PL84242B1 - - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wylwarzania nowych pochodnych piperydyny' o wzorze ogól¬ nym 1, w którym Z oznacza ijrupe l,3-/benzodwu- oksolilowa-5 lub grupe pirazoltiUowa-3, pirazolilo- wa-4, piirazolilowa-5 lub tiazoMlowa-5, ewentualnie podstawiona jednyni lub kilkoma rodnikami alki¬ lowymi o 1—4 atomach wegla i/lub grupa N-acy- lowa, A oznacza prosty lu/b rozgaleziony rodnik alkilenowy o 1—6 atoniach wegla, B1 i B2 ozna¬ czaja atomy wodoru lub grupy OH, nie stanowiac obu grup OH równoczesnie, lub razem oznaczaja wiazanie C—C, Ar oznacza rodnik fenylowy, ewen¬ tualnie podstawiony jednym lulb kilkoma aitomaimi chlorowca i/lub grupami alkilowymi i/lub alkoksy- lowymi o 1—4 atomach wegla, oraz ich dopuszczal¬ nych farimokologicznde soli addycyjnych z kwasami i czwartorzedowych soli amoniowych.Zwiazki te wykazuja cenne wlasciwosci farma¬ kologiczne. Sa one dobrze znoszone przez organizm ludzki i odznaczaja sie szczególnie dzialaniem uspo¬ kajajacym, pomadto dzialaniem potegujacym nar¬ koze, nasennym, usypiajacym, adrenolitycznym, antyhistaminowym, serotoninolitycznym i rozkur¬ czowym. W zwiazku z tym mozna je stosowac jako leki, a rówmiez jako produkty posrednie w wytwa¬ rzaniu innych leków.Sposób wytwarzania nowych pochodnych pipery¬ dyny o wzorze 1 oraz ich fizjologicznie dopuszczal¬ nych soli addycyjnych z kwasami i czwartorzedo¬ wych soli amoniowych, polega wedlug wynalazku 23 na tym, ze zwiazek o wzorze 2, w którym Q ozna¬ cza grupe o wzorze R8—CO—GHR8—OO—, grupe o wzorze R^-^CO—CH(CO^R8) lub girupe o wzorze R2—CO-^CHX, w 'których to wzorach R2 i R8 sta¬ nowia jednakowe lub rózne podstawniki i oznaczaja atomy wodoru lu/b rodniki alkilowe o 1—4 atomach wegla, a X oznacza chlor, brom, jod ewentualnie funkcyjnie przeksztalcona grupe OH, albo Q ozna¬ cza grupe pirymidylowa-4, pdrymidylowa-5 lub pdry- midylowa-6, ewentualnie podstawiona jedna lub kil¬ koma rodnikami- alkilowymi, zawierajacymi do 4 atomów wegla, lub funkcyjna pochodna takiego zwiazku poddaje sie reakcji ze zwiazkiem o wzo- * rze 3, w którym R4 oznacza atom wodoru lulb rodnik alkilowy o 1—4 atomach wegla, a L oznacza grupe —NH— lub -^CS—, lub z funkcyjna pochodna ta¬ kiego zwiazku, i tak otrzymany zwiazek o wzorze 1 ewentualnie poddaje sie przektsiztalceniom takim, jak przylaczenie wody lub wodoru do ewentualnie obecnego wiazania podwójnego w polozeniu -3(4) pierscienia pirydynowego, odszczepienie wody ze zwiazku 3- lub 4Hhydroksypiperydynowego w celu uzyskania zwiazku piperydynowego wykazujacego wiazanie podwójne w polozeniu -3(4), odszczepienie rodnika acylowego z grupy Nnacylowej w celu uzy¬ skania wolnej grupy —NH, acylowanie wolnej grupy —NH do odpowiedniej grupy N-acylowej, dzialanie kwasem lub srodkiem czwairtorzedujacym w celu uzyskania farmakologicznie dopuszczalnej soli addy¬ cyjnej z kwasem lub czwartorzedowej soli amonio-84 242 3 * wej, uwolnienie zasady o wzorze 1 z jej soli addy¬ cyjnej z kwasem, rozdzielenie mieszaniny racema- tów na poszczególne racematy i/hito rozdzielenie racematu na jego enancjomery.Zwiazki o wzorze* 2 poddaje sie reakcji z hydra¬ zyna lub tioaimidem o wzorze 3 z reguly w obo¬ jetnym organicznym rozpuszczalniku na przyklad w weglowodorze, takim jak benzen, w alkoholu, takim jak metanol, etanol, glikol etylenowy, w ete¬ rze, takim jak czterowodorofurain lub dioksan lub w amidzie, takim jak dwumetyioformaimid lub N- rmetylopirolidon, w temperaturze 0—200°, zwlaszcza w temperaturze wrzenia rozpuszczalnika, ewentu¬ alnie .pod cisnieniem.Jako funkcyjne pochodne nadaja sie zamiast zwiajzfców o wzorze 2, na przyklad ich mono- lub dwuketale, zwlaszcza ketaie etylenowe, mono- lub dwu-enoloacylany zwlaszcza enolooctan i inne zwiazki enolowe z grupa alkanoilowa, zawierajaca do 6 atomów wegla, mono- i dwu-enoloetery, zwlaszcza enotloetery mono- lub dwualkilowe, o grupie alkilowej do 6 atomów wegla, na przyklad enoloetery mono- lub dwumetylowe lub mono- lub dwuetylowe, mono- lub dwuenaiminy, na przyklad amoniak, piirolidyna, piperydyna, morfolina lub ena- miny pochodzace z odpowiednich arylopiperydyn, a zamiast zwiazków o wzorze 3, odpowiednie po¬ chodne N^acylowe,w których grupa acylowa posiada korzystnie do 7 atomów wegla, zwlaszcza acylohy- drazydy o wzorze R4^NH—NH-acyl.Odpowiednimi zwiazkami o wzorze 3 sa zwlasz¬ cza: hydrazyna, jej wodzian, metyio-, etylo-, n-pro- pylo-, izopropylo-, n-butylo- i izobutylohydrazyma i ich sole addycyjne z kwasami, w szczególnosci ich chlorowodorki, tiodormaimid, tioacetaimid, tiopro- pionoamid, amid kwasu tiomaslowego, amid kwasu tiowaleriianowego i amid kwasu tioiizowaleriano- wego. Otrzymane pochodne N-acylopirazylowe, w których grupa acylowa zawiera zwlaszcza 1—10 atomów wegla, mozna przeksztalcic w pochodne pirazolu niepodstawione w polozeniu 1 pierscienia pirazolowego.Hydrolize mozna prowadzic w srodowisku kwas¬ nym, obojetnym lub alkalicznym, w temperaturze 0—200°C, zwlaszcza w temperaturze wrzenia wy¬ branego rozpuszczalnika.Odpowiednimi katalizatorami sa kwasy, na przy¬ klad kwas solny, siarkowy, fosforowy lub bromo- wodorowy. Jako katalizatory zasadowe stosuje sie wodorotlenki sodu, potasu luib wapnia lub weglan sodu lub potasu albo amoniak. Jako rozpuszczal- niiki stosuje sie korzystnie wode, nizsze alkohole, na przyklad metanol, etanol, etery, takie jak cztero- wodorofuran, dioksan, amidy, takie jak dwumetylo- formamid, nitryle, takie jak acetoniitryl, sulfony, takie jak sulfon ozterometylenowy lub ich miesza¬ niny, zwlaszcza zawierajace wode. Hydroliza za¬ chodzi juz przy traktowaniu saima woda, zwlaszcza w temperaturze wrzenia. Czas trwania reakcji wy¬ nosi na ogól od 1 godziny do 14 dni.W analogiczny sposób mozna grupy N-acylowe usuwac równiez przez alkoholize, amonolize, amino- lize.Otrzymana pochodna 3,4-dehydroHpiperydyny o wzorze 1 B1 i B! tworza razem wiazanie C—C 4 (mozna hydratyzowac, przy czym otrzymuje sie zwiazek 3-hydroksylowy o wzorze 1 (B1 = OH, B2 = H) ewentualnie zwiazek 4-hydroksylowy o wzorze 1, w którym B1 = H, B2 = OH. Pochodne 3-hydroksylowe otrzymuje sie na przyklad przez dzialanie B2H6 na pochodna 3,4-dehydro-piperydyny i utlenianie otrzymanego organicznego zwiazku boru (wzór 1 lecz BH2 wystepuje zamiast B1) alkalicz¬ nym roztworem HgOg lub nadkwasem. Mozna wpro- io wadzac dwuboran do roztworu pochodnej 3,4-dehy¬ dro lub wytwarza sie go in situ.Na przyklad kompleksowy wodorek boru, taki jak NaBH4 lub LABH4 i kwas Lewis^, na przyklad zwiazek kompleksowy eteru i BC1S, BF8 lub A1C18, dodaje sie do roztworu zwiazku 3,4-dehydro w obo¬ jetnym rozpuszczalniku, takim jak czterowodoro- furan, eter dwumetylowy glikolu dwuetylenowego lub eter dwumetylowy glikolu trójetylenowego w temperaturze od —80° do temperatury wrzenia rozpuszczalnika i odszozepia, ewentualnie do roz¬ lozenia nadmiaru kompleksowego wodorku woda, utworzony zwiazek organiczny boru za pomoca H^02 z dodaniem zasady, takiej jak wodorotlenek sodu, w temperaturze 20—60°. Zamiast dwuboranu mozna stosowac alkiloglin, który mozna w analogiczny sposób przeprowadzic w zwiazek addycyjny i pod¬ dac utleniajacemu odszczepianiu.Pochodne 4-hydroksy-piperydyny otrzymuje sie na przyklad z zwiazków 3,4-dehydro, przez przy¬ laczenie w podwójnym wiazaniu 3(4) chlorowco¬ wodoru (na przyklad przez dzialanie HBr w kwasie octowyin, w temperaturze 0—30°) i otrzymany zwia¬ zek 4-chlorowcowy bez wyodrebniania hydrolizuje sie, przez traktowanie woda lub zasada.Zwiazek o wzorze 1 z wolna grupa NH przepro¬ wadza sie za pomoca srodka acylujacego w po¬ chodna acylowa. Jako srodki acylujace stosuje sie zwlaszcza odpowiednie halogenki, na przyklad chlo¬ rek acylu lub bromek acylu i bezwodniki, mieszane bezwodniki odpowiednich kwasów z pólestrami kwasu weglowego, na przyklad weglan acetylo-ety- lowy lub keteny. Acylowanie prowadzi sie ko¬ rzystnie w roztworze lub zawiesinie w organicz¬ nym rozpuszczalniku. 45 Jako obojetny rozpuszczalnik stosuje sie na przy¬ klad wode, alkohole, (zwlaszcza metanol lub etanol; etery, na przyklad eter etylowy, czterowodorofuran, • dioksan, weglowodory, na przyklad benzen, chlo- 50 rowcoweglowodory, na przyklad 1,2-dwuchloroetan lub chiorobenzen, estry, na przyklad octan etylu, nitryle, na przyklad acetonitryl. Reakcje acylowa- nia prowadzi sie korzystnie w temperaturze —5°C do 40°C, zwlaszcza w srodowisku bezwodnym, na 55 przyklad wkraplajac halogenek acylowy w tem¬ peraturze 0*C do bezwodnego roztworu zwiazku wyjsciowegio w pirydynie. Reakcja trwa od 1 go¬ dziny do 4 dni.Jezeli jako srodek acykijacy stosuje sde bezwodnik 60 kwasowy, to chlorowodorek zwiazku wyjsciowego zawierajacego grupe NH, po dodaniu obliczonej ilosci octanu sodowego, mozna acylowac w roztwo¬ rze wodnym lub w postaci zawiesiny w tempera¬ turze 40—60°C. Jezeli nadmiar bezwodnika stosuje 65 sie jako rozpuszczalnik, to reakcje mozna czesto84 242 przyspieszyc przez dodanie stezonego kwasu siar¬ kowego.Jako srodki acylujace mozna tez korzystnie sto¬ sowac estry metylowe odpowiednich kwasów. Re¬ akcje prowadzi sie w jednym z wyzej podanych rozpuszczalników lub w nadmiarze estru, korzystnie w temperaturze —BO do 100°C.Jezeli jako srodek acylujacy stosuje sie keteny, wówczas keten. wkrapla sie do wodnej zawiesiny zwiazku wyjsciowego zawierajacego grupe NH, chlo¬ dzac zawiesine lodem. Korzystniej jest jednak pro¬ wadzic reakcje w organicznym rozpuszczalniku, w podwyzszonej temperaturze, na przyklad wkra¬ plajac keten do wrzacego roztworu zwiazku wyj¬ sciowego w chlorku etylenu.Otrzymane sposobem wedlug wynalazku pochodne pipesrydyny o wzorze 1 mozna przeprowadzac w znany sposób w sole addycyjne z kwasami, two¬ rzacymi sole fizjologicznie dopuszczalne. Jako kwasy stosuje sie kwasy organiczne lub nieorganiczne, na przyklad alifatyczne, alicykliczne, aralifatyczne, aro¬ matyczne lub heterocykliczne, jedno- lub wielo- zasadowe kwasy karboksylowe lub sulfonowe, takie jak kwas mrówkowy, octowy, propionowy, pdwali- nowy, dwuetylooctowy, szczawiowy, malonowy, bur¬ sztynowy, pimelinowy, fumarowy, maleinowy, mle¬ kowy, winowy, jablkowy; kwasy aminokarboksy- lowe, sulfaminowy, benzoesowy, salicylowy, fenylo- propionowy, cytrynowy, glukonowy, askorbinowy, izonikotynowy, kwas metano- lub etanosulfonowy, dwuetanosulfonowy, p-hydrOksyetanosulfonowy, benzenosulfonowy, p-toluenosulifbnowy, naftaleno- mono- i dwusulfonowy, siarkowy, azotowy, chlo- rowcoweglowodorowy jak chlorowodorowy lub bro- mowodorowy, lub kwasy fosforowe, jak ortofosfo¬ rowy. Wolne zasady o wzorze 1 mozna ewentualnie otrzymywac z ich soli przez dzialanie mocnymi zasadami, takimi jak wodorotlenek dosu lub potasu lub weglan sodu lub potasu.Zasade o wzorze 1 mozna przeksztalcac przez traktowanie srodkiem czwartorzedujacym w odpo¬ wiednie czwartorzedowe sole amoniowe. Do czwar- torzedowania nadaja sie na przyklad srodki alki¬ lujace, w których grupa alkilowa zawiera 1—8 ato¬ mów wegla, na przyklad chlorek, bromek lub jodek metylu, siarczan dwumetylu, chlorek, bromek lub jodek etylu, siarczan dwuetylu, chlorek, bromek lub jodek propylu, izopropylu i nwbutylu. Reakcje pro¬ wadzi sie w warunkach opisanych w literaturze, na przyklad przez reakcje w obojetnym rozpuszczal¬ niku, takim jak eter lub nizszy alkohol, w tem¬ peraturze 0—400°C.W przypadkach, gdy zwiazki o wzorze 1, maja centrum asymetryczne, zwykle wystepuja one w po¬ staci racemicznej. Jezeli wykazuja dwa lub kilka centrów asymetrii, wówczas w wyniku syntezy otrzymuje sie na ogól mieszanine racematów, z któ¬ rej poszczególne racematy w czystej postaci wy¬ dziela sie przez kilkakrotna krystalizacje z odpo¬ wiednich rozpuszczalników. Takie racematy mozna rozdzielac mechanicznie lub chemicznie na ich optyczne antypody. Korzystnie, z racemicznej mie¬ szaniny otrzymuje sie przez reakcje z optycznie czynnym srodkiem rozdzielajacym diastereomery.Na przyklad sól diastereomeryczna zasady o wzo- 6 ) rze 1 mozna wytworzyc przez reakcje z optycznie czynnymi kwasami, takimi jak kwas D- i L-wi¬ nowy, dwubenzoilo-D- i L-winowy, dwuacetylo-D i -L-winowy, -kamforosulfonowy, D- i L-migda- lowy, D- i L-jablkowy lub D- i Lnmlekowy. Róz¬ nica w rozpuszczalnosci otrzymanych dias-tereome- rów pozwala na selektywna krystalizacje jednej z form i regeneracje kazdorazowo optycznie czyn¬ nego zwiazku 1 z mieszaniny. Optycznie czynne zwiazki mozna tez otrzymywac wyzej opisanymi metodami, stosujac zwiazki wyjsciowe juz optycznie czynne.Nowe zwiazki o wzorze 1 i/lub ich fizjologicznie dopuszczalne sole addycyjne z kwasami ewentual- nie czwartorzedowe sole amoniowe w 'mieszaninie z stalymi i/lub pólcieklymi nosnikami tworza pre¬ paraty stosowane w medycynie ludzkiej i wetery¬ naryjnej.Podane nizej przyklady objasniaja blizej sposób wedlug wynalazku.Przyklad I. Roztwór 5 g l-(4-fenylo-3,4-de- hydro-piperydyno)-heksano-3,5-dionu (otrzymanego z l-bromoheksano-3,5-dionu i 4-fenylo-piperydyny) w 50 ml etanolu, wkrapla sie mieszajac do roz- tworu 8 g wodzianiu hydrazyny w 50 ml etanolu, utrzymuje sie w stanie wrzenia w ciagu 1 godziny, odparowuje, zadaje woda i ekstrahuje benzenem.Z odparowanego ekstraktu otrzymuje sie l-(5-me- tylo-pirazolilo-3)-metylo-4-fenylo-piperydyne o tiem- peraturze topnienia 68°C.Przyklad II. 6 g mieszaniny ketalu l-(4-fe- nylo-3,4-dehydro-piperydyno)-he!ksano-3,5^diono-3- i -5-etylenowego, otrzymanej przez reakcje l-(4-fe- nylo-3,4-dehydro-piperydyno-heksano-3,5Hdionu z gli- kolem etylenowym, z 10 h cMorowodOrku hydra¬ zyny utrzymuje sie w stanie wrzenia w 100 ml etanolu w ciagu 2 godzin, po czym odparowuje, dodaje wodorotlenku sodowego i ekstrahuje benze¬ nem. Z otrzymanej po odparowaniu pozositalosci 40 otrzymuje sie l-[2-(5-metylo-pirazolilo-3)-etylo]-4- fenylo-3,4-dehydro^piperydyne o temperaturze top¬ nienia 68°C.Zamiast uzytej jako produkt wyjsciowy miesza¬ niny mozna stosowac odpowiedni ketal 2,4nbis-eity- 45 lenowy.Przyklad III. 8 g mieszaniny l-(4-fenylo-3,4- -dehydro-piperydyny)-5-acetoksy-4-heksen-3^onu i 1- - (4-fenylo-3,4-dehydrp-piperydyno) -3-acetoksy-3- -heksen-5-onu (wytworzonej przez reakcje l-(4-feny- 50 lo-3,4-dehydroHpiperydyno)-heksano-3,5-dionu z ke¬ tenem) zadaje sie w 100 ml dioksanu 16 g wodzia- nu hydrazyny, pozostawia 2 godziny w temperaturze pokojowej, po czym ogrzewa sie do wrzenia w cia¬ gu 1 godziny. Po zwyklej obróbce otrzymuje sie 55 1-[2-(5Hmetylo-pirazolilo-3) -etylo]-4-fenylo-3,4-dehy- dro-piperydyne o temperaturze topnienia 68°C.Przyklad IV. 6 g mieszaniny l-(4-fenylo-3,4- -dehydro^iperydyno)-5-metoksy-4-heksen-3-onu i 1- - (4-fenylo-3,4-dehydro-piperydyno)-3-metoksy-3- 60 -heksen-5-onu, otrzymanego przez reakcje l-(4-feny- lo-3,4-dehydro-piperydyno)-heksano-3,5Hiionu z dwu- azometanem, rozpuszcza sie w 50 ml czterowodoro- furanu, do roztworu wkrapla sie 8 g wodzianu hy¬ drazyny i ogrzewa do wrzenia w ciagu 1 godziny. Po • $5 odparowaniu otrzymuje sie l-[2-(5-metylopirazolilo-84 242 8 -3)-etylo]-4-fenylo-3,4^ehydroipiperydyne o tem¬ peraturze "topnienia 68°C.Przyklad V. 5 g mieszaniny l<4-fenylo-3,4- -dehy - (4-fenylo-3,4-dehydroipiperydyno)-3-amnijno-3-hek- sen-5-onu, otrzymanego przez reakcje l-(4-fenylo- -3,4^ehy niakiem, rozpuszcza sie w 60 ml dwuimeltyloforma- midu, dodaje 10 g wodzianu hydrazyny i ogrzewa w ciagu 1 (godziny do temperatury 120°C, po czyim wlewa do -wody, ekstrahuje benzenem i odparowuje ekstrakt benzenowy oczyszcza chromatograficznie.Otrzymuje sie l-[2-(3-metytopdinazo!Lilo^)-eitylo]-4- -fenylo-3,4-dehydro-piperydyne o temperaturze top¬ nienia 68°C.Przyklad VI. 5 g l-[2^(4-m*ty(topirymidylo-6)- -etylo]-fenylo-3,4-dehydro-piperydyny, otrzymanej z 4Hmetylo-5-(2-chloaxetylo)-pQiryiroidyny i 4-fenylo- -piperydyny, ogrzewa sie z 10 g wotizianu hydra¬ zyny i 20 ml glikolu etylenowego w zamknietej rurze w ciagu 5 godzin do temperatury 180°, po czym wlewa do wody, ekstrahuje benzenem i po odparowaniu fazy benzenowej chromatografuje.Otrzymuje sie l-[2-(6-metylo-pdirazoililo-3)-etylo]-4- -fenyHo-3,4-dehydro-piperydyne o temperaturze top¬ nienia 68°C.Przyklad VII. Roztwór 0,01 g tioformamidu w 15 ml N-ffnetylo-pdrolidonu ogrzewa sie w ciagu 3 godzin w lazni o temperaturze 90°C z 3,24 g 3^bromo-5-(4-fenylo-pdperytfyno)-pentan-2-onu, otrzymanego przez reakcje 5-feromo-2-pentanonu z 4-fenylo-piperydyna i nastepnie bromowanie bro¬ mem w kwasie octowym. Mieszanine poreakcyjna pozostawia sie do oziebienia, nastepnie dodaje roz¬ cienczanego kwasu solnego, utworzone fazy roz¬ dziela sie, faze wodna alkalizuje sie wodorotlen¬ kiem sodowym i ekstrahuje eterem. Z ekstraktu eterowego otrzymuje sie l-[2-<(4-metykMaazolilo-3)- etyio]-4-fenylo-piperydyne. DwucMorowodorek top¬ nieje w temperaturze 233°C (rozklad, w tempera¬ turze 211°C spiekanie).—CO—OH(CO—R») lub o wzorze R«—CO-CHX—, w których to wzorach symbole R2 i R8 stanowia jednakowe lub rózne podstawniki i oznaczaja ato¬ my wodoru lub rodniki alkilowe o 1—4 atomach wegla, a X oznacza chlor, brom jod ewentualnie funkcyjnie przeksztalcona grupe OH, albo Q ozna¬ cza grupe pórymidylowa-4, pdrymidylowa-5 lub pi- rymidylowa-6, ewentualnie podstawiona jednym lub kilkoma rodnikami zawierajacymi do 4 atomów wegla, lub funkcyjna pochodna takiego zwiazku, poddaje sie reakcji ze zwiazkiem o wzorze 3, w któ¬ rym R4 oznacza atom wodoru lub rodnik alkilowy o 1—4 atomach wegla, a L oznacza grupe —NH— lub —CS—, lub z funkcyjna pochodna takiego zwiazku, i tak otrzymany zwiazek o wzorze ¦ 1 ewen¬ tualnie poddaje sie przeksztalceniom takim, jak przylaczenie wody lub wodoru do ewentualnie obec¬ nego wiazania podwójnego w polozeniu -3(4) pier¬ scienia pirydynowego, odszczepienie wody ze zwia¬ zku 3- lufo 4-hydroksypiperydynowego w celu uzy¬ skania zwiazku piperydynowego wykazujacego wia¬ zanie podwójne w polozeniu -3<4), odszczepienie rodnika acylowego z grupy N-acyftowej w celu uzy¬ skania wolnej grupy —»NH, acylowamie wolnej gru¬ py -hNH do odpowiedniej grupy A-acylowej, dzia¬ lanie kwasem lub srodkiem czwartorzedujacym w celu uzyskania farmakologicznie dopuszczalnej soli addycyjnej z kwasem lufo czwartorzedowej soli amoniowej, uwolnienie zasady o wzorze 1 z jej soli addycyjnej z kwasem, rozdzielenie mieszaniny ra- cematów na poszczególne racematy i/ttub rozdzie¬ lenie racematu na jego enancjomery.Z-A B1 <£3 BB2 Q-A-lO^Ar RH-NH, Wzór 1 Wzór Z Wzór 3 PZG Bydg., zam. 1642/76, nakl. 110 + 20.Cena 19 d PL PL PL

Claims (1)

1. Zastrzezenie patentowe Sposób wytwarzania nowych pochodnych pipery- dyny o wzorze ogólnym 1, w którym Z oznacza grupe l,3-benzodwuoksoliilowa-5 lufo grupe pirazoli- 10 15 20 25 30 40 lowa-3, pdrazolilowa-4, pdrazolilowanS lub tiazoli- lowa-6, ewentualnie podstawiona jednym lub kil¬ koma rodnikami alkilowymi zawierajacymi do 4 atomów wegla, iAufo grupa N^acylowa, A oznacza prosty lub rozgaleziony rodnik alkilenowy o 1—6 atomach -wegla. B1 i R8 oznaczaja altomy wodoru lub grupy OH nie stanowiac obu grup OH równo¬ czesnie lub razem* oznaczaja wiazanie C—C, Ar oznacza irodndk fenylowy, ewentualnie podstawiony jednym lub (kilkoma atomami chlorowca i/lub gru¬ pami alkilowymi i/lub aUkoksylowymi o 1—4 ato¬ mach wegla, oraz ich fizjologicznie dopuszczalnych solt addycyjnych z kwasami i czwartorzedowych soli amoniowych, znamienny tym, ze zwiazek o wzorze 2, w którym Q oznacza grupe o wzorze R*—CO—CHR*—CO—, o wzorze R* PL PL PL