NL1040333C2 - Transmissieketting met met poelieschijven samenwerkende scharniersamenstellingen. - Google Patents

Description

Titel: Transmissieketting met met poelieschijven samenwerkende schamiersamenstellingen

Op zich bekend is een transmissieketting met schamiersamenstellingen die elk een eerste en een tweede langwerpige scharnierpen omvatten waarvan er tenminste een bestemd is met de respectievelijke eindoppervlakken ervan kracht-overbrengend samen te werken met de tegenover elkaar gelegen kegelvormige oppervlakken van een paar poelieschijven en welke scharnierpennen gaan door openingen in de schamiersamenstellingen koppelende schalmen die elk, gezien in de lengterichting van de ketting, een bepaalde steeklengte hebben die wordt bepaald door de afstand tussen corresponderende contactlijnen aanwezig in elk der twee respectievelijke in de schalm opgenomen scharniersamenstellen, en waarbij de schalmen kunnen worden onderscheiden in eerste schalmen met een steeklengte met een eerste waarde (L1) en tweede schalmen met een steeklengte met een tweede waarde (L2). Gewezen wordt op het nog steeds actuele artikel van M. Cuypers en J. Seroo > Durch Metallkeilriemen und -ketten in Stufenlosen Kraftfahrzeuggetrieben uebertragbaren Drehmomente < in Antriebstechnik 29 (1990) nr.5. Hierin is reeds aangegeven hoe in de, reeds lang voor het moment van publicatie van dit artikel, in gebruik zijnde PIV ketting - waarin steeds van elk scharniersamenstel beide pennen met de poelieoppervlakken van een CVT samenwerken- het zogenaamde Polygooneffect verantwoordelijk is voor een hinderlijke lawaaiproductie. Ook is aangegeven hoe door het aanhouden van een niet periodieke, dus willekeurige, variatie van de steeklengte der schalmen deze lawaaiproductie kan worden verminderd.

Hoewel bij de nieuwere, niet in deze publicatie beschreven transmissie-kettingen van de soort zoals bekend uit US 5728021 en EP 0741255, (beide ten name van Aanvraagster) waarin van elk scharniersamenstel slechts een scharnierpen met de poelieschijven van de CVT samenwerkt, als gevolg van de daarin toegepaste specifieke evolvente vorm van de afroloppervlakken het Polygooneffect aanzienlijk minder is en dus ook de lawaaiproductie minder is kunnen ook hier nog verbeteringen worden gerealiseerd door het toepassen van een willekeurige variatie van de steeklengte.

In alle gevallen wordt de ontwerper echter geconfronteerd met het probleem hoe deze beoogde willekeurigheid moet worden gedefinieerd.

De uitvinding beoogt een oplossing voor dit probleem te verschaffen. Deze oplossing bestaat daarin dat bij een markering van de reeks individuele schalmen in de kettinglangsrichting met een getal uit een oplopende reeks met increment 1 (rekenkundige reeks met rede 1) (1,2,3,4,...) de schalmen met een steeklengte met de tweede waarde (L2) zijn gekozen uit de verzameling schalmen waarvan het markeringsgetal is een priemgetal uit deze reeks eventueel aangevuld met het getal 1.

Bij voorkeur is daarbij gezorgd dat de tweede waarde (L2) groter is dan de eerste waarde (L1).

De uitvinding wordt toegelicht aan de hand van de tekening.

Fig. 1 toont schematisch een zijaanzicht van een transmissieketting waarin de maatregelen volgens de uitvinding zijn geïmplementeerd, fig. 2 toont in zijaanzicht twee daarin toegepaste schalmen met onderling verschillende steek, fig. 3 toont een zijaanzicht van een gedeelte van een transmissieketting waarin de grootte van de steeklengte als functie van de volgens de uitvinding toegepaste markering is aangegeven.

Fig. 1 toont een zijaanzicht van een transmissieketting, in zijn geheel aangegeven met het verwijzingscijfer 2, die gaat over de twee poelieschijfstellen van een niet nader aangegeven continu variabele transmissie van de op zich bekende soort. Het eerste, schematisch aangegeven, poelieschijfstel is aangegeven met het verwijzingscijfer 4 en het tweede, eveneens slechts schematisch getekende poelieschijfstel is aangegeven met het verwijzingscijfer 6.

De getekende ketting is er een van de soort zoals uitgebreid beschreven in het Amerikaanse octrooischrift 5728021 respectievelijk het Europese octrooischrift 0741255, beide ten name van Aanvraagster, waarvan de inhoud als hier opgenomen moet worden beschouwd.

Zoals bekend is een dergelijke transmissieketting opgebouwd uit een aantal zowel elkaar in kettinglangsrichting opvolgende als in de kettingdwarsrichting naast elkaar gelegen schalmen met openingen waardoor scharniersamenstellingen gaan die elk bestaan uit een eerste en een tweede langwerpige scharnierpen. In de hier getoonde ketting werkt steeds van elk samenstel slechts één scharnierpen met de respectievelijke eindoppervlakken ervan krachtoverbrengend samen met de tegenover elkaar gelegen kegelvormig oppervlakken van een paar poelieschijven; een aantal van deze krachtoverdragende scharnierpennen is in fig. 1 een aantal aangegeven met de verwijzingscijfers 8a, 8b, 8c etc. Deze krachtoverbrengende scharnierpennen werken met hun respectievelijke zij-afroloppervlakken (aangegeven met 10a, 10b, 10c) samen met de platte zij-afroloppervlakken 12a, 12b, 12c van stripvormige tweede scharnierpennen 14a, 14b, 14c etc.

De schalmen van de ketting, waarin de pennen onverdraaibaar zijn opgenomen, zijn in deze ketting aanwezig in twee uitvoeringsvormen, in fig. 2 aangegeven met respectievelijk 16 en 18.

Zoals fig. 2 toont, heeft elke schalm 16 respectievelijk 18 twee openingen 20 respectievelijk 22, van elkaar gescheiden door een centraal brugvormig deel 24; dit brugvormig deel 24 kan echter ook ontbreken zodat de beide openingen zijn gecombineerd tot een enkele opening. In de randbegrenzing van de opening 20 is onverdraaibaar opgenomen een pen 8, dus een pen van de soort die kracht-overbrengend samenwerkt met de poelieschijfoppervlakken terwijl in de randbegrenzing van de opening 22 onverdraaibaar is openomen een stripvormige scharnierpen 14a die korter is dan de scharnierpen 8a zodat de einden ervan niet in contact zijn met de poelieschijfstellen.

Deze gehele configuratie is op zich reeds lang algemeen bekend.

De schalmen zijn hier aanwezig in twee varianten: een eerste variant met een bepaalde eerste steeklengte L1; een dergelijke schalm is aangegeven met het verwijzingscijfer 16, eventueel voorzien van een toevoeging a, b, c etc. en een tweede variant die in de fig. is aangegeven met het verwijzingscijfer 18, (ook hier eventueel voorzien van de toevoeging a, b, c etc.) en met een tweede steeklengte L2. In fig. 2 zijn de steeklengten L1 en L2 aangegeven en zoals men ziet wordt deze steeklengte bepaald door de afstand tussen corresponderende contactlijnen die aanwezig zijn in elk van de twee respectievelijke in de schalm opgenomen scharnier-samenstellen. Anders gezegd: in de schalmen 18 met de grootste steeklengte, L2, is de afstand tussen de daarin opgenomen scharniersamenstellen groter dan in de schalmen 16 met de kleinere steeklengte L1.

Dit toepassen van schalmen met onderling verschillende steeklengten in transmissiekettingen van de onderhavige soort is op zich bekend.

Ook is reeds voorgesteld de verdeling van de respectievelijke schalmen over de totale lengte van de transmissieketting willekeurig te doen zijn.

De uitvinding geeft een specifieke uitwerking van laatstgenoemd voorstel en behelst dat men, wanneer de individuele schalmen in de kettinglangsrichting worden gemarkeerd met een getal uit een oplopende reeks met increment 1 (dus een rekenkundige reeks met rede 1) (1,2,3,4,...) men de schalmen met de tweede waarde (L2) - in dit geval dus de grotere waarde - kiest uit de verzameling schalmen waarvan het markeringsgetal is een priemgetal uit deze reeks eventueel aangevuld met het getal 1.

Deze keuze uit genoemde verzameling schalmen houdt dus niet in dat ook alle schalmen gemarkeerd door een priemgetal worden gekozen te zijn schalmen waarvan de steekwaarde de tweede waarde (L2) heeft.

De figuur toont een ketting met in de kettinglangsrichting N=75 op elkaar aansluitende schalmen. Bij een aantal daarvan is het markeringsgetal aangegeven met een onderstreept getal, deze getallen lopen dus van 1 t/m 75. Uit deze reeks van 75 getallen zijn de volgende getallen een priemgetal: 1-2-3-5-7-11-13-17-19-23-29-31 -37-41 -43-47-53-59-61-67-71 -73.

Wanneer men elke door een priemgetal gemarkeerde schalm de grootste steeklengte L2 geeft betekent dit dat van de 75 aanwezige getallen er 22 een grote (L2) en 53 een kleine steeklengte (L1) hebben.

Echter: gebleken is dat het voor het bereiken van een significante vermindering van het door de ketting geproduceerde lawaai niet nodig is 22 schalmen uit te voeren met de grote steeklengte L2.

In het onderhavige voorbeeld zijn op 19 locaties schalmen met de grote steeklengte L2 toegepast. Op drie van de 22 door priemgetallen aangegeven volledige verzameling is de grote steeklengte L2 niet toegepast. Deze drie locaties worden willekeurig uit de verzameling gekozen, in het voorbeeld bezitten, zoals ook in de figuren 1 en 3 zichtbaar is, de bij de markeringsgetallen 1, 2 en 3 geplaatste schalmen de kleine steeklengte L1. Een andere willekeurige keuzemogelijkheid zou bijvoorbeeld zijn om op de locaties 17, 19 en 53 schalmen met kleine steeklengte L1 te plaatsen.

Met het voorstel volgens de uitvinding is een volstrekt willekeurige verdeling van de schalmen waarvan de steeklengte de tweede, grotere, waarde (L2) heeft over het totaal der schalmen gewaarborgd.

Claims (2)

1. Transmissieketting met scharniersamenstellingen die elk een eerste en een tweede langwerpige scharnierpen omvatten waarvan er tenminste een bestemd is met de respectievelijke eindoppervlakken ervan krachtoverbrengend samen te werken met de tegenover elkaar gelegen kegelvormige oppervlakken van een paar poelieschijven en welke pennen gaan door openingen in de scharniersamenstellingen koppelende schalmen die elk, gezien in de lengterichting van de ketting, een bepaalde steeklengte hebben die wordt bepaald door de afstand tussen corresponderende contactlijnen aanwezig in elk der twee respectievelijke in de schalm opgenomen scharniersamenstellen en welke schalmen worden onderscheiden in eerste schalmen met een steeklengte met een eerste waarde (L1) en tweede schalmen met een steeklengte met een tweede waarde (L2) met het kenmerk dat bij een markering(/identificatie/aanduiding) van de reeks individuele schalmen in de kettinglangsrichting met een getal uit een oplopende reeks met increment 1 (rekenkundige reeks met rede 1) (1,2,3,4,...) de schalmen met een steeklengte met de tweede waarde (L2) zijn gekozen uit de verzameling schalmen waarvan het markeringsgetal is een priemgetal uit deze reeks eventueel aangevuld met het getal 1.

2. Transmissieketting volgens conclusie 1, met het kenmerk dat de tweede waarde (L2) groter is dan de eerste waarde (L1).