PL231343B1

PL231343B1 - Urządzenie pomiarowe i sposób rejestracji położenia zębów

Info

Publication number: PL231343B1
Application number: PL420625A
Authority: PL
Inventors: Błażej SZCZERBANIEWICZ; Błażej Szczerbaniewicz; Adam STACHURA; Adam Stachura
Original assignee: Szczerbaniewicz Joanna Przychodnia Stomatologiczna Kodent
Priority date: 2017-02-22
Filing date: 2017-02-22
Publication date: 2019-02-28
Also published as: WO2018156038A1; US20190298502A1; CA3045293A1; PL420625A1

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie pomiarowe i sposób rejestracji położenia zębów.

Znany jest sposób określania siły nacisku poszczególnych zębów na siebie za pomocą rękojeści połączonej z jednej strony z komputerem oraz z drugiej strony z wymiennymi końcówkami w kształcie łyżek paraokluzyjnych (okołozębowych), w zależności od rozmiaru łuku zębowego, które rejestrują siłę nacisku poszczególnych zębów i orientacyjnie miejsca ich położenia, z których dane wprowadzane są do komputera.

Znane jest urządzenie do cyfrowej analizy zwarcia o nazwie „T-Scan Novus”, wykorzystujące i analizujące dane z w/w końcówek za pomocą połączonych z nimi wymiennych elektronicznych kalek pomiarowych w czasie rzeczywistym.

Znane jest urządzenie do śledzenia ruchu żuchwy i jej wizualizacji w czasie rzeczywistym przy wykorzystaniu markerów umieszczonych w okularach wkoło części czołowej głowy, oraz wokół żuchwy na widelcu łyżki paraokluzyjnej (okołozębowej). Dla realizacji przedmiotowego rozwiązania koniecznym jest jednak zastosowanie tomografii komputerowej CBCT, co naraża pacjenta na poddanie się promieniowaniu rentgenowskiemu.

Znane jest urządzenie do przenoszenia położenia zębów górnych względem stawu skroniowożuchwowego firmy „Panadent”, jako przykład grupy urządzeń określanych mianem łuku twarzowego, którego wykorzystanie jest możliwym dopiero po pozyskaniu skomplikowanych, manualnych obliczeń i pomiarów dokonanych na pacjencie.

Znana z polskiego zgłoszenia patentu o nr 322920 jest sonda okołozębowa do pomiaru siły zwarcia z wykorzystaniem wymiennych łyżek paraokluzyjnych (około zębowych), zamocowanych obrotowo na przegubie.

Znany jest sposób szczegółowego ustalania pozycji poszczególnych zębów przy wykorzystaniu informacji zgromadzonych przez w/w urządzenia, przy dodatkowym wykorzystaniu tomografii komputerowej. Przedmiotowe rozwiązanie wiąże się jednak z koniecznością poddania pacjenta dodatkowemu promieniowaniu związanemu z zastosowaniem tomografii, oraz z uwagi na orientacyjne dane pozyskane z w/w urządzeń (artefakty w postaci uzupełnień metalowych w obrębie jamy ustnej i kości twarzy) obarczone jest dużą dozą niepewności.

Znany jest z amerykańskiego patentu o nr US 2016/0030144 A sposób pozycjonowania zębów z wykorzystaniem wymiennych płytek indeksowych (rejestrujących) oraz przechylonego inklinometru połączonego z tą płytką łącznie na platformie montażowej, lub opcjonalnie dwóch inklinometrów z czego jeden jest połączony z płytką indeksową, a drugi np. na głowie, zastosowanych łącznie, z których zebrane dane umożliwiają pozycjonowanie poszczególnych zębów nie tylko w modelu analogowym ale również w modelu cyfrowym, w trzech płaszczyznach w stosunku do czaszki, głowy i/lub twarzy, po uprzednim zeskanowaniu modeli i przeniesieniu ich do rzeczywistości 3D. Powyższa metoda przewiduje zastosowanie platformy montażowej, przy czym płytkę indeksową, należy podtrzymać ręcznie w jamie ustnej pacjenta opierając ją o jego zęby do momentu związania materiału rejestrującego na płytce indeksowej czyli w pozycji wymuszonej (ustalonej) przez same zęby oraz w odniesieniu do linii pośrodkowej ciała co niejako wymusza konieczność przeprowadzenia badania w ustalonej pozycji.

Wadą wszystkich w/w rozwiązań, jest to, iż dla pozyskania dokładnych informacji dot. budowy i położenia poszczególnych zębów w łuku zębowym, oraz względem siebie koniecznym jest przeprowadzenie szeregu czasochłonnych i niewygodnych czynności, np. poprzez ustalenie umownego punktu referencyjnego - umownego z uwagi na fakt, iż żadna z w/w metod nie pozwala na obliczenie indywidualnego niezależnego od położenia głowy punktu referencyjnego, jest zależna od wykonania dodatkowych badań np. tomografii, a pacjent poddawany badaniu musi dostosować swoją pozycję do płytki indeksowej czy łuku twarzowego, co jest wymuszone przez określone położenie zębów, przez co nie jest możliwym przeprowadzenie badania w dowolnym położeniu głowy pacjenta.

Kolejną istotną wadą przedmiotowych rozwiązań jest to, iż z uwagi na brak precyzyjnych punktów referencyjnych - zastosowanie umownych punktów, np. podoczodołowego, znane dotychczas badania obarczone są dużym marginesem błędu, przez co sam proces może okazać się niemiarodajny, i koniecznym będzie jego powtarzanie.

Celem wynalazku jest przedstawienie urządzenia pomiarowego i sposobu rejestracji położenia zębów umożliwiającego szybki i dokładny pomiar indywidualnych punktów referencyjnych pacjenta i ich wzajemnej relacji w celu wykorzystania dla potrzeb pomiaru nacisku i/lub pozycjonowania zębów i/lub innych w jednolitym procesie bez konieczności stosowania dodatkowych zabiegów w postaci tomografii

PL 231 343 B1 i jej wielogodzinnej analizy, z pominięciem platform montażowych wymuszających określoną pozycję głowy podczas badania, lub z pominięciem długoczasowych i żmudnych manualnych pomiarów dokonywanych na pacjencie. Przedmiotowe pomiary mogą służyć w szczególności przyśpieszeniu procesu szybkiego wypozycjonowania modeli tradycyjnych/cyfrowych w przestrzeni czy to rzeczywistej czy wirtualnej dzięki wypozycjonowaniu w artykulatorze rzeczywistym lub wirtualnym (czyli urządzeniu imitującemu ruchy żuchwy) odlewów kompletnego uzębienia (czyli szczęki górnej i dolnej) z precyzyjnym spozycjonowaniem modeli trójwymiarowych wirtualnych lub tradycyjnych zębów w przestrzeni, a ponadto urządzenie pomiarowe dzięki połączeniu z innymi urządzeniami może gromadzić informacje o położeniu i sile nacisku zębów w trakcie pracy żuchwy, np.: poprzez nałożenie na spozycjonowany w przestrzeni 3D w komputerze model zębów szczęki i żuchwy mapy sił nacisków na poszczególne zęby wygenerowanej przez pomiar powstały podczas zaciskania zębów na elektroniczną kalkę pomiarową z wtopionymi czujnikami rejestrującymi ten nacisk i przenoszony do programu komputerowego.

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż urządzenie składa się z obręczy (1) nakładanej na głowę, korzystnie w postaci elastycznej opaski, wyposażonej w układ sterujący (2) wyposażony w przyciski sterujące (10), oraz centralnie w części czołowej w uchwyt referencyjny (3), montowany u nasady nosa, wyposażony korzystnie w urządzenie rejestrujące (4a) lub urządzenie rejestrowane (4b), oraz łyżkę paraokluzyjną (5), do której mocowane są jednorazowe płytki rejestrujące/folie (6) służące do rejestracji za pomocą masy plastycznej odbicia i kształtów zębów górnych i/lub dolnych, wyposażoną korzystnie w urządzenie rejestrowane (4b), lub urządzenie rejestrujące (4a), przy czym urządzenia rejestrujące (4a), oraz urządzenia rejestrowane (4b) na uchwycie referencyjnym (3), oraz na łyżce paraokluzyjnej (5) np. w postaci kamer, inklinometrów, markerów, czujników odległości, kamer stereoskopowych, lub innych w różnej konfiguracji, podczas badania powinny zostać umieszczone centralnie, wzdłuż osi symetrii twarzy pacjenta, oraz są połączone z układem sterującym (2) urządzenia wyposażonym w przyciski sterujące (10) do zainicjowania i zakończenia pomiaru.

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż jednorazowe płytki rejestrujące/folie (6) o różnych rozmiarach z szybkowiążącą masą plastyczną (15) do rejestracji zarówno kształtu i odbicia zębów górnych jak i/lub dolnych, montowane do łyżki paraokluzyjnej (5) można zamiennie zastępować dodatkowymi kalkami/elektronicznymi foliami okluzyjnymi rejestrującymi np. punkty, siłę, oraz czas nacisku zębów.

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż urządzenia rejestrujące (4a) i urządzenie rejestrowane (4b) mogą zostać połączone z układem sterującym przewodowo, lub bezprzewodowo, np. za pomocą bluetooth, WiFi, lub w inny sposób.

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż w pierwszym wariancie urządzeniem rejestrującym (4a) umieszczonym w uchwycie referencyjnym (3) i urządzeniem rejestrowanym (4b) umieszczonym na łyżce paraokluzyjnej (5) są czujniki położenia kątowego, korzystnie w postaci inklinometrów.

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż w drugim wariancie urządzeniem rejestrującym (4a) umieszczonym w uchwycie referencyjnym (3) jest kamera, a urządzeniem rejestrowanym (4b) umieszczonym na łyżce paraokluzyjnej (5) są markery.

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż w trzecim wariancie urządzeniem rejestrującym (4a) umieszczonym w uchwycie referencyjnym (3) jest kamera, a urządzeniem rejestrowanym (4b) umieszczonym na łyżce paraokluzyjnej (5) jest naklejany, lub nadrukowany znacznik.

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż w czwartym wariancie urządzeniem rejestrującym (4a) umieszczonym w uchwycie referencyjnym (3) jest urządzenie pomiaru odległości, w co najmniej trzech wyznaczonych punktach, korzystnie w postaci kamery stereoskopowej pozwalające na określenie położenia kątowego np. płaszczyzny referencyjnej tożsamej z rzeczywistą płaszczyzną okluzyjną przytwierdzonej na łyżce paraokluzyjnej (5).

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż łyżka paraokluzyjna (5) może być połączona z dodatkowymi urządzeniami (16), np. do analizy sił nacisku pomiędzy zębami oraz czas u ich kontaktu.

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż korzystnie urządzenia rejestrowane (4b) np. w postaci markerów umieszczanych na łyżce paraokluzyjnej (5), mogą zostać umieszczone bezpośrednio na dodatkowym urządzeniu (16) za pomocą właściwej przejściówki (17) dostosowanej do różnych urządzeń dostępnych na rynku, co umożliwia swobodne dopasowanie korzystnie urządzeń rejestrowanych (4b) lub urządzeń rejestrowanych z łyżki paraokluzyjnej (5) do pozycji korzystnie urządzenia rejestrującego (4a) lub urządzenia rejestrowanego umieszczonego w uchwycie referencyjnym (3), co

PL 231 343 B1 z kolei pozwala na szybkie i łatwe wypozycjonowanie odlewów szczęki górnej i dolnej czy to w rzeczywistości czy przestrzeni wirtualnej na podstawie pomiarów z uwzględnieniem parametrów pozyskanych za pomocą dodatkowych urządzeń (16).

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż korzystnie urządzenie rejestrowane (4b) lub urządzenie rejestrujące (4a) umieszczone na dostępnych łyżkach paraokluzyjnych (5) posiada gniazdo uniwersalne (4c) umożliwiające dopasowanie urządzenia do dostępnych na rynku rozmiarów łyżek paraokluzyjnych.

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż przejściówka (17) w postaci płaszczyzny z umieszczonym na niej korzystnie urządzeniem rejestrowanym (4b) dostosowana jest do kształtu obudowy dodatkowego urządzenia (16), przy czym płaszczyzna posiada odnogi w postaci co najmniej dwóch obwolut w które wkładane jest dodatkowe urządzenie (16), co zapewnia stabilne połączenie korzystnie urządzenia rejestrowanego (4b) i dodatkowego urządzenia (16).

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż układ sterujący (2) jest połączony bezpośrednio, przewodowo, lub bezprzewodowo z urządzeniem zewnętrznym, np. komputerem, lub telefonem, zawierającym niezbędny algorytm dla wygenerowania wirtualnego modelu szczęki górnej, oraz spozycjonowania go w artykulatorze rzeczywistym bądź wirtualnym.

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż uchwyt referencyjny (3) korzystnie wyposażony w gumę higieniczną na styku uchwytu z głową pacjenta, posiada płytkę referencyjną (31) korzystnie z podziałką liniową, ułatwiającą dopasowanie urządzenia rejestrującego umieszczonego na uchwycie referencyjnym dla uzyskania jak najdokładniejszego pomiaru punktu referencyjnego, połączenia przegubowego korzystnie kulowego (3²), który w połączeniu z podziałką liniową umożliwia ustawienie korzystnie urządzenia rejestrującego (4a) dla jak najdokładniejszego wyznaczenia indywidualnego punktu referencyjnego dla osi pionowej i poziomej głowy pacjenta, oraz uchwyt (3³) przeznaczony do pozycjonowania go u nasady nosa.

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż uchwyt referencyjny (3) posiada dwa otwory (3⁴) ułatwiające zainstalowanie uchwytu referencyjnego (3) na obręczy (1), poprzez przeciągnięcie obręczy przez przedmiotowe otwory.

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż korzystnie urządzenie rejestrujące (4a) umieszczone na uchwycie referencyjnym (3) znajduje się w obudowie (9), wyposażonej w gniazdo (9¹), dla umieszczenia w nim urządzenia rejestrującego (4a), gniazdo przegubu (92), dla umieszczenia obudowy (9) na uchwycie referencyjnym (3), oraz korzystnie wskaźnik (9³), który przy pomocy podziałki liniowej punktu referencyjnego (3), ułatwia jego pozycjonowanie.

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż dla ułatwienia alokacji łyżki paraokluzyjnej (5) w ustach pacjenta wykorzystuje się, co najmniej dwie przystawki pozycjonujące (14), które są połączone z łyżką paraokluzyjną (5) na obu jej odnogach i na które nakłada się masę plastyczną (15), tak aby po włożeniu do jamy ustnej łyżki paraokluzyjnej (5) z przystawkami pozycjonującymi (14) z nałożoną na nie masą plastyczną (15) i po jej stwardnieniu uzyskać jednoznaczne spozycjonowanie zębów szczęki górnej, co ułatwia właściwe pozycjonowanie łyżki paraokluzyjnej (5) u pacjentów z dużymi ubytkami zębowymi, lub całkowicie pozbawionych uzębienia.

Cechą istotną rozwiązania według wynalazku jest to, iż przystawka pozycjonująca (14) składa się, co najmniej z jednego żebra w postaci dwóch słupków połączonych w około połowie ich wysokości wygiętą rynienką, przy czym szerokość rynienki jest większa od szerokości słupka, co ułatwia pozycjonowanie przystawki pozycjonującej (14) na łyżce paraokluzyjnej (5).

Cechą istotną wynalazku jest to, iż sposób rejestracji położenia zębów przebiega poprzez wyznaczenie indywidualnych punktów referencyjnych pacjenta poprzez dopasowanie korzystnie urządzenia rejestrującego (4a) lub urządzenia rejestrowanego (4b), umieszczonego w uchwycie referencyjnym (3) na obręczy (1) nałożonej na głowę pacjenta, do anatomii pacjenta, korzystnie przy pomocy podziałki liniowej znajdującej się na uchwycie referencyjnym (3) i wskaźnika (93) obudowy (9) dopasowując korzystnie urządzenie rejestrujące (4a), lub urządzenie rejestrowane (4b) do osi symetrii twarzy pacjenta zgodnie z jego budową anatomiczną, oraz sparowanie korzystnie urządzenia rejestrującego (4a), lub urządzenia rejestrowanego (4b) umieszczonego w uchwycie referencyjnym (3) z korzystnie urządzeniem rejestrowanym (4b), lub urządzeniem rejestrującym (4a) umieszczonym na zewnątrz ust pacjenta na łyżce paraokluzyjnej (5), która wewnątrz ust jest wyposażona w wymienną płytkę rejestrującą/folię (6) z naniesioną na nią masą plastyczną (15), która jest przez pacjenta zagryzana, dzięki czemu masa plastyczna po stwardnieniu zapamiętuje kształt i odbicia zębów górnych jak i/lub dolnych, oraz zapewnia

PL 231 343 B1 stabilne położenie łyżki paraokluzyjnej (5), dzięki czemu po stwardnieniu masy plastycznej oba urządzenia (4a i 4b), tj. na uchwycie referencyjnym (3), oraz na łyżce paraokluzyjnej (5) znajdują się centralnie, wzdłuż osi symetrii twarzy pacjenta w ustalonej anatomicznie relacji względem siebie, która zostaje zarejestrowana przez układ rejestrujący (2), dzięki czemu oba urządzenia (4a i 4b) wyznaczają jednoznaczne, stałe punkty referencyjne ustalone poprzez pomiar kątowy pozycji zębów szczęki górnej w przestrzeni, a także jednoczasowo względem głowy, tj. wzajemną, jednoznacznie, jednoczasowo zdefiniowaną ich relację, przy uwzględnieniu pomiarów kątowych polegających na wyznaczeniu różnicy położenia kątowego łyżki paraokluzyjnej (5) korzystnie połączonej z płytką rejestrującą/folią (6) i punktu referencyjnego, a dane pochodzące z obu urządzeń (4a i 4b), tj. na uchwycie referencyjnym (3), oraz na łyżce paraokluzyjnej (5) przekazywane są do układu sterującego (2) umożliwiając przy ich wykorzystaniu, wyznaczenie relacji geometrycznej ustawienia szczeki górnej i dolnej pacjenta.

Cechą istotną wynalazku jest to, iż sposób rejestracji położenia zębów przy wykorzystaniu dodatkowego urządzenia (16), np. skanera, lub innych, przebiega poprzez montaż dodatkowego urządzenia (16) do łyżki paraokluzyjnej (5), a następnie alokację bezpośrednio na dodatkowym urządzeniu (16) urządzenia rejestrowanego (4b) tak aby oba urządzenia (4a i 4b), tj. na uchwycie referencyjnym (3), na dodatkowym urządzeniu (16) połączonym z łyżką paraokluzyjną (5) korzystnie z folią (kalką elektroniczną) położone były wzdłuż osi symetrii twarzy pacjenta w ustalonej anatomicznie relacji względem siebie, dzięki czemu zgromadzone informacje są dodatkowo uzupełniane przez informacje z dodatkowego urządzenia (16), jak np. informacje o punktach, czasie i sile nacisku zębów i wraz z informacjami zgromadzonymi przez urządzenie rejestrujące (4a) i urządzenie rejestrowane (4b) przekazywane są do układu sterującego (2) umożliwiając przy ich wykorzystaniu nie tylko spozycjonowanie modelu zębów górnych w postaci odlewu gipsowego lub modelu cyfrowego, ale również w przypadku modelu cyfrowego jednoznaczne przypisanie powierzchniom okluzyjnym zębów górnych i/lub dolnych rzeczywistych punktów dokładnie odwzorowujących w przestrzeni generowane podczas procesów zaciskania zębów bądź ruchu żuchwy siły nacisku i kolejność ich pojawiania się w czasie.

Zaletą przedmiotowego rozwiązania jest możliwość szybkiego i precyzyjnego wytyczenia stałych, indywidualnych punktów referencyjnych poprzez wyznaczenie wzajemnej relacji głowy i zębów szczęki górnej dla konkretnego pacjenta, bez konieczności zastosowania dodatkowych zabiegów, jak np. tomografia, przy wykonaniu badania w naturalnym położeniu głowy, przy naturalnej dla pacjenta pracy szczęki dolnej (żuchwy), co znacznie przyspiesza proces, niweluje margines błędu wywołany zastosowaniem dotychczasowych niedokładnych, umownych punktów referencyjnych, a ostatecznie jest wygodniejsze, gdyż eliminuje niewygodne pozycjonowanie głowy pacjenta przez płytki indeksowe (rejestrujące), konieczność długotrwałych badań oraz jest zdrowsze, gdyż pacjent nie jest narażony na promieniowanie związane z zastosowaniem tomografii.

Zaletą rozwiązania według wynalazku jest również to, iż istnieje możliwość podłączenia do urządzenia dodatkowych urządzeń (16) zewnętrznych, co umożliwia pozyskanie dodatkowych informacji w jednolitym procesie, np. o siłach nacisku generowanych na powierzchniach okluzyjnych poszczególnych zębów, podczas zaciskania zębów czy kolejności ich pojawiania się w czasie oraz pojedynczych ruchów, lub w trakcie przebiegu procesu żucia itp.

Kolejną zaletą rozwiązania według wynalazku jest możliwość wykorzystania danych pozyskanych z urządzenia w czasie rzeczywistym podczas badania, dla ustalenia wzajemnych relacji położenia szczęk górnej i dolnej przeniesionych w postaci odlewów gipsowych do artykulatora analogowego lub modeli cyfrowych do artykulatora wirtualnego.

Zaletą rozwiązania jest również możliwość uwzględnienia dodatkowych informacji pozyskanych w trakcie badania klinicznego pacjenta za pomocą płytki rejestrującej zwarcie, która dzięki temu, że zostaje pokryta dowolną masą do rejestracji zwarcia, po jej stwardnieniu, może służyć jako klucz zwarciowy do składania modeli (odlewów) gipsowych szczęki i żuchwy w artykulatorze rzeczywistym lub po jej zeskanowaniu może stanowić wirtualny klucz zwarciowy do składania cyfrowych modeli szczęki górnej i dolnej w artykulatorze wirtualnym.

Przedmiot wynalazku przedstawiono w przykładzie wykonania, oraz zobrazowano na załączonych ilustracjach od fig. 1 do fig. 12.

Na fig. 1 w przykładzie wykonania przedstawiono urządzenie pomiarowe z wykorzystaniem urządzeń, tj. urządzenia rejestrującego (4a) i urządzenia rejestrowanego (4b) w układzie dwóch inklinometrów, połączonych za pomocą kabli (8) z układem sterującym (2) umieszczone na obręczy (1) nakładanej na głowę, wraz uchwytem referencyjnym (3), oraz płytką paraokluzyjną (5) umieszczoną na szczęce górnej (7), przy czym analiza/pomiar inicjowany i zakończony jest za pomocą przycisków sterujących (10).

PL 231 343 B1

Na fig. 2 w przykładzie wykonania przedstawiono uchwyt referencyjny (3) z wyszczególnionymi płytką referencyjną (3¹) wyposażoną w przegub kulowy (3²) służący dla lokacji na nim urządzenia rejestrującego (4a), oraz otwory (3⁴) dla umieszczenia uchwytu referencyjnego (3) na obręczy (1), natomiast w dolnej części uchwyt referencyjny (3) posiada uchwyt (3³) dla pozycjonowania uchwytu referencyjnego (3) na nosie pacjenta.

Na fig. 3 w przykładzie wykonania przedstawiono obudowę (9) w rzucie bocznym wyposażoną w gniazdo (9¹), dla umieszczenia w nim urządzenia rejestrującego (4a), gniazdo przegubu kulowego (9²), dla umieszczenia obudowy (9) na uchwycie referencyjnym (3), oraz korzystnie wskaźnik (9³), który przy pomocy podziałki liniowej punktu referencyjnego (3), ułatwia jego pozycjonowanie w stosunku do indywidualnej osi symetrii twarzy pacjenta.

Na fig. 4 w przykładzie wykonania przedstawiono obudowę (9) w widoku od tyłu, ze zbliżeniem na gniazdo przegubu kulowego (9²), dla umieszczenia obudowy (9) na uchwycie referencyjnym (3), oraz wskaźnika (9³), wyposażonego w gniazdo (9¹), dla umieszczenia w nim urządzenia rejestrującego (4a), stanowiące podstawę obudowy (9).

Na fig. 5 w przykładzie wykonania przedstawiono uchwyt referencyjny (3) z umieszczoną na nim obudową (9).

Na fig. 6 w przykładzie wykonania przedstawiono łyżkę paraokluzyjną (5) z płytką rejestrującą/folią (6), oraz z urządzeniem rejestrowanym (4b) zawierającym gniazdo uniwersalne (4c), które po nałożeniu szybkowiążącej masy plastycznej do rejestracji zarówno kształtu i odbicia zębów górnych jak i dolnych umieszczana jest w ustach pacjenta do momentu związania na twardo szybkowiążącej masy plastycznej po czym jest wyjmowane z jamy ustnej i przenoszone do artykulatora rzeczywistego lub wirtualnego.

Na fig. 7 przedstawiono model pacjenta (11) z dostosowanym do jego budowy urządzeniem składającym się z opisanych powyżej szczegółowo elementów w postaci obręczy (1) urządzenia rejestrującego (4a) schowanego w obudowie (9) na uchwycie referencyjnym (3) i urządzenia rejestrowanego (4b) na łyżce paraokluzyjnej (5) połączonych za pomocą kabli (8) z układem sterującym (2) wyposażonym w przyciski sterujące (10) (inicjujący i kończący pomiar).

Na fig. 8 przedstawiono model pacjenta (11) oraz zobrazowane płaszczyzny pomiarów referencyjnych (12) i (13) dokonanych przez urządzenie, służących do odwzorowania anatomii pacjenta w celu dalszych procesów, np. pozyskania informacji o rozmieszczeniu zębów, kolejności kontaktu pomiędzy nimi w czasie czy sile nacisku pomiędzy nimi itp. zgodnie ze znanymi metodami ich obróbki.

Na fig. 9 przedstawiono w przykładzie wykonania procedurę postępowania podczas przygotowywania łyżki paraokluzyjnej (5) przed umieszczeniem jej w ustach pacjenta z wyszczególnieniem dwóch przystawek pozycjonujących (14), ich połączenia z łyżką paraokluzyjną (5), oraz ich zespojenie za pomocą masy plastycznej (15), przy czym w przykładzie wykonania zobrazowano przystawkę pozycjonującą (14) składającą się z podwójnego żebra - trzy słupki połączone dwoma rynienkami.

Na fig. 10 przedstawiono w przykładzie wykonania w przeźroczu model pacjenta (11) z dostosowanym do jego budowy urządzeniem składającym się z opisanych powyżej szczegółowo elementów w postaci obręczy (1), wraz z układem sterującym (2) z przyciskami sterującymi (10), wraz z urządzeniem rejestrującym (4a) w postaci kamery na uchwycie referencyjnym (3) połączonej za pomocą kabli (8) z układem sterującym (2), oraz łyżkę paraokluzyjną (5) z płytką rejestrującą/folią (6), która może dodatkowo zostać zaopatrzona np. w folię do rejestracji sił nacisku i kolejności ich pojawiania się pomiędzy zębami górnego i dolnego łuku zębowego z wyszczególnieniem przystawek pozycjonujących (14), ich połączeń z odnogami łyżki paraokluzyjnej oraz z dodatkowym urządzeniem (16), na którym z kolei umieszczono urządzenie rejestrowane (4b) w postaci naklejonego znacznika, przy czym, dzięki zastosowaniu przeźrocza modelu pacjenta (11) widoczna jest ulokowana wewnątrz ust łyżka paraokluzyjna (5), oraz przystawki pozycjonujące (14).

Na fig. 11 przedstawiono w przykładzie wykonania procedurę postępowania podczas alokacji urządzenia rejestrowanego (4b) w postaci markerów na dodatkowym urządzeniu (16) za pomocą przejściówki (17).

Na fig. 12 przedstawiono w przykładzie wykonania w przeźroczu model pacjenta (11) z dostosowanym do jego budowy urządzeniem składającym się z opisanych powyżej szczegółowo elementów w postaci obręczy (1), wraz z urządzeniem rejestrującym (4a) w postaci kamery połączonej za pomocą kabli (8) z układem sterującym (2) z przyciskami sterującymi (10) na uchwycie referencyjnym (3), oraz łyżkę paraokluzyjną (5) z wyszczególnieniem masy plastycznej (15), połączonej z odnogami łyżki para

PL 231 343 B1 okluzyjnej (5) oraz z dodatkowym urządzeniem (16) na którym z kolei umieszczono urządzenie rejestrujące (4b) w postaci markerów umieszczonych na dodatkowym urządzeniu (16) za pomocą przejściówki (17), przy czym, dzięki zastosowaniu przeźrocza modelu pacjenta (11) widoczna jest ulokowana wewnątrz ust łyżka paraokluzyjna (5) z płytką rejestrującą/folią (6), która może zostać dodatkowo zaopatrzona np. w folię do rejestracji sił nacisku i kolejności ich pojawiania się pomiędzy zębami górnego i dolnego łuku zębowego (6) oraz masa plastyczna (15).

Na fig. 13 przedstawiono w przykładzie wykonania wygenerowany przy pomocy urządzenia rejestrującego (4a) i urządzenia rejestrowanego (4b) w artykulatorze cyfrowym indywidualny model szczęki górnej i dolnej (7), w którym za pomocą zeskanowanych: płytki rejestrującej/folii (6), i stwardniałej masy plastycznej (15) pozyskano w jednolitym badaniu z wykorzystanym urządzeniem według patentu odwzorowanie odbicia i wzajemne położenie zębów, zgodnie z ilustracją. Powyższe pozwala również na wykorzystywanie tego położenia do dalszej pracy mającej na celu odtworzenie lub uzupełnienie brakujących struktur zębów, czy odwzorowanie wzorca żucia.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie pomiarowe do ustalenia stałych punktów referencyjnych z wykorzystaniem urządzeń pomiarowych (4a i 4b) łyżki paraokluzyjnej (5), wymiennych płytek rejestrujących/folii (6) i masy plastycznej (15), w którym proces rejestracja za pośrednictwem układu sterującego (2) jest inicjowana i zakańczana za pomocą przycisków sterujących (10), znamienne tym, że składa się z obręczy (1) nakładanej na głowę, korzystnie w postaci elastycznej opaski, wyposażonej w układ sterujący (2), oraz centralnie w części czołowej w uchwyt referencyjny (3), montowany u nasady nosa, wyposażony korzystnie w urządzenie rejestrujące (4a) lub urządzenie rejestrowane (4b), oraz łyżkę paraokluzyjną (5), do której mocowane są jednorazowe płytki rejestrujące/folie (6), a na której umieszczana jest masa plastyczna (15), wyposażoną korzystnie w urządzenie rejestrowane (4b), lub urządzenie rejestrujące (4a), przy czym urządzenia rejestrujące (4a), oraz urządzenia rejestrowane (4b) na uchwycie referencyjnym (3), oraz na łyżce paraokluzyjnej (5) podczas badania powinny zostać umieszczone centralnie, wzdłuż osi symetrii twarzy pacjenta, oraz są połączone z układem sterującym (2).
2. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, znamienne tym, że jednorazowe płytki rejestrujące (6) o różnych rozmiarach z szybkowiążącą masą plastyczną (15) do rejestracji zarówno kształtu i odbicia zębów górnych jak i/lub dolnych, montowane do łyżki paraokluzyjnej (5) można zamiennie zastępować dodatkowymi kalkami/elektronicznymi foliami okluzyjnymi rejestrującymi np. punkty, siłę, oraz czas nacisku zębów.
3. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, i/lub 2 znamienne tym, że urządzenia rejestrujące (4a) i urządzenie rejestrowane (4b) mogą zostać połączone z układem sterującym przewodowo, lub bezprzewodowo, np. za pomocą bluetooth, WiFi, lub w inny sposób.
4. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, i/lub 2, i/lub 3, znamienne tym, że urządzeniem rejestrującym (4a) umieszczonym w uchwycie referencyjnym (3) i urządzeniem rejestrowanym (4b) umieszczonym na łyżce paraokluzyjnej (5) są czujniki położenia kątowego, korzystnie w postaci inklinometrów.
5. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, i/lub 2, i/lub 3, znamienne tym, że urządzeniem rejestrującym (4a) umieszczonym w uchwycie referencyjnym (3) jest kamera, a urządzeniem rejestrowanym (4b) umieszczonym na łyżce paraokluzyjnej (5) są markery.
6. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, i/lub 2, i/lub 3, znamienne tym, że urządzeniem rejestrującym (4a) umieszczonym w uchwycie referencyjnym (3) jest kamera, a urządzeniem rejestrowanym (4b) umieszczonym na łyżce paraokluzyjnej (5) jest naklejany, lub nadrukowany znacznik.
7. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, i/lub 2, i/lub 3, znamienne tym, że urządzeniem rejestrującym (4a) umieszczonym w uchwycie referencyjnym (3) jest urządzenie pomiaru odległości, w co najmniej trzech wyznaczonych punktach, korzystnie w postaci kamery stereoskopowej.
8. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, i/lub 2, i/lub 3, i/lub 4, i/lub 5, i/lub 6, i/lub 7, znamienne tym, że łyżka paraokluzyjna (5) jest połączona z dodatkowym urządzeniem (16).

PL 231 343 B1
9. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, i/lub 2, i/lub 3, i/lub 4, i/lub 5, i/lub 6, i/lub 7, i/lub 8, znamienne tym, że korzystnie urządzenie rejestrowane (4b) umieszczane na łyżce paraokluzyjnej (5), jest umieszczone bezpośrednio na dodatkowym urządzeniu (16) za pomocą właściwej przejściówki (17).
10. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, i/lub 2, i/lub 3, i/lub 4, i/lub 5, i/lub 6, i/lub 7, i/lub 8, i/lub 9, znamienne tym, że korzystnie urządzenie rejestrowane (4b) lub urządzenie rejestrujące (4a) umieszczone na dostępnych łyżkach paraokluzyjnych (5) posiada gniazdo uniwersalne (4c) dopasowane do dostępnych na rynku rozmiarów łyżek paraokluzyjnych.
11. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, i/lub 2, i/lub 3, i/lub 4, i/lub 5, i/lub 6, i/lub 7, i/lub 8, i/lub 9, i/lub 10, znamienne tym, że przejściówka (17) w postaci płaszczyzny z umieszczonym na niej korzystnie urządzeniem rejestrowanym (4b) posiada odnogi w postaci co najmniej dwóch obwolut w które wkładane jest dodatkowe urządzenie (16).
12. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, i/lub 2, i/lub 3, i/lub 4, i/lub 5, i/lub 6, i/lub 7, i/lub 8, i/lub 9, i/lub 10, i/lub 11, znamienne tym, że układ sterujący (2) jest połączony bezpośrednio, przewodowo, lub bezprzewodowo z urządzeniem zewnętrznym zawierającym niezbędny algorytm.
13. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, i/lub 2, i/lub 3, i/lub 4, i/lub 5, i/lub 6, i/lub 7, i/lub 8, i/lub 9, i/lub 10, i/lub 11, i/lub 12, znamienne tym, uchwyt referencyjny (3) korzystnie wyposażony w gumę higieniczną na styku uchwytu z głową pacjenta, posiada płytkę referencyjną (3¹) korzystnie z podziałką liniową, połączenia przegubowego korzystnie kulowego (3²), oraz uchwyt (3³).
14. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, i/lub 2, i/lub 3, i/lub 4, i/lub 5, i/lub 6, i/lub 7, i/lub 8, i/lub 9, i/lub 10, i/lub 11, i/lub 12, i/lub 13, znamienne tym, że uchwyt referencyjny (3) posiada dwa otwory (3⁴).
15. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, i/lub 2, i/lub 3, i/lub 4, i/lub 5, i/lub 6, i/lub 7, i/lub 8, i/lub 9, i/lub 10, i/lub 11, i/lub 12, i/lub 13, i/lub 14, znamienne tym, że korzystnie urządzenie rejestrujące (4a) umieszczone na uchwycie referencyjnym (3) znajduje się w obudowie (9), wyposażonej w gniazdo (9¹), gniazdo przegubu (9²), oraz korzystnie wskaźnik (9³).
16. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, i/lub 2, i/lub 3, i/lub 4, i/lub 5, i/lub 6, i/lub 7, i/lub 8, i/lub 9, i/lub 10, i/lub 11, i/lub 12, i/lub 13, i/lub 14, i/lub 15, znamienne tym, że co najmniej dwie przystawki pozycjonujące (14), są połączone z łyżką paraokluzyjną (5) na obu jej odnogach za pomocą masy plastycznej (15), tak aby po włożeniu do jamy ustnej łyżki paraokluzyjnej (5) z przystawkami pozycjonującymi (14) z nałożoną na nie masą plastyczną (15) i po jej stwardnieniu uzyskać jednoznaczne spozycjonowanie zębów szczęki górnej.
17. Urządzenie pomiarowe według zastrz. 1, i/lub 2, i/lub 3, i/lub 4, i/lub 5, i/lub 6, i/lub 7, i/lub 8, i/lub 9, i/lub 10, i/lub 11, i/lub 12, i/lub 13, i/lub 14, i/lub 15, i/lub 16, znamienne tym, że przystawka pozycjonująca (14) składa się, co najmniej z jednego żebra w postaci dwóch słupków połączonych w około połowie ich wysokości wygiętą rynienką, przy czym szerokość rynienki jest większa od szerokości słupka.
18. Sposób rejestracji położenia zębów z wykorzystaniem punktów referencyjnych inicjowany i zakańczany za pośrednictwem przycisków sterujących (10), znamienny tym, że przebiega poprzez wyznaczenie indywidualnych punktów referencyjnych pacjenta poprzez dopasowanie korzystnie urządzenia rejestrującego (4a) lub urządzenia rejestrowanego (4b), umieszczonego w uchwycie referencyjnym (3) na obręczy (1) nałożonej na głowę pacjenta, do anatomii pacjenta, korzystnie przy pomocy podziałki liniowej znajdującej się na uchwycie referencyjnym (3) i wskaźnika (93) obudowy (9) dopasowując korzystnie urządzenie rejestrujące (4a), lub urządzenie rejestrowane (4b) do osi symetrii twarzy pacjenta zgodnie z jego budową anatomiczną, oraz sparowanie korzystnie urządzenia rejestrującego (4a), lub urządzenia rejestrowanego (4b) umieszczonego w uchwycie referencyjnym (3) z korzystnie urządzeniem rejestrowanym (4b), lub urządzeniem rejestrującym (4a) umieszczonym na zewnątrz ust pacjenta na łyżce paraokluzyjnej (5), która wewnątrz ust jest wyposażona w wymienną płytkę rejestrującą/folią (6) z naniesioną na nią masą plastyczną (15), która jest przez pacjenta zagryzana, dzięki czemu masa plastyczna po stwardnieniu zapamiętuje kształt i odbicia zębów górnych jak i/lub dolnych, oraz zapewnia stabilne położenie łyżki paraokluzyjnej (5), dzięki czemu po stwardnieniu masy plastycznej oba urządzenia (4a i 4b), tj. na uchwycie referencyjnym (3), oraz na łyżce paraokluzyjnej (5) znajdują się centralnie, wzdłuż osi symetrii twarzy pacjenta

PL 231 343 B1 w ustalonej anatomicznie relacji względem siebie, która zostaje zarejestrowana przez układ rejestrujący (2), dzięki czemu oba urządzenia (4a i 4b) wyznaczają jednoznaczne, stałe punkty referencyjne ustalone poprzez pomiar kątowy pozycji zębów szczęki górnej w przestrzeni, a także jednoczasowo względem głowy, tj. wzajemną, jednoznacznie, jednoczasowo zdefiniowaną ich relację, przy uwzględnieniu pomiarów kątowych polegających na wyznaczeniu różnicy położenia kątowego łyżki paraokluzyjnej (5) korzystnie połączonej z płytką rejestrującą (6) i punktu referencyjnego, a dane pochodzące z obu urządzeń (4a i 4b), tj. na uchwycie referencyjnym (3), oraz na łyżce paraokluzyjnej (5) przekazywane są do układu sterującego (2) umożliwiając przy ich wykorzystaniu, wyznaczenie relacji geometrycznej ustawienia szczęki górnej i dolnej pacjenta.
19. Sposób rejestracji położenia zębów według zastrz. 18, znamienny tym, że przy wykorzystaniu dodatkowego urządzenia (16), przebiega poprzez montaż dodatkowego urządzenia (16) do łyżki paraokluzyjnej (5), a następnie alokację bezpośrednio na dodatkowym urządzeniu (16) korzystnie urządzenia rejestrowanego (4b) tak aby oba urządzenia (4a i 4b), tj. na uchwycie referencyjnym (3), na dodatkowym urządzeniu (16) połączonym z łyżką paraokluzyjną (5) korzystnie z kalką elektroniczną położone były wzdłuż osi symetrii twarzy pacjenta w ustalonej anatomicznie relacji względem siebie.