PL198045B1 - Sposób i urządzenie do napełniania komory papkowatym materiałem wybuchowym - Google Patents

Abstract

1. Sposób nape lniania komory papkowatym mate- ria lem wybuchowym typu Heavy-ANFO, znamienny tym, ze sypki nawil zony materia l wybuchowy typu Heavy-ANFO miesza si e w rejonie mieszania, znajdu- j acym si e bezpo srednio przy otworze do nape lniania komory, z materia lem wybuchowym nadaj acym si e do przepompowywania, a mianowicie emulsj a wybuchow a do konsystencji papkowatego ci ezkiego materia lu wy- buchowego typu Heavy-ANFO. 31. Urz adzenie do nape lniania komory papkowatym materia lem wybuchowym typu Heavy-ANFO, zna- mienne tym, ze posiada pierwsz a lini e transporto- w a (2) dla pierwszego strumienia transportowego sypkiego nawil zonego materia lu wybuchowego, a mia- nowicie ci ezkiego materia lu wybuchowego typu Heavy- -ANFO, drug a rur e transportow a (3) dla drugiego stru- mienia transportowego materia lu wybuchowego nada- j acego si e do przepompowywania, a mianowicie emul- syjnego materia lu wybuchowego, i znajduj acy si e przy otworze do nape lniania komory, element lacz acy (1) do wspólnego doprowadzenia pierwszego i drugiego stru- mienia transportowego. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy sposobu i urządzenia do napełniania komory papkowatym lub półpłynnym materiałem wybuchowym, zwłaszcza ciężkim materiałem wybuchowym ANFO, zwanym również materiałem wybuchowym typu Heavy-ANFO.

Ciężki materiał wybuchowy ANFO jest wytwarzany w ten sposób, że osnowa emulsyjna, lub emulsyjny materiał wybuchowy zostaje wymieszany z materiałem wybuchowym ANC (zwanym również saletrolem lub materiałem wybuchowym typu ANFO), względnie azotanem amonowym (AN).

Emulsyjny materiał wybuchowy i osnowa emulsyjna bazują na emulsji typu woda w oleju, która powstaje poprzez zemulgowanie wysokoskoncentrowanego roztworu soli azotanowej z surowcami, na bazie olejów mineralnych i emulgatorem. Materiał wybuchowy ANC bazuje na mieszaninie materiału palnego i azotanu amonowego. Jako materiału palnego używa się z reguły produktów z olejów mineralnych. Mogą także zostać użyte inne stałe utleniające cząstki, zwłaszcza na bazie węgla. Azotan amonowy może być granulatem (grudkami) lub drobnokrystaliczny, przy czym drobnokrystaliczny azotan amonowy z reguły jest impregnowany, aby zapobiec skłonności do spiekania. Materiał wybuchowy ANC jest materiałem granulowanym, składającym się z drobnych cząsteczek. Proporcje pomiędzy materiałem wybuchowym ANC i emulsją są dobierane według różnych kryteriów. Emulsja i materiał wybuchowy ANC różnią się znacznie ich kosztami wytwarzania, przede wszystkim dlatego, że występują liczne etapy wytwarzania i obróbki emulsyjnego materiału wybuchowego, a przyrządy i urządzenia są skomplikowane. Ponieważ materiał wybuchowy ANC zapala się tylko jako suchy, a w wilgotnej atmosferze nie jest skłonny do zapalania, materiał wybuchowy jest wytwarzany poprzez dodanie emulsji, która zapala się także w warunkach wilgotnych. Przez to szczelność jest większa przy emulsyjnym materiale wybuchowym aniżeli przy ANC. Przy tym, emulsyjny materiał wybuchowy może zostać przy tej samej mocy wybuchu wprowadzony do najmniejszego otworu. Przez to zaoszczędza się koszty wiercenia otworów. Z reguły miesza się wagowo 20 - 30% emulsji z 70 - 80% materiału wybuchowego ANC. W ten sposób wytworzony zostaje ciężki materiał wybuchowy ANFO, jako słabopłynna, kleista i papkowata masa. Podczas gdy emulsja jest masą możliwą do przepompowywania, a składający się z cząsteczek materiał wybuchowy ANC jest granulowany i może być transportowany w strumieniu gazu, poprzez jego mieszanie powstaje ciężki materiał wybuchowy ANFO, tylko przez nakład na transport, przykładowo za pomocą przenośnika ślimakowego.

Ciężkie materiały wybuchowe ANFO są z reguły stosowane jako materiał wybuchowy, do napełniania otworów wiertniczych. Te otwory wiertnicze najczęściej biegną pionowo, tak, aby otwory wywiercone w gruncie do rozsadzenia, miały na swoich górnych końcach wlot, przez który otwór wiertniczy może zostać napełniony. Z obecnego stanu techniki jest znany pojazd do napełniania otworów ciężkim materiałem wybuchowym ANFO, który posiada dzielony zasobnik na azotan amonowy (AN) i osnowę emulsyjną podczas transportu azotanu amonowego, względnie transportu ANFO, do przenośnika ślimakowego zostaje wprowadzona osnowa emulsyjna do azotanu amonowego, względnie do ANFO. Przy tym przenośnik ślimakowy jest usytuowany wzdłuż osi podłużnej dachu pojazdu. Wskutek mieszania, powstały ciężki materiał wybuchowy ANFO w przenośniku ślimakowym, wydostaje się z otworu na końcu przenośnika ślimakowego, który z kolei znajduje się na końcu pojazdu. Przy tym przewiduje się, że materiał wybuchowy wytworzony w ten sposób wpada do otworu wiertniczego z otworu na końcu przenośnika ślimakowego.

Przy tym sposobie otwór wiertniczy może zostać napełniony gotowym wymieszanym ciężkim materiałem wybuchowym ANFO wydostającym się z wylotu ślimaka za pomocą krótkiego pionowego węża gumowego.

Wadą tego znanego pojazdu jest to, że pojazd ten musi podjechać bezpośrednio w pobliże otworu, tak aby wytworzony materiał wybuchowy bezpośrednio z wylotu przenośnika ślimakowego wpadał do otworu wiertniczego. W związku z tym pojazd, przy napełnianiu wielu otworów, musi przemieszczać się od otworu do otworu, co jest bardzo czasochłonne.

Złe właściwości płynięcia ciężkiego materiału wybuchowego ANFO powodują dodatkowo to, że materiał źle wpływa do otworu wiertniczego, a wlot otworu jest częściowo zatykany. Pełne napełnienie otworu wiertniczego w związku z tym jest możliwe przy powolnym i czasochłonnym procesie.

Z powodu skłonności do zatykania wlotu, rura transportowa musi być wycofywana. Poza tym mogą być napełniane tylko te otwory wiertnicze, które mają wystarczająco duży przekrój, w szczególności jak wynika to z praktyki, otwory, których średnica jest większa od 115 mm. Do tego przenośnik ślimakowy, przewidziany dla transportu ciężkiego materiału wybuchowego ANFO, musi być intensywPL 198 045 B1 nie doglądany i jest drogi w produkcji i pod względem pracy, z powodu dużego zapotrzebowania na energię, oraz dodatkowo jest drogi w eksploatacji.

Z tych powodów u podstaw wynalazku leży techniczny problem, aby zaproponować sposób i lepsze urządzenie do napełniania komory materiałem wybuchowym.

Ten techniczny problem został rozwiązany za pomocą sposobu i urządzenia przedstawionego w zastrzeżeniach niezależnych. Dalsze korzystne rozwiązania techniczne są zdefiniowane w zastrzeżeniach niezależnych. Istotą wynalazku jest to, że sposób napełniania komory papkowatym materiałem wybuchowym typu Heavy-ANFO, polega na tym, że sypki nawilżony materiał wybuchowy, a mianowicie materiał wybuchowy typu Heavy-ANFO, z materiałem wybuchowym nadającym się do przepompowywania, a mianowicie emulsją wybuchową miesza się w rejonie mieszania znajdującym się bezpośrednio przy otworze do napełniania komory do konsystencji papkowatego ciężkiego materiału wybuchowego typu Heavy-ANFO.

Korzystnie, sypki nawilżony materiał wybuchowy transportuje się w strumieniu transportowym i półpłynny materiał wybuchowy nadający się do przepompowywania wprowadza się do strumienia transportowego nawilżonego materiału wybuchowego.

Sypki nawilżony materiał wybuchowy i materiał wybuchowy możliwy do przepompowywania może być transportowany w oddzielnych strumieniach i do momentu mieszania jednego strumienia transportowego z drugim strumieniem transportowym występuje różnica w prędkościach pomiędzy oboma strumieniami transportowymi.

Szczególnie korzystnym jest, gdy nawilżony materiał wybuchowy i materiał wybuchowy nadający się do przepompowywania transportuje się w oddzielnych strumieniach transportowych i do momentu mieszania jednego strumienia transportowego z drugim strumieniem transportowym, kierunek jednego strumienia transportowego tworzy w stosunku do kierunku drugiego strumienia kąt α.

Zwarty strumień transportowy materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania może być rozdrabniany.

Korzystnie, rejon mieszania podczas napełniania w stosunku do komory pozostaje w tym samym miejscu albo przemieszcza się.

Korzystnie, udziały w mieszaninie nawilżonego materiału wybuchowego i materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania zmienia się podczas napełniania.

Korzystnie, komorę napełnia się najpierw częściowo wymieszanym papkowatym materiałem wybuchowym, składającym się z nawilżonego materiału wybuchowego i materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania i następnie w końcowej fazie napełniania, napełnia się do końca nawilżonym materiałem wybuchowym.

Istota wynalazku jest także realizowana przez urządzenie do napełniania komory papkowatym materiałem wybuchowym typu Heavy-ANFO, które posiada pierwszą linię transportową dla pierwszego strumienia transportowego nawilżonego materiału wybuchowego, a mianowicie ciężkiego materiału wybuchowego typu Heavy-ANFO, drugą rurę transportową dla drugiego strumienia transportowego materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania, a mianowicie emulsyjnego materiału wybuchowego, i znajdujący się przy otworze do napełniania komory, element łączący do wspólnego doprowadzenia pierwszego i drugiego strumienia transportowego.

Korzystnie, druga linia transportowa przynajmniej częściowo biegnie w pierwszej linii transportowej.

Szczególnie korzystnym jest, gdy element łączący łączy znajdujący się, na kierunku pierwszego strumienia transportowego nawilżonego materiału wybuchowego przy końcu pierwszej linii transportowej, pierwszy wylot ze znajdującym się, na kierunku drugiego strumienia transportowego materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania przy końcu drugiej rury transportowej, drugim wylotem.

Drugi wylot może posiadać co najmniej jedną dyszę, a element łączący może posiadać komorę do mieszania do wspólnego prowadzenia pierwszego i drugiego strumienia.

Korzystnie, drugi wylot ma ujście w komorze do mieszania, a komora do mieszania jest wyposażona w statyczny mieszalnik i/lub w dynamiczny mieszalnik.

Dokoła elementu łączącego może znajdować się płyta podpierająca od niego odstająca.

Korzystnie, płyta posiada element podpierający do podparcia płyty podpierającej na powierzchni okalającej otwór do napełniania. Pierwsza linia transportowa dla nawilżonego materiału wybuchowego może być podłączona do dmuchawy i pojemnika dla nawilżonego materiału wybuchowego, a druga

PL 198 045 B1 linia transportowa dla emulsji może być podłączona do pompy, która może być podłączona do mieszalnika dla mieszaniny olejowo-emulgacyjnej i wodnego roztworu soli azotanowej.

Przez sposób według wynalazku, może zostać zredukowany znacznie podwyższony nakład na transport wymieszanego materiału wybuchowego o złych własnościach transportowych, wskutek tego, że komponenty o dobrych własnościach transportowych mające być mieszane, są dostarczane w stanie rozdzielonym do rzeczywistego miejsca napełniania. Oddzielne transportowanie ma jeszcze dodatkową zaletę, że przy mieszaniu w danym przypadku, najpierw, przy lub w komorze, powstają składniki niewybuchowe materiału wybuchowego. Przez to rejon, w którym materiał wybuchowy jest obrabiany, jest ograniczony. Ze względów bezpieczeństwa jest to zaletą przez to, że unika się wypadków, zwłaszcza wybuchów przypadkowych, podczas transportu składników do komory, która ma być napełniana.

Korzystnie nawilżony materiał wybuchowy azotan amonowy posiada stałe utleniające cząsteczki, produkty z olejów mineralnych, materiał wybuchowy ANC, lub mieszaninę wymienionych składników. Materiał wybuchowy ANC (nazywany również materiałem wybuchowym ANFO) jest materiałem wybuchowym ANC, wstępnie opisanym, na bazie azotanu amonowego, który jest materiałem wilgotnym, ziarnistym i nadającym się do przepompowywania.

Transport pneumatyczny tego materiału jest możliwy. Materiał wybuchowy ANFO posiada gęstość od 0.7 do 0.8. Zmiana tej gęstości jest możliwa warunkowo. Materiał wybuchowy ANFO nie zawiera wody. Sposób według wynalazku bez wyjątku może być zastosowany do transportu materiałów wybuchowych lub komponentów materiałów wybuchowych ze strumieniem powietrza mimo, że przez fachowców takie materiały nie są nazywane materiałami wybuchowymi. Stałymi składnikami utleniającymi są przykładowo sproszkowane aluminium, mieszaniny zawierające sproszkowane aluminium, azotan amonowy lub mąka drzewna. Produktami z oleju mineralnego mogą być przykładowo olej lub olej napędowy. Materiał wybuchowy możliwy do pompowania składa się przede wszystkim z osnowy emulsyjnej, emulsyjnego materiału wybuchowego, żelu wodnego, nawilżonego materiału wybuchowego lub mieszaniny z wymienionych składników. Emulsją jest emulsyjny materiał wybuchowy lub osnowa emulsyjna. One bazują na emulsjach typu woda w oleju, które powstają poprzez emulgowanie wysokoskoncentrowanych roztworów soli azotanowych z olejem mineralnym. Dodatkowo mogą być dodane składniki dodatkowe, przykładowo aluminium. Te emulsje typu woda w oleju są przekształcane w zapalny materiał wybuchowy przez to, że w emulsji są wytwarzane wtrącenia gazowe względnie jest zmniejszana gęstość osnowy emulsyjnej. To z kolei może być osiągane przez nieaktywne chemicznie składniki dodatkowe, przykładowo mikropęcherzyki lub składniki o porowatej powierzchni zewnętrznej, jak kulki materiału AN lub puder aluminium. Wtrącenia gazowe mogą zostać wytworzone także za pomocą chemicznie aktywnych dodatków, jak gazy chemiczne. Tak sensybilizowana osnowa emulsyjna jest następnie określana jako emulsyjny materiał wybuchowy. Emulsyjne materiały wybuchowe są płynne i półpłynne (wiskozowe), nadające się do pompowania i mogą być transportowane nie pneumatycznie. One mają gęstość od 1.1 do 1.3 i zmiana gęstości jest możliwa. Emulsyjne materiały są wodoodporne. Dodanie materiału palnego lub jego części do wytworzenia materiału wybuchowego z wyrównanym bilansem środków kwasowych zachodzi poprzez osnowę emulsyjną, lub poprzez dodanie oleju do azotanu amonowego.

Osnowa emulsyjna może zostać wytworzona na miejscu według systemu SMS, czyli systemu mieszania na miejscu lub wyprodukowana fabrycznie jako gotowa osnowa emulsyjna, nadająca się do przepompowania.

Żele wodne są tak zwanymi półpłynnymi materiałami wybuchowymi lub szlamami wybuchowymi, to znaczy detonacyjnymi mieszankami wody, soli utleniających i materiałów utleniających, o, od słabokleistej do kleistej, względnie ziarnisto-papkowatej formie. Papkowaty materiał wybuchowy jest mieszaniną nawilżonego materiału wybuchowego i materiału wybuchowego, nadającego się do pompowania. Tego typu papkowaty materiał wybuchowy może być tak zwanym ciężkim materiałem wybuchowym ANFO. Przy tym proporcje wagowe nawilżonego materiału wybuchowego i materiału wybuchowego nadającego się do pompowania najlepiej dobrane, wynoszą 10 : 90 do 90 : 10, przy tym, przy określaniu mieszaniny brany jest pod uwagę każdy indywidualny przypadek zastosowania.

W przypadku, gdy będą mieszane ze sobą materiały wybuchowe ANC/ANFO i emulsyjne materiały wybuchowe, mogą one wystąpić w każdej odpowiedniej proporcji, Mieszając te komponenty w proporcjach 80 do 20, otrzymuje się papkowaty materiał wybuchowy ANFO o gęstości 1 kg/l i ten materiał wybuchowy posiada poprzez dodanie emulsji, lepszą w każdym przypadku, graniczną wodoodporność.

PL 198 045 B1

Korzystnym przykładem nawilżonego materiału wybuchowego pozostaje tu opisany materiał wybuchowy ANC, zwany również saletrolem. Jako najkorzystniejszy przykład na materiał wybuchowy nadający się do przepompowywania pozostaje emulsyjny materiał wybuchowy, względnie emulsja tu opisana. Jako rejon mieszania nawilżonego materiału, przykładowo materiału wybuchowego ANC z materiałem wybuchowym, nadającym się do przepompowywania, przykładowo emulsją należy rozumieć miejsce, w którym pomiędzy materiałem wybuchowym ANC i emulsją po raz pierwszy dochodzi do kontaktu, i w którym dochodzi do wymieszania, przez co powstaje ciężki materiał wybuchowy ANFO. Ten rejon mieszania może być częścią urządzenia. Rejon mieszania może być również komorą która ma być napełniana. Rejon mieszania może znajdować się przy otworze do napełniania komory. W przypadku komory wykonanej jako pionowy otwór wiertniczy, wymieszany papkowaty materiał wybuchowy, przykładowo ciężki materiał wybuchowy ANFO, wpada z tego rejonu do otworu wiertniczego i go napełnia. Przy horyzontalnych otworach wiertniczych wymieszany ciężki materiał wybuchowy ANFO przede wszystkim przez impuls, który powstaje przy mieszaniu spotykającej się emulsji i materiału wybuchowego ANC, tak że zasadniczo wzdłuż kierunku osi podłużnej otworu wiertniczego kierunku strumienia po wymieszaniu w otworze wiertniczym, jest on przenoszony i napełniany. Poprzez zmianę kierunku strumienia wymieszanego ciężkiego materiału wybuchowego ANFO, przykładowo poprzez kolebanie urządzenia, z którego ciężki materiał wybuchowy ANFO się wydostaje, może on we wnętrzu otworu wiertniczego, a w szczególności w nie cylindrycznie uformowanej komorze, zostać dobrze rozłożony. Przy tym, rejon mieszania może znajdować się w najbardziej odległym punkcie, przykładowo w najgłębszym miejscu otworu wiertniczego. Stamtąd zostaje ciężki materiał wybuchowy poprzez nadchodzący materiał wybuchowy rozłożony w komorze.

Do komory napełnianej jest wprowadzony ładunek wybuchowy. Z reguły otwór wiertniczy jest wykonany w gruncie. Ten otwór wiertniczy do odstrzelenia jest wiercony w gruncie i ma zasadniczo cylindryczny kształt. Pod pojęciem grunt należy rozumieć powierzchnię, która otacza otwór. Grunt może być prawie pionowy, prawie poziomy lub biec w każdym szczególnym kierunku, w zależności od tego, w jakim korpusie jest wykonana komora i w jakim położeniu, i kierunku znajduje się otwór do napełniania. Komory mogą być już istniejącymi komorami w gruncie, przykładowo szczelinami. Komora w rozumieniu wynalazku może być także nabojem, lub każdym szczególnym pojemnikiem, który ma być napełniony materiałem wybuchowym. Otwór do napełniania komory jest otworem z dostępem od zewnątrz, poprzez który materiał wybuchowy może zostać wprowadzony do komory. Każdy otwór posiada wlot. W przypadku komór, które istnieją, może to być już istniejący otwór, albo otwór wykonany specjalnie w celu dostania się do komory. W przypadku naboi lub pojemników, z reguły jest to otwór, który po napełnieniu zostaje zamknięty, a który został przewidziany przy wytwarzaniu naboju lub pojemnika.

Mieszanie nawilżonego materiału wybuchowego i materiału nadającego się do przepompowywania bezpośrednio przy otworze ma miejsce zawsze wtedy, gdy własności płynięcia wytwarzanego papkowatego materiału wybuchowego na skutek mieszania pojawiają się na miejscu mieszania, przez co bez dodatkowego nakładu pracy przy transporcie, materiał wybuchowy może zostać wprowadzony do otworu wiertniczego. Przy tym początek mieszania może mieć miejsce na zewnątrz otworu, tak długo aż zachodzi pełne wymieszanie, prowadzące do złych własności płynięcia papkowatego materiału wybuchowego, skąd bez dodatkowego środka transportu jest on dostarczany do komory i ją wypełnia.

Poprzez sposób transportu i ładowania według wynalazku, nawilżony materiał wybuchowy i nadający się do transportu materiał wybuchowy, jak również papkowaty materiał wybuchowy ma niewielkie wymagania transportowe, przykładowo przenośniki ślimakowe, znane z obecnego stanu techniki. W przypadku pojazdów ładujących mieszanki, nie jest wskazany gotowy materiał wybuchowy i przy średnicach otworów mniejszych niż 115 cm mogą one być ładowane z wydajnością większą niż 100 kg/min, najkorzystniej z wydajnością większą niż 150 kg/min. Poza tym, mogą te pojazdy być o mniejszych mocach i z prostymi układami mechanicznymi.

Przy papkowatym materiale wybuchowym, względnie ciężkim materiale wybuchowym ANFO, udział nawilżonego materiału wybuchowego jest większy niż udział materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania. Przy tym nawilżony materiał wybuchowy jest transportowany pneumatycznie, podczas gdy materiał wybuchowy, nadający się do przepompowywania jest doprowadzany jako przepompowywany materiał, lub podobny i przy tym jest osiągnięty odpowiedni stopień wymieszania, gdy objętościowo mniej materiału wybuchowego, nadającego się do przepompowywania, będzie wprowadzane do większego strumienia nawilżonego materiału wybuchowego. Przy tym nawilżo6

PL 198 045 B1 ny materiał wybuchowy korzystnie jest wdmuchiwany z dużą prędkością w materiał wybuchowy nadający się do przepompowywania. Strumień transportowy nawilżonego materiału wybuchowego względnie materiału wybuchowego ANC jest korzystnie strumieniem powietrza względnie gazu, w którym poszczególne cząsteczki materiału wybuchowego ANC są podawane. Strumień transportowy może być również zraszaniem, przykładowo strumieniem materiału, przy wylewaniu materiału wybuchowego ANC z pojemników, do którego materiał wybuchowy nadający się do przepompowywania jest wprowadzany.

W innym rozwiązaniu technicznym według wynalazku nawilżony materiał wybuchowy i materiał wybuchowy nadający się do przepompowywania są podawane w oddzielnych strumieniach, przy czym do czasu mieszania jednego strumienia i drugiego występuje różnica pomiędzy prędkością strumienia nawilżonego materiału wybuchowego i strumienia materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania lub ta różnica jest nastawiana. Przykładowo przy szybszym strumieniu materiału wybuchowego ANC, w porównaniu do strumienia emulsji, ma miejsce dobre wymieszanie z tego względu, że cząsteczki materiału wybuchowego ANC, o dużej prędkości, trafiając w strumień cieczy, rozdrabniają go. Dodatkowo powstające przy tym zawirowania, spowodowane różnicą prędkości, wspomagają wymieszanie. Jako moment mieszania przyjmuje się każdą chwilę, gdy cząsteczki nawilżonego materiału wybuchowego trafiają w emulsję lub składniki emulsji. Może to być moment, gdy dochodzi do zderzenia materiału wybuchowego ANC i emulsji. Może to być jednak każdy inny moment, gdy nie wymieszane cząstki strumieni zderzają się ze sobą.

Różnica w prędkościach strumieni może zostać osiągnięta przez to, że strumień masy jednego strumienia transportowego jest wolniejszy, aniżeli drugi. Przykładowo emulsja jest wolniej podawana niż materiał wybuchowy ANC. Różnica może być przez to osiągnięta, że jeden strumień zostanie przyspieszony poprzez zmniejszenie przekroju strumienia. Także różnica w prędkościach strumieni może zostać osiągnięta przez to, że strumień poprzez uderzenie będzie spowolniony, przez to, że przykładowo zostanie on skierowany na określony obiekt, w szczególności płytę.

Inne spowolnienie strumienia może zostać osiągnięte przez to, że przekrój strumienia zostanie powiększony. Te możliwości istnieją tak w przypadku strumienia materiału wybuchowego ANC, jak i emulsji.

W dalszym rozwiązaniu technicznym według wynalazku, nawilżony względnie materiał wybuchowy ANC i emulsja, są podawane w oddzielnych strumieniach, przy czym, do momentu wymieszania, kierunek transportu emulsji jest usytuowany pod kątem w stosunku do kierunku transportu materiału wybuchowego ANC. Te różne kierunki transportu powodują że cząstki materiału wybuchowego ANC trafiają w emulsję i ją rozdrabniają przez co dochodzi do dobrego wymieszania. Kierunek strumienia emulsji jest to kierunek, wzdłuż którego emulsja lub cząstki emulsji poruszają się krótko przed zderzeniem. Może to być kierunek wypływania emulsji z otworu. Może to być również kierunek poruszania się pojedynczych drobinek emulsji, które poruszają się w mieszaninie.

Również kierunkiem transportu strumienia materiału wybuchowego ANC, jest kierunek, w którym cząstki materiału wybuchowego ANC poruszają się krótko przed zderzeniem. Może to być rzeczywisty kierunek transportowanych cząstek w strumieniu gazu, może być to kierunek pojedynczych cząstek przed wymieszaniem.

W dalszym rozwiązaniu technicznym, według wynalazku, zwarty strumień materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania, względnie emulsji zostaje rozdzielony. Poprzez rozdrobnienie zwartego strumienia wymieszanie nawilżonego materiału wybuchowego może być zintensyfikowane, gdy w komorach pośrednich podzielonego strumienia może on wnikać i przez to za pomocą strumienia emulsji, może zostać wymieszany z cząstkami emulsji.

Zwarty strumień jest strumieniem materiału wydostającego się z otworu materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania, względnie emulsji. Zwarty strumień może być również częścią strumienia emulsji, wydostającej się z otworu, który rozdziela się w pojedyncze strumienie materiału, przykładowo wtedy, gdy natrafia on na element w kształcie klina.

Rozdzielenie zwartego strumienia zachodzi wtedy, gdy strumień ten rozdziela się na określoną liczbę niewielkich strumieni, które nie schodzą się razem. Może to być realizowane za pomocą dyszy, która znajduje się na końcu rury, lub linii transportowej, przez którą strumień zostaje rozdzielony, przykładowo za pomocą kuli rozpylającej. Dalej zwarty strumień może zostać rozdzielony na wiele strumieni za pomocą blachy z dyszami znajdującą się na końcu rury transportowej dla emulsji. Zwarty strumień może zostać rozdzielony, poprzez uderzenie w obiekt, przykładowo blachę i przez to zostać

PL 198 045 B1 rozdzielony na oddzielne części. Zwarty strumień może zostać rozdzielony na oddzielne strumienie na skutek zderzenia się z innym strumieniem, przykładowo ze strumieniem materiału wybuchowego ANC.

W jednym z rozwiązań technicznych rejon mieszania pozostaje, podczas napełniania względem komory, w tym samym miejscu. W ten sposób mogą zostać pominięte wpływy przesunięcia rejonu mieszania ze względu na wymiary. Sposób przez to nie jest skomplikowany.

Przy stałym rejonie mieszania w stosunku do komory, papkowaty ciężki materiał wybuchowy ANFO jest mieszany na tym samym miejscu, natomiast w komorze jest rozdzielany.

W innym rozwiązaniu technicznym wynalazku, rejon mieszania, podczas napełniania, przemieszcza się względem komory. Tak więc, na początku napełniania rejon mieszania może się znajdować w oddaleniu od otworu służącego do napełniania, przykładowo w najgłębszym miejscu otworu wiertniczego i podczas napełniania, w szczególności w zależności od postępującego napełniania komory ciężkim materiałem wybuchowym ANFO, jest przemieszczany w kierunku otworu wlotowego. Mieszanie emulsji i materiału wybuchowego ANC, w związku z wytwarzaniem ciężkiego materiału wybuchowego ANFO, o złych własnościach płynięcia na jednym miejscu, ciężki materiał wybuchowy nie musi być przemieszczany. Problemy przy transporcie ciężkiego materiału wybuchowego AN, w szczególności przyczepność do powierzchni lub problemy wkładu dużej energii do transportu trudno płynącego materiału, nie występują przy tym rozwiązaniu.

Rejon mieszania jest przemieszczany względem komory, gdy urządzenie, na którego końcu materiał wybuchowy ANC i emulsja wydostają się oddzielnie, na początku napełniania, za pomocą tego końca, dostarczane są do najbardziej oddalonych rejonów, przykładowo do najgłębszych miejsc. Strumienie emulsji i materiału wybuchowego ANC, wypływając z końca urządzenia, mieszają się i w tym najdalej oddalonym miejscu mieszania, przekształcają się w ciężki materiał wybuchowy. Gdy oddalone miejsce jest już wypełnione ciężkim materiałem wybuchowym, rejon mieszania przemieszcza się w kierunku otworu, prze to, że urządzenie do napełniania jest wyciągane z komory. W ten sposób rejon mieszania przemieszcza się do miejsc, które nie są napełnione ciężkim materiałem wybuchowym i ciężki materiał wybuchowy jest układany w warstwach w komorze.

Również rejon mieszania przemieszcza się w komorze, gdy urządzenie do napełniania jest przynajmniej częściowo zintegrowane i w całkowicie lub częściowo wymieszanym ciężkim materiale wybuchowym ANFO na początku napełniania znajduje się w oddalonym miejscu, a następnie jest wyciągane wraz z postępującym napełnianiem komory. To ma miejsce, gdy urządzenie do napełniania ma kształt teleskopowy, tak że urządzenie wystające z urządzenia do napełniania cofa się do wnętrza urządzenia opartego o ściany otworu.

W dalszej wersji sposobu są zmieniane proporcje mieszaniny składającej się z emulsji i materiału wybuchowego ANC podczas napełniania komory. Komora do napełniania może być ograniczona poprzez różne materiały lub przez warstwy materiału dla uzyskania optymalnego wybuchu i może być napełniona różnymi warstwami ciężkiego materiału wybuchowego ANFO, który to jest potrzebny do tegoż wybuchu. Również, szczególnie stopień wilgotności wewnątrz komory może się zmieniać, tak, że w najbardziej wilgotnych obszarach dostarcza się większej ilości emulsji, dla uzyskania większej mocy wybuchu materiału wybuchowego. Podczas gdy bardziej suche rejony mogą być w większej części napełnione materiałem wybuchowym ANC, przy uzyskaniu wystarczającej siły wybuchu. Z powodu wysokiego naprężenia, podczas wybuchu, w najgłębszej części otworu wiertniczego, jest konieczne aby w najgłębszych miejscach otworu wiertniczego, materiał wybuchowy miał największą gęstość, w celu uzyskania odpowiedniej mocy. Podczas gdy, w górnej części ściany przeznaczonej do wyburzenia, opór stawiany wybuchowi jest znacznie mniejszy i dlatego z ekonomicznych względów lepiej jest napełnić komorę materiałem o mniejszej mocy, lub o mniejszej gęstości. Z tego powodu, najbardziej nadającym się materiałem, do ułożenia w podłożu, jest emulsyjny materiał wybuchowy, podczas gdy materiał wybuchowy ANC/ANFO najczęściej jest korzystnie układany w górnych partiach, w szczególności, gdy w dolnych obszarach otworów występuje woda.

Proporcje wagowe mieszaniny są podane poprzez procentowe udziały każdego komponentu, to znaczy emulsji i materiału wybuchowego ANC, których udziały mają wpływ na dodane komponenty. Przy zwyczajnym ciężkim materiale wybuchowym ANFO udziały te wynoszą 10-90%, przy czym najkorzystniej 20-30%, emulsji ewentualnie emulsyjnego materiału wybuchowego i 90-10%, przy czym najkorzystniej 80-70%, materiału wybuchowego ANC.

W następnym rozwiązaniu technicznym wynalazku, komora jest najpierw częściowo napełniana ciężkim materiałem wybuchowym ANFO, który składa się z materiału wybuchowego ANC oraz emulsji, a w końcowym stadium jest napełniana materiałem wybuchowym ANC. Takie rozwiązanie, umoż8

PL 198 045 B1 liwia, iż głębsze części komory, które są obszarami bardziej wilgotnymi, są napełniane ciężkim materiałem wybuchowym ANFO, w celu zapewnienia zapalności materiału wybuchowego. Natomiast suche, górne obszary są napełniane tańszym materiałem wybuchowym ANC, który w bardziej suchych rejonach, nawet bez dodania emulsji, także się zapala.

W kolejnym rozwiązaniu, możliwe jest napełnienie komory emulsją tylko w części. Jest to szczególnie stosowane w przypadku bardziej wilgotnych rejonów komory, lub w miejscach gdzie szczególnie potrzebna jest duża siła wybuchu, przez co uzyskuje się wyższą gęstość emulsyjnego materiału wybuchowego.

Opisany wcześniej problem techniczny, jest rozwiązany poprzez urządzenie do napełniania komory papkowatym materiałem wybuchowym, które posiada pierwszą linię transportową do kierowania pierwszego strumienia nawilżonego materiału wybuchowego, oraz drugą linię transportową do drugiego strumienia, w celu podawania materiału wybuchowego, nadającego się do przepompowywania oraz element łączący, znajdujący się przy otworze do napełniania komory, lub który wprowadzony jest poprzez otwór do napełniania komory, który to element łączący jest potrzebny do wspólnego doprowadzenia pierwszego i drugiego strumienia. Przy urządzeniu zgodnym z wynalazkiem, papkowaty materiał wybuchowy jest doprowadzony za pomocą elementu łączącego, w postaci rozdzielonych składników, czyli materiału wybuchowego ANC i emulsji, które są doprowadzone pierwszą i drugą linią transportową do otworu do napełniania komory, przy czym materiał ten powstaje dopiero przy otworze do napełniania komory, lub też powstaje w samej komorze. Przez to ciężki materiał wybuchowy o złych własnościach płynięcia, który powstaje poprzez doprowadzenie razem pierwszego i drugiego strumienia, na skutek mieszania materiału wybuchowego ANC i emulsji, przy czym materiał ten powstaje dopiero przy otworze do napełniania komory, lub też powstaje w samej komorze. W związku z tym, w przypadku tego rodzaju urządzenia do napełniania, które ma wszystkie potrzebne elementy, można zrezygnować z transportu ciężkiego materiału wybuchowego ANFO, na przykład z przenośników ślimakowych.

Linia transportowa jest to element składowy, który nadaje się do transportowania nim materiałów. Linia ta może być rurą lub wężem, lub kanałem, lub każdym innym odpowiednim elementem nadającym się do transportu. W szczególności materiał rury musi mieć odpowiednio dobre własności transportowe. Szczególnie linia transportowa dla emulsji i dla materiału wybuchowego ANC, może być wykonana z tworzywa sztucznego. Linie transportowe mogą być także z metalu, w szczególności z aluminium, lub z innego nadającego się do tego materiału.

Oddzielne transportowanie nawilżonego i nadającego się do przepompowania materiału wybuchowego, względnie materiału wybuchowego ANC i emulsji, za pomocą węży, powoduje to, że urządzenie do napełniania nadaje się do doprowadzenia materiału wybuchowego do napełnianej komory, nawet z oddalonych pozycji.

Szczególnie przy napełnianiu dużej liczby otworów wiertniczych mogą urządzenia do napełniania i elementy łączące łatwo być przenoszone z jednego do drugiego otworu wiertniczego, bez potrzeby przemieszczania pojazdów.

Element łączący służy do wspólnego doprowadzenia pierwszego i drugiego strumienia transportowego, do otworu do napełniania, lub do komory. Przy tym, prowadzi on pierwszy i drugi strumień transportowy razem, tak że z materiału wybuchowego ANC i emulsji, dopiero przy otworze do napełniania lub w komorze, wytwarza się ciężki materiał wybuchowy ANFO. Element łączący może być także elementem, przez który mogą być doprowadzone oba strumienie transportowe w jednej linii, przy czym element łączący służy do wymieszania obu strumieni.

Element łączący może być również jakimkolwiek elementem, który łączy obie linie transportowe i przez swoiste trzymanie ich razem, kierunki strumieni transportowych, przy mieszaniu mogą być wzajemnie ustawiane. Przy równoległym, sąsiednim prowadzeniu pierwszej linii transportowej, względem drugiej linii transportowej, widać, że gdy element łączący łączy końce pierwszej linii transportowej z końcem drugiej linii transportowej, to z końców obu strumieni transportowych, poprowadzony zostaje, w tym samym kierunku, jeden strumień. Poprzez nakierowanie jednego strumienia transportowego, strumienie transportowe spotykają się, co prowadzi do wymieszania materiału wybuchowego ANC i emulsji. Wymieszanie może być wspomagane przez to, że końce mogą być w ten sposób połączone ze sobą że występujące strumienie transportowe, usytuowane są względem siebie pod pewnym kątem. Mieszanie materiału wybuchowego ANC i emulsji, przy tego rodzaju konstrukcji urządzenia do napełniania, będzie miało miejsce poza urządzeniem, to znaczy w komorze. Element łączący może

PL 198 045 B1 przy tym być jedynie prostą opaską która leżące obok siebie końce linii transportowych utrzymuje równolegle w połączeniu i oba opasuje.

Tak więc łączy element łączący w tym wykonaniu tego urządzenia do napełniania w jeden strumień, pierwszą linię transportową która ma ujście dla materiału wybuchowego ANC, z urządzeniem drugim, które ma ujście dla emulsji. Urządzenie zgodne z wynalazkiem, może być również użyte do doprowadzania tylko emulsji lub materiału wybuchowego ANC do komory. Również w liniach transportujących dla emulsji i dla materiału wybuchowego ANC, jak również innych komponentów, może być użyty, aby materiał wybuchowy został wymieszany w komorze. Tak więc poprzez pierwszą linię transportową może być przykładowo doprowadzony proszek aluminiowy, celem wymieszania z emulsją w taki sposób, że do komory może być doprowadzona emulsja poprzez drugą linię transportową.

W jednej z realizacji wynalazku, druga linia transportowa biegnie przynajmniej częściowo w pierwszej linii transportowej. W związku z tym może zostać zredukowane urządzenie do napełniania, przez co będzie ono zajmować mniejszą przestrzeń. Tak więc, urządzenie tego rodzaju, które może być wprowadzone w małe otwory wiertnicze, przykładowo we wlot do małego otworu wiertniczego. Przy tym rozwiązaniu występuje tego rodzaju usytuowanie, że jeden strumień transportowy znajduje się wewnątrz innego strumienia transportowego, przez co dochodzi do korzystnego wymieszania obu strumieni transportowych. W zależności od ciśnienia, które może być regulowane poprzez zmniejszenie przekroju pierwszej linii transportowej, druga linia transportowa może być większa poprzez odpowiedni wybór dużej średnicy linii transportowej, przez co urządzenie do napełniania może znajdować się w drugiej linii transportowej. W innym rozwiązaniu wynalazku, druga linia transportowa, poprzez elementy łączące, w szczególności żebra, przynajmniej na końcu pierwszej linii transportowej, może być współosiowo w niej osadzona. Element łączący może być także wykonany jako rura, tak, że na końcu pierwszej linii transportowej będzie mogła być wprowadzona druga linia transportowa. Korzystnie wymieszanie pierwszego strumienia transportowanego z drugim strumieniem transportowym będzie sterowane poprzez to, że strumień przy końcu pierwszej linii transportowej ma wylot w postaci dyszy. Poprzez dyszę zostanie pierwszy strumień transportowy przyspieszony. W ten sposób można uzyskać to, że drugi strumień transportowy, przy spotkaniu z pierwszym strumieniem transportowym, ma większą prędkość, aniżeli ten drugi, a powstała różnica prędkości może zostać zwiększona. Jest to również zaleta, ponieważ przy zwiększającej się różnicy prędkości między strumieniami, ma miejsce lepsze wymieszanie strumieni, szczególnie z powodu turbulencji i rozdzielenia się strumieni. Dysza ta może być osadzona również na końcu drugiego strumienia transportowego, przez co uzyskuje się występowanie oddzielnych, częściowych strumieni. Przy rozdzieleniu zwartego strumienia transportowego na poszczególne strumienie częściowe, ewentualnie pojedyncze części, występuje korzyść, przez to, że pierwszy strumień transportowy może być lepiej wymieszany w pierwszym strumieniu transportowym, przez to, że wpływa on w niego. Dysza jest każdorazowo zmniejszeniem przekroju strumienia transportowego. Oprócz tego służy do innego ukierunkowania strumienia, jego rozbicia, lub rozdzielenia względnie do częściowej zmiany kierunku strumienia, który jest doprowadzony.

Do zmiany prędkości strumienia transportowego, do nawilgoconego materiału wybuchowego i jego zmiany kierunku, lub rozbicia, lub rozdzielenia może służyć także pierwsza Unia transportowa, zakończona dyszą. Mieszanie strumieni transportowych może zachodzić samodzielnie w komorze, z zastrzeżeniem jednak, że ku temu potrzebny jest także element łączący. Przy tym element łączący posiada dalszą końcówkę, która jest komorą do mieszania, do doprowadzenia pierwszego i drugiego strumienia. Komora do mieszania elementu łączącego pozwala na osiągnięcie warunków mieszania niezależnie od komory, która ma być napełniana, tak, że komora mieszania może być bardzo wygodna, w szczególności w celu doprowadzenia obu strumieni transportowych. W zależności od kształtu komory napełnianej, mieszanie obu strumieni może zachodzić w komorze. Wtedy gdy, przykładowo komora w stosunku do przekroju linii transportowej ma bardzo duży przekrój i strumienie transportowe, które mają być wymieszane nie mogą być razem dobrze doprowadzone. Szczególnie w takim przypadku, istnieje zaleta, że poprzez wcześniej opisaną komorę do mieszania, uzyskuje się dobre wymieszanie obu strumieni.

Komora mieszania jest to rejon, w którym strumienie spotykają się ze sobą wzajemnie się ze sobą mieszając. Komora do mieszania może być zamkniętą przestrzenią która znajduje się w elemencie łączącym, również w celu doprowadzenia nawilżonego materiału wybuchowego, nadającego się do przepompowywania, posiada ona również wylot dla wymieszanych materiałów. Komora mieszania może być również częściowo w rejonie jednego elementu, w którym strumienie mieszają się ze sobą.

PL 198 045 B1

Komora mieszania może być również częścią rury, w której jest doprowadzany pierwszy strumień, do którego poprzez przyłącz doprowadzana jest emulsja.

Mieszanina strumieni nie może być, przy opuszczaniu komory mieszania, całkowicie zamknięta, tak, że strumienie doprowadzane do komory mieszania w elemencie łączącym, są prowadzone razem i są częściowo wymieszane, podczas gdy pełne wymieszanie nawilżonego i nadającego się do przepompowania materiału wybuchowego do papkowatego ciężkiego materiału wybuchowego ANFO, ma miejsce dopiero w komorze. Aby zapobiec całkowitemu, bądź częściowemu przyczepianiu się materiału wybuchowego ANFO do ścian komory mieszania, komora mieszania może być wyłożona odpowiednio nadającym się do tego materiałem, który zapobiega przyczepianiu się tegoż właśnie materiału.

Korzystnym sposobem, by zapobiec przyczepianiu się materiału wybuchowego ANC do ścian, może być doprowadzenie tego materiału w strumieniu gazu lub powietrza. Prosta konstrukcja została osiągnięta poprzez opisany właśnie wylot, który znajduje się w komorze mieszania. W takim właśnie przypadku, element łączący może być prostym elementem składowym we wnętrzu komory, przykładowo w rurze, przez co drugi wylot może być przykładowo w formie doprowadzenia.

Dalsze wykonanie wynalazku jest ulepszone poprzez to, iż komora mieszania posiada statyczny lub dynamiczny mieszalnik, powodujący, że już wstępnie wzajemnie mieszają się strumienie, lub ewentualnie wymieszany zostaje ciężki materiał wybuchowy ANFO, i w takiej postaci doprowadzana do nich jest energia, zmieniana przez zmianę kierunku strumienia. Przy tym, te mieszające się strumienie będą pozostawały w lepszym kontakcie względem siebie, przez co uzyskuje się lepsze wymieszanie. Statyczny mieszalnik jest to obiekt znajdujący się w komorze do mieszania, który stoi na drodze strumienia transportowego. Od strony komory do mieszania może on być wystającą płytką, kulą lub sztabą lub szczególnym elementem znajdującym się na drodze strumienia. Statyczny mieszalnik może być też płytą do uderzania, tak, że strumień transportowy, przykładowo drugi strumień transportowy, spotyka się z tą płytą i na tej płycie rozdziela się w strumienie częściowe, ewentualnie rozdziela się na części. Dynamiczny mieszalnik jest to napędzany element, który nie tylko zmienia kierunek strumienia, ale również zmienia energię strumienia, przez co przykładowo strumienie przyspieszają w różnych kierunkach. W dalszej realizacji wynalazku, proces napełniania może zostać uproszczony przez to, że element łączący posiada wystające płyty podporowe. Szczególnie, gdy element łączący jest wprowadzony poprzez otwór do napełniania komory, jego zaletą jest to, iż jego pozycja jest uwarunkowana poprzez płytę podpierającą, która znajduje się na powierzchni obejmującej otwór doprowadzający. Ponadto użytkownik potrzebuje urządzenie pomocne podczas procesu napełniania, co jest korzystne przy napełnieniu komory. Płyta podporowa może być jednym elementem, która nadaje się ku temu, aby element łączący utrzymywać w odpowiedniej pozycji, w otworze do napełniania. Przy otworze wiertniczym, wykonanym z wlotem do otworu, płyta podpierająca jest okrągłą płytą która opiera się o krawędź otworu do napełniania. Płyta podporowa może być także osobnym elementem, przykładowo stojakiem, który utrzymuje urządzenie w otworze do napełniania, tak więc płyta podporowa może być trójnogiem.

Szczególnie korzystne podtrzymywanie elementu łączącego na krawędzi otworu do napełniania, jest osiągane przez to, iż płyta posiada elementy podpierające, przykładowo stopy podpierające. Elementy podpierające mogą obejmować otwór, który jest wykonany w gruncie, przykładowo mogą być to elementy podporowe w kształcie kul. Element łączący może być w prosty sposób przenoszony przez operatora z jednego otworu wiertniczego do drugiego, bez potrzeby przemieszczania pojazdu do napełniania. W kolejnym rozwiązaniu, według wynalazku, pierwsza linia transportowa, dla nawilżonego materiału wybuchowego, jest dołączona do dmuchawy, do którego jest podłączony pojemnik na azotan amonowy AN, względnie na nawilżony materiał wybuchowy, lub materiał wybuchowy ANC. Grudki azotanu amonowego, względnie materiału wybuchowego ANC mogą być transportowane jako oddzielne cząsteczki materiału wybuchowego w strumieniu powietrza. Dmuchawa jest elementem konstrukcyjnym, który wytwarza strumień powietrza, w którym mogą być transportowane: azotan amonowy, względnie cząsteczki materiału wybuchowego ANC. Może być to wentylator, albo pompa, ale również wylot pojemnika ciśnieniowego, lub dysza, która przyspiesza powstały strumień gazu. Pojemnik dla materiału wybuchowego ANC, względnie grudek azotanu amonowego może być w każdej formie dla materiału wybuchowego ANC, lub grudek azotanu amonowego, które będą wprowadzane w strumień powietrza. Mogą to być również pojemniki zamknięte, lub częściowo otwarte pojemniki, przytwierdzane do podłoża, jak również pojemniki przeznaczone do przemieszczania, przykładowo pojemnik może być zamontowany na pojeździe, w taki sposób, że grudki azotanu amonowego, lub materiał wybuchowy ANC może być transportowany na miejsce wybuchu i poprzez urządzenie do

PL 198 045 B1 napełniania może być dostarczony do komory. W przypadku strumienia powietrza do transportu nawilżonego materiału wybuchowego, element łączący jest wykonany w taki sposób, ze otwór do napełniania komory nie jest zamknięty, przez co można uzyskać wymieszany papkowaty ciężki materiał wybuchowy ANFO, oraz nie zużyty gaz bez dalszego, całościowego napełniania komory materiałem wybuchowym, ponadto może być zamknięciem dla gazu.

W następnym wykonaniu urządzenia, według wynalazku, druga linia transportowa dla materiału wybuchowego nadającego się do przepompowania, względnie emulsji, jest podłączona do pompy podającej, która jest zamontowana w mieszalniku dla mieszaniny olejowo-emulgacyjnej i płynnego roztworu soli azotanowej. Emulsja jest materiałem nadającym się łatwo przepompować za pomocą pompy podającej. Ze względów bezpieczeństwa, korzystne jest aby mieszanina olejowo-emulgacyjna i roztwór soli azotanowej, oraz powstająca emulsja najpierw bezpośrednio przed doprowadzeniem do drugiej linii transportującej, była wymieszana ze składnikami sensybilizującymi. Poprzez wymieszanie składników mieszaniny olejowo-emulgacyjnej i roztworu soli azotanowej, powstaje osnowa emulsyjna, która po wymieszaniu z materiałem uszczelniającym, po upłynięciu czasu reakcji wytwarza emulsyjny materiał wybuchowy. Przez to, w drugiej linii transportowej, może być doprowadzony materiał zapalny, także na skutek mieszania składników zachodzi to, że palny materiał emulsyjny jest mieszany dopiero w komorze, przez co powstaje materiał wybuchowy ANC.

Mieszanina olejowo-emulgacyjna i roztwór soli azotanowej są składowane najkorzystniej w pojemnikach, przy czym pojemniki są stałe bądź przemieszczalne. Przykładowo pojemniki te mogą być zamontowane na pojeździe, skąd są dowożone do miejsca wybuchu. Materiał wybuchowy, względnie emulsja, może być bezpośrednio wymieszana w składowanych pojemnikach lub na pojeździe do transportowania, przez to nie jest potrzebny proces mieszania emulsji w miejscu wybuchu. Urządzenie może być łatwo zamocowane, w taki sposób, że mogą się tam również znajdować elementy mieszające i dozorujące.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pierwsze urządzenie do napełniania w przekroju, fig. 2 przedstawia drugie urządzenie do napełniania w przekroju i fig. 3 przedstawia pierwsze urządzenie do napełniania w przekroju i pojazd.

Na fig. 1 jest pokazane pierwsze przykładowe rozwiązanie urządzenia do napełniania, według wynalazku. Przedstawiona jest pierwsza linia transportowa 2, druga linia transportowa 3 i element łączący, zasadniczo posiadający kształt rury. Pierwsza linia transportowa za pomocą pierwszego przyłącza 10 jest połączona z elementem łączącym 1. Druga linia transportowa 3 jest za pomocą przyłącza 15 połączona z elementem łączącym 1. Element łączący 1 posiada główny korpus 17 w kształcie rury, który jest zagięty przy przyłączu 10. Od przyłącza 15 biegnie linia transportowa 16 do głównego korpusu 17, przy czym linia transportowa jest usytuowana pod kątem, w stosunku do głównego korpusu. Na końcu linii transportowej 16 znajduje się dysza 25. Wewnątrz korpusu głównego 17 linia transportowa 16 jest ukształtowana w postaci mufy 18, która jest usytuowana pod kątem prostym do kierunku strumienia materiału wybuchowego ANC, przy przyłączu 10. W głównym korpusie 17 w kształcie rury, znajduje się komora mieszania 4. W tej komorze mieszania 4 znajduje się stateczny mieszalnik 20, w postaci sztaby lub prętów, które od krawędzi komory mieszania 4 są ukierunkowane do środka. Ten mieszalnik 20 jest opcjonalny. Korpus główny 17, w kształcie rury posiada wylot 5. Pierwsza linia transportowa 2 jest podłączona do bliżej nie pokazanej dmuchawy i pojemnika dla saletrolu, określanego również jako materiał wybuchowy ANC. Druga linia transportowa 3 prowadzi również do nie pokazanego mieszalnika dla emulsji, powstałej z wymieszania mieszaniny olejowo-emulgacyjnej i wodnego roztworu soli azotanowej. Wokół elementu łączącego 1 znajduje się odstająca pod kątem prostym płyta podpierająca lub oporowa 40. Płyta podpierająca 40 posiada elementy podporowe lub oporowe w kształcie stożków lub kuł.

Do napełniania komory, tutaj bliżej nie pokazanej, materiałem wybuchowym służy element łączący 1 z wylotem 5, który jest wprowadzany do otworu przeznaczonego do napełniania komory i jest poprowadzony aż do elementów podporowych 41 płyty podpierającej 40, która jest osadzona na gruncie, przy otworze przeznaczonym do napełniania. Przy tym, przed przesuwaniem, zabezpieczają ją elementy podporowe, które zapewniają odpowiedni odstęp pomiędzy gruntem a płytą podporową 40, w taki sposób, iż gaz może stamtąd swobodnie uchodzić. Doprowadzony przez linię transportową 2 materiał wybuchowy ANC i doprowadzana przez drugą linię transportową 3 emulsja, jest doprowadzana do korpusu głównego 17. W komorze mieszania 4, korpusu głównego 17 emulsja zostaje wymieszana z materiałem wybuchowym ANC. Poprzez odpowiednio usytuowaną mufę 18 materiał wybuchowy ANC spotyka się z emulsją która wraz z materiałem wybuchowym przepływa prawie że rów12

PL 198 045 B1 nolegle wewnątrz korpusu 17 komory mieszania 4 pionowo w dół. Przy tym mufa 18 zapobiega naciskaniu oraz przylepianiu emulsji do ścianki wnętrza korpusu głównego 17, poprzez strumień transportowy materiału wybuchowego ANC. Poprzez dyszę 25 zostaje strumień transportujący emulsję rozpryskany stożkowo, w taki sposób, że jest on mieszany ze strumieniem transportującym materiał wybuchowy ANC. Mieszanie jest wspomagane poprzez mieszalnik 20, który zawirowuje mieszaninę w komorze mieszania. Ciężki materiał wybuchowy ANFO składający się z materiału wybuchowego ANC i emulsji wydostaje się przez wylot 5.

Figura 2 pokazuje przy tych samych cyfrach, te same elementy elementu łączącego 1A, który przez przyłącz 10 jest przyłączony do pierwszej linii transportowej i poprzez przyłącz 15 jest on podłączony do drugiej linii transportowej. Na przyłączu 15 kończy się linia 35, która poprzez główny korpus 17 prowadzi do wylotu 7. Wylot 7 posiada dysze 26. Korpus główny 17 posiada wylot 6.

Do napełniania nie pokazanej komory zostaje osadzony element łączący 1A, w otworze do napełniania komory. Przez linię transportową 2 jest doprowadzany do głównego korpusu 17, materiał wybuchowy ANC i wydostaje się on przez wylot 6. Przez linię transportową 3 emulsja jest doprowadzana do linii 35 i stamtąd przez dysze 26 jest wyprowadzana przez wylot 7. Emulsja wydostająca się z wylotu 7 oraz materiał wybuchowy ANC, wydostający się z wylotu 6, mieszają się w komorze, przez co powstaje ciężki materiał wybuchowy ANFO. Proces mieszania jest wspomagany poprzez rozszerzenie strumienia transportującego emulsję za pomocą dyszy 26.

Figura 3 przy tych samych cyfrach odnoszących się do tych samych elementów, pokazuje pojazd 50 do napełniania, który posiada pierwszą linię transportową 2, drugą linię transportową 3 oraz element łączący 1. Dla uniknięcia powtarzania zostanie opisana następnie tylko budowa pojazdu 50.

Pojazd 50 posiada określoną liczbę pojemników. Są to pojemniki 51 na mieszaninę olejowoemulgacyjną, pojemnik 52 na wodny roztwór soli azotanowej, oraz pojemnik 53 na materiał palny, pojemnik 54 na proszek aluminiowy oraz pojemnik 56 na grudki lub granulat azotanu amonowego. Przez pojemnik 56 prowadzi przenośnik ślimakowy 57 do śluzy porcjującej bębnowo-komorowej, która jest połączona z rurą 59 dmuchawy. Rura 59 dmuchawy jest podłączona do giętkiego węża 62 pneumatycznego, którego drugi koniec jest podłączony do pompy 60. Z kolei do dmuchawy dołączona jest pierwsza linia transportowa 2. Dalej, na pojeździe 50 jest zamontowany mieszalnik przepływowy 61 o pracy ciągłej i pompa podająca 60, przy czym do pompy podającej 60 jest doprowadzony druga linia transportowa 3.

Element łączący 1 jest wprowadzony do wlotu 31 otworu wiertniczego 30. Do napełniania otworu wiertniczego 30 na pojeździe 50 jest wytwarzany materiał wybuchowy ANC poprzez wymieszanie materiału palnego z pojemnika 53 i grudek azotanu amonowego z pojemnika 56 za pomocą przenośnika ślimakowego 57. Materiał wybuchowy ANC jest dozowany przez śluzę bębnowo-komorową 58 i podawany jest z pompy podającej 55 rurą 59 dmuchawy, wraz ze strumieniem powietrza. Strumień powietrza tworzy strumień transportu materiału wybuchowego ANC, który poprzez linię transportową 2 podawany jest do elementu łączącego 1. Poprzez wymieszanie mieszaniny olejowo-emulgacyjnej z pojemnika 51 i wodnego roztworu soli azotanowej z pojemnika 54 oraz proszku aluminium 54 w mieszalniku przepływowym 61 o pracy ciągłej, zostaje w nim wytworzona osnowa emulsyjna. Ta osnowa emulsyjna jest podawana za pomocą pompy 60 poprzez linię transportową 3 do elementu łączącego 1. W elemencie łączącym 1 emulsja i materiał wybuchowy ANC są mieszane i jest wytwarzany ciężki materiał wybuchowy AN, który poprzez wylot 5 jest podawany do otworu wiertniczego 30. Przy tym średnica korpusu głównego 17 jest w ten sposób dobrana, że jest ona mniejsza niż średnica otworu wiertniczego, tak że gaz użyty do transportu materiału wybuchowego ANC rozpręża się i uchodzi, przez co nie tworzą się zamknięte przestrzenie sprężonego powietrza w otworze wiertniczym. Za pomocą tego urządzenia materiał wybuchowy może być transportowany do otworu wiertniczego, z wydatkiem 100 do 200 kg/min. Przy tym mogą być napełniane otwory o średnicy wynoszącej tylko 90 mm. W związku z tym, że ciężki materiał wybuchowy ANFO jest wytwarzany dopiero w korpusie głównym 17 elementu łączącego 1, skąd samoczynnie jest wdmuchiwany do otworu wiertniczego, można, używając urządzenie do napełniania według wynalazku, zrezygnować z kosztownych urządzeń stosowanych dotychczas do transportu ciężkiego materiału wybuchowego ANFO. Poza tym mogą być napełniane otwory o małych średnicach. Sposób według wynalazku jest przez to ekonomiczny.

Claims (57)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób napełniania komory papkowatym materiałem wybuchowym typu Heavy-ANFO, znamienny tym, że sypki nawilżony materiał wybuchowy typu Heavy-ANFO miesza się w rejonie mieszania, znajdującym się bezpośrednio przy otworze do napełniania komory, z materiałem wybuchowym nadającym się do przepompowywania, a mianowicie emulsją wybuchową do konsystencji papkowatego ciężkiego materiału wybuchowego typu Heavy-ANFO.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że sypki nawilżony materiał wybuchowy transportuje się w strumieniu transportowym i półpłynny materiał wybuchowy nadający się do przepompowywania wprowadza się do strumienia transportowego nawilżonego materiału wybuchowego.
3. 3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że sypki nawiiżony materiał wybuchowy i materiał wybuchowy możliwy do przepompowywania w oddzielnych strumieniach jest transportowany i do momentu mieszania jednego strumienia transportowego z drugim strumieniem transportowym występuje różnica w prędkościach pomiędzy oboma strumieniami transportowymi.
4. 4. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że sypki nawiiżony materiał wybuchowy i materiał wybuchowy nadający się do przepompowywania transportuje się w oddzielnych strumieniach transportowych i do momentu mieszania jednego strumienia transportowego z drugim strumieniem transportowym, kierunek jednego strumienia transportowego tworzy w stosunku do kierunku drugiego strumienia kąt α.
5. 5. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że sypki nawiiżony materiał wybuchowy i mate riał wybuchowy nadający się do przepompowywania transportuje się w oddzielnych strumieniach transportowych i do momentu mieszania jednego strumienia transportowego z drugim strumieniem transportowym, kierunek jednego strumienia transportowego tworzy w stosunku do kierunku drugiego strumienia kąt α.
6. 6. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamiennytym. że zwarty strumień transportowy materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania jest rozdrabniany.
7. 7. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że zwarty strumień transportowy materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania jest rozdrabniany.
8. 8. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że zwarty strumień transportowy materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania jest rozdrabniany.
9. 9. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że zwarty strumień transportowy materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania jest rozdrabniany.
10. 10. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że zwarty strumień transportowy materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania jest rozdrabniany.
11. 11. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że rejon mieszania podczas napełniania w stosunku do komory pozostaje w tym samym miejscu.
12. 12. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że rejon mieszania podczas napełniania w stosunku do komory pozostaje w tym samym miejscu.
13. 13. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że rejon mieszania podczas napełniania w stosunku do komory pozostaje w tym samym miejscu.
14. 14. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że rejon mieszania podczas napełniania w stosunku do komory pozostaje w tym samym miejscu.
15. 15. Sposób według zastrz. 8 albo 9, znamienny tym, że rejon mieszania podczas napełniania w stosunku do komory pozostaje w tym samym miejscu.
16. 16. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że rejon mieszania podczas napełniania w stosunku do komory przemieszcza się.
17. 17. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że rejon mieszania podczas napełniania w stosunku do komory przemieszcza się.
18. 18. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że rejon mieszania podczas napełniania w stosunku do komory przemieszcza się.
19. 19. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że rejon mieszania podczas napełniania w stosunku do komory przemieszcza się.
20. 20. Sposób według zastrz. 8 albo 9, znamienny tym, że rejon mieszania podczas napełniania w stosunku do komory przemieszcza się.

    PL 198 045 B1
21. 21. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, ze udziały w mieszańinie sypkiego nawilżonego materiału wybuchowego I materiału wybuchowego nadającego slę do przepompowywania zmieniają się podczas napełniania.
22. 22. Sposób według zasSrz. 3, tym, że udzżały w mieszaninie sypkiego nawiiżonego materiału wybuchowego i materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania zmieniają się podczas napełniania.
23. 23. Sposób według zas^z. 4, znamienny tym, że udziały w mieszaninie sypkiego nawiiżonego materiału wybuchowego i materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania zmieniają się podczas napełniania.
24. 24. Sposób według zas^z. 5, znamienny tym, że udziały w mieszaninie sypkiego nawiiżonego materiału wybuchowego i materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania zmieniają się podczas napełniania.
25. 25. Sposób według zas^z. 8 albo 9, znamienny tym, że udzżały w mieszaninie sypkiego nawiiżonego materiału wybuchowego i materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania zmieniają się podczas napełniania.
26. 26. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że Komorę napełnia się najpierw częściowo wymieszanym papiowatym materiałem wybuchowym, siadającym się według sypiiego nawilżonego materiału wybuchowego i materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania i następnie w iońcowej fazie napełniania, napełnia się do iońca sypiim nawilżonym materiałem wybuchowym.
27. 27. Sposób według zassrz. 3, znamienny tym, że komorę napełnia się najpierw częściowo wymieszanym papiowatym materiałem wybuchowym, siadającym się według sypiego nawilżonego materiału wybuchowego i materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania i następnie w iońcowej fazie napełniania, napełnia się do iońca sypim nawilżonym materiałem wybuchowym.
28. 28. Sposób według zas^z. 4, znamienny tym, że komorę napeenia się najpierwczęściowo wymieszanym papiowatym materiałem wybuchowym, siadającym się według sypiego nawilżonego materiału wybuchowego i materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania i następnie w Końcowej fazie napełniania, napełnia się do Końca sypim nawiiżonym materiałem wybuchowym.
29. 29. Sposób według zassrz. 5, znamienny tym, że komorę napeenia się najpierw wymieszanym papiowatym materiałem wybuchowym, siładającym się według sypiiego nawilżonego materiału wybuchowego i materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania i następnie w iońcowej fazie napełniania, napełnia się do iońca sypiim nawilżonym materiałem wybuchowym.
30. 30. Sposób według zastrz. 8 albo 9, znarnienny tyii, że iomorę napełnia się najpierw częściowo wymieszanym papiowatym materiałem wybuchowym, siładającym się według sypiiego nawilżonego materiału wybuchowego i materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania i następnie w iońcowej fazie napełniania, napełnia się do iońca sypim nawiiżonym materia-łem wybuchowym.
31. 31. Urządzenie do napełniania iomory papiowatym materiałem wybuchowym typu HeavyANFO, znaiienne tyi, że posiada pierwszą linię transportową (2) dla pierwszego strumienia transportowego sypiiego nawilżonego materiału wybuchowego, a mianowicie ciężiiego materiału wybuchowego typu Heavy-ANFO, drugą rurę transportową (3) dla drugiego strumienia transportowego materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania, a mianowicie emulsyjnego materiału wybuchowego, i znajdujący się przy otworze do napełniania iomory, element łączący (1) do wspólnego doprowadzenia pierwszego i drugiego strumienia transportowego.
32. 32. Urządzenie do napeeniania według zasii^z. 31, znamienne tym, że druga I lnia transportowa (3) przynajmniej częściowo biegnie w pierwszej linii transportowej (2).
33. 33. Urządzenie donapeeniania według zas^z. 31albo 32, znamienne tym, że element tączący |(1 łączy znajdujący się, na iieruniu pierwszego strumienia transportowego sypiiego nawilżonego materiału wybuchowego przy iońcu pierwszej linii transportowej (2), pierwszy wylot ze znajdującym się, na iieruniu drugiego strumienia transportowego materiału wybuchowego nadającego się do przepompowywania przy iońcu drugiej rury transportowej (3), drugim wylotem.
34. 34. Urządzenie do napeeniania według zas-trz. 33, znarnienne tyirn, że drugi wyloo posiada co najmniej jedną dyszę (25, 26).
35. 35. Urządzenie do napeenianiawedług zas^z. 30 albo 31, albo 34, znamiennetym, że łączący (1) posiada iomorę (4) do mieszania do wspólnego prowadzenia pierwszego i drugiego strumienia.

    PL 198 045 B1
36. 36. Urządzenie do napełniania według zastrz. 33, znam ienne że element Iączący (1) posiada komorę (4) do mieszania do wspólnego prowadzenia pierwszego i drugiego strumienia.
37. 37. Urządzenie do napełniania według zastrz. 35, znamienne tym, że drugi wylot ma ujście w komorze do mieszania (4).
38. 38. Urządzenie do napełniania według zastrz. 36, znamienne tym, że drugi wylot ma ujście w komorze do mieszania (4).
39. 39. Urządzeniedo napeenianiawedług zas^z. 35, znam lenne tym, że komora do mieszania (4) jest wyposażona w statyczny mieszalnik (20) i/lub w dynamiczny mieszalnik.
40. 40. U rządzenie do napeeniania według zas^z. 36 albo 37, albo 38, znamienne tym, że komora do mieszania (4) jest wyposażona w statyczny mieszalnik (20) i/lub w dynamiczny mieszalnik.

    4) . Urządzeniedo napełnian iawedługzassrz. 31 albo 32, albo 34, albo 36, albo37, albo 38, albo 39, znamienne tym, że dokoła elementu łączącego ()) znajduje się płyta podpierająca (40) od niego odstająca.
41. 42. Urządzenie do napelniania według zas^z. 33, znamienne t^r^, że dokooa element łączącego ()) znajduje się płyta podpierająca (40) od niego odstająca.
42. 43. Urządzenie do napeeniania według zas^z. 35, znamienne tym. że dokooa element Iączącego ()) znajduje się płyta podpierająca (40) od niego odstająca.
43. 44. Urządzenie do napeeniania według zas^z. 40, znamienne tym. że dokooa element łączącego ()) znajduje się płyta podpierająca (40) od niego odstająca.
44. 45. Urządzenie do napeeniania według zas-trz. 41, znamienne tym, że płyta (40) posiada element podpierający (4)) do podparcia płyty podpierającej (40) na powierzchni okalającej otwór do napełniania.
45. 46. Urządzenie do napelniania według zassnz 42 albo 43, albo 44, znamienne tym, że pya (40) posiada element podpierający (4)) do podparcia płyty podpierającej (40) na powierzchni okalającej otwór do napełniania.
46. 47. Urządzeniedo napelnian iawedługzastrz. 31 albo 32, albo 34, albo 36, albo37, albo 38, albo 39, znamienne tym, że pierwsza linia transportowa (2) dla sypkiego nawilżonego materiału wybuchowego jest podłączona do dmuchawy (55) i pojemnika dla sypkiego nawilżonego materiału wybuchowego.
47. 48. Urządzenie do napelniania według zas^z. 35, znamienne tym. że pierwsza Ilnia transportowa (2) dla sypkiego nawilżonego materiału wybuchowego jest podłączona do dmuchawy (55) i pojemnika dla sypkiego nawilżonego materiału wybuchowego.
48. 49. Urządzenie do napelniania według zas^z. 40, znamienne tym. że pierwsza Ilnia transportowa (2) dla sypkiego nawilżonego materiału wybuchowego jest podłączona do dmuchawy (55) i pojemnika dla sypkiego nawilżonego materiału wybuchowego.
49. 50. Urządzenie do napelniania według zas^z. 41, znamienne tym. że pierwsza Ilnia transportowa (2) dla sypkiego nawilżonego materiału wybuchowego jest podłączona do dmuchawy (55) i pojemnika dla sypkiego nawilżonego materiału wybuchowego.

    5) . Urządzenie do napelniania według 42 albo 43, albo 44, albo 45, znamienne tym, że pierwsza linia transportowa (2) dla sypkiego nawilżonego materiału wybuchowego jest podłączona do dmuchawy (55) i pojemnika dla sypkiego nawilżonego materiału wybuchowego.
50. 52. U rządzenie do napelnianiawedług zas^z. 31 albo 32, albo 34, albo 36, albo37, albo 38, albo 39, albo 48, albo 49, albo 50, znamienne tym, że druga linia transportowa (3) dla emulsji jest podłączona do pompy (60), która podłączona jest do mieszalnika (6)) dla mieszaniny olejowoemulgacyjnej i wodnego roztworu soli azotanowej.
51. 53. Urządzenie do napelniania według zastr-z 35, znamienne tym, że druga Ilnia transportowa (3) dla emulsji jest podłączona do pompy (60), która podłączona jest do mieszalnika (6)) dla mieszaniny olejowo-emulgacyjnej i wodnego roztworu soli azotanowej.
52. 54. Urządzenie do napelniania według zastr-z 40, znamienne tym, że druga Ilnia transportowa (3) dla emulsji jest podłączona do pompy (60), która podłączona jest do mieszalnika (6)) dla mieszaniny olejowo-emulgacyjnej i wodnego roztworu soli azotanowej.
53. 55. Urządzenie do napelniania według zastr-z 41, znamienne tym, że druga Ilnia transportowa (3) dla emulsji jest podłączona do pompy (60), która podłączona jest do mieszalnika (6)) dla mieszaniny olejowo-emulgacyjnej i wodnego roztworu soli azotanowej.

    PL 198 045 Β1
54. 56. Urządzenie do napełniania według zastrz. 42 albo 43, albo 44, albo 45, znamienne tym, że druga linia transportowa (3) dla emulsji jest podłączona do pompy (60), która podłączona jest do mieszalnika (61) dla mieszaniny olejowo-emulgacyjnej i wodnego roztworu soli azotanowej.
55. 57. Urządzenie do napełniania według zastrz. 46, znamienne tym, że druga linia transportowa (3) dla emulsji jest podłączona do pompy (60), która podłączona jest do mieszalnika (61) dla mieszaniny olejowo-emulgacyjnej i wodnego roztworu soli azotanowej.
56. 58. Urządzenie do napełniania według zastrz. 47, znamienne tym, że druga linia transportowa (3) dla emulsji jest podłączona do pompy (60), która podłączona jest do mieszalnika (61) dla mieszaniny olejowo-emulgacyjnej i wodnego roztworu soli azotanowej.
57. 59. Urządzenie do napełniania według zastrz. 51, znamienne tym, że druga linia transportowa (3) dla emulsji jest podłączona do pompy (60), która podłączona jest do mieszalnika (61) dla mieszaniny olejowo-emulgacyjnej i wodnego roztworu soli azotanowej.