PL69728Y1 - Redlica siewnika - Google Patents

Description

Opis wzoru

Przedmiotem wzoru użytkowego jest redlica siewnika przeznaczona do rzędowego wysiewu nasion, zwłaszcza traw.

Znane są ze stanu techniki liczne rozwiązania dotyczące redlic w siewnikach rzędowych używanych do wysiewu nasion. Redlice stosowane w rolnictwie można podzielić na dwie główne grup y: redlice tarczowe i redlice stopkowe. W redlicach tarczowych elementem, który otwiera bruzdę na nasiona jest obrotowy talerz, zaś w redlicach stopkowych takim elementem jest stopka. Z polskiego zgłoszenia patentowego P.405766 znana jest redlica, zwłaszcza do rzędowych siewników pneumatycznych. Redlica jest wyposażona w łożyskowane odchylające tarcze, zamontowane na czopach słupicy. Czołowe krawędzie odchylających tarczy są przesunięte w kierunku czoła jedna względem drugiej. Ponadto słupicą powyżej bocznych czopów ma odgięte kątowo ramię, stanowiące tylny wspornik trzymaka osadzonej obrotowo dogniatającej tarczy. Do tylnego wspornika jest też przymocowane wychylne ramię nastawnego, kopiującego kółka. Ze słupicą za pomocą poprzecznych łączników są połączone przegubowo redlicze belki, przy czym przegub dolnego łącznika ma postać sprężyny. Płaszczyzna nastawnego, kopiującego kółka jest odsunięta od płaszczyzny symetrii słupicy poza obręb rowka tworzonego w glebie przez odchylające tarcze. Ponadto pośrodku, pomiędzy rozchylonymi na boki odchylającymi tarczami jest zamontowana obrotowo dogniatająca tarcza. W opisie patentowym PL-171845 ujawniono redlicę rzędowego siewnika pneumatycznego, mającą stopkę redlicy, pierś redlicy, skrzydełka redlicy i przewód nasienny pełniący równocześnie rolę dźwigni redlicy. Redlica charakteryzuje się tym, że pierś i skrzydełka tworzy rozcięta od góry, spłaszczona z boków i rozszerzająca się łagodnie w podłużnej płaszczyźnie pionowej w kierunku wylotu dolna część przewodu nasiennego siewnika. Z kolei z opisu patentowego PL-219428 znana jest redlica rzędowego siewnika pneumatycznego w postaci stopki redlicznej z piersią i usytuowanych za piersią skrzydełek redlicy, między którymi usytuowany jest wylot przewodu zasypowego ziarna. Redlica w strefie między skrzydełkami ma usytuowany korpus, na którym na wspólnej osi usytuowany jest z jednej strony korpusu obrotowy element krzywkowy do obrotowego przemieszczania się w bruździe, a z drugiej strony napędowe koło pasowe dolne połączone pasem klinowym z uzębieniem zewnętrznym. W przestrzeni ograniczonej z jednej strony ścianą korpusu a pasem klinowym i ścianami korpusu usytuowany jest wylot rurki wsypowej.

Wadą znanych ze stanu techniki redlic jest to, że mogą być one stosowane do rzędowego wysiewu nasion co do zasady jedynie po uprzednim przygotowaniu pola.

Problemem technicznym do rozwiązania jest zaproponowanie takiej redlicy do siewników rzędowych, która będzie pozwalała na wysiewanie nie tylko zbóż ale i traw bezpośrednio w darń. Konstrukcja stanowiąca przedmiot wzoru użytkowego rozwiązuje przedstawiony problem.

Redlica siewnika zawierająca wspornik, stopkę redlicy oraz rurkę wysiewającą, charakteryzuje się tym, że w dolnej części wspornika znajduje się wysuwany nóż, za którym umieszczona jest stopka. Przed nożem zamontowany jest ślizg o regulowanym kącie nachylenia, zawierający wcięcie, w które wsunięty jest nóż. W górnej tylnej części wspornika znajduje się układ regulacji wysokości położenia noża oraz rurki wysiewającej, do której zamontowany jest łańcuch. Do przedniej części wspornika zamocowana jest rama mocująca, która połączona jest trwale z ramą siewnika.

Korzystnie, układ regulacji wysokości położenia składa się z dwóch ustawionych równolegle względem siebie blach zamocowanych pionowo do wspornika, między którymi znajduje się szczelina, w którą wsunięta jest część noża zwierająca dwa otwory oraz uchwyt rurki wysiewającej zawierający szereg pionowo ułożonych otworów. W blachach znajdują się trzy rzędy pionowo ułożonych otworów, z których dwa rzędy zawierają otwory rozmieszczone współosiowo z otworami w nożu. W trzecim rzędzie otwory są współosiowe z otworami w uchwycie rurki wysiewającej. W otworach znajdujących się w nożu oraz w dwóch otworach uchwytu rurki wysiewającej umieszczone są śruby ustalające. Ślizg jest zamocowany do wspornika za pomocą śruby ze sprężyną. Między miejscem mocowania ślizgu do wspornika, a nożem znajduje się śruba z nakrętką zamocowaną do wspornika, przy czym trzpień śruby styka się ze ślizgiem. Łańcuch doczepiony jest do rurki wysiewającej za pomocą śruby przewleczonej przez tuleję zamocowaną do rurki wysiewającej. Przednia część wspornika połączona jest z ramą mocującą śrubą ze sprężyną oraz drugą śrubą ze sprężyną. Główną zaletą rozwiązania według wzoru użytkowego jest uzyskanie redlicy, dzięki której można wysiewać nasiona traw bezpośrednio darń, bez konieczności wcześniejszego przygotowania podłoża. Dzięki temu ogranicza się liczbę koniecznych zabiegów co skutkuje oszczędnością koniecznego czasu pracy jak i zużywanego paliwa. Kolejną zaletą rozwiązania jest zapewnienie napowietrzania darni poprzez nacinanie nożem redlicy systemów korzeniowych trawy. Dużą zaletą redlicy według wzoru użytkowego jest także szeroki zakres regulacji głębokości wysiewania nasion.

Przedmiot wzoru użytkowego został przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 pokazuje radlicę siewnika w widoku aksonometrycznym, fig. 2 pokazuje wspornik z układem regulacji położenia i stopką, fig. 3 pokazuje ślizg w widoku z góry, fig. 4 przedstawia nóż w widoku z boku, zaś fig. 5 przedstawia rurkę wysiewającą w widoku aksonometrycznym.

Redlica siewnika zawiera wspornik 1, w postaci szerokiego płaskownika łukowo wygiętego do góry, do którego zamocowane są poszczególne elementy składające się na wzór użytkowy. W dolnej części wspornika 1 znajduje się wysuwany nóż 2. Dzięki zastosowaniu noża 2 redlica może ciąć darń, co z kolei umożliwia formowanie bruzdy do rzędowego wysiewu trawy. Za nożem 2, w tylnej dolnej części wspornika 1, znajduje się stopka 3. Jest ona przyspawana do wspornika 1. Stopka 3 złożona jest z dwóch skrzydełek w kształcie rombu, które w widoku z góry układają się w grot strzałki. Jest ona wykonana ze stali odpornej na ścieranie. Stopka 3 tworzy bruzdę, w którą wysiewane są nasiona. Przed nożem 2 znajduje się ślizg 4, który w trakcie pracy redlicy sunie po obrabianym polu przed nożem 2 i stopką 3. Ślizg 4 posiada regulowany kąt nachylenia, dzięki czemu można regulować głębokość cięcia noża 2 oraz głębokość bruzd tworzonych przez stopkę 3. Zgodnie ze wzorem ślizg 4 ma postać szerokiego płaskownika, łukowo wygiętego do góry. Taki kształt ułatwia jego ślizganie się po podłożu. Ślizg zawiera podłużne wcięcie 5, w które wsunięty jest nóż 2. Dzięki temu nie ma przerwy między końcem ślizgu 4 a nożem 2. Ślizg 4 zamocowany jest do wspornika 1 rozłącznie za pomocą śruby 6 ze sprężyną 7. Dzięki takiemu zamocowaniu można łatwo zdemontować ślizg 4 w przypadku konieczności jego wymiany. Ponadto zastosowanie śruby 6 ze sprężyną 7 zapewnia amortyzację ślizgu 4 zmniejszając ryzyko uszkodzenia w przypadku uderzenia np. w kamień. Między miejscem mocowania ślizgu 4 do wspornika 1, a nożem 2 znajduje się zamontowana do wspornika 1 śruba 8 z nakrętką 9. Trzpień śruby 8 styka się ze ślizgiem 4. Umieszczenie śruby 8 w tym miejscu powoduje, że przy jej wkręcaniu lub wykręcaniu trzpień śruby napiera na ślizg 4 co powoduje zmianę jego kąta nachylenia. W ten sposób można regulować głębokość cięcia noża 2 oraz głębokość bruzd tworzonych przez stopkę 3. W górnej tylnej części wspornika 1 znajduje się układ regulacji wysokości położenia 10 noża 2 oraz rurki wysiewającej 11. Jest on trwale zamocowany do wspornika 1. Układ regulacji wysokości położenia 10 składa się z dwóch ustawionych równolegle względem siebie blach 12 przy-spawanych pionowo do wierzchniej strony wspornika 1. Blachy 12 są odsunięte od siebie tak, że znajduje się między nimi szczelina 13, w którą wsunięta jest część noża 2 oraz uchwyt 14 rurki wysiewającej 11. W blachach 12 znajdują się trzy rzędy pionowo ułożonych otworów 15. W jednym z rzędów znajdują się cztery otwory 15, zaś w pozostałych dwóch rzędach znajduje się po sześć otworów. W części noża 2 wsuniętej do szczeliny 13 znajdują się jeden otwór fasolkowy oraz dwa otwory 16, które są współosiowe z otworami 15 znajdującymi się w rzędzie z czterema otworami i jednym rzędzie z sześcioma otworami. Uchwyt 14 rurki wysiewającej 11 zawiera z kolei dwanaście pionowo ułożonych otworów 17, które są współosiowe z otworami 15 znajdującymi się w drugim z rzędów zawierającym sześć otworów. W otworach 16, oraz w dwóch otworach 17 znajdują się śruby ustalające 18, które dzięki umieszczeniu w wybranych otworach 15 pozwalają na zamocowanie noża 2 oraz rurki wysiewającej 11 na żądanej wysokości. Za rurką wysiewającą 11, zamocowaną do układu regulacji wysokości położenia 10, znajduje się łańcuch 19, który zasypuje bruzdę. Łańcuch 19 zamocowany jest za pomocą śruby 20 przewleczonej przez tuleję 21 przyspawanej do rurki wysiewającej 11. Z kolei do przedniej części wspornika 1 zamocowana jest rama mocująca 22, która jest przyspawana do ramy siewnika (niepokazany na rysunku). Wspornik 1 połączony jest z ramą mocującą 22 za pomocą śruby 23 ze sprężyną 24 oraz śrubą 25 ze sprężyną 26. Sprężyna 24 jest twarda, zaś sprężyna 26 jest miękka. Tak dobrane sprężyny zapewniają amortyzowanie połączenia redlicy z ramą siewnika. Rama siewnika, do której zamocowane są redlice stanowiące przedmiot wzoru użytkowego wyposażona jest w siłownik hydrauliczny (niepokazany na rysunku), który umożliwia ruch ramy w płaszczyźnie pionowej. Dzięki temu można regulować siłę z jaką ślizg 4 napiera na powierzchnię obrabianego pola.

Claims (6)

1. Zastrzeżenia ochronne

   1. Redlica siewnika zawierająca wspornik, stopkę redlicy oraz rurkę wysiewającą, znamienna tym, że w dolnej części wspornika (D znajduje się wysuwany nóż (2), za którym umieszczona jest stopka (3), zaś przed nożem (2) zamontowany jest ślizg (4), o regulowanym kącie nachylenia zawierający wcięcie (5), w które wsunięty jest nóż (2), z kolei w górnej tylnej części wspornika (1) znajduje się układ regulacji wysokości położenia (10) noża (2) oraz rurki wysiewającej (11), do której zamontowany jest łańcuch (19), zaś do przedniej części wspornika (1) zamocowana jest rama mocująca (22), która połączona jest trwale z ramą siewnika.
2. 2. Redlica według zastrz. 1, znamienna tym, że układ regulacji wysokości położenia (10) składa się z dwóch ustawionych równolegle względem siebie blach (12) zamocowanych pionowo do wspornika (1), między którymi znajduje się szczelina (13). w której znajduje się część noża (2) zwierająca dwa otwory (16) oraz uchwyt (14) rurki wysiewającej (11) zawierający szereg pionowo ułożonych otworów (17). przy czym w blachach (12) znajdują się trzy rzędy pionowo ułożonych otworów Q5), z których dwa rzędy zawierają otwory rozmieszczone współosiowo z otworami (16) w nożu (2), zaś w trzecim rzędzie otwory są współosiowe z otworami (17) w uchwycie (14) rurki wysiewającej (11), przy czym w otworach (16) w nożu (2) oraz w dwóch otworach (17) w uchwycie (14) znajdują się śruby ustalające (18).
3. 3. Redlica według zastrz. 1, znamienna tym, że ślizg (4) jest zamocowany do wspornika (1) za pomocą śruby (6) ze sprężyną (7).
4. 4. Redlica według zastrz. 1, znamienna tym, że między miejscem mocowania ślizgu (4) do wspornika (1), a nożem (2) znajduje się śruba (8) z nakrętką (9) zamocowana do wspornika (1), przy czym trzpień śruby (8) styka się ze ślizgiem (4).
5. 5. Redlica według zastrz. 1, znamienna tym, że łańcuch (19) doczepiony jest do rurki wysiewającej (U) za pomocą śruby (20) przewleczonej przez tuleję (21) zamocowaną do rurki wysiewającej (11).
6. 6. Redlica według zastrz. 1, znamienna tym, że przednia część wspornika Q) połączona jest z ramą mocującą (22) śrubą (23) ze sprężyną (24) oraz śrubą (25) ze sprężyną (26).