PL208999B1 - Dowód tożsamości i dokument podróżny - Google Patents

Abstract

Dowód tożsamości, który może być użyty, na przykład, w dokumencie podróżnym albo jako oddzielna karta. Ten dowód tożsamości składa się z co najmniej dwóch warstw środkowych (6, 7), korzystnie z poliwęglanu, które są stopione ze sobą. W każdej z warstw środkowych jest wycięcie (12, 13), każde o innym rozmiarze. Po połączeniu te wycięcia zostają umieszczone na zwróconych do siebie górnych powierzchniach i struktura półprzewodnikowa (14) jest umieszczona w większym wycięciu jakie zostaje utworzone w wyniku tego. Jest warstwa przykrywająca (8) stopiona z co najmniej jedną z warstw środkowych (6), podczas gdy warstwa, która może być zapisana laserowo została także nałożona. Mogą być (pół) przezroczyste otwory na zwróconych do siebie powierzchniach w warstwie środkowej i jeżeli warstwa przykrywająca jest przezroczysta światło może być przepuszczane, jest możliwe wprowadzenie określonego wzoru do otworów.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest dowód tożsamości oraz dokument podróżny.

Znane są dowody tożsamości posiadające uwarstwioną strukturę z tworzywa sztucznego ze stopionymi ze sobą pierwszą i drugą warstwą środkową z tworzywa sztucznego, w którym pierwsza warstwa środkowa ma pomieszczenie na chip lub mikroukład półprzewodnikowy, który znajduje się w tym pomieszczeniu.

Dowód tożsamości tego typu jest ujawniony w opisie patentowym nr US 4 318 554 A. Ten opis patentowy ujawnia kartę używaną do celów medycznych albo informacyjnych, w której jedna z warstw środkowych jest wyposażona w otwór przelotowy, w którym jest umieszczony mikroukład lub chip. Ta warstwa środkowa jest następnie laminowana z sąsiednią warstwą środkową. Sąsiednia warstwa środkowa jest korzystnie wykonana z papieru, ale może także zawierać tworzywo sztuczne.

Publikacja zgłoszenia międzynarodowego nr WO 98/19870 ujawnia paszport, w którym część identyfikująca jest utworzona z warstw i może być zapisana za pomocą wiązki laserowej.

Dowód tożsamości mający warstwową strukturę z tworzywa sztucznego zawierającą pierwszą i drugą warstwę środkową z tworzywa sztucznego stopione ze sobą, przy czym pierwsza warstwa środkowa posiada pomieszczenie, który to dowód tożsamości posiada mikroukład półprzewodnikowy, znajdujący się w tym pomieszczeniu, według wynalazku charakteryzuje się tym, że posiada ponadto antenę dołączoną do mikroukładu półprzewodnikowego, która jest ułożona pomiędzy stopionymi warstwami środkowymi pierwszą i drugą i biegnie wokół ich obrzeża, każda warstwa środkowa ma grubość pomiędzy 50 i 600 μm, przy czym pomieszczenie zawiera wycięcie i druga warstwa środkowa jest wyposażona w wycięcie, które to wycięcia są umieszczone jedno nad drugim w złożonym położeniu i mają różne rozmiary, ponadto na pierwszej warstwie środkowej jest ułożona warstwa przykrywająca, zaś pomiędzy wolną górną powierzchnią warstwy przykrywającej i drugą warstwą środkową wprowadzona jest warstwa, która jest korzystnie, zapisywana za pomocą światła wiązki laserowej.

Korzystnie, warstwa zapisywana za pomocą światła wiązki laserowej zawiera oddzielną warstwę, która jest ułożona pomiędzy warstwą przykrywającą i pierwszą warstwą środkową i jest, korzystnie, stopiona z nimi.

Korzystnie, dowód tożsamości zawiera warstwę przykrywającą nałożoną na drugą warstwę środkową.

Korzystnie, warstwa przykrywająca jest przezroczysta.

Korzystnie, warstwa i/lub warstwy zawierają poliwęglan.

Korzystnie, przezroczyste otwory są ułożone w pierwszej i drugiej warstwie środkowej, przy czym otwory te są umieszczone jeden nad drugim w stanie złożonym.

Korzystnie, otwory są przezroczyste.

Korzystnie, otwory są wyposażone we wzór półprzezroczysty.

Korzystnie, druga warstwa środkowa jest zaopatrzona w linie drukowanych informacji, korzystnie, zawierające dane dotyczące biometrycznej charakterystyki właściciela i/lub informacji o tęczówce i/lub informacji o odciskach palców i/lub informacji o twarzy.

Korzystnie, druga warstwa środkowa jest zaopatrzona w drukowany wzór rastrowy w postaci fotografii rastrowej.

Dokument podróżny zawierający książeczkę wyposażoną w strony z krawędzią wystającą z grzbietu, do której przymocowany jest dowód tożsamości o warstwowej strukturze z tworzywa sztucznego, obejmującej pierwszą i drugą warstwę środkową z tworzywa sztucznego stopione ze sobą, przy czym pierwsza warstwa środkowa posiada pomieszczenie, zaś dowód tożsamości posiada mikroukład półprzewodnikowy znajdujący się w tym pomieszczeniu, według wynalazku charakteryzuje się tym, że dowód tożsamości posiada ponadto antenę dołączoną do mikroukładu półprzewodnikowego, która jest ułożona pomiędzy stopionymi warstwami środkowymi pierwszą i drugą i biegnie wokół ich obrzeża, każda warstwa środkowa ma grubość pomiędzy 50 i 600 um, ponadto pomieszczenie zawiera wycięcie i druga warstwa środkowa jest wyposażona w wycięcie, przy czym wycięcia są umieszczone jedno nad drugim w złożonym położeniu i mają różne rozmiary oraz warstwa przykrywająca jest ułożona na pierwszej warstwie środkowej i wprowadzona jest pomiędzy wolną górną powierzchnią warstwy przykrywającej i drugą warstwą środkową warstwa, która jest korzystnie, zapisywana za pomocą światła wiązki laserowej.

Korzystnie, dokument podróżny posiada mocowanie zawierające wzór otworów wykonanych w krawędzi i pasek zamykający dopasowany do wzoru otworów i stopiony z dowodem tożsamości.

PL 208 999 B1

Korzystne skutki rozwiązania według wynalazku polegają na zapewnieniu dowodu tożsamości, dla którego blankiet jest wykonany w miejscu centralnym i który może być zaopatrzony w określone informacje w innym miejscu. Ze względu na wiele specjalnych elementów zabezpieczających, ten dowód tożsamości musi być złożony z warstw. Konstrukcja warstwowa według wynalazku jest łatwa do wykonania ale z drugiej strony, dla uniemożliwienia fałszerstwa niemożliwe jest ponowne oddzielenie warstw od siebie po wytworzeniu wyrobu. Dowód tożsamości według wynalazku zapewnia wyposażenie do umieszczania dużej liczby elementów zabezpieczających łatwych do wykrycia.

Powyższe korzystne skutki zostały osiągnięte dla dowodu tożsamości według wynalazku, przy czym dowód tożsamości ma antenę dołączoną do mikroukładu lub chipa, która jest ułożona pomiędzy stopionymi ze sobą warstwami środkowymi i biegnie wokół ich obrzeża, każda warstwa środkowa ma grubość pomiędzy 50 i 600 μm, pomieszczenie na chip zawiera wycięcie i druga warstwa środkowa jest wyposażona w wycięcie, które to wycięcia są powyżej siebie w złożonym położeniu i mają różne rozmiary. Warstwa przykrywająca jest umieszczona na pierwszej warstwie środkowej. Pomiędzy wolną górną powierzchnią warstwy przykrywającej i drugą warstwą środkową wprowadzona jest warstwa, która może być zapisana za pomocą wiązki laserowej.

W przeciwieństwie do, na przykład, dowodów tożsamości opartych na związanych ze sobą laminatach, według wynalazku laminaty te są wykonane z warstw tworzywa sztucznego które zostały stopione ze sobą. Przykłady odpowiednich tworzyw sztucznych to PVC, poliwęglan i poliester. Takie warstwy są stapiane i laminowane ze sobą w temperaturze nieco powyżej temperatury mięknięcia. W ten sposób wytwarzany jest ciągły zespół, który nie może być rozdzielony bez widocznego uszkodzenia. Podczas laminowania mikroukład półprzewodnikowy i antena są umieszczone pomiędzy warstwami. To znaczy, dowód tożsamości jest wyposażony w mikroukład półprzewodnikowy, który zapewnia zabezpieczenia i nie działa na zasadzie styku, ale jest aktywowany poprzez antenę (cewkę) i transmituje sygnały. Zapewniona jest także warstwa, która może być zapisana za pomocą wiązki laserowej. Ta warstwa może być ułożona albo w warstwie środkowej albo w warstwie przykrywającej, może także być nałożona jako oddzielna warstwa pomiędzy warstwą środkową i warstwą przykrywającą. Taka warstwa, która może być zapisana laserowo umożliwia wyposażenie blankietu w określone informacje dotyczące właściciela w miejscu redagowania, które nie jest miejscem gdzie blankiet jest wytwarzany.

W tym przypadku rozumie się, że wycięcie jest wnęką, która nie jest otworem przechodzącym przelotowo, ale ma określone ograniczenie końcowe, które, oczywiście składa się z materiału danej warstwy środkowej.

To znaczy, że po stopieniu dwóch warstw środkowych ze sobą uzyskany zespół jest pokryty materiałem warstwy środkowej ze wszystkich stron. Nawet w miejscu mikroukładu półprzewodnikowego zewnętrzna granica jest zawsze utworzona przez materiał warstwy środkowej.

W szczególnym przykładzie wykonania wynalazku, wnęka, która jest utworzona przez wycięcia w pierwszej i drugiej warstwie środkowej, które zostały umieszczone jedno na drugim jest nieco mniejsza niż objętość mikroukładu półprzewodnikowego. Ponadto, korzystnie nie zapewniono w ogóle wycięcia dla anteny. Tylko podczas laminowania warstw ze sobą wycięcie dla anteny jest utworzone przez jej obudowanie w osłonie, a ponadto jeżeli utworzona objętość wnęki jest mniejsza niż objętość mikroukładu półprzewodnikowego, objętość wnęki jest utworzona tak, że wycięcia są nieco powiększane podczas laminowania, dla umieszczenia chipu względnie mikroukładu półprzewodnikowego z bardzo ciasnym pasowaniem.

Opisane powyżej grawerowanie laserowe warstwy, która może być zapisana za pomocą wiązki laserowej jest wykonane przez całą jej grubość.

Dowód tożsamości według wynalazku umożliwia wprowadzenie licznych elementów zabezpieczających bez znacznego zwiększenia jego kosztu, ponadto, nie jest możliwa łatwa zmiana elementów zabezpieczających. Ponieważ liczne warstwy zawierające warstwę przykrywającą są topliwe, nie ma ryzyka, że mogą być wprowadzone zmiany w dowodzie tożsamości bez jego uszkodzenia.

Korzystne przykłady takich elementów zabezpieczających według wynalazku będą opisane poniżej. Pierwszym korzystnym elementem zabezpieczającym jest wykonanie okienek w warstwach środkowych, które inaczej są nieprzezroczyste. Przez umieszczenie otworów lub okienek w sąsiednich dwóch albo więcej warstwach środkowych jedno nad drugim może być uzyskana przezroczystość poprzez kartę. Ta przezroczystość może być całkowita, ale jest także możliwe uzyskanie częściowej przezroczystości, w wyniku czego wytwarzane są określone wzory. Takie wzory są podobne do wzorów stosowanych jako znaki wodne na papierze.

PL 208 999 B1

Inne elementy zabezpieczające obejmują wprowadzenie struktur hologramowych i/lub podobnych do hologramów. Jest także możliwe wykorzystanie specjalnych typów atramentu albo obrazów, w takim przypadku jest moż liwe wykrycie róż nicy kolorów albo róż nych obrazów przez nachylanie karty w stosunku do źródła światła (odpowiednio, optycznie zmienny atrament i optycznie zmienny wzór). Ponadto, możliwe jest wprowadzenie informacji raczej przez drukowanie linii informacyjnych niż przez proste drukowanie wzorów rastrowych. Wzory rastrowe mogą być zapewnione jako element zabezpieczający w postaci małych otworów. Takie wzory rastrowe mogą, na przykład, być użyte do przedstawienia fotografii posiadacza/właściciela. Jest także możliwe wprowadzenie innych danych biometrycznych właściciela do karty. W tym kontekście może być rozważone podanie informacji o tęczówce, rozpoznawaniu twarzy i informacji dotyczących odcisków palców.

Wszystkie te elementy, które sprawiają, że dowód tożsamości jest unikalny, są stosunkowo łatwe do wykrycia. Nawet ludzie, którzy nie są specjalistami mogą wykryć, czy takie elementy występują i w jakim zakresie zostały wprowadzone do nich zakłócenia.

Oczywiście, także dalsze cechy zabezpieczające mogą być wprowadzone do karty według wynalazku.

Korzystne efekty wynalazku mogą również dotyczyć dokumentu podróżnego takiego jak paszport, który zawiera książeczkę wyposażoną w strony, z krawędzią wystającą z grzbietu, do której przymocowany jest dowód tożsamości opisany powyżej. Korzystnie, taka krawędź, którą można określić przekładką, jest wykonana z tworzywa sztucznego (folii) o szczególnie dobrych właściwościach zawiasowych/przegubowych. Ponieważ jest ważne, aby dowód tożsamości był dołączony do krawędzi tak, że nie może być oddzielony, w szczególnym przykładzie wykonania proponuje się wyposażenie krawędzi w szereg otworów. Dowód tożsamości jest następnie układany na jednej stronie krawędzi, a pasek jest umieszczany z drugiej strony. Ten pasek jest wyposażony w pewną liczbę kołków, które przechodzą przez otwory.

Po stopieniu paska z dowodem tożsamości nie jest możliwe oddzielenie dowodu tożsamości od reszty książeczki bez widocznego uszkodzenia.

Wynalazek będzie wyjaśniony bardziej szczegółowo poniżej w odniesieniu do ilustrującego przykładu wykonania pokazanego na rysunkach.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania przedstawiono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny dowodu tożsamości według wynalazku, fig. 2 - widok przekroju rozmaitych warstw w stanie rozłożonym, z których jest wykonany dowód tożsamości według fig. 1, fig. 3 - dokument podróżny wyposażony w dowód tożsamości według fig. 1 i 2 i fig. 4 - szczegół mocowania dowodu tożsamości do dokumentu podróżnego.

Dowód tożsamości 1 w korzystnym przykładzie wykonania przedstawiono na fig. 1 w postaci karty tożsamości. Karta jest prostokątna i zawiera fotograficzny obraz 2 posiadacza/(zdjęcie właściciela). Ten obraz fotograficzny 2 składa się z pewnej liczby perforacji przechodzących przez niektóre z warstw dowodu tożsamości. Odczytywalne informacje 3 odnoszą się do właściciela i władz wystawiających. Takie informacje mogą także zawierać elementy zabezpieczające.

Postać wykonania dowodu tożsamości jest pokazana w uproszczeniu na fig. 2. Ten dowód tożsamości składa się z dwóch warstw środkowych 6 i 7. Jest zrozumiałe, że może być więcej niż dwie takie warstwy środkowe 6 i 7. W korzystnym przykładzie wykonania warstwy środkowe są wykonane z materiału poliwęglanowego, ale jest zrozumiałe, ż e inne topliwe materiały mogą być użyte. Z pierwszą warstwą środkową 6 sąsiaduje warstwa 8, która może być zapisana laserowo. Przezroczysta warstwa przykrywająca 9 jest nałożona na jej górną powierzchnię. Z drugiej strony, to znaczy nałożona na drugą warstwę środkową 7, znajduje się warstwa 10, która podobnie może być zapisana laserowo, na górnej powierzchni której umieszczona jest warstwa przykrywająca 11, która podobnie jest przezroczysta. W stanie złożonym te rozmaite warstwy są stopione ze sobą. Jeżeli połączenie to lub kombinacja zawiera warstwy nietopliwe, muszą one być wyposażone w otwory, przez które może przejść topliwy materiał.

Pierwsza warstwa środkowa 6 jest wyposażona w wycięcie 13, podczas gdy druga warstwa środkowa 7 jest wyposażona w wycięcie 12. Gdy pierwsza warstwa środkowa 6 i druga warstwa środkowa 7 są umieszczone na sobie, określone jest w ten sposób większe wycięcie, które jest akurat wystarczające do przemieszczenia mikroukładu 14 półprzewodnikowego. Uzwojenia 15 anteny/cewki są połączone z chipem lub mikroukładem półprzewodnikowym w sposób, który nie jest pokazany. W ten sposób jest możliwa wymiana informacji z otoczeniem bez konieczności użycia styku elektrycznego. Te informacje drukowane 18 są nakładane po połączeniu kart ze sobą, przez zapisywanie na karcie

PL 208 999 B1 za pomocą lasera (na przykład YAG). Pierwsza i druga warstwy środkowe są wykonane jako nieprzezroczyste. Przykładowo wspomniano o kolorze białym. Otwory bądź okienka 16 mogą być okienkami lub otworami w mniejszym lub większym stopniu przezroczystymi. Ponieważ warstwy przykrywające 9 i 11 są przezroczyste moż liwa jest widoczność przez kartę , co tworzy dalsze elementy zabezpieczają ce. Są to półprzezroczyste okienka lub otwory 17. Wzór nałożony w nich jest widoczny dla użytkownika i prezentuje się jako znak wodny.

Występuje również matowanie 19 oraz wypukłość 20, które stanowią dalsze elementy zabezpieczające i, które mogą być łatwo wykryte przez użytkownika.

Dalsze elementy zabezpieczające mogą być wprowadzone w sposób, który nie jest pokazany bardziej szczegółowo. Mikroukład półprzewodnikowy (chip) może zawierać informacje odnoszące się do kontroli tęczówki, twarzy albo odcisków palców. Optycznie zmienne urządzenie w postaci struktury holograficznej jest oznaczone jako 21.

Mogą być inne informacje drukowane przedstawione optycznie zmiennym atramentem.

Karta opisana powyżej może być używana zarówno samodzielnie jak i w połączeniu z innym nośnikiem informacji. Przykład tego ostatniego jest przedstawiony na fig. 3, na której przedstawiono dokument podróżny 25. Składa się on z okładki 26, w której została umieszczona pewna ilość stron 27, na przykład dla wprowadzania wiz. Przekładka 28 zawiera krawędź 29. Ta krawędź 29 jest wykonana z materiał u który moż e stanowić dobry element zawiasowy lub przegubowy, to znaczy nie wykazuje właściwości zmęczeniowych i ma dużą wytrzymałość zmęczeniową oraz nie może być łatwo rozdarty. Przykładem takiego materiału jest polipropylen. Otwory 30 zostały wykonane w tej krawędzi 29. Mocowanie dowodu tożsamości 1 wykonuje się tak jak pokazano szczegółowo na fig. 4. Dowód tożsamości 1 znajduje się z jednej strony krawędzi 29, a pasek 31 jest nałożony z drugiej strony. Ten pasek 31 jest wyposażony w kołki albo czopy, które przechodzą przez otwory 30.

Pasek 31 jest korzystnie wykonany z materiału, który może być stopiony z materiałem dowodu tożsamości 1. Połączenie, które nie może być rozłączone bez widocznego uszkodzenia, jest wykonane przez stopienie górnej powierzchni paska 31 i kołków, które przechodzą przez otwory 30 paska 31 z kartą stanowiącą dowód tożsamości 1, przy czym niemożliwe jest wprowadzenie innego dowodu tożsamości do tego dokumentu podróżnego tak, aby nie było to natychmiast widoczne gołym okiem dla kontrolera.

Możliwe jest z punktu widzenia specjalisty opracowanie modyfikacji stanowiących odmiany wynalazku, które to odmiany będą się mieścić w zakresie załączonych zastrzeżeń patentowych.

Claims (12)

1. Dowód tożsamości mający warstwową strukturę z tworzywa sztucznego zawierającą pierwszą i drugą warstwę środkową z tworzywa sztucznego stopione ze sobą, przy czym pierwsza warstwa środkowa posiada pomieszczenie, który to dowód tożsamości posiada mikroukład półprzewodnikowy, znajdujący się w tym pomieszczeniu, znamienny tym, że posiada ponadto antenę (15) dołączoną do mikroukładu półprzewodnikowego (14), która jest ułożona pomiędzy stopionymi warstwami środkowymi (6, 7) pierwszą i drugą i biegnie wokół ich obrzeża, każda warstwa środkowa (6, 7) ma grubość pomiędzy 50 i 600 μm, przy czym pomieszczenie zawiera wycięcie i druga warstwa środkowa (7) jest wyposażona w wycięcie (12), które to wycięcia są umieszczone jedno nad drugim w złożonym położeniu i mają różne rozmiary, ponadto na pierwszej warstwie środkowej (6) jest ułożona warstwa przykrywająca (9), zaś pomiędzy wolną górną powierzchnią warstwy przykrywającej (9) i drugą warstwą środkową (7) wprowadzona jest warstwa (8), która jest korzystnie, zapisywana za pomocą światła wiązki laserowej.

2. Dowód tożsamości według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwa (8), korzystnie zapisywana za pomocą światła wiązki laserowej zawiera oddzielną warstwę, która jest ułożona pomiędzy warstwą przykrywającą (9) i pierwszą warstwą środkową (6) i jest, korzystnie, stopiona z nimi.

3. Dowód tożsamości według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że zawiera warstwę przykrywającą (11) nałożoną na drugą warstwę środkową (7).

4. Dowód tożsamości według zastrz. 3, znamienny tym, że warstwa przykrywająca (11) jest przezroczysta.

5. Dowód tożsamości według jednego z zastrz. 1 - 4, znamienny tym, że warstwa i/lub warstwy zawierają poliwęglan.

PL 208 999 B1

6. Dowód tożsamości według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że przezroczyste otwory (16, 17) są ułożone w pierwszej i drugiej warstwie środkowej (6, 7), przy czym otwory te są umieszczone jeden nad drugim w stanie złożonym.

7. Dowód toż samoś ci wedł ug zastrz. 6, znamienny tym, ż e otwory (16) są przezroczyste.

8. Dowód tożsamości według zastrz. 6, znamienny tym, że otwory (17) są wyposażone we wzór pół-przezroczysty.

9. Dowód tożsamości według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że druga warstwa środkowa (7) jest zaopatrzona w linie drukowanych informacji, korzystnie, zawierające dane dotyczące biometrycznej charakterystyki właściciela i/lub informacji o tęczówce i/lub informacji o odciskach palców i/lub informacji o twarzy.

10. Dowód tożsamości według zastrz. 9, znamienny tym, że druga warstwa środkowa (7) jest zaopatrzona w drukowany wzór rastrowy w postaci fotografii rastrowej.

11. Dokument podróżny zawierający książeczkę wyposażoną w strony z krawędzią wystającą z grzbietu, do której przymocowany jest dowód toż samoś ci o warstwowej strukturze z tworzywa sztucznego, obejmującej pierwszą i drugą warstwę środkową z tworzywa sztucznego stopione ze sobą, przy czym pierwsza warstwa środkowa posiada pomieszczenie, zaś dowód tożsamości posiada mikroukład półprzewodnikowy znajdujący się w tym pomieszczeniu, znamienny tym, że dowód tożsamości (1) posiada ponadto antenę (15) dołączoną do mikroukładu półprzewodnikowego (14), która jest ułożona pomiędzy stopionymi warstwami środkowymi (6, 7) pierwszą i drugą i biegnie wokół ich obrzeża, każda warstwa środkowa (6, 7) ma grubość pomiędzy 50 i 600 μm, ponadto pomieszczenie zawiera wycięcie i druga warstwa środkowa (7) jest wyposażona w wycięcie (12), przy czym wycięcia są umieszczone jedno nad drugim w złożonym położeniu i mają różne rozmiary oraz warstwa przykrywająca (9) jest ułożona na pierwszej warstwie środkowej (6) i wprowadzona jest pomiędzy wolną górną powierzchnią warstwy przykrywającej (9) i drugą warstwą środkową (7) warstwa (8), która jest korzystnie, zapisywana za pomocą światła wiązki laserowej.

12. Dokument podróżny według zastrz. 11, znamienny tym, że posiada mocowanie zawierające wzór otworów (30) wykonanych w krawędzi (29) i pasek zamykający (31) dopasowany do wzoru otworów i stopiony z dowodem tożsamości (1).