PL175681B1 - Sposób montażu zestawu składającego się z opony i podpory utrzymującej bieżnik - Google Patents

Abstract

1. Sposób montazu zestawu skladajacego sie z opony i podpory utrzymujacej bieznik na jednocze- sciowej obreczy, posiadajacej pierwsze gniazdo i dru- gie gniazdo, przy czym przynajmniej pierwsze gniazdo jest nachylone na zewnatrz, przedluzone osio- wo na zewnatrz przez wystep o malej wysokosci i polaczone osiowo od wewnatrz z miejscem podparcia przeznaczonym do przyjmowania podpory utrzy- mujacej bieznik, przy czym koniec osiowo wewnetrz- ny drugiego gniazda obreczy znajduje sie na okregu o srednicy wiekszej od srednicy okregu, na której znaj- duje sie koniec osiowo wewnetrzny pierwszego gniaz- da obreczy, opony zawierajacej pierwsze obrzeze i drugie obrzeze, które zostana zamontowane, odpo- wiednio, w pierwszym i drugim gniezdzie obreczy, oraz wyjmowalnej podpory utrzymujacej, znamienny tym, ze w pierwszym etapie wprowadza sie podpore (S) do opony (P); naklada sie na obrecz (J) drugie ob- rzeze (2'') od strony przeciwnej do drugiego gniazda obreczy (22''), nastepnie przemieszcza sie je na miejs- ce podparcia (20) w obreczy za pomoca zespolów do umieszczania na miejscu; montuje sie w pierwszym gniezdzie obreczy (21') pierwsze obrzeze (2'); nastep- nie wykonuje sie ostatnie etapy montazu. Fig . 2A PL PL PL PL PL

Description

Jak opisano wj eszcze niepublikowanych zgłoszeniach francuskich FR 92/15061, FR 93/14702 i FR 93/14703, taka obręcz posiadająca, patrząc w przekroju południkowym, pierwsze gniazdo, którego osiowo zewnętrzny koniec znajduje się na okręgu o średnicy mniejszej od średnicy okręgu, na którym znajduje się osiowo zewnętrzny koniec (mówi się, że taka obręcz jest nachylona na zewnątrz), miejsce podparcia, mniejsze lub większe, przeznaczone do przyjmowania wyjmowalnego pierścienia utrzymującego bieżnik, ewentualnie rowek montażowy, oraz drugie gniazdo obręczy, identyczne albo różne z pierwszym gniazdem obręczy, tworzy z oponą, której profil południkowy promieniowej osnowy wzmacniającej i kształt obrzeży są do siebie dostosowane, oraz z whJmowalnąyρdporąutrzhmuJącąbieżolk, zestaw kołowy, dobrze pracujący nawet w warunkach niewielkiego, a nawet bliskiego zeru ciśnienia.

Nominalne średnice gniazd mogąbyć równe, lecz w korzystnym przypadku nie sąrówne.

Zgłoszenie francuskie FR 92/15061 opisuje sposób montażu opony na obręczy rozważanego typu. Wspomniany sposób przewiduje najpierw zamontowanie obrzeża, tak aby wśliznęło się do rowka montażowego, po czym następnie wprowadza się podporę, wymienialną i kauczukową w stanie owalizowanym w celu wstawienia do przewidzianego w tym celu cylindrycznego miejsca podparcia.

Ten sposób ogranicza maksymalną szerokość podpory utrzymującej, oraz utrudnia operację zakładania/zdejmowania opony przez średnio wyposażonego użytkownika.

W celu zapobieżenia tym niedogodnościom i zwiększenia łatwości montażu opony, zawierającej pierwsze i drugie obrzeże, i wyjmowalnej podpory utrzymującej, która jej towarzyszy, na jednoczęściowej obręczy, zawierającej pierwsze i drugie gniazda obręczy, przy tym przynajmniej jedno gniazdo obręczy jest nachylone na zewnątrz, przedłużone osiowo na zewnątrz przez

175 681 występ o małej wysokości, oraz połączone osiowo od wewnątrz z miejscem podparcia przeznaczonym do przyjmowania podpory utrzymującej bieżnik, przy tym koniec osiowo wewnętrzny drugiego gniazda obręczy znajduje się na okręgu o średnicy większej od średnicy okręgu, na którym znajduje się osiowo wewnętrzny koniec pierwszego gniazda obręczy, sposób montażu według wynalazku obejmuje: po pierwsze, wprowadzenie podpory utrzymującej do wnętrza opony; następnie, nałożenie na obręcz drugiego obrzeża opony, sprawienie, by przeszło ono na miejsce podparcia na obręczy, z pomocą odpowiednich narzędzi; zamontowanie w pierwszym gnieździe obręczy pierwszego obrzeża; wykonanie końcowych etapów montażu.

Montaż opony na obręczy zawsze rozpoczyna się od ustawienia opony przy jednym z boków obręczy, przy czym zgodnie z konwencją, obrzeże ustawione od strony opony jest nazywane drugim obrzeżem, to znaczy jest to obrzeże, które znajdzie miejsce w gnieździe przeciwległym do strony od której rozpoczyna się montaż, wspomniane gniazdo jest nazywane drugim gniazdem.

Kształt, j aki ma podpora utrzymująca przed wprowadzeniemj ej do opony, powinien umożliwiać włożenie; tak więc podpora utrzymująca może być poddana owalizacji tak, że mała oś owalu uzyskanego po deformacji będzie mniejsza od średnicy gniazda obrzeża opony, przez które musi przej ść podpora; może być ona pofałdowana w taki sposób, że maksymalna odległość pomiędzy dwoma punktami będzie mniejsza od średnicy wspomnianego obrzeża opony; w końcu, może ona zachowywać swój pierwotny kształt, wówczas konieczne jest odkształcanie obrzeża opony.

Zespoły do wstawiania na miejsce obrzeża zmieniająsię w zależności od kształtu obrabianej obręczy i od osiowej szerokości podpory utrzymującej. Jeśli obręcz posiada rowek montażowy, nakładanie drugiego obrzeża opony na obręcz, jego przejście na miejsce podparcia, na przykład cylindryczne w obręczy i jego zamontowanie, wymagają zastosowanie zespołów mechanicznych, takich jak znane dźwignie montażowe, krążki, które przykłada się do obrzeży, albo prasa montażowa. Jeśli średnica nominalna drugiego gniazda obręczy jest większa od średnicy nominalnej pierwszego gniazda, oraz w przypadku podpory o szerokości mniejszej od odległości osiowej oddzielającej dwa obrzeża po zamontowaniu, zespół do wstawiania na miejsce drugiego obrzeża może wykonywać proste ściśnięcie w kierunku osiowym zestawu opona-podpora.

Niezależnie od typu rozważanej obręczy w celu ułatwienia umieszczania pierwszego obrzeża w pierwszym gnieździe obręczy, korzystne jest umieszczanie, w sposób przylegający do pierwszego obrzeża i osiowo na zewnątrz od niego, okrągłego metalowego pierścienia o promieniowo zewnętrznej tworzącej stożkowej.

Przedmiot wynalazku zostanie uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym: fig. 1A do 1C schematycznie przedstawiają wspólny etap dla różnych typów montażu, niezależnie od typu obręczy, w zależności od trzech możliwych kształtów podpory utrzymującej po jej wprowadzeniu do opony; fig. 2A do 2D - schemat kolejnych etapów w przypadku pierwszego wariantu obręczy; fig. 3A do 3C - schemat kolejnych etapów w przypadku drugiego wariantu obręczy; fig. 4A i 4B - schemat tych samych etapów w przypadku trzeciego wariantu obręczy; fig. 5 - schemat możliwego ustawienia pierścienia kołowego, osiowo od strony pierwszego gniazda obręczy.

Na figurach 1A do 1C pokazana jest pierwsza operacja montażu, zgodnie z wynalazkiem, opony P, o architekturze, w szczególności obrzeży, dostosowanej do montowania na danej obręczy. Do opony Pjest wsuwana podpora utrzymująca S. Na figurze 1A, podpora utrzymująca S została wcześniej poddana odpowiedniej owalizacji poprzez ściśnięcie w dwóch promieniowo zewnętrznych i promieniowo przeciwległych punktach B i C, w taki sposób, że odległość X dzieląca wspomniane punkty jest mniejsza od początkowej zewnętrznej średnicy podpory i mniejsza od średnicy D gniazda obrzeża opony P. Podpora utrzymująca jest wprowadzana do wnętrza opony P prostopadle do płaszczyzny drutówki wzmacniającej obrzeże. W przypadku z fig. 1B, podpora utrzymująca S jest, przy wkładaniu do opony P, poddawana fałdowaniu poprzez nacisk na pojedynczy punkt B na jej obwodzie zewnętrznym, w taki sposób, że w przybliżeniu połowa podpory zostaje zagięta w swej płaszczyźnie i wchodzi do wnętrza drugiej połowy, co umożliwia, że uzyskana maksymalna prostoliniowa odległość L pomiędzy dwoma dowolnymi

175 681 punktami na obwodzie zewnętrznym podpory jest mniejsza od średnicy D gniazda obrzeża opony P. Wprowadzenie do opony P wykonuje się więc w sposób równoległy do płaszczyzny drutówki obrzeża. Jest ewidentne, że w opisanych wcześniej dwóch przykładach podpora utrzymująca powinna być wykonana z materiału umożliwiającego opisane odkształcania; korzystne jest więc zastosowanie materiału z wulkanizowanego elastomeru. Możliwe jest stosowanie podpory utrzymującej S z materiału sztywniejszego, w szczególności tworzywa sztucznego. Figura 1C pokazuje w jaki sposób wprowadzić takąpodporę utrzymującądo opony P: podpora utrzymująca Sjest wstawiana prostopadle do płaszczyzny zawierającej drutówkę obrzeża i jest wprowadzana do opony po owalizacji wspomnianej drutówki i obrzeża, które ją zawiera.

Na figurach 2A do 2D obręcząmontażową J jest obręcz zawierająca, zjednej i drugiej strony jej płaszczyzny równikowej widzianej w przekroju południkowym, pierwsze 21' i drugie 21'' gniazda obręczy nachylone na zewnątrz, to znaczy gniazda, których osiowo zewnętrzne końce znajdujjisię na okręgach o średnicach mniejszych od średnic okręgów, na których znajdujjąsię ich końce osiowo wewnętrzne, te dwa gniazda 21' i 21 są osiowo połączone od strony zewnętrznej z występami 22' i 22 o małej wysokości, przeznaczonymi do blokowania obrzeży. Pierwsze gniazdo 21 'jest osiowo połączone od wewnątrz z częścią cylindry czną20 obręczy, którajest przeznaczona do przyjmowania podpory utrzymującej S, na przykład z wulkanizatu kauczukowego, podczas gdy drugie gniazdo obręczy 21 jest połączone osiowo od wewnątrz z brzegiem obręczy 24. Brzeg obręczy 24 wyznacza wraz z częścią cylindry czna20, wyposażonąw występ pozycjonujący 25 przy swym osiowo wewnętrznym końcu, rowek montażowy 23. Dwa gniazda obręczy 21' i 21 posiadają, w nieograniczającym opisanym przypadku, średnicę końca osiowo wewnętrznego gniazda 21 nieznacznie większą od średnicy końca osiowo wewnętrznego gniazda 21', przy czym ta różnica wynosi 16 mm.

Po wprowadzeniu podpory utrzymującej S do opony P, tak uformowany zestawjest montowany na obręczy J, ustawiając drugie obrzeże 2'' od strony przeciwległej do strony posiadającej brzeg obręczy 24, zgodnie z fig. 2A, to znaczy z tym drugim obrzeżem w rowku montażowym 23. Następnie podnosi się pierwsze obrzeże 2' opony P na jej gniazdo 21' (fig. 2B), drugie obrzeże 2'' jest przy tym cały czas w rowku montażowym 23, z pomocąna przykład prostych dźwigni montażowych. Montaż kończy się poprzez wyprowadzenie drugiego obrzeża z rowka montażowego w celu osiowego zabrania go na zewnątrz występu 22 ograniczającego drugie gniazdo obręczy 21' ' (fig. 2C), po czym umieszcza się wspomniane drugie obrzeże 2'' na jego gnieździe obręczy 21, tak by uzyskać zestaw złożony z opony P, obręczy J i podpory utrzymującej S, taki jak pokazano na fig. 2d. Montaż jest ostatecznie zakończony po nadmuchaniu zestawu.

Możliwe jest zastosowanie takiej obręczy J jak pokazano na fig. 3 niepublikowanego zgłoszenia FR 93/14703, to znaczy obręczy J rozważanego typu, bez rowka montażowego, z częścią cylindryczną 20 wyposażonej osiowo od wewnątrz w występ pozycjonujący 25 podporę utrzymującąS, oraz posiadającej drugie gniazdo obręczy 21nachylone do wewnątrz. To drugie gniazdo obręczy 21' 'jest zjednej strony połączone osiowo z występem blokującym 27 drugie obrzeże 2'', oraz jest przedłużone osiowo na zewnątrz przez brzeg stosowanej obręczy 24. Również w tym przypadku, po wprowadzeniu podpory utrzymującej S do opony P, zestaw jest nakładany na obręcz J (fig. 3 A) i montuje się pierwsze obrzeże 2' w pierwszym gnieździe obręczy 21' bez wcześniejszego zajmowania się pozycjądrugiego obrzeża (fig. 3B), wywarcie nacisku na wnękę wewnętrzną opony wykonywane przez narzędzie pozycjonujące powoduje umieszczenie drugiego obrzeża na miejscu, w wyniku czego uzyskuje się zestaw z fig. 3C.

Inny przykład realizacji według wynalazku jest pokazany na fig. 4A do 4B. Dotyczy on montażu na obręczy J, zawierającej rozważaną przestrzeń, lecz nie posiadającej ani rowka montażowego, ani osiowo wewnętrznego brzegu obręczy. Wspomniana obręcz J może posiadać albo dwa gniazda nachylone na zewnątrz, albo pierwsze gniazdo nachylone na zewnątrz i drugie gniazdo nachylone do wewnątrz albo nie nachylone. Gniazdo obręczy jest nazywane nachylonym na zewnątrz, gdy jego osiowo wewnętrzny koniec znajduje się na okręgu o średnicy mniejszej od średnicy okręgu, na którym znajduje się jego koniec osiowo zewnętrzny. Gniazdo obręczy jest nazywane nienachylonym, gdy jego tworzącąjest równoległa do osi obrotu obręczy. Opisywany

175 681 przykład dotyczy montażu na obręczy zawierającej pierwsze gniazdo 21' nachylone na zewnątrz i wyposażone osiowo na zewnątrz w występ 22', oraz drugie gniazdo obręczy 21, nachylone na zewnątrz i wyposażone osiowo na zewnątrz w występ 22. Pierwsze gniazdo 21 jest osiowo połączone z wewnętrzną stroną części cylindrycznej 20. Drugie gniazdo obręczy 21, posiadające osiowo wewnętrzny koniec na okręgu o średnicy większej od średnicy okręgu, na którym znajduje się koniec osiowo wewnętrzny pierwszego gniazda obręczy 21', jest osiowo przedłużone od wewnątrz przez część stożkową26, tworzącąpolączenie zcylindrycznączęścią20. Takjak w opisanych tu przykładach realizacji, pierwszy etap procedury montażu składa się z wprowadzenia podpory utrzymującej S bieżnik do opony P, przy czym wspomniana podpora może mieć dużą szerokość, na przykład równą odległości osiowej oddzielającej dwa obrzeża opony zamontowane na obręczy. Drugi etap składa się z prostego nałożenia na cylindryczną część obręczy tak uformowanego zestawu (fig. 4A). Bez konieczności wcześniejszego zadbania o umieszczenie drugiego obrzeża 2, które jest automatycznie wstawiane do odpowiedniego gniazda obręczy, trzeci etap składa się z zamontowania pierwszego obrzeża 2' w gnieździe 21' (fig. 4B) z pomocą na przykład prasy. Takjak we wszystkich przypadkach, ostatni etap składa się z nadmuchania opony.

Takie same operacje montażowe (nie pokazane), jak te opisane wcześniej i pokazane na fig. 4A i 4B są możliwe w przypadku, gdy obręcz montażowa, pozbawiona rowka montażowego oraz posiadająca część cylindryczną 20 o szerokości równej odległości osiowej oddzielającej dwa obrzeża zamontowane na obręczy, posiada drugie gniazdo obręczy 21 nachylone do wewnątrz, którego koniec osiowo wewnętrzny znajduje się na okręgu o średnicy mniejszej lub równej średnicy okręgu, na którym znajduje się koniec osiowo wewnętrzny pierwszego gniazda obręczy 21', wspomniane drugie gniazdo obręczy 21' 'jest osiowo przedłużone na zewnątrz przez brzeg obręczy o konfiguracji podobnej do konfiguracji brzegów znanych obręczy, typowych i znormalizowanych.

Figura 5 przedstawia możliwość osiowego dołączania do pierwszego występu 22' obręczy dodatkowego pierścienia A do umieszczania pierwszego obrzeża 2' w odpowiadającym mu gnieździe obręczy 21'. Ten pierścień A posiada poprzeczny przekrój, którego bok promieniowo zewnętrzny 30 jest tworzącą stożka. Wspomniana tworząca stożka 30 posiada koniec osiowo wewnętrzny na okręgu o średnicy f równej maksymalnej średnicy D_s promieniowo zewnętrznej powierzchni osiowo sąsiedniego występu 22', oraz koniec osiowo zewnętrzny znajdujący się na okręgu o średnicy mniej szej niż f, tak że tworzy z kierunkiem równoległym do osi obrotu zestawu kąt z przedziału 5° - 20°. Wspomniany wyjmowalny pierścień jest przymocowany do obręczy J za pomocą dowolnego odpowiedniego zespołu mocującego, na przykład poprzez zespawanie, któremu towarzyszy, lub nie, zamocowanie za pomocą śruby.

Jeśli chodzi o demontaż zestawu tworzącego przez oponę i podporę utrzymującą bieżnik, nie sprawia on żadnego kłopotu niezależnie od zastosowanej obręczy. Nacisk na drugie obrzeże za pomocą odpowiedniego urządzenia, mniej lub bardziej wyrafinowanego w zależności od konfiguracji obręczy, umożliwia przesunięcie wspomnianego obrzeża w celu zabrania go osiowo do wewnątrz. Przemieszczenie pierwszego obrzeża z jego gniazda obręczy nie sprawia żadnego dodatkowego kłopotu, wymaga jedynie, podobnie jak we wcześniejszym przypadku, wywarcia małego nacisku na jego ściankę, oraz wykorzystania prostych narzędzi.

Claims (12)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób montażu zestawu składającego się z opony i podpory utrzymującej bieżnik na jednoczęściowej obręczy, posiadającej pierwsze gniazdo i drugie gniazdo, przy czym przynajmniej pierwsze gniazdo jest nachylone na zewnątrz, przedłużone osiowo na zewnątrz przez występ o małej wysokości i połączone osiowo od wewnątrz z miejscem podparcia przeznaczonym do przyjmowania podpory utrzymującej bieżnik, przy czym koniec osiowo wewnętrzny drugiego gniazda obręczy znajduje się na okręgu o średnicy większej od średnicy okręgu, na której znaj duje się koniec osiowo wewnętrzny pierwszego gniazda obręczy, opony zawierającej pierwsze obrzeże i drugie obrzeże, które zostaną zamontowane, odpowiednio, w pierwszym i drugim gnieździe obręczy, oraz wyjmowalnej podpory utrzymującej, znamienny tym, że w pierwszym etapie wprowadza się podporę (S) do opony (P); nakłada się na obręcz (J) drugie obrzeże (2) od strony przeciwnej do drugiego gniazda obręczy (22), następnie przemieszcza się je na miejsce podparcia (20) w obręczy za pomocą zespołów do umieszczania na miejscu; montuje się w pierwszym gnieździe obręczy (21') pierwsze obrzeże (2% następnie wykonuje się ostatnie etapy montażu.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podpora utrzymująca (S) jest poddawana. owalizacji, poprzez nacisk na dwa punkty umieszczone po przeciwległych końcach średnicy, przed wprowadzeniem do opony (P), wspomniane wprowadzanie wykonuje się prostopadle do płaszczyzny drutówki wzmacniającej obrzeże.
3. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podpora utrzymująca (S) jest fałdowana przed wprowadzeniem do opony (P), wspomniane wprowadzenie wykonuje się równolegle do płaszczyzny drutówki wzmacniającej obrzeże.
4. 4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wprowadzenie podpory utrzymującej (S) wykonuje się prostopadle do płaszczyzny drutówki wzmacniającej obrzeże, przy jednoczesnej owalizacji tej drutówki.
5. 5. Sposób według jednego z zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, na jednoczęściowej obręczy zawierającej część cylindrycznąwyposażoną osiowo od wewnątrz w występ pozycjonujący podporę utrzymującą, oraz połączonej, przynajmniej za pośrednictwem obręczy, z drugim nachylonym na zewnątrz gniazdem obręcz;·, znamienny tym, że ostatnie etapy montażu przewidująkolejno: przemieszczenie drugiego obrzeża z części cylindrycznej (20) aż do zabrania go poza obręcz; zamontowanie drugiego obrzeża (2) na drugim gnieździe obręczy (21); nadmuchanie zestawu.
6. 6. Sposób według zastrz. 5, na obręczy zawierającej przynajmniej jeden rowek montażowy osiowo sąsiadujący z brzegiem obręczy, znamienny tym, że pierwszy etap, realizowany po nałożeniu na obręcz (J) drugiego obrzeża (2''), składa się z wprowadzenia wspomnianego drugiego obrzeża do rowka montażowego (23).
7. 7. Sposób według jednego z zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, na obręczy posiadającej drugie gniazdo obręczy, którego osiowo wewnętrzny koniec znajduje się na okręgu o średnicy większej od średnicy okręgu, na którym znajduje się osiowo wewnętrzny koniec pierwszego gniazda obręczy, bez osiowo wewnętrznego brzegu, oraz której część cylindryczna nie posiada występu pozycjonującego podporę utrzymującą, znamienny tym, że ostatnie etapy montażu przewidują kolejno: popychanie zestawu aż do wstawienia pierwszego obrzeża (2') do jego gniazda obręczy (21), wówczas drugie obrzeże samo ustawi się w drugim gnieździe obręczy (21' ') pod wpływem popychania przez podporę utrzymującą (S); nadmuchanie zestawu.
8. 8. Sposób według jednego z zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, na obręczy posiadającej drugie gniazdo obręczy, którego koniec osiowo wewnętrzny znajduje się na okręgu o średnicy większej od średnicy okręgu, na którym znajduje się osiowo wewnętrzny koniec pierwszego gniazda obrę175 681 czy, wspomniana obręcz nie posiada osiowo wewnętrznego brzegu, a jej część cylindryczna jest wyposażona w występ pozycjonujący podporę utrzymującą, znamienny tym, że ostatnie etapy montażu przewidują: popychanie zestawu aż do wepchnięcia pierwszego obrzeża (2) do jego gniazda obręczy (21'); nadmuchiwanie zestawu, wówczas drugie obrzeże (2') samo umieszcza się w drugim gnieździe obręczy (21) pod wpływem wzrostu ciśnienia nadmuchania.
9. 9. Sposób według jednego z zastrz. 7, znamienny tym, że wykorzystuje się obręcz (J) posiadającą drugie gniazdo obręczy (21' 9 nachylone na zewnąbz, wyposżoone osiowo na zewąąttz w występ (22), oraz przedłużone osiowo do wewnątrz przez część stożkową (26) tworzącą połączenie z cylindryczną. częścią (20).
10. 10. Sposób według jednego z zastrz. 7, znamienny tym, że wykorzystuje się obręcz (J) posiadaj ącą drugie gniazdo obręczy (21' Ό ΜάνΝε oo wwwnątrz, praedłupone ss^wo d>d wwwąątiz przez część cylindryczną (20) i wyposażone osiowo na zewnątrz w brzeg obręczy o konfiguracji podobnej do znanych brzegów obręczy, używanych i rnormalizpwaohah.
11. 11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że wykorzystuje się osiowo na zewnątrz występu (22) i na przedłużeniu pierwszego gniazda obręczy (21') kołowy metalowy pierścień (A), posiadający przekrój południkowy, którego bok promieniowo zewnętrzny jest twurzącastożka (3), tworzącą z kierunkiem równoległym do osi obrotu kąt z przedziału 5° - 20°, oraz którego koniec osiowo wewnętrzny znajduje się na okręgu o średnicy równej średnicy maksymalnej występu (22'), przy tym wspomniany pierścień jest połączony z obręczą (J) za pomocą środków mocujących.
12. 12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że pierścień (A) jest wyjmowalny.

    Przedmiotem niniejszego wynalazku jest sposób montażu zestawu składającego się z opony i podpory utrzymującej bieżnik na obręczy roboczej, przy czym zestaw składa się z opony o promieniowej osnowie wzmacniającej i wyjmowalnego pierścienia utrzymującego bieżnik, a w szczególności zestawu przeznaczonego do montowania na jednoczęściowej obręczy, której przynajmniej jedno z gniazd jest nachylone na zewnątrz.