PL200245B1

PL200245B1 - Urządzenie do mocowania płyt elewacyjnych

Info

Publication number: PL200245B1
Application number: PL336418A
Authority: PL
Inventors: Stefan Lind
Original assignee: Fischer Artur Werke Gmbh
Priority date: 1997-04-30
Filing date: 1998-04-22
Publication date: 2008-12-31
Also published as: WO1998049412A1; US6427410B1; HK1027847A1; EP0979334A1; PL336418A1; BR9809345A; CN1254396A; CN1105817C; EP0979334B1; ES2216287T3; AR011470A1; DE59811006D1; DK0979334T3; DE19718299A1; JP2000511251A; ATE262097T1; PT979334E

Abstract

Urz adzenie (10) do mocowania p lyt elewa- cyjnych (14) na scianie (16) z mocowanym poziomo na scianie lub na wsporniku pionowym wspornikiem poprzecznym, stanowi acym za- mkni ety pusty element kszta ltowy i z elemen- tami zawieszeniowymi, umieszczanymi na p ly- cie elewacyjnej i zawieszanymi na wsporniku poprzecznym oraz przesuwnymi w kierunku wzd lu znym wspornika poprzecznego, przy czym elementy zawieszeniowe s a wykonane w postaci haków i maj a po jednym ramieniu skierowanym w dó l i przy czym wspornik po- przeczny ma wystaj ace ku górze, biegn ace wzd lu z wspornika zebro do zawieszenia elemen- tów zawieszeniowych, w którym zebro (20; 70) wystaj ace ku górze umieszczone jest na górnej cz esci pustego elementu kszta ltowego i, ze skierowane w dó l rami e elementu zawiesze- niowego (26, 72) wsparte jest na przedniej scian- ce (22, 22') wspornika poprzecznego (12, 62) zwróconej do p lyty elewacyjnej. PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do mocowania płyt elewacyjnych na ścianie budynku.

Tego rodzaju urządzenie znane jest przykładowo z EP-A-0 264 707. Przewiduje ono umieszczany poziomo na ścianie wspornik poprzeczny w postaci pustego elementu kształtowego, na którym umieszczane są poprzez elementy zawieszeniowe płyty elewacyjne. W celu zawieszenia elementów zawieszeniowych na wsporniku poprzecznym, ma on przebiegające w jego kierunku wzdłużnym żebro. Przylega ono w kształcie litery L do dolnej części pustego elementu kształtowego i umożliwia to, że element zawieszeniowy może być zamocowany przesuwnie we wzdłużnym kierunku wspornika poprzecznego, aby móc wyrównać różne wydłużenia termiczne wspornika poprzecznego i płyty elewacyjnej. Żebro służy przy tym, z jednej strony, do przyjęcia siły ciężkości i, z drugiej strony, do przyjęcia momentów zginających wokół osi wzdłużnej wspornika poprzecznego. Siły i momenty są więc przenoszone na pusty element kształtowy poprzez jedno jedyne żebro. Powstaje przez to słaby punkt, ponieważ nie jest wykorzystane sprzyjające zachowanie się pustego elementu kształtowego względem przyjęcia punktów wprowadzenia sił lub momentów rozmieszczonych na obwodzie przekroju. Dlatego, należy oczekiwać, że przy ciężkich płytach elewacyjnych dochodzi do odkształcenia żebra. Sprawia to, że dokładnie równoległe ustawienie przednich stron płyt elewacyjnych jest problematyczne. Dalej, przy obciążeniu wiatrem, występują znaczne wibracje, które stanowią podwyższone ryzyko dla zamocowania. Tego rodzaju urządzenie nadaje się dlatego w małym stopniu do mocowania ciężkich płyt elewacyjnych.

Dalszą możliwość mocowania płyt elewacyjnych przedstawia niemiecki opis wzoru użytkowego nr DE-G 92 14 581. Znane urządzenie ma wspornik poprzeczny o profilu zbliżonym do ceowego, skręcany swoją ścianką wieńcową ze ścianą budynku. Boczne ścianki wspornika poprzecznego mają rowki, w których zawieszane są elementy zawieszeniowe w postaci elementów kształtowych o hakowym przekroju. Elementy zawieszeniowe są przykręcone do płyt szklanych. Wadą znanego urządzenia jest niewielka stabilność przekroju wspornika poprzecznego, którego boczne ścianki są wyginane do dołu przez zawieszone na nich w odstępie względem ściany, płyty szklane. Znane urządzenie nie nadaje się zatem do mocowania ciężkich płyt elewacyjnych.

Opis DE-U-295 16 664 przedstawia dalsze urządzenie do mocowania elewacji. Tu podtrzymujące fasadę taśmy i/lub ruszty siatkowe są zamocowane do ściany przy pomocy wielu elementów dystansowych w rodzaju szczebli. Nie omawia się jednak, jak można wyrównać termiczne zmiany długości, co mogłoby prowadzić do znacznych problemów w obszarze mocowania płyt elewacyjnych do taśm lub rusztów siatkowych.

Ze szwajcarskiego opisu patentowego CH 659 679 znane jest rozwiązanie, w którym urządzenie do mocowania płyt elewacyjnych na ścianie posiada otwarte elementy kształtowe jako wsporniki poprzeczne, które mocowane są za pośrednictwem znajdujących się w odstępach od siebie klamer do pionowych wsporników w postaci szyn nośnych w kształcie U. Pionowe szyny nośne mocowane są do ściany. Zastosowane tu wsporniki poprzeczne o otwartym profilu powodują, że urządzenie to również nie nadaje się do mocowania ciężkich płyt elewacyjnych.

Zadaniem wynalazku jest zaoferowanie stabilnie wykonanego urządzenia opisanego na wstępie rodzaju.

Zadanie to rozwiązano według wynalazku przez to, że, urządzenie do mocowania płyt elewacyjnych na ścianie, z mocowanym poziomo na ścianie lub na wsporniku pionowym wspornikiem poprzecznym stanowiącym zamknięty pusty element kształtowy i z elementami zawieszeniowymi, umieszczanymi na płycie elewacyjnej i zawieszanymi na wsporniku poprzecznym oraz przesuwnymi w kierunku wzdłużnym wspornika poprzecznego, przy czym elementy zawieszeniowe są wykonane w postaci haków i mają po jednym ramieniu skierowanym w dół i przy czym wspornik poprzeczny ma wystające ku górze, biegnące wzdłuż wspornika żebro do zawieszenia elementów zawieszeniowych, charakteryzuje się tym, że żebro wystające ku górze umieszczone jest na górnej części pustego elementu kształtowego i, że skierowane w dół ramię elementu zawieszeniowego wsparte jest na przedniej stronie wspornika poprzecznego zwróconej do płyty elewacyjnej.

Korzystnie, wspornik poprzeczny ma wzdłużną prowadnicę, za pomocą której jest mocowany przesuwnie w swym wzdłużnym kierunku na ścianie.

W urządzeniu według wynalazku wysokość położenia elementu na wsporniku poprzecznym jest regulowana za pomocą przyrządu do regulacji wysokości.

PL 200 245 B1

Korzystnie także, element zawieszeniowy ma otwór zawieszeniowy w kształcie dziurki od klucza do zawieszania płyty elewacyjnej.

W porównaniu do znanego otwartego profilu w kształcie litery C, zamknięty pusty element kształtowy ma tę zaletę, że jest znacznie bardziej stabilny na odkształcenie przekroju pod obciążeniem płyt elewacyjnych, działających na wspornik poprzeczny w pewnym odstępie od ściany. Stabilny wspornik poprzeczny o niewielkiej grubości ścianki, a co za tym idzie, niewielkim ciężarze, można wykonać na przykład z aluminium metodą ciągnienia. Ponadto elementy zawieszeniowe przesuwne wzdłuż wspornika poprzecznego mają tę zaletę, że można je zawieszać w dowolnym miejscu na wsporniku poprzecznym. Kolejną zaletę stanowi fakt, że różnice w wydłużeniach cieplnych wspornika poprzecznego i płyty elewacyjnej są wyrównywane przez przesuwanie jednego lub więcej elementów zawieszeniowych wzdłuż wspornika poprzecznego, dzięki czemu nie występują naprężenia. Jeden z elementów zawieszeniowych płyty elewacyjnej jest korzystnie mocowany nieprzesuwnie na wsporniku poprzecznym (punkt stały) w znany sposób, na przykład za pomocą śruby lub klina zaciskowego. Elementy zawieszeniowe są wsparte na przedniej powierzchni wspornika poprzecznego i zawieszone na górnej powierzchni wspornika poprzecznego aby uniknąć obciążania profilu wspornika poprzecznego momentami, zwłaszcza momentami skręcającymi. Zmniejsza to obciążenie wspornika poprzecznego. Ponadto płyta elewacyjna jest zamocowana na elemencie zawieszeniowym w przybliżeniu na tej samej wysokości, na jakiej element zawieszeniowy jest zawieszany na wsporniku poprzecznym.

Prowadnica, za pomocą której wspornik poprzeczny jest mocowany przesuwnie w swym wzdłużnym kierunku na ścianie służy dla wyrównania różnych wydłużeń cieplnych ściany i wspornika poprzecznego. Wspornik poprzeczny jest zamocowany na ścianie nieprzesuwnie w jednym miejscu (punkt stały) i ma możliwość wydłużania się i skracania we wzdłużnej prowadnicy względem ściany, nie powodując przy tym wystąpienia naprężeń. Jest to korzystne zwłaszcza o tyle, że punkty zamocowania wspornika poprzecznego na ścianie nie podlegają działaniu naprężeń tnących.

Możliwość regulacji wysokości położenia elementu zawieszeniowego na wsporniku poprzecznym za pomocą przyrządu do regulacji wysokości pozwala bardzo dokładnie ustalać po pierwsze wysokość położenia płyty elewacyjnej, jak też ustawiać ją w kierunku pionowym i poziomym. Jest to niezbędne, aby uzyskać jednakowe szerokości szczelin pomiędzy płytami elewacyjnymi. Kolejna zaleta regulacji wysokości elementów zawieszeniowych polega na tym, że przy więcej niż dwóch elementach zawieszeniowych, mocowanych na tej samej wysokości na płycie elewacyjnej, siła zawieszenia może być w przybliżeniu jednakowa, co oznacza, że każdy z elementów zawieszeniowych podlega w przybliżeniu takim samym obciążeniom.

Do zawieszenia płyty elewacyjnej element zawieszeniowy jest zaopatrzony w otwór zawieszeniowy, w kształcie dziurki od klucza, w której płyta elewacyjna jest zawieszana za pomocą zakotwionej w niej i zaopatrzonej w łeb kotwy.

To ukształtowanie wynalazku ma tę zaletę, że płyty elewacyjne można umieścić na elementach zawieszeniowych po umieszczeniu tych elementów na wsporniku poprzecznym. Jest to korzystne zwłaszcza wówczas, gdy odpowiedni element zawieszeniowy ma być jako punkt stałego zamocowania umieszczony nieprzesuwnie na wsporniku poprzecznym. Kolejną zaletę stanowi fakt, że płyty elewacyjne można również bez problemu zawiesić później.

Urządzenie może być także mocowane na ścianie poprzez wsporniki pionowe, przy czym wspornik poprzeczny jest umieszczany na wspornikach pionowych, zamocowanych na ścianie w położeniu pionowym, we wzajemnych odstępach. Wsporniki pionowe pozwalają przykładowo wyrównać nierówności ściany, co ułatwia zamocowanie wsporników poprzecznych. Również z punktu widzenia możliwości przesuwu wsporników poprzecznych w kierunku wzdłużnym, służącej kompensacji długości przy wydłużeniu cieplnym, korzystne jest, jeżeli nie są one zamocowane na ścianie bezpośrednio.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie w widoku z boku, fig. 2 - urządzenie z fig. 1 w widoku z góry, fig. 3 - drugi przykład wykonania urządzenia w widoku z boku, zaś fig. 4 - element zawieszeniowy urządzenia z fig. 3 w widoku od czoła zgodnie ze strzałką IV na fig. 3.

Przedstawione na rysunku, oznaczone ogólnie odnośnikiem 10, urządzenie według wynalazku ma wspornik poprzeczny 12, na którym zamocowana jest płyta elewacyjna 14. Wspornik poprzeczny 12 stanowi zamknięty, w przybliżeniu prostokątny, pusty element kształtowy, którego ścianka boczna, zwrócona ku ścianie 16 budynku, wystaje w postaci stanowiącej całość z pustym elementem kształtowym,

PL 200 245 B1 płytki podstawowej 18 u góry i u dołu poza pusty element kształtowy. U góry wystaje, stanowiące całość ze wspornikiem poprzecznym 12, biegnące wzdłuż wspornika poprzecznego 12, żebro 20, usytuowane w pobliżu płytki podstawowej 18 na wsporniku poprzecznym 12. Leżąca naprzeciw płytki podstawowej 18, boczna ścianka 22 pustego elementu kształtowego wspornika poprzecznego 12 ma dwa schodkowe stopnie.

Płyta elewacyjna 14 jest zaopatrzona na swej zwróconej ku ścianie 16, tylnej powierzchni w podcięcia w postaci ślepych otworów, w których osadzone są znane dystansowe kotwy montażowe 24. Na płycie elewacyjnej 14 umieszczone są ogółem cztery dystansowe kotwy montażowe, rozmieszczone w czworokącie utworzonym przez boczne krawędzie płyty i cofnięte względem nich do wewnątrz. Na rysunku widoczny jest jedynie górna, lewa dystansowa kotew montażowa 24. W przypadku dużych i ciężkich płyt elewacyjnych 14 można zastosować większą ilość dystansowych kotew montażowych 24.

Każda z dystansowych kotew montażowych 24 jest skręcona z elementem zawieszeniowym 26. Element zawieszeniowy 26 ma przekrój w kształcie haka. Tworzy on element kształtowy o zarysie litery L, którego dłuższe ramię jest skierowane do dołu i zwrócone ku płycie elewacyjnej 14. Tym dłuższym ramieniem dystansowe kotwy montażowe 24 są skręcone z płytą elewacyjną 14. Na końcu krótszego ramienia umieszczony jest mały, zwłaszcza wąski, w porównaniu ze wspornikiem poprzecznym 12, zaopatrzony od spodu w szczeliny, skrzynkowy element kształtowy 28, stanowiący całość z elementem zawieszeniowym 26. Element zawieszeniowy 26 jest nasadzony, zaopatrzonym w szczeliny, skrzynkowym elementem kształtowym 28 na żebro 20 wspornika poprzecznego 12 i w ten sposób zawieszony na wsporniku poprzecznym 12. Swym dłuższym ramieniem element zawieszeniowy 28 w kształcie litery L jest wsparty na przedniej ściance 22 wspornika poprzecznego 12. Dystansowa kotew montażowa 24 znajduje się w przybliżeniu na tej samej wysokości, na której skrzynkowy element kształtowy 28 elementu zawieszeniowego 26 jest zaczepiony z boku na żebrze 20 wspornika poprzecznego 12. Wkręcona od góry w skrzynkowy element kształtowy 28 elementu zawieszeniowego 26, śruba regulacyjna 30 opiera się o żebro 20 wspornika poprzecznego 12 i umożliwia regulację wysokości płyty elewacyjnej 14.

Element zawieszeniowy 26 jest przesuwny wzdłuż wspornika poprzecznego 12, aby kompensować różne wydłużenia cieplne płyty elewacyjnej 14 i wspornika poprzecznego 12. Jeden z elementów zawieszeniowych 26 jest w znany sposób, na przykład za pomocą śruby zaciskowej lub klina zaciskowego (nie przedstawionego), zamocowany nieprzesuwnie na wsporniku poprzecznym 12 (punkt stały).

Wspornik poprzeczny 12 może być, na przykład, przykręcony bezpośrednio do ściany 16. W przedstawionym przykładzie wykonania wspornik poprzeczny 12 jest zamocowany na ścianie 16 za pomocą wsporników pionowych 32 przekroju w kształcie litery U. Wspornik poprzeczny 12 jest zamocowany na wspornikach pionowych 32 za pomocą blach prowadzących tworzących prowadnicę wzdłużną 34, zamocowanych z kolei na wspornikach pionowych 32 za pomocą nitów 36 z jednostronnym dostępem. Blachy prowadzące prowadnicy wzdłużnej 34 mają od strony pustego elementu kształtowego wspornika poprzecznego 12 przetłoczenia 39, którymi zachodzą za płytkę podstawową 18, wystającą u góry i u dołu poza pusty element kształtowy. Blachy prowadzące stanowiące wzdłużną prowadnicę 34 wspornika poprzecznego 12, umożliwiającą kompensację różnic wydłużeń cieplnych pomiędzy wspornikiem poprzecznym 12 i ścianą 16. Na jednym wsporniku pionowym 32 wspornik poprzeczny 12 jest zamocowany nieprzesuwnie (punkt stały), na przykład bezpośrednio za pomocą nitów z jednostronnym dostępem.

Wspornik pionowy 32 jest osadzony za pomocą podpory stałej 38 i jednej lub kilku podpór ruchomych 40 w odstępie od ściany 16. Podpory stałe i ruchome 38, 40 mają pręty 42, stanowiące elementy dystansowe. Każdy z prętów 42 zawiera dwa sworznie gwintowane 44, wkręcone w gwintowaną tuleję 46. Jeden z gwintowanych sworzni 44 ma gwint prawy, drugi zaś gwint lewy, w związku z czym obrót gwintowanych tulei 46 umożliwia regulację długości prętów 42. Na zewnętrznych końcach gwintowanych sworzni 44 osadzone są poprzecznie tuleje przegubowe 48, połączone uchylnie za pomocą śrub 50 z łbem i nakrętką ze wspornikiem pionowym 32 i podstawą 54 podpory stałej względnie ruchomej 38, 40. Śruby 50 z łbem i nakrętką są zabezpieczone nakrętkami zabezpieczającymi 52. Podstawy 54 są przykręcone do ściany 16. Pręty 42 są uchylne względem poziomych osi, biegnących równolegle do ściany 16.

Podpora stała 38 ma dwa pręty 42, osadzone blisko siebie uchylnie na wspólnej podstawie 54. Swymi drugimi końcami pręty 42 podpory stałej 38 są połączone uchylnie, w odstępie względem

PL 200 245 B1 siebie, ze wspornikiem pionowym 32, to znaczy oba pręty 42 podpory stałej 38 są ustawione względem siebie pod kątem, tworząc wraz ze wspornikiem pionowym 32 trójkątną konstrukcję, która unieruchamia wspornik pionowy 32 zarówno w odstępie od ściany 16, jak też na określonej wysokości, mocując go sztywno na ścianie 16.

Podpora ruchoma 40 ma pręt 42, osadzony za pomocą podstawy 54 uchylnie na ścianie 16 i uchylnie na wsporniku pionowym 32. Pręt 42 podpory ruchomej 40 odchodzi od ściany 16 w przybliżeniu poziomo. Podpora ruchoma 40 utrzymuje wspornik pionowy 32 w zadanym odstępie od ściany 16 i umożliwia przemieszczanie w kierunku pionowym wskutek rozszerzania cieplnego. Pręty 42 o zmiennej długości, należące zarówno do podpory stałej 38, jak też do podpory ruchomej 40, ułatwiają ustawienie wspornika pionowego 32, zwłaszcza zaś wyrównanie nierówności ściany.

Przedstawione na fig. 3 urządzenie 60 według wynalazku ma również, ukształtowany w postaci pustego elementu kształtowego, wspornik poprzeczny 62. Wspornik poprzeczny 62 można, podobnie jak wspornik poprzeczny z fig. 1 i 2, zamocować na wspornikach pionowych (nie przedstawionych). W przykładzie wykonania, ukazanym na fig. 3, wspornik poprzeczny 62 jest za pomocą śruby 64 z łbem i nakrętką skręcony z uchwytem ściennym 66, przykręconym z kolei do ściany 68.

Wspornik poprzeczny 62 ma dwa żebra żebro górne 70 i żebro dolne 70' do zawieszenia elementu zawieszeniowego 72. Żebra 70, 70' są umieszczone na górnej i dolnej przedniej krawędzi wspornika poprzecznego 62, w odstępie względem jego przedniej ścianki 22', odwrotnej względem ściany 68. Żebra 70 stanowią całość ze wspornikiem poprzecznym 62.

Element zawieszeniowy 72 ma płytkę 74, której dolna krawędź 76 jest przetłoczona i zachodzi od tyłu za dolne żebro 70' wspornika poprzecznego 62. Górne żebro 70 wspornika poprzecznego 62 zachodzi za element zawieszeniowy 72 górną krawędzią 78, mającą przekrój w kształcie litery U.

W celu uczynienia z płytkowego elementu zawieszeniowego 72 punktu stałego zamocowania jest on przedłużony za pomocą końcówki ustalającej 80 o pewien odcinek od swej, mającej kształt litery U, górnej krawędzi 78 pod kątem prostym do swej płytki 74 na górnej powierzchni wspornika poprzecznego 62. Za pomocą nitu 82 lub nie przedstawionej śruby element zawieszeniowy 72 można zamocować nieprzesuwnie na wsporniku poprzecznym 62. W celu wykorzystania elementu zawieszeniowego 72 jako przesuwnej wzdłuż wspornika poprzecznego 62 podpory ruchomej usuwa się nit 82 względnie nieprzedstawioną śrubę.

Do regulacji wysokości służy śruba regulacyjna 84, wkręcona przez, mającą kształt litery U, górną krawędź 78 elementu zawieszeniowego 72 i wsparta na górnym żebrze 70 wspornika poprzecznego 62. W celu umieszczenia płyty elewacyjnej 86 na elemencie zawieszeniowym 72 w płytce 74 elementu zawieszeniowego 72 umieszczony jest otwór zawieszeniowy 88 w kształcie dziurki od klucza. Otwór zawieszeniowy 88 jest widoczny na fig. 4, ukazującej w widoku od czoła wyłącznie element zawieszeniowy 72. W płycie elewacyjnej 86 zakotwiona jest dystansowa kotew montażowa 89, której łeb 90 przechodzi przez dużą, kołową część otworu zawieszeniowego 88 w kształcie dziurki od klucza i poprzez przesunięcie jest przemieszczany w węższą część otworu zawieszeniowego, wskutek czego zachodzi on kształtowo za płytkę 74 elementu zawieszeniowego 72.

Ukazany na fig. 3 i 4 przykład wykonania ma tę zaletę, że po umieszczeniu elementu zawieszeniowego 72 na wsporniku poprzecznym 62 płytę elewacyjną 86 można umieścić na elemencie zawieszeniowym 72. Możliwe jest również późniejsze zawieszenie płyty elewacyjnej 86. Ponieważ element zawieszeniowy 72 na swych obu krawędziach 76, 78 współpracuje ze wspornikiem poprzecznym 62, urządzenie 60 nadaje się również, poza opisanym montażem naściennym, na przykład do montażu stropowego. Odpowiada to położeniu z fig. 3, jeżeli obróci się ją prawym brzegiem do dołu. W tym przypadku odnośnik 68 oznacza sufit, zaś odnośnik 86 oznacza podwieszoną płytę sufitową. Ponadto można również element zawieszeniowy 72 zamocować na ścianie 68 lub jednym z przedstawionych na fig. 1 i 2 wsporników pionowych 32, zaś płytę elewacyjną na wsporniku poprzecznym 62, jeżeli na przykład otwór zawieszeniowy w kształcie dziurki od klucza zostanie umieszczony we wsporniku poprzecznym 62, co nie jest przedstawione na rysunku.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. U rządzenie do mocowania płyt elewacyjnych na ścianie, z mocowanym poziomo na ścianie lub na wsporniku pionowym wspornikiem poprzecznym stanowiącym zamknięty pusty element kształtowy i z elementami zawieszeniowymi, umieszczanymi na płycie elewacyjnej i zawieszanymi na wsporniku poprzecznym oraz przesuwnymi w kierunku wzdłużnym wspornika poprzecznego, przy czym elementy zawieszeniowe są wykonane w postaci haków i mają po jednym ramieniu skierowanym w dół i przy czym wspornik poprzeczny ma wystające ku górze, biegnące wzdłuż wspornika żebro do zawieszenia elementów zawieszeniowych, znamienne tym, że żebro (20; 70) wystające ku górze umieszczone jest na górnej części pustego elementu kształtowego i, że skierowane w dół ramię elementu zawieszeniowego (26, 72) wsparte jest na przedniej ściance (22, 22') wspornika poprzecznego (12, 62) zwróconej do płyty elewacyjnej.
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wspornik poprzeczny (12; 62) ma wzdłużną prowadnicę (34), za pomocą której jest mocowany przesuwnie w swym wzdłużnym kierunku na ścianie (16).
3. Urządzenie według zastrz. 1, tym, że wysokość położenia elementu zawieszeniowego (26; 72) na wsporniku poprzecznym (12; 62) jest regulowana za pomocą przyrządu do regulacji wysokości (30; 84).
4. Urządzenie według zas^z. 1, znam ienne tym, że elemeni zawieszeniowy (72) ma oowórzawieszeniowy (88) w kształcie dziurki od klucza do zawieszania płyty elewacyjnej (86).