PL186622B1

PL186622B1 - Sposób i urządzenie do wytwarzania strumienia szkła powlekanego

Info

Publication number: PL186622B1
Application number: PL98327784A
Authority: PL
Inventors: Garret D. Scott; James E. Fenstermacher
Original assignee: Owens Brockway Glass Container
Priority date: 1997-07-31
Filing date: 1998-07-31
Publication date: 2004-02-27
Also published as: JPH11171567A; DK0894772T3; PE96199A1; DE69816193D1; CZ239398A3; HU9801726D0; BR9803723A; US6848272B2; ZA986884B; CN1210823A; AU738085B2; DE69816193T2; CN1211302C; CA2244306A1; SI0894772T1; US6176103B1; EP0894772A3; EP0894772B1; JP2952255B2; US6622525B1

Abstract

1. Urzadzenie do wytwarzania strumienia szkla powlekane- go, majacego wewnetrzne szklo rdzeniowe otoczone przez zewne- trzne szklo oslonowe, wyposazone w zespól podawania szkla rdzeniowego z pierwszego zródla poprzez pierwszy otwór, a ponad- to zawiera drugi otwór um ieszczony w pewnej odleglosci pionowej ponizej i wspólliniowo z pierwszym otworem otoczonym komora, która otacza drugi otwór, przy czym komora laczy sie z drugim otworem za posrednictwem przerwy utworzonej pomiedzy pier- wszym 1 drugim otworem oraz zespól do podawania szkla oslono- wego z drugiego zródla do komory, przy czym szklo plynie pod wplywem sily ciezkosci przez otw ory ze zródel, tworzac strumien szkla powlekanego, zas zespól podawania szkla powlekanego ma postac rynny wyposazonej w otw ór wylotowy i rure do regulowania podawania szkla powlekanego przez otwór rynny, umieszczona w rynnie, znam ienne tym , ze zaw iera zespól (50, 52, 5 4 ,5 6 , 5 9 ,6 0 albo 5 0 ,5 2 ,5 4 ,56a, 70,72) podaw ania gazu pod cisnieniem do w e- wnetrznej rury (34), przy czym cisnienie wewnetrzne rury (34) jest wyzsze niz cisnienie otaczajace rynne (40). 12. Sposób wytwarzania strumienia szkla powlekanego, w któ- rym szklo rdzeniowe 1 szklo oslonow e podaje sie z oddzielnych zródel w okreslonym stosunku objetosciowym, przy czym szkla oslonowego jest w miejszej ilosci niz szklo rdzeniowe, zas ilosc szkla oslonowego dozuje sie z rynny z materialu zaroodpornego przez otwór rynny do pustej rury rynny, przy czym szklo oslonowe plynie w postaci cienkiej warstwy po obrzezu otworu, znam ienny tym, ze podaje sie gaz pod cisnieniem do rury, i nadaje sie cisnieniu gazu wewnatrz rury i w otworze, w yzsza wartosc niz cisnienie po- wietrza otaczajacego rynne. FIG 1 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do wytwarzania strumienia szkła powlekanego. Tego typu sposób i urządzenie jest stosowane zwłaszcza do wytwarzania wsadów szkła przy produkcji wyrobów szklanych, korzystnie szkła powlekanego, w którym szkło wewnętrzne albo rdzeniowe jest otoczone przez szkło zewnętrzne lub osłonowe.

Z amerykańskiego zgłoszenia patentowego nr 08/374371 i nr 08/374372 znany jest sposób dostarczania strumienia szkła osłonowego do wytwarzania wyrobów szklanych zawierającego warstwowe segmenty ścianek. W tych znanych sposobach podawania strumienia szkła powlekanego, szkło rdzeniowe z pierwszego źródła strumienia podaje się przez pierwszy otwór. Drugi otwór jest usytuowany w pewnym pionowym odstępie i jest współliniowy z pierwszym otworem. Pierścieniowa komora jest usytuowana z odstępem od drugiego otworu. Ogrzaną rurą podaje się szkło osłonowe z drugiego źródła szkła do komory pierścieniowej, która otacza drugą dyszę. Szkło przepływa pod wpływem siły ciężkości przez pierwszy i drugi otwór z pierwszego i drugiego źródła, przy czym strumień szkła powlekanego wypływa z drugiego otworu. Strumień szkła powlekanego korzystnie ucina się konwencjonalnymi metodami dzieląc go na indywidualne porcje szkła powlekanego, które następnie podaje się do konwencjonalnych maszyn zawierających sekcje do formowania wyrobów szklanych.

Chociaż sposoby opisane w wymienionych opisach patentowych rozwiązują pewne problemy związane z tą dziedziną to w tej dziedzinie wciąż są pożądane dalsze ulepszenia. Na przykład problemem jest obecność w strumieniu szkła osłonowego pęcherzyków powietrza, nazywanych czasami bąblami. Przepływ szkła osłonowego z rynny szkła osłonowego jest regulowany przez znajdującą się w rynnie rurkę, która jest umieszczona nad otworem wylotowym rynny szkła osłonowego. Odmierza ona strumień szkła osłonowego w żądanym stosunku objętościowym względem strumienia szkła rdzeniowego. Jednakże stosunek objętościowy strumienia szkła osłonowego do strumienia szkła rdzeniowego jest bardzo niski, rzędu 5 do 10%. Skutkiem tego, gdy stosuje się konwencjonalne urządzenie do wytwarzania wyrobów szklanych, nadzwyczaj mała objętość szkła osłonowego płynącego przez otwór wylotowy rynny szkła osłonowego daje lekko nachylony strumień, o grubości około 5 mm, dookoła otworu wylotowego i dookoła górnej części ogrzanej rury doprowadzającej, przy

186 622 czym przestrzeń w obszarze nachylonego strumienia jest otwarta. Po pewnym okresie pracy, w strumieniu szkła osłonowego, zaczynają pojawiać się pęcherzyki powietrza lub bąble. Sądzi się, że efekt kominowy ogrzanego powietrza we wnętrzu otworu wylotowego rynny i wnętrzu rurki regulacyjnej podawania szkła osłonowego, wytwarza różnicę ciśnień albo gradient ciśnieniowy pomiędzy otaczająca atmosferą na zewnątrz rynny szkła osłonowego i wnętrzem w obszarze lekkiego spadu szkła. Sądzi się, że taki gradient ciśnieniowy sprzyja migracji powietrza przez żaroodporny materiał rynny szkła osłonowego oraz ewentualnie w lekkim spadzie szkła, przy wylocie rynny.

Znane są sposoby eliminacji pęcherzyków powietrza lub bąbli, włącznie z wykładaniem otworu wylotowego rynny platyną, w celu zablokowania migracji powietrza. Aktualnie zalecaną techniką jest okresowe zalewanie otworu wylotowego szkła osłonowego i ogrzanej rury podającej, ilością szkła osłonowego w znacznym nadmiarze w stosunku do ilości potrzebnej do wytwarzania strumienia szkła powlekanego i do utrzymywania tego nadmiernego strumienia szkła powlekanego przez pewien okres czasu. Sądzi się, że takie zalewanie drogi podawania szkła osłonowego eliminuje poprzednio opisany efekt kominowy oraz ponadto, że ciśnienie hydrostatyczne wywierane na szkło osłonowe sprzyja jego płynięciu do materiału żaroodpornego otworu wylotowego rynny, blokując drogi migracji powietrza. Gdy podejmuje się na nowo przepływ szkła przy zmniejszonym poziomie, to pęcherzyki powietrza lub bąble są na pewien okres czasu wyeliminowane. Jednakże ciągłe wykorzystywanie ceramicznej rynny wymaga podejmowania opisanej operacji zalewania coraz częściej, prawdopodobnie na skutek wzrastającej erozji i zużycia ściernego materiału rynny. Sądzi się, że ponieważ materiał rynny żaroodpornej starzeje się, to staje się coraz trudniejsze wypełnienie pęknięć i przejść migracyjnych powietrza za pomocą rynny szkła osłonowego. W każdym razie opisana operacja zalewania zmniejsza produkcję szkła, a zatem w sposób niepożądany zwiększa koszty produkcji. Co więcej, produkcja szkła mającego pęcherzyki powietrza lub bąble w warstwie osłonowej powoduje niepożądany wzrost ilości złomu, co jeszcze zwiększa koszty produkcji.

Urządzenie do wytwarzania strumienia szkła powlekanego, według wynalazku, mającego wewnętrzne szkło rdzeniowe otoczone przez zewnętrzne szkło osłonowe, wyposażone w zespół podawania szkła rdzeniowego z pierwszego źródła poprzez pierwszy otwór, a ponadto zawiera drugi otwór umieszczony w pewnej odległości pionowej poniżej i współliniowo z pierwszym otworem otoczonym komorą, którą otacza drugi otwór, przy czym komora łączy się z drugim otworem za pośrednictwem przerwy utworzonej pomiędzy pierwszym i drugim otworem oraz zespół do podawania szkła osłonowego z drugiego źródła do komory przy czym szkło płynie pod wpływm siły ciężkości przez otwory ze źródeł, tworząc strumień szkła powlekanego, zaś zespół podawania szkła powlekanego ma postać rynny wyposażonej w otwór wylotowy i rurę do regulowania podawania szkła powlekanego przez otwór rynny, umieszczoną w rynnie, charakteryzuje się tym, że zawiera zespół podawania gazu pod ciśnieniem do wewnętrznej rury, przy czym ciśnienie wewnętrzne rury jest wyższe niż ciśnienie otaczające rynnę.

Korzystne jest gdy rura jest ogrzana i stanowi element zespołu do podawania szkła powlekanego, przy czym rura podająca styka się z otworem wylotowym rynny do komory, i jest umieszczona względem otworu wylotowego w taki sposób, że szkło wychodzące z otworu i wchodzące do ogrzanej rury tworzy cienki strumień szkła rozciągający się wzdłuż wewnętrznej ścianki otworu wylotowego i ogrzanej rury.

Korzystne jest gdy rura rynny ma zamknięty górny koniec i otwarty dolny koniec, umieszczony nad otworem wylotowym a zespół podawania gazu pod ciśnieniem jest obrotowy i jest sprzężony z zamkniętym górnym końcem rury.

Korzystne jest gdy zespół podawania gazu do rury zawiera powietrze pod zwiększonym ciśnieniem.

Korzystne jest gdy zespół podawania gazu jest obrotowy i jest sprzężony z górnym końcem rury i zespołem łączenia ze źródłem gazu pod ciśnieniem.

186 622

Korzystne jest gdy gaz jest palny, który pali się wewnątrz urządzenia utrzymując w rurze atmosferę redukującą pod podwyższonym ciśnieniem.

Korzystne jest gdy gaz wewnątrz rury ma ciśnienie w zakresie od około 1,27 mm do 254 mm słupa wody.

Korzystne jest gdy ciśnienie wynosi około 50 mm słupa wody.

Urządzenie do podawania strumienia szkła, według innego przykładu charakteryzuje się tym, że zawiera rynnę szkła wyposażoną w dolny otwór wylotowy oraz rury do regulowania przepływu szkła w rynnie, umieszczonej wewnątrz rynny, przy czym rura ma zamknięty górny koniec, puste wnętrze i otwarty dolny koniec przylegający do otworu wylotowego, zespół do regulowania położenia dolnego końca rury względem otworu wylotowego do regulowania przepływu szkła przez otwór wylotowy oraz zespół do podawania gazu pod ciśnieniem do pustego wnętrza rury, utrzymując wnętrze rury pod ciśnieniem wyższym niż ciśnienie powietrza otaczającego rynnę.

Korzystne jest gdy otwór wylotowy jest stożkowy oraz rura jest umieszczona względem otworu wylotowego w taki sposób, że szkło wychodzące z otworu tworzy warstewkę szkła rozciągającą się dookoła otworu stożkowego, przy czym wnętrze warstewki znajduje się pod ciśnieniem pochodzącym z rury.

Korzystne jest gdy zespół do podawania gazu jest obrotowy i jest sprzężony z zamkniętym górnym końcem rury.

Sposób wytwarzania strumienia szkła powlekanego, według wynalazku, w którym szkło rdzeniowe i szkło osłonowe podaje się z oddzielnych źródeł w określonym stosunku objętościowym, przy czym szkła osłonowego jest w miejszej ilości niż szkło rdzeniowe, zaś ilość szkła osłonowego dozuje się z rynny z materiału żaroodpornego przez otwór rynny do pustej rury rynny, przy czym szkło osłonowe płynie w postaci cienkiej warstwy po . obrzeżu otworu, charakteryzuje się tym, że podaje się gaz pod ciśnieniem do rury, i nadaje się ciśnieniu gazu wewnątrz rury i w otworze, wyższą wartość niż ciśnienie powietrza otaczającego rynnę.

Korzystne jest gdy utrzymuje się ciśnienie wewnątrz rury i otworu w granicach od około 1.27 mm do 254 mm słupa wody powyżej ciśnienia otaczającego.

Korzystne jest gdy nadaje się ciśnieniu wielkość około 50 mm słupa wody.

Korzystne jest gdy dobiera się gaz z grupy gazów obejmującej powietrze, azot, argon i gazy palne.

Korzystne jest gdy dobiera się gaz spalinowy, a ponadto spala się gaz i utrzymuje się atmosferę ubogą w tlen pod podwyższonym ciśnieniem w rurze i w otworze.

Dzięki zaproponowanemu rozwiązaniu otrzymuje się strumień szkła powlekanego, w którym nie występuje tworzenie się pęcherzyków powietrza lub bąbli przy lekkim spadku strumienia szkła osłonowego. Wyeliminowano również potrzebę okresowego zalewania drogi strumienia szkła. Ponadto uzyskano lepszą efektywność produkcji, a zatem zmniejszono koszty wytwarzania w porównaniu z podobnymi poprzednimi sposobami.

Przedmiot wynalazku jest opisany w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia układ do podawania szkła, schematycznie w rzucie pionowym, fig. 2 - fragment przekroju części układu podawania z fig. 1, w powiększeniu, fig. 3 - fragment innej części układu do podawania szkła z fig. 1, w przekroju i w powiększeniu, fig. 4 - kolejny przykład rozwiązania wynalazku, w przekroju.

Przedstawiony na fig. 1 układ 10 do podawania strumienia szkła powlekanego zawiera pierwszy zasilacz 12, który podaje szkło rdzeniowe do miski lub rynienki 14, zawierającej w swojej dolnej części otwór 16. Rynienka 14 jest otoczona, osłoną ochronną 18, wykonaną korzystnie z niemagnetycznego materiału, takiego jak stal nierdzewna. Rura rynienki 20 i tłok 22 regulują podawanie szkła rdzeniowego z rynienki 14 przez otwór 16 do jednego lub więcej pierwszych otworów 24 w górnym otworze pierścieniowym 26, poniżej rynny 14. Dolny otwór pierścieniowy 28 ma jeden lub więcej drugich otworów 30 usytuowanych poniżej otworów 34 i współosiowo z nimi. Otwór (otwory) 30 jest otoczony przez komorę pierścieniową 32 uformowaną pomiędzy otworami pierścieniowymi 26, 28. Komora 32 łączy się

186 622 z otworem (otworami) 30 za pomocą bocznej przestrzeni lub przerwy pomiędzy otworami 24, 30. Komora pierścieniowa 32 jest sprzężona za pomocą rurki doprowadzającej z otworem 36 w dolnym końcu rynny 38 szkła powlekanego. Rynna 38 zawiera rurę 40 do regulowania podawania i jest sprzężona z zasilaczem szkła osłonowego. Rura podająca 32 jest nagrzewana oporowo za pomocą systemu elektronicznego 41 w celu utrzymywania przepływu szkła osłonowego do komory 32. Układ 10 jest znany z opisów patentowych wymienionych w stanie techniki.

Charakterystyczne dla systemów podawania strumienia szkła powlekanego jest to, że stosunek objętościowy szkła osłonowego do szkła rdzeniowego jest nadzwyczaj niski, co znaczy, że ilość szkła osłonowego wymagana na jednostkę objętości szkła rdzeniowego jest mała. Zatem i szybkość przepływu szkła osłonowego jest mała przez co nie wypełnia ono objętości ani rury doprowadzającej 34, ani otworu wylotowego 36 rynny.

Jak to przedstawiono na fig. 2, mała prędkość przepływu objętościowego szkła osłonowego powoduje płyniecie szkła, w sposób ciągły poniżej dolnego otwartego końca rury rynny 40, przez otwór wylotowy rynny 36 do górnego końca rury doprowadzającej 34, tworząc cienką ściankę lub ma postać nachylonego strumienia dookoła stożkowego wnętrza otworu 36 w kierunku wnętrza rury 34. W znanych układach przemysłowej, produkcji szkła osłonowego taka cienka warstwa lub nachylony strumień szkła osłonowego 42 dookoła wnętrza stożkowego otworu wylotowego 36 ma grubość około 5 mm. Ten cienki, nachylony strumień szkła ciągnie się do rwy 34, która jest umieszczona pod kątem względem osi otworu 36. Szkło, które początkowo mą skłonność do płynięcia wzdłuż górnej powierzchni rury 34 odrywa się od powierzchni rury, tworząc nachylony strumień 44, który przechodzi w cienki strumień 46, płynący wzdłuż pochyłej dolnej powierzchni rury 34. Strumienie 42, 44 i 46 są ciągłe, gładkie i ląminąme i nie załamują się na siebie, co miałoby tendencję do wychwytywania pęcherzyków powietrza. Efekt kominowy, spowodowany przez powietrze ogrzane wewnątrz rury 40, nachylony strumień szkła 42 i nachylone strumienie szkła 44, 46, wytwarza gradient ciśnieniowy albo różnicę ciśnień względem atmosfery zewnętrznej, co sprzyja migracji powietrza przez materiał żaroodporny rynny 38 otaczającej otwór wlotowy 36. Taka migracja powietrza sięga ewentualnie do wnętrza materiału żaroodpornego i daje w wyniku pęcherzyki lub bąble wewnątrz nachylonego strumienia szkła 42.

Dlatego źródło gazu pod ciśnieniem łączy się z otwartym wnętrzem rury rynny 40, otworem wylotowym 36 i rurą 34. W szczególności na górnym końcu rury 40 jest umieszczony kapturek 50. Pusta rurka 52 ciągnie się od kapturka 50 do góry i jest otoczona na swoim górnym końcu rurką 54 o większej średnicy. Zatem rurki 52, 54 tworzą skutecznie połączenie obrotowe 56, które umożliwia zarówno obrót rury 40, jak i jej ruch pionowy rurki za pomocą wspornika 58 w celu regulowania szczeliny pomiarowej przepływu pomiędzy otwartym dolnym końcem rury 40 i górnym końcem otworu wylotowego 36. Połączenie obrotowe 56 jest sprzężone przewodem 59 z dmuchawą 60, która w sposób ciągły podaje gaz pod ciśnieniem (w tym rozwiązaniu otaczające powietrze) przez przewód 58 i połączenie 56 do pustego wnętrza rury 40. Manometr 60 jest połączony z tym zespołem celem kontrolowania ciśnienia powietrza wewnątrz rury 40. Dookoła rury 52, poniżej zespołu 56 jest umieszczony zewnętrznie deflektor powietrza, zapobiegający bezpośredniemu uderzaniu powietrza o kapturek 50, co niekorzystnie chłodziłoby szkło w rynnie 38.

Obecność gazu pod ciśnieniem wewnątrz rury 40 i otworze wylotowym 36 rozszczepia nachylony strumień 44 (fig. 2) i wypełnia górne wnętrze rury 34 powietrzem. Ponieważ rura 34 jest kompozycją metali, korzystnie platyny, to migracja powietrza przez ceramiczny materiał izolujący, otaczający rurę nie jest problemem. To raczej zwiększone ciśnienie powietrza w otworze wylotowym 36 wygasza skutecznie poprzednio istniejący efekt kominowy i odwraca różnicę ciśnień albo gradient ciśnieniowy w materiale ceramicznym otaczającym wylot rynny. W materiale szkła osłonowego nie tworzą się pęcherzyki powietrza lub bąble. Ciśnienie gazu w rurze 40 i otworze wylotowym 36 od około 1.27 mm. 254 mm słupa wody powyżej

186 622 ciśnienia powietrza otaczającego, a zwłaszcza około 50 mm słupa wody powyżej ciśnienia powietrza otaczającego zapewnia warunki do eliminacji tych pęcherzy.

Na fig. 1-3 przedstawiono rozwiązanie, w którym dostarcza się powietrze lub korzystnie inne gazy. Na fig. 4 przedstawiono układ, w którym zespół obrotowy 56a zawiera rurę 70 do łączenia zewnętrznego źródła gazu 72 z wnętrzem rury 56. Gaz ze źródła 72 korzystnie jest azotem lub argonem. Podczas wytwarzania szkła brunatnego korzystne jest utrzymywanie w rurze rynny 40, stykającej się z nachylonym strumieniem szkła, atmosfery redukującej lub ubogiej w tlen. Ma to na celu zapobieżenie utlenianiu się szkła. Źródło gazu 72 jest korzystnie źródłem metanu albo innego gazu palnego. Spalanie takiego gazu w górnej przestrzeni rury 40 wytwarza pożądaną atmosferę redukującą, utrzymując podwyższone ciśnienie dla uniknięcia migracji gazu przez materiał rynny.

186 622

I

FIG. 3

186 622

FIG.4

186 622

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie do wytwarzania strumienia szkła powlekanego, mającego wewnętrzne szkło rdzeniowe otoczone przez zewnętrzne szkło osłonowe, wyposażone w zespół podawania szkła rdzeniowego z pierwszego źródła poprzez pierwszy otwór, a ponadto zawiera drugi otwór umieszczony w pewnej odległości pionowej poniżej i współliniowo z pierwszym otworem otoczonym komorą, która otacza drugi otwór, przy czym komora łączy się z drugim otworem za pośrednictwem przerwy utworzonej pomiędzy pierwszym i drugim otworem oraz zespół do podawania szkła osłonowego z drugiego źródła do komory, przy czym szkło płynie pod wpływem siły ciężkości przez otwory ze źródeł, tworząc strumień szkła powlekanego, zaś zespół podawania szkła powlekanego ma postać rynny wyposażonej w otwór wylotowy i rurę do regulowania podawania szkła powlekanego przez otwór rynny, umieszczoną w rynnie, znamienne tym, że zawiera zespół (50, 52, 54, 56, 59, 60 albo 50, 52, 54, 56a, 70, 72) podawania gazu pod ciśnieniem do wewnętrznej rury (34), przy czym ciśnienie wewnętrzne rury (34) jest wyższe niż ciśnienie otaczające rynnę (40).
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że rura (34) jest ogrzana i stanowi element zespołu (34, 38) do podawania szkła powlekanego, przy czym rura podająca (34) styka się z otworem wylotowym (36) rynny do komory (32), i jest umieszczona względem otworu wylotowego (36) w taki sposób, że szkło wychodzące z otworu i wchodzące do ogrzanej rury tworzy cienki strumień szkła rozciągający się wzdłuż wewnętrznej ścianki otworu wylotowego i ogrzanej rury.
3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że rura rynny (40) ma zamknięty górny koniec i otwarty dolny koniec, umieszczony nad otworem wylotowym a zespół podawania gazu pod ciśnieniem jest obrotowy (56) lub 56a) i jest sprzężony z zamkniętym górnym końcem rury.
4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że zespół podawania gazu do rury (40) zawiera powietrze pod zwiększonym ciśnieniem.
5. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że zespół podawania gazu jest obrotowy (56 albo 56a) i jest sprzężony z górnym końcem rury i zespołem (59 albo 70) łączenia ze źródłem (60 albo 72) gazu pod ciśnieniem.
6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że gaz jest palny, który pali się wewnątrz urządzenia utrzymując w rurze (40) atmosferę redukującą pod podwyższonym ciśnieniem.
7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że gaz wewnątrz rury (40) ma ciśnienie w zakresie od około 1,27 mm do 254 mm słupa wody.
8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że ciśnienie wynosi około 50 mm słupa wody.
9. Urządzenie do wytwarzania strumienia szkła powlekanego, znamienne tym, że zawiera rynnę (38) szkła wyposażoną w dolny otwór (36) wylotowy oraz rury (40) do regulowania przepływu szkła w rynnie, umieszczonej wewnątrz rynny, przy czym rura ma zamknięty górny koniec, puste wnętrze i otwarty dolny koniec przylegający do otworu wylotowego, zespół (58) do regulowania położenia dolnego końca rury względem otworu wylotowego do regulowania przepływu szkła przez otwór wylotowy oraz zespół (50, 52, 54, 56, 59, 60 lub 50, 52, 54, 56a, 70, 72) do podawania gazu pod ciśnieniem do pustego wnętrza rury, utrzymując wnętrze rury pod ciśnieniem wyższym niż ciśnienie powietrza otaczającego rynnę.
10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że otwór wylotowy (36) jest stożkowy oraz że rura (40) jest umieszczona względem otworu wylotowego w taki sposób, że

186 622 szkło wychodzące z otworu tworzy warstewkę szkła rozciągającą się dookoła otworu stożkowego, przy czym wnętrze warstewki znajduje się pod ciśnieniem pochodzącym z rury.
11. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne tym, że zespół do podawania gazu jest obrotowy (56 albo 56a) i jest sprzężony z zamkniętym górnym końcem rury'.

11. Sposób wytwarzania strumienia szkła powlekanego, w którym szkło rdzeniowe i szkło osłonowe podaje się z oddzielnych źródeł w określonym stosunku objętościowym, przy czym szkła osłonowego jest w miejszej ilości niż szkło rdzeniowe, zaś ilość szkła osłonowego dozuje się z rynny z materiału żaroodpornego przez otwór rynny do pustej rury rynny, przy czym szkło osłonowe płynie w postaci cienkiej warstwy po obrzeżu otworu, znamienny tym, że podaje się gaz pod ciśnieniem do rury, i nadaję się ciśnieniu gazu wewnątrz rury i w otworze, wyższą wartość niż ciśnienie powietrza otaczającego rynnę.
13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że utrzymuje się ciśnienie wewnątrz rury i otworu w granicach od około 1.27 mm do 254 mm słupa wody powyżej ciśnienia otaczającego.
14. Sposób według zastrz. 13, znamienny tym, że nadaje się ciśnieniu wielkość około 50 mm słupa wody.
15. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że dobiera się gaz z grupy gazów obejmującej powietrze, azot, argon i gazy palne.
16. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że dobiera się gaz spalinowy, a ponadto spala się gaz i utrzymuje się atmosferę ubogą w tlen pod podwyższonym ciśnieniem w rurze i w otworze.