PL220124B1 - Poliamfolit pochodny kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego oraz sposób jego wytwarzania - Google Patents

Poliamfolit pochodny kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego oraz sposób jego wytwarzania

Info

Publication number
PL220124B1
PL220124B1 PL402446A PL40244613A PL220124B1 PL 220124 B1 PL220124 B1 PL 220124B1 PL 402446 A PL402446 A PL 402446A PL 40244613 A PL40244613 A PL 40244613A PL 220124 B1 PL220124 B1 PL 220124B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
acid
mol
aminoethylphosphonic
reaction
ppm
Prior art date
Application number
PL402446A
Other languages
English (en)
Other versions
PL402446A1 (pl
Inventor
Mirosław Soroka
Piotr Szczygieł
Alicja Skoczylas
Waldemar Goldeman
Original Assignee
Politechnika Wroclawska
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Politechnika Wroclawska filed Critical Politechnika Wroclawska
Priority to PL402446A priority Critical patent/PL220124B1/pl
Publication of PL402446A1 publication Critical patent/PL402446A1/pl
Publication of PL220124B1 publication Critical patent/PL220124B1/pl

Links

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest poliamfolit pochodny kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego oraz sposób wytwarzania poliamfolitu.
Z amerykańskiego opisu patentowego US4455240 znany jest poliamfolit zawierający jako część anionową grupy karboksylanowe, natomiast jako część kationową grupy aminiowe, fosfiniowe lub sulfonowe. Poliamfolity te otrzymuje się na drodze kopolimeryzacji kwasów karboksylowych, które zawierają wiązania C=C, z odpowiednimi nienasyconymi solami amoniowymi, fosfinowymi lub sulfonowymi. W europejskim opisie patentowym EP0082657 opisano zastosowanie podobnych poliamfolitów jako inhibitorów korozji w płynach wiertniczych. W opisie patentowym SU1578142 opisano syntezę poliamfolitów zawierających pirydynowe grupy kationowe, a w opisie patentowym SU817030 ujawniono poliamfolity, w których część kationową stanowią pochodne etylenodiaminy.
Istotę wynalazku stanowi poliamfolit, będący pochodną kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego o wzorze 1.
Poliamfolit pochodny kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego nie był dotychczas opisany w literaturze naukowej ani technicznej, a jest przeznaczony do stosowania w charakterze polimerycznego kompleksonu, jako uniwersalny bufor do korekty pH oraz do wiązania jonów metali. Poliamfolit znajduje zastosowanie do stabilizacji wody technologicznej, a także jako odczynnik analityczny.
Sposób wytwarzania poliamfolitu pochodnego kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego, o wzorze 1, polega na tym, że w pierwszym etapie jedną część molową kwasu fosfinowego poddaje się reakcji z jedną częścią molową kwasu 2-aminoetylofosfonowgo i co najmniej jedną częścią molową formaldehydu, ewentualnie zawartego w substancji wybranej z grupy formalina, trioksan i paraform, a reakcję prowadzi się w temperaturze 293-373 K, w wodzie, w obecności aktywatora w postaci kwasu solnego, w ilości od 0,0 do 0,6 części molowych, aż do przereagowania substratów i utworzenia się mieszaniny fosfinometylowanych pochodnych kwasu 2-aminoetylofosfonowego, które w drugim etapie poddaje się reakcji polikondensacji z co najmniej jedną częścią molową formaldehydu, ewentualnie zawartego w substancji wybranej z grupy formalina, trioksan i paraform, a reakcję prowadzi się w temperaturze 293-373 K, w wodzie, w obecności aktywatora w postaci kwasu solnego w ilości od 0,0 do 1,2 części molowych, aż do zakończenia polikondensacji. Otrzymany poliamfolit wydziela się z mieszaniny poreakcyjnej przez odparowanie lotnych składników i uzyskuje się produkt, z którego można otrzymać dowolną postać użyteczną poliamfolitu pochodnego kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego.
W odmianie sposobu według wynalazku zamiast kwasu fosfinowego, stosuje się równoważną ilość moli fosfinianu sodu (podfosforynu sodu) i kwasu solnego.
Przedmiot wynalazku przedstawiony jest w przykładach wykonania i na schemacie reakcji.
P r z y k ł a d 1
Do 50% roztworu kwasu fosfinowego (1,04 ml, 0,010 mola) w wodzie (1,00 ml) dodaje się, w temperaturze około 298 K, kwas 2-aminoetylofosfonowy (1,25 g, 0,010 mola) i 37% formalinę (0,89 ml, 0,012 mola), po czym miesza się w temperaturze około 298 K i wykonuje się serię pomiarów widm 31P{1H} i 31P NMR. Po godzinie dodaje się drugą porcję 37% formaliny (0,89 ml, 0,012 mola) i kontynuuje się mieszanie oraz pomiary NMR [PS 176], z których wynika, że po 3 godzinach reakcji głównymi składnikami mieszaniny są: kwas fosfinowy (27%), związki zawierające fragment strukturalny
N-CH2-P-H (19%), związki zawierające ugrupowanie N-CH2-P-CH2-N (6%), nieprzereagowany kwas 2-aminoetylofosfonowy (18%) i pochodne kwasu 2-aminoetylofosfonowego (31%). Otrzymane wyniki przedstawiono w tabeli 1.
P r z y k ł a d 2
Postępuje się jak w przykładzie 1 z tą różnicą, że przed wprowadzeniem pierwszej porcji formaliny dodaje się 12 M wodny roztwór HCl (0,42 ml, 0,0050 mola). Mieszaninę reakcyjną analizuje się
1 31 przy pomocy widm 31P {1H} i 31P NMR [PS177], z których wynika, że po 3 godzinach głównymi składnikami mieszaniny są: kwas fosfinowy (23%), związki zawierające fragment strukturalny N-CH2-P-H (19%), związki zawierające ugrupowanie N-CH2-P-CH2-N (8%), nieprzereagowany kwas 2-aminoetylofosfonowy (17%) i pochodne kwasu 2-aminoetylofosfonowego (31%). Otrzymane wyniki przedstawiono w tabeli 1.
PL 220 124 B1
P r z y k ł a d 3
Postępuje się jak w przykładzie 1 z tą różnicą, że przed wprowadzeniem pierwszej porcji formaliny dodaje się 12 M wodny roztwór HCl (0,83 ml, 0,010 mola). Mieszaninę reakcyjną analizuje się przy
1 31 pomocy widm 31P {1H} i 31P NMR [PS178], z których wynika, że po 3 godzinach głównymi składnikami mieszaniny są: kwas fosfinowy (17%), związki zawierające fragment strukturalny N-CH2-P-H (31%), związki zawierające ugrupowanie N-CH2-P-CH2-N (3%), nieprzereagowany kwas 2-aminoetylofosfonowy (26%) i pochodne kwasu 2-aminoetylofosfonowego (23%). Otrzymane wyniki przedstawiono w tabeli 1.
P r z y k ł a d 4
Postępuje się jak w przykładzie 1 z tą różnicą, że przed wprowadzeniem pierwszej porcji formaliny dodaje się 12 M wodny roztwór HCl (1,25 ml, 0,015 mola). Mieszaninę reakcyjną analizuje się przy
1 31 pomocy widm 31P {1H} i 31P NMR [PS 179], z których wynika, że po 3 godzinach głównymi składnikami mieszaniny są: kwas fosfinowy (23%), związki zawierające fragment strukturalny N-CH2-P-H (22%), związki zawierające ugrupowanie N-CH2-P-CH2-N (1%), nieprzereagowany kwas 2-aminoetylofosfonowy (32%) i pochodne kwasu 2-aminoetylofosfonowego (19%). Otrzymane wyniki przedstawiono w tabeli 1.
P r z y k ł a d 5
Postępuje się jak w przykładzie 1 z tą różnicą, że przed wprowadzeniem pierwszej porcji formaliny dodaje się 12 M wodny roztwór HCl (1,67 ml, 0,020 mola). Mieszaninę reakcyjną analizuje się przy
1 31 pomocy widm 31P {1H} i 31P NMR [PS 180], z których wynika, że po 3 godzinach głównymi składnikami mieszaniny są: kwas fosfinowy (24%), związki zawierające fragment strukturalny N-CH2-P-H (22%), związki zawierające ugrupowanie N-CH2-P-CH2-N (1%), nieprzereagowany kwas 2-aminoetylofosfonowy (33%) i pochodne kwasu 2-aminoetylofosfonowego (18%). Otrzymane wyniki przedstawiono w tabeli 1.
T a b e l a 1
Zależność składu mieszaniny od stosunku molowego kwasu solnego do H2P(O)oH w temperaturze 298 K.
n[HCl]/n[H2P(O)OH] Bilans kwasu i zasady Brensteda [mol] N-CH2-P-CH2-N [%molP] N-CH2-P-H [%molP] H2P(O)OH [%molP]
0,0/1,0 2,0 6 19 27
0,5/1,0 2,5 8 19 23
1,0/1,0 3,0 3 31 17
1,5/1,0 3,5 1 22 23
2,0/1,0 4,0 1 22 24
Z przykładów 1-5 wynika, że reakcja w temperaturze 298 K zachodzi powoli, a optimum dla syntezy fosfinometylowanych pochodnych kwasu 2-aminoetylofosfonowego w tej temperaturze, w czasie 3 godzin, wynosi 0,5 mola HCl na mol kwasu fosfinowego, co odpowiada wartości 2,5 różnicy między liczbą moli kwasu i zasady Br0nsteda. Zmniejszenie kwasowości mieszaniny poniżej tej wartości, sprzyja reakcjom redoks, w wyniku których powstaje kwas fosforowy, natomiast zwiększenie kwasowości mieszaniny powoduje zmniejszenie stopnia przereagowania i pojawienie się znaczących ilości związków zawierających fragment strukturalny P-CH2-OH. Kwas 2-aminoetylofosfonowy ma dwie grupy kwasowe i jedną zasadową, jest więc kwasem Br0nsteda, w związku z tym reakcje fosfinometylowania tego związku można wykonać również bez konieczności wprowadzania dodatkowego kwasu.
P r z y k ł a d 6
Do 50% roztworu kwasu fosfinowego (1,04 ml, 0,010 mola) w wodzie (1,00 ml) dodaje się, w temperaturze około 298 K, kwas 2-aminoetylofosfonowy (1,25 g, 0,010 mola) i 37% formalinę (0,89 ml, 0,012 mola), po czym miesza się w temperaturze około 333 K i wykonuje się serię pomiarów widm 31P {1H} i 31P NMR. Po godzinie dodaje się drugą porcję 37% formaliny (0,89 ml, 0,012 mola) i kontynuuje reakcję oraz pomiary NMR [PS171], z których wynika, że po 3 godzinach głównymi składnikami mieszaniny są: kwas fosfinowy (4%), związki zawierające fragment strukturalny N-CH2-P-H (14%), związki zawierające ugrupowanie N-CH2-P-CH2-N (24%), nieprzereagowany kwas 2-aminoetylofosfonowy (3%) i pochodne kwasu 2-aminoetylofosfonowego (46%). Otrzymane wyniki przedstawiono w tabeli 2.
PL 220 124 B1
P r z y k ł a d 7
Postępuje się jak w przykładzie 6 z tą różnicą, że przed wprowadzeniem pierwszej porcji formaliny dodaje się 12 M wodny roztwór HCl (0,42 ml, 0,0050 mola). Mieszaninę reakcyjną analizuje się
1 31 przy pomocy widm 31P {1H } i 31P NMR [PS172], z których wynika, że po 3 godzinach głównymi składnikami mieszaniny są: związki zawierające fragment strukturalny N-CH2-P-H (9%), związki zawierające ugrupowanie N-CH2-P-CH2-N (22%), nieprzereagowany kwas 2-aminoetylofosfonowy (6%) i pochodne kwasu 2-aminoetylofosfonowego (ok. 50%). Mieszanina zawiera zaledwie 1% nieprzereagowanego kwasu fosfinowego. Otrzymane wyniki przedstawiono w tabeli 2.
P r z y k ł a d 8
Postępuje się jak w przykładzie 6 z tą różnicą, że przed wprowadzeniem pierwszej porcji formaliny dodaje się 12 M wodny roztwór HCl (0,83 ml, 0,010 mola). Mieszaninę reakcyjną analizuje się przy
1 31 pomocy widm 31P {1H} i 31P NMR [PS173], z których wynika, że po 3 godzinach głównymi składnikami mieszaniny są: związki zawierające fragment strukturalny N-CH2-P-H (12%), związki zawierające ugrupowanie N-CH2-P-CH2-N (26%), nieprzereagowany kwas 2-aminoetylofosfonowy (14%) i pochodne kwasu 2-aminoetylofosfonowego (40%). Mieszanina zawiera zaledwie 1% nieprzereagowanego kwasu fosfinowego. Otrzymane wyniki przedstawiono w tabeli 2.
P r z y k ł a d 9
Postępuje się jak w przykładzie 6 z tą różnicą, że przed wprowadzeniem pierwszej porcji formaliny dodaje się 12 M wodny roztwór HCl (1,25 ml, 0,015 mola). Mieszaninę reakcyjną analizuje się przy
1 31 pomocy widm 31P {1H} i 31P NMR [PS174], z których wynika, że po 3 godzinach głównymi składnikami mieszaniny są: związki zawierające fragment strukturalny N-CH2-P-H (8%), związki zawierające ugrupowanie N-CH2-P-CH2-N (25%), nieprzereagowany kwas 2-aminoetylofosfonowy (16%) i pochodne kwasu 2-aminoetylofosfonowego (40%). Mieszanina nie zawiera nieprzereagowanego kwasu fosfinowego. Otrzymane wyniki przedstawiono w tabeli 2.
P r z y k ł a d 10
Postępuje się jak w przykładzie 6 z tą różnicą, że przed wprowadzeniem pierwszej porcji formaliny dodaje się 12 M wodny roztwór HCl (1,67 ml, 0,020 mola). Mieszaninę reakcyjną analizuje się przy
1 31 pomocy widm 31P {1H} i 31P NMR [PS175], z których wynika, że po 3 godzinach głównymi składnikami mieszaniny są: związki zawierające fragment strukturalny N-CH2-P-H (8%), związki zawierające ugrupowanie N-CH2-P-CH2-N (21%), nieprzereagowany kwas 2-aminoetylofosfonowy (19%) i pochodne kwasu 2-aminoetylofosfonowego (36%). Mieszanina nie zawiera nieprzereagowanego kwasu fosfinowego. Otrzymane wyniki przedstawiono w tabeli 2.
T a b e l a 2
Zależność składu mieszaniny od stosunku molowego kwasu solnego do H2P(O)oH w temperaturze 358 K.
n[[HCl]/n[H2P(O)OH] Bilans kwasu i zasady Bransteda [mol] N-CH2-P-CH2-N [%molP] N-CH2-P-H [%molP] H2P(O)OH [%molP]
0,0/1,0 2,0 24 14 4
0,5/1,0 2,5 22 9 1
1,0/1,0 3,0 26 12 1
1,5/1,0 3,5 25 8 0
2,0/1,0 4,0 21 8 0
Z przykładów 6-10 wynika, że optimum dla syntezy fosfinometylowanych pochodnych kwasu 2-aminoetylofosfonowego w temperaturze 333 K i w czasie 3 godzin leży w szerokich granicach od 0,0 do 1,0 mola HCl na mol kwasu fosfinowego, co odpowiada wartości 2,0-3,0 różnicy między liczbą moli kwasu i zasady Bransteda, natomiast optimum dla syntezy poliamfolitu pochodnej kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego wynosi 0,0-1,5 mola HCl na mol kwasu fosfinowego, co odpowiada wartości 2,0-3,5 różnicy między liczbą moli kwasu i zasady Br0nsteda. Zmniejszenie kwasowości mieszaniny sprzyja reakcjom redoks, w wyniku których powstaje kwas fosforowy, natomiast zwiększenie kwasowości mieszaniny powoduje drastyczne zmniejszenie stopnia przereagowania i pojawienie się znaczących ilości związków zawierających fragment strukturalny P-CH2-OH. W związku z tym, że kwas 2-aminoetylofosfonowy ma dwie grupy kwasowe i jedną zasadową, jest
PL 220 124 B1 więc kwasem Bransteda, reakcje fosfinometylowania tego związku można prowadzić bez konieczności wprowadzania dodatkowego kwasu.
P r z y k ł a d 11
Do 50% roztworu kwasu fosfinowego (1,04 ml, 0,010 mola) w wodzie (1,00 ml) dodaje się, w temperaturze około 298 K, kwas 2-aminoetylofosfonowy (1,25 g, 0,010 mola), 12 M wodny roztwór
HCl (0,42 ml, 0,0050 mola) i 37% formalinę (0,89 ml, 0,012 mola), po czym miesza się w temperaturze
1 31 około 298 K i wykonuje się serię pomiarów widm 31P{1H} i 31P NMR. Po godzinie dodaje się drugą porcję 37% formaliny (0,89 ml, 0,012 mola) i kontynuuje reakcję oraz pomiary NMR, a po 3 godzinach dodaje się trzecią porcję 37% formaliny (0,89 ml, 0,012 mola). Mieszaninę reakcyjną pozostawia się na 24 godziny, po czym z uzyskanego roztworu poliamfolitu oddestylowuje się wodę i inne lotne składniki pod ciśnieniem około 20 hPa z łaźni wodnej o temperaturze końcowej 343 K. Uzyskuje się poliamfolit w postaci białego proszku, której strukturę potwierdzają widma NMR [PS177CP]; 31P NMR (D2O, δ [ppm]): szeroki sygnał od 15 do 22 (N-CH2-P-CH2-N) oraz 28 do 30 (P-CH2CH2-N), przy małym stosunku S/N; 1H NMR (D2O, δ [ppm]): 1,7-1,9 szeroki m (2H, P-CH2C-N, J nieozn.), 3,0 poszerzony t (2H, N-CH2-C-P, J nieozn.), 3,16-3,40 szeroki multiplet (4H, NCH2P, J nieozn.), 4,80 s (HOD).
P r z y k ł a d 12
Do 50% roztworu kwasu fosfinowego (1,04 ml, 0,010 mola) w wodzie (1,00 ml) dodaje się, w temperaturze około 298 K, kwas 2-aminoetylofosfonowy (1,25 g, 0,010 mola), 12 M wodny roztwór HCl (0,42 ml, 0,0050 mola) i 37% formalinę (0,89 ml, 0,012 mola), po czym miesza się w temperaturze
1 31 około 333 K i wykonuje się serię pomiarów widm 31P{1H} i 31P NMR. Po godzinie dodaje się drugą porcję 37% formaliny (0,89 ml, 0,012 mola) i kontynuuje reakcję oraz pomiary NMR, a po 3 godzinach dodaje się trzecią porcję 37% formaliny (0,89 ml, 0,012 mola), a reakcję kontynuuje się w tej samej temperaturze przez 3 godziny. Z uzyskanego roztworu poliamfolitu oddestylowuje się wodę i inne lotne składniki pod ciśnieniem około 20 hPa z łaźni wodnej o temperaturze końcowej 343 K. Uzyskuje się poliamfolit w postaci białego proszku, której strukturę potwierdzają widma NMR [PS172CP]: 31P NMR (D2O, δ [ppm]): szeroki sygnał od 20 do 23 (N-CH2-P-CH2-N) oraz od 34 do 37 (P-CH2CH2-N), przy małym stosunku S/N. Na widmie widać również niewielką ilość zanieczyszczeń przy około 26; 1H NMR (D2O, δ [ppm]): 1,6-1,8 szeroki m (2H, P-CH2C-N, J nieozn.), 2,8-3,2 poszerzony m (6H, N-CH2-C-P + 2 NCH2P, J nieozn.), 4,80 s (HOD), 7,10 d (ślady H-P, J=512Hz.
P r z y k ł a d 13
Do 50% roztworu kwasu fosfinowego (2,1 ml, 0,020 mola) w wodzie (5,00 ml) dodaje się, w temperaturze około 298 K, kwas 2-aminoetylofosfonowy (2,5 g, 0,020 mola), 12 M wodny roztwór HCl (0,8 ml, 0,010 mola) i 37% formalinę (1,8 ml, 0,024 mola), po czym miesza się ogrzewając na
1 31 łaźni wodnej o temperaturze około 373 K i wykonuje się serię pomiarów widm 31P{1H} i 31P NMR. Po godzinie dodaje się drugą porcję 37% formaliny (1,8 ml, 0,024 mola) i kontynuuje reakcję oraz pomiary NMR. Po kolejnej godzinie dodaje się trzecią porcję 37% formaliny (1,8 ml, 0,024 mola), a reakcję kontynuuje się w tej samej temperaturze przez 1 godzinę. Z uzyskanego roztworu poliamfolitu oddestylowuje się wodę i inne lotne składniki pod ciśnieniem około 20 hPa z łaźni wodnej o temperaturze końcowej 343 K. Uzyskuje się poliamfolit w postaci białego proszku, której strukturę potwierdzają widma NMR [WG11814CH]: 31P NMR (D2O+NaOD, δ [ppm]): s (20,1 ppm, 4%), s (20,4 ppm, 4%), s (20,6 ppm, 13%), s (20,9 ppm, 29%) i s (21,2 ppm, 4%) pochodzące od fragmentu N-CH2-P-CH2-N oraz bs (35,6 ppm, 2%), bs (35,8 ppm, 3%), s (36,0 ppm, 8%), s (36,2 ppm, 21%) i bs (36,8 ppm, 5%) pochodzące od fragmentu P-CH2CH2-N. Na widmie widać również około 7% poliamfolitów przy około 24,9 ppm, które zawierają fragmenty struktury NCH2P(O)OH; 1H NMR (D2O+NaOD, δ [ppm]): 1,4-1,6 szeroki m (2H, P-CH2C-N, J nieozn.), 2,4-2,8 poszerzony m (6H, N-CH2-C-P + 2 NCH2P, J nieozn.), 4,73 s (HOD), 7,00 d (ślady H-P, J=511 Hz).
P r z y k ł a d 14
Postępuje się jak w przykładzie 13 z tą różnicą, że nie dodaje się kwasu solnego. Uzyskuje się poliamfolit w postaci bezbarwnej szklistej kruchej masy, którego strukturę potwierdzają widma NMR [WG11814C]: 31P NMR (D2O+NaOD, δ [ppm]); s (20,0 ppm, 9%), s (20,4 ppm, 11%) i s (20,8 ppm, 24%) pochodzące od fragmentu N-CH2-P-CH2-N oraz bs (35,4 ppm, 6%), bs (35,7 ppm, 4%), s (35,8 ppm, 5%), s (36,2 ppm, 22%), bs (36,8 ppm, 3%) i bs (38,3 ppm, 3%) pochodzące od fragmentu P-CH2CH2-N. Na widmie widać również około 4% poliamfolitów przy około 24,9 ppm, które zawierają fragmenty struktury NCH2P(O)OH, a także kwas fosforowy (9%); 1H NMR (D2O+NaOD, δ [ppm]): 1,4-1,6 szeroki m (2H, P-CH2C-N, J nieozn.), 2,4-2,9 poszerzony m (6H, N-CH2-C-P + 2 NCH2P, J nieozn.), 4,71 s (HOD), 7,10 d (ślady H-P, J=511 Hz).
PL 220 124 B1
P r z y k ł a d 15
Do 50% roztworu kwasu fosfinowego (5,21 ml, 0,050 mola) w wodzie (7,50 ml) dodaje się, w temperaturze około 298 K, kwas 2-aminoetylofosfonowy (6,15 g, 0,050 mola) i 37% formalinę (4,48 ml,
0,060 mola), po czym ogrzewa się na łaźni ze stopem Wooda w temperaturze około 367 K i wykonuje 31 1 31 się serię pomiarów widm 31P{1H} i 31P NMR. Po 2 godzinach dodaje się drugą porcję 37% formaliny (4,48 ml, 0,060 mola) i ponownie ogrzewa się przez 2 godziny w temperaturze 367 K. Po 65 godzinach dodaje się trzecią porcję 37% formaliny (4,48 ml, 0,060 mola), a reakcję kontynuuje się przez 3 godziny w temperaturze 367 K. Lotne składniki mieszaniny odparowuje się pod ciśnieniem około 20 hPa z łaźni wodnej o temperaturze końcowej 360 K. Uzyskuje się żywicę w postaci białego proszku, której strukturę potwierdzają widma NMR [AS1299D]: P NMR (D2O, δ [ppm]): wyraźny sygnał przy 20,8 (N-CH2-P-CH2-N) oraz szeroki sygnał od 34,5 do 36,5 (P-CH2CH2-N), przy małym stosunku 1
S/N. Ponadto obserwuje się sygnał kwasu fosforowego przy 3,80 (około 10%); H NMR (D2O, δ [ppm]); 1,50-1,83 szeroki m (2H, P-CH2C-N, J nieozn.), 2,44 poszerzony t (2H, N-CH2-C-P, J nieozn.), 2,55-3,20 szeroki multiplet (4H, NCH2P, J nieozn.), 4,82 s (HOD).
P r z y k ł a d 16
Do 50% roztworu kwasu fosfinowego (5,21 ml, 0,050 mola) w wodzie (11,5 ml) dodaje się, w temperaturze około 298 K, kwas 2-aminoetylofosfonowy (6,25 g, 0,050 mola) i paraform (1,83 g, 0,061 mola), po czym mieszaninę ogrzewa się przez 2 godziny na łaźni ze stopem Wooda o temperaturze 367 K. Następnie dodaje się drugą porcję paraformu (1,83 g, 0,61 mola) i ponownie ogrzewa się przez 2 godziny w temperaturze 367 K. Po 65 godzinach dodaje się trzecią porcję paraformu (1,83 g, 0,61 mola), a reakcję kontynuuje się przez 3 godziny w temperaturze 367 K. Lotne składniki mieszaniny odparowuje się pod ciśnieniem około 20hPa z łaźni wodnej o temperaturze końcowej 360 K. Otrzymuje się żywicę w postaci białego proszku, której strukturę potwierdzają widma NMR [AS12100D]: 31P NMR (D2O, δ [ppm]): wyraźny sygnał przy 20,6 (N-CH2-P-CH2-N), szeroki sygnał od
29,8 do 31,2 oraz od 34,5 do 36,5 (główny) (P-CH2CH2-N), przy małym stosunku S/N. Ponadto obser1 wuje się sygnał kwasu fosforowego przy 3,80 (około 9%); H NMR (D2O, δ [ppm]): 1,45-1,82 szeroki m (2H, P-CH2C-N, J nieozn.), 2,40 poszerzony t (2H, N-CH2-C-P, J nieozn.), 2,54-3,15 szeroki multiplet (4H, NCH2P, J nieozn.), 4,82 s (HOD).

Claims (4)

1. Poliamfolit, będący pochodną kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego o wzorze 1.
2. Sposób wytwarzania poliamfolitu pochodnego kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego o wzorze 1, znamienny tym, że w pierwszym etapie jedną część molową kwasu fosfinowego poddaje się reakcji z jedną częścią molową kwasu 2-aminoetylofosfonowego i co najmniej jedną częścią molową formaldehydu, a reakcję prowadzi się w temperaturze 293-373 K, w wodzie, w obecności aktywatora w postaci kwasu solnego, w ilości od 0,0 do 0,6 części molowych aż do przereagowania substratów i utworzenia się mieszaniny fosfinometylowanych pochodnych kwasu 2-aminoetylofosfonowego, którą w drugim etapie poddaje się reakcji polikondensacji z co najmniej jedną częścią molową formaldehydu, a reakcję prowadzi się w temperaturze 293-373 K, w wodzie, w obecności aktywatora w postaci kwasu solnego, w ilości od 0,0 do 1,2 części molowych aż do przereagowania substratów i utworzenia się poliamfolitu pochodnej kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego.
3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że do reakcji wprowadza się formaldehyd w substancji wybranej z grupy obejmującej formalinę, trioksan i paraform.
4. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że zamiast kwasu fosfinowego stosuje się równoważną ilość jego soli i kwasu solnego.
PL402446A 2013-01-15 2013-01-15 Poliamfolit pochodny kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego oraz sposób jego wytwarzania PL220124B1 (pl)

Priority Applications (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL402446A PL220124B1 (pl) 2013-01-15 2013-01-15 Poliamfolit pochodny kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego oraz sposób jego wytwarzania

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL402446A PL220124B1 (pl) 2013-01-15 2013-01-15 Poliamfolit pochodny kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego oraz sposób jego wytwarzania

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL402446A1 PL402446A1 (pl) 2013-07-08
PL220124B1 true PL220124B1 (pl) 2015-08-31

Family

ID=48748851

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL402446A PL220124B1 (pl) 2013-01-15 2013-01-15 Poliamfolit pochodny kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego oraz sposób jego wytwarzania

Country Status (1)

Country Link
PL (1) PL220124B1 (pl)

Also Published As

Publication number Publication date
PL402446A1 (pl) 2013-07-08

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US3288846A (en) Processes for preparing organophosphonic acids
US4079006A (en) Methods of scale inhibition
JPS61503013A (ja) スケ−ル防止剤として高分子アルキレン燐酸ピペラジン誘導体
PL220124B1 (pl) Poliamfolit pochodny kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetylofosfonowego oraz sposób jego wytwarzania
KR20010039656A (ko) 알킬포스폰산의 제조 방법
CN101824049A (zh) 磷化氢或次磷酸盐或亚磷酸盐在制备草甘膦中的应用
US4758635A (en) Polyamindoamine based metal ion control compound
RU2434875C1 (ru) Способ получения полиалкиленполиаминполиметилфосфоновых кислот
PL220400B1 (pl) Poliamfolit pochodny kwasu dimetylofosfinowego i kwasu aminometylofosfonowego oraz spoób jego wytwarzania
PL220401B1 (pl) Poliamfolit pochodny kwasu dimetylofosfinowego i kwasu 2-aminoetanosulfonowego oraz spoób jego wytwarzania
TW202210451A (zh) 含氮螯合劑的製備
PL220147B1 (pl) Kwas bis(fosfonometylo)iminometylofosfinowy oraz sposób jego wytwarzania
PL212813B1 (pl) Nowe kwasy a,tn-alkilenodiamino-N,N,N',N'-tetrakis[metylo(metylo)fosfinowe] i sposób ich wytwarzania
PL202264B1 (pl) Sposób wytwarzania kwasu nitrylotrismetylofosfonowego
CH633559A5 (de) Verfahren zur herstellung von methylaminomethylphosphonsaeure und ihren salzen.
PL217204B1 (pl) Sposób wytwarzania kwasów bis(dialkiloaminometylo)fosfinowych
PL220140B1 (pl) Sposób wytwarzania kwasu bis[bis(fosfonometylo)iminometylo]fosfinowego
PL217514B1 (pl) Sposób wytwarzania kwasów dialkiloaminometylo(hydroksymetylo)fosfinowych
PL236434B1 (pl) Żywice 3-[[[2-[bis(fosfinometylo)amino]etylo](fosfinometylo)]amino]propylosiloksanowe oraz sposób ich wytwarzania
PL156933B1 (pl) Sposób wytwarzania N-(1-fosfonoalkilo) glicyn, zwlaszcza N-(fosfonometylo) glicyny PL
PL213920B1 (pl) Nowe kwasy bis(ra-hydroksyalkilo)iminometylo(metylo)fosfinowe i sposób ich wytwarzania
PL215543B1 (pl) Kwas 1-[hydroksy(metylo)fosfinylometylo]pirolidyno-2-karboksylowy
DK169106B1 (da) Bis(aminomethyl)bicyklo[2,2,1]heptan-derivater og fremgangsmåde til inhibering af udfældning af metalioner fra vandige opløsniger eller til chelatering af metalioner i en vandig opløsning deraf ved anvendelse af derivaterne
CN101555258B (zh) 磷酰胺化合物的合成方法
PL211518B1 (pl) Sposób wytwarzania kwasu [(hydroksyimino)bis(metyleno)]bisfosfonowego