PL184210B1

PL184210B1 - Termoplastycznie odkształcalne materiały opakowaniowe ulegające biodegradacji

Info

Publication number: PL184210B1
Application number: PL95320672A
Authority: PL
Inventors: Hans-Dieter Voigt; Manfred Gehring; Christel Rom; Dieter Weiwad; Inno Rapthel; Kerstin Reichwald; Rolf Kakuschke
Original assignee: Buna Sow Leuna Olefinverb Gmbh; Reynolds Tobacco Gmbh
Priority date: 1994-12-07
Filing date: 1995-12-06
Publication date: 2002-09-30
Also published as: EP0796294B1; ATE184620T1; CA2206668A1; DE59506856D1; WO1996017888A1; MX9704046A; KR980700371A; US5936014A; PL320672A1; KR100310740B1; JPH10510853A; EP0796294A1

Abstract

1. Termoplastycznie odksztalcalne materialy opakowaniowe ulegajace biodegradacji, przeznaczone zwlaszcza na opakowania wyrobów tytoniowych skladajace sie z mieszanek estrów skrobi na bazie skrobi z zawartoscia amylopektyny od 20 do 80% mas. oraz stopniem podstawienia < 3 polialkilenoglikolami lub mieszaninami róznych polialkilenoglikoli o masie molowej od 200 do 2000 g/mol i/o stosunku mieszanek estrów skrobi do polialkilenoglikolu wynoszacym od 10 : 1 do 10 : 5 czesci masy, przy czym mieszanki korzystnie zawieraja alifa- tyczny nasycony i/albo nienasycony kwas dikarboksylowy i/albo kwas oksydikarboksylowy i/albo kwas oksytrikarboksylowy o 2 do 10 atomach C w stosunku mieszanki do kwasu wyno- szacym od 100 : 2 do 1000 : 1 czesci masy, znamienne tym, ze mieszanki zmieszane sa z ali- fatycznymi poliweglanami wybranymi z grupy obejmujacej polietylenoweglan i polipropyle noweglan w stosunku masy od 95 : 5 do 5 : 95 oraz zawieraja 0-30% zmiekczaczy ulegajacych biodegradacji i 0-35% wypelniaczy, w odniesieniu do calkowitej masy. PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku są termoplastycznie odkształcalne materiały opakowaniowe ulegające biodegradacji przeznaczone zwłaszcza na opakowania wyrobów tytoniowych z ulegających biologicznemu rozkładowi mieszanek polimerowych w postaci granulatów, kształtek, produktów wytłaczania, folii i tym podobnych na bazie mieszanki, składającej się z estrów skrobi, polialkilenoglikoli i dalszych biologicznie tolerowanych dodatków.

Wraz ze wzrostem problemów związanych z ochroną środowiska naturalnego, na rynku polimerów powstaje coraz większe zapotrzebowanie na materiały ekologicznie tolerowane. Próby sprostania temu zagadnieniu znajdują wyraz w zastosowaniu produktów z enzymatycznie wytwarzanych poliestrów, poliwinyloalkoholi, skrobi i pochodnych skrobi o niskim stopniu podstawienia, celulozy i pochodnych celulozy oraz mieszanek wytworzonych z tych oraz tradycyjnych tworzyw sztucznych, jak na przykład polietylen. Niedogodność tych materiałów polega częściowo na niewystarczającej trwałości, gorszych właściwościach mechanicznych, a zwłaszcza w przypadku mieszanek z tradycyjnymi tworzywami sztucznymi - na niepełnej biologicznej degradacji. Dzięki zastosowaniu pochodnych skrobi, zwłaszcza o wysokim stopniu podstawienia i modyfikowanej odpowiednimi ulegającymi biologicznemu rozkładowi zmiękczaczami jak to przedstawiono w opisie DE 41 14 185 uzyskano materiały nadające się do dobrej obróbki

184 210 termoplastycznej, na przykład do formowania wtryskowego, przędzenia ze stopu i do wytwarzania folii. Jak wiadomo, materiały te jednak bardzo szybko tracą elastyczność.

Według opisu zgłoszeniowego DE 43 26 118 można uniknąć tej utraty elastyczności przez modyfikowanie estrów skrobi o stopniu podstawienia < 3, korzystnie 1,8 do 2,6, za pomocą polietylenoglikolu (PEG). Według opisu zgłoszeniowego DE 4418678 możliwe jest zwiększenie stabilizacji stopu mieszanki estrów skrobi o stopniu podstawienia < 3 i polialkilenoglikoli przez dodatek alifatycznych, nasyconych albo nienasyconych kwasów dikarboksylowych i/albo kwasów oksydikarboksylowych i/albo kwasów oksytrikarboksylowych, a także polepszenie ich podatności na rozkład biologiczny.

Mieszanki te wykazują jednak niedostateczną stabilność wobec wody, niedostateczne właściwości mechaniczne, przede wszystkim wydłużenie przy zerwaniu, udarność i właściwości progowe zwłaszcza dla mas formierskich, które mogą, być przerabiane przez formowanie wtryskowe, głębokie tłoczenie, przędzenie ze stopu i wytłaczanie, zwłaszcza na folie.

Opakowania papierosów i innych wyrobów tytoniowych są znane w najróżniejszych wykonaniach z różnych materiałów, jak na przykład woreczki, puszki i pudełka z wieczkiem z aluminium, blachy, kartonu albo tworzywa sztucznego. Najbardziej rozpowszechnionym opakowaniem na papierosy jest pudełko z wieczkiem (opakowania Hinged-Lid) według opisu DBP 3414214 (patent US nr 53 79 889). W opakowaniu tym żądaną ochronę zawartości uzyskuje się przez wielowarstwową kombinację różnych materiałów. Polega ona często na zastosowaniu wewnętrznej wkładki z laminowanej lub zadrukowanej folii aluminiowej, wkładki kartonowej lub papierowej, zadrukowanej przeważnie znakami firmowymi oraz zewnętrznej, zamkniętej otoczce z termicznie zgrzewanej folii, na przykład z polipropylenu (opisy zgłoszeniowe De 30 27 448, DE 28 44 238). Inne opakowania papierosów uzyskują wymaganą ochronę zawartości przed odkształceniem, utratą zapachu i wilgotności dzięki, kombinacji innych materiałów, jak blacha i papier, według opisu europejskiego E P 087 483.

W opisie zgłoszeniowym DE 4226640 opisano również opakowania, które są wykonane wyłącznie z folii z termoplastycznego tworzywa sztucznego.

W celu polepszenia właściwości mechanicznych i nieprzepuszczalności gazu i pary wodnej przez folie termoplastyczne, stosowane do opakowań do papierosów, stosuje się orientowane dwukierunkowo przez rozciąganie, ewentualnie metalizowane folie z tworzywa sztucznego, wykonane z polipropylenu albo polialkilenotetraftalanu, znane z opisu zgłoszeniowego DE 3 632 376, EP 454 003, EP 317 818.

Niedogodności tych rozwiązań polegają na tym, że umożliwiają one ochronę zawartości oraz szczelność wobec pary wodnej i gazu tylko wówczas, gdy dobrane są materiały, składające się co najmniej z folii aluminiowej, staniolu albo orientowanej dwukierunkowo przez rozciąganie folii z tworzywa sztucznego. Konieczne oznaczenia są nadrukowane przeważnie na stosowanej w kombinacji osłonce z kartonu, blachy albo papieru. Te skonstruowane w sposób skomplikowany opakowania wymagają znacznych nakładów na wytwarzanie, jak i na używany materiał opakowań w celu zachowania dobrej jakości opakowanych towarów i zapewnienia atrakcyjności opakowania.

Po zużyciu, opakowania są zazwyczaj wyrzucane do śmieci i w ten sposób przyczyniają się do i tak istniejących problemów zanieczyszczania środowiska naturalnego. Na wysypiskach odpadów i na wolnym powietrzu, pod wpływem zjawisk atmosferycznych ulegają one gniciu bardzo wolno lub nie gniją wcale. W celu ponownego przetworzenia w zwykłych procesach zawracania do obiegu musi najpierw nastąpić rozdział materiałów, jest on jednak możliwy jedynie w niepełnym stopniu. Ponadto procesy są długotrwale zakłócane na przykład przez zanieczyszczanie wodą procesową. Ponowne stosowanie opakowań jest wykluczone z powodu przepisów dotyczących artykułów żywnościowych.

Zadaniem wynalazku jest uzyskanie materiałów o korzystniejszych cechach niż znane z opisów zgłoszeniowych DE 43 26 118 i DE 44 18 687 przez polepszenie ich stabilności wobec wody, parametrów mechanicznych, jak również właściwości progowych mieszanek i opracowanie opakowań na towary różnego rodzaju, wykonanych z jedno- lub wielowarstwowych folii z tworzyw termoplastycznych, które można wytwarzać bez, wysokich nakładów technicznych, które są lekkie, charakteryzują się dobrymi właściwościami progowymi w stosunku do pary

184 210 wodnej i gazów, bez dodatkowego wyposażenia lub późniejszej obróbki materiałów, które nadają się do zadrukowania, a ponadto ulegają całkowitemu rozkładowi biologicznemu, mogą być dopasowane do technicznego procesu zawracania do obiegu i nie stanowią zakłóceń przy wprowadzaniu do zwykłych procesów zawracania do obiegu.

Termoplastycznie odkształcalne materiały opakowaniowe ulegające biodegradacji, przeznaczone, zwłaszcza na opakowania wyrobów tytoniowych, składające się z mieszanek estrów skrobi na bazie skrobi z zawartością amylopektyny od 20 do 80% mas. oraz stopniem podstawienia < 3 polialkilenoglikolami lub mieszaninami różnych polialkilenoglikoli o masie molowej od 200 do 2000 g/mol i/o w stosunku mieszanek estrów skrobi do polialkilenoglikolu wynoszącym od 10:1 do 10:5 części masy, przy czym mieszanki korzystnie zawierają alifatyczny nasycony i/albo nienasycony kwas dikarboksylowy i/albo kwas oksydikarboksylowy i/albo kwas oksytrikarboksylowy o 2 do 10 atomach C w stosunku mieszanki do kwasu wynoszącym od 100:2 do 1000:1 części masy, według wynalazku charakteryzuje się tym, że mieszanki zmieszane są z alifatycznymi, poliwęglanami wybranymi z grupy obejmującej polietylenowęglan i polipropylenowęglan w stosunku masy od 95:5 do 5:95 oraz zawierają 0-30% zmiękczaczy ulegających biodegradacji i 0-35% wypełniaczy, w odniesieniu do całkowitej masy.

Korzystnie, zawierają alifatyczne poliwęglany w stosunku od 30:70 do 70:30 do mieszanki. Zmiękczacze stanowią estry kwasu ftalowego z n-alkanolami o C,-C₁₀. Ulegające biodegradacji zmiękczacze stanowią polietylenoglikole, mono- i diestry polietylenoglikoli z kwasami karboksylowymi o C_r do C,„-, zwłaszcza dioctanem trietylenoglikolu, trójoctanem gliceryny, a także estrem trialkilowym kwasu cytrynowego.

Korzystnie, w materiale według wynalazku ester skrobi w mieszance estrów skrobi stanowi octan skrobi. Ester skrobi wykazuje stopień podstawienia między 1,5 a 2,5. Alifatyczny poliwęglan ma stopień polimeryzacji 200-5000.

Stosuje się estry kwasu ftalowego z n-alkanolami C1-C_I0, jak np. dimetyloftalan, dietyloftalan albo dibutyloftalan. Stosunek mieszanki octanu skrobi do alifatycznych poliwęglanów może wynosić 5 : 95 do 95 : 5, korzystnie 30 : 70 do 70: 30. Udział dodatków lub zmiękczaczy wynosi 0 do 30%, korzystnie 0 do 15%.

Dodatki te nie wpływają ujemnie na właściwości progowe i trwałość mieszanki na materiały do opakowań. Dla obróbki termoplastycznej jest szczególnie korzystne wstępne zmieszanie octanu skrobi o stopniu podstawienia < 3 z polialkilenoglikolem z dodatkiem kwasów dikarboksylowych i/albo kwasów oksydikarboksylowych, wytłaczanie i granulowanie, a następnie przerabianie granulatu z odpowiednimi poliwęglanami alifatycznymi i dodatkami.

W ten sposób można wytworzyć termoplastycznie obrabiane masy formierskie dla wszystkich zwykłych sposobów obrabiania, przykładowo dla formowania wtryskowego, formowania zgłębnego, wytłaczania stopu i tym podobnych. Te masy formierskie ulegają całkowitemu rozkładowi biologicznemu i wykazują zwiększoną stabilność wobec wody, dobre właściwości mechaniczne, zwłaszcza w przypadku folii, zwiększone wydłużenie przy zerwaniu oraz dobre właściwości progowe wobec gazu i pary wodnej.

W celu kształtowania powierzchni dla nanoszenia atrakcyjnych napisów reklamowych, do folii można domieszać do 35% różnych wypełniaczy, jak kreda, talk, bezwodnik albo kaolin, w odniesieniu do całkowitej masy.

Korzystne, stężenie wypełniaczy wynosi 1 do 30% masy. Dzięki dobrym właściwościom progowym folii wobec pary wodnej i gazów, zwłaszcza powietrza, bez dodatkowej obróbki przez orientowanie dwukierunkowe przez rozciąganie albo naparowanie metalem można wytwarzać korzystnie jednowarstwowe opakowania. Mogą one być zwykłymi opakowaniami do sprzedaży, opakowaniami do przepakowań, opakowaniami transportowymi albo również opakowaniami do ponownego napełniania dla systemu wtórnie używanych opakowań do sprzedaży. Dzięki jednowarstwowemu ukształtowaniu opakowania uzyskuje się oszczędność kosztów wytwarzania i materiału na opakowania, a pomimo tego zapewniona jest ochrona jakości opakowanych towarów. Dla opakowań, które muszą sprostać szczególnym obciążeniom mechanicznym, mogą być zastosowane również wielowarstwowe przekroje folii, które w zależności od ich położenia w kompleksie mogą być zestawione

184 210 w sposób zróżnicowany. Rozkład biologiczny lub możliwość kompostowania zastrzeżonych opakowań foliowych z materiałów według wynalazku jest doskonała, dzięki czemu po wielotygodniowym składowaniu w warunkach gnicia ulegają one całkowitemu rozkładowi. W przypadku zastosowania znanych sposobów zawracania artykułów do obiegu nie występują żadne zakłócenia.

Poniższe przykłady uwidoczniają zalety mieszanek według wynalazku. W tym celu stałe składniki wyjściowe każdorazowej mieszanki wymieszano wstępnie w mieszalniku szybkoobrotowym. Następnie dodano zmiękczające składniki płynne i w ten sposób wytworzono suchą mieszankę. Przetworzono ją za pomocą wytłaczarki do postaci granulatu, który następnie formuje się wtryskowo do postaci prętów według ISO (80 mm x 10 mm x 4 mm) albo wytłacza do postaci folii.

Tabela 1 zawiera przegląd podstawowych receptur, wybranych do zilustrowania wyników.

Tabela 1

Przykład	Stac [% mas ]	PPC [% mas ]	PEC [% mas.]	PEG400 [% mas ]	Kwas szczawiowy [% mas ]	WM II [% mas.
1 Porównanie	83,0⁽³)	-	-	16,6	0,41	-
2 według wynalazku	68,6(3)	13,7	-	17,2	0,48	-
3 według wynalazku	45,3*3)	-	45,3	9,1	0,32	-
4 według wynalazku	39,8*3)	-	39,8	16,0	0,40	4,0)
5 według wynalazku	66,4(⁴)	13,3	-	16,6	0,33	3,4*2
6 według wynalazku	30,7*4)	20,0	40,0	6,1	0,20	3,0*2)

WM oznacza ^(l) dimetyloftalan,⁽²⁾ dioctan trietylenoglikolu.

Stopień acetylowama skrobi wynosii⁽³) 2,26 i ^w 2,24.

Stac = octan skrobi PEC = pobetylenowęglan

PPC = polipropylenowęglan PEG = pplotyl^^c^t^lgci^l

Szczególną zaletą mieszanek według wynalazku jest to, że wypełniacze można łatwo wrabiać i oprócz zalet cenowych można polepszyć również poszczególne parametry mechaniczne.

Tabela 2. Podstawowe receptury z wypełniaczami.

Tabela 2

Przykład	Podstawowa receptura odpowiadająca przykładowi	Dodatek wypełniacza	pph
7 Porównanie	1	Kreda TiO2	10 0,5
8 według wynalazku	6	Talk TiO2	11,3 0,8
9 według wynalazku	6	Talk TiO2	13,0 0,5
10 według wynalazku	6	Kreda TiO,	12,9 0,9

184 210

Z mieszanek 1, 2, 3, 4 i 8 wytworzono pręty według ISO i zbadano parametry mechaniczne

Tabela 3. Parametry mechaniczne prętów według ISO.

Tabela 3

Przykład	SBF kg/m²	GBF MPa	Moduł gięcia MPa	Wytrzymałość na rozciąganie MPa	Wytrzymałość na rozrywanie MPa	Wydłużenie przy zerwaniu %	KDH N/mm²
1	3,2	35,1	1455	19,9	19,6	1,3	64
2	8,5	35,5	1140	29,6	15,1	13	48
3 J	16,8	17,7	666	17,8	7,1	20,5	15
4	*	3,6	137	6,5	4,3	700	7
8	35,4	20,7	1157	24,8	8,9	107	75

* 100% nie złamane,

SUB = wytrzymałość udarowa przy zginaniu GBF = wytrzymałość graniczna na zginanie KDH = twardość kulkowa 30.

Można wyraźnie rozpoznać szerokie zakresy, w których mogą się zmieniać parametry, przy czym zwłaszcza mieszanka 4 nie nadaje się do formowania wtryskowego. Takie mieszaniny są odpowiedniejsze do zastosowania dla folii.

Tabela 4. Parametry mechaniczne wytłaczanych folii.

Tabela 4

Przykł	Wytrzymałość na rozciąganie	Wytrzymałość na rozrywanie	Kierunek	Przepuszczalność
Kierunek	Wydłużenie	Wydłużenie	Grubość	Para H,O	Pentan
	MPa	%	MPa	%	mm	g/m2 · d	g/m² d
1	1	7,2	7,2	5,1	67,0	0,03	60,5	12,1
	q	5,3	4,2
7	1	0,7	5,1	5,3	31,5	0,03	55,9	10,8
	q	8,7	4,0	6,0	5,1
8	1	9,5	3,4	12,0	30,0	0,08	46,8	7,0
	q	2,0	2,5	16,4	3,7
9	1	7,2	3,7	6,9	291,7	0,14	31,6	5,7
	q	5,9	3,6	6,5	28,6
10	1	0,5	5,1	4,2	294,0	0,08	39,3	3,8
	q	6,0	18,4	3,3	535,1

184 210

Warunki pomiaru:

Szerokość:

Kierunek w stosunku do obciągu folii: Długość pomiaru:

Szybkość badania:

Siła wstępna:

mm wzdbiż q w poprzek 50 nmi 100 m/min 04 N

Przykłady zastosowania jako materiału na opakowania

Jednowarstwowe opakowania papierosów wytworzono z różnych przekrojów folii, których skład materiału jest przedstawiony w tabeli 5.

Tabela 5. Składy materiału.

Tabela 5

Przykład	1	2	3
Octan skrobi (stopień podstawienia 2.4)	48%	30%	26,1%
Polipropylenowęglan (stopień polimeryzacji 950)	-	37,5%	34,8%
Polietylenowęglan (stopień polimeryzacji 1100)	32%	12,5%	17,4%
Zmiękczacze/substancje pomocnicze	20% polialkilenoglikol	20% dioktanian polietylenoglikolu	21,75 ftalan dioktylu

Suche mieszanki, składników mieszaniny w przykładach 1 do 3 z tabeli 5 przerabiano w wytłaczarce do postaci granulatu, a następnie wytłaczano do postaci folii albo wydmuchiwano.

W tabeli 6 są podane mechaniczne właściwości pomiarowe i właściwości przepuszczalności folii.

Tabela 6. Wartości mechaniczne i właściwości przepuszczalności.

Tabela 6

Przykład	1	2	3
Grubość folii (mm)	0,04	0,08	0,060
Wytrzymałość na rozciąganie (MPa)	13,1	32,0	17,2
Wytrzymałość na rozrywanie (MPa)	4,8	12,1	6,9
Wydłużenie przy zerwaniu (wzdłużnie do obciągu folii %)	100,7	22,9	29,1
Przepuszczalność pary H₂O (g/m² d)	34	7,4	25,5
Przepuszczalność pentanu g/m² d	9,0	1,1	5,7
Przepuszczalność powietrza cmW · d	15,8	6,4	9,8

184 210

Przekroje folii ze składów materiału według przykładów 1 do 3 dobrze nadają się do zgrzewania. Zmierzone właściwości wytrzymałości folii stanowią dowód, że nadają się one doskonale do wyrobów tytoniowych, zwłaszcza do opakowań papierosów i chronią zawartość opakowania przed uszkodzeniem przy transporcie oraz przy składowaniu i manipulowaniu nimi. Zmierzone wartości, przepuszczalności uzyskano bez orientowanego dwukierunkowo rozciągania folii. W celu zbadania rozkładu biologicznego, składowano puste osłonki opakowań wyżej wymienionych składów w warunkach gnicia w przemysłowych układach do kompostowania. Stan opakowań kontrolowano cotygodniowo i stwierdzono, po jakim czasie nie można było rozpoznać morfologii przykrojów folii (tabela 7).

Tabela 7. Okres gnicia (tygodnie).

Tabela 7

Przykład	1	2	3
Okres gnicia (tygodnie)	8	14	12

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia opakowanie papierosów z wewnętrznym opakowaniem kartonowym i zewnętrzną osłonką, wykonaną z folii według wynalazku, fig. 2 - opakowanie papierosów z materiału jednowarstwowego, fig. 3 - opakowanie papierosów z kartonu, który jest laminowany materiałem według wynalazku, a fig. 4 - przedstawia przekrój poprzeczny przez materiał opakowania z fig. 3.

W przykładzie wykonania na fig. 1 jest przedstawione wewnętrzne opakowanie 10 w postaci zwykłego pudełka papierosów z materiału kartonu. Materiał kartonu jest wykonany z tworzywa zawierającego celulozę, zwłaszcza ze zwykłej tektury. Taki materiał ma stosunkowo wysoką przepuszczalność pary. Wewnętrzne opakowanie 10 całkowicie otacza znajdujące się w nim papierosy. Posiada ono zwykłą spoinę dzielącą 12 albo spoinę przecięcia w celu umożliwienia podniesienia wieczka 13, które jest ukształtowane w rodzaju górnego kołpaka.

Wewnętrzne opakowanie 10 jest otoczone przez zewnętrzna opakowanie 11 z opisanego powyżej materiału według wynalazku. Zewnętrzne opakowanie 31 jest wykonane z cienkiej, korzystnie i przezroczystej folii, która jest owinięta wokół wewnętrznego opakowania 10 i wzdłuż wąskiego boku tworzy zawinięcie brzegów. Na powierzchniach czołowych zewnętrzne opakowanie 11 jest zamknięte przez zagięcie 15. Ponadto na zewnętrznym opakowaniu 11 jest przewidziane obiegowe pasmo do nadrywania 16, które jest ograniczone dwiema liniami osłabienia 17. Po oderwaniu pasma do nadrywania 16 można usunąć górną część kołpaka zewnętrznego opakowania 11, dzięki czemu wewnętrzne opakowanie 10 jest udostępnione do otwarcia. Wszystkie spoiny i zagięcia zewnętrznego opakowania 11 mogą być zamknięte wodoszczelnie.

W przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 2 całe opakowanie papierosów jest ukształtowane jako opakowanie jednoskładnikowe 20, które jest wykonane z materiału według wynalazku o grubości co najmniej 100 pm, zwłaszcza 120 pm. Jednoskładnikowe opakowanie 20 ma również tutaj kształt prostokątny. Materiał opakowania zachodzi na zakładkę na wzdłużnie przebiegającej spoinie zgrzewanej 21, na której zachodzące no siebie pasma są zamknięte. Na powierzchniach czołowych materiał opakowania jest nałożony jeden na drugi przez założenie 22, przy czym leżące jedna na drugiej warstwy są zamknięte. Ponadto jest przewidziane włączone pasmo do nadrywania 23, które jest, ograniczone liniami osłabienia 24 i przebiega wokół opakowania w pobliżu jednej ścianki czołowej.

Tym samym opakowanie przedstawione na fig. 2 jest wykonane z jednowarstwowego, szczelnego wobec pary wodnej materiału, w którym znajdują się papierosy bez innego opakowania wewnętrznego. Po oderwaniu pasma do nadrywania 23 końcówki papierosów są bezpośrednio udostępnione.

184 210

W przykładzie wykonania według fig. 3 i 4, opakowanie 30 stanowi również opakowanie jednoskładnikowe, które jednak jest wykonane jako dwuwarstwowe i zawiera materiał kartonu 11, który jest laminowany folią 32 według wynalazku. Zewnętrzna postać opakowania 30 jest taka sama, jak zewnętrzna postać opakowania jednoskładnikowego 20 z przykładu wykonania według fig. 2.

FIG.3

184 210

FiG.1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Termoplastycznie odkształcalne materiały opakowaniowe ulegające biodegradacji, przeznaczone zwłaszcza na opakowania wyrobów tytoniowych składające się z mieszanek estrów skrobi na bazie skrobi z zawartością amylopektyny od 20 do 80% mas. oraz stopniem podstawienia < 3 polialkilenoglikolami lub mieszaninami różnych polialkilenoglikoli o masie molowej od 200 do 2000 g/mol i/o stosunku mieszanek estrów skrobi do polialkilenoglikolu wynoszącym od 10 : 1 do 10 : 5 części masy, przy czym mieszanki korzystnie zawierają alifatyczny nasycony i/albo nienasycony kwas dikarboksylowy i/albo kwas oksydikarboksylowy i/albo kwas oksytrikarboksylowy o 2 do 10 atomach C w stosunku mieszanki do kwasu wynoszącym od 100 : 2 do 1000 : 1 części masy, znamienne tym, że mieszanki zmieszane są z alifatycznymi poliwęglanami wybranymi z grupy obejmującej polietylenowęglan i polipropylenowęglan w stosunku masy od 95 : 5 do 5 : 95 oraz zawierają 0-30% zmiękczaczy ulegających biodegradacji i 0-35% wypełniaczy, w odniesieniu do całkowitej masy.
2. Termoplastycznie odkształcalne materiały według zastrz. 1, znamienne tym, że zawierają alifatyczne poliwęglany w stosunku od 30 : 70 do 70 : 30 do całości mieszanki.
3. Termoplastycznie odkształcalne materiały według zastrz. 1, znamienne tym, że zmiękczacze stanowią estry kwasu ftalowego z n-alkanolami o C,-C₁₀.
4. Termoplastycznie odkształcalne materiały według zastrz. 1, znamienne tym, że ulegające biodegradacji zmiękczacze stanowią polietylenoglikole, mono- i diestry polietylenoglikoli z kwasami karboksylowymi o C_t- do Cu-, zwłaszcza dioctanem trietylenoglikolu, trójoctanem gliceryny, a także estrem trialkilowym kwasu cytrynowego.

3. Termoplastycznie odkształcalne materiały według zastrz. 1, znamienne tym, że ester skrobi w mieszance estrów skrobi stanowi octan skrobi.
6. Termoplastycznie odkształcalne materiały według zastrz. 1 albo 5, znamienne tym, że ester skrobi wykazuje stopień podstawienia między 1,5 a 2,5.
7. Termoplastycznie odkształcalne materiały według zastrz. 1, znamienne tym, że alifatyczny poliwęglan ma stopień polimeryzacji 200 - 5000.