PL202180B1 - Oparcie fotela, zwłaszcza pojazdów osobowego transportu dalekobieżnego - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest oparcie fotela mające zastosowanie w fotelach autobusów turystycznych, samolotów i innych pojazdów osobowych. Oparcie fotela, charakteryzuje się tym, że rury (1) tworzące ramę w części zagłówkowej połączone są osadzoną na wspornikach (2) płytą zagłówkową (3) w postaci kształtowego elementu mającego na dwóch krawędziach kołnierze (4) skierowane ku przodowi fotela z co najmniej jednym wpustem (5) każdy, a poniżej ma zamocowaną do rur (1) na zygzakowato ukształtowanych płaskownikach (6) płytkę (7), mającą kołnierze (8) skierowane ku przodowi fotela z co najmniej jednym wpustem (9) każdy.

Description

Przedmiotem wynalazku jest oparcie fotela mające zastosowanie w fotelach autobusów turystycznych, samolotów i innych pojazdów osobowych.

W znanych rozwiązaniach oparcie ma konstrukcję w postaci rur połączonych z sobą w strefie zagłówkowej. Strefa zagłówkowa osłonięta jest elementami tapicerowanymi.

Te rozwiązania nie spełniają wymogów bezpieczeństwa ze względu na zbyt dużą sztywność powodującą urazy okolic głowy pasażera następnego fotela podczas gwałtownych opóźnień ruchu spowodowanych nagłym hamowaniem pojazdu.

W innych rozwiązaniach stosuje się oddzielne zagłówki z elementami aktywnego sterowania siłą reakcji podczas uderzeń.

Są to rozwiązania drogie, wymagają specjalistycznych zespołów sterujących zagłówkiem.

Rozwiązanie przedstawione poniżej eliminuje powyższe wady i niedogodności.

Istota wynalazku, którym jest oparcie fotela, zwłaszcza pojazdów osobowego transportu dalekobieżnego, w postaci ramy stanowiącej wspornik dla elementów tapicerowanych i osłonowych, zwieńczony częścią zagłówkowa, polega na tym, że rury tworzące ramę w części zagłówkowej połączone są osadzoną na wspornikach płytą zagłówkowa w postaci kształtowego elementu mającego na dwóch krawędziach kołnierze skierowane ku przodowi fotela z co najmniej jednym wpustem każdy, a poniż ej ma zamocowaną do rur na zygzakowo ukształ towanych pł askownikach pł ytkę , mają c ą koł nierze skierowane ku przodowi fotela z co najmniej jednym wpustem każdy.

Dzięki zastosowaniu rozwiązania według wynalazku, uzyskano następujące efekty techniczno-użytkowe:

zabezpieczenie pasażera następnego fotela przed urazami czaszki i kręgosłupa, zabezpieczenie niezale ż ne od faktu zapię cia bą dź nie zapięcia pasów, moż liwość stosowania w rozwiązaniach foteli z róż nymi rodzajami uchwytów, prosta konstrukcja, ł atwość wykonania, wydł u ż enie czasu pochł aniania energii od uderzenia gł ową .

Przedmiot wynalazku, w przykładowym wykonaniu uwidoczniono w schematach na rysunku, gdzie na fig. 1 przedstawiono część zagłówkową oparcia w widoku z przodu fotela bez elementów tapicerowanych i tylnej osłony, na fig. 2 przedstawiono płytkę zagłówkowa w widoku z góry, a na fig. 3 przedstawiono płytkę dolną w widoku z góry.

Oparcie fotela ma ramę w postaci rur 1 do mocowania elementów tapicerowanych i osłonowych, nieuwidocznionych na rysunku. Rury 1 zakończone są w okolicy zagłówka. Do górnej części rur 1 na wspornikach 2 zamocowana jest płytka zagłówkowa 3. Ma ona postać kształtowego elementu o łukowym zarysie górnej krawędzi oraz w przybliżeniu prostoliniowym zarysie dolnej krawędzi. Górna i dolna krawędź płytki zagłówkowej 3 ma kołnierze 4 skierowane ku przodowi fotela. Każdy z kołnierzy 4 ma co najmniej jeden kształtowy wpust 5. Odpowiednio poniżej płytki zagłówkowej 3 do rur 1 zamocowana jest na zygzakowato ukształtowanych płaskownikach 6 płytka 7. Ma ona na krawędziach skierowane ku przodowi fotela kołnierze 8 z wpustami 9. Całość przykryta jest z tyłu płytą osłonową, a z przodu fotela ma zamocowane elastyczne płaty wykładziny, pokryte materiałem tapicerowanym, co nie uwidoczniono na rysunku, a co nie jest przedmiotem rozwiązania.

Pasażer następnego fotela może zajmować względem poprzedniego fotela pozycję bezpośrednio w osi, gdy oba fotele są dosunięte do sąsiedniego lub oba są wysunięte w kierunku przejścia, albo też przesunięty o kilka centymetrów względem osi, gdy jeden z foteli jest dosunięty do sąsiedniego, a drugi wysunięty w kierunku przejścia. Poza tym pasażer może być przypięty pasem trzypunktowym lub podróżować bez zapinania pasów bezpieczeństwa.

Gwałtowne hamowanie pojazdu lub opóźnienie ruchu podczas katastrofy, powoduje gwałtowny ruch do przodu pasażera, zwłaszcza głowy. Pasażer niezapięty pasem bezpieczeństwa unosi się ku górze. Zablokowany tułowiem między fotelami uderza głową w strefę płytki zagłówkowej 3. Pokonując siłę oporu osłony tylnej, oddziaływuje na płytkę zagłówkową 3. Płytka zagłówkowa 3 ugina się pod wpływem sił od uderzenia głowy, a także skręca na wspornikach 2. Właściwą, wymaganą sztywność na wyboczenie zapewniają płytce zagłówkowej 3 kołnierze 4 z kształtowymi wpustami 5.

Pasażer z zapiętymi pasami bezpieczeństwa pod wpływem sił wywołanych opóźnieniem od gwałtownego hamowania, uderza głową poniżej płytki zagłówkowej 3, w płytkę 7. Pod wpływem siły od uderzenia głową płytka 7 przemieszcza się odginając płaskowniki 6. Poza tym płytka 7 ulega wyboczeniu. Właściwą sztywność wyboczenia płytki 7 zapewniają kołnierze 8 z wpustami 9.

PL 202 180 B1

Zestaw płytki zagłówkowej 3 i płytki 7 zabezpiecza pasażera przed urazami, spełnia wszelkie wymagane normy bezpieczeństwa pasażera, niezależnie od wzajemnego usytuowania pasażera względem osi fotela poprzedniego.

Claims (1)

1. Oparcie fotela, zwłaszcza pojazdów osobowego transportu dalekobieżnego, w postaci ramy stanowiącej wspornik dla elementów tapicerowanych i osłonowych, zwieńczony częścią zagłówkową, znamienne tym, że rury (1) tworzące ramę w części zagłówkowej połączone są osadzoną na wspornikach (2) płytą zagłówkową (3) w postaci kształtowego elementu mającego na dwóch krawędziach kołnierze (4) skierowane ku przodowi fotela z co najmniej jednym wpustem (5) każdy, a poniżej ma zamocowaną do rur (1) na zygzakowato ukształtowanych płaskownikach (6) płytkę (7), mającą kołnierze (8) skierowane ku przodowi fotela z co najmniej jednym wpustem (9) każdy.