PL193359B1 - Wyrób wartościowy z zabezpieczeniem oraz sposób wytwarzania wyrobu wartościowego z zabezpieczeniem - Google Patents

Abstract

1. Wyrób wartosciowy z zabezpieczeniem, taki jak banknot, karta identyfikacyjna lub temu podobne, posiadajacy osadzony w nim element zabezpieczajacy, zawierajacy substancje o wla- snosciach elektroluminescencyjnych, emitujace promieniowanie elektromagnetyczne wskutek wzbudzenia w zmiennym polu elektrycznym, zna- mienny tym, ze na wyrobie wartosciowym (1) z zabezpieczeniem znajduje sie, plaski uklad elektrod (19) z usytuowanymi w zasadzie w tej samej plaszczyznie i lezacymi obok siebie elek- trodami (24, 25), pomiedzy którymi znajduje sie szczelina polowa (26), przy czym substancje elektroluminescencyjne (5) umieszczone sa w obszarze przenikania przez linie pola zmien- nego pola elektrycznego wytwarzanego w szcze- linie polowej (26). PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest wyrób wartościowy z zabezpieczeniem, taki jak banknot, karta identyfikacyjna lub temu podobne, posiadający osadzony w nim element, zabezpieczający, zawierający substancje o własnościach elektroluminescencyjnych, emitujące promieniowanie elektromagnetyczne wskutek wzbudzenia w zmiennym polu elektrycznym oraz sposób wytwarzania takiego wyrobu wartościowego z zabezpieczeniem, w którym element zabezpieczający drukuje się przy użyciu kilku farb wklęsłodrukowych.

Wyroby wartościowe posiadają często zabezpieczenie w postaci wykonanych graficznie, korzystnie metodą wklęsłodruku, cech zabezpieczających, które można doprowadzić do świecenia w postaci punktów, kresek i/lub powierzchni, przy czym wymagane i emitowane są długości fal w niewidocznym zakresie UV aż do zakresu widocznego dla oka ludzkiego, wynoszącego zazwyczaj od 360 do 780 nm, a także w zakresie podczerwonym.

W niemieckim zgłoszeniu patentowym nr DE 43 10 082 A1 przedstawione są folie elektroluminescencyjne, wytwarzane z nieorganicznego, elektroluminescencyjnego pigmentu(ów) i tworzywa termoplastycznego metodą wytłaczania lub wytłaczania współbieżnego. W zasadzie można by sobie wyobrazić wytłaczanie lub wytłaczanie współbieżne tego typu układu na wyrobach z zabezpieczeniem, jednak graficzne możliwości kształtowania wydają się ograniczone logistyką procesu, zaś cały proces wytwarzania wyrobu wartościowego z zabezpieczeniem oraz potrzebnych do tego układów sprawdzania oryginalności wymaga wysokich nakładów kosztów.

W niemieckim zgłoszeniu patentowym nr DE 43 15 244 A1 opisany jest natomiast sposób wytwarzania powłoki elektroluminescencyjnej poprzez zastosowanie techniki napylania katodowego. Ten sposób wytwarzania dokumentów wartościowych z zabezpieczeniem wiązałby się z wyjątkowo dużymi nakładami na wymagane w tej technice komory próżniowe, ponadto byłby bardzo trudny do włączenia w ewentualny proces technologiczny i powodowałby wytworzenie cienkich warstw, które należałoby pokrywać dodatkowymi specjalnymi powłokami, spełniającymi wysokie wymagania mechaniczne, stawiane dokumentom z zabezpieczeniem.

Z kolei w niemieckim zgłoszeniu patentowym nr DE 41 26 051 A1 przedstawiony jest dokument z zabezpieczeniem w postaci osadzonego w nim, mającego przyczepną powierzchnię, elementu zabezpieczającego (nici zabezpieczającej), mającego wielowarstwową strukturę i własności elektroluminescencyjne. Wada tego rozwiązania polega na tym, że należy liczyć się ze stosunkowo dużą grubością dokumentu, jako że elektrody niezbędne do wzbudzenia substancji elektroluminescencyjnych są poukładane jedna na drugiej.

Znane struktury laminatowe, którym stawia się ekstremalne wymagania również co do obciążenia długotrwałego, nie wykazują niezbędnej odporności na ścieranie. Kolejna wada znanych rozwiązań polega na tym, że nić zabezpieczająca nie stanowi integralnego składnika wyrobu wartościowego z zabezpieczeniem i można ją usunąć. Układ taki wymaga umieszczenia styków na wyrobie wartościowym z zabezpieczeniem.

Celem wynalazku jest, w oparciu o znane niemieckie zgłoszenie patentowe nr DE 41 26 051 A1, takie udoskonalenie wyrobu wartościowego z zabezpieczeniem, aby zastosowane elektroluminescencyjne elementy zabezpieczające umożliwiały utworzenie znacznie cieńszej struktury warstwowej na powierzchni zabezpieczanego wyrobu, a wyrób nie będzie miał wad znanych dotychczas rozwiązań.

Wyrób wartościowy z zabezpieczeniem, taki jak banknot, karta identyfikacyjna lub temu podobne, posiadający osadzony w nim element zabezpieczający, zawierający substancje o własnościach elektroluminescencyjnych, emitujące promieniowanie elektromagnetyczne wskutek wzbudzenia w zmiennym polu elektrycznym, charakteryzuje się według wynalazku tym, że na wyrobie wartościowym z zabezpieczeniem znajduje się, w zasadzie płaski, układ elektrod z usytuowanymi w przybliżeniu w tej samej płaszczyźnie i leżącymi obok siebie elektrodami, pomiędzy którymi znajduje się szczelina polowa, przy czym substancje elektroluminescencyjne znajdują się w obszarze przenikania przez linie pola zmiennego pola elektrycznego wytwarzanego w szczelinie polowej.

Korzystnie, substancje elektroluminescencyjne są umieszczone na wierzchu lub pod spodem, w przybliżeniu płasko i równolegle względem elektrod, co najmniej w obszarze szczeliny polowej.

Korzystnie, układ elektrod składa się z wchodzących w siebie grzebieniowo elektrod o kształcie palcowym, pomiędzy którymi znajduje się meandrowa szczelina polowa.

Korzystnie, do mieszaniny farb drukarskich i środka i wiążącego dodane są dodatkowo farby świecące w postaci pigmentów a zawierający substancje elektroluminescencyjne nadruk jest pokryty

PL 193 359 B1 prześwitującymi farbami drukarskimi, przy czym zwłaszcza do prześwitujących farb drukarskich dodany jest dodatkowo filtr UV, korzystnie w postaci kapsułek, zawierających pigmenty.

Sposób wytwarzania wyrobu wartościowego z zabezpieczeniem, takiego jak banknot, karta identyfikacyjna lub temu podobne, posiadającego osadzony w nim element zabezpieczający, zawierający substancje o własnościach elektro-luminescencyjnych, w którym zabezpieczenie drukuje się przy użyciu kilku farb wklęsłodrukowych, polega według wynalazku na tym, że kształtuje się podłoże graficzne, zwłaszcza w postaci specjalnego papieru z zabezpieczeniem, o ciężarze powierzchniowym do 200 g/m², za pomocą technik wklęsłodrukowych, sitodrukowych i tym podobnych technik drukowania, po czym drukuje się za pomocą past przewodzących płaski układ elektrod z leżącymi obok siebie, w przybliżeniu w jednej płaszczyźnie elektrodami, pomiędzy którymi utworzona jest szczelina polowa, po czym zadrukowuje się farbę elektroizolacyjną przynajmniej w części obszaru nad elektrodami, następnie substancję elektroluminenscencyjną, co najmniej częściowo nad elektrodami, po czym na elektrycznych miejscach przyłączeniowych nadrukowuje się pasywne, przewodzące prąd elektryczny farby w postaci farb względnie past przewodzących, zwłaszcza na bazie węgla i złota, następnie drukuje się elastyczną, przezroczystą, odporną na ścieranie warstwę ochronną, zwłaszcza na bazie wodnych dyspersji poliuretanu i utwardza wymienione nadruki po każdym z procesów drukowania.

Korzystnie, przed drukowaniem nanosi się substancję nadającą przyczepność w postaci wodnej dyspersji poliuretanu dla optymalnego związania i osadzenia kolejnych warstw druku.

Korzystnie, podczas drukowania farby elektroizolacyjnej wprowadza się do druku farbę izolacyjną zawierającą wodne systemy na bazie dyspersji poliuretanu i/lub tytanian baru (BaTiO3) dla zwiększenia stałej dielektrycznej, zaś wprowadzana do druku substancja elektroluminescencyjna składa się z różnobarwnych past elektroluminescencyjnych, do których dodaje się, dla pigmentów świecących zawartych w mikrokapsułkach, tak zwane elementy dystansowe, zapobiegające uszkodzeniu zawartych w mikrokapsułkach pigmentów świecących wskutek zbyt dużego nacisku w procesie drukowania.

Korzystnie, przy drukowaniu substancji elektroluminescencyjnej na lub pod tą substancją elektroluminescencyjną drukuje się prześwitujące farby dla dodatkowego ukształtowania graficznego oraz dodatkowego zabezpieczenia.

Korzystnie, po ostatnim etapie sposobu przeprowadza się prasowanie termiczne dla stabilizacji i poprawy jakości dokumentu z zabezpieczeniem, w temperaturach do 200°C i pod ciśnieniem do 500 N/cm².

W rozwiązaniu według wynalazku wyrób wartościowy z zabezpieczeniem może mieć nakładane substancje elektroluminescencyjne nie tylko metodą wklęsłodruku lecz również za pomocą bezwodnego druku offsetowego, druku offsetowego na mokro, techniki drukowania typu „non-impact i nowoczesnych cyfrowych technik drukowania.

Zamiast jak dotychczas warstwowego ułożenia elektrod jedna na drugiej, stosuje się płaskie ułożenie elektrod obok siebie. Zaletę wynalazku stanowi zatem rezygnacja z powierzchniowego systemu elektrod, ułożonych wielowarstwowo jedna na drugiej. W części odmian rozwiązania według wynalazku nie są potrzebne styki na wyrobie wartościowym z zabezpieczeniem.

W przeciwieństwie do typowych systemów elektroluminescencyjnych, umieszczonych pomiędzy płaskimi elektrodami, w rozwiązaniu według wynalazku rezygnuje się ze stosunkowo grubej struktury o tyle, że pole elektryczne jest układane lateralnie, to znaczy powierzchniowo.

Konstrukcja typu elektroluminescencyjnego kondensatora płytkowego według wynalazku (w którym według wynalazku „płytki kondensatora są ułożone obok siebie w zasadzie w tej samej płaszczyźnie, zaś w leżącej pomiędzy nimi szczelinie polowej wytwarzane jest niezbędne do wzbudzania pole) potrzebna jest przezroczysta, przewodząca prąd elektryczny warstwa, wytwarzana przy użyciu tak zwanych past ITO (tlenki indowo-cynowe). To samo osiąga się również za pomocą powlekanych wstępnie folii lub szkieł.

Zazwyczaj stosuje się dwuosiowo zorientowane i stabilizowane termicznie folie poliestrowe o powierzchniach powlekanych techniką naparowywania lub napylania katodowego, przewodzącymi prąd elektryczny, powłokami na bazie tlenku cyny, tlenku indowo-cynowego (ITO), względnie, ogólnie rzecz biorąc, o przezroczystych, metalizowanych powierzchniach, przewodzących prąd elektryczny, których oporność powierzchniowa wynosi kilka omów/kwadrat dla podłoży szklanych, zaś typowo wynosi od 20 do 300 omów/kwadrat i więcej.

Wysokiej jakości systemy elektroluminescencyjne wymagają równomiernej jaskrawości światła i maksymalnej wydajności świetlnej. Podłoża szklane, z uwagi na wysoką odporność termiczną przy procesach powlekania, stanowią lepsze jakościowo rozwiązanie o większej przepuszczalności światła

PL 193 359B1 w widocznym zakresie fal, a jednocześnie lepszej przewodności powierzchniowej. Istotna zaleta - stosowanej według wynalazku - techniki drukowania przy użyciu past ITO zawiera się jednak w stosunkowo łatwym nakładaniu i w zasadzie dowolnych możliwościach kształtowania stosowanej grafiki, co może być korzystne zwłaszcza w przypadku systemów kompleksowych z uwagi na przyłącza elektryczne.

Ponieważ pasty sitodrukowe typu LTO dopuszczają zaledwie oporności powierzchniowe poniżej 300 do 400 omów/kwadrat, rozwiązanie według wynalazku pozwala stosować tak zwane „bus-bars (szyny zbiorcze), czyli obrzeża dobrze przewodzące prąd elektryczny. Uzyskuje się dzięki temu równomierne pola elektryczne, a co za tym idzie, równomierną jaskrawość światła. Ponadto użycie tej techniki pozwala korzystnie ukształtować przyłącze elektrody ITO pod względem funkcjonalnym, zaś grubość warstw elektrod ITO można zredukować do minimum, uzyskując przy tym lepszą przezroczystość. „Bus-bars (szyny zbiorcze) są drukowane przy użyciu past srebrnych, węglowych, miedzianych i innych, względnie kombinacji tych pierwiastków, przy czym osiągana oporność powierzchniowa leży w obszarze kilku dziesiątek miliomów/kwadrat.

Według wynalazku zastosowane jest wzbudzanie substancji elektroluminescencyjnych za pomocą zmiennego pola elektromagnetycznego, przy czym może być zastosowany lateralny układ elektrod na wyrobie wartościowym z zabezpieczeniem, lateralny lub naprzeciwległy układ elektrod poza dokumentem z zabezpieczeniem, to znaczy w przyrządzie odczytującym, lub lateralny układ elektrod na przezroczystym podłożu osłaniającym w przyrządzie odczytującym.

W korzystnej postaci wykonania wyrób wartościowy z zabezpieczeniem zawiera elementy zabezpieczające na bazie zawartych w mikrokapsułkach, związków nieorganicznych grupy II i VI układu okresowego (na przykład ZnS, CdS), domieszkowanych względnie uaktywnianych przez metale, jak Cu, Mn, Ag, i. nadających się do techniki wklęsłodruku. Można jednak również stosować elektroluminescencyjne elementy zabezpieczające na bazie polimerów organicznych.

Elektrody są za pomocą przewodzących farb wklęsłodrukowych układane płasko obok siebie, przy czym w utworzonej w ten sposób, również płaskiej szczelinie polowej pomiędzy elektrodami wytwarza się zmienne pole elektromagnetyczne, którego linie przenikają co najmniej częściowo przez nadruk wykonany z substancji elektroluminescencyjnych, powodując świecenie elektroluminescencyjnych elementów zabezpieczających, co z kolei umożliwia wizualne i maszynowe sprawdzanie oryginalności zabezpieczonego wyrobu.

Jeżeli stosuje się przewodzącą prąd elektryczny farbę wklęsłodrukową na bazie węgla i/lub srebra względnie ich mieszaninę, lub posrebrzone i/lub pozłocone pigmenty metaliczne, lub pigmenty mikowe w połączeniu z odpowiednimi środkami wiążącymi na bazie poliuretanu i/lub poliestrów alifatycznych oraz odpowiednich rozcieńczalników, to zwłaszcza oba przyłącza elektrodowe mają powierzchnię, nie ulegającą utlenianiu.

Na nieprzygotowanej powierzchni dokumentu z zabezpieczeniem - na przykład banknotu - umieszcza się korzystnie, przed właściwym procesem kształtowania grafiki, wodną warstwę poliuretanową, stanowiącą dielektryk i warstwę izolacyjną, po czym nadrukowuje się pastę fosforyzującą, uzyskując tym samym dobre i elastyczne połączenie, a jednocześnie bardzo dobrą odporność powierzchniową.

Luminescencyjny element zabezpieczający może składać się z pojedynczych punktów i linii.

Ponadto nad/pod/obok elementów luminescencyjnych można umieścić, odpowiednio ukształtowane graficznie, prześwitujące farby, uzyskując w ten sposób różnobarwne efekty świecenia.

Dzięki wyjątkowo wysokiej rozdzielczości obrazu, możliwej dzięki technice wklęsłodruku, można realizować takie kształty, które pozwalają na osiąganie wysokich natężeń pola elektrycznego, a co za tym idzie, elektroluminescencyjne wzbudzanie typowych warstw fosforyzujących na bazie siarczku cynku.

W powyższym sensie zaproponowana według wynalazku technika wklęsłodrukowa stanowi, dzięki możliwości uzyskania wyjątkowo wysokiej rozdzielczości oraz grubości warstw rzędu kilku mikrometrów, bardzo korzystne rozwiązanie dla niniejszego wynalazku. Jednak nakładanie różnych farb względnie past wklęsłodrukowych wymaga specjalnego dopasowania do znacznie mniejszej średnicy pigmentów w stosunku do farb sitodrukowych.

Istotne dla wynalazku jest zastosowanie do wklęsłodruku zawartych w mikrokapsułkach elementów z elektroluminescencyjnymi pastami fosforyzującymi, przy czym średnica kapsułek wynosi kilka mm (na przykład od 0,2 do 40 mm).

PL 193 359 B1

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 - przedstawia banknot z substancją elektroluminescencyjną, w przekroju, fig. 2 banknot z fig. 1 w pierwszym przykładzie wykonania, w powiększonym przekroju, fig. 3 - drugi przykład wykonania, fig. 4 - trzeci przykład wykonania, fig. 5 - czwarty przykład wykonania, fig. 6 - wyrób wartościowy z cechami zabezpieczającymi, w widoku z góry, fig. 7 - inny przykład wykonania dokumentu z cechami zabezpieczającymi, fig. 8 - wyrób wartościowy z zabezpieczeniem w innym przykładzie wykonania, w przekroju, fig. 9 do 11 - dokumenty z zabezpieczeniem w innych przykładach wykonania, fig. 12 - wyrób wartościowy z zabezpieczeniem w postaci umieszczonych na powierzchni, elektrod powierzchniowych, w przekroju, fig. 13 - układ z fig. 12, w widoku z góry.

W poniższym opisie przedstawiony jest wyrób wartościowy 1 z zabezpieczeniem, mający postać banknotu, chociaż wynalazek nie jest ograniczony do tego zastosowania. Wyrób wartościowy 1 z zabezpieczeniem, ukazany na figurach 1 do 13, jest w zasadzie wykonany z papieru, który - w przedstawionym przykładzie wykonania - składa się z włókien bawełnianych. Na powierzchni widoczne są przetłoczenia, składające się w przekroju z różnych wypukłości 3 i odpowiedniego podłoża 4, przy czym na figurach widać, że farba wklęsłodrukowa 2, użyta do drukowania banknotów (wyrób wartościowy 1 z zabezpieczeniem) jest osadzona na wypukłościach 3.

W pierwszym przykładzie wykonania wynalazku substancje elektroluminescencyjne 5 nanoszone są na trawione podłoże 4 obok farby wklęsłodrukowej 2. Głębokość trawienia w tego typu wyrobie wartościowym 1 z zabezpieczeniem wynosi około 1-80 mikrometrów, przy czym wysokość warstwy farby wklęsłodrukowej 2 wynosi odpowiednio 20% głębokości trawienia, zatem około 1 do 20 mm.

Odstęp 6 wynosi wobec tego około 1 do 80 mm.

Na fig. 2 ukazana jest w powiększeniu fig. 1, przy czym widać tutaj, że substancje elektroluminescencyjne 5 usytuowane są obok obszaru wklęsłodruku.

Na fig. 3 przedstawiony jest odmienny przykład wykonania, w którym substancje elektroluminescencyjne 5 mogą być umieszczone również pod farbą wklęsłodrukową 2, w obszarze wypukłości 3, w związku z czym są pokryte farbą wklęsłodrukową 2.

Na fig. 3 widać, że substancje elektroluminescencyjne wchodzą w powłokę powierzchniową 7 dokumentu 1 z zabezpieczeniem lub - jak widać na fig. 4 - są umieszczone na powłoce powierzchniowej 7 i pod farbą wklęsłodrukową 2.

Na fig. 5 uwidoczniony jest przykład wykonania, w którym substancje elektroluminescencyjne 5 z mikrokapsułek 8 są zmieszane z farbą wklęsłodrukową 2 i wraz nią nakładane w postaci druku.

Opisane powyżej przykłady wykonania, odnoszące się do wymienionych figur, pozwalają zrealizować elementy zabezpieczające 3, 10 odpowiednio do fig. 6 do 7. Na fig. 6 substancje elektroluminescencyjne elementu zabezpieczającego 9 mają postać wieńca gwiazd, symbolizującego Unię Europejską, natomiast na fig. 7 elementy zabezpieczające 10 mają postać cyfry umieszczonej w wieńcu gwiazd.

Oczywiste jest, że substancje elektroluminescencyjne 5 można umieścić na wyrobie wartościowym 1 w dowolnych kształtach i układach, w postaci widocznej lub niewidocznej.

Na fig. 8 i 9 widać, że substancje elektroluminescencyjne 5 są w postaci pigmentów zmieszane z farbą wklęsłodrukową 2, przy czym stosuje się środek wiążący 11.

Ponadto, jak przedstawiono na fig. 9, można dodać farby świecące 12, aby poprzez emisję światła substancji elektroluminescencyjnych 5 wraz z zastosowanymi tutaj farbami świecącymi 12 doprowadzić do charakterystycznego świecenia elementów zabezpieczających 9, 10.

Na fig. 10 i 11 widać, że poza użyciem farb świecących można również zastosować prześwitujące farby drukarskie 13, 14, przy czym różne kolory, na przykład zieloną i czerwoną farbę drukarską, można nałożyć w różnych miejscach, aby, substancjom elektroluminescencyjnym, świecącym w jednej farbie, nadać odmienne, widoczne optycznie zabarwienie.

Ponadto, jak widać na fig. 11, wymienione farby można również pokryć prześwitującą farbą drukarską, umieszczając pomiędzy nimi filtr UV 15, względnie prześwitujące farby 13, 14 można umieścić również pod warstwą elektroluminescencyjną 5.

W poniższych przykładach wykonania opisana jest kolejna postać wynalazku, w której elektrody potrzebne do wytwarzania zmiennego pola elektromagnetycznego są albo w całości umieszczone na wyrobie wartościowym 1 z zabezpieczeniem, albo jest na nim umieszczona co najmniej jedna elektroda, natomiast druga znajduje się w przyrządzie kontrolnym.

Na fig. 12 i 13 widać, że układ elektrod 19, składający się z dwóch elektrod 24, 25, jest umieszczony na powierzchni dokumentu 1 z zabezpieczeniem, przy czym obie elektrody 24, 25 w postaci

PL 193 359B1 płaskich elementów leżą obok siebie (ułożenie lateralne), zaś pomiędzy nimi znajduje się zygzakowata izolacyjna szczelina polowa 26, w obszarze której wytwarzane jest wspomniane zmienne pole elektromagnetyczne, potrzebne do wzbudzania substancji elektroluminescencyjnych 5.

W ukazanym przykładzie wykonania obie elektrody 24, 25 są co najmniej częściowo pokryte izolacyjną farbą drukarską 17, przy czym obie elektrody 24, 25 są wykonane z przewodzących farb drukarskich 16, na które nasadzone są odpowiednie styki 18, przy czym do styków 18 przyłożone jest napięcie zmienne. Jest to przedstawione na fig. 13, na której widać, że do przyłączy 20 jest przyłożone napięcie zmienne.

Substancja elektroluminescencyjna 5 jest osadzona w farbie wklęsłodrukowej 2 i znajduje się, co najmniej częściowo, nad szczeliną polową 26, w związku z czym wytworzone w szczelinie polowej 26 linie pola przenikają przez umieszczone na szczelinie polowej 26 zabezpieczenie, powodując jego świecenie.

W rozwiązaniu według wynalazku zastosowane mogą być nowe substancje, mianowicie substancje elektroluminescencyjne, przeważnie na bazie aktywowanych manganem krzemianów, fosforanów, wolframianów, germanianów, boranów i innych, zwłaszcza jednak na bazie Zn2SiO4:Mn (=typowe substancje dla lamp jarzeniowych).

Dodatkowo można określone substancje elektroluminescencyjne pokrywać warstwami filtrów UV w postaci farb drukarskich, na przykład pigmentów z TiO2 jako wypełniaczem, przy czym wzbudzanie substancji elektroluminescencyjnych nie następuje wówczas za pomocą światła UV, lecz wyłącznie poprzez wzbudzanie w polu elektromagnetycznym. Rozwiązanie to zaleca się przede wszystkim dla maszynowego sprawdzania dokumentu z zabezpieczeniem przy użyciu przyrządu kontrolnego, w którym do kontroli nie jest wykorzystywane światło widzialne.

Claims (13)

1. Wyrób wartościowy z zabezpieczeniem, taki jak banknot, karta identyfikacyjna lub temu podobne, posiadający osadzony w nim element zabezpieczający, zawierający substancje o własnościach elektroluminescencyjnych, emitujące promieniowanie elektromagnetyczne wskutek wzbudzenia w zmiennym polu elektrycznym, znamienny tym, że na wyrobie wartościowym (1) z zabezpieczeniem znajduje się, płaski układ elektrod (19) z usytuowanymi w zasadzie w tej samej płaszczyźnie i leżącymi obok siebie elektrodami (24, 25), pomiędzy którymi znajduje się szczelina polowa (26), przy czym substancje elektroluminescencyjne (5) umieszczone są w obszarze przenikania przez linie pola zmiennego pola elektrycznego wytwarzanego w szczelinie polowej (26).

2. Wyrób wartościowy według zastrz. 1, znamienny tym, że substancje elektroluminescencyjne (5) ma umieszczone na wierzchu, w przybliżeniu płasko i równolegle względem elektrod (24, 25), co najmniej w obszarze szczeliny polowej (26).

3. Wyrób wartościowy według zastrz. 1, znamienny tym, że substancje elektroluminescencyjne (5) są umieszczone pod spodem, w przybliżeniu płasko i równolegle względem elektrod (24, 25), co najmniej w obszarze szczeliny polowej (26).

4. Wyrób wartościowy według zastrz. 1, znamienny tym, że układ elektrod (19) składa się z wchodzących w siebie grzebieniowo elektrod (24, 25) o kształcie palcowym, pomiędzy którymi znajduje się szczelina polowa (26) o kształcie meandrowym.

5. Wyrób wartościowy według zastrz. 1, znamienny tym, że do mieszaniny farb drukarskich (2) i środka wiążącego (11) wyrobu wartościowego (1) dodane są dodatkowo farby świecące (12) w postaci pigmentów.

6. Wyrób wartościowy według zastrz. 1, znamienny tym, że zawierający substancje elektroluminescencyjne (5) nadruk jest pokryty prześwitującymi farbami drukarskimi (13).

7. Wyrób wartościowy według zastrz. 6, znamienny tym, że do prześwitujących farb drukarskich (13) dodany jest dodatkowo filtr UV (15), korzystnie filtr UV w postaci kapsułek, zawierających pigmenty.

8. Sposób wytwarzania wyrobu wartościowego z zabezpieczeniem, takiego jak banknot, karta identyfikacyjna lub temu podobne, posiadającego osadzony w nim element zabezpieczający, zawierający substancje o własnościach elektroluminescencyjnych, w którym zabezpieczenie drukuje się przy użyciu kilku farb wklęsłodrukowych, znamienny tym, że kształtuje się podłoże (4), zwłaszcza w postaci specjalnego papieru z zabezpieczeniem, o ciężarze powierzchniowym do 200 g/m², za pomocą

PL 193 359 B1 technik wklęsłodrukowych, sitodrukowych i tym podobnych technik drukowania, po czym drukuje się za pomocą past przewodzących płaski układ elektrod (19) z leżącymi obok siebie, w przybliżeniu w jednej płaszczyźnie, elektrodami (24, 25) pomiędzy którymi utworzona jest szczelina polowa (26), po czym nadrukowuje się farbę elektroizolacyjną (17) przynajmniej w części obszaru nad elektrodami (24, 25), następnie substancję elektroluminenscencyjną (5), przynajmniej częściowo nad elektrodami (24, 25), po czym na elektrycznych przyłączach (20) nadrukowuje się pasywne, przewodzące prąd elektryczny farby (16) w postaci farb względnie past przewodzących, zwłaszcza na bazie węgla i złota, następnie drukuje się elastyczną, przezroczystą, odporną na ścieranie warstwę ochronną, zwłaszcza na bazie wodnych dyspersji poliuretanu, przy czym utwardza się wymienione nadruki po każdym z procesów drukowania.

9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że przed drukowaniem nanosi się substancję nadającą przyczepność w postaci wodnej dyspersji poliuretanu dla optymalnego związania i osadzenia kolejnych warstw druku.

10. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że podczas drukowania farby elektroizolacyjnej (17) wprowadza się do druku farbę izolacyjną zawierającą wodne systemy na bazie dyspersji poliuretanu i/lub tytanian baru (BaTiO3) dla zwiększenia stałej dielektrycznej.

11. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że podczas drukowania substancji elektroluminescencyjnej (5) stosuje się substancję elektroluminescencyjną składającą się z różnobarwnych past elektroluminescencyjnych, do których dodaje się, dla pigmentów świecących zawartych w mikrokapsułkach, tak zwane elementy dystansowe, zapobiegające uszkodzeniu zawartych w mikrokapsułkach pigmentów świecących wskutek zbyt dużego nacisku w procesie drukowania.

12. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że przy drukowaniu substancji elektroluminescencyjnej (5) na lub pod tą substancją elektroluminescencyjną (5) drukuje się prześwitujące farby dla dodatkowego ukształtowania graficznego oraz dodatkowego zabezpieczenia.

13. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że po ostatnim etapie sposobu przeprowadza się prasowanie termiczne dla stabilizacji i poprawy jakości dokumentu z zabezpieczeniem, w temperaturach do 200°C i pod ciśnieniem do 500 N/cm².