PL237175B1 - Sposób wykonania osłony płyty dodatniej do baterii kwasowych i osłona płyty dodatniej do baterii kwasowych - Google Patents

Abstract

Sposób polega na tym, że najpierw taśmę z włókniny o szerokości odpowiadającej długości przyszłych rurek (6) zawija się w pojedynczą, owalną pętlę, a skrajne końce włókniny układa się tak, żeby zachodziły na siebie wzajemnie, tworząc zakładkę. Zakładka powinna być utworzona w strefie pomiędzy wierzchołkami pętli. Tak ułożoną pętlę przeszywa się wielokrotnie w poprzek, aby utworzyć zestaw kanałów, z których następnie formuje się termicznie rurki (6) osłony. Skrajne końce taśmy mogą być ułożone bezpośrednio na sobie po jednej stronie pętli lub po obu stronach środkowego, wewnętrznego odcinka pętli, tworząc zakładkę (5).

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób wykonania osłony płyty dodatniej do baterii kwasowych. Przedmiotem wynalazku jest również osłona płyty dodatniej do baterii kwasowych stacjonarnych i trakcyjnych.

Dodatnią płytę baterii stanowi masa ołowiowo-miniowa którą wypełnia się osłonę wykonaną w postaci szeregu pionowych rurek z włókniny. Istotnym parametrem osłony są jej gabaryty, które powinny być jak najmniejsze, ponieważ warunkuje to sprawność montażu płyty w celi akumulatora.

Znana jest z opisu patentu europejskiego EP0721671 osłona wykonana z dwóch dwuwarstwowych arkuszy włókniny typu SPUNBOND łączonych na gorąco w celu uzyskania płaskiej postaci. Arkusze są formowane jako ciąg rurek połówkowych a następnie połączone są ze sobą w regularnych odstępach tworząc serię całych rurek, które wypełnia się masą aktywną.

Inne rozwiązanie, znane z polskiego opisu patentu PL215013, pokazuje osłonę wykonaną z dwóch warstw włókniny poliestrowej typu SPUNLACE oraz dwóch zewnętrznych lub wewnętrznych warstw wykonanych w postaci siatki. Warstwy te są połączone ze sobą w równych odstępach tworząc taśmę zawierającą serię jednakowych kanałów. Taśma jest pokryta impregnatem termoutwardzalnym i ma perforację otworami o średnicach zawierających się w granicach od 0,1 do 0,5 mm w celu odprowadzenia wody. Formowanie osłony realizowane jest poprzez wprowadzenie do kanałów taśmy prętów jako rdzeni formujących rurki, wygrzanie jej w odpowiedniej temperaturze oraz wychłodzenie. Wychłodzoną i uformowaną już taśmę tnie się na odcinki o zadanej długości.

Znane jest również z opisu patentu europejskiego EP0115339 rozwiązanie elektrody, która ma osłony rurowe, ułożone warstwami i oddzielone za pomocą żeber umieszczonych wewnątrz przekładek ułożonych w harmonijkę. Żebra są wytworzone w procesie tkania z tkaniny stanowiącej osłonę.

Wszystkie znane sposoby wykonywania osłon powodowały powstanie w gotowej osłonie otwartej krawędzi bocznej, która powiększała ogólne gabaryty osłony. Celem wynalazku jest wyprodukowanie osłony bez tej krawędzi.

Sposób według wynalazku polega na tym, że najpierw taśmę z włókniny o szerokości odpowiadającej długości przyszłych rurek zawija się w pojedynczą, owalną pętlę a skrajne końce włókniny układa się tak żeby zachodziły na siebie wzajemnie tworząc zakładkę. Zakładka powinna być utworzona w strefie pomiędzy wierzchołkami pętli. Tak ułożoną pętlę przeszywa się wielokrotnie w poprzek aby utworzyć zestaw kanałów, z których następnie formuje się termicznie rurki osłony.

Tworzące zakładkę skrajne końce taśmy mogą być ułożone bezpośrednio na sobie po jednej stronie pętli lub po obu stronach środkowego, wewnętrznego odcinka pętli.

Korzystnie, gdy zakładka jest tworzona w strefie środkowej pętli.

Korzystnie, gdy przeszycie dwóch sąsiednich kanałów pod zakładką jest w środku zakładki.

Osłona płyty dodatniej wykonana sposobem według wynalazku ma skrajne brzegi taśmy włókninowej usytuowane wewnątrz zestawu rurek na ich zewnętrznej powierzchni.

Podstawową zaletą sposobu według wynalazku jest brak krawędzi bocznych osłony, tym samym zmniejszenie jej ogólnych gabarytów przy zachowaniu takiej samej ilości rurek. Dzięki temu jest ułatwiony montaż płyty dodatniej w separatorze bądź w celi. Brak krawędzi powoduje również lepszą cyrkulację elektrolitu w celi akumulatora.

Wynalazek zostanie bliżej przedstawiony na przykładach wykonania zilustrowanym rysunkiem, na którym fig. 1 pokazuje pętlę taśmy włókninowej, fig. 2 pętlę z przeszyciami, fig. 3 pętlę z końcówkami po obu stronach pętli, fig. 4 pętlę z przeszyciami i końcówkami po obu stronach pętli, fig. 5 osłonę z uformowanymi rurkami w przekroju, fig. 6 dwie sąsiednie rurki osłony z zakładką, fig. 7 dwie sąsiednie rurki z zakładką po obu stronach osłony.

Wytwarzanie osłony rozpoczyna się od przygotowania taśmy włókninowej 1 o szerokości odpowiadającej wymaganej długości przyszłych rurek osłony. Taśmę 1 układa się w owalną pętlę nakładając końce taśmy pętli na zakładkę 2. Zakładka może być usytuowana w dowolnym miejscu pętli pomiędzy jej skrajnymi wierzchołkami 4, w przedstawionym przykładzie jest usytuowana w strefie środkowej. Następnie przeszywa się pętlę w poprzek wielokrotnie powodując powstanie serii kanałów 3. W przedstawionym przykładzie zakładka 2 jest przeszyta w środku pomiędzy skrajnymi brzegami taśmy 1. Kanały 3 są następnie termicznie, przy pomocy rozgrzanych rdzeni, formowane w rurki 6.

Drugi przykład wykonania, przedstawiony na figurach 3, 4, 7 przedstawia etapy wykonania osłony w przypadku gdy zakładka 5 jest ułożona po obu stronach pętli. Poszczególne czynności formowania osłony są takie same jak w przykładzie pierwszym.

PL 237 175 B1

Przykłady części gotowej osłony w przekroju poprzecznym rurek z zakładkami 2 i 5 pokazują fig. 6 i fig. 7. Skrajne odcinki taśmy są umieszczone na powierzchni rurek 6 w wewnętrznej części osłony pomiędzy jej skrajnymi brzegami 4.

Claims (5)

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób wykonania osłony płyty dodatniej do baterii kwasowych, zawierającej zestaw formowanych termicznie z włókniny rurek, znamienny tym, że taśmę (1) z włókniny o szerokości odpowiadającej długości przyszłych rurek zawija się w pojedynczą, owalną pętlę układając skrajne końce na zakładkę (2) w strefie pomiędzy wierzchołkami (4) pętli, następnie przeszywa się w poprzek pętlę tworząc zestaw wielu kanałów (3), które potem formuje się termicznie w rurki osłony (6).

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że skrajne końce taśmy układa się w zakładkę (5) po obu stronach środkowego, wewnętrznego odcinka pętli.

3. Sposób według zastrz. 1 lub 2, znamienny tym, że zakładka (2 lub 5) jest tworzona w strefie środkowej pętli.

4. Sposób według zastrz. 1 lub 2 i 3, znamienny tym, że przeszycie dwóch sąsiednich kanałów pod zakładką (2 lub 5) jest w środku zakładki.

5. Osłona płyty dodatniej do baterii kwasowych zawierająca zestaw formowanych termicznie z włókniny rurek (6), znamienna tym, że skrajne brzegi taśmy włókninowej (1) są usytuowane wewnątrz zestawu rurek na ich zewnętrznej powierzchni.