PL170286B1 - Stycznik mechaniczny reagujacy na ruch pojazdu PL PL - Google Patents

Abstract

1 . Stycznik mechaniczny reagujacy na ruch pojazdu, do wyzwalania systemu zabezpieczania pa- sazerów w pojazdach, zawierajacego pirotechniczny generator gazowy z zapalnikiem elektrycznym, z mo- cowanym w pojezdzie korpusem i osadzonym w nim ruchom o elem entem bezw ladnosciow ym , wspólpracujacym z para styków elektrycznych, przy czym do elementu bezwladnosciowego przylega pier- wszy, sprezynujacy element stykowy, umieszczony w okreslonej odleglosci od drugiego elementu stykowe- go, wspólpracujacego w parze styków z pierwszym elementem stykowym, znamienny tym, ze korpus (10) jest nasadzalny na plaszcz pirotechnicznego gen- eratora gazowego (22) z zapalnikiem elektrycznym (24), przy czym generator gazowy (22) oraz korpus (10) sa wyposazone w dopelniajace elementy (24, 30) zlacza wtykowego, docisniete do siebie w polozeniu nasadzenia korpusu (10) na plaszcz generatora gazo- wego (22) 1 stanowiace polaczenie zapalnika elektry- cznego (24) ze stycznikiem. F i g . 5 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest stycznik mechaniczny reagujący na ruch pojazdu, do wyzwalania systemu zabezpieczania pasażerów w pojazdach, zawierającego generator gazowy z zapalnikiem elektrycznym, z zamocowanym w pojeździe korpusem i osadzonym w nim ruchomo elementem bezwładnościowym, współpracującym z parą styków elektrycznych, przy czym do elementu bezwładnościowego przylega pierwszy sprężynujący element stykowy, umieszczony w określonej odległości od drugiego elementu stykowego, współpracującego w parze styków z pierwszym elementem stykowym.

Taki stycznik jest znany z angielskiego opisu patentowego GB-A-2 236 619.

Do wyzwalania systemów zabezpieczania pasażerów w pojazdach, na przykład napinaczy pasów bezpieczeństwa albo ochronnych poduszek gazowych, stosuje się zwykle reagujący na ruch pojazdu, centralny czujnik, którego elektryczny sygnał wyjściowy jest przetwarzany w elektronicznym układzie sterującym na sygnał wyzwalający. Taki sygnał wyzwalający jest doprowadzany do zapalnika elektrycznego na pirotechnicznym generatorze gazowym, należącym do systemu zabezpieczania pasażerów. Koszt takiego elektronicznego układu sterującego jest wysoki. Stanowi on znaczną część całkowitego kosztu systemu zabezpieczania pasażerów.

Proponowano juz styczniki mechaniczne z osadzonym ruchomo w korpusie elementem bezwładnościowym, który reagując na opóźnienie pojazdu wytwarza styk elektryczny z osadzonym nieruchomo w korpusie elementem stykowym. Takie styczniki są stosunkowo tanie, nie zyskały one jednak dotychczas uznania, ponieważ nie można było osiągnąć dostatecznej niezawodności styku.

W reagującym na ruch pojazdu styczniku mechanicznym, znanym z angielskiego opisu patentowego 2 236 619, podłączenie urządzenia uruchamiającego system zabezpieczenia, zawierający poduszkę gazową, jest realizowane za pomocą oddzielnego przewodu. Element bezwładnościowy w kształcie kulki przebywa w przypadku wyzwolenia odcinek drogi, równy co najmniej średnicy kulki. Stosunkowo długi odcinek drogi, który musi przebyć kulka, powoduje odpowiednie wydłużenie czasu reakcji. Przy wyzwalaniu urządzenia ruch elementu bezwładnościowego jest tłumiony jedynie przez parę styków i tylko w jednym kierunku.

Celem wynalazku jest zaproponowanie stycznika mechanicznego reagującego na ruch pojazdu, odznaczającego się zwłaszcza prostą i zwartą konstrukcją oraz niezawodnością tworzenia styku.

W styczniku według wynalazku korpus jest nasadzalny na płaszcz pirotechnicznego generatora gazowego z zapalnikiem elektrycznym, przy czym generator gazowy oraz korpus są wyposażone w dopełniające elementy złącza wtykowego, dociśnięte do siebie w położeniu nasadzenia korpusu na płaszcz generatora gazowego i stanowią połączenie zapalnika elektrycznego ze stycznikiem. ’

Korzystnie stycznik ma zamocowany w korpusie pierwszy element stykowy i drugi element stykowy, które stanowią pierwszą sprężynę stykową i drugą sprężynę stykową.

170 286

Korzystnie wolny koniec drugiej sprężyny stykowej znajduje się w określonym odstępie od ścianki wewnętrznej korpusu, a pierwsza sprężyna stykowa znajduje się między elementem bezwładnościowym i sąsiadującą z drugą sprężyną stykową, wewnętrzną ścianką korpusu.

Korzystnie pierwsza i druga sprężyna stykowa mają postać sprężynujących blaszek stykowych.

Korzystnie pomiędzy elementem bezwładnościowym i wewnętrzną ścianką korpusu umieszczony jest układ sprężynujący o określonym naprężeniu wstępnym, połączony ciernie z powierzchnią elementu bezwładnościowego, przy czym układ sprężynujący ma postać przymocowanej do korpusu blaszki sprężynującej.

Korzystnie osadzony ruchomo w korpusie element bezwładnościowy jest po stronie odwrotnej względem pierwszej sprężyny stykowej wsparty na śrubie regulacyjnej, wkręconej w ściankę korpusu.

Korzystnie element bezwładnościowy stanowi kulka bezwładnościowa, osadzona w denku korpusu w pryzmatycznej prowadnicy.

Korzystnie korpus ma postać wtyczki pośredniej o kształcie złącza wtykowego z przyłączami, współpracującymi z elementami złącza wtykowego generatora gazowego i styczkami, stanowiącymi dopełnienie wtyczki przyłączeniowej, przy czym styczki są połączone ze sobą.

Korzystnie styczki są współosiowe, przy czym styczka wewnętrzna jest opasana styczką zewnętrzną w postaci tulejki wtykowej, a między styczkami umieszczona jest blaszka stykowa

Korzystnie pierwsza i druga sprężyna stykowa oraz wychodzące z korpusu elementy przyłączowe mają postać jednej części, przy czym część przyłączowa drugiej sprężyny stykowej ma na swoim końcu blaszkę stykową i jest połączona z promieniowo zewnętrzną styczką, a część przyłączowa pierwszej sprężyny stykowej jest połączona ze złączem wtykowym korpusu poprzez przyłącze.

Korzystnie promieniowo wewnętrzne przyłącze złącza wtykowego jest wydłużone w kierunku osiowym i połączone ze współosiowym kołkiem przyłączowym złącza wtykowego generatora gazowego.

Korzystnie pierwsza sprężyna stykowa jest połączona z promieniowo zewnętrznym przyłączem złącza wtykowego, otaczającym przyłącze wewnętrzne.

Korzystnie odstęp między pierwszą sprężyną stykową i drugą sprężyną stykową oraz odstęp między wolnym końcem drugiej sprężyny stykowej i wewnętrzną ścianką korpusu wynosi od 1 do 2 mm, zwłaszcza stanowi ułamek średnicy kulki bezwładnościowej.

Korzystnie układ sprężynujący ma postać układu tłumiącego.

Stycznik według wynalazku nadaje się doskonale, ze względu na jego zwartą konstrukcję, do bezpośredniego nasadzenia na osłonę generatora gazowego w zabezpieczającym układzie powstrzymującym, na przykład pirotechnicznym napinaczu pasów. Układ powstrzymujący można wtedy ukształtować jako zwarty zespół konstrukcyjny.

Pierwsza sprężyna stykowa utrzymuje sprężyście element bezwładnościowy w jego położeniu spoczynkowym. Dopiero gdy opóźnienie przekroczy określoną wartość progową, przezwyciężona zostaje siła sprężystości sprężyny stykowej, tak że element bezwładnościowy zaczyna się przemieszczać. Element bezwładnościowy powoduje wtedy odchylenie sprężyny stykowej i wygięcie w kierunku styku zamocowanego w korpusie. Parę styków tworzy sprężyna stykowa i styk zamocowany w korpusie; kulka bezwładnościowa nie pełni żadnej funkcji elektrycznej. Korzystne jest, jeżeli styk zamocowany w korpusie jest również ukształtowany w postaci sprężyny stykowej Obie sprężyny stykowe są pokryte w obszarze ich powierzchni stykowych typowym materiałem stykowym, który spełnia wysokie wymagania w zakresie odporności na korozję i małej oporności elektrycznej. W stanie spoczynku sprężyny stykowe pozostają względem siebie w określonym odstępie, który może być bardzo mały, co zapewnia mały przesuw elementu bezwładnościowego, a zatem także krótki czas zadziałania. Ponieważ masa elementu bezwładnościowego może być mała, na przykład od 25 do 35 g, w efekcie uzyskuje się stycznik mechaniczny o zwartej konstrukcji i niewielkim ciężarze.

W styczniku według wynalazku, gdy poruszy się element bezwładnościowy w postaci kulki, a pierwsza sprężyna stykowa uderzy o drugą sprężynę stykową, ta ostatnia może poddać się sprężyście naciskowi, co spowoduje wytłumienie uderzenia. W ten sposób unika się nie tylko

170 286 odbijania się sprężyn stykowych od siebie, ale wydłuża się również czas trwania styku. Tak więc stycznik mechaniczny według wynalazku daje czysty impuls wyzwalający o dostatecznym czasie trwania.

Jako drugi środek do zwalczania odbijania styków przewidziano rozwiązanie polegające na tym, że z powierzchnią elementu bezwładnościowego współpracuje na zasadzie połączenia ciernego układ sprężynujący, korzystnie blaszka sprężynująca, o określonym naprężeniu wstępnym. Tarcie to tłumi ruch kulki w kierunku zamocowanej na korpusie sprężyny stykowej, co zmniejsza skłonność do rezonansu układu mechanicznego, utworzonego przez sprężyny stykowe i element bezwładnościowy. Blaszkę sprężynującą umieszcza się korzystnie nad elementem bezwładnościowym tak, że tłumi ona całkowicie Iub co najmniej w dużej części jego ruchy pionowe.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pokazaną na fig. 4 w widoku perspektywicznym postać wykonania stycznika mechanicznego w pionowym przekroju wzdłużnym, fig. 2 - stycznik według fig. 4 w przekroju pionowym, fig. 3 - stycznik według fig. 4 w przekroju poziomym, fig. 4 - pierwszą postać wykonania stycznika mechanicznego w widoku perspektywicznym, fig. 5 - kolejne wykonanie pokazanego na fig. 1 do 4 stycznika z fragmentem systemu zabezpieczającego, fig. 6 - przekrój poprzeczny do płaszczyzny przekroju z fig. 5, fig. 7 - częściowy przekrój wzdłuż płaszczyzny prostopadłej do płaszczyzny przekroju z fig. 5 i fig. 8 - pokazaną na fig. 5 do 7 postać wykonania stycznika w widoku perspektywicznym.

We wnętrzu w zasadzie sześciennego korpusu 10 z tworzywa sztucznego osadzona jest ruchomo kulka, pełniąca rolę elementu bezwładnościowego 12, reagującego na ruch pojazdu. Element bezwładnościowy 12 spoczywa na pryzmatycznym denku korpusu 10. Ten ostatni składa się z części dolnej 10a i części górnej 10b, ponadto zaś jest zaopatrzony w uformowane z boku kołnierze montażowe 10c. Części 10a i 10b są ze sobą sklejone lub zgrzane. W części dolnej Da korpusu 10 zamocowano dwie sprężyny stykowe 14, 16, zagięte pod kątem prostym i wyprowadzone z części dolnej 10a korpusu. Ich wolne końce wyprowadzone z korpusu stanowią końcówki przyłączowe dla komplementarnego urządzenia wtykowego. Zewnętrzne końcówki przyłączowe sprężyn stykowych 14, 16 są osłonięte uformowanym cokołem wtykowym 10d korpusu 10.

Układ sprężynujący 18 w postaci zakotwionej w części dolnej 10a korpusu 10, zagiętej pod kątem prostym blaszki sprężynującej przylega z określonym naciskiem wstępnym do górnej powierzchni elementu bezwładnościowego 12, co stwarza między nimi połączenie cierne. Również pierwsza sprężyna stykowa 14 przylega z określoną siłą do powierzchni elementu bezwładnościowego 12 i dociskają do wchodzącego w korpus końca wkrętu regulacyjnego 20, który jest wkręcony w gwintowany otwór w części dolnej 10a korpusu.

Między sprężynami stykowymi 14, 16 zachowany jest określony wstępnie odstęp s (fig. 1). Poza tym sprężyna stykowa 16 znajduje się w określonym odstępie d od sąsiadującej z nią wewnętrznej ścianki korpusu. Stycznik montuje się w pojeździe w kierunku, zaznaczonym na górnej części 10b korpusu dobrze widoczną strzałką F (fig. 4). Pod działaniem siły powodowanej opóźnieniem pojazdu element bezwładnościowy 12 dąży do odchylenia sprężyny stykowej 14 w kierunku sprężyny 16. Zostaje ona jednak wprawiona w ruch dopiero wówczas, gdy jej siła bezwładności przezwycięży siłę napięcia sprężyny stykowej 14. Ponadto ruch elementu bezwładnościowego 12 jest powstrzymywany tarciem o układ sprężynujący 18. Suma siły napięcia sprężyny stykowej 14 i siły tarcia między układem sprężynującym 18 a powierzchnią elementu bezwładnościowego 12 jest tak dobrana, aby kulka była wprawiana w ruch przy określonej wstępnie wartości opóźnienia pojazdu. Wartość tę można nastawić za pomocą śruby regulacyjnej

20. Po dokonaniu nastawienia śruby regulacyjnej 20 zabezpiecza się zazwyczaj lakierem. W uproszczonej odmianie wykonania rezygnuje się z śruby regulacyjnej 20.

Po przekroczeniu określonej wartości opóźnienia rozpoczyna się ruch elementu bezwładnościowego 12, która ulega przyspieszeniu, odchylając jednocześnie sprężynę stykową 14. Ponieważ odstęp s między elementami stykowymi 14, 16 może być bardzo mały, na przykład 1 lub 2 mm, zatem zetknięcie sprężyn stykowych 14, 16 ze sobą następuje juz po krótkim czasie, który oblicza się według znanej reguły s = 1/2Δ a t². Przy dostatecznym opóźnieniu pojazdu

170 J686 odchyla się także sprężyna stykowa 16, która w ten sposób tłumi uderzenie elementu bezwładnościowego 12. Odchylenie drugiej sprężyny stykowej 16 nie tylko zapobiega odbiciu sprężyny stykowe, 14, lecz także wydłuża czas trwania styku. Tarcie wywoływane przez układ sprężynujący 18 silnie tłumi układ rezonansowy złożony ze sprężyn stykowych 14, 16 i elementu bezwładnościowego 12, co ogranicza skłonność układu do drgań. Układ 18 zapobiega ponadto niepożądanym mchom pionowym elementu bezwładnościowego 12.

Stwierdzono, że powodowana odchyleniem drugiej sprężyny stykowej 16 amortyzacja uderzenia elementu bezwładnościowego 12 zapobiega odbiciom styków, tak że może powstać czysty impuls wyzwalający o dostatecznym czasie trwania. Wstępne napięcie sprężyny stykowej 14 i tłumienie ruchu przez układ sprężynujący 18 skutecznie zapobiegają błędnym inicjacjom układu zabezpieczającego

Wreszcie sprężyny stykowe 14, 16 mogą być jako blaszki sprężynujące wykonane ze sprawdzonych materiałów, a ponadto w strefie styku mogą być pokryte dobrymi jakościowo materiałami stykowymi, które są odporne na korozję i zapewniają niską oporność elektryczną. Dlatego też stycznik cechuje wysoka niezawodność działania.

Dla kulki elementu bezwładnościowego 12 wystarcza niewielka masa, na przykład od 25 do 35 g. Niewielka masa elementu bezwładnościowego 12 w połączeniu z krótką drogą, na przykład 1 do 2 mm, jaką musi ona pokonać, by doprowadzić do wytworzenia styku, daje w efekcie stycznik o wyjątkowo zwartej konstrukcji.

W odmianie wykonania pokazanej na fig. 5 do 8 wykorzystuje się tę okoliczność, łącząc stycznik z układem zabezpieczającym, zwłaszcza pirotechnicznym napinaczem pasów, w jeden zwarty zespół konstrukcyjny.

Pokazana na fig. 5 do 8 odmiana wykonania stycznika jest przeznaczona do nasadzenia na cylindryczny płaszcz pirotechnicznego generatora gazowego 22 przy nawijaczu pasa z napinaczem. Na fig. 5 nawijacz i napinacz pasa bezpieczeństwa zaznaczono tylko schematycznie, ponieważ mają one typową konstrukcję Pirotechniczny generator gazowy 22 jest na wolnym końcu wyposażony w elementy złącza wtykowego 24 dla zapalnika elektrycznego 26.

Wszystkie funkcjonalne części stycznika mechanicznego są ukształtowane identycznie jak w wykonaniu według fig. 1 do 4, i dlatego nie powtarza się tu ich opisu.

Na korpusie 10 w tej odmianie wykonania uformowanajest tuleja 28, nasuwana na płaszcz generatora gazowego 22. Nasunięta tuleja 28 jest zabezpieczana za pomocą uformowanego w ściance bocznej tulei 28 sprężystego noska 28a, który wchodzi w wycięcie w pobocznicy generatora gazowego 22. Dno tulei 28 jest zaopatrzone we wchodzące do jej wnętrza przyłącza 30a, 30b złącza wtykowego 30, które stanowią dopełnienie elementów złącza wtykowego 24 generatora gazowego 22, tworząc wraz z nimi koncentryczne złącze wtykowe.

Zewnętrzne promieniowo przyłącze 30a złącza wtykowego 30 opasuje wewnętrzne promieniowo, osiowe przyłącze 30b, które ma postać tulei wtykowej. W przyłącze 30b jest wtykany odpowiedni osiowy kołek przyłączowy 24b złącza wtykowego 24. Przyłącze 30a jest wsuwane w skrajną część 24a tulei złącza wtykowego 24.

Pierwsza sprężyna stykowa 14 jest połączona z zewnętrznym promieniowo przyłączem 30a złącza wtykowego 30. Druga sprężyna stykowa 16 jest w swej części, wyprowadzonej z wnętrza korpusu 10, zakończona zagiętą blaszką stykową 16a, dociśniętą sprężyście do pobocznicy styczki 32 w postaci osiowego kołka przyłączeniowego, który jest połączony współosiowo w jedną część z przyłączem 30b. Styczką 32 jest otoczona współosiową styczką 34 w postaci tulejki wtykowej, połączonej ze sprężyną stykową 16. Styczki 32 i 34 stanowią dopełnienie współosiowej wtyczki przyłączeniowej 36. Jej wewnętrzne promieniowo przyłącze jest otoczone cylindryczną tuleją 38 z materiału izolacyjnego, która ma rowek obwodowy 40. Przy nasadzaniu wtyczki 36 przedni koniec tulei 38 wchodzi pod zagięty koniec blaszki stykowej 16a i podnosi ją ze styczki 32. Przed nasadzeniem wtyczki 36 blaszka 16a zawiera elementy złącza wtykowego 24 zapalnika elektrycznego 26 generatora gazowego 22, gdy stycznik mechaniczny jest nasadzony na ten generator. Zwarcie to zapobiega powstawaniu ładunków elektrostatycznych, które mogłyby doprowadzić do niezamierzonego wyzwolenia zapalnika elektrycznego. Dopiero po nasadzeniu wtyczki 36 następuje odbezpieczenie zapalnika elektrycznego 26. Blaszka stykowa 16a wchodzi wtedy w obwodowy rowek 40 tulei 38, zabezpieczając w ten sposób wtyczkę 36

170 286 na korpusie stycznika. Korpus ten, jak widać na fig. 5, stanowi wtyczkę pośrednią między wtyczką 36 i generatorem gazowym 22. Dlatego cały stycznik można łatwo montować w istniejących konstrukcjach, ponadto nadaje się on do ewentualnego wyposażenia układów zabezpieczających, które można połączyć bez zmiany złącz wtykowych z centralnym zespołem sterującym, reagującym na ruch pojazdu.

170 286

Fig. 4

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 90 egz Cena 2,00 zł

Claims (19)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Stycznik mechaniczny reagujący na ruch pojazdu, do wyzwalania systemu zabezpieczania pasażerów w pojazdach, zawierającego pirotechniczny generator gazowy z zapalnikiem elektrycznym, z mocowanym w pojeździe korpusem i osadzonym w nim ruchomo elementem bezwładnościowym, współpracującym z parą styków elektrycznych, przy czym do elementu bezwładnościowego przylega pierwszy, sprężynujący element stykowy, umieszczony w określonej odległości od drugiego elementu stykowego, współpracującego w parze styków z pierwszym elementem stykowym, znamienny tym, że korpus (10) jest nasadzalny na płaszcz pirotechnicznego generatora gazowego (22) z zapalnikiem elektrycznym (24), przy czym generator gazowy (22) oraz korpus (10) są wyposażone w dopełniające elementy (24, 30) złącza wtykowego, dociśnięte do siebie w położeniu nasadzenia korpusu (10) na płaszcz generatora gazowego (22) i stanowiące połączenie zapalnika elektrycznego (24) ze stycznikiem.
2. 2. Stycznik według zastrz. 1, znamienny tym, ze ma zamocowany w korpusie (10) pierwszy element stykowy i drugi element stykowy, które stanowią pierwszą sprężynę stykową (14) i drugą sprężynę stykową(16).
3. 3. Stycznik według zastrz. 2, znamienny tym, ze wolny koniec drugiej sprężyny stykowej (16) znajduje się w określonym odstępie (d) od ścianki wewnętrznej korpusu (10), a pierwsza sprężyna stykowa (14) znajduje się między elementem bezwładnościowym (12) i sąsiadującą z drugą sprężyną stykową (16), wewnętrzną ścianką korpusu (10).
4. 4. Stycznik według zastrz. 2, znamienny tym, że pierwsza i druga sprężyna stykowa (14, 16) mają postać sprężynujących blaszek kontaktowych.
5. 5. Stycznik według zastrz. 3, znamienny tym, że pomiędzy elementem bezwładnościowym (12) i wewnętrzną ścianką korpusu (10) umieszczony jest układ sprężynujący (18) o określonym naprężeniu wstępnym, połączony ciernie z powierzchnią elementu bezwładnościowego (12).
6. 6. Stycznik według zastrz. 5, znamienny tym, że układ sprężynujący (18) ma postać przymocowanej do korpusu (10) blaszki sprężynującej.
7. 7. Stycznik według zastrz. 2, znamienny tym, ze osadzony ruchomo w korpusie (10) element bezwładnościowy (12) jest po stronie odwrotnej względem pierwszej sprężyny stykowej (14) wsparty na śrubie regulacyjnej (20), wkręconej w ściankę korpusu (10).
8. 8. Stycznik według zastrz. 3 albo 7, znamienny tym, że element bezwładnościowy (12) stanowi kulka bezwładnościowa.
9. 9. Stycznik według zastrz. 8, znamienny tym, że element bezwładnościowy (12) jest osadzony w denku korpusu (10) w pryzmatycznej prowadnicy.
10. 10. Stycznik według zastrz. 1, znamienny tym, że korpus (10) ma postać wtyczki pośredniej .o kształcie złącza wtykowego (30) z przyłączami (30a, 30b), współpracującymi z elementami złącza wtykowego (24) generatora gazowego (22) i styczkami (32, 34), stanowiącymi dopełnienie wtyczki przyłączeniowej (36), przy czym styczki (32,34) są połączone ze sobą.
11. 11. Stycznik według zastrz. 10, znamienny tym, ze styczki (32,34) są współosiowe, przy czym wewnętrzna styczka (32) jest opasana zewnętrzną styczką (34) w postaci tulejki wtykowej, a między styczkami (32, 34) umieszczona jest blaszka stykowa (16a).
12. 12. Stycznik według zastrz. 11, znamienny tym, ze pierwsza i druga sprężyna stykowa (14,16) oraz wychodzące z korpusu (10) elementy przyłączowe mają postać jednej części.
13. 13. Stycznik według zastrz. 12, znamienny tym, że część przyłączowa drugiej sprężyny stykowej (16) ma na swoim końcu blaszkę stykową (16a) i jest połączona z promieniowo zewnętrzną styczką (34).
14. 14. Stycznik według zastrz 12, znamienny tym, ze część przyłączowa pierwszej sprężyny stykowej (14) jest połączona ze złączem wtykowym (30) korpusu (10) poprzez przyłącze (30a).

    170 286
15. 15. Stycznik według zastrz 10, znamienny tym, ze promieniowo wewnętrzne przyłącze (30b) złącza wtykowego (30) jest wydłużone w kierunku osiowym i połączone ze współosiowym kołkiem przyłączowym (24b) złącza wtykowego (24) generatora gazowego (22).
16. 16. Stycznik według zastrz. 12, znamienny tym, że pierwsza sprężyna stykowa (14) jest połączona z promieniowo zewnętrznym przyłączem (30a) złącza wtykowego (30), otaczającym przyłącze (30b).
17. 17. Stycznik według zastrz. 3, znamienny tym, że odstęp (s) między pierwszą sprężyną stykową (14) i drugą sprężyną stykową (16) oraz odstęp (d) między wolnym końcem drugiej sprężyny stykowej (16) i wewnętrzną ścianką korpusu (10) wynosi od 1 do 2 mm.
18. 18. Stycznik według zastrz. 17, znamienny tym, że odstęp (s, d) stanowi ułamek średnicy kulki bezwładnościowej (12).
19. 19. Stycznik według zastrz. 5, znamienny tym, że układ sprężynujący (18) ma postać układu tłumiącego.