PL174479B1 - Sposób i urządzenie do łączenia ze sobą co najmniej dwóch formowanych, przykrywających się członów arkuszowych - Google Patents

Abstract

1 . Sposób laczenia ze soba co najmniej dwóch formowa- nych, przykrywajacych sie czlonów arkuszowych, w którym zasad- niczo wspólosiowy uklad stempla, matrycy z wneka matrycowa oraz kowadlem wspólpracuje poprzez ich wspólosiowe ruchy wzgledne, przy czym przykrywajace sie czlony arkuszowe usytuowuje sie pomiedzy stemplem i matryca zas ruch stempla ogranicza sie do osiowego ruchu wzglednego w kierunku matrycy, a cylindryczna czesc rdzeniowa stempla doprowadza sie do styku z wneka matrycy dla utworzenia podczas ruchu w kierunku wneki matrycy poprzez ciagnienie tych czlonów arkuszowych kubkowo uksztaltowanej lub wystajacej czesci, majacej sciane boczna i sciane dolna, a nastepnie sciska sie silami wystepujacymi pomiedzy stemplem a kowadlem i wytlacza sie poprzecznie, po czym formuje sie poprzecznie powie- kszony ksztalt, który mechanicznie blokuje formowane czlony ar- kuszowe, znamienny tym, ze odksztalca sie i przemieszcza sie material z obszaru dokola otworu (11) kubkowo uksztaltowanej lub wystajacej czesci (10) osiowo w kierunku matrycy (3) podczas formowani a kubkowo uksztaltowanej lub wystajacej czesci (10) dla bocznego odsadzenia (8) wokól tylnego konca czesci rdzeniowej (6) stempla (4) z zewnetrzna srednica mniejsza niz srednica poczatko- wego otworu wneki (9) matrycy (3) . 9 Fig 3 A3 F ig 3 c F ig 3 B 3 FIG 3D PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy sposobu i urządzenia do łączenia ze sobą co najmniej dwóch przykrywających się członów arkuszowych. Tego rodzaju procedury łączenia powinny być przeprowadzone, na przykład, przez pierwsze ciągnienie, a następnie boczne wytłaczanie materiału dwóch członów arkuszowych, przeznaczonych do połączenia w powiększony kształt, które wzajemnie zblokuje te człony. Połączenie wytwarzane za pomocą tego sposobu zwykle jest typu nieprzeciekąjącego. Człony można połączyć przez nadcinanie lancą z formowania części jednego członu poprzez nieopóźnioną część drugiego członu i następnie przez spęczanie nadciętej i formowanej części jednego członu do sąsiedniej powierzchni drugiego członu dla zamocowania tych członów ze sobą w położeniu wzajemnie się nakrywającym. Połączenie otrzymane tym sposobem jest zwykle typu nieszczelnego.

Stan techniki.

Znane są sposoby i urządzenia do łączenia członów arkuszowych ze sobą dla wytwarzania połączeń szczelnych lub nieszczelnych. Szczególnie istotny w niektórych zastosowaniach jest rodzaj szczelnego połączenia, wykonywanego poprzez ciągnienie tych członów arkuszowych do utworzenia w nich kubkowej lub wystającej części, mającej cylindryczną lub lekko stożkową ścianę boczną oraz ścianę dolną, a następnie prasowania tej ściany dolnej, powodując jej boczne wytłoczenia, a tym samym formując bocznie powiększony kształt, który mechanicznie wzajemnie blokuje człony arkuszowe. Wynalazek obecny dotyczy jednakże innych rodzajów połączeń.

Zgłoszenie US-A-4459735 ujawnia urządzenie, sposób i połączenie tego rodzaju. Sposób jest typu pojedynczego suwu, co oznacza, że cała procedura przebiega podczas pojedynczego ruchu względnego pomiędzy stemplem a współpracującą matrycą. Dla sprasowania ściany dolnej kubkowej części zastosowano kowadełko, zamocowane na spodzie wnęki formy, która to wnęka jest bocznie powiększana.

Są również znane sposoby dwusuwowe, np. z W0089/07020, według których prasowanie następuje podczas drugiego suwu na zewnątrz wnęki matrycy. Wnęka tajest zasadniczo znacznie niepowiększona.

Problemem związanym ze szczelnymi złączami powyższego rodzaju jest stosunkowo mała odporność na tak zwane siły ścinania i odrywania. Powoduje to, że krytycznymi parametrami są głębokość ciągnienia do wnęki matrycy i szczelina pomiędzy stemplem a wnęką matrycy.

Jeżeli głębokość ciągnienia jest zbyt duża i/lub szczelina pomiędzy stemplem i wnęką matrycy jest zbyt mała, wówczas ściana boczna kubkowej lub wystającej części, zwłaszcza na członie arkuszowym dotykającym stempla, będzie zbyt cienka i występuje niebezpieczeństwo, że ta ścianka boczna może pęknąć pod wpływem sił powodujących oddzielanie członów. Problem ten staje się poważniejszy w przypadku połączenia wykonanego pomiędzy więcej niż dwoma arkuszami.

Z drugiej strony, jeżeli głębokość ciągnienia jest zbyt mała i/lub szczelina pomiędzy stemplem a wnęką matrycy jest zbyt duża wówczas boczne wytłoczenia dolnej ściany podczas prasowania nie będzie wystarczające dla wytwarzania zblokowania pomiędzy członami arkuszowymi i występuje z tego powodu niebezpieczeństwo rozdzielenia się tych członów pod wpływem oddziaływania sił.

Ujawnienie wynalazku.

Celem wynalazkujest opracowanie sposobu łączenia arkusza metalu i/lub innego materiału arkuszowego, w którym powstaje połączenie w rodzaju szczelnym lub nieszczelnym, mające w porównaniu ze znanymi połączeniami znacznie lepszą wytrzymałość.

Zastrzegane urządzenie wykorzystuje nową konstrukcję stempla, która w znaczny sposób współdziała w wytrzymałości połączenia.

174 479

Innym celem wynalazku jest opracowanie urządzenia, które jest mniej wrażliwe na zmiany w całkowitej grubości członów arkuszowych.

Sposób łączenia ze sobą co najmniej dwóch formowanych, przykrywających się członów arkuszowych, według wynalazku, w którym zasadniczo współosiowy układ stempla, matrycy z wnęką matrycową oraz kowadłem współpracuje poprzez ich współosiowe ruchy względne, przy czym przykrywające się człony arkuszowe usytuowuje się pomiędzy stemplem i matrycą zaś ruch stempla ogranicza się do osiowego ruchu względnego w kierunku matrycy, a cylindryczną część rdzeniową stempla doprowadza się do styku z wnęką matrycy dla utworzenia podczas ruchu w kierunku wnęki matrycy poprzez ciągnienie tych członów arkuszowych kubkowo ukształtowanej lub wystającej części, mającej ścianę boczną i ścianę dolną, a następnie ściska się siłami występującymi pomiędzy stemplem a kowadłem i wytłacza się poprzecznie, po czym formuje się poprzecznie powiększony kształt, który mechanicznie blokuje formowane człony arkuszowe, charakteryzuje się tym, że odkształca się i przemieszcza się materiał z obszaru dokoła otworu kubkowo ukształtowanej lub wystającej części osiowo w kierunku matrycy podczas formowania kubkowo ukształtowanej lub wystającej części dla bocznego przedłużenia wokół tylnego końca części rdzeniowej stempla z zewnętrzną średnicą mniejszą niż średnica początkowego otworu wnęki matrycy.

Korzystne jest, że operację odkształcenia i przemieszczania materiału przeprowadza się przy płaskiej górnej powierzchni matrycy.

Urządzenie do łączenia ze sobą co najmniej dwóch formowanych, przykrywających się członów arkuszowych według wynalazku, zawierające współosiowy układ stempla matrycy z wnęką matrycową i kowadłem, które współpracuje z zespołem ich współosiowych ruchów względnych, za pomocą którego stempel jest usytuowany do wykonywania względnego ruchu współosiowego w kierunku matrycy, przy czym cylindryczny rdzeń stempla jest ustawiony we wnęce matrycy dla wymuszania kształtowania podczas ruchu w kierunku wnęki matrycy za pomocą zespołu ciągnącego kształtowane człony arkuszowe, przy czym kubkowo ukształtowana lub wystająca część ze ścianą boczną lub dolną ściskaną siłami występującymi pomiędzy stemplem i kowadłem, gdzie następuje boczne wytłaczanie, które kształtuje boczne odsadzenie kształtu mechanicznie blokowanych formowanych członów arkuszowych, charakteryzuje się tym, że tylny koniec rdzenia stempla ma na obwodzie boczne odsadzenie, którego zewnętrzna średnica jest mniejsza niż średnica otworu roboczego wnęki matrycy, przy czym boczne odsadzenie jest przeznaczone do odkształcania i przemieszczania materiału z przestrzeni dokoła otworu kubkowo ukształtowanej lub wystającej części, osiowo w kierunku matrycy podczas ruchu stempla w kierunku wnęki matrycy.

Korzystne jest, że boczne odsądzenie ma kształt współosiowej tulei usytuowanej ślizgowo na rdzeniu stempla.

Korzystne jest także, że boczne odsądzenie jest nastawiane w położenie wzdłużne przed uruchomieniem urządzenia.

Korzystne jest również, że ma pneumatyczny układ sterujący do uruchamiania bocznego odsadzenia.

Korzystne jest ponadto, że ma hydrauliczny układ sterujący do uruchamiania bocznego odsadzenia.

Dalszą korzyścią jest to, że rdzeń stempla ma otaczający zespół tłoczący.

Następną korzyścią jest to, że zespół tłoczący ma kształt współosiowej tulei ułożonej ślizgowo i współosiowo z rdzeniem stempla.

Kolejną korzyścią jest to, że ma oddzielny pneumatyczny układ sterujący do uruchamiania zespołu tłoczącego.

Wreszcie korzystne jest, że ma oddzielny hydrauliczny układ sterujący do uruchamiania zespołu tłoczącego.

Korzyścią wynalazku jest prostota rozwiązania.

Opis figur rysunku.

Przedmiot wynalazku zostanie uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój przez znane połączenie ze zbyt małą szczeliną pomiędzy stemplem a wnęką matrycy, fig. 2 - przekrój przez znane połączenie ze zbyt dużą szczeliną

174 479 pomiędzy stemplem a wnęką matrycy, fig. 3a - d - częściowo w przekroju, względne ruchy stempla matrycy i kotwiczki podczas formowania połączenia w urządzeniu według wynalazku, fig. 4 - stempel według wynalazku z ruchomymi elementami bocznego prasowania i bocznego przedłużenia, fig. 5 - kilka przykładów rozmaitych projektów stempla według wynalazku, fig. 6 pokazuje rozwiązanie połączenia według wynalazku.

Przykład wykonania.

Wynalazek zostanie opisany za pomocą rozwiązania w postaci sposobu dwusuwowego dla wytwarzania szczelnego połączenia. Suw jest określony jako stosunkowe przybliżenie pomiędzy stemplem 4, a matrycą 3. Dla uproszczenia opisu przykładu, połączenie jest realizowane na dwu nałożonych na siebie arkuszach metalowych 1,2. Boczne przedłużenie połączenia następuje na zewnątrz matrycy. Jednakże ponownie podkreśla się, że wynalazek ma również zastosowanie w procedurze jednosuwowej z podatnymi bocznie lub ustalonymi matrycami, w przypadku więcej niż dwóch członów arkuszowych oraz dla wytwarzania połączeń nieszczelnych.

Na figurze 1 pokazano przekrój przez połączenie wytworzone za pomocą znanego sposobu ze zbyt małą szczeliną pomiędzy stemplem a wnęką formy. Korzystne jest boczne poszerzenie dolnej ściany kubkowej lub wystającej części. Oznacza to, że człon tworzący wewnętrzną ścianę kubkowej lub wystającej części jest dobrze uchwycony wewnątrz grzybkowej wnęki w drugim członie. Jednakże z drugiej strony, wewnętrzna ściana boczna kubkowa części jest w wyniku ciągnienia materiału bardzo cienka i będzie stanowiła słabą strefę połączenia.

Na figurze 2 pokazano przekrój przez znane połączenie ze zbyt dużą szczeliną pomiędzy stemplem a wnęką matrycy. Boczne rozpostarcie ściany dolnej kubkowej części nie jest w tym przypadku korzystna. Człon, który tworzy wewnętrzną ścianę kubkowej części, nie jest wystarczająco uchwycony wewnątrz grzybkowatej wnęki w drugim członie. Po zadziałaniu sił człony rozdzielą się, jak pokazano. Ten sam efekt powstanie w przypadku zbyt malej głębokości ciągnienia.

Głębokość ciągnienia i/lub szczelina pomiędzy stemplem a wnęką matrycy są zatem krytyczne dla wytrzymałości połączenia i muszą być ostrożnie dobierane z uwzględnieniem całkowitej grubości członów, materiału itd.

Na figurach 3 a - d pokazano, częściowo w przekrojach, względne ruchy stempla, matrycy i kowadła podczas formowania połączenia w urządzeniu według wynalazku. Jak pokazano na fig. 3a, dwa przeznaczone do połączenia metalowe arkusze 1, 2 są umieszczone na wierzchu matrycy 3. Stempel 4 jest umieszczony współosiowo względem matrycy 3 dla współpracy razem z tą matrycą 3 w trakcie ruchu względnego. Oznacza to, że w układzie koordynującym pracę maszyny matryca 3 lub stempel 4 względnie obie te części mogą być ruchome.

Dla procesu łączenia względny ruch pomiędzy stemplem a matrycą ma zasadnicze znaczenie. Wewnątrz matrycy jest umieszczone kowadełko 5, przesuwające się współosiowo wraz z matrycą 3 i stemplem 4. Istotne znaczenie ma względny ruch pomiędzy kowadłem 5 a matrycą 3.

Wierzchołek 7 rdzenia 6 stempla 4 ma kształt zasadniczo cylindryczny lub czasami lekko stożkowy i może mieć przekrój kołowy prostopadły do osi, lub przekrój owalny, lub dowolny inny odpowiedni przekrój. Wnęka 9 matrycy będzie miała w każdym wybranym przypadku odpowiedni współpracujący przekrój w zależności od grubości materiału, rodzaju wytwarzanego połączenia itd.

Na figurze 3b stempel zostaje uruchomiony za pomocą dowolnego odpowiedniego mechanicznego, pneumatycznego, hydraulicznego, elektrycznego układu napędowego. W wyniku przyłożonych sił następuje ciągnienie materiału dwóch członów arkuszowych 1, 2 w dół i do wnęki matrycy, wytwarzając na powierzchniach tych dwóch członów kubkową lub wystającą część 10. Podczas tego etapu kowadło 5, które jest odciążone sprężyną, porusza się w dół wbrew sile sprężystej.

Wokół tylnego końca zasadniczo cylindrycznego rdzenia stempla 6 zastosowano zewnętrzne odsadzenie 8. To odsadzenie 8 będzie powodowało za pomocą przyłożonych sił odkształcenie i przemieszczanie materiału od obszaru wokół otworu 11 wytwarzanej kubkowej części 10 w kierunku matrycy 3. To odkształcenie i przemieszczenie materiału będzie oddziaływało na obydwa człony 1, 2, jednakże w największym stopniu na górny człon 1, na który stempel oddziaływuje bezpośrednio.

174 479

W następnym etapie przykładowego sposobu dwusuwowego, kowadło 5 jest uruchamiane za pomocą odpowiedniego układu napędowego dla wyprowadzenia kubkowej części 10 z wnęki matrycy. Podczas tej fazy roboczej, stempel zostaje uwolniony i nadąża za ruchem członów w górę. Następnie kowadło 5 zostaje zablokowane w położeniu, w którym jego końcówka znajdzie się w płaszczyźnie zgodnej z górną powierzchnią matrycy 3, wystając nieznacznie ponad tę powierzchnię lub znajdując się nieznacznie poniżej tej powierzchni.

Należy zauważyć, że końcówka kowadła 5 i/lub stempla 4 nie jest/są koniecznie płaskie, ale mogą mieć żebra lub rowki umieszczone na przykład dla zwiększania stopnia wytłaczania materiału.

W końcowym etapie łączenia, według fig. 3d, następuje drugi suw stempla 4 w kierunku zablokowanego kowadła 5. Proces ciągnienia jest teraz finalizowany i dolna ściana 12 kubkowej części 10 jest prasowana, co powoduje boczne roztłoczenie materiału obydwu członów arkuszowych. Powstaje bocznie powiększony kształt, który mechanicznie blokuje człony 1, 2.

Tak więc, zastosowanie odsadzenia 8 wokół tylnego końca rdzenia 6 stempla 4 umożliwia znaczne zwiększenie wytrzymałości połączenia. Przekrój i wymiary odsadzenia można dobierać dla dopasowania do aktualnie przykładanych sił, stosowanego materiału, grubości poszczególnych arkuszy, całkowitej grubości, własności ciernych, twardości i wytrzymałości rozmaitych materiałów itd.

Na figurze 4 pokazano następny stempel według wynalazku, wyposażony w boczne odsądzenie 8 w postaci współosiowej tulei, ruchomej względem rdzenia 6 stempla 4 w otaczającym ją zespołem tłoczącym 13. Odsądzenie 8 może być umieszczone w sposób regulowany na rdzeniu 6, dla ustawienia go na nim przed rozpoczęciem procesu.

Podczas procesu odsadzenie 8 będzie zatem nadążało z ruchem rdzenia 6. W rozwiązaniu alternatywnym tuleja można być zamontowana sprężyście, nadążając za ruchem rdzenia 6 jedynie w pierwszej części procesu stemplowania. W następnych rozwiązaniach tuleja może być swobodnie ruchoma i uruchamiana oddzielnie, na przykład za pomocą innego układu pneumatycznego lub hydraulicznego. W tym ostatnim rozwiązaniu tuleja może być uruchamiana przed, równocześnie lub po uruchomieniu rdzenia stempla dla uzyskania rozmaitych pożądanych efektów odnośnie odkształcenia i przemieszczenia materiału członów arkuszowych. Należy ponadto zauważyć, że zewnętrzne odsadzenie 8 może oddziaływać w sposób niejednakowy wokół obwodu rdzenia stempla.

Dla uniknięcia miejscowego odkształcenia członów 1, 2 podczas procesu na zewnątrz i wokół stempla 4 umieszczony jest otaczający zespół tłoczący 13. Jeżeli stempel jest wyposażony w odsadzenie 8, w postaci tulei jak na fig. 4, wówczas boczne urządzenie prasujące może znajdować się na zewnątrz tulei. Tego rodzaju układ może na przykład być wyposażony w pierścień z materiału elastycznego wokół rdzenia 6 stempla 4 lub tulei. Następnym przykładem może być sprężyście zamontowany pierścień lub pierścień uruchamiany za pomocą aktywnego, pneumatycznego lub hydraulicznego mechanizmu sterującego, niepokazanego. W przykładzie według fig. 3 urządzenie bocznie prasujące tworzy integralną część stempla.

Nafigurze 5 pokazano kilka oddzielnych przykładów projektu stempla według wynalazku. Boczne odsadzenie 8 rdzenia 6 stempla może mieć rozmaite przekroje. We wszystkich jednakże przypadkach przyczynia się ono do odkształcenia i przemieszczenia materiału z obszaru wokół otworu ,11 wytworzonej kubkowej lub wystającej części 10 w kierunku matrycy 3.

Na figurze tej pokazano boczne odsadzenie 8 jako integralną część stempla 4. Należy jednakże uwzględnić, że w każdym przypadku odsadzenie może mieć postać tulei wokół rdzenia 6 stempla 4.

Na figurze 6 pokazano połączenie według wynalazku. Odkształcenie i przemieszczenie materiału w kierunku matrycy dodatkowo wytłoczyło bocznie materiał wokół końcówki 7 rdzenia 6 stempla tak, że wewnętrzna ściana boczna połączenia dotyka do stempla jedynie w strefie pierścieniowej 14. Oznacza to, że siły potrzebne do wycofania stempla z połączenia będą znacznie mniejsze wskutek niższego tarcia pomiędzy ścianą i stemplem. Ponadto jest zwiększony uchwyt pomiędzy członami arkuszowymi w wyniku zwiększonego bocznego wytłoczenia. W tradycyjnych połączeniach tego rodzaju powstaje wokół połączenia niepożądana pierścienio174479 wa kieszeń 15 pomiędzy arkuszami. Na rysunku pokazano, że zgodnie ze sposobem według wynalazku kieszeń ta może być wyeliminowana lub prawie wyeliminowana.

Pomiary wykazały, że sposób według wynalazku umożliwia łatwe uzyskanie zwiększenia odporności mechanicznej połączenia rzędu 20% i więcej.

Należy uwzględnić, że jeden zestaw stempla, matrycy i kowadła umożliwia połączenie warstw arkuszy w pewnym zakresie całkowitej grubości lub ilości warstw członów arkuszowych, zapewniając przy tym większą wytrzymałość połączenia niż uzyskiwana innymi sposobami.

Claims (11)

1. Sposób łączenia ze sobą co najmniej dwóch formowanych, przykrywających się członów arkuszowych, w którym zasadniczo współosiowy układ stempla, matrycy z wnęką matrycową oraz kowadłem współpracuje poprzez ich współosiowe ruchy względne, przy czym przykrywające się człony arkuszowe usytuowuje się pomiędzy stemplem i matrycą zaś ruch stempla ogranicza się do osiowego ruchu względnego w kierunku matrycy, a cylindryczną część rdzeniową stempla doprowadza się do styku z wnęką matrycy dla utworzenia podczas ruchu w kierunku wnęki matrycy poprzez ciągnienie tych członów arkuszowych kubkowo ukształtowanej lub wystającej części, mającej ścianę boczną i ścianę dolną, a następnie ściska się siłami występującymi pomiędzy stemplem a kowadłem i wytłacza się poprzecznie, po czym formuje się poprzecznie powiększony kształt, który mechanicznie blokuje formowane człony arkuszowe, znamienny tym, że odkształca się i przemieszcza się materiał z obszaru dokoła otworu (11) kubkowo ukształtowanej lub wystającej części (10) osiowo w kierunku matrycy (3) podczas formowania kubkowo ukształtowanej lub wystającej części (10) dla bocznego odsadzenia (8) wokół tylnego końca części rdzeniowej (6) stempla (4) z zewnętrzną średnicą mniejszą niż średnica początkowego otworu wnęki (9) matrycy (3).

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że operację odkształcenia i przemieszczania materiału przeprowadza się przy płaskiej górnej powierzchni matrycy (3).

3. Urządzenie do łączenia ze sobą co najmniej dwóch formowanych, przykrywających się członów arkuszowych zawierające współosiowy układ stempla matrycy z wnęką matrycową i kowadłem, które współpracuje z zespołem ich współosiowych ruchów względnych, za pomocą którego stempel jest usytuowany do wykonywania względnego ruchu współosiowego w kierunku matrycy, przy czym cylindryczny rdzeń stempla jest ustawiony we wnęce matrycy dla wymuszenia kształtowania podczas ruchu w kierunku wnęki matrycy za pomocą zespołu ciągnącego kształtowane człony arkuszowe, przy czym kubkowo ukształtowana lub wystająca część ze ścianą boczną lub dolną ściskaną siłami występującymi pomiędzy stemplem i kowadłem, gdzie następuje boczne wytłaczanie, które kształtuje boczne odsądzenie kształtu mechanicznie blokowanych formowanych członów arkuszowych, znamienne tym, że tylny koniec rdzenia stempla (4) ma na obwodzie boczne odsądzenie (8), którego zewnętrzna średnica jest mniejsza niż średnica otworu roboczego wnęki (9) matrycy (30), przy czym boczne odsądzenie (8) jest przeznaczone do odkształcania i przemieszczania materiału z przestrzeni dokoła otworu (11) kubkowo ukształtowanej lub wystającej części (10), osiowo w kierunku matrycy (3) podczas ruchu stempla (4) w kierunku wnęki (9) matrycy (3).

4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że boczne odsądzenie (8) ma kształt współosiowej tulei usytuowanej ślizgowo na rdzeniu (6) stempla (4).

5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że boczne odsądzenie (8) jest nastawiane w położenie wzdłużne przed uruchomieniem urządzenia.

6. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że ma pneumatyczny układ sterujący do uruchamiania bocznego odsadzenia (8).

7. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że ma hydrauliczny układ sterujący do uruchamiania bocznego odsadzenia (8).

8. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że rdzeń (6) stempla (4) ma otaczający zespół tłoczący (13).

9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że zespół tłoczący (13) ma kształt współosiowej tulei ułożonej ślizgowo i współosiowo z rdzeniem (6) stempla (4).

174 479

10. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że ma oddzielny pneumatyczny układ sterujący do uruchamiania zespołu tłoczącego (13).

11. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że ma oddzielny hydrauliczny układ sterujący do uruchamiania zespołu tłoczącego (13).