PL122970B1 - Method of manufacture of belt, especially for safety belts - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia tasmy majacej tkana jednowarstwowa czesc srodkowa i dwie workowe krawedzie, stosowanej zwlaszcza jako tasma do pasów bezpieczenstwa.Sposób wytwarzania tego rodzaju tasmy znany jest z opisu ogloszeniowego RFN nr 2 719 382 te¬ go samego Zglaszajacego.Wedlug znanego sposobu tasme wytwarza sie na tasiemkarce iglowej, na której jedna krawedz workowa tworzy sie z nitek watku i nitek osno¬ wy, a druga krawedz workowa tworzy sie z ni¬ tek watku i nitki chwytajacej i z nitek osno¬ wy, przy czym druga krawedz workowa tka sie jako jednowarstwowa, a po kazdym co drugim podwójnym przejsciu igly wprowadzajacej watek zamyka sie ja w krawedz workowa przez dociag¬ niecie nitki watku, a ponadto za pomoca igly dziewiarskiej i nitki chwytajacej tworzy sie rzad oczek w miejscu polaczenia jednowarstwowej czes¬ ci srodkowej z warstwa tkaniny drugiej krawedzi workowej, przy czym doprowadza sie o tyle wiecej nitki chwytajacej i o tyle mniej nitki watku, ze glówki petli nitki chwytajacej rzedu oczek sa wciagane przez nitki watku w jednowarstwowa czesc srodkowa.Praktycznie rzad oczek utworzony z nitki chwy¬ tajacej zanika w tkanine czesci srodkowei.Znany jest równiez sposób tkania z opisu oglo¬ szeniowego RFN nr 2161 013, przy którym stosuje sie dwie igly watkowe i przy brzegu tkaniny two¬ lo 15 20 30 rzy sie rzad oczek z jednej nitki watkowej z ni¬ cia pomocnicza. Nie tworzy sie tu jednak kra¬ wedzi workowej lecz obie nici watkowe sa pro¬ wadzone az do brzegu tkaniny. Publikacja ta nie zawiera wiec zadnych wskazówek jak nalezy po¬ stepowac, gdy przy równoczesnym wprowadzeniu obu igiel watkowych chce sie utworzyc workowa krawedz, to znaczy gdy obie igly watkowe mu¬ sza spelniac dwa bardzo rózne zadania.Celem wynalazku jest zwiekszenie sprawnosci wprowadzania watku a nawet podwojenie jej, nie rezygnujac z powyzej podatnej zalety polegajacej na tym, ze rzad oczek utworzony z nitki chwyta¬ jacej praktycznie znika w tkaninie czesci srodko¬ wej tasmy.Zadanie to zostalo rozwiazane przez sposób we¬ dlug wynalazku. Sposób wytwarzania tasmy ma¬ jacej tkana jednowarstwowo czesc srodkowa i dwie workowe krawedzie, na krosnie iglowym za¬ opatrzonym w igle dziewiarska wedlug wynalaz¬ ku charakteryzuje sie tym, ze obie krawedzie tka sie jako jednowarstwowe czesci brzegowe, które nastepnie zamyka sie w workowe krawedzie, sto¬ sujac dwie igly równoczesnie wprowadzajace wa¬ tek, z których kazda wprowadza jeden watek. Dla tkania czesci srodkowej i zwiazania jednej nitki watkowej przy krawedziach zewnetrznych czes¬ ci brzegowych przynajmniej po stronie wprowa¬ dzenia watku z obu skrajnie zewnetrznych brze¬ gowych nici osnowy tworzy sie dla obu igiel wat- 122 970122 970 i .^ kowych wspólny przesmyk, a dla tkania czesci brzegowych pomiedzy czescia srodkowa a obiema skrajnie zewnetrznymi, brzegowymi nicmi osnowy tworzy sie przesmyk górny i przesmyk dolny.Przesmyk górny "przyjmuje pierwsza igle wat¬ kowa tworzaca tkanine brzegowa, a przesmyk dol¬ ny przyjmuje druga igle watkowa, której nic wat¬ kowa splata sie tylko z przynajmniej jedna z obu skrajnie zewnetrznych, brzegowych nici osnowy:.Igla dziewiarska wyciaga sie poza brzeg tka¬ niny petle poprzez petle przynajmniej jednej z ni¬ ci watkowych i tworzy oczko. Obie nici watkowe sa doprowadzane w sposób wymuszony, zas dopro¬ wadzam - -dlugpsc pierwszej nici watkowej jest pkzjnatmniej _o szerokosc obu czesci brzegowych wieksza niz doprowadzana dlugosc drugiej nici watkowej. ; **Wedlug wynalaiku mozna stosowac nici watku o ~rozne| -grubosci. Przez wybrane zestawienie dwóch materialów watkowych róznej grubosci mozna zatem uzyskiwac tasmy o jakosciach, któ¬ re nie odpowiadaja grubosciom normalnie wyste¬ pujacym w handlu. Grubosc tasmy i sztywnosc poprzeczna moga byc dowolnie wybierane bez zmiany gestosci watku przez stosowanie dwóch nitek watkowych o róznych grubosciach.Na druga nic watku stosuje sie przedze zlo¬ zona z pojedynczego wlókna. Druga nic wajtku sluzy do sciagania jednowarstwowej czesci brze¬ gowej w krawedz workowa, ale nie sluzy do two¬ rzenia tkaniny czesci brzegowej. Przedze z poje¬ dynczych wlókien sa twardsze ndiz normalnie sto¬ sowane przedze z wielu wlókien. Przez tkanie z przedza z pojedynczego wlókna stosowana jako nic watkowa mozna zatem uzyskiwac tasmy o wiekszej sztywnosci poprzecznej, co jest bardzo korzystne przy nawijaniu w automatycznych zwij- kach. Przedze z pojedynczych wlókien powoduja z drugiej strony wieksze scieranie ubrania lub czesci ciala uzytkownika, gdy wystepuja przy kra¬ wedzi tasmy.Uniknieto tego dzieki temu, ze przedze z po¬ jedynczego wlókna wykorzystuje sie tylko do wy¬ twarzania czesci srodkowej tasmy i do sciagnie¬ cia jednowarstwowej czesci brzegowej, podczas gdy same czesci brzegowe sa tkane z przedzy z wielu wlókien.Przy stosowaniu stosunkowo sztywnej przedzy z pojedynczego wlókna na jedna nic watku, moz¬ na tkac z mniejsza liczba nici watku na jednost¬ ke dlugosci tasmy niz przy stosowaniu dwóch nici watku z przedzy z wielu wlókien o jednakowej grubosci. Dzieki temu uzyskuje sie zwiekszenie predkosci produkcji.Istnieja zasadniczo rózne mozliwosci tworzenia rzedu oczek. Mozna obie nitki watkowe przera¬ biac ze soba albo tez mozna jedna nic watkowa przerabiac z nicia chwytajaca. W obu przypadkach rzedy oczek mozna zabezpieczac przed wyciagnie¬ ciem za pomoca dodatkowej nici zamykajacej.Jezeli na nic chwytajaca zastosuje sie przedze ciensza niz na nici watkowe, to imozna jeszcze bardziej zmniejszyc grubosc rzedu oczek.Nic chwytajaca i nic zamykajaca mozna dopro- 10 15 23 30 35 40 45 50 55 65 wadzac za pomoca jednego nakladacza, co zmniej¬ sza koszty konstrukcji.Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykladzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia tasme tkana wedlug wynalazku w przekroju poprzecznym, fig. 2 i 3- etapy tka¬ nia przy przerajbianiu ze soba dwóch nici watko¬ wych i jednej nici zamykajacej, fig. 4 — tworzenie oczek przy petlach watku wyciaganych jedna z drugiej, fig. 5- — wzór przyporzadkowany czesci srodkowej i czesciom brzegowym tasmy, fig. 6 — postepowanie odmienne niz w poprzednim przy¬ kladzie realizacji sposobu, gdzie rzad oczek two¬ rzy sie z nici chwytajacej i nici zamykajacej, a petle watku zaczepione sa w tym rzedzie oczek, a fig. 7 przedstawia w skrajnym górnym poloze¬ niu roboczym nakladacz nici chwytajacej i nici zamykajacej do przeprowadzania sposobu wedlug fig. 6 w widoku z boku.Na figurze 1 przedstawiono w przekroju po¬ przecznym wytwarzana tasme z lewa krawedzia pusta 21, prawa krawedzia workowa 22 i jedno¬ warstwowa czescia srodkowa 24. Igly watkowe sa wprowadzane w kierunku pokazanym strzalka 26, a wyciagane w przeciwnym kierunku. Obie kra¬ wedzie workowe sa poczatkowo wytwarzane jako jednowarstwowo tkane czesci brzegowe 21' i 22'.Z wolnej krawedzi czesci brzegowej 22' wytwa¬ rzany jest rzad oczek 28'. Obie krawedzie worko¬ we zamykane sa przez naciag nici watkowej. Rzad oczek 28' zostaje przy tym przemieszczony do miej¬ sca 28", gdzie zanika w tkaninie tasmy. Aby o- siagnac to wyciaga sie petle z rzedu oczek w jed¬ nowarstwowej czesci srodkowej jak to zostalo o- pisane w opisie ogloszeniowym RFN nr 2 719 382.Jak pokazano schematycznie na fig. 2 i 3 za¬ równo w czesci srodkowej 24 jak i w obu czes¬ ciach brzegowych 21' i 22' znajduje sie mniej nici osnowy niz stosuje sie normalnie. Figura 4 poka¬ zuje tylko obie skrajnie zewnetrzne, brzegowe nici osnowy la i 2a.Do wytwarzania jednowarstwowej czesci srod¬ kowej 24 potrzebny jest tylko jeden przesmyk, który jest przedstawiony w sposób znany przy splocie ukosnym. Wzór z fig. 1 pokazuje to dla nicielnic nr 5—12. Czesc srodkowa mozna jednak tkac równiez przy stosowaniu przesmyku podwój¬ nego. l Dla obu skrajnie zewnetrznych nici osnowy obu czesci brzegowych 21' i 22' obie nicielnice nr 1 i nr 2 tworza duzy przesmyk, który jest przed¬ stawiany jak przy splocie plóciennym. Górna igla watkowa 30 wprowadza górna nic watkowa 31 w ten przesmyk. Nic ta splata sie na prze¬ mian ze skrajna zewnetrzna i druga od brzegu nicia osnowy la, 2a czesci brzegowej 22'.W celu wytworzenia tkaniny obu czesci brzego¬ wych tworzony jest przesmyk pomocniczy 32b (fig. 2 i 5). Polowa nici osnowy 4a zostaje odciag¬ nieta przez odpowiednie struny do dolu, pod¬ czas gdy pozostala polowa 3a pozostaje w polo¬ zeniu neutralnym, a wiec posrodku. Dolna igla watkowa 34 wprowadza dolna nic watku 35 w dolny przesmyk 32b. Obie nici watku sa wpro¬ wadzane równoczesnie. Przy kazdym watku obie5 122 970 6 nici watku czesci srodkowej tworza splot ukos¬ ny. Obie czesci brzegowe tkane sa przez dolna nic watku i35 w splocie plóciennym, natomiast przy kazdym watku obie nici watku 31 splataja sie z obiema zewnetrznymi nicmi osnowy obu czesci brzegowych.W celu wytworzenia rzedu oczek igla dziewiar¬ ska 37, która jest umieszczona ruchomo w iglo¬ wej maszynie do tkania tasmy, przeprowadza sie pod górna igla watkowa 30, a mianowicie pomie¬ dzy nia a nicia watkowa 31 odchodzaca od tka¬ niny.Igla dziewiarska 37 jest nastepnie prowadzona wzdluznie nad dolna igla watkowa 34, mianowi¬ cie tak, ze jej otwarta koncówka wchodzi * dolna nic watkowa 35 odchodzaca od tkaniny. Mozna zastosowac znany nakladacz- nici, by dolna nic watkowa 35 wprowadzac w otwarta koncówke igly dziewiarskiej. Wreszcie wszystkie trzy igly 30, 34 i 37 odciaga sie od polozen pokazanych na fig. 3. Igla dziewiarska 37 wyciaga przy tym pe¬ tle 35' dolnej nici watku 35 poprzez petle 31' górnej nici watku 31 i tworzy oczko 28 po ze¬ pchnieciu petli 35" zaczepionej na niej z poprzed¬ niego watku.Petla 35" powstala z dolnej nici watku 35.Dodatkowo w rzad oczek 28* mozna wrobic nic zamykajaca 41. Jak pokazano na fig. 3 nic zamy¬ kajaca 41 przerabiana jest przez igle dziewiar¬ ska 37 tylko z dolna nicia watku 35.Obie czesci brzegowe 21' i 22' zamyka sie w krawedzie workowe przez naciag górnej nici wat¬ kowej 31, czego jednak nie pokazano na fig. 3. Le¬ wa czesc brzegowa 21' jest zamykana w krawedz workowa przy wprowadzaniu górnej igly watko¬ wej 30 w prawo, a prawa ozesc brzegowa 22' jest zamykana przy odciaganiu górnej igly watkowej 30 w lewo. Przy tej ostatniej fazie postepowania rzad oczek 28 zostaje dociagniety do prawego brze¬ gu czesci srodkowej 24, a górna nic watkowa 31 wciaga petle nici watkowej 35 z rzedu oczek w jednowarstwowa tkanine czesci srodkowej 24.Igla dziewiarska jest umieszczona przechylnie wokól osi przebiegajacej w kierunku watku pod tasma, mianowicie tak, ze porusza sie po luku kola o malej krzywiznie.Zamiast jak pokazano na fig. 3 przeciagac petle nici watku 35 przez petle nici watku 31, mozna równiez postepowac odwrotnie przy takiej samej funkcji obu nici watku, a wiec petle z nici watku 31 przeciagac przez petle z nici watku 35.Figura 6 przedstawia tworzenie rzedu oczek przy wykorzystaniu nici chwytajacej 51. Fig. 6 przed¬ stawia tylko obie skrajnie zewnetrzne nici osnowy la i 2a o numerach nicielnic 1 i 2 oraz bardzo schematycznie zaznaczone juz wprowadzone watki i dwie nici watku 31 i 35, które sa wlasnie wpro¬ wadzane przez obie igly watkowe 30 i 34. Nieza¬ leznie od opisanych ponizej szczególów równiez dla tej czesci wynalazku obowiazuje to co podano powyzej.Dla wspólnego doprowadzania nici chwytajacej 51 i nici zamykajacej 41 stosuje sie jeden nakla- dacz nici 53 (fig. .7). Nakladacz ten jest przechyl¬ ny wokól osi przebiegajacej w kierunku watku, usytuowanej w miejscu 54. Fig. 7 przedstawia na¬ kladacz w skrajnym górnym polozeniu roboczym.Nakladacz ma ramie 56, które przy swym prawym koncu ma dwa wystepy 58, 60, z których kazdy przy swym wolnym koncu ma oczko 62, 63. Oczko 62 sluzy do doprowadzania nici chwytajacej 51, a oczko 63 do doprowadzania nici zamykajacej 41.Wystep 58 jest w przyblizeniu pólkolisty, nato¬ miast wystep 60 jest prosty i przebiega w przy- io blizeniu w kierunku zgodnym ze srednica wystepu pólkolistego 58.Figura 7 pokazuje skrajne górne polozenie ro¬ bocze nakladacza 53 i obie igly watkowe 30 i 34.Jak widac nakladacz obejmuje w tym polozeniu 15 obie igly watkowe. Doprowadza on nic chwytajaca 51 od dolu, natomiast nic zamykajaca 41 od góry jak pokazano na fig. 6. Na skutek tego pejtla 51' z nici chwytajacej jest przeciagana przez igle dziewiarska 37 pomiedzy obiema iglami watko- 20 wymi 30 i 34 a obiema nicmi watkowymi 31, 35 odchodzacymi od tkaniny. Na igle dziewiarskiej zaczepiona jest jeszcze z poprzedniego watku pe¬ tla 51" nici chwytajacej i petla 41" nici zamyka¬ jacej. Kiedy równiez sama nic zamykajaca 41 wej- 25 dzie w otwarta koncówke igly dziewiarskiej 37, wówczas obie petle 41" i 51" zostaja zepchniete i powstaje nowe oczko 65.Przy obu przykladach wykonania doprowadzana dlugosc nici watku 35 musi byc wieksza niz dlu- 30 gosc nici watku 31. Podczas gdy nic watku 31 za¬ sadniczo tworzy tylko jednowarstwowa czesc srod¬ kowa 24, to nic watku 35 musi dodatkowo two¬ rzyc tkanine obu czesci brzegowych 21', 22'. Przy rozwiazaniu wedlug fig. 2—4 nic watkowa 35 mu- 35 si byc dodatkowo dluzsza, poniewaz tworzy po¬ nadto rzad oczek 28', a z tego rzedu oczek zosta¬ ja jeszcze wciagniete petle w jednowarstwowa czesc srodkowa.Dla dobrego wykonania tasmy jest zatem ko- 40 nieczne wymuszone doprowadzanie obu nici wat¬ kowych i zadbanie o rózne dlugosci nici watko¬ wych" dla kazdego watku. Urzadzenia umozliwia¬ jace to sa znane i nie musza byc tu opisywane. 45 Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania tasmy zwlaszcza do pa¬ sów bezpieczenstwa, majacej tkana jednowarstwo¬ wo czesc srodkowa i dwie workowe krawedzie, na krosnie iglowym zaopatrzonym w igle dzie- 50 wiarska, znamienny tym, ze obie krawedzie tka sie jako jednowarstwowe czesci brzegowe, które nastepnie zamyka sie w workowe krawedzie, sto¬ sujac dwie igly równoczesnie wprowadzajace wa¬ tek, z których kazda wprowadza jeden watek, 55 przy czym dla tkania czesci srodkowej i zwiaza¬ nia jednej nitki watkowej przy krawedziach ze¬ wnetrznych czesci brzegowych przynajmniej po stronie wprowadzania watku z obu skrajnie ze¬ wnetrznych, brzegowych nici osnowy tworzy sie 60 dla obu igiel watkowych wspólny przesmyk a dla tkania czesci brzegowych pomiedzy czescia srod¬ kowa a obiema skrajnie zewnetrznymi, brzego¬ wymi nicmi osnowy tworzy sie przesmyk górny i przesmyk dolny, z których pierwszy przyjmuje 65 pierwsza igle watkowa tworzaca tkanine brzego-122 970 8 wa, a drugi przyjmuje druga igle watkowa, któ¬ rej nic watkowa splata sie przynajmniej z jedna z obu skrajnie zewnetrznych, brzegowych nici o- snowy, przy czym igla dziewiarska wyciaga poza brzeg tkaniny petle poprzez petle przynajmniej jednej z nici watkowych i tworzy oczko, a obie nici watkowe doprowadza sie w sposób wymuszo¬ ny, zas doprowadzana dlugosc pierwszej nici wat¬ kowej jest przynajmniej o szerokosc obu czesci brzegowych wieksza niz doprowadzana dlugosc drugiej nici watkowej. 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie obie nici watkowe o róznej grubosci. 3. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie nic watkowa pierwsza skladajaca sie z wielu wlókien i druga z jednego wlókna. 4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze igla dziewiarska przeciaga sie petle jednej nici watkowej przez petle drugiej nici watkowej i two¬ rzy oczko z jednej nici watkowej, przy czym do¬ prowadzana dlugosc nici watkowej tworzacej oczko jest oprócz potrzebnej wiekszej dlugosci dla cze¬ sci brzegowych dluzsza jeszcze o odcinek potrzeb- 10 15 20 ny dla tworzenia oczka i petli wciaganej w czesc srodkowa. 5. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze oczka zabezpiecza sie nicia zamykajaca, która jest przerabiana z jedna nicia watkowa. 6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze igla dziewiarska przeciaga sie petle nici chwyta¬ jacej poprzez petle obu nici watkowych i tworzy oczko z nici chwytajacej. 7. Sposób wedlug zastrz. 6, znamienny tym, ze oczka zabezpiecza sie nicia zamykajaca, która prze¬ rabia sie z nicia chwytajaca. 8. Sposób wedlug zastrz. 6, znamienny tym, ze na nic chwytajaca stosuje sie przedze ciensza niz na nici watkowe. 9. Sposób wedlug zastrz. 7, znamienny tym, ze nic chwytajaca i nic zamykajaca doprowadza sie za pomoca jednego nakladacza, który obejmuje obie igly watkowe przy koncu swego ruchu na¬ kladania, przy czym nic chwytajaca prowadzi sie pod obiema iglami watkowymi do igly dziewiar¬ skiej, a nic zamykajaca nad obiema iglami watko¬ wymi. 21 sbs 28 FIG.1 22 28, 221122 970 1 2 3 L 3 W 6 5 12 11 10 9 8 7 6 5 h 3 i 3 2 1122 970 22l122 970 Nicielnice X = wysoko ^ = srednio Ti » nisko \x\x\ xx 1 ki lxi 1 XX| XIXI 1 N 1X1 w X \x\x\ xx lxx MxW lx f r\x\ x | lxx XI*M lxl 1 MlN M Km * LTN M xxknx X ]S[ X Watek 1 2 3 L 5 6 J FI6.5 121110 9 8 7 6 5 L 3 2 1 «*- Nicielnice FI6.7 PL PL PL PL

Claims (9)

1. Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania tasmy zwlaszcza do pa¬ sów bezpieczenstwa, majacej tkana jednowarstwo¬ wo czesc srodkowa i dwie workowe krawedzie, na krosnie iglowym zaopatrzonym w igle dzie- 50 wiarska, znamienny tym, ze obie krawedzie tka sie jako jednowarstwowe czesci brzegowe, które nastepnie zamyka sie w workowe krawedzie, sto¬ sujac dwie igly równoczesnie wprowadzajace wa¬ tek, z których kazda wprowadza jeden watek, 55 przy czym dla tkania czesci srodkowej i zwiaza¬ nia jednej nitki watkowej przy krawedziach ze¬ wnetrznych czesci brzegowych przynajmniej po stronie wprowadzania watku z obu skrajnie ze¬ wnetrznych, brzegowych nici osnowy tworzy sie 60 dla obu igiel watkowych wspólny przesmyk a dla tkania czesci brzegowych pomiedzy czescia srod¬ kowa a obiema skrajnie zewnetrznymi, brzego¬ wymi nicmi osnowy tworzy sie przesmyk górny i przesmyk dolny, z których pierwszy przyjmuje 65 pierwsza igle watkowa tworzaca tkanine brzego-122 970 8 wa, a drugi przyjmuje druga igle watkowa, któ¬ rej nic watkowa splata sie przynajmniej z jedna z obu skrajnie zewnetrznych, brzegowych nici o- snowy, przy czym igla dziewiarska wyciaga poza brzeg tkaniny petle poprzez petle przynajmniej jednej z nici watkowych i tworzy oczko, a obie nici watkowe doprowadza sie w sposób wymuszo¬ ny, zas doprowadzana dlugosc pierwszej nici wat¬ kowej jest przynajmniej o szerokosc obu czesci brzegowych wieksza niz doprowadzana dlugosc drugiej nici watkowej.

2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie obie nici watkowe o róznej grubosci.

3. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie nic watkowa pierwsza skladajaca sie z wielu wlókien i druga z jednego wlókna.

4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze igla dziewiarska przeciaga sie petle jednej nici watkowej przez petle drugiej nici watkowej i two¬ rzy oczko z jednej nici watkowej, przy czym do¬ prowadzana dlugosc nici watkowej tworzacej oczko jest oprócz potrzebnej wiekszej dlugosci dla cze¬ sci brzegowych dluzsza jeszcze o odcinek potrzeb- 10 15 20 ny dla tworzenia oczka i petli wciaganej w czesc srodkowa.

5. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze oczka zabezpiecza sie nicia zamykajaca, która jest przerabiana z jedna nicia watkowa.

6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze igla dziewiarska przeciaga sie petle nici chwyta¬ jacej poprzez petle obu nici watkowych i tworzy oczko z nici chwytajacej.

7. Sposób wedlug zastrz. 6, znamienny tym, ze oczka zabezpiecza sie nicia zamykajaca, która prze¬ rabia sie z nicia chwytajaca.

8. Sposób wedlug zastrz. 6, znamienny tym, ze na nic chwytajaca stosuje sie przedze ciensza niz na nici watkowe.

9. Sposób wedlug zastrz. 7, znamienny tym, ze nic chwytajaca i nic zamykajaca doprowadza sie za pomoca jednego nakladacza, który obejmuje obie igly watkowe przy koncu swego ruchu na¬ kladania, przy czym nic chwytajaca prowadzi sie pod obiema iglami watkowymi do igly dziewiar¬ skiej, a nic zamykajaca nad obiema iglami watko¬ wymi. 21 sbs 28 FIG.1 22 28, 221122 970 1 2 3 L 3 W 6 5 12 11 10 9 8 7 6 5 h 3 i 3 2 1122 970 22l122 970 Nicielnice X = wysoko ^ = srednio Ti » nisko \x\x\ xx 1 ki lxi 1 XX| XIXI 1 N 1X1 w X \x\x\ xx lxx MxW lx f r\x\ x | lxx XI*M lxl 1 MlN M Km * LTN M xxknx X ]S[ X Watek 1 2 3 L 5 6 J FI6.5 121110 9 8 7 6 5 L 3 2 1 «*- Nicielnice FI6.7 PL PL PL PL