PL210256B1 - Zastosowanie erytropoetyny w leczeniu chorób serca - Google Patents

Zastosowanie erytropoetyny w leczeniu chorób serca

Info

Publication number
PL210256B1
PL210256B1 PL377590A PL37759003A PL210256B1 PL 210256 B1 PL210256 B1 PL 210256B1 PL 377590 A PL377590 A PL 377590A PL 37759003 A PL37759003 A PL 37759003A PL 210256 B1 PL210256 B1 PL 210256B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
erythropoietin
protein
use according
conjugate
erythropoietin protein
Prior art date
Application number
PL377590A
Other languages
English (en)
Other versions
PL377590A1 (pl
Inventor
Paul Lehmann
Ralf Roeddiger
Ruth Walter-Matsui
Original Assignee
Hoffmann La Roche
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Hoffmann La Roche filed Critical Hoffmann La Roche
Publication of PL377590A1 publication Critical patent/PL377590A1/pl
Publication of PL210256B1 publication Critical patent/PL210256B1/pl

Links

Classifications

    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00—Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/16—Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • A61K38/17—Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof from animals; from humans
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00—Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/16—Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • A61K38/17—Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof from animals; from humans
    • A61K38/18—Growth factors; Growth regulators
    • A61K38/1816—Erythropoietin [EPO]
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00—Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/16—Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • A61K38/17—Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof from animals; from humans
    • A61K38/22—Hormones
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/50—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates
    • A61K47/51—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent
    • A61K47/56—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent the modifying agent being an organic macromolecular compound, e.g. an oligomeric, polymeric or dendrimeric molecule
    • A61K47/59—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent the modifying agent being an organic macromolecular compound, e.g. an oligomeric, polymeric or dendrimeric molecule obtained otherwise than by reactions only involving carbon-to-carbon unsaturated bonds, e.g. polyureas or polyurethanes
    • A61K47/60—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent the modifying agent being an organic macromolecular compound, e.g. an oligomeric, polymeric or dendrimeric molecule obtained otherwise than by reactions only involving carbon-to-carbon unsaturated bonds, e.g. polyureas or polyurethanes the organic macromolecular compound being a polyoxyalkylene oligomer, polymer or dendrimer, e.g. PEG, PPG, PEO or polyglycerol
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00—Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • A61P7/06—Antianaemics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00—Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00—Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/04—Inotropic agents, i.e. stimulants of cardiac contraction; Drugs for heart failure
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00—Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/10—Drugs for disorders of the cardiovascular system for treating ischaemic or atherosclerotic diseases, e.g. antianginal drugs, coronary vasodilators, drugs for myocardial infarction, retinopathy, cerebrovascula insufficiency, renal arteriosclerosis

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Cardiology (AREA)
  • Gastroenterology & Hepatology (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Heart & Thoracic Surgery (AREA)
  • Hematology (AREA)
  • Diabetes (AREA)
  • Hospice & Palliative Care (AREA)
  • Urology & Nephrology (AREA)
  • Vascular Medicine (AREA)
  • Endocrinology (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Peptides Or Proteins (AREA)
  • Medicinal Preparation (AREA)

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie erytropoetyny do wytwarzania leku do leczenia zaburzeń dystrybucji żelaza w chorobach serca.
Znane są różne choroby, w których metabolizm żelaza jest nieprawidłowy. W niedokrwistości nie może być wytworzona wystarczająca ilość krwi ze względu na ogólny niedobór żelaza w organizmie. Innym stanem metabolicznym związanym z żelazem jest hemochromatoza, w której całkowite stężenie żelaza w organizmie jest wyższe od prawidłowego, co prowadzi do różnych stanów, takich jak np. niszczenie narządów.
Zaburzenia dystrybucji żelaza różnią się od opisanej powyżej niedokrwistości i hemochromatozy, ponieważ całkowite stężenie żelaza w organizmie jest prawidłowe. Z jednej strony żelazo jest gromadzone w różnych narządach, co może prowadzić do uszkodzeń, a nawet zniszczenia tych narządów. Z drugiej strony wykorzystanie żelaza, które występuje w prawidłowych ilościach, do tworzenia krwi jest zaburzone, co prowadzi do wtórnych objawów, które są porównywalne z tymi występującymi w niedokrwistoś ci.
Dotychczas nie było wiadomo, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń dystrybucji żelaza u pacjentów chorujących na choroby serca. Zaburzenia dystrybucji żelaza można rozpoznać za pomocą różnych parametrów, które są powszechnie stosowane w diagnostyce stanu żelaza. Na podstawie pomiarów ferrytyny i rozpuszczalnego receptora transferyny można ocenić, czy u pacjenta cierpiącego na choroby serca całkowite stężenie żelaza jest prawidłowe. Jeżeli tak jest, to wówczas obniżone stężenie hemoglobiny w retikulocytach jest wskaźnikiem zaburzeń dystrybucji żelaza. Innym wskaźnikiem jest stale przedłużone podwyższone stężenie białka C-reaktywnego (CRP) u pacjentów cierpiących na choroby serca i wykazujących prawidłowe całkowite stężenie żelaza. Sposób diagnozowania zaburzeń dystrybucji żelaza opisali P. Lehmann, M. Volkmann, J. Lotz, A. Baldauf, R. Roeddiger, plakat przedstawiany na AACC/CSCC, Annual Meeting, 29 lipiec - 2 sierpień, 2001, Chicago, Illinois.
Dotychczas nie proponowano żadnego leczenia dla pacjentów z chorobami serca cierpiących na zaburzenia dystrybucji żelaza. Dlatego problemem leżącym u podstaw wynalazku jest umożliwienie leczenia zaburzeń dystrybucji żelaza w chorobach serca w celu zmniejszenia lub ograniczenia wspomnianych wyżej niedogodności. Nieoczekiwanie stwierdzono, że erytropoetyna ma korzystny wpływ na zaburzenia dystrybucji żelaza w chorobach serca. Tak więc powyższy problem został rozwiązany przez dostarczenie erytropoetyny do stosowania w leczeniu zaburzeń dystrybucji żelaza w chorobach serca.
Wynalazek dotyczy zatem zastosowania erytropoetyny do wytwarzania leku do leczenia zaburzeń dystrybucji żelaza w chorobach serca.
Korzystne jest zastosowanie, w którym chorobę serca stanowi niedomoga serca.
Korzystnie białko erytropoetynę stanowi ludzka erytropoetyna, a zwłaszcza epoetyna α lub epoetyna β.
Korzystnie białko erytropoetyna jest eksprymowane przez aktywację endogennych genów.
Korzystnie białko erytropoetyna ma sekwencję aminokwasów SEQ ID NO: 1 lub SEQ ID NO: 2.
Korzystnie białko erytropoetyna ma sekwencję ludzkiej erytropoetyny zmodyfikowaną przez dodanie 1 - 6 miejsc glikozylacji.
Korzystnie białko erytropoetynę stanowi darbepoetyna α.
Korzystnie zdefiniowane powyżej białko erytropoetyna jest pegilowane.
Korzystnie białko erytropoetyna stanowi koniugat, który to koniugat zawiera białko erytropoetynę mające co najmniej jedną wolną grupę aminową oraz wykazującą aktywność biologiczną in vivo wywoływania zwiększenia wytwarzania retikulocytów i czerwonych ciałek krwi przez komórki szpiku kostnego, wybraną z grupy obejmującej ludzką erytropoetynę i jej analogi, które mają sekwencję ludzkiej erytropoetyny zmodyfikowaną przez dodanie 1 - 6 miejsc glikozylacji lub przegrupowanie co najmniej jednego miejsca glikozylacji; przy czym to białko erytropoetyna jest kowalencyjnie związane z n ugrupowaniami glikolu polietylenowego o wzorze -CO-(CH2)x-(OCH2CH2)m-OR, w którym grupa -CO każdego ugrupowania glikolu polietylenowego tworzy wiązanie amidowe z jedną z grup aminowych; R oznacza C1-C6 alkil, x oznacza 2 lub 3; m oznacza 450 - 900, n oznacza 1 - 3; oraz n i m są dobrane tak, że masa cząsteczkowa koniugatu minus białka erytropoetyny wynosi 20 - 100 kilodaltonów.
Szczególnie korzystnie stosuje się koniugat, w którym x oznacza 2, m oznacza 650 - 750, n oznacza 1, a R oznacza metyl.
PL 210 256 B1
Korzystnie białko erytropoetyna stanowi koniugat, który to koniugat zawiera białko erytropoetynę mające co najmniej jedną wolną grupę aminową oraz wykazującą aktywność biologiczną in vivo wywoływania zwiększenia wytwarzania retikulocytów i czerwonych ciałek krwi przez komórki szpiku kostnego, wybraną z grupy obejmującej ludzką erytropoetynę i jej analogi, które mają pierwotną strukturę ludzkiej erytropoetyny zmodyfikowaną przez dodanie 1 - 6 miejsc glikozylacji; przy czym to białko erytropoetyna jest kowalencyjnie związane z 1 - 3 ugrupowaniami niższo-alkoksy-glikolu polietylenowego, a każde ugrupowanie glikolu polietylenowego jest kowalencyjnie związane z białkiem erytropoetyną poprzez łącznik o wzorze -C(O)-X-S-Y-, w którym grupa C(O) tworzy wiązanie amidowe z jedną z grup aminowych, X oznacza -(CH2)k- lub -CH2(O-CH2-CH2)k-, k oznacza 1 - 10, Y oznacza
przy czym średnia masa cząsteczkowa każdego ugrupowania glikolu polietylenowego wynosi 20 - 40 kilodaltonów, a masa cząsteczkowa koniugatu wynosi 51 - 175 kilodaltonów.
Szczególnie korzystnie stosuje się koniugat erytropoetyny o wzorze:
w którym n oznacza liczbę całkowitą 1 - 3; m oznacza liczbę całkowitą 450 - 900; R oznacza C1-C6 alkil; X oznacza -(CH2)k- lub -CH2(O-CH2-CH2)k-, k oznacza 1 - 10 a P oznacza resztę białka erytropoetyny bez n grup aminowych tworzących wiązanie amidowe z X.
Przykładami chorób serca są np. wieńcowa choroba serca, miażdżyca tętnic, miażdżyca tętnic wieńcowych, ostry zespół wieńcowy, niewydolność serca, zastoinowa niewydolność serca i/lub niedomoga serca.
Jeżeli nie podano inaczej, poniższe definicje przedstawiono w celu zilustrowania i zdefiniowania znaczenia i zakresu różnych określeń stosowanych w opisie wynalazku.
Określenie „niższy alkil oznacza liniową lub rozgałęzioną grupę alkilową zwierającą 1 - 6 atomów węgla. Przykłady niższych alkili obejmują metyl, etyl i izopropyl, korzystnie metyl.
Określenie „niższy alkoksyl oznacza grupę R'-O-, w której R' oznacza niższy alkil jak zdefiniowany powyżej.
Określenie „zaburzenia dystrybucji żelaza w chorobach serca dotyczy zaburzenia dystrybucji żelaza, które występuje u pacjentów cierpiących na choroby serca. Zaburzenie dystrybucji żelaza można np. scharakteryzować jak opisano powyżej. W szczególności zaburzenie dystrybucji żelaza charakteryzuje się następującymi parametrami: stężenie rozpuszczalnego receptora transferyny [mg/l] podzielone przez log(stężenie ferrytyny [μ9/Ι] ) jest niższe niż 3,5 i jednocześnie stężenie białka
C-reaktywnego jest wyższe niż 5 mg/l.
PL 210 256 B1
Określenie „erytropoetyna lub „białko erytropoetyna dotyczy białka o aktywności biologicznej in vivo, pobudzającej komórki szpiku kostnego do zwiększenia wytwarzania retikulocytów i czerwonych ciałek krwi, wybranego z grupy obejmującej ludzką erytropoetynę i analogi, które zdefiniowano poniżej.
Określenie „pegilowana erytropoetyna (Peg-EPO lub PEG-EPO) dotyczy białka erytropoetyny, które jest kowalencyjnie związane z jedną do trzech pochodnych polietylenu, opisanych poniżej.
Wynalazek jest szczególnie użyteczny do wytwarzania kompozycji farmaceutycznych zawierających erytropoetynę jako składnik farmaceutycznie czynny. Określenie „erytropoetyna lub „białko erytropoetyna lub „EPO ma następujące znaczenie: w szczególności określenia te dotyczą glikoproteiny, np. ludzkiej erytropoetyny, np. o sekwencji aminokwasów przedstawionej jako SEQ ID NO: 1 lub SEQ ID NO: 2 lub o sekwencji aminokwasów zasadniczo do nich homologicznej, której właściwości biologiczne odnoszą się do stymulacji wytwarzania czerwonych ciałek krwi i stymulacji podziałów i róż nicowania ukierunkowanych prekursorów erytroidalnych w szpiku kostnym. Te okreś lenia stosowane w opisie obejmują takie białka celowo zmodyfikowane, np. przez ukierunkowaną mutagenezę lub przypadkowo przez mutacje. Określenia te obejmują także analogi zawierające 1 - 6 dodatkowych miejsc glikozylacji, analogi zawierające co najmniej jeden dodatkowy aminokwas na C-końcu glikoproteiny, przy czym dodatkowy aminokwas zawiera co najmniej jedno miejsce glikozylacji, oraz analogi o sekwencji aminokwasów zawierającej przegrupowanie co najmniej jednego miejsca glikozylacji. Określenia te obejmują zarówno naturalną, jak i rekombinowaną ludzką erytropoetynę. W korzystnej postaci wynalazku białkiem erytropoetyną jest ludzka erytropoetyna.
Jak przedstawiono szczegółowo poniżej, wytwarzanie i oczyszczanie EPO jest dobrze znane w dziedzinie wynalazku. Pod okreś leniem erytropoetyna rozumie się tu naturalne lub rekombinowane białko, korzystnie ludzkie, np. epoetynę α lub epoetynę β, uzyskane z dowolnego znanego źródła, takiego jak tkanki, synteza białek, hodowla komórkowa z naturalnymi lub rekombinowanymi komórkami. Określenie to obejmuje dowolne białka o aktywności erytropoetyny, takie jak muteiny lub białka zmodyfikowane w inny sposób. Rekombinowaną EPO można wytwarzać drogą ekspresji w liniach komórkowych CHO, BHK lub HeLa, z zastosowaniem technologii rekombinacji DNA lub drogą aktywacji endogennych genów. Ekspresja białek, w tym EPO, przez aktywację endogennych genów jest dobrze znane w dziedzinie wynalazku i ujawniona np. w opisach patentowych US nr 5733761, 5641670 i 5733746 oraz w publikacjach zgłoszeń międzynarodowych nr WO 93/09222, WO 94/12650, WO 95/31560, WO 90/11354, WO 91/06667 i WO 91/09955. Korzystne jest zastosowanie zdefiniowane powyżej, w którym białko erytropoetynę wytwarza się drogą ekspresji przez aktywację endogennych genów. Korzystnymi rodzajami EPO do wytwarzania produktów glikoproteiny erytropoetyny są rodzaje ludzkiej EPO. Korzystniej rodzajem EPO jest ludzka EPO o sekwencji aminokwasów przedstawionej jako SEQ ID NO: 1 lub SEQ ID NO: 2, korzystniej o sekwencji aminokwasów SEQ ID NO: 1.
Ponadto erytropoetyna może stanowić analog glikoproteiny zawierający 1 - 6 dodatkowych miejsc glikozylacji. Glikozylacja białka, jedną lub większą liczbą grup oligosacharydowych, występuje w specyficznych miejscach wzdłuż szkieletu polipeptydowego i znacząco wpływa na właściwości fizyczne białka, takie jak trwałość białka, wydzielanie, lokalizacja wewnątrzkomórkowa i aktywność biologiczna białka. Zazwyczaj występuje glikozylacja dwóch typów. O-Przyłączane oligosacharydy są przyłączane do reszt seryny lub treoniny, a N-przyłączane oligosacharydy są przyłączane do reszt asparaginy. Jednym z typów oligosacharydów, występującym zarówno wśród N-przyłączanych, jak i O-przyłączanych oligosacharydów, jest kwas N-acetyloneuraminowy (kwas sialowy), który należ y do grupy aminocukrów zawierających 9 lub większą liczbę atomów węgla. Kwas sialowy jest zazwyczaj resztą końcową zarówno w N-przyłączanych, jak i O-przyłączanych oligosacharydach, a ponieważ niesie ujemny ładunek, nadaje glikoproteinie właściwości kwasowe. Ludzka erytropoetyna, mająca 165 aminokwasów, zawiera trzy N-przyłączone i jeden O-przyłączony łańcuchy oligosacharydowe, które stanowią około 40% całkowitej masy cząsteczkowej glikoproteiny. N-Glikozylacja zachodzi przy resztach asparaginowych w pozycjach 24, 38, i 83, a O-glikozylacja zachodzi przy reszcie seryny w pozycji 126. Łańcuchy oligosacharydowe są zmodyfikowane końcowymi resztami kwasu sialowego. Enzymatyczne usunięcie wszystkich reszt kwasu sialowego z glikozylowanej erytropoetyny powoduje utratę aktywności in vivo, ale nie aktywności in vitro, ponieważ sialilacja erytropoetyny zapobiega jej wiązaniu przez wątrobowe białko wiążące i następującemu później klirensowi.
Określenie „erytropoetyna obejmuje analogi ludzkiej erytropoetyny z jedną lub większą liczbą zmian w sekwencji aminokwasowej ludzkiej erytropoetyny, które to zmiany powodują wzrost liczby miejsc przyłączania kwasu sialowego. Te analogi glikoproteiny można wytworzyć przez ukierunkowaPL 210 256 B1 ną mutagenezę wprowadzając addycje, delecje lub podstawienia reszt aminokwasowych, co zwiększa liczbę lub zmienia miejsca dostępne dla glikozylacji. Analogi glikoproteiny o zwiększonym poziomie kwasu sialowego w porównaniu z ludzką erytropoetyną wytwarza się dodając miejsca glikozylacji, które nie zaburzają drugorzędowej lub trzeciorzędowej konformacji wymaganej dla aktywności biologicznej. Glikoproteiny stosowane zgodnie z wynalazkiem obejmują także analogi o zwiększonym poziomie przyłączenia węglowodanów w miejscu glikozylacji, co zazwyczaj wynika z podstawienia jednego lub większej liczby aminokwasów w pobliżu miejsca N-przyłączania lub O-przyłączania. Glikoproteiny stosowane zgodnie z wynalazkiem obejmują także analogi zawierające jeden lub większą liczbę aminokwasów przyłączonych na C-końcu erytropoetyny, z utworzeniem co najmniej jednego dodatkowego miejsca dla węglowodanu. Białka erytropoetyny stosowane zgodnie z wynalazkiem obejmują także analogi o sekwencji aminokwasów zawierającej przegrupowanie co najmniej jednego miejsca glikozylacji. Takie przegrupowanie miejsca glikozylacji obejmuje delecję jednego lub większej liczby miejsc glikozylacji w ludzkiej erytropoetynie oraz dodanie jednego lub większej liczby niewystępujących naturalnie miejsc glikozylacji. Zwiększenie liczby łańcuchów węglowodanowych na erytropoetynie, a zatem i liczby kwasów sialowych na cząsteczkę erytropoetyny, może nadawać korzystne właściwości, takie jak zwiększona rozpuszczalność, zwiększona odporność na proteolizę, obniżona immunogenność, wydłużony okres półtrwania w surowicy oraz zwiększona aktywność biologiczna. Analogi erytropoetyny z dodatkowymi miejscami glikozylacji ujawniono bardziej szczegółowo w europejskim zgłoszeniu patentowym nr 640 619 (Elliot), opublikowanym 1 marca 1995 roku.
Zgodnie z wynalazkiem kompozycja farmaceutyczna korzystnie zawiera białka erytropoetyny o sekwencji aminokwasów obejmują cej co najmniej jedno dodatkowe miejsce glikozylacji, takie jak, lecz nie wyłącznie, erytropoetyny zawierające sekwencję ludzkiej erytropoetyny zmodyfikowanej przez modyfikację wybraną spośród poniższych:
Asn30Thr32 Asn 51Thr53
Asn57Thr59
Asn69;
Asn69Thr71;
Ser68Asn69Thr71;
Val87Asn88Thr90;
Ser87Asn88Thr90;
Ser87Asn88Gly89Thr90;
Ser87Asn88Thr90Thr92;
Ser87Asn88Thr90Ala162;
Asn69Thr71Ser87Asn88Thr
Asn30Thr32Val87Asn88Thr90;
Asn89Ile90Thr91;
Ser87Asn89Ile90Thr91;
Asn 136Thr138;
Asn 138Thr140;
Thr125; i Pro 124Thr125.
Stosowane w opisie oznaczenia dotyczące modyfikacji aminokwasów oznaczają, że jedna lub większa liczba pozycji w odpowiednim niemodyfikowanym białku (np. hEPO o SEQ ID NO: 1 lub SEQ ID NO: 2) wskazanych liczbą (liczbami) w indeksach górnych jest zmieniona na aminokwas(-y) podany(-e) bezpośrednio przed liczbą (liczbami) w indeksie górnym.
Białko erytropoetyna może także stanowić analog zawierający co najmniej jeden dodatkowy aminokwas na C-końcu glikoproteiny, przy czym dodatkowy aminokwas zawiera co najmniej jedno miejsce glikozylacji. Dodatkowy aminokwas może zawierać fragment peptydowy pochodzący z C-końca ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej. Korzystnie glikoproteina stanowi analog wybrany z grupy obejmującej (a) ludzką erytropoetynę o sekwencji aminokwasów Ser Ser Ser Ser Lys Ala Pro Pro Pro Ser Leu Pro Ser Pro Ser Arg Leu Pro Gly Pro Ser Asp Thr Pro Ile Leu Pro Gln, przyłączoną do C-końca; (b) analog (a) zawierający ponadto Ser87 Asn88 Thr90 EPO; oraz (c) analog (a) zawierający ponadto Asn30 Thr32 Val87 Asn88 Thr90 EPO.
Białko erytropoetyna może stanowić także analog o sekwencji aminokwasów zawierającej przegrupowanie co najmniej jednego miejsca glikozylacji. Przegrupowanie może obejmować delecję
PL 210 256 B1 któregokolwiek z miejsc przyłączania węglowodanu do N w ludzkiej erytropoetynie oraz addycję miejsca wiązania węglowodanu do N w pozycji 88 sekwencji aminokwasowej ludzkiej erytropoetyny. Korzystnie glikoproteina stanowi analog wybrany z grupy obejmującej Gln24 Ser87 Asn88 Thr90 EPO; Gln38 Ser87 Asn88 Thr90 EPO i Gln83 Ser87 Asn88 Thr90 EPO. Kolejnym analogiem jest darbepoetyna α.
W szczególności białko erytropoetyna w kompozycji farmaceutycznej opisanej powyż ej może także zawierać jego pegilowane pochodne. Pegilowane pochodne erytropoetyny i ich wytwarzanie są znane i opisane np. w WO 01/02017, EP-A-1064951, EP-A-539167, EP-A-605963, WO 93/25212, WO 94/20069, WO 95/11924, w US nr 556, EP-A-584876, WO 92/16555, WO 94/28024, WO 97/04796, US nr 5359030 i 5681811, US nr 4179337, japońskim opisie patentowym, WO 98/32466, US nr 5324650. Korzystna postać pegilowanej erytropoetyny odnosi się do opisanych poniżej pochodnych.
Ponadto kompozycje farmaceutyczne zawierają opisane powyżej koniugaty, przy czym zawartość koniugatów, w których n oznacza 1, wynosi co najmniej 90%, korzystnie co najmniej 92% lub korzystnie 96% wszystkich koniugatów kompozycji.
W szczególności powyższe koniugaty można przedstawić wzorem (I) P-[NHCO-(CH2)x-(OCH2CH2)m-OR]n (I) w którym P oznacza resztę białka erytropoetyny jak opisano powyżej (czyli bez grupy aminowej lub grup aminowych tworzących wiązanie amidowe z karbonylem przedstawionym we wzorze I), wykazującą aktywność biologiczną in vivo powodującą zwiększanie wytwarzania retikulocytów i czerwonych ciałek krwi przez komórki szpiku kości; R oznacza niższy alkil; x oznacza 2 lub 3; m oznacza około 450 - 900, n oznacza 1 - 3, z tym, że n i m są tak dobrane aby różnica masy cząsteczkowej koniugatu i masy czą steczkowej białka erytropoetyny wynosi 20 - 100 kilodaltonów. Korzystne są koniugaty, w których R oznacza metyl.
Symbol „m oznacza liczbę grup tlenku etylenu (OCH2CH2) w ugrupowaniu poli(tlenku etylenu). Pojedyncza podjednostka PEG (glikolu polietylenowego), tlenek etylenu ma masę cząsteczkową około 44 daltonów. Zatem masa cząsteczkowa koniugatu (z wyłączeniem masy cząsteczkowej EPO) zależy od liczby „m. W koniugatach stosowanych zgodnie z wynalazkiem „m oznacza około 450 - 900 (co odpowiada masie cząsteczkowej około 20 - 40 kilodaltonów), korzystnie około 650 - 750 (co odpowiada masie cząsteczkowej około 30 kilodaltonów). Liczba m jest wybrana tak, że powstały koniugat według wynalazku ma aktywność fizjologiczną porównywalną z niemodyfikowaną EPO, która to aktywność może być taka sama, wyższa lub stanowić część odpowiedniej aktywności niemodyfikowanej EPO. Masa cząsteczkowa „około pewnej liczby oznacza, że znajduje się ona w rozsądnych granicach blisko tej liczby, oznaczonej znanymi metodami analitycznymi. Liczba „m jest wybrana tak, że masa cząsteczkowa każdego ugrupowania glikolu polietylenowego kowalencyjnie połączonego z glikoproteiną erytropoetyną wynosi około 20 - 40 kilodaltonów, a korzystnie około 30 kilodaltonów.
W koniugatach stosowanych zgodnie z wynalazkiem liczba „n oznacza liczbę ugrupowań glikolu polietylenowego kowalencyjnie związanych z wolnymi grupami aminowymi (w tym z grupami ε-aminowymi aminokwasu lizyny i/lub grupą aminową N-końca) białka erytropoetyny przez wiązanie (wiązania) amidowe. Koniugat stosowany zgodnie z wynalazkiem może zawierać jedno, dwa lub trzy ugrupowania PEG na cząsteczkę EPO. Liczba „n oznacza liczbę całkowitą 1 - 3, korzystnie „n oznacza 1 lub 2, a jeszcze korzystniej „n oznacza 1. Korzystne koniugaty spośród koniugatów opisanych powyżej stanowią związki, w których x oznacza 2, m oznacza 650 - 750, n oznacza 1, a R oznacza metyl.
Związek o wzorze (I) można wytwarzać ze znanego związku polimerowego:
gdzie R i m mają wyżej podane znaczenie, drogą kondensacji związku o wzorze II z glikoproteiną erytropoetyną. Związki o wzorze (II), w których x oznacza 3, są estrami sukcynoimidylowymi kwasu α-niższo-alkoksy-polioksyetylenomasłowego (niższo-alkoksy-PEG-SBA). Związki o wzorze (II), w którym x oznacza 2, są estrami sukcynoimidylowymi kwasu α-niższo-alkoksy-poli-oksyetylenopropionowego (niższo-alkoksy-PEG-SPA). Można stosować dowolny znany sposób prowadzenia reakcji aktyPL 210 256 B1 wowanego estru z aminą, z wytworzeniem amidu. W reakcji opisanej powyżej przykładowe ugrupowanie estru sukcynoimidylowego jest grupą odszczepiającą się, powodującą powstanie amidu. Zastosowanie estrów sukcynoimidylowych, takich jak związki o wzorze II, do wytwarzania koniugatów z białkami, ujawniono w US nr 5672662 (Harris i in.), z 30 września 1997 r.
Ludzka EPO zawiera dziewięć wolnych grup aminowych, N-końcową grupę aminową i 8 grup ε-aminowych reszt lizyny. Gdy reagent pegilujący połączono ze związkiem SBA o wzorze II, stwierdzono, że przy pH 7,5 i przy stosunku białko:PEG wynoszącym 1:3 oraz w temperaturze reakcji 20 25°C, wytworzono mieszaninę mono- i di-pegilowanych, oraz śladowych ilości tri-pegilowanych produktów. Gdy reagentem pegilującym był związek SPA o wzorze II, w podobnych warunkach, z wyjątkiem tego, że stosunek białko:PEG wynosił 1:2, wytworzono głównie monopegilowane produkty. Pegilowaną EPO można podawać jako mieszaninę lub w postaci różnych pegilowanych produktów rozdzielonych metodą chromatografii kationowymiennej. Poprzez dobór warunków reakcji (np. stosunku reagentów, pH, temperatury, stężenia białka, czasu reakcji itd.), można zmieniać względne ilości różnych pegilowanych produktów.
Rodzaje erytropoetyny można także przedstawić wzorem (III)
P-[NH-CO-X-S-Y-(OCH2CH2)m-OR]n (III) w którym R może oznaczać dowolny niższy alkil. Korzystnym niższym alkilem jest metyl. X może oznaczać -(CH2)k- lub -CH2(O-CH2-CH2)k-, gdzie k oznacza około 1 - 10. Korzystnie k oznacza około 1 - 4, korzystniej k oznacza 1 lub 2. Najkorzystniej X oznacza -(CH2).
We wzorze 1, Y oznacza
We wzorze (III), liczba m jest wybrana tak, że powstały koniugat o wzorze (III) ma aktywność fizjologiczną porównywalną z niemodyfikowaną EPO, przy czym ta aktywność może być taka sama, wyższa lub stanowić część odpowiedniej aktywności niemodyfikowanej EPO. Liczba m oznacza liczbę ugrupowań tlenku etylenu w jednostce PEG. Pojedyncza podjednostka PEG -(OCH2CH2)- ma masę
PL 210 256 B1 cząsteczkową około 44 daltonów. Zatem masa cząsteczkowa koniugatu (bez masy cząsteczkowej EPO) zależy od liczby m. Masa cząsteczkowa „około konkretnej liczby oznacza, że jest ona rozsądnie bliska tej liczbie, oznaczonej znanymi metodami analitycznymi. Liczba m oznacza liczbę całkowitą około 450 - 900 (co odpowiada masie cząsteczkowej około 20 - 40 kilodaltonów), korzystnie m oznacza około 550 - 800 (około 24 - 35 kilodaltonów), a najkorzystniej m oznacza około 650 - 700 (około 29 - 31 kilodaltonów).
We wzorze (III), liczba n oznacza liczbę grup ε-aminowych aminokwasu lizyny w białku erytropoetynie, kowalencyjnie związanych z jednostką PEG wiązaniem amidowym. Koniugat według wynalazku może zawierać jedną, dwie lub trzy jednostki PEG na cząsteczkę EPO. Liczba n oznacza liczbę całkowitą 1 - 3, korzystnie n oznacza 1 lub 2, a najkorzystniej n oznacza 1.
Korzystne białka erytropoetyny o wzorze (III) są określone wzorami:
W najkorzystniejszej postaci wynalazku koniugat erytropoetyny jest określony wzorem:
przy czym w powyższym wzorze n oznacza liczbę całkowitą 1 -3; m oznacza liczbę całkowitą 450 900; R oznacza niższy alkil; X oznacza -(CH2)k- lub -CH2(O-CH2-CH2)k-, a P oznacza resztę białka erytropoetyny bez grupy aminowej lub grup aminowych, tworzących wiązanie amidowe z X.
Inne korzystne produkty glikoproteiny erytropoetyny są określone wzorami:
PL 210 256 B1
Korzystniejsze produkty glikoproteiny erytropoetyny są określone wzorem:
Te białka erytropoetyny można wytwarzać przez:
(a) poddawanie grupy ε-aminowej aminokwasu lizyny białka erytropoetyny o wzorze P-[NH2]n reakcji tworzenia wiązania kowalencyjnego z dwufunkcyjnym reagentem o wzorze Z-CO-X-S-Q, z wytworzeniem związku pośredniego z wiązaniem amidowym, o wzorze:
P-[NH-CO-X-S-Q]n w którym P oznacza białko erytropoetynę bez grupy aminowej tworzącej wiązanie amidowe, n oznacza liczbę całkowitą 1 - 3; Z oznacza grupę reaktywną, np. ugrupowanie estru karboksylowego NHS; X oznacza -(CH2)k- lub -CH2(O-CH2-CH2)k- gdzie k oznacza od 1 do około 10, a Q oznacza grupę zabezpieczającą, taką jak alkanoil, np. acetyl.
(b) poddawanie związku pośredniego z wiązaniem amidowym z etapu (a) reakcji tworzenia wiązania kowalencyjnego z aktywowaną pochodną glikolu polietylenowego o wzorze W-[OCH2CH2]m-OR, z wytworzeniem produktu glikoproteiny erytropoetyny o wzorze:
n w którym W oznacza postać Y reagującą z grupą sulfhydrylową; m oznacza liczbę całkowitą około 450 - 900; R oznacza niższy alkil, a Y ma wyżej podane znaczenie.
W tym sposobie dwufunkcyjnym reagentem jest korzystnie N-sukcynoimidylo-S-acetylotiopropionian lub N-sukcynoimidylo-S-acetylotiooctan, Z korzystnie oznacza N-hydroksysukcynoimid, a aktywowana pochodna glikolu polietylenowego W-[OCH2CH2]m-OR jest korzystnie wybrana z grupy obejmującej jodoacetylometoksy-PEG, metoksy-PEG-winylosulfon i metoksy-PEG-maleimid.
W szczególności białka erytropoetyny o wzorze (III) można wytwarzać przez kowalencyjne przyłączanie grup tiolowych do EPO („aktywację) oraz sprzęganie powstałej aktywowanej EPO z pochodną glikolu polietylenowego (PEG). Pierwszy etap wytwarzania pegilowanej EPO polega na kowalencyjnym przyłączeniu grup tiolowych przez grupy NH2- w EPO. Aktywację tę prowadzi się z użyciem dwufunkcyjnych reagentów z zabezpieczoną grupą tiolową i dodatkową grupą reaktywną, taką jak odpowiednio ugrupowania aktywnych estrów (np. estru sukcynoimidylowego), bezwodników, estrów kwasów sulfonowych, halogenków kwasów karboksylowych i kwasów sulfonowych. Grupa tiolowa jest zabezpieczona znanymi grupami, np. grupą acetylową. Te reagenty dwufunkcyjne mogą reagować z grupami ξ-aminowymi aminokwasów lizyny, tworząc wiązanie amidowe. Pierwszy etap reakcji przedstawiono poniżej:
EPO, n i X mają wyżej podane znaczenie, a Z oznacza znaną reaktywną grupę, np. podstawnik N-hydroksysukcynoimidowy (NHS) o wzorze:
PL 210 256 B1
Korzystnie aktywację grup ε-aminowych lizyny prowadzi się drogą reakcji z dwufunkcyjnymi reagentami zawierającymi grupę sukcynoimidylową. Reagenty dwufunkcyjne mogą zawierać różnego rodzaju grupy łączące, np. ugrupowania -(CH2)k- lub -CH2-(O-CH2-CH2-)k-, gdzie k oznacza około 1 - 10, korzystnie około 1 - 4, korzystniej 1 lub 2, a najkorzystniej 1. Przykładami takich reagentów są S-acetylotiopropionian N-sukcynoimidylu (SATP) i S-acetylotioctan N-sukcynoimidylu (SATA)
ester NHS kwasu acetylotioalkilokarboksylowego, taki jak
ester NHS kwasu 2-(acetylotio)-(etoksy)k-octowego, gdzie k ma wyżej podane znaczenie.
Wytwarzanie reagentów dwufunkcyjnych jest znane. Prekursory estrów NHS kwasu 2-(acetylotio)-(etoksy)k-octowego opisano w DE-3924705, natomiast wytwarzanie pochodnych związku acetylotiolowego opisał March, J. Advanced Organic Chemistry, McGraw-Hill, 1977, 375-376. SATA jest dostępny w handlu (Molecular Probes, Eugene, OR, USA i Pierce, Rockford, IL).
Liczbę grup tiolowych przyłączanych do cząsteczki EPO można wybrać ustalając parametry reakcji, czyli stężenie białka (EPO) i stosunek białko/reagent dwufunkcyjny. Korzystnie EPO jest aktywowana przez kowalencyjne połączenie z 1 - 5 grupami tiolowymi na cząsteczkę EPO, korzystniej 1,5 - 3 grupami tiolowymi na cząsteczkę EPO. Zakresy te odnoszą się do statystycznego rozmieszczenia grup tiolowych w całej populacji białka EPO.
Reakcję prowadzi się np. w wodnym roztworze buforowym, pH 6,5 - 8,0, np. w 10 mM fosforanie potasu, 50 mM NaCl, pH 7,3. Reagent dwufunkcyjny można dodać w DMSO. Po zakończeniu reakcji, korzystnie po 30 minutach, reakcję przerywa się przez dodanie lizyny. Nadmiar reagenta dwufunkcyjnego można oddzielić znanymi sposobami, np. przez dializę lub filtrację kolumnową. Średnią liczbę grup tiolowych przyłączonych do EPO można określić metodami fotometrycznymi opisanymi np. w Grasetti, D.R. i Murray, J.F., J. Appl. Biochem. Biotechnol. 119, 41 - 49 (1967).
Po powyższej reakcji prowadzi się kowalencyjne sprzęganie aktywowanej pochodnej glikolu polietylenowego (PEG). Odpowiednie pochodne PEG są aktywowanymi cząsteczkami PEG o średniej masie cząsteczkowej około 20 - 40 kilodaltonów, korzystniej około 24 - 35 kilodaltonów, a najkorzystniej około 30 kilodaltonów.
Aktywowane pochodne PEG są znane i opisano je np. w Morpurgo, M. i in., J. Bioconj. Chem. (1996) 7, str. 363 i następne, w odniesieniu do PEG-winylosulfonu. Do wytwarzania związków o wzorze I odpowiednie są PEG o łańcuchach liniowych lub rozgałęzionych. Do przykładowych reaktywnych reagentów PEG należą jodoacetylometoksy-PEG i metoksy-PEG-winylosulfon:
Stosowanie tych jodo-aktywowanych substancji jest znane i opisane, np. Hermanson, G. T. w Bioconjugate Techniques, Academic Press, San Diego (1996) str. 147-148.
PL 210 256 B1
Najkorzystniej cząsteczki PEG aktywuje się maleimidem, stosując (niższo-alkoksy-PEG-maleimid), taki jak metoksy-PEG-maleimid (MW 30000; Shearwater Polymers, Inc.). Struktura niższo-
Reakcja sprzęgania z niższo-alkoksy-PEG-maleimidem zachodzi po odszczepieniu in situ grupy zabezpieczającej grupę tiolową w wodnym roztworze buforowym, np. 10 mM fosforanie potasu, 50 mM NaCl, 2 mM EDTA, pH 6,2. Reakcję odszczepiania grupy zabezpieczającej można prowadzić np. za pomocą hydroksyloaminy w DMSO w 25°C, pH 6,2, przez około 90 minut. Do modyfikacji PEG stosunek molowy aktywowanego EPO/niższo-alkoksy-PEG-maleimidu powinien wynosić około 1:3 1:6, korzystnie 1:4. Reakcję można przerwać przez dodanie cysteiny i przereagowanie pozostałych grup tiolowych (-SH) z N-metylomaleimidem lub innymi odpowiednimi związkami zdolnymi do tworzenia wiązań disulfidowych. Ze względu na reakcję jakichkolwiek pozostałych aktywnych grup tiolowych z grupami zabezpieczają cymi, takimi jak ugrupowanie N-metylomaleimidu, lub inn ą odpowiednią grupą zabezpieczającą, glikoproteiny EPO w koniugatach według wynalazku mogą zawierać takie grupy zabezpieczające. Ogólnie w wyniku opisanej tu procedury otrzymuje się mieszaninę cząsteczek o róż nej liczbie grup tiolowych zabezpieczonych przez róż n ą liczbę grup zabezpieczaj ą cych, zależnie od liczby aktywowanych grup tiolowych glikoproteiny, które nie zostały sprzężone z PEG-maleimidem.
N-Metylomaleimid tworzy taki sam typ wiązań kowalencyjnych gdy stosuje się go do blokowania pozostałych grup tiolowych pegilowanego białka, natomiast w związkach disulfidowych będzie zachodzić wewnątrzcząsteczkowa reakcja wymiany sulfid/disulfid, prowadząca do sprzęgania przez mostki disulfidowe reagenta blokującego. Korzystne reagenty blokujące dla tego typu reakcji blokowania to utleniony glutation (GSSG), cysteina i cystamina. Podczas gdy z cysteiną nie wprowadza się do pegilowanego białka dodatkowego ładunku, to w przypadku stosowania takich reagentów blokujących, jak GSSG lub cystamina, zostaje wprowadzony dodatkowy ładunek dodatni lub ujemy.
Dalsze oczyszczanie związków o wzorze (III), w tym rozdział mono-, di- i tri-pegilowanych EPO, można prowadzić znanymi sposobami np. metodą chromatografii kolumnowej.
Pegilowane pochodne erytropoetyny korzystnie zawierają co najmniej 90% koniugatów mono-PEG. Zwykle pożądane są koniugaty mono-PEG glikoprotein erytropoetyn, gdyż zazwyczaj wykazują one wyższą aktywność niż koniugaty di-PEG. Udział procentowy koniugatów mono-PEG, a także stosunek mono- do di-PEG można regulować przez połączenie szerszych frakcji wokół wyeluowanego piku dla zmniejszenia udziału procentowego mono-PEG, albo połączenie węższych frakcji dla zwiększenia udziału procentowego mono-PEG w kompozycji. Około 90% koniugatów mono-PEG to ilość zapewniająca rozsądną wydajność i aktywność. Czasami mogą być wymagane kompozycje, w których np. co najmniej 92% lub co najmniej 96% koniugatów stanowią mono-PEG (n oznacza 1). Zgodnie z wynalazkiem udział procentowy koniugatów, w których n oznacza 1, wynosi 90 - 96%.
Kompozycje farmaceutyczne zawierające pegilowaną erytropoetynę są znane i opisane np.
w publikacji zgłoszenia międzynarodowego WO 01/87329. Kompozycje mogą zawierać 10 - 10000 μg białka erytropoetyny na ml, jak zdefiniowano powyżej. Korzystnie kompozycje zawierają 10 - 1000 μρ, np. 10, 50, 100, 400, 800 lub 2500 μρ/ml. Ponadto kompozycje według wynalazku mogą zawierać 10 - 10000 μg białka erytropoetyny na ml, 10 - 200 mmoli/l siarczanu, 10 - 50 mmoli/l fosforanu, pH
6,0 - 6,5. Ta kompozycja może także zawierać metioninę (do 20 mM), 1-5% poliolu (wag./obj.), do
0,1% Pluronic F68 (wag./obj.) oraz ewentualnie do 1 mM CaCl2. Przykładowo taka kompozycja zawiera 10 - 10000 μg białka erytropoetyny/ml, 40 mmoli/l siarczanu, 10 mmoli/l fosforanu, 3% mannitu
PL 210 256 B1 (wag./obj.), 10 mM metioninę, 0,01% Pluronic F68 (wag./obj.), pH 6,2. W innej postaci wynalazku, kompozycja może zawierać 10 - 10000 μg białka erytropoetyny na ml, 10 - 100 mmoli/l NaCl, 10 - 50 mmoli/l fosforanu, pH 6,0 - 7,0, ewentualnie 1 - 5% (wag./obj.) poliolu. Ponadto, ta kompozycja może także zawierać metioninę (do 20 mM), do 0,1% Pluronic F68 (wag./obj.) oraz ewentualnie do 7,5 μmola/l CaCl2. Konkretnie, kompozycja może zawierać 10 - 10000 μg białka erytropoetyny/ml, 100 mmoli/l NaCl, 10 mM metioninę, 0,01% Pluronic F68 (wag./obj.) oraz 10 mmoli/l fosforanu, pH 7,0.
Zgodnie z wynalazkiem powyższa kompozycja zawiera 10 -10000 μg białka erytropoetyny na ml, 10 - 50 mmoli/l argininy, pH 6 - 6,5, 10 - 100 mmoli/l siarczanu sodu. Dodatkowo ta kompozycja może zawierać metioninę (do 20 mM), do 0,1% Pluronic F68 (wag./obj.), ewentualnie do 1 mmola/l CaCl2 oraz ewentualnie 1 - 5% (wag./obj.) poliolu. Konkretnie, kompozycja ta może zawierać 10 10000 μg białka erytropoetyny/ml, 40 mmoli/l argininy, pH 6,2, 30 mmoli/l siarczanu sodu, 3% mannit (wag./obj.), 10 mM metioninę, 0,01% Pluronic F68 (wag./obj.) oraz ewentualnie 1 mmol/litr CaCl2.
Korzystnie kompozycje farmaceutyczne zawierają 10 - 10000 μg/ml erytropoetyny, korzystnie 25 - 2500 μg/ml erytropoetyny, oraz
a) 10 mM fosforan sodu/potasu, 100 mM NaCl, pH 7,0, albo
b) 10 mM fosforan sodu, 120 mM siarczan sodu, pH 6,2, albo
c) 10 mM fosforan sodu, 40 mM siarczan sodu, 3% mannitu (wag./obj.), pH 6,2, albo
d) 10 mM fosforan sodu, 40 mM siarczan sodu, 3% mannitu (wag./obj.), 10 mM metioninę, 0,01% Pluronic F68 (wag./obj.), pH 6,2, albo
e) 40 mM argininę, 30 mM siarczan sodu, 3% mannitu (wag./obj.), pH 6,2, albo
f) 40 mM argininę, 30 mM siarczan sodu, 3% mannitu (wag./obj.), 10 mM metioninę, 0,01% Pluronic F68 (wag./obj.), pH 6,2.
Kompozycje farmaceutyczne zawierają białko erytropoetynę w ilości 50, 100, 400, 800 lub 2500 μg/ml. Najkorzystniejsze kompozycje zawierają 10 mM fosforan sodu, 40 mM siarczan sodu, 3% mannitu (wag./obj.), 10 mM metioninę, 0,01% Pluronic F68 (wag./obj.), pH 6,2 lub 40 mM argininę, 30 mM siarczan sodu, 3% mannitu (wag./obj.), 10 mM metioninę, 0,01% Pluronic F68 (wag./obj.), pH 6,2. Dalsze szczegóły dotyczące takich kompozycji są znane z WO 01/87329.
Wynalazek umożliwia leczenie zaburzeń dystrybucji żelaza w chorobach serca przez podawanie skutecznej ilości białka erytropoetyny jak zdefiniowano powyżej. Jak wspomniano powyżej, chorobami serca są np. wieńcowa choroba serca, miażdżyca tętnic, miażdżyca tętnic wieńcowych, ostry zespół wieńcowy, niewydolność serca, zastoinowa niewydolność serca i/lub niedomoga serca.
W leczeniu zaburzeń dystrybucji żelaza w chorobach serca EPO może być podawana w dawce 150 U/kg masy ciała dwa razy w tygodniu. Dawka może różnić się w zależności od zapotrzebowania konkretnego pacjenta i może mieścić się w zakresie np. 100 - 200 U/kg. W zależności od okresu półtrwania stosowanej pochodnej EPO, dawka może być podawana np. 1 - 3 razy na tydzień. W zależności od zapotrzebowania konkretnego pacjenta lekarz może także wybrać inne dawkowanie.
Aktywność właściwą EPO lub koniugatów EPO można określić w różnych znanych testach. Aktywność biologiczna oczyszczonych białek EPO jest taka, że podanie białka EPO ludziom we wstrzyknięciu powoduje zwiększenie wytwarzania retikulocytów i czerwonych ciałek krwi przez komórki szpiku kostnego w porównaniu z pacjentami, którym nie podawano wstrzyknięć, lub pacjentami z grup kontrolnych. Aktywność biologiczną uzyskanych i oczyszczonych białek EPO lub ich fragmentów można przebadać metodami według Annable i in., Bull. Wld. Hlth. Org. (1972) 47: 99-112 i Pharm. Europa Spec. Issue Erythropoietin BRP Bio 1997(2). Inny sposób oznaczania aktywności białka EPO, test normocytemiczny na myszach, opisano w literaturze (Pharm. Europa Spec. Issue Erythropoietin BRP Bio 1997(2) i w monografii dotyczącej erytropoetyny, Ph. Eur. BRP).
Poniżej opisano figury rysunku powołane w opisie wynalazku.
Fig. 1: Struktura podstawowa ludzkiej EPO (165 aminokwasów) (SEQ ID NO: 1).
Fig. 2: Struktura podstawowa ludzkiej EPO (166 aminokwasów) (SEQ ID NO: 2).
Wynalazek zostanie lepiej zrozumiany po zapoznaniu się z poniższym przykładem ilustrującym wynalazek.
P r z y k ł a d
Mężczyznę w średnim wieku z chorobą serca bada się po cewnikowaniu serca pod kątem zaburzeń dystrybucji żelaza przez oznaczenie następujących parametrów - CRP (białka C-reaktywnego), ferrytyny i rozpuszczalnego receptora transferyny - jak opisali P. Lehmann, M. Volkmann, J. Lotz, A. Baldauf, R. Roeddiger, plakat przedstawiany na AACC/CSCC, Corocznej Konferencji, 29 lipiec PL 210 256 B1 sierpień , 2001, Chicago, Illinois, USA. Wyniki wskazywały na zaburzenia dystrybucji żelaza. Pacjenta leczono przez podskórne podawanie 150 U/kg Recormon™ (dostępnego w handlu białka erytropoetyny) dwa razy w tygodniu przez maksymalnie 12 tygodni. Następnie oznaczenie opisanych powyżej parametrów wskazało na złagodzenie zaburzenia dotyczącego niedoboru żelaza.
Wykaz sekwencji (1) INFORMACJA OGÓLNA:
(i) ZGŁASZAJĄCY:
(A) Nazwa: F. Hoffmann-La Roche AG (B) Ulica: 124 Grenzacherstrasse (C) Miasto: Bazylea (E) Kraj: Szwajcaria (F) Kod pocztowy(ZIP): CH-4070 (G) Nr telefonu: (61) 638 11 11 (H) Nr telefaxu: (61) 688 13 95 (I) Nr telexu: 962 292 hlr ch (ii) TYTUŁ WYNALAZKU:Zastosowanie erytropoetyny w leczeniu chorób serca (iii) LICZBA SEKWENCJI: 2 (iv) SPOSÓB ODCZYTU KOMPUTEROWEGO:
(A) TYP NOŚNIKA: dyskietka (3) KOMPUTER: kompatybilny z IBM PC (C) SYSTEM OPERACYJNY: WORD (D) OPROGRAMOWANIE: Patentln Release 2.0 <170> Patentln wersja 2.0 <210> 1 <211> 165 <212> PKT '213> Homo sapiens <400> 1
Ala Pro Pro Arg Leu 5 Ile Cys Asp Ser Arg 10 Val Leu Glu .Arg Tyr 15 Leu
Leu Glu Ala Lys 20 Glu Ala Glu A.sn Ile 25 Thr Thr Gly Cys A.la 30 Glu His
Cys Ser lei Asn Glu Asn Ile Thr 40 Val Pro Asp Thr Lys 45 Val Asn Phe
TV37 Ala 50 Trę Lys Arg Met Glu 55 Val Gly Gin Gin Ala 60 Val Glu Val Trp
'o._ n ó 5 Gly Leu Ala Leu Leu 7 0 Ser Glu Ala Val Leu 75 Arg Gly Gin Ala Leu 80
Leu Vai As 71 Ser Ser 85 Gin Pro Trp Glu Pro 90 Leu Gin Leu His Val 95 Asp
Lys Ala Vai Ser 100 Giy Leu .Arg Ser Leu 105 Thr Thr Leu Leu A.rg 110 Ala Leu
Giy Ala Gir. 115 Lys Glu Ala Ile Ser 120 Pro Pro .Asp Ala Ala 125 Ser Ala Ala
PL 210 256 B1
Pro Leu 130 Arg Thr Ile Thr Ala 135 Asp Thr Phe Arg Lys 140 Leu Phe Arg Val
Tyr 145 Ser Asn Phe Leu Arg 150 Gly Lys Leu Lys Leu 155 Tyr Thr Gly Glu Ala 160
Cys Arg Thr Gly Asp
165 <210> 2 <211> 166 <212> PRT <213> Homo sapiens
<400> 2 Asp Ser Arg Val 10 Leu Glu Arg Tyr 15 Leu
Ala Pro Pro Arg Leu 5 Ile Cys
Leu Glu Ala Lys Glu 20 Ala Glu Asn Ile Thr Thr 25 Gly Cys Ala 30 Glu His
Cys Ser Leu 35 Asn Glu Asn Ile Thr 40 Val Pro Asp Thr Lys 45 Val Asn Phe
Tyr Ala 50 Trp Lys Arg Met Glu 55 Val Gly Gin Gin Ala 60 Val Glu Val Trp
Gin 65 Gly Leu Ala Leu Leu 70 Ser Glu Ala Val Leu 75 Arg Gly Gin Ala Leu 80
Leu Val Asn Ser Ser 85 Gin Pro Trp Glu Pro Leu 90 Gin Leu His Val 95 Asp
Lys Ala Val Ser Gly 100 Leu Arg Ser Leu Thr Thr 105 Leu Leu Arg 110 Ala Leu
Gly Ala Gin 115 Lys Glu Ala Ile Ser 120 Pro Pro Asp Ala Ala 125 Ser Ala Ala
Pro Leu 130 Arg Thr Ile Thr Ala 135 Asp Thr Phe Arg Lys 140 Leu Phe Arg Val
Tyr Ser Asn Phe Leu Arg Gly Lys Leu Lys Leu Tyr Thr Gly Glu Ala
150 155 160
Cys Arg Thr Gly Asp Arg 165
PL 210 256 B1

Claims (13)

1. Zastosowanie erytropoetyny do wytwarzania leku do leczenia zaburzeń dystrybucji żelaza w chorobach serca.
2. Zastosowanie według zastrz. 1, w którym chorobę serca stanowi niedomoga serca.
3. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 2, w którym białko erytropoetynę stanowi ludzka erytropoetyna.
4. Zastosowanie według zastrz. 3, w którym białko erytropoetynę stanowi epoetyna α lub epoetyna β.
5. Zastosowanie według zastrz. 1 - 4, w którym białko erytropoetyna jest eksprymowane przez aktywację endogennych genów.
6. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 2, w którym białko erytropoetyna ma sekwencję aminokwasów SEQ ID NO: 1 lub SEQ ID NO: 2.
7. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 2, w którym białko erytropoetyna ma sekwencję ludzkiej erytropoetyny zmodyfikowaną przez dodanie 1 - 6 miejsc glikozylacji.
8. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 2, w którym białko erytropoetynę stanowi darbepoetyna α.
9. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 2, w którym białko erytropoetyna zdefiniowane w zastrz. 3 - 8 jest pegilowane.
10. Zastosowanie według zastrz. 9, w którym białko erytropoetyna stanowi koniugat, który to koniugat zawiera białko erytropoetynę mające co najmniej jedną wolną grupę aminową oraz wykazującą aktywność biologiczną in vivo wywoływania zwiększenia wytwarzania retikulocytów i czerwonych ciałek krwi przez komórki szpiku kostnego, wybraną z grupy obejmującej ludzką erytropoetynę i jej analogi, które mają sekwencję ludzkiej erytropoetyny zmodyfikowaną przez dodanie 1 - 6 miejsc glikozylacji lub przegrupowanie co najmniej jednego miejsca glikozylacji; przy czym to białko erytropoetyna jest kowalencyjnie związane z n ugrupowaniami glikolu polietylenowego o wzorze -CO-(CH2)x(OCH2CH2)m-OR, w którym grupa -CO każdego ugrupowania glikolu polietylenowego tworzy wiązanie amidowe z jedną z grup aminowych; R oznacza C1-C6 alkil; x oznacza 2 lub 3; m oznacza 450 - 900; n oznacza 1 - 3; oraz n i m są dobrane tak, że masa cząsteczkowa koniugatu minus białka erytropoetyny wynosi 20 - 100 kilodaltonów.
11. Zastosowanie według zastrz. 10, w którym x oznacza 2, m oznacza 650 - 750, n oznacza 1, a R oznacza metyl.
12. Zastosowanie według zastrz. 9, w którym białko erytropoetyna stanowi koniugat, który to koniugat zawiera białko erytropoetynę zawierające co najmniej jedną wolną grupę aminową oraz wykazującą aktywność biologiczną in vivo wywoływania zwiększenia wytwarzania retikulocytów i czerwonych ciałek krwi przez komórki szpiku kostnego, wybraną z grupy obejmującej ludzką erytropoetynę i jej analogi, które mają pierwotną strukturę ludzkiej erytropoetyny zmodyfikowaną przez dodanie 1 - 6 miejsc glikozylacji; przy czym to białko erytropoetyna jest kowalencyjnie związane z 1 - 3 ugrupowaniami niższo-alkoksy-glikolu polietylenowego, a każde ugrupowanie glikolu polietylenowego jest kowalencyjnie związane z białkiem erytropoetyną poprzez łącznik o wzorze -C(O)-X-S-Y-, w którym grupa C(O) tworzy wiązanie amidowe z jedną z grup aminowych, X oznacza -(CH2)k- lub -CH2(O-CH2-CH2)k-, k oznacza 1 - 10, Y oznacza przy czym średnia masa cząsteczkowa każdego ugrupowania glikolu polietylenowego wynosi 20 - 40 kilodaltonów, a masa cząsteczkowa koniugatu wynosi 51 - 175 kilodaltonów.
PL 210 256 B1
13. Zastosowanie według zastrz. 12, w którym koniugat erytropoetyny ma wzór:
w którym n oznacza liczbę całkowitą 1 - 3; m oznacza liczbę całkowitą 450 - 900; R oznacza C1-C6 alkil; X oznacza -(CH2)k- lub -CH2(O-CH2-CH2)k-, k oznacza 1 - 10, a P oznacza resztę białka erytropoetyny bez n grup aminowych tworzących wiązanie amidowe z X.
PL377590A 2002-11-22 2003-11-17 Zastosowanie erytropoetyny w leczeniu chorób serca PL210256B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
EP02026342 2002-11-22

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL377590A1 PL377590A1 (pl) 2006-02-06
PL210256B1 true PL210256B1 (pl) 2011-12-30

Family

ID=32337998

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL377590A PL210256B1 (pl) 2002-11-22 2003-11-17 Zastosowanie erytropoetyny w leczeniu chorób serca

Country Status (16)

Country Link
US (1) US7459436B2 (pl)
EP (1) EP1565206B1 (pl)
JP (1) JP2006512326A (pl)
KR (1) KR100839302B1 (pl)
CN (1) CN100531797C (pl)
AR (1) AR042097A1 (pl)
AT (1) ATE426411T1 (pl)
AU (1) AU2003288081B2 (pl)
BR (1) BRPI0316438C1 (pl)
CA (1) CA2505524C (pl)
DE (1) DE60326874D1 (pl)
ES (1) ES2321928T3 (pl)
MX (1) MXPA05005281A (pl)
PL (1) PL210256B1 (pl)
RU (1) RU2324494C2 (pl)
WO (1) WO2004047858A1 (pl)

Families Citing this family (43)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
WO2004099231A2 (en) 2003-04-09 2004-11-18 Neose Technologies, Inc. Glycopegylation methods and proteins/peptides produced by the methods
US7173003B2 (en) 2001-10-10 2007-02-06 Neose Technologies, Inc. Granulocyte colony stimulating factor: remodeling and glycoconjugation of G-CSF
US7214660B2 (en) * 2001-10-10 2007-05-08 Neose Technologies, Inc. Erythropoietin: remodeling and glycoconjugation of erythropoietin
WO2005012484A2 (en) 2003-07-25 2005-02-10 Neose Technologies, Inc. Antibody-toxin conjugates
NZ617083A (en) * 2003-08-27 2015-04-24 Ophthotech Corp Combination therapy for the treatment of ocular neovascular disorders
US20080305992A1 (en) 2003-11-24 2008-12-11 Neose Technologies, Inc. Glycopegylated erythropoietin
ES2460671T3 (es) 2003-12-19 2014-05-14 F. Hoffmann-La Roche Ag Uso de eritropoyetina en el tratamiento de alteraciones de la distribución del hierro en enfermedades intestinales inflamatorias crónicas
US20080300173A1 (en) 2004-07-13 2008-12-04 Defrees Shawn Branched Peg Remodeling and Glycosylation of Glucagon-Like Peptides-1 [Glp-1]
EP1814573B1 (en) 2004-10-29 2016-03-09 ratiopharm GmbH Remodeling and glycopegylation of fibroblast growth factor (fgf)
CA2593682C (en) 2005-01-10 2016-03-22 Neose Technologies, Inc. Glycopegylated granulocyte colony stimulating factor
US9187546B2 (en) 2005-04-08 2015-11-17 Novo Nordisk A/S Compositions and methods for the preparation of protease resistant human growth hormone glycosylation mutants
US20070105755A1 (en) 2005-10-26 2007-05-10 Neose Technologies, Inc. One pot desialylation and glycopegylation of therapeutic peptides
WO2007026772A1 (ja) * 2005-08-31 2007-03-08 Kaneka Corporation ネコ由来タンパク質のコード配列を含む外来性遺伝子を含むトランスジェニック鳥類およびその作製法
US20070072795A1 (en) * 2005-09-28 2007-03-29 Anton Haselbeck Treatment of neurodegenerative disorders
WO2007056191A2 (en) 2005-11-03 2007-05-18 Neose Technologies, Inc. Nucleotide sugar purification using membranes
US20150038413A1 (en) 2006-02-03 2015-02-05 Opko Biologics Ltd. Long-acting polypeptides and methods of producing and administering same
US9249407B2 (en) 2006-02-03 2016-02-02 Opko Biologics Ltd. Long-acting coagulation factors and methods of producing same
US8759292B2 (en) 2006-02-03 2014-06-24 Prolor Biotech, Llc Long-acting coagulation factors and methods of producing same
US8048848B2 (en) 2006-02-03 2011-11-01 Prolor Biotech Ltd. Long-acting interferons and derivatives thereof and methods thereof
US8946155B2 (en) 2006-02-03 2015-02-03 Opko Biologics Ltd. Long-acting polypeptides and methods of producing and administering same
US10221228B2 (en) 2006-02-03 2019-03-05 Opko Biologics Ltd. Long-acting polypeptides and methods of producing and administering same
US8450269B2 (en) 2006-02-03 2013-05-28 Prolor Biotech Ltd. Long-acting growth hormone and methods of producing same
US20140113860A1 (en) 2006-02-03 2014-04-24 Prolor Biotech Ltd. Long-acting polypeptides and methods of producing and administering same
US10351615B2 (en) 2006-02-03 2019-07-16 Opko Biologics Ltd. Methods of treatment with long-acting growth hormone
US9458444B2 (en) 2006-02-03 2016-10-04 Opko Biologics Ltd. Long-acting coagulation factors and methods of producing same
US8048849B2 (en) 2006-02-03 2011-11-01 Modigene, Inc. Long-acting polypeptides and methods of producing same
US7553941B2 (en) 2006-02-03 2009-06-30 Modigene Inc Long-acting polypeptides and methods of producing same
US8476234B2 (en) * 2006-02-03 2013-07-02 Prolor Biotech Inc. Long-acting coagulation factors and methods of producing same
US8304386B2 (en) * 2006-02-03 2012-11-06 Prolor Biotech, Inc. Long-acting growth hormone and methods of producing same
JP2009544327A (ja) 2006-07-21 2009-12-17 ノヴォ ノルディスク アー／エス Ｏ−結合型グリコシル化配列によるペプチドのグリコシル化
EP2054521A4 (en) 2006-10-03 2012-12-19 Novo Nordisk As METHODS OF PURIFYING CONJUGATES OF POLYPEPTIDES
KR20150064246A (ko) 2007-04-03 2015-06-10 바이오제너릭스 게엠베하 글리코페길화 ｇ―ｃｓｆ를 이용하는 치료 방법
ES2551123T3 (es) 2007-06-12 2015-11-16 Ratiopharm Gmbh Proceso mejorado para la producción de azúcares de nucleótido
CN101965200B (zh) 2008-02-27 2013-06-19 诺沃-诺迪斯克有限公司 缀合的因子ⅷ分子
US9663778B2 (en) 2009-07-09 2017-05-30 OPKO Biologies Ltd. Long-acting coagulation factors and methods of producing same
CN101870735B (zh) * 2010-06-02 2013-06-12 北京精益泰翔技术发展有限公司 一种新型高糖基化***免疫融合蛋白
WO2013157002A1 (en) 2012-04-19 2013-10-24 Prolor Biotech Inc. Long-acting oxyntomodulin variants and methods of producing same
CN112661863A (zh) 2012-11-20 2021-04-16 奥普科生物制品有限公司 通过连接至***羧基端肽来增加多肽的流体动力学体积的方法
SG10201912985RA (en) 2013-07-12 2020-02-27 Ophthotech Corp Methods for treating or preventing ophthalmological conditions
US20150158926A1 (en) 2013-10-21 2015-06-11 Opko Biologics, Ltd. Long-acting polypeptides and methods of producing and administering same
EP3988113A1 (en) 2015-06-19 2022-04-27 OPKO Biologics Ltd. Long-acting coagulation factors and methods of producing same
BR112019000610A2 (pt) 2016-07-11 2019-07-02 Opko Biologics Ltd fator vii de coagulação de longa ação e métodos de produção do mesmo
WO2022063082A1 (zh) * 2020-09-22 2022-03-31 美国杰科实验室有限公司 一种糖基化修饰的***及其应用

Family Cites Families (39)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4179337A (en) 1973-07-20 1979-12-18 Davis Frank F Non-immunogenic polypeptides
JPS57183508A (en) * 1981-05-07 1982-11-11 Nippon Piston Ring Co Ltd Compound valve seat
IL77081A (en) 1984-12-04 1999-10-28 Genetics Inst AND sequence encoding human erythropoietin, a process for its preparation and a pharmacological preparation of human erythropoietin
US4745099A (en) 1985-02-06 1988-05-17 Chugai Seiyaku Kabushiki Kaisha Pharmaceutical composition for the treatment of the anemia of malignant tumors
JP2858752B2 (ja) 1987-04-10 1999-02-17 オーソ・フアーマシユーチカル・コーポレーシヨン 正常な哺乳動物のヘマトクリツト値の増大方法
FR2646438B1 (fr) 1989-03-20 2007-11-02 Pasteur Institut Procede de remplacement specifique d'une copie d'un gene present dans le genome receveur par l'integration d'un gene different de celui ou se fait l'integration
DE3924705A1 (de) 1989-07-26 1991-01-31 Boehringer Mannheim Gmbh Heterobifunktionelle verbindungen
DK0452484T3 (da) 1989-11-06 1996-10-14 Cell Genesys Inc Fremstilling af proteiner ved homolog rekombination
US5272071A (en) 1989-12-22 1993-12-21 Applied Research Systems Ars Holding N.V. Method for the modification of the expression characteristics of an endogenous gene of a given cell line
KR0176693B1 (ko) 1989-12-22 1999-04-01 레지널드 디. 쇼트보그; 제롬 반 쥘렌 조절요소를 사용한 내인성 유전자의 발현을 변형시키는 방법
GB9001987D0 (en) 1990-01-29 1990-03-28 Janssen Pharmaceutica Nv Improved cyclodextrin based erythropietin formulation
US5324650A (en) 1990-03-20 1994-06-28 E. I. Du Pont De Nemours And Company Situ process for production of conjugates
US6565841B1 (en) 1991-03-15 2003-05-20 Amgen, Inc. Pulmonary administration of granulocyte colony stimulating factor
CA2101918A1 (en) 1991-03-18 1992-09-19 Samuel Zalipsky Hydrazine containing conjugates of polypeptides and glycopolypeptides with polymers
NZ244778A (en) 1991-10-21 1994-03-25 Ortho Pharma Corp Peg imidates and protein derivatives thereof
US5968502A (en) 1991-11-05 1999-10-19 Transkaryotic Therapies, Inc. Protein production and protein delivery
US5641670A (en) 1991-11-05 1997-06-24 Transkaryotic Therapies, Inc. Protein production and protein delivery
NZ245015A (en) 1991-11-05 1995-12-21 Transkaryotic Therapies Inc Delivery of human growth hormone through the administration of transfected cell lines encoding human growth hormone, which are physically protected from host immune response; the transfected cells and their production
ZA933926B (en) 1992-06-17 1994-01-03 Amgen Inc Polyoxymethylene-oxyethylene copolymers in conjuction with blomolecules
CA2101361A1 (en) 1992-08-27 1994-02-28 Robert A. Snow Low diol polyalkylene oxide biologically active proteinaceous substances
TW402639B (en) 1992-12-03 2000-08-21 Transkaryotic Therapies Inc Protein production and protein delivery
NZ250375A (en) 1992-12-09 1995-07-26 Ortho Pharma Corp Peg hydrazone and peg oxime linkage forming reagents and protein derivatives
US5359030A (en) 1993-05-10 1994-10-25 Protein Delivery, Inc. Conjugation-stabilized polypeptide compositions, therapeutic delivery and diagnostic formulations comprising same, and method of making and using the same
US5681811A (en) 1993-05-10 1997-10-28 Protein Delivery, Inc. Conjugation-stabilized therapeutic agent compositions, delivery and diagnostic formulations comprising same, and method of making and using the same
AU7097094A (en) 1993-06-01 1994-12-20 Enzon, Inc. Carbohydrate-modified polymer conjugates with erythropoietic activity
IL192290A0 (en) 1993-08-17 2008-12-29 Kirin Amgen Inc Erythropoietin analogs
US5643575A (en) 1993-10-27 1997-07-01 Enzon, Inc. Non-antigenic branched polymer conjugates
US5672662A (en) 1995-07-07 1997-09-30 Shearwater Polymers, Inc. Poly(ethylene glycol) and related polymers monosubstituted with propionic or butanoic acids and functional derivatives thereof for biotechnical applications
DE19535571A1 (de) 1995-09-14 1997-03-20 Boehringer Mannheim Gmbh Pharmazeutische Kombinationspräparate und deren Verwendung zur Behandlung von Hämodialysepatienten
AU5773798A (en) 1997-01-29 1998-08-18 Polymasc Pharmaceuticals Plc Pegylation process
EP0977582B1 (de) 1997-03-18 2002-08-14 Roche Diagnostics GmbH Pharmazeutische kombinationspräparate enthaltend erythropoietin und eisenpräparate
EP0885613A1 (de) 1997-06-21 1998-12-23 Roche Diagnostics GmbH Verwendung von modifizierten Hämoglobinen zur Behandlung von Anämien und Kombinationspräparate umfassend Erythropoietin und modifiziertes Hämoglobin
DE19734293A1 (de) 1997-08-08 1999-02-11 Boehringer Mannheim Gmbh Verwendung von pharmazeutischen Kombinationspräparaten enthaltend Erythropoietin und Eisenpräparate zur Behandlung von rheumatischen Erkrankungen
CZ299516B6 (cs) 1999-07-02 2008-08-20 F. Hoffmann-La Roche Ag Konjugát erythropoetinového glykoproteinu, zpusobjeho výroby a použití a farmaceutická kompozice sjeho obsahem
JO2291B1 (en) 1999-07-02 2005-09-12 اف . هوفمان لاروش ايه جي Erythropoietin derivatives
ATE291436T2 (de) 2000-05-15 2005-04-15 Hoffmann La Roche Flüssige arzneizubereitung enthaltend ein erythropoietin derivat
US20020065214A1 (en) 2000-11-29 2002-05-30 Adrian Iaina Method of treating congestive heart failure
KR100645843B1 (ko) 2000-12-20 2006-11-14 에프. 호프만-라 로슈 아게 에리트로포이에틴 접합체
EP1425589B1 (en) 2001-09-14 2007-12-05 F. Hoffmann-La Roche Ag Differential diagnosis of disorders of iron metabolism

Also Published As

Publication number Publication date
ATE426411T1 (de) 2009-04-15
EP1565206B1 (en) 2009-03-25
BRPI0316438C1 (pt) 2021-05-25
US7459436B2 (en) 2008-12-02
PL377590A1 (pl) 2006-02-06
BRPI0316438B1 (pt) 2016-08-02
CA2505524A1 (en) 2004-06-10
BR0316438A (pt) 2005-10-11
CN100531797C (zh) 2009-08-26
KR100839302B1 (ko) 2008-06-17
DE60326874D1 (de) 2009-05-07
RU2005119649A (ru) 2006-03-20
US20040209802A1 (en) 2004-10-21
AR042097A1 (es) 2005-06-08
EP1565206A1 (en) 2005-08-24
CA2505524C (en) 2017-02-07
BRPI0316438B8 (pt) 2016-09-27
ES2321928T3 (es) 2009-06-15
MXPA05005281A (es) 2005-07-25
KR20050085091A (ko) 2005-08-29
CN1713919A (zh) 2005-12-28
JP2006512326A (ja) 2006-04-13
RU2324494C2 (ru) 2008-05-20
WO2004047858A1 (en) 2004-06-10
AU2003288081B2 (en) 2007-02-01
AU2003288081A1 (en) 2004-06-18

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL210256B1 (pl) Zastosowanie erytropoetyny w leczeniu chorób serca
JP5128048B2 (ja) エリスロポエチンの使用
DK1696947T3 (en) APPLICATION OF ERYTHROPOIETIN IN THE TREATMENT OF DISORDERS OF THE IRON DISTRIBUTION IN CHRONIC INFLAMMATORY INTESTINAL DISEASES
EP1432802B1 (en) Pegylated and diglycosylated erythropoietin
PL201754B1 (pl) Koniugat zawierający glikoproteinę erytropoetynę, kompozycja koniugatów, środek farmaceutyczny, zastosowanie koniugatu lub kompozycji koniugatów i sposób wytwarzania koniugatu lub kompozycji koniugatów
PL219131B1 (pl) Ciekła kompozycja farmaceutyczna, sposób jej wytwarzania oraz jej zastosowanie

Legal Events

Date Code Title Description
RECP Rectifications of patent specification