PL195158B1 - Urządzenie do kondycjonowania płaskich elastycznych wyrobów, takich jak skóry przemysłowe i skóry surowe - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie do kondycjonowania plaskich elastycz- nych wyrobów, takich jak skóry przemyslowe i skóry suro- we, zawierajace: - co najmniej jedna modulowa jednostke do kondycjo- nowania, zawierajaca obudowe zewnetrzna z sekcja wej- sciowa dla wyrobów poddawanych obróbce i sekcja wyj- sciowa dla wyrobów juz poddanych obróbce; - srodki do przemieszczania wyrobów w kierunku wzdluznym pomiedzy sekcja wejsciowa i wyjsciowa wzdluz drogi kondycjonowania, które to srodki przemieszczajace stanowia elementy bez konca stykajace sie z przeciwlegla strona tych wyrobów w odniesieniu do plaszczyzny prze- mieszczania, tak aby dokladnie podtrzymywac i przemiesz- czac je wzdluz drogi kondycjonowania; - srodki do cyrkulacji powietrza w jednostce do kondy- cjonowania, które to srodki stanowia dwie serie dysz zloka- lizowanych po przeciwnych stronach plaszczyzny prze- mieszczania sie w regularnie rozmieszczonych odleglo- sciach jedna od drugiej, które to dysze zawieraja odpo- wiednie otwory wylotowe do nadmuchiwania strumieni powietrza prostopadle do plaszczyzny przemieszczania sie równoczesnie po obydwu stronach wyrobów, znamienne tym, ze otwory wylotowe (15, 15') w kazdej z dysz (14, 14') stanowi pojedyncza wydluzona szczelina rozciagajaca sie poprzecznie w stosunku do kierunku przemieszczania (A), a wydluzone elementy (30, 30'; 35, 35') stanowi szereg sasiadujacych i prostych odcinków ……………….. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Dziedzina wynalazku

Wynalazek ogólnie dotyczy dziedziny obróbki płaskich, elastycznych wyrobów, takich jak skóry i skóry surowe, a zwłaszcza dotyczy urządzenia do kondycjonowania takich wyrobów za pomocą powietrza poddanego odpowiedniej obróbce.

Tło wynalazku

Wiadomo, że pewne rodzaje płaskich, elastycznych wyrobów, np. skóry przemysłowe, chłoną znaczące ilości wody i wykazują dużą zawartość wilgoci, niedopuszczalną w półwyrobach lub wyrobach gotowych.

W związku z tym wyroby takie muszą być poddawane procesowi suszenia za pomocą odpowiednich urządzeń i instalacji przemysłowych.

Gdy takie wyroby poddaje się powyższemu procesowi suszenia, może zdarzyć się, że zostaną one nadmiernie lub nierównomiernie wysuszone, dzięki czemu tracą niezbędną elastyczność i chwytność, na skutek czego narażone są na ryzyko uszkodzenia podczas następnych etapów obróbki.

Wiadomo również, że szereg produktów, takich jak skóry przemysłowe, trzeba poddawać wykończeniu, obejmującemu obustronną impregnację środkami zabezpieczającymi o określonych właściwościach fizycznych i chemicznych. W takim przypadku, jeśli produkty są wysuszone tylko z jednej strony lub suszone są kolejno z każdej strony, na wysuszonej stronie może utworzyć się rzeczywista bariera, która zapobiega usunięciu resztek wilgoci z wnętrza wyrobu, a tym samym powoduje utrzymywanie się nieprzyjemnego zapachu przez dłuższy okres czasu.

Z tego względu zrozumiałe jest, że w szeregu dziedzinach przemysłu, np. w przemyśle garbarskim, muszą być zapewnione odpowiednie środki do „kondycjonowania” wyrobów, przy czym określenie to oznacza regulowanie i dokładne nastawianie resztkowej zawartości wilgoci w wyrobach, w zależności od ich charakteru i grubości, a także od konkretnych wymagań dla półwyrobów lub wyrobów gotowych.

Znane są urządzenia i instalacje do suszenia płaskich, elastycznych wyrobów o dużej zawartości wilgoci, np. suszarki próżniowe o działaniu nieciągłym.

Takie urządzenia wyposażone są w płyty grzejne, na których dokładnie układa się wyroby przeznaczone do suszenia, które poddaje się działaniu wysokiej próżni.

Wilgoć uwalniana z wyrobów w postaci pary skraplana jest i usuwana w postaci wody.

Skóry surowe poddane takiemu suszeniu mogą w dalszym ciągu zawierać wilgoć resztkową w ilości 30 - 50%, która to zawartość dla konkretnych zastosowań może być za wysoka lub za niska.

Znane są inne układy suszące o działaniu ciągłym, np. łańcuchowe instalacje suszące, w których wyroby przeznaczone do suszenia zawiesza się na łańcuchu bez końca, który rozwija się w sposób ciągły w otwartym powietrzu wzdłuż drogi przebiegającej przez obszary robocze przeznaczone do innych procesów, dzięki czemu oszczędza się miejsce i czas pracy. Jakkolwiek takie znane instalacje są stosunkowo tanie, ich wadą jest wyjątkowo mała elastyczność spowodowana tym, że obróbka przebiega tak samo dla wszystkich wyrobów, w związku z czym nie można jej dopasować do grubości i charakteru różnych wyrobów wiszących na łańcuchu. Ponadto wyroby wiszą bardzo długo, co oznacza znaczące zablokowanie kapitału.

Znane są również instalacje tunelowe, w których wyroby przesuwane są w kanale, przez który przepływa umiarkowany strumień powietrza, uprzednio poddanego obróbce w odpowiednich urządzeniach do kondycjonowania lub absorberach wilgoci, aby zapewnić powtarzalne i umiarkowane wysuszenie. W takich znanych instalacjach do kondycjonowania, wilgoć zawarta w wyrobie nie jest usuwana w równomierny i kontrolowany sposób. Ponadto obróbka wyrobów jest wyjątkowo powolna i nie umożliwia dopasowywania się do wymagań produkcyjnych, które w wyjątkowo krótkim czasie stają się coraz bardziej zróżnicowane. Również w tym przypadku następuje nadmierne zablokowanie kapitału, co jest niewątpliwą wadą z ekonomicznego punktu widzenia.

Z publikacji GB-A-216345D znane jest urządzenie do obróbki skór. W tym znanym urządzeniu skóry poddawane obróbce suszy się ogrzanym powietrzem i napręża się z użyciem pętli z lin bez końca, przesuwających się w kierunku poziomym w ogrzewanej komorze. Dysze umieszczone po przeciwległych stronach skór nadmuchują ogrzane powietrze, w czasie gdy skóry przesuwane są do przodu przez pętle z lin bez końca. Wadą tego znanego urządzenia jest to, że każda dysza jest tak ukształtowana, aby nadmuchiwać powietrze w raczej zlokalizowany obszar i z tego względu wyroby poddawane obróbce są suszone w sposób niewystarczająco jednorodny. Ponadto pętle z lin bez końPL 195 158 B1 ca w tym znanym urządzeniu mają tylko jedno odgałęzienie poziome i z tego względu skóry przechodzą przez komorę grzewczą tylko wzdłuż jednego odcinka, ze stosunkowo zmniejszonym działaniem suszenia powietrzem.

Z publikacji GB-A-703391 znane jest urządzenie do obróbki i kondycjonowania wyrobów takich jak tkanina lub papier, z użyciem powietrza, pary wodnej lub innych płynów gazowych nadmuchiwanych przez grupy elementów w postaci dysz zlokalizowanych po obydwu stronach przesuwanych wyrobów. W tym znanym urządzeniu nie ma środków do podtrzymywania i przemieszczania poddawanych obróbce wyrobów podczas przejścia pomiędzy grupami elementów w postaci dysz. Ponadto każdy element w postaci dyszy zawiera parę wydłużonych otworów na spodniej ściance. Na dodatek wyroby poddawane obróbce przechodzą tylko wzdłuż jednej poziomej drogi, gdzie rozmieszczone są elementy w postaci dysz powietrznych.

Ujawnienie wynalazku

Pierwszym celem wynalazku jest dostarczenie urządzenia do kondycjonowania płaskich, elastycznych wyrobów, zwłaszcza skór przemysłowych, umożliwiającego przeprowadzenie kontrolowanego i równomiernego suszenia wyrobów po obydwu ich stronach, z równoczesnym zapobieganiem zatrzymywaniu wilgoci w ich wnętrzu.

Kolejnym celem jest dostarczenie urządzenia do kondycjonowania płaskich, elastycznych wyrobów, zapewniającego dużą szybkość i skuteczność obróbki, co zapobiega zamrożeniu dużych ilości wyrobów, tak aby otrzymać zasadniczo płaskie i pozbawione wad wyroby.

Kolejnym celem jest dostarczenie urządzenia do kondycjonowania, charakteryzującego się dużą elastycznością, co umożliwia łatwe i natychmiastowe dopasowanie parametrów procesu do wyrobów poddawanych obróbce.

Kolejnym celem jest dostarczenie urządzenia do kondycjonowania o stosunkowo prostej i zwartej konstrukcji, wymagającej ograniczonego doświadczenia pracowników.

Kolejnym celem jest dostarczenie urządzenia, której część kondycjonująca ma możliwie jak najbardziej ograniczoną przestrzeń.

Jeszcze innym celem jest dostarczenie urządzenia do kondycjonowania skór i podobnych wyrobów, o konstrukcji modułowej, umożliwiającej dopasowanie się do konkretnych wymagań przerobu i wydajności w pomieszczeniu, w którym jest ono zainstalowane.

Te i inne cechy zapewnia urządzenie do kondycjonowania skór i podobnych płaskich wyrobów według wynalazku, które zawiera co najmniej jedną modułową jednostkę do kondycjonowania, zawierającą obudowę zewnętrzną z sekcją wejściową dla wyrobów poddawanych obróbce i sekcją wyjściową dla wyrobów już poddanych obróbce, środki do przemieszczania wyrobów w kierunku wzdłużnym pomiędzy tą sekcją wejściową i wyjściową, wzdłuż drogi kondycjonowania, które to środki przemieszczające stanowią elementy bez końca, stykające się z przeciwległą stroną tych wyrobów, w odniesieniu do płaszczyzny przemieszczania, tak aby dokładnie podtrzymywać i przemieszczać je wzdłuż drogi kondycjonowania, środki do cyrkulacji powietrza w jednostce do kondycjonowania, które to środki stanowią sienicowych, można przesyłać wyroby wzdłuż drogi przy utrzymywaniu ich zasadniczo w rozciągniętym stanie, z obydwoma stronami równocześnie wystawionymi na działanie strumieni powietrza, dzięki czemu następuje optymalizacja procesu i skrócenie czasu kondycjonowania.

Każdy element gąsienicowy ma konstrukcję pierścieniową, wyznaczającą drogę kondycjonowania wyrobów.

Krótki opis figur

Kolejne cechy i zalety wynalazku staną się bardziej oczywiste w świetle poniższego opisu korzystnych, ale nie jedynych postaci urządzenia do kondycjonowania skór i podobnych płaskich, elastycznych wyrobów, przedstawionego poniżej jako nie ograniczający przykład przy pomocy załączonych rysunków, przy czym:

Figura 1 przedstawia ogólny widok z boku instalacji do obróbki skór surowych, zawierającej pierwszą postać urządzenia do kondycjonowania według wynalazku;

Figura 2 przedstawia w rzucie bocznym częściowy przekrój wzdłuż pionowej płaszczyzny wzdłużnej drugiej postaci urządzenia do kondycjonowania według wynalazku;

Figura 3 przedstawia widok z góry urządzenia z fig. 2, z pewnymi częściami przezroczystymi;

Figura 4 przedstawia widok od przodu urządzenia z fig. 2, z pewnymi częściami przezroczystymi;

Figura 5 przedstawia w schematycznym widoku jednostkę modułową dla urządzenia według wynalazku, w częściowym przekroju wzdłuż poprzecznej płaszczyzny pionowej V-V;

PL 195 158 B1

Figura 6 przedstawia w częściowym przekroju widok jednostki z fig. 5, wzdłuż pionowej płaszczyzny VI-VI;

Figura 7 przedstawia przekrój wzdłuż płaszczyzny VII-VII

Kolejne cechy i zalety wynalazku staną się bardziej oczywiste w świetle poniższego opisu korzystnych, ale nie jedynych postaci urządzenia do kondycjonowania skór i podobnych płaskich, elastycznych wyrobów, przedstawionego poniżej jako nie ograniczający przykład przy pomocy załączonych rysunków, przy czym:

Figura 1 przedstawia ogólny widok z boku instalacji do obróbki skór surowych, zawierającej pierwszą postać urządzenia do kondycjonowania według wynalazku;

Figura 2 przedstawia w rzucie bocznym częściowy przekrój wzdłuż pionowej płaszczyzny wzdłużnej drugiej postaci urządzenia do kondycjonowania według wynalazku;

Figura 3 przedstawia widok z góry urządzenia z fig. 2, z pewnymi częściami przezroczystymi;

Figura 4 przedstawia widok od przodu urządzenia z fig. 2, z pewnymi częściami przezroczystymi;

Figura 5 przedstawia w schematycznym widoku jednostkę modułową dla urządzenia według wynalazku, w częściowym przekroju wzdłuż poprzecznej płaszczyzny pionowej V-V;

Figura 6 przedstawia w częściowym przekroju widok jednostki z fig. 5, wzdłuż pionowej płaszczyzny VI-VI;

Figura 7 przedstawia przekrój wzdłuż płaszczyzny VII-VII urządzenia z fig. 5;

Figura 8 przedstawia przekrój wzdłuż płaszczyzny VIII-VIII urządzenia z fig. 5;

Figura 9 przedstawia przekrój w powiększonej skali szczegółu urządzenia według wynalazku;

Figura 10 przedstawia szczegółowy widok szczegółu z fig. 9 w jeszcze większym powiększeniu.

Szczegółowy opis korzystnych postaci

Figura 1 przedstawia instalację L do obróbki płaskich, elastycznych wyrobów, np. skór przemysłowych P, w skład której wchodzi urządzenie do kondycjonowania według wynalazku, ogólnie zaznaczona liczbą 1.

Instalacja L zawiera, przed urządzeniem 1 do kondycjonowania według wynalazku, znaną suszarkę próżniową D z wieloma płytami grzejnymi, w której skóry surowe suszy się aż do osiągnięcia resztkowej wilgotności względnej np. w zakresie 20 - 40%. Po przejściu przez suszarkę D skóry P poddawane są procesowi kondycjonowania, które to określenie oznacza regulowanie i nastawianie resztkowej zawartości wilgoci, do osiągnięcia resztkowego poziomu wilgotności np. w zakresie 10 - 20%. Na koniec skóry kieruje się do urządzenia S do międlenia, znanego typu, w celu ich zmiękczenia i poprawy zdolności dopasowywania się do stopy.

Urządzenie do kondycjonowania 1 można oczywiście zastosować również osobno lub pomiędzy urządzeniami i etapami obróbki innymi od przedstawionych na fig. 1, bez wychodzenia poza zakres wynalazku.

Ponadto urządzenie do kondycjonowania będzie się stosować nawet do zwiększania zawartości wilgoci, a tym samym nadania wyrobom chwytności i jakości częściowo utraconej w poprzednim etapie suszenia.

Na dodatek liczba jednostek do kondycjonowania może być ustalana w zależności od wymagań narzuconych przez użytkownika i rodzaju wyrobów poddawanych obróbce.

Urządzenie 1 schematycznie przedstawione na fig. 1 składa się z sześciu jednostek modułowych 2, zasadniczo identycznych i ustawionych szeregowo jedna za drugą, przy czym wyroby P przechodzą wzdłuż drogi kondycjonowania, rozciągającej się zasadniczo wzdłuż kierunku wzdłużnego A od sekcji wejściowej 3 dla wyrobów poddawanych obróbce do sekcji wyjściowej dla wyrobów poddanych obróbce.

W czasie przejścia wyroby P utrzymywane są zasadniczo w stanie rozciągniętym na zasadniczo poziomej płaszczyźnie G, choć taka płaszczyzna może być nachylona lub skierowana pionowo, bez wychodzenia poza zakres wynalazku.

Figury 2-10 przedstawiają uproszczoną postać urządzenia do kondycjonowania według wynalazku, które to urządzenie składa się jedynie z dwóch jednostek modułowych, umieszczonych jedna za drugą, podobnie zawierającą sekcję wejściową 3 i sekcję wyjściową 4 dla wyrobów P.

Każda jednostka 2 utworzona jest zasadniczo przez obudowę w kształcie skrzyni 5, np. z blachy i zawiera zasadniczo płaskie ściany, boczne, górną i dolną. Przestrzeń wewnętrzna utworzona przez powyższe ściany ma ustaloną szerokość (W) i długość (T) i zawiera ścianę działową ustalającą część dolną 7 i część górną 8.

PL 195 158 B1

Dolna część 7 określa przestrzeń do przemieszczania wyrobów P z użyciem odpowiednich środków przemieszczających i środków do obróbki wyrobów za pomocą odpowiednich środków do nadmuchiwania powietrza.

Jak to wyraźniej przedstawiono na fig. 4, górna część 8 mieści część środków zapewniających cyrkulację powietrza, zawierających jedną lub większą liczbę dmuchaw 9 do cyrkulacji powietrza wprowadzanego z zewnątrz przez otwór 10 i do przepuszczania go przez wymiennik ciepła 11 przed wejściem do dolnej części 7.

Powietrze, po spełnieniu działania kondycjonującego zasysane jest z dolnej części 7 i wydalane na zewnątrz przez wentylator wyciągowy 12, przez otwór wylotowy 13.

Według wynalazku, środki zapewniające cyrkulację stanowią strumienie powietrza kierowane równocześnie na obie strony wyrobów P, podczas ich przechodzenia wzdłuż drogi kondycjonowania.

W szczególności strumienie powietrza są wytwarzane przez szereg dysz 14, 14' mających otwory wylotowe 15, 15', rozmieszczonych po przeciwległych stronach w stosunku do płaszczyzny, w której leżą wyroby.

Korzystnie nadmuchiwane strumienie powietrza są skierowane prostopadle do kierunku A przemieszczania się wyrobów po drodze kondycjonowania.

Ponadto otwory 15, 15' są umieszczone wzajemnie naprzeciw siebie. W wariantowym rozwiązaniu otwory 15, 15' mogą być przesunięte wzdłużnie, przy czym w tym przypadku osiąga się zasadniczo takie same wyniki.

Korzystna postać dysz 14, 14' zostanie opisana poniżej, przy czym oczywiste jest, że z powodzeniem można zastosować wariantowe kształty, pod warunkiem, że odpowiadają one tej samej koncepcji wynalazku.

W szczególności jedną lub większą liczbę komór nadmuchowych 16 wyznaczonych jest w dolnej części 7, przy czym komory te mają w przybliżeniu kształt graniastosłupów lub sześcianów, i są podobne do poziomych szuflad.

Dogodnie każda komora 16 może być we wnętrzu wyposażona w parę płyt falistych 17, 17' o ustalonej lub zmiennej długości skoku R, które to płyty znajdują się zasadniczo naprzeciw siebie i symetryczne odsunięte poprzecznie względem pośredniej płaszczyzny G, która określa płaszczyznę, w której przemieszczają się wyroby P. Płyty faliste 17, 17' dzielą komorę 16 na środkową pustą przestrzeń 18, górną pustą przestrzeń 19 i dolną pustą przestrzeń 19'.

Korzystnie fale płyt 17, 17' wystają w zasadniczo poprzecznym kierunku w odniesieniu do kierunku A przemieszczania się wyrobów. Fale te są równomiernie wzdłużnie przemieszczone i tworzą odpowiednie ścianki 20, 21, 20', 21 ', nachylone względem płaszczyzny G i odpowiednie ścianki spodnie 22, 22', zasadniczo równoległe do płaszczyzny G.

Te spodnie ścianki 22, 22' zawierają szczeliny o zasadniczo równomiernej grubości M, tworzące otwory wylotowe 15, 15'. W związku z tym dysze 14, 14' będą zasadniczo tworzyć boczne ścianki 20, 21,20', 21 ' i szczeliny lub otwory wylotowe 15, 15' utworzone w bocznych ściankach 22, 22'.

Dogodnie otwory wylotowe 15, 15' rozciągają się zasadniczo na całej szerokości W jednostki do kondycjonowania 2. Ponadto szereg dysz 14, 14' rozmieszczonych jest w regularnych odstępach, jedna od drugiej, wzdłużnie w odniesieniu do wzdłużnego kierunku jednostki 2.

Powietrze wdmuchiwane przez dmuchawę 9 i ogrzewane przez podgrzewacze 11 kieruje się do bocznej rury rozgałęźnej 23 wspólnej dla wielu komór nadmuchu 16 i jest rozprowadzane do każdej pustej przestrzeni 19, 19' przez odpowiednie otwory 24, 25.

Powietrze kierowane jest następnie do dysz 14, 14' i wydmuchiwane przez otwory wylotowe 15, 15' w kierunku wyrobów P, które przemieszczają się wzdłuż pustej przestrzeni 18, utrzymywane w stanie rozciągniętym na płaszczyźnie G.

Można ewentualnie zastosować regulowane zawory lub żaluzje w połączeniu z każdym otworem wylotowym, w celu regulacji szybkości przepływu powietrza przez każdą komorę nadmuchu 16, tak aby dopasować warunki kondycjonowania wyrobów wzdłuż drogi, w zależności od konkretnych wymagań.

Powietrze wylotowe odprowadzane jest z pustej przestrzeni 18 przez pojedynczy centralny otwór 26 zainstalowany w każdej komorze 16 i przechodzi przez boczną rurę rozgałęźną wspólną dla wszystkich komór 16. W celu utrzymania kontrolowanego poziomu wilgotności, część powietrza przechodzącego przez urządzenie można odprowadzić z rury rozgałęźnej 27 za pomocą 12 i odprowadzić na zewnątrz przez otwór 13. Świeże powietrze jest równocześnie wprowadzane przez zamykany otwór 10.

PL 195 158 B1

Korzystnie dysze mają taką wielkość, aby przyspieszyć na wylocie powietrze do prędkości np. 10 m/s.

Każda komora 16 stanowi etap procesu kondycjonowania skór surowych, a liczba etapów urządzenia zależy od różnych czynników, np. od rodzaju i charakteru skór, ich grubości i wyjściowej zawartości wilgoci. W związku z tym liczba komór nadmuchu 16 decyduje o zdolności produkcyjnej urządzenia.

W jednej postaci przedstawionej na fig. 2, 3 i 4, każda z jednostek do kondycjonowania 2 składa się z trzech komór nadmuchu 16, które wzajemnie zachodzą na siebie.

W korzystnej postaci środki przemieszczające, ogólnie oznaczone odnośnikiem 28, utworzone są przez pary pierścieniowych elementów gąsienicowych 30, 30', rozmieszczonych obok siebie w odniesieniu do poprzecznego kierunku ze skokiem o długości U.

Pierścieniowe elementy gąsienicowe 30, 30' są nawinięte na wałach końcowych 31, 32, 33, 34 w taki sposób, aby przemieszczały się równolegle w pustej przestrzeni 18 komory 16 wzdłuż zasadniczo prostej i poziomej drogi, ponad dwukrotnie dłuższej od wzdłużnego wymiaru (T) każdej modułowej jednostki 2, dzięki czemu dokładnie utrzymują skóry P w płaszczyźnie G.

I tak pary sąsiednich elementów gąsienicowych 30, 30' będą wyznaczać pierwszy odcinek do przodu a w kierunku wzdłuż strzałki V. Druga seria par elementów gąsienicowych 35, 35' podobna do poprzedniej i umieszczona pod nią, jest analogicznie nawinięta na odpowiednie wały końcowe 36, 37, 38, 39 i ustala odcinek wsteczny b w odniesieniu do poprzedniej serii par elementów gąsienicowych 30, 30' skierowanej wzdłuż strzałki V'. Drugi odcinek do przodu c rozciąga się pomiędzy poprzednimi odcinkami a i b wzdłuż kierunku strzałki V. W ten sposób pary elementów gąsienicowych 30, 30', 35, 35' umieszczonych obok siebie, zasadniczo wyznaczają drogę kondycjonowania o konfiguracji sinusoidalnej lub labiryntowej, mającą proste odcinki a, b, c.

Zespół zawracający 40 można zainstalować w sąsiedztwie końcowych wałów w celu automatycznego zawrócenia wyrobów P pomiędzy każdym z odcinków a, b, c i następnym odcinkiem, z wyeliminowaniem w ten sposób ręcznej interwencji obsługi.

Pary elementów gąsienicowych są umieszczone obok siebie i są równomiernie rozmieszczone na całej użytecznej szerokości (W) jednostki 2, tak aby mocno utrzymywać między sobą podparte wyroby P. Na skutek zmniejszonej grubości elementów gąsienicowych, skóry P będą prawie w całości wystawione na działanie strumienia powietrza, co umożliwia optymalne kondycjonowanie obydwu ich stron. Elementy gąsienicowe 30, 30' 35, 35' mogą by wykonane z syntetycznych materiałów o dużej wytrzymałości i o małym współczynniku sprężystości, np. z Perlonu®.

W wariantowej postaci, nie przedstawionej na rysunkach, elementy przemieszczające mogą stanowić pary pasów bez końca, wzajemnie stykających się ze sobą, tak aby chwytać między sobą kondycjonowane wyroby P, co umożliwia przejście powietrza wydmuchiwanego przez dysze.

Kolejność, w jakiej wyroby P przechodzą przez komory 16, ustalana jest na etapie projektowania urządzenia 1 i może również zasadniczo różnić się od wyżej opisanej sekwencji, bez wychodzenia poza zakres wynalazku. Tak np. liczba odcinków a, b, c może także różnić się, i być np. liczbą parzystą, na skutek czego sekcja wejścia 3 i sekcja wyjścia 4 mogą znajdować się na tym samym końcu urządzenia, a nie na przeciwnych jego końcach.

W takim układzie z komorami nadmuchu i zachodzącymi na siebie odcinkami, urządzenie może przemieszczać wyroby wzdłuż dłuższej drogi kondycjonowania, z mniejszym wydłużeniem wzdłużnym.

Dzięki temu urządzenie będzie mieć wyjątkowo zwartą konstrukcję z taką samą drogą kondycjonowania, dzięki czemu nastąpi znaczące zmniejszenie pracochłonności mimo takiej samej wydajności poddawanych obróbce wyrobów.

Ponadto dzięki równoczesnemu działaniu strumieni powietrza o bardzo dużej prędkości po obu stronach wyrobów, będą one wykazywać po obróbce znacząco płaską i równą powierzchnię, a także wyjątkowo zmniejszony skurcz.

Urządzenie do kondycjonowania będzie oczywiście wyposażone w środki do zmiany i regulacji szybkości przepływu, temperatury i wilgotności powietrza kondycjonującego, obejmujące np., zawory, podgrzewacze i oraz strumienie wody i pary.

Na dodatek urządzenie do kondycjonowania może być wyposażone w centralną jednostkę sterującą typu elektronicznego z cyfrowym interfejsem. Taka centralna jednostka sterująca jest korzystnie połączona z odpowiednimi czujnikami i z powyższymi środkami regulacyjnymi do regulacji szybkości przepływu, temperatury i wilgotności powietrza przepływającego wzdłuż drogi.

PL 195 158 B1

Na dodatek można zainstalować układ do recyrkulacji powietrza w celu zawracania w sposób kontrolowany powietrza zamiast wypuszczania go do środowiska zewnętrznego w celu oszczędzania energii.

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do kondycjonowania płaskich elastycznych wyrobów, takich jak skóry przemysłowe i skóry surowe, zawierające:

   - co najmniej jedną modułową jednostkę do kondycjonowania, zawierającą obudowę zewnętrzną z sekcją wejściową dla wyrobów poddawanych obróbce i sekcją wyjściową dla wyrobów już poddanych obróbce;

   - środki do przemieszczania wyrobów w kierunku wzdłużnym pomiędzy sekcją wejściową i wyjściową wzdłuż drogi kondycjonowania, które to środki przemieszczające stanowią elementy bez końca stykające się z przeciwległą stroną tych wyrobów w odniesieniu do płaszczyzny przemieszczania, tak aby dokładnie podtrzymywać i przemieszczać je wzdłuż drogi kondycjonowania;

   - środki do cyrkulacji powietrza w jednostce do kondycjonowania, które to środki stanowią dwie serie dysz zlokalizowanych po przeciwnych stronach płaszczyzny przemieszczania się w regularnie rozmieszczonych odległościach jedna od drugiej, które to dysze zawierają odpowiednie otwory wylotowe do nadmuchiwania strumieni powietrza prostopadle do płaszczyzny przemieszczania się równocześnie po obydwu stronach wyrobów, znamienne tym, że otwory wylotowe (15, 15') w każdej z dysz (14, 14') stanowi pojedyncza wydłużona szczelina rozciągająca się poprzecznie w stosunku do kierunku przemieszczania (A), a wydłużone elementy (30, 30'; 35, 35') stanowi szereg sąsiadujących i prostych odcinków (a, b, c), które wzajemnie zachodzą na siebie i są połączone na jednym końcu przez części zawracające (40), tak że wyznaczają zasadniczo sinusoidalną drogę, przy czym serie dysz (14, 14') są regularnie rozmieszczone nad wszystkimi sąsiednimi prostymi odcinkami (a, b, c), tak że wyroby (P) są poddawane zasadniczo równomiernemu nadmuchowi powietrza, gdy utrzymywane są w zasadniczo płaskiej i równej konfiguracji, z wyjątkowo małym skurczem.
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że każda z wydłużonych szczelin (15, 15') ma zasadniczo stałą szerokość (M) i rozciąga się prawie na całej szerokości (W) jednostki do kondycjonowania (2).
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że otwory wylotowe (15, 15') są rozmieszczone zasadniczo naprzeciw siebie, odpowiednio z bocznym przesunięciem w stosunku do kierunku wzdłużnego (2).
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że dysze (14, 14') zawierają boczne, ścianki (20, 21; 20', 21 ') zbiegające się w kierunku otworów wylotowych (15, 15') i połączone spodnią ścianką (22; 22') zasadniczo równoległą do płaszczyzny przemieszczania (G), przy czym te wydłużone szczeliny wylotowe (15; 15') wykonane są w tej spodniej ściance (22; 22').
5. 5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że elementy bez końca stanowi szereg niezależnych elementów gąsienicowych (30, 30; 35, 35') rozmieszczonych po przeciwnych stronach względem płaszczyzny przemieszczania (G).
6. 6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że elementy bez końca stanowią pary pasów bez końca z siatkowej tkaniny, które wzajemnie stykają się, tak aby dokładnie utrzymywać wyroby (P) podczas ich przemieszczania, z równoczesnym, umożliwienie dojścia nadmuchiwanego powietrza do wyrobów.
7. 7. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że każda jednostka do kondycjonowania (2) zawiera komorę nadmuchu (16) do rozprowadzania powietrza do dysz (14, 14').
8. 8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że środki do cyrkulacji powietrza stanowi co najmniej jedna pierwsza dmuchawa (9) do cyrkulacji powietrza wewnątrz komory nadmuchu (16), elementy grzejne (11) i środki do regulacji wilgotności powietrza oraz ewentualnie drugi wentylator wyciągowy (12) do odsysania powietrza wylotowego z komory nadmuchu (16).
9. 9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że środki do cyrkulacji obejmują ponadto środki do wykrywania i nastawiania szybkości przepływu, temperatury i wilgotności nadmuchiwanego powietrza, centralną jednostkę sterującą połączoną ze środkami do wykrywania i nastawiania, do regulacji szybkości przepływu, temperatury i wilgotności nadmuchiwanego powietrza.

   PL 195 158 B1
10. 10. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zawiera szereg modułowych jednostek do kondycjonowania (2), które są szeregowo połączone jedna za drugą w ten sposób, że zachodzą na siebie, a środki przemieszczające (30, 30'; 35, 35') znajdujące się w tych jednostkach do kondycjonowania (2) rozciągają się od sekcji wejściowej (3) do sekcji wyjściowej (4).