PL179674B1

PL179674B1 - Kompozycja przeznaczona do zapobiegania i/lub zwalczania plamistosci skóry i/lub zwalczania starzenia sie skóry PL PL PL PL PL PL

Info

Publication number: PL179674B1
Application number: PL95307556A
Authority: PL
Inventors: Francoise Gagnebiencabanne
Original assignee: L'oreal; Oreal
Priority date: 1994-03-08
Filing date: 1995-03-07
Publication date: 2000-10-31
Also published as: DE69502854T2; AU1234295A; HU9500679D0; ATE167053T1; CA2144127C; BR9500903A; CN1055389C; JP2716393B2; FR2717077A1; CN1114559A; HU215176B; HUT72106A; ZA951782B; DE69502854D1; ES2120140T3; KR950026505A; RU95103428A; KR0156994B1; US5547678A; EP0671164A1

Description

Przedmiotem wynalazku jest kompozycja przeznaczona do zapobiegania i/lub zwalczania plamistości skóry, i/lub zwalczania starzenia się skóry.

Bardziej szczegółowo, wynalazek dotyczy kompozycji kosmetycznej i/lub dermatologicznej, przeznaczonej do zapobiegania i/lub zwalczania plamistości skóry, i/lub zwalczania starzenia się skóry. Kompozycja ta sformułowana jest w postaci gładkiego kremu o barwie białej, który można nanosić na twarz, ciało i/lub nogi, a zwłaszcza na ręce człowieka.

W trakcie procesu starzenia się, na skórze pojawiają się przejawy wysoce charakterystyczne dla starzenia się skóry, odzwierciedlające zwłaszcza zmiany zachodzące w strukturze skóry i jej funkcjach. Starzenie się skóry ma charakter fizjologiczny, ale może być także wywołane działaniem światła. Oznacza to, że może wynikać z powtarzającej się ekspozycji skóry na światło słoneczne, a zwłaszcza na promieniowanie nadfioletowe. Działanie tego światła na substancje, z których złożona jest skóra, oraz na łój wydzielany przez skórę, prowadzi, zwłaszcza, do tworzenia się utlenionych wolnych rodników. Rodniki te powodują powstawania daleko posuniętych uszkodzeń, zwłaszcza błon komórkowych (uszkodzenie przepuszczalności błon), jąder komórek (mutacja w wyniku działania na RNA lub DNA) oraz tkanek (martwica i degeneracja). Toteż, niezbędne staje się zabezpieczenie skóry przed tymi wolnymi rodnikami.

Zasadniczymi objawami klinicznymi starzenia się skóry są, zwłaszcza, pojawienie się głębokich zmarszczek oraz wystąpienie drobnych prążków, przy czym objawy te nasilają się z wiekiem. W szczególności, obserwuje się rozerwanie „lica” skóry, to znaczy utratę jednolitości mikroreliefu skóry w znacznym stopniu i nabranie charakteru anizotropowego.

Ponadto, cera, ogólnie, zmienia się i wydaje się ona bledsza i bardziej żółta. Jak się wydaj e, wynika to z przerwania, w istocie, krążenia w najmniejszych naczyniach (mniej hemoglobiny w krwionośnych naczyniach włosowatych skóry). Następnie, na powierzchni skóry, a szczególnie na rękach, pojawiają się liczne zabarwione i/lub ciemniejsze plamy, nadające skórze heterogeniczność. Ogólnie, plamistość ta wynika z dużej produkcji melaniny w naskórku i/lub skórze właściwej. W niektórych przypadkach plamy te mogą zrakowacieć. Toteż, w stopniu nasilającym się poszukuje się sposobów ograniczenia takiej plamistości, a nawet je wyeliminowania. Co więcej, w pewnych obszarach skóry mogą zdarzyć się rozszerzające się podrażnienia, a niekiedy telangiektazja.

Innym klinicznym objawem starzenia się skóry jest jej suchość i szorstkość, które w istocie wynikają z jej wzmożonego łuszczenia się. W rezultacie dyfrakcji promieni świetlnych, łuski te przyczyniają się także do nadawania skórze wyglądu, w pewnej mierze, szarego.

Wreszcie, obserwuje się także utratę przez skórę jędrności i normalnej elastyczności, co da się wytłumaczyć, tak jak w przypadku zmarszczek i drobnych prążków, atrofią skóry właściwej i naskórka i przytłumieniem tworzenia się form skómo-naskórkowych. Skóra staje się przez to cieńsza i bardziej zwiotczała, przy czym zmniejsza się również grubość naskórka.

Okazuje się, że kliniczne objawy starzenia się skóry wynikają w zasadzie z zaburzenia głównych mechanizmów biologicznych, funkcjonujących w skórze.

Tak więc, kompozycja według wynalazku jest to kompozycja zdolna do zapobiegania i/lub zwalczania zachodzenia starzenia się skóry i zaistnienia objawów starzenia się skóry, takich jak zmarszczki i drobne prążki, do zapobiegania i/lub zwalczania zeszpeceń skóry spowodowanych pigmentacją, niezależnie od jej pochodzenia, a także do chronienia skóry, zwłaszcza przez zahamowanie tworzenia się utlenionych wolnych rodników.

179 674

Ze zgłoszenia patentowego J 02-200622 znane jest łączenie kwasu kojowego ze związkiem wybranym spośród związków stanowiących pochodne kwasu p-aminobenzoesowego, kwasu salicylowego lub kwasu metoksycynamonowego oraz pochodnych benzofenonu, dla zapobieżenia pigmentacji skóry i jej rumieniowi spowodowanemu działaniem promieniowania nadfioletowego.

Ponadto, ze zgłoszenia patentowego FR-A-2680466 znana jest kompozycja rozjaśniająca, zawierająca flawonoid, kwas kojowy, butylometoksydibenzoilometan i metoksycynamonian, o aktywności ochronnej w zakresie promieniowania nadfioletowego. Butylometoksydibenzoilometan ma tę wadę, że nie jest światłotrwały (to znaczy, że w obecności światła ulega destabilizacji, co jest szczególnie niedogodne w przypadku środka chroniącego przed promieniowaniem). Toteż, w celu polepszenia trwałości, niezbędne jest połączenie go z innym środkiem chroniącym przed promieniowaniem, typu cynamonianu, co z kolei komplikuje wytwarzanie kompozycji.

Oprócz tego, w obrocie handlowym znajduje się duża ilość różnych kompozycji przeznaczonych do zwalczania objawów starzenia się. Niestety, skuteczność tych znanych kompozycji często okazuje się niezadowalająca.

Dlatego też, przedmiotem wynalazku jest kompozycja, która jest skuteczniejsza od kompozycji z dotychczasowego stanu techniki i która przeznaczona jest do zapobiegania i/lub zwalczania starzenia się skóry, i/lub jej plamistości.

Zgłaszający, nieoczekiwanie wykryli, że jednoczesne użycie kwasu kojowego i benzylidenokamfory i/lub jednej z jej pochodnych, umożliwiało łagodzenie zjawiska marszczenia się i powstawania drobnych prążków, przyczyniało się do polepszenia cery, która wydawała się bardziej różowa, następnie do wyeliminowania zeszpeceń spowodowanych pigmentacją, usunięcia łusek i nadania skórze konsystencji bardziej elastycznej.

Tak więc kompozycja przeznaczona do zapobiegania i/lub zwalczania plamistości skóry, i/lub zwalczania starzenia się skóry, zawierająca w kosmetycznie i/lub dermatologicznie dopuszczalnym podłożu, kwas kojowy i środek chroniący przed promieniowaniem nadfioletowym, charakteryzuje się tym, że zawiera środek chroniący przed promieniowaniem ultrafioletowym wybrany z grupy związków obejmującej benzylidenokamforę i jej pochodne wybrane spośród pochodnych benzylidenokamfory, o wzorze ogólnym 4, w którym B oznacza -H lub -SO₃H, 0 < p < 1, przy czym B oznacza -SO₃H, gdy p oznacza 0, 0 < n < 4, D oznacza grupę alkilową lub alkoksylową o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, (przy czym w przypadku, gdy n >2, wtedy grupy o symbolu D mogąbyć takie same lub różne), zawierającą od 1 do 18 (w przybliżeniu) atomów węgla, chlorowiec lub grupę hydroksylową, A (w pozycji meta lub para) oznacza grupę -SO₃H lub grupę o wzorze 5, w którym Y oznacza H lub -SO₃H, albo grupę o wzorze 6, w której R_n oznacza atom wodoru, grupę alkilową lub alkoksylową o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, zawierającą od 1 do 6 (w przybliżeniu) atomów węgla, albo grupę -SO₃H, przy czym w przypadku, gdy B oznacza -H, wtedy R_n oznacza -SO₃H, R₁₂ oznacza atom wodoru lub grupę alkilową lub alkoksylową o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, zawierającą od 1 do 6 (w przybliżeniu) atomów węgla, X oznacza atom tlenu lub siarki, albo grupę o wzorze -NR-, w którym R oznacza atom wodoru lub grupę alkilową o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, zawierającą od 1 do 6 (w przybliżeniu) atomów węgla, w której co najmniej jedna grupa -SO₃H, ewentualnie jest zobojętniona.

W szczególności, kompozycja według wynalazku umożliwia złagodzenie plamistości lub jej całkowity zanik u 50% kobiet, które nanosiły tę kompozycję na ręce. Stanowi to, w rzeczywistości, nieoczekiwanie działania lecznicze, którego nigdy dotąd nie udawało się uzyskać w przypadku stosowania wyrobów zawierających kwas kojowy lub jakikolwiek inny, czynnik aktywny usuwający pigmentację, obecnie dostępny w handlu.

Biorąc pod uwagę względnie niewielką skuteczność samego kwasu kojowego, jest rzeczą całkowicie zaskakującą, że benzylidenokamfora i/lub jej pochodne wzmagają jego efektywność pod względem usuwania plam w tak wysokim stopniu.

179 674

Pochodne benzylidenokamfory, których można użyć zgodnie z wynalazkiem, są to w szczególności jej pochodne sulfonowe i/lub sulfonianowe.

Zobojętnienie jednej, lub większej ilości grup funkcyjnych można osiągnąć przy użyciu zasady ogólnie stosowanej w kosmetyce, takiej jak wodorotlenek sodowy, trietanoloamina lub wodorotlenek potasowy.

Jako związki o wzorze 4 można wymienić poszczególne pochodne o wzorach 1, 2 i 3.

We wspomnianym wzorze 1, Z (korzystnie w pozycji para lub meta) oznacza grupę o wzorze 7, w którym Y oznacza -H lub grupę -SO₃H, ewentualnie zobojętnioną, n oznacza 0 lub liczbę w zakresie od 1 do 4 (0 < n < 4), R₍ oznacza jedną, lub większą ilość grup alkilowych lub alkoksylowych o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, które mogą być takie same lub różne, zawierających od 1 do 4 (w przybliżeniu) atomów węgla.

Szczególnie korzystnym związkiem o wzorze 1 jest taki związek, w przypadku którego n oznacza 0, Z występuje w pozycji para, a Y oznacza -SO₃H. Jest nim kwas benzeno-l,4-[di-(3-metylideno-10-kamforosulfonowy)], który określany jest także (zgodnie z nazewnictwem CTFA - LC.L Dictionary, wyd. V) jako kwas tereftalilidenodikamforosulfonowy.

We wspomnianym wzorze 2, R₂ oznacza atom wodoru lub grupę -SO₃H, R₃, R₄, R₅ i R₆, które mogą być takie same lub różne, oznaczają grupę hydroksylową, grupę alkilową o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, zawierającą od 1 do 4 (w przybliżeniu) atomów węgla, grupę alkeny Iową o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, zawierającą od 2 do 4 (w przybliżeniu) atomów węgla, grupę alkoksylowąo łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, zawierającą od 1 do 4 (w przybliżeniu) atomów węgla, grupę alkenyloksylową o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, zawierającą od 2 do 4 (w przybliżeniu) atomów węgla albo chlorowiec, przy czym tylko jedna z grup o symbolach R₃-R₆ może stanowić -SO₃H, i w przypadku, gdy R₂ oznacza atom wodoru, co najmniej jedna z grup o symbolach R₃-R6 stanowi grupę -SO₃H. Także, jedna, lub większa ilość grup funkcyjnych -SO₃H może być zobojętniona.

Konkretnymi przykładami związków, które można w tym przypadku wymienić, są te związki o wzorze 2, w którym:

- R₄ oznacza grupę -SO₃H w pozycji para benzylidenokamfory, a R₂, R₃, R₅ i R^ każdy oznacza atom wodoru, a mianowicie kwas 3-benzylidenokamforo-4'-sulfonowy;

- R₃, R₄, R₅ i R^ każdy oznacza atom wodoru, a R₂ oznacza grupę -SO₃H, a mianowicie kwas 3-benzylideno-10-kamforosulfonowy;

- R₄ oznacza grupę metylową w pozycji para benzylidenokamfory, R₅ oznacza grupę -SO₃H, a R₂, R₃ i R^ oznaczają atom wodoru, a mianowicie kwas 3-benzylidenokamforo-4'-metylo-3'-sulfonowy;

- R₄ oznacza atom chloru w pozycji para benzylidenokamfory, R₅ oznacza grupę -SO₃H, a R₂, R₃ i R₆ oznaczają atom wodoru, a mianowicie kwas 3-benzylidenokamforo-4'-chłoro-3'-sulfonowy;

- R₄ oznacza grupę metylową w pozycji para benzylidenokamfory, R₃, R₅ i R₆ oznaczają atom wodoru, a R₂ oznacza grupę -SO₃H, a mianowicie kwas 4'-metylo-3-benzylideno-10-kamforosulfonowy;

- R₂ oznacza grupę -SO₃H, R₃ oznacza grupę metylową, R₄ oznacza atom wodoru, R₅oznacza grupę tert-butylową, a R₆ oznacza grupę hydroksylową, a mianowicie kwas 3-(3-tert-butylo-2-hydroksy-5-metylo)benzylideno-10-kamforosulfonowy;

- R₂ oznacza grupę -SO₃H, R₃ oznacza grupę metoksylową, R₄ oznacza atom wodoru, R_s oznacza grupę tert-butylową, a R₆ oznacza grupę hydroksylową, a mianowicie kwas 3 -(3 -tert-butylo-2-hy droksy-5 -metoksy)benzy lideno-10-kamforosulfonowy;

- R₂ oznacza grupę -SO₃H, R₃ i R₅ każdy oznacza grupę tert-butylową, R₄ oznacza grupę hydroksylową, a oznacza atom wodoru, a mianowicie kwas 3-(3,5-di-tert-butylo-4-hydroksy)benzy lideno-10-kamforosulfonowy;

- R₄ oznacza grupę p-metoksylową, R₅ oznacza grupę -SO₃H, a R₂, R₃ i R₆ oznaczają atom wodoru, a mianowicie kwas 3-benzylidenokamforo-4'-metoksy-3'-sulfonowy;

179 674

- R₂ oznacza grupę -SO₃H, R₃ i R₆ oznaczają atomy wodoru, a R₄ i R₅ razem tworzą grupę metylenodioksylową a mianowicie kwas 3-(4,5-metylenodioksy)benzylideno-10kamforosulfonowy;

- R₂ oznacza grupę -SO₃H, R4 oznacza grupę metoksylową a R₃, R₅ i R₆ oznaczają atom wodoru, a mianowicie, kwas 3-(4-metoksy)benzylideno-10-kamforosulfonowy;

- R₂ oznacza grupę -SO₃H, R₄ i R₅ oba oznaczają grupę metoksylową a R₃ i R₆ oznaczają atom wodoru, a mianowicie kwas 3-(4,5-dimetoksy)benzylideno-10-kamforosulfonowy;

- R₂ oznacza grupę -SO₃H, R₄ oznacza grupę n-butoksylową a R₃, R₅ i R₆ oznaczają atom wodoru, a mianowicie kwas 3-(4-n-butoksy)benzylideno-10-kamforosulfonowy;

- R₂ oznacza grupę -SO₃H, R₄ oznacza grupę n-butoksylową R₅ oznacza grupę metoksylową a R₃ i R₆ oba oznaczają atom wodoru, a mianowicie kwas 3-(4-n-butoksy-5-metoksy)benzylideno-10-kamforosulfonowy.

We wspomnianym wzorze 3, R_n oznacza atom wodoru, grupę alkilową lub alkoksylową o łańcuchu prostym łub rozgałęzionym, zawierającą od 1 do 6 (w przybliżeniu) atomów węglą albo grupę -SO₃H, R₁₂ oznacza atom wodoru albo grupę alkilową lub alkoksylową o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, zawierającą od 1 do 6 (w przybliżeniu) atomów węgla, R₁₃ oznacza atom wodoru lub grupę -SO₃H, przy czym co najmniej jeden spośród symboli R_ni R₁₃ oznacza grupę -SO₃ Η, X oznacza atom tlenu lub siarki, albo grupę o wzorze -NR-, w którym R oznacza atom wodoru albo grupę alkilową o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, zawierającą od 1 do 6 (w przybliżeniu) atomów węgla.

Konkretnym przykładem związku o wzorze 1, który można tu wymienić, jest związek, w przypadku którego X oznacza grupę o wzorze -NH-, R_n oznacza grupę -SO₃H, a R₁₂ i R₁₃oba oznaczają atom wodoru, a mianowicie kwas 2-[4-(kamforometylidenofenylo)]benzimidazolo-5-sulfonowy.

Związki o wzorach 1, 2 i 3 są opisane w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4585597 oraz w opisach patentowych francuskich nr nr 2236515, 2282426, 2645149, 2430938 i 2592380.

Jako inne przykłady pochodnych benzylidenokamfory, których można użyć zgodnie z wynalazkiem, wymienić tu można związki o wzorze ogólnym 8, w którym R₉ oznacza rodnik dwuwartościowy o wzorze -(CH₂)_m lub -CH₂-CHOH-CH₂-, przy czym m oznacza liczbę całkowitą w zakresie od 1 do 10 (1 < m < 10), R₁₀ oznacza atom wodoru, grupę alkoksylową zawierającą od 1 do 4 (w przybliżeniu) atomów węgla, lub dwuwartościowy rodnik -0-, przyłączony do rodnika o symbolu 1%, również dwuwartościowego, Y i Y' oznaczają atom wodoru lub grupę -SO₃H, przy czym co najmniej jeden spośród tych symboli Y i Y' oznacza podstawnik inny niż wodór. Także i w tym przypadku, grupa funkcyjna -SO₃H może być zobojętniona.

Konkretnym przykładem związku, który można w tym przypadku wymienić, jest następujący związek o wzorze 8, w którym Y oznacza grupę -SO₃H, Y' oznacza -H, R₁₀ oznacza H, a 1% oznacza -CH₂-CH₂-, to znaczy kwas etylenobis[3-(4'-oksybenzylideno)-l 0-kamforosulfonowy].

Zgodnie z wynalazkiem, kwas kojowy stosuje się w ilości zazwyczaj stosowanej w kosmetyce lub dermatologii. Przykładowo można podać, że możliwe jest jego użycie w ilości wynoszącej od 0,05% do 10% wag. całkowitego ciężaru kompozycji, korzystnie w ilości wynoszącej od 0,5% do 2% wag.

Podobnie, ilość pochodnej benzylidenokamfory, którą można zastosować zgodnie z wynalazkiem, jest to ilość ogólnie przyjęta w omawianej dziedzinie techniki. W praktycznym wykonaniu, stosuje się od 0,1% do 10% wag. w stosunku do całkowitego ciężaru kompozycji, a korzystnie od 0,1% do 5% wag.

Kompozycje według wynalazku można sformułować w dowolne postacie farmaceutyczne, normalnie wykorzystywane w stosowaniu miejscowym, a więc takie, jak roztwory, żele wodne lub wodno-alkoholowe, emulsje typu olej w wodzie lub woda w oleju, a specjalnie kropelki

179 674 oleju zdyspergowane jako kuleczki w fazie wodnej. Kuleczkami takimi mogą być polimeryczne nanocząsteczki, takie jak nonokulki i nanokapsułki, albo, lepiej, pęcherzyki lipidowe.

Kompozycje według wynalazku można nadać postać kremu, maści lub serwatki.

Olejami, których można użyć zgodnie z wynalazkiem, są te oleje, które na ogół stosuje się w omawianych dziedzinach. Mogą to być oleje roślinne, mineralne lub syntetyczne, przy czym mogą to być, ewentualnie, oleje zawierające krzem i/lub oleje fluorowane.

Kompozycja według wynalazku może także zawierać adiuwanty hydrofitowe lub lipofilowe, takie jak środki żelujące, środki konserwujące, środki zmętniające, środki emulgujące, koemulgatory, środki zobojętniające, środki aromatyzujące oraz środki je rozpuszczające lub środki peptyzujące, barwniki, pigmenty i wypełniacze, jak również lipofilowe lub hydrofitowe środki czynne inne niż kwas kojowy, benzylidenokamfora i jedna z jej pochodnych.

Oleju i wody używa się w ilości ogólnie stosowanej w omawianych dziedzinach i ilość ta zależy od farmaceutycznej postaci danej kompozycji. W przypadku emulsji typu olej w wodzie albo zawiesiny oleju w wodzie (w postaci kuleczek oleju zdyspergowanych w fazie wodnej), olej może stanowić od 2% do 40% wag. całkowitego ciężaru kompozycji.

Podobnie, adiuwanty stosuje się w zwykłej ilości i mogą one stanowić, ogółem od 0,1% do 20% wag. kompozycji. Ilość użytych adiuwantów zależy od ich rodzaju i charakteru.

Aczkolwiek kompozycję według wynalazku można nanosić miejscowo na wszystkie części ciała i twarzy, to jednak szczególnie korzystne jest poddawanie temu zabiegowi rąk.

Następujące testy wykazują zalety niniejszego wynalazku. Celem tych testów jest pokazanie zdolności kompozycji według wynalazku do przeciwdziałania pigmentacji tworzenia rumieni na skórze wystawionej na działanie promieniowania nadfioletowego.

Testy przeprowadzono na 9 osobach, przy użyciu 3 kompozycji. Pierwsza z tych kompozycji, według wynalazku, zawierała kombinację kwasu kojowego i kwasu tereftalilidenodikamforosulfonowego. Druga z nich, reprezentująca dotychczasowy stan techniki, zawierała kombinację kwasu kojowego i oksybenzofenonu. Trzecia kompozycja (placebo) zawierała podłoże bez kwasu kojowego i nie zawierała środków chroniących przed promieniowaniem. Pacjenci poddawani byli zabiegom dwa razy dziennie, rano i wieczorem, w ciągu 24 dni. W dniach napromieniowania stosowano zabieg dodatkowy, na 2 godziny przed ekspozycją na promieniowanie.

Napromienienia dokonywano przy użyciu 2500 W żarówki ksenonowej Osram, wyposażonej w filtr WG 320 Schott o grubości 1 mm, eliminujący bardzo dużą część promieniowania UV B, jak również w filtr wodny, eliminujący promieniowanie IR. Układ taki odtwarza widmo promieniowania słonecznego wzbogacone w UV A.

Napromieniowań dokonywano w okresie 9-dniowym. Wpierw ustalono poziom MED (minimalnej dawki rumieniowej) dla pacjentów, według zaleceń FDA z dnia 25.04.1978. Drugiego dnia napromieniowanie wynosiło 0,75 MED, trzeciego dnia zaś 1 MED. Czwartego i piątego dnia napromieniania nie przeprowadzano. Dnia szóstego napromienianie wynosiło 1,25 MED i przez trzy dni z rzędu wynosiło ono 1,5 MED. Po dziewiątym dniu badanych osób nie poddawano napromienianiu, ale kontynuowano stosowanie kompozycji i prowadzono odczyty aż do 24-ego dnia.

Oznaczono % zahamowania tworzenia się rumienia: z jednej strony, za pomocą porównania skutków działania pierwszej i drugiej kompozycji ze skutkiem działania placebo, na zasadzie oceny wizualnej stosowanej zwykle do oznaczania SPF (czynnika ochraniającego przed promieniowaniem słonecznym), ustalono % zahamowania pigmentacji, a z drugiej strony, za pomocą porównania skutków działania pierwszej i drugiej kompozycji ze skutkiem działania placebo, poprzez pomiar ściemnienia skóry przy użyciu chromametru Minolta Lab., obliczono % zahamowania w stosunku do wartości dla placebo, według następującego równania:

% zahamowania = zahamowanie przez kompozycję (1) lub (2) - zahamowanie przez placebo zahamowanie przez placebo x 100

179 674

Wyniki otrzymane w obu tych oznaczeniach zamieszczono w poniższej tabeli.

Kombinacje	Zahamowanie tworzenia się rumienia	Zahamowanie pigmentacji
D3	D9	D9	D24
Kwas kojowy + kwas tereftalilidenodikamfbrosulfonowy	+ 54%	+ 78%	+ 48%	+ 82%
Kwas kojowy + oksybenzofenon	+ 36%	+ 59%	+ 35%	+ 62%

W powyższej tabeli użyto następującego oznaczenia skrótowego:

D = dzień

Wyniki tych oznaczeń wykazują, że kwas tereftalilidenodikamforosulfonowy wywiera wpływ wzmagający działanie kwasu kojowego wyraźnie większy od analogicznego wpływu oksybenzofenonu. Zahamowanie powstawania rumienia i pigmentacji, uzyskiwane dzięki zastosowaniu kompozycji według wynalazku jest o wiele (o 20%) większe od takiegoż zahamowania osiąganego przy stosowaniu kompozycji z dotychczasowego stanu techniki.

Inne cechy znamienne i zalety wynalazku staną się bardziej oczywiste na podstawie następującego opisu podanego jedynie dla objaśnienia, bez zamiaru jakiegokolwiek ograniczenia zakresu wynalazku. W poniższych przykładach kompozycji kosmetycznych i/lub dermatologicznych według wynalazku, ich skład podano w % wag.

Przykład I. Krem przeciw plamom, typu emulsji oleju w wodzie.

Skład
Aj	- Tristearynian sorbitanu (emulgator)	0,7%
- Stearynian glikolu polietylenowego (40 EO) (emulgator)	1,6%
- Alkohol cetylowy (koemulgator)	3,2%
- Mono-, di-, tripahnitostearynian gliceiylu (emulgator)	2,4%
- Mirystynian miiystylu (olej)	2%
- Płynna frakcja tłuszczu z nasion Butyrosperium parkii (olej)	2%
- p-Hydroksybenzoesan propylu (środek konserwujący)	0,2%
Az	- Cyklopentanodimetylosiloksan	15%
B	- Woda demineralizowana q.s.	100%
- Gliceryna (środek nawilżający)	3%
- Kwas kojowy	1%
- p-Hydroksybenzoesan metylu (środek konserwujący)	0,2%
C	- Wodny 33% roztwór kwasu tereftalilidenodikamforosulfonowego	2%
- Trietanoloamina (środek zobojętniający)	0,3%
D	- Środek aromatyzujący	0,3%

Otrzymywanie fazy Ai + A2

Składniki fazy A! rozpuszcza się w temperaturze 80°C, po czym, gdy mieszanina stała się klarowna, obniża się temperaturę do 65°C i dodaje się fazę A₂. Otrzymana tak mieszanina musi być klarowna i jednorodna. Jej temperaturę utrzymuje się na poziomie 65°C.

179 674

Wytwarzanie

Składniki fazy B, umieszczone w zlewce, rozpuszcza się w temperaturze 85-90°C. Po sprawdzeniu klarowności, temperaturę doprowadza się do 65°C. Emulsję otrzymuje się przez dolanie (przy mieszaniu) fazy A! + A₂ do fazy B. Kontynuuje się ochładzanie całości, przy mieszaniu. Po osiągnięciu temperatury 40°C, wprowadza się fazę C i mieszanie kontynuuje jeszcze, aż w końcu dodaje się środek aromatyzujący i całą mieszaninę ochładza się do temperatury 20°C przy mieszaniu.

Przykład II. Krem typu emulsji oleju w wodzie.

Skład
A\|	- Woda demineralizowana	10%
- Cholesterol	1,5%
- Monostearynian glikolu polietylenowego	1,5%
- Sól jednosodowa kwasu n-stearynowego
- Kwas a-glutaminowy	0,2%
Aj	- Woda demineralizowana	13%
- Gliceryna (środek nawilżający)	3%
- Fenoksyetanol (środek konserwujący)	0,7%
B	- Olejek migdałowy (z pestek motelowych)	9%
- Olej sojowy, oczyszczony	4%
- Cyklopentanodimetylosiloksan (olej)	10%
- p-Hydroksybenzoesan propylu	0,1%
- Środek aromatyzujący	0,3%
C	- Polimer karboksywinylowy syntetyzowany w chlorku metylenu (środek żelujący)	0,7%
- Woda demineralizowana	36,45%
- Trietanoloamina (środek zobojętniający)	0,7%
D	- Woda demineralizowana	5%
- Kwas kojowy	1%
E	- Wodny 33% roztwór kwasu tereftalilidenodikamforosulfonowego	2,3%
- Trietanoloamina	0,6%

Wytwarzanie

Składniki fazy A_t topi się w temperaturze 100°C. Otrzymany stop, przy jego spęcznianiu, miesza się w ciągu 1,5 godziny. Gdy już mieszanina stała się jednorodna, dodaje się fazę A₂. Temperaturę całości utrzymuje się na poziomie 80°C. Następnie otrzymaną tak mieszaninę przepuszcza się dwukrotnie przez homogenizator wysokociśnieniowy w celu utworzenia pęcherzyków.

Fazę B wytwarza się w temperaturze 70°C i otrzymana mieszanina powinna być klarowna. Ochładza się ją do temperatury 50°C, po czym fazę B wprowadza się, w temperaturze 50°C, do fazy A.

Otrzymaną mieszaninę przepuszcza się dwukrotnie przez homogenizator wysokociśnieniowy w celu zdyspergowania fazy tłuszczowej B. Następnie mieszaninę ochładza się do temperatury 30°C i wprowadza fazę C (z tym, że żel powinien być przygotowany uprzednio z udziałem wody, w temperaturze 80°C, za pomocą zraszania polimeru karboksywinylowego; gdy polimer już spęczniał, wtedy mieszaninę tę zobojętnia się przy użyciu trietanoloaminy i przy mieszaniu; wytworzony tak żel powinien być zupełnie gładki). Następnie dodaje się

179 674 fazę D, a po niej fazę E. Mieszanie kontynuuje się w ciągu 5 minut. Na tym kończy się wytwarzanie.

Przykład III. Żel.

Skład

A	- Woda demineralizowana	32%
- Polimer karboksywinylowy	0,45%
- Trietanoloamina	0,45%
B	- Woda demineralizowana	59,8%
- Gliceryna	3%
- p-Hydroksybenzoesan metylu	0,2%
- Kwas kojowy	1%
- Guma ksantanowa (środek żelujący)	0,2%
C	- Wodny 33% roztwór kwasu tereftalilidenodikamforosulfonowego	2,3%
- Trietanoloamina	0,6%

Wytwarzanie

Sposobem opisanym w powyższym przykładzie II wytwarza się w wodzie, w temperaturze 80°C, żel polimeru karboksywinylowego. Po rozpuszczeniu składników fazy B w temperaturze 80°C, fazę B wprowadza się do fazy A. Otrzymana mieszanina powinna być gładka. Przy łagodnym mieszaniu pozwala się jej ochłodzić do temperatury 35°C (do mieszania stosuje się mieszadło łopatkowe). Po osiągnięciu tej temperatury dodaje się fazę C. Całą mieszaninę ochładza się do temperatury 25°C i na tym kończy się wytwarzanie.

Przykład IV. Płyn kosmetyczny.

Skład
A	-Oksyetylenowane uwodornione triglicerydy rycynolowe (60 EO) (środek peptyzujący)	0,09%
- Środek aromatyzujący	0,03%
B	- Woda demineralizowana q.s.	100%
- Gliceryna	5,5%
- Kwas kojowy	1%
- Kwas cytrynowy	1%
- Trietanoloamina, 99%	1,9%
- Imidazolidynylomocznik (środek konserwujący)	0,3%
C	- Wodny 33% roztwór kwasu tereftalilidenodikamforosulfonowego	2,3%
- Trietanoloamina	0,6%

Wytwarzanie

Składniki fazy A miesza się ze sobą w temperaturze 40°C. Po ich całkowitym rozpuszczeniu się, wprowadza się kolejno, w temperaturze pokojowej, składniki fazy B. Mieszanie kontynuuje się i kontroluje całkowite rozpuszczenie się wszystkich składników. Następnie dodaje się fazę C, utworzona mieszanina powinna być klarowna. Na tym kończy się wytwarzanie.

179 674

WZÓR 1

WZÓR 2

O

WZÓR 3

179 674

WZÓR 8

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Kompozycja przeznaczona do zapobiegania i/lub zwalczania plamistości skóry, i/lub zwalczania starzenia się skóry, zawierająca w kosmetycznie i/lub dermatologicznie dopuszczalnym podłożu, kwas kojowy i środek chroniący przed promieniowaniem ultrafioletowym, znamienna tym, że zawiera środek chroniący przed promieniowaniem ultrafioletowym wybrany z grupy obejmującej benzylidenokamforę i jej pochodne wybrane spośród pochodnych benzylidenokamfory, o wzorze ogólnym 4, w którym B oznacza -H lub -SO₃H, 0 < p < 1, przy czym B oznacza -SO₃H, gdy p oznacza 0, 0 < n < 4, D oznacza grupę alkilową łub alkoksylową o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, (przy czym w przypadku, gdy n >2, wtedy grupy o symbolu D mogą być takie same lub różne), zawierającą od 1 do 18 atomów węgla, chlorowiec lub grupę hydroksylową, A (w pozycji meta lub para) oznacza grupę -SO₃H lub grupę o wzorze 5, w którym Y oznacza H lub -SO₃H, albo grupę o wzorze 6, w której R_n oznacza atom wodoru, grupę alkilową lub alkoksylową o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, zawierającą od 1 do 6 atomów węgla, albo grupę -SO₃H, przy czym w przypadku, gdy B oznacza -H, wtedy R_n oznacza -SO₃H, R₁₂ oznacza atom wodoru lub grupę alkilową lub alkoksylową o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, zawierającą od 1 do 6 atomów węgla, X oznacza atom tlenu lub siarki, albo grupę o wzorze -NR-, w którym R oznacza atom wodoru lub grupę alkilową o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, zawierającą od 1 do 6 atomów węgla, w której co najmniej jedna grupa -SO₃H, ewentualnie jest zobojętniona.
2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako środek chroniący zawiera sulfonową lub sulfonianową pochodną benzylidenokamfory.
3. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że jako pochodną benzylidenokamfory zawiera związek o wzorze 1, w którym Z oznacza grupę o wzorze 5, w którym Y oznacza -H lub grupę -SO₃H, ewentualnie zobojętnioną, n oznacza 0 lub liczbę w zakresie od 1 do 4 (0 < n < 4), R] oznacza jedną, lub większą ilość grup alkilowych lub alkoksylowych o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, które mogą być takie same lub różne i zawierają od 1 do 4 atomów węgla.
4. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako pochodną benzylidenokamfory zawiera kwas benzeno-l,4-[di-(3-metylideno-10-kamforosulfonowy)].
5. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jest sformułowana w postaci emulsji typu olej w wodzie lub w postaci zawiesiny kuleczek.
6. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że zawiera kuleczki, które stanowią kuleczki lipidowe.
7. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera kwas kojowy w ilości od 0,05% do 10% wag. całkowitego ciężaru kompozycji.
8. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera wspomniany środek chroniący przed promieniowaniem nadfioletowym w ilości od 0,1% do 10% wag. całkowitego ciężaru kompozycji.
9. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera także adiuwanty hydrofilowe lub lipofilowe.
10. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako adiuwanty zawiera adiuwanty wybrane z grupy obejmującej środki żelujące, środki konserwujące, środki aromatyzujące,

179 674 wypełniacze, barwniki, środki czynne inne niż kwas kojowy oraz wspomniany środek chroniący przed promieniowaniem nadfioletowym.

* * *