PL190874B1 - Pierścień zaciskowy - Google Patents

Abstract

1. Pierscien zaciskowy w postaci tasmy o polaczonych ze soba odcinkach koncowych, z których jeden ma biegnacy wzdluz tasmy wystep, który wchodzi w odpowiednie wybranie w drugim koncowym odcinku tasmy i z kazdej strony ma co najmniej dwa, rozmieszczone wzdluz tasmy w odstepach wzgledem siebie skrzydelka, wystajace na boki i wchodzace w poszerzone boczne obszary wybrania, znamienny tym, ze jeden koncowy odcinek (1) tasmy jest w poblizu kazdej ze swych obu wzdluznych krawedzi zaopatrzony w nastepny wystep (41, 43), który wchodzi w komplemen- tarne wyciecie w drugim koncowym odcinku (5) tasmy, przy czym wystepy (21, 41, 43), skrzydel- ka (23, 25, 27, 29), wybrania i wyciecia maja w ogólnosci zaokraglony zarys. PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest pierścień zaciskowy.

Do zaciskania rurowych elementów na odpowiednim zewnętrznym obszarze kształtki cylindrycznej, na przykład wałka lub innej rury, znane jest stosowanie tak zwanych pierścieni zaciskowych.

Pierścienie zaciskowe z tak zwanymi uchami, znane w praktyce, w pewnych przypadkach nie nadają się do zastosowania, przykładowo z powodu braku miejsca na wystające ucha.

W tych przypadkach znalazły zastosowanie tak zwane pierś cienie zaciskowe, obkurczane względnie obciskane od zewnątrz na złączu, albo dociskające do siebie obie rury poprzez wydłużanie cylindrycznej kształtki.

Tego rodzaju zaciski lub pierścienie zaciskowe wykonywane są tak, że z rur o wymaganej średnicy wyrzyna się, wykrawa lub wycina pierścieniowe segmenty. Ten sposób wytwarzania okazał się niekorzystny, ponieważ świeżo wykonane rury trzeba pozbawić zadziorów na zewnętrznych wzdłużnych bokach pierścienia, co wymaga przeprowadzenia kolejnej operacji, a ponadto można używać wyłącznie materiałów nierdzewnych, z wyłączeniem przykładowo rur ocynkowanych, ponieważ pierścienie na swych wzdłużnych bokach są uszkodzone, w związku z czym nie mą w tych miejscach powłoki cynkowej, przy czym jedna średnica rury pozwala wytwarzać tylko pierścienie jednakowej wielkości.

Inna możliwość polega na „naciąganiu” tak zwanych podkładek, przy czym proces ten wymaga użycia większych sił, zaś w pierścieniowym elemencie powstają duże naprężenia wewnętrzne. Również w tym przypadku określona wielkość podkładki nie pozwala na wykonanie pierścieni o dowolnej średnicy.

Kolejna możliwość zawierałaby się w wytwarzaniu pierścienia z odpowiedniego elementu taśmowego, wyciętego z taśmy bez końca i zwiniętego do postaci pierścienia.

Okazało się jednak, że połączenie obu końcowych części taśmy stanowi słaby punkt, zaś połączenie takie nie wytrzymuje zwłaszcza obciążeń związanych z rozciąganiem i spęczaniem.

Z niemieckiego opisu patentowego nr DE-40 09 259 znany jest układ do łą czenia dwóch koń cowych krawędzi odcinka taśmy przy wytwarzaniu zacisku względnie tak zwanego pierścienia skurczowego, który wytrzymuje zwłaszcza rozciąganie i spęczanie. Połączenie to można dodatkowo ulepszyć, jeżeli wzdłuż linii połączenia umieści się zgrzewane laserowo spoiny punktowe lub przetłaczane odcinki. Tego typu połączenie, znane z niemieckiego opisu patentowego nr DE-40 09 259, jest przedstawione na rysunku, pos. I. Jednak w przypadku stosunkowo wąskich taśm względnie pierścieni skurczowych, zwłaszcza wytwarzanych z aluminium, okazało się, że wytrzymałość połączenia jest zbyt mała względnie pękają one przy zbyt wysokich obciążeniach rozciągających.

Na rysunku pos. I ukazany jest możliwy do realizacji wariant wykonania połączenia dwóch poprzecznych końcowych krawędzi taśmy, znany ze stanu techniki, przeznaczony przykładowo do zamykającego łączenia zacisku rurowego. Oba końcowe odcinki 1 i 5 taśmy są połączone ze sobą wzdłuż wspólnej krawędzi 3 względnie 7. Na krawędzi 3 umieszczony jest element blokujący względnie występ lub język 9, zaopatrzony w boczne, wystające, skrzydełkowe elementy.

Występ względnie język 9 zawiera dwa takie skrzydełka 10 i 11, przy czym język wraz z obydwoma skrzydełkami wchodzi w odpowiednie, pokrywające się z nimi wybrania w odcinku 5 taśmy, które to wybrania dla uproszczenia nie zostały opatrzone odnośnikami. Język względnie występ 9 zachodzi obydwoma skrzydełkami względnie odcinkami 10 i 11 za odpowiednie wybranie w kierunku krawędzi wzdłuż obu części 11 i 15.

Jeżeli połączenie widoczne na pos. I zostanie obciążone naprężeniami rozciągającymi lub spęczającymi, wówczas obszary odcinka 5 taśmy, znajdujące się za częściami 14 i 15, wykazują tendencję do odsuwania się na boki od występu względnie języka 9, wskutek czego występ 9 może zostać wyciągnięty względnie wypchnięty z odpowiedniego wybrania. Aby przeciwdziałać tej tendencji do bocznego rozchylania obu wspomnianych obszarów, oba występy 17 i 19 zostały umieszczone na jednej krawędzi 3. Te oba występy 17 i 19 przylegają do części 18 i 20 płaskiego odcinka 5 taśmy i przeciwdziałają w ten sposób bocznemu rozchylaniu obu obszarów za częściami 18 i 20, wzglę dnie za częściami 14 i 15.

Ponadto wzdłuż linii połączenia względnie krawędzi 3 i 7 można umieścić punktowe obszary zgrzewane laserowo, co dodatkowo poprawia własności połączenia. Wzdłuż krawędzi można również rozmieścić przetłoczenia, które również dodatkowo wzmacniają połączenie.

PL 190 874 B1

Jak już wspomniano, w praktyce okazało się, że połączenia analogiczne do przedstawionych na pos. I i znanych z DE-40 09 259, w przypadku wąskich taśm, wykonanych przykładowo z aluminium, nie wytrzymują już wymaganych obecnie, dużych obciążeń rozciągających i może dochodzić do wyskakiwania występu 9 z odcinka 5 taśmy.

Inny układ został zaproponowany w niemieckim opisie patentowym nr DE 40 21 746, gdzie z kolei dwa wolne końce taśmy są łą czone ze sobą przy użyciu centralnego, językowego skrzydełka o choinkowo ukształtowanych elementach wczepowych. Wadę rozwiązania przedstawionego w DE 40 21 746 stanowi jednak to, ż e celem zapobież enia bocznego rozchylania przylegają cych z obu stron do języka, skrzydełek zamykających połą czenia wczepowe mają kształt haków oporowych o ostrych ką tach, co poważ nie zagraż a skaleczeniem przy obsłudze tego typu pierś cieni zaciskowych.

Celem wynalazku jest opracowanie pierścienia zaciskowego, który pozwoliłby uniknąć niedogodności występujących w rozwiązaniach znanych ze stanu techniki.

Pierścień zaciskowy w postaci taśmy o połączonych ze sobą odcinkach końcowych, z których jeden ma biegnący wzdłuż taśmy występ, który wchodzi w odpowiednie wybranie w drugim końcowym odcinku taśmy i z każdej strony ma co najmniej dwa, rozmieszczone wzdłuż taśmy w odstępach względem siebie skrzydełka, wystające na boki i wchodzące w poszerzone boczne obszary wybrania, według wynalazku charakteryzuje się tym, że jeden końcowy odcinek taśmy jest w pobliżu każdej ze swych obu wzdłużnych krawędzi zaopatrzony w następny występ, który wchodzi w komplementarne wycięcie w drugim końcowym odcinku taśmy, przy czym występy, skrzydełka, wybrania i wycięcia mają w ogólności zaokrąglony zarys.

Korzystnie co najmniej jedno ze skrzydełek jest podcięte dla blokowania go w odpowiednio poszerzonym obszarze drugiego końcowego odcinka taśmy.

Korzystnie podcięcie biegnie pod kątem od 50 do 70° względem wzdłużnego kierunku taśmy.

Korzystnie występ jest u swej podstawy szerszy niż w obszarze bocznych skrzydełek.

Korzystnie każdy z następnych występów ma krawędź wewnętrzną, biegnącą ukośnie do wzdłużnego kierunku taśmy.

Korzystnie krawędź wewnętrzna biegnie pod kątem od 40 do 60° względem wzdłużnego kierunku taśmy.

Korzystnie jeden końcowy odcinek taśmy ma dwa występy, wystające we wzdłużnym kierunku taśmy.

Korzystnie końcowe odcinki taśmy są zgrzewane punktowo wzdłuż linii połączenia, zgrzewane laserowo wzdłuż linii połączenia lub przetłoczone wzdłuż linii połączenia.

Według wynalazku zatem zaproponowano, analogicznie do niemieckiego opisu patentowego nr DE-40 09 259, aby jedną krawędź końcową względnie jeden odcinek taśmy zaopatrzyć w językowy występ wzdłuż taśmy, wchodzący w odpowiednie wybranie w drugiej krawędzi względnie drugim odcinku taśmy, przy czym wspomniany występ rozciąga się w zasadzie w kierunku prostopadłym do krawędzi w pierwszym odcinku taśmy względnie rozciąga się wzdłuż taśmy i jest zaopatrzony w co najmniej dwa odcinki, rozmieszczone w odstępach wzdłuż występu względnie wzdłuż taśmy i zachodzące za poszczególne obszary w drugim odcinku taśmy w kierunku krawędzi względnie w kierunku poprzecznym do taśmy.

Językowy występ ma co najmniej dwa, rozmieszczone w odstępach wzdłuż taśmy, odcinki, które z obu stron występu zachodzą za drugi odcinek taśmy względnie spoczywają w wybraniu drugiego odcinka taśmy i przylegają do niego kształtowo. Cały zarys językowego występu jest zaokrąglony, aby uniknąć powstawania ostrych naroży, które mogłyby ulegać odłamaniu lub grozić skaleczeniem. W innym wariancie wykonania wynalazku co najmniej część odcinków taśmy, wystających na boki z występu i zachodzących za drugi odcinek taśmy, jest tak ukształtowana, że ma poszerzenie, skierowane wzdłuż taśmy do tyłu, w stronę pierwszego odcinka taśmy.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym pos. I przedstawia połączenie dwóch końcowych krawędzi taśm według DE 40 09 259, fig. 1 - pierścień zaciskowy do łączenia dwóch końcowych krawędzi taśm, fig. 2 - pierścień zaciskowy z fig. 2 w położeniu rozłożonym, fig. 3 - pierścień zaciskowy w stanie nie połączonym, to jest otwartym, fig. 4 - połączenie wałka z mieszkową rurą przy użyciu pierścienia zaciskowego, oraz fig. 5 - porównanie linii pękania układu według stanu techniki oraz układu według wynalazku przy obciążeniu rozciągającym.

Jak już wspomniano, w praktyce okazało się, że znane połączenia, w przypadku wąskich taśm, wykonanych przykładowo z aluminium, nie wytrzymują już wymaganych obecnie, dużych obciążeń rozciągających i może dochodzić do wyskakiwania występu z odcinka taśmy.

PL 190 874 B1

Z tej przyczyny zaproponowano według wynalazku układ wzglę dnie połą czenie dwóch odcinków taśm, przedstawione na fig. 1. Należy tu połączyć ze sobą oba odcinki 1 i 5 taśmy, na przykład zacisku rurowego, przy czym linią przerywaną zaznaczono wyobrażone krawędzie połączenia 3 i 7. Z jednej krawę dzi połą czenia 3 wystaje, wchodzą cy w drugi odcinek 5 taś my, element oporowy względnie występ lub język 21, podzielony w kierunku wzdłużnym na kilka, rozmieszczonych w odstępach, odcinków względnie skrzydełek, które to obszary wchodzą w drugi odcinek taśmy. Na fig. 1 widać wyraźnie odchodzące z występu 21, boczne skrzydełka względnie odcinki 23, 25, 27 i 29, wchodzące w odpowiednie, mające taki sam kształt, wybrania w drugim odcinku 5 taśmy, przy czym wybrania te nie zostały na rysunku opatrzone odnośnikami z uwagi na zachowanie jego przejrzystości. Korzystne okazało się, jeżeli te wystające na boki odcinki względnie skrzydełka mają dodatkowo „skierowane do tyłu” obszary względnie poszerzenia 31, 33, 35 i 27, cofnięte względem kierunku wystawania występu względnie skierowane w stronę wyobrażonych krawędzi 3 lub 7.

Analogicznie do obu dodatkowych występów 17 i 19 ze znanego rozwiązania, uwidocznionego na pos. I, również układ z fig. 1 ma z boku, w obszarze wzdłużnych krawędzi taśmy, kolejny występ 41 lub 43, który jednak jest, co najmniej wzdłuż jednego odcinka połączenia obu krawędzi, ustawiony ukośnie pod kątem w odniesieniu do bocznych krawędzi wzdłużnych. W zasadzie jednak oba dodatkowe występy 41 i 43 pełnią tę samą funkcję, co oba występy 17 i 19 w układzie łączącym z pos. I.

Na figurze 2 przedstawione jest połączenie z fig. 1 w stanie rozłożonym. Widać tu wyraźnie, że boczne skrzydełka względnie odcinki 23, 25, 27 i 29 mają skierowane do tyłu odcinki 31, 33, 35 i 37. Korzystne okazało się tutaj, jeżeli każdą ze skierowanych do tyłu linii ograniczających te obszary lub poszerzenia tworzy ze wzdłużnym kierunkiem taśmy lub wzdłużnym kierunkiem występu względnie języka 21 kąt β, wynoszący od 50 do 70°, korzystnie około 60°.

Ponadto korzystne jest, jeżeli szerokość języka lub występu 21 pomiędzy pierwszym odcinkiem taśmy i obydwoma pierwszymi, wystającymi na boki odcinkami względnie skrzydełkami 23 i 25 jest większa niż szerokość pomiędzy obydwoma pierwszymi, wystającymi na boki odcinkami względnie skrzydełkami 23 i 25 oraz obydwoma końcowymi, bocznymi odcinkami względnie skrzydełkami 27 i 29.

W odniesieniu do obu nastę pnych bocznych wystę pów 41 i 43 w obszarze wzdłuż nych krawę dzi taśmy należy zwrócić uwagę na to, że ukośna linia ograniczająca tworzy korzystnie ze wzdłużnym kierunkiem taśmy kąt α, wynoszący od 40 do 60°, korzystnie około 50°. Ponadto w pobliżu każdej ze wzdłużnych krawędzi pierwszego odcinka 1 taśmy względnie odpowiednio na drugim odcinku 5 taśmy usytuowane jest odsadzenie, które zapobiega ostremu zakończeniu obu występów 41 i 43. Ostre zakończenie groziłoby po pierwsze możliwością jego odłamania, po drugie zaś skaleczeniem podczas obsługi.

Na figurze 2 widać wyraźnie, że praktycznie wszystkie naroża wzdłuż roboczej krawędzi odcinka 1 taśmy względnie odpowiednio wzdłuż drugiego odcinka 5 taśmy są zaokrąglone wzdłuż całego zarysu występu względnie języka 21, aby również uniknąć ostrych naroży, grożących odłamaniem lub skaleczeniem.

Na figurze 3 ukazany jest zacisk według wynalazku lub pierścień zaciskowy, składający się z taś my zaciskowej z obiema cz ęściami ko ń cowymi 1 i 5. Pierś cień zaciskowy jest przedstawiony w stanie otwartym, nie połą czonym. Taś ma zaciskowa moż e być jedno- lub kilkuczęściowa, zaopatrzona odpowiednio w jeden lub więcej układów łączących.

Obie krawędzie końcowych odcinków 1 i 5 taśmy są, analogicznie do przykładów wykonania z fig. 1 i 2, zaopatrzone w elementy łą czą ce. Na koń cu odcinka 1 taś my umieszczony jest występ względnie język 21 z wystającymi w obie strony skrzydełkami 23, 25, 27 i 29. W innym odcinku 5 taśmy znajduje się odpowiednie wybranie.

Z boku j ę zyka wzglę dnie wystę pu 21 znajdują się nastę pne wystę py 41 i 43, które z kolei wchodzą w odpowiednie wybrania w drugim odcinku taśmy.

Zależnie od żądanej średnicy pierścienia zaciskowego można odciąć odpowiedni odcinek z taśmy bez końca. Na obu końcowych częściach 1 i .5 taśmy wycina się odpowiednio z jednej strony język lub występ 21 wraz z obydwoma następnymi występami 41 i 43, zaś w przeciwległym odcinku 5 taśmy wycina się odpowiednie wybrania. Poprzez złożenie obu końcowych odcinków 1 i 5 taśmy oraz wygięcie odcinków taśmy i ich połączenie otrzymuje się pierścień zaciskowy. W celu unieruchomienia połączenia można je zaopatrzyć, jak już wspomniano i przedstawiono na fig. 1, w spoiny punktowe 51, wykonane metodą zgrzewania laserowego lub przetłaczania.

PL 190 874 B1

Na figurze 4 przedstawiony jest zacisk lub pierścień zaciskowy według wynalazku, uwidoczniony na fig. 3, w praktycznym zastosowaniu w stanie połączonym, to jest zamkniętym. Wałek 50 obejmuje końcową część 51 o większej średnicy niż wałek 50. Z wałkiem tym należy połączyć mieszkową rurę 53, nasuwaną swoją końcową częścią 54 na obszar 51 i łączoną na stałe z wałkiem 50. Tego typu połączenie można stosować przykładowo w konstrukcjach samochodowych, gdzie osie kół, a takż e wały napę dowe i przegubowe są chronione mieszkami falistymi wzglę dnie są w nich umieszczone. Również tutaj mieszek gumowy lub mieszek falisty jest zamocowany na przeciwelemencie, na przykład na wałku.

Po nasunięciu mieszka 53 jego częścią 54 na obszar 51 na obszar, 54 nasuwa się pierścień zaciskowy. Język względnie występ 21 wchodzi wówczas w odpowiednie wybranie, zaś kolejne boczne występy przylegają do odpowiednich części przeciwległego odcinka taśmy zaciskowej względnie pierścienia zaciskowego 48. Aby oba końce taśmy były połączone ze sobą na stałe, połączenie można zaopatrzyć w przetłoczenia lub zgrzewane laserowo spoiny punktowe, jak to objaśniono w odniesieniu do fig. 3.

Po umieszczeniu pierścienia zaciskowego 48 na nasuniętym obszarze 54 pierścień obejmuje się odpowiednim narzędziem, na przykład szczękami zaciskowymi (nie przedstawionymi na rysunku), i zaciska si ę szczę ki, powodują c zaciskanie pierś cienia na obszarze 54. W wyniku tego procesu zaciskania następuje zmniejszenie średnicy pierścienia zaciskowego, w związku z czym powstają w nim strefy zaciskowe 56. Mieszek 53 jest wówczas połączony na stałe z wałkiem 50. Połączenie można oczywiście wytworzyć również tak, że zamiast zaciskania następuje rozszerzenie wewnętrznego obszaru 51 promieniowo na zewnątrz, wskutek czego pierścień zaciskowy zaciska od zewnątrz mieszek na nasuniętym obszarze 54 na wewnętrznym obszarze 51.

Proces, objaśniony w odniesieniu do fig. 4, można oczywiście zastosować również do łączenia dowolnej ilości elementów w postaci wałków i rur za pomocą pierścienia zaciskowego.

Na figurze 5 przedstawione jest porównanie linii odrywania, wzdłuż których następuje pękanie połączenia ze stanu techniki i połączenia według wynalazku w warunkach podwyższonego obciążenia rozciągającego. W górnej części fig. 5 przedstawiony jest układ łączący znany z DE-40 09 259 i uwidoczniony na pos. I, w którym dla obci ążenia rozcią gają cego, działają cego w kierunku strzałki, połączenie pęka wzdłuż linii 61.

Przy obciążeniu rozciągającym, działającym w kierunku strzałki, połączenie według wynalazku, przedstawione w dolnej części fig. 5, pęka natomiast wzdłuż linii pękania 63, zaś przy tej samej szerokości taśmy, grubości i tym samym materiale pękanie zachodzi dopiero przy obciążeniu rozciągającym, zwiększonym o 30 do 40%. Zwiększenie wytrzymałości połączenia na obciążenia rozciągające jest istotne zwłaszcza w przypadku zastosowania aluminium i bardzo wąskich pierścieni zaciskowych względnie zacisków rurowych. Zwiększoną wytrzymałość uzyskuje się jednak także dla innych materiałów, jak stal nierdzewna lub ocynkowana, inne stopy metali lub wzmacniane tworzywa sztuczne.

W układach łą czą cych według wynalazku, przedstawionych na figurach rysunku, chodzi oczywiście jedynie o przykłady, które można w dowolny sposób zmieniać, modyfikować lub uzupełniać. Tak na przykład zamiast przedstawionego, językowego występu można zastosować kilka tego typu językowych występów, zaopatrzonych w rozmieszczone w odstępach wzdłuż nich, boczne skrzydełka. Na jeden występ względnie język mogą także przypadać więcej niż dwa elementy poprzeczne, rozmieszczone w odstępach wzdłuż taśmy, zaś nie wszystkie boczne skrzydełka muszą mieć odcinki skierowane do tyłu. Również szerokość występu względnie języka można zmieniać względnie dopasowywać do szerokości taśmy.

W zasadzie wszystkie kształty wystę pów wzglę dnie ję zyków, znane z DE 40 09 259, moż na zastosować w układzie łączącym według wynalazku, z tą różnicą, że na co najmniej jednym występie lub języku należy rozmieścić, biegnące w odstępach wzdłuż taśmy, co najmniej dwa odcinki względnie skrzydełka, wystające na boki z występu lub języka.

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Pierś cień zaciskowy w postaci taś my o połą czonych ze sobą odcinkach koń cowych, z których jeden ma biegnący wzdłuż taśmy występ, który wchodzi w odpowiednie wybranie w drugim końcowym odcinku taśmy i z każdej strony ma co najmniej dwa, rozmieszczone wzdłuż taśmy w odstępach względem siebie skrzydełka, wystające na boki i wchodzące w poszerzone boczne obszary wy6

   PL 190 874 B1 brania, znamienny tym, że jeden końcowy odcinek (1) taśmy jest w pobliżu każdej ze swych obu wzdłużnych krawędzi zaopatrzony w następny występ (41, 43), który wchodzi w komplementarne wycięcie w drugim końcowym odcinku (5) taśmy, przy czym występy (21, 41, 43), skrzydełka (23, 25, 27, 29), wybrania i wycięcia mają w ogólności zaokrąglony zarys.
2. 2. Pierś cień zaciskowy według zastrz. 1, znamienny tym, ż e co najmniej jedno ze skrzydełek (23, 25, 27, 29) jest podcięte dla blokowania go w odpowiednio poszerzonym obszarze drugiego końcowego odcinka (5) taśmy.
3. 3. Pierś cień zaciskowy według zastrz. 2, znamienny tym, ż e podcię cie biegnie pod ką tem (β ) od 50 do 70° względem wzdłużnego kierunku taśmy.
4. 4. Pierś cień zaciskowy według zastrz. 1, znamienny tym, ż e wystę p (21) jest u swej podstawy szerszy niż w obszarze bocznych skrzydełek (23, 25, 27, 29).
5. 5. Pierś cień zaciskowy według zastrz. 1, znamienny tym, ż e każ dy z nastę pnych wystę pów (41, 43) ma krawędź wewnętrzną, biegnącą ukośnie do wzdłużnego kierunku taśmy.
6. 6. Pierś cień zaciskowy według zastrz. 5, znamienny tym, ż e krawę d ź wewnę trzna biegnie pod kątem (α) od 40 do 60° względem wzdłużnego kierunku taśmy.
7. 7. Pierś cień zaciskowy według zastrz. 1, znamienny tym, ż e jeden ko ń cowy odcinek (1) taśmy ma dwa występy, wystające we wzdłużnym kierunku taśmy.
8. 8. Pierś cień zaciskowy według zastrz. 1, znamienny tym, ż e koń cowe odcinki (1, 5) taś my są zgrzewane punktowo wzdłuż linii połączenia.
9. 9. Pierś cień zaciskowy według zastrz. 1, znamienny tym, ż e koń cowe odcinki (1, 5) taś my są zgrzewane laserowo wzdłuż linii połączenia.
10. 10. Pierścień zaciskowy według zastrz. 1, znamienny tym, że końcowe odcinki (1, 5) taśmy są przetłoczone wzdłuż linii połączenia.