PL205265B1 - Metalowy korek gwintowany oraz sposób i narzędzie do jego wytwarzania - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest metalowy korek gwintowany do przewodów hydraulicznych, zwłaszcza do przewodów olejowych albo zbiornika oleju, złożony z walcowego króćca z gwintem zewnętrznym, połączonego z łbem w kształcie tarczy, w którym znajduje się osiowy otwór nieprzelotowy o przekroju wieloką tnym.

Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania metalowego korka gwintowanego złożonego z walcowego króćca z gwintem zewnętrznym i połączonego z łbem w kształcie tarczy oraz zaopatrzonego na obydwu swych powierzchniach czołowych w nieprzelotowe współosiowe otwory, których otwór po stronie łba ma przekrój wielokątny, zaś po stronie przeciwnej przekrój okrągły zakończony dnem osiowym.

Przedmiotem wynalazku jest także narzędzie do wytwarzania metalowego korka gwintowanego składającego się z cylindrycznego króćca zaopatrzonego w nieprzelotowy otwór zakończony stożkowym dnem i połączonego z łbem w kształcie tarczy, zaopatrzonym w nieprzelotowy otwór o przekroju wielokątnym.

Korki tego rodzaju są stosowane przede wszystkim w pojazdach mechanicznych i produkowane w dużych ilościach. W rozwiązaniach znanych ze stanu techniki proces produkcji obejmował, co najmniej trzy etapy.

Celem wynalazku jest opracowanie takiej konstrukcji korka gwintowanego, która umożliwi znaczące uproszczenie procesu produkcji.

Cel ten został zrealizowany w metalowym korku gwintowanym według wynalazku, który charakteryzuje się tym, że w jego króćcu, po stronie przeciwnej względem łba, znajduje się nieprzelotowy otwór, współosiowy względem nieprzelotowego otworu o przekroju wielokątnym, w łbie korka.

Króciec korka według wynalazku jest korzystnie połączony z łbem za pośrednictwem fazy w postaci stożka ściętego, nachylonego do osi podłużnej A-A korka pod kątem około 30°, przy czym wierzchołek tego stożka stanowi początek gwintu zewnętrznego korka.

Dno nieprzelotowego otworu ma korzystnie postać stożka, którego wierzchołek leży na osi A-A korka.

Powierzchnia czołowa korka według wynalazku jest korzystnie zaopatrzona na krawędzi otworu nieprzelotowego w fazę wewnętrzną zaś, na krawędzi zewnętrznej w fazę zewnętrzną.

Zewnętrzna faza korka według wynalazku jest korzystnie połączona z gwintem zewnętrznym.

Celem wynalazku jest również opracowanie sposobu wytwarzania gwintowanego korka.

Cel ten zrealizowano w sposobie wytwarzania korka gwintowanego według wynalazku, który charakteryzuje się tym, że półprodukt składający się z łba zaopatrzonego w nieprzelotowy otwór wielokątny i połączonego z cylindrycznym króćcem, zaopatrzonym w nieprzelotowy otwór ze stożkowym dnem, umieszcza się w otworze głowicy zaciskowej tak, aby faza wewnętrzna nieprzelotowego otworu opierała się o powierzchnię stożkową głowicy stempla, a następnie wywierając przez ten stempel siłę osiową w kierunku półproduktu wciska się jego głowicę w otwór króćca, roztłaczając ten króciec i zwię kszają c jego ś rednicę otworu do wartoś ci ś rednicy otworu w gotowym wyrobie, a nastę pnie po wyjęciu roztłoczonego półproduktu wykonuje się gwint zewnętrzny.

W sposobie według wynalazku stosuje się korzystnie półprodukt, którego króciec ma średnicę wewnętrzną mniejszą od odpowiedniej średnicy wewnętrznej gwintowanego króćca w korku, a równocześnie ma średnicę zewnętrzną mniejszą od odpowiedniej średnicy zewnętrznej tego gwintowanego króćca.

Średnica króćca półproduktu jest korzystnie mniejsza od najmniejszej średnicy fazy łączącej koniec gwintowanego króćca z łbem korka.

Gwint zewnętrzny wykonuje się korzystnie na zewnętrznej powierzchni króćca za pomocą walcowania względnie przez dociskanie tej powierzchni do ścianek formy z negatywowym zarysem gwintu.

Celem wynalazku jest również opracowanie konstrukcji narzędzia do wytwarzania korka gwintowanego.

Cel ten zrealizowano w narzędziu do wytwarzania korka gwintowanego według wynalazku, które charakteryzuje się tym, że składa się ze stempla zakończonego głowicą i osadzonego przesuwnie w gł owicy zaciskowej do mocowania pół produktu, przy czym ta gł owica zaciskowa jest osadzona przesuwnie w obudowie narzędzia, mającej postać tulei i wyposażonej, po stronie przeciwnej względem głowicy zaciskowej, w nieruchomą płytę stemplową.

Stempel jest korzystnie przynajmniej częściowo osadzony w tulei prowadzącej, osadzonej przesuwnie w otworze przelotowym głowicy zaciskowej, przy czym stopa tej tulei prowadzącej opiera się

PL 205 265 B1 na uchwycie stempla, przy czym uchwyt ten jest osadzony przesuwnie w uchwycie prowadzącym za pośrednictwem tulei ślizgowej.

Narzędzie według wynalazku jest korzystnie wyposażone w mający postać tarczy trzpień naciskowy, połączony z płytą stemplową oraz ustawiony współosiowo w obudowie narzędzia, jak również względem stempla.

Tuleja ślizgowa wraz z głowicą zaciskową są korzystnie zamocowane w uchwycie prowadzącym i razem z tym uchwytem osadzone osiowo przesuwnie w obudowie narzędzia.

Między płytą stemplową i uchwytem prowadzącym jest korzystnie umieszczony element z materiału sprężystego i elastycznego, który ma postać pierścienia osadzonego wokół trzpienia naciskowego płyty stemplowej.

Średnica głowicy stempla jest korzystnie większa od średnicy otworu w króćcu półproduktu.

Badania eksploatacyjne korka gwintowanego według wynalazku wykazały, że jest on lekki i może być łatwo wkręcony w przewód hydrauliczny, zwłaszcza w przewód olejowy albo też do zbiornika oleju. Natomiast sposób wytwarzania korka, zwłaszcza przy użyciu narzędzia według wynalazku, zapewnia jego niewielką pracochłonność przy równoczesnej wysokiej dokładności wykonania.

Korek gwintowany według wynalazku jest uwidoczniony w przykładowym rozwiązaniu konstrukcyjnym na rysunku, na którym: fig. 1 - przedstawia nieobrobiony korpus korka gwintowanego według wynalazku w widoku perspektywicznym; fig. 2 - korek gwintowany w osiowym przekroju podłużnym; fig. 3 - półprodukt korka w przekroju podłużnym; fig. 4 - narzędzie do wytwarzania korka z jego nieobrobionym korpusem umieszczonym w górnej części stempla, przed rozpoczęciem procesu formowania, w osiowym przekroju podłużnym; fig. 5 - to samo narzędzie w końcowym etapie formowania korka według wynalazku, w osiowym przekroju podłużnym, a fig. 6 - stempel narzędzia w osiowym przekroju podłużnym.

Przedstawiony na fig. 2 korek gwintowany 10 do przewodu olejowego albo zbiornika oleju pojazdu mechanicznego składa się z łba 12 w kształcie tarczy o grubości b = 4,5 mm i średnicy d = 27 mm, połączonego z gwintowanym króćcem 14 o średnicy zewnętrznej gwintu f = 20,97 mm, którego oś pokrywa się z osią podłużną A tego korka. Całkowita wysokość korka 10 mierzona w kierunku osiowym wynosi a = 19 mm, zaś wysokość samego króćca a1 = 14,5 mm. W gwintowanym króćcu 14 jest wykonany nieprzelotowy otwór 18 o przekroju okrągłym, otwarty od strony powierzchni czołowej 16 korka, o średnicy e = 13,8 mm i wysokości cylindrycznej ścianki 19 wynoszącej c = 7,8 mm. Powierzchnia stożkowa dna 20 otworu nieprzelotowego 18 jest skierowana wierzchołkiem w głąb materiału i łączy się z wewnętrzną powierzchnią cylindrycznej ścianki 19. Powierzchnia czołowa 16 jest zaopatrzona w fazę wewnętrzną 15 od strony wnętrza otworu 18 oraz w fazę zewnętrzną 17 przechodzącą w gwint zewnętrzny 22 o średnicy zewnętrznej f = 20,97 mm i długości h = 12 mm.

Łeb 12 korka 10 jest połączony z gwintem 22 króćca 14 fazą 24 w kształcie stożka ściętego o wysokości i = 2,5 mm, którego tworząca jest nachylona do osi A korka 10 pod kątem w = 30°, natomiast najmniejsza średnica wynosi g = 19,5 mm. Gwint zewnętrzny 22 wystaje przy tym ponad wierzchołek 25 stożka ściętego tworzącego fazę 24.

W łbie 12 korka 10 znajduje się osiowy nieprzelotowy otwór 28 o przekroju sześciokątnym i średnicy wynoszącej z = 4,8 mm (SW10) oraz wysokości ścianki 29 równej y = 7 mm, tworzący gniazdo, w którym umieszcza się klucz nasadowy do wkręcania i wykręcania tego korka. Dno 30 otworu 28 tworzy stożek z wierzchołkiem skierowanym w głąb materiału, przy czym oś dna 30 pokrywa się z osią A korka 10.

Korek 10 wytwarza się z metalowego półproduktu 34 (przykładowo z 19MnB4) przedstawionego na fig. 3, który składa się z łba 12 wyposażonego w nieprzelotowy otwór 28 oraz z cylindrycznego króćca 36, przy czym zarówno wymiary łba 12, jak i otwory sześciokątnego 28 surowego korpusu są takie same jak odpowiednie wymiary gotowego wyrobu (b, d, y, z). Natomiast wymiary obrobionego króćca gwintowanego 14 korka 10 są różne od wymiarów króćca 36 półproduktu. Powierzchnia 38 tego króćca 36 przechodzi w stożkową fazę 24, której mniejsza średnica g jest taka sama jak w gotowym korku 10, natomiast zewnętrzna średnica króćca 36 wynosi f1 = 19,2 mm i jest mniejsza o 1,77 mm od średnicy zewnętrznej f króćca gwintowanego 14 w gotowym wyrobie. Średnica wewnętrzna fazy wewnętrznej 15a na powierzchni czołowej 16a króćca 36 wynosi e1 = 12 mm i jest mniejsza o 1,8 mm od odpowiadającej jej średnicy e gotowego korka gwintowanego 10. Na zewnętrznej powierzchni króćca 36 półproduktu znajduje się faza 17a (odpowiadająca fazie U_ w gotowym wyrobie).

Charakterystyczną cechą wymiarową półproduktu 34 jest średnica wewnętrzna e1 jego króćca 36, mniejsza od odpowiedniej średnicy wewnętrznej e gwintowanego króćca 14 w gotowym wyrobie,

PL 205 265 B1 oraz równocześnie średnica zewnętrzna fi tego króćca 36 mniejsza od odpowiedniej średnicy zewnętrznej f gwintowanego króćca 14.

W celu uzyskania gotowego korka gwintowanego 10 z półproduktu 34, w otwór nieprzelotowy 18a wciska się aż do zetknięcia się z powierzchnią dna 19a stempel prasy. Podczas tej operacji wymiary odkształcanego surowego króćca 36 zwiększają się do wymiarów króćca gwintowanego 14, formując jednocześnie gwint zewnętrzny 22.

Istota sposobu wytwarzania metalowego korka gwintowanego 10 według wynalazku polega na tym, że półprodukt 34, składający się z łba 12 zaopatrzonego w nieprzelotowy otwór wielokątny 28 i połączonego z cylindrycznym króćcem 36, zaopatrzonym w nieprzelotowy otwór 18 ze stożkowym dnem 20, umieszcza się w otworze 70 głowicy zaciskowej 76 tak, aby faza wewnętrzna 15a nieprzelotowego otworu 18 opierała się o powierzchnię stożkową 51 głowicy 52 stempla 50, a następnie wywierając przez ten stempel 50 siłę osiową w kierunku półproduktu 34 wciska się jego głowicę 52 w otwór 18a króćca 36, roztłaczając ten króciec i zwiększając jego średnicę e1 otworu 18a do wartości średnicy e otworu 18 w gotowym wyrobie, a następnie po wyjęciu roztłoczonego półproduktu 34 wykonuje się gwint zewnętrzny 22.

W sposobie tym stosuje się półprodukt 34, którego króciec 36 ma średnicę wewnętrzną e1. mniejszą od odpowiedniej średnicy wewnętrznej e gwintowanego króćca 14 w korku 10, a równocześnie ma średnicę zewnętrzną f1 mniejszą od odpowiedniej średnicy zewnętrznej f tego gwintowanego króćca 14.

Średnica f1 króćca 36 półproduktu 34 jest mniejsza od najmniejszej średnicy g fazy 24 łączącej koniec gwintowanego króćca 14 z łbem 12 korka 10.

Gwint zewnętrzny 22 wykonuje się na zewnętrznej powierzchni 38 króćca 36 za pomocą walcowania względnie przez dociskanie tej powierzchni do ścianek formy z negatywowym zarysem gwintu.

Narzędzie 40 do wytwarzania korka gwintowanego 10, przedstawione na fig. 4, 5 i 6, składa się z cylindrycznej obudowy 42 o średnicy zewnętrznej wynoszącej przykładowo q = 120 mm, z umieszczonej pod nią płyty stemplowej 44, wyposażonej w trzpień naciskowy 46 o średnicy q1. = 60 mm i wysokości n1 = 21,5 mm oraz w przesunięty, lecz równoległy do osi M obudowy 42 otwór 49t, a także w promieniowy otwór stopniowy 45.

Na trzpieniu naciskowym 46 jest osadzony uchwyt 48 stempla 50 o długości n2 = 47 mm z otworem osiowym 47, zaopatrzony w poszerzony odcinek końcowy 47t o średnicy t1 = 16 mm. Ponad uchwytem 48 stempla 50 znajduje się tuleja prowadząca 54 stempla 50 o długości n = 60 mm, składająca się z odcinka rurowego 55 o średnicy zewnętrznej t2 = 21 mm oraz ze stopy 57 o średnicy t3 = 40 mm. Średnica wewnętrzna otworu 58 tulei prowadzącej 54 wynosi t = 14 mm, zaś jego oś pokrywa się z osią M otworu 47 w uchwycie 48 stempla 50.

W tulei prowadzącej 54 jest trwale osadzony stempel 50 w postaci wydłużonego walca, zakończony w swej roboczej części głowicą 52. Powierzchnia czołowa głowicy 52 jest powierzchnią stożkową, przy czym kąt jej stożka jest korzystnie równy kątowi wewnętrznej fazy 15a na krawędzi nieprzelotowego otworu 18a, natomiast średnica głowicy 52 winna być równa średnicy e otworu 18 w gwintowanym króćcu 14 gotowego korka.

Ponadto w uchwycie 48 stempla 50 znajduje się dodatkowy równoległy, lecz przesunięty względem osi M, otwór 49 o średnicy mniejszej od średnicy otworu 47 i współosiowy względem odpowiedniego otworu 49t w płycie stemplowej 44.

Na zewnętrznej powierzchni uchwytu 48 stempla 50 o średnicy q2 (fig. 5) jest osadzona przesuwnie tuleja ślizgowa 60 o wysokości równej w przybliżeniu podwójnej wysokości n2 tego uchwytu 48, przy czym jej dolna powierzchnia czołowa 62 opiera się, w położeniu dociśniętym stempla 50 (fig. 5), o powierzchnię trzpienia naciskowego 46. Cylindryczna powierzchnia dolnego odcinka 64t tulei ślizgowej 60 jest przedłużeniem powierzchni cylindrycznej trzpienia naciskowego 46 tworząc otaczającą ją przestrzeń komory 63.

Górna część 64 tulei ślizgowej 60, w odległości równej w przybliżeniu długości n2 od uchwytu 48, jest poszerzona, zaś na jej górnej powierzchni czołowej 66 jest osadzona głowica zaciskowa 68 o stożkowej powierzchni zewnętrznej, zaopatrzona we współśrodkowy otwór przelotowy 70, w którym jest osadzony przesuwnie górny koniec odcinka rurowego 55 tulei prowadzącej 54 stempla 50, o średnicy równej średnicy otworu 70. Wysokość n3 głowicy zaciskowej 68 jest nieco mniejsza od długości n2 uchwytu stempla 48.

Między obudową 42 narzędzia i głowicą zaciskową 68 jest osadzony przesuwnie uchwyt prowadzący 80 wraz z zamocowaną w nim tuleją ślizgową 60 oraz głowica zaciskowa 68. W swej dolnej

PL 205 265 B1 części otoczonej przez komorę cylindryczną 63 uchwyt prowadzący 80 jest wyposażony w gwintowany odcinek 81, w który wkręcona jest tuleja gwintowana 84 łącząca ze sobą te elementy.

Obudowa 42 jest wyposażona w wewnętrzny kołnierz oporowy 43 oraz w wystający promieniowo do jej wnętrza element prowadzący 41, osadzony przesuwnie w kierunku osiowym w odpowiednim rowku prowadzącym 82 uchwytu 80.

Średnica otworu 70 w głowicy zaciskowej 68 jest równa - z zachowaniem odpowiedniego luzu zewnętrznej średnicy f króćca gwintowanego 14 korka 10, a następnie zwiększa się w kierunku powierzchni czołowej 76 głowicy 68 i na swym górnym odcinku o długości odpowiadającej wysokości b łba korka 12 przechodzi w odsadzenie 74, na którym opiera się łeb 12 korka 10 podczas obróbki. Powierzchnia stożkowa 72 otworu 70 w jego górnej części odpowiada kształtowi fazy 24 korka 10.

Podczas mocowania półproduktu 34 jego faza 15a znajduje się w pewnej odległości od powierzchni czołowej 56 tulei prowadzącej 54, opierając się o odpowiednio ukształtowaną powierzchnię stożkową 51 głowicy 52 stempla 50.

Średnica powierzchni stożkowej 51 odpowiada średnicy e otworu nieprzelotowego 18 w korku 10 i jest większa od odpowiedniej średnicy e1 w półprodukcie 34.

Podczas procesu formowania korka 10 uchwyt prowadzący 80 przesuwa się w obudowie 42 w kierunku x do płyty stemplowej 44, naciskając na elastyczny pierścień 78 wykonany z elastycznego i sprężystego materiału, zmniejszając odstęp s od tej płyty, przy czym głowica 52 stempla 50 jest wprowadzana w otwór nieprzelotowy 18 w półprodukcie 34 kształtując go do postaci otworu 18, a równocześnie króciec 36 zwiększa swoją średnicę do momentu, w którym jego zewnętrzna powierzchnia 38 dociśnie i oprze się o ściankę 71 otworu 70. W przykładowym rozwiązaniu przedstawionym na rysunku droga przesuwu k uchwytu 80 jest równa 7 mm.

Po zakończeniu procesu formowania ukształtowany półprodukt korka gwintowanego 10r wyjmuje się z głowicy zaciskowej 68 i na powierzchni zewnętrznej króćca 36 wykonuje się gwint zewnętrzny 22 uzyskując gotowy korek 10.

Claims (18)

1. Metalowy korek gwintowany do przewodów hydraulicznych, zwłaszcza do przewodów olejowych albo zbiornika oleju, złożony z walcowego króćca z gwintem zewnętrznym, połączonego z łbem w kształcie tarczy, w którym znajduje się osiowy otwór nieprzelotowy o przekroju wielokątnym, znamienny tym, że w jego króćcu (14), po stronie przeciwnej względem łba (12), znajduje się nieprzelotowy otwór (18), współosiowy względem nieprzelotowego otworu o przekroju wielokątnym, w łbie (12) korka (10).

2. Korek według zastrz. 1, znamienny tym, że jego króciec (14) jest połączony z łbem (12) za pośrednictwem fazy (24) w postaci stożka ściętego, nachylonego do osi podłużnej A-A korka pod kątem około 30°, przy czym wierzchołek (25) tego stożka stanowi początek gwintu zewnętrznego (22) korka.

3. Korek według zastrz. 1, znamienny tym, że dno (20) nieprzelotowego otworu (18) ma postać stożka, którego wierzchołek leży na osi A-A korka (10).

4. Korek według zastrz. 1, znamienny tym, że jego powierzchnia czołowa (16) jest zaopatrzona na krawędzi otworu nieprzelotowego (18) w fazę wewnętrzną (15).

5. Korek według zastrz. 1, znamienny tym, że jego powierzchnia czołowa (16) jest zaopatrzona na swej zewnętrznej krawędzi w fazę zewnętrzną (17).

6. Korek według zastrz. 5, znamienny tym, że jego zewnętrzna faza (17) jest połączona z gwintem zewnętrznym (22).

7. Sposób wytwarzania korka gwintowanego złożonego z walcowego króćca z gwintem zewnętrznym i połączonego z łbem w kształcie tarczy oraz zaopatrzonego na obydwu swych powierzchniach czołowych w nieprzelotowe współosiowe otwory, których otwór po stronie łba ma przekrój wielokątny, zaś po stronie przeciwnej przekrój okrągły zakończony dnem osiowym, znamienny tym, że półprodukt (34) składający się z łba (12) zaopatrzonego w nieprzelotowy otwór wielokątny (28) i połączonego z cylindrycznym króćcem (36), zaopatrzonym w nieprzelotowy otwór (18) ze stożkowym dnem (20), umieszcza się w otworze (70) głowicy zaciskowej (76) tak, aby faza wewnętrzna (15a) nieprzelotowego otworu (18) opierała się o powierzchnię stożkową (51) głowicy (52) stempla (50), a następnie wywierając przez ten stempel (50) siłę osiową w kierunku półproduktu (34) wciska się jego głowicę (52) w otwór (18a) króćca (36), roztłaczając ten króciec i zwiększając jego średnicę (e1) otwo6

PL 205 265 B1 ru (18a) do wartości średnicy (e) otworu (18) w gotowym wyrobie, a następnie po wyjęciu roztłoczonego półproduktu (34) wykonuje się gwint zewnętrzny (22).

8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że stosuje się półprodukt (34), którego króciec (36) ma średnicę wewnętrzną (e1) mniejszą od odpowiedniej średnicy wewnętrznej (e) gwintowanego króćca (14) w korku (10), a równocześnie ma średnicę zewnętrzną (f1) mniejszą od odpowiedniej średnicy zewnętrznej (f) tego gwintowanego króćca (14).

9. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że średnica (f1) króćca (36) półproduktu (34) jest mniejsza od najmniejszej średnicy (g) fazy (24) łączącej koniec gwintowanego króćca (14) z łbem (12) korka (10).

10. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że gwint zewnętrzny (22) wykonuje się na zewnętrznej powierzchni (38) króćca (36) za pomocą walcowania.

11. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że gwint zewnętrzny (22) wykonuje się na zewnętrznej powierzchni (38) króćca (36) przez dociskanie tej powierzchni do ścianek formy z negatywowym zarysem gwintu.

12. Narzędzie do wytwarzania korka gwintowanego składającego się z cylindrycznego króćca zaopatrzonego w nieprzelotowy otwór zakończony stożkowym dnem i połączonego z łbem w kształcie tarczy, zaopatrzonym w nieprzelotowy otwór o przekroju wielokątnym, znamienne tym, że składa się ze stempla (50) zakończonego głowicą (52) i osadzonego przesuwnie w głowicy zaciskowej (68) do mocowania półproduktu (34), przy czym ta głowica zaciskowa (68) jest osadzona przesuwnie w obudowie (42) narzędzia, mającej postać tulei i wyposażonej, po stronie przeciwnej względem głowicy zaciskowej (68), w nieruchomą płytę stemplową (44).

13. Narzędzie według zastrz. 12, znamienne tym, że stempel (50) jest przynajmniej częściowo osadzony w tulei prowadzącej (54), osadzonej przesuwnie w otworze przelotowym (70) głowicy zaciskowej (68), przy czym stopa (57) tej tulei prowadzącej (54) opiera się na uchwycie (48) stempla (50), przy czym uchwyt ten jest osadzony przesuwnie w uchwycie prowadzącym (80) za pośrednictwem tulei ślizgowej (60).

14. Narzędzie według zastrz. 12, znamienne tym, że jest wyposażone w mający postać tarczy trzpień naciskowy (46), połączony z płytą stemplową (44) oraz ustawiony współosiowo w obudowie (42) narzędzia (40), jak również względem stempla (50).

15. Narzędzie według zastrz. 14, znamienne tym, że tuleja ślizgowa (60) wraz z głowicą zaciskową (68) są zamocowane w uchwycie prowadzącym (80) i razem z tym uchwytem osadzone osiowo przesuwnie w obudowie (42) narzędzia (40).

16. Narzędzie według zastrz. 14, znamienne tym, że między płytą stemplową (44) i uchwytem prowadzącym (80) jest umieszczony element (78) z materiału sprężystego i elastycznego.

17. Narzędzie według zastrz. 16, znamienne tym, że element (78) ma postać pierścienia osadzonego wokół trzpienia naciskowego (46) płyty stemplowej (44).

18. Narzędzie według zastrz. 14, znamienne tym, że średnica głowicy (52) stempla (50) jest większa od średnicy (e1) otworu (18a) w króćcu (36) półproduktu (34).