapia może obejmować jedną lub więcej z następujących kategorii środków przeciwnowotworowych:
(i) leki przeciwrozrostowe/przeciwnowotworowe i ich połączenia, jakie są stosowane w onkologii medycznej, takie jak środki alkilujące (na przykład cis-platyna, karboplatyna, cyklofosfamid, iperyt azotowy, melfalan, chlorambucyl, busulfan i nitrozomoczniki); antymetabolity (na przykład antyfoliany takie jak fluoropirymidyny jak 5-fluorouracyl i tegafur, raltitreksed, metotreksat, arabinozyd cytozyny i hydroksymocznik; antybiotyki przeciwnowotworowe (na przykład antracykliny takie jak adriamycyna, bleomycyna, doksorubicyna, daunomycyna, epirubicyna, idarubicyna, mitomycyna-C, daktynomycyna i mitramycyna); środki antymitotyczne (na przykład alkaloidy barwinka jak winkrystyna, winblastyna, windezyna i winorelbina oraz taksoidy jak taksol i taksoter); i inhibitory topoizomerazy (na przykład epipodofilotoksyny jak etopozyd i tenipozyd, amsakryna, topotekan i kamptotecyna);
(ii) środki cytostatyczne, takie jak antyestrogeny (na przykład tamoksyfen, toremifen, raloksyfen, droloksyfen i jodoksyfen), antyandrogeny (na przykład bikalutamid, flutamid, nilutamid i octan cyproteronu), antagonisty LHRH lub agonisty LHRH (na przykład goserelina, leuprorelina i buserelina), progestageny (na przykład octan megestrolu), inhibitory aromatazy (na przykład jak anastrozol, letrozol, worazol i egzemestan) oraz inhibitory 5a-reduktazy, takie jak finasteryd;
(iii) środki, które hamują naciekanie komórek rakowych (na przykład inhibitory metaloproteinaz jak marimastat i inhibitory funkcji receptora aktywatora plazminogenu urokinazy);
(iv) inhibitory funkcji czynników wzrostowych, na przykład takie inhibitory obejmują przeciwciała czynników wzrostowych, przeciwciała receptorów czynników wzrostowych (na przykład przeciwciało anty-erbb2 trastuzumab [Herceptin™] i przeciwciało anty-erbb1 cetuksimab [C225]), inhibitory transferazy farnezylowej, inhibitory kinaz tyrozynowych i inhibitory kinaz serynowo-treoninowych, na przykład inhibitory rodziny naskórkowego czynnika wzrostu (na przykład inhibitory kinaz tyrozynowych rodziny EGFR takie jak N-(3-chloro-4-fluorofenylo)-7-metoksy-6-(3-morfolinopropoksy)chinazolin-4-amina (gefitynib, AZD1839), N-(3-etynylofenylo)-6,7-bis(2-metoksyetoksy)chinazolin-4-amina (erlotynib, OSI-774) i 6-akryloamido-N-(3-chloro-4-fluorofenylo)-7-(3-morfolinopropoksy)chinazolino-4-amina (CI 1033)), na przykład inhibitory rodziny czynników wzrostu pochodzenia płytkowego i na przykład inhibitory rodziny czynników wzrostu hepatocytów;
(v) środki przeciw tworzeniu nowych naczyń, takie jak te, które hamują działanie czynnika wzrostu śródbłonka naczyń, (na przykład przeciwciało przeciw czynnikowi wzrostu endoteliocytów naczyń bewacizumab [AvastinTM], związki takie jak ujawnione w międzynarodowych zgłoszeniach patentowych WO 97/22596, WO 97/30035, WO 97/32856 i WO 98/13354) oraz związki, które działają na zasadzie innych mechanizmów (na przykład linomid, inhibitory funkcji integryny avp3 i angiostatyna);
(vi) środki uszkadzające naczynia, takie jak kombreta-statyna A4 i związki ujawnione w międzynarodowych zgłoszeniach patentowych WO 99/02166, WO 00/40529, WO 00/41669, WO 01/92224, WO 02/04434 i WO 02/08213;
(vii) terapie antysensowne, na przykład te, które są skierowane przeciw celom wymienionym wyżej, takie jak ISIS 2503, gen antysensowny anty-ras;
(viii) podejścia terapii genowej, w tym na przykład podejścia w celu zastąpienia nienormalnych genów takich jak nienormalny p53 lub nienormalny BRCA1 lub BRCA2, podejścia GDEPT (ukierunkowana na geny enzymatyczna terapia prolekowa) takie jak te, które wykorzystują enzymy deaminazę cytozynową, kinazę tymidynową lub nitroreduktazę bakteryjną i podejścia w celu zwiększania tolerancji pacjenta na chemioterapię lub radioterapię takie jak terapia genowa oporności wielolekowej; i (ix) podejścia immunoterapeutyczne, w tym na przykład podejścia ex vivo i in vivo w celu zwiększenia immunogenności komórek nowotworowych pacjenta, takie jak transfekcja cytokinami takimi jak interleukina 2, interleukina 4 lub czynnik stymulacji wzrostu kolonii granulocytów-makrofagów, podejścia w celu zmniejszenia anergii tymocytów, podejścia stosujące transfekowane komórki układu immunologicznego, takie jak komórki dendrytyczne transfekowane cytokinami, podejścia stosujące linie komórek nowotworowych transfekowanych cytokinami i podejścia stosujące przeciwciała anty-idiotypowe.
Ponadto związek według wynalazku może być stosowany w połączeniu z jednym lub wieloma inhibitorami cyklu komórkowego. W szczególności z inhibitorami cyklu komórkowego, które hamują
PL 221 490 B1 bubl, bubR1 lub CDK. Taką terapię skojarzoną można osiągnąć drogą równoczesnego, kolejnego lub oddzielnego dawkowania poszczególnych składników leczenia. Takie produkty skojarzone wykorzystują związki według niniejszego wynalazku w zakresie dawkowania opisanym poprzednio, a inny farmaceutycznie aktywny środek w jego dopuszczonym zakresie dawkowania.
Oprócz ich zastosowania w medycynie terapeutycznej, związki według wynalazku są także przydatne jako narzędzia farmakologiczne przy opracowywaniu i standaryzacji układów testowych in vitro i in vivo do oceny działania inhibitorów aktywności cyklu komórkowego u zwierząt laboratoryjnych takich jak koty, psy, króliki, małpy, szczury i myszy, jako część poszukiwań nowych środków terapeutycznych.
Związki według wynalazku hamują aktywność kinazy serynowo-treoninowej kinaz Aurora, w szczególności Aurora A i/lub Aurora B, a więc hamują cykl komórkowy i rozrost komórek. Te właściwości można oceniać na przykład, stosując jedną lub więcej z procedur przedstawionych poniżej. Nie chcąc krępować się ograniczeniami teoretycznymi, uważa się, że związki według wynalazku mogą działać jako proleki. Na podstawie przedstawionych poniżej procedur (c) i (d) uważa się, że grupa fosfonooksylowa obecna w związkach według wynalazku jest odszczepiana in situ z wytworzeniem grupy hydroksylowej i że takie odszczepianie jest konieczne dla aktywności w tych oznaczeniach.
(a) Test hamowania kinazy Aurora A in vitro
To oznaczenie określa zdolność związku testowego do hamowania aktywności kinazy serynowo-treoninowej. DNA kodujący Aurora A można otrzymać metodą syntezy totalnej genu lub przez klonowanie. Następnie ten DNA można wyrazić w przydatnym układzie ekspresyjnym otrzymując polipeptyd o aktywności kinazy serynowo-treoninowej. W przypadku Aurora A, sekwencję kodującą wydzielono z cDNA metodą reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) i sklonowano do miejsc restrykcyjnych endonukleaz BamH1 i Not1 bakulowirusowego wektora ekspresyjnego pFastBac HTc (GibcoBRL/Life Technologies). Starter 5' PCR zawierał sekwencję rozpoznawaną dla endonukleazy restrykcyjnej BamH1 w kierunku 5' względem sekwencji kodującej Aurora A. To umożliwiło wstawienie genu Aurora A w ramkę z 6 resztami histydyny, obszarem oddzielającym i miejscem rozszczepianym przez proteazę rTEV kodowanym przez wektor pFastBac HTc. Starter 3' PCR zastąpił kodon stop Aurora A dodatkową sekwencją kodującą, a następnie kodonem stop i sekwencją rozpoznawaną dla endonukleazy restrykcyjnej Not1. Ta dodatkowa sekwencja kodująca (5' TAC CCA TAC GAT GTT CCA GAT TAC GCT TCT TAA 3') kodowała sekwencję polipeptydową YPYDVPDYAS. Ta sekwencja, pochodząca z białka hemaglutyny grypy, jest często stosowana jako sekwencja znacznika epitopowego, która m oże być zidentyfikowana przy użyciu swoistych przeciwciał monoklonalnych. Zatem wektor rekombinacyjny pFastBac kodował białko Aurora A znaczone na N-końcu przez 6 his, znaczone na C-końcu epitopem hemaglutyny grypy. Szczegóły sposobów składania rekombinowanych cząsteczek DNA można znaleźć w podręcznikach, na przykład Sambrook i in., 1989, Molecular Cloning - A Laboratory Manual, wydanie 2, Cold Spring Harbor Laboratory Press oraz Ausubel i in., 1999, Current Protocols in Molecular Biology, John Wiley and Sons Inc.
Wytwarzanie rekombinowanego wirusa można przeprowadzić zgodnie z procedurą producenta GibcoBRL. W skrócie, wektor pFastBac-1 niosący gen Aurora A transformowano do komórek E. coli DH10Bac zawierających genom bakulowirusa (bakmid DNA) i przez zdarzenie transpozycji w komórkach, region wirusa pFastBac zawierający gen oporności na gentamycynę i gen Aurora A obejmujący promotor polihedryny bakulowirusa transponowano bezpośrednio do DNA bakmidu. Dzięki selekcji na gentamycynie, kanamycynie, tetracyklinie i X-gal, otrzymane białe kolonie powinny zawierać rekombinowany DNA bakmidu kodujący Aurora A. DNA bakmidu ekstrahowano z hodowli na małą skalę kilku białych kolonii BH10Bac i transfekowano do komórek Spodoptera frugriperda Sf21 rosnących na pożywce TC100 (GibcoBRL) zawierającej 10% surowicy przy użyciu reagenta CellFECTIN (GibcoBRL) zgodnie z instrukcją producenta. Cząstki wirusa zebrano przez zebranie pożywki do hodowli komórkowej po 72 godzinach od transfekcji. 0,5 ml pożywki użyto do zainfekowania 100 ml hodowli zawiesinowej Sf21s zawierającej 1 x 107 komórek/ml. Pożywkę do hodowli komórkowej zebrano po 48 godzinach od infekcji i oznaczono miano wirusa przy użyciu normalnej procedury oznaczenia łysinek. Materiał podstawowy wirusa stosowano do infekowania komórek Sf9 i „High 5” przy wielokrotności infekcji (MOI) równej 3 dla zapewnienia wyrażenia rekombinowanego białka Aurora A.
W celu wyrażenia na dużą skalę aktywności kinazy Aurora A, komórki owadzie Sf21 hodowano w temperaturze 28°C w pożywce TC100 uzupełnionej 10% surowicy płodowej cielęcej (Viralex) i 0,2%
F68 Pluronic (Sigma) na urządzeniu wałkowym Wheaton przy 3 obr./min. Gdy gęstość komórek osiągnęła 1,2 x 106 komórek ml-1, zostały zainfekowane pochodzącym z jednej łysinki rekombinowanym
PL 221 490 B1 wirusem Aurora A przy wielokrotności infekcji równej 1 i zebrane po 48 godzinach. Wszystkie następne etapy oczyszczania prowadzono w temperaturze 4°C. Zamrożone pastylki komórek owadzich zawierające łącznie 2,0 x 108 komórek rozmrożono i rozcieńczono buforem do lizy (25 mM HEPES (kwasu N-[2-hydroksyetylo]piperazyno-N'-[2-etanosulfonowego]) o pH 7,4 w temperaturze 4°C, 100 mM KCl, 25 mM NaF, 1 mM Na3VO4, 1 mM PMSF (fluorku fenylometylosulfonylu), 2 mM 2-merkaptoetanolu, 2 mM imidazolu, 1 pg/ml aprotyniny, 1 pg/ml pepstatyny, 1 pg/ml leupeptyny), stosując 1,0 ml na 3 x 107 komórek. Lizę przeprowadzono przy użyciu homogenizatora Dounce, po czym lizat wirowano przy 41000 g przez 35 minut. Odessany supernatant wpompowano na kolumnę chromatograficzną o średnicy 5 mm zawierającą agarozę z 500 pl Ni NTA (kwasu nitrylotrioctowego) (Qiagen, nr produktu 250), którą wstępnie równowagowano w buforze do lizy. Poziom odniesienia absorbancji UV dla eluenta osiągnięto po przemyciu kolumny przy użyciu 12 ml bufora do lizy, a następnie 7 ml bufora do przemywania (25 mM HEPES pH 7,4 w temperaturze 4°C, 100 mM KCl, 20 mM imidazolu, 2 mM 2-merkaptoetanolu). Związane białko Aurora A eluowano z kolumny przy użyciu bufora do eluowania (25 mM HEPES pH 7,4 w temperaturze 4°C, 100 mM KCl, 400 mM imidazolu, 2 mM 2-merkaptoetanolu). Zebrano eluowaną frakcję (2,5 ml) odpowiadającą pikowi absorbancji UV. Eluowaną frakcję, zawierającą aktywną kinazę Aurora A, dializowano wyczerpująco wobec bufora do dializy (25 mM HEPES pH 7,4 w temperaturze 4°C, 45% gliceryny (obj.), 100 mM KCl, 0,25% Nonidet P40 (obj.), 1 mM ditiotreitolu).
Każdą nową partię enzymu Aurora A miareczkowano w oznaczeniu przez rozcieńczenie rozcieńczalnikiem enzymu (25 mM Tris-HCl pH 7,5, 12,5 mM KCl, 0,6 mM DTT). Dla typowej partii, enzym podstawowy rozcieńcza się 1 do 666 rozcieńczalnikiem enzymu i na każdą studzienkę testową stosuje się 20 pl rozcieńczonego enzymu. Związki testowe (w stężeniu 10 mM w dimetylosulfotlenku (DMSO) rozcieńczano wodą i 10 pl rozcieńczonego związku przenoszono do studzienek na płytkach testowych. Studzienki kontrolne „całkowite” i „puste” zamiast związku zawierały 2,5% DMSO. Dwadzieścia mikrolitrów świeżo rozcieńczonego enzymu dodawano do wszystkich studzienek, oprócz studzienek „pustych”. Dwadzieścia mikrolitrów rozcieńczalnika enzymu dodawano do studzienek „pustych”. Następnie dwadzieścia mikrolitrów mieszanki reakcyjnej (25 mM Tris-HCl, 78,4 mM KCl,
2,5 mM NaF, 0,6 mM ditiotreitolu, 6,25 mM MnCl2, 6,25 mM ATP, 7,5 mM substratu peptydowego [biotyna-LRRWSLGLRRWSLGLRRWSLGLRRWSLG]) zawierającej 0,2 pCi [y33P]ATP (Amersham Pharmacia, aktywność właściwa > 2500 Ci/mmol) dodawano do wszystkich studzienek testowych w celu rozpoczęcia reakcji. Płytki inkubowano w temperaturze pokojowej przez 60 minut. W celu zatrzymania reakcji do wszystkich studzienek dodawano 100 pl 20% obj. kwasu ortofosforowego. Substrat peptydowy wychwytywano na dodatnio naładowanej macie filtracyjnej z nitrocelulozy P30 (Whatman) stosując urządzenie zbierające do płytek o 96 studzienkach (TomTek), a następnie ozna33 czano włączenie P przy użyciu licznika Beta do płytek. Wartości porównawcze „puste” (bez enzymu) i „całkowite” (bez związku) stosowano do określania zakresu rozcieńczeń związku testowego, który dawał 50% hamowanie aktywności enzymu. Związki według wynalazku wykazały aktywność w tym teście.
(b) Test hamowania kinazy Aurora B in vitro
To oznaczenie określa zdolność związku testowego do hamowania aktywności kinazy seryn owo-treoninowej. DNA kodujący Aurora B można otrzymać metodą syntezy totalnej genu lub przez klonowanie. Następnie ten DNA można wyrazić w przydatnym układzie ekspresyjnym otrzymując polipeptyd o aktywności kinazy serynowo-treoninowej. W przypadku Aurora B, sekwencję kodującą wydzielono z cDNA metodą reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) i sklonowano do układu pFastBac w sposób podobny do opisanego wyżej dla Aurora A (tj. w celu bezpośredniego wyrażenia znaczonego 6 histydynami białka Aurora B).
W celu wyrażenia na dużą skalę aktywności kinazy Aurora B, komórki owadzie Sf21 hodowano w temperaturze 28°C w pożywce TC100 uzupełnionej 10% surowicy płodowej cielęcej (Viralex) i 0,2% F68 Pluronic (Sigma) na urządzeniu wałkowym Wheaton przy 3 obr./min. Gdy gęstość komórek osiągnęła 1,2 x 106 komórek ml-1, zostały zainfekowane pochodzącym z jednej łysinki rekombinowanym wirusem Aurora B przy wielokrotności infekcji równej 1 i zebrane po 48 godzinach. Wszystkie następne etapy oczyszczania prowadzono w temperaturze 4°C. Zamrożone pastylki komórek owadzich zawierając łącznie 2,0 x 108 komórek rozmrożono i rozcieńczono buforem do lizy (50 mM HEPES (kwasu N-[2-hydroksyetylo]piperazyno-N'-[2-etanosulfonowego]) o pH 7,5 w temperaturze 4°C, 1 mM Na3VO4, 1 mM PMSF (fluorku fenylometylosulfonylu), 1 mM ditiotreitolu, 1 pg/ml aprotyniny, 1 pg/ml pepstatyny, 1 pg/ml leupeptyny), stosując 1,0 ml na 2 x 107 komórek. Lizę przeprowadzono przy
PL 221 490 B1 użyciu homogenizatora ultradźwiękowego, po czym lizat wirowano przy 41000 g przez 35 minut. Odessany supernatant wpompowano na kolumnę chromatograficzną o średnicy 5 mm zawierającą 1,0 ml sefarozy CM Fast Flow (Amersham Pharmacia Biotech), którą wstępnie równowagowano w buforze do lizy. Poziom odniesienia absorbancji UV dla eluenta osiągnięto po przemyciu kolumny przy użyciu 12 ml bufora do lizy, a następnie 7 ml bufora do przemywania (50 mM HEPES pH 7,4 w temperaturze 4°C, 1 mM ditiotreitolu). Związane białko Aurora B eluowano z kolumny przy użyciu gradientu bufora do eluowania (50 mM HEPES pH 7,4 w temperaturze 4°C, 0,6 M NaCl, 1 mM ditiotreitolu, od 0% bufora do eluowania do 100% bufora do eluowania w ciągu 15 minut przy szybkości przepływu 0,5 ml/min). Zebrano eluowane frakcje (1,0 ml) odpowiadające pikowi absorbancji UV. Eluowane frakcje dializowano wyczerpująco wobec bufora do dializy (25 mM HEPES pH 7,4 w temperaturze 4°C, 45% gliceryny (obj.), 100 mM KCl, 0,05% (obj.) IGEPAL CA630 (Sigma Aldrich), 1 mM ditiotreitolu). Dializowane frakcje oznaczano na aktywność kinazy Aurora B.
Każdą nową partię enzymu Aurora B miareczkowano w oznaczeniu przez rozcieńczenie rozcieńczalnikiem enzymu (25 mM Tris-HCl pH 7,5, 12,5 mM KCl, 0,6 mM DTT). Dla typowej partii, enzym podstawowy rozcieńcza się 1 do 40 rozcieńczalnikiem enzymu i na każdą studzienkę testową stosuje się 20 ąl rozcieńczonego enzymu. Związki testowe (w stężeniu 10 mM w dimetylosulfotlenku (DMSO) rozcieńczano wodą i 10 ąl rozcieńczonego związku przenoszono do studzienek na płytkach testowych. Studzienki kontrolne „całkowite” i „puste” zamiast związku zawierały 2,5% DMSO. Dwadzieścia mikrolitrów świeżo rozcieńczonego enzymu dodawano do wszystkich studzienek, oprócz studzienek „pustych”. Dwadzieścia mikrolitrów rozcieńczalnika enzymu dodawano do studzienek „pustych”. Następnie dwadzieścia mikrolitrów mieszanki reakcyjnej (25 mM Tris-HCl, 78,4 mM KCl,
2,5 mM NaF, 0,6 mM ditiotreitolu, 6,25 mM MnCl2, 37,5 mM ATP, 25 ąM substratu peptydowego [biotyna-LRRWSLGLRRWSLGLRRWSLGLRRWSLG]) zawierającej 0,2 ąCi [y33P]ATP (Amersham Pharmacia, aktywność właściwa > 2500 Ci/mmol) dodawano do wszystkich studzienek testowych w celu rozpoczęcia reakcji. Płytki inkubowano w temperaturze pokojowej przez 60 minut. W celu zatrzymania reakcji do wszystkich studzienek dodawano 100 ąl 20% obj. Substrat peptydowy wychwytywano na dodatnio naładowanej macie filtracyjnej z nitrocelulozy P30 (Whatman) stosując urządzenie zbierające do płytek o 96 studzienkach (TomTek), a następnie oznaczano włączenie P przy użyciu licznika Beta do płytek. Wartości porównawcze „puste” (bez enzymu) i „całkowite” (bez związku) stosowano do określania zakresu rozcieńczeń związku testowego, który dawał 50% hamowanie aktywności enzymu. Związki według wynalazku wykazały aktywność w tym teście.
(c) Oznaczenie rozrostu komórek in vitro
To i inne oznaczenia można stosować w celu określenia zdolności związku testowego do hamowania wzrostu przylegających ssaczych linii komórkowych, na przykład linii komórkowej ludzkiego nowotworu SW620 (ATCC CCL-227). To oznaczenie określa zdolność związku testowego do hamowania włączania analogu tymidyny, 5'-bromo-2'-deoksy-urydyny (BrdU) do DNA komórkowego. SW620 lub inne przylegające komórki typowo wysiano w ilości 1 x 10 komórek na studzienkę w pożywce L-15 media (GIBCO) plus 5% płodowej surowicy cielęcej, 1% L-glutaminy (100 ąl/studzienkę) w hodowli tkankowej na potraktowanych płytkach o 96 studzienkach (Costar) i zostawiono do przylgnięcia przez noc. Następnego dnia do komórek dodano związek (rozcieńczony z roztworu podstawowego 10 mM stock w DMSO przy użyciu L-15 (z 5% FCS, 1% L-glutaminy). Na każdej płytce zawierano nietraktowane studzienki kontrolne oraz studzienki zawierające związek, o którym wiadomo, że daje 100% hamowanie włączania BrdU. Po upływie 48 godzin w obecności/nieobecności związku testowego określano zdolność komórek do włączania BrdU w okresie 2 godzin znakowania przy użyciu zestawu ELISA Boehringer (Roche) Cell Proliferation BrdU (nr katalogowy 1647229) zgodnie ze wskazówkami producenta. W skrócie, do każdej studzienki dodawano 15 ąl odczynnika znakującego BrdU (rozcieńczonego 1:100 w pożywce L-15, 5% FCS, 1% L-glutaminy) i płytkę zawracano do nawilżonego inkubatora (+5% CO2) w 37°C przez 2 godziny. Po upływie 2 godzin odczynnik znakujący usunięto przez dekantację i stukanie płytką na ręczniku papierowym. Dodano roztwór FixDenat (50 ąl na studzienkę) i płytki inkubowano w temperaturze pokojowej przez 45 minut z wytrząsaniem. Roztwór FixDenat usunięto przez dekantację i stukanie odwróconą płytką na ręczniku papierowym. Następnie płytkę przemyto raz solanką zbuforowaną fosforanem (PBS) i dodano 100 ąl/studzienkę roztworu przeciwciała anty-BrdU-POD (rozcieńczonego 1:100 w buforze do rozcieńczania przeciwciała). Następnie płytkę inkubowano w temperaturze pokojowej z wytrząsaniem przez 90 minut. Niezwiązane przeciwciało anty-BrdU-POD usunięto przez dekantację i przemycie płytki 4 razy przy użyciu PBS, a następnie odciśnięcie do sucha. Dodano roztwór substratu TMB (100 ąl/studzienkę) i inkubowano
PL 221 490 B1 przez w przybliżeniu 10 minut w temperaturze pokojowej z wytrząsaniem, aż widoczna stała się zmiana barwy. Gęstość optyczną studzienek oznaczano przy długości fali 690 nm, stosując czytnik do płytek Titertek Multiscan. Wartości dla studzienek potraktowanych związkiem, nietraktowanych oraz kontrolnych o 100% hamowania stosowano do określania zakresu rozcieńczeń związku testowego, który dawał 50% hamowanie włączania BrdU. Związki według wynalazku wykazały aktywność w tym teście.
(d) Oznaczenie analizy cyklu komórkowego in vitro
To oznaczenie określa zdolność związku testowego do zatrzymania komórek w określonych fazach cyklu komórkowego. W tym oznaczeniu można stosować wiele różnych linii komórek ssaczych i komórki SW620 są zawarte tu jako przykład. Komórki SW620 wysiano w ilości 7 x 10 komórek na kolbę T25 (Costar) w 5 ml L-15 (5% FCS, 1% L-glutaminy). Następnie kolby then inkubowano przez noc w nawilżonym inkubatorze w 37°C z dodatkiem 5% CO2. Następnego dnia, do kolby dodano 5 ąl L-15 (5% FCS, 1% L-glutaminy) zawierającej odpowiednie stężenie związku testowego rozpuszczonego w DMSO. Zawarto także studzienki kontrolne bez związku (0,5% DMSO). Następnie komórki inkubowano przez określony czas (24 godziny) ze związkiem. Po tym czasie pożywki odessano znad komórek i przemyto je przy użyciu 5 ml wcześniej ogrzanej (37°C) jałowej PBSA, po czym oddzielono od kolby metodą szybkiej inkubacji z trypsyną, a następnie ponownie zawieszono w 5 ml 1% albuminy surowicy bydlęcej (BSA, Sigma-Aldrich Co.) w jałowej PBSA. Następnie próbki wirowano przy 2200 obr./min przez 10 minut. Supernatant odessano, zatrzymując 200 ąl roztworu PBS/BSA. Pastylkę ponownie zawieszono w tych 200 ąl roztworu przez pipetowanie 10 razy w celu uzyskania zawiesiny pojedynczych komórek. Jeden mililitr oziębionego na lodzie 80% etanolu powoli dodano do każdej zawiesiny komórek i próbki przechowywano w temperaturze -20°C przez noc lub aż do momentu, kiedy były potrzebne do barwienia. Komórki pastylkowano przez wirowanie, odessano etanol i pastylki ponownie zawieszono w 200 ąl PBS zawierającej 100 ąg/ml RNAzy (Sigma Aldrich) i 10 ąg/ml jodku propidiowego (Sigma Aldrich). Zawiesiny komórek inkubowano w temperaturze 37°C przez 30 min, dodano dalsze 200 ąl PBS i próbki przechowywano w ciemności w temperaturze 4°C przez noc.
Następnie każdą próbkę dziesięciokrotnie wciągano do strzykawki przy użyciu igły nr 21. Następnie próbki przeniesiono do probówek LPS i analizowano zawartość DNA w komórce metodą sortowania komórek aktywowanego przez fluorescencję (FACS) przy użyciu cytometru przepływowego FACScan (Becton Dickinson). Typowo dokonywano 30000 zliczeń i rejestrowano przy użyciu oprogramowania CellQuest wersja 1.1 (Verity Software). Rozkład cyklu komórkowego populacji obliczano przy użyciu oprogramowania Modfit (Verity Software) i wyrażano jako procent komórek zawierających DNA 2N (G0/G1), 2N-4N (faza S) i 4N (G2/M). Związki według wynalazku wykazały aktywność w tym teście.
Wynalazek zostanie obecnie zilustrowany w następujących nieograniczających go przykładach, w których, gdzie to właściwe, można stosować normalne techniki znane specjaliście oraz techniki analogiczne do opisanych w tych Przykładach, i w których, o ile nie podano inaczej:
(i) odparowania prowadzono na wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem, a procedury przerobu wykonywano po usunięciu przez odsączenie resztek substancji stałych takich jak środki suszące;
(ii) operacje wykonywano w temperaturze otoczenia, typowo w zakresie 18-25°C i w powietrzu, o ile nie stwierdzono inaczej, lub o ile specjalista nie pracowałby pod osłoną atmosfery gazu obojętn ego takiego jak argon;
(iii) chromatografię kolumnową (procedura błyskawiczna) i średniociśnieniową chromatografię cieczową (MPLC) prowadzono na krzemionce Merck Kieselgel (Art. 9385);
(iv) wydajności są podane tylko dla ilustracji, i niekoniecznie są to najwyższe wydajności możl iwe do osiągnięcia;
(v) struktury produktów końcowych ogólnie potwierdzano technikami jądrowego (ogólnie protonowego) rezonansu magnetycznego (NMR) i spektroskopii masowej; wartości przesunięć chemicznych protonowego rezonansu magnetycznego mierzono w deuterowanym dimetylosulfotlenku (DMSO d6) (o ile nie podano inaczej) w skali delta (ppm w stronę malejącego pola od tetrametylosilanu) przy użyciu jednego z następujących czterech przyrządów:
- spektrometr Varian Gemini 2000 pracujący przy mocy pola 300 MHz
- spektrometr Bruker DPX300 pracujący przy mocy pola 300 MHz
- spektrometr JEOL EX 400 pracujący przy mocy pola 400 MHz
- spektrometr Bruker Avance 500 pracujący przy mocy pola 500 MHz
PL 221 490 B1
Wielokrotności pików pokazano jak następuje: s, singlet; d, dublet; dd, dublet dubletów; t, tryplet; q, kwartet; qu, kwintet; m, multiplet; br s, szeroki singlet.
(vi) syntezy automatyczne wykonywano przy użyciu robota Zymate XP, dodając roztwory przy użyciu Zymate Master Laboratory Station i mieszając przy użyciu Stem RS5000 Reacto-Station w temperaturze 25°C;
(vii) przerób i oczyszczanie mieszanin reakcyjnych z syntez automatycznych prowadzono jak następuje: odparowania prowadzono pod zmniejszonym ciśnieniem przy użyciu Genevac HT 4; chromatografię kolumnową prowadzono przy użyciu albo układu Anachem Sympur MPLC na krzemionce, stosując kolumny o średnicy 27 mm wypełnione krzemionką Merck (60 ąm, 25 g); struktury produktów końcowych potwierdzano metodą LCMS na układzie Waters 2890/ZMD Micromass stosując następujące warunki, a czasy retencji (RT) podawane są w minutach:
Kolumna: Rozpuszczalnik A: Rozpuszczalnik B: Rozpuszczalnik C: Szybkość przepływu: Czas przebiegu: Długość fali:
Detektor masowy: Objętość nastrzyku:
Waters Symmetry C18 3,5 ąm 4,6 x 50 mm H2O CH3CN metanol + 5% HCOOH
2,5 ml/min minut przy trwającym 4,5 minuty gradiencie od 0-100% C 254 nm, szerokość pasma 10 nm ZMD Micromass
0,005 ml (viii) Analityczną LCMS dla związków, które nie zostały wytworzone metodą syntezy automatycznej, prowadzono na układzie Waters Alliance HT, stosując następujące warunki, a czasy retencji (RT) podawane są w minutach:
Kolumna: Rozpuszczalnik A: Rozpuszczalnik B: Rozpuszczalnik C: Szybkość przepływu: Czas przebiegu:
Kolumna: Rozpuszczalnik A: Rozpuszczalnik B: Szybkość przepływu: Czas przebiegu: Długość fali: Objętość nastrzyku: Detektor masowy:
2,0 mm x 5 cm Phenomenex Max-RP 80A woda acetonitryl metanol/1% kwasu mrówkowego lub woda/1% kwasu mrówkowego
1,1 ml/min minut przy trwającym 4,5 minuty gradiencie od 0-95% B + stałej zawartości 5% rozpuszczalnika C
Długość fali: 254 nm, szerokość pasma 10 nm
Objętość nastrzyku: 0,005 ml
Detektor masowy: Micromass ZMD (ix) Preparatywną wysokosprawną chromatografię cieczową (HPLC) prowadzono
- albo na przyrządzie Waters do preparatywnej LCMS, przy czasach retencji (RT) mierzonych w minutach:
β-basic Hypercil (21 x 100 mm) 5 ąm woda/0,1% węglanu amonu acetonitryl ml/min minut przy trwającym 7,5 minuty gradiencie od 0-100% B
254 nm, szerokość pasma 10 nm
-1,5 ml
Micromass ZMD
- albo na przyrządzie Gilson do preparatywnej HPLC, przy czasach retencji (RT) mierzonych w minutach:
mm x 15 cm Phenomenex Luna2 C18 woda + 0,2% kwasu trifluorooctowego, acetonitryl + 0,2% kwasu trifluorooctowego 21 ml/min minut przy rozmaitych trwających 10 minut gradientach od 5-100% B
254 nm, szerokość pasma 10 nm
0,1-4,0 ml (x) związki pośrednie ogólnie nie były w pełni charakteryzowane, a czystość oceniano metodą chromatografii cienkowarstwowej (TLC), HPLC, analizy widm w podczerwieni (IR), MS lub NMR.
Kolumna: Rozpuszczalnik A: Rozpuszczalnik B: Szybkość przepływu: Czas przebiegu: Długość fali: Objętość nastrzyku:
PL 221 490 B1
Wytwarzanie związków według niniejszego wynalazku jest opisane w Przykładzie 39. Poszczególne etapy wytwarzania są analogiczne do opisanych w Przykładach 1, 6c, 6d, 28f i 37a. Przykłady inne niż Przykład 39 mają ilustrować stosowaną metodologię wytwarzania, ale opisane w nich związki nie są objęte zakresem niniejszego wynalazku. Wytworzone związki są zestawione w następujących tabelach, w których * oznacza punkt przyłączenia grup w tabeli do wzoru ogólnego powyżej tabeli. Struktura wolnej zasady związku według niniejszego wynalazku określona jest w pozycji 39 w Tabeli 3 poniżej.
PL 221 490 B1
7 ° ο * 'Ρ Ν Η° OH y 2,3-difluorofenylo
8 °« χΟΗ Η0'Ρ'°^η'* Ϋ 3,5-difluorofenylo
9 ,ΟΗ ΗΟ-ρ t X 0 Ν S 3,5-difluorofenylo
10 * Ν—\ ΗΟχ /-' f~~ οΛ0 ΟΗ 3-fluorofenylo
11 Η°ν°^Ν^ °Ζ 'θΗ 3-fluorofenylo
12 0* ,ΟΗ ηΛα) *— jg \ * 3-fluorofenylo
13 «3 Ζ’'0 0 = 0, ΟΗ 2,3-difluorofenylo
14 ΟΗ χ* 0=P i—Ν HO 0—' -= 3,5-difluorofenylo
15 ΟΗ * 1 „0H · 0=Ρ /—Ν 2,3-difluorofenylo
16 ρ-0 ν 0 ΟΗ 2,3-difluorofenyło
PL 221 490 B1
17 HO OH * \ / f 0=py _/~N / 2,3-difluorofenylo
18 0 n .P NH H° OH t 3-fluorofenylo
19 OH z*. 0=Px i—N HO 0—' 2,3-difluorofenylo
20 * N—F /-/ '-—F HOk 0 f >P, 0 OH 3-fluorofenylo
21 HC\ ,OH / O=P_ y—N o—' 2,3-difluorofenylo
22 N-<^y> 0 OH ?- \\ / / P-0 ho' 2,3-difluorofenylo
23 N— HO /-' 'p-o h \ 0 OH 2,3-difluorofenylo
24 N—<] H0\ /-ΐ p-o tt \ 0 OH 3-fluorofenylo
25 fe OH ,—n' Λ ' / \ p-o—7 > H0 <1 2,3-difluorofenylo
26 * HO η ^P 0 ' OH 3-fluorofenylo
PL 221 490 B1
Związek Rx RY
27 H<K ζΡχ0 ά HO \ Mr 2,3-difluorofenylo
T a b e l a 3
Związek Rx RY
28 0 HO^ '/ Px ( Ck /* HO '--'N 2Λ 3-difluorofenylo
29 OH * i „OH - O=P z— N 0^/ _ 2,3-difluorofenylo
30 HO^ /\X -- * „P—0 N HO II Λ 0 H 2,3-difluorofenylo
31 ho'’0—·Vn‘ o 2,3-difluorofenylo
PL 221 490 B1
32 V°r$ ΠΟ oh </ 2, 3-difluorofenylo
33 * 0 -1 \ II / / HO-P-O f 1 OH 2,3-difluorofenylo
34 •k S JO HO-P-O -' 1 OH 2, 3-difluorofenylo
35 /n~O HO, /- p-o •t \ 0 OH 2,3-difluorofenylo
36 HO 'QH k/ 2,3~difluorofenylo
37 ν-Ύ< H°' '0H </ 3-fluorofenylo
38 HO /- 'p-o *ł \ 0 OH 3-fluorofenylo
39 HOX P Ρ-χ HO 3-fluorofenylo
40 h°s * .j>P Λ 0 ' H OH 3-fluorofenylo
PL 221 490 B1
41 * \ Ν-χ ° 0 HO—R—0 1 i OH ' 3-fluorofenylo
42 k 'ρ' Γ > Η0 ΟΗ 3-fluorofenylo
43 * HO-Ρ—0 ' 1 ΟΗ 3-fluorofenylo
44 ΗΟ^ '/° 'Ρ\/\ ΗΟ Ν ΜθΟ^0 3-fluorofenylo
T a b e l a 4
Z W1 c(Z€? Ic Rx RY
45 * \ ——L H / 7 / HO-P-O ' 1 OH 2,3-difluorofenylo
46 0 HOX '» p JO 's. 1 Ck /x Χ-* HO 2, 3-difluorofenylo
PL 221 490 B1
47 Y O 2,3-difluorofenylo
48 * N — o t—7 II / HO—P~O 1 OH 2,3-difluorofenylo
49 HO 'QH 2,3-difluorofenylo
T a b e l a 5
Związek Rx ry
50 \ N—\ 0 y-/ \ 1! / HO-P-0 1 OH 3-fluorofenylo
P r z y k ł a d 1
Wytwarzanie związku 1 w Tabeli 1 - diwodorofosforan {1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]piperydyn-4-ylo}metylu
Fosforan di(tert-butylu) {1 -[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]piperydyn-4-ylo}metylu (400 mg, 0,53 mmol) zawieszono w dioksanie (20 ml) i potraktowano roztworem kwasu solnego (4,0 N) w dioksanie (795 ąl, 3,18 mmol) w temperaturze otoczenia przez 15 godzin. Substancję stałą zebrano przez odsączenie, przemyto dioksanem, wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 50°C, otrzymując związek 1 w Tabeli 1 (360 mg, 94% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, AcOD): 8,88 (s, 1H), 8,27 (s, 1H), 7,61 (m, 1H), 7,35 (m, 3H), 6,84 (m, 1H), 6,81 (s, 1H), 4,28 (m, 2H), 3,98 (s, 3H), 3,83 (s, 2H), 3,75 (t, 2H), 3,58 (d, 2H), 3,26 (m, 2H), 3,26 (m, 2H), 2,32 (m, 2H), 1,85 (m, 3H), 1,54 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 644,5 (M+H)+.
Fosforan di(tert-butylu) (1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]piperydyn-4-ylo}metylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Mieszaninę 4-benzyloksy-3-metoksybenzaldehydu (157 g, 649 mmol), octanu sodu (106 g,
1,29 mol), chlorowodorku hydroksyloaminy (90 g, 1,29 mol) i kwasu octowego (500 ml) ogrzewano
PL 221 490 B1 w temperaturze wrzenia przez 21 godzin. Odparowano rozpuszczalnik i do pozostałości dodano lód z wodą (1000 ml), otrzymując kleistą substancję stałą. Mieszaninę zobojętniono wodnym roztworem wodorotlenku sodu, po czym ekstrahowano dichlorometanem (2 x 500 ml). Roztwór organiczny przemyto 1,0 N roztworem wodorotlenku sodu (100 ml), solanką (100 ml), a następnie osuszono nad siarczanem magnezu. Odparowanie rozpuszczalnika, roztarcie pozostałości z mieszaniną heksan : octan etylu (3:1) i zebranie substancji stałej przez odsączenie z odsysaniem dało 4-benzyloksy-3-metoksybenzonitryl (123 g, 80% wydajności) jako brunatną substancję stałą:
1H-NMR (DMSO da): 7,38 (m, 7H), 7,19 (m, 1H), 5,18 (s, 2H), 3,80 (s, 3H):
MS (ujemne ESI): 238 (M-H)-.
b) Kwas octowy (17 ml) dodano powoli do kwasu azotowego (40 ml, 440 mmol) w temperaturze 5°C. Dodano sproszkowany 4-benzyloksy-3-metoksybenzonitryl (10 g, 42 mmol) i mieszaninę ogrzewano do 23°C przez 10 minut. Wystąpiło wydzielanie ciepła i temperaturę ograniczano do < 30°C przy użyciu łaźni lodowej. Mieszaninę mieszano w temperaturze 23°C przez 20 godzin, po czym wylano do lodu z wodą (1000 ml). Po dwóch godzinach mieszania żółtą substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem, przemyto wodą i osuszono, otrzymując 4-benzyloksy-3-metoksy-6-nitrobenzonitryl (10,1 g, 85% wydajności) jako żółtą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO da): 7,95 (s, 1H), 7,70 (s, 1H), 7,40 (m, 5H), 5,30 (s, 2H), 3,95 (s, 3H):
MS (ujemne ESI): 283 (M-H)-.
c) Mieszaninę 4-benzyloksy-3-metoksy-6-nitrobenzonitrylu (46 g, 162 mmol), wodorowęglanu sodu (95 g, 1,13 mol), wody (750 ml), dichlorometanu (550 ml) i chlorku tetrabutylo-amoniowego (30 g, 108 mmol) gwałtownie mieszano w temperaturze 20°C i traktowano porcjami ditionianu sodu (66 g, 379 mmol) przez 2 godziny. Mieszaninę mieszano przez dalszą godzinę, po czym rozdzielono fazy. Fazę wodną ekstrahowano dichlorometanem (2 x 200 ml) i połączony roztwór organiczny przemyto wodą (300 ml) i osuszono nad siarczanem magnezu. Roztwór zatężono do 250 ml i dodano 4,0 M kwas solny w 1,4-dioksanie (150 ml, 0,6 mol), po czym rozcieńczono eterem dietylowym (1000 ml) i ochłodzono na lodzie. Otrzymaną substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem i przemyto eterem dietylowym. Substancję stałą mieszano w metanolu (1000 ml) i roztwór wodorowęglanu sodu (800 ml) dodano do pH 8 i mieszano przez 1 godzinę. Substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem, przemyto wodą, następnie metanolem, i wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując 2-amino-4-(benzyloksy)-5-metoksybenzonitryl (34 g, 82% wydajności) jako jasnobrunatną substancję stałą:
1H-NMR (DMSO de): 7,40 (m, 5H), 6,90 (s, 1H), 6,50 (s, 1H), 5,60 (br s, 2H), 5,02 (s, 2H), 3,65 (s, 3H):
MS (dodatnie ESI): 254 (M+H)+.
d) 2-Amino-4-(benzyloksy)-5-metoksybenzonitryl (100 g, 394 mmol) w toluenie (1400 ml) potraktowano acetalem dimetylowym dimetyloformamidu (100 ml, 940 mmol) w temperaturze wrzenia przy powolnej destylacji rozpuszczalnika dla utrzymania temperatury wewnętrznej 105°C. Po upływie 3 godzin roztwór ochłodzono i przesączono w celu usunięcia małej ilości substancji stałej. Przesącz odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość roztarto z eterem dietylowym i substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem i wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując N'-(5-(benzyloksy)-2-cyjano-4-metoksyfenylo)-N,N-dimetyloimidoformamid (110 g, 90% wydajności) jako brunatną substancję stałą:
1H-NMR (DMSO ds): 7,90 (s, 1H), 7,40 (m, 5H), 7,10 (s, 1H), 6,88 (s, 1H), 5,15 (s, 2H), 3,70 (s, 3H), 3,02 (s, 3H), 2,95 (s, 3H):
MS (dodatnie ESI): 310 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 308 (M-H)-.
e) N'-(5-(Benzyloksy)-2-cyjano-4-metoksyfenylo)-N,N-dimetyloimidoformamid (110 g, 356 mmol) i kwas trifluorooctowy (600 ml) ogrzewano razem w temperaturze wrzenia przez 15 min. Odparowanie i współodparowanie z toluenem, roztarcie z eterem dietylowym i zebranie substancji stałej przez odsączenie z odsysaniem i suszenie pod zmniejszonym ciśnieniem dało N'-(2-cyjano-5-hydroksy-4-metoksyfenylo)-N,N-dimetyloimidoformamid (112 g, 95% wydajności) jako jasnobrunatną sól trifluorooctanową:
1H-NMR (DMSO d6): 8,39 (s, 1H), 7,38 (s, 1H), 6,90 (s, 1H), 3,80 (s, 3H), 3,25 (s, 3H), 3,17 (s, 3H):
MS (dodatnie ESI): 220 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 218 (M-H)-.
PL 221 490 B1
f) Mieszaninę N'-(2-cyjano-5-hydroksy-4-metoksyfenylo)-N,N-dimetyloimidoformamidu (21,9 g, 66 mmol), węglanu cezu (998 g, 300 mmol) i 1-bromo-3-chloropropanu (11 ml, 110 mmol) w acetonitrylu (300 ml) ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 1 godzinę. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono i odparowano rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość w wodzie (200 ml) ekstrahowano dichlorometanem (2 x 150 ml). Roztwór organiczny przemyto solanką (50 ml) i osuszono nad siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość roztarto z eterem dietylowym. Substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem i wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując N'-(5-(3-chloropropoksy)-2-cyjano-4-metoksyfenylo)-N,N-dimetyloimidoformamid (17,7 g, 91% wydajności) jako białą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO de): 8,89 (s, 1H), 7,07 (s, 1H), 6,75 (s, 1H), 4,15 (t, 2H), 3,77 (t, 2H), 3,70 (s, 3H), 3,05 (s, 3H), 2,95 (s, 3H), 2,18 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 296,4 (M+H)+.
g) N'-(5-(3-Chloropropoksy)-2-cyjano-4-metoksyfenylo)-N,N-dimetyloimidoformamid (230 mg, 0,78 mmol) w kwasie octowym (0,7 ml) poddano reakcji z (5-amino-1H-pirazol-3-ilo)octanem metylu (CAS 174891-10-2; WO 95/33724) (110 mg, 0,74 mmol) w temperaturze wrzenia przez 1 godzinę. Mieszaninę ochłodzono, kwas octowy odparowano, a pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną dichlorometan/1% amoniak w metanolu (90:10), otrzymując (5-((7-(3-chloropropoksy)-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino)-1H-pirazol-3-ilo)octan metylu (219 mg, 69% wydajności) jako kremową substancję stałą:
1H-NMR (DMSO ds, TFA): 8,93 (s, 1H), 8,28 (s, 1H), 7,32 (s, 1H), 6,80 (s, 1H), 4,02 (m, 2H), 4,00 (s, 3H), 3,75-3,85 (m, s, 4H), 3,65 (s, 3H), 2,30 (m, 2H), 1,90 (s, 3H):
MS (dodatnie ESI): 406,5 (M+H)+.
h) (5-((7-(3-Chloropropoksy)-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino)-1H-pirazol-3-ilo)octan metylu (100 mg, 0,247 mmol) w mieszaninie tetrahydrofuran (1,2 ml)/woda (0,6 ml), poddano reakcji z wodorotlenkiem litu (21 mg, 0,493 mmol) w temperaturze otoczenia przez noc. Mieszaninę zakwaszono 6,0 N kwasem solnym do pH 4 i substancję stałą zebrano przez odsączenie, przemyto wodą i wysuszono, otrzymując kwas (5-((7-(3-chloropropoksy)-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino)-1H-pirazol-3-ilo)octowy (72 mg, 75% wydajności) jako beżową substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,95 (s, 1H), 8,28 (s, 1H), 7,32 (s, 1H), 6,80 (s, 1H), 4,33 (m, 2H), 4,00 (s, 3H), 3,83 (m, 2H), 3,74 (s, 2H), 2,40-2,50 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 392,5, 394,5 (M+H)+.
i) Kwas (5-((7-(3-chloropropoksy)-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino)-1H-pirazol-3-ilo)octowy (7,83 g, 20 mmol) w dimetyloformamidzie (78 ml) poddano reakcji z 3-fluoroaniliną (2,44 g, 22 mmol) w obecności chlorowodorku 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (4,2 g, 22 mmol), 1-tlenku 2-hydroksypirydyny (2,22 g, 20 mmol) i diizopropyloetyloaminy (2,8 g, 22 mmol) w temperaturze 50°C przez 1,7 godzin. Rozpuszczalnik usunięto przez odparowanie pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość roztarto z wodą (dwukrotnie), i oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną dichlorometan : metanol (95:3 do 85:15), otrzymując 2-(5-((7-(3-chloropropoksy)-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino)-1H-pirazol-3-ilo)-N-(3-fluorofenylo)acetamid (4,5 g, 46% wydajności) jako beżową substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 8,47 (s, 1H), 8,02 (s, 1H), 7,60-7,68 (m, 1H), 7,30-7,41 (m, 2H), 7,20 (s, 1H), 6,88 (m, 1H), 6,84 (s, 1H), 4,27 (m, 2H), 3,96 (s, 3H), 3,84 (m, 2H), 3,78 (s, 2H), 2,26 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 485,6 (M+H)+.
j) Piperydyn-4-ylometanol (115 mg, 1 mmol) dodano do roztworu 2-(5-((7-(3-chloropropoksy)-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino)-1H-pirazol-3-ilo)-N-(3-fluorofenylo)acetamidu (121 mg, 0,25 mmol) w dimetyloacetamidzie (1 ml) i reakcję ogrzewano w temperaturze 90°C przez 9 godzin. Reakcję ochłodzono do temperatury otoczenia i substancje lotne usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Oczyszczanie metodą HPLC z odwróconymi fazami dało N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[4-(hydroksymetylo)piperydyn-1-ylo]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (80 mg, 57% wydajności) jako białawą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,96 (s, 1H), 8,30 (s, 1H), 7,63 (m, 1H), 7,36 (m, 3H), 6,90 (m, 1H),
6,84 (s, 1H), 4,30 (t, 2H), 4,01 (s, 3H), 3,85 (s, 2H), 3,62 (d, 2H), 3,32 (d, 2H), 3,27 (m, 2H), 2,98 (t, 2H), 2,29 (m, 2H), 1,90 (d, 2H), 1,67 (m, 1H), 1,42 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 564,6 (M+H)+.
k) N-(3-Fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[4-(hydroksymetylo)piperydyn-1-ylo]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (450 mg, 1 mmol) rozpuszczono w dimetyloformamidzie
PL 221 490 B1 (2 ml), do mieszaniny w temperaturze otoczenia dodano tetrazol (224 mg, 4 mmol) i dietylofosforoamidan di-tert-butylu (479 ąl, 2 mmol), i mieszanie kontynuowano przez 3 godziny pod osłoną atmosfery argonu. Następnie mieszaninę reakcyjną ochłodzono do -60°C i do mieszaniny reakcyjnej powoli dodano roztwór soli magnezowej kwasu mononadftalowego (297 mg, 0,6 mmol) w dimetyloformamidzie (1,5 ml). Następnie tę mieszaninę mieszano przez 1,5 godziny w temperaturze -60°C, po czym dodano pirosiarczan sodu (1,5 g, 10 mmol) w roztworze w wodzie (2 ml) i mieszaninę reakcyjną zostawiono do powolnego ogrzania do temperatury otoczenia, odparowano, i pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną dichlorometan : 3,0 N amoniak w metanolu (100:0 do 92:8), otrzymując fosforan di(tert-butylu){1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]piperydyn-4-ylo}metylu (420 mg, 70% wydajności) jako kremową substancję stałą:
1H-NMR (DMSO da): 8,46 (s, 1H), 7,99 (s, 1H), 7,63 (d, 1H), 7,36 (m, 2H), 7,35 (s, 1H), 7,15 (s, 1H), 6,90 (m, 1H), 6,88 (s, 1H), 4,17 (t, 2H), 3,95 (s, 3H), 3,77 (s, 2H), 3,72 (t, 2H), 2,91 (d, 2H),
2,46 (t, 2H), 1,96 (m, 4H), 1,65 (m, 2H), 1,58 (m, 1H), 1,41 (s, 18H), 1,25 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 756,6 (M+H)+.
P r z y k ł a d 2
Wytwarzanie związku 2 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-[[3-(14-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di(tert-butylu) 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]etylu (320 mg, 0,428 mmol) dała związek 2 w Tabeli 1 (260 mg, 86% wydajności) jako białawą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO de, CD3COOD): 8,92 (s, 1H), 8,31 (s, 1H), 7,41 (m, 3H), 6,88 (t, 1H), 6,84 (s, 1H), 4,32 (m, 4H), 3,97 (s, 3H), 3,89 (s, 2H), 3,42 (m, 6H), 2,32 (m, 2H), 1,31 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 636,4 (M+H)+.
Fosforan di(tert-butylu) 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Zawiesinę kwasu 3-{[7-(3-chloropropoksy)-6-metoksychinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)octowego (3,91 g, 10 mmol) w dimetyloformamidzie (20 ml) poddano reakcji z 3,5-difluoroaniliną (1,42 g, 11 mmol) w obecności chlorowodorku 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodimidu (2,01 g, 10,5 mmol) i 1-tlenku 2-hydroksypirydyny (1,11 g, mmol) w temperaturze 60°C przez 1,75 godziny. Rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość roztarto dwukrotnie z wodą. Otrzymaną wilgotną pastę rozpuszczono w mieszaninie dichlorometan : woda (80:20), zaadsorbowano na żelu krzemionkowym i oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną dichlorometan : metanol (95:5 do 85:15), otrzymując 2-(5-((7-(3-chloropropoksy)-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino)-1H-pirazol-3-ilo)-N-(3,5-difluorofenylo)acetamid (2,45 g, 49% wydajności) jako beżową substancję stałą:
1H-NMR (DMSO ds): 8,47 (s, 1H), 8,02 (s, 1H), 7,36 (m, 2H), 7,20 (s, 1H), 6,94 (t, 1H), 6,84 (s, 1H), 4,27 (m, 2H), 3,96 (s, 3H), 3,83 (m, 2H), 3,79 (s, 2H), 2,27 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 503,5, 505,5 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 2j, ale wychodząca od 2-(etyloamino)etanolu (89 mg, 1 mmol) i 2-(5-((7-(3-chloropropoksy)-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino)-1H-pirazol-3-ilo)-N-(3,5-difluorofenylo)acetamidu (130 mg, 0,26 mmol) dała N-(3,5-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[etylo(2-hydroksyetylo)amino]pronoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (124 mg, 86% wydajności) jako białawą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,96 (s, 1H), 8,30 (s, 1H), 7,35 (m, 2H), 7,33 (s, 1H), 6,90 (m, 1H),
6,84 (s, 1H), 4,30 (m, 2H), 4,1 (s, 3H), 3,86 (s, 2H), 3,78 (t, 2H), 3,30 (m, 6H), 2,29 (m, 2H), 1,27 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 556,5 (M+H)+.
c) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1 k, ale wychodząca od N-(3,5-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[etylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (400 mg, 0,72 mmol) dała fosforan di(tert-butylu) 2-[[3-({4-[(5-{2-[{3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)-propylo](etylo)amino]etylu (320 mg, 60% wydajności) jako białawą substancję stałą:
PL 221 490 B1 1H-NMR (DMSO da): 8,36 (s, 1H), 7,88 (s, 1H), 7,26 (m, 2H), 7,4 (s, 1H), 6,83 (t, 2H), 6,73 (s, 1H), 4,07 (m, 2H), 3,85 (s, 3H), 3,77 (q, 2H), 2,68 (s, 2H), 2,55 (m, 4H), 2,43 (m, 2H), 1,81 (m, 2H), 0,88 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 748,5 (M+H)+.
P r z y k ł a d 3
Wytwarzanie związku 3 w Tabeli 1 - diwodorofosforan{(2S)-1-[3-((4-[(5-12-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}-metylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di(tert-butylu){(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (130 mg, 0,171 mmol) dała związek 3 w Tabeli 1 (91 mg, 74% wydajności):
1H-NMR (DMSO de, CD3COOD): 8,91 (s, 1H), 8,29 (s, 1H), 7,40 (m, 3H), 6,89 (t, 1H), 6,82 (s, 1H), 4,31 (m, 2H), 4,20 (m, 2H), 4,00 (s, 3H), 3,88 (s, 2H), 3,80 (m, 1H), 3,70 (m, 1H), 3,60 (m, 1H), 3,28 (m, 1H), 3,23 (m, 1H), 2,30 (m, 2H), 2,20 (m, 1H), 2,03 (m, 1H), 1,95 (m, 1H), 1,82 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 648,3 (M+H)+.
Fosforan di(tert-butylu) {(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 2b, ale wychodząca od L-prolinolu (101 mg, 1 mmol) dała N-(3,5-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2S)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (85 mg, 57% wydajności) jako białawą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO ds, TFA): 8,96 (s, 1H), 8,30 (s, 1H), 7,30-7,40 (m, 3H), 6,85-6,95 (m, 1H),
6,84 (s, 1H), 4,30 (m, 2H), 4,01 (s, 3H), 3,86 (s, 2H), 3,72-3,82 (m, 1H), 3,50-3,70 (m, 4H), 3,15-3,30 (m, 2H), 2,25-2,40 (m, 2H), 1,95-2,20 (m, 2H), 1,85-1,95 (m, 1H), 1,70-1,85 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 568,6 (M+H)+.
b) N-(3,5-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2,S)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (650 mg, 1,14 mmol) rozpuszczono w dimetyloacetamidzie (4 ml). Do mieszaniny dodano tetrazol (160 mg, 2,3 mmol) i dietylofosforoamidan di-tertbutylu (637 pl, 2,3 mmol) i mieszanie kontynuowano w temperaturze otoczenia pod osłoną atmosfery argonu przez 3 godziny. Następnie mieszaninę reakcyjną rozcieńczono dichlorometanem (50 ml) i przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu. Fazę organiczną zebrano, osuszono nad siarczanem magnezu, przesączono i zatężono. Surowy produkt rozpuszczono w tetra-hydrofuranie (18 ml) w temperaturze 0°C i nadtlenek wodoru (30%, 335 pl) dodano do roztworu, który mieszano przez 15 godzin w temperaturze otoczenia. Następnie mieszaninę ochłodzono do 0°C i w temperaturze 0°C dodano pirosiarczyn sodu (1,08 g) w wodzie (5 ml), i reakcję zostawiono do ogrzania do temperatury otoczenia. Mieszaninę rozcieńczono octanem etylu (50 ml), przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu. Fazę organiczną zebrano, osuszono nad siarczanem magnezu, przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną dichlorometan : metanol : 3,0 N amoniak w metanolu (95:5:0 do 95:0:5), otrzymując fosforan di(tert-butylu) {(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (133 mg, 15% wydajności) jako białawą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 8,44 (s, 1H), 7,96 (s, 1H), 7,35 (m, 2H), 7,13 (s, 1H), 6,92 (m, 1H), 6,82 (s, 1H), 4,18 (m, 2H), 3,93 (s, 3H), 3,75 (m, 3H), 3,56 (m, 1H), 3,08 (m, 1H), 2,92 (m, 1H), 2,67 (m, 1H),
2,46 (m, 1H), 2,20 (q, 1H), 1,95 (m, 2H), 1,83 (m, 1H), 1,68 (m, 2H), 1,59 (m, 1H), 1,38 (s, 18H):
MS (dodatnie ESI): 760,5 (M+H)+.
P r z y k ł a d 4
Wytwarzanie związku 4 w Tabeli 1 - diwodorofosforan{(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di(tert-butylu) {(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (350 mg, 0,46 mmol) dała związek 4 w Tabeli 1 (305 mg,
92% wydajności) jako białawą substancję stałą:
PL 221 490 B1 1H-NMR (DMSO da): 8,90 (s, 1H), 8,29 (s, 1H), 7,40 (m, 3H), 6,87 (t, 1H), 6,81 (s, 1H), 4,31 (m, 2H), 4,20 (m, 2H), 4,00 (s, 3H), 3,88 (s, 2H), 3,80 (m, 1H), 3,70 (m, 1H), 3,60 (m, 1H), 3,28 (m, 1H), 3,23 (m, 1H), 2,32 (m, 2H), 2,20 (m, 1H), 2,4 (m, 1H), 1,95 (m, 1H), 1,84 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 648,4 (M+H)+.
Fosforan di(tert-butylu) {(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 2b, ale wychodząca od D-prolinolu (101 mg, 1 mmol) dała N-(3,5-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2R)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (85 mg, 57% wydajności) jako białawą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO de, TFA): 8,96 (s, 1H), 8,30 (s, 1H), 7,35 (m, 2H), 7,33 (s, 1H), 6,91 (m, 1H),
6,84 (s, 1H), 4,31 (m, 2H), 4,1 (s, 3H), 3,86 (s, 2H), 3,78 (m, 1H), 3,63 (m, 4H), 3,22 (m, 2H), 2,30 (m, 2H), 2,13 (m, 1H), 2,03 (m, 1H), 1,80 (m, 1H), 1,78 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 568,5 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 3b, ale wychodząca od N-(3,5-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2R)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (600 mg, 1,06 mmol) dała fosforan di(tert-butylu) {(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (361 mg, 45% wydajności) jako białawą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO ds): 8,45 (s, 1H), 7,96 (s, 1H), 7,35 (m, 2H), 7,13 (s, 1H), 6,93 (m, 1H), 6,82 (s, 1H), 4,18 (m, 2H), 3,95 (s, 3H), 3,75 (m, 3H), 3,58 (m, 1H), 3,08 (m, 1H), 2,93 (m, 1H), 2,67 (m, 1H),
2,46 (m, 1H), 2,22 (q, 1H), 1,96 (m, 2H), 1,86 (m, 1H), 1,69 (m, 2H), 1,61 (m, 1H), 1,38 (s, 18H):
MS (dodatnie ESI): 760,5 (M+H)+.
P r z y k ł a d 5
Wytwarzanie związku 5 w Tabeli 1 - diwodorofosforan {(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di(tert-butylu) {(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (282 mg, 0,38 mmol) dała związek 5 w Tabeli 1 (265 mg, 97% wydajności) jako białawą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO όβ): 8,90 (s, 1H), 8,30 (s, 1H), 7,66 (d, 1H), 7,46 (s, 1H), 7,40 (m, 2H), 6,90 (m, 1H), 6,81 (s; 1H), 4,31 (m, 2H), 4,20 (m, 2H), 4,00 (s, 3H), 3,88 (s, 2H), 3,80 (m, 1H), 3,70 (m, 1H), 3,60 (m, 1H), 3,28 (m, 1H), 3,22 (m, 1H), 2,32 (m, 2H), 2,20 (m, 1H), 2,04 (m, 1H), 1,95 (m, 1H), 1,84 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 630,6 (M+H)+.
Fosforan di(tert-butylu) {(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1j, ale wychodząca od L-prolinolu (121 mg, 0,25 mmol) dała N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-[3-[(2S)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo]acetamid (86 mg, 62% wydajności) jako białawą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,95 (s, 1H), 8,29 (s, 1H), 7,60-7,70 (m, 1H), 7,28-7,40 (m, 3H), 6,85-6,92 (m, 1H), 6,82 (s, 1H), 4,31 (m, 2H), 4,00 (s, 3H), 3,84 (s, 2H), 3,70-3,80 (m, 1H), 3,50-3,70 (m, 4H), 3,10-3,30 (m, 2H), 2,20-2,40 (m, 2H), 2,05-2,20 (m, 1H), 1,95-2,10 (m, 1H), 1,85-1,95 (m, 1H), 1,70-7,85 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 549,6 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1 k, ale wychodząca od N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2S)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (275 mg, 0,5 mmol) dała fosforan di(tert-butylu) {(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (255 mg, 69% wydajności) jako białawą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO ΰθ): 8,46 (s, 1H), 7,98 (s, 1H), 7,64 (d, 1H), 7,36 (m, 2H), 7,15 (s, 1H), 6,89 (m, 1H), 6,81 (s, 1H), 4,18 (m, 2H), 3,93 (s, 3H), 3,75 (m, 3H), 3,58 (m, 1H), 3,11 (m, 1H), 2,97
PL 221 490 B1 (m, 1H), 2,67 (m, 1H), 2,46 (m, 1H), 2,22 (m, 1H), 1,98 (m, 2H), 1,82 (m, 1H), 1,71 (m, 2H), 1,62 (m, 1H), 1,38 (s, 18H):
MS (dodatnie ESI): 742,7 (M+H)+.
P r z y k ł a d 6
Wytwarzanie związku 6 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu (316 mg, 0,41 mmol) dała związek 6 w Tabeli 1 (300 mg, 100% wydajności):
1H-NMR (DMSO όβ, TFA): 8,96 (s, 1H), 8,31 (s, 1H), 7,75 (m, 1H), 7,36 (s, 1H), 7,20 (m, 2H),
6,84 (s, 1H), 4,31 (t, 2H), 4,24 (m, 2H), 4,01 (s, 3H), 3,94 (s, 2H), 3,50 (m, 2H), 3,38 (m, 2H), 3,19 (m, 2H), 2,32 (m, 2H), 1,74 (m, 2H), 0,95 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 650,3 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Kwas 5-{[7-(3-chloropropoksy)-6-metoksychinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-3-ilo)octowy (3,91 g, 10 mmol) zawieszono w pirydynie (20 ml) w obecności 2,3-difluoroaniliny (1,55 g, 12 mmol) pod osłoną atmosfery argonu w temperaturze 0°C. Tlenochlorek fosforu (1,53 g, 10 mmol) w octanie etylu (2 ml) powoli dodano w temperaturze 0°C i otrzymaną mieszaninę zostawiono do ogrzania do temperatury otoczenia przez 1,5 godziny. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono octanem etylu (150 ml) eterem dietylowym (50 ml), powodując strącenie czerwonej substancji stałej. Substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem, wysuszono i ponownie zawieszono w wodzie (100 ml). Mieszaninę ochłodzono do 0°C i pH doprowadzono do 7 przez dodanie 1,5 N wodnego roztworu wodorotlenku amonu. Po 15 minutach mieszania, substancję stałą zebrano, wysuszono, i oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną dichlorometan : metanol (95/5), przy zwiększaniu polarności do mieszaniny dichlorometan : amoniak w metanolu (95:2), otrzymując 2-(3-{[7-(3-chloropropoksy)-6-metoksychinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(2,3-difluorofenylo)-acetamid jako różową substancję stałą (2,55 g, 50% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,94 (s, 1H), 8,28 (s, 1H), 7,73 (m, 1H), 7,33 (s, 1H), 7,15-7,22 (m, 1H), 6,84 (s, 1H), 4,30 (m, 2H), 4,00 (s, 3H), 3,94 (s, 2H), 3,84 (m, 2H), 2,30 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 503,9 (M+H)+.
b) 2-(Propyloamino)etanol (700 mg, 68 mmol) i jodek potasu (564 mg, 34 mmol) dodano do roztworu 2-(3-{[7-(3-chloropropoksy)-6-metoksychinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(2,3-difluorofenylo)acetamidu (855 mg, 17 mmol) w dimetyloacetamidzie (8 ml) i reakcję ogrzewano w temperaturze 85°C przez 5 godzin. Rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość roztarto z eterem dietylowym i substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem. Oczyszczanie metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną dichlorometan/metanol (90:10) do mieszaniny dichlorometan/metanol/amoniak (7,0 N), otrzymując N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(propylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (650 mg, 67% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,96 (s, 1H), 8,30 (s, 1H), 7,75 (m, 1H), 7,33 (s, 1H), 7,18-7,22 (m, 2H), 6,84 (s, 1H), 4,30 (m, 2H), 4,00 (s, 3H), 3,94 (s, 2H), 3,78 (m, 2H), 3,30-3,45 (m, 2H), 3,28 (m, 2H), 3,15-3,20 (m, 2H), 2,28 (m, 2H), 1,73 (m, 2H), 0,95 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 570,3 (M+H)+.
c) Dietylofosforoamidan di-tert-butylu (417 ąl, 1,5 mmol) powoli dodano do roztworu N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(propylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (569 mg, 1 mmol) w dimetyloformamidzie (2,5 ml) w obecności tetrazolu (210 mg, 3 mmol) w temperaturze otoczenia pod osłoną atmosfery argonu. Mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 1,5 godziny, ochłodzono do -10°C i powoli dodano nadtlenek wodoru (134 ąl roztworu 9,0 N, 1,2 mmol). Otrzymaną mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez godziny. Następnie w temperaturze 0°C dodano pirosiarczyn sodu (570 mg, 3 mmol) w wodzie (2 ml) i mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 0,5 godziny. Mieszaninę zatężono, dodano mieszaninę dichlorometan/metanol (8:2), po czym substancję stałą odsączono i przemyto mieszaniną dichlorometan/metanol. Zatężenie przesączu pod zmniejszonym ciśnieniem, a następnie
PL 221 490 B1 chromatografia na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną dichlorometan/metanol (90:10) do dichlorometan/metanol/amoniak (7,0 N) (90:10:1), dało fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu jako białawą substancję stałą (319 mg, 42% wydajności):
1H-NMR (DMSO de, TFA): 8,95 (s, 1H), 8,29 (s, 1H), 7,72 (m, 1H), 7,33 (s, 1H), 7,18 (m, 2H),
6,84 (s, 1H), 4,20-4,35 (m, 4H), 4,00 (s, 3H), 3,94 (s, 2H), 3,53 (m, 2H), 3,39 (m, 2H), 3,20 (m, 2H), 2,30 (m, 2H), 1,73 (m, 2H), 1,44 (s, 18H), 0,95 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 762,5 (M+H)+.
Związek 6, zsyntetyzowany wyżej jako dichlorowodorek, można było także wytworzyć jako wolną zasadę zgodnie z następującym sposobem:
d) dichlorowodorek diwodorofosforanu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo)oksy)propylo](propylo)amino]etylu (10 g, 13 mmol) rozpuszczono w metanolu (300 ml) i do roztworu dodano tlenek cykloheksanu (12,7 g, 130 mmol). Roztwór mieszano w temperaturze otoczenia przez 48 godzin, kiedy wytrąciła się biała substancja stała. Mieszaninę rozcieńczono eterem dietylowym (100 ml) i substancję stałą zebrano przez odsączenie, przemyto eterem i osuszono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu (7,65 g, 88% wydajności) jako jasnożółty proszek:
1H-NMR (DMSO d6 TFA): 8,96 (s, 1H), 8,30 (s, 1H), 7,74 (m, 1H), 7,34 (s, 1H), 7,19 (m, 2H),
6,84 (s, 1H), 4,31 (m, 2H), 4,24 (m, 2H), 4,01 (s, 3H), 3,94 (s, 2H), 3,51 (m, 2H), 3,38 (m, 2H), 3,18 (m, 2H), 2,29 (m, 2H), 1,73 (m, 2H), 0,96 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 650 (M+H)+.
C28H34F2N7O7P + 1,04 H2O + 0,03 Et2O wymaga C, 50,37%; H, 5,47%; N, 14,62%;
stwierdzono C, 0,02%; H, 5,54%; N, 14,48%.
P r z y k ł a d 7
Wytwarzanie związku 7 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izobutylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izobutylo)amino]etylu (465 mg, 0,6 mmol) dała związek 7 w Tabeli 1 (480 mg, 100% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,95 (s, 1H), 8,34 (s, 1H), 7,76 (m, 1H), 7,43 (s, 1H), 7,18 (m, 2H),
6,86 (s, 1H), 4,33 (m, 4H), 4,02 (s, 3H), 3,97 (s, 2H), 3,54 (m, 2H), 3,40 (m, 2H), 3,12 (d, 2H), 2,35 (m, 2H), 2,17 (m, 1H), 1,05 (d, 6H).
Fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izobutylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Ochłodzony (-60°C) roztwór tlenku etylenu (5,28 g, 120 mmol) w metanolu (14 ml), dodano powoli do roztworu izobutyloaminy (30,7 g, 420 mmol) w metanolu (100 ml) w temperaturze -65°C pod osłoną atmosfery argonu. Mieszaninę zostawiono do ogrzania do temperatury otoczenia przez 14 godzin, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostały olej oczyszczono metodą destylacji (t. wrz. 130°C/0,5 mm Hg), otrzymując 2-(izobutyloamino)etanol (11 g, 78% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 4,40 (m, 1H), 3,42 (m, 2H), 2,50 (m, 2H), 2,30 (d, 2H), 1,63 (m, 1H), 0,85 (d, 6H).
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6b, ale wychodząca od 2-(izobutyloamino)etanolu (936 mg, 80 mmol) i z ogrzewaniem w temperaturze 90°C przez 3,5 godziny, dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(izobutylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako białawą substancję stałą (810 mg, 69% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6 TFA): 8,96 (s, 1H), 8,30 (s, 1H), 7,45 (m, 1H), 7,34 (s, 1H), 7,21 (m, 2H),
6,84 (s, 1H), 4,31 (m, 2H), 4,0 (s, 3H), 3,95 (s, 2H), 3,81 (m, 2H), 3,36 (m, 2H), 3,30 (m, 2H), 3,12 (m, 1H), 3,06 (m, 1H), 2,31 (m, 2H), 2,13 (m, 1H), 1,01 (d, 6H):
MS (dodatnie ESI): 584,3 (M+H)+.
c) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(izobutylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H26
PL 221 490 B1
-pirazol-5-ilo}acetamidu (4,96 mg, 8,5 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izobutylo)amino]etylu (4,7 g, 71% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6 TFA): 8,96 (s, 1H), 8,30 (s, 1H), 7,74 (m, 1H), 7,34 (s, 1H), 7,19 (m, 2H),
6,84 (s, 1H), 4,30 (m, 4H), 4,0 (s, 3H), 3,94 (s, 2H), 3,54 (m, 2H), 3,39 (m, 2H), 3,12 (d, 2H), 2,32 (m, 2H), 2,14 (m, 1H), 1,45 (s, 18H), 1,02 (d, 6H):
MS (dodatnie ESI): 776,8 (M+H)+.
P r z y k ł a d 8
Wytwarzanie związku 8 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[((3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izobutylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izobutylo)amino]etylu (325 mg, 0,42 mmol) dała związek 8 w Tabeli 1 (315 mg, 98% wydajności):
1H-NMR (DMSO da, TFA): 8,95 (s, 1H), 8,32 (s, 1H), 7,39 (d, 1H), 7,38 (s, 1H), 7,36 (d, 1H), 6,91 (t, 1H), 6,84 (s, 1H), 4,30 (m, 2H), 4,01 (s, 3H), 3,87 (s, 2H), 3,53 (m, 2H), 3,39 (m, 2H), 3,11 (d, 1H), 2,32 (m, 2H), 2,14 (m, 1H), 1,02 (d, 6H):
MS (dodatnie ESI): 664,3 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izobutylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) 2-(3-{[7-(3-Chloropropoksy)-6-metoksychinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(3,5-difluorofenylo)acetamid (2,0 g, 4,0 mmol) w 1-metylo-2-pirolidynonie (20 ml), jodek potasu (1,33 g, 8,0 mmol) poddano reakcji z 2-(izobutyloamino)etanolem (1,88 g, 16 mmol) pod osłoną atmosfery argonu, w temperaturze 60°C przez 8 godzin. Rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną dichlorometan/metanol (95:5) do dichlorometan/metanol/amoniak (7,0 N) (95:5:1), otrzymując N-(3,5-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(izobutylo)amino]pronoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (1,05 g, 45% wydajności):
1H-NMR (DMSO de, TFA): 8,95 (s, 1H), 8,29 (s, 1H), 7,35 (d, 2H), 7,34 (s, 1H), 6,92 (t, 1H), 6,83 (s, 1H), 4,30 (m, 2H), 4,00 (s, 3H), 3,86 (s, 2H), 3,82 (t, 2H), 3,89 (m, 2H), 3,29 (m, 2H), 2,17-2,98 (m, 2H), 2,30 (m, 2H), 2,13 (m, 1H), 1,01 (d, 6H):
MS (dodatnie ESI): 584,3 (M+H)+.
b) Dietylofosforoamidan di-tert-butylu (1,25 ml, 4,18 mmol) powoli dodano do roztworu N-(3,5-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(izobutylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (1,03 g, 1,73 mmol) w dimetyloformamidzie (6 ml) w obecności tetrazolu (431 mg, 6,16 mmol). Mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 2 godziny, po czym dodano dichlorometan (30 ml). Otrzymaną mieszaninę przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (15 ml), fazę wodną ekstrahowano dichlorometanem (3 x 25 ml), osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt rozpuszczono w tetrahydrofuranie (25 ml), ochłodzono do 0°C i do roztworu powoli dodano nadtlenek wodoru (30% w/w, 0,40 ml, 3,9 mmol). Reakcję mieszano przez 2 godziny w temperaturze otoczenia, ochłodzono do 0°C, i potraktowano roztworem pirosiarczynu sodu (1,08 g, 5,7 mmol) w wodzie (2 ml). Mieszaninę mieszano przez 0,5 godziny w temperaturze otoczenia, rozcieńczono octanem etylu (30 ml), przemyto wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (15 ml) i ekstrahowano dwukrotnie octanem etylu (20 ml) Odparowanie rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem, a następnie oczyszczanie metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną dichlorometan/metanol (98:2) do dichlorometan/metanol/amoniak (7,0 N) (95:5:1) dało fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izobutylo)amino]etylu (335 mg, 25% wydajności):
1H-NMR (DMSO ds, TFA): 12,35 (s, 1H), 10,64 (s, 1H), 10,16 (s, 1H), 8,45 (s, 1H), 7,99 (s, 1H),
7,36 (d, 2H), 7,13 (s, 1H), 6,94 (t, 1H), 6,84 (s, 1H), 4,19 (t, 2H), 3,95 (s, 3H), 3,87 (q, 2H), 3,79 (s, 2H), 2,65 (m, 4H), 2,21 (d, 2H), 1,91 (m, 2H), 1,70 (m, 1H), 1,39 (s, 18H), 0,83 (d, 6H).
MS (dodatnie ESI): 776,4 (M+H)+.
PL 221 490 B1
P r z y k ł a d 9
Wytwarzanie związku 9 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu (510 mg, 0,67 mmol) dała związek 9 w Tabeli 1 (503 mg, 42% wydajności):
1H-NMR (DMSO da, TFA): 8,94 (s, 1H), 8,31 (s, 1H), 7,38 (d, 1H), 7,37 (s, 2H), 7,36 (d, 1H), 6,92 (t, 1H), 6,83 (s, 1H), 4,30 (t, 2H), 4,24 (t, 2H), 4,00 (s, 3H), 3,87 (s, 2H), 3,49 (t, 2H), 3,36 (t, 2H), 3,18 (t, 2H), 2,26-2,36 (m, 2H), 1,68-1,79 (m, 2H), 0,94 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 649,9 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 8a, ale wychodząca od 2-(propyloamino)etanolu (1,83 ml, 16 mmol) dała N-(3,5-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(propylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (900 mg, 39% wydajności):
1H-NMR (DMSO de): 10,63 (s, 1H), 10,17 (s, 1H), 8,46 (s, 1H), 8,0 (s, 1H), 7,36 (d, 2H), 7,14 (s, 1H), 6,94 (t, 1H), 6,85 (s, 1H), 4,35 (br s, 1H), 4,20 (t, 2H), 3,95 (s, 3H), 3,79 (s, 2H), 3,46 (m, 2H), 2,63 (m, 2H), 2,52 (m, 2H), 2,42 (m, 2H), 1,92 (m, 2H), 1,42 (m, 2H), 0,83 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 570,3 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 8b, ale wychodząca od N-(3,5-difluorofenylo)-2-(3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(propylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (880 mg, 1,54 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu (525 mg, 45% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6 TFA): 12,35 (s, 1H), 10,63 (s, 1H), 10,16 (s, 1H), 8,45 (s, 1H), 7,99 (s, 1H), 7,37 (d, 1H), 7,34 (d, 1H), 7,13 (s, 1H), 6,94 (t, 1H), 6,84 (s, 1H), 4,17 (t, 2H), 3,94 (s, 3H), 3,87 (q, 2H), 3,79 (s, 2H), 2,67 (t, 2H), 2,63 (t, 2H), 2,43 (t, 2H), 1,91 (t, 2H), 1,39 (s, 18H), 0,83 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 762,6 (M+H)+.
P r z y k ł a d 10
Wytwarzanie związku 10 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izobutylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izobutylo)amino]etylu (450 mg, 0,59 mmol) dała związek 10 w Tabeli 1 (420 mg, 99% wydajności):
1H-NMR (DMSO ds, TFA): 8,90 (s, 1H), 8,30 (s, 1H), 7,64 (m, 1H), 7,36 (m, 3H), 6,85 (m, 2H), 4,30 (m, 4H), 4,00 (s, 3H), 3,86 (s, 2H), 3,53 (m, 2H), 3,37 (m, 2H), 3,09 (m, 2H), 2,34 (m, 2H), 2,14 (m, 1H), 1,05 (m, 6H):
MS (dodatnie ESI): 646,6 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izobutylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 5a, ale wychodząca od 2-(izobutyloamino)etanolu (181 mg, 1,55 mmol) dała N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(izobutylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (101 mg, 57% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,96 (s, 1H), 8,30 (s, 1H), 7,63 (d, 1H), 7,32-7,41 (m, 2H), 7,34 (s, 1H), 6,90 (t, 1H), 6,83 (s, 1H), 4,30 (t, 2H), 4,00 (s, 3H), 3,84 (s, 2H), 3,80 (t, 2H), 3,37 (t, 2H), 3,28 (t, 2H), 3,15-3,00 (m, 2H), 2,29 (m, 2H), 2,12 (m, 2H), 1,00 (d, 6H):
MS (dodatnie ESI): 566,3 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 5b, ale wychodząca od N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(izobutylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol28
PL 221 490 B1
-5-ilo}acetamidu (565 mg, 1 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izobutylo)amino]etylu (420 mg, 55% wydajności):
1H-NMR (DMSO da, TFA): 8,37 (s, 1H), 7,88 (s, 1H), 7,55 (m, 1H), 7,26 (m, 2H), 7,04 (s, 1H), 6,81 (m, 2H), 4,09 (t, 2H), 3,82 (s, 3H), 3,76 (m, 2H), 3,67 (m, 2H), 2,57 (m, 4H), 2,11 (m, 2H), 1,82 (m, 2H), 1,60 (m, 1H), 1,29 (s, 18H), 0,74 (d, 6H):
MS (dodatnie ESI): 758,5 (M+H)+.
P r z y k ł a d 11
Wytwarzanie związku 11 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-{(2,2-dimetylopropylo)[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-{(2,2-dimetylopropylo)[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (350 mg, 0,45 mmol) dała związek 11 w Tabeli 1 (325 mg, 100% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6 TFA): 8,94 (s, 1H), 8,3 (s, 1H), 7,63 (d, 1H), 7,36 (s, 1H), 7,34 (m, 2H), 6,88 (m, 1H), 6,82 (s, 1H), 4,30 (m, 4H), 3,99 (s, 3H), 3,84 (s, 2H), 3,54 (m, 2H), 3,38 (m, 2H), 3,19 (m, 2H), 2,37 (m, 2H), 1,09 (s, 9H):
MS (dodatnie ESI): 660,4 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-{(2,2-dimetylopropylo)[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Tlenek etylenu (2,5 ml, 5,0 mmol) ochłodzony do -20°C powoli dodano do roztworu (2,2-dimetylopropylo)aminy (13 g, 150 mmol) w metanolu (15 ml) w temperaturze -30°C pod osłoną atmosfery argonu. Mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 16 godzin. Rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, i pozostałość oczyszczono metodą destylacji (t.wrz. 132°C/9 mm Hg), otrzymując 2-((2,2-dimetylopropylo)amino)etanol (6,4 g, 97% wydajności):
1H-NMR (DMSO de, TFA): 3,70 (m, 2H), 3,02 (m, 2H), 2,81 (m, 2H), 0,98 (s, 9H).
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 5a, ale wychodząca od 2-(2,2-dimetylopropylo)amino)etanolu (203 mg, 1,55 mmol) dała 2-{3-[(7-{3-[(2,2-dimetylopropylo)(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(3-fluorofenylo)acetamid (111 mg, 61% wydajności):
1H-NMR (DMSO ds, TFA): 8,96 (s, 1H), 8,30 (s, 1H), 7,64 (d, 1H), 7,32-7,41 (m, 2H), 7,34 (s, 1H), 6,90 (t, 1H), 6,83 (s, 1H), 4,31 (t, 2H), 3,99 (s, 3H), 3,84 (s, 2H), 3,83 (t, 2H), 3,42 (t, 2H), 3,32 (t, 2H), 3,20 (dd, 2H), 2,35 (m, 2H), 1,07 (s, 9H):
MS (dodatnie ESI): 580,3 (M+H)+.
c) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 5b, ale wychodząca od 2-{3-[(7-{3-[(2,2-dimetylopropylo)(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(3-fluorofenylo)acetamidu (1,33 g, 2,3 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-{(2,2-dimetylopropylo)[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (620 mg, 40% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,95 (s, 1H), 8,3 (s, 1H), 7,64 (d, 1H), 7,28-7,40 (m, 2H), 7,34 (s, 1H), 6,88 (m, 1H), 6,84 (s, 1H), 4,31 (m, 4H), 4,00 (s, 3H), 3,85 (s, 2H), 3,56 (m, 2H), 3,39 (m, 2H), 3,21 (m, 2H), 2,32 (m, 2H), 1,43 (s, 9H), 1,10 (s, 9H):
MS (dodatnie ESI): 716,4 (M+H)+.
P r z y k ł a d 12
Wytwarzanie związku 12 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]piperydyn-3-ylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]piperydyn-3-ylu (540 mg, 0,72 mmol) dała związek 12 w Tabeli 1 (500 mg, 98% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,92 (s, 1H), 8,28 (s, 1H), 7,62 (d, 1H), 7,32 (m, 3H), 6,82 (m, 2H),
4,45-4,66 (m, 2H), 4,27 (m, 2H), 3,99 (s, 3H), 3,84 (s, 2H), 3,55 (m, 2H), 3,30 (m, 2H), 3,0 (m, 2H),
2,30 (m, 2H), 2,05 (m, 2H), 1,65 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 630,2 (M+H)+.
PL 221 490 B1
Fosforan di-tert-butylu 1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]piperydyn-3-ylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 5a, ale wychodząca od piperydyn-3-olu (101 mg, 1 mmol) dała N-(3-fluorofenylo)-2-[3-({7-[3-(3-hydroksypiperydyn-1-ylo)propoksy]-6-metoksychinazolin-4-ylo}amino)-1H-pirazol-5-ilo]acetamid (65 mg, 47% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6 TFA): 8,96 (s, 1H), 8,29 (s, 1H), 7,62 (d, 1H), 7,38 (m, 2H), 7,34 (m, 2H), 7,34 (s, 1H), 6,90 (m, 1H), 6,84 (s, 1H), 4,28 (m, 2H), 4,10 (m, 1H), 4,00 (s, 3H), 3,85 (s, 2H), 2,80-3,50 (m, 6H), 1,30-2,40 (m, 6H):
MS (dodatnie ESI): 550,6 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 5b, ale wychodząca od N-(3-fluorofenylo)-2-[3-({7-[3-(3-hydroksypiperydyn-1-ylo)propoksy]-6-metoksychinazolin-4-ylo}amino)-1H-pirazol-5-ilo]acetamidu (604 mg, 1,1 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]piperydyn-3-ylu (550 mg, 67% wydajności):
1H-NMR (DMSO de, TFA): 8,38 (s, 1H), 7,90 (s, 1H), 7,55 (d, 1H), 7,30 (m, 2H), 7,06 (s, 1H),
6,80 (m, 2H), 4,09 (m, 3H), 3,86 (s, 3H), 3,68 (s, 2H), 2,80 (m, 1H), 2,55 (m, 1H), 2,03 (m, 2H), 1,87 (m, 3H), 1,60 (m, 1H), 1,35 (m, 22H):
MS (dodatnie ESI): 742,5 (M+H)+.
P r z y k ł a d 13
Wytwarzanie związku 13 w Tabeli 1 - diwodorofosforan {(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[((2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu {(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (445 mg, 0,59 mmol) dała związek 13 w Tabeli 1 (440 mg, 94% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,94 (s, 1H), 8,31 (s, 1H), 7,73 (m, 1H), 7,40 (s, 1H), 7,19 (m, 2H),
6.83 (s, 1H), 4,31 (t, 2H), 4,20 (m, 2H), 4,01 (s, 3H), 3,94 (s, 2H), 3,82 (m, 1H), 3,70 (m, 1H), 3,60 (m, 1H), 3,31 (m, 1H), 3,23 (m, 1H), 2,32 (m, 2H), 2,19 (m, 1H), 2,04 (m, 1H), 1,95 (m, 1H), 1,85 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 648,3 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu {(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6b, ale wychodząca od (2R)-pirolidyn-2-ylometanolu (101 mg, 1 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2R)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (134 mg, 79% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,95 (s, 1H), 8,29 (s, 1H), 7,75 (m, 1H), 7,32 (s, 1H), 7,16 (m, 2H),
6.84 (s, 1H), 4,30 (m, 2H), 4,00 (s, 3H), 3,94 (s, 2H), 3,70-3,85 (m, 1H), 3,52-3,70 (m, 4H), 3,15-3,30 (m, 2H), 2,25-2,35 (m, 2H), 1,75-2,20 (m, 4H):
MS ES+: 568,2 (M+H)+
MS (dodatnie ESI): 568,2 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2R)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (1,1 g, 1,9 mmol) dała fosforan di-tert-butylu {(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (453 mg, 31% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 10,24 (s, 1H), 10,15 (s, 1H), 8,44 (s, 1H), 7,98 (s, 1H), 7,72 (t, 1H), 7,19 (m, 2H), 7,13 (s, 1H), 6,83 (s, 1H), 4,17 (br s, 2H), 3,93 (s, 3H), 3,85 (s, 1H), 3,77 (m, 1H), 3,56 (t, 1H), 3,54 (t, 1H), 3,08 (t, 1H), 2,94 (m, 1H), 2,66 (m, 1H), 2,47 (m, 1H), 2,20 (q, 1H), 1,94 (m, 2H),
1,86 (m, 1H), 1,69 (m, 2H), 1,60 (m, 1H), 1,37 (s, 9H), 1,36 (s, 9H):
MS (dodatnie ESI): 758,5 (M+H)+.
Związek 13, zsyntetyzowany wyżej jako dichlorowodorek, można było także wytworzyć jako wolną zasadę zgodnie z następującym sposobem:
PL 221 490 B1
c) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6d, ale wychodząca od związku 13 dała wolną zasadę związku 13 jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO da): 10,30 (s, 1H), 10,20 (s, 1H), 8,50 (s, 1H), 8,0 (s, 1H), 7,70-7,80 (m, 1H), 7,20-7,30 (m, 3H), 6,70 (s, 1H), 4,30-4,40 (m, 2H), 4,10-4,20 (m, 1H), 3,90 (s, 3H), 3,80 (s, 2H), 3,70-3,75 (m, 1H), 3,40-3,50 (m, 1H), 3,30-3,35 (m, 1H), 3,20-3,25 (m, 1H), 3,05-3,15 (m, 1H), 2,90-3,00 (m, 1H), 2,10-2,20 (m, 2H), 1,90-2,00 (m, 1H), 1,70-1,80 (m, 3H):
MS (dodatnie ESI): 648 (M+H)+.
C28H32F2N7O7P + 2,3 H2O wymaga C, 48,8%; H, 5,35%; N, 14,23%;
stwierdzono C, 48,95%; H, 5,03%; N, 14,15%
P r z y k ł a d 14.
Wytwarzanie związku 14 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](prop-2-yn-1-ylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](prop-2-yn-1-ylo)amino]etylu (400 mg, 0,53 mmol) dała związek 14 w Tabeli 1 (290 mg, 77% wydajności):
1H-NMR (DMSO da, TFA): 8,94 (s, 1H), 8,34 (s, 1H), 7,42 (m, 3H), 6,89 (m, 2H), 4,37 (m, 6H), 4,04 (s, 3H), 3,92 (s, 2H), 3,87 (s, 1H), 3,57 (m, 2H), 3,47 (m, 2H), 2,39 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 646,4 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](prop-2-yn-1-ylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Ochłodzony (-40°C) roztwór tlenku etylenu (3,3 g, 75 mmol) w metanolu (10 ml) powoli dodano do roztworu propargiloaminy (16,5 g, 300 mmol) w metanolu (60 ml) ochłodzonego do -65°C pod osłoną atmosfery argonu. Mieszaninę zostawiono do ogrzania do temperatury otoczenia przez 16 godzin, rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, i pozostałość oczyszczono metodą destylacji, otrzymując 2-(prop-2-yn-1-yloamino)etanol (5,0 g, 67% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 3,91 (m, 2H), 3,65 (m, 3H), 3,06 (m, 2H).
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 8a, ale wychodząca od 2-(prop-2-yn-1-yloamino)etanolu (99 mg, 1 mmol) i z ogrzewaniem w temperaturze 105°C przez 12 godzin dała N-(3,5-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(prop-2-yn-1-ylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (50 mg, 31% wydajności):
1H-NMR (DMSO da, TFA): 8,95 (s, 1H), 8,29 (s, 1H), 7,34 (m, 2H), 7,31 (s, 1H), 6,91 (m, 1H),
6,83 (s, 1H), 4,29 (m, 4H), 4,00 (s, 3H), 3,89 (m, 1H), 3,86 (s, 2H), 3,80 (m, 2H), 3,43 (m, 2H), 3,36 (m, 2H), 2,30 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 566,2 (M+H)+.
c) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 8b, ale wychodząca od N-(3,5-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(prop-2-yn-1-ylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (734 mg, 1,3 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3,5-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](prop-2-yn-1-ylo)amino]etylu (400 mg, 41% wydajności):
1H-NMR (DMSO da, TFA): 8,51 (s, 1H), 7,99 (s, 1H), 7,35 (m, 2H), 7,28 (s, 1H), 6,93 (m, 1H), 6,72 (s, 1H), 4,21 (m, 2H), 3,94 (m, 5H), 3,75 (m, 2H), 3,60 (m, 2H), 3,28 (s, 1H), 2,85 (m, 2H), 2,79 (m, 2H), 1,97 (m, 2H), 1,37 (s, 9H).
P r z y k ł a d 15
Wytwarzanie związku 15 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]1- oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izopropylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu
2- [[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izopropylo)amino]etylu (450 mg, 0,59 mmol) dała związek 15 w Tabeli 1 (405 mg, 95% wydajności):
1H-NMR (DMSO da): 8,90 (s, 1H), 8,32 (s, 1H), 7,69 (m, 1H), 7,51 (s, 1H), 7,21 (m, 2H), 6,81 (s, 1H), 4,33 (m, 2H), 4,26 (m, 2H), 4,00 (s, 3H), 3,92 (s, 2H), 3,72 (m, 1H), 3,40 (m, 2H), 3,29 (m, 2H), 2,32 (m, 2H), 1,31 (m, 6H):
MS (dodatnie ESI): 650,3 (M+H)+.
PL 221 490 B1
Fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izopropylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6b, ale wychodząca od 2-(izopropyloamino)etanolu (103 mg, 1 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(izopropylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (84 mg, 49% wydajności):
1H-NMR DMSO de, TFA): 8,97 (s, 1H), 8,33 (s, 1H), 7,79 (m, 1H), 7,35 (s, 1H), 7,18 (m, 2H),
6,88 (s, 1H), 4,34 (t, 2H), 4,03 (s, 3H), 3,98 (s, 2H), 3,81 (m, 3H), 3,40 (m, 3H), 3,20 (m, 1H), 2,35 (m, 2H), 1,33 (m, 6H):
MS (dodatnie ESI): 570,2 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(izopropylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (650 mg, 1,14 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izopropylo)amino]etylu (520 mg, 60% wydajności):
1H-NMR (DMSO de): 8,44 (s, 1H), 7,98 (s, 1H), 7,73 (m, 1H), 7,19 (m, 2H), 7,12 (s, 1H), 6,83 (s, 1H), 4,16 (t, 2H), 3,93 (s, 3H), 3,85 (s, 2H), 3,77 (m, 2H), 2,90 (m, 1H), 2,60 (m, 4H), 1,86 (m, 2H), 1,36 (s, 18H), 0,94 (m, 6H):
MS (dodatnie ESI): 762,7 (M+H)+.
P r z y k ł a d 16
Wytwarzanie związku 16 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](prop-2-yn-1-ylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](prop-2-yn-1-ylo)amino]etylu (630 mg, 0,84 mmol) dała związek 16 w Tabeli 1 (540 mg, 86% wydajności):
1H-NMR (DMSO de, AcOD): 8,89 (s, 1H), 8,29 (m, 1H), 7,70 (m, 1H), 7,37 (m, 1H), 7,16 (m, 2H), 6,81 (m, 1H), 4,29 (m, 6H), 3,99 (m, 3H), 3,92 (m, 2H), 3,82 (m, 1H), 3,52 (m, 2H), 3,43 (m, 2H), 2,32 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 646,3 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](prop-2-yn-1-ylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6b, ale wychodząca od 2-(prop-2-yn-1-yloamino)etanolu (99 mg, 1 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(prop-2-yn-1-ylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (128 mg, 75% wydajności):
1H-NMR (DMSO de, TFA): 8,95 (s, 1H), 8,29 (s, 1H), 7,74 (m, 1H), 7,31 (s, 1H), 7,18 (m, 2H),
6,83 (s, 1H), 4,30 (m, 4H), 4,00 (s, 3H), 3,94 (s, 2H), 3,87 (m, 1H), 3,80 (m, 2H), 3,44 (m, 2H), 3,35 (m, 2H), 2,30 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 566,2 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(prop-2-yn-1-ylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (680 mg, 1,2 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](prop-2-yn-1-ylo)amino]etylu (630 mg, 70% wydajności):
1H-NMR (DMSO de): 8,45 (s, 1H), 7,98 (s, 1H), 7,72 (m, 1H), 7,17 (m, 3H), 6,83 (s, 1H), 4,16 (m, 2H), 3,85 (m, 7H), 3,45 (m, 2H), 3,13 (m, 1H), 2,69 (m, 4H), 1,90 (m, 2H), 1,35 (m, 18H):
MS (dodatnie ESI): 758,5 (M+H)+.
P r z y k ł a d 17
Wytwarzanie związku 17 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](2-metoksyetylo)amino]etylu
PL 221 490 B1
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](2-metoksyetylo)amino]etylu (500 mg, 0,64 mmol) dała związek 17 w Tabeli 1 (450 mg, 94% wydajności):
1H-NMR (DMSO de, AcOD): 8,91 (s, 1H), 8,33 (s, 1H), 7,74 (m, 1H), 7,43 (s, 1H), 7,18 (m, 2H),
6,85 (s, 1H), 4,32 (m, 4H), 4,02 (s, 3H), 3,96 (s, 2H), 3,77 (m, 2H), 3,56 (m, 2H), 3,49 (m, 2H), 3,44 (m, 2H), 3,34 (s, 3H), 2,34 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 666,2 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](2-metoksyetylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6b, ale wychodząca od 2-((2-metoksyetylo)amino)etanolu (119 mg, 1 mmol - wytworzonego według A. A. Santilli i in., J. Heterocycl. Chem. 1972, 9, 309-13) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(2-metoksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (124 mg, 71% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,97 (s, 1H), 8,31 (s, 1H), 7,76 (m, 1H), 7,33 (s, 1H), 7,19 (m, 2H),
6,85 (s, 1H), 4,31 (t, 2H), 4,02 (s, 3H), 3,95 (s, 2H), 3,80 (t, 2H), 3,73 (t, 2H), 3,45 (m, 4H), 3,36 (m, 5H), 2,31 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 586,2 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(2-metoksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (800 mg, 1,4 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](2-metoksyetylo)amino]etylu (560 mg, 53% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 8,44 (s, 1H), 7,99 (s, 1H), 7,72 (m, 1H), 7,20 (m, 2H), 7,12 (s, 1H), 6,84 (s, 1H), 4,16 (t, 2H), 3,93 (t, 3H), 3,85 (m, 4H), 3,38 (m, 2H), 3,20 (s, 3H), 2,74 (m, 2H), 2,67 (m, 4H), 1,90 (m, 2H), 1,39 (m, 18H):
MS (dodatnie ESI): 778,6 (M+H)+.
P r z y k ł a d 18
Wytwarzanie związku 18 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-{[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-{[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (729 mg, 1,4 mmol) dała związek 18 w Tabeli 1 (505 mg, 72% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, AcOD): 8,85 (s, 1H), 8,25 (s, 1H), 7,60 (d, 1H), 7,33 (m, 3H), 6,83 (m, 1H),
6,80 (s, 1H), 4,27 (m, 2H), 4,15 (m, 2H), 3,97 (s, 3H), 3,83 (s, 2H), 3,26 (m, 2H), 3,15 (m, 2H), 2,24 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 590,1 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-{[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 5a, ale wychodząca od 2-(cyklopropyloamino)etanolu (156 mg, 1,55 mmol) dała 2-{3-[(7-{3-[cyklopropylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(3-fluorofenylo)acetamid (22 mg, 13% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,97 (s, 1H), 8,31 (s, 1H), 7,65 (d, 1H), 7,33-7,42 (m, 2H), 7,37 (s, 1H), 6,92 (t, 1H), 6,85 (s, 1H), 4,33 (m, 2H), 4,02 (s, 3H), 3,86 (s, 2H), 3,79 (t, 2H), 3,48 (m, 2H), 3,42 (t, 2H), 2,97 (m, 1H), 2,36 (m, 2H), 1,04 (m, 2H), 0,94 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 550,2 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 5b, ale wychodząca od 2-{3-[(7-{3-[cyklopropylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo)-N-(3-fluorofenylo)acetamidu (1,1 g, 2,0 mmol) dała mieszaninę fosforanu di-tert-butylu 2-{cyklopropylo-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (150 mg, 10% wydajności) z fosforanem di-tert-butylu 2-([3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (730 mg, 52% wydajności), którą zastosowano w następnym etapie:
PL 221 490 B1 1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,97 (s, 1H), 8,32 (s, 1H), 7,78 (d, 1H), 7,36 (m, 2H), 7,34 (s, 1H),
6,87 (m, 2H), 4,33 (m, 2H), 4,16 (m, 2H), 4,03 (s, 3H), 3,88 (s, 2H), 3,33 (m, 2H), 3,24 (m, 2H), 2,38 (m, 2H), 1,47 (s, 18H):
MS (dodatnie ESI): 702,5 (M+H)+.
P r z y k ł a d 19
Wytwarzanie związku 19 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-((cyklobutylometylo)[3-({4-[(5-(2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-{(cyklobutylometylo)[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (400 mg, 0,508 mmol) dała związek 19 w Tabeli 1 (365 mg, 96% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, AcOD): 8,92 (s, 1H), 8,33 (s, 1H), 7,71 (m, 1H), 7,44 (s, 1H), 7,19 (m, 2H),
6,82 (s, 1H), 4,30 (m, 4H), 4,00 (s, 3H), 3,94 (s, 2H), 3,42 (m, 2H), 3,29 (m, 4H), 2,82 (m, 1H), 2,31 (m, 2H), 2,13 (m, 2H), 1,87 (m, 4H):
MS (dodatnie ESI): 676,4 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-{(cyklobutylometylo)[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Chlorek cyklobutanokarbonylu (5 ml, 43,8 mmol) powoli dodano do roztworu glicynianu etylu (5,86 g, 42 mmol) w dichlorometanie (100 ml) i trietyloaminie (14,6 ml, 105 mmol) w temperaturze 0°C. Następnie mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 14 godzin. Mieszaninę reakcyjną przemyto rozcieńczonym kwasem solnym (1,0 N), fazę organiczną oddzielono, osuszono i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując żółtą substancję stałą. Rekrystalizacja z mieszaniny dichlorometan/eter naftowy dała N-(cyklobutylokarbonylo)glicynian etylu jako białą substancję stałą (7,78 g, 100% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 8,08 (t, 1H), 4,09 (q, 2H), 3,79 (s, 2H), 3,07 (m, 1H), 2,00-2,18 (m, 4H),
1,89 (m, 1H), 1,78 (m, 1H), 1,20 (t, 3H).
b) N-(Cyklobutylokarbonylo)glicynian etylu (7,6 g, 41 mmol) w tetrahydrofuranie (40 ml) dodano do roztworu diboranu (100 ml roztworu 1,0 N w tetrahydrofuranie, 100 mmol) i ogrzewano w temperaturze 60°C przez 24 godziny. Do mieszaniny dodano dodatkowy diboran (20 ml roztworu 1,0 N w tetrahydrofuranie, 20 mmol) i ogrzewanie prowadzono przez dalsze 8 godzin. Dodano ostrożnie metanol (20 ml) i reakcję mieszano przez 30 minut w temperaturze otoczenia, a następnie powoli dodano kwas solny (6 ml roztworu 6,0 N). Reakcję zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, dodano dichlorometan i usunięto materiał stały przez odsączenie z odsysaniem. Organiczny przesącz osuszono, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną dichlorometan/metanol (96:4) do dichlorometan/metanol/amoniak (7,0 N) (94:5:1), otrzymując 2-((cyklobutylometylo)amino)etanol (4,16 g, 78% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,38 (br s, 1H), 3,65 (t, 2H), 2,98 (m, 4H), 2,62 (m, 2H), 2,06 (m, 2H), 1,72-1,94 (m, 4H).
c) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6b, ale wychodząca od 2-((cyklobutylometylo)amino)etanolu (129 mg, 1 mmol) dała 2-{3-[(7-{3-[(cyklobutylometylo)(2-hydroksy-etylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(2,3-difluorofenylo)acetamid (134 mg, 75% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 8,49 (s, 1H), 8,00 (s, 1H), 7,74 (m, 1H), 7,15-7,30 (m, 3H), 6,75 (m, 1H), 4,25 (m, 2H), 3,96 (s, 3H), 3,86 (s, 2H), 3,60-3,80 (m, 2H), 3,30-3,40 (m, 4H), 2,50-2,80 (m, 4H), 1,60-2,40 (m, 7H):
MS (dodatnie ESI): 596,2 (M+H)+.
d) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od 2-{3-[(7-{3-[(cyklobutylometylo)(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(2,3-difluorofenylo)acetamidu (773 mg, 1,3 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-{(cyklobutylometylo)[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (400 mg, 40% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 8,45 (s, 1H), 7,99 (s, 1H), 7,72 (m, 1H), 7,20 (m, 3H), 6,83 (s, 1H), 4,15 (s, 2H), 3,94 (s, 3H), 3,85 (m, 4H), 2,60 (m, 4H), 2,47 (m, 3H), 1,88 (m, 4H), 1,75 (m, 2H), 1,60 (m, 2H), 1,36 (s, 18H): MS (dodatnie ESI): 788,8 (M+H)+.
PL 221 490 B1
P r z y k ł a d 20
Wytwarzanie związku 20 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](3,3,3-trifluoropropylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](3,3,3-trifluoropropylo)amino]etylu (450 mg, 0,56 mmol) dała związek 20 w Tabeli 1 (405 mg, 46% wydajności):
1H-NMR (DMSO de, TFA): 8,95 (s, 1H), 8,32 (s, 1H), 7,65 (d, 1H), 7,39 (s, 1H), 7,36 (m, 1H),
6,89 (m, 1H), 6,83 (s, 1H), 4,31 (t, 2H), 4,27 (m, 2H), 4,01 (s, 2H), 3,86 (s, 2H), 3,57 (br s, 2H), 3,54 (m, 2H), 3,43 (t, 2H), 2,97 (m, 2H), 2,33 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 686,4 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](3,3,3-trifluoropropylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Roztwór 3-bromo-1,1,1-trifluoropropanu (5,5 ml, 51,6 mmol) w dioksanie (50 ml) ogrzewano z etanoloaminą (3 ml, 51,25 mmol) w temperaturze 60°C przez 36 godzin w obecności węglanu potasu (14,2 g, 102 mmol). Rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną dichlorometan/metanol (95:5) do dichlorometan/metanol/amoniak (7,0 N) (95:5:1), otrzymując 2-((3,3,3-trifluoropropylo)amino)etanol (4,47 g, 55% wydajności):
1H-NMR (DMSO (16, TFA): 3,56 (t, 2H), 2,97 (t, 2H), 2,82 (t, 2H), 2,57 (m, 2H).
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 5a, ale wychodząca od 2-((3,3,3-trifluoropropylo)amino)etanolu (221 mg, 1,55 mmol) dała N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(3,3,3-trifluoropropylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (77 mg, 41% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,96 (s, 1H), 8,29 (s, 1H), 7,63 (d, 1H), 7,31-7,40 (m, 2H), 7,33 (s, 1H), 6,89 (t, 1H), 6,83 (s, 1H), 4,29 (t, 2H), 3,99 (s, 3H), 3,84 (s, 2H), 3,79 (t, 2H), 3,51 (m, 2H), 3,38 (m, 2H), 2,91 (m, 2H), 2,29 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 606,2 (M+H)+.
c) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 5b, ale wychodząca od N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(3,3,3-trifluoropropylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (651 mg, 1,7 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo](3,3,3-trifluoropropylo)amino]etylu (455 mg, 53% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 10,45 (s, 1H), 10,15 (s, 1H), 8,44 (s, 1H), 7,98 (s, 1H), 7,62 (d, 1H), 7,35 (m, 1H), 7,33 (s, 1H), 7,13 (s, 1H), 6,89 (t, 1H), 6,82 (s, 1H), 4,16 (t, 2H), 3,93 (s, 3H), 3,87 (q, 2H), 3,76 (s, 2H), 2,73 (m, 4H), 2,66 (t, 2H), 2,42 (m, 2H), 1,90 (m, 2H), 1,37 (s, 18H):
MS (dodatnie ESI): 797,9 (M+H)+.
P r z y k ł a d 21
Wytwarzanie związku 21 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-{allilo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu 2-(allilo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu di-tert-butylu (310 mg, 0,408 mmol) dała związek 21 w Tabeli 1 (293 mg, 100% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, AcOD): 8,92 (s, 1H), 8,32 (s, 1H), 7,70 (m, 1H), 7,43 (s, 1H), 7,19 (m, 2H),
6,82 (s, 1H), 6,05 (m, 1H), 5,63 (m, 1H), 5,56 (m, 1H), 4,30 (m, 4H), 4,00 (s, 3H), 3,93 (m, 4H), 3,45 (m, 2H), 3,33 (m, 2H), 2,33 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 648,3 (M+H)+.
Fosforan 2-{allilo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu di-tert-butylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Tlenek etylenu (2,5 ml, 50 mmol - ochłodzony do -20°C) dodano do roztworu alliloaminy (14 g, 250 mmol) w metanolu (20 ml) w temperaturze -20°C. Mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 14 godzin, rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostały olej
PL 221 490 B1 oczyszczono metodą destylacji (t.wrz. 140°C/14 mm Hg), otrzymując 2-(alliloamino)etanol (4,2 g, 84% wydajności):
1H-NMR (DMSO de): 5,83 (m, 1H), 5,14 (m, 1H), 5,02 (m, 1H), 3,43 (m, 2H), 3,14 (m, 2H), 2,50 (m, 2H).
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6b, ale wychodząca od 2-(alliloamino)etanolu (101 mg, 1 mmol) dała 2-{3-[(7-{3-[allilo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(2,3-difluorofenylo)acetamid (99 mg, 58% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,97 (s, 1H), 8,32 (s, 1H), 7,77 (m, 1H), 7,33 (s, 1H), 7,18 (m, 2H),
6,87 (s, 1H), 6,01 (m, 1H), 5,60 (m, 2H), 4,31 (t, 2H), 4,02 (s, 3H), 3,94 (m, 4H), 3,82 (t, 2H), 3,35 (m, 4H), 2,34 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 568,2 (M+H)+.
c) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od 2-{3-[(7-{3-[allilo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(2,3-difluoro-fenylo)acetamidu (1,0 g, 1,76 mmol) dała fosforan 2-{allilo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu di-tert-butylu (310 mg, 23% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,97 (s, 1H), 8,30 (s, 1H), 7,75 (m, 1H), 7,32 (s, 1H), 7,20 (m, 2H),
6,85 (s, 1H), 6,00 (m, 1H), 5,74 (m, 2H), 4,30 (m, 4H), 14,01 (s, 3H), 3,95 (m, 4H), 3,50 (m, 2H), 3,37 (m, 2H), 2,30 (m, 2H), 1,45 (s, 18H):
MS (dodatnie ESI): 760,5 (M+H)+.
P r z y k ł a d 22
Wytwarzanie związku 22 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-{cyklobutylo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-{cyklobutylo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (450 mg, 0,58 mmol) dała związek 22 w Tabeli 1 (420 mg, 98% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, AcOD): 8,91 (s, 1H), 8,31 (s, 1H), 7,72 (m, 1H), 7,42 (s, 1H), 7,20 (m, 2H),
6,82 (s, 1H), 4,28 (m, 4H), 4,00 (s, 3H), 3,94 (s, 3H), 3,35 (m, 2H), 3,25 (m, 2H), 2,41 (m, 2H), 2,25 (m, 4H), 1,70 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 662,5 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-{cyklobutylo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6b, ale wychodząca od 2-(cyklobutyloamino)etanolu (117 mg, 1 mmol - wytworzonego według D. F. Morrow i in., J. Med. Chem. 1973, 16, 736-9) i jodku potasu (103 mg, 0,62 mmol) w dimetyloacetamidzie (2 ml) w temperaturze 95°C przez 4 godziny pod osłoną atmosfery argonu dała 2-(3-[(7-{3-[cyklobutylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(2,3-difluorofenylo)acetamid (97 mg, 56% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,92 (s, 1H), 8,27 (s, 1H), 7,74 (m, 1H), 7,29 (s, 1H), 7,15-7,20 (m, 2H), 6,83 (s, 1H), 4,30 (m, 2H), 3,98 (s, 3H), 3,98 (m, 3H), 3,68-3,80 (m, 2H), 3,20-3,30 (m, 2H), 3,15 (m, 2H), 2,30 (m, 2H), 2,22 (m, 4H), 1,65-1,82 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 582,2 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od 2-{3-[(7-{3-[cyklobutylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(2,3-difluorofenylo)acetamidu (668 mg, 1,15 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-{cyklobutylo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (450 mg, 51% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 8,44 (s, 1H), 7,98 (s, 1H), 7,70 (m, 1H), 7,18 (m, 3H), 6,83 (s, 1H), 4,15 (t, 2H), 3,90 (s, 3H), 3,85 (m, 4H), 3,15 (m, 1H), 2,62 (m, 4H), 1,90 (m, 4H), 1,75 (m, 2H), 1,53 (m, 2H), 1,39 (s, 18H):
MS (dodatnie ESI): 774,8 (M+H)+.
PL 221 490 B1
P r z y k ł a d 23
Wytwarzanie związku 23 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-{cyklopentylo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-{cyklopentylo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (360 mg, 0,46 mmol) dała związek 23 w Tabeli 1 (330 mg, 95% wydajności):
1H-NMR (DMSO da, AcOD): 8,91 (s, 1H), 8,32 (s, 1H), 7,70 (m, 1H), 7,43 (s, 1H), 7,20 (m, 2H),
6.82 (s, 1H), 4,31 (m, 4H), 4,00 (s, 3H), 3,94 (s, 2H), 3,80 (m, 1H), 3,48 (m, 2H), 3,36 (m, 2H), 2,33 (m, 2H), 2,08 (m, 2H), 1,75 (m, 4H), 1,58 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 676,5 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-{cyklopentylo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6b, ale wychodząca od 2-(cyklopentyloamino)etanolu (129 mg, 1 mmol - wytworzonego według D. F. Morrow i in., J. Med. Chem. 1973, 16, 736-9) dała 2-{3-[(7-{3-[cyklopentylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(2,3-difluorofenylo)acetamid (86 mg, 48% wydajności):
1H-NMR (DMSO da, TFA): 8,93 (s, 1H), 8,28 (s, 1H), 7,73 (m, 1H), 7,30 (s, 1H), 7,14 (m, 2H),
6.83 (s, 1H), 4,29 (m, 2H), 3,98 (s, 3H), 3,93 (s, 2H), 3,78 (m, 3H), 3,37 (m, 2H), 3,26 (m, 2H), 2,30 (m, 2H), 2,09 (m, 2H), 1,74 (m, 4H), 1,72 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 596,2 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od 2-{3-[(7-{3-[cyklopentylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(2,3-difluorofenylo)acetamidu (654 mg, 1,1 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-{cyklopentylo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (364 mg, 42% wydajności):
1H-NMR (DMSO da): 8,44 (s, 1H), 7,99 (s, 1H), 7,70 (m, 1H), 7,18 (m, 3H), 6,83 (s, 1H), 4,15 (m, 2H), 3,90 (s, 3H), 3,83 (m, 4H), 3,07 (m, 1H), 2,68 (m, 4H), 1,90 (m, 2H), 1,72 (m, 2H), 1,55 (m, 2H), 1,48 (m, 2H), 1,35 (m, 20H):
MS (dodatnie ESI): 789,0 (M+H)+.
P r z y k ł a d 24
Wytwarzanie związku 24 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-{cyklopropylo[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu
Kwas solny (1,05 ml roztworu 4,0 N w dioksanie, 4,2 mmol) dodano do mieszanej zawiesiny fosforanu di-tert-butylu 2-{cyklopropylo[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (519 mg, 0,7 mmol) w dichlorometanie (15 ml) i dioksanie (30 ml) i reakcję mieszano przez 7 godzin w temperaturze 45°C. Osad zebrano przez odsączenie z odsysaniem, pozostałość rozpuszczono w mieszaninie dichlorometan/metanol (8:2), i materiał stały usunięto przez odsączenie. Organiczny przesącz odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość roztarto z eterem dietylowym, otrzymując związek 24 w Tabeli 1 (430 mg, 88% wydajności):
1H-NMR (DMSO da, ACOH): 8,91 (s, 1H), 8,32 (s, 1H), 7,64 (m, 1H), 7,39 (m, 3H), 6,90 (m, 1H),
6,80 (s, 1H), 4,32 (m, 4H), 4,00 (s, 3H), 3,87 (s, 2H), 3,57 (m, 2H), 3,48 (m, 2H), 2,95 (m, 1H), 2,40 (m, 2H), 1,18 (m, 2H), 0,92 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 630,4 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-{cyklopropylo[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Dietylofosforoamidan di-tert-butylu (523 ąl, 2,1 mmol) dodano w ciągu 5 minut do roztworu
2-{3-[(7-{3-[cyklopropylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(3-fluorofenylo)acetamidu (793 mg, 1,4 mmol) w dimetyloformamidzie (8 ml) w obecności tetrazolu (245 mg, 3,5 mmol) w temperaturze otoczenia pod osłoną atmosfery argonu i mieszaninę mieszano przez 1,5 godziny. Roztwór ochłodzono do 5°C, powoli dodano wodoronadtlenek kumenu
PL 221 490 B1 (426 mg, 2,8 mmol), i mieszaninę mieszano w temperaturze 50°C przez 1 godzinę i w temperaturze otoczenia przez dalszą 1 godzinę. Mieszaninę ochłodzono do 5°C i dodano fosforyn trietylu (415 mg, 2,5 mmol) i reakcję mieszano w temperaturze otoczenia przez 1 godzinę. Roztwór rozcieńczono wodą, ekstrahowano octanem etylu i fazę organiczną oddzielono, osuszono i zatężono. Otrzymany olej oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną dichlorometan/metanol (98:2) do dichlorometan/metanol/amoniak (7,0 N) (95:5:1), otrzymując fosforan di-tert-butylu 2-{cyklopropylo[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu jako białawą substancję stałą (630 mg, 59% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,97 (s, 1H), 8,32 (s, 1H), 7,65 (d, 1H), 7,35 (m, 3H), 6,86 (m, 2H), 4,33 (m, 4H), 4,03 (s, 3H), 3,87 (s, 2H), 3,66 (m, 2H), 3,53 (m, 2H), 3,00 (m, 1H), 2,38 (m, 2H), 1,45 (s, 18H), 1,07 (m, 2H), 0,96 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 759,7 (M+H)+.
P r z y k ł a d 25
Wytwarzanie związku 25 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-{(cyklopropylometylo)[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-{(cyklopropylometylo)[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino)etylu (725 mg, 0,94 mmol) dała związek 25 w Tabeli 1 (661 mg, 90% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,95 (s, 1H), 8,32 (s, 1H), 7,74 (m, 1H), 7,39 (s, 1H), 7,21 (m, 2H),
6,84 (s, 1H), 4,32 (t, 2H), 4,28 (m, 2H), 4,01 (s, 3H), 3,95 (s, 2H), 3,56 (br s, 2H), 3,46 (t, 2H), 3,19 (d, 2H), 2,32 (m, 2H), 1,18 (m, 1H), 0,68 (m, 2H), 0,47 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 662,4 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-{(cyklopropylometylo)[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Chloromrówczan etylu (4,2 ml, 37 mmol) dodano do mieszanego roztworu cyklopropylometyloaminy (3,00 ml, 34,6 mmol) i trietyloaminy (7 ml) w dichlorometanie (35 ml) w temperaturze 0°C w ciągu 30 minut. Reakcję mieszano w temperaturze otoczenia przez 2 godziny, do mieszaniny dodano wodę (20 ml), i pH doprowadzono do 3 przez dodanie 2,0 N kwasu solnego. Fazę organiczną oddzielono, osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując (cyklopropylometylo)karbaminian etylu (5,9 g, 100% wydajności):
1H-NMR (CDCI3): 7,24 (br s, 1H), 3,24 (m, 2H), 1,43 (t, 3H), 1,04 (m, 1H), 0,59 (m, 2H), 0,29 (m, 2H):
MS(dodatnie ESI): 172 (M+H)+.
b) Roztwór (cyklopropylometylo)karbaminianu etylu (5,90 g, 34,6 mmol) w tetrahydrofuranie (30 ml) dodano w temperaturze otoczenia do roztworu diboranu (130 ml roztworu 1,0 N w tetrahydrofuranie, 130 mmol) i chlorotrimetylosilanu (34 ml, 268 mmol) i mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 48 godzin. Dodano metanol (20 ml) i reakcję mieszano przez 30 minut w temperaturze otoczenia. Dodano dichlorometan (25 ml), a następnie kwas solny (4 ml roztworu 6,0 N, 24 mmol) i reakcję mieszano w temperaturze otoczenia przez 30 minut. Dodano amoniak w metanolu (7,0 N), białą substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem i przesącz organiczny odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Oczyszczanie metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluowanym dichlorometanem do mieszaniny dichlorometan/metanol (95:5) do dichlorometan/metanol/amoniak (7,0 N) (90:9:1), dało 2-((cyklopropylometylo)amino)etanol jako bladożółtą ciecz (2,99 g, 75% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 3,66 (t, 2H), 3,02 (t, 2H), 2,84 (d, 2H), 1,06 (m, 1H), 0,58 (m, 2H), 0,35 (m, 2H).
c) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6b, ale wychodząca od 2-(cyklopropylometylo)amino)etanolu (115 mg, 1 mmol) dała 2-(3-[(7-{3-[(cyklopropylometylo)(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(2,3-difluorofenylo)acetamid (6 mg, 3% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 10,23 (s, 1H), 10,16 (s, 1H), 8,44 (s, 1H), 7,98 (s, 1H), 7,72 (m, 1H), 7,18 (m, 2H), 7,14 (s, 1H), 6,84 (s, 1H), 4,32 (s, 1H), 4,18 (t, 2H), 3,93 (s, 3H), 3,85 (s, 2H), 3,45 (m, 2H),
2,69 (t, 2H), 2,58 (t, 2H), 2,35 (d, 2H), 1,90 (m, 2H), 0,83 (m, 1H), 0,41 (m, 2H), 0,08 (m, 2H):
PL 221 490 B1
MS (dodatnie ESI): 582,2 (M+H)+.
d) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od 2-{3-[(7-{3-[(cyklopropylometylo)(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(2,3-difluorofenylo)acetamidu (673 mg, 1,16 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-{(cyklopropylometylo)[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (110 mg, 12% wydajności):
1H-NMR (DMSO de): 10,23 (s, 1H), 10,15 (s, 1H), 8,44 (s, 1H), 7,98 (s, 1H), 7,72 (t, 1H), 7,19 (m, 2H), 7,13 (s, 1H), 6,83 (s, 1H), 4,17 (t, 2H), 3,93 (s, 3H), 3,88 (q, 2H), 3,85 (s, 2H), 2,76 (t, 2H), 2,72 (t, 2H), 2,38 (d, 2H), 1,91 (m, 2H), 1,37 (s, 18H), 0,83 (m, 1H), 0,42 (m, 2H), 0,09 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 774,7 (M+H)+.
P r z y k ł a d 26
Wytwarzanie związku 26 w Tabeli 1 - diwodorofosforan 2-{cyklobutylo[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino)etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-{cyklobutylo[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (416 mg, 0,55 mmol) dała związek 26 w Tabeli 1 (455 mg, 100% wydajności):
1H-NMR (DMSO de, TFA): 8,94 (s, 1H), 8,31 (s, 1H), 7,65 (d, 1H), 7,38 (m, 2H), 7,36 (s, 1H),
6,90 (m, 1H), 6,83 (s, 1H), 4,30 (t, 2H), 4,22 (m, 2H), 4,01 (s, 3H), 3,94 (m, 1H), 3,86 (s, 2H), 3,37 (s, 2H), 3,27 (br s, 2H), 2,35 (t, 2H), 2,26 (m, 4H), 1,77 (m, 1H), 1,68 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 644,2 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-(cyklobutylo[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 5a, ale wychodząca od 2-(cyklobutyloamino)etanolu (178 mg, 1,55 mmol) dała 2-{3-[(7-{3-[cyklobutylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(3-fluorofenylo)acetamid (42 mg, 24% wydajności):
1H-NMR (DMSO de, TFA): 8,96 (s, 1H), 8,29 (s, 1H), 7,64 (d, 1H), 7,36 (m, 2H), 7,34 (s, 1H),
6,90 (t, 1H), 6,83 (s, 1H), 4,29 (t, 2H), 4,00 (s, 3H), 3,94 (m, 1H), 3,85 (s, 2H), 3,75 (m, 2H), 3,25 (m, 2H), 3,17 (m, 2H), 2,08-2,39 (m, 6H), 1,76 (m, 1H), 1,69 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 564,2 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 5b, ale wychodząca od 2-{3-[(7-{3-[cyklobutylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-metoksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(3-fluorofenylo)acetamidu (474 mg, 0,84 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-{cyklobutylo[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]-6-metoksychinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (109 mg, 17% wydajności):
1H-NMR (DMSO de): 10,46 (s, 1H), 10,16 (s, 1H), 8,44 (s, 1H), 7,98 (s, 1H), 7,62 (d, 1H), 7,34 (m, 1H), 7,33 (s, 1H), 7,13 (s, 1H), 6,89 (t, 1H), 6,82 (s, 1H), 4,15 (t, 2H), 3,93 (s, 3H), 3,84 (q, 2H), 3,76 (s, 2H), 3,16 (m, 1H), 2,64 (t, 2H), 2,59 (t, 2H), 1,96 (m, 2H), 1,88 (m, 2H), 1,77 (m, 2H), 1,55 (m, 2H), 1,38 (s, 18H):
MS (dodatnie ESI): 756,7 (M+H)+.
P r z y k ł a d 27
Wytwarzanie związku 27 w Tabeli 2 - diwodorofosforan 2-{4-[({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)metylo]piperydyn-1-ylo}etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-{4-[({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)metylo]piperydyn-1-ylo}etylu (230 mg, 0,32 mmol) dała związek 27 w Tabeli 2 (230 mg, 95% wydajności) jako białą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO de): 12,00 (s, 1H), 10,40 (s, 1H), 8,95 (s, 1H), 8,80 (d, 1H), 7,70-7,80 (m, 1H),
7,40 (d, 1H), 7,35 (s, 1H), 7,15-7,25 (m, 2H), 6,70 (s, 1H), 4,20-4,30 (m, 2H), 4,05-4,15 (m, 2H), 3,90 (s, 2H), 3,50-3,60 (m, 2H), 3,10-3,25 (m, 2H), 2,27 (m, 1H), 2,10-2,20 (m, 2H), 1,70-1,90 (m, 2H),
1,20 (t, 2H):
MS (dodatnie ESI): 618 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 616 (M-H)-.
PL 221 490 B1
Fosforan di-tert-butylu 2-{4-[({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)metylo]piperydyn-1-ylo}etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Dimetyloformamid (0,1 ml) dodano do mieszanej zawiesiny 7-(benzyloksy)chinazolin-4(3H)-onu (4,00 g, 15,9 mmol) w chlorku tionylu (25 ml) i reakcję ogrzewano w temperaturze 85°C przez 1 godzinę. Reakcję ochłodzono, nadmiar chlorku tionylu odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość oddestylowano azeotropowo z toluenem (2 x 25 ml), po czym rozpuszczono w dimetyloacetamidzie (20 ml). Dodano kwas 5-amino-1H-pirazol-3-ilooctowy (2,27 g, 15,9 mmol) i i reakcję ogrzewano w temperaturze 90°C przez 2,5 godziny. Reakcję ochłodzono do temperatury otoczenia, wylano do wody z lodem (200 ml) i wytrąconą substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem, otrzymując kwas (3-{[7-(benzyloksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)octowy (3,92 g, 60% wydajności) jako bladopomarańczową substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,70 (br s, 1H), 8,75 (s, 1H), 8,70 (d, 1H), 7,57 (m, 2H), 7,35-7,50 (m, 4H), 7,30 (s, 1H), 6,70 (s, 1H), 5,35 (s, 2H), 3,70 (s, 2H):
MS (dodatnie ESI): 376 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 374 (M-H)-.
b) Tlenochlorek fosforu (1,00 ml, 11,6 mmol) dodano do mieszanej zawiesiny 2,3-difluoroaniliny (1,44 g, 11,6 mmol), kwasu (3-{[7-(benzyloksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)octowego (3,82 g, 9,30 mmol) i pirydyny (40 ml) w temperaturze 0°C. Reakcję mieszano przez 1 godzinę w temperaturze otoczenia, po czym ochłodzono do 0°C i potraktowano dodatkowym tlenochlorkiem fosforu (0,5 ml), a następnie zostawiono do ogrzania do temperatury otoczenia przez 1 godzinę. Reakcję wylano do 20% wodnego kwasu solnego i otrzymaną substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem. Długotrwałe suszenie pod zmniejszonym ciśnieniem dało 2-(3-{[7-(benzyloksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(2,3-difluorofenylo)acetamid (4,90 g, 100% wydajności) jako pomarańczową substancję stałą, która zawierała nieco wody:
1H-NMR (DMSO d6): 11,30 (s, 1H), 10,30 (s, 1H), 8,80 (s, 1H), 8,70 (d, 1H), 7,80-7,80 (m, 1H), 7,50-7,60 (m, 2H), 7,35-7,45 (m, 5H), 7,30 (s, 1H), 7,10-7,20 (m, 2H), 6,80 (s, 1H), 5,40 (s, 2H), 3,90 (s, 2H):
MS (dodatnie ESI): 487 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 485 (M-H)-.
c) 2-(3-{[7-(Benzyloksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(2,3-difluorofenylo)acetamid (4,90 g, 9,30 mmol) dodano do kwasu trifluorooctowego (75 ml) i reakcję ogrzewano w temperaturze 90°C przez 4 godziny. Reakcję ochłodzono, nadmiar kwasu trifluorooctowego usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w metanolu (30 ml). Roztwór metanolowy dodano kroplami do wodnego roztworu wodorowęglanu sodu (100 ml) powodując wytrącenie pomarańczowej substancji stałej. Zebranie substancji stałej, a następnie przemycie wodą dało N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-hydroksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (3,60 g, 97% wydajności) jako bladobrunatną substancję stałą po wysuszeniu pod zmniejszonym ciśnieniem:
1H-NMR (DMSO d6): 12,50 (br s, 1H), 10,30 (s, 1H), 8,70 (s, 1H), 8,60 (d, 1H), 7,70-7,80 (m, 1H), 7,30-7,40 (m, 2H), 7,10 (d, 1H), 7,00 (s, 1H), 6,80 (br s, 1H), 3,80 (s, 2H):
MS (dodatnie ESI): 397 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 395 (M-H)-.
d) Chlorek metanosulfonylu (864 mg, 7,58 mmol) dodano kroplami do roztworu N-(tert-butoksykarbonylo)piperydyn-4-ylometanolu (1,63 g, 7,58 mmol) i trietyloaminy (1,40 ml, 10,1 mmol) w suchym tetrahydrofuranie (15 ml) w temperaturze 0°C i reakcję mieszano w tej temperaturze przez 1 godzinę. Reakcję przesączono, pozostałość przemyto eterem dietylowym i połączone fazy organiczne odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując bezbarwny olej. Olej rozpuszczono w dimetyloacetamidzie (10 ml), dodano N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-hydroksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (2,00 g, 5,07 mmol) i węglan potasu (1,39 g, 10,0 mmol) i reakcję ogrzewano w temperaturze 70°C przez 16 godzin. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i oczyszczono metodą chromatografii błyskawicznej na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną 0-5% metanolu w dichlorometanie, otrzymując 4-[({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)metylo]piperydyn-1-ylokarboksylan tert-butylu (1,11 g, 38% wydajności) jako żółtą substancję stałą:
PL 221 490 B1 1H-NMR (DMSO d6): 12,50 (s, 1H), 10,30 (d, 2H), 8,60-8,70 (m, 2H), 7,70-7,80 (m, 1H), 7,30 -7,40 (m, 4H), 6,90 (s, 1H), 4,00-4,10 (m, 4H), 3,90 (s, 2H), 2,80-2,90 (m, 2H), 2,00-2,10 (m, 1H), 1,80-1,90 (m, 2H), 1,50 (s, 9H), 1,30-1,40 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 594 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 592 (M-H)-.
e) Kwas trifluorooctowy (5 ml) dodano do roztworu 4-[({4-[(5-(2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)metylo]piperydyn-1-ylokarboksylanu tert-butylu (1,11 g, 1,897 mmol) w dichlorometanie (25 ml) i reakcję mieszano przez 30 minut w temperaturze otoczenia. Substancje lotne usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, a produkt oczyszczono metodą HPLC z odwróconymi fazami. Frakcje z HPLC zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem do 20% ich pierwotnej objętości i zalkalizowano węglanem sodu, powodując strącenie pomarańczowej substancji stałej. Substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem, rozpuszczono w mieszaninie dichlorometan : metanol (1:9) i przemyto wodą. Odparowanie rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem dało N-(2,3-difluorofenylo)-2-(3-{[7-(piperydyn-4-ylo-metoksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)acetamid (612 mg, 66% wydajności) jako pomarańczową sypką substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,40 (s, 1H), 10,20 (br s, 2H), 8,50-8,60 (m, 2H), 7,70-7,80 (m, 1H), 7,00-7,20 (m, 4H), 6,70 (br s, 1H), 4,20 (br s, 1H), 4,00 (d, 2H), 3,90 (s, 2H), 3,10-3,20 (m, 2H), 2,90 -3,00 (m, 2H), 1,90-2,00 (m, 1H), 1,70-1,80 (m, 2H), 1,20-1,30 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 494 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 492 (M-H)-.
f) Acetoksyborowodorek sodu (392 mg, 1,86 mmol) dodano do roztworu tert-butylodimetylosililoksyacetaldehydu (324 mg, 1,86 mmol), N-(2,3-difluorofenylo)-2-(3-{[7-(piperydyn-4-ylometoksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)acetamidu (612 mg, 1,24 mmol), kwasu octowego (0,42 ml, 7,4 mmol) w metanolu (10 ml) i tetrahydrofuranu (30 ml) i reakcję mieszano przez 18 godzin w temperaturze otoczenia. Dodano dodatkowy acetoksyborowodorek sodu (392 mg, 1,86 mmol) i tert-butylodimetylosililoksyacetaldehyd (324 mg, 1,86 mmol) i reakcję mieszano przez 10 minut, a następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii błyskawicznej na kolumnie Biotage 40 M, eluowanej mieszaniną metanol : dichlorometan (7:93), a następnie 7,0 N amoniak : metanol (1:99), otrzymując 2-{3-[(7-{[1-(2-{[tert-butylo(di-metylo)sililo]oksy}etylo)piperydyn-4-ylo]metoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(2,3-difluorofenylo)acetamid (410 mg, 51% wydajności) jako bladopomarańczową substancję stałą po odparowaniu rozpuszczalnika i wysuszeniu pod zmniejszonym ciśnieniem:
1H-NMR (DMSO d6): 12,40 (s, 1H), 10,15 (s, 1H), 10,10 (s, 1H), 8,50 (s, 1H), 8,45 (d, 1H), 7,60 -7,70 (m, 1H), 7,00-7,20 (m, 4H), 6,70 (s, 1H), 3,90 (d, 2H), 3,70 (s, 2H), 3,60 (t, 2H), 2,80-2,90 (m, 2H), 2,40 (t, 2H), 1,90-2,00 (m, 2H), 1,70-1,80 (m, 3H), 1,20-1,30 (m, 2H), 0,80 (s, 9H), 0,00 (s, 6H):
MS (dodatnie ESI): 652 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 650 (M-H)-.
g) Fluorek tetra-n-butyloamoniowy (0,69 ml roztworu 1,0 N w tetrahydrofuranie, 0,69 mmol) dodano do roztworu 2-{3-[(7-{[1-(2-{[tert-butylo(dimetylo)sililo]oksy}etylo)piperydyn-4-ylo]metoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(2,3-difluorofenylo)acetamidu (410 mg, 0,63 mmol) w tetrahydrofuranie (10 ml). Reakcję mieszano przez 18 godzin w temperaturze otoczenia, podczas tego dodając 2 dodatkowe porcje fluorku tetra-n-butyloamoniowego (0,69 mmol). Reakcję zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość oczyszczono metodą chromatografii błyskawicznej na kolumnie Biotage 40S, eluowanej mieszaniną metanol : dichlorometan (25:75), a następnie 7,0 N amoniak : metanol (1:99), otrzymując N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{[1-(2-hydroksyetylo)piperydyn-4-ylo]metoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (258 mg, 76% wydajności) jako bladopomarańczową substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,30 (s, 1H), 10,30 (br s, 1H), 8,50 (br s, 2H), 7,76 (m, 1H), 7,10-7,40 (m, 4H), 6,90 (br s, 1H), 4,40 (br s, 1H), 4,10 (d, 2H), 3,80 (br s, 2H), 3,40-3,50 (m, 2H), 2,90-3,00 (m, 2H), 2,50 (t, 2H), 2,00-2,10 (m, 2H), 1,70-1,80 (m, 3H), 1,30-1,40 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 538 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 536 (M-H)-.
h) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-(3-[(7-{[1-(2-hydroksyetylo)piperydyn-4-ylo]metoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (235 mg, 0,44 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-{4-[({4-[(5-{2-[(2,3-difluoroPL 221 490 B1 fenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)metylo]piperydyn-1-ylo}etylu (232 mg, 73% wydajności) jako białą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,30 (s, 1H), 10,20 (d, 2H), 8,40 (br s, 2H), 7,60-7,70 (m, 1H), 7,30-7,40 (m, 4H), 6,80 (br s, 1H), 4,5 (d, 2H), 3,92 (m, 2H), 3,80 (br s, 2H), 2,80-2,90 (m, 2H), 2,50 (t, 2H), 2,00-2,10 (m, 2H), 1,60-1,70 (m, 3H), 1,40 (s, 18H), 1,20-1,30 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 730 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 728 (M-H)-.
P r z y k ł a d 28
Wytwarzanie związku 28 w Tabeli 3 - diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di(tert-butylu) 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]etylu (302 mg, 0,422 mmol) dała związek 28 w Tabeli 3 (300 mg, 100% wydajności) jako białą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,00 (s, 1H), 10,30 (s, 1H), 8,90 (d, 1H), 7,65-7,75 (m, 1H), 7,50-7,60 (m, 2H), 7,10-7,25 (m, 2H), 6,70 (s, 1H), 4,35 (t, 2H), 4,20-4,30 (m, 2H), 3,90 (s, 2H), 3,40-3,50 (m, 2H), 3,25-3,35 (m, 2H), 3,10-3,20 (m, 2H), 2,20-2,40 (m, 2H), 1,30 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 606 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 604 (M-H)-.
Fosforan di(tert-butylu) 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Kwas 2-amino-4-fluorobenzoesowy (15 g, 96 mmol) rozpuszczono w 2-metoksyetanolu (97 ml). Dodano octan formamidyny (20,13 g, 193,4 mmol) i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 18 godzin. Reakcję ochłodzono, zatężono i pozostałość mieszano w wodnym roztworze wodorotlenku amonu (0,01 N, 250 ml) przez 1 godzinę. Zawiesinę odsączono, przemyto wodą i osuszono nad pentatlenkiem fosforu, otrzymując 7-fluorochinazolin-4(3H)-on jako białawą substancję stałą (10,35 g, 65% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 12,32 (br s, 1H), 8,19 (dd, 1H), 8,14 (s, 1H), 7,45 (dd, 1H), 7,39 (m, 1H):
MS (ujemne ESI): 163 (M-H)-,
MS (dodatnie ESI): 165 (M+H)+.
b) Wodorek sodu (14,6 g, 365 mmol) dodano w temperaturze 0°C do roztworu 1,3-propanodiolu (27,8 g, 365 mmol) w dimetyloformamidzie (70 ml). Dodano porcjami 7-fluorochinazolin-4(3H)-on (10 g, 60,9 mmol) i mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 60°C, następnie w temperaturze 110°C przez 3 godziny. Reakcję ochłodzono do 0°C, zatrzymano wodą (280 ml) i doprowadzono do pH 5,9. Otrzymaną zawiesinę odsączono, przemyto wodą, następnie eterem, i wysuszono nad pentatlenkiem fosforu, otrzymując 7-(3-hydroksypropoksy)chinazolin-4(3H)-on jako biały proszek (12,41 g, 92% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 11,90 (br s, 1H), 8,04 (s, 1H), 8,00 (d, 1H), 7,10 (m, 2H), 4,17 (t, 2H), 3,58 (t, 2H), 1,92 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 221 (M+H)+.
c) Połączono 7-(3-hydroksypropoksy)chinazolin-4(3H)-on (10,5 g, 47,7 mmol) i chlorek tionylu (100 ml, 137 mmol). Dodano dimetyloformamid (1 ml) i mieszaninę reakcyjną ogrzewano do 85°C przez 1 godzinę. Mieszaninę ochłodzono do temperatury pokojowej, rozcieńczono toluenem i odpar owano do suchej masy. Powtarzano to aż do usunięcia wszystkiego chlorku tionylu. Pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie i przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu. Warstwę wodną ekstrahowano dichlorometanem. Fazy organiczne połączono, osuszono (siarczan magnezu) i zatężono, otrzymując żółtą substancję stałą. Przez roztarcie z eterem usunięto mniej rozpuszczalne zanieczyszczenie, a przesącz eterowy zatężono, otrzymując 4-chloro-7-(3-chloropropoksy)chinazolinę jako białawą substancję stałą (8,5 g, 70% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 13,25 (br s, 1H), 8,34 (s, 1H), 8,06 (d, 1H), 7,17 (m, 2H), 4,21 (t, 2H), 3,83 (t, 2H), 2,23 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 257, 259 (M+H)+.
d) 4-Chloro-7-(3-chloropropoksy)chinazolinę (2,5 g, 9,72 mmol) i kwas (3-amino-1H-pirazol-5-ilo)octowy (1,37 g, 9,72 mmol) połączono w dimetyloformamidzie (25 ml). Dodano roztwór 4 M HCl w dioksanie (1,25 ml, 4,8 mmol) i reakcję ogrzewano do 90°C przez 40 minut. Roztwór ochłodzono do
PL 221 490 B1 temperatury pokojowej, rozcieńczono wodą (250 ml) i przesączono przez celit. Kwasowy roztwór zalkalizowano do pH 4,9 i odsączono żółty proszek. (Przy pH 3 wytrąciła się czerwona substancja stała, którą wydzielono, zawieszono w wodzie i zalkalizowano do pH 12. Ostrożne doprowadzenie z powrotem do pH 4,8 spowodowało strącenie żółtego proszku, który połączono z pierwszym rzutem). Substancję stałą przemyto eterem dietylowym i osuszono nad pentatlenkiem fosforu, otrzymując kwas (3-{[7-(3-chloropropoksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)octowy jako bladopomarańczową substancję stałą (2,88 g, 82% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 12,60 (br s, 2H), 10,78 (br s, 1H), 8,65 (s, 1H), 8,60 (d, 1H), 7,26 (d, 1H), 7,22 (s, 1H), 6,67 (s, 1H), 4,28 (t, 2H), 3,83 (t, 2H), 3,67 (s, 2H), 2,24 (m, 2H):
MS (ujemne ESI): 360, 362 (M-H)-,
MS (dodatnie ESI): 362, 364 (M+H)+.
e) 2,3-Difluoroanilinę (1,15 g, 8,95 mmol) dodano do zawiesiny kwasu (3-{[7-(3-chloropropoksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)octowego (2,70 g, 7,46 mmol) w pirydynie (30 ml) i reakcję ochłodzono do 0°C. Dodano kroplami tlenochlorek fosforu (1,14 g, 7,46 mmol) i reakcję mieszano w temperaturze 0°C przez 1 godzinę. Reakcję ogrzano do temperatury otoczenia i dodano więcej tlenochlorku fosforu (0,5 ml). Reakcję mieszano przez 4,5 godziny. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono mieszaniną octan etylu : eter (100 ml : 37 ml) i mieszano przez 18 godzin. Osad przesączono, zawieszono w wodzie i zobojętniono wodorotlenkiem amonu (7%, 15 ml). Otrzymaną żółtą zawiesinę odsączono, przemyto wodą i wysuszono (pentatlenek fosforu), otrzymując 2-(3-{[7-(3-chloropropoksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(2,3-difluorofenylo)acetamid jako pomarańczowy proszek (3,15 g, 89% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 10,64 (br s, 1H), 10,27 (s, 1H), 8,60 (s, 1H), 8,55 (d, 1H), 7,70 (m, 1H), 7,20 (m, 6H), 6,68 (s, 1H), 4,27 (t, 2H), 3,83 (m, 4H), 2,25 (m, 2H):
MS (ujemne ESI): 471,473 (M-H)-,
MS (dodatnie ESI): 473, 475 (M+H)+.
f) 2-(3-{[7-(3-Chloropropoksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(2,3-difluorofenylo)acetamid (300 mg, 0,634 mmol), jodek potasu (210 mg, 1,27 mmol), dimetyloaminę (2 ml) i 2-(etyloamino)etanol (226 mg, 2,54 mmol) połączono i ogrzewano do 50°C przez 72 godziny. Reakcję rozcieńczono dichlorometanem (20 ml) i wprowadzono na kolumnę Biotage 40S z krzemionką. Eluowanie dichlorometanem, następnie zwiększenie polarności do mieszaniny dichlorometan : metanol (9:1), a następnie dichlorometan : metanol : amoniak (9:1:0,8) dało N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[etylo-(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako bladoróżową substancję stałą (181 mg, 54% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 12,35 (s, 1H), 10,25 (s, 2H), 8,52 (s, 2H), 7,71 (m, 1H), 7,16 (m, 4H), 6,78 (s, 1H), 4,33 (t, 1H), 4,17 (t, 2H), 3,84 (s, 2H), 3,43 (m, 2H), 2,60 (t, 2H), 2,49 (m, 4H), 1,88 (m, 2H), 0,96 (t, 3H):
MS (ujemne ESI): 524 (M-H)-,
MS (dodatnie ESI): 526 (M+H)+.
g) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[etylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (372 mg, 0,71 mmol) dała fosforan di(tert-butylu) 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]etylu (304 mg, 60% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,30 (s, 1H), 10,20 (d, 2H), 8,60-8,70 (m, 2H), 7,70-7,80 (m, 1H), 7,05-7,25 (m, 4H), 6,80 (br s, 1H), 4,20 (t, 2H), 3,80-3,90 (m, 4H), 2,60-2,70 (m, 4H), 2,40-2,50 (m, 2H), 1,80-1,90 (m, 2H), 1,40 (s, 18H), 0,95 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 718 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 716 (M-H)-.
P r z y k ł a d 29
Wytwarzanie związku 29 w Tabeli 3 - diwodorofosforan 2-[[3-((4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}-oksy)propylo](izopropylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu
2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izopropylo)amino]etylu (372 mg, 0,51 mmol) dała związek 29 w Tabeli 3 (342 mg, 92% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
PL 221 490 B1 1H-NMR (DMSO da): 12,00 (s, 1H), 10,30 (s, 1H), 8,90 (s, 1H), 8,80 (d, 1H), 7,60-7,70 (m, 1H), 7,40-7,50 (m, 2H), 7,10-7,20 (m, 2H), 6,70 (s, 1H), 4,40 (t, 2H), 4,20-4,30 (m, 2H), 3,90 (s, 2H), 3,70-3,80 (m, 1H), 3,40-3,50 (m, 2H), 3,20-3,30 (m, 2H), 2,30-2,40 (m, 2H), 1,35 (d, 6H):
MS (dodatnie ESI): 620 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 618 (M-H)-.
Fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izopropylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 28f, ale wychodząca od 2-(izopropyloamino)etanolu (262 mg, 2,54 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[izopropylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako białawą substancję stałą (182 mg, 53% wydajności):
1H-NMR (DMSO da): 12,35 (s, 1H), 10,20 (s, 1H), 8,50 (s, 2H), 7,71 (m, 1H), 7,20 (m, 4H), 6,78 (s, 1H), 4,29 (br s, 1H), 4,19 (t, 2H), 3,85 (s, 2H), 3,38 (dt, 2H), 2,88 (m, 1H), 2,55 (t, 2H), 2,45 (t, 2H), 1,82 (m, 2H), 0,93 (d, 6H):
MS (ujemne ESI): 538 (M-H)-,
MS (dodatnie ESI): 540 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[izopropylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (414 mg, 0,77 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](izopropylo)amino]etylu (374 mg, 67% wydajności) jako białą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO da): 12,40 (s, 1H), 10,20 (d, 2H), 8,50-8,60 (m, 2H), 7,60-7,80 (m, 1H), 7,10 -7,30 (m, 4H), 6,80 (br s, 1H), 4,15-4,25 (m, 2H), 3,80-3,90 (m, 4H), 2,85-3, 00 (m, 1H), 2,50-2,65 (m, 4H), 1,80-1,90 (m, 2H), 1,40 (s, 18H), 1,00 (s, 3H), 0,98 (s, 3H):
MS (dodatnie ESI): 732 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 730 (M-H)-.
P r z y k ł a d 30
Wytwarzanie związku 30 w Tabeli 3 - diwodorofosforan 3-{[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}-3-metylobutylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 3-{[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}-3-metylobutylu (490 mg, 0,67 mmol) dała związek 30 w Tabeli 3 (480 mg, 99% wydajności) jako bladożółty dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO da): 12,00 (s, 1H), 10,35 (s, 1H), 9,20 (br s, 1H), 8,90 (s, 1H), 8,80 (d, 1H), 7,72 (m, 1H), 7,50 (d, 2H), 7,40 (s, 1H), 7,20-7,30 (m, 2H), 6,70 (s, 1H), 4,30 (t, 2H), 3,90-4,00 (m, 2H), 3,85 (s, 2H), 3,10-3,20 (m, 2H), 2,20-2,30 (m, 2H), 2,00-2,10 (m, 2H), 1,40 (d, 6H):
MS (dodatnie ESI): 620 (M+H)+.
MS (ujemne ESI): 618 (M-H)-.
Fosforan di-tert-butylu 3-{[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}-3-metylobutylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 28f, ale wychodząca od 3-amino-3-metylobutan-1-olu (655 mg, 6,36 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(3-hydroksy-1,1-dimetylopropylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako białawą substancję stałą (450 mg, 39% wydajności):
1H-NMR (DMSO da): 12,40 (s, 1H), 10,20 (br s, 2H), 8,60-8,70 (m, 2H), 7,70-7,80 (m, 1H), 7,25-7,35 (m, 4H), 6,80 (br s, 1H), 4,20 (t, 2H), 3,90 (s, 2H), 3,60 (t, 2H), 2,70 (t, 2H), 1,90-2,00 (m, 2H), 1,50 (t, 2H), 1,00 (s, 6H):
MS (dodatnie ESI): 540 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 538 (M-H)-.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(3-hydroksy-1,1-dimetylopropylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (212 mg, 0,38 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 3-{[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}-3-metylobutylu (204 mg, 72% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
PL 221 490 B1 1H-NMR (DMSO de): 12,40 (s, 1H), 10,20 (d, 2H), 8,50-8,60 (m, 2H), 7,65-7,75 (m, 1H), 7,20-7,30 (m, 4H), 6,80 (s, 1H), 4,30 (t, 2H), 3,90-4,00 (m, 2H), 3,85 (s, 2H), 2,70-2,80 (m, 2H),
1.90- 2,00 (m, 2H), 1,60-1,70 (m, 2H), 1,40 (s, 18H), 1,10 (s, 6H):
MS (dodatnie ESI): 732 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 730 (M-H)-.
P r z y k ł a d 31
Wytwarzanie związku 31 w Tabeli 3 - diwodorofosforan 2-{(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo) amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di(tert-butylu) 2-{(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}etylu (204 mg, 0,27 mmol) dała związek 31 w Tabeli 3 (198 mg, 97% wydajności) jako bladożółty dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO de): 12,00 (s, 1H), 10,80 (s, 1H), 10,50 (s, 1H), 8,95 (s, 1H), 8,80 (d, 1H), 7,60-7,80 (m, 1H), 7,50 (d, 1H), 7,40 (s, 1H), 7,20-7,30 (m, 2H), 6,70 (s, 1H), 4,35 (t, 2H), 3,90-4,00 (m, 1H), 3,85 (s, 2H), 3,60-3,70 (m, 1H), 3,30-3,50 (m, 2H), 3,00-3,25 (m, 2H), 2,20-2,40 (m, 4H),
1.90- 2,10 (m, 3H), 1,70-1,80 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 632 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 630 (M-H)-.
Fosforan di(tert-butylu) 2-((2S)-1-[3-((4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 28f, ale wychodząca od (2S)-2-(2-hydroksyetylo)pirolidyny (731 mg, 6,36 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2S)-2-(2-hydroksyetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako białą substancję stałą (260 mg, 22% wydajności):
1H-NMR (DMSO de): 12,30 (s, 1H), 10,20 (s, 2H), 8,40-8,70 (m, 2H), 7,70-7,80 (m, 1H), 7,10-7,30 (m, 4H), 6,80 (br s, 1H), 4,30-4,50 (m, 1H), 4,20 (t, 2H), 3,80-3,90 (m, 2H), 3,30-3,50 (m, 2H), 3,10-3,20 (m, 1H), 2,90-3,00 (m, 1H), 2,30-2,40 (m, 1H), 2,10-2,20 (m, 1H), 1,90-2,00 (m, 1H), 1,75-1,85 (m, 3H), 1,68 (m, 1H), 1,50-1,60 (m, 2H), 1,30-1,40 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 520 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 550 (M-H)-.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2S)-2-(2-hydroksyetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy)chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (212 mg, 0,38 mmol) dała fosforan di(tert-butylu) 2-{(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo)etylu (204 mg, 72% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO de, 373K): 12,00 (s, 1H), 9,90 (s, 2H), 9,80 (s, 1H), 8,50 (s, 1H), 8,40 (d, 1H), 7,70-7,80 (m, 1H), 7,20-7,30 (m, 4H), 6,70 (br s, 1H), 4,30 (t, 2H), 3,90-4,00 (m, 2H), 3,80 (s, 2H), 3,00-3,10 (m, 1H), 2,40-2,50 (m, 1H), 2,20-2,30 (m, 1H), 1,80-2,00 (m, 4H), 1,70-1,80 (m, 2H), 1,62 (m, 1H), 1,40-1,50 (m, 1H), 1,40 (s, 18H), 0,90-1,00 (m, 1H);
MS (dodatnie ESI): 742 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 740 (M-H)-.
P r z y k ł a d 32
Wytwarzanie związku 32 w Tabeli 3 - diwodorofosforan {(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di(tert-butylu) {(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (355 mg, 0,49 mmol) dała związek 32 w Tabeli 3 (355 mg, 100% wydajności) jako bladożółty dichlorowodorek (jako dihydrat):
1H-NMR (DMSO de): 12,00 (br s, 1H), 10,40 (s, 1H), 8,93 (s, 1H), 8,82 (d, 1H), 7,68 (m, 1H),
7,40-7,50 (m, 2H), 7,15-7,25 (m, 2H), 6,75 (s, 1H), 4,35 (t, 2H), 4,10-4,30 (m, 1H), 3,92 (s, 2H), 3,81 (m, 1H), 3,55-3,70 (m, 2H), 3,27 (m, 1H), 3,18 (m, 1H), 2,10-2,35 (m, 4H), 1,85-2,10 (m, 3H),
1,75-1,85 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 618 (M+H)+.
PL 221 490 B1
Fosforan di(tert-butylu) {(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 28f, ale wychodząca od D-prolinolu (257 mg, 2,54 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2R)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako różową substancję stałą (206 mg, 60% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 11,60 (br s, 7H), 10,25 (s, 1H), 8,52 (m, 2H), 7,75 (m, 1H), 7,16 (m, 4H), 6,67 (s, 1H), 4,22 (t, 2H), 3,84 (s, 2H), 3,50 (d, 2H), 3,35 (m, 1H), 3,28 (m, 1H), 3,07 (m, 1H), 2,86 (m, 1H), 2,72 (m, 1H), 2,05 (m, 2H), 1,95 (m, 1H), 1,60-1,90 (m, 4H):
MS (ujemne ESI): 536 (M-H)-,
MS (dodatnie ESI): 538 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2R)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (437 mg, 0,81 mmol) dała fosforan di(tert-butylu) {(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (355 mg, 60% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,30 (br s, 1H), 10,20 (s, 2H), 8,50 (s, 2H), 7,68 (m, 1H), 7,10-7,20 (m, 4H), 6,78 (br s, 1H), 4,15 (t, 2H), 3,80 (m, 3H), 3,65 (m, 1H), 3,10 (m, 1H), 2,93 (m, 1H), 2,64 (m, 1H), 2,19 (m, 1H), 1,80-1,95 (m, 3H), 1,68 (m, 2H), 1,60 (m, 1H), 1,33 (s, 18H):
MS (ujemne ESI): 728 (M-H)-,
MS (dodatnie ESI): 730 (M+H)+.
P r z y k ł a d 33
Wytwarzanie związku 33 w Tabeli 3 - diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu (271 mg, 0,37 mmol) dała związek 33 w Tabeli 3 (266 mg, 98% wydajności) jako dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO d6): 12,02 (br s, 1H), 10,40 (s, 1H), 9,95 (s, 1H), 9,85 (s, 1H), 7,70 (s, 1H), 7,47 (m, 2H), 7,20 (m, 2H), 6,73 (s, 1H), 4,23-4,37 (m, 4H), 3,92 (s, 2H), 3,43 (m, 2H), 3,32 (m, 2H), 3,13 (m, 2H), 2,28 (m, 2H), 1,76 (m, 2H), 0,95 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 618,4 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 620,4 (M-H)-.
Fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 28f, ale wychodząca od 2-(propyloamino)etanolu (262 mg, 2,54 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(propylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako różową substancję stałą (168 mg, 49% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 12,35 (s, 1H), 10,22 (s, 2H), 8,51 (s, 2H), 7,71 (m, 1H), 7,20 (m, 4H), 6,78 (s, 1H), 4,30 (t, 1H), 4,17 (t, 2H), 3,85 (s, 2H), 3,43 (m, 2H), 2,59 (t, 2H), 2,49 (m, 2H), 2,39 (t, 2H), 1,87 (m, 2H), 1,39 (m, 2H), 0,82 (t, 3H):
MS (ujemne ESI): 538 (M-H)-,
MS (dodatnie ESI): 540 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(propylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (690 mg, 1,28 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu (271 mg, 29% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
MS (ujemne ESI): 730 (M-H)-,
MS (dodatnie ESI): 732 (M+H)+.
P r z y k ł a d 34
Wytwarzanie związku 34 w Tabeli 3-diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](butylo)amino]etylu
PL 221 490 B1
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di(tert-butylu) 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](butylo)amino]etylu (400 mg, 0,54 mmol) dała związek 34 w Tabeli 3 (360 mg, 95% wydajności) jako bladożółty dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO d6): 12,00 (s, 1H), 10,34 (s, 1H), 8,93 (s, 1H), 8,85 (d, 1H), 7,68 (m, 1H), 7,47 (d, 1H), 7,44 (s, 1H), 7,20 (m, 2H), 6,74 (s, 1H), 4,33 (t, 2H), 4,28 (m, 2H), 3,93 (s, 2H), 3,44 (m, 2H), 3,36 (m, 2H), 3,16 (m, 2H), 2,30 (m, 2H), 1,71 (m, 2H), 1,34 (m, 2H), 0,93 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 634 (M+H)+.
Fosforan di(tert-butylu) 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](butylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 28f, ale wychodząca od 2-(butyloamino)etanolu (891 mg, 7,61 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(butylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako bladożółtą substancję stałą (625 mg, 45% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 12,65 (s, 1H), 12,32 (s, 1H), 10,17 (m, 2H), 8,52 (m, 2H), 7,72 (m, 1H), 7,05-7,30 (m, 4H), 6,78 (br s, 1H), 4,30 (m, 1H), 4,20 (t, 2H), 3,85 (br s, 2H), 3,44 (m, 2H), 2,63 (m, 2H), 2,54 (m, 2H), 2,45 (m, 2H), 1,90 (m, 2H), 1,38 (m, 2H), 1,26 (m, 2H), 0,84 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 554 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(butylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (605 mg, 1,09 mmol) dała fosforan di-(tert-butylu) 2-[[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](butylo)amino]etylu (400 mg, 50% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (CDCI3): 12,80 (br s, 1H), 9,47 (br s, 1H), 9,40 (br s, 1H), 8,72 (s, 1H), 8,13 (d, 1H), 8,05 (m, 1H), 7,22 (s, 1H), 7,18 (d, 1H), 7,03 (m, 1H), 6,86 (m, 1H), 6,15 (br s, 1H), 4,15 (t, 2H), 4,00 (q, 2H), 3,83 (s, 2H), 2,73 (t, 2H), 2,64 (t, 2H), 2,47 (t, 2H), 1,93 (m, 2H), 1,48 (s, 18H), 1,44 (m, 2H), 1,29 (m, 2H), 0,89 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 746 (M+H)+.
P r z y k ł a d 35
Wytwarzanie związku 35 w Tabeli 3 - diwodorofosforan 2-{cyklopentylo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-{cyklopentylo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (405 mg, 0,53 mmol) dała związek 35 w Tabeli 3 (388 mg, 100% wydajności) jako bladożółty dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO d6): 12,00 (s, 1H), 10,33 (s, 1H), 8,93 (s, 1H), 8,83 (d, 1H), 7,69 (m, 1H), 7,49 (d, 1H), 7,41 (s, 1H), 7,20 (m, 2H), 6,74 (s, 1H), 4,32 (t, 2H), 4,29 (m, 2H), 3,93 (s, 2H), 3,77 (m, 1H), 3,46 (m, 2H), 3,35 (m, 2H), 2,31 (m, 2H), 2,8 (m, 2H), 1,83 (m, 2H), 1,74 (m, 2H), 1,57 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 646 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-{cyklopentylo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 28f, ale wychodząca od 2-(cyklopentyloamino)etanolu (1,00 g, 7,75 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[cyklopentylo-(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako bladożółtą substancję stałą (533 mg, 37% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 12,66 (s, 1H), 12,30 (s, 1H), 10,16 (m, 2H), 8,52 (m, 2H), 7,72 (m, 1H), 7,06-7,40 (m, 4H), 6,80 (s, 1H), 4,32 (m, 1H), 4,19 (t, 2H), 3,85 (br s, 2H), 3,43 (m, 2H), 3,06 (m, 1H), 2,66 (m, 2H), 2,56 (m, 2H), 1,90 (m, 2H), 1,73 (m, 2H), 1,58 (m, 2H), 1,48 (m, 2H), 1,32 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 566 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od 2-{3-[(7-{3-[cyklopentylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(2,3-difluorofenylo)acetamidu (482 mg, 0,85 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-{cyklopentylo[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (411 mg, 64% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
PL 221 490 B1 1H-NMR (CDCI3): 12,70 (br s, 1H), 9,35 (m, 2H), 8,71 (s, 1H), 8,05 (m, 2H), 7,20 (s, 1H), 7,12 (d, 1H), 7,01 (m, 1H), 6,86 (m, 1H), 6,17 (br s, 1H), 4,11 (t, 2H), 3,98 (q, 2H), 3,83 (s, 2H), 3,08 (m, 1H), 2,80 (t, 2H), 2,72 (t, 2H), 1,95 (m, 2H), 1,78 (m, 2H), 1,69 (m, 2H), 1,62 (m, 2H), 1,50 (s, 18H), 1,35 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 758 (M+H)+.
P r z y k ł a d 36
Wytwarzanie związku 36 w Tabeli 3 - diwodorofosforan {(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}-oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di(tert-butylu) {(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (425 mg, 0,58 mmol) dała związek 36 w Tabeli 3 (400 mg, 99% wydajności) jako białawą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,00 (s, 1H), 10,35 (s, 1H), 8,94 (s, 1H), 8,85 (d, 1H), 7,67 (m, 1H), 7,47 (d, 1H), 7,43 (s, 1H), 7,20 (m, 2H), 6,74 (s, 1H), 4,34 (t, 2H), 4,15-4,32 (m, 2H), 3,92 (s, 2H), 3,78 (m, 1H), 3,52-3,72 (m, 2H), 3,30 (m, 1H), 3,19 (m, 1H), 2,24-2,42 (m, 2H), 2,20 (m, 1H), 2,02 (m, 1H), 1,96 (m, 1H), 1,82 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 618 (M+H)+.
Fosforan di(tert-butylu) {(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 28f, ale wychodząca od L-prolinolu (770 mg, 7,62 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(26)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako bladożółtą substancję stałą (547 mg, 40% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6) : 12,66 (s, 1H), 12,35 (s, 1H), 10,20 (m, 2H), 8,51 (m, 2H), 7,72 (m, 1H), 7,20 (m, 4H), 6,77 (br s, 1H), 4,21 (t, 2H), 3,81 (br s, 2H), 3,47 (m, 1H), 2,90-3,42 (m, 6H), 2,05 (m, 2H), 1,90 (m, 1H), 1,72 (m, 2H), 1,62 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 538 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2S)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (485 mg, 0,90 mmol) dała fosforan di(tert-butylu) {(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (430 mg, 65% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (CDCI3): 12,70 (br s, 1H), 9,52 (br s, 1H), 9,37 (br s, 1H), 8,10 (s, 1H), 8,06 (m, 1H), 7,18 (s, 1H), 7,11 (d, 1H), 7,02 (m, 1H), 6,85 (m, 1H), 6,22 (br s, 1H), 4,12 (m, 2H), 3,92 (m, 1H), 3,84 (s, 2H), 3,68 (m, 1H), 3,12 (m, 1H), 2,97 (m, 1H), 2,73 (m, 1H), 2,48 (m, 1H), 2,25 (q, 1H), 1,85-2,05 (m, 3H), 1,55-1,85 (m, 3H), 1,45 (s, 18H):
MS (dodatnie ESI): 730 (M+H)+.
P r z y k ł a d 37
Wytwarzanie związku 37 w Tabeli 3 - diwodorofosforan {(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di(tert-butylu) {(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (654 mg, 0,92 mmol) dała związek 37 w Tabeli 3 (596 mg, 97% wydajności) jako białawy dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO d6): 11,95 (s, 1H), 10,73 (s, 1H), 8,94 (s, 1H), 8,82 (d, 1H), 7,65 (d, 1H), 7,46 (d, 1H), 7,38 (m, 3H), 6,90 (m, 1H), 6,74 (s, 1H), 4,32 (t, 2H), 4,21 (m, 2H), 3,85 (s, 2H), 3,78 (m, 1H), 3,64 (m, 2H), 3,29 (m, 1H), 3,19 (q, 1H), 2,31 (m, 3H), 2,20 (m, 1H), 2,00 (m, 3H), 1,81 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 599,8 (M+H)+.
Fosforan di(tert-butylu) {(2S)-1-[3-((4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 28f, ale wychodząca od L-prolinolu (0,89 ml, 8,80 mmol) i 2-(3-{[7-(3-chloropropoksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(3-fluorofenylo)acetamidu (1,00 g, 2,20 mmol) dała N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2S)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-148
PL 221 490 B1
-ylo]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako kremową substancję stałą (795 mg, 70% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 12,35 (m, 1H), 10,42 (s, 1H), 10,19 (m, 1H), 8,50 (s, 2H), 7,63 (d, 1H),
7,35 (m, 2H), 7,16 (m, 2H), 6,90 (t, 1H), 6,73 (m, 1H), 4,28 (t, 1H), 4,18 (t, 2H), 3,73 (s, 2H), 3,40 (m, 1H), 3,20 (m, 1H), 3,07 (m, 1H), 2,97 (m, 1H), 2,43 (m, 2H), 2,15 (q, 1H), 1,94 (m, 2H), 1,81 (m, 1H), 1,64 (m, 2H), 1,55 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 520,1 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2S)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (730 mg, 1,41 mmol) dała fosforan di(tert-butylu) {(2S)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (654 mg, 65% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą, którą zastosowano w następnym etapie bez dalszego charakteryzowania.
2-(3-{[7-(3-Chloropropoksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(3-fluorofenylo)acetamid, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
c) Trifluorooctan pentafluorofenylu (23,25 g, 83 mmol) dodano kroplami do roztworu kwasu (3-{[7-(3-chloropropoksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)octowego (15,0 g, 41 mmol) i pirydyny (6,7 ml, 83 mmol) w dimetyloformamidzie (150 ml) z chłodzeniem w celu utrzymania temperatury roztworu < 23°C. Roztwór mieszano w temperaturze otoczenia przez 30 minut, a następnie dodano 3-fluoroanilinę (9,22 g, 83 mmol). Reakcję mieszano przez 2,5 godziny w temperaturze otoczenia, a następnie dodano dalszą porcję 3-fluoroaniliny (2 ml) i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 90°C przez 3 godziny. Mieszaninę reakcyjną wylano do mieszaniny rozcieńczonego kwasu solnego (0,1 M) i lodu (ok. 500 ml) i otrzymaną substancję stałą odsączono, przemyto wodą, następnie eterem dietylowym, a następnie wysuszono, otrzymując 2-(3-{[7-(3-chloropropoksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(3-fluorofenylo)acetamid (17,7 g, 94% wydajności) jako brunatną substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,50 (br s, 1H), 10,42 (s, 1H), 8,59 (s, 1H), 8,54 (d, 1H), 7,62 (m, 1H),
7,35 (m, 2H), 7,24 (m, 1H), 7,19 (m, 1H), 6,90 (m, 1H), 6,67 (br s, 1H), 4,28 (t, 2H), 3,84 (t, 2H), 3,76 (s, 2H), 2,27 (kwintet, 2H).
MS (dodatnie ESI): 455 (M+H)+.
P r z y k ł a d 38
Wytwarzanie związku 38 w Tabeli 3 - diwodorofosforan 2-{cyklopentylo[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-{cyklopentylo[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (572 mg, 0,77 mmol) dała związek 38 w Tabeli 3 (568 mg, 100% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 11,95 (s, 1H), 10,73 (s, 1H), 8,94 (s, 1H), 8,82 (d, 1H), 7,65 (d, 1H), 7,48 (d, 1H), 7,38 (m, 3H), 6,89 (m, 1H), 6,75 (s, 1H), 4,30 (m, 4H), 3,85 (s, 2H), 3,78 (t, 1H), 3,47 (m, 2H), 3,37 (m, 2H), 2,60 (m, 2H), 2,08 (m, 2H), 1,78 (m, 4H), 1,56 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 628,4 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-{cyklopentylo[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 37a, ale wychodząca od 2-(cyklopentyloamino)etanolu (1,13 ml, 8,80 mmol) dała 2-{3-[(7-{3-[cyklopentylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(3-fluorofenylo)acetamid jako kremową substancję stałą (620 mg, 51% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 12,31 (m, 1H), 10,39 (s, 1H), 10,16 (m, 1H), 8,50 (s, 2H), 7,62 (d, 1H),
7,35 (m, 2H), 7,16 (m, 2H), 6,90 (t, 1H), 6,78 (m, 1H), 4,29 (m, 1H), 4,16 (t, 2H), 3,74 (s, 2H), 3,40 (m, 2H), 3,05 (t, 1H), 2,66 (t, 2H), 2,54 (obs m, 2H), 1,86 (t, 2H), 1,72 (m, 2H), 1,54 (m, 2H), 1,45 (m, 2H), 1,31 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 548,1 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od 2-{3-[(7-{3-[cyklopentylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(3-fluorofenylo)acetamidu (580 mg, 1,06 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-{cyklopentylo[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu
PL 221 490 B1 (572 mg, 72% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą, którą zastosowano w następnym etapie bez dalszego charakteryzowania.
P r z y k ł a d 39
Wytwarzanie związku 39 w Tabeli 3 - diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di(tert-butylu)
2- [[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]etylu (539 mg, 0,77 mmol) dała związek 39 w Tabeli 3 (504 mg, 99% wydajności) jako bladożółty dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO d6): 11,98 (s, 1H), 10,79 (s, 1H), 8,93 (s, 1H), (d, 1H), 7,65 (d, 1H), 7,47 (d, 1H), 7,38 (m, 3H), 6,89 (t, 1H), 6,74 (s, 1H), 4,32 (t, 2H), 4,28 (m, 2H), 3,85 (s, 2H), 3,42 (m, 2H),
3.34 (m, 2H), 3,27 (q, 2H), 2,29 (m, 2H), 1,28 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 587,8 (M+H)+.
Fosforan di(tert-butylu) 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 37a, ale wychodząca od N-(etyloamino)etanolu (1,07 ml, 11,0 mmol) dała N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[etylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako żółtą substancję stałą (660 mg, 59% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 12,31 (m, 1H), 10,39 (s, 1H), 10,15 (m, 1H), 8,51 (s, 2H), 7,62 (d, 1H),
7.35 (m, 2H), 7,16 (m, 2H), 6,90 (t, 1H), 6,78 (m, 1H), 4,29 (m, 1H), 4,20 (t, 2H), 3,76 (s, 2H), 3,45 (m, 2H), 3,30 (m, 4H), 2,61 (t, 2H), 1,89 (t, 2H), 0,95 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 508,4 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[etylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (620 mg, 1,22 mmol) dała fosforan di(tert-butylu) 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]etylu (539 mg, 63% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą, którą zastosowano w następnym etapie bez dalszego charakteryzowania.
Związek 39, zsyntetyzowany wyżej jako dichlorowodorek, można było także wytworzyć jako wolną zasadę zgodnie z następującym sposobem:
c) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6d, ale wychodząca od związku 39 dała wolną zasadę związku 39 jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 10,53 (s, 1H), 8,57 (s, 1H), 8,54 (d, 1H), 7,62 (d, 1H), 7,37 (m, 2H), 7,27 (s, 1H), 7,21 (d, 1H), 6,88 (m, 1H), 6,65 (s, 1H), 4,27 (t, 2H), 4,05 (m, 2H), 3,75 (s, 2H), 3,24 (m, 2H), 3,21 (t, 2H), 3,13 (q, 2H), 2,18 (m, 2H), 1,24 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 588 (M+H)+.
C26H31FN7O6P + 3,0 H2O wymaga C, 48,7%; H, 5,8%; N, 15,3%;
stwierdzono C, 48,8%; H, 5,35%; N, 15,15%.
P r z y k ł a d 40
Wytwarzanie związku 40 w Tabeli 3 - diwodorofosforan 3-{[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}-3-metylobutylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu
3- {[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)-propylo]amino}-3-metylobutylu (247 mg, 0,35 mmol) dała związek 40 w Tabeli 3 (235 mg, 100% wydajności) jako bladożółty dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO d6): 11,98 (s, 1H), 10,76 (s, 1H), 8,94 (s, 1H), 8,83 (d, 1H), 7,65 (d, 1H), 7,48 (d, 1H), 7,37 (m, 3H), 6,89 (t, 1H), 6,75 (s, 1H), 4,35 (t, 2H), 4,00 (q, 2H), 3,85 (s, 2H), 3,11 (m, 2H), 2,26 (m, 2H), 2,05 (t, 2H), 1,35 (s, 6H):
MS (dodatnie ESI): 601,8 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 3-{[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}-3-metylobutylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 37a, ale wychodząca od 3-amino-3-metylobutan-1-olu (1,15 ml, 11,0 mmol) dała N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(3-hydroksy-1,1-dimetylo50
PL 221 490 B1 propylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako bladożółtą substancję stałą (310 mg, 27% wydajności):
1H-NMR (DMSO de): 12,31 (m, 1H), 10,40 (m, 1H), 8,50 (m, 2H), 7,62 (d, 1H), 7,35 (m, 2H), 7,11 (m, 2H), 6,89 (t, 1H), 6,56 (m, 1H), 4,18 (t, 2H), 3,71 (s, 2H), 3,52 (t, 2H), 2,65 (t, 2H), 1,86 (m, 2H), 1,52 (t, 2H), 1,04 (s, 6H):
MS (dodatnie ESI): 522,5 (M+H)+.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(3-hydroksy-1,1-dimetylopropylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (310 mg, 0,59 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 3-{[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}-3-metylobutylu (247 mg, 58% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą, którą zastosowano w następnym etapie bez dalszego charakteryzowania.
P r z y k ł a d 41
Wytwarzanie związku 41 w Tabeli 3 - diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu (270 mg, 0,38 mmol) dała związek 41 w Tabeli 3 (248 mg, 96% wydajności) jako dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO de): 11,98 (s, 1H), 10,77 (s, 1H), 8,96 (s, 1H), 8,84 (d, 1H), 7,65 (d, 1H), 7,46 (d, 1H), 7,32-7,41 (m, 3H), 6,88 (m, 1H), 6,73 (s, 1H), 6,73 (s, 1H), 4,32 (t, 2H), 4,27 (t, 2H), 3,87 (s, 2H), 3,43 (t, 2H), 3,14 (m, 2H), 2,28 (m, 2H), 1,75 (m, 2H), 0,94 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 602 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 600 (M-H)-.
Fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 37a, ale wychodząca od 2-(propyloamino)etanolu (0,89 g, 8,6 mmol) dała N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(propylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako bladożółtą substancję stałą (480 mg, 32% wydajności):
1H-NMR (DMSO-de): 12,30 (br s, 1H), 10,38 (s, 1H), 10,15 (br s, 1H), 8,50 (s, 2H), 7,60 (d, 1H), 7,34 (m, 2H), 7,15 (br s, 2H), 6,90 (dd, 1H), 6,78 (br s, 1H), 4,30 (br s, 1H), 4,18 (t, 2H), 3,75 (s, 2H), 3,45 (s, 2H), 2,33-2,75 (m, 6H), 1,90 (t, 2H), 1,40 (m, 2H), 0,80 (m, 3H):
MS (dodatnie ESI): 522 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 520 (M-H)-.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(propylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (470 mg, 0,90 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](propylo)amino]etylu (271 mg, 42% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO de): 12,08 (br s, 1H), 10,00 (s, 1H), 9,89 (br s, 1H), 8,53 (s, 1H), 8,42 (d, 1H), 7,59 (d, 1H), 7,34 (m, 2H), 7,17 (m, 2H), 6,84 (m, 1H), 6,56 (br s, 1H), 4,25 (t, 2H), 3,94 (m, 2H), 3,76 (s, 2H), 2,79 (t, 2H), 2,71 (t, 2H), 2,50 (t, 2H), 1,93 (m, 2H), 1,48 (m, 20H), 0,89 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 714 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 712 (M-H)-.
P r z y k ł a d 42
Wytwarzanie związku 42 w Tabeli 3 - diwodorofosforan {(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di(tert-butylu) {(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (280 mg, 0,39 mmol) dała związek 42 w Tabeli 3 (268 mg, 100% wydajności) jako bladożółty dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO de): 11,96 (s, 1H), 10,75 (s, 1H), 8,94 (s, 1H), 8,82 (d, 1H), 7,65 (d, 1H), 7,43 (d, 1H), 7,28-7,41 (m, 3H), 6,91 (m, 1H), 6,71 (s, 1H), 4,31 (t, 2H), 4,20 (m, 2H), 3,86 (s, 2H), 3,77
PL 221 490 B1 (m, 1H), 3,55-3,69 (m, 2H), 3,29 (m, 1H), 3,17 (m, 1H), 2,22-2,37 (m, 2H), 2,17 (m, 1H), 2,04 (m, 1H), 1,90 (m, 1H), 1,79 (m, 1H):
MS (dodatnie ESI): 600 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 598 (M-H)-.
Fosforan di(tert-butylu) {(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 37a, ale wychodząca od D-prolinolu (0,87 g, 8,6 mmol) dała N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2R)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1 -ylo]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako bladożółtą substancję stałą (530 mg, 35% wydajności):
1H-NMR (DMSO-da): 12,33 (br s, 1H), 10,38 (s, 1H), 10,20 (br s, 1H), 8,50 (s, 2H), 7,60 (d, 1H),
7,35 (m, 2H), 7,15 (s, 2H), 6,89 (dd, 1H), 6,75 (br s, 1H), 4,30 (br s, 1H), 4,16 (t, 2H), 3,73 (s, 2H), 3,39 (m, 1H), 3,19 (m, 1H), 3,08 (m, 1H), 2,98 (m, 1H), 2,17 (m, 1H), 1,95 (m, 2H), 1,80 (m, 1H), 1,49-1,73 (m, 4H):
MS (dodatnie ESI): 520 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 518 (M-H)-.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2R)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (530 mg, 1,02 mmol) dała fosforan di(tert-butylu) {(2R)-1-[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (280 mg, 39% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
MS (dodatnie ESI): 712 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 710 (M-H)-.
P r z y k ł a d 43
Wytwarzanie związku 43 w Tabeli 3 - diwodorofosforan 3-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]propylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 3-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]propylu (45 mg, 0,06 mmol) dała związek 43 w Tabeli 3 (36 mg, 95% wydajności) jako bladożółty dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO da): 10,35 (br s, 1H), 8,78-9,10 (m, 2H), 7,55-7,62 (m, 1H), 7,42-7,50 (m, 2H), 7,28-7,40 (m, 2H), 6,80-6,87 (m, 1H), 6,65-6,79 (br m, 1H), 4,35 (t, 2H), 3,95-4,02 (m, 2H), 3,85 (s, 2H), 3,28 (t, 2H), 3,15-3,25 (m, 4H), 2,25-2,35 (m, 2H), 2,05-2,15 (m, 2H), 1,31 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 602 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 3-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]propylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 37a, ale wychodząca od 3-aminopropan-1-olu (247 mg, 3,3 mmol) dała N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(3-hydroksypropylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako bladożółtą substancję stałą (295 mg, 54% wydajności):
1H-NMR (DMSO da): 10,42 (br s, 1H), 8,43-8,54 (m, 2H), 7,58-7,63 (m, 1H), 7,29-7,38 (m, 2H), 7,11-7,18 (m, 2H), 6,84-6,91 (m, 1H), 6,56-6,78 (br m, 1H), 4,18 (t, 2H), 3,72 (s, 2H), 3,45 (t, 2H), 2,67 (t, 2H), 2,58 (t, 2H), 1,84-1,95 (m, 2H), 1,51-1,61 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 494 (M+H)+.
b) Tri(acetoksy)borowodorek (750 mg, 1,48 mmol) dodano do roztworu N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(3-hydroksypropylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (290 mg, 0,59 mmol) i acetaldehydu (39 mg, 0,88 mmol) w dimetyloformamidzie (3 ml) w temperaturze otoczenia i reakcję mieszano przez 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną przesączono, rozcieńczono dichlorometanem (10 ml) i oczyszczono metodą chromatografii błyskawicznej na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną 3-12% metanolu : dichlorometan. Odparowanie frakcji pod zmniejszonym ciśnieniem dało 2-{3-[(7-{3-[etylo(3-hydroksypropylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(3-fluorofenylo)acetamid (105 mg, 34% wydajności) jako białą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO da): 10,41 (br s, 1H), 10,13-10,30 (br s, 1H), 8,43-8,55 (m, 2H), 7,57-7,65 (m, 1H), 7,28-7,39 (m, 2H), 7,09-7,21 (m, 2H), 6,83-6,92 (m, 1H), 6,65-6,81 (m, 1H), 4,15 (t, 2H),
PL 221 490 B1
3,73 (s, 2H), 3,41 (t, 2H), 2,41-2,58 (m, 6H pod DMSO), 1,82-1,93 (m, 2H), 1,48-1,58 (m, 2H), 0,94 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 522 (M+H)+.
c) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od 2-{3-[(7-{3-[etylo(3-hydroksypropylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(3-fluorofenylo)acetamid (90 mg, 0,17 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 3-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]propylu (45 mg, 37% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
MS (dodatnie ESI): 714 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 712 (M-H)-.
P r z y k ł a d 44
Wytwarzanie związku 44 w Tabeli 3 - diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](2-metoksyetylo)amino]etylu
Fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](2-metoksyetylo)amino]etylu (200 mg, 0,3 mmol) rozpuszczono w dioksanie (7 ml) i traktowano mieszaniną dioksan/kwas solny (4,0 N, 0,5 ml) w temperaturze 20°C przez noc. Jasnożółtą substancję stałą zebrano przez odsączenie i wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem (55°C, 12 h), otrzymując diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](2-metoksyetylo)amino]etylu (200 mg, 85% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6, CH3COOD): 8,95 (s, 1H), 8,82 (d, 1H), 7,65 (d, 1H), 7,46 (d, 1H), 7,37 (m, 3H), 6,88 (m, 1H), 6,78 (s, 1H), 4,33 (m, 2H), 4,28 (m, 2H), 3,86 (s, 2H), 3,76 (m, 2H), 3,53 (m, 2H), 3,45 (m, 4H), 3,34 (s, 3H), 2,30 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 618 (M+H)+.
Fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](2-metoksyetylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) 2-((2-Metoksyetylo)amino)etanol (750 mg, 6,29 mmol) dodano do roztworu 2-(3-{[7-(3-chloropropoksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(3-fluorofenylo)acetamidu (960 mg, 2,11 mmol) i jodku potasu (700 mg, 4,22 mmol) w 1-metylo-2-pirolidynonie (8 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze 80°C przez 1,5 godziny, ochłodzono, dodano na kolumnę z żelem krzemionkowym, i oczyszczono metodą chromatografii przy eluowaniu kolejno dichlorometanem, mieszaniną dichlorometan : metanol 96:4 do 92:8, otrzymując N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-(3-[(2-hydroksyetylo)(2-metoksyetylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid (600 mg, 53% wydajności) jako białawą substancję stałą.
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 9,0 (s, 1H), 8,83 (d, 1H), 7,65 (d, 1H), 7,48 (d, 1H), 7,36 (m, 2H), 7,28 (s, 1H), 6,88 (m, 1H), 6,80 (s, 1H), 4,32 (m, 2H), 3,86 (s, 2H), 3,80 (m, 2H), 3,73 (m, 2H), 3,48 (m, 4H), 3,37 (m, 2H), 3,34 (s, 3H), 2,28 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 538 (M+H)+.
b) Dietylofosforoamidan di-tert-butylu (0,56 ml, 2 mmol) powoli dodano do mieszaniny N-(3-fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[(2-hydroksyetylo)(2-metoksyetylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (540 mg, 1 mmol) i tetrazolu (200 mg, 3 mmol) w dimetyloformamidzie (5 ml) w temperaturze 20°C przez 2 godziny. Następnie mieszaninę ochłodzono do 0°C i powoli dodano nadtlenek wodoru (9,0 N, 0,33 ml, 2,93 mmol) i mieszanie w temperaturze otoczenia kontynuowano przez 12 godzin. Następnie w temperaturze 0°C pirosiarczyn sodu (1,14 g, 6 mmol) w roztworze w wodzie (12 ml) dodano do mieszaniny reakcyjnej, którą zostawiono do powolnego ogrzania do temperatury otoczenia. Następnie odparowano rozpuszczalniki i pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną dichlorometan : amoniak w metanolu (3,0 N) 96:4 do 94:6, otrzymując fosforan di-tert-butylu 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](2-metoksyetylo)amino]etylu (220 mg, 30% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6, TFA): 8,98 (s, 1H), 8,81 (d, 1H), 7,63 (d, 1H), 7,48 (d, 1H), 7,36 (m, 2H),
7,27 (s, 1H), 6,90 (t, 1H), 6,77 (s, 1H), 4,30 (m, 2H), 4,26 (m, 2H), 3,84 (s, 2H), 3,72 (m, 2H), 3,55 (m, 2H), 3,48 (m, 2H), 3,42 (m, 2H), 3,34 (s, 3H), 2,26 (m, 2H), 1,44 (s, 18H):
MS (dodatnie ESI): 730 (M+H)+.
PL 221 490 B1
P r z y k ł a d 45
Wytwarzanie związku 45 w Tabeli 4 - diwodorofosforan 2-[[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo](propylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-[[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo](propylo)amino]etylu (550 mg, 0,74 mmol) dała związek 45 w Tabeli 4 (504 mg, 96% wydajności) jako dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO d6): 11,95 (s, 1H), 10,34 (s, 1H), 8,90 (s, 1H), 8,83 (d, 1H), 7,68 (m, 1H), 7,45 (m, 2H), 7,22 (m, 2H), 6,72 (s, 1H), 4,23 (m, 4H), 3,91 (s, 2H), 3,40 (m, 2H), 3,20 (m, 2H), 3,08 (m, 2H), 1,88 (m, 4H), 1,71 (m, 2H), 0,90 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 634 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 632 (M-H)-.
Fosforan di-tert-butylu 2-[[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo](propylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) 1,4-Dihydroksybutan (33,0 ml, 366 mmol) dodano przez 10 minut do mieszanej zawiesiny wodorku sodu (14,6 g dyspersji 60% w oleju, 366 mmol) w dimetyloacetamidzie (200 ml) w temperaturze 0°C i reakcję mieszano przez 15 minut, po czym ogrzano do 60°C. Roztwór 7-fluorochinazolin-4(3H)-onu (10,0 g, 61,0 mmol) w dimetyloacetamidzie (60 ml) dodano przez 5 minut i reakcję mieszano w temperaturze 110°C przez dalsze 5 godzin. Reakcję ochłodzono, wylano na lód (500 g) i potraktowano solanką (500 ml) i 5,0 N kwasem solnym (aż do pH <6). Otrzymaną substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem, przemyto wodą i eterem dietylowym, a następnie rozpuszczono w dimetyloacetamidzie (100 ml). Reakcję przesączono i przesącz odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując 7-(4-hydroksy-butoksy)chinazolin-4(3H)-on (5,88 g, 41% wydajności) jako białą substancję stałą po wysuszeniu pod zmniejszonym ciśnieniem:
1H-NMR (DMSO d6): 8,15 (s, 1H), 8,10 (m, 1H), 7,18 (m, 2H), 4,22 (m, 2H), 3,58 (m, 2H), 1,90 (m, 2H), 1,70 (m, 2H):
MS (dodatnie ESI): 235 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 233 (M-H)-.
b) Dimetyloformamid (0,5 ml) dodano do mieszanej zawiesiny 7-(4-hydroksy-butoksy)chinazolin-4(3H)-onu (4,86 g, 20,0 mmol) w chlorku tionylu (50 ml) i reakcję ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 1 godzinę. Reakcję ochłodzono, nadmiar chlorku tionylu odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość oddestylowano azeotropowo z toluenem (2 x 50 ml), a następnie rozpuszczono w dimetyloacetamidzie (50 ml). Dodano kwas 5-amino-1H-pirazolo-3-octowy (2,82 g, 20 mmol) i 4,0 N kwas solny w dioksanie (5,0 ml, 20 mmol) i reakcję mieszano w temperaturze 90°C przez 40 minut. Reakcję ochłodzono do temperatury otoczenia, wylano do wody z lodem (500 ml) i zalkalizowano do pH >12 40% wodnym roztworem wodorotlenku sodu. Reakcję przesączono, przesącz zakwaszono do pH <4,8 i wytrąconą substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem, otrzymując kwas (3-{[7-(4-chlorobutoksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)octowy (7,07 g, 91% wydajności) jako bladopomarańczową substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,45 (br s, 2H), 8,57 (s, 1H), 8,50 (d, 1H), 7,17 (m, 2H), 6,60 (s, 1H), 4,18 (m, 2H), 3,75 (m, 2H), 3,65 (s, 2H), 1,90 (m, 4H):
MS (dodatnie ESI): 376 (M+H)+,
MS (ujemne ESI): 374 (M-H)-.
c) Tlenochlorek fosforu (1,8 ml, 19,5 mmol) dodano do mieszanej zawiesiny 2,3-difluoroaniliny (2,88 g, 22,3 mmol), kwasu (3-{[7-(4-chlorobutoksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)octowego (6,97 g, 18,6 mmol) i pirydyny (100 ml) w temperaturze 0°C. Reakcję mieszano przez 2,5 godziny w temperaturze 0°C, dodano dodatkowy tlenochlorek fosforu (0,3 ml) i reakcję zostawiono do ogrzania do temperatury otoczenia przez 18 godzin. Dodano octan etylu (200 ml) i eter dietylowy (100 ml), reakcję mieszano i lepką substancję stałą zebrano przez odsączenie, a następnie zawieszono w wodzie (300 ml). Rozcieńczony wodny roztwór amoniaku dodawano aż pH wyniosło >7 i otrzymaną substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem. Przemycie otrzymanej substancji stałej wodą, a następnie acetonitrylem, a następnie długotrwałe suszenie pod zmniejszonym ciśnieniem, dało 2-(3-{[7-(4-chlorobutoksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(2,3-difluorofenylo)acetamid (7,6 g, 84% wydajności) jako bladobrunatną substancję stałą:
PL 221 490 B1 1H-NMR (DMSO d6): 10,20 (s, 1H), 8,63 (s, 1H), 8,58 (d, 1H), 7,69 (m, 1H), 7,23 (m, 1H), 7,15 (m, 3H), 6,68 (s, 1H), 4,14 (m, 2H), 3,81 (s, 2H), 3,70 (m, 2H), 1,88 (m, 4H):
MS (dodatnie ESI): 487 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 485 (M-H)-.
d) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 28f, ale wychodząca od 2-(propyloamino)etanolu (765 mg, 7,40 mmol) i 2-(3-{[7-(4-chlorobutoksy)chinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(2,3-difluorofenylo)acetamidu (1,20 g, 2,47 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{4-[propylo(2-hydroksyetylo)amino]butoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako brunatną substancję stałą (625 mg, 46% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 10,3 (br s, 1H), 8,49 (s, 1H), 8,45 (m, 1H), 7,70 (m, 1H), 7,15 (m, 3H), 7,1 (s, 1H), 6,58 (br, s, 1H), 4,1 (m, 2H), 3,80 (s, 2H), 3,42 (m, 2H), 2,45 (m, 4H), 2,33 (m, 2H), 1,77 (m, 2H), 1,55 (m, 2H), 1,35 (m, 2H), 0,81 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 554 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 552 (M-H)-.
e) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{4-[(2-hydroksyetylo)(propylo)amino]butoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (540 mg, 0,98 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-[[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo](propylo)amino]etylu (566 mg, 78% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,3 (s, 1H), 10,18 (m, 2H), 8,51 (m, 2H), 7,72 (m, 1H), 7,15 (m, 4H), 6,77 (s, 1H), 4,15 (m, 2H), 3,85 (m, 4H), 2,65 (m, 2H), 2,40 (m, 2H), 1,78 (m, 2H), 1,56 (m, 2H), 1,4 (m, 2H), 1,39 (s, 18H), 0,85 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 746 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 744 (M-H)-.
P r z y k ł a d 46
Wytwarzanie związku 46 w Tabeli 4 - diwodorofosforan 2-[[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo](etylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di(tert-butylu) 2-[[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo](etylo)amino]etylu (386 mg, 0,53 mmol) dała związek 46 w Tabeli 4 (340 mg, 93% wydajności) jako biały dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO d6): 11,97 (s, 1H), 10,35 (s, 1H), 8,92 (s, 1H), 8,85 (d, 1H), 7,67 (m, 1H), 7,45 (m, 2H), 7,18 (m, 2H), 6,75 (s, 1H), 4,23 (m, 4H), 3,90 (s, 2H), 3,39 (m, 2H), 3,20 (m, 4H), 1,87 (m, 4H), 1,25 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 619 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 617 (M-H)-.
Fosforan di(tert-butylu) 2-[[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo](etylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 45d, ale wychodząca od 2-(etyloamino)etanolu (468 mg, 5,25 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{4-[etylo(2-hydroksyetylo)amino]butoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako białawą substancję stałą (443 mg, 47% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 10,25 (br s, 1H), 8,45 (m, 2H), 7,70 (m, 1H), 7,12 (m, 4H), 6,58 (br s, 1H), 4,25 (br s, 1H), 4,13 (m, 2H), 3,80 (s, 2H), 3,42 (m, 2H), 1,76 (m, 2H), 1,55 (m, 2H), 0,95 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 540 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 538 (M-H)-.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{4-[etylo-(2-hydroksyetylo)amino]butoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (385 mg, 0,71 mmol) dała fosforan di(tert-butylu) 2-[[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo](etylo)amino]etylu (393 mg, 75% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,30 (s, 1H), 10,18 (br s, 1H), 8,50 (m, 2H), 7,71 (m, 1H), 7,15 (m, 4H),
6,78 (s, 1H), 4,3 (m, 2H), 3,85 (m, 4H), 2,68 (m, 2H), 1,78 (m, 2H), 1,58 (m, 2H), 1,40 (s, 18H), 0,97 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 732 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 730 (M-H)-.
PL 221 490 B1
P r z y k ł a d 47
Wytwarzanie związku 47 w Tabeli 4 - diwodorofosforan ((2R)-1-[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo]pirolidyn-2-ylo}metylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di(tert-butylu) {(2R)-1-[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (464 mg, 0,62 mmol) dała związek 47 w Tabeli 4 (400 mg, 91% wydajności) jako białawy dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO d6): 11,95 (s, 1H), 10,35 (s, 1H), 8,92 (s, 1H), 8,83 (d, 1H), 7,68 (m, 1H), 7,45 (m, 2H), 7,18 (m, 2H), 6,71 (s, 1H), 4,2 (m, 4H), 3,92 (s, 2H), 3,72 (m, 1H), 3,60 (m, 1H), 3,45 (m, 1H), 3,15 (m, 2H), 2,15 (m, 1H), 1,7-2,1 (m, 7H):
MS (dodatnie ESI): 631 (M+H)+
MS (ujemne ESI):630 (M-H)-.
Fosforan di(tert-butylu) {(2R)-1-[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo]pirolidyn-2-ylo}metylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 45d, ale wychodząca od D-prolinolu (530 mg, 5,25 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{4-[(2R)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]butoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako białawą substancję stałą (516 mg, 54% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6) : 10,25 (br s, 1H), 8,45 (m, 2H), 7,7 (m, 1H), 7,15 (m, 4H), 6,6 (br s, 1H), 4,30 (br s, 1H), 4,21 (m, 2H), 3,80 (s, 2H), 3,40 (m, 1H), 3,20 (m, 1H), 3,05 (m, 1H), 2,85 (m, 1H), 2,40 (m, 1H), 2,30 (m, 1H), 2,10 (m, 1H), 1,77 (m, 3H), 1,6 (m, 5H):
MS (dodatnie ESI): 552 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 550 (M-H)-.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{4-[(2R)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]butoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (450 mg, 0,82 mmol) dała fosforan di(tert-butylu) {(2R)-1-[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (470 mg, 77% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,3 (s, 1H), 10,18 (s, 1H), 8,50 (m, 2H), 7,71 (m, 1H), 7,18 (m, 4H), 6,77 (s, 1H), 4,15 (m, 2H), 3,80 (m, 3H), 3,62 (m, 1H), 3,05 (m, 1H), 2,80 (m, 1H), 2,65 (m, 1H), 2,37 (m, 1H), 2,18 (m, 1H), 1,80 (m, 3H), 1,62 (m, 5H), 1,38 (s, 18H):
MS (dodatnie ESI): 744 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 742 (M-H)-.
P r z y k ł a d 48
Wytwarzanie związku 48 w Tabeli 4 - diwodorofosforan 2-[[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo](metylo)amino]etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-[[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo](metylo)amino]etylu (250 mg, 0,35 mmol) dała związek 48 w Tabeli 4 (263 mg, 100% wydajności) jako białawy dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO d6): 11,95 (s, 1H), 10,35 (s, 1H), 8,92 (s, 1H), 8,83 (d, 1H), 7,69 (m, 1H), 7,45 (m, 2H), 7,29 (m, 2H), 6,75 (s, 1H), 4,22 (m, 4H), 3,81 (s, 2H), 3,39 (m, 2H), 3,20 (m, 2H), 2,80 (s, 3H), 1,85 (m, 4H):
MS (dodatnie ESI): 605 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 603 (M-H)-.
Fosforan di-tert-butylu 2-[[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo](metylo)amino]etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 45d, ale wychodząca od 2-(metyloamino)etanolu (394 mg, 5,25 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{4-[(2-hydroksyetylo)(metylo)amino]butoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako białawą substancję stałą (536 mg, 58% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 10,25 (br s, 1H), 8,45 (m, 2H), 7,71 (m, 1H), 7,15 (m, 4H), 6,58 (br s, 1H),
4,3 (br s, 1H), 4,12 (m, 2H), 3,80 (s, 2H), 3,45 (m, 2H), 2,39 (m, 4H), 2,15 (s, 3H), 1,79 (m, 2H), 1,58 (m, 2H):
PL 221 490 B1
MS (dodatnie ESI): 526 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 524 (M-H)-.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{4-[(2-hydroksyetylo)(metylo)amino]butoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (460 mg, 0,88 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-[[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo](metylo)amino]etylu (368 mg, 59% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,30 (s, 1H), 10,17 (m, 2H), 8,50 (m, 2H), 7,70 (m, 1H), 7,18 (m, 4H), 6,77 (s, 1H), 4,15 (m, 2H), 3,9 (m, 2H), 3,85 (s, 2H), 2,60 (m, 2H), 2,43 (m, 2H), 2,20 (s, 3H), 1,8 (m, 2H), 1,58 (m, 2H), 1,40 (s, 18H):
MS (dodatnie ESI): 718 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 716 (M-H)-.
P r z y k ł a d 49
Wytwarzanie związku 49 w Tabeli 4 - diwodorofosforan {(2S)-1-[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo]pirolidyn-2-ylo}metylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di(tert-butylu) {(2S)-1-[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (386 mg, 0,53 mmol) dała związek 49 w Tabeli 4 (340 mg, 93% wydajności) jako białawy dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO d6): 11,7 (br s, 1H), 10,30 (s, 1H), 8,87 (s, 1H), 8,75 (d, 1H), 7,68 (m, 1H), 7,40 (m, 2H), 7,19 (m, 2H), 6,71 (s, 1H), 4,20 (m, 2H), 4,18 (m, 2H), 3,90 (s, 2H), 3,7 (m, 1H), 3,58 (m, 1H), 3,42 (m, 1H), 3,1 (m, 2H), 2,15 (m, 1H), 1,75-2,1 (m, 7H):
MS (dodatnie ESI): 630 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 632 (M-H)-.
Fosforan di(tert-butylu) {(2S)-1-[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo]pirolidyn-2-ylo}metylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 45d, ale wychodząca od L-prolinolu (530 mg, 5,25 mmol) dała N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{4-[(2S)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]butoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamid jako białawą substancję stałą (550 mg, 57% wydajności):
1H-NMR (DMSO d6): 12,38 (br s, 1H), 10,20 (br S5 1H), 8,47 (m, 2H), 7,70 (m, 1H), 7,15 (m, 4H), 6,62 (br S5 1H), 4,28 (br s, 1H), 4,15 (m, 2H), 3,81 (s, 2H), 3,40 (m, 1H), 3,20 (in, 1H), 3,02 (m, 1H), 2,81 (m, 1H), 2,38 (m, 1H), 2,30 (m, 1H), 2,10 (m, 1H), 1,78 (m, 3H), 1,58 (m, H):
MS (dodatnie ESI): 552 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 550 (M-H)-.
b) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od N-(2,3-difluorofenylo)-2-{3-[(7-{4-[(2S)-2-(hydroksymetylo)pirolidyn-1-ylo]butoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}acetamidu (340 mg, 0,62 mmol) dała fosforan di(tert-butylu) {(2S)-1-[4-({4-[(5-{2-[(2,3-difluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)butylo]pirolidyn-2-ylo}metylu (328 mg, 71% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
1HH-NMR (DMSO d6): 12,30 (br s, 1H), 10,15 (s, 2H), 8,48 (m, 2H), 7,68 (m, 1H), 7,15 (m, 4H), 6,75 (br s, 1H), 4,12 (m, 2H), 3,80 (m, 2H), 3,61 (m, 1H), 3,05 (m, 1H), 2,80 (m, 1H), 2,62 (m, 1H), 2,35 (m, 1H), 2,15 (m, 1H), 1,81 (m, 3H), 1,60 (m, 5H), 1,38 (s, 18H):
MS (dodatnie ESI): 744 (M+H)+
MS (ujemne ESI): 742 (M-H)-.
P r z y k ł a d 50
Wytwarzanie związku 50 w Tabeli 5 - diwodorofosforan 2-{etylo[3-({6-fluoro-4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu
Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 1, ale wychodząca od fosforanu di-tert-butylu 2-{etylo[3-({6-fluoro-4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (275 mg, 0,38 mmol) dała związek 50 w Tabeli 5 (260 mg, 100% wydajności) jako białawy dichlorowodorek:
1H-NMR (DMSO d6): 12,0 (br s, 1H), 10,87 (s, 1H), 8,96 (s, 1H), 8,87 (d, 1H), 7,65 (m, 2H), 7,38 (m, 2H), 6,89 (m, 2H), 6,77 (s, 1H), 4,42 (t, 2H), 4,26 (m, 2H), 3,86 (s, 2H), 3,44 (t, 2H), 3,35 (m, 2H),
3,28 (m, 2H), 2,33 (m, 2H), 1,31 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 606 (M+H)+.
PL 221 490 B1
Fosforan di-tert-butylu 2-{etylo[3-({6-fluoro-4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu, stosowany jako materiał wyjściowy, otrzymano jak następuje:
a) Alkohol benzylowy (4,27 g, 39,5 mmol) dodano kroplami do mieszanej zawiesiny wodorku sodu (1,6 g dyspersji 60% w oleju mineralnym, 40,0 mmol) w dimetyloformamidzie (50 ml) w temperaturze 0°C. Reakcję mieszano w temperaturze 0°C przez 1 godzinę, a następnie dodano 6,7-difluorochinazolin-4(1H)-on (3,60 g, 19,8 mmol), po czym reakcję ogrzewano do 60°C przez 2 godziny. Reakcję ochłodzono do temperatury otoczenia, wylano do wody (200 ml) i otrzymaną substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem. Suszenie substancji stałej pod zmniejszonym ciśnieniem dało 7-(benzyloksy)-6-fluorochinazolin-4(1H)-on (4,45 g, 83% wydajności) jako bladobrunatną substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,24 (br s, 1H), 8,05 (s, 1H), 7,80 (d, 1H), 7,52 (m, 2H), 7,44 (m, 3H), 7,38 (t, 1H), 5,35 (s, 2H).
b) 7-(Benzyloksy)-6-fluorochinazolin-4(1H)-on (2,00 g, 7,41 mmol) rozpuszczono w tlenochlorku fosforu (20 ml) i reakcję ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 90 minut. Reakcję ochłodzono, poddano destylacji azeotropowej z toluenem (2 x 50 ml) i rozpuszczono w dichlorometanie (5 ml). Fazę organiczną przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu, a następnie osuszono nad siarczanem magnezu. Odparowanie rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem, a następnie wysuszenie substancji stałej pod zmniejszonym ciśnieniem dało 7-(benzyloksy)-4-chloro-6-fluorochinazolinę (1,50 g, 71% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (CDCI3): 8,93 (s, 1H), 7,89 (d, 1H), 7,51 (m, 3H), 7,35-7,46 (m, 3H), 5,32 (s, 2H).
c) Mieszaninę 7-(benzyloksy)-4-chloro-6-fluorochinazoIiny (1,20 g, 4,16 mmol) i 2-(3-amino-1H-pirazol-5-ilo)-N-(3-fluorofenylo)acetamidu (0,97 g, 4,15 mmol) ogrzewano w temperaturze wrzenia w 2-propanolu (20 ml) przez 2 godziny. Reakcję ochłodzono do temperatury otoczenia, rozcieńczono eterem dietylowym i otrzymaną substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem. Długotrwałe suszenie pod zmniejszonym ciśnieniem dało 2-(3-{[7-(benzyloksy)-6-fluorochinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(3-fluorofenylo)acetamid (2,00 g, 92% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 11,72 (br s, 1H), 10,71 (s, 1H), 8,90 (s, 1H), 8,82 (d, 1H), 7,65 (m, 2H), 7,55 (m, 2H), 7,32-7,50 (m, 5H), 6,89 (m, 1H), 6,76 (s, 1H), 5,42 (s, 2H), 3,84 (s, 2H):
MS (dodatnie ESI): 487 (M+H)+.
d) Roztwór 2-(3-{[7-(benzyloksy)-6-fluorochinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(3-fluorofenylo)acetamidu (chlorowodorek) (1,95 g, 3,74 mmol) w kwasie trifluorooctowym (20 ml) ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 7 godzin. Reakcję ochłodzono do temperatury otoczenia, i kwas trifluorooctowy usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Roztarcie pozostałości z eterem dietylowym (2 x 25 ml) dało 2-{3-[(6-fluoro-7-hydroksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(3-fluorofenylo)acetamid (2,00 g, 100% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
MS (dodatnie ESI): 397 (M+H)+.
e) Węglan cezu (2,67 g, 8,2 mmol) dodano do mieszanego roztworu 2-{3-[(6-fluoro-7-hydroksychinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(3-fluorofenylo)acetamidu (2,09 g, 4,10 mmol) i 3-bromo-1-chloropropanu (0,44 ml, 4,5 mmol) w dimetyloformamidzie (20 ml) i reakcję ogrzewano w temperaturze 70°C przez 1 godzinę. Reakcję ochłodzono do temperatury otoczenia, wylano do wody (150 ml) i otrzymaną substancję stałą zebrano przez odsączenie z odsysaniem. Oczyszczanie metodą chromatografii błyskawicznej na żelu krzemionkowym, eluowanym mieszaniną 3-8% metanolu : dichlorometan dało 2-(3-{[7-(3-chloropropoksy)-6-fluorochinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(3-fluorofenylo)acetamid (1,10 g, 57% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą, po odparowaniu rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem:
MS (dodatnie ESI): 473 (M+H)+.
f) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 45d, ale wychodząca od 2-(etyloamino)etanolu (282 mg, 3,17 mmol) i 2-(3-{[7-(3-chloropropoksy)-6-fluorochinazolin-4-ylo]amino}-1H-pirazol-5-ilo)-N-(3-fluorofenylo)acetamidu (500 mg, 1,06 mmol) dała 2-{3-[(7-{3-[etylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-fluorochinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(3-fluorofenylo)acetamid (408 mg, 73% wydajności) jako białawą substancję stałą:
1H-NMR (DMSO d6): 12,40 (s, 1H), 10,40 (s, 1H), 10,15 (s, 1H), 8,53 (s, 1H), 8,50 (br s, 1H),
7.62 (d, 1H), 7,35 (m, 3H), 6,89 (m, 1H), 6,78 (br s, 1H), 4,28 (m, 3H), 3,75 (br s, 2H), 3,45 (m, 2H),
2.62 (t, 2H), 2,50 (m, 4H pod DMSO), 1,91 (m, 2H), 0,98 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 526 (M+H)+.
PL 221 490 B1
g) Reakcja analogiczna do opisanej w Przykładzie 6c, ale wychodząca od 2-{3-[(7-{3-[etylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}-6-fluorochinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo}-N-(3-fluorofenylo)acetamidu (266 mg, 0,51 mmol) dała fosforan di-tert-butylu 2-{etylo[3-({6-fluoro-4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo]amino}etylu (288 mg, 79% wydajności) jako bladożółtą substancję stałą:
1H-NMR (CDCI3): 12,70 (br s, 1H), 9,90 (br s, 1H), 9,40 (s, 1H), 8,60 (s, 1H), 7,98 (d, 1H), 7,56 (d, 1H), 7,15-7,30 (m, 3H), 6,76 (m, 1H), 6,24 (br s, 1H), 4,14 (t, 2H), 4,03 (q, 2H), 3,83 (s, 2H), 2,79 (t, 2H), 2,70 (t, 2H), 2,61 (m, 2H), 1,95 (m, 2H), 1,48 (s, 18H), 1,05 (t, 3H):
MS (dodatnie ESI): 718 (M+H)+.
2-(3-Amino-1H-pirazol-5-ilo)-N-(3-fluorofenylo)acetamid stosowany w etapie 50c wytworzono jak następuje:
h) Trifluorooctan pentafluorofenylu (11,9 g, 42,5 mmol) dodano kroplami do roztworu kwasu (3-amino-1H-pirazol-5-ilo)octowego (3,00 g, 21,3 mmol) i pirydyny (3,80 ml, 46,7 mmol) w dimetyloformamidzie (25 ml) w temperaturze 0°C. Reakcję zostawiono do ogrzania do temperatury otoczenia przez 90 minut, a następnie dodano 3-fluoroanilinę (4,10 ml, 42,5 mmol). Reakcję mieszano przez 2,5 godziny w temperaturze otoczenia, a następnie wylano do 0,2 N kwasu solnego i ekstrahowano dichlorometanem (3 x 50 ml). Dodanie nadmiaru eteru dietylowego spowodowało strącenie 2,2,2-trifluoro-N-(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)acetamidu (2,08 g, 30% wydajności), który wydzielono jako bladopomarańczową substancję stałą:
MS (dodatnie ESI): 331 (M+H)+.
i) Roztwór 2,2,2-trifluoro-N-(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)acetamidu (3,10 g, 9,4 mmol) w metanolu (25 ml) i 2,0 N wodnym kwasie solnym (20 ml, 40 mml) ogrzewano w temperaturze 50°C przez 2,5 godziny. Reakcję ochłodzono do temperatury otoczenia, zalkalizowano stałym wodorowęglanem sodu, a następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, aż zaczęła się wytrącać substancja stała. Zebranie otrzymanej substancji stałej przez odsączenie z odsysaniem, a następnie długotrwałe suszenie pod zmniejszonym ciśnieniem dało 2-(3-amino-1H-pirazol-5-ilo)-N-(3-fluorofenylo)acetamid (1,05 g, 48% wydajności) jako bladobrunatną substancję stałą:
1H-NMR (DMSO de): 11,25 (br s, 1H), 10,30 (br s, 1H), 7,60 (d, 1H), 7,32 (m, 2H), 6,86 (m, 1H), 5,31 (s, 1H), 4,62 (br s, 2H), 3,48 (s, 2H).

Claims (8)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Związek diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]etylu; lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól.
  2. 2. Związek według zastrz. 1, który stanowi diwodorofosforan 2-[[3-({4-[(5-{2-[(3-fluorofenylo)amino]-2-oksoetylo}-1H-pirazol-3-ilo)amino]chinazolin-7-ylo}oksy)propylo](etylo)amino]etylu.
  3. 3. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca związek według zastrz. 1 albo 2, lub jego farmaceutycznie dopuszczalną sól, w połączeniu z farmaceutycznie dopuszczalnym rozcieńczalnikiem lub nośnikiem.
  4. 4. Zastosowanie związku według zastrz. 1 albo 2, lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli, do wytwarzania leku do leczenia choroby, gdzie korzystne jest hamowanie jednej lub więcej kinaz Aurora.
  5. 5. Zastosowanie według zastrz. 4, w którym kinazę Aurora stanowi kinaza Aurora B.
  6. 6. Zastosowanie związku według zastrz. 1 albo 2, lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli, do wytwarzania leku do leczenia raka okrężnicy i odbytu, sutka lub trzustki.
  7. 7. Zastosowanie związku według zastrz. 1 albo 2, lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli, do wytwarzania leku do leczenia raka płuca, stercza, lub pęcherza i nerki albo białaczek lub chłoniaków.
  8. 8. Związek według zastrz. 1, albo 2 do stosowania jako lek.
PL377680A 2002-12-24 2003-12-22 Pochodne fosfonooksychinazoliny, ich kompozycje farmaceutyczne oraz ich zastosowania PL221490B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
EP02293238 2002-12-24
EP03291315 2003-06-02

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL377680A1 PL377680A1 (pl) 2006-02-06
PL221490B1 true PL221490B1 (pl) 2016-04-29

Family

ID=32683824

Family Applications (2)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL412704A PL223998B1 (pl) 2002-12-24 2003-12-22 N-(3-Fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[etylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo} acetamid oraz jego kompozycja farmaceutyczna
PL377680A PL221490B1 (pl) 2002-12-24 2003-12-22 Pochodne fosfonooksychinazoliny, ich kompozycje farmaceutyczne oraz ich zastosowania

Family Applications Before (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL412704A PL223998B1 (pl) 2002-12-24 2003-12-22 N-(3-Fluorofenylo)-2-{3-[(7-{3-[etylo(2-hydroksyetylo)amino]propoksy}chinazolin-4-ylo)amino]-1H-pirazol-5-ilo} acetamid oraz jego kompozycja farmaceutyczna

Country Status (30)

Country Link
US (4) US7528121B2 (pl)
EP (2) EP1578755B1 (pl)
JP (3) JP4422102B2 (pl)
KR (1) KR101010299B1 (pl)
AR (2) AR042668A1 (pl)
AT (2) ATE370958T1 (pl)
AU (1) AU2003290313B2 (pl)
BR (1) BRPI0317717B8 (pl)
CA (1) CA2511613C (pl)
CL (1) CL2003002731A1 (pl)
CY (2) CY1107775T1 (pl)
DE (2) DE60328735D1 (pl)
DK (2) DK1578755T3 (pl)
ES (2) ES2290529T3 (pl)
HK (2) HK1080481A1 (pl)
IL (2) IL169112A (pl)
IS (2) IS2504B (pl)
MX (1) MXPA05006918A (pl)
MY (2) MY136174A (pl)
NO (2) NO335193B1 (pl)
NZ (1) NZ540698A (pl)
PL (2) PL223998B1 (pl)
PT (2) PT1578755E (pl)
RU (3) RU2350611C1 (pl)
SA (1) SA04240504B1 (pl)
SI (2) SI1847539T1 (pl)
TW (2) TWI393710B (pl)
UA (1) UA83814C2 (pl)
UY (1) UY28149A1 (pl)
WO (1) WO2004058781A1 (pl)

Families Citing this family (48)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
AU2002353196B2 (en) * 2001-12-24 2008-01-17 Astrazeneca Ab Substituted quinazoline derivatives as inhibitors of aurora kinases
MY136174A (en) 2002-12-24 2008-08-29 Astrazeneca Ab Phosphonooxy quinazoline derivatives and their pharmaceutical use
AU2003290322A1 (en) * 2002-12-24 2004-07-22 Astrazeneca Ab Quinazoline compounds
ES2301981T3 (es) * 2003-04-16 2008-07-01 Astrazeneca Ab Derivados de quinazolina para el tratamiento del cancer.
MXPA05012377A (es) * 2003-05-15 2006-05-25 Arqule Inc Derivados de imidazotiazoles e imidazoxazol como inhibidores de p38.
ATE401080T1 (de) * 2003-06-02 2008-08-15 Astrazeneca Ab (3-((chinazolin-4-yl)amino)-1h-pyrazol-1- yl)acetamid derivate und verwandte verbindungen als aurora kinase inhibitoren zur behandlung von proliferativen erkrankungen wie krebs
BRPI0516093A (pt) 2004-10-12 2008-08-19 Astrazeneca Ab derivado de quinazolina, processo para a preparação do mesmo, composição farmacêutica, uso de um derivado de quinazolina, e, método para tratamento de distúrbios proliferativos celulares em um animal de sanque quente
EP1802608A1 (en) * 2004-10-12 2007-07-04 AstraZeneca AB Quinazoline derivatives for use against cancer
WO2006044687A2 (en) 2004-10-15 2006-04-27 Takeda San Diego, Inc. Kinase inhibitors
EP1809636A1 (en) * 2004-10-19 2007-07-25 Arqule, Inc. Synthesis of imidazooxazole and imidazothiazole inhibitors of p38 map kinase
US8119655B2 (en) 2005-10-07 2012-02-21 Takeda Pharmaceutical Company Limited Kinase inhibitors
UY30183A1 (es) 2006-03-02 2007-10-31 Astrazeneca Ab Derivados de quinolina
US7501430B2 (en) * 2006-04-17 2009-03-10 Arqule, Inc. RAF inhibitors and their uses
GB0609619D0 (en) * 2006-05-16 2006-06-21 Astrazeneca Ab Combination
GB0609621D0 (en) 2006-05-16 2006-06-21 Astrazeneca Ab Novel co-crystal
GB0609617D0 (en) 2006-05-16 2006-06-21 Astrazeneca Ab Process & intermediate
SG158147A1 (en) 2006-10-09 2010-01-29 Takeda Pharmaceutical Kinase inhibitors
WO2009111028A1 (en) * 2008-03-04 2009-09-11 Vitae Pharmaceuticals, Inc. Aurora kinase inhibitors
US20110033461A1 (en) * 2008-03-12 2011-02-10 Vladimir Ratushny Combination Therapy for the Treatment of Cancer
CN102014627B (zh) 2008-04-30 2014-10-29 国家卫生研究院 作为极光激酶抑制剂的稠合双环嘧啶化合物
EP2291376A2 (en) * 2008-07-03 2011-03-09 Merck Patent GmbH Naphthyridininones as aurora kinase inhibitors
BRPI0921862A2 (pt) * 2008-12-05 2015-12-29 Arqule Inc inibidores de raf e seus usos
US7863325B2 (en) 2008-12-11 2011-01-04 Axcentua Pharmaceuticals Ab Crystalline genistein sodium salt dihydrate
KR20110106355A (ko) 2008-12-11 2011-09-28 악센투아 파마슈투칼스 아베 제니스테인의 결정성 형태
WO2010074724A1 (en) 2008-12-22 2010-07-01 Millennium Pharmaceuticals, Inc. Combination of aurora kinase inhibitors and anti-cd20 antibodies
CA2829131C (en) 2011-03-04 2018-11-20 Glaxosmithkline Intellectual Property (No.2) Limited Amino-quinolines as kinase inhibitors
TWI547494B (zh) 2011-08-18 2016-09-01 葛蘭素史克智慧財產發展有限公司 作為激酶抑制劑之胺基喹唑啉類
AR092530A1 (es) 2012-09-13 2015-04-22 Glaxosmithkline Llc Compuesto de amino-quinolina, composicion farmaceutica que lo comprende y uso de dicho compuesto para la preparacion de un medicamento
AR092529A1 (es) 2012-09-13 2015-04-22 Glaxosmithkline Llc Compuesto de aminoquinazolina, composicion farmaceutica que lo comprende y uso de dicho compuesto para la preparacion de un medicamento
US9353122B2 (en) 2013-02-15 2016-05-31 Kala Pharmaceuticals, Inc. Therapeutic compounds and uses thereof
ES2831625T3 (es) 2013-02-20 2021-06-09 Kala Pharmaceuticals Inc Compuestos terapéuticos y sus usos
US9688688B2 (en) 2013-02-20 2017-06-27 Kala Pharmaceuticals, Inc. Crystalline forms of 4-((4-((4-fluoro-2-methyl-1H-indol-5-yl)oxy)-6-methoxyquinazolin-7-yl)oxy)-1-(2-oxa-7-azaspiro[3.5]nonan-7-yl)butan-1-one and uses thereof
KR20150118152A (ko) * 2013-02-21 2015-10-21 글락소스미스클라인 인털렉츄얼 프로퍼티 디벨로프먼트 리미티드 키나제 억제제로서의 퀴나졸린
RS60093B1 (sr) 2013-09-16 2020-05-29 Astrazeneca Ab Terapeutske polimerne nanočestice i postupci njihove pripreme i primene
US9890173B2 (en) 2013-11-01 2018-02-13 Kala Pharmaceuticals, Inc. Crystalline forms of therapeutic compounds and uses thereof
AU2014342042B2 (en) 2013-11-01 2017-08-17 KALA BIO, Inc. Crystalline forms of therapeutic compounds and uses thereof
US10335494B2 (en) 2013-12-06 2019-07-02 Millennium Pharmaceuticals, Inc. Combination of aurora kinase inhibitors and anti-CD30 antibodies
US10253036B2 (en) 2016-09-08 2019-04-09 Kala Pharmaceuticals, Inc. Crystalline forms of therapeutic compounds and uses thereof
EP3509421A4 (en) 2016-09-08 2020-05-20 Kala Pharmaceuticals, Inc. CRYSTALLINE FORMS OF THERAPEUTIC COMPOUNDS AND USES THEREOF
US10392399B2 (en) 2016-09-08 2019-08-27 Kala Pharmaceuticals, Inc. Crystalline forms of therapeutic compounds and uses thereof
EP4327882A2 (en) 2017-09-08 2024-02-28 The Board of Trustees of the Leland Stanford Junior University Enpp1 inhibitors and their use for the treatment of cancer
US11874276B2 (en) 2018-04-05 2024-01-16 Dana-Farber Cancer Institute, Inc. STING levels as a biomarker for cancer immunotherapy
WO2020049208A1 (es) 2018-09-09 2020-03-12 Fundacio Privada Institut De Recerca De La Sida - Caixa Aurora cinasa como diana para tratar, prevenir o curar una infección por vih o sida
US20220305048A1 (en) 2019-08-26 2022-09-29 Dana-Farber Cancer Institute, Inc. Use of heparin to promote type 1 interferon signaling
WO2021094379A1 (en) 2019-11-12 2021-05-20 Astrazeneca Ab Epidermal growth factor receptor tyrosine kinase inhibitors for the treatment of cancer
CN112939948B (zh) * 2019-12-11 2022-05-17 苏州美诺医药科技有限公司 新型含喹唑啉类化合物及其中间体与应用
WO2021260582A1 (en) 2020-06-24 2021-12-30 Astrazeneca Uk Limited Combination of antibody-drug conjugate and aurora b inhibitor
WO2022192139A1 (en) 2021-03-10 2022-09-15 Astrazeneca Ab Aurora kinase b inhibitors for use for treating cancer

Family Cites Families (33)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
IL89029A (en) 1988-01-29 1993-01-31 Lilly Co Eli Fungicidal quinoline and cinnoline derivatives, compositions containing them, and fungicidal methods of using them
US5710158A (en) 1991-05-10 1998-01-20 Rhone-Poulenc Rorer Pharmaceuticals Inc. Aryl and heteroaryl quinazoline compounds which inhibit EGF and/or PDGF receptor tyrosine kinase
US5721237A (en) 1991-05-10 1998-02-24 Rhone-Poulenc Rorer Pharmaceuticals Inc. Protein tyrosine kinase aryl and heteroaryl quinazoline compounds having selective inhibition of HER-2 autophosphorylation properties
CA2102780C (en) 1991-05-10 2007-01-09 Alfred P. Spada Bis mono-and bicyclic aryl and heteroaryl compounds which inhibit egf and/or pdgf receptor tyrosine kinase
US5480883A (en) 1991-05-10 1996-01-02 Rhone-Poulenc Rorer Pharmaceuticals Inc. Bis mono- and bicyclic aryl and heteroaryl compounds which inhibit EGF and/or PDGF receptor tyrosine kinase
AU2737295A (en) 1994-06-09 1996-01-04 Glaxo Group Limited Phenethanolamine derivatives and their use as atypical beta-adrenoceptor agonists
GB9510757D0 (en) 1994-09-19 1995-07-19 Wellcome Found Therapeuticaly active compounds
TW321649B (pl) 1994-11-12 1997-12-01 Zeneca Ltd
GB9514265D0 (en) 1995-07-13 1995-09-13 Wellcome Found Hetrocyclic compounds
GB9624482D0 (en) 1995-12-18 1997-01-15 Zeneca Phaema S A Chemical compounds
US6716575B2 (en) 1995-12-18 2004-04-06 Sugen, Inc. Diagnosis and treatment of AUR1 and/or AUR2 related disorders
US5962312A (en) 1995-12-18 1999-10-05 Sugen, Inc. Diagnosis and treatment of AUR-1 and/or AUR-2 related disorders
US6184225B1 (en) 1996-02-13 2001-02-06 Zeneca Limited Quinazoline derivatives as VEGF inhibitors
DE69709319T2 (de) 1996-03-05 2002-08-14 Astrazeneca Ab 4-anilinochinazolin derivate
GB9718972D0 (en) 1996-09-25 1997-11-12 Zeneca Ltd Chemical compounds
GB9714249D0 (en) 1997-07-08 1997-09-10 Angiogene Pharm Ltd Vascular damaging agents
ZA986732B (en) 1997-07-29 1999-02-02 Warner Lambert Co Irreversible inhibitiors of tyrosine kinases
ATE294796T1 (de) 1998-10-08 2005-05-15 Astrazeneca Ab Chinazolin derivate
GB9900334D0 (en) 1999-01-07 1999-02-24 Angiogene Pharm Ltd Tricylic vascular damaging agents
GB9900752D0 (en) 1999-01-15 1999-03-03 Angiogene Pharm Ltd Benzimidazole vascular damaging agents
CA2384291A1 (en) 1999-09-21 2001-03-29 Astrazeneca Ab Quinazoline derivatives and their use as pharmaceuticals
GB9922171D0 (en) 1999-09-21 1999-11-17 Zeneca Ltd Chemical compounds
JP2003535078A (ja) 2000-05-31 2003-11-25 アストラゼネカ アクチボラグ 血管損傷活性のあるインドール誘導体
PL360439A1 (pl) 2000-06-28 2004-09-06 Astrazeneca Ab Podstawione pochodne chinazoliny i ich zastosowanie jako inhibitorów
EP1301498A1 (en) 2000-07-07 2003-04-16 Angiogene Pharmaceuticals Limited Colchinol derivatives as angiogenesis inhibitors
BR0112224A (pt) 2000-07-07 2003-06-10 Angiogene Pharm Ltd Composto, composição farmacêutica, uso de um composto ou de um sal, solvato ou pró-droga farmaceuticamente aceitável do mesmo, e, processo para preparar um composto
US6610677B2 (en) 2000-09-15 2003-08-26 Vertex Pharmaceuticals Incorporated Pyrazole compounds useful as protein kinase inhibitors
EP1408980A4 (en) 2001-06-21 2004-10-20 Ariad Pharma Inc NEW QUINAZOLINES AND THEIR USE
GB0124299D0 (en) * 2001-10-10 2001-11-28 Astrazeneca Ab Crystal structure of enzyme and uses thereof
AU2002353196B2 (en) * 2001-12-24 2008-01-17 Astrazeneca Ab Substituted quinazoline derivatives as inhibitors of aurora kinases
AU2003290322A1 (en) * 2002-12-24 2004-07-22 Astrazeneca Ab Quinazoline compounds
MY136174A (en) * 2002-12-24 2008-08-29 Astrazeneca Ab Phosphonooxy quinazoline derivatives and their pharmaceutical use
ES2301981T3 (es) * 2003-04-16 2008-07-01 Astrazeneca Ab Derivados de quinazolina para el tratamiento del cancer.

Also Published As

Publication number Publication date
JP4906608B2 (ja) 2012-03-28
BRPI0317717B1 (pt) 2017-12-19
DE60315892T2 (de) 2008-08-14
WO2004058781A1 (en) 2004-07-15
IL169112A0 (en) 2009-02-11
EP1847539B1 (en) 2009-08-05
RU2005123485A (ru) 2006-03-10
EP1578755A1 (en) 2005-09-28
DE60328735D1 (de) 2009-09-17
JP2006512418A (ja) 2006-04-13
MXPA05006918A (es) 2005-08-18
IS7948A (is) 2005-07-20
EP1578755B1 (en) 2007-08-22
NO335446B1 (no) 2014-12-15
HK1080481A1 (en) 2006-04-28
RU2007121850A (ru) 2008-12-20
NO20131444L (no) 2005-08-03
JP2009046514A (ja) 2009-03-05
PT1847539E (pt) 2009-10-06
US20060116357A1 (en) 2006-06-01
IL169112A (en) 2010-12-30
CA2511613C (en) 2012-10-02
US7528121B2 (en) 2009-05-05
US8268841B2 (en) 2012-09-18
JP2007326862A (ja) 2007-12-20
US20150307534A1 (en) 2015-10-29
HK1111417A1 (en) 2008-08-08
JP4503090B2 (ja) 2010-07-14
SI1578755T1 (sl) 2007-12-31
JP4422102B2 (ja) 2010-02-24
IL185176A (en) 2011-10-31
US20100069412A1 (en) 2010-03-18
CA2511613A1 (en) 2004-07-15
TWI393710B (zh) 2013-04-21
TW200510342A (en) 2005-03-16
US9018191B2 (en) 2015-04-28
PL377680A1 (pl) 2006-02-06
DE60315892D1 (de) 2007-10-04
PL223998B1 (pl) 2016-11-30
ATE438644T1 (de) 2009-08-15
IS8714A (is) 2008-02-13
MY136174A (en) 2008-08-29
PL412704A1 (pl) 2015-10-12
IL185176A0 (en) 2007-12-03
CY1107775T1 (el) 2013-06-19
ATE370958T1 (de) 2007-09-15
TWI336327B (en) 2011-01-21
SA04240504A (ar) 2005-12-03
AU2003290313B2 (en) 2007-05-10
NZ540698A (en) 2008-05-30
KR101010299B1 (ko) 2011-01-25
NO335193B1 (no) 2014-10-20
RU2350611C1 (ru) 2009-03-27
ES2290529T3 (es) 2008-02-16
SA04240504B1 (ar) 2008-04-01
NO20052855L (no) 2005-08-03
UA83814C2 (ru) 2008-08-26
DK1578755T3 (da) 2007-11-12
NO20052855D0 (no) 2005-06-13
DK1847539T3 (da) 2009-11-09
US9567358B2 (en) 2017-02-14
EP1847539A1 (en) 2007-10-24
IS2504B (is) 2009-04-15
KR20050088333A (ko) 2005-09-05
CY1109479T1 (el) 2014-08-13
CL2003002731A1 (es) 2005-01-07
TW201102369A (en) 2011-01-16
MY147761A (en) 2013-01-31
UY28149A1 (es) 2004-07-30
BRPI0317717B8 (pt) 2021-05-25
BR0317717A (pt) 2005-11-22
ES2329623T3 (es) 2009-11-27
IS2884B (is) 2014-06-15
AR042668A1 (es) 2005-06-29
AR057753A2 (es) 2007-12-19
RU2357971C2 (ru) 2009-06-10
PT1578755E (pt) 2007-10-19
AU2003290313A1 (en) 2004-07-22
SI1847539T1 (sl) 2010-01-29
US20140162984A1 (en) 2014-06-12

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL221490B1 (pl) Pochodne fosfonooksychinazoliny, ich kompozycje farmaceutyczne oraz ich zastosowania
US7402585B2 (en) Substituted quinazoline derivatives as inhibitors of aurora kinases
EP1575966B1 (en) Therapeutic quinazoline derivatives
US7407946B2 (en) Quinazoline compounds
EP1613619B1 (en) Quinazoline derivatives for treatment of cancer
US20060135541A1 (en) (3-((Quinazolin-4-yl) amino)-1h-pyrazol-1-yl)acetamide derivatives and related compounds as aurora kinase inhibitors for the treatment of proliferative diseases such as cancer
AU2007202223A1 (en) Phosphonooxy quinazoline derivatives and their pharmaceutical use