PL228740B1 - Zespół łańcuchowego zgarniaka łańcucha przenośnika - Google Patents

Description

(21) Numer zgłoszenia: 400532 _{B65G 19/24 (200601)}

B23P 25/00 (2006.01)

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: 28.08.2012 (54)

Zespół łańcuchowego zgarniaka łańcucha przenośnika

(30) Pierwszeństwo: 29.08.2011, US, 13/220,048	(73) Uprawniony z patentu: Joy MM Delaware, Inc., Wilmington, US
(43) Zgłoszenie ogłoszono: 04.03.2013 BUP 05/13	(72) Twórca(y) wynalazku: MICHAEL L. 0'NEILL, Lucinda, US
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 30.04.2018 WUP 04/18	(74) Pełnomocnik: rzecz, pat. Urszula Sierpińska

'st rco

CM

CM

Ω.

PL 228 740 B1

Opis wynalazku

Niniejsze zgłoszenie jest częściową kontynuacją zgłoszonego uprzednio rozpatrywanego zgłoszenia USA Nr 12/433,332, zgłoszonego 30 kwietnia, 2009, którego cała zawartość jest tutaj objęta tytułem odniesienia.

Przedmiotem wynalazku jest zespół łańcuchowego zgarniaka łańcucha przenośnika, wykorzystywanego do przenoszenia materiału w przemyśle wydobywczym, a w szczególności, ulepszonej konstrukcji łańcuchowego przenośnika zga rniakowego. Jeszcze konkretniej, niniejszy wynalazek dotyczy łańcuchów przenośników dla kombajnów do ciągłego urabiania i łańcuchowych zespołów transportowych.

Ze stanu techniki są znane zgarniaki przenośników z różnymi pokryciami. Podstawowym celem tych pokryć było tłumienie hałasu. Chociaż pokrycia wykazywały tłumienie hałasu o od 5 do 10 dB(A), materiały te zużywały się na zgarniakach względnie szybko i oceniano je, jako niewystarczająco przydatne w zastosowaniach komercyjnych w kombajnach do ciągłego urabiania lub urządzeniach przodka ścianowego. Pokrycia były ściskane ponad ich granicę roboczą i zaczynały się rozdzierać i odpadać. Jednym z powodów tych niepowodzeń była zbyt mała grubość pokryć. W przenośniku jest ograniczona ilość miejsca na listwy zgarniaka, więc zwiększanie grubości pokrycia negatywnie wpływa na wytrzymałość istniejących zgarniaków.

Pokrycia uretanowe zgarniaków w przenośnikach łańcuchowych okazały się skuteczne w zmniejszaniu hałasu, na jaki narażeni są operatorzy kombajnów do ciągłego urabiania. Problemy powstrzymujące przed szeroką akceptacją tego rozwiązania obejmują koszty implementacji i obsługi łańcucha, trwałość pokrycia uretanowego, itp.

Najbardziej udaną dotychczas konstrukcją zgarniaka pokrytego uretanem jest standardowy kuty stalowy zgarniak przenośnika, który poddany jest obróbce skrawaniem w celu zmniejszenia jego grubości i dzięki temu zapewnia miejsce na pokrycie uretanowe. Obrobiony zgarniak jest następnie stosowany, jako rdzeń zgarniaka, który otacza się uretanowym pokryciem. Jednakże, pokrycie jest cieńsze niż wymagane, a naroża stalowego zgarniaka powodują koncentrację naprężeń w pokryciu uretanowym. Koniec zgarniaka najbliższy łańcuchowi jest obecnie powiększony i zawiera otwory do spasowania z trzpieniami łańcucha. Pokrycie uretanowe jest nadmiernie cienkie ze względu na powiększony koniec zgarniaka.

Rdzeń zgarniaka jest integralnie przyspawany do sekcji zgarniaka łańcuchowego, będącej częścią zespołu łańcucha. Wymiana zgarniaka z powodu utraty pokrycia uretanowego jest kosztowna i trudna. Jeśli więcej niż kilka zgarniaków straci pokrycie uretanowe, naprawa łańcucha nie jest opłacalna i musi zostać on wymieniony w całości.

Celem wynalazku jest opracowanie łańcucha przenośnika o wymienialnych zgarniakach pokrytych uretanem. Mając łańcuch przenośnika z wymienialnymi zgarniakami pokrytymi uretanem, możliwa jest wymiana uszkodzonych zgarniaków pokrytych uretanem w ciągu kilku minut, z minimalnym przestojem kombajnu do ciągłego urabiania.

Zespół łańcuchowego zgarniaka łańcucha przenośnika, zawierający parę równoległych bolców zgarniaka, ustawionych względem siebie w odstępie, przy czym na tych bolcach jest zamontowana para ustawionych w odstępie od siebie, równoległych płytek bocznych, oraz co najmniej jeden zgarniak zawierający parę oddalonych od siebie otworów, przy czym każdy otwór przyjmuje odpowiedni bolec, według wynalazku charakteryzuje się tym, że między powierzchnią wewnętrzną każdego otworu zgarniaka i powierzchnią zewnętrzną towarzyszącego bolca znajduje się spoiwo, łączące zgarniak z bolcami.

Zgarniak jest utworzony z żeliwa ciągliwego.

Zgarniak zawiera rdzeń zgarniaka mający ramię i parę równoległych tulejek oddalonych od siebie na pewną odległość, przy czym ramię znajduje się między tulejkami i jest przymocowane do każdej tulejki, zaś każda tulejka ma pierwszy i drugi koniec, i każda tulejka zawiera jeden z pary otworów, a spoiwo znajduje się między powierzchnią wewnętrzną każdej tulejki i powierzchnią zewnętrzną towarzyszącego bolca, a ponadto zawiera pokrycie zgarniaka otaczające rdzeń i do niego przymocowane, które to pokrycie ma pierwszy koniec i drugi koniec, przy czym pierwszy koniec zawiera parę otworów; przy czym rdzeń i pokrycie tworzą łącznie jednolity zgarniak, który może być łączony z bolcami, a pierwszy koniec każdej tulejki rdzenia i każdy otwór w pokryciu (420) przyjmuje część długości towarzyszącego bolca.

Zgarniak jest łączony z bolcami spoiwem w sposób rozłączalny.

Spoiwo ma zdolność ulegania stopieniu dla usunięcia zgarniaka z bolców.

PL 228 740 B1

Zespół łańcuchowego zgarniaka łańcucha przenośnika, zawierający parę równoległych bolców zgarniaka ustawionych względem siebie w odstępie, przy czym na tych bolcach jest zamontowana para ustawionych w odstępie od siebie, równoległych płytek bocznych oraz rdzeń zgarniaka zawierający przynajmniej jeden otwór przechodzący pomiędzy pierwszym i drugim bokiem rdzenia zgarniaka, według wynalazku charakteryzuje się tym, że rdzeń zgarniaka zawiera przynajmniej jedną ścianę końcową, przytwierdzoną do pierwszego końca każdego bolca zgarniaka i ustawioną w odstępie od każdej płytki bocznej, przy czym ten rdzeń zgarniaka jest osłonięty przez pokrycie, zaś materiał tego pokrycia (520) wypełnia wspomniany co najmniej jeden otwór w rdzeniu zgarniaka.

Pokrycie ma zakończenie, które jest oddalone od każdej z płytek bocznych.

Rdzeń zgarniaka ma część znajdującą się między bolcami zgarniaka i przymocowaną do obu bolców zgarniaka.

Drugi koniec rdzenia zgarniaka ma kształt trapezoidalny.

Długość pokrycia jest większa od długości rdzenia.

Rdzeń zgarniaka jest pierwszym rdzeniem zgarniaka a pokrycie jest pierwszym pokryciem, przy czym zespół zawiera ponadto drugi rdzeń zgarniaka mający pierwszy koniec i drugi koniec, przy czym pierwszy koniec wyznacza co najmniej jedną ścianę przymocowaną do pierwszego końca każdego bolca zgarniaka i oddaloną od każdej z płytek bocznych i drugie pokrycie całkowicie pokrywające drugi rdzeń zgarniaka i co najmniej część bolców zgarniaka w pobliżu drugiego rdzenia zgarniaka, przy czym drugi rdzeń zgarniaka ma pierwszą ścianę boczną i drugą ścianę boczną, pomiędzy którymi znajduje się co najmniej jeden otwór, zaś materiał pokrycia wypełnia co najmniej jeden otwór drugiego rdzenia zgarniaka.

Rdzeń zgarniaka jest połączony z bolcami rozłączalnie.

Każdy bolec wyznacza powierzchnię zewnętrzną, a rdzeń zgarniaka zawiera parę tulejek przyjmujących pierwsze końce bolców zgarniaka, zaś między każdą tulejką a powierzchnią zewnętrzną każdego bolca znajduje się spoiwo.

Powierzchnia zewnętrzna każdego bolca zgarniaka ma naniesioną teksturę zwiększającą kontakt między bolcem a spoiwem.

Spoiwo zawiera składnik klinujący.

Zespół łańcuchowego zgarniaka łańcucha przenośnika, zawierający parę równoległych bolców zgarniaka ustawionych względem siebie w odstępie, przy czym na tych bolcach jest zamontowana para ustawionych w odstępie od siebie, równoległych płytek bocznych oraz rdzeń zgarniaka mający koniec wewnętrzny i koniec zewnętrzny, przy czym koniec wewnętrzny wyznacza co najmniej jedną ścianę przymocowaną do pierwszego końca każdego bolca zgarniaka i oddaloną od każdej z płytek bocznych, według wynalazku charakteryzuje się tym, że rdzeń zgarniaka jest całkowicie osłonięty przez pokrycie, które osłania także co najmniej część bolców zgarniaka w pobliżu rdzenia zgarniaka.

Pokrycie ma wewnętrzny koniec oddalony od każdej z płytek bocznych.

Rdzeń zgarniaka ma część znajdującą się między bolcami zgarniaka.

Drugi koniec rdzenia zgarniaka ma kształt trapezoidalny.

Rdzeń zgarniaka ma pierwszą ścianę boczną i drugą ścianę boczną, pomiędzy którymi znajduje się co najmniej jeden otwór, przy czym materiał pokrycia wypełnia co najmniej jeden rdzenia zgarniaka.

Długość pokrycia jest większa od długości rdzenia.

Rdzeń zgarniaka jest pierwszym rdzeniem zgarniaka a pokrycie jest pierwszym pokryciem, przy czym zespół zawiera ponadto drugi rdzeń zgarniaka mający pierwszy koniec i drugi koniec, przy czym pierwszy koniec wyznacza co najmniej jedną ścianę przymocowaną do drugiego końca każdego bolca zgarniaka i oddaloną od każdej z płytek bocznych i drugie pokrycie całkowicie pokrywające drugi rdzeń zgarniaka i co najmniej część bolców zgarniaka w pobliżu drugiego rdzenia zgarniaka.

Rdzeń zgarniaka jest połączony z bolcami rozłączalnie.

Rdzeń zgarniaka jest połączony z bolcami rozłączalnie przez zaciśnięcie rdzenia na bolcach.

Rdzeń zgarniaka zawiera parę oddalonych od siebie płytek i spinaczy, które zaciskają płytki razem na bolcach.

Rdzeń zgarniaka i pokrycie mają otwory przyjmujące spinacze.

Każdy bolec wyznacza powierzchnię zewnętrzną, a rdzeń zgarniaka zawiera parę tulejek przyjmujących pierwsze końce bolców zgarniaka, zaś między każdą tulejką a powierzchnią zewnętrzną każdego bolca znajduje się spoiwo.

Powierzchnia zewnętrzna każdego bolca zgarniaka ma naniesioną teksturę zwiększającą kontakt między bolcem a spoiwem.

PL 228 740 B1

Spoiwo zawiera składnik klinujący.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym

Fig. 1 przedstawia częściowy widok perspektywiczny przenośnika zawierającego łańcuch i zgarniaki.

Fig. 2 - widok perspektywiczny jednego zgarniaka zawierającego wewnętrzny rdzeń i zewnętrzne pokrycie uretanowe.

Fig. 3 - widok perspektywiczny wewnętrznego rdzenia pokazanego na Fig. 2.

Fig. 4 - widok perspektywiczny alternatywnej postaci wykonania wewnętrznego rdzenia pokazanego na Fig. 3.

Fig. 5 - częściowy widok perspektywiczny alternatywnej postaci wykonania przenośnika zawierającego łańcuch i zgarniaki.

Fig. 6 - widok perspektywiczny alternatywnej postaci wykonania zespołu zgarniaka łańcuchowego

Fig. 7 - widok perspektywiczny rozłożonego zespołu zgarniaka łańcuchowego pokazanego na

Fig. 6.

Fig. 8 - widok perspektywiczny rdzenia zespołu zgarniaka łańcuchowego pokazanego na Fig. 6.

Fig. 9 - widok perspektywiczny zewnętrznego pokrycia dla zespołu zgarniaka łańcuchowego pokazanego na Fig. 6, a

Fig. 10 - widok perspektywiczny innej alternatywnej postaci wykonania zespołu zgarniaka łańcuchowego

Niniejsze ujawnienie, należy zrozumieć, że ujawnienie nie jest ograniczone w zastosowaniu do szczegółów konstrukcji i układów elementów składowych przedstawionych w poniższym opisie lub zilustrowanych na rysunkach. Ujawnienie może mieć inne niezależne postaci wykonania i może być wykorzystywane lub realizowane na różne sposoby. Należy również zauważyć, że frazeologia i terminologia tutaj użyte mają na celu opis i nie powinny być przyjmowane, jako ograniczające. Zastosowanie zwrotów „obejmować” i „zawierać” i ich odmian tutaj użytych ma na celu objęcie pozycji za nimi wyszczególnionych i ich równoważników, jak również pozycji dodatkowych. Ponadto, należy rozumieć, że terminy takie jak „przód”, „tył”, „lewy”, „prawy”, „w górę”, „w dół” itp. są jedynie przydatnymi słowami i nie powinny być interpretowane, jako terminy ograniczające.

Na Fig. 1 pokazany jest przenośnik 10 zawierający łańcuch 14 i zgarniaki 18. Na Fig. 2 pokazany jest zgarniak 18 zawierający materiał tłumiący dźwięk w postaci pokrycia uretanowego 20 i metalową podstawę 22, w postaci wbudowanej stalowej płyty rdzenia. W innych postaciach wykonania użyte mogą być inne, mniej korzystne postaci metalowej podstawy, takie jak blok (niepokazany).

W szczególności, łańcuch 14, przedstawiony na Fig. 1 zawiera dwa obrotowe łączniki 26, połączone dwoma płytkami bocznymi 30. Chociaż pokazano tylko dwa obrotowe łączniki 26 połączone płytkami bocznymi 30, łańcuch 14 zazwyczaj jest łańcuchem ciągłym (niepokazanym) i zgarniaki 18 są przymocowane w odsuniętych od siebie pozycjach wzdłuż łańcucha 14.

Wystające prostopadle do kierunku przemieszczania się łańcucha są dwa oddalone od siebie bolce 34, wystające na zewnątrz z każdej z płytek bocznych 30. Każdy ze zgarniaków 18 przymocowany jest do oddalonych od siebie bolców 34, jak to dodatkowo omówiono poniżej. Jak pokazano na Fig. 1, jeden zestaw dwóch oddalonych od siebie bolców 34 wystaje w lewą stronę łańcucha 14 i jeden zestaw dwóch oddalonych od siebie bolców 34 wystaje w prawą stronę łańcucha 14.

Każdy zgarniak 18 ma cienkościenny stalowy rdzeń 22, pozostawiający miejsce na odpowiednią grubość pokrycia 20 tłumiącego dźwięk. Rdzeń 22, jak pokazano na Fig. 3, jest płaską stalową płytką, mającą pierwszy koniec 40 i drugi koniec 44, oraz lewą krawędź 48 i prawą krawędź 52, jak pokazano na Fig. 3. Każda z lewej i prawej krawędzi rdzenia 22 ma część cylindryczną 50, tworzącą cylindryczny otwór 54, który biegnie przez długość rdzenia 22. Cylindryczne otwory 54 przyjmują wydłużone bolce 34 łańcucha. Rdzeń 22 jest zaciśnięty na bolcach 34 zgarniaka przez środki zaciskające w postaci nitów lub gwintowych elementów mocujących 56 (patrz Fig. 1) przechodzących przez otwory 58, biegnące tylko przez metalową podstawę 22. Rdzeń 22, wraz z wydłużonymi bolcami 34, zapewnia wytrzymałość i sztywność dla podtrzymania uretanowej zewnętrznej osłony 20 zgarniaka 18.

W celu umożliwienia dostępu do nitów lub gwintowych elementów mocujących 56, tak aby zgarniak 18 mógł być usunięty z przenośnika 10, lub aby nowy zgarniak mógł zastąpić zgarniak uszkodzony, w pokryciu uretanowym 20 obecne są otwory 60, które znajdują się nad otworami 56 w metalowej podstawie 22.

PL 228 740 B1

W jednej, niepokazanej postaci wykonania, tłumiący dźwięk zgarniak 18 może być wykonany z wielu części, które są sklejone ze sobą i jednocześnie z rdzeniem 22. W korzystnej postaci wykonania, zgarniak 18 uformowany jest bezpośrednio na rdzeniu 22. Konkretniej, rdzeń 22 wprowadzony jest do formy a następnie materiał tłumiący dźwięk wylany jest na rdzeń. Rdzeń może być w jednej lub w dwóch częściach. Na Fig. 3 pokazany jest jednoczęściowy rdzeń 22, zaś na Fig. 4 pokazany jest rdzeń 72 wykonany z dwóch identycznych części 74 i 76, ustawionych symetrycznie. Rdzeń może również być wykonany, jako pojedyncza część przez zespawanie dwóch części wzdłuż krawędzi. Jednoczęściowy rdzeń zapewnia bardziej niezawodne zaciskanie na bolcach 34 łańcucha, ale rdzeń dwuczęściowy jest tańszy w produkcji.

Jak pokazano na Fig. 5, długość cylindrycznych otworów 54 nie musi odpowiadać całkowitej długości rdzenia 22. Kiedy z powodów ekonomicznych użyte są bolce 34, które nie biegną na całej długości rdzenia 22, długość otworów cylindrycznych 54 może być dopasowana do długości zasięgu bolców 34. Umożliwia to również tworzenie różnych szerokości zespołu łańcucha, przez prosty dobór zgarniaków o pożądanej szerokości i utrzymywanie wspólnej długości bolca.

Na ilustracjach pokazany jest podwójny łańcuch drabinkowy z patentu USA 6,662,932, który jest tu objęty tytułem odniesienia. Koncepcja może być również zastosowana do standardowego pojedynczego łańcucha drabinkowego przenośnika. Na ilustracjach pokazano zgarniak uretanowy częściowo przezroczysty w celu ukazania w jego wnętrzu bolców zgarniaka i rdzenia.

Figury od 6 do 9 przedstawiają zespół zgarniaka łańcuchowego 400 według innej postaci wykonania wynalazku. Zespół zgarniaka łańcuchowego 400 pokazany na Fig. od 6 do 7 jest podobny do zespołu zgarniaka łańcuchowego opisanego powyżej w odniesieniu do Fig. od 1 do 5 i omówione tutaj zostaną jedynie różnice. Elementy wspólne mają te same odnośniki liczbowe, plus „400”.

Zespół zgarniaka łańcuchowego 400 zawiera zgarniaki łańcuchowe 418, obrotowe łączniki 426, płytki boczne 430 i bolce 434 zgarniaka. Jak pokazano na Fig. od 7 do 8, zgarniak łańcuchowy 418 zawiera pokrycie 420 zgarniaka, wykonane z materiału tłumiącego dźwięk, takiego jak uretan i wewnętrznego rdzenia 422 zgarniaka wykonanego z materiału sztywnego, takiego jak stal.

Na Fig. 8 przedstawiono bardziej szczegółowo rdzeń 422. Przedstawiony rdzeń 422 zawiera dwie równoległe tulejki 438 i ramię 442 połączone z tulejkami 438. Każda tulejka 438 zawiera pierwszy koniec 446 i drugi koniec 464, zaś tulejki 438 oddalone są od siebie na odległość równą długości podziałki łańcucha 14. Tulejki 438 mają wewnętrzną powierzchnię 466 definiującą średnicę wewnętrzną. Średnica wewnętrzna jest nieznacznie większa od średnicy bolców 434, aby zapewnić luźne pasowanie między tulejkami 438 i zewnętrzną powierzchnią bolców 434.

Ramię 442 zawiera pierwszy koniec 468 w pobliżu pierwszych końców 446 tulejek 438, drugi koniec 480, powierzchnię górną 484 i powierzchnię dolną 488. Ramię 442 biegnie równolegle do tulejek 438 w kierunku drugiego końca 480, który - w przedstawionej konstrukcji - znajduje się poza drugimi końcami 464 tulejek 438. Ramię 442 zawiera również wiele otworów 492 biegnących między powierzchnią górną 484 i powierzchnią dolną 488. W innych postaciach wykonania, ramię 442 może zawierać więcej lub mniej otworów 492 o różnych rozmiarach.

Pokrycie 420 zgarniaka wykonane jest z uretanu lub innego materiału tłumiącego dźwięk. Jak pokazano na Fig. 9, przedstawione pokrycie 420 zasadniczo otacza rdzeń 422, zakrywając górną, dolną i zewnętrzne powierzchnie końcowe rdzenia 422. W innych konstrukcjach, pokrycie 420 może zakryć wewnętrzną powierzchnię końcową rdzenia 422. Pokrycie 420 biegnie przez otwory 492 ramienia 442 i je wypełnia, wzmacniając połączenie między pokryciem 420 i ramieniem 442.

Odnosząc się ponownie do Fig. 7, bolce 434 mają zwiększoną długość w celu połączenia z rdzeniem 422. Zgarniaki 418 połączone są z bolcami 434 a w niniejszej postaci wykonania spoiwo zapewnia strukturę do połączenia zgarniaków 418 i bolców 434. W celu zamontowania zgarniaka 418 do łańcucha 14, do wnętrza tulejek 438 i/lub na bolce 434 nałożone jest spoiwo lub masa klinująca. Bolce 434 mogą być przygotowane do wzmocnienia wiązania adhezyjnego, co może obejmować radełkowanie, rowkowanie lub piaskowanie zewnętrznej powierzchni bolców 434. Tulejki 438 wsunięte są na bolce 434, mocując zgarniak 418 względem zespołu zgarniaka łańcuchowego 400. Spoiwo wypełnia przestrzeń między wnętrzem tulejki 438 i bolcem 434.

Odpowiednie spoiwa mają wytrzymałość na ścinanie 5,000 psi, a tulejki 438 i bolce 434 są tak zaprojektowane, aby miały odpowiedni obszar sklejania, aby zapewnić konieczną wytrzymałość zespołu zgarniaka łańcuchowego 400. Dodatkowo, wybrane spoiwo ma taką temperaturę topnienia, że zastosowanie ciepła powoduje topnienie spoiwa i umożliwia operatorowi usunięcie i wymianę zużytego lub

PL 228 740 B1 uszkodzonego zgarniaka 418. Po nałożeniu dodatkowego spoiwa na bolce 434 i/lub do tulejek 438 (jeśli jest to konieczne), nowy wymieniony zgarniak 418 jest instalowany na bolcach 434.

Konstrukcja modułowa zgarniaka 418 pokazana na Fig. od 6 do 9 upraszcza wymianę złamanego zgarniaka bez konieczności rozłączania łańcucha 14 i wymiany całego zespołu zgarniaka łańcuchowego 400. Sztywny rdzeń zgarniaka 422 zapewnia zgarniakowi 418 wytrzymałość i sztywność, podczas gdy pokrycie 420 zgarniaka zapewnia tłumienie dźwięku w celu zmniejszenia hałasu powodowanego pracą przenośnika 10.

Dodatkowo, rdzeń 422 zgarniaka i pokrycie 420 zgarniaka upraszczają proces produkcji przez eliminację potrzeby najpierw przymocowania zgarniaka do zespołu zgarniaka łańcuchowego, a następnie nałożenia pokrycia na każdy zgarniak. Zamiast tego, zgarniaki 418 mogą być produkowane indywidualnie, najpierw poprzez wyprodukowanie rdzenia 422 zgarniaka, a następnie pokrywanie rdzenia 422 pokryciem 420. Zmniejsza to koszt budowania zespołu zgarniaka łańcuchowego 400 zawierającego zgarniaki 418 tłumiące dźwięk.

Długość tulejek 438 może być dopasowana w zależności od pożądanej ilości powierzchni kontaktu między bolcami 434 i tulejkami 438. Również, długość i kształt ramienia 442 mogą być dopasowane w zależności od pożądanej wytrzymałości lub sztywności zgarniaka 418.

Fig. 10 przedstawia alternatywną postać wykonania zespołu zgarniaka łańcuchowego 500 zawierającego zgarniak 518, w którym rdzeń 522 wsunięty jest na bolce 534, a końce bolców 534 przywierają do rdzenia 522. Rdzeń 522 rozciąga się prawie na całą długość pokrycia 520 zgarniaka, zapewniając zespołowi większą wytrzymałość.

W jeszcze innej niezależnej postaci wykonania (niepokazanej), zgarniak jest wykonany z materiału o właściwościach tłumienia dźwięku w taki sposób, że nie jest wymagane osobne pokrycie i ma wystarczającą wytrzymałość, aby nie był wymagany osobny element rdzenia.

Jednym przykładem takiego odpowiedniego materiału jest żeliwo ciągliwe. Chociaż żeliwo ciągliwe nie jest łatwo spawalne ze stalą, taki zgarniak może być przymocowany do bolców za pomocą spoiwa, jak opisano powyżej. Zgarniak taki może mieć konstrukcję podobną do zgarniaka 418 (np. z otworami na bolce 434 i z ogólnie takim samym kształtem zewnętrznym), Alternatywnie, zgarniak może mieć konstrukcję podobną do pokazanej w publikacji zgłoszenia patentowego USA nr 2009/025031.8 A, wydanej 8 października 2009, której cała zawartość jest objęta tytułem odniesienia.

Tak więc, wynalazek może w ogólności zapewnić, między innymi, zespół zgarniaka łańcuchowego z tłumieniem dźwięku. Jedna lub więcej niezależnych właściwości i zalet wynalazku są przedstawione w poniższych zastrzeżeniach.

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zespół łańcuchowego zgarniaka łańcucha przenośnika, zawierający parę równoległych bolców zgarniaka, ustawionych względem siebie w odstępie, przy czym na tych bolcach jest zamontowana para ustawionych w odstępie od siebie, równoległych płytek bocznych, oraz co najmniej jeden zgarniak zawierający parę oddalonych od siebie otworów, przy czym każd y otwór przyjmuje odpowiedni bolec, znamienny tym, że między powierzchnią wewnętrzną (466) każdego otworu zgarniaka (418) i powierzchnią zewnętrzną towarzyszącego bolca (434) znajduje się spoiwo, łączące zgarniak (418) z bolcami (434).
2. 2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że zgarniak (418) jest utworzony z żeliwa ciągliwego.
3. 3. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że zgarniak (418) zawiera rdzeń (422) zgarniaka mający ramię (442) i parę równoległych tulejek (438) oddalonych od siebie na pewną odległość, przy czym ramię (442) znajduje się między tulejkami (438) i jest przymocowane do każdej tulejki (438), zaś każda tulejka (438) ma pierwszy i drugi koniec, i każda tulejka (438) zawiera jeden z pary otworów, a spoiwo znajduje się między powierzchnią wewnętrzną (466) każdej tulejki (438) i powierzchnią zewnętrzną towarzyszącego bolca (434), a ponadto zawiera pokrycie (420) zgarniaka otaczające rdzeń (422) i do niego przymocowane, które to pokrycie (420) ma pierwszy koniec i drugi koniec, przy czym pierwszy koniec zawiera parę otworów; przy czym rdzeń (422) i pokrycie (420) tworzą łącznie jednolity zgarniak (418), który może być łączony z bolcami (434), a pierwszy koniec każdej tulejki (438) rdzenia (422) i każdy otwór w pokryciu (420) przyjmuje część długości towarzyszącego bolca (434).