PL183510B1 - Związki peptydowe oraz środek farmaceutyczny - Google Patents

Związki peptydowe oraz środek farmaceutyczny

Info

Publication number
PL183510B1
PL183510B1 PL95319503A PL31950395A PL183510B1 PL 183510 B1 PL183510 B1 PL 183510B1 PL 95319503 A PL95319503 A PL 95319503A PL 31950395 A PL31950395 A PL 31950395A PL 183510 B1 PL183510 B1 PL 183510B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
methylamide
leucyl
alkyl
phenylalanine
acetylmercapto
Prior art date
Application number
PL95319503A
Other languages
English (en)
Other versions
PL319503A1 (en
Inventor
John Montana
Andrew D. Baxter
David A. Owen
Robert J. Watson
Neil Phillipson
Original Assignee
Darwin Discovery Ltd
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Priority claimed from GB9420057A external-priority patent/GB9420057D0/en
Priority claimed from GBGB9504907.8A external-priority patent/GB9504907D0/en
Priority claimed from GBGB9509431.4A external-priority patent/GB9509431D0/en
Application filed by Darwin Discovery Ltd filed Critical Darwin Discovery Ltd
Publication of PL319503A1 publication Critical patent/PL319503A1/xx
Publication of PL183510B1 publication Critical patent/PL183510B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/06—Dipeptides
    • C07K5/06008—Dipeptides with the first amino acid being neutral
    • C07K5/06017—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic
    • C07K5/06034—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic the side chain containing 2 to 4 carbon atoms
    • C07K5/06052—Val-amino acid
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00—Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A61P1/02—Stomatological preparations, e.g. drugs for caries, aphtae, periodontitis
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00—Drugs for disorders of the nervous system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00—Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/28—Drugs for disorders of the nervous system for treating neurodegenerative disorders of the central nervous system, e.g. nootropic agents, cognition enhancers, drugs for treating Alzheimer's disease or other forms of dementia
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P27/00—Drugs for disorders of the senses
    • A61P27/02—Ophthalmic agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00—Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00—Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/04—Antibacterial agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00—Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/12—Antivirals
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00—Antineoplastic agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00—Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00—Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/06—Dipeptides
    • C07K5/06008—Dipeptides with the first amino acid being neutral
    • C07K5/06017—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic
    • C07K5/06034—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic the side chain containing 2 to 4 carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/06—Dipeptides
    • C07K5/06008—Dipeptides with the first amino acid being neutral
    • C07K5/06017—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic
    • C07K5/06034—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic the side chain containing 2 to 4 carbon atoms
    • C07K5/06043—Leu-amino acid
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/06—Dipeptides
    • C07K5/06008—Dipeptides with the first amino acid being neutral
    • C07K5/06017—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic
    • C07K5/0606—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic the side chain containing heteroatoms not provided for by C07K5/06086 - C07K5/06139, e.g. Ser, Met, Cys, Thr
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00—Medicinal preparations containing peptides
    • Y—GENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10S—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10S530/00—Chemistry: natural resins or derivatives; peptides or proteins; lignins or reaction products thereof
    • Y10S530/868—Chemistry: natural resins or derivatives; peptides or proteins; lignins or reaction products thereof involving autoimmunity, allergy, immediate hypersensitivity, delayed hypersensitivity, immunosuppression, or immunotolerance

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Neurology (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Cardiology (AREA)
  • Rheumatology (AREA)
  • Hospice & Palliative Care (AREA)
  • Psychiatry (AREA)
  • Heart & Thoracic Surgery (AREA)
  • Ophthalmology & Optometry (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Peptides Or Proteins (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)

Abstract

1 Zwiazki peptydowe o wzorze ogólnym (I) w którym R1 oznacza C 1 -6 alkil lubC1 -6 alkilo-AR9, gdzie A oznacza O, NH lub S(O)m gdzie m = 0,1 lub 2, a R9 oznacza H lub C 1 -4 alkil, R2 oznacza atom wodoru lub C1 -6 alkil, R3 oznacza [Alk]n R6 gdzie Alk oznacza C1 -6 alkil lub C2- 6 alkenyl i n równa sie zero lub 1, X oznacza NR4R5 gdzie R4 oznacza wodór a R5 oznacza wodór lub C1 -6 alkil, R7 oznacza wodór lub grupe C 1-4 alkilokarbonylowa, R8 oznacza fenyl (podstawiony grupa R11 ), pirydyl (ewentualnie podstawiony grupa R1 1 ),-C 1 -4 alkil-R1 1 , -C1-4 alkiloaryl, cyklo(C3-6)alkil (ewentualnie pod- stawiony grupa R11), R6 oznacza AR9, -C1 -6 alkilo-COOR9, gdzie A i R9 maja wyzej podane znaczenie, C1 -6 alkil, -C1-6alkoksyfenyl, fenyl, indolil, tiazoiil, pirydyl, -C1-6 alkilo-NHR,-CONHR,-NHCO2R lub-NHCOR, gdzie R oznacza atom wodoru lub grupe C 1-4 alkilowa, R1 1 oz- nacza SO2R1 3 , SR7, SR9, COR1 3 ,N(R9)2, NR9R1 2 , OR9 (gdzie R9 oznacza atom wodoru, C 1-4 alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl), grupe su- kcynimidowa lub ftalimidowa, R1 2 oznacza H, CO2R9 lub SO2R9 (gdzie R9 oznacza C 1-4 alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl) lub COR9 lub CONHR9 (gdzie R9 oznacza C 1-4 alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl), i R1 3 oznacza OH, OC1-4alkil, OC1-4alkiloaryl, N(R9 )2 (gdzie oba pod- stawniki R sa takie same lub rozne i oznaczaja atom wodoru lub grupe C 1-4 alkilowa), C 1-4 alkil, aryl lub -C 1-4 alkiloaryl, przy czym zwiazek moze wystepowac w formie wolnej lub w formie soli 8 Srodek farmaceutyczny do stosowania w terapii, zawierajacy substancje czynna oraz dopuszczalny farmaceutycznie rozcienczalnik lub nosnik, znamienny tym, ze zawiera jako substancje czynna zwiazek o wzorze ogólnym (I) G O w którym R1 oznacza C 1 -6 alkil lub C1 -6 alkilo-AR9, gdzie A oznacza O, NH lub S(O)m , gdzie m=0 1 lub 2, a R9 oznacza H lub C 1 -4 alkil, R2 oznacza atom wodoru lub C1 -6 alkil, R3 oznacza [Alk]n R6 gdzie Alk oznacza C1 -6 alkil lub C2-6 alkenyl i n równa sie zero lub 1, X oznacza NR4R5 gdzie R4 oznacza wodór a R5 oznacza wodór lub C1 -6 alkil, R7 oznacza wodór lub grupe C1 -4 alkilokarbonylowa, R8 oznacza fenyl (podstawiony grupa R11 ), pirydyl (ewentualnie podstawiony grupa R1 1 ) -C14 alkil-R1 1 , -C1 -4 alkiloaryl, cyklo(C3- 6)alkil (ewentualnie pod- stawiony grupa R11), R6 oznacza AR9, -C1 -6 alkilo-COOR9, gdzie A i R9 maja wyzej podane znaczenie, C1 -6 alkil, -C1 -6 alkoksyfenyl, fenyl, indolil, tiazolil, pirydyl, -C1 6 alkilo-NHR, -CONHR -NHCO2R lub -NHCOR, gdzie R oznacza atom wodoru lub grupe Cm alkilowa, R11 oznacza SO2R13, SR7, SR9, COR1 3 , N(R9)2,NR9R12, OR9 (gdzie R9 oznacza atom wodoru, C1 -4 alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl), PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest nowa klasa pochodnych peptydowych oraz środek farmaceutyczny zawierający nowe pochodne peptydowe, mający zastosowanie w medycynie.
W tkankach normalnych, komórkowej syntezie tkanki łącznej towarzyszy proces pozakomórkowej degradacji substancji międzykomórkowej; oba te przeciwstawne efekty występują w stanie równowagi dynamicznej. Degradacja substancji międzykomórkowej jest wynikiem działania proteinaz uwalnianych z istniejących komórek tkanki łącznej i wnikających komórek zapalnych i wiąże się, po części, z aktywnością przynajmniej trzech grup metaloproteinaz. Są nimi kolagenazy (kolagenaza śródmiąższowa, MMP-1; kolagenaza PMN, MMP-8, kolagenaza-3, MMP13), zelatynazy (zelatynaza A, MMP-2,72kDa-zelatynaza, kolagenaza typu IV; zelatynaza Β, MMP-9, 92kDa-zelatynaza, kolagenaza typu IV) i stromelizyny (proteoglikanaza, MMP-3, stromelizyna-1. tranzyną stromelizyna-2, MMP:10, stromelizyna-3, MMP 11). Normalnie, działanie tych enzymów katabolicznych jest dokładnie regulowane na poziomie ich syntezy i wydzielania jak również na poziomie aktywności pozakomórkowej. W tym drugim
183 510 przypadku aktywność ich regulowana jest poprzez działanie specyficznych inhibitorów, takich jak TIMP (tkankowe inhibitory metaloproteinaz), które wytwarzają z metaloproteinazami nieaktywne kompleksy, a także przez działanie bardziej wszechstronnych inhibitorów proteinaz, jakimi są a2-makroglobuliny.
Przyśpieszony, niekontrolowany rozpad tkanki łącznej poprzez katalizowaną przez metaloproteinazy resorpcję pozakomórkowej substancji międzykomórkowej jest cechą charakterystyczną wielu stanów patologicznych takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie stawów i kości, septyczne zapalenie stawów, owrzodzenia rogówki, naskórka lub żołądka; inwazja lub przerzuty guzów; choroba okołozębowa, białkomocz, zakrzepica naczyń wieńcowych związana z pękaniem płytek miażdżycowych i choroby kości. Zastrzegane tutaj inhibitory mogą być również przydatne w zapobieganiu stanom patologicznym występującym po urazach i mogących prowadzić do całkowitego inwalidztwa. Związki te mogą stać się również narzędziem w regulacji urodzin przez zapobieganie owulacji lub zagnieżdżaniu zarodka. Przypuszcza się, że patogenezę powyższych chorób można zapewne modyfikować korzystnie podając inhibitory metaloproteinaz i zasugerowano możliwość zastosowania w tym celu szeregu związków: [ogólna praca przeglądową patrz R.C. Wahl i in. Ann. Rep. Med. Chem. 25:175-184, Academic Press Inc., San Diego (1990)].
Opisano szereg małych peptydopodobnych związków hamujących metaloproteinazy. Zapewne najważniejszymi z nich są te, które związane sąz enzymem przekształcającym angiotensynę (ACE) gdyż blokują one przekształcenie dekapeptydu angiotensyny I w angiotensynę II silny czynnik presyjny. Związki tego typu opisane są w EP-A-0012401. Pokrewne pochodne merkaptoamidopeptydowe wykazują również aktywność hamowania ACE in vitro i in vivo (H.N. Weller i in. (1984), Biochem. Biophys. Res. Comm. 125, (1) :82-89).
TNFajest cytokiną wytwarzaną początkowo jako związany z komórką prekursor o masie 28000 (28kD). Uwalnia się on następnie w aktywnej formie o masie 17000 (17kD) (D-M Jue i in., (1990) Biochemistry, 29:8371-8377), która pośredniczy w wystąpieniu wielkiej liczby niszczących efektów in vivo. Po podaniu zwierzętom lub ludziom wywołuje ona stan zapalny, gorączkę, efekty sercowo-naczyniowe, krwotok, koagulację i odpowiedź ostrej fazy podobne do obserwowanych podczas ostrych zakażeń i stanów wstrząsu. Ciągłe podawanie wywołuje również wyniszczenie i jadłowstręt. Nadmierne gromadzenie się TNFamoże być śmiertelne. Badania na modelach zwierzęcych dostarczają poważnych dowodów na to, że blokowanie efektów wywoływanych przez TNFa przez specyficzne przeciwciała jest bardzo cenne przy ostrych zapaleniach, stanach wstrząsu, reakcjach przeszczep - biorca i chorobach autoimmunologicznych. TNFa stanowi również wewnątrzwydzielniczy czynnik wzrostu w przypadku pewnych szpiczaków i chłoniaków i może działać jako inhibitor normalnego procesu krwiotwórczego u pacjentów z tymi nowotworami.
Oczekuje się więc, ze zapobieganie wytwarzaniu lub działaniu TNTamoże stanowić silne narzędzie terapeutyczne w leczeniu wielu stanów zapalnych, zakazeń, chorób immunologicznych lub złośliwych. Obejmująone, choć nie stanowi to ograniczenia, wstrząs septyczny, wstrząs hemodynamiczny, i zespół zakażenia ogólnego (posocznica) (Mathison i in. (1988) J. Clin. Invest. 81:1925-1937; Miethe i in. (1992). J. Exp. Med. 175:91-98), uszkodzenia reperfuzyjne w następstwie niedotlenienia, malaria (Graui in. (1989), Immunol. Rev. 112:49-70), zakażenie mykobakteriami (Bames i in. (1992) Infect. Imm. 60:1441-6), zapalenie opon mózgowych, łuszczyca, prawokomorowa niewydolność krążenią choroby tkanki włóknistej, wyniszczenie, odrzucanie przeszczepu, rak, choroby autoimmunologiczne, artretyzm reumatoidalny, stwardnienie rozsiane, uszkodzenia popromienne, stany toksyczne po podawaniu immunosupresyjnych przeciwciał monoklonalnych takich jak OKT3 lub CAMPATH-1 i uszkodzenia pęcherzyka płucnego.
Aktualne działania kliniczne skierowane przeciw TNFa polegają na stosowaniu kortykosteroidów takich jak deksametazon oraz cyklosporyny-A lub FK506. które są niespecyficznymi inhibitorami transkrypcji genu cytokininy. Wykazano, ze inhibitory fosfodiesterazy takie jak pentoksyfilina są bardziej specyficznymi inhibitorami transkrypcji genu TNFa (Endres S. (1991)
183 510
Immunol. 72:56-60, Schandene i in. (1992) Immunol. 76:30-34, Algre M.L. i in. (1991) Transplantation 52:674-679, Bianco i in. (1991) Blood 78:1205-1221). Wykazano, że talidomid hamuje wytwarzanie TNFa przez leukocyty (Sampajo iin. (1991), J. Exp. Med. 173:669-703). W toku badań eksperymentalnych wykazano, że skutki działania TNFa są specyficznie hamowane przez przeciwciała monoklonalne anty-TNFa, rozpuszczalne receptory TNF i połączenia rozpuszczalne receptory TNF/immunoadhezyny (Bagby i in. (1991) J. Infect. Dis. 163:83-88, Charpentier i in. (1991) Press-med.20: 2009-2011, Silva i in. (1990) J. Infect. Dis. 162:421-427, Franks i in. (1991) Infect. Immun. 59:2609-2614, Tracey i in. (1987) Naturę 330:662-664, Fischer i in. (1992) PNAS USA w druku, Lesslauer i in. (1991) Eur. J. Immunol. 21:2883-2886, Ashkenazi i in. (1991) PNAS USA 88:10535-10539).
Ostatnio wykazano, że w efektach wywoływanych przez TNF pośredniczą dwa peptydy TNFa i ΤΝΕβ. Aczkolwiek peptydy te wykazują jedynie 30% homologię w swojej budowie, aktywują one te same receptory i są kodowane przez bezpośrednio sąsiadujące ze sobą geny. Dlatego też stosowany tutaj termin czynnik martwicy guza lub TNF oznacza czynnik martwicy guza a i peptydy, które wykazująbądź wysoki stopień homologii w sekwencji z TNFa, lub zasadnicze podobieństwo w wywoływanych efektach fizjologicznych do TNFa, jak na przykład ΤΝΡβ. Jednym z celów niniejszego wynalazku jest dostarczenie związków, które w istotny sposób hamują uwalnianie TNF z komórek i mogą być w związku z tym stosowane w zwalczaniu stanów wywoływanych przez TNF. Zastosowania takie obejmują, choć nie stanowi to ograniczenia, leczenie stanów zapalnych, gorączki, efektu sercowo-naczyniowego, krwotoku, koagulacji i odpowiedzi ostrej fazy, wyniszczenia i jadłowstrętu, ostrych zakazeń, stanów wstrząsu, reakcji przeszczep-biorca i chorób autoimmunologicznych.
Stwierdzono, że związki wykazujące właściwość hamowania działania metaloproteinaz zaangażowanych w rozpad tkanki łącznej, takich jak kolagenaza, stromelizyna i zelatynaza hamują, uwalnianie TNF zarówno in vitro i in vivo. (A.J.H. Gearing i in. (1994) Naturę, 370:555-557; G.M. McGeehaniin. (1994) Naturę, 370:558-561 ;L.J. Crimminiin. WO 93/20047). Wszystkie inhibitory o których donoszono zawierają grupę kwasu hydroksamowego wiążącą cynk.
Tak więc, dalszym celem niniejszego wynalazku jest dostarczenie związków, które oprócz hamowania uwalniania TNF, hamują również działanie metaloproteinaz (MMP), i mogą być zatem stosowane w leczeniu pacjentów dotkniętych chorobami wywołanymi przez TNF i/lub MMP.
Dla znawców dziedziny jest zrozumiałym, że duże podobieństwo pomiędzy kolagenaząludzkich fibroblastów, stromelizynąi żelatynazą stwarza taką sytuację, że enzymy hamującejeden enzym będą również hamować w pewnym stopniu wszystkie pozostałe.
Związki hamujące kolagenazę i posiadające strukturalne fragmenty zbliżone do opisanych w niniejszym wynalazku objęte są patentami U.S.A. nr 4,511,504 z 16 kwietnia 1985 i U.S.A. nr 4,568,666 z 4 lutego 1986.
Związki o pokrewnej budowie zastrzeżone jako inhibitory stromelizyny (proteoglikanazy) objęte są patentem U.S.A. nr 4,771,037 z 13 września 1988.
Zgłaszający uważają, że inhibitory stromelizyny i kolagenazy posiadajązdolność zapobiegania uszkodzeniu chrząstki stawowej związanemu z septycznym zapaleniem stawów. Zakażenie stawów przez bakterie może wywołać odpowiedź zapalną, która się utrwali poza granicę usuwalności czynnika zakażającego i doprowadzi do trwałego uszkodzenia składników strukturalnych. W badaniach modelowych na zwierzętach stosuje się czynniki bakteryjne aby wywołać odpowiedź artretycznąi pojawienie się aktywności proteolitycznej (patrz J.P. Case i in. (1989) J. Clin. Invest., 84:1731-40; R.J. Williams i in. (1990) Arth. Rheum. 33:533-41).
Zgłaszający uważają również, że inhibitory stromelizyny, kolagenazy i żelatyny będą przy damę w zwalczaniu przerzutów nowotworów, ewentualnie w kombinacji z bieżącą chemioterapią i/lub leczeniem naświetlaniami. Patrz. L M. Matrisian i in. (1986), Proc Natl Acad. Sci., USA, 83.9413-7; S. M Wilhelm i m. (1987) Proc. Natl. Acad. Sci., USA, 84:6725-29; Z. Werb i in.
183 510 (1989), J. Celi. Biol. 109:872-889; L.A. Liotta i in. (1983), Lab. Invest. 49:636-649; R. Reich i in. w „Metatesis”, Ciba Foundation Symposium, Wiley, Chicester, 1988 str. 193-210).
Wydzielone proteinazy takie jak stromelizyna, kolagenaza i żelatynaza odgrywają ważną rolę w procesach związanych z przemieszczaniem się komórek podczas inwazyjnych przerzutów nowotworu. Istotnie, istnieją dowody wskazujące, że w pewnych liniach komórkowych nowotworów przerzutowych zachodzi nadekspresja metaloproteinaz substancji międzykomórkowej. W tym kontekście, enzym działa penetrując pod błonami podstawnymi i pozwalając uciec komórkom nowotworowym z miejsca ich pierwotnego powstania i włączyć się do krążenia. Po przylgnięciu do ścian naczyń krwionośnych komórki nowotworowe wykorzystują te same metaloproteinazy do przebicia błon podstawnych i w ten sposób penetrują inne tkanki, wywołując przerzuty. Hamowanie tych procesów zapobiegałoby przerzutom i poprawiłoby efektywność aktualnie stosowanego leczenia chemioterapią i/lub naświetlaniami.
Inhibitory te powinny znaleźć również zastosowanie w leczeniu chorób okołozębnych takich jak ropne zapalenie dziąseł. Z fibroplastów zakażonych dziąseł izoluje się aktywności odpowiadające kolagenazie i stromelizynie (V.J. Uitto i in. (1981) J. Periodontal. Res., 16:417-424). Poziomy enzymów daje się skorelować ze stopniem zaawansowania choroby dziąseł; C.M. Overall i in. (1987), J. Periodonatal. Res., 22:81-88).
Procesy proteolityczne obserwuje się również przy owrzodzeniach rogówki spowodowanych oparzeniami alkaliami (S.I. Brown i in. (1969), Arch. Opthalmol. 81:370-373). Peptydy zawierające grupę merkaptanową hamują kolagenazę wyizolowaną z poparzonej alkaliami rogówki królika (F.R. Burns i in., Invest. Ophtalmol., 30:1569-1575). Leczenie poparzonych alkaliami oczu, lub oczu z owrzodzeniami rogówki wynikającymi z zakażeń, za pomocą inhibitorów tych metalo-proteinaz w połączeniu z cytrynianem sodu lub askorbinianem sodu i/lub środkami przeciwbakteryjnymi efektywnie zapobiega rozwojowi degradacji rogówki
Stromelizyna jest zaangażowana w proces degradacji składników strukturalnych kłębuszkowatej błony podstawnej (GMB) nerki, której głównąfunkcjąjest hamowanie przepływu białek osocza do moczu (W.H. Baricos i in. (1989), Biochem·. J., 254:609-612). Białkomocz (proteinuria), jest wynikiem schorzenia kłębuszków i objawia się wystąpieniem nadmiaru białka w moczu spowodowanego zwiększoną przepuszczalnością białek osocza przez GMB. Nieznane są przyczyny powodujące wzrost przepuszczalności GMB lecz proteinazy, w tym stromelizyna, odgrywają ważna rolę w chorobach kłębków nerkowych.
Blokowania tego enzymu łagodzić skutki białkomoczu związanego ze złym funkcjonowaniem nerki.
Sugeruje się, ze hamowanie aktywności stromelizyny może zapobiegać miażdżycowemu pękaniu płytek miażdżycowych, prowadzącemu do zakrzepu naczyń wieńcowych. Rozrywanie lub pękanie płytek miażdżycowych jest najczęstszym zdarzeniem rozpoczynającym wystąpienie zakrzepu naczyń wieńcowych. Zaproponowano mechanizm tłumaczący, że pękanie płytek spowodowane jest przez destabilizację i degradację substancji międzykomórkowej tkanki łącznej otaczającej te blaszki przez enzymy proteolityczne i cytokiny uwalniane przez infiltrujące komórki zapalne. Takie rozrywanie płytek może powodować gwałtowne wydarzenia zakrzepowe, gdyż krew szybko wypływa z naczyń krwionośnych. W indywidualnych komórkach w płytkach miażdżycowych wydobytych z serca pacjenta w trakcie operacji transplantacji zlokalizowano wysoki poziom odpowiadającego stromelizynie informacyjnego RNA (A.M. Henney i in. (1991) Proc Natl Acad. Sci. USA, 88:8154-8158). Hamowanie stromelizyny przez te związki może pomóc w zapobieganiu lub opóźnieniu degradacji substancji międzykomórkowej tkanki łącznej, która stabilizuje płytki miażdżycowe, zapobiegając w ten sposób rozwojowi zdarzeń prowadzącemu do ostrego zakrzepu naczyń wieńcowych.
Uważa się również, ze specyficzne inhibitory stromelizyny i kolagenazy powinny stać się przydatne jako czynniki regulacji urodzin. Istnieją dowody na to, ze obserwuje się nadekspresję metaloproteinaz, w tym stromelizyny i kolagenazy, w niezapłodnionych jajach i zygotach i w dalszych stadiach rozszczepiania i ich wzrost w stadium blastocysty rozwoju zarodka i przy różnicowaniu endodermalnym (C A Bremer i in. (1989), Genes & Develop., 3:848-59). Przez analogię
183 510 do inwazji nowotworowej, w zarodku może zachodzić ekspresja metaloproteinaz, penetrujących ścianę macicy podczas zagnieżdżania. Hamowanie stromelizyny i kolagenazy na tych wczesnych etapach rozwoju powinno zapewne zapobiec normalnemu rozwojowi embrionalnemu i/lub zagnieżdżeniu zarodka w macicy. Taka interwencja stanowiłaby nową metodę regulacji urodzin. Ponadto istnieją dowody na to, że kolagenaza jest ważna w procesach owulacji. W tym przypadku, kolagenowa otoczka wierzchołkowego regionu pęcherzyka musi zostać spenetrowana aby jajeczko mogło uciec. W procesach tych wykryto obecność kolagenazy i stwierdzono, że inhibitor efektywnie hamował jajeczkowanie (J.F. Woessner i n. (1989), Steroids, 54:491-499). Aktywność stromelizyny może również odgrywać rolę podczas jajeczkowania (C.K.L. Too i in (1984), Endocrin. 115:1043-1050).
Aktywność kolagenazy i stromelizyny zaobserwowano również w zaburzeniach pęcherzykowego oddzielania naskórka (A. Kronberger i in. (1982), J Invest. Dermatol., 79:208-211); D. Sawamura i in. (1991), Biochem. Biophys. Res. Commun., 184:1003-8). Hamowanie metaloendoproteinaz powinno również hamować szybką destrukcję tkanki łącznej skóry.
Oprócz degradowania komponentów strukturalnych tworzących pozakomórkową substancję międzykomórkową stromelizyna może degradować in vivo inne substraty, w tym inhibitory a^proteinaz i wpływać w ten sposób na aktywności innych proteinaz jak np. elastyczny (P.G. Winyard i in. (1991) FEBS Lett., 279:1:91-94). Hamowanie metaloendoproteinaz substancji międzykomórkowej może wzmagać aktywność przeciwproteinazową tych endogennych inhibitorów.
Z ostatnich publikacji wynika, że zidentyfikowano szereg nowych enzymów z grupy MMP; niektóre z nich mogą odgrywać ważną rolę w chorobach. Kolagenaza 3, enzym specyficzny dla komórek nowotworowych raka piersi może znaleźć zastosowanie w leczeniu raka piersi (J.M.F. Freije i in. (1994), J. Biol. Chem. 269(24) : 16766-16773), podczas gdy MT-MMP, inny członek rodziny MMP okazał się kluczowym enzymem w aktywowaniu żelatynazy A (H. Sato i in. (1994) Naturę, 370:61-65). Żelatynaza A jest ważnym enzymem z punktu widzenia wzrostu i przerzutów nowotworów (jak to omówiono powyżej).
Stwierdzono, że degradacja prekursorowego białka β-amyloidowego (APP) prowadzi do wytwarzania płytek amyloidowych, będących głównym składnikiem płytek starczych, znalezionych u pacjentów cierpiących na chorobę Alzheimera (AD). Dwie ostatnie publikacje donosząc zidentyfikowaniu enzymów metaloproteinaz, rozszczepiających APP do płytek amyloidowych (C.R. Abraham i in. (1994), Biochemistry, 33:192-199; G. Huber i in. (1994), Biochem. Biophys. Res. Commun. 201(1): 45-53).
Dla znawców dziedziny jest zrozumiałym, ze znaczny udział homologii pomiędzy tymi nowymi enzymami, a innymi enzymami typu metaloproteinaz (MMP) stwarza możliwość, że związek hamujący jeden enzym może w pewnym stopniu hamować te nowe enzymy. Dlatego inhibitory objęte niniejszym wynalazkiem mogą być przydatne w leczeniu chorób, których przebieg związany jest z tymi nowymi enzymami.
Wynalazek obejmuje nowe związki merkaptoalkilopeptydowe o wzorze (I), przydatne w hamowaniu rozwoju chorób, w których pośrednicząmetaloproteinazy z substancji międzykomórkowej i/lub TNFa, w tym chorób destrukcyjnych (tak jak je zdefiniowano powyżej) i pewnych nowotworów.
Przedmiotem wynalazku są nowe związki peptydowe o wzorze ogólnym (I)
O R1 R2 O
w którym:
R1 oznacza Ct.6 alkil lub C]_6 alkilo-AR9, gdzie A oznacza O, NH lub S(O)m gdzie m=0,1 lub 2, a R9 oznacza H lub CM alkil;
183 510
R2 oznacza atom wodoru lub alkil;
R3 oznacza [Alk]nR6 gdzie Alk oznacza C^ alkil lub C2.6 alkeny 1 i n równa się zero lub 1;
X oznacza NR4R5 gdzie R4 oznacza wodór a R5 oznacza wodór lub Cb6 alkil;
R7 oznacza wodór lub grupę CM alkilokarbonylową;
R8 oznacza fenyl (podstawiony grupą R11), pirydyl (ewentualnie podstawiony grupą R11), -CM alkil-R11, -CM alkiloaryl, cyklo(C3^)alkil (ewentualnie podstawiony grupąR11);
R6 oznacza AR9, -C^ alkilo-COOR9, gdzie A i R9 mają wyżej podane znaczenie, Cj_6 alkil, -C]^ alkoksyfenyl, fenyl, indolil, tiazolil, pirydyl, -C^ alkilo-NHR, - CONHR, -NHCO2R lub -NHCOR, gdzie R oznacza atom wodoru lub grupę CM alkilową;
R11 oznacza SO2R13, SR7, SR9, COR13, N(R9)2, NR9R12, OR9 (gdzie R9 oznacza atom wodoru, CM alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl), grupę sukcynimidową lub ftalimidową;
R12 oznacza H, CO2R9 lub SO2R9 (gdzie R9 oznacza CM alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl) łub COR9 lub CONHR9 (gdzie R9 oznacza Cj_4 alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl); i
R13 oznacza OH, OCM alkil, OCM alkiloaryl, N(R9)2 (gdzie oba podstawniki R9 są takie same lub różne i oznaczają atom wodoru lub grupę CM alkilową), CM alkil, aryl lub -CM alkilo-aryl; przy czym związek może występować w formie wolnej lub w formie soli.
Szczególne związki według wynalazku są wybrane ze związków następujących:
N-metyloamid N-[2,3-bis-acetylomerkaptopropanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-3-metoksykarbonylopropanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N- [2-acetylomerkapto-4-metoksykarbonylobutanoilo] -L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-5-metoksykarbonylopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucyIo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-acetyIomerkapto-4-ftalimidobutanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-6-ftalimidoheksanoilo-L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2,3-bis-merkaptopropanoiIo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-merkapto-3-metoksykarbonylopropanoilo]-L-łeucylo-L-fenyloałaniny
N-metyloamid N-[2-merkapto-4-metoksykarbonyiobutanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-merkapto-5-metoksykarbonylopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny N-metyloamid N-[2-merkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny N-metyłoamid N-[2-merkapto-4-ftalimidobutanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny N-metyloamid N-[2-merkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloałaniny, i N-metyloamid N-[2-merkapto-6-ftalimidoheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-5-metoksykarbonylopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-walilo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-tryptofanu
N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-5-fitalimidopentanoilo]-L-walilo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-acetyIomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-tryptofanu
N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-[P-(4-tiazolilo)alaniny
N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-[3-(2-pirydylo)]alaniny
Ν-metyloamid kwasu N-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-Ieucylo-5-metylo-L-glutaminowego
183 510
N-metyloamidN-[2-acetylomerkapto-6-ftalimidoheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-acelylomerkapto-2-(3-ftalimido)fenyloacetylo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-merkapto-5-metoksykarbonylopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-mety loamid N- [2-merkapto-6-metoksykarbony loheksanoilo] -L-leucy lo-L-feny loalaniny
N-metyloamid N-[2-merkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-tryptofanu
N-mety loamid N-[2-merkapto-5 -ftalimidopentanoilo] -L-leucylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid N-[2-merkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-tryptofanu
N-metyloamid N-[2-merkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-[p-(4-tiazolilo)alaniny
N-metyloamidN-[2-merkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-[[3-(4-tiazolilo)]alaniny
N-metyloamid kwasu N-[2-merkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-5-metylo-L-glutaminowego, i
N-metyloamid N-[2-merkapto-6-ftalimidoheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny.
Korzystną grupę stanowią związki, w których R1 oznacza -CH2SCH3, w szczególności:
N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimidopentanoilo]-(S-metylo)-L-cysteinylo-L-fenyloalaniny
N-metyloamid (S)-N-[2-merkapto-5-ftałimidopentanoilo]-L-(S-metylo)cysteinylo-L-tryptofanu
N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-4-sukcynimidobutanoilo]-L-(S-metylo)cysteinylo-L-tert-leucyny
N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-4-sukcynimidobutanoilo]-L-(S-metylo)cysteinylo-L-tryptofanu
N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-4-sukcynimidobutanoilo]-L-(S-metylo)cysteinylo-L-fenyloalaniny
Inną korzystną grupę stanowią związki, w których R3 oznacza tert-butyl lub -C(CH3)2S(O)q_2CH3, w szczególności:
N-metyloamid (S)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-(S)-tert-leucyny
N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-(R)-penicy laminy
N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-(R)-(S-metylo)penicyloaminy
N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-(R)-(2,2-dimetylo-2-metanosulfonylo)alaniny
N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-(R)-(2,2-dimetylo-2-metanosulfinylo)alaniny
N-metyloamid (RS)-N-[2-acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-(S)-tertleucyny
Związki według wynalazku wykazują wartość IC50 poniżej 50 mM w stosunku do enzymów MMP i/lub wartości wartość IC50 poniżej 50 mM w hamowaniu TNF w testach na całych komórkach.
Jest zrozumiałe, ze związki według wynalazku zawierają jeden lub większą ilość podstawionych asymetrycznie atomów węgla, na przykład atomy węgla zaznaczone gwiazdką we wzorze (I). Obecność jednego lub większej liczby centrów asymetrycznych w związku o wzorze (I) prowadzi do wystąpienia stereoizomerii; należy rozumieć, ze w każdym przypadku wynalazek obejmuje wszystkie takie stereoizomery w tym enancjomery i diastereoizomery, mieszaniny, wśród nich także mieszaniny racemiczne.
Zastosowany w opisie termin „C]_6 alkil” oznacza prosty lub rozgałęziony łańcuch alkilowy zawierający odjednego do sześciu atomów węgla i obejmuje na przykład metyl, etyl, propyl, izopropyl, butyl, t-butyl, pentyl, heksyl i tym podobne.
183 510
Termin „CM alkil” oznacza prosty lub rozgałęziony łańcuch alkilowy zawierający od jednego do czterech atomów węgla i obejmuje na przykład metyl, etyl, propyl, izopropyl, butyl, t-butyl i tym podobne.
Termin „C2.6 alkenyl” oznacza prosty lub rozgałęziony łańcuch alkilowy zawierający od dwóch do sześciu atomów węgla i dodatkowo posiadający jedno wiązanie podwójne o stereochemii odpowiednio E lub Z. Termin ten obejmować może na przykład winyl, 1 -propenyl, 1 - i 2-butenyl, 2-metylo-2-propenyl itd.
Termin ,,cyklo(C3.6) alkil” oznacza nasycony układ alicykliczny zawierający od trzech do sześciu atomów i obejmuje na przykład cyklopropyl, cyklobutyl, cyklopentyl, cykloheksyl i tym podobne.
Termin „aryl” oznacza grupę fenylową lub naftylową ewentualnie podstawioną podstawnikiem (podstawnikami) wybranym spośród takich jak, przykładowo, halogen , trifluorometyl, C, alkil, alkoksyl, fenyl i tym podobnych. Termin „halogen” oznacza fluor, chlor, brom lub jod.
Terminy „chroniona grupa aminowa” i „chroniona grupa karboksylowa” oznaczają, że grupy aminowe i karboksylowe są chronione (zabezpieczane) sposobami znanymi znawcom dziedziny. Na przykład, grupę aminową można zabezpieczać grupami benzyloksykarbonylową, tert-butoksykarbonylową, acetylową i podobnymi lub w formie ftalimidowej i podobnymi. Grupę karboksylową można zabezpieczać w postaci łatwo rozszczepialnego estru jak ester metylowy, etylowy, benzylowy lub tert-butylowy.
Termin „alkoksy” oznacza prostą lub rozgałęzioną grupę alkoksylową zawierającą maksymalnie sześć atomów węgla, takąjak metoksy, etoksy, propoksy, izopropoksy, butoksy, tert-butoksy i tym podobne.
Wśród soli związków o wzorze (I) znajdują się sole dopuszczalne farmaceutycznie, na przykład sole addycyjne z kwasami nieorganicznymi i organicznymi takie jak chlorowodorki, bromowodorki, p-toluenosulfoniany, fosforany, siarczany, nadchlorany, octany, trifluorooctany, propioniany, cytryniany, maloniany, bursztyniany, mleczany, szczawiany, winiany i benzoesany.
Można również utworzyć sole z zasadami. Wśród takich soli znajdują się sole wywodzące się z zasad nieorganicznych lub organicznych na przykład sole metali alkalicznych jak sole magnezowe lub wapniowe, sole z aminami organicznymi takimi jak morfolina, piperydyna, dimetyloamina lub dietyloamina.
Związki mogą tworzyć labilne metabolicznie estry o wzorze CO2R14, gdzie R14 oznacza grupę etylową, benzylową, fenetylową, fenylopropylową, a- lub β- naftylową, 2,4-dimetylofenylową, 4-tert-butylofenylową, 2,2,2-trifluoroetylową, 1-(benzyloksy)benzylową, l-(benzyloksy)-etylową, 2-metylo-l-propionyloksypropylową, '2,4,6-trimetylobenzyloksymetylową lub piwaloiloksymetylową.
Związki o wzorze ogólnym (I) można wytworzyć dowolną odpowiednią znaną w dziedzinie metodą i/lub według opisanych poniżej metod. Należy rozumieć, że tam gdzie pożądane jest wytworzenie określonego stereoizomeru o wzorze (I) należy w opisanych tutaj procesach syntetycznych stosować homochiralny materiał wyjściowy i/lub powstające izomery wydzielać z mieszanin za pomocą konwencjonalnych technik rozdzielczych (np. HPLC).
Związki według wynalazku wytwarza się w następujących procesach. W poniższym opisie i wzorach oznaczenia grup R1, R2, R3, R4, R5, R6, R7, R8, R9, R, R11, R12, R13, są, jeśli nie zaznaczono inaczej, takie jak zdefiniowano powyżej. Należy rozumieć, że jeśli jest pożądane aby grupy funkcyjne, takie jak aminowe, hydroksylowe i karboksylowe obecne w różnych opisanych poniżej związkach pozostały zachowane, to występuje konieczność ich zabezpieczania przed każdą rozpoczynaną reakcją. W takich przypadkach usunięcie grupy ochronnej może być końcowym etapem reakcji. Odpowiednie grupy zabezpieczające dla tych funkcji sąjasne dla znawców dziedziny. Odnośnie, szczegółowych danych patrz „Protective Groups in Organie Synthesis”, Wuley Interscience, T W. Greene, PGM Wuts.
Tak więc sposób wytwarzania związków o wzorze ogólnym (I) polega na usunięciu zabezpieczenia (na przykład poprzez hydrolizę) w związku o wzorze ogólnym (II)
183 510
w którym R7 oznacza odpowiednią grupę ochronną (np. tertbutylową lub acetylową).
Należy rozumieć, że w przypadku konieczności uzyskania konkretnego określonego stereoizomeru o wzorze (I) można zastosować konwencjonalne techniki rozdzielcze takie jak wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC). Można jednak w celu otrzymania określonego stereoizomeru o wzorze (I), jeśli jest to korzystniejsze, wziąć do reakcji sprzęgania odpowiednie homochiralne materiały wyjściowe. Zostanie to zilustrowane pniżej przykładami.
Związki pośrednie o wzorze ogólnym (II) otrzymuje się w reakcji sprzęgania kwasu o wzorze (III)
gdzie R7 oznacza odpowiednią grupę ochronną (np. tert-butyl lub acetyl), a R8 ma znaczenia takie same jak podane powyżej dla wzoru (I) to jest fenyl (podstawiony grupą R11), pirydyl (ewentualnie podstawiony grupą R11), -C^ alkil-R11, -CM alkiloaryl, cyklo(C3^)alkil (ewentualnie podstawiony grupąR11, gdzie R11 oznacza SO2R13, SR7 (gdzie R7 oznacza wodór lub grupę -CM alkilokarbonylową), SR9, COR13, N(R9)2, NR9R12, OR9 (gdzie R9 oznacza atom wodoru, CM alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl), grupę sukcyniimidowąlub ftalimidową), lub aktywnej pochodnej tego kwasu, z aminą o wzorze (IV)
Aktywnymi pochodnymi kwasów o wzorze (III) są na przykład bezwodniki kwasowe lub halogenki kwasowe takie jak chlorki kwasowe.
Reakcję sprzęgania przeprowadza się w warunkach standardowych dla tego typu reakcji aminowania. I tak, reakcję można prowadzić w rozpuszczalniku, np. w obojętnym rozpuszczalniku organicznym takim jak eter np. eter cykliczny jak tetrahydrofuran, amid, np. podstawiony amid jak dimetyloformamid lub w takim jak halogenowany węglowodór jak dichlorometan, w niskiej temperaturze np. w przedziale od -30°C do temperatury otoczenia, np. -20°C do 0°C, ewentualnie w obecności zasady np. zasady organicznej takiej jak amina np. trietyloamina lub cykliczna amina jak N-metylomorfolina. Gdy do reakcji bierze się kwas (III), reakcję prowadzi się ponadto w obecności czynnika kondensującego, na przykład diimidu takiego jak Ν,Ν'-dicykloheksylokarbododiimid, korzystnie w obecności triazolu takiego jak 1-hydroksybenzotriazol Alternatywnie przed reakcją z aminą (IV) kwas poddaje się reakcji z chloromrówczanem np. chloromrówczanem etylu.
183 510
Aminę o wzorze (IV) otrzymuje się poprzez sprzęganie kwasu o wzorze (V)
lub jego aktywnej pochodnej z aminą o wzorze (VI)
R a następnie usunięcie grup ochronnych.
Aktywnymi pochodnymi kwasów o wzorze (V) są, jak to przedstawiono wcześniej, przykładowo bezwodniki kwasowe lub halogenki kwasowe takie jak chlorki kwasowe.
Aminokwasy i ich pochodne przedstawione wzorami ogólnymi (V) i (VI) otrzymuje się w postaci chiralnej lub racemicznej. W formie chiralnej stanowią one asymetryczne bloki syntetyczne do chiralnej syntezy związków o wzorze ogólnym (I). Wiele z tych pochodnych otrzymuje się łatwo z dostępnych handlowo materiałów stosując znane znawcom w dziedzinie metody. (Patrz. „The Practise of Peptide Synthesis”. M. Bodanszky i wsp., Springer Verlag, New York, 1984, P.L. Durette, WO92/21360).
Dalszym rozwinięciem niniejszego wynalazku jest wytwarzania związków o wzorze ogólnym (II) w reakcji podstawienia nukleofilowego związków o wzorze ogólnym (VII)
w którym R15 oznacza odpowiednią grupę opuszczającą (np. halogen taki jak brom, lub ester alkilosulfonowy taki jak metanosulfonian) z tiolem o wzorze ogólnym (VIII)
R7SH (VIII) w którym R7 oznacza odpowiednią grupę ochronną (np. tert-butyl lub acetyl), w warunkach standardowych znanych specjalistom w dziedzinie i zobrazowanych przykładami w WO 90/05719. Tiole o wzorze ogólnym (VIII) otrzymuje się z dostępnych handlowo materiałów wyjściowych metodami znanymi specjalistom w dziedzinie. Wiele tioli o wzorze ogólnym (VIII) jest również dostępnych handlowo.
Związki o wzorze ogólnym (VII) wytwarza się w reakcji sprzęgania kwasu o wzorze ogólnym (IX) r15 Jl.
y OH (IX)
R8
183 510 w którym R15 i R8 są takie jak jak zdefiniowano poprzednio, (to jest R8 oznacza fenyl (podstawiony grupą R11), pirydyl (ewentualnie podstawiany grupą R11), -CM alkil-R11, -CM alkiloaryl, cyklo(C3^)alkil (ewentualnie podstawiony grupą R11, gdzie R11 oznacza SO2R13, SR7 (gdzie R7 oznacza wodór lub grupę -CM alkilokarbonylową), SR9, COR13, N/R9)^ NR9R12, OR9 (gdzie R9 oznacza atom wodoru, CM alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl), grupę sukcyniimidową lub ftalimidową zaś oznacza grupę opuszczającą (np. halogen taki jak brom, lub ester alkilosulfonowy taki jak metanosulfonian) (lub w ich odpowiednio zabezpieczonej formie), z aminą o wzorze (IV) w warunkach podobnych do zastosowanych w sprzęganiu opisanym przy wytwarzaniu związków o wzorze (II).
Kwasy karboksylowe o strukturze przedstawionej wzorami ogólnymi (III) i (IX) otrzymuje się w postaci chiralnej lub racemicznej. Wiele z tych pochodnych otrzymuje się łatwo z dostępnych handlowo materiałów stosując znane specjalistom w dziedzinie metody (patrz WO 90/05719).
Dalszym rozwinięciem niniejszego wynalazku jest sposób wytwarzania związków pośrednich o wzorze ogólnym (II) w reakcji sprzęgania kwasu o wzorze (X)
w którym R7 oznacza odpowiednią grupę ochronną a Rl i R8 mająznaczenia takie jak podane powyżej dla wzoru (I), to jest R1 oznacza C^ alkil lub C]^ alkilo-AR9, gdzie A oznacza O, NH lub S(O)m, gdzie m=0,l lub 2, a R9 oznacza H lub CM alkil, a R8 oznacza fenyl (podstawiony grupą R11), pirydyl (ewentualnie podstawiony grupą R11), -CM alkil-R11, -Ci„4 alkiloaryl, cyklo(C3.6)alkil (ewentualnie podstawiony grupąR11, gdzie R11 oznacza SO2R13, SR7 (gdzie R7 oznacza wodór lub grupę -CM alkilokarbonylową), SR9, COR13, N(R9)2, NR9R12, OR9 (gdzie R9 oznacza atom wodoru, CM alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl), grupę sukcyniimidową lub ftalimidową lub jego aktywnej pochodnej, z aminą o wzorze (VI) prowadzonej według poprzednio opisanej procedury.
Kwasy o wzorze ogólnym (X) wytwarza się z kolei przez sprzęganie kwasu o wzorze (III), lub jego aktywnej pochodnej, z aminąo wzorze (VI) gdzie X oznacza OH lub odpowiednio chronioną pochodną a następne usunięcie każdej z grup ochronnych.
Aktywnymi pochodnymi kwasów o wzorze (V) są na przykład, jak juz wyszczególniono poprzednio, bezwodniki kwasowe lub halogenki kwasowe, takie jak chlorki kwasowe.
Związki o wzorze (I) można również otrzymać przekształcając jedne z nich w inne związki także o wzorze (I). I tak, przykładowo, związek o wzorze (I), w którym R7 oznacza grupę Cj.4 alkilokarbonylową otrzymuje się acylowanie (z użyciem odpowiedniego chlorku acylowego CM alkilo COC1, w obecności zasady takiej jak trietyloamina w odpowiednim rozpuszczalniku takim jak rozpuszczalnik chlorowany np. dichlorometan) związki o wzorze (I), w którym R7 oznacza H.
Każdą z mieszanin produktów końcowych lub związków pośrednich można rozdzielić w znany sposób na czyste produkty końcowe lub związki pośrednie w oparciu o różnice fizykochemiczne składników mieszaniny, np. chromatograficznie, przez destylację, krystalizację frakcjonowaną lub wytwarzanie soli jeśli jest to możliwe lub wskazane.
Związki według wynalazku wykazują in viiro właściwości inhibitujące w stosunku do enzymów stromelizyny, kolagenazy i zelatynazy Związki według wynalazku hamują również in vitro uwalnianie TNFa. Aktywność i selektywność działania związków można określać przeprowadzając odpowiednie testy hamowania enzymów, jak to przykładowo opisano w zamieszczonym poniżej przykładzie A.
183 510
Jak wspomniano powyżej, związki o wzorze (I) sąprzydatne w medycynie ludzkiej lub weterynarii, ponieważ są one aktywnymi inhibitorami TNFa i metaloproteinaz MMP.
Do chorób lub stanów chorobowych, w których mogą być stosowane należą: zapalenie, gorączka, efekty sercowo-naczyniowe, krwotok, koagulacja i odpowiedź ostrej fazy, wyniszczenie i jadłowstręt, ostre zakażenie, stany wstrząsu, reakcje przeszczep-biorca i choroby autoimmunologiczne; one choroby związane z rozkładem tkanki takie jak resorpcja kości, choroby zapalne, uszkodzenia skórne, wzrost guza, angiogeneza i inwazja przerzutów wtórnych, a zwłaszcza reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie stawów i kości, zapalenie tkanki okołozębowej, zapalenie dziąseł, owrzodzenie rogówki, angiogeneza i inwazja przerzutów wtórnych.
W leczeniu artretyzmu reumatoidalnego, zapalenia stawów i kości, oraz chorób i objawów wywołanych nadekspresjąmetaloproteinaz substancji międzykomórkowej, stwierdzonej w pewnych liniach komórkowych nowotworów przerzutowych lub innych chorób związanych ze zwiększonym wytwarzaniem metaloendoproteinaz substancji międzykomórkowej łub TNFa związki o wzorze (I) można podawać doustnie, powierzchniowo, pozajelitowe, poprzez inhalację w spra/u lub doodbytniczo w formach farmaceutycznych o określonej dawce (jednostkowych) zawierających nietoksyczne, dopuszczalne farmaceutycznie nośniki, środki pomocnicze i rozczynniki.
Zastosowany tutaj termin „pozajelitowo” obejmuje iniekcje podskórne, dożylne, domięśniowe, domostkowe oraz techniki wlewu. Oprócz leczenia zwierząt ciepłokrwistych takich jak myszy, szczury, konie, bydła rogatego, owiec, psów, kotów itd. związki są efektywne w leczeniu ludzi.
Przedmiotem wynalazku jest także środek farmaceutyczny do stosowania w terapii, zawierający jako substancję czynną związek o wzorze ogólnym (I)
w którym:
R1 oznacza alkil lub alkilo-AR9, gdzie A oznacza O, NH lub S(O)m, gdzie m=0,1 lub 2, a R9 oznacza H lub CM alkil;
R2 oznacza atom wodoru lub alkil;
R3 oznacza [Alk]nR6 gdzie Alk oznacza Ct.6 alkil lub C2.6 alkenyl i n równa się zero lub 1;
X oznacza NR4R5 gdzie R4 oznacza wodór a Rs oznacza wodór lub alkil;
R7 oznacza wodór lub grupę CM alkilokarbonylową;
R8 oznacza fenyl (podstawiony grupą R11), pirydyl (ewentualnie podstawiony grupą R11), -CM alkil-R11, -CM alkiloaryl, cyklo(C3.6)ałkil (ewentualnie podstawiony grupą R11);
R6 oznacza AR9, -C]_6 ałkilo-COOR9, gdzie A i R9 mająwyzej podane znaczenie, C]^ alkil, -C]^ alkoksyfenyl, fenyl, indolil, tiazolil, pirydyl, -Cj.6 alkilo-NHR, -CONHR, -NHCO2R lub -NHCOR, gdzie R oznacza atom wodoru lub grupę CM alkilową;
R11 oznacza SO2R13, SR7, SR9, COR13, N(R9)2, NR9R12, OR9 (gdzie R9 oznacza atom wodoru, CM alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl), grupę sukcynimidową lub ftalimidową;
R12 oznacza H, CO2R9 lub SO2R9 (gdzie R9 oznacza C]^ alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl) lub COR9 lub CONHR9 (gdzie R9 oznacza CM alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl); i
R13 oznacza OH, OCM alkil, OCM alkiloaryl, N(R9)2 (gdzie oba podstawniki R9 są takie same lub różne i oznaczająatom wodoru lub grupę CM alkilową), C,^ alkil, aryl lub -CM alkiloaryl, przy czym związek może występować w formie wolnej lub soli.
Środek farmaceutyczny zawierający składnik aktywny może być przygotowany w formie odpowiedniej do podawania doustnego, na przykład, tabletek, pastylek, pigułek, zawiesin wodnych lub olejowych, zdyspergowanych proszków lub granulek, emulsji, twardych i miękkich
183 510 kapsułek, syropów i eliksirów. Środki farmaceutyczne przeznaczone do podawania doustnego można przygotować dowolną, znaną w dziedzinie metodą, stosowaną w produkcji środków farmaceutycznych i środki te mogą zawierać jeden lub więcej składników wybranych z środków słodzących, zapachowych, barwiących i stabilizujących tak aby uzyskać elegancki i smaczny preparat. Tabletki zawierają składnik aktywny w mieszaninie z nietoksycznymi dopuszczalnymi farmaceutycznie rozczynnikami odpowiednio dobranymi do produkcji tabletek. Rozczynnikami tymi są na przykład, obojętne rozcieńczalniki takie jak węglan wapnia, węglan sodu, laktoza, fosforan wapnia i fosforan sodu; środki granulujące i rozsadzające takie jak np. skrobia kukurydziana, kwas alginowy; środki wiążące jak np. skrobia, żelatyna, akacja i środki zwilżające jak np. stearynian magnezu, kwas stearynowy lub talk. Można przygotowywać tabletki niepowlekane lub powlekać je znanymi technikami co przedłuża dezintegrację i absorpcję w układzie zołądkowo-j elitowym prowadząc do przedłużonego w czasie działania leku. Na przykład można zastosować taki materiał opóźniający działanie jak monostearynian gliceryny lub distearynian gliceryny. Można również zastosować powlekanie technikami opisanymi w patentach USA nr 4,256,108; 4,166,452 i 4,265,874 co prowadzi do osmotycznych tabletek leczniczych z kontrolowanym uwalnianiem leku.
Środki farmaceutyczne przeznaczone do podawania doustnego mogą również występować w formie kapsułek z twardej żelatyny, w których składnik aktywny zmieszany jest z obojętnym stałym rozcieńczalnikiem takim j ak np. węglan wapnia, fosforan wapnia lub kaolin, lub w postaci kapsułek z miękkiej żelatyny, w których składnik aktywny zmieszany jest z wodą lub olejem, np. olejem z orzeszków ziemnych, ciekłą parafiną lub olejem z oliwek.
Wodne zawiesiny zawierają składniki aktywne zmieszane z odpowiednimi do produkcji wodnych zawiesin rozczynnikami. Stanowiąje środki zawieszające takie jak na przykład sól sodowa karboksymetylocelulozy, metyloceluloza, hydroksypropylometyloceluloza, alginian sodowy, poliwinylopirolidon, guma tragakantowa i guma akacjowa; środki dyspergujące lub zwilżające, którymi mogą być naturalnie występujące fosfatydy jak na przykład lecytyna, lub produkty kondensacji tlenku alkilenu z kwasami tłuszczowymi jak na przykład stearynian polioksyetylenu, lub produkty kondensacji tlenku etylenu z długołańcuchowymi alkoholami alifatycznymi jak na przykład heptadekaetylenooksycetanol, lub produkty kondensacji tlenku etylenu z częściowo zestryfikowanymi kwasami tłuszczowymi i heksitolem jak polioksetylenu z częściowo zestryfikowanymi kwasami tłuszczowymi i bezwodnikami heksytolu, na przykład monooleinian polioksyetylenosorbitanu. Zawiesiny wodne mogą również zawierać jeden lub więcej środków konserwujących, jak na przykład p-hydroksybenzoesan etylu lub n-propylu, jeden lub więcej czynników barwiących, jeden lub więcej czynników zapachowo-smakowych, jeden lub więcej czynników słodzących jak sacharoza lub sacharyna.
Zawiesiny w oleju przygotowuje się przez zawieszenie składnika aktywnego w oleju roślinnym jak na przykład w oleju arachidowym, oleju z oliwek, oleju sezamowym lub oleju kokosowym, lub w olejach mineralnych takich jak olej parafinowy. Zawiesiny olejowe mogązawierać środki zagęszczające jak, na przykład, wosk pszczeli, twarda parafina lub alkohol cetylowy. Wymienione wyżej składniki słodzące oraz składniki smakowo-zapachowe można dodać aby uzyskać smaczny doustny preparat. Omawiane środki farmaceutyczne można konserwować dodając przeciwutleniacz taki jak np. kwas askorbinowy.
Proszki i granulki odpowiednie do przygotowywania zawiesin wodnych po zmieszaniu z wodą dostarczają składnik aktywny w mieszaninie ze środkiem dyspergującym lub zwilżającym, środkiem zawieszającym i jednym lub większą ilością środków konserwujących. Właściwe środki dyspergujące i zwilżające sązilustrowane przykładami, mogą być również obecne składniki słodzące, składniki smakowo-zapachowe i barwiące.
Środki farmaceutyczne według wynalazku można przygotować również w postaci emulsji typu olej w wodzie Fazą olejową jest wówczas olej roślinny, na przykład olej z oliwek lub olej arachidowy, lub olej mineralny jak na przykład, ciekła parafina lub ich mieszaniny Odpowiednimi środkami emulgującymi są gumy naturalne, jak na przykład guma akacjowa lub guma tragakantowa, naturalnie występujące fosfatydy jak na przykład lecytyna sojowa, i estry lub
183 510 częściowe estry pochodzące z kwasów tłuszczowych i bezwodników heksytolu jak na przykład monooleinian sorbitanu, i produkty kondensacji wymienionych częściowych estrów z tlenkiem etylenu jak na przykład monooleinian polioksoetylenosorbitanu. Emulsje mogą zawierać również środki słodzące i zapachowo-smakowe.
Syropy i eliksiry przygotowuje się dodając środki słodzące, jak na przykład glicerynę, glikol propylenowy, sorbitol lub sacharozę. Środki takie mogą również zawierać składnik łagodzący, składniki konserwujące, zapachowo-smakowe i barwiące. Środki farmaceutyczne mogą mieć postać jałowych wodnych lub olejowych zawiesin do iniekcji. Zawiesiny takie przygotowuje się zgodnie ze znanymi w dziedzinie metodami wykorzystując wymienione powyżej odpowiednie czynniki dyspergujące lub zwilżające i czynniki zawieszające. Jałowe preparaty do iniekcji mogą mieć również postać sterylnych roztworów lub zawiesin w nietoksycznym dopuszczalnym przy podawaniu pozajelitowym rozcieńczalniku lub rozpuszczalniku, na przykład roztworu w 1,3-butanodiolu. Do dopuszczalnych rozczynników i rozpuszczalników należą woda, roztwór Ringera i izotoniczny roztwór chlorku sodu. Ponadto konwencjonalnie stosowanymi rozpuszczalnikami lub środowiskiem zawieszającym sąjałowe utwardzone oleje. Do tego celu można stosować dowolną mieszankę gotowych olejów w tym syntetycznych mono- i diglicerydów. Co więcej, w przygotowaniu form do iniekcji znajdujązastosowanie kwasy tłuszczowe jak np. kwas olejowy.
Związki o wzorze (I) można również podawać doodbytniczo w formie czopków. Takie środki farmaceutyczne przygotowuje się mieszając lek z odpowiednim niedrażniącym rozczynnikiem, który jest stały w zwykłej temperaturze, a cieczą w temperaturze odbytu i dlatego ulega w odbytnicy stopieniu uwalniając lek. Rozczynnikami takimi są masło kakaowe i glikole polietylenowe.
Do zastosowania miejscowego stosuje się kremy, maście, żele, roztwory lub zawiesiny itp. zawierające związek o wzorze (I). (Ten sposób podawania leku obejmuje również płukanki do jamy ustnej i gardła).
Zakres stosowanych dawek w leczeniu wyżej wymienionych stanów chorobowych jest rzędu od około 0,05 mg do około 140 mg na kilogram wagi ciała na dzień (od około 2,5 mg do około 7 gramów na pacjenta na jeden dzień). Na przykład, zapalenie może być skutecznie leczone podawaniem od około 0,01 do 50 mg związku na kilogram masy ciała na dzień (od około 0,5 mg do około 3,5 grama na pacjenta na dzień).
Ilość składnika aktywnego kombinowanego z materiałami nośnikowymi w pojedynczej dawce zależy od leczonego pacjenta jak i konkretnego sposobu podawania leku. Na przykład, forma farmaceutyczna przeznaczona do podawania doustnego ludziom stanowi od około 5 do około 95 procent całości kompozycji. Formy o określonej dawce (jednostkowe) zawierają generalnie od około 1 mg do 500 mg składnika aktywnego.
Należy rozumieć, ze poziom specyficznych stosowanych dawek w przypadku konkretnego pacjenta zależy od wielu czynników w tym od aktywności zastosowanego związku, wieku, wagi ciała, ogólnego stanu zdrowia, płci, diety w okresie podawania leku, drogi podawania, szybkości wydzielania, kombinacji z innymi lekami i stopnia zaawansowania leczonej choroby.
Następujące przykłady od 1 do 79 ilustrują związki według wynalazku i sposób ich wytwarzania (realizowane, jeśli potrzeba, poprzez Związki Pośrednie). Przykłady A do G ilustrują sposoby przeprowadzania testów biologicznych.
W opisie przykładów zastosowano następujące skróty:
DCC Dicykloheksylokarbodiimid
EDC Chlorowodorek l-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylo-karbodiimidu
TNFa Czynnik martwicy nowotworu a
LPS Lipopolisacharyd
ELISA Immunosorbentowe badanie wiązania enzymu
Związek Pośredni 1. Kwas (RS)-2-Bromo-4-metoksykarbonylobutanowy
Do roztworu kwasu d-metylo-D,L-glutaminowego (6,0 g) (otrzymanego według Hańby i in (J Chem. Soc. (1950), 51:3239) i bromku potasu (15,5 g) w wodnym roztworze kwasu siarkowego
183 510 (1,25 Μ, 100 ml) dodaje się porcjami w temperaturze 0°C w ciągu 1 godziny azotyn sodu (4,0 g). Roztwór pozostawia się do ogrzania do temperatury pokojowej i miesza w niej przez 2 godziny po czym mieszaninę ekstrahuje octanem etylu (2 x 100 ml). Połączone ekstrakty suszy się (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy związek w postaci bezbarwnego oleju (4,5 g). TLC Rf 0,14 (25% EtOAc-heksany).
W podobny sposób otrzymuje się:
Związek Pośredni 2. Kwas (RS)-2-Bromo-5-metoksykarbonylopentanowy
Z kwasu (RS)-2-amino-5-metoksykarbonylopentanowego (1,8 g) (otrzymanego w procesie opartym na estryfikacji według Hańby i in. (J. Chem. Soc. (1950), 51:3239) w postaci jasnobrązowego oleju (1,95 g). TLC Rf 0,30 (5% MeOH-CH2Cl2.
Związek Pośredni 3. Kwas (RS)-2-Bromo-6-metoksykarbonyloheksanowy
Z kwasu (RS)-2-amino-6-metoksykarbonyloheksanowego (3,93 g) (otrzymanego w procesie opartym na estryfikacji według Hańby i in. (J. Chem. Soc. (1950), 51:3239) w postaci bezbarwnego oleju (4,39 g). TLC Rf 0,26 (5% MeOH-CH^y.
Związek Pośredni 4. Kwas (RS)-2-acetylomerkapto-3-metoksykarbonylopropionowy
Roztwór tiooctanu potasowego (1,48 g) w metanolu (2 ml) dodaje się do roztworu maleinianu mono-metylowego (1,64 g) otrzymanego według procedury przedstawionej w J. Am. Chem. Soc. (1986), 108:3) i mieszaninę reakcyjną miesza przez noc w temperaturze pokojowej. Rozpuszczalnik odparowuje się, a pozostałość dzieli pomiędzy wodę (30 ml) i dichlorometan (30 ml), po czym warstwę wodną zakwasza się do pH 3 dodając 2N wodny roztwór kwasu solnego. Warstwy rozdziela się i warstwę wodną ekstrahuje dichlorometanem (2 x 30 ml). Połączone ekstrakty organiczne suszy się (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskując brązowy olej. Oczyszcza się go metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii, eluując 10% metanolem w dichlorometanie, otrzymując tytułowy związek w postaci bezbarwnego oleju (0,48 g). TLC Rf 0,30 (10%MeOH-CH2C12).
Związek Pośredni 5. Kwas (RS)-2-acetylomerkapto-4-metoksykarbonylobutanowy
Tiooctan potasowy (2,0 g) dodaje się do roztworu Związku Pośredniego 1 (3,0 g) w etanolu (30 ml) i mieszaninę reakcyjną miesza przez noc w temperaturze pokojowej. Roztwór odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość dzieli pomiędzy octan etylu (30 ml) i wodę (30 ml). Warstwę organiczną przemywa się następnie nasyconą solanką (30 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy związek w postaci bezbarwnego oleju (1,83 g). TLC Rf 0,46 (octan etylu).
W podobny sposób otrzymuje się:
Związek pośredni 6. Kwas (RS)-2-acetylomerkapto-5-metoksykarbonylopentanowy
Ze Związku Pośredniego 2 (1,89 g) w postaci żółtego oleju (0,87 g) TLC Rf 0,30 (5% MeOH-CH^lJ.
Związek Pośredni 7. Kwas (RS)-2-acetylomerkapto-6-metoksykarbonyloheksanowy
Ze Związku Pośredniego 3 (4,3 g) w postaci żółtego oleju (2,78 g) TLC Rf 0,23 (5% MeOH-CH2C12).
Związek Pośredni 8. Ester 1,1-dimetyloetylowy kwasu (RS)-2,4-dibromomasłowego
Do mieszanego w temperaturze 100°C nierozcieńczonego chlorku 4-bromobutry lu (100 g, 0,54 mola) wkrapla się w ciągu 4 godzin brom (31,3 ml, 0,54 mola). Uzyskany chlorek kwasowy oziębia i wkrapla w temperaturze 0°C do mieszanego roztworu tert-butanolu (240 ml) i trietyloaminy (64 ml, 0,461 mola) w bezwodnym dichlorometanie (600 ml). Następnie dodaje się 2M roztwór kwasu solnego i warstwy rozdziela. Warstwę organiczną przemywa się kolejno 10% roztworem metasiarczynu sodowego (2 x 500 ml), wodą (500 ml) i solanką (500 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując tytułowy związek (120 g, 86%) w postaci brązowego oleju.
1H-NMR (250 MHz, CDC13, TMS): 1,50 (9H, s), 2,45 (2H, q), 3,55 (2H, t) i 4,40 (1H, dd)
Podobnie otrzymuje się·
Związek Pośredni 9. Ester 1,1-dimetyloetylowy kwasu (RS)-2,5-dibromopentanowego Z chlorku 5-bromowalerylu (75 g, 0,37 mola), w postaci brązowego oleju (81 g, 68%).
183 510
Ή-NMR (250 MHz, CDC13, TMS): 1,50 (9H, s), 1,8-2,3 (4H, m), 3,45 (2H, t) i 4,18 (1H, dd).
Związek Pośredni 10. Ester 1,1 -dimetyloetylowy kwasu (RS)-2,6-dibromoheksanowego Z chlorku 6-bromoheksanoilu (100 g, 0,47 mola), w postaci brązowego oleju (13 3 g, 87%). Ή-NMR (250 MHz, CDC13, TMS); 1,50(9H,s), 1,6-2,1 (6H,m),3,4(2H,t)i4,l (lH,dd).
Związek Pośredni 11. Ester 1,1-dimetyloetylowy kwasu (RS)-2,4-bis-(acetylomerkapto)masłowego
Tiooctan potasowy (1,51 g, 13,2 mmola) dodaje się do mieszanego roztworu Związku Pośredniego 8 (2 g, 6,6 mmola) w metanolu (25 ml) i mieszaninę reakcyjną miesza przez noc w temperaturze pokojowej. Mieszaninę rozcieńcza się dichlorometanem (100 ml), przemywa solanką (2 x 50 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem do otrzymania żółtego oleju. Po oczyszczeniu metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii (elucja 30% dichlorometanem w heksanie) uzyskuje się tytułowy związek (1,1 g, 57%) w postaci bezbarwnego oleju. TLC Rf 0,57 (CH2C12).
Podobnie otrzymuje się:
Związek Pośredni 12. Ester 1,1-dimetyloetylowy kwasu (RS)-2,5-bis-(acetylomerkapto)pentanowego
Ze Związku Pośredniego 9 (2 g, 6,32 mmola) w postaci bezbarwnego oleju (1,12 g, 57%) TLC Rf 0,57 (CH2C12).
Związek Pośredni 13. Ester 1,1-dimetyloetylowy kwasu (RS)-2,6-bis-(acetylomerkapto)heksanowego
Ze Związku Pośredniego 10 (2 g, 6,32 mmola) w postaci bezbarwnego oleju (1,09 g, 57%) TLC Rf 0,57 (CH2C12).
Związek Pośredni 14. Kwas (RS)-2,3-bis-(acetylomerkapto)propionowy
Roztwór kwasu tiooctowego (1,12 g) w IN wodnym roztworze wodorotlenku potasowego (14,7 ml) wkrapla się do roztworu kwasu 2,3-dibromopropionowego (1,71 g) w IN roztworze wodnym wodorotlenku potasowego (7,35 ml) i mieszaninę miesza w temperaturze pokojowej przez 5 godzin. pH mieszaniny doprowadza się do 8-9 dodając dalsząilość IN wodnego roztworu wodorotlenku potasowego i mieszanie kontynuuje przez 2 godziny, po czym mieszaninę zakwasza się do pH 1 -2 dodając stężony kwas solny. Całość ekstrahuje się octanem etylu (2 x 25 ml), a połączone ekstrakty suszy (Na2SO4) i odparowuje otrzymując żółty olej. Produkty z dwóch reakcji łączy się i oczyszcza metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii (elucja 4% kwas octowy-toluen) uzyskując tytułowy związek w postaci bezbarwnego oleju (0,422 g). TLC Rf 0,15 (5% AcOH-toluen).
Związek Pośredni 15. Kwas (RS)-2,4-bis-(acetyłomerkapto)masłowy
Roztwór Związku Pośredniego 11 (1,1 g,3,7 mmola) w dichlorometanie (50ml)zadaje się kwasem trifluorooctowym (2,9 ml) 37 mmoli) i mieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej przez noc. Po dodaniu wody (50 ml) mieszaninę ekstrahuje się dichlorometanem (3 x 40 ml). Połączone ekstrakty organiczne przemywa się wodą (50 ml), solanką (50 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskując produkt (870 mg, 98%) w postaci jasno żółtego oleju. TLC Rf 0,12 (25% MeOH-CHjCy.
W podobny sposób otrzymuje się:
Związek Pośredni 16. Kwas (RS)-2,5-bis-(acetylomerkapto)pentanowy
Ze Związku Pośredniego 12 (1,1 g, 3,6 mmola), w postaci jasno żółtego oleju (906 mg, 100%). TLC Rf 0,12 (25% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 17. Kwas (RS)-2,6-bis-(acetylomerkapto)heksanowy
Ze Związku Pośredniego 13 (1,1 g, 3,6 mmola), w postaci jasno żółtego oleju (895 mg, 98%). TLC Rf 0,12 (25% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 18. Kwas 4-ftalimidobutanowy
Do energicznie mieszanego roztworu kwasu 4-aminobutanowego (5,16 g) i węglanu sodowego (5,35 g) w wodzie (150 ml) dodaje się w temperaturze pokojowej N-karboetoksyftalimid (10,96 g) Mieszanie prowadzi się do chwili az zasadniczo cały materiał ulega rozpuszczeniu (30 minut) i roztwór sączy się. Przesącz zakwasza się do pH 1 dodając 6N wodny
183 510 roztwór kwasu solnego (około 22 ml) po czym powstający biały osad odsącza się i dokładnie przemywa wodą (150 ml). Po wysuszeniu, najpierw na powietrzu a później pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymuje się tytułowy związek w postaci bezbarwnego osadu (7,35 g).
Ή-NMR (250 MHz, CDC13, TMS): 2,03 (2H, pent.), 2,42 (2H, t), 3,78 (2H, t) 7,65-7,77 (2H, m), 7,81-7,90 (2H, m).
Podobnie otrzymuje się:
Związek Pośredni 19. Kwas 5-ftalimidopentanowy
Z kwasu 5-aminopentanowego (5,0 g) jak bezbarwny osad (6,8 g)
Ή-NMR (250 MHz, CDC13, TMS): 1,6-1,8 (4H, m), 2,20 (2H, t), 3,85 (2H, t), 7,70-7,75 (2H, m), 7,85-7,95 (2H, m), 10,2 (1H, br s).
Związek Pośredni 20. Kwas 6-ftalimidoheksanowy
Z kwasu 6-aminoheksanowego (5,0 g) jako bezbarwny osad (5,8 g)
Ή-NMR (60 MHz, CDC13, TMS): 1,5-2,4 (6H, m), 2,3 (2H, t), 3,80 (2H, t), 7,8-8,1 (4H, m), 10,4 (1H, br s).
Związek Pośredni 21. Kwas 2-(3-ftalimidofenylo)octowy
Z kwasu 2-(3-aminofenylo)octowego (3,0 g) jako białawy osad (4,0 g, 72%) TLC Rf 0,36 (7,5% MeOH-0,5% AcOH-CH2C12).
Związek Pośredni 22. Kwas cis-3-aminocyklopent-4,5-enokarboksylowy
Roztwór cyklicznego laktamu (50 g, 0,458 mola) w 2N roztworze kwasu solnego (1000 ml) ogrzewa się do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 1 godzinę. Mieszaninę odparowuje się następnie pod zmniejszonym ciśnieniem i uzyskaną pozostałość krystalizuje z acetonu otrzymując chlorowodorek tytułowego związku (73 g, 97%) jako biały osad. Otrzymaną sól - chlorowodorek (20 g, 0,122 mola) rozpuszcza się w wodzie (300 ml) i mieszając do roztworu dodaje się żywicę jonowymienną Amberlite (IRA-67) do osiągnięcia pH 7. Żywicę odsącza się, rozpuszczalnik usuwa pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość krystalizuje z acetonu otrzymując tytułowy związek (13,7 g, 88%) jako biały osad.
Związek Pośredni 23. Kwas cis-3-ftalimidocyklopent-4,5-enokarboksylowy
Z chlorowodorku Związku Pośredniego 22 (22,3 g, 0,136 mola) w postaci białego osadu (13,7 g, 39%) TLC Rf 0,37 (1% AcOH-5% MeOH-CH^y.
Związek Pośredni 24. Ester metylowy kwasu trans-3-ftalimidocyklopent-4,5-enokarboksylowego
Związek Pośredni 23 (23,2 g, 0,183 mola) i bezwodnik ftalowy (27,03 g, 0,183 mola) uciera się razem na proszek i stapia mieszając w temperaturze 190°C w atmosferze azotu. Mieszaninę oziębia się do temperatury pokojowej i pozostałość zadaje octanem etylu (120 ml). Po dodaniu węgla aktywnego (1,0 g) mieszaninę ogrzewa się do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 30 minut, sączy przez Celit, a następnie przesącz odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując pośredni ftalimido-kwas, będący mieszaniną izomerów cis/trans o stosunku 1:1; jasno żółty osad (45,7 g, 97%).
Do roztworu tego kwasu w metanolu (300 ml) dodaje się stężony kwas solny (0,5 ml) i mieszaninę ogrzewa się do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 30 minut, oziębia do temperatury pokojowej i rozpuszczalnik odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszcza się w ostanie etylu (400 ml) i otrzymany roztwór przemywa się 8% roztworem wodorowęglanu sodowego (2 x 100 ml), wodą (100 ml) i solanką (100 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, uzyskując ftalimido-ester będący mieszaniną izomerów cis/trans o stosunku 1:1. W wyniku rozdziału przeprowadzonego metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii (eluent: 60% eter-pentan) otrzymuje się tytułowy związek (9,72 g, 20%) jako biały osad. TLC Rf 0,46 (40% penten-eter).
Związek Pośredni 25. Kwas trans-3-ftalimidocyklopent-4,5-enokarboksylowy
Roztwór Związku Pośredniego 24 (9,72 g, 35,8 mmola) w mieszaninie 0,5 N roztworu kwasu solnego (100 ml) i lodowatego kwasu octowego (100 ml) ogrzewa się do wrzenia pod chłodnicązwrotnąprzez 30 minut Mieszaninę rozcieńcza się wodą(200 ml) i ekstrahuje octanem etylu (3 x 100 ml). Połączone ekstrakty przemywa się solanką(100 ml), suszy (MgSO4)
183 510 i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując surowy produkt, który krystalizuje się z eteru. Uzyskuje się biały osad (7,56 g, 82%). TLC Rf 0,48 (1% AcOH-5% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 26. Kwas cis-3-ftalimidocyklopentanokarboksylowy
Związek Pośredni 23 (15,1 g, 58,7 mmola) poddaje się wodorowaniu w temperaturze pokojowej pod ciśnieniem atmosferycznym wobec 5% palladu na węglu (2 g) w octanie etylu (700 ml) przez noc. Katalizator odsącza się przez Celit i przesącz odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując tytułowy związek (15 g, 98%) w postaci białego osadu. TLC Rf 0,37 (1% AcOH-5% MeOH-CH2Cl2).
Podobnie otrzymuje się:
Związek Pośredni 27. Kwas trans-3-ftalimidocyklopentanokarboksylowy
Ze Związku Pośredniego 25 (7,55 g, 29,3 mmola) w postaci białego osadu (7,04 g, 93%). TLC Rf 0,47 (1% AcOH-5% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 28. Ester 1,1-dimetyloetylowy kwasu cis-3-ftalimidocyklopentylooctowgo
Do roztworu Związku Pośredniego 26 (5,09 g, 19,6 mmola) w suchym dichlorometanie (60 ml) dodaje się chlorek oksalilu (3,4 ml, 39,3 mmola) i dimetyloformamid (1 kroplę). Mieszaninę miesza się przez 2 godziny w temperaturze pokojowej, po czym rozpuszczalnik odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując pośredni chlorek kwasowy.
Pozostałość rozpuszcza się w tetrahydrofuranie (30 ml) i zadaje w temperaturze 0°C roztworem diazometanu w eterze (200 ml, około 80 mmoli). Po mieszaniu przez noc w temperaturze pokojowej mieszaninę odparowuje się pod próżniąi otrzymuje diazoketon jako stały, żółty osad.
Diazoketon rozpuszcza się w tert-butanolu (100 ml) i ogrzewa się do wrzenia pod chłodnicą zwrotną, dodając małymi porcjami w ciągu 2 godzin roztwór benzoesanu srebra (438 mg, 1,9 mmola) w trietyloaminie (5 ml). Mieszaninę ogrzewa się do wrzenia pod chłodnicą zwrotną jeszcze przez 1 godzinę, oziębia do temperatury pokojowej, sączy przez Celit i przesącz odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując żółty osad. Pozostałość rozpuszcza się w dichlorometanie (75 ml) i roztwór przemywa się kolejno 8% roztworem wodorowęglanu sodu (50 ml), wodą (50 ml) i solanką, suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem do uzyskania surowego produktu. Oczyszcza się go metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii (eluując układem 50% eter-pentan) i otrzymuje tytułowy związek (3,8 g, 60%) w postaci białego osadu. TLC Rf 0,52 (50% pentan-eter).
Podobnie otrzymuje się:
Związek Pośredni 29. Ester 1,1-dimetyloetylowy kwasu trans-3-ftalimidocyklopentylooctowego
Ze Związku Pośredniego 27 (1,41 g, 5,44 mmola), w postaci białego osadu (1,22 g, 70%). TLC Rf 0,58 (50% pentan-eter).
Związek Pośredni 30. Kwas cis-3-ftalimidocyklopentylooctowy
Roztwór Związku Pośredniego 28 (1,78 g, 5,4 mmola) w dichlorometanie (20 ml) zadaje się kwasem trifluorooctowym (2,1 ml, 27 mmoli) i mieszaninę miesza się przez noc w temperaturze pokojowej. Rozpuszczalnik i nadmiar kwasu trifluorooctowego usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując tytułowy związek (1,41 g, 96%) jako biały osad. TLC Rf 0,32 (30% pentan-eter).
Podobnie otrzymuje się:
Związek Pośredni 31. Kwas trans-3-ftalimidocyklopentylooctowy
Ze Związku Pośredniego 29 (1,18 g, 3,58 mmola), w postaci białego osadu (842 mg, 86%). TLC Rf 0,41 (30% pentan-eter).
Związek Pośredni 32. Kwas (RS) 2-bromo-5-ftalimidopentanowy
Związek Pośredni 19 (5,0 g, 20,2 mmola) oraz chlorek tionylu (10 ml) ogrzewa się razem w temperaturze 65°C przez 30 minut. Następnie dodaje się N-bromosukcynimid (5,4 g), dalszą ilość chlorku tionylu i 1 kroplę 48% roztworu Hbr Roztwór ogrzewa się w 60°C przez 10 minut, a następnie w 70°C przez 2 godziny 15 minut Dodaje się dalsząporcję N-bromosukcynimidu (850 mg) i ogrzewanie w 70°C kontynuuje się przez 2 godziny. Nadmiar chlorku tionylu usuwa się przez odparowanie pod zmniejszonym ciśnieniem, a oleistą pozostałość rozcieńcza się suchym
183 510 tetrahydrofuranem (200 ml) i wodą (200 ml). Następnie do mieszaniny dodaje się ostrożnie stały wodorowęglan sodu do pH 7-8 i miesza całąnoc w temperaturze pokojowej. Nadmiar tetrahydrofuranu usuwa się pod zmniej szonym ciśnieniem i pozostałość przemywa dichlorometanem (3 x 300 ml). Część wodną wykwasza się wówczas do pH 1 dodając 6M roztwór kwasu solnego i produkt ekstrahuje się dichlorometanem (4 x 200 ml). Połączone ekstrakty przemywa się wodą (2 x 400 ml) i solanką (400 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując produkt (4,7 g, 71%) w postaci płowego osadu. TLC Rf 0,47 (EtOAc).
Podobnie otrzymuje się:
Związek Pośredni 33. Kwas (RS) 2-bromo-2-(3-ftalimidofenylo)octowy
Ze Związku Pośredniego 21, w postaci bezbarwnego osadu (588 mg, 75%). TLC Rf 0,19 (5% MeOH-0,1% AcOH-CH2C12).
Związek Pośredni 34. Kwas cis-a-bromo-3-ftalimidocyklopentylooctowy
Ze Związku Pośredniego 30 (1,41 g, 5,16 mmola), w postaci spienionej skorupki (1,59 g, 87%) TLC Rf 0,46 (2% MeOH-eter).
Związek Pośredni 35. Kwas trans-a-bromo-3-ftalimidocyklopentylooctowy
Ze Związku Pośredniego 31 (815 mg, 2,98 mmola), w postaci żółto-brązowej pianki (805 mg, 77%) TLC Rf 0,48 (2% MeOH-eter).
Związek Pośredni 36. Kwas (RS) 2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanowy
Do roztworu Związku Pośredniego 33 (3,0 g, 9,2 mmola) w metanolu (30 ml) dodaje się tiooctan potasowy (1,05 g, 9,2 mmoli) i mieszaninę miesza się przez noc w temperaturze pokojowej. Po odparowaniu mieszaniny pod zmniejszonym ciśnieniem pozostałość rozpuszcza się w dichlorometanie (100 ml) i uzyskany roztwór przemywa się wodą (2 x 50 ml), suszy (MgSO4), i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując produkt (2,4 g, 81%) w postaci jasno żółtej pianki. TLC Rf 0,43 (EtOAc).
Podobnie otrzymuje się:
Związek Pośredni 37. Kwas (RS) 2-acetylomerkapto-2(3-ftalimido)fenylooctowy
Ze Związku Pośredniego 33, w postaci bezbarwnego osadu (722 mg, 100%) TLC Rf 0,15 (5% MeOH-0,1% AcOH-CH2C12).
Związek Pośredni 38. Kwas cis-a-(acetylomerkapto)-3-ftalimidocyklopentylooctowy
Ze Związku Pośredniego 34 (2,01 g, 5,71 mmola) w postaci brązowej pianki (1,44 g, 73%). TLC Rf 0,42 (eter).
Związek Pośredni 39. Kwas trans-a-(acetylomerkapto)-3-ftalimidocyklopentylooctowy
Ze Związku Pośredniego 35 (744 mg, 2,2 mmola), w postaci beżowej pianki (329 mg, 43%). TLC Rf 0,45 (eter).
Związek Pośredni 40. N-metyloamid (RS)-N-[2-bromo-4-ftalimido-butanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Związek Pośredni 18 (2,3 3 g) oraz chlorek tionylu (2,92 ml) ogrzewa się razem w temperaturze 65°C przez 30 minut. Następnie dodaje się N-bromosukcynimid (2,51 g), dalsząilość chlorku tionylu i 1 kroplę 48% roztworu HBr. Roztwór ogrzewa się w 60°C przez 10 minut, a następnie w 70°Ć przez 2 godziny 15 minut. Dodaje się dalszą porcje N-bromosukcynimidu (850 mg) i ogrzewanie w 70°C kontynuuje się przez 2 godziny. Nadmiar chlorku tionylu usuwa się przez odparowanie pod zmniejszonym ciśnieniem i oleistą pozostałość rozcieńcza się suchym dichlorometanem (10 ml). Porcje supematantu (4,0 ml) dodaje się w temperaturze 0°C do roztworu N-metyloamidu L-leucylo-L-fenyloalaniny (500 mg) i trietyloaminy (0,24 ml) w suchym dichlorometanie (10 ml) i mieszaninę miesza się przez noc w temperaturze pokojowej. Następnie mieszaninę rozcieńcza się dichlorometanem i przemywa nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (50 ml ), IN wodnym roztworem kwasu solnego (50 ml) i nasyconą solanką (50 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując brązowy osad. Otrzymany materiał oczyszcza się metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii kolumnowej (4x18 cm, elucja układem 2% metanolu w dichlorometanie) uzyskując tytułowy związek w postaci białawego osadu (530 mg) TLC Rf 0,44 (5% MeOH-CH2Cl2).
183 510
Podobnie otrzymuje się:
Związek Pośredni 41. N-metyloamid (RS)-N-[2-bromo-5 -ftalimidopentanoilo] -L-leucylo-L—fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 19 (4,0 g) i N-metyloamidu L-leucylo-L-fenyloalaniny (1,18 g), w postaci różowego osadu (1,2 g). TLC Rf 0,34 (5% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 42. N-metyloamid (RS)-N-[2-bromo-6-ftalimidoheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 20 (4,0 g) i N-metyloamidu L-leucylo-L-fenyloalaniny (1,18 g), wpostaci prawie bezbarwnego osadu (1,0 g). TLC Rf 0,52 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 43. Kwas (RS)-2-[(l,l-dimetyloetylo)merkapto]-5-fitaiimidopentanowy
Do mieszanego roztworu tert-butanolanu potasowego (22,45 g, 0,1 mola) w bezwodnym tetrahydrofuranie (215 ml) dodaje się tert-butylotiol (11,3 ml, 0,1 mola) i mieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej przez 20 minut. Następnie do mieszaniny dodaje się roztwór Związku Pośredniego 13 (32,6 g, 0,1 mola) w bezwodnym tetrahydrofuranie (80 ml) i mieszanie w temperaturze pokojowej kontynuuje się przez noc. Wówczas dodaje się wodę (300 ml) i mieszaninę zakwasza do pH 1, dodając IN kwas solny; całość ekstrahuje się dichlorometanem (3 x 200 ml). Połączone ekstrakty suszy się (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskując żółty olej. Oczyszczanie metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii kolumnowej (elucja 5-15% dichlorometanem w octanie etylu) i krystalizacja z układu dichlorometan/heksan prowadzi do otrzymania tytułowego związku (22 g, 66%) w postaci jasno żółtego osadu. TLC Rf 0,48 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 44. N-metyloamid (RS)-N-[2-( 1,1 -dimetyloetylo)merkapto]-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Do roztworu Związku Pośredniego 43 (8,06 g, 24 mmole) i N-metyloamidu-L-leucylo-L-fenyloalaniny (7,0 g, 24 mmole) w dichlorometanie (250 ml) dodaje się N-hydroksybenzotriazol (3,9 g, 28,9 mmola), anastępnie EDC (5,06 g, 26,4 mmole) i całość miesza się przez noc w temperaturze pokojowej. Mieszaninę przemywa się IN roztworem kwasu solnego (300 ml) i warstwę wodną dodatkowo ekstrahuje się dichlorometanem (2 x 100 ml). Połączone ekstrakty przemywa się kolejno IN kwasem solnym (300 ml), 8% roztworem wodorowęglanu sodu (300 ml), woda (300 ml) i solanką (300 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, uzyskując jasno żółty osad. Oczyszcza się go metodą szybkiej (rzutowej -”flash”) chromatografii (eluując układem 5% metanolu w dichlorometanie) otrzymując tytułowy związek (12,8 g, 88%) w postaci prawie białego osadu. TLC Rf 0,55 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 45. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(l ,l-dimetyloetylo)merkapto]-5-aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Do roztworu Związku Pośredniego 44 (2,56 g, 4,2 mmole) w mieszaninie tetrahydrofuran (10 ml) i etanol (50 ml) dodaje się hydrat hydrazyny (10 ml) i mieszaninę ogrzewa się do wrzenia pod chłodnicązwrotna przez 2 godziny. Po oziębieniu do temperatury pokojowej dodaje się wodę (30 ml) i rozpuszczalnik usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem; pozostałość zakwasza się do pH 1 dodając IN roztwór kwasu solnego i przemywając całość dichlorometanem (2 x 100 ml). Warstwę wodną alkalizuje się do pH 14 dodając 2M roztwór wodorotlenku sodu i ekstrahuje dichlorometanem (2 x 100 ml). Połączone ekstrakty przemywa się solanką (100 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, uzyskując jasno żółty osad. Oczyszcza się go metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii (eluując’10-25% metanolem w di-chlorometanie) otrzymując tytułowy związek (9,2 g, 91 %) w postaci prawie białego osadu. TLC Rf0,23 (30% MeOH-CH2C12).
Związek Pośredni 46. N-metyloamid (RS)-N-[2-[( 1,1 -dimetyloetylo)merkapto]-5-(acetyloamino)pentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Do mieszanego roztworu Związku Pośredniego 45 (1,14 g, 2,38 mmola) i trietyloaminy (2 ml, 14,4 mmola) w bezwodnym dichlorometanie (45 ml) dodaje się chlorek acetylu (0,5 ml, 7 mmoli) i całość miesza się przez noc w temperaturze pokojowej. Mieszaninę rozcieńcza się dichlorometanem (75 ml) i kolejno przemywa IN kwasem solnym (100 ml), 8% roztworem
183 510 wodorowęglanu sodu (100 ml), wodą(100 ml) i solanką(100 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskując jasno żółty osad. Oczyszcza się go metodą szybkiej (rzutowej -”flash”) chromatografii (eluując układem 5% metanolu w dichlorometanie) otrzymując tytułowy związek (1,2 g, 95%) w postaci prawie białego osadu. TLC Rf 0,31 (10% MeOH-CH2Cl2).
Podobnie otrzymuje się:
Związek Pośredni 47. N-metyloamid (RS)-N-[2-[( 1,1 -dimetyloetylo)merkapto]-5-(benzoiloamino)pentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 45 (2,86 g, 5,97 mmola) i chlorku benzoilu (0,84 ml, 7,2 mmola), w postaci prawie białego osadu (3,43 g, 99%). TLC Rf 0,41 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 48. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(l,l-dimetyloetylo)merkapto]-5-sukcynimidopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 45 (1,14 g, 2,38 mmola) i bezwodnika bursztynowego (0,33 g, 3,3 mmola), w postaci prawie białego osadu (0,54 g, 40%). TLC Rf0,58 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 49. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(l, 1 -dimetyloetylo)merkapto]-5-(metanosulfonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 45 (2,03 g, 4,24 mmola) i chlorku metanosulfonylu (0,35 ml, 4,6 mmola), w postaci prawie białego osadu (3,43 g, 99%). TLC Rf 0,46 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 50. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(l ,l-dimetyloety!o)merkapto]-5-(benzenosulfonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 45 (2,03 g, 4,24 mmola) i chlorku benzenosulfonylu (0,59 ml, 4,6 mmola), w postaci prawie białego osadu (2,18 g, 85%). TLC Rf 0,54 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 51. N-metyloamid (RS)-N-[2- [(1,1 -dimetyloetylo)merkapto]-5-(metoksykarbonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 45 (200 mg, 0,43 mmola) i chloromrówczanu metylu (0,03 ml, 0,41 mmola), w postaci prawie białego osadu (196 mg, 89%). TLC Rf 0,32 (5% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 52. N-metyloamid (RS)-N-[2-[( 1,1 -dimetyloetylo)merkapto]-5-(benzyloksykarbonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 45 (200 mg, 0,43 mmola) i chloromrówczanu benzylu (0,06 ml, 0,41 mmola), w postaci prawie białego osadu (230 mg, 93%). TLC Rf 0,44 (5% MeOH-CHjCl^.
Związek Pośredni 53. N-metyloamid (RS)-N-[2- [(l,l-dimetyloetylo)merkapto]-5-(4-pirydylokarbonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 45 (2,03 g, 4,24 mmola) i chlorku izonikotynoilu (834 mg, 4,66 mmola), w postaci prawie białego osadu (1,81 g, 77%). TLC Rf 0,22 (10% MeOH-CłtyCy.
Związek Pośredni 54. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(l,l-dimetyloetylo)merkapto]-5-(3-pirydylokarbonylo)aminopetanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 45 (200 mg, 0,42 mmola) i chlorku nikotynoilu (83 mg, 0,47 mmola), w postaci prawie białego osadu (130 mg, 56%). TLC Rf 0,26 (10% MeOH-C^Cy.
Związek Pośredni 55. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(l,1 -dimetyloetylo)merkapto]-5-(2-pirydylokarbonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 45 (200 mg, 0,42 mmola) i chlorku pikolinoilu (83 mg, 0,47 mmola), w postaci prawie białego osadu (145 mg, 62%). TLC Rf 0,21 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 56. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(l,l-dimetyloetylo)merkapto]-5-(2-pirazynylokarbonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 45 (200 mg, 0,42 mmola) i chlorku pirazynoilu (85 mg, 0,47 mmola), w postaci prawie białego osadu (145 mg, 62%). TLC Rf 0,18 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 57. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(2-nitrofenylosulfonylo)merkapto]-5-(acetyloamino)pentanoilo]-L-leucylo-L-fenylo-alaniny
Do mieszanego roztworu Związku Pośredniego 46 (1,23 g, 6,49 mmola) w lodowatym kwasie octowym (75 ml) dodaje się chlorek 2-nitrofenylosulfenylu (3,26 g, 6,26 mmola) i całość miesza przez noc w temperaturze pokojowej. Rozpuszczalnik usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość oczyszcza metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii kolumnowej
183 510 (eluując układem 5% metanolu w dichlorometanie otrzymując tytułowy związek (3,74 g, 97%) w postaci żółtego osadu. TLC Rf 0,34 (10% MeOH-C^Cl^.
W podobny sposób otrzymuje się:
Związek Pośredni 58. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(2-nitrofenylosulfanylo)merkapto]-5-(benzoiloamino)pentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 47 (1,08 g, 5,67 mmola), w postaci żółtego osadu (3,43 g, 99%). TLC Rf 0,54 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 59. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(2-nitrofenylosulfanylo)merkapto]-5-sukcynimidopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyłoalaniny
Ze Związku Pośredniego 48 (618 mg, 1,1 mmola), w postaci żółtego osadu (665 mg, 92%). TLC Rf 0,25 (10% MeOH-CH2Cy.
Związek Pośredni 60. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(2-nitrofenylosulfanylo)merkapto]-5-(metanosulfonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 49 (1,78 g, 3,27 mmola), w postaci żółtego osadu (1,84 g, 88%). TLC Rf 0,32 (10% MeOH-CH2C12).
Związek Pośredni 61. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(2-nitrofenylosulfanylo)merkapto]-5-(benzenosulfonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 50 (2,25 g, 3,71 mmola), w postaci żółtego osadu (1,6 g, 68%). TLC Rf 0,37 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 62. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(2-nitrofenylosulfanylo)merkapto]-5-(metoksykarbonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 51 (196 mg, 0,31 mmola), w postaci żółtego osadu (86 mg, 38%). TLC Rf 0,25 (10% MrOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 63. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(2-nitrofenylosulfanylo)merkapto]-5-(benzyloksykarbonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 52 (229 mg, 0,32 mmola), w postaci żółtego osadu (155 mg, 60%). TLC Rf 0,37 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 64. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(2-nitrofenylosulfanylo)merkapto]-5-(4-pirydylokarbonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 53 (1,92 g, 3,29 mmola), w postaci żółtego osadu (1,66 g, 74%). TLC Rf 0,29 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 65. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(2-nitrofenylosulfanylo)merkapto]-5-(3-pirydylokarbonylo)aminopentanoiIo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 54 (190 mg, 0,33 mmola) w postaci żółtego osadu (85 mg, 38%). TLC Rf 0,24 (10% MeOH-CH2C12).
Związek Pośredni 66. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(2-nitrofenylosulfanylo)merkapto]-5-(2-pirydylokarbonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 55 (210 mg, 0,36 mmola), w postaci żółtego osadu (120 mg, 54%). TLC Rf 0,21 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 67. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(2-nitrofenylosulfanylo)merkapto]-5-(2-pirazynylokarbonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 56 (300 mg, 0,51 mmola), w postaci żółtego osadu (110 mg, 42%). TLC Rf 0,18 (10% MeOH-CHjCIJ.
Związek Pośredni 68. N-metyloamid (RS)-N-[2-[(2-nitrofenylosulfanylo)merkapto]-5-aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny. TLC Rf 0,16 (10% MeOH-CH2Cl2)
Związek Pośredni 69. (R)-N-(Fenylometoksy)karbonylo-(S-metylo)-L-cysteina
Do mieszanego roztworu (S-metylo)-L-cysteiny (10 g, 75 mmoli) w 2M wodnym roztworze wodorotlenku sodu (50 ml) wkrapla się chloromrówczan benzylu (11,1 ml, 65 mmoli) i całość miesza się w temperaturze pokojowej przez 4 godziny. Mieszaninę alkalizuje się do pH 14 dodając dalszą ilość 2M roztworu wodorotlenku sodu i ekstrahuje octanem etylu (4 x 50 ml). Fazę wodną zakwasza się do pH 3 stężonym kwasem solnym i ponownie ekstrahuje octanem etylu (4 x 70 ml) Połączone ekstrakty przemywa się solanką, suszy (MgSO4) i odparowuje pod
183 510 zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując prodpkt w postaci jasno żółtego oleju (16,8 g, 84%). TLC Rf0,21 (10% MeOH-CHCl3).
Związek Pośredni 70. (R)-N-(l, 1 -Dimetyloetoksy)karbonylo-(S-metylo)-L-cysteina
Do mieszanego roztworu (S-metylo)-L-cysteiny (5 g, 37 mmoli) i wodorowęglanu sodu (7,8 g, 92,5 mmola) w mieszaninie wody (150 ml) i dioksanu (100 ml) dodąje się w temperaturze 0°C diwęglan di-tert-butylowy (8,88 g, 40,7 mmola). Po ogrzaniu się mieszaniny do temperatury pokojowej mieszanie kontynuuje się przez noc, następnie mieszaninę rozcieńcza się wodą(100 ml) i zakwasza do pH 3 dodając IN roztwór kwasu solnego. Produkt ekstrahuje się octanem etylu (3x100 ml), a połączone ekstrakty przemywa solanką suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy związek w postaci bezbarwnego oleju (6,64 g, 76%). TLC Rf 0,55 (MeOH-H2O).
Podobnie otrzymuje się:
Związek Pośredni 71. (S)-N-(l ,1-Dimetyloetoksy)karbonylopropyloglicyna
Z (S)-norwaliny (5 g, 42,7 mmoli), w postaci bezbarwnego oleju (6,3 g, 68%). TLC Rf 0,50 (MeOH-H2O).
Związek Pośredni 72. (S)-N-(l ,1 -Dimetyloetoksy)karbonylo-(O-metylo)seryna
Do mieszanego roztworu (S)-N-(l ,1 -dimetyloetoksy)-karbonyloseryny (10 g, 48,7 mmoli) w bezwodnym DMF (250 ml) dodąje się porcjami w temperaturze 0°C wodorek sodowy (60% dyspersja, 4,3 g, 0,107 mmoli). Następnie wkrapla się roztwór jodometanu (6,1 ml, 0,1 mola) w bezwodnym DMF (10 ml). Mieszaninę pozostawia się do ogrzewania do temperatury pokojowej i miesza przez noc, a następnie mieszaninę rozcieńcza się IN kwasem solnym do pH 3 i roztwór zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem do objętości około 200 ml. Mieszaninę rozcieńcza się wodą(200 ml) i ekstrahuje octanem etylu (3 x 100 ml). Połączone ekstrakty przemywa się solanką (100 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymuje tytułowy związek w postaci żółtego oleju (7,48 g, 70%). TLC Rf 0,39 (10% MeOH-CH2C12).
Związek Pośredni 73. Ester metylowy (RS)-N-benzoilo-[p-(4-pirydylo)]alaniny
a) Chlorowodorek kwasu 2-(4-pirydylo)-1 -(N-benzoilo)aminoetyleno-1 -karboksylowego
Do mieszanej i chłodzonej w lodzie zawiesiny octanu sodu (16 g, 0,195 mola) i kwasu hipurowego (150 g, 0,84 mola) w bezwodniku octowym (360 ml, 3,8 mola) dodąje się 4-pirydylokarboksyaldehyd (85 g, 0,79 mola); wywiązuje się reakcja egzotermiczna i temperatura mieszaniny reakcyjnej osiąga 30-40°C. Mieszaninę schładza się do temperatury pokojowej i wylewa do wody (1500 ml). Otrzymany osad odsącza się, przemywa wodą(2 x 500 ml) otrzymując pośredni azalakton (74 g, 37%) w postaci brązowego osadu.
Rozpuszczenie azlaktonu (70 g, 0,28 mola) w stężonym kwasie solnym (210 ml) prowadzi do szybkiego powstania osadu, który odsącza się, przemywa acetonem (2 x 500 ml) i suszy pod zmniejszonym ciśnieniem; otrzymuje się produkt (71 g, 78%) w postaci jasno-zielonego osadu.
b) Chlorowodorek (RS)-N-benzoilo-[P-(4-pirydylo)]alaniny
Chlorowodorek oleimy (70 g, 0,23 mola) poddąje się wodorowaniu w temperaturze pokojowej, pod ciśnieniem atmosferycznym w wodzie (700 ml) wobec katalizatora 5% palladu na węglu (7 g) przez noc. Katalizator odsącza się przez Celit i rozpuszczalnik zatęża się do objętości około 100 ml. Po dodaniu acetonu (1000 ml) powstający osad odsącza się i suszy pod zmniejszonym ciśnieniem; otrzymuje się produkt (53 g, 75%) w postaci białawego osadu.
c) Ester metylowy (RS)-N-benzoilo-[P-(4-pirydylo)]alaniny
Do chłodzonego w lodzie roztworu kwasu (53 g, 0,17 mola) w metanolu (200 ml) dodąje się chlorek tionylu (15 ml, 0,21 mola). Mieszaninie pozwala się ogrzać do temperatury pokojowej i po 3 0 minutach rozpuszczalnik usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem; uzyskuje się surowy białawy półstały produkt. Pozostałość zawiesza się w 8% roztworze wodorowęglanu sodu (500 ml) i produkt ekstrahuje się octanem etylu (4 x 400 ml). Połączone ekstrakty organiczne przemywa się następnie solanką(1000 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymuje tytułowy związek (46 g, 94%) w postaci białawego osadu
C16HI6N2O3 1284,3]; [MH+285]
183 510
Podobnie otrzymuje się:
Związek Pośredni 74. Ester metylowy (RS)-N-benzoilo-[|3-(3-pirydylo)]alaniny
W trzyetapowej syntezie z pirydyno-3-karboksyaldehydu, w postaci białego osadu
C16H16N2O3 [284,3]; [MH+285]
Związek Pośredni 75. Ester metylowy (RS)-N-benzoilo-2-metoksyalaniny
W trzyetapowej syntezie z aldehydu 2-metoksybenzoesowego, w postaci białego osadu C17H19N2O4 [301,3]; [MH+ 302]
Związek Pośredni 76. (S)-N-(l, 1 -Dimetyloetoksy)karbonylo-[3-(4-pirydylo)]alanina
Związek Pośredni 73 (27 g, 0,104 mola) rozpuszcza się w gorącym acetonie (50 ml) i roztwór dodaje do 0,03 M roztwór diwodorofosforanu potasowego (500 ml) przy pH 7,2. Do energicznie mieszanego roztworu dodaje się w ciągu 30 minut alkalazę (1 ml) utrzymując pH 7,2 poprzez dodawanie IM roztworu wodorotlenku sodowego (około 20 ml). Odsącza się nierozpuszczalny ester i przesącz przemywa octanem etylu (4 x 250 ml). Rozpuszczalnik odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem,pozostałość rozpuszcza się w 6N kwasie solnym (100 ml) i całość ogrzewa się do wrzenia pod chłodnicązwrotnąprzez 5 godzin. Po oziębieniu do temperatury pokojowej odsącza się powstający kwas benzoesowy i przesącz przemywa octanem etylu (2 x 100 ml). Fazę wodną odparowuje się następnie pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując optycznie czysty aminokwas w formie jego soli dichlorowodorku (9,48 g, 81%).
Sól, dichlorowodorek, rozpuszcza się w wodzie (150 ml) i zadaje żywicą jonowymienną Amberlite IRA-67 do uzyskania pH 8. Następnie żywicę odsącza się przez Celit i roztwór odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując wolny aminokwas w formie białego osadu (6,7 g, 100%).
Do mieszanej zawiesiny aminokwasu w tert-butanolu (100 ml) i wody (50 ml) dodaje się w ciągu 40 minut, utrzymując pFl 8,5 poprzez dodawanie 1M roztworu wodorotlenku sodu (55 ml), diwęglan di-tert-butylu (13 g, 60 mmoli). Mieszaninę, po dodaniu wody (50 ml), przemywa się heptanem (2 x 100 ml) i zakwasza do pH 3,5 dodając stały wodorosiarczan potasowy. Następnie mieszaninę odparowuje się do sucha i pozostałość zadaje trzykrotnie 150 ml porcjami metanolu aby wyekstrahować produkt. Po odparowaniu rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymuje się tytułowy związek w postaci białego osadu, który krystalizuje się z wodnego etanolu do optycznie czystego produktu (3,27 g, 61%).
Md ~ +24,3° (c=l, kwas trifluorooctowy)
Podobnie otrzymuje się:
Związek Pośredni 77. (S)-N-(l, 1 -Dimetyloetoksy)karbonylo-[P-(3-pirydylo)]alanina
Ze Związku Pośredniego 74, w postaci białego osadu .
Md = +16,1° (c=l, kwas trifluorooctowy)
Związek Pośredni 78. (S)-N-( 1,1 -Dimetyloetoksy)karbonylo-2-metoksyfenyloalanina
Ze Związku Pośredniego 75, w postaci białego osadu (11,1 g, 97%).
[a]D =-15,2° (c=l, MeOH)
Związek Pośredni 79. (RS)-N-Acetylo[P-(2-pirydylo)]alanina
Do roztworu metanolami sodu (65,8 g, 1,22 mola) w metanolu (300 ml) dodaje się porcjami acetamidomalonian dietylowy (132.3 g, 0.61 mola) utrzymując temperaturę około 45°C. Następnie mieszaninę ogrzewa się do wrzenia pod chłodnicązwrotnąprzez 15 minut. Po oziębieniu mieszaniny do 50°C dodaje się do niej powoli zawiesinę chlorowodorku 2-chloro-metylopirydyny (100 g, 0,61 mola) i otrzymaną różową zawiesinę ponownie ogrzewa się do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 6 godzin. Z kolei dodaje się wodę (500 ml), następnie 1 OM roztwór wodorotlenku sodu (122 ml, 1,22 mola) i gdy pH osiąga wartość około 11 całość ogrzewa się przez noc w temperaturze 70°C. Po oziębieniu mieszaniny do temperatury pokojowej metanol usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałą cześć wodną przemywa się octanem etylu (2 x 500 ml), zakwasza do pH 5, ponownie przemywa octanem etylu (2 x 500 ml), po czym odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując półstały produkt. Zadaje się go gorącym etanolem (500 ml) i odsącza się chlorek sodu. Przesącz odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość krystalizuje z układu metanol - octan etylu, otrzymując tytułowy
183 510 związek (70 g, 66%) w postaci żółtego osadu. TLC Rf 0,5 [n-BuOH-AcOH-pirydyna-H2O (15-3-10-12)].
Podobnie otrzymuje się:
Związek Pośredni 80. (RS)-N-Acetylo-[|3-(4-tiazolilo)]alanina
Z 4-(chlorometylo)tiazolu, w postaci białej pianki (6,7 g, 73%). TLC Rf 0,37 (1% AcOH 20% heksan-EtOAc).
Związek Pośredni 81. (S)-N-( 1,1 -Dimetyloetoksy )karbony lo-[P-(2-pirydylo)] alanina
Zawiesinę Związku Pośredniego 79 (65 g, 0,31 mola) w wodnym roztworze diwodoroortofosforanu potasowego (10 mmoli, 650 ml) ogrzewa się do 40°C i uzyskany roztwór (o pH 4) alkalizuje się do pH 8 dodając 10M roztwór wodorotlenku sodowego (10 ml). Do otrzymanego roztworu dodaje się acylazę 30,000 (1,3 g) i mieszaninę inkubuje się w temperaturze 40°C przez noc. Otrzymaną zawiesinę oziębia się do temperatury pokojowej, osad odsącza się, i przesącz zakwasza do pH 1 dodając 2N roztwór kwasu solnego. Całość przemywa się octanem etylu (2 x 300 ml). Fazę wodną odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskując półstały produkt, który zadaj e się gorącym metanolem (300 ml) i odsącza stały osad. Do oziębionego przesączu dodaje się następnie 5M roztwór wodorotlenku sodu do pH 10, a następnie diwęglan di-tert-butylowy (28,6 g 0,131 mola); utrzymuje się pH mieszaniny reakcyjnej (pH= 10) przez 6 godzin, dodając 5M roztwór wodorotlenku sodu (44 ml). Metanol usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem. Fazę wodną przemywa się eterem (2 x 500 ml), a następnie zakwasza do pH 3 dodając IM roztwór wodorosiarczanu potasowego. Mieszaninę ekstrahuje się octanem etylu (4 x 500 ml); połączone ekstrakty przemywa się solanką(500 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując surowy produkt, któiy krystalizuje się z octanem etylu. Otrzymuje się biały osad (11,6 g, 23%).
[a]D = -16,0° (c=l,MeOH)
Podobnie otrzymuje się:
Związek Pośredni 82. (S)-N-( 1,1 -Dimetyloetoksy )karbonylo-[j3-(4-tiazoIilo)]alanina
Ze Związku Pośredniego 80, w postaci białego osadu (lig, 94%).
HPLC [(Chirex(D)-penicylamina]; 2 mM CuSO4; 0,7 ml/min; czas retencji = 3,25 min; 99% ee.
Związek Pośredni 83. N-metyloamid(S)-N-( 1,1 -dimetyloetoksy jkarbonylo [fy(2-pirydylo)]alaniny
Do oziębionego w lodzie roztworu Związku Pośredniego 81 (5,0 g, 18,8 mmoli) i N-hydroksysukcynimidu (2,27 g, 19,7 mmoli) w suchym tetrahydrofuranie (200 ml) dodaje DCC (4,07 g, 19,7 mmola).
Po 3-godzinnym mieszaniu w temperaturze pokojowej dodaje się wodny roztwór metyloaminy o stężeniu 40% (wag/obj) (6,8 ml, 79 mmoli) i mieszanie kontynuuje się przez 2 godziny. Wytrącony osad odsącza się, przesącz odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszcza się w dichlorometanie (100 ml) Roztwór ten przemywa się kolejno wodą (2 x 100 ml), 8% roztworem wodorowęglanu sodowego (2 x 100 ml) i solanką (100 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskując surowy produkt. Oczyszcza się go metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii (eluując układem 2-5% metanolu w dichlorometanie). Otrzymuje się tytułowy związek (2,7 g, 51 %) w postaci czerwonej pianki. TLC Rf 0,38 (3% MeOH-CH2Cl2)
Podobnie otrzymuje się:
Związek Pośredni 84. N-metyloamid (S)-N-( 1,1 -dimetyloetoksykarbonylo-L-[P-(4-tiazolilo)]alaniny. TLC Rf 0,46 (5% MeOH-CH2Cl2)
Związek Pośredni 85. N-metyloamid (R)-N-( 1,1 -dimetyloetoksy )karbonylopenicy laminy
Roztwór zawierający (R)-N-(l ,l-dimetyloetoksy)karbonylopenicylaminę (14 g, 56,1 mmola), N-hydroksybenzotriazol (7,6 g, 56,1 mmoli), chlorowodorek metyloaminy (18,9 g, 280 mmoli), N-metylomorfolinę (34 ml, 308 mmoli), 4-dimetyloaminopirydynę (685 mg, 5,6 mmola) i EDC (11,8 g, 62 mmoli) w bezwodnym dimetyloformamidzie (300 ml) miesza się w temperaturze pokojowej przez noc. Mieszaninę wylewa się do roztworu kwasu cytrynowego o stężeniu 10% (wag./obj.) (750 ml) i ekstrahuje eterem (3 x 500 ml). Połączone ekstrakty przemywa się następ
183 510 nie 8% roztworem wodorowęglanu sodu (2 x 500 ml), solanką(500 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy związek (12,3 g, 83%). TLC Rf 0,47 (50% heksan-octan etylu)
W podobny sposób otrzymuje się:
Związek Pośredni 86. N-metyloamid kwasu (l,l-dimetyloetoksy)karbonylo-5-metylo-L-glutaminowego
Z kwasu (l,l-dimetyloetoksy)karbonylo-5-metylo-L-glutaminowego, w postaci białego osadu (5,4 g, 94%). TLC Rf 0,21 (2% MeOH-CH2Cl^.
Związek Pośredni 87. N-metyloamid S-Ng-(l,l-dimetyloetoksy)karbonylo-Na-(benzyloksy )karbony loomityny
Z S-Ng-(l,l-dimetyloetoksy)karbonylo-Na-(benzyloksy)-karbonyloornityny (11,5 g, 31,4 mmola), w postaci białego osadu (11,0 g, 94%). TLC Rf 0,65 (3% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 88. N-metyloamid(S)-N-( 1,1 -dimetyloetoksy)karbonylo-2-metoksyfenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 78 (500 mg, 1,69 mmola), w postaci białego osadu (380 mg, 73%). TLC Rf 0,55 (5% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 89. N-metyloamid (S)-N-(l, 1 -dimetyloetoksy)karbonylo-P-(3-pirydylo)alaniny
Ze Związku Pośredniego 77 (2,0 g, 7,5 mmola), w postaci białego osadu (1,0 g, 48%). TLC Rf 0,42 (5% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 90. N-metyloamid (S)-N-(l, 1 -dimety loetoksy)karbonylo-|3-(4-pirydylo)alaniny
Ze Związku Pośredniego 76 (2,0 g, 7,5 mmola), w postaci białego osadu (1,7 g, 81 %). TLC Rf 0,38 (5% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 91. N-metyloamid (R)-N-( 1,1 -dimetyloetoksy)karbonylo-(S-metylo)penicyloaminy
Do mieszanego roztworu Związku Pośredniego 85 (500 mg, 1,51 mmola) w mieszaninie 2M wodorotlenku sodu (5 ml) i metanolu (15 ml) wkropla się w temperaturze 0°C roztwór jodometanu (0,59 ml, 9,5 5 mmola) w metanolu (5 ml). Po mieszaniu przez noc w temperaturze pokojowej metanol usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość rozcieńcza się woda (50 ml) i ekstrahuje eterem (3 x 50 ml). Połączone ekstrakty przemywa się solanką, suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy związek w postaci bezbarwnego oleju (540 mg, 99%). TLC Rf 0,47 (50% heksan-octan etylu).
Związek Pośredni 92. N-metyloamid (R)-N-(l, 1 -dimetyloetoksy)karbonylo-2,2-dimetylo-2-metanosulfonyloalaniny
Do mieszanego roztworu Związku Pośredniego 91 (153 mg, 0,55 mmola) w metanolu (5 ml) dodaje się w temperaturze 0°C zawiesinę utleniacza Oxone (1,02 g, 1,66 mmola) w wodzie (5 ml). Po osiągnięciu temperatury pokojowej mieszaninę miesza się jeszcze przez 4 godziny, rozcieńcza wodą (50 ml) i ekstrahuje octanem etylu (3 x 50 ml). Połączone ekstrakty przemywa się solanką (50 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy związek w postaci bezbarwnego oleju (101 mg, 59%). TLC Rf 0,35 (50% heksan-octan etylu).
Związek Pośredni 93. N-metyloamid (R)-N-(l, 1 -dimetyloetoksy)karbony!o-2,2-dimetylo-2-metanosulfinyloalaniny
Do mieszanego roztworu Związku Pośredniego 91 (800 mg, 2,89 mmola) w dichlorometanie (25 ml) dodaje się w temperaturze 0°C roztwór kwasu 3-chloronadbenzoesowego (670 mg, 2,89 mmola) w dichlorometanie (25 ml). Po osiągnięciu temperatury pokojowej mieszaninę miesza się przez noc i przemywa kolejno 10% (wag./obj.) roztworem siarczynu sodowego (2x50 ml), 8% roztworem wodorowęglanu sodu (2 x 50 ml), solanką(50 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując surowy produkt w postaci bezbarwnego oleju. Oczyszcza się go metodą szybkiej (rzutowej - ..flash”) chromatografii kolumnowej (elucja układem: 10% metanolu w dichlorometanie) uzyskując tytułowy związek w postaci bezbarwnego oleju 470 mg, 55%). TLC Rf 0,05 (50% heksan-octan etylu).
183 510
Związek Pośredni 94. Chlorowodorek N-metyloamidu (R)- 2,2-dimetylo-2-metanosulfinyloalaniny
Roztwór Związku Pośredniego 93 (470 mg, 1,61 mmola) w mieszaninie dioksanu (25 ml) i 2M kwasu solnego (25 ml) miesza się przez noc w temperaturze pokojowej. Rozpuszczalnik odparowuje się do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem i susząc dalej zamrożonąpróbkę otrzymuje się tytułowy związek (370 mg, 100%) w postaci bezbarwnej gumy. TLC Rf 0,06 (1 % Net3-10% MeOH-CH2Cl2).
W podobny sposób otrzymuje się:
Związek Pośredni 95. Chlorowodorek N-metyloamidu (R)-2,2-dimetylo-2-metanosulfonyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 92 (300 mg, 0,97 mmola), w postaci bezbarwnej pianki (210 mg, 100%). TLC Rf 0,10 (1% Net3-10% MeOH-CH^y.
Związek Pośredni 96. Chlorowodorek N-metyloamidu (R)-penicyloaminy
Ze Związku Pośredniego 85 (300 mg, 1,14 mmola), w postaci bezbarwnej pianki (230 mg, 100%). TLC Rf 0,13 (l%NEt3-10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 97. Dichlorowodorek N-metyloamidu (S)-P-(3-pirydylo)alaniny ze Związku Pośredniego 89 (1,2 g, 4,29 mmola), wpostaci białego osadu (1,1 g, 100%). TLC Rf 0,05 (1% NEt3-10% MeOH-CłtyCl^.
Związek Pośredni 98. Dichlorowodorek N-metyloamidu (S)-[3-(4-pirydylo)alaniny
Ze Związku Pośredniego 90 (1,6 g, 5,73 mmola), w postaci białego osadu (1,45 g, 100%). TLC Rf 0,08 (l%NEt3-10% MeOH-C^Clj).
Związek Pośredni 99. Dichlorowodorek N-metyloamidu (S)-p-(2-pirydylo)alaniny
Ze Związku Pośredniego 83 (1,4 g, 5,01 mmola), wpostaci białego osadu (1,27 g, 100%).
TLC Rf 0,13 (1% NEt3-10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 100. Chlorowodorek N-metyloamidu (S)-P-(4-tiazolilo)alaniny
Ze Związku Pośredniego 84 (1,0 g, 3,5 mmola), w postaci białego osadu (730 mg, 94%). TLC Rf 0,21 (1% NEt3-10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 101. Trifluorooctan N-metyloamidu (R)-(S-metylo)penicylaminy
Roztwór Związku Pośredniego 91 (200 mg, 0,72 mmola) w dichlorometanie (4 ml) zawierający kwas trifluorooctowy (2 ml) miesza się przez noc wtemperaturze pokojowej. Rozpuszczalnik usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a nadmiar kwasu trifluorooctowego poprzez destylację azeotropowąz heptanem (3 x 20 ml). Tytułowy związek otrzymuje się w postaci bezbarwnej pianki (196 mg, 94%). TLC Rf 0,32 (1% NEt3-10% MeOH-CH2Cl2).
W podobny sposób otrzymuje się:
Związek Pośredni 102. Trifluorooctan N-metyloamidu (S)-2-(metoksyfenylo)alaniny
Ze Związku Pośredniego 88 (200 mg, 0,65 mmola), w postaci jasno żółtej pianki (209 mg, 100%) TLC Rf 0,25 (1% NEt3-10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 103. Trifluorooctan N-metyloamidu kwasu(S)-5-metyloglutaminowego
Ze Związku Pośredniego 86 (707 mg, 2,58 mmola), wpostaci białego osadu (728 mg, 98%) TLC Rf 0,37 (1% NEt3-10% MeOH-CHjCl^.
Związek Pośredni 104. N-metyloamid (S)-N5-(l,l-dimetyloetoksy)karbonyloomityny
Związek Pośredni 87 (11 g, 29 mmoli) poddaje się uwodornianiu przez dobę w temperaturze pokojowej pod ciśnieniem atmosferycznym wobec 10% palladu na węglu (1 g) w etanolu. Katalizator odsącza się przez sączek „hyflo” i przesącz odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymuje tytułowy związek (2,6 g, 36%) w postaci bezbarwnego oleju. TLC Rf 0,37 (5% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 105. N-metyloamid N-(fenylometoksy)karbonylo-(S)-metylo)-L-cysteinylo-L-fenyloalaniny
Do mieszanego roztworu N-metyloamidu L-fenyloalaniny (8,9 g, 50 mmoli), Związku Pośredniego 69 (13,8 g, 50 mmoli), N-hydroksybenzotriazolu (8,1 g, 60 mmoli) w suchym tetrahydrofuranie (100 ml) dodaje się EDC (10,5 g, 55 mmoli). Mieszaninę miesza się przez noc, po czym dodaje się IM roztwór kwasu solnego (300 ml) i całość ekstrahuje octanem etylu (4 x 200 ml)
183 510
Połączone ekstrakty organiczne przemywa się 8 % roztworem wodorowęglanu sodu (2 x 200 ml), wodą(200 ml) i solanką(200 ml), suszy (Mg2SO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując produkt w postaci białego osadu (16,5 g, 75%). TLC Rf 0,47 (10% MeOH-CHCl3).
Związek Pośredni 106. N-metyloamid N-( 1,1 -dimetyloetoksy)karbonylo-(S)-propyloglicylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 71 (5 g, 23 mmole) i N-metyloamidu L-fenyloalaniny (4,1 g, 23 mmole), w postaci białego osadu (7,72 g, 89%). TLC Rf 0,48 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 107. N-metyloamid N-(l,l-dimetyloetoksy)karbonylo-L-leucylo-L-tert-leucyny
Z N-(l,l-dimetyloetoksy)karbonyIo-L-leucyny (13,07 g. 56 mmoli) i N-metyloamidu L-tert-leucyny (8,11 g, 56 mmoli), w postaci białego osadu (15,77 g, 79%). TLC Rf 0,25 (5% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 108. N-metyloamid N-(l,l-dimetyloetoksy)karbonylo-(S)-(S-metylo)cysteinylo-L-tert-leucyny
Ze Związku Pośredniego 70 (6,64 g, 28 mmoli) i N-metyloamidu L-tert-leucyny (4,07 g, 28 mmoli), w postaci białego osadu (4,26 g, 42%). TLC Rf 0,45 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 109. N-metyloamid N-(l,l-dimetyloetoksy)karbonylo-(S)-(O-metylo)serylo-L-tert-leucyny
Ze Związku Pośredniego 72 (7,48 g, 34 mmoli) i N-metyloamidu L-tert-leucyny (4,92 g, 34 mmoli), w postaci białego osadu (4,26 g, 42%). TLC Rf 0,40 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 110. N-metyloamidN-(fenylometoksy)karbonylo-L-walilo-Ns-(l, 1 -dimetyloetoksy)-karbonylo-L-omityny
Ze Związku Pośredniego 104 (2,6 g, 10,6 mmoli) i N-(fenylometoksy)karbonylo-L-waliny (2,82 g, 11,2 mmoli), w postaci białego osadu (3,0 g, 61%). TLC Rf 0,32 (5% MeOH-CH^l^).
Związek Pośredni 111. N-metyloamid (S-metylo)-L-cysteinylo-L-fenyloalaniny
Roztwór Związku Pośredniego 105 (2,0 g, 4,65 mmola) w dichlorometanie (10 ml) zadaje się 25% roztworem bromowodoru w kwasie octowym (18,6 ml) i mieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Następnego dodaje się wodę (10 ml) i mieszaninę przemywa się dichlorometanem (3x15 ml). Fazę wodną alkalizuje się do pH 14 dodając 5M roztwór wodorotlenku sodu i całość ekstrahuje się dichlorometanem (4 x 30 ml). Połączone ekstrakty organiczne przemywa się solanką (30 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując produkt w postaci białego osadu (1,22 g, 88%). TLC Rf 0,31 (10% MeOH-CH2C12).
Związek Pośredni 112. N-metyloamid L-walilo-Ns-(l,l-dimetyloetoksy)karbonylo-L-omityny
Związek Pośredni 110 (3,0 g, 6,5 mmola) poddaje się przez noc uwodornianiu w temperaturze pokojowej pod ciśnieniem atmosferycznym wobec 10% palladu na węglu (300 mg) w etanolu (100 ml). Katalizator odsącza się przez sączek „hyflo” i przesącz odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując tytułowy związek (2,2 g, 99%) w postaci białego osadu. TLC Rf 0,26 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 113. N-metyloamid (S)-propyloglicylo-L-fenyloalaniny
Roztwór Związku Pośredniego 106 (5,36 g, 14,2 mmoli) w mieszaninie dioksanu (250 ml) i 2M roztworu kwasu solnego (250 ml) miesza się przez noc w temperaturze pokojowej. Rozpuszczalnik odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość, biały osad, rozpuszcza się w wodzie (200 ml),przemywa dichlorometanem (3 x 100 ml) i alkalizuje do pH 10 dodając 2M roztwór wodorotlenku sodu; całość ekstrahuje się dichlorometanem (4 x 100 ml). Połączone ekstrakty przemywa się solanką (100 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując tytułowy związek w postaci białego osadu (1,45 g, 37%). TLC Rf 0,29 (10% MeOH-CH2Cl2).
183 510
W podobny sposób otrzymuje się:
Związek Pośredni 114. N-metyloamid (S)-(S-metylo)cysteinylo-L-tert-leucyny
Ze Związku Pośredniego 108, wpostaci białego osadu (3,5 g, 97%). TLC Rf 0,45 (10% MeOH-CH2C12).
Związek Pośredni 115. N-metyloamid (S)-(O-metylo)serylo-L-tert-leucyny
Ze Związku Pośredniego 109, wpostaci białego osadu (2,7 g, 98%). TLC Rf 0,40 (10% MeOH-CH2C12).
Związek Pośredni 116. N-metyloamid L-leucyło-L-tert-leucyny
Ze Związku Pośredniego 107, w postaci białego osadu (11,2 g, 99%). TLC Rf 0,57 (10% MeOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 117. Kwas (R)-2-bromo-5-fitąlimidopentanowy
Do roztworu chlorowodorku D-omityny (35 g, 0,208 mola) w wodzie (350 ml) dodaje się siarczan miedzi (II) (16,6 g, 0,104 mola). Z kolei dodaje się 5M roztwór wodorotlenku potasu do uzyskania pH 3 (około 40 ml), a następnie N-karboetoksyftalimid (45,5 g, 0,208 mola). Dodając 5 M roztwór wodorotlenku potasu (około 5 5 mi) utrzymuj e się pH 9-10. Po 2 godzinach dodaj e się 48% roztwór kwasu bromowodorowego do pH 0,4 (około 77 ml) i powstający osad usuwa się przez odsączenie. Przesącz oziębia się <5°C, po czym dodaje się dalszą ilość kwasu bromowodorowego (152 ml) i bromku potasu (59 g, 0,5 mola). Następnie do mieszaniny wkrapla się w ciągu 45 minut, utrzymując temperaturę <5°C, roztwór azotynu sodu (28,6 g, 0,41 mola) w wodzie (275 ml). Mieszaninę miesza się w temperaturze <5°C przez noc. Powstający osad odsącza się, rozpuszcza w octanie etylu (400 ml) i roztwór przemywa się wodą (2 x200 ml), solanka (200 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując tytułowy związek (40,6 g, 47%) w postaci kremowego osadu. TLC Rf 0,80 (10% MeOH-CH2Cl2).
W podobny sposób otrzymuje się:
Związek Pośredni 118. Kwas (S)-2-bromo-5-ftalimidopentanowy
Z chlorowodorku L-ornityny (20 g, 0,118 mola), w postaci kremowego osadu (22 g, 57%). TLC Rf 0,80 (10% MrOH-CH2Cl2).
Związek Pośredni 119. Kwas (S)-2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanowy
Otrzymuje się według poprzednio opisanej procedury ze Związku Pośredniego 117 (39,9 g, 0,11 mola), w postaci jasno pomarańczowego oleju (35,6 g, 99%). TLC Rf 0,24 (50% heptan-EtOAc).
Związek Pośredni 120. Kwas (R)-2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanowy
Otrzymuje się według poprzednio opisanej procedury ze Związku Pośredniego 118 (20 g, 56 mmoli), w postaci jasno pomarańczowego oleju (17,7 g, 99%). TLC Rf 0,24 (50% heptan-EtOAc)
Związek Pośredni 121. Ester 1,1-dimetyloetylowy (RS)-2-(acetylomerkapto)-5-ftalimidopentanoilo-L-leucyny
Do mieszaniny estru 1,1 -dimetyloetylowego L-leucyny (3,93 g, 17,6 mmoli), N-hydroksybenzotriazolu (2,62 g, 19,4 mmola), trietyloaminy (2,51 ml, 18 mmoli) i Związku Pośredniego 15 (5,94 g, 18,5 mmola) w suchym tetrahydrofuranie (200 ml) dodaje się mieszając EDC (3,64 g, 19 mmoli). Po całonocnym mieszaniu rozpuszczalnik usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość dzieli się pomiędzy wodę (100 ml) i octan etylu (100 ml). Cześć wodną ekstrahuje się octanem etylu (2 x 50 ml) i połączone ekstrakty przemywa się wodą (2 x 100 ml) i solanką (100 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując bezbarwny olej. Surowy produkt oczyszcza się chromatograficznie na kolumnie eluując układem heksan/octan etylu (2:1) i otrzymuje się tytułowy związek (6,6 g, 77%) w postaci białego osadu, jako mieszaninę diastereoizomerów 1:1. TLC Rf 0,42 (EtOAc/heksan (1:1)).
Związek Pośredni 122. (RS)-2-(Acetylomerkapto)-5-ftalimidopentanoilo-L-leucyna
Do mieszanego roztworu Związku Pośredniego 121 (3,0 g, 6,1 mmola) w suchym dichlorometanie (40 ml) dodaje się kwas trifluorooctowy (9,0 ml, 115 mmoli) i całość miesza się przez noc w temperaturze pokojowej. Mieszaninę zatęza się pod zmniejszonym ciśnieniem, a nadmiar kwasu trifluorooctowego usuwa się azeotropowo z heptanem otrzymując tytułowy związek
183 510 (2,48 g, 94%) w postaci bezbarwnej pianki, jako mieszaninę diastereoizomerów 1:1. TLC Rf 0,42 (EtOAc/heksan (3:2))
Związek Pośredni 123. Kwas (RS)-2-(acetylomerkapto)-4-sukcynimidobutanowy
Otrzymuje się według procedury poprzednio opisanej przy syntezie Związku Pośredniego 36. TLC Rf 0,38 (HOAc/EtOAc/heksan (0,1:1:1)
Związek Pośredni 124. N-metyloamid (S-metylo)-L-cysteinylo-L-tryptofanu
Otrzymuje się według procedury poprzednio opisanej przy syntezie Związku Pośredniego 111. TLC Rf 0,45 (EtOAc/heksan (1:1)
Związek Pośredni 125. Kwas (RS)-2-[(l,l-dimetyloetylo)merkapto]-3-ftalimidopropanowy
Otrzymuje się według procedury poprzednio opisanej przy syntezie Związku Pośredniego 43. TLC Rf 0,48 (HOAc/EtOAc/heksan (0,1:1:1))
Przykład 1. N-metyloamid (RS)-N-[2,3-bis-acetylomerkaptopropanoilo]-Ł- leucylo-L-fenyloalaniny
Do roztworu Związku Pośredniego 14 (209 mg), N-metyloamidu L-leucylo-L-fenyloalaniny (274 mg), wodzianu N-hydroksybenzo-triazolu (153 g) w suchym THF (10 ml) dodaje się w temperaturze 0°C EDC (198 mg). Mieszaninę miesza się w tej temperaturze do chwili az analiza chromatograficzna TLC (w układzie 5% MeOH-CH2Cl2) wskaże na całkowity zanik materiałów wyjściowych (72 godziny). Rozpuszczalnik odparowuje się wówczas pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość dzieli się pomiędzy IN roztwór kwasu solnego (35 ml) i octan etylu (50 ml). Warstwę organiczną oddziela się i przemywa wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (2 x 200 ml) i solanką (2 x 20 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując surowy produkt. Oczyszcza się go metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii (eluując 2-5% metanolem w dichlorometanie); otrzymuje się tytułowy związek w postaci bezbarwnego osadu (264 mg). TLC Rf 0,25 (2% MeOH-CH2Cl2).
W podobny sposób otrzymuje się:
Przykład 2. N-metyloamid (RS)-N-[(2,4-bis-acetylomerkapto)butanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 15 (870 mg, 3,7 mmola) i N-metyloamidu L-leucylo-L-fenyloalaniny (1,07 g, 3,7 mmola), w postaci białego osadu (1,4 g, 74%).
C24H35N3O5S2 [509,7]; [MH+ = 510]
Przykład 3. N-metyloamid (RS)-N-[(2,5-bis-acetylomerkapto)pentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 16 (906 mg, 3,6 mmola) i N-metyloamidu L-leucylo-L-fenyloalaniny (1,06 g, 3,6 mmola), w postaci białego osadu (1,5 g, 79%).
C25H37N3O5S2 [523,7]; [MH+ = 524],
Przykład 4. N-metyloamid (RS)-N-[(2,6-bis-acetylomerkapto)heksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 17 (895 mg, 3,4 mmola) i N-metyloamidu L-leucylo-L-fenyloalaniny (991 mg, 3,4 mmola) w postaci białego osadu (1,4 g, 74%).
C26H39N3O5S2 [537,75]; [MH+= 538].
Przykład 5. N-metyloamid (RS)-N-[2-acetylomerkapto-3-metoksykarbonylopropanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 4 (0,26 g), w postaci bezbarwnego osadu (0,33 g).
C23H33N3O6S [479,6]; [MH+ = 480].
Przykład 6. N-metyloamid (RS)-N-[2-acetylomerkapto-4-metoksykarbonylobutanoi 1 o ] - L -1 e u- cylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 5 (0,40 g), w postaci bezbarwnego osadu (0,67 g).
C24H35N3O6S [493,6]; [MH+=494]
Przykład 7. N-metyloamid (RS)-[2-acetylomerkapto-5-metoksykarbonylopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 6 (0,9 g), w postaci bezbarwnego osadu (1,1 g).
C25H37N3O6S [507,6]; [MH =5O8]
183 510
Przykład 8. N-metyloamid (RS)-N-[2- acetylomerkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 7 (0,95 g), w postaci bezbarwnego osadu (1,0 g).
C26H39N3O6S [521,6]; [M1T=522]
Przykład 9. N-metyloamid (RS)-N-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-tryptofanu
Ze Związku Pośredniego 36 (730 mg) i N-metyloamidu L-leucylo-L-tryptofanu (700 mg), w postaci jasnozółtej pianki (1,0 g 74%).
C33H39N5O6S [633,7]; [MH+=634]
Przykład 10. N-metyloamid (RS)-N-[2-acetylomerkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-tryptofanu
Ze Związku Pośredniego 7 (375 mg) i N-metyloamidu L-leucylo-L-tryptofanu (500 mg), w postaci jasnozółtej pianki (440 mg, 52%).
CjgH^OeS [560,7]; [MH+=561]
Przykład 11. N-metyloamid (RS)-N-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-walilo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 36 (232 mg) i N-metyloamidu L-walilo-L-fenyloalaniny (200 mg), w postaci białego osadu (230 mg, 55%).
C30H36N4O6S [580,7]; [MH^SSl]
Przykład 12. N-metyloamid (RS)-N-[2-acetylomerkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-walilo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 7 (179 mg) i N-metyloamidu L-walilo-L-fenyloalaniny (200 mg), w postaci białego osadu (200 mg, 56%).
C25H37N3O6S [507,6]; [MH+=508]
Przykład 13. N-metyloamid (RS)-N-[2-acetylomerkapto-2-(3-ftalimidofenylo)acetylo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 37 (690 mg) i N-metyloamidu L-leucylo-L-fenyloalaniny (489 mg), w postaci białego osadu (927 mg, 88%).
C34H36N4O6S [628,8]; [MH+=629]
Przykład 14. N-metyloamid N-[2-(acetylomerkapto)-2-[3-cis-ftalimidocyklopentylo]acetylo-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 38 (140 mg, 0,4 mmoli) i N-metyloamidu L-leucylo-L-fenyloalamny (117 mg, 0,4 mmoli), w postaci brązowawej pianki (197 mg, 79%) jako mieszaninę czterech oczekiwanych diastereoizomerów 1:1:1:1.
C33H40N4O6S [620,8]; [MH+=621]
Przykład 15. N-metyloamid N-[2-(acetylomerkapto)-2-[3-trans-ftalimidocyklopentylo]acetylo-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 39 (235 mg, 0,7 mmoli) i N-metyloamidu L-leucylo-L-fenyloalaniny (197 mg, 0,7 mmoli), w postaci brązowej pianki (358 mg, 85%) jako mieszaninę czterech oczekiwanych diastereoizomerów 1:1:1:1.
C33H40N4O6S [620,8]; [MH+=621]
Przykład 16. N-metyloamid (S)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoiloL-leucylo-(S)-tert-leucyny
Ze Związku Pośredniego 119 (13,8 g, 43 mmoli) i Związku Pośredniego 116 (11,2 g, 44 mmoli), w postaci białego osadu (11,6 g, 48%).
C28H40N4O6S [560,7]; [MH+=561]
Przykład 17. N-metyloamid (S)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 119 (10 g, 31 mmoli) i N-metyloamidu L-leucylo-L-fenyloalaniny (9,0 g, 31 mmola), w postaci białego osadu (10,5 g, 57%).
C3IH38N4O6S [594,7]; [MH+=595]
183 510
Przykład 18. N-metyloamid (R)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 120 (1,0 g, 3,1 mmoli) iN-metyloamidu L-leucylo-L-fenyloalaniny (900 mg, 3,1 mmola), w postaci białego osadu (885 mg, 48%).
C31H38N4O6S [594,7]; [MH+-595]
Przykład 19. N-metyloamid (S)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-L-tryptofanu
Ze Związku Pośredniego 119 (411 mg, 1,28 mmola) i N-metyloamidu L-leucylo-L-tryptofanu (423 mg, 1,28 mmola), w postaci białego osadu (330 mg, 41%).
C33H39N5O6S [633,7]; [MH+=634]
Przykład 20. N-metyloamid (RS)-N-[2-acetylomerkapto)-5- ftalimidopentanoilo]-(S-metylo)-L-cysteinylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 36 (326 mg, 1 mmol) i Związku Pośredniego 114 (350 mg, 1 ramol), w postaci białego osadu (380 mg, 64%).
C29H34N4O6S2 [598,7]; [MH+=599]
Przykład 21. N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-(S)-propyloglicylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 113 (145 mg, 0,52 mmola) i Związku Pośredniego 36 (168 mg, 0,52 mmola), w postaci białego osadu (160 mg, 53%).
C30H36N4O6S [580,7]; [MH+=581]
Przykład 22. N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoiloL-wałilo-Ng-(l, 1 -dimetyloetoksy)karbonylo-L-omityny
Ze Związku Pośredniego 112 (508 mg, 1,47 mmoli) i Związku Pośredniego 36 (491 mg, 1,53 mmoli), w postaci białego osadu (687 mg, 72%).
C31H45N5O8S2 [647,8]; [MH+=648]
Przykład 23. Trifluorooctan N-metyloamidu (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-walilo-L-omityny
Roztwór związku z Przykładu 22 (585 mg, 0,90 mmola) w dichlorometanie (20 ml) zawierającym kwas trifluorooctowy (2 ml) miesza się przez noc w temperaturze pokojowej. Rozpuszczalnik odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem, a nadmiar kwasu trifluorooctowego usuwa się przez destylację azeotropowąz heptanem (3 x 20 ml). Otrzymuje się tytułowy związek (596 mg, 99%) w postaci białawego osadu.
C26H38N5O6S [548,7]; [MH+=549]
Przykład 24. N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoiloL-walilo-Ng-(acetylo)-L-omityny
Do mieszanego roztworu zawierającego związek z Przykładu 23 (205 mg, 0,31 mmola) i N-metylomorfolinę (0,134 ml, 0,31 mmola) w bezwodnym dichlorometanie (20 ml) dodaje się w temperaturze 0°C chlorek acetylu (0,024 ml, 0,34 mmola). Mieszaninę pozostawia się do ogrzania do temperatury pokojowej, miesza w niej przez 1 godzinę, po czym rozcieńczajądichlorometanem (20 ml). Całość przemywa się kolejno 2N kwasem solnym (20 ml), 8% roztworem wodorowęglanu sodu (20 ml), wodą(20 ml) i solanką(20 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem do bezbarwnej pianki. Produkt oczyszcza się metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii kolumnowej (elucja 3-5% metanolem w dichlorometanie) uzyskując tytułowy związek (30 mg, 17%) w postaci białego osadu.
C28H4IN5O7S [590,7]; [MH+=591]
Przykład 25.N-metyloamid(RS)-N-[2-acetylomerkapto-4-ftalimidobutanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Roztwór tiooctanu potasowego (98 mg) w metanolu (2 ml) dodaje się do zawiesiny Związku Pośredniego 40 (0,5 g) w metanolu (10 ml), mieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej przez 30 minut, a następnie ogrzewa się do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 6 godzin. Rozpuszczalnik usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość dzieli się pomiędzy wodę (50 ml) i dichlorometan (150 ml). Po rozdzieleniu warstw, warstwę organiczną suszy się
183 510 nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje otrzymując surowy produkt. Po oczyszczeniu metodą szybkiej (rzutowej -”flash”) chromatografii (elucja 50% mieszaninąoctan etylu - dichlorometan) otrzymuje się tytułowy związek w postaci bezbarwnego osadu (270 mg). TLC Rf 0,30 (50% EtOAc-CH2C12).
W podobny sposób otrzymuje się:
Przykład 26. N-metyloamid (RS)-N-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 41 (0,50 g) w postaci prawie bezbarwnego osadu (0,42 g). TLC Rf 0,20 (50% EtOAc-CH2C12).
Przykład 27. N-metyloamid (RS)-N-[2-acetylotio-6-ftalimidoheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 42 (0,50 g) w postaci jasno żółtego osadu (0,39 g). TLC Rf 0,31 (50% EtOAc-CH2Cl2).
Przykład 28. N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoiloL-leucylo-L-[P-(4-tiazolilo)]alaniny.
Do mieszanego roztworu Związku Pośredniego 122 (222 mg, 0,51 mmola), N-hydroksybenzotriazolu (76 mg, 0,56 mmola), trietyloaminy (75 ml, 0,53 mmola) i Związku Pośredniego 100 (113 mg, 0,51 mmola), w suchym tetrahydrofuranie (30 ml) dodaje się EDC (107 mg, 0,56 mmola). Mieszaninę miesza się w temperaturze przez noc, po czym rozpuszczalnik odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość dzieli się pomiędzy wodę (20 ml) i octan etylu (20 ml). Warstwę wodną ekstrahuje się octanem etylu (2 x 20 ml); połączone ekstrakty przemywa się woda (2 x 50 ml) i solanką(50 ml), suszy (MgSO4) i odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując jasno żółty olej. Oczyszcza się go metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii (eluując układem dichlorometan/metanol 98:2); Otrzymuje się tytułowy związek w postaci bezbarwnego osadu (170 mg, 55%).
C28H35N5O6S2 [601,7]; [MH+=602]
W podobny sposób otrzymuje się:
Przykład 29. N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoiloL-leucylo-L-[P-(2-pirydylo)]alaniny
Ze Związku Pośredniego 122 i Związku Pośredniego 99, w postaci białego osadu (277 mg, 67%).
C30H37N5O6S [595,7]; [MH+=596]
Przykład 30. N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoiloL-leucylo-L-[P-(3- pirydylo)]alaniny
Ze Związku Pośredniego 122 i Związku Pośredniego 97, w postaci białego osadu (50 mg, 12%).
C3QH37N5O6S [595,7]; [MH+=596]
Przykład 31. N-metyloamid (RS-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoiloL-leucylo-L- [β-(4- piry dy lo)] alaniny
Ze Związku Pośredniego 122 i Związku Pośredniego 98, w postaci białego osadu (310 mg, 77%).
C30H37N5O6S [595,7]; [MH+=596]
Przykład 32. N-metyloamid kwasu (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-5-metylo-L-glutaminowego
Ze Związku Pośredniego 122 i Związku Pośredniego 103, w postaci białego osadu (201 mg, 49%). '
C28H38N4O8S [590,3]; [MH+=591]
Przykład 33. N-metyloamid (RS-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoiloL-leucylo-(S)-(2-metoksyfenylo)alaniny
Ze Związku Pośredniego 122 i Związku Pośredniego 102, w postaci białego osadu (150 mg, 37%).
C32H40N4O7S [624,8]; [MH+=625]
183 510
Przykład 34. N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoiloL-leucy lo-(R)- penicylaminy
Ze Związku Pośredniego 122 i Związku Pośredniego 96, w postaci białego osadu (230 mg, 35%).
C27H38N4O6S2 [578,8]; [MH+=579]
Przykład 35. N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoiloL-leucylo-(R)-(S-metylo)penicylaminy
Ze Związku Pośredniego 122 i Związku Pośredniego 101, w postaci białego osadu (400 mg, 35%).
C28H40N4O6S2 [592,8]; [MH+=593]
Przykład 36. N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoiloL-leucylo-(R)-(2,2-dimetylo-2-metylosulfonylo)alaniny
Ze Związku Pośredniego 122 i Związku Pośredniego 95, w postaci białego osadu (3 80 mg, 66%).
[624,8]; [MH+=625]
Przykład 37. N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoiloL-leucylo-(R)-(2,2-dimetylo-2-metanosulfinylo)alaniny
Ze Związku Pośredniego 122 i Związku Pośredniego 94, w postaci białego osadu (360 mg, 37%).
C28H40N4O7S2 [608,8]; [MH+=609]
Przykład 38. N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-(S)-tert-łeucyny
Ze Związku Pośredniego 122 i chlorowodorku N-metyloamidu tert-leucyny, w postaci białego osadu (120 mg, 25%).
C28H40N4O6S [560,7]; [MH+=561]
Przykład 39. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-5-(acetylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Do mieszanego roztworu Związku Pośredniego 57 (203 mg, 0,328 mmola) i 2-merkaptoetanolu (0,23 ml, 3,28 mmola) w metanolu dodaje się w temperaturze 0°C 0,4M roztwór wodorotlenku sodu (0,82 ml). Po 15 minutach dodaje się kwas octowy (0,5 ml) i rozpuszczalniki odparowuje pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując żółty olej. Po dodaniu eteru (20 ml) odsącza się powstający osad otrzymując surowy tiol. Oczyszcza się go metodą szybkiej (rzutowej -”flash”) chromatografii kolumnowej (elucja 5% metanolem w dichlorometanie) uzyskując tytułowy związek (86 mg, 56%) w postaci białego osadu.
C23H36N4O4S [464,6]; [MH+=465]
W podobny sposób otrzymuje się:
Przykład 40. N-metyloamid (RS)-N[2-merkapto-5-(benzoilo)aminopentanoi!o]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 58 (400 mg, 0,59 mmola), w postaci białego osadu (175 mg, 59%).
C28H38N4O4S [526,7]; [MH+=527]
Przykład 41. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-5-(sukcynimido)pentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 59 (600 mg, 0,91 mmola), w postaci białego osadu (147 mg, 32%)
C25H36N4O5S [504,7]; [MH+=5O5]
Przykład 42. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-5-(metanosulfonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 60 (600 mg, 1,0 mmola), w postaci białego osadu (262 mg, 57%).
C22H36N4O5S2 [500,7]; [MH+=501]
Przykład 43. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-5-(benzenosulfonylo)aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
183 510
Ze Związku Pośredniego 61 (500 mg, 0,7 mmola), w postaci białego osadu (221, mg, 56%).
C27H36N4O5S2 [562,8]; [MH+=563]
Przykład 44. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-5-(4-pirydylokarbonylo)-aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 64 (330 mg, 0,48 mmola), w postaci białego osadu (115 mg, 22%).
C27H37N5O4S [527,7]; [MH+=528]
Przykład 45. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-5-(3-pirydylokarbonylo)-aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 65 (200 mg, 0,29 mmola), w postaci białego osadu (34 mg, 22%).
C27H37N5O4S [527,7]; [MH+=528]
Przykład 46. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-5-(2-pirydylokarbonylo)-aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 66 (150 mg, 0,22 mmola), w postaci białego osadu (60 mg, 52%).
C27H37N5O4S [527,7]; [MH+=528]
Przykład 47. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-5-(2-pirazy-nylokarbonylo)-aminopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Ze Związku Pośredniego 67 (100 mg, 0,15 mmola), wpostaci białego osadu (30 mg, 38%).
C26H36N6O4S [528,7]; [MH+-529]
Przykład 48. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucy1ο-Ε-[β-(4- tiazolilo)] alaniny
Do roztworu związku z przykładu 28 (110 mg, 0,18 mmola) w metanolu (10 ml) dodaje się w temperaturze 0°C stężony roztwór wodorotlenku amonu (0,5 ml) i całość miesza się w tej temperaturze przez 3 godziny. Po rozcieńczeniu mieszaniny wodą (10 ml), zakwasza się ją dodając 2N roztwór kwasu solnego i ekstrahuje dichlorometanem (3 x 20 ml). Połączone ekstrakty suszy się (Na2SO4), sączy i odparowuje otrzymując surowy produkt. Oczyszcza się go metodą szybkiej (rzutowej -”flash”) chromatografii kolumnowej (elucja 2% metanolem w dichlorometanie); uzyskuje się tytułowy związek w postaci bezbarwnego osadu (71 mg, 71%).
C26H33N5O5S2 [559,7]; [MH+=560]
W podobny sposób otrzymuje się:
Przykład 49. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-5-ftalimido]pentanoilo-L-łeucylo-L-[P-(2-pirydylo)]alaniny
Z tytułowego związku z przykładu 29, w postaci białego osadu (75 mg, 80%).
C28H33N5O5S [553,7]; [MH+=554]
Przykład 50. N-metyloamid kwasu (RS)-N-[2-merkapto-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-5-metylo-L-glutaminowego
Z tytułowego związku z przykładu 32, w postaci białego osadu (68 mg, 78%).
C2gH3gN4O7S [548,6]; [MH+=549]
Przykład 51. N-metyloamid (RS)-N-[2-(merkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-(R)-(S-metylo)penicylaminy
Z tytułowego związku z przykładu 35, w postaci białego osadu (160 mg, 70%).
C26H38N4O5S2 [550,8]; [MH+=551]
Przykład 52. N-metyloamid (S)-N-[2-(merkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-(S)-tert-leucyny
Z tytułowego związku z przykładu 16, w postaci białego osadu (8,12 g, 80%).
C26H38N4O5S [518,7]; [MH+=519]
Przykład 53. N-metyloamid (S)-N-[2-(merkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Z tytułowego związku z przykładu 17, w postaci białego osadu (2,7 g, 67%).
C29H36N4O5S [552,7]; [MH+=553]
183 510
Przykład 54. N-metyloamid (RS)-N-[2,3-dimerkaptopropanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Z tytułowego związku z przykładu 1, w postaci bezbarwnego osadu (76 mg).
C19H29N3O3S2 [411,5]; [MH+=412]
Przykład 55. N-metyloamid (RS)-N[2-merkapto-3-metoksykarbonylopropanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Z tytułowego związku z przykładu 5 (0,16 g), w postaci bezbarwnego osadu (0,14 g).
C21H31N3O5S2 [437,5]; [MH+=438]
Przykład 56. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-4-metoksykarbonylobutanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Z tytułowego związku z przykładu 6 (0,18 g), w postaci bezbarwnego osadu (0,16 g).
C22H33N3O5S [451,5]; [MH+-452]
Przykład 57. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-5-metoksykarbonylopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Z tytułowego związku z przykładu 7 (0,32 g), w postaci bezbarwnego osadu (0,15 g). TLC Rf 0,29 (5% MeOH-CHiCIJ
Przykład 58. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Z tytułowego związku z przykładu 8 (0,31 g), w postaci bezbarwnego osadu (0,22 g). TLC Rf 0,30 (5% MeOH-CH2Cl2)
Przykład 59. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-4-ftalimidobutanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Z tytułowego związku z przykładu 25 (0,20 g), w postaci jasno żółtego osadu (0,12 g).
C28H34N4O5S [538,6]; [MH2 +=540]
Przykład 60. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Z tytułowego związku z przykładu 26 (0,2 g), w postaci bezbarwnego osadu (0,18 g). TLC Rf 0,41 (5% MeOH-CH2Cl2)
Przykład 61. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-6-ftalimidoheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Z tytułowego związku z przykładu 27 (0,15 g), wpostaci jasno żółtego osadu (0,12 g). TLC Rf 0,25 (10% MeOH-CHjCy.
Przykład 62. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-tryptofanu
Z tytułowego związku z przykładu 9 (250 mg), w postaci osadu jasno żółtej pianki (222 mg, 96%).
C31H37N5O5S [591,7]; [MH+=592]
Przykład 63. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-tryptofanu
Z tytułowego związku z przykładu 10 (330 mg), w postaci bezbarwnej pianki (300 mg, 98%).
C26H38N4O5S [518,7]; [MH+=519]
Przykład 64. N-metyloamid (S)-N-[2-merkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-(S-metylo)cysteinylo-L-tryptofanu
Otrzymuje się według procedury opisanej poprzednio w przykładach 28 i 48 ze Związku Pośredniego 119 i Związku Pośredniego 124.
C29H32N5O5S2 [595,7]; [MH+=596]
Przykład 65. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-3-ftalimidopropanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Otrzymuje się według procedury opisanej poprzednio w przykładzie 39 poprzez Związek Pośredni 43, ze Związku Pośredniego 125 i N-metyloamidu L-leucylo-L-fenyloalaniny
C27H32N4O5S [524,6]; [MH+=525]
183 510
Przykład 66. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-4-sukcynimidobutanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Otrzymuje się według procedury opisanej poprzednio w przykładach 28 i 48, ze Związku Pośredniego 123 i N-metyloamidu L-leucylo-L-fenyloalaniny.
C24H34N4O5S [490,6]; [MH+-491]
Przykład 67. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-4-sukcynimidobutanoilo]-(S)-propyloglicylo-L-fenyloalaniny
Otrzymuje się według procedury opisanej poprzednio w przykładach 28 i 48, z Związku Pośredniego 123 i Związku Pośredniego 113.
C23H31N4O5S [475,6]; [MH+=476]
Przykład 68. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-4-sukcynimidobutanoilo]-L-(S-metylo)cysteinylo-L-tertleucyny
Otrzymuje się według procedury opisanej poprzednio w przykładach 28 i 48, ze Związku Pośredniego 123 i Związku Pośredniego 114.
CI9H32N4O5S2 [460,6]; [MH+=461]
Przykład 69. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-4-sukcynimidobutanoilo]-L-(S-metylo)cysteinylo-L-tryptofanu
Otrzymuje się według procedury opisanej poprzednio w przykładach 28 i 48, ze Związku Pośredniego 123 i Związku Pośredniego 124.
C24H31N5O5S2 [533,7]; [MH+=534]
Przykład 70. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-4-sukcynimidobutanoilo]-L-(S-metylo)cysteinylo-L-fenyloalaniny
Otrzymuje się według procedury opisanej poprzednio w przykładach 28 i 48, ze Związku Pośredniego 123 i Związku Pośredniego 111.
C23H30N4O5S2 [506,6]; [MH+=507]
Przykład 71. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-4-sukcynimidobutanoilo]-L-(O-metylo)serylo-L-tert-leucyny
Otrzymuje się według procedury opisanej poprzednio w przykładach 28 i 48, ze Związek Pośredniego 123 i Związku Pośredniego 115.
C19H32N4O5S [444,5]; [MH+ = 445]
Przykład 72. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-4-sukcynimidobutanoilo]-L-leucylo-L-tert-leucyny
Otrzymuje się według procedury opisanej poprzednio w przykładach 28 i 48, ze Związku Pośredniego 123 i Związku Pośredniego 116.
C2IH36N4O5S [456,6]; [MH+=457]
Przykład 73. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-6-karboksyheksanoilo]-L-leucylo-L-tryptofanu
Otrzymuje się przez hydrolizę tytułowego związku z przykładu 10.
C25H36N4O5S [504,7]; [MH+=505]
Przykład 74. N-metyloamid (R)-N-[2-acetylomerkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-tryptofanu
Otrzymuje się poprzez rozdział mieszaniny 1:1 diastereoizomerów, zsyntetyzowanych według przykładu 10, metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii kolumnowej.
C26H38N4O5S [518,7]; [MH+=519]
Przykład 75. N-metyloamid (S)-N-[2-acetylomerkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-tryptofanu
Otrzymuje się poprzez rozdział mieszaniny 1:1 diastereoizomerów, zsyntetyzowanych według przykładu 10, metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii kolumnowej.
C26H38N4O5S [518,7], [MH+-519]
Przykład 76. N-metyloamid (R)-N-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-tryptofanu
183 510
Otrzymuje się poprzez rozdział mieszaniny 1:1 diastereoizomerów, zsyntetyzowanych według przykładu 9, metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii kolumnowej.
C31H37N5O5S2 [591,7]; [MH+=592]
Przykład 77. N-metyloamid (R)-N-[2-acetylomerkapto-5-metoksykarbonylopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Otrzymuje się poprzez rozdział mieszaniny 1:1 diastereoizomerów, zsyntetyzowanych według przykładu 7, metodą szybkiej (rzutowej - „flash”) chromatografii kolumnowej.
C25H36N4O5S [504,7]; [MH+=505]
Przykład 78. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-6-(metyloamino)karbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Otrzymuje się w wyniku hydrolizy związku z przykładu 8.
C24H38N4O4S [478,6]; [MH+=479]
Przykład 79. N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-6-(amino)karbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
Otrzymuje się w wyniku hydrolizy związku z przykładu 8.
^Η36Ν4Ο48 [464,6]; [MH+=465]
Przykład A
Hamowanie aktywności kolagenazy
Aktywność związków o wzorze ogólnym (I) jako inhibitorów kolagenazy oznacza się według procedury podanej przez Cawstona i Barretta (Anal. Biochem., 99:340-345(1979), w której 1 mM roztwór testowanego inhibitora, lub jego rozcieńczone roztwoiy, inkubuje się w temperaturze 37°C przez 16 godzin z kolagenem i kolagenazą(w układzie zbuforowanym 50 mM Tris, o pH 7,6 zawierającym 5 mM CaCl2, 0,05% Brij 35, 60 mM NaCl i 0,02% NaN3). Kolagen acetyluje się do 3H lub 14C-kolagenu metodą Cawstona i Murph/ego (Methods in Enzymology, 80:711,1981). Sposób znakowania nie wpływa na zdolność kolagenazy do degradowania substratu kolagenowego. Próbki poddaje się wirowaniu aby oddzielić przez sedymentację niestrawiony kolagen i określone ilości radioaktywnego supematantu pobiera się do licznika scyntylacyjnego do pomiaru określającego stopień hydrolizy. Aktywność kolagenazy w obecności 1 mM inhibitora, lub jego rozcieńczonych ilości, porównuje się z aktywnościąpróbki kontrolnej pozbawionej inhibitora i wyniki wyraża się jako stężenie inhibitora powodując 50% zahamowanie aktywności kolagenazy (IC50).
Przykład B
Hamowanie aktywności stromelizyny
Aktywność związków o wzorze ogólnym (I) jako inhibitorów stromelizyny oznacza się według procedury podanej przez Nagase i in. (Methods in Enzymology, Vol. 254,1994), w której 0,1 mM roztwór testowanego inhibitora, lub jego rozcieńczone roztwory, inkubuje się w temperaturze 37°C przez 16 godzin ze stromelizyną i 3H transferyną (w układzie zbuforowanym 50 mM Tris, o pH 7,6 zawierającym 10 mM CaCl2,150 mM NaCL, 0,05% Brij 35, i 0,02% NaN3). Transferynę karboksymetylowano za pomocą kwasu 3H-jodooctowego. Aktywność stromelizyny w obecności 1 mM inhibitora, lub jego rozcieńczonych ilości, porównuje się z aktywnością próbki kontrolnej pozbawionej inhibitora i wyniki wyraża się jako stężenie inhibitora powodujące 50% zahamowanie aktywności stromelizyny (IC50).
Przykład C
Hamowanie aktywności zelatynazy
Aktywność związków o wzorze ogólnym (I) jako inhibitorów zelatynazy oznacza się według procedury podanej przez Harrisa i Krane'go (Biochem. Biophys. Acta, 258:566-576 (1972), w której 1 nM roztwór testowanego związku, lub jego rozcieńczone roztwory, inkubuje się w temperaturze 37°C przez 16 godzin z żelatyną i ze zdenaturowanym przez ogrzewanie 3H lub 14C-kolagenem (w układzie zbuforowanym 50 mM Tris, i pH 7,6 zawierającym 5 mM CaCl2, 0,05% Brij 35 i 0,02% NaN3). 3H lub 14C-żelatynę otrzymuje się przez denaturację 3H lub 14C-kolagenu przygotowanego według metody Cawstona i Murph/ego (Methods in Enzymology, 80:711,1981) w rezultacie inkubacji w temperaturze 60°C przez 30 minut. Niestrawiona żelaty
183 510 nę wytrąca się dodając kwas tri chlorooctowy i odwirowuje. Aktywność żelatynazy w obecności 1 mM inhibitora, lub jego rozcieńczonych ilości, porównuje się z aktywnością próbki kontrolnej pozbawionej inhibitora i wyniki wyraża się jako stężenie inhibitora powodujące 50% zahamowanie aktywności żelatynazy (IC50).
Przykład D
Hamowanie wytwarzania TNFa
Aktywność związków o wzorze ogólnym (I) jako inhibitorów wytwarzania TNFa oznacza się według następującej procedury, 1 mM roztwór testowanego związku, lub jego rozcieńczone roztwory, inkubuje się w temperaturze 37°C w atmosferze 5% CO2 z komórkami ludzkimi monocytów THP-1 zawieszonych w pożywce RPM1 1640 i z 20 μΜ β-merkaptoetanolu przy gęstości komórek 1 x 106/ml i stymulowanych obecnościąlipopolisacharydu LPS o stężeniu końcowym 5 pg/ml. Po 18 godzinach bada się supematant na poziom TNFa przy użyciu dostępnego handlowo zestawu ELISA (R&D Systems).
Aktywność w obecności O,1M inhibitora lub jego rozcieńczonych ilości, porównuje się z aktywnościąpróbki kontrolnej pozbawionej inhibitora i wyniki wyraża się jako stężenie inhibitora powodujące 50% zahamowanie wytwarzania TNFa
Przykład E
Adjuwantowy szczurzy model artretyzmu
Związki o wzorze ogólnym (I) badano przy użyciu adjuwantowego szczurzego modelu artretyzmu opartego na metodach zastosowanych przez B.B. Newbould'a (1963), Br.J. Pharmacol, 21,127-136 i C.M. Pearson i F.D. Wood (1959), Arthritis Rheum, 2,440-459. w skrócie: samcom szczurzym rasy Wisar (180-200 g) wstrzyknięto w podstawę ogona adjuwant Freunda. Po dwunastu dniach badane zwierzęta podzielono w sposób przypadkowy na grupy eksperymentalne. Następnie zwierzętom podawano określone dawki związków o wzorze ogólnym (I) albo doustnie jako zawiesina w 1% metylocelulozie albo dootrzewnowe w 0,2% karboksymetylocelulozie począwszy od dnia 12 do końca eksperymentu w dniu 22. W tym okresie co dwa dni mierzono objętości tylnych łap szczura i po zakończeniu eksperymentu prześwietlano tylnią stopę promieniami X (rentgenograficznie). Wyniki wyrażono jako procentowy wzrost objętości stopy w stosunku do objętości z 12 dnia.
Przykład F
Ksenograficzny mysi model raka jajnika
Związki o wzorze ogólnym (I) badano stosując ksenograficzny mysi model raka jajnika oparty na opisie wpracy B. Davies'a i in. (1993), Cancer Research, 53,2087-2091. Skrótowo: w modelu tym wykorzystuje się samice myszy nu/nu inokulowane komórkami 1 χ 109 OVCAR3-icr w jamie otrzewnowej. Związki o wzorze ogólnym (I) podaje się albo doustnie jako 1% zawiesinę w metylocelulozie lub dootrzewnowo jako zawiesinę w buforowanym fosforanem roztworze soli fizjologicznej w 0,01% Tween-20. Na koniec eksperymentu (po 4-5 tygodniach) zlicza się komórki otrzewnowe i określa wagę każdego stałego guza (zbrylenia). W niektórych eksperymentach rozwój guza śledzi się stosując specyficzne antygeny nowotworowe.
Przykład G
Szczurzy model raka piersi
Związki o wzorze ogólnym (I) badano z użytym szczurzego modelu raka piersi HOSP. 1 (S. Eccles i in. (1995), Cancer Research, w druku). W modelu tym samice szczurze CBH/cbi inokuluje się dożylnie 2 χ 104 komórek nowotworowych do żyły szyjnej. Związki o wzorze ogólnym (I) podaje się albo doustnie jako 1% zawiesinę w metylocelulozie lub dootrzewnowo jako zawiesinę w buforowanym fosforanem roztworze soli fizjologicznej w 0,01% Tween-20. Na koniec eksperymentu (po 4-5 tygodniach) zwierzęta zabija się, usuwa płuca i zlicza indywidualne guzy po 20 godzinnym utrwaleniu w Methacam.
Departament Wydawnictw UP RP Nakład 70 egz. Cena 6,00 zł.

Claims (8)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Związki peptydowe o wzorze ogólnym (I):
    w którym:
    R1 oznacza Ct.6 alkil lub C,^ alkilo-AR9, gdzie A oznacza O, NH lub S(O)m gdzie m=0,1 lub 2, a R9 oznacza H lub CM alkil;
    R2 oznacza atom wodoru lub alkil;
    R3 oznacza [Alk]nR6 gdzie Alk oznacza alkillub C2.6 alkenyl i n równa się zero lub 1;
    X oznacza NR4R5 gdzie R4 oznacza wodór a R5 oznacza wodór lub Cb6 alkil;
    R7 oznacza wodór lub grupę CM alkilokarbonylową;
    R8 oznacza fenyl (podstawiony grupą R11), pirydyl (ewentualnie podstawiony grupą R11), -CM alkil-R11, -CM alkiloaryl, cyklo(C3^)alkil (ewentualnie podstawiony grupą R11);
    R6 oznacza AR9, -C^ alkilo-COOR9, gdzie A i R9 mają wyżej podane znaczenie, alkil, -C,^ alkoksyfenyl, fenyl, indolil, tiazolil, pirydyl, -C^ alkilo-NHR, -CONHR, -NHCO2R lub -NHCOR, gdzie R oznacza atom wodoru lub grupę CM alkilową;
    R11 oznacza SO2R13, SR7, SR9, COR13, N(R9)2, NR9R12, OR9 (gdzie R9 oznacza atom wodoru, C.^ alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl), grupę sukcynimidową lub ftalimidową;
    R‘2 oznacza H, CO2R9 lub SO2R9 (gdzie R9 oznacza Cw alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl) lub COR9 lub CONHR9 (gdzie R9 oznacza CM alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl); i
    R13 oznacza OH, OCM alkil, OCM alkiloaryl, NCR9^ (gdzie oba podstawniki R9 są takie same lub różne i oznaczająatom wodoru lub grupę CM alkilową), CM alkil, aryl lub -CM alkiloaryl; przy czym związek może występować w formie wolnej lub w formie soli.
  2. 2. Związek według zastrz. 1, wybrany ze związków następujących:
    N-metyloamid N-[2,3-bis-acetylomerkaptopropanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-3-metoksykarbonylopropanoilo]-L-leucylo-L-fenyloataniny
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-4-metoksykarbonylobutanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-5-metoksykarbonylopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-4-ftalimidobutanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-6-ftalimidoheksanolilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2,3-bis-merkaptopropanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-merkapto-3-metoksykarbonylopropanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-merkapto-4-metoksykarbonyIobutanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-merkapto-5-metoksykarbonylopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny N-metyloamid N-[2-merkapto-6-metoksykarbonyIoheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny N-metyloamid N-[2-merkapto-4-ftalimidobutanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny N-metyloamid N-[2-merkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny, i
    183 510
    N-metyloamid N-[2-merkapto-6-ftalimidoheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
  3. 3. Związek według zastrz. 1, wybrany ze związków następujących:
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-5-metoksykarbonylopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-walilo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-tryptofanu
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-walilo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L_leucylo-L-tryptofanu
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-[p-(4-tiazolilo)]alaniny
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-[P-(2-pirydylo)]alaniny
    N-metyloamid kwasuN-[2-acetylomerkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-5-metylo-L-glutaminowego
    N-metyloamidN-[2-acetylomerkapto-6-ftalimidoheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-acetylomerkapto-2-(3-ftalimido)fenyloacetylo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-merkapto-5-metoksykarbonylopentanoilo]-L-leucylo-L-fenyloaIaniny
    N-metyloamid N-[2-merkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-merkapto-6-metoksykarbonyloheksanoilo]-L-leucylo-L-tryptofanu
    N-metyloamid N-[2-merkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-laucylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid N-[2-merkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-feucylo-L-tryptofanu
    N-metyloamid N-[2-merkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-L-[|3-(4-tiazolilo)]alaniny
    N-metyloamidN-[2-merkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-Ieucylo-L-[P-(2-pirydylo)]alaniny
    N-metyloamid kwasu N-[2-merkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-leucylo-5-metylo-L-glutaminowego, i
    N-metyloamid N-[2-merkapto-6-ftalimidoheksanoilo]-L-leucylo-L-fenyloalaniny.
  4. 4. Związek według zastrz. 1, w którym R1 oznacza -CH2SCH3.
  5. 5. Związek według zastrz. 4, wybrany z następujących:
    N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftałimidopentanoilo]-(S-metylo)-L-cysteinylo-L-fenyloalaniny
    N-metyloamid (S)-N-[2-merkapto-5-ftalimidopentanoilo]-L-(S-metylo)cysteinylo-L-tryptofanu
    N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-4-sukcynimidobutanoilo]-L-(S-metylo)cysteinylo-L-tert-leucyny
    N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-4-sukcynimidobutanoilo]-L-(S-metylo)cysteinylo-L-tryptofanu
    N-metyloamid (RS)-N-[2-merkapto-4-sukcynimidobutanoilo]-L-(S-metylo)cysteinylo-L-fenyloalaniny
  6. 6. Związek według zastrz. 1, w którym R3 oznacza tert-butyl lub -C(CH3)2S(O)0_2CH3.
  7. 7. Związek według zastrz. 6, wybrany z następujących:
    N-metyloamid (S)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-(S)-tert-leucyny
    N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-(R)-penicyloaminy
    N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftahmido]pentanoilo-L-leucylo-(R)-(S-metylojpemcylaminy
    183 510
    N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-(R)-(2(2-dimetylo-2-metanosulfonylo)alaniny
    N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-(R)-(2,2-dimetylo-2-metanosulfinylo)alaniny
    N-metyloamid (RS)-N-[2-(acetylomerkapto)-5-ftalimido]pentanoilo-L-leucylo-(S)-tert-leucyny
  8. 8. Środek farmaceutyczny do stosowania w terapii, zawierający substancję czynną oraz dopuszczalny farmaceutycznie rozcieńczalnik lub nośnik, znamienny tym, ze zawiera jako substancję czynną związek o wzorze ogólnym (I) i 2
    O R R O
    w którym:
    R1 oznacza alkil lub alkilo-AR9, gdzie A oznacza O, NH lub S(O)m, gdzie m=0,1 lub 2, a R9 oznacza H lub CM alkil;
    R2 oznacza atom wodoru lub alkil;
    R3 oznacza [Alk]nR6 gdzie Alk oznacza alkil lub C2^ alkenyl i n równa się zero lub 1;
    X oznacza NR4R5 gdzie R4 oznacza wodór a R5 oznacza wodór lub alkil;
    R7 oznacza wodór lub grupę CM alkilokarbonyłową
    R8 oznacza fenyl (podstawiony grupąR11), pirydyl (ewentualnie podstawiony grupąR11), -CM alkil-R11, -CM alkiloaryl, cyklo(C3.6)alkil (ewentualnie podstawiony grupąR11);
    R6 oznacza AR9, -C^ alkilo-COOR9, gdzie A i R9 mająwyżej podane znaczenie, C]_6 alkil, -C(^ alkoksyfenyl, fenyl, indolil, tiazolil, pirydyl, -C^ alkilo-NHR, -CONHR, -NHCO2R lub -NHCOR, gdzie R oznacza atom wodoru lub grupę CM alkilową
    R11 oznacza SO2R13, SR7, SR9, COR13, N(R9)2, NR9R12, OR9 (gdzie R9 oznacza atom wodoru, CM alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl), grupę sukcynimidową lub ftalimidową
    R12 oznacza H, CO2R9 lub SO2R9 (gdzie R9 oznacza CM alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl) lub COR9 lub CONHR9 (gdzie R9 oznacza CM alkil, fenyl, pirydyl lub pirazynyl); i
    R13 oznacza OH, OCW alkil, OCM alkiloaryl, NiR9^ (gdzie oba podstawniki R9 są takie same lub różne i oznaczająatom wodoru lub grupę CM alkilową CM alkil, aryl lub -CM alkiloaryl; przy czym związek może występować w formie wolnej lub soli.
    * * *
PL95319503A 1994-10-05 1995-10-05 Związki peptydowe oraz środek farmaceutyczny PL183510B1 (pl)

Applications Claiming Priority (4)

Application Number Priority Date Filing Date Title
GB9420057A GB9420057D0 (en) 1994-10-05 1994-10-05 Compounds
GBGB9504907.8A GB9504907D0 (en) 1995-03-10 1995-03-10 Compounds
GBGB9509431.4A GB9509431D0 (en) 1995-05-10 1995-05-10 Compounds
PCT/GB1995/002362 WO1996011209A1 (en) 1994-10-05 1995-10-05 Peptidyl compounds and their therapeutic use as inhibitors of metalloproteases

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL319503A1 PL319503A1 (en) 1997-08-18
PL183510B1 true PL183510B1 (pl) 2002-06-28

Family

ID=27267412

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL95319503A PL183510B1 (pl) 1994-10-05 1995-10-05 Związki peptydowe oraz środek farmaceutyczny

Country Status (19)

Country Link
US (2) US5994312A (pl)
EP (1) EP0784629B1 (pl)
JP (1) JP3787605B2 (pl)
CN (1) CN1193978A (pl)
AT (1) ATE179431T1 (pl)
AU (1) AU695796B2 (pl)
BR (1) BR9509237A (pl)
CA (1) CA2201639A1 (pl)
CZ (1) CZ288436B6 (pl)
DE (1) DE69509401T2 (pl)
DK (1) DK0784629T3 (pl)
ES (1) ES2133807T3 (pl)
FI (1) FI971412A0 (pl)
GR (1) GR3030751T3 (pl)
HU (1) HUT77282A (pl)
MX (1) MX9702487A (pl)
NO (1) NO971537L (pl)
PL (1) PL183510B1 (pl)
WO (1) WO1996011209A1 (pl)

Families Citing this family (77)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
ATE237630T1 (de) * 1995-05-10 2003-05-15 Darwin Discovery Ltd Peptidartige stoffe, die metalloproteinasen und die tnf-freisetzung hemmen, und ihre therapeutische verwendung
CA2219973A1 (en) * 1995-05-10 1996-11-14 Chiroscience Limited Peptidyl compounds and their therapeutic use
EP0826000B1 (en) * 1995-05-10 2002-10-23 Darwin Discovery Limited Peptide compounds which inhibit metalloproteinase and tnf liberation and their therapeutic uses
AU706064B2 (en) * 1995-05-10 1999-06-10 Darwin Discovery Limited Peptide compounds which inhibit metalloproteinase and TNF liberation, and their therapeutic use
KR980009238A (ko) * 1995-07-28 1998-04-30 우에노 도시오 설포닐아미노산 유도체
NZ319222A (en) * 1995-10-05 1999-09-29 Darwin Discovery Ltd Substitut Mercaptoalkylpeptidyl compounds and medicaments useful as inhibitors of matrix metalloproteinases
GB9523066D0 (en) * 1995-11-10 1996-01-10 Chiroscience Ltd Compounds and their therapeutic use
CA2229438C (en) * 1995-11-22 2006-01-17 Chiroscience Limited Mercaptoalkylpeptidyl compounds having an imidazole substituent and their use as inhibitors of matrix metalloproteinases (mmp) and/or tumour necrosis factor (tnf)
NZ325939A (en) 1996-01-23 2000-06-23 Shionogi & Co Sulphonated amino acid derivatives and matrix metalloproteinase inhibitors (MMP) containing these derivatives
US6919375B1 (en) 1996-01-23 2005-07-19 Shionogi & Co., Ltd. Sulfonated amino acid derivatives and metalloproteinase inhibitors containing the same
GB9607120D0 (en) * 1996-04-04 1996-06-12 Chiroscience Ltd Compounds
US6811995B1 (en) * 1996-04-26 2004-11-02 Children's Medical Center Corporation Non-invasive enzyme screen for cancer
CA2260859A1 (en) * 1996-07-22 1998-01-29 Monsanto Company Thiol sulfone metalloprotease inhibitors
US6747027B1 (en) 1996-07-22 2004-06-08 Pharmacia Corporation Thiol sulfonamide metalloprotease inhibitors
GB9616643D0 (en) * 1996-08-08 1996-09-25 Chiroscience Ltd Compounds
US6429212B1 (en) 1996-08-16 2002-08-06 Ishihara Sangyo Kaisha Ltd. Medicinal composition
DE69735543T2 (de) * 1996-08-28 2007-03-08 Shionogi & Co., Ltd. Neuartige peptidderivate mit thiazolyl-alanin-resten
US6953788B1 (en) 1996-09-19 2005-10-11 Aventis Pharmaceuticals Inc. 3-mercaptoacetylamino-1,5-substituted-2-oxo-azepan derivatives useful as inhibitors of matrix metalloproteinase
ATE229034T1 (de) * 1996-09-19 2002-12-15 Aventis Pharma Inc 3-mercaptoacetylamino-1,5-substituierte-2-oxo- azepan derivate und deren verwendung als inhibitoren von matrix-metalloproteinasen
GB9624817D0 (en) * 1996-11-28 1997-01-15 British Biotech Pharm Metalloproteinase inhibitors
SI0946166T1 (en) * 1996-12-17 2004-06-30 Warner-Lambert Company Llc Use of matrix metalloproteinase inhibitors for promoting wound healing
CA2264692A1 (en) * 1996-12-17 1998-06-25 Warner-Lambert Company Use of matrix metalloproteinase inhibitors for treating neurological disorders and promoting wound healing
DE69821228T2 (de) * 1997-03-03 2004-10-21 Darwin Discovery Ltd Selektive mmp inhibitoren mit verringerten nebenwirkungen
US6638952B1 (en) 1997-03-04 2003-10-28 Pharmacia Corporation Aromatic sulfonyl alpha-cycloamino hydroxamic acid compounds
US7115632B1 (en) 1999-05-12 2006-10-03 G. D. Searle & Co. Sulfonyl aryl or heteroaryl hydroxamic acid compounds
US6794511B2 (en) 1997-03-04 2004-09-21 G. D. Searle Sulfonyl aryl or heteroaryl hydroxamic acid compounds
US6476027B1 (en) 1997-03-04 2002-11-05 Monsanto Company N-hydroxy 4-sulfonyl butanamide compounds
US6362183B1 (en) 1997-03-04 2002-03-26 G. D. Searle & Company Aromatic sulfonyl alpha-hydroxy hydroxamic acid compounds
US6696449B2 (en) 1997-03-04 2004-02-24 Pharmacia Corporation Sulfonyl aryl hydroxamates and their use as matrix metalloprotease inhibitors
JP2001518081A (ja) 1997-03-04 2001-10-09 モンサント カンパニー スルホニル２価アリールまたはヘテロアリールヒドロキサム酸化合物
US6034136A (en) 1997-03-20 2000-03-07 Novartis Ag Certain cyclic thio substituted acylaminoacid amide derivatives
US5756545A (en) * 1997-04-21 1998-05-26 Warner-Lambert Company Biphenysulfonamide matrix metal alloproteinase inhibitors
WO1999007679A1 (en) * 1997-08-08 1999-02-18 Chiroscience Limited Peptidyl compounds having mmp and tnf inhibitory activity
US6319902B1 (en) 1997-08-22 2001-11-20 Shionogi & Co., Ltd. Peptide derivatives having thiazolyl-alanine residue
PL341379A1 (en) 1997-11-14 2001-04-09 Searle & Co Aromatic sulphone substituted hydroxamic acid as inhibitor of metalloprotease
US20010039287A1 (en) 1997-11-14 2001-11-08 Thomas E Barta Aromatic sulfone hydroxamic acid metalloprotease inhibitor
US6750228B1 (en) 1997-11-14 2004-06-15 Pharmacia Corporation Aromatic sulfone hydroxamic acid metalloprotease inhibitor
FI980604A0 (fi) * 1998-03-18 1998-03-18 Univ Helsinki Licensing Nya matrismetalloproteinasinhibitorer och -regulatorer
JP2002528461A (ja) * 1998-10-23 2002-09-03 ダーウィン・ディスカバリー・リミテッド 公知ペプチドメタロプロテイナーゼインヒビターの単一形態型
US20040122011A1 (en) * 1998-12-23 2004-06-24 Pharmacia Corporation Method of using a COX-2 inhibitor and a TACE inhibitors as a combination therapy
US6486193B2 (en) * 1998-12-31 2002-11-26 Aventis Pharmaceuticals Inc. 3-substituted pyrrolidines useful as inhibitors of matrix metalloproteinases
US6329550B1 (en) 1998-12-31 2001-12-11 Aventis Pharmaceuticals Inc. Amidomalonamides useful as inhibitors of MMP of matrix metalloproteinase
DE69905621T2 (de) * 1998-12-31 2003-11-27 Aventis Pharmaceuticals Inc., Bridgewater 3-(thio-substituierte amido)-lactame, verwendbar als inhibitoren der matrix-metalloproteinase
US6800646B1 (en) 1999-02-08 2004-10-05 Pharmacia Corporation Sulfamato hydroxamic acid metalloprotease inhibitor
IL144783A0 (en) 1999-02-08 2002-06-30 Searle & Co Sulfamato hydroxamic acid metalloprotease inhibitor
US6583299B1 (en) 1999-05-20 2003-06-24 G.D. Searle & Co. α-amino-β-sulfonyl hydroxamic acid compounds
NL1013404C2 (nl) * 1999-10-27 2001-05-01 Dsm Nv Werkwijze voor de bereiding van een dipeptide en tussenproduct in een dergelijke werkwijze.
US6808902B1 (en) 1999-11-12 2004-10-26 Amgen Inc. Process for correction of a disulfide misfold in IL-1Ra Fc fusion molecules
US7182953B2 (en) * 1999-12-15 2007-02-27 Celgene Corporation Methods and compositions for the prevention and treatment of atherosclerosis restenosis and related disorders
US6683093B2 (en) 2000-05-12 2004-01-27 Pharmacia Corporation Aromatic sulfone hydroxamic acids and their use as protease inhibitors
ATE254118T1 (de) 2000-05-15 2003-11-15 Darwin Discovery Ltd Hydroxamsäure derivate
ATE476971T1 (de) * 2000-08-25 2010-08-15 Res Corp Technologies Inc Aminosäure enthaltende antikonvulsiva zur behandlung von zwangsstörungen
JP4817281B2 (ja) 2000-08-31 2011-11-16 塩野義製薬株式会社 パーキンソン病治療剤
DE60120104T2 (de) 2001-03-20 2006-09-21 Schwarz Pharma Ag Neue Verwendung von Peptidverbindungen bei der Behandlung von nicht-neuropathischem Entzündungsschmerz
ES2185606T3 (es) 2001-03-21 2003-05-01 Sanol Arznei Schwarz Gmbh Nuevo uso de una clase de compuestos peptidicos para tratamiento de la alodinia u otros tipos diferentes de dolor cronico o fantasma.
FR2823212B1 (fr) * 2001-04-10 2005-12-02 Inst Nat Sante Rech Med Inhibiteurs de la toxine botulique de type b
YU85403A (sh) 2001-05-11 2006-03-03 Pharmacia Corporation Aromatični sulfonski hidroksamati i njihova upotreba kao proteaznih inhibitora
SG2011076551A (en) 2001-06-26 2015-08-28 Amgen Inc Antibodies to opgl
US6683078B2 (en) 2001-07-19 2004-01-27 Pharmacia Corporation Use of sulfonyl aryl or heteroaryl hydroxamic acids and derivatives thereof as aggrecanase inhibitors
CA2483314A1 (en) 2002-04-25 2003-11-06 Pharmacia Corporation Piperidinyl-and piperazinyl-sulfonylmethyl hydroxamic acids and their use as protease inhibitors
CA2490646A1 (en) * 2002-06-25 2003-12-31 Pharmacia Corporation Arylsulfonylhydroxamic acid and amide derivatives and their use as protease inhibitors
CA2509060A1 (en) * 2002-12-27 2004-07-22 Angiotech International Ag Compositions and methods of using collagen and mmpi
US20040225077A1 (en) 2002-12-30 2004-11-11 Angiotech International Ag Drug delivery from rapid gelling polymer composition
US20040259744A1 (en) * 2003-12-19 2004-12-23 Meidong Yang Skin and hair cleansers containing sulfur
KR20070007931A (ko) 2004-04-16 2007-01-16 쉬바르츠파르마에이지 만성 두통의 예방 및 치료를 위한 펩티드 화합물의 용도
AU2005276634B2 (en) 2004-08-27 2011-03-24 Ucb Pharma Gmbh Use of peptide compounds for treating bone cancer pain, chemotherapy-and nucleoside-induced pain
US20070048372A1 (en) * 2005-08-18 2007-03-01 Srz Properties, Inc. Method for treating non-inflammatory osteoarthritic pain
EP1754476A1 (en) * 2005-08-18 2007-02-21 Schwarz Pharma Ag Lacosamide (SPM 927) for treating myalgia, e.g. fibromyalgia
US20070043120A1 (en) * 2005-08-18 2007-02-22 Bettina Beyreuther Therapeutic combination for painful medical conditions
US20100226922A1 (en) * 2006-06-08 2010-09-09 Dorothea Maetzel Specific protease inhibitors and their use in cancer therapy
WO2007144195A2 (en) * 2006-06-15 2007-12-21 Schwarz Pharma Ag Pharmaceutical composition with synergistic anticonvulsant effect
WO2008029168A2 (en) * 2006-09-08 2008-03-13 Summit Corporation Plc Treatment of duchenne muscular dystrophy
WO2009048541A2 (en) * 2007-10-05 2009-04-16 Purdue Research Foundation Compounds and methods for use in treating neoplasia and cancer
US20120121706A1 (en) 2009-04-10 2012-05-17 Tufts Medical Center, Inc. PAR-1 Activation by Metalloproteinase-1 (MMP-1)
WO2013016531A2 (en) * 2011-07-26 2013-01-31 Purdue Research Foundation Compounds and methods for use in treating neoplasia and cancer
WO2013039851A1 (en) 2011-09-12 2013-03-21 Mallinckrodt Llc Optical agents for imaging and visualization of matrix metalloproteinase enzymes
CN110143892B (zh) * 2019-06-21 2022-08-12 江苏豪森药业集团有限公司 莫沙必利中间体的制备方法

Family Cites Families (11)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4113715A (en) * 1977-01-17 1978-09-12 E. R. Squibb & Sons, Inc. Amino acid derivatives
US4235885A (en) * 1979-06-25 1980-11-25 E. R. Squibb & Sons, Inc. Inhibitors of mammalian collagenase
US4263293A (en) * 1980-05-30 1981-04-21 E. R. Squibb & Sons, Inc. Heterocyclic containing amides as inhibitors of mammalian collagenase
US4382081A (en) * 1981-06-12 1983-05-03 E. R. Squibb & Sons, Inc. Inhibitors of mammalian collagenase
GB8311286D0 (en) * 1983-04-26 1983-06-02 Searle & Co Carboxyalkyl peptide derivatives
EP0358660B1 (en) * 1987-03-17 1994-05-25 Research Corporation Technologies, Inc. Synthetic inhibitors of mammalian collagenase
AU2228292A (en) * 1991-06-14 1993-01-12 Research Corporation Technologies, Inc. Peptide derivatives of collagenase inhibitor
FR2679564A1 (fr) * 1991-07-23 1993-01-29 Inst Nat Sante Rech Med Nouveaux acylmercaptoalcanoldipeptides, leur preparation et les compositions qui les contiennent.
JPH09503201A (ja) * 1993-08-23 1997-03-31 イミュネックス・コーポレーション Ｔｎｆ−アルファ分泌の阻害剤
US5455262A (en) * 1993-10-06 1995-10-03 Florida State University Mercaptosulfide metalloproteinase inhibitors
GB9323165D0 (en) * 1993-11-10 1994-01-05 Chiros Ltd Compounds

Also Published As

Publication number Publication date
GR3030751T3 (en) 1999-11-30
DK0784629T3 (da) 1999-10-25
MX9702487A (es) 1998-04-30
JP3787605B2 (ja) 2006-06-21
JPH10507170A (ja) 1998-07-14
DE69509401D1 (de) 1999-06-02
EP0784629B1 (en) 1999-04-28
FI971412A (fi) 1997-04-04
CN1193978A (zh) 1998-09-23
AU695796B2 (en) 1998-08-20
FI971412A0 (fi) 1997-04-04
EP0784629A1 (en) 1997-07-23
NO971537L (no) 1997-06-04
CZ99697A3 (en) 1997-09-17
PL319503A1 (en) 1997-08-18
HUT77282A (hu) 1998-03-30
ES2133807T3 (es) 1999-09-16
DE69509401T2 (de) 1999-08-19
BR9509237A (pt) 1997-10-21
CA2201639A1 (en) 1996-04-18
ATE179431T1 (de) 1999-05-15
US5994312A (en) 1999-11-30
CZ288436B6 (en) 2001-06-13
WO1996011209A1 (en) 1996-04-18
US6180611B1 (en) 2001-01-30
NO971537D0 (no) 1997-04-04
AU3612795A (en) 1996-05-02

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL183510B1 (pl) Związki peptydowe oraz środek farmaceutyczny
DE69422726T2 (de) Peptidverbindungen und ihre therapeutische verwendung als inhibitoren von metalloproteinasen
AU710072B2 (en) Thio-substituted peptides as inhibitors for metalloproteinases and TNF liberation
US6048841A (en) Peptidyl compounds
AU701279B2 (en) Peptide compounds which inhibit metalloproteinase and TNF liberation and their therapeutic uses
AU706064B2 (en) Peptide compounds which inhibit metalloproteinase and TNF liberation, and their therapeutic use
US5994293A (en) Peptidyl compounds and their therapeutic use
WO1997012861A1 (en) Mercaptoamide derivatives and their therapeutic use
US5698706A (en) Heterocyclic amides and methods of use