PL191325B1 - Sposób dozowania płynu z pojemnika, zespół zamknięcia dozującego płyn i zestaw do dozowania płynu z pojemnika zawierający zespół zamknięcia dozującego płyn - Google Patents

Abstract

1. Sposób dozowania plynu z pojemnika, znamienny tym, ze naklada sie zespól zamkniecia dozujacego plyn (10) na otwarty koniec pojemnika z plynem, przy czym ten zespól zamkniecia dozujacego plyn (10) zawiera liczne wyspecjalizowane otwory dozujace (102, 106, 108) i dwustanowy uklad otwierania/zamykania uruchamiany przez uzytkownika przed kazdym zastoso- waniem dla zapewniania lacznosci dla plynu pomiedzy pojemnikiem i jednym z wyspecjalizowanych otworów dozujacych, wybiera sie jeden z wyspecjalizo- wanych otworów dozujacych plyn, ustawia sie zespól zamkniecia dozujacego albo w pozycji otwartej, tak by zapewniac lacznosc dla plynu pomiedzy pojemnikiem i otworem dozujacym, albo w pozycji zamknietej, tak by przerywac lacznosc dla plynu pomiedzy pojemnikiem i otworem dozujacym, przy czym ustawia sie zespól zamknie- cia dozujacego po wybraniu otworu dozujacego. 4. Zespól zamkniecia dozujacego plyn, zawierajacy nasadke mocowana na otwartym koncu pojemnika, która posiada pierwszy koniec pozostajacy w lacznosci dla plynu z otwartym koncem pojemnika, drugi koniec ograniczaja- cy uszczelniany otwór, oraz podluzna wneke nasadki rozciagajaca sie pomiedzy wspomnianymi koncami, której zadaniem jest umozliwienie przeplywania plynu zawartego w pojemniku przez wspomniana nasadke oraz zaopatrzony jest w podluzna wydrazona pokrywe, która w sposób suwliwy moze poruszac sie wzgledem nasadki z pozycji zamknietej, uniemozliwiajacej przeplywanie plynu przez uszczelniany otwór nasadki, do pozycji otwartej, umozliwiajacej przeplywanie plynu przez uszczelnia- ny otwór nasadki, znamienny tym, ze …………………………………………………… 19. Zestaw do dozowania plynu z pojemnika, zawierajacy zespól za- mkniecia dozujacego, plyn posiadajacy nasadke mocowana na otwartym koncu pojemnika, która posiada pierwszy koniec pozostajacy w lacznosci dla plynu z otwartym koncem pojemnika, drugi koniec ograniczajacy uszczelniany otwór, oraz podluzna wneke nasadki rozciagajaca sie pomiedzy koncami, której zadaniem jest umozliwienie przeplywania plynu zawartego w pojemniku przez nasadke oraz posiadajacy podluzna wydrazona pokrywe, która w sposób suwliwy moze poruszac sie wzgledem nasadki z pozycji zamknietej, uniemozli- wiajacej przeplywanie plynu przez uszczelniany otwór nasadki, do pozycji otwartej, umozliwiajacej przeplywanie plynu przez uszczelniany otwór nasadki i wyposazony w rurke kanalikowa dostosowana do mocowania na pierscienio- wej powierzchni pokrywy, znamienny tym, ze …………………………………….. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób dozowania płynu z pojemnika, zespół zamknięcia dozującego płyn i zestaw do dozowania płynu z pojemnika zawierający zespół zamknięcia dozującego płyn. Wynalazek dotyczy zespołu zamknięcia dozującego dla płynów o różnej lepkości, a w szczególności zespołu pojedynczego zamknięcia dozującego do precyzyjnego dozowania beztlenowych lepiszczy i szczeliw.

Znane są różne rozwiązania zespołów zamknięć dozujących płyny, których zadaniem jest dozowanie zawartości pojemnika, na którym taki zespół zamknięcia dozującego jest umieszczony. Dodatkowo, te zespoły zamknięć zapewniają uszczelnienie pojemnika pomiędzy kolejnymi przypadkami użycia. Wspomniane zespoły zamknięć dozujących posiadają nieruchomą nasadkę, która jest mocowana na pojemniku zawierającym płyn, oraz pokrywę, która może poruszać się względem nasadki, tak by otwierać przejście dozujące przez zespół, dzięki czemu płyn zawarty w pojemniku ma zapewnioną łączność z otworem dozującym w pokrywie, dzięki czemu może być dozowany. Takie zespoły zamknięcia dozującego mogą wymagać albo przekręcania do pozycji otwartej/zamkniętej, albo wpychania-wyciągania do pozycji otwartej/zamkniętej, co wiąże się ze względnym ruchem pokrywy i nasadki. Wiele różnych zespołów zamknięcia dozującego pozwala również na taki względny ruch pokrywy i nasadki, by zmieniał się otwór dozujący, co wiąże się ze zmniejszaniem lub zwiększaniem wielkości przepływu dozowanego płynu.

Oprócz lepkości przeznaczonego do dozowania płynu należy brać również pod uwagę jego rodzaj. Na przykład, pewne lepiszcza, takie jak cyjanoakrylany, twardnieją w obecności wilgoci, natomiast inne, takie jak substancje beztlenowe, twardnieją w przypadku braku obecności tlenu, w związku z czym dozownik powinien posiadać zdolność dostosowywania się do poszczególnych wymagań przeznaczonego do dozowania lepiszcza, przy jednoczesnym zapewnieniu dogodnego sposobu wyboru odpowiedniego i uniwersalnego rozwiązania.

Lepiszcza beztlenowe charakteryzują się twardnieniem przy nieobecności tlenu pod wpływem kontaktu z metalami aktywnymi, takimi jak żelazo czy miedź. Wiele z istniejących zespołów zamknięcia dozującego dla lepiszczy beztlenowych pozwala na wchodzenie do środka zanieczyszczeń w postaci aktywnych metali przez otwór dozujący w czasie operacji dozowania lepiszcza. Te zanieczyszczenia mają szkodliwy wpływ przyspieszający twardnienie lepiszcza wciąż zawartego w przejściu dozującym, co prowadzi do możliwości zablokowania zespołu zamknięcia dozującego. W przypadku wystąpienia blokady, operator zazwyczaj odcina zespół dozujący w pobliżu stwardniałej blokady, co jednakowoż może prowadzić do znacznej zmiany własności dozowania danego zespołu. Szkodliwy wpływ zanieczyszczeń w zespole zamknięcia dozującego może być zminimalizowany poprzez dostosowanie rozmiaru otworu dozującego do lepkości dozowanego płynu, tak by umożliwiać precyzyjne odmierzanie płynu. Wspomniane problemy zwiększają się, gdy dozownik pracuje w linii produkcyjnej, w przemyśle elektronicznym lub samochodowym.

Lepiszcza, jako ogólna klasa płynów użytecznych w niniejszym wynalazku, charakteryzują się bardzo różnymi lepkościami, z zakresu od lepkości mniejszych od wody do lepkości płynnej pasty. Faktyczna reologia stosowanego lepiszcza będzie zależeć od przewidzianego zastosowania. Zespoły dozujące posiadające otwór dozujący o tylko jednym rozmiarze mogą precyzyjnie dozować kroplę lepiszcza gdy lepkość lepiszcza jest dostosowana do geometrii otworu dozującego. Jeśli ten sam zespół zamknięcia dozującego jest stosowany do innego lepiszcza, geometria otworu dozującego może nie być odpowiednia ani dla lepiszcza o mniejszej lepkości, ani dla lepiszcza o większej lepkości. Ponadto, zasadniczo pożądane jest zapewnienie zespołu zamknięcia dozującego, które może dostosowywać się do płynów o lepkościach z pewnego zakresu, tak by zmniejszać koszty wytwarzania poprzez produkcję zespołów zamknięcia dozującego jednego typu przeznaczonych dla dużego zakresu lepkości.

W tym celu, znane dozowniki często próbowano dostosowywać do dużego zakresu lepkości poprzez zapewnienie zespołów zamknięcia dozującego posiadających przy końcówce dozującej otwór, którego wielkość może być w pewnym zakresie dobierana. Przykład takiego rozwiązania jest przedstawiony w amerykańskim opisie patentowym US 5 501 337, w którym zespół zamknięcia dozującego zawiera środkowy cylindryczny słupek uszczelniający, którego pozycja może być zmieniana wewnątrz stożkowej lub zbieżnej ścianki pokrywy, tak by umożliwiać pełen zakres obszarów wylotu dozowania w otworze dozującym. Dla płynu o pewnej lepkości, dokładne dozowanie przez szereg otworów i zamknięć zespołu jest trudne z powodu w pełni zmiennego obszaru przekroju poprzecznego, który może być przewidziany przy otworze dozującym. To znaczy nie jest możliwe, by użytkownik

PL 191 325 B1 precyzyjnie dobierał obszar otworu dozowania za każdym razem, gdy zespół zamknięcia dozującego jest otwierany.

Inny przykład rozwiązania jest przedstawiony w amerykańskim opisie patentowym US 4 927 065, które przewiduje otwór dozujący z możliwością dyskretnych zmian rozmiaru otworu dzięki umieszczeniu środkowego słupka uszczelniającego, posiadającego szereg stopni uformowanych przy jego oddalonym końcu w pokrywie posiadającej cylindryczną szczelinę dozującą. Z pozycji zamkniętej, w której słupek przechodzi przez otwór dozujący, słupek jest wyciągany przez pokrywę, tak by umieszczać różnych rozmiarów stopnie wewnątrz otworu dozującego, zmieniając w ten sposób geometryczny układ otworu dozującego. Mimo że to rozwiązanie zapewnia łatwiejsze do powtórzenia różnicowanie rozmiaru otworu dozującego, nie może być ono odpowiednie dla płynów beztlenowych z powodu ryzyka skażenia słupka wyciąganego z pokrywy w pozycji otwartej. Istnieje niebezpieczeństwo zetknięcia słupka z powierzchnią, na którą lepiszcze jest nakładane i zabrania przez niego cząstek tej powierzchni, co w efekcie może prowadzić do utwardzenia lepiszcza na słupku. Na przykład cząstki mosiądzu lub inne metale aktywne, które gromadzą się na słupku, mogą spowodować bardzo szybkie stwardnienie znajdującego się tam lepiszcza. Lepiszcze twardniejące na stopniach słupka zmieni średnicę słupka w tym miejscu, w wyniku czego wpłynie na własności dozowania zespołu zamknięcia dozującego. Ponadto, ponieważ słupek jest wysunięty w czasie nakładania lepiszcza, istnieje większe ryzyko jego zgięcia lub uszkodzenia. Fakt ten uniemożliwia precyzyjne dozowanie płynu. Ponadto, z punktu widzenia procesu wytwarzania często znacznie trudniejsze jest formowanie cienkiego słupka o złożonym kształcie w jego oddalonym końcu, w związku ze sposobem w jaki formy przyjmują formowane tworzywo sztuczne oraz w jaki słupek jest wyjmowany z formy od strony jego bliskiego końca.

Ponadto, w wielu zastosowaniach zaprezentowane rozwiązania mogą nie być wystarczające, ponieważ w trakcie dostosowywania do dużego zakresu lepkości użytkownik ma więcej możliwości niż byłoby to potrzebne do codziennych zastosowań, w których precyzyjne odmierzanie lepiszcza ma podstawowe znaczenie. Na przykład, gdy zespół zamknięcia dozującego pozwala użytkownikowi na wybranie pomiędzy trzema rozmiarami otworu dozującego, w zależności od rodzaju dozowanego płynu, za każdym razem gdy użytkownik otwiera zespół zamknięcia dozującego istnieje ryzyko, że użytkownik może nieprawidłowo dobrać rozmiar otworu dozującego. Gdy użytkownik wybierze zbyt duży rozmiar otworu dozującego dla płynu o niskiej gęstości, wówczas zbyt duża ilość płynu może zostać nałożona na bardzo kosztowny element, który musi być wówczas oczyszczony lub wyrzucony. Prawdopodobieństwo, że użytkownik wybierze nieprawidłowy rozmiar otworu dozującego jest jeszcze większe w warunkach produkcyjnych.

Sposób dozowania płynu z pojemnika, według wynalazku charakteryzującego się tym, że nakłada się zespół zamknięcia dozującego płyn na otwarty koniec pojemnika z płynem, przy czym ten zespół zamknięcia dozującego płyn zawiera liczne wyspecjalizowane otwory dozujące i dwustanowy układ otwierania/zamykania uruchamiany przez użytkownika przed każdym zastosowaniem dla zapewniania łączności dla płynu pomiędzy pojemnikiem i jednym z wyspecjalizowanych otworów dozujących, wybiera się jeden z wyspecjalizowanych otworów dozujących płyn, ustawia się zespół zamknięcia dozującego albo w pozycji otwartej, tak by zapewniać łączność dla płynu pomiędzy pojemnikiem i otworem dozującym, albo w pozycji zamkniętej, tak by przerywać łączność dla płynu pomiędzy pojemnikiem i otworem dozującym, przy czym ustawia się zespół zamknięcia dozującego po wybraniu otworu dozującego.

Korzystnie wybranie otworu dozującego dokonuje się przez wybór, czy dozowanie ma się odbywać przez pierwszy wyspecjalizowany otwór dozujący wyznaczony w zespole, po usunięciu kruchej końcówki zamykającej.

We wspomnianym wyborze odcina się zespół zamknięcia dozującego w miejscu wyciętego kanału uformowanego w zespole zamknięcia dozującego w pobliżu pierwszego otworu dozującego dla zapewnienia wyspecjalizowanego otworu dozującego większego niż wspomniany pierwszy wyspecjalizowany otwór dozujący i umieszcza się rurkę kanalikową na jednym z końców zespołu zamknięcia dozującego dla zapewnienia wyspecjalizowanego otworu dozującego większego niż wspomniany pierwszy wyspecjalizowany otwór dozujący. Zespół zamknięcia dozującego płyn, zawierający nasadkę mocowaną na otwartym końcu pojemnika, która posiada pierwszy koniec pozostający w łączności dla płynu z otwartym końcem pojemnika, drugi koniec ograniczający uszczelniany otwór, oraz podłużną wnękę nasadki rozciągającą się pomiędzy wspomnianymi końcami, której zadaniem jest umożliwienie przepływania płynu zawartego w pojemniku przez wspomnianą nasadkę oraz zaopatrzony jest w podłużną wydrążoną pokrywę, która w sposób suwliwy może poruszać się względem nasadki z pozycji

PL 191 325 B1 zamkniętej, uniemożliwiającej przepływanie płynu przez uszczelniany otwór nasadki, do pozycji otwartej, umożliwiającej przepływanie płynu przez uszczelniany otwór nasadki według wynalazku charakteryzuje się tym, że pokrywa posiada pierwszy koniec do uszczelniania uszczelnianego otworu nasadki w pozycji zamkniętej i do umożliwiania przepływania płynu przez wspomniany uszczelniany otwór w pozycji otwartej, drugi koniec zawierający pierścieniową powierzchnię pokrywy ograniczającą otwór dozujący o pierwszej średnicy, przeznaczony do dozowania zawartości pojemnika gdy zespół jest w pozycji otwartej, oraz znajdujące się pomiędzy końcami podłużne przejście. Drugi koniec umożliwia albo bezpośrednie dozowanie płynu, albo dopasowywanie rurki kanalikowej, posiadającej otwór dozujący o drugiej średnicy, mniejszej niż pierwsza średnica, a ponadto drugi koniec zawiera pierścieniowy wycięty kanał oddalony od pierścieniowej powierzchni pokrywy, dla utworzenia miejsca, w którym pokrywa może być przerywana by utworzyć trzeci otwór o trzeciej średnicy, większej niż pierwsza średnica, do bezpośredniego dozowania zawartości pojemnika.

Pierścieniowy wycięty kanał rozciąga się poprzecznie i współosiowo do przejścia.

Pokrywa posiada kruchą końcówkę zamykającą przy otworze dozującym, a oddalony koniec pokrywy współpracuje z rurką kanalikową po usunięciu kruchej końcówki zamykającej.

Pokrywa w sposób szczelny współpracuje z nasadką w pobliżu i w pewnym oddaleniu od uszczelnianych otworów nasadki.

Nasadka suwliwie współpracuje z pokrywą w pobliżu uszczelnianego otworu nasadki.

Korzystnie nasadka jest uformowana z materiału wybranego z grupy obejmującej polietylen o dużej gęstości.

Korzystnie pokrywa jest uformowana z materiału wybranego z grupy obejmującej polipropylen.

Nasadka posiada pierścieniowy ząb uszczelniający do wspomagania szczelnej współpracy z pierścieniową obręczą pojemnika.

Nasadka zawiera zaworową część dozującą, posiadającą rurową ściankę przewodu i umieszczoną współosiowo z cylindrycznym kołpakiem połączonym ze ścianką przewodu trzema wypustami, tak że te trzy wypusty wyznaczają trzy uszczelniane otwory pozostające w łączności dla płynu z otworem dozującym pokrywy.

Korzystnie rurowa ścianka przewodu posiada pierwszą podłużną powierzchnię cylindryczną, drugą powierzchnię cylindryczną wgłębioną względem pierwszej powierzchni cylindrycznej, pierścieniowe zgrubienie ogranicznikowe oraz zbieżną pierścieniową powierzchnię ograniczającą szczelinę dozującą nasadki.

Pierścieniowa powierzchnia zawiera ponadto poprzecznie skierowane płaskie gniazdo zaworu ograniczające szczelinę dozującą nasadki, a wypusty łączą wnętrze ścianki przewodu z płaskim gniazdem zaworu.

Pokrywa zawiera ponadto podłużną cylindryczną powierzchnię tulejową pokrywy utrzymującą pierścieniowe żebro do pozycjonowania pokrywy przy jednym z jej końców, przy czym względne ustawienie w układzie żebra do pozycjonowania pokrywy i drugiej cylindrycznej powierzchni nasadki pozwala na uzyskiwanie otwartych i zamkniętych pozycji zespołu zamknięcia dozującego.

Pierścieniowe zgrubienie ogranicznikowe nasadki zapewnia suwliwą współpracę ze wspomnianą powierzchnią tulejową, przez co uniemożliwia przepływ płynu między nimi.

Pokrywa posiada płaską powierzchnię gniazda, umożliwiającą przemieszczanie i współpracę z płaską powierzchnią gniazda nasadki oraz powierzchnię uszczelniającą kołpaka umożliwiającą przemieszczanie i współpracę z cylindrycznym kołpakiem w pozycji zamkniętej.

Pokrywa posiada zewnętrzną powierzchnię posiadającą zaokrąglone występy i zewnętrzne pierścieniowe zgrubienia uchwytowe do wspomagania otwierania i zamykania zespołu zamknięcia dozującego.

Zestaw do dozowania płynu z pojemnika, zawierający zespół zamknięcia dozującego, płyn posiadający nasadkę mocowaną na otwartym końcu pojemnika, która posiada pierwszy koniec pozostający w łączności dla płynu z otwartym końcem pojemnika, drugi koniec ograniczający uszczelniany otwór, oraz podłużną wnękę nasadki rozciągającą się pomiędzy końcami, której zadaniem jest umożliwienie przepływania płynu zawartego w pojemniku przez nasadkę oraz posiadający podłużną wydrążoną pokrywę, która w sposób suwliwy może poruszać się względem nasadki z pozycji zamkniętej, uniemożliwiającej przepływanie płynu przez uszczelniany otwór nasadki, do pozycji otwartej, umożliwiającej przepływanie płynu przez uszczelniany otwór nasadki i wyposażony w rurkę kanalikową dostosowaną do mocowania na pierścieniowej powierzchni pokrywy, według wynalazku charakteryzuje się tym, że pokrywa posiada pierwszy koniec do uszczelniania uszczelnianego otworu nasadki w pozycji

PL 191 325 B1 zamkniętej i do umożliwiania przepływania płynu przez uszczelniany otwór w pozycji otwartej, drugi koniec przeznaczony do dozowania zawartości pojemnika gdy zespół jest w pozycji otwartej, oraz znajdujące się pomiędzy wspomnianymi końcami podłużne przejście. Drugi koniec zawiera pierścieniową powierzchnię pokrywy ograniczającą otwór dozujący o pierwszej średnicy do bezpośredniego dozowania płynu, albo dopasowywania rurki kanalikowej, posiadającej otwór dozujący o drugiej średnicy, mniejszej niż pierwsza średnica. Ponadto drugi koniec zawiera pierścieniowy wycięty kanał oddalony od pierścieniowej powierzchni pokrywy i pozostający w poprzecznym i współosiowym układzie z przejściem, dla utworzenia miejsca, w którym pokrywa może być przerywana by utworzyć trzeci otwór o trzeciej średnicy, większej niż pierwsza średnica, do bezpośredniego dozowania zawartości pojemnika i ponadto posiada rurkę kanalikową umieszczoną nad pierścieniową powierzchnią pokrywy.

W sposobie według wynalazku użytkownik może wybrać jeden z licznych wyspecjalizowanych otworów dozujących i ustawić zespół zamknięcia dozującego albo w pozycji otwartej, tak by zapewniać łączność dla płynu pomiędzy pojemnikiem i otworem dozującym, albo w pozycji zamkniętej, tak by przerywać łączność dla płynu pomiędzy pojemnikiem i otworem dozującym, przy czym ustawianie zespołu zamknięcia dozującego następuje po wybraniu otworu dozującego. Wspomniany wybór pozwala również użytkownikowi na wybór, czy dozowanie ma się odbywać przez pierwszy otwór dozujący wyznaczony w zespole, przez drugi otwór dozujący wyznaczony w rurce kanalikowej umieszczonej na jednym z końców zespołu, czy przez trzeci otwór dozujący wyznaczony poprzez przecięcie zespołu przy wyciętym kanale uformowanym w zespole. Drugi otwór dozujący jest mniejszy niż pierwszy otwór dozujący, a trzeci otwór dozujący jest większy niż pierwszy otwór dozujący. Zamknięcia zespołu dozującego są w stanie dostosowywać się do różnych lepkości płynu, które może być dopasowywane do tylko jednej konkretnej lepkości płynu, tak że od użytkownika przed użyciem jest wymagana jedynie dwustanowa regulacja polegająca na otwarciu/zamknięciu.

Rozwiązanie według wynalazku umożliwia by użytkownik wybierał odpowiedni rozmiar otworu dozującego za każdym razem gdy zespół zamknięcia dozującego jest otwierany, prowadzi do zmniejszenia kontroli precyzji z jaką płyn może być odmierzany. Ponieważ optymalny lub najbardziej pożądany obszar otworu dozującego zależy od konkretnego dozowanego płynu i od konkretnego zastosowania, pożądane jest, by obszar otworu dozowania był odpowiednio wyznaczany gdy zespół zamknięcia dozującego jest zamocowany do pojemnika z tym konkretnym płynem. Niniejszy wynalazek szczególnie dobrze stosuje się do lepiszczy o bardzo różnych składach, posiadających różne lepkości, mechanizmy utwardzania i zastosowania. Spośród szczególnie dogodnych lepiszczy do stosowania w niniejszym wynalazku można wymienić lepiszcza beztlenowe, lepiszcza cyjanoakrylanowe, lepiszcza krzemowe, lepiszcza poliuretanowe, oraz kombinacje i polimery tych substancji. Mogą być oczywiście stosowane również inne płyny.

Przykład realizacji wynalazku jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny zespołu zamknięcia dozującego według niniejszego wynalazku, fig. 2A - boczny rzut pionowy nasadki zespołu zamknięcia dozującego z fig. 1, fig. 2B - widok przekroju poprzecznego zespołu zamknięcia dozującego z fig. 1, fig. 3 - widok przekroju poprzecznego pokrywy zespołu zamknięcia dozującego z fig. 1, fig. 4 - widok przekroju poprzecznego końcówki dozującej według niniejszego wynalazku, fig. 5 - widok przekroju poprzecznego zespołu zamknięcia dozującego z fig. 1 w układzie zamkniętym, fig. 6 - widok przekroju poprzecznego zespołu zamknięcia dozującego z fig. 1 w układzie otwartym.

W nawiązaniu do fig. 1, niniejszy wynalazek dostarcza zespół zamknięcia dozującego 10 przeznaczony do dozowania płynu takiego jak lepiszcze beztlenowe. Zespół zamknięcia dozującego 10 zawiera nasadkę 12 i pokrywę 14. Nasadka 12 i pokrywa 14 mogą być wykonane z odpowiedniego tworzywa sztucznego przy zastosowaniu tradycyjnych sposobów wytwarzania. Na przykład, nasadka 12 jest z korzyścią uformowana z polietylenu o dużej gęstości, natomiast pokrywa 14 jest z korzyścią uformowana z bardziej miękkiego tworzywa sztucznego, takiego jak polipropylen lub tym podobne tworzywo. Materiał wybrany do utworzenia tak nasadki 12 jak i pokrywy 14 powinien „oddychać”, to znaczy powinien przepuszczać powietrze tak by zapobiegało przedwczesnemu twardnieniu płynu wewnątrz zespołu 10. Pokrywa 14 może poruszać się w kierunku wzdłużnym względem nasadki 12 z pozycji zamkniętej blokującej przepływ płynu przez pokrywę 14 do pozycji otwartej umożliwiającej precyzyjne odmierzanie płynu przez pokrywę 14. W przedstawionym przykładzie realizacji wynalazku, zamknięcie dozujące 10 wykorzystuje układ typu „wepchnij - wyciągnij” do realizacji względnego wzdłużnego ruchu pomiędzy pokrywą 14 i nasadką 12, między pozycją otwartą i zamkniętą, jak to zostanie dalej opisane.

PL 191 325 B1

Zespół 10 może dozować płyny o lepkości z zakresu od 0,01 do 8 Pa^s przy wymogu jedynie nieznacznego ściśnięcia elastycznej części pojemnika (nie pokazanego), do której zespół jest zamocowany. Zespół 10 pozwala użytkownikowi na wybór jednego z trzech możliwych rozmiarów otworu dozującego, przez który wspomniany płyn jest dozowany przez pokrywę 14 na powierzchnię roboczą. Wybór prawidłowej wielkości otworu dozującego zależy od lepkości dozowanego płynu. Użytkownik musi dokonać wyboru jedynie przed pierwszym dozowaniem zawartości pojemnika. W ten sposób użytkownik może przypisać zespołowi zamknięcia dozującego 10 rozmiar otworu dozującego odpowiednio dopasowany do lepkości zawartości pojemnika. Po takim przypisaniu, użytkownik potrzebuje jedynie otwierać lub zamykać zespół zamknięcia dozującego 10 przed i po każdym użyciu.

Nawiązując do fig. 2A i 2B, nasadka 12 zawiera spodnią część 16 i podłużną dozującą część zaworową 18. Spodnia część 16 zawiera podłużną cylindryczną ściankę zewnętrzną 20 i podłużną cylindryczną ściankę wewnętrzną 22, umieszczoną wewnątrz zewnętrznej ścianki 20 i współosiową z nią. Zasadniczo płaska poprzeczna ścianka wsporcza 24 rozciąga się w poprzek odległego końca pierwszej cylindrycznej ścianki 20 i utrzymuje dozującą część zaworową 18. Zewnętrzna ścianka 20 posiada wewnętrzną powierzchnię 26, zewnętrzną powierzchnię 28 i ogranicza otwór nasadki 30, umieszczony po przeciwnej stronie niż poprzeczna ścianka wsporcza 24. Na powierzchni zewnętrznej 28 uformowane są liczne obwodowo rozstawione wzdłużne żeberka uchwytowe 32, które wspomagają ręczne chwytanie nasadki 12 w czasie zarówno nakręcania na pojemnik z lepiszczem jak i wzdłużnego przesuwania pokrywy 14 względem tej nasadki. Spodnia część 16 nasadki 12 ogranicza ponadto bliższe przejście w nasadce 40, posiadające pierwszą cześć 42 ograniczoną przez wewnętrzną ściankę 22 oraz drugą część 44 ograniczoną przez poprzeczną ściankę wsporczą 24, we współosiowym układzie z pierwszą częścią 42. Bliższe przejście w nasadce 40 pozostają w łączności dla płynu z wnętrzem pojemnika z płynem lepiszcza i tworzy pierwszy stopień toru przepływu płynu dozującego z pojemnika zespół zamknięcia dozującego 10.

Powierzchnia wnętrza 26 i wewnętrzna ścianka 22 ograniczają pierścieniową wnękę 34 do przyjmowania pojemnika w układzie szczelnym względem cieczy, w którym męską część łączącą stanowi pojemnik zawierający płynne lepiszcze beztlenowe. Poprzeczna ścianka wsporcza 24 z korzyścią zawiera pierścieniowy ząb uszczelniający 36, którego zadaniem jest wspomaganie szczelnej współpracy z pierścieniowym obrzeżem męskiej części łączącej pojemnika. Na powierzchni wnętrza 26 uformowany jest śrubowy gwint 38, tak by było zapewnione gwintowe połączenie z pojemnikiem.

Dozująca część zaworowa 18 rozciąga się od poprzecznej ścianki wsporczej 24 na przedłużeniu bliższego przejścia w nasadce 40. Dozująca część zaworowa zawiera rurową ściankę przewodu 46 z współosiowo umieszczonym cylindrycznym kołpakiem 48. Ścianka przewodu 46 kończy się płaskim gniazdem zaworu 50, które wyznacza szczelinę dozującą nasadki 52.Ścianka przewodu 46 zawiera powierzchnię wnętrza przewodu 46a i zewnętrzną powierzchnię przewodu 46b. Powierzchnia wnętrza przewodu 46a ogranicza ponadto oddalone przejście w nasadce 54, pozostające w łączności z bliższym przejściem w nasadce 40 i szczeliną dozującą nasadki 52. Kołpak 48 jest umieszczony w odstępie od szczeliny dozującej nasadki 52 i zawiera płaską dolną powierzchnię kołpaka 47, umieszczoną przy szczelinie dozującej, oraz wzniesioną cylindryczną powierzchnię kołpaka 49, współosiową z dolną powierzchnią kołpaka. Kołpak 48 jest połączony ze ścianką przewodu 46 trzema wypustami 57a, b,c, rozciągającymi się od powierzchni kołpaka 47 do pozycji na powierzchni wnętrza przewodu 46a w sąsiedztwie płaskiego gniazda zaworu 50. Wypustki 57a, b, csą tak rozstawione, by wyznaczać trzy uszczelniane otwory 58a, b, c pozostające w łączności ze szczeliną dozującą nasadki 52.

Zewnętrzna powierzchnia przewodu 46b zawiera pierwszą podłużną powierzchnię cylindryczną60, drugą wgłębioną podłużną powierzchnię cylindryczną 62, pierścieniowe zgrubienie ogranicznikowe 64 i zbieżną pierścieniową powierzchnię 66. Pierwsza cylindryczna powierzchnia 66 jest połączona z drugą cylindryczną powierzchnią 62 pierścieniową zbieżną obręczą 68. Druga pierścieniowa powierzchnia 62 jest więc ograniczona od swego bliższego końca 62a zbieżną obręczą 68, oraz od swego odległego końca 62b pierścieniowym zgrubieniem ogranicznikowym 64.Zbieżna obręcz 68 i pierścieniowe zgrubienie ogranicznikowe 64 zapewniają względne wzdłużne ustawianie pozycji nasadki 12 i pokrywy 14 w pozycjach zamkniętej i otwartej, jak to zostanie poniżej opisane. Dla celów procesu wytwarzania, obrys powierzchni wnętrza przewodu 46a jest zasadniczo zgodny z obrysem zewnętrznej powierzchni przewodu 46b przy cylindrycznych powierzchniach 60 i 62.

W nawiązaniu do fig. 1, 3i 4, pokrywa 14 jest podłużnym wydrążonym członem i zawiera podłużną wydrążoną mechaniczną część roboczą 70 i podłużną wydrążoną część przewodu dla płynu 72. Część przewodu dla płynu 72 zawiera ponadto koniec dozujący 74, posiadający usuwalną końcówkę 76

PL 191 325 B1 przymocowaną do niej w poprzek kruchej szyjki 78. Pokrywa 14 zawiera powierzchnię wnętrza pokrywy 80 i zewnętrzną powierzchnię pokrywy 81. Powierzchnia wnętrza pokrywy 80 ogranicza wnętrze pokrywy 82, które zawiera przestrzeń pracy mechanicznej 83 ograniczoną przez mechaniczną część roboczą 70 oraz przejście dozujące 85 ograniczone przez część przewodu dla płynu 72.

Mechaniczna część robocza 70 pokrywy 14 ogranicza bliższy otwór pokrywy 71 do przyjmowania w swym wnętrzu części zaworu dozującego 18 nasadki 12. Mechaniczna część robocza 70 zawiera elementy do współpracy z ogranicznikowym zgrubieniem pierścieniowym 64 i zbieżną obręczą 68 nasadki 12, tak by wyznaczać układ zamknięty i otwarty zamknięcia dozującego 10. Powierzchnia wnętrza pokrywy 80 zawiera podłużną cylindryczną powierzchnię tulejową 84 utrzymującą pierścieniowe żebro do pozycjonowania pokrywy 86 przy jednym z jej końców. W nawiązaniu dodatkowo do fig. 5 i 6, względny układ żebra pozycjonującego pokrywę 86 z drugą cylindryczną powierzchnią 62 nasadki 12 zapewnia pozycje otwartą i zamkniętą dla zespołu zamknięcia dozującego 10. Gdy pokrywa jest przesuwana pomiędzy otwartą i zamkniętą pozycją, pierścieniowe zgrubienie ogranicznikowe 64 nasadki 12 zapewnia suwliwą współpracę z powierzchnią tulejową pokrywy 84, tak że pomiędzy nimi nie ma przechodzenia płynu.

W nawiązaniu do fig. 3, 5 i 6, część przewodu dla płynu 72 pokrywy 14 zawiera odcinek zaworowy 88 ograniczony kształtem powierzchni wnętrza pokrywy 80 wokół uszczelnianych otworów 58a, b, c nasadki 12. Odcinek zaworowy 88 znajduje się na przedłużeniu powierzchni wnętrza pokrywy 80 i zawiera pierścieniową zbieżną powierzchnię 90, płaską powierzchnię gniazda 92, kloszową powierzchnię przejścia 94, oraz cylindryczną powierzchnię 96 do uszczelniania kołpaka. Powierzchnie 90, 92, 94 i 96 są uformowane współosiowo z przejściem dozującym 85. Jak pokazano na fig. 5, gdy zespół zamknięcia dozującego 10 jest w układzie zamkniętym, pokrywa 14 zapewnia szczelną współpracę z nasadką 12, tak by zapobiegać łączności dla płynu pomiędzy uszczelnianymi otworami 58a, b,c i oboma końcami pokrywy 14. W układzie zamkniętym zapewnione jest główne uszczelnienie gdy płaska powierzchnia gniazdowa 92 w sposób szczelny wchodzi we współpracę z płaskim gniazdem 50, oraz ustanawiane jest dodatkowe uszczelnienie, gdy powierzchnia uszczelniająca kołpak 96 w sposób szczelny wchodzi we współpracę z cylindryczną powierzchnią kołpaka 49. Jak to pokazano na fig. 5, trzeci układ uszczelniający jest zapewniany w miejscu, gdzie ogranicznikowe zgrubienie pierścieniowe 64 nasadki 12 w sposób szczelny wchodzi we współpracę z powierzchnią tulejową pokrywy 84, tak by zapewniać trzecie uszczelnienie pomiędzy nasadką 12 i pokrywą 14 poniżej uszczelnianych otworów 58a, b i c. Główne uszczelnienie uniemożliwia przepływ płynu z uszczelnianych otworów 58a, b i cdo końca dozującego 74, natomiast drugie i trzecie uszczelnienie uniemożliwiają przepływ płynu do otworu pokrywy 71.

Figura 6 przedstawia zespół zamknięcia dozującego 10w układzie otwartym, w którym pokrywa 14 jest wzdłużnie przesunięta w kierunku oznaczonym strzałką A względem nasadki 12. Można zauważyć, że w układzie otwartym pierwsze i drugie uszczelnienie są czasowo przerwane, natomiast uszczelnienie pomiędzy żebrem pozycjonowania pokrywy 86 i ogranicznikowym zgrubieniem pierścieniowym 64 nasadki 12 jest wciąż utrzymywane. Gdy płaska powierzchnia gniazda 92 i cylindryczna powierzchnia uszczelniająca kołpak 96 nie współpracują z żadną z części nasadki 12, uszczelniane otwory 58a, b, cmają zapewnioną łączność dla płynu z przejściem dozującym 85.

W nawiązaniu dodatkowo do fig. 4, koniec dozujący 74 umożliwia użytkownikowi wybór rozmiaru otworu dozującego, tak by zapewniać precyzyjne odmierzanie płynu. Krucha szyjka 78 jest pierścieniowym członem uformowanym wokół oddalonego końca 82a wnętrza pokrywy 82 pomiędzy cylindryczną końcówką 100 i usuwaną końcówką 76. Usuwana końcówka 76 jest z korzyścią tak uformowana, że zawiera element 77a posiadający parę przecinających się łukowatych dolnych powierzchni 79a i 79b, oraz utrzymuje mający kształt dysku górny element 77b. Element 77a jest tak dobrany, by minimalizować ilość materiału wymaganą przez usuwaną końcówkę 76, natomiast element 77b umożliwia formowanie na gorąco pokrywy 14 w krótszych cyklach. Usuwana końcówka 76 i krucha szyjka 78 są tak zaprojektowane, by eksponować pierwszy otwór dozujący 102 wyznaczony w cylindrycznej końcówce 100, gdy usuwana końcówka 76 jest albo przekręcona, albo oderwana od pokrywy 14. Materiał, z którego wykonana jest pokrywa 14, powinien być odpowiednio kruchy, tak by minimalizować szansę powstania zadarć wokół pierwszego otworu dozującego 102. Zadarciem może być dodatkowy materiał lub chropowata powierzchnia umieszczona wokół lub nachodząca na pierwszy otwór dozujący 102. Dzięki minimalizacji szansy powstawania zadarć niniejszy wynalazek minimalizuje również prawdopodobieństwo uwięzienia cząstek, które mogłyby wywoływać twardnienie lepiszcza

PL 191 325 B1 beztlenowego w przejściu dozującym 85. W końcu dozującym 74 z korzyścią zapewniona jest pierścieniowa obręcz końcówki dozującej 101 wokół bliższego końca cylindrycznej końcówki 100.

W nawiązaniu ponownie do fig. 6, pierwszy otwór dozujący 102 posiada średnicę odpowiednio dobraną do zapewniania precyzyjnego odmierzania płynów o średnich gęstościach oraz wystarczająco dobrego odmierzania dla płynów o małych lepkościach. W celu lepszego dostosowania do płynów o małej lepkości, cylindryczna końcówka 100 posiada średnicę, która pozwala na przyjmowanie w ciernej współpracy zespołu rurki kanalikowej 110. Zespół rurki kanalikowej 10 jest powszechnie stosowany w medycynie do dozowania lekarstw oraz zawiera podłużną rurkę 112 i łącznik kielichowy 114 znajdujący się przy jednym z końców rurki. Rurka 112 ogranicza podłużne przejście 116 i otwór dozujący rurki 118 o średnicy mniejszej niż średnica pierwszego otworu dozującego 102. Rurka 112 zapewnia jeszcze precyzyjniejsze odmierzanie płynów o małej lepkości w otworze dozującym rurki 118, niż można to osiągnąć dzięki pierwszemu otworowi dozującemu 102 w cylindrycznej końcówce 100.

Stały kształt przekroju poprzecznego cylindrycznej końcówki 100 oraz odrywanie usuwanej końcówki 76 zapewniają, że w sposób powtarzalny i pewny łącznik kielichowy 114 może być mocowany na zespole zamknięcia dozującego 10, dzięki temu że nie występuje ryzyko, że użytkownik nadmiernie zetnie zespół końcówki dozującej. Po oddzieleniu usuwanej końcówki 76 użytkownik musi po prostu nasunąć łącznik kielichowy 114 na cylindryczną końcówkę 100 do miejsca, aż zacznie on napierać na pierścieniową obręcz końcówki dozującej 101. Zespół rurki kanalikowej 110 jest ponadto z korzyścią wykonany z „oddychającego” tworzywa sztucznego, tak by uniemożliwiać przedwczesne twardnienie w jego wnętrzu lepiszcza beztlenowego. Niniejszy wynalazek przewiduje ponadto dostarczanie zespołu rurki kanalikowej 110 w zespole komplecie z zespołem zamknięcia dozującego 10 do dozowania płynów o małej lepkości.

Zespół zamknięcia dozującego 10 jest dostosowany również do dozowania płynów o względnie dużej lepkości. Zewnętrzna powierzchnia pokrywy 81 zawiera wycięty pierścieniowy kanał 104, sąsiadujący z cylindryczną końcówką dozującą 100, którego zadaniem jest prowadzenie trzymanego w ręce przyrządu przy odcinaniu pokrywy 114, w wyniku czego zostaje wyeksponowany drugi otwór dozujący 106 o średnicy większej niż średnica pierwszego otworu dozującego 102. Wycięty kanał 104 jest uformowany wokół części przejścia dozującego 85 mającego średnicę większą niż średnica w cylindrycznej końcówce 100. Drugi otwór dozujący 108 jest w związku z tym lepiej dostosowany do precyzyjnego odmierzania płynu o względnie dużej średnicy. Z korzyścią, wycięty kanał 104 rozciąga się w zasadniczo poprzecznym współosiowym układzie z przejściem dozującym 85.

Ponieważ pojemnik, do którego jest mocowany zespół zamknięcia dozującego 10, będzie informował jaki konkretny płyn jest w nim zawarty, użytkownik przed rozpoczęciem dozowania będzie wiedział jak duży otwór dozujący jest wymagany do precyzyjnego odmierzania płynu. Dla płynów o małej i średniej lepkości użytkownik może wybrać po prostu oddzielenie usuwanej końcówki 76 od pokrywy 14, po czym może wykonywać dozowanie. Jeśli lepkość płynu jest mała, użytkownik może dołączyć zespół rurki kanalikowej do cylindrycznej końcówki 100, w wyniku czego dozowanie będzie odbywać się przez mniejszy otwór dozujący. Alternatywnie, w przypadku płynów o dużej lepkości użytkownik może odciąć pokrywę 14 w wyciętym kanale 104, tak by wyeksponować otwór o większej średnicy. Gdy wstępna decyzja o wielkości otworu dozującego została podjęta, użytkownik musi jedynie otwierać i zamykać zespół zamknięcia dozującego 10 w każdym przypadku użycia. Niniejszy wynalazek może być więc stosowany do płynów z pewnego zakresu lepkości minimalizując szansę nieprawidłowego doboru rozmiaru otworu dozującego i dozowania nadmiernych ilości na poddaną obróbce powierzchnię.

Użytkownik może zamknąć zespół zamknięcia dozującego 10 poprzez przyłożenie wzdłużnej siły zamykającej w kierunku oznaczonym strzałką B (pokazanej na fig. 5),w celu wepchnięcia żebra do pozycjonowania 86 pokrywy 14 w stronę zbieżnej obręczy 68 nasadki 12 do momentu ustanowienia wspomnianych pierwszego i drugiego uszczelnienia. W czasie względnego ruchu pokrywy 14 i nasadki 12, ogranicznikowe zgrubienie pierścieniowe 64 nasadki 12 kontynuuje suwanie się wzdłuż powierzchni tulejowej 84, tak by odciąć przepływ płynu do przestrzeni pracy mechanicznej 83. Powierzchnia zewnętrzna 81 pokrywy posiada zasadniczo gładki obrys, tak by móc wielokrotnie przyjmować zespół zamknięcia dozującego 10 w czasie operacji otwierania i zamykania. Zewnętrzna powierzchnia 81 posiada pewną liczbę zaokrąglonych występów 98 i zewnętrzne uchwytowe zgrubienie pierścieniowe 99, które dodatkowo wspomagają użytkownika w czasie operacji otwierania i zamykania zespołu zamknięcia dozującego 10.

PL 191 325 B1

Powyżej został szczegółowo przedstawiony niniejszy wynalazek, przy czym dla fachowca w tej dziedzinie techniki oczywiste jest, że możliwe są zmiany i modyfikacje nie wychodzące poza ideę i zakres wynalazku. Powyższy opis i załączony rysunek mają zadanie jedynie ilustracyjne. Rzeczywisty zakres wynalazku jest określony zastrzeżeniami.

Claims (19)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób dozowania płynu z pojemnika, znamienny tym, że nakłada się zespół zamknięcia dozującego płyn (10) na otwarty koniec pojemnika z płynem, przy czym ten zespół zamknięcia dozującego płyn (10) zawiera liczne wyspecjalizowane otwory dozujące (102, 106, 108) i dwustanowy układ otwierania/zamykania uruchamiany przez użytkownika przed każdym zastosowaniem dla zapewniania łączności dla płynu pomiędzy pojemnikiem i jednym z wyspecjalizowanych otworów dozujących, wybiera się jeden z wyspecjalizowanych otworów dozujących płyn, ustawia się zespół zamknięcia dozującego albo w pozycji otwartej, tak by zapewniać łączność dla płynu pomiędzy pojemnikiem i otworem dozującym, albo w pozycji zamkniętej, tak by przerywać łączność dla płynu pomiędzy pojemnikiem i otworem dozującym, przy czym ustawia się zespół zamknięcia dozującego po wybraniu otworu dozującego.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wybranie otworu dozującego dokonuje się przez wybór, czy dozowanie ma się odbywać przez pierwszy wyspecjalizowany otwór dozujący wyznaczony w zespole, po usunięciu kruchej końcówki zamykającej (76).
3. 3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że we wspomnianym wyborze odcina się zespół zamknięcia dozującego w miejscu wyciętego kanału (104) uformowanego w zespole zamknięcia dozującego w pobliżu pierwszego otworu dozującego dla zapewnienia wyspecjalizowanego otworu dozującego dla zapewnienia wyspecjalizowanego otworu dozującego (106) większego niż wspomniany pierwszy wyspecjalizowany otwór dozujący i umieszcza się rurkę kanalikową na jednym z końców (72) zespołu zamknięcia dozującego dla zapewnienia wyspecjalizowanego otworu dozującego (118) większego niż wspomniany pierwszy wyspecjalizowany otwór dozujący.
4. 4. Zespół zamknięcia dozującego płyn, zawierający nasadkę mocowaną na otwartym końcu pojemnika, która posiada pierwszy koniec pozostający w łączności dla płynu z otwartym końcem pojemnika, drugi koniec ograniczający uszczelniany otwór, oraz podłużną wnękę nasadki rozciągającą się pomiędzy wspomnianymi końcami, której zadaniem jest umożliwienie przepływania płynu zawartego w pojemniku przez wspomnianą nasadkę oraz zaopatrzony jest w podłużną wydrążoną pokrywę, która w sposób suwliwy może poruszać się względem nasadki z pozycji zamkniętej, uniemożliwiającej przepływanie płynu przez uszczelniany otwór nasadki, do pozycji otwartej, umożliwiającej przepływanie płynu przez uszczelniany otwór nasadki, znamienny tym, że pokrywa (14) posiada pierwszy koniec (70) do uszczelniania uszczelnianego otworu (58a-c) nasadki (12) w pozycji zamkniętej i do umożliwiania przepływania płynu przez wspomniany uszczelniany otwór (58a-c) w pozycji otwartej, drugi koniec (72) zawierający pierścieniową powierzchnię (80) pokrywy (14) ograniczającą otwór dozujący (102) o pierwszej średnicy, przeznaczony do dozowania zawartości pojemnika gdy zespół jest w pozycji otwartej, oraz znajdujące się pomiędzy końcami podłużne przejście (85), przy czym drugi koniec (72) umożliwia albo bezpośrednie dozowanie płynu, albo dopasowywanie rurki kanalikowej (110), posiadającej otwór dozujący (118) o drugiej średnicy, mniejszej niż pierwsza średnica, a ponadto drugi koniec (72) zawiera pierścieniowy wycięty kanał (104) oddalony od pierścieniowej powierzchni (80) pokrywy (14), dla utworzenia miejsca, w którym pokrywa (14) może być przerywana by utworzyć trzeci otwór (106) o trzeciej średnicy, większej niż pierwsza średnica, do bezpośredniego dozowania zawartości pojemnika.
5. 5. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, że pierścieniowy wycięty kanał (104) rozciąga się poprzecznie i współosiowo do przejścia (85).
6. 6. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, że pokrywa (14) posiada kruchą końcówkę zamykającą (76) przy otworze dozującym (102), a oddalony koniec pokrywy (14) współpracuje z rurką kanalikową po usunięciu kruchej końcówki zamykającej (76).
7. 7. Zespół według zastrz. 6, znamienny tym, że pokrywa (14) w sposób szczelny współpracuje z nasadką (12) w pobliżu i w pewnym oddaleniu od uszczelnianych otworów nasadki (12).
8. 8. Zespół według zastrz. 7, znamienny tym, że nasadka (12) suwliwie współpracuje z pokrywą (14) w pobliżu uszczelnianego otworu (59a-c) nasadki (12).
9. 9. Zespół według zastrz. 8, znamienny tym, że nasadka (12) jest uformowana z materiału wybranego z grupy obejmującej polietylen o dużej gęstości.

   PL 191 325 B1
10. 10. Zespół według zastrz. 9, znamienny tym, że pokrywa (14) jest uformowana z materiału wybranego z grupy obejmującej polipropylen.
11. 11. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, że nasadka (12) posiada pierścieniowy ząb uszczelniający (36) do wspomagania szczelnej współpracy z pierścieniową obręczą pojemnika.
12. 12. Zespół według zastrz. 11, znamienny tym, że nasadka (12) zawiera zaworową część dozującą (18), posiadającą rurową ściankę przewodu (46) i umieszczoną współosiowo z cylindrycznym kołpakiem (48) połączonym ze ścianką przewodu (46) trzema wypustami (51a-c), tak że te trzy wypusty wyznaczają trzy uszczelniane otwory (58a-c) pozostające w łączności dla płynu z otworem dozującym pokrywy (14).
13. 13. Zespół według zastrz. 12, znamienny tym, że rurowa ścianka przewodu (46) posiada pierwszą podłużną powierzchnię cylindryczną (60), drugą powierzchnię cylindryczną (62) wgłębioną względem pierwszej powierzchni cylindrycznej, pierścieniowe zgrubienie ogranicznikowe (64) oraz zbieżną pierścieniową powierzchnię (66) ograniczającą szczelinę dozującą nasadki (12).
14. 14. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że pierścieniowa powierzchnia (66) zawiera ponadto poprzecznie skierowane płaskie gniazdo zaworu (50) ograniczające szczelinę dozującą nasadki (12), a wypusty łączą wnętrze ścianki przewodu z płaskim gniazdem zaworu.
15. 15. Zespół według zastrz. 12, znamienny tym, że pokrywa (14) zawiera ponadto podłużną cylindryczną powierzchnię tulejową (84) utrzymującą pierścieniowe żebro (86) do pozycjonowania pokrywy (14) przy jednym z jej końców, przy czym względne ustawienie w układzie żebra (86) do pozycjonowania pokrywy (14) i drugiej cylindrycznej powierzchni (62) nasadki (12) pozwala na uzyskiwanie otwartych i zamkniętych pozycji zespołu zamknięcia dozującego.
16. 16. Zespół według zastrz. 15, znamienny tym, że pierścieniowe zgrubienie ogranicznikowe (64) nasadki (12) zapewnia suwliwą współpracę z powierzchnią tulejową (84), przez co uniemożliwia przepływ płynu między nimi.
17. 17. Zespół według zastrz. 16, znamienny tym, że pokrywa (14) posiada płaską powierzchnię gniazda (92), umożliwiającą przemieszczanie i współpracę z płaską powierzchnią gniazda nasadki oraz powierzchnię uszczelniającą kołpaka (96) umożliwiającą przemieszczanie i współpracę z cylindrycznym kołpakiem w pozycji zamkniętej.
18. 18. Zespół według zastrz. 17, znamienny tym, że pokrywa (14) posiada zewnętrzną powierzchnię (81) posiadającą zaokrąglone występy (98) i zewnętrzne pierścieniowe zgrubienia uchwytowe (99) do wspomagania otwierania i zamykania zespołu zamknięcia dozującego.
19. 19. Zestaw do dozowania płynu z pojemnika, zawierający zespół zamknięcia dozującego, płyn posiadający nasadkę mocowaną na otwartym końcu pojemnika, która posiada pierwszy koniec pozostający w łączności dla płynu z otwartym końcem pojemnika, drugi koniec ograniczający uszczelniany otwór, oraz podłużną wnękę nasadki rozciągającą się pomiędzy końcami, której zadaniem jest umożliwienie przepływania płynu zawartego w pojemniku przez nasadkę oraz posiadający podłużną wydrążoną pokrywę, która w sposób suwliwy może poruszać się względem nasadki z pozycji zamkniętej, uniemożliwiającej przepływanie płynu przez uszczelniany otwór nasadki, do pozycji otwartej, umożliwiającej przepływanie płynu przez uszczelniany otwór nasadki i wyposażony w rurkę kanalikową dostosowaną do mocowania na pierścieniowej powierzchni pokrywy, znamienny tym, że pokrywa (14) posiada pierwszy koniec (70) do uszczelniania uszczelnianego otworu (58a-c) nasadki (12) w pozycji zamkniętej i do umożliwiania przepływania płynu przez uszczelniany otwór (58a-c) w pozycji otwartej, drugi koniec (72) przeznaczony do dozowania zawartości pojemnika gdy zespół jest w pozycji otwartej, oraz znajdujące się pomiędzy wspomnianymi końcami podłużne przejście (85), a drugi koniec (72) zawiera pierścieniową powierzchnię (80) pokrywy ograniczającą otwór dozujący (102) o pierwszej średnicy do bezpośredniego dozowania płynu, albo dopasowywania rurki kanalikowej (110), posiadającej otwór dozujący (118) o drugiej średnicy, mniejszej niż pierwsza średnica, a ponadto drugi koniec zawiera pierścieniowy wycięty kanał (104) oddalony od pierścieniowej powierzchni (80) pokrywy (14) i pozostający w poprzecznym i współosiowym układzie z przejściem, dla utworzenia miejsca, w którym pokrywa (14) może być przerywana by utworzyć trzeci otwór (106) o trzeciej średnicy, większej niż pierwsza średnica, do bezpośredniego dozowania zawartości pojemnika i ponadto posiada rurkę kanalikową (110) umieszczoną nad pierścieniową powierzchnią (80) pokrywy (14).