PL207439B1 - Rozpuszczalna w wodzie dyspersja polimerowa, sposób jej wytwarzania i jej zastosowanie jako środka retencyjnego do wytwarzania papieru, jako zagęstnika i/albo jako środka polepszającego glebę - Google Patents

Rozpuszczalna w wodzie dyspersja polimerowa, sposób jej wytwarzania i jej zastosowanie jako środka retencyjnego do wytwarzania papieru, jako zagęstnika i/albo jako środka polepszającego glebę

Info

Publication number
PL207439B1
PL207439B1 PL374494A PL37449403A PL207439B1 PL 207439 B1 PL207439 B1 PL 207439B1 PL 374494 A PL374494 A PL 374494A PL 37449403 A PL37449403 A PL 37449403A PL 207439 B1 PL207439 B1 PL 207439B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
weight
mol
stabilizer
dispersion
water
Prior art date
Application number
PL374494A
Other languages
English (en)
Other versions
PL374494A1 (pl
Inventor
Oliver Struck
Christian Przybyla
Werner Jaeger
Mathias Hahn
Dirk Ruppelt
Original Assignee
Akzo Nobel Nv
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Akzo Nobel Nv filed Critical Akzo Nobel Nv
Publication of PL374494A1 publication Critical patent/PL374494A1/pl
Publication of PL207439B1 publication Critical patent/PL207439B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C08—ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08F—MACROMOLECULAR COMPOUNDS OBTAINED BY REACTIONS ONLY INVOLVING CARBON-TO-CARBON UNSATURATED BONDS
    • C08F290/00—Macromolecular compounds obtained by polymerising monomers on to polymers modified by introduction of aliphatic unsaturated end or side groups
    • C08F290/02—Macromolecular compounds obtained by polymerising monomers on to polymers modified by introduction of aliphatic unsaturated end or side groups on to polymers modified by introduction of unsaturated end groups
    • C08F290/06—Polymers provided for in subclass C08G
    • C08F290/062—Polyethers
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C08—ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08J—WORKING-UP; GENERAL PROCESSES OF COMPOUNDING; AFTER-TREATMENT NOT COVERED BY SUBCLASSES C08B, C08C, C08F, C08G or C08H
    • C08J3/00—Processes of treating or compounding macromolecular substances
    • C08J3/02—Making solutions, dispersions, lattices or gels by other methods than by solution, emulsion or suspension polymerisation techniques
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C08—ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08F—MACROMOLECULAR COMPOUNDS OBTAINED BY REACTIONS ONLY INVOLVING CARBON-TO-CARBON UNSATURATED BONDS
    • C08F2/00—Processes of polymerisation
    • C08F2/04—Polymerisation in solution
    • C08F2/10—Aqueous solvent
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C08—ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08J—WORKING-UP; GENERAL PROCESSES OF COMPOUNDING; AFTER-TREATMENT NOT COVERED BY SUBCLASSES C08B, C08C, C08F, C08G or C08H
    • C08J3/00—Processes of treating or compounding macromolecular substances
    • C08J3/02—Making solutions, dispersions, lattices or gels by other methods than by solution, emulsion or suspension polymerisation techniques
    • C08J3/03—Making solutions, dispersions, lattices or gels by other methods than by solution, emulsion or suspension polymerisation techniques in aqueous media
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C08—ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08J—WORKING-UP; GENERAL PROCESSES OF COMPOUNDING; AFTER-TREATMENT NOT COVERED BY SUBCLASSES C08B, C08C, C08F, C08G or C08H
    • C08J3/00—Processes of treating or compounding macromolecular substances
    • C08J3/20—Compounding polymers with additives, e.g. colouring
    • D—TEXTILES; PAPER
    • D21—PAPER-MAKING; PRODUCTION OF CELLULOSE
    • D21H—PULP COMPOSITIONS; PREPARATION THEREOF NOT COVERED BY SUBCLASSES D21C OR D21D; IMPREGNATING OR COATING OF PAPER; TREATMENT OF FINISHED PAPER NOT COVERED BY CLASS B31 OR SUBCLASS D21G; PAPER NOT OTHERWISE PROVIDED FOR
    • D21H21/00—Non-fibrous material added to the pulp, characterised by its function, form or properties; Paper-impregnating or coating material, characterised by its function, form or properties
    • D21H21/06—Paper forming aids
    • D21H21/10—Retention agents or drainage improvers
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C02—TREATMENT OF WATER, WASTE WATER, SEWAGE, OR SLUDGE
    • C02F—TREATMENT OF WATER, WASTE WATER, SEWAGE, OR SLUDGE
    • C02F1/00—Treatment of water, waste water, or sewage
    • C02F1/52—Treatment of water, waste water, or sewage by flocculation or precipitation of suspended impurities
    • C02F1/54—Treatment of water, waste water, or sewage by flocculation or precipitation of suspended impurities using organic material
    • C02F1/56—Macromolecular compounds
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C02—TREATMENT OF WATER, WASTE WATER, SEWAGE, OR SLUDGE
    • C02F—TREATMENT OF WATER, WASTE WATER, SEWAGE, OR SLUDGE
    • C02F11/00—Treatment of sludge; Devices therefor
    • C02F11/12—Treatment of sludge; Devices therefor by de-watering, drying or thickening
    • C02F11/14—Treatment of sludge; Devices therefor by de-watering, drying or thickening with addition of chemical agents
    • C02F11/147—Treatment of sludge; Devices therefor by de-watering, drying or thickening with addition of chemical agents using organic substances

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Polymers & Plastics (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Dispersion Chemistry (AREA)
  • Compositions Of Macromolecular Compounds (AREA)
  • Paper (AREA)
  • Polymerisation Methods In General (AREA)
  • Soil Conditioners And Soil-Stabilizing Materials (AREA)

Abstract

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest rozpuszczalna w wodzie dyspersja polimeryczna zawierająca zdyspergowany polimer, otrzymany z co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie monomeru A i co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie kationowego monomeru B, co najmniej jeden stabilizator C i co najmniej jeden kationowy polielektrolit jako współstabilizator D. Przedmiotem wynalazku. jest także sposób wytwarzania dyspersji polimerycznej oraz sposób wytwarzania papieru.

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem niniejszego wynalazku jest rozpuszczalna w wodzie dyspersja polimerowa, sposób jej wytwarzania i jej zastosowanie jako środka retencyjnego do wytwarzania papieru, jako zagęstnika i/albo jako środka polepszającego glebę.
Polimery kationowe, a zwłaszcza kopolimery oparte na akryloamidzie stosuje się w przemyśle na wielką skalę jako technologiczne środki pomocnicze do prowadzenia procesów rozdzielania w czasie uzdatniania wody i oczyszczania ścieków, w przemyśle węgla i rudy, a zwłaszcza jednak w przemyśle papierniczym w celu polepszenia zatrzymywania i przyspieszania odwadniania.
Polimeryzacja rodnikowa przemysłowych monomerów kationowych, takich jak na Przykład chlorek diallilodimetyloamoniowy (DADMAC), chlorek (met)akryloiloksyetylotrimetyloamoniowy (MADAM albo ADAM), chlorek (met)akryloiloksyetylobenzylodimetyloamoniowy (MADAMBQ albo ADAMBO) albo chlorek trimetylometakryliamidopropyloamoniowy (TMAPMA), prowadzi do rozpuszczalnych w wodzie polimerów kationowych, tak zwanych polielektrolitów kationowych. W przeciwień stwie do tego najbardziej niejonowy, rozpuszczalny w wodzie polimer jest wynikiem rodnikowej polimeryzacji akryloamidu. Kopolimeryzacja akrylamidu z monomerami kationowymi prowadzi do tworzenia się kopolimerów o różnej gęstości ładunku, która zależy od udziału stosowanego do kopolimeryzacji monomeru kationowego, który wprowadza się do łańcucha polimerowego.
Zgodnie ze stanem techniki wytwarzanie tych polimerów prowadzi się z wykorzystaniem polimeryzacji rodnikowej w jednorodnym roztworze wodnym albo w fazie niejednorodnej.
W US 5403883 opisano sposób wytwarzania wodnych dyspersji rozpuszczalnych w wodzie polimerów wytworzonych przez polimeryzację mieszaniny składającej się z rozpuszczalnych w wodzie, ewentualnie amfifilowych monomerów w obecności polimerowego środka dyspergującego.
W EP 0 664 302 ujawniono sposób wytwarzania rozpuszczalnych w wodzie dyspersji polimerowych.
Celem niniejszego wynalazku jest opracowanie rozpuszczalnej w wodzie dyspersji rozpuszczalnego w wodzie polimeru, która może wykazywać połączenie korzystnych właściwości, takich jak mała lepkość, duża zawartość czynnego polimeru i opcjonalnie duża masa cząsteczkowa polimeru. Polimer można wytwarzać także bez stosowania monomerów hydrofobowych albo amfifilowych.
Dalszym celem niniejszego wynalazku jest opracowanie sposobu, który umożliwia wytwarzanie wodnej dyspersji polimerowej, która ma małą lepkość, dużą aktywną zawartość polimeru i dużą masę cząsteczkową polimeru. Jednocześnie dyspersja powinna nadawać się do wytwarzania w sposób możliwie prosty, korzystnie przy braku monomerów hydrofobowych i amfifilowych.
Przedmiotem wynalazku jest zatem rozpuszczalna w wodzie dyspersja polimerowa zawierająca: zdyspergowany polimer wytworzony z od 50 do 99% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie monomeru A i od 1 do 50% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie kationowego monomeru B, od 0,05 do 10% wagowych co najmniej jednego kopolimeru jako polimerowego stabilizatora C, od 1 do 25% wagowych co najmniej jednego kationowego polielektrolitu jako współstabilizatora D, odpowiednio w stosunku do całkowitej masy dyspersji, przy czym dyspersja polimerowa zawiera mniej niż 1% wagowy nieorganicznej soli o wielowartościowym anionie, przy czym monomerem A jest związek o wzorze ogólnym I R, Ο Η
I li I h2c=c—c—n—r2 i w którym
R1 oznacza H albo metyl, zaś
R2 oznacza H, metyl, etyl, izopropyl, metyloil, hydroksyetyl albo 2-hydroksypropyl; monomerem B jest związek o wzorze ogólnym II
Ri O R3
I II l + h2c=c—c—a—b—n—r4 ii
I
R5 XPL 207 439 B1 w którym
R1 oznacza H albo metyl,
R3, R4, R5 niezależnie od siebie oznaczają H, C1-8-alkil, benzyl albo alkilobenzyl,
A oznacza NH albo O,
B oznacza C1-10-alkil albo C1-10-hydroksyalkil, zaś
X- oznacza przeciwjon anionowy;
polimerowy stabilizator C jest kopolimerem zawierającym co najmniej jeden monomer wybrany z grupy obejmującej chlorek diallilodimetyloamoniowy (DADMAC), chlorek winylopirydyniowy, chlorek N-winyloimidazoliny, chlorek winylobenzylotrimetyloamoniowy i ich mieszaniny, i/albo związki o wzorze ogólnym II i co najmniej jeden ze związków o wzorze ogólnym III, IV lub V, przy czym wzór ogólny III przedstawia jednofunkcyjny polieter zakończony grupą allilową:
O Re Rs
II I ι
H2C=CH—-CH2—C-[-(CH2)n—CH—O-]x~-[-(CH2)m—CH—-O-]y-Ri III w którym
R1 oznacza H albo metyl,
R6 niezależnie od siebie oznacza H, metyl albo etyl, n oznacza 1 albo 3, x oznacza 5 do 50, a y oznacza 5 do 50.
wzór ogólny IV przedstawia makroinicjator:
Re Rs
I I
H-[-O-CH—(CH2)n-]x-R7—N=N-R8-[-(CH2)n—CH—Ο-]χ-Η IV w którym
R6 niezależnie od siebie oznacza H, metyl albo etyl,
R7, R8 niezależnie od siebie oznaczają C1-8-alkil, cyjano-C1-8-alkil albo karboalkoksy-C1-8-alkil, n oznacza 1 albo 3, a x oznacza 5 do 100, zaś wzór ogólny V przedstawia jednofunkcyjny polieter zakończony grupą winylową:
Ri 0 Re
I II I
H2C=C—C-[(CH2)n—CH—O]x—R, V w którym
R1 oznacza H albo metyl,
R6 oznacza H, metyl albo etyl, n oznacza 1 albo 3, a x oznacza 5 do 50, oraz współstabilizator jest polielektrolitem kationowym o ciężarze cząsteczkowym od 1000 do 500 000 g/mol.
W jednym z korzystnych wariantów realizacji dyspersja według wynalazku zawiera od 75 do 99% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie monomeru A i od 1 do 25% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie kationowego monomeru B. W innym korzystnym wariancie realizacji dyspersja według wynalazku zawiera od 5 do 40% wagowych zdyspergowanego polimeru. W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji dyspersji według wynalazku stosunek wagowy stabilizatorów i współstabilizatorów do zdyspergowanego polimeru wynosi
PL 207 439 B1
C + D ------ <
A + B
W kolejnym korzystnym wariancie realizacji dyspersji wedł ug wynalazku zdyspergowany polimer ma średni wagowo ciężar cząsteczkowy wynoszący co najmniej 1 000 000 g/mol. W następnym korzystnym wariancie realizacji dyspersji według wynalazku zdyspergowany polimer występuje w stężeniu od 10 do 30% wagowych w stosunku do całkowitej masy dyspersji. W dalszym korzystnym wariancie realizacji dyspersji według wynalazku polimerowy stabilizator C ma ciężar cząsteczkowy od 20 000 do 3 000 000 g/mol. W innym korzystnym wariancie realizacji dyspersji według wynalazku polimerowy stabilizator C ma ciężar cząsteczkowy od 100 000 do 2 000 000 g/mol. W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji dyspersji według wynalazku polimerowy stabilizator C ma ciężar cząsteczkowy od 200 000 do 800 000 g/mol. W kolejnym korzystnym wariancie realizacji dyspersji według wynalazku polimerowy stabilizator C występuje w stężeniu od 0,1 do 5% wagowych. W następnym korzystnym wariancie realizacji dyspersji według wynalazku polimerowy stabilizator C występuje w stężeniu od 0,5 do 2% wagowych. W dalszym korzystnym wariancie realizacji dyspersji według wynalazku współstabilizator D jest polielektrolitem kationowym o ciężarze cząsteczkowym od 2000 do 100 000 g/mol. W innym korzystnym wariancie realizacji dyspersji według wynalazku współstabilizator D jest polimerem DADMAC. W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji dyspersja według wynalazku zawiera od 3 do 15% wagowych współstabilizatora D.
Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania rozpuszczalnej w wodzie dyspersji polimerowej obejmujący przeprowadzenie polimeryzacji od 50 do 99% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie monomeru A oraz od 1 do 50% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie kationowego polimeru B, w obecności od 0,05 do 10% wagowych polimerowego stabilizatora C i od 1 do 25% wagowych kationowego polielektrolitu jako współstabilizatora D, odpowiednio w stosunku do całkowitej masy dyspersji, przy czym reakcję prowadzi się w środowisku o zawartoś ci nieorganicznej soli o wielowartoś ciowym anionie mniejszej od 1% wagowego, za ś monomerem A jest związek o wzorze ogólnym I R, O H
I II I
H2OC—C—N—R2 i w którym
R1 oznacza H albo metyl, zaś
R2 oznacza H, metyl, etyl, izopropyl, metyloil, hydroksyetyl albo 2-hydroksypropyl; monomerem B jest związek o wzorze ogólnym II
R< O R3
I II I,
H2C=C—C—A—Β—N—R4 II
I r5 χ· w którym
R1 oznacza H albo metyl,
R3, R4, R5 niezależnie od siebie oznaczają H, C1-8-alkil, benzyl albo alkilobenzyl,
A oznacza NH albo O,
B oznacza C1-10-alkil albo C1-10-hydroksyalkil, zaś
X- oznacza przeciwjon anionowy;
polimerowy stabilizator C jest kopolimerem zawierającym co najmniej jeden monomer wybrany z grupy obejmującej chlorek diallilodimetyloamoniowy (DADMAC), chlorek winylopirydyniowy, chlorek N-winyloimidazoliny, chlorek winylobenzylotrimetyloamoniowy i ich mieszaniny, i/albo związki o wzorze ogólnym II i co najmniej jeden ze związków o wzorze ogólnym III, IV lub V, przy czym wzór ogólny III przedstawia jednofunkcyjny polieter zakończony grupą allilową:
PL 207 439 B1
O R5 Re
II I ι
H2C=CH—CH2—C-[-(CH2)n—CH—O-]x—[-(CH2)m—CH—O-]y-Ri III w którym
R1 oznacza H albo metyl,
R6 niezależnie od siebie oznacza H, metyl albo etyl, n oznacza 1 albo 3, x oznacza 5 do 50, a y oznacza 5 do 50.
wzór ogólny IV przedstawia makroinicjator:
Re Re
I I
H-[-O-CH—(CH2)n-]x-R7—N=N-R8-[-(CH2)n—CH—O-]x-H IV w którym
R6 niezależnie od siebie oznacza H, metyl albo etyl,
R7, R8 niezależnie od siebie oznaczają C1-8-alkil, cyjano-C1-8-alkil albo karboalkoksy-C1-8-alkil, n oznacza 1 albo 3, a x oznacza 5 do 100, zaś wzór ogólny V przedstawia jednofunkcyjny polieter zakończony grupą winylową:
Ri 0 Ηθ
I II I
H2C=C—C-[(CH2)n—CH—O]x—R, V w którym
R1 oznacza H albo metyl,
R6 oznacza H, metyl albo etyl, n oznacza 1 albo 3, a X oznacza 5 do 50, oraz współstabilizatorem jest polielektrolitem kationowym o ciężarze cząsteczkowym od 1000 do 500 000 g/mol.
W jednym z korzystnych wariantów realizacji sposobu według wynalazku stosuje się 20 od 75 do 99% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie monomeru A i od 1 do 25% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie kationowego monomeru B. W innym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku uzyskuje się dyspersję polimerową zawierającą od 5 do 40% wagowych zdyspergowanego polimeru. W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku stosunek wagowy stabilizatorów i współstabilizatorów do zdyspergowanego polimeru wynosi
C + D
------ < !
A + B
W kolejnym korzystnym wariancie realizacji sposobu wedł ug wynalazku zdyspergowany polimer ma średni wagowo ciężar cząsteczkowy wynoszący co najmniej 1 000 000 g/mol. W następnym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku zdyspergowany polimer występuje w stężeniu od 10 do 30% wagowych w stosunku do całkowitej masy dyspersji. W dalszym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku stosuje się polimerowy stabilizator C o ciężarze cząsteczkowym od 20 000 do 3 000 000 g/mol. W innym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku stosuje się polimerowy stabilizator C o ciężarze cząsteczkowym od 100 000 do 2 000 000 g/mol. W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku stosuje się polimerowy stabilizator C o ciężarze cząsteczkowym od 200 000 do 800 000 g/mol. W następnym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku stosuje się polimerowy stabilizator C w stężeniu od 0,1 do 5% wagowych. W kolejnym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku
PL 207 439 B1 stosuje się polimerowy stabilizator C w stężeniu od 0,5 do 2% wagowych. W dalszym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku jako współstabilizator D stosuje się polielektrolit kationowy o ciężarze cząsteczkowym od 2000 do 100000 g/mol. W innym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku jako współstabilizator D stosuje się polimer DADMAC. W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku dyspersja polimerowa zawiera od 3 do 15% wagowych współstabilizatora D. W kolejnym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku przeprowadza się go jako proces jednoetapowy.
Przedmiotem wynalazku jest również zastosowanie rozpuszczalnej w wodzie dyspersji polimerowej według wynalazku jako środka retencyjnego do wytwarzania papieru, jako zagęstnika i/albo jako środka polepszającego glebę, a w szczególności - do wytwarzania papieru z wodnej zawiesiny zawierającej włókna celulozowe i - opcjonalnie - wypełniacze, przy czym to wytwarzanie obejmuje dodawanie do zawiesiny dyspersji rozpuszczalnego w wodzie polimeru według wynalazku, formowanie i odsączaniu zawiesiny na sicie.
Sposób według wynalazku nadaje się do realizacji w środowisku reakcyjnym wolnym od soli.
Przez zawartość aktywną rozumie się tu całkowitą zawartość zdyspergowanego polimeru i stabilizatorów, włącznie ze współstabilizatorami.
Rozpuszczalna w wodzie dyspersja polimerowa zawiera korzystnie od około 50 do około 99% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie monomeru A, jeszcze korzystniej od około 75 do około 99% molowych, a zwłaszcza od około 85 do około 92% molowych i korzystnie od około 1 do około 50% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie kationowego monomeru B, jeszcze korzystniej od około 1 do około 25% molowych, a zwłaszcza od około 8 od do około 15% molowych, odpowiednio w stosunku do masy cząsteczkowej polimeru.
Stosunek molowy pomiędzy monomerem A i monomerem B wynosi korzystnie od około 99:1 do około 50:50, korzystniej od około 95:5 do około 75:25, a zwłaszcza od około 92:8 do około 85:15.
Rozpuszczalna w wodzie dyspersja polimerowa zawiera korzystnie od około 0,05 do około 10% wagowych polimerowego stabilizatora C, korzystniej od około 0,1 do około 5% wagowych, a zwłaszcza od około 0,5 do około 2% wagowych, w stosunku do całkowitej masy dyspersji.
Wodna dyspersja polimerowa zawiera odpowiednio do około 25% wagowych współstabilizatora D, korzystnie od około 1 do około 25% wagowych, a zwłaszcza od około 3 do około 15% wagowych, odpowiednio w stosunku do całkowitej masy dyspersji.
Wodna dyspersja polimerowa zawiera odpowiednio od około 1 do około 50% wagowych zdyspergowanego polimeru, korzystnie od około 5 do około 40% wagowych, a zwłaszcza od około 10 do około 30% wagowych, odpowiednio w stosunku do całkowitej masy dyspersji.
Wagowo średnia masa cząsteczkowa zdyspergowanego polimeru wynosi odpowiednio co najmniej korzystnie od około 1 000 000 g/mol, korzystnie od około 10 000 000 do około 15 000 000 g/mol, jeszcze korzystniej od około 3 000 000 do około 10 000 000 g/mol, a zwłaszcza od około 4 000 000 do około 7 000 000 g/mol.
Całkowitą masę dyspersji określa się jako masę wszystkich składników w dyspersji, włącznie z wodą .
Stosunek masowy stabilizatorów i współstabilizatorów do polimerów w wodnej dyspersji polimerowej (C+D) / (A+B) wynosi odpowiednio od około 0,01 do około 1, korzystnie < 0,8, jeszcze korzystniej od około 0,1 do około 0,8, także korzystnie < 0,6, a zwłaszcza od około 0,3 do około 0,6.
Zgodnie z jednym z rozwiązań wynalazku rozpuszczalna w wodzie dyspersja polimerowa zawiera od około 1 do około 25% wagowych polimeru o średniej masie cząsteczkowej Mw co najmniej 106 g/mol, wytworzonego z około 75 do około 99% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie monomeru A i z około 1 do około 25% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie kationowego monomeru B, odpowiednio względem masy cząsteczkowej polimeru, od około 0,1 do około 5% wagowych co najmniej jednego kopolimeru o strukturze blokowej jako polimerowego stabilizatora C i od około 1 do około 25% wagowych co najmniej jednego kationowego polielektrolitu jako współstabilizatora D i do 100% wagowych dodatkowych proporcji wody, odpowiednio w stosunku do całkowitej masy dyspersji, przy czym stosunek wagowy stabilizatorów i współstabilizatorów do polimeru (C+D)/(A+B) wynosi < 1. Rozpuszczalne w wodzie monomery A i B zawierają korzystnie monomery winylowe, przy czym rozpuszczalny w wodzie monomer A jest korzystnie monomerem niejonowym, a rozpuszczalny w wodzie monomer B jest monomerem kationowym. Niejonowy monomer A jest korzystnie związkiem o wzorze ogólnym I:
PL 207 439 B1
w którym
R1 = H albo metyl,
R2 = H, metyl, etyl, izopropyl, metyloil, hydroksyetyl albo 2-hydroksypropyl.
Do korzystnych monomerów A należ y akryloamid, metakryloamid, N-izopropyloakryloamid,
N-izopropylometakryloamid, N-t-butyloakryloamid, N-t-butylometakryloamid, N-metyloloakryloamid i N-metylolometakryloamid. Najkorzystniej monomerem A jest akryloamid albo metakryloamid.
Monomer B jest korzystnie związkiem o wzorze ogólnym II:
w którym R1 oznacza H albo metyl, R3, R4, R5 oznaczają niezależ nie od siebie H, (C1-5)alkil, benzyl albo alkilobenzyl, A oznacza NH albo O, B oznacza (C1-10)alkil albo (C1-10)hydroksyalkil, a X oznacza przeciwjon anionowy, korzystnie anion jednowartościowy, na Przykład chlorowiec, taki jak chlor, albo metylosiarczan. Do korzystnych monomerów B należy chlorek akryloiloksyetylotrimetyloamoniowy (ADAM-MQ), chlorek akryloiloksyetylobenzylodimetylowy (ADAM-BQ), chlorek metakryloiloksyetylotrimetyloamoniowy (MADAM), chlorek metakryloiloksyetylobenzylodimetyloamoniowy (MADAM-BQ), chlorek akryloamidopropylotrimetyloamoniowy (TMAPAA), chlorek akryloamidopropylobenzylodimetyloamoniowy (BDMAPAA), chlorek metakryloamidopropylotrimetyloamoniowy (TMAPMA) i chlorek metakryloamidopropylobenzylodimetyloamoniowy (BDMAPMA).
Polimer według niniejszego wynalazku otrzymany z monomerów A i B można otrzymywać w nieobecności monomerów hydrofobowych i amfifilowych, przy czym jednak monomery hydrofobowe i amfifilowe mogą być oczywiś cie obecne. Przykł ady odpowiednich monomerów hydrofobowych obejmują styren, alfa-metylostyren, p-metylostyren, p-winylotoluen, winylocyklopentan, winylocykloheksan, winylocyklooktan, izobuten, 2-metylobuten-1, heksen-1, 2-metyloheksen-1, 2-propyloheksen-1, (met)akrylan etylu, (met)akrylan propylu, (met)akrylan izopropylu, (met)akrylan butylu, (met)akrylan izobutylu, (met)akrylan pentylu, (met)akrylan heksylu, (met)akrylan heptylu, (met)akrylan oktylu, (met)akrylan cyklopentylu, (met)akrylan cykloheksylu, (met)akrylan 3,3,5-trimetylocykloheksylu, (met)akrylan cyklooktylu, (met)akrylan fenylu, (met)akrylan 4-metylofenylu, (met)akrylan 4-metoksyfenylu. Stosować można ponadto etylen, chlorek winylidenu, fluorek winylidenu, chlorek winylu oraz inne związki przeważnie (arylo)alifatyczne z ulegającymi polimeryzacji wiązaniami podwójnymi. Przykłady korzystnych monomerów hydrofobowych obejmują (met)akrylan etylu, (met)akrylan propylu, (met)akrylan izopropylu, (met)akrylan butylu, (met)akrylan izobutylu, (met)akrylan pentylu, (met)akrylan heksylu, (met)akrylan heptylu, (met)akrylan oktylu, (met)akrylan cyklopentylu, (met)akrylan cykloheksylu, (met)akrylan 3,3,5-trimetylocykloheksylu, (met)akrylan cyklooktylu, (met)akrylan fenylu, (met)akrylan 4-metylofenylu i (met)akrylan 4-metoksyfenylu. Ilość hydrofobowych monomerów w zdyspergowanym polimerze wynosi korzystnie mniej niż 5% molowych, a zwłaszcza mniej niż 1% molowych.
Polimerowy stabilizator C jest korzystnie kopolimerem otrzymanym co najmniej z jednego monomeru, do których należy chlorek diallilodimetyloamoniowy (DADMAC), chlorek winylopirydyniowy, chlorek N-winyloimidazoliny, chlorek winylobenzylotrimetyloamoniowy albo ich mieszaniny i ewentualnie związki o wzorze ogólnym II i co najmniej jeden związek co najmniej z jednego związku o wzorach ogólnych III, IV i V. W jednym z rozwiązań wynalazku polimerowy stabilizator C jest korzystnie kopolimerem statystycznym. W takim przypadku polimerowy stabilizator C zawiera jednostkę monomeryczną pochodzącą z co najmniej jednego ze związków o wzorach ogólnych III albo V. W Innym rozwiązaniu według wynalazku polimerowy stabilizator C jest korzystnie kopolimerem blokowym. W takim przypadku polimerowy stabilizator C zawiera korzystnie jednostkę monomerową pochodzącą ze związku o wzorze ogólnym IV. W takim przypadku stabilizator polimerowy C moż e zawierać takż e jednostki monomerowe C pochodzące ze związków o wzorach ogólnych III i ewentualnie V.
PL 207 439 B1
Związek o wzorze ogólnym III jest polieterem zakończonym monofunkcyjnie allilem:
Ηr:Γ
Rfi
R<
-(CHZ) n—-Ah—0- —(CII2> m—Ah—o-
_ J X L J
*Ri
III w którym R1 oznacza H albo metyl, R6 oznacza niezależ nie od siebie H, metyl albo etyl, n oznacza 1 albo 3, m oznacza 1 albo 3, x oznacza 5 do 50, a y oznacza 5 do 50.
Związek o wzorze ogólnym IV jest makroinicjatorem:
Rf
U,
H:h:ch-R7—N=N—Re
-»x
-(CH
2'
R<
H— OIV w którym R6 oznacza niezależ nie od siebie H, metyl albo etyl, R7, R8 oznaczają niezależnie od siebie inny alkil, cyjanoalkil albo karboalkoksy-(C1-18)alkil, n oznacza 1 albo 3, a x oznacza 5 do 100.
Związek o wzorze ogólnym V jest polieterem zakończonym jednofunkcyjnie winylem:
Ri O R6 l ι» I
H2C = C - C ~[(CH2)n - CH - O]x- Ri V w którym R1 oznacza H albo metyl, R6 oznacza H, metyl albo etyl, n oznacza 1 albo 3, a x oznacza 5 do 50.
Polimerowy stabilizator C może być także mieszaniną wyżej wymienionych kopolimerów.
Polimerowy stabilizator C zawiera od około 80 do około 99,9% molowych monomerów, które należą do grupy monomerów kationowych II, korzystnie od około 90 do 99% molowych, a zwłaszcza od około 92 do około 98,5% molowych.
Polimerowy stabilizator C zawiera korzystnie od około 0,1 do około 20% molowych monomerów należących do wzorów ogólnych IV, V i VI, korzystnie od około 1 do około 10% molowych, a zwłaszcza od około 1,5 do około 8% molowych.
Polimerowy stabilizator C ma odpowiednio masę cząsteczkową od około 20 000 do około 3 000 000 g/mol, korzystnie od około 100 000 do okoł o 2 000 000 g/mol, a zwł aszcza od około 200 000 do około 800 000 g/mol.
Współstabilizator D jest korzystnie kationowym polielektrolitem albo polimerem kationowym. Przykłady odpowiednich współstabilizatorów D obejmują polimery i kopolimery DADMAC, N-propyloakrylamidu N-trimetyloamoniowego, chlorku akryloiloetylotrimetyloamoniowego, chlorku metakryloiloetylotrimetyloamoniowego, ADAM BQ i winylopirydyny, korzystnie DADMAC albo N-propylakrylamidu N-trimetyloamoniowego, a zwłaszcza DADMAC, ewentualnie w połączeniu z niejonowymi monomerami, takimi jak (met)akryloamid. Dalsze przykłady odpowiednich współstabilizatorów D obejmują polietylenoiminę i poliaminy.
Współstabilizator D ma odpowiednio masę cząsteczkową od około 1000 do około 500 000 g/mol, korzystnie od około 2000 do około 100 000 g/mol, a zwłaszcza od około 3000 do około 100 000 g/mol. Współstabilizator D może być także mieszaniną różnych polielektrolitów kationowych o wyżej podanej masie cząsteczkowej.
Wodna polimerowa dyspersja jest korzystnie dyspersją wolną od soli. Przez określenie wolny od soli rozumie się tu, że nie zawiera ona żadnej znacznej ilości nieorganicznej soli o wielowartościowym anionie. Przez określenie znaczna ilość rozumie się tu odpowiednio mniej niż 1% wagowy, korzystnie mniej niż 0,5% wagowych, a zwłaszcza mniej niż 0,1% wagowych.
Rozpuszczalne w wodzie dyspersje polimerowe według wynalazku mają porównywalnie małą lepkość, a także porównywalnie dużą zawartość składników czynnych, co prowadzi do znacznej poprawy własności użytkowych i przetwarzalności dyspersji polimerowych. Lepkość według Brookfielda w temperaturze 25°C rozpuszczalnej w wodzie dyspersji polimerowej wynosi odpowiednio od około
PL 207 439 B1
100 do około 10 000 mPa-s, korzystnie od około 500 do około 5000 mPa-s, a zwłaszcza od około 1000 do około 3000 mPa-s.
Równowagę hydrofilowo-hydrofobową polimerowego stabilizatora C albo mieszaniny stabilizatorów optymalizuje się korzystnie w odniesieniu do stosowanego współstabilizatora albo stosowanej mieszaniny współstabilizatorów.
Sposób obejmuje korzystnie polimeryzację w bezsolnym środowisku reakcyjnym. Polimeryzację prowadzi się korzystnie w obecności inicjatora rodnikowego. Jako inicjator rodnikowy stosuje się korzystnie rozpuszczalny w wodzie nadtlenek albo rozpuszczalny w wodzie inicjator azowy, taki jak na Przykład V50, VA044 (firmy Wako). Ilość inicjatora w mieszaninie reakcyjnej wynosi korzystnie od około 10-5 do około 1% wagowego, a zwłaszcza od około 10-4 do około 10-1% wagowych w stosunku do całkowitej masy dyspersji. Inicjator można dodawać w całości na początku polimeryzacji, lecz także możliwe jest dodawanie go w ciągu całego przebiegu polimeryzacji. W podobny sposób monomery A i B można dodawać w całości albo porcjami w ciągu całego okresu przebiegu polimeryzacji. Temperatura polimeryzacji wynosi korzystnie od około 0° do około 100°C, a zwłaszcza od około 40° do około 80°C.
Sposób prowadzi się korzystnie w atmosferze gazu ochronnego, na Przykład w atmosferze argonu. Końcowa konwersja wynosi korzystnie powyżej 99% wagowych, a zwłaszcza powyżej 99,9% wagowych w stosunku do monomerów A i B. Czas trwania reakcji wynosi korzystnie od około 1 do około 24 godzin.
Rozpuszczalne w wodzie dyspersje polimerowe stosuje się korzystnie na dużą skalę jako technologiczne środki pomocnicze przy prowadzeniu procesów rozdzielania przy uzdatnianiu wody i oczyszczaniu ścieków w przemyśle wydobycia węgla i rud, ale w szczególności w przemyśle papierniczym w celu poprawienia retencji oraz w celu przyspieszenia odwadniania.
Rozpuszczalną w wodzie dyspersję polimerową według wynalazku można wykorzystać do wytwarzania papieru z wodnej zawiesiny zawierającej włókna celulozowe i opcjonalnie wypełniacze, dodając tę dyspersję do zawiesiny, formując i odsączając zawiesinę na sicie. Do zawiesiny można dodawać korzystnie jeden albo większą liczbę dodatkowych składników. Przykłady takich dodatkowych składników obejmują anionowe cząstki organiczne, na przykład cząstki oparte na krzemionce bentonit, oraz polimery zarówno anionowe, jak i kationowe.
Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania zilustrowano bardziej szczegółowo w odniesieniu do następujących przykładów bez ograniczania zakresu wynalazku do jedynie tych rozwiązań.
P r z y k ł a d y
P r z y k ł a d 1
142 g 50%-owego wodnego roztworu AAM, 37 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-SQ, 10 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 200 g 30%-owego wodnego roztworu poli-TMAPMA, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 595 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Po 6 godzinach temperaturę podnosi się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych godzinach.
P r z y k ł a d 2
142 g 50%-owego wodnego roztworu AAm, 37 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 10 g stabilizatora poli-(DADMAC/ADAM-MQ/akrylan PEG) (45/45/10% molowych), 200 g 30%-owego wodnego roztworu poli-TMAPMA, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 595 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych dwóch godzinach.
P r z y k ł a d 3
142 g 50%-owego wodnego roztworu AAm, 37 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 5 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 5 g stabilizatora poli-(DADMAC/ADAM-MQ/akrylan PEG) (45/45/10% molowych), 200 g 30%-owego wodnego roztworu TMAPMA, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 595 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
PL 207 439 B1
P r z y k ł a d 4
142 g 50%-owego wodnego roztworu AAm, 37 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 10 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 150 g 40%-owego wodnego roztworu poli-DADMAC, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 645 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 500C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 5
142 g 50%-owego wodnego roztworu AAm, 37 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 10 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 150 g 40%-owego wodnego roztworu poli-DADMAC, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 645 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 6
142 g 50%-owego wodnego roztworu AAm, 37 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 5 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB - 6,9, 10% molowych), 5 g stabilizatora poli-(DADMAC/ADAM-MQ/akrylan PEG) (45/45/10% molowo), 150 g 40%-owego wodnego roztworu DADMAC, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 645 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszają c ogrzewa do temperatury 50°C. Nastę pnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 7
142 g 50%-owego wodnego roztworu AAm, 37 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 5 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB - 6,9, 10% molowych), 5 g stabilizatora poli-(DADMAC/ADAM-MQ) (70/30% molowych), 150 g 40%-owego wodnego roztworu poli-DADMAC, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 645 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%owego wodnego roztworu V50. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 8
142 g 50%-owego wodnego roztworu AAm, 37 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 5 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 5 g stabilizatora poli-(DADMAC/ADAM-MQ) (50/50% molowych), 150 g 40%-owego wodnego roztworu poli-DADMAC, 5 g 10% roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 645 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 9
142 g 50%-owego wodnego roztworu AAm, 37 g 80% wodnego roztworu ADAM-BQ, 5 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 5 g stabilizatora poli-(DADMAC/ADAM-MQ) (70/30% molowych), 200 g 30%-owego wodnego roztworu poliTMAPMA, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 595 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się i ml 1%-owego wodnego roztworu V50, Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 10
142 g 50%-owego wodnego roztworu AAm, 37 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 5 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 5 g stabilizatora poli-(DADMAC/ADAM-MQ) (50/50% molowych), 200 g 30%-owego wodnego roztworu poli-TMAPMA, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 695 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%owego wodnego roztworu V50. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
PL 207 439 B1
P r z y k ł a d 11
213 g 50%-owego wodnego roztworu AAm, 45 g 80% wodnego roztworu ADAM-BQ, 5 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB 6,9, 10% molowo), 5 g stabilizatora poli-(DADMAC/ADAM-MQ) (70/30% molowych), 200 g 30%-owych wodnego roztworu poliTMAPMA, 5 g 10%-owych roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 505,5 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Odpowiednio po 1, 2, 3, 4, 5 godzinach dodaje się porcjami 2,1 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 12
213 g 50%-owego wodnego roztworu AAm, 45 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 5 g stabilizatora poli-DADMAC, modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 5 g stabilizatora poli-(DADMAC/ADAM-MQ/akrylan PEG) (45/45/10% molowych), 150 g 40%-owych wodnego roztworu poli-DADMAC, 5 g 10%-owych roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 555,5 g wody odgazowuje się w reaktor za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owych wodnego roztworu V50. Odpowiednio po 1, 2, 3, 4, 5 godzinach dodaje się w porcjach 2,1 g 80%-owych wodnego roztworu ADAM-BQ. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owych roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 13
213 g 50%-owych wodnego roztworu AAm, 45 g 80%-owych wodnego roztworu ADAM-BQ, 5 g stabilizatora poli-DADMAC, modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 5 g stabilizatora poli-(DADMAC/ADAM-MQ/akrylan PEG) (45/45/10% molowych), 112,5 g 40%-owych wodnego roztworu poli-DADMAC, 150 g 30%-owego wodnego roztworu poli-TMAPMA, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 443 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Odpowiednio po 1, 2, 3, 4, 5 godzinach dodaje się porcjami 2,1 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owych roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 14
213 g 50%-owych wodnego roztworu AAm, 45 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 5 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 5 g stabilizatora poli-(DADMAC/ADAM-MQ) (70/30% molowych), 112,5 g 40%-owych wodnego roztworu poli-DADMAC, 150 g 30%-owych wodnego roztworu poli-TMAPMA, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 443 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Odpowiednio po 1, 2, 3, 4, 5 godzinach dodaje się porcjami 2,1 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owych roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 15
142 g 50%-owego wodnego roztworu AAM, 37 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 10 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 200 g 30%-owych wodnego roztworu poli-TMAPMA, 5 g 10%-owych roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 595 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 16
142 g 50%-owego wodnego roztworu AAm, 37 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 10 g stabilizatora poli-(ADAM-MQ/ADAM-BQ)-b-PEG, 200 g 30%-owego wodnego roztworu poliTMAPMA, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 595 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 17
142 g 50%-owego wodnego roztworu AAm, 37 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 5 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 5 g
PL 207 439 B1 stabilizatora poli-(ADAM-MQ/ADAM-BQ)-b-PEG, 200 g 30%-owego wodnego roztworu poli-TMAPMA, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 595 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 18
142 g 50%-owych wodnego roztworu AAm, 37 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 10 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 150 g 40%-owych wodnego roztworu poli-DADMAC, 5 g 10%-owych roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 645 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owych roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 19
142 g 50%-owych wodnego roztworu AAm, 37 g 80%-owych wodnego roztworu ADAM-BQ, 10 g stabilizatora poli-(ADAM-MQ/ADAM-BQ)-b-PEG, 150 g 40%-owych wodnego roztworu poli-DAD-MAC, 5 g 10%-owych roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 645 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owych wodnego roztworu V50. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owych roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 20
142 g 50%-owych wodnego roztworu AAm, 37 g 80%-owych wodnego roztworu ADAM-BQ, 5 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 5 g stabilizatora poli-(ADAM-MQ/ADAM-BQ)-b-PEG, 150 g 40%-owego wodnego roztworu poli-DADMAC, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 645 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 21
213 g 50%-owego wodnego roztworu AAm, 45 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 5 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 5 g stabilizatora poli-(ADAM-MQ/ADAM-BQ)-b-PEG, 75 g 45%-owego wodnego roztworu poli-DADMAC, 100 g 30%-owego wodnego roztworu poli-TMAPMA, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 530,5 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Odpowiednio po 1, 2, 3, 4, 5 godzinach dodaje się porcjami 2,1 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owego roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 22
213 g 50%-owego wodnego roztworu AAm, 45 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ, 5 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10%-owych molowo), 5 g stabilizatora poli-(ADAM-MQ/ADAM-BQ)-b-PEG, 112,5 g 40%-owego wodnego roztworu poliDADMAC, 150 g 30%-owego wodnego roztworu poli-TMAPMA, 5 g 10%-owego roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 443 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owego wodnego roztworu V50. Odpowiednio po 1, 2, 3, 4, 5 godzinach dodaje się porcjami 2,1 g 80%-owego wodnego roztworu ADAM-BQ. Po 6 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10% roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 23
142 g 50%-owych wodnego roztworu AAm, 37 g 80%-owych wodnego roztworu ADAM-BQ, 5 g stabilizatora poli-DADMAC modyfikowanego kopolieterem blokowym (HLB = 6,9, 10% molowych), 5 g stabilizatora poli-(ADAM-MQ/ADAM-BQ)-b-PEG, 112,5 g 40%-owych wodnego roztworu poliDADMAC, 150 g 30%-owych wodnego roztworu poli-TMAPMA, 5 g 10%-owych roztworu EDTA, 10 g gliceryny i 353,5 g wody odgazowuje się w reaktorze za pomocą argonu i mieszając ogrzewa do temperatury 50°C. Następnie dodaje się 1 ml 1%-owych wodnego roztworu V50. Po 5 godzinach dodaje się w ciągu 10 godzin porcjami mieszaninę 142 g 50%-owych wodnego roztworu AAm i 37 g 80%PL 207 439 B1 owych wodnego roztworu ADAM-BQ. Po 18 godzinach temperaturę zwiększa się do 60°C i dodaje 3 ml 10%-owych roztworu V50. Polimeryzację kończy się po dalszych 2 godzinach.
P r z y k ł a d 24 (test stosowania)
Prowadzono próby stosowania pod kątem zatrzymywania i odwadniania w procesach papierniczych. Do partii o stężeniu 4 g/l i przewodności 7 mS/cm dodawano dyspersję polimerową zarówno według wynalazku, jak i podobną, dostępną w handlu dyspersję polimerową jako wzorzec, który nie zawierał współstabilizatora D.
Zmętnienie (NTU) i czas retencji (s) mierzono przy różnych zawartościach polimeru.
Badano dwie różne dyspersje polimerowe (I) i (II) według wynalazku. Pierwszą dyspersję polimerową (1) wytwarzano zgodnie ze sposobem postępowania opisanym w Przykładzie 2, lecz z wodnym roztworem poli-DADMAC stosowanym zamiast roztworu poli-TMAPMA, a ilości monomerów A i B oraz stabilizatorów C i współstabilizatorów D wybierano w taki sposób, że stosunek C+D/A+B wynosił około 0,5. Zawartość składników czynnych wynosiła 32% wagowych.
Drugą dyspersję polimerową (II) wytwarzano zgodnie z ogólnym sposobem postępowania opisanym w Przykładzie 2, przy czym jednak z ilością monomerów A i B oraz stabilizatorów C i współstabilizatorów D wybraną w taki sposób, że stosunek C+D/A+B wynosił około 0,5, zgodnie z Przykładem 22. Zawartość składników czynnych wynosiła 26% wagowych.
Testy retencji/odwadniania prowadzono w dwóch różnych zestawach warunków, a zatem z różnymi dostarczonymi partiami.
T a b e l a 1. Testy z dyspersją polimerową (I)
Dyspersja polimerowa Stosunek stabilizatory)/ polimer, (C+D)/(A+B) Zawartość polimeru Test zastosowania
Zmętnienie (NTU) Czas(y) retencji
I 0,5 0,5 47 11,8
I 0,5 1,0 27 7,2
Odnośnik (porównawczy) 1,2 0,5 52 12,5
Odnośnik (porównawczy) 1,2 1,0 34 10,0
T a b e l a 2. Testy z dyspersją polimerową (II)
Dyspersja polimerowa Stosunek stabilizator(y)/-polimer, (C+D)/(A+B) Zawartość polimeru Test zastosowania
Zmętnienie (NTU) Czas(y) retencji
II 0,5 0,5 60 11,6
II 0,5 1,0 48 7,8
Odnośnik (porównawczy) 1,2 0,5 70 14,2
Odnośnik (porównawczy) 1,2 1,0 66 12,0
W przypadku obu dyspersji według wynalazku lepkość procesowa była niższa niż 3000 mPa-s. Stąd wnioskuje się, że dyspersje, w których stosuje się środki dyspergujące według wynalazku, dają doskonałe wyniki pod względem retencji odwadniania.
P r z y k ł a d 25
Dla dyspersji polimerowych (I) i (II) z Przykładu 24 badano okres użytkowania mierzony jako trwałość sedymentacyjna. Próbki dyspersji wirowano w ciągu 30 minut z szybkością 3000 obrotów na minutę. Dla każdej próbki oznaczano ilość osadzonego materiału polimerowego.
PL 207 439 B1
T a b e l a 3 Trwałość sedymentacyjna
Dyspersja polimerowa Zawartość składników czynnych (%) Ilość osadzonego materiału polimerowego
I 32 0
II 26 0
Stąd wnioskuje się, że dyspersje polimerowe o długim okresie użytkowania można otrzymywać w wyniku stosowania niniejszego wynalazku, również przy duż ej zawarto ś ci składników czynnych.

Claims (30)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Rozpuszczalna w wodzie dyspersja polimerowa zawierająca:
    zdyspergowany polimer wytworzony z od 50 do 99% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie monomeru A i od 1 do 50% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie kationowego monomeru B, od 0,05 do 10% wagowych co najmniej jednego kopolimeru jako polimerowego stabilizatora C, od 1 do 25% wagowych co najmniej jednego kationowego polielektrolitu jako współstabilizatora D, odpowiednio w stosunku do całkowitej masy dyspersji, przy czym dyspersja polimerowa zawiera mniej niż 1% wagowy nieorganicznej soli o wielowartościowym anionie, przy czym monomerem A jest związek o wzorze ogólnym I R, Ο Η
    I li I h2c=c—c—n—r2 i w którym
    R1 oznacza H albo metyl, zaś
    R2 oznacza H, metyl, etyl, izopropyl, metyloil, hydroksyetyl albo 2-hydroksypropyl; monomerem B jest związek o wzorze ogólnym II
    Ri O R3
    I II l +
    H2C=C—C—A—Β—N—R4 II
    I r5 xw którym
    R1 oznacza H albo metyl,
    R3, R4, R5 niezależnie od siebie oznaczają H, C1-8-alkil, benzyl albo alkilobenzyl,
    A oznacza NH albo O,
    B oznacza C1-10-alkil albo C1-10-hydroksyalkil, zaś
    X- oznacza przeciwjon anionowy;
    polimerowy stabilizator C jest kopolimerem zawierającym co najmniej jeden monomer wybrany z grupy obejmującej chlorek diallilodimetyloamoniowy (DADMAC), chlorek winylopirydyniowy, chlorek N-winyloimidazoliny, chlorek winylobenzylotrimetyloamoniowy i ich mieszaniny, i/albo związki o wzorze ogólnym II i co najmniej jeden ze związków o wzorze ogólnym III, IV lub V, przy czym wzór ogólny III przedstawia jednofunkcyjny polieter zakończony grupą allilową:
    O Re Rs
    II I I
    H2C=CH—CH2—C-[-(CH2)n—CH—O-]x—[-(CH2)m—CH—O-]y-Ri III
    PL 207 439 B1 w którym
    R1 oznacza H albo metyl,
    R6 niezależnie od siebie oznacza H, metyl albo etyl, n oznacza 1 albo 3, x oznacza 5 do 50, a y oznacza 5 do 50.
    wzór ogólny IV przedstawia makroinicjator:
    Re Rs
    I I
    H-FO-CH—(CH2)n-]x-R7—N=N-R8-[-(CH2)n—CH—O-]x-H IV w którym
    R6 niezależnie od siebie oznacza H, metyl albo etyl,
    R7, R8 niezależnie od siebie oznaczają C1-8-alkil, cyjano-C1-8-alkil albo karboalkoksy-C1-8-alkil, n oznacza 1 albo 3, a x oznacza 5 do 100, zaś wzór ogólny V przedstawia jednofunkcyjny polieter zakończony grupą winylową:
    Ri 0 Re
    I II I
    H2C=C—C-[(CH2)n—CH—O]x— Ri V w którym
    R1 oznacza H albo metyl,
    R6 oznacza H, metyl albo etyl, n oznacza 1 albo 3, a X oznacza 5 do 50, oraz współstabilizator jest polielektrolitem kationowym o ciężarze cząsteczkowym od 1000 do 500000 g/mol.
  2. 2. Dyspersja według zastrzeżenia 1, znamienna tym, że dyspersja zawiera od 75 do 99% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie monomeru A i od 1 do 25% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie kationowego monomeru B.
  3. 3. Dyspersja według zastrzeżenia 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera od 5 do 40% wagowych zdyspergowanego polimeru.
  4. 4. Dyspersja według jednego z zastrzeżeń od 1 do 3, znamienna tym, że stosunek wagowy stabilizatorów i współstabilizatorów do zdyspergowanego polimeru wynosi
    C + D ------ <
    A + B
  5. 5. Dyspersja według jednego z zastrzeżeń od 1 do 4, znamienna tym, że zdyspergowany polimer ma średni wagowo ciężar cząsteczkowy wynoszący co najmniej 1 000 000 g/mol.
    5. Dyspersja według jednego z zastrzeżeń od 1 do 5, znamienna tym, że zdyspergowany polimer występuje w stężeniu od 10 do 30% wagowych w stosunku do całkowitej masy dyspersji.
  6. 7. Dyspersja według jednego z zastrzeżeń od 1 do 6, znamienna tym, że polimerowy stabilizator C ma ciężar cząsteczkowy od 20 000 do 3 000 000 g/mol.
  7. 8. Dyspersja według jednego z zastrzeżeń od 1 do 7, znamienna tym, że polimerowy stabilizator C ma ciężar cząsteczkowy od 100 000 do 2 000 000 g/mol.
  8. 9. Dyspersja według jednego z zastrzeżeń od 1 do 8, znamienna tym, że polimerowy stabilizator C ma ciężar cząsteczkowy od 200 000 do 800 000 g/mol.
  9. 10. Dyspersja według jednego z zastrzeżeń od 1 do 9, znamienna tym, że polimerowy stabilizator C występuje w stężeniu od 0,1 do 5% wagowych.
  10. 11. Dyspersja według jednego z zastrzeżeń od 1 do 10, znamienna tym, że polimerowy stabilizator C występuje w stężeniu od 0,5 do 2% wagowych.
    PL 207 439 B1
  11. 12. Dyspersja według jednego z zastrzeżeń od 1 do 11, znamienna tym, że współstabilizator D jest polielektrolitem kationowym o ciężarze cząsteczkowym od 2000 do 100 000 g/mol.
  12. 13. Dyspersja według jednego z zastrzeżeń od 1 do 12, znamienna tym, że współstabilizator D jest polimerem DADMAC.
  13. 14. Dyspersja według jednego z zastrzeżeń od 1 do 13, znamienna tym, że dyspersja polimerowa zawiera od 3 do 15% wagowych współstabilizatora D.
  14. 15. Sposób wytwarzania rozpuszczalnej w wodzie dyspersji polimerowej obejmujący przeprowadzenie polimeryzacji od 50 do 99% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie monomeru A oraz od 1 do 50% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie kationowego polimeru B, w obecności od 0,05 do 10% wagowych polimerowego stabilizatora C i od 1 do 25% wagowych kationowego polielektrolitu jako współstabilizatora D, odpowiednio w stosunku do całkowitej masy dyspersji, przy czym reakcję prowadzi się w środowisku o zawartości nieorganicznej soli o wielowartościowym anionie mniejszej od 1% wagowego, zaś monomerem A jest związek o wzorze ogólnym I R, Ο Η I li I h2c=c—c—n—r2 i w którym
    R1 oznacza H albo metyl, zaś
    R2 oznacza H, metyl, etyl, izopropyl, metyloil, hydroksyetyl albo 2-hydroksypropyl; monomerem B jest związek o wzorze ogólnym II
    Ri O R3
    I II l + h2c=c—c—a—b—n—r4 i i
    I
    R5 Xw którym
    R1 oznacza H albo metyl,
    R3, R4, R5 niezależnie od siebie oznaczają H, C1-8-alkil, benzyl albo alkilobenzyl,
    A oznacza NH albo O,
    B oznacza C1-10-alkil albo C1-10-hydroksyalkil, zaś
    X- oznacza przeciwjon anionowy;
    polimerowy stabilizator C jest kopolimerem zawierającym co najmniej jeden monomer wybrany z grupy obejmującej chlorek diallilodimetyloamoniowy (DADMAC), chlorek winylopirydyniowy, chlorek N-winyloimidazoliny, chlorek winylobenzylotrimetyloamoniowy i ich mieszaniny, i/albo związki o wzorze ogólnym II i co najmniej jeden ze związków o wzorze ogólnym III, IV lub V, przy czym wzór ogólny III przedstawia jednofunkcyjny polieter zakończony grupą allilową:
    O Re Rs
    II I I
    H2C=CH—-CH2—C-[-(CH2)n—CH—O-]x~[-(CH2)m—CH—-O-]y-Ri III w którym
    R1 oznacza H albo metyl,
    R6 niezależnie od siebie oznacza H, metyl albo etyl, n oznacza 1 albo 3, x oznacza 5 do 50, a y oznacza 5 do 50.
    wzór ogólny IV przedstawia makroinicjator:
    PL 207 439 B1
    Re Rs
    I 1
    H-[-O-CH—(CH2)n-]x-R7—N=N-R8-[-(CH2)n—CH—O-]x-H IV w którym
    R6 niezależnie od siebie oznacza H, metyl albo etyl,
    R7, R8 niezależnie od siebie oznaczają C1-8-alkil, cyjano-C1-8-alkil albo karboalkoksy-C1-8-alkil, n oznacza 1 albo 3, a x oznacza 5 do 100, zaś wzór ogólny V przedstawia jednofunkcyjny polieter zakończony grupą winylową:
    Ri 0 Re l II I
    H2C=C—C-[(CH2)n—CH—O]x— R, V w którym
    R1 oznacza H albo metyl,
    R6 oznacza H, metyl albo etyl, n oznacza 1 albo 3, a X oznacza 5 do 50, oraz współstabilizatorem jest polielektrolitem kationowym o ciężarze cząsteczkowym od 1000 do 500000 g/mol.
  15. 16. Sposób według zastrzeżenia 15, znamienny tym, że stosuje się od 75 do 99% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie monomeru A i od 1 do 25% molowych co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie kationowego monomeru B.
  16. 17. Sposób według zastrzeżenia 15 albo 16, znamienny tym, że uzyskuje się dyspersję polimerową zawierającą od 5 do 40% wagowych zdyspergowanego polimeru.
  17. 18. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 15 do 17, znamienny tym, że stosunek wagowy stabilizatorów i współstabilizatorów do zdyspergowanego polimeru wynosi
    C + D ------ <
    A + B
  18. 19. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 15 do 18, znamienny tym, że zdyspergowany polimer ma średni wagowo ciężar cząsteczkowy wynoszący co najmniej 1 000 000 g/mol.
  19. 20. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 15 do 19, znamienny tym, że zdyspergowany polimer występuje w stężeniu od 10 do 30% wagowych w stosunku do całkowitej masy dyspersji.
  20. 21. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 15 do 20, znamienny tym, że stosuje się polimerowy stabilizator C o ciężarze cząsteczkowym od 20 000 do 3 000 000 g/mol.
  21. 22. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 15 do 21, znamienny tym, że stosuje się polimerowy stabilizator C o ciężarze cząsteczkowym od 100 000 do 2 000 000 g/mol.
  22. 23. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 15 do 22, znamienny tym, że stosuje się polimerowy stabilizator C o ciężarze cząsteczkowym od 200 000 do 800 000 g/mol.
  23. 24. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 15 do 23, znamienny tym, że stosuje się polimerowy stabilizator C w stężeniu od 0,1 do 5% wagowych.
  24. 25. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 15 do 24, znamienny tym, że stosuje się polimerowy stabilizator C w stężeniu od 0,5 do 2% wagowych.
  25. 26. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 15 do 25, znamienny tym, że jako współstabilizator D stosuje się polielektrolit kationowy o ciężarze cząsteczkowym od 2000 do 100000 g/mol.
  26. 27. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 15 do 26, znamienny tym, że jako współstabilizator D stosuje się polimer DADMAC.
  27. 28. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 15 do 27, znamienny tym, że dyspersja polimerowa zawiera od 3 do 15% wagowych współstabilizatora D.
  28. 29. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 15 do 28, znamienny tym, że przeprowadza się go jako proces jednoetapowy.
    PL 207 439 B1
  29. 30. Zastosowanie rozpuszczalnej w wodzie dyspersji polimerowej określonej w zastrzeżeniu 1 jako środka retencyjnego do wytwarzania papieru, jako zagęstnika i/albo jako środka polepszającego glebę.
  30. 31. Zastosowanie według zastrzeżenia 30 do wytwarzania papieru z wodnej zawiesiny zawierającej włókna celulozowe i - opcjonalnie - wypełniacze, przy czym to wytwarzanie obejmuje dodawanie do zawiesiny dyspersji rozpuszczalnego w wodzie polimeru określonego w zastrzeżeniu 1, formowanie i odsączanie zawiesiny na sicie.
PL374494A 2002-05-15 2003-05-15 Rozpuszczalna w wodzie dyspersja polimerowa, sposób jej wytwarzania i jej zastosowanie jako środka retencyjnego do wytwarzania papieru, jako zagęstnika i/albo jako środka polepszającego glebę PL207439B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
DE10221585 2002-05-15
DE10221584 2002-05-15

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL374494A1 PL374494A1 (pl) 2005-10-31
PL207439B1 true PL207439B1 (pl) 2010-12-31

Family

ID=29550925

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL374494A PL207439B1 (pl) 2002-05-15 2003-05-15 Rozpuszczalna w wodzie dyspersja polimerowa, sposób jej wytwarzania i jej zastosowanie jako środka retencyjnego do wytwarzania papieru, jako zagęstnika i/albo jako środka polepszającego glebę

Country Status (16)

Country Link
US (1) US7408004B2 (pl)
EP (1) EP1511776B1 (pl)
JP (2) JP2005530870A (pl)
KR (1) KR100697900B1 (pl)
CN (1) CN100347199C (pl)
AU (1) AU2003232705B2 (pl)
BR (1) BR0310023B1 (pl)
CA (1) CA2485954C (pl)
ES (1) ES2708668T3 (pl)
MX (1) MX262992B (pl)
NO (1) NO20045440L (pl)
NZ (1) NZ536432A (pl)
PL (1) PL207439B1 (pl)
RU (1) RU2336281C2 (pl)
WO (1) WO2003097703A1 (pl)
ZA (1) ZA200409065B (pl)

Families Citing this family (19)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
PL1846477T3 (pl) * 2004-12-28 2016-09-30 Dyspersja polimerowa i sposób wytwarzania dyspersji polimerowej
US8299183B2 (en) * 2004-12-28 2012-10-30 Akzo Nobel N.V. Polymer dispersion and process for preparing a polymer dispersion
US8039550B2 (en) 2005-05-20 2011-10-18 Akzo Nobel N.V. Process for preparing a polymer dispersion and a polymer dispersion
BRPI0610071A2 (pt) 2005-05-20 2010-05-25 Akzo Nobel Nv processo para preparação de uma dispersão de polìmero e uma dispersão de polìmero
DE102005052924A1 (de) 2005-11-03 2007-05-10 Basf Ag Wässrige Dispersionen wasserlöslicher Polymere mit kammartigen Stabilisatoren
US8334240B2 (en) * 2008-10-06 2012-12-18 Nalco Company Compositions and methods for inhibiting the agglomeration of hydrates in a process
US8329620B2 (en) * 2008-10-06 2012-12-11 Nalco Company Compositions and methods for inhibiting the agglomeration of hydrates
US8921478B2 (en) 2008-10-17 2014-12-30 Nalco Company Method of controlling gas hydrates in fluid systems
US10392573B2 (en) * 2008-10-17 2019-08-27 Ecolab Usa Inc. Method of controlling gas hydrates in fluid systems
US8288323B2 (en) * 2009-03-02 2012-10-16 Nalco Company Compositions containing amide surfactants and methods for inhibiting the formation of hydrate agglomerates
FI124464B (fi) * 2009-04-29 2014-09-15 Upm Kymmene Corp Menetelmä massalietteen valmistamiseksi, massaliete ja paperi
US8618025B2 (en) 2010-12-16 2013-12-31 Nalco Company Composition and method for reducing hydrate agglomeration
US9505707B2 (en) 2010-12-22 2016-11-29 Nalco Company Composition and method for reducing hydrate agglomeration
EP3237457B1 (en) 2014-12-22 2018-12-12 Rohm and Haas Company Method of suspension polymerization
RU2697391C2 (ru) * 2014-12-22 2019-08-14 Ром Энд Хаас Компани Суспензии, содержащие полиэлектролиты с противоположным зарядом
FI20165978L (fi) 2016-12-16 2018-06-17 Kemira Oyj Menetelmä veden poistamiseksi lietteestä
GB201707556D0 (en) 2017-05-11 2017-06-28 Quadrise Int Ltd Oil-in water emulsions
CN110360455A (zh) * 2019-07-25 2019-10-22 山东银汉水处理技术有限公司 一种输灰管道用强效分散剂
CN112300321B (zh) * 2019-07-31 2022-07-15 中国石油化工股份有限公司 一种聚丙烯酰胺水性分散体的制备方法

Family Cites Families (16)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US1005A (en) * 1838-11-12 Ing and heating booms and other apabtments beqtjibing abtrficial
DE4216167A1 (de) * 1992-05-18 1993-11-25 Roehm Gmbh Wasserlösliche Polymerdispersionen
DE4311916A1 (de) * 1993-04-10 1994-10-13 Goldschmidt Ag Th Poly(meth)acrylsäure-Dispersion
US6133368A (en) * 1993-12-09 2000-10-17 Nalco Chemical Company Seed process for salt dispersion polymer
DE4401951A1 (de) 1994-01-24 1995-07-27 Roehm Gmbh Ein- oder mehrstufiges Verfahren zur Herstellung niedrigviskoser, wasserlöslicher Polymerdispersionen
DE4406624A1 (de) * 1994-03-01 1995-09-07 Roehm Gmbh Vernetzte wasserlösliche Polymerdispersionen
DE19521096C2 (de) * 1995-06-09 1998-10-08 Fraunhofer Ges Forschung Verfahren zur Herstellung von Dispersionen wasserlöslicher Vinylpolymerer und Stabilisator zur Durchführung des Verfahrens
DE19606899C2 (de) * 1996-02-13 2002-11-21 Fraunhofer Ges Forschung Verfahren zur Herstellung von Dispersionen wasserlöslicher Vinylpolymere und Stabilisator zur Durchführung des Verfahrens
US6235205B1 (en) * 1996-10-03 2001-05-22 Cytec Technology Corp. Aqueous dispersions
US6702946B1 (en) * 1996-10-03 2004-03-09 Cytec Technology Corp. Aqueous dispersions
US6171505B1 (en) * 1998-04-03 2001-01-09 Nalco Chemical Company Higher actives dispersion polymer to aid clarification, dewatering, and retention and drainage
DE19851024A1 (de) * 1998-11-05 2000-05-11 Basf Ag Wäßrige Dispersionen von wasserlöslichen Polymerisaten von N-Vinylcarbonsäureamiden, Verfahren zu ihrer Herstellung und ihre Verwendung
US6398967B2 (en) * 2000-04-20 2002-06-04 Nalco Chemical Company Method of clarifying water using low molecular weight cationic dispersion polymers
DE10055470A1 (de) * 2000-11-09 2002-05-29 Fraunhofer Ges Forschung Verfahren zur Polymerisation wasserlöslicher Vinylmonomerer in wäßrigen höherkonzentrierten Dispersionen und Stabilisator zur Durchführung des Verfahrens
JP2003073572A (ja) * 2001-08-31 2003-03-12 Hymo Corp 水溶性高分子分散液及びその製造方法
JP2003181500A (ja) * 2001-12-21 2003-07-02 Hymo Corp 製紙スラッジの脱水方法

Also Published As

Publication number Publication date
EP1511776B1 (en) 2018-10-31
NZ536432A (en) 2006-07-28
ZA200409065B (en) 2006-01-25
AU2003232705B2 (en) 2007-08-23
BR0310023B1 (pt) 2013-01-22
JP5657463B2 (ja) 2015-01-21
CN100347199C (zh) 2007-11-07
MXPA04011046A (es) 2005-07-14
JP2005530870A (ja) 2005-10-13
WO2003097703A8 (en) 2004-05-27
AU2003232705A1 (en) 2003-12-02
CA2485954C (en) 2010-02-02
ES2708668T3 (es) 2019-04-10
US20050182181A1 (en) 2005-08-18
PL374494A1 (pl) 2005-10-31
CA2485954A1 (en) 2003-11-27
CN1653090A (zh) 2005-08-10
KR100697900B1 (ko) 2007-03-20
JP2011219761A (ja) 2011-11-04
WO2003097703A1 (en) 2003-11-27
BR0310023A (pt) 2005-02-15
RU2336281C2 (ru) 2008-10-20
MX262992B (es) 2008-12-11
EP1511776A1 (en) 2005-03-09
KR20040108800A (ko) 2004-12-24
US7408004B2 (en) 2008-08-05
NO20045440L (no) 2005-02-15
RU2004136595A (ru) 2005-05-27

Similar Documents

Publication Publication Date Title
JP5657463B2 (ja) 水溶性ポリマー分散液及び水溶性ポリマー分散液の製造方法
JP5042034B2 (ja) ポリマー分散体及びポリマー分散体の調製方法
RU2092504C1 (ru) Водная полимерная дисперсия
US7220339B2 (en) Process for preparing a polymer dispersion
AU2003230523B2 (en) Process for preparing a polymer dispersion
US8299183B2 (en) Polymer dispersion and process for preparing a polymer dispersion