PL184660B1 - Nowe pochodne podstawionych oksindoli jako modulatory kanałów potasowych i kompozycja farmaceutyczna - Google Patents

Nowe pochodne podstawionych oksindoli jako modulatory kanałów potasowych i kompozycja farmaceutyczna

Info

Publication number
PL184660B1
PL184660B1 PL96314672A PL31467296A PL184660B1 PL 184660 B1 PL184660 B1 PL 184660B1 PL 96314672 A PL96314672 A PL 96314672A PL 31467296 A PL31467296 A PL 31467296A PL 184660 B1 PL184660 B1 PL 184660B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
dihydro
chloro
indol
compound
trifluoromethyl
Prior art date
Application number
PL96314672A
Other languages
English (en)
Other versions
PL314672A1 (en
Inventor
Hewawasam@Piyasena
Meanwell@Nicholas@A
Gribkoff@Valentin@K
Original Assignee
Bristol Myers Squibb Co
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Bristol Myers Squibb Co filed Critical Bristol Myers Squibb Co
Publication of PL314672A1 publication Critical patent/PL314672A1/xx
Publication of PL184660B1 publication Critical patent/PL184660B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D209/00Heterocyclic compounds containing five-membered rings, condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D209/02Heterocyclic compounds containing five-membered rings, condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom condensed with one carbocyclic ring
    • C07D209/04Indoles; Hydrogenated indoles
    • C07D209/30Indoles; Hydrogenated indoles with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, directly attached to carbon atoms of the hetero ring
    • C07D209/32Oxygen atoms
    • C07D209/34Oxygen atoms in position 2
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00Drugs for disorders of the respiratory system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00Drugs for disorders of the respiratory system
    • A61P11/08Bronchodilators
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P13/00Drugs for disorders of the urinary system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P13/00Drugs for disorders of the urinary system
    • A61P13/02Drugs for disorders of the urinary system of urine or of the urinary tract, e.g. urine acidifiers
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P15/00Drugs for genital or sexual disorders; Contraceptives
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/08Antiepileptics; Anticonvulsants
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/28Drugs for disorders of the nervous system for treating neurodegenerative disorders of the central nervous system, e.g. nootropic agents, cognition enhancers, drugs for treating Alzheimer's disease or other forms of dementia
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/08Vasodilators for multiple indications
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/10Drugs for disorders of the cardiovascular system for treating ischaemic or atherosclerotic diseases, e.g. antianginal drugs, coronary vasodilators, drugs for myocardial infarction, retinopathy, cerebrovascula insufficiency, renal arteriosclerosis
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D209/00Heterocyclic compounds containing five-membered rings, condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D209/02Heterocyclic compounds containing five-membered rings, condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom condensed with one carbocyclic ring
    • C07D209/04Indoles; Hydrogenated indoles
    • C07D209/30Indoles; Hydrogenated indoles with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, directly attached to carbon atoms of the hetero ring
    • C07D209/32Oxygen atoms
    • C07D209/38Oxygen atoms in positions 2 and 3, e.g. isatin
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D209/00Heterocyclic compounds containing five-membered rings, condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D209/56Ring systems containing three or more rings
    • C07D209/58[b]- or [c]-condensed
    • C07D209/60Naphtho [b] pyrroles; Hydrogenated naphtho [b] pyrroles

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Neurology (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)
  • Urology & Nephrology (AREA)
  • Pulmonology (AREA)
  • Heart & Thoracic Surgery (AREA)
  • Cardiology (AREA)
  • Reproductive Health (AREA)
  • Hospice & Palliative Care (AREA)
  • Psychiatry (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Endocrinology (AREA)
  • Vascular Medicine (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Indole Compounds (AREA)

Abstract

1. Nowe pochodne 3-podstawionych oksindoli jako modulatory kanalów potaso- wych o ogólnym wzorze 1, w którym: R oznacza atom wodoru, fluoru lub grupe hydroksylowa; R1 , R2, R3 i R4 niezaleznie od siebie oz- naczaja atom wodoru, grupe C 1-4alkilowa, atom chlorowca, grupe trifluorometylowa, fenylowa, p-metylofenylowa, p-trifluorome- tylofenylowa; lub tez R 1 i R2, R2 i R3 , lub R3 i R4 sa ze soba polaczone, tworzac skonden- sowany pierscien benzo; R5 oznacza atom wodoru lub grupe C 1 -4 alkilowa; a R6 oznacza atom chloru lub grupe tri- fluorometylowa; lub tez nietoksyczne, farma- kologicznie dopuszczalne sole, solwaty albo wodziany tych zwiazków. Wzór 1 PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku są nowe pochodne 3-podstawionych oksindoli i kompozycja farmaceutyczna. Nowe związki są modulatorami dużych, aktywowanych wapniem przewodnościowych kanałów potasowych (Maxi-K) i są w związku z tym użyteczne do ochrony komórek neuronowych, szczególnie w leczeniu i zapobieganiu udarów wynikających z niedokrwienia.
Kanały potasowe odgrywają kluczową rolę w regulacji potencjału błony komórkowej i w modulacji pobudliwości komórkowej. Kanały potasowe są w szerokim zakresie regulowane przy pomocy napięcia, metabolizmu komórkowego, a także procesów przebiegających za pośrednictwem wapnia oraz receptorów'. [Cook, N.S., Trends in Pharmacol. Sciences (1988), 9, 21 oraz Quast, U. et al, Trends in Pharmacol. Sciences (1989), 10,431]. Kanały potasowe aktywowane wapniem (Kca) stanowią odmienną grupę kanałówjonowych, których wspólną cechąjest uzależnienie ich aktywności od wewnątrzkomórkowych jonów wapnia. Aktywność kanałów Kca regulowana jest za pomocą wewnątrzkomórkowego stężenia [Ca2+], potencjału błony komórkowej oraz fosforylacji. W zależności od wartości jednokanałowego przewodnictwa w symetrycznych roztworach K+ kanały Kca dzielimy na trzy podgrupy: kanały o dużym przewodnictwie (Maxi-K) > 150 pS; kanały o pośrednim przewodnictwie 50 -150 pS i kanały o małym przewodnictwie < 50 pS. Kanały potasowe aktywowane wapniem o dużym przewodnictwie (Maxi-K) są obecne w wielu wzbudzalnych komórkach, takich jak neurony, komórki sercowe czy różne rodzaje komórek włókien mięśniowych gładkich [Singer, J. et al., Pflugers Archiv. (1987) 408, 98; Baro, I., et al., Pflugers Archiv. (1989) 414 (Soppl.1), S168 and Ahmed, F., et al., Br. J. Pharmacol. (1984) 83,227].
Jony potasu odgrywają dominującą rolę w regulacji spoczynkowego potencjału błony komórkowej większości wzbudzalnych komórek oraz utrzymująnapięcie międzybłonowe w pobliżu równowagowego potencjału (Ek) jonów K+ wynoszącego -90 mV. Zostało wykazane, że otwarcie kanałów potasowych powoduje przesunięcie potencjału błony komórkowej w kierunku równowagowego potencjału potasu (Ek), a w konsekwencji hiperpolaryzację cząsteczki [Cook, N.S., Trends in Pharmacol. Sciences (1988) 9, 21]. Hiperspolaryzowane komórki wykazują zmniejszoną wrażliwość na potencjalnie niszczące bodźce depolaryzujące. Kanały Maxi-K, które sąregulowane zarówno za pomocą napięciajaki i stężenia międzykomórkowego Ca2+ działają w kierunku ograniczenia depolaryzacji i dopływu wapnia i mogą być szczególnie skuteczne w blokowaniu niszczących bodźców-'. Hiperpolaryzacja komórki na drodze otwarcia kanałów Maxi-K może więc chronić komórki nerwowe w warunkach niedokrwienia.
Do tej pory zaprezentowana została spora liczba związków; zarówno syntetycznych jak i naturalnych, powodujących otwarcie kanałów Maxi-K. Piron wyekstrahowany z owsa zwyczajnego został zidentyfikowany jako czynnik otwierający kanały Maxi-K przy za pomocą dwuwarstwowej techniki lipidowej [Międzynarodowe zgłoszenie patentowe WO 93/08800, opublikowane 13 maja 1993]. 6-Bromo-8-(metyloamino)imidazo[1,2-a]pirazyno-2-karbonitryl (SCA-40) został ujawniony jako czynnik otwierający kanały Maxi-K przy użyciu bardzo ograniczonej ilości eksperymentów elektrofizjologicznych. [Laurent, F. et al., Br. J. Pharmacol. (1993) 108, 622-626]. Stwierdzono za pomocą połączeń zewnętrznych, że flawanoid floretyna zwiększa prawdopodobieństwo otwarcia kanałów potasowych aktywowanych jonami Ca2+ w mielinowanych włóknach nerwowych Xenopus laevis [Koh, D-S., i wsp., Neuroscience Letters. (1994) 165, 167-170],
Wiele podstawionych oksindoli zostało opisanychjako czynniki neuroanaboliczne przez H Kucha i współpracowników w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 542 148, wydanym 17 września 1985 roku oraz nr 4 614 739, wydanym 30 września 1986 roku.
W europejskim zgłoszeniu patentowym EP-477819 opublikowanym 4 stycznia 1992 roku oraz w odpowiadającym mu opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5 200 422, wydanym 6 kwietnia 1993 roku Olesenowi i współpracownikom, niektóre pochodne benzoimidazolu zostały scharakteryzowane jako czynniki otwierające kanały Maxi-K przy użyciu eksperymentów polegających na blokowaniu pojedynczych kanałów a także całych połączeń komórkowych w komórkach mięśni gładkich aorty. Dalsze prace przedstawione przez Olesena i współpracowników znajdują się w publikacji European J. Pharmacol., 251, 53-59 (1994).
184 660
Udar jest obecnie uznawany za trzecią w kolejności przyczynę inwalidztwa ludzi dorosłych, a także zgonów zarówno w Stanach Zjednoczonych Ameryki jak i w Europie. W ostatnim dziesięcioleciu wprowadzono wiele sposobów terapeutycznej minimalizacji uszkodzeń mózgu spowodowanych udarem, takich jak podawanie inhibitorów kainianu AMPA, N-metylo-D-asparaginianu (NMDA) oraz spowalniaczy ponownego wychwytu adenozyny. To właśnie przedmiotem niniejszego wynalazku są nowe związki, które modulują kanały potasowe, a w szczególności aktywowane wapniem kanały potasowe o dużej przewodności (Maxi-K) i w związku z tym są użyteczne przy minimalizowaniu uszkodzeń tkanki nerwowej podczas udaru spowodowanego niedokrwieniem.
Przedmiotem wynalazku są nowe pochodne 3-podstawionych oksindoli jako modulatory kanałów potasowych o ogólnym wzorze 1, w którym:
R oznacza atom wodoru, fluoru lub grupę hydroksylową;
R1, R2, R3 i R4 niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, grupę C^alkilową, atom chlorowca, grupę trifluorometylową, fenylową, p-metylofenylową, p-trifluorometylofenylową: lub też R1 R2, R2 i R3, lub R3 i R4 są ze sobąpołączone, tworząc skondensowany pierścień benzo;
R5 oznacza atom wodoru lub grupę C^alkilową; a
R6 oznacza atom chloru lub grupę trifluorometylową; lub też nietoksyczne, farmakologicznie dopuszczalne sole, solwaty albo wodziany tych związków··.
Korzystny jest związek według wynalazku wybrany z grupy obejmującej związki:
(±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-4,6-dichloro-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-7-(tifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-4-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(±)-1,3-dihydro-3-hydroksy-3-[2-hydroksy-5-(trifluorometylo)fenylo]-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-4,6-ózs(trifluorometylo)
-2H-indol-2-on;
(-)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(+)-3-(ó-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-(trinuorometylo)-2H-indol-2-on;
(-)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(3S)-(+)-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-l,3-dihydro-3-fTuoro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(3R)-(-)-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-benzo[g]indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-6-fenylo-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-2H-benzo[g]indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-6-fenylo-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-6-jodo-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-6-(4-metylofenylo)-2H-indol-2-on;
(±)-3 -(5 -chloro-2-metoksyfenylo)-1, 3-d ihy dro-3 -fluoro-7-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
184 660 (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-i,3-dihydro-2H-benzo[e]indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-i,3-dihydro-3-fluoro-5-metylo-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-i,3-dihydro-3-fluoro-4,6-bi's(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(±)-5-bromo-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-i,3-dihydro-6-[4-(trifluorometylo)fenylo]-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-2H-indol-2-on;.
(±)-5-bromo-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-i,3-dihydro-3-hydroksy-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-4,6-dichloro-1,3-dihydro-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-i,3-dihydro-3-hydroksy-6-jodo-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-i,3-dihydro-6-jodo-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-i,3-dihydro-3-hydroksy-2H-benzo[f]indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-benzo[f]indol-2-on oraz (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-i,3-dihydro-2H-benzo[f]indol-2-on.
Szczególnie korzystny jest związek według wynalazku wybrany z grupy obejmującej związki:
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-i,3-dihydro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-i,3-dihydro-3-hydroksy-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-i,3-dihydro-3-fluoro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(3S)-(+)-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(3R)-(-)-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-benzo[g]indol-2-on;
(±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-6-fenylo-2H-indol-2-on oraz (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-i,3-dihydro-2H-benzo[e]indol-2-on.
Korzystny wariant wynalazku stanowi związek o ogólnym wzorze 2, w którym:
Ri, R2, R3 i R4 niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, grupę Ci„alkilową, atom chlorowca, grupę trinuorometylowąlub w którym Ri i R, oznacząjąatom wodoru, a R2 lub R3 oznacza grupę fenylową, p-metylofenylową, p-trifluorometylofenylową; lub też R1 i R2, r2 i R3, lub R3 i R, są ze sobą połączone tworząc skondensowany pierścień benzo;
R5 oznacza atom wodoru lub grupę Ci „alkilową; a
R6 oznacza atom chloru lub grupę trifluorometylową; lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystnyjest związek według wynalazku o wzorze 2, w którym Ri, R2, R3 i R, niezależnie od siebie oznacząjąatom wodoru, grupę CMalkilową atom chlorowca, grupę trifluorometylową lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystny jest związek według wynalazku o wzorze 2, w którym Ri, R3 i R, oznaczają atom wodoru, a R2 oznacza atom chlorowca lub grupę trifluorometylową lub fenylową lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystnyjest związek według wynalazku o wzorze 2, w którym Ri i R2, R2 i R3, lub R3 i R’ są ze sobą połączone tworząc skondensowany pierścień benzo lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystnyjest związek według wynalazku, w którym R5 oznacza atom wodoru lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystny jest związek według wynalazku o wzorze 2, w którym R6 oznacza atom chloru lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystny wariant wynalazku stanowi związek o ogólnym wzorze 3, w którym
Ri, R2, R2 i Ri niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, grupę CMalkilową atom chlorowca, grupę trifluorometylową lub w którym Ri i R’ oznaczają atomy wodoru, a R2 lub R3
184 660 oznacza grupę fenylową, p-metylofenylową, p-trifluorometylofenylową; lub też R1 i R2, r2 i r3, lub R3 i R4 są ze sobą połączone tworząc skondensowany pierścień benzo;
R5 oznacza atom wodoru lub grupę alkilową o 1-4 atomach węgla; a
R6 oznacza atom chloru lub grupę trifluorometylową; lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystnyjest związek według wynalazku o wzorze 3, w którym R1 R2, r3 i R4 niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, grupę metylową, atom chlorowca lub grupę trifluorometylową lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystny jest związek według wynalazku o wzorze 3, w którym R1, R3 i R4 oznaczają atom wodoru, a R2 oznacza atom chlorowca albo grupę trifluorometylową lub fenylową lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystnyjest związek według wynalazku o wzorze 3, w którym R1 i R2, R2i R3, lub R3 i R4 są ze sobą połączone tworząc skondensowany pierścień benzo lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystny jest związek według wynalazku o wzorze 3, w którym R5 oznacza atom wodoru lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystny jest związek według wynalazku o wzorze 3, w którym R6 oznacza atom chloru lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystny wariant wynalazku stanowi związek o ogólnym wzorze 4, w którym:
R1, R2, R3 i R4 niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, grupę ^^alkilową, atom chlorowca, grupę trifluorometylową lub w którym R1 i R4 oznaczają atomy wodoru a R2 lub R3 oznacza grupę fenylową, p-metylofenylową, p-trifluorometylofenylową; lub też R1 i R2, R2 i R3, lub R3 i R4 są ze sobą połączone tworząc skondensowany pierścień benzo;
R5 oznacza atom wodoru lub grupę C^alkilową; a
R6 oznacza atom chloru lub grupę trifluorometylową; lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystnyjest związek według wynalazku o wzorze 4, w którym R\ R2, R3 i R4 niezależnie od siebie oznaczająatom wodoru, grupę metylowa, atom chlorowca lub grupę trifluorometylową lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystny jest związek według wynalazku o wzorze 4, w którym R1, R3i R4 oznaczają atomami wodoru, a R2 oznacza atom chlorowca albo grupę trifluorometylową lub fenylową lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystnyjest związek według wynalazku o wzorze 4, w którym R1 i R2, R2 i R3, lub R3 i R4 są ze sobą połączone tworząc skondensowany pierścień benzo lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystny jest związek według wynalazku o wzorze 4, w którym R5 oznacza grupę metylową lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Korzystny jest związek według wynalazku o wzorze 4, w którym R6 oznacza atom chloru lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
Przedmiotem wynalazkujest także kompozycja farmaceutyczna do leczenia zaburzeń wrażliwych na czynniki otwierające kanały potasowe aktywowane wapniem o dużej przewodności zawieraj ąca znane substancje pomocnicze oraz substancj ę czynną, która według wynalazku, j ako substancję czynną zawiera terapeutycznie skuteczną ilość związku o wzorze ogólnym 1, w którym: R, R1, R2, R3, R4, R5 i R6 mająwyżej podane znaczenie lub też nietoksyczne, farmakologicznie dopuszczalne sole, solwaty albo wodziany tych związków.
Nowe związki znajdują zastosowanie w leczeniu lub łagodzeniu zaburzeń związanych z kanałami BK, takich jak niedokrwienie, drgawki, astma, nietrzymanie moczu czy urazowe uszkodzenie mózgu, które to leczenie polega na podawaniu, razem z konwencjonalnym środkiem pomocniczym, nośnikiem lub rozcieńczalnikiem skutecznej ilości związku o ogólnym wzorze 1 lub też jego nietoksycznej, farmakologicznie dopuszczalnej soli, solwatu albo wodzianu.
184 660
Określenie „grupa C] ^alkilowa”, takjak jest on używany zarówno w niniejszej części jak i w zastrzeżeniach patentowych (jeśli tylko kontekst nie narzuca inaczej) oznacza prostołańcuchowąlub rozgałęzioną grupę alkilową takąjak grupa metylowa, etylowa, propylowa, izopropylowa, butylowa, izobutylowa, t-butylowa. Zaleca się aby grupa taka zawierała od jednego do dwóch atomów węgla. O ile nie jest to sprecyzowane inaczej określenie „atom chlorowca”, tak jak jest on używany zarówno w niniejszej części jak i w zastrzeżeniach patentowych oznacza atom bromu, chloru, jodu lub fluoru, natomiast termin „halogenek” oznacza anion bromkowy, chlorkowy lub jodkowy.
Ponieważ związki stanowiące przedmiot niniejszego wynalazku mogą zawierać asymetryczny atom węgla w pozycji 3 pierścienia oksindolowego, niniejszy wynalazek dotyczy zarówno racematu jak i poszczególnych form enancjomerycznych związków o wzorze ogólnym 1 tak jak są one opisane zarówno w niniejszej części jak i w zastrzeżeniach patentowych. Użycie pojedynczego określenia takiego jak (3R) lub (3S) oznacza zazwyczaj, że dotyczy ono jednego stereoizomeru. Mieszaniny izomerów mogą być rozdzielane na poj edyncze izomery za pomocą znanych metod, takich jak, na przykład, krystalizacja frakcjonowana, chromatografia adsorpcyjna czy inne stosowne procesy rozdzielania. Otrzymane racematy mogą być rozdzielane na swoje antypody w konwencjonalny sposób, poprzez dodanie odpowiednich związków tworzących sole, na przykład poprzez utworzenie, za pomocą optycznie czynnego reagenta solotwórczego, mieszaniny soli diastereoizomerycznych, rozdział tych soli na pojedyncze diastereoizomery i przekształcenie wydzielonych soli w wolne związki. Utworzone formy enancjometryczne mogą być także rozdzielane na drodze frakcjonowania za pomocą chiralnej wysokociśnieniowej chromatografii cieczowej z użyciem kolumn. Optycznie czynne enancjomery związków o wzorze ogólnym mogąbyć alternatywnie otrzymane na drodze stereo-specyficznych procedur syntetycznych, z których niektóre są opisane poniżej. Użycie optycznie czynnych reagentów w połączeniu z odpowiednim produktem przejściowym opisanym poniżej pozwala otrzymać pożądany enancjomer związku o wzorze ogólnym 1.
Określenie „nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól”, tak jak jest ono używane w niniejszym opisie oraz w zastrzeżeniach patentowych dotyczy również nietoksycznych zasadowych soli addycyjnych utworzonych w oparciu o zasady nieorganiczne. Stosowne zasady nieorganiczne takie jak zasady metali alkalicznych czy też metali ziem alkalicznych obejmujątakie kationy jak sodowy, potasowy, magnezowy, wapniowy i im podobne.
Niektóre ze związków będących przedmiotem niniejszego wynalazku mogą istnieć zarówno w postaci niesolwatowanej jak i solwatowanej, na przykład w formie uwodnionej takiej jak monohydrat, dwuhydrat, hemihydrat, trójhydrat, czterohydrat i im podobne. Otrzymane produkty mogąbyć rzeczywistymi solwatami jak też, w innych przypadkach, mogą one zawierać pozostałości rozpuszczalnika, mogą też być mieszaniną rzeczywistego solwatu z pozostałością rozpuszczalnika. Dla wszystkich osób ze stosownym doświadczeniem powinno być oczywiste, że postacie solwatowane związków sąrównorzędne z formami niesolwatowanymi i że są one objęte zakresem niniejszego wynalazku.
W metodyce niniejszego wynalazku określenie „ilość terapeutycznie skuteczna” oznacza całkowitą ilość każdego czynnego składnika, która jest wystarczająca aby wykazać działanie korzystne dla pacjenta takie jak łagodzenie ostrych stanów charakterystyczne dla czynników otwierających aktywowane wapniem kanały potasowe o dużej przewodności lub też przyśpieszanie procesu łagodzenia takich stanów. Zastosowany do aktywnego składnika podawanego pojedynczo termin ten odnosi się tylko do tego składnika. Zastosowany do kombinacji składników, odnosi się on do kombinowanej ilości wszystkich składników czynnych, która pozwala osiągnąć efekt terapeutyczny, niezależnie od tego czy są one podawane w połączeniu, w serii czy też j ednocześnie. Określenia „leczyć, leczniczy, leczenie”, tak jak są one używane w niniejszym opisie oznaczają zapobieganie przed stanem chorobowym, uszkodzeniem tkanki czy innymi objawami związanymi z zaburzeniami przewodnictwa i polaryzacji błon komórkowych lub też poprawę powyższych stanów.
184 660
Związki o wzorze ogólnym 1 mogą być otrzymywane przy pomocy różnych procedur, takich jak te podane poniżej w przykładach przedstawionych za pomocą schematów reakcji i ich wariantów, które są oczywiste dla osób ze stosownym doświadczeniem. Liczne pochodne oksindioli o wzorze ogólnym 1 mogąbyć w sposób korzystny otrzymywane z izatynowych produktów pośrednich, które są powszechnie znane. Ogólna metoda otrzymywania tych produktów przedstawiona jest na schemacie reakcji 1, a przykład szczegółowy ilustruje schemat reakcji 2.
W procesie otrzymywania izatynowych produktów pośrednich o wzorze ogólnym 7 można zastosować powszechnie znane i popularne sposoby otrzymywania takie jak te opisane w następujących pracach: Sandmeyer, T., Helv. Chim. Acta, 2,234 (1919); Stolle, R.J., J. Prakt. Chem., 105,137 (1922); Gassman, P., I wsp., J. Org. Chem., 42,1344 (1977). Zalecanym jednak sposobem otrzymywania izatyn o wzorze ogólnym 7 z odpowiednio podstawionych anilin o wzorze ogólnym 5 jest sposób opisany przez Hewawasama i współpracowników: Hewawasam, R, i wsp., Tetrahedron Lett., 35,7303 (1994) i przedstawionym na schemacie 1. Sposób ten wydaje się być nieczuły na elektronową naturę podstawników przy pierścieniu aromatycznym i w związku z tym charakteryzuje się dużąprzewidywalnością. Na schemacie 1 przedstawiono sposób wytwarzania izatyny o wzorze ogólnym 7.
Dla specjalisty w tej dziedzinie jest oczywiste, że jeśli grupa aminowa w pochodnej aniliny o wzorze ogólnym 5 zostanie odpowiednio zabezpieczona, na przykład za pomocą grupy N-piwaloilowej lub N-(tert-butoksykarbonylowej) skieruje ona proces metalizacji w pozycję orto wzór 5a. Kiedy już utworzone zostaną dwuaniony reakcja ze szczawianem etylu w ilości około 1,2 równoważnika prowadzona w niskich temperaturach, takich jak -78°C, może być użyta do wprowadzenia grupy ketoestrowej w pozycję orto w stosunku do chronionej grupy aminowej pochodnej aniliny w celu uzyskania związku o wzorze ogólnym 6. Usunięcie grupy ochronnej i następująca po nim samorzutna cyklizacja prowadzi do utworzenia izatyny o wzorze ogólnym 7. W celu dalszego dopracowania procesu przedstawionego schematem reakcji 1 generuje się dwuaniony N-piwaloiloaniliny lub N-(tert-butoksykarbonylo) aniliny używając 2,2 do 2,4-krotnego nadmiaru różnych reagentów butylolitowych takich jak n-butylolit, s-butylolit czy t-butylolit w roztworze tHf, w temperaturach od -40°C do 0°C i w czasie od 2 do 7 godzin.
W typowej procedurze, do roztworu dwuanionu mieszanego w temperaturze -78°C i w atmosferze azotu dodaje się czysty i suchy szczawian etylu (1,2 równoważniki). Środowisko miesza się przez 30-45 minut, a następnie zatrzymuje się reakcję za pomocą 1N HCl i rozcieńcza eterem w celu uzyskania związku o wzorze ogólnym 6. Jakkolwiek przejściowe α-ketoestry mogąbyć oczyszczone w celach identyfikacyjnych, etap ten nie jest konieczny a grupy ochronne można bez problemu usuwać w celu uzyskania izatyny ze znakomitącałkowitą wydajnością używając surowego produktu. Usuwanie grup N-piwaloilowej lub N-(tert-butoksykarbonylowej) może być prowadzone przy użyciu 3N HCl/THF lub 12N HCl/DME w temperaturze wrzenia rozpuszczalnika w warunkach powrotu skroplin. Po odparowaniu lotnych rozpuszczalników, izatyny wytrącają się z wodnej pozostałości i są wydzielane przez odsączenie.
Alternatywny sposób wytwarzania izatyn, przy użyciu metody Gassmana i współpracowników, przedstawiono na schemacie 2, na przykładzie otrzymywania 4,6-bis(trifluorometylo)izatyny o wzorze 7a.
Jak przedstawiono na schemacie 2, chlorowanie 3,5-bzs-(trifluoro-metylo)aniliny w pozycji N za pomocą świeżo przygotowanego podchlorynu ter/-butylowego i następne dodanie metylotiooctanu etylowego i trietyloaminy daje aminoester, który ulega cyklizacji pod wpływem ogrzewania we wrzących heksanach tworząc (metylotio)indol o wzorze ogólnym 8. Chlorowanie związku o wzorze ogólnym 8 za pomocąN-chlorosukcynoimidu (NCS) prowadzi do odpowiedniego a-chloro(metylotio)indolu, który daje pożądaną izatynę o wzorze 7a na drodze hydrolizy w środowisku HgO-BF3 · OEt2 w THF-H2O.
Izatyny o wzorze ogólnym 7, przygotowane zgodnie z przedstawionymi powyżej schematami reakcji 1 i 2 lub też na drodze procedur dobrze znanych z literatury, są przekształcone w hydroksyindolony o wzorach 2a i 2b zgodnie ze schematem reakcji 3. Dodanie, w roztworze THF, związku Grignarda lub reagenta arylolitowego otrzymanego in-situ z anizolu, do soli sodo184 660 wej izatyny o wzorze ogólnym 7 otrzymanej łatwo w reakcj i z NaH w THF prowadzi do otrzymania pożądanych hydroksyindolonów o wzorze 2a. Większość hydroksyindolonów oczyszczana jest na drodze rekrystalizacji lub ucierania z odpowiednimi rozpuszczalnikami organicznymi. Odłączenie grupy metylowej ze związku o wzorze 2a za pomocą BBr3 w CH2Cl2 w warunkach temperatury uważnie kontrolowanej w zakresie od -78°C do 0°C prowadzi do otrzymania żądanych fenoli o wzorze 2b. Stwierdzono, że niekorzystnie jest ogrzewanie środowiska reakcji powyżej 0°C oraz, że po zakończeniu demetylacji konieczne jest zatrzymanie reakcji za pomocą nasyconego NaHCO3 oraz zakwaszenie rozcieńczonym HCl, a dopiero potem ekstrakcja za pomocą rozpuszczalników organicznych w celu otrzymania hydroksyindoli o wzorze 2b. Powyższe reakcje przedstawiono na schemacie 3.
Przedstawiona na schemacie 4 reakcja fenolanów magnezowych z izatynami o wzorze ogólnym 7 stanowi alternatywne i bardziej bezpośrednie podejście do syntezy hydroksyindolonów;
W odróżnieniu od sposobu przedstawionego na schemacie 3, który obejmuje reakcję addycji Grignarda oraz następującą po niej demetylację otrzymanego eteru metylowego, w tym alternatywnym procesie wolny fenol o wzorze 2b otrzymywany jest bezpośrednio. Proces opisany schematem reakcji 4, który obejmuje reakcję fenolanów magnezowych, otrzymanych poprzez zmieszanie pożądanego fenolu z bromkiem etylo-magnezowym, z izatyną o wzorze ogólnym 7 w roztworze chlorku metylenu, toluenu lub DMF prowadzi łatwo do otrzymania pożądanego hydroksyindolonu o wzorze ogólnym 2b. Stwierdzono dalej również, że liczne fenolany magnezowe, charakteryzujące się niedoborem elektronów, mogą być dodane do izatyny o wzorze ogólnym 7 w celu łatwego otrzymania hydroksyindolonu o wzorze ogólnym 2b w jednym cyklu technologicznym.
Kiedy pożądane jest otrzymanie oksindolonów o wzorach ogólnych 3a i 3b, należy selektywnie zdehydroksylować odpowiedni hydroksyindolon o wzorze ogólnym 2a za pomocą trietylosilanu i kwasu trifluorooctowego (TFA) tak jak jest to przedstawione na schemacie 5.
Usuwanie tlenu prowadzi się ogrzewając środowisko reakcji w roztworze dwuchloroetanu przez kilka dni w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin z dodatkiem niewielkiej ilości TFA w celu uzupełnienia strat. Bardziej zalecanym sposobem usuwania tlenu jest reakcja z czystym trietylosilanem oraz TFA w temperaturze 110-120°C, w szczelnie zamkniętej rurze. Zgodnie z oczekiwaniami, prędkość usuwania tlenu jest zależna od elektronowej natury podstawników obecnych w hydroksyindolonie o wzorze ogólnym 2a. Niepodstawione związki o wzorze ogólnym 2a lub też podstawione grupami bogatymi w elektrony ulegają reakcji usuwania tlenu znacznie szybciej niż związki podstawione grupami ubogimi w elektrony. Odłączenie, w związku 3a, grupy metylowej od ugrupowania metyloeterowego za pomocą BBr3 w roztworze CH2O2 w ściśle kontrolowanych warunkach temperatury od -78°C do 0°C prowadzi do otrzymania odpowiedniego fenolu o wzorze ogólnym 3b.
Alternatywny sposób otrzymania indolonu o wzorze 3a, który unika stosowania trietylosilanu i kwasu trifluorooctowego w temperaturach rzędu 110-120°C i w czasie kilku dni przedstawiony jest na schemacie 6. Proces przedstawiony na schemacie 6 ilustruje otrzymywanie szczególnego indolonu o wzorze ogólnym 3c, w którym R1 R3i R4 oznaczają atomy wodoru, R2 oznacza grupę trifluorometylową, a R6 oznacza atom chloru. Chlorowanie dostępnego w handlu kwasu 2-metoksyfenylooctowego za pomocą SO2Cl2 w kwasie octowym prowadzi do otrzymania kwasu 5-chloro-2-metoksy-fenylooctowego, który można przeprowadzić w ester metylowy o wzorze 10 przy użyciu siarczanu dwumetylowego i bezwodnego K2CO3 w, CH3CN. Reakcja enolanu potasowego estru o wzorze 10 z 4-fluoro-3-nitrobenzotrifluorkiem w obecności jednego równoważnika dodatkowego bis(trimetylosililo)amidu potasowego (KHMDS) w THF w temperaturze -78°C prowadzi do utworzenia ciemnoniebieskiego roztworu enolanu potasowego o wzorze 11, a zakwaszenie środowiska reakcj i dostarcza pożądanego estru o wzorze 11 z wydaj nością 75%. W następstwie redukcji grupy nitrowej w związku o wzorze 11 za pomocą żelaza w kwasie octowym, otrzymany anilinoester cyklizuje się samorzutnie tworząc pożądany indolon o wzorze 3c z wydajnością po rekrystalizacji równą 84%.
184 660
Kiedy pożądane jest otrzymanie fluoroindolonu o wzorze ogólnym 4, odpowiedni hydroksyindolon o wzorze ogólnym 2a poddaje się reakcji z trifluorkiem dietyloaminosiarki (DAST), tak jak jest to przedstawione na schemacie 7. Zaleca się, aby reakcja z DAST była prowadzona w rozpuszczalniku organicznym, takim jak chlorek metylenu w temperaturze od około -78°C do 0°C. Osoby posiadające stosowne doświadczenie zdają sobie sprawę z tego, że w powyższych warunkach hydroksyindolon o wzorze ogólnym 2a utworzy odpowiedni fluoroindolon o wzorze ogólnym 4.
Dobrze oczyszczone formy enancjomeryczne fluoroindolu o wzorze ogólnym 4 można łatwo otrzymać na drodze rozdziału mieszaniny racemicznej przy użyciu chiralnych metod wysokociśnieniowej chromatografii cieczowej przedstawionych w niniejszym opisie lub też przy użyciu innych dobrze znanych metod.
Jeśli jest potrzebne otrzymanie dobrze oczyszczonych form enancjomerycznych hydroksyindolonów o wzorach ogólnych 2a i 2b, należy selektywnie utlenić odpowiedni indolon o wzorze ogólnym 3a za pomocą odpowiedniej, dostępnej w handlu chiralnej (+)-(2R,8aS)- lub (-)-(2S,8aR)-(kamforosulfonylo)oksazyrydyny o wzorze ogólnym odpowiednio 9a lub 9b, zgodnie z reakcjami przedstawionymi na schemacie 8.
W procesie przedstawionym na schemacie 8 hydroksylowanie indolonu o wzorze ogólnym 3a przeprowadzona jest poprzez traktowanie bis(trimetylosililo)amidem w THF, a otrzymany enolan potasowy indolonu o wzorze ogólnym 3a utleniany j est za pomocą chiralnej oksazyrydyny o wzorze ogólnym 9a lub 9b w temperaturze około -78 °C. Stopniowe ogrzewanie do temperatury·' 0°C, a następnie zatrzymanie reakcji kwasem octowym lodowatym daje pożądane hydroksyindolony o wzorze ogólnym odpowiednio 2c i 2d o dużej czystości enancjomerycznej i z dużąwydajnością, co zostało potwierdzone za pomocą techniki NMR z wykorzystaniem przesunięcia chiralnego przy użyciu (L)-trifluorometylofenylokarbinolu jako rozpuszczalnika. W procesie hydroksylowania przedstawionym na schemacie 8, w celu uniknięcia hydroksylowania cząsteczkowym tlenem i wysokiego stopnia asymetrycznego hydroksylowania, najbardziej zalecanym sposobem jest użycie suchego i odgazowanego THF w atmosferze argonu. Wreszcie, grupy metyloeterowe hydroksyindolonów o wzorach ogólnych 2c i 2d są demetylowane przy użyciu BBr3 w roztworze chlorku metylenu w celu uzyskania odpowiednich fenoli o wzorach ogólnych 2e oraz 2f. W szczególnym przypadku opisanym poniżej, związek z przykładu 12 oraz związek z przykładu 13 zostały otrzymane ze stopniem czystości enancjomerycznej większym niż 95%.
Korzystnym wariantem niniej szego wynalazku są związki o ogólnym wzorze 2, w którym R1, R2, R3 i R4 niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, grupę metylową, atom chlorowca, grupę trifluorometylową, i kiedy R] R3 i R4 oznaczająatom wodoru; R2 oznacza grupę fenylową, p-metylofenylową, p-trifluorometylofenylową; lub też Ri i R2, R2 i r3, lub R3 i R4 są ze sobą połączone tworząc skondensowany pierścień benzo; R5 oznacza atom wodoru lub grupę metylową; a R6 oznacza atom chloru lub grupę trifluorometylową; albo też nietoksyczne, farmakologicznie dopuszczalne sole, solwaty albo wodziany tych związków'.
Innym, korzystnym wariantem niniejszego wynalazku są związki o ogólnym wzorze 3, w którym R] R2, R3 i r4 niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, grupę metylową, atom chlorowca, grupę trifluorowometylową, i kiedy R1, R3 i R4 oznaczająatom wodoru; R2 oznacza grupę fenylową, p-metylofenylową, p-trifluorometylofenylową; lub też R1 i R2, R2 i R3, lub R3 i R4 są ze sobą połączone tworząc skondensowany spierścień benzo; R5 oznacza altom wodora 1 nb grupę metylową; a R6 oznacza atom chloru lub grupę trifluorometylową; albo też nietoksyczne, farmakologicznie dopuszczalne sole, solwaty albo wodziany tych związków.
Jeszcze innym, korzystnym wariantem niniejszego wynalazku są związki o ogólnym wzorze 4, w którym R1 R2, r3 i r4 niezależnie od siebie oznac;^<yiąatom wodoru, grupę metylową, atom chlorowca, grupę trifluorowometylową, i kiedy R1 R3 i R4 oznaczająatom wodoru; R2 oznacza grupę fenylową, p-metylofenylową, p-trifluorometylofenylową; lub też R1 R2, R2 i R3, lub R3 i R4 są ze sobąpołączone tworząc skondensowany pierścień benzo; R5 oznacza grupę CMakilową; a R6 oznacza atom chloru lub grupę trifluorometylową; albo też nietoksyczne, farmakologicznie dopuszczalne sole, solwaty albo wodziany tych związków.
184 660
Nowe związki znajdujązastosowanie w leczeniu lub zapobieganiu zaburzeń u ssaków, które można łagodzić przez otwarcie aktywowanych wapniem kanałów potasowych o dużej przewodności (kanałów BK) polegającym na podawaniu wzmiankowanym ssakom terapeutycznie skutecznej ilości związku o wzorze ogólnym 1 albo też nietoksycznej, farmakologicznie dopuszczalnej soli, solwatu lub wodzianu tego związku. Zaleca się używać związki o wzorze ogólnym 1 do leczenia niedokrwienia, drgawek, astmy, nietrzymaniu moczu i urazowego uszkodzenia mózgu, oraz innych zaburzeń wrażliwych na działanie kanałów BK. Najbardziej zaleca się stosowanie związków o wzorze ogólnym 1 w leczeniu niedokrwienia mózgu.
W jeszcze innym aspekcie przedmiotem niniejszego wynalazku są kompozycje farmaceutyczne zawierające co najmniej jeden związek o wzorze ogólnym 1 w kombinacji z farmaceutycznym środkiem pomocniczym, nośnikiem lub rozcieńczalnikiem.
Kanały potasowe stanowiązróżnicowanąstrukturalnie i funkcjonalnie rodzinę K+-selektywnych białek kanałowych, które sąwszechobecne w komórkach i które mają centralne znaczenie w regulowaniu wielu podstawowych funkcji komórki [Rudy, B., Neuroscience, 25, 729-749 (1988)]. Podczas gdy, jako klasa, kanały potasowe są szeroko rozpowszechnione ich rozprzestrzenienie jako członków tej klasy i jako rodzin jest zróżnicowane [Gehlert, D.R., et al., Neuroscience, 52, 191-205 (1993)]. W ogólności, uaktywnienie kanałów potasowych w komórkach prowadzi do hiperpolaryzacji błony komórkowej, a w przypadku komórek zdepolaryzowanych do ich repolaryzacji. Obok spełniania funkcji endogennych zacisków napięciowych błony komórkowej, kanały K+ mogą odpowiadać na ważne bodźce komórkowe, takie jak wewnątrzkomórkowe stężenie ATP czy też wewnątrzkomórkowe stężenie jonów wapnia (Ca2+). Centralna rola kanałów potasowych w regulowaniu wielu funkcji komórkowych powoduje, że są one ważnymi celami badań terapeutycznych [Cook, N.S., Kanały potasowe: Struktura, klasyfikacja, funkcje oraz potencjał terapeutyczny, Ellis Horwood, Chinchester (1990)]. Jedna z klas kanałów potasowych, a mianowicie aktywowane wapniem kanały potasowe o dużej przewodności (kanały Maxi-K lub BK) regulowane są za pomocą napięcia przezbłonowego, wewnątrzkomórkowej zawartości Ca2+ oraz całej gamy innych czynników takich jak stan fosforylacji białka kanału [Lattore, R., i wsp., Ann Rev. Physiol., 51,385-399 (1989)]. Wysoka wartość przewodnictwa na jeden kanał (generalnie > 150 pS) oraz wysoki stopień specyficzności na jony K+ kanałów BK sugeruje, że stosunkowo niewielka liczba kanałów może gruntownie wpłynąć na przewodnictwo błonowe i wzbudzalność komórki. Dodatkowo, wzrost prawdopodobieństwa otwarcia ze wzrostem zawartości wewnątrz-komórkowego Ca2+ wskazuje na udział kanałów BK w modulacji zjawisk zależnych od jonów Ca2+, takich jak wydzielanie czy skurcze mięśni [Asano, M., i wsp., J. Pharmacol. Exp. Ther., 267, 1277-1285 (1993)].
Czynniki otwierające kanały BK oddziaływyąna komórki zwiększając prawdopodobieństwo otwarcia tych kanałów [McKay, M.C., i wsp., J. Neurophysiol., 71,1873-1882 (1994) i Olesen, S.-P., Exp. Opin. Invest. Drugs, 3, 1181-1188 (1994)]. To zwiększenie się otwarcia poszczególnych kanałów BK prowadzi w następstwie do hiperpolaryzacji błony komórkowej, w szczególności w komórkach zdepolaryzowanych, spowodowanej znacznym wzrostem przewodnictwa całej komórki zależnego od kanałów BK.
Zdolność związków będących przedmiotem niniejszego wynalazku do otwierania kanałów BK i powiększenia regulowanych tymi kanałami prądów całej komórki została zbadana w warunkach przyłożonego stałego napięcia przez określenie ich zdolności do zwiększania prądu regulowanego kanałami BK w komórkach ssaków klonowanych (mSlo lub hSlo) heterologicznie w komórkach jajowych gatunku Xenopus [Butler, A., i wsp., Science, 261,221-224 (1993); Dworetzki, S.I., i wsp., Mol. Brain Res., 27,189-193 (1994)]. Obie formy BK użyte w badaniach stanowią niemal jednakowe strukturalnie białka a ich identyczne zachowanie farmakologiczne zostało wykazane w naszych testach. W celu oddzielenia prądów związanych z kanałami BK od ogólnej wartości prądu (prąd tła, prądy nie związane z kanałami BK) zastosowano w bardzo dużych stężeniach (50 nM) iberiotoksynę (IBTX), silną i specyficzną toksynę blokującą kanały BK [Galvez, A., i wsp., J. Biol. Chem., 265, 11083-111090 (1990)]. Względny udział prądów związanych z kanałami BK w całkowitym prądzie komórkowym został określony przez odjęcie
184 660 prądu pozostałego w obecności IBTX (czyli prądu nie związanego z kanałami BK) od całkowitej wartości prądu otrzymanego w innych warunkach eksperymentalnych (próbki kontrolne, próbki z lekami, próbki przepłukane). Ustalono, że stosowane stężenia testowanych związków nie wpływały na wartości prądów nie związanych z kanałami BK w komórkach jajowych. Do testowania każdego ze związków użyto przynajmniej 5 komórek jajowych, a wyniki podawane sądla pojedynczego stężenia wynoszącego 20 M. Wpływ wybranego związku o wzorze ogólnym 1 na prąd związany z kanałami BK wyrażony jest w procentach, w stosunku do prądu wrażliwego na IBTX, a wyniki przedstawione są w tabeli I. Pomiarów dokonano używając standardowej techniki dwuelektrodowej przy stałym napięciu [Stuhmer, W., i wsp., Methods in Enzymology, 207, 319-339 (1992)]. Przyłożone napięcie miało charakter schodkowy o stopniach depolaryzacji trwających od 500 do 750 ms, począwszy od stałego potencjału wynoszącego -60 mV a skończywszy na potencjale wynoszącym +140 mV, w odstępach co 20 mV. Pomiary prowadzono w środowisku zmodyfikowanego roztworu Bartha składającego się z: 88 mM NaCl, 2,4 mM NaHCO3, 1,0 mM KCl, 10 mM HEPES, 0,82 mM MgSO4,0,33 mM Ca(NO3)2 i 0,41 mM CaC^, pH 7,5.
Tabela
Wpływ wybranych związków na kanały BK
Przykład numer Prąd BK* Przykład numer Prąd BK*
1 + 14 ++
3 ++ 15 +++
4 +++ 16 -H-+
6 + 22 +++
7 + 25 +
9 ++ 31 +
13 ++ 33 +++
* prąd przy stężeniu 20 mM mierzony w procentach prądu próbki kontrolnej:
+ = 100-125%, ++= 125-150%, +++ = > 150%.
Związek z przykładu numer 3 był także przebadany za pomocąjednokanałowych wycinków komórek COS transfekowanych stabilnie z mSlo a także wycinków komórek jajowych zawierających hSlo i w obu przypadkach skutecznie podnosił prawdopodobieństwo otwarcia przy stężeniu 1 M. Inne związki były badane przy zastosowaniu technik wykorzystujących zarówno całe komórki jak i ich jednokanałowe wycinki w środowisku HEK 293 przejściowo a także stabilnie określających kanały hSlo BK w swych stanach wysokich. Dla ilustracji, związki z przykładów 14,37 oraz 3 8 okazały się skutecznymi i bardzo silnymi czynnikami otwierającymi kanały hSlo BK w warunkach pomiarowych wykorzystujących zarówno całe komórki jak i ich wycinki.
W celu określenia zdolności badanych związków do zmniejszania strat komórek nerwowych spowodowanych ich niedokrwieniem zastosowano standardowy model permanentnego i zogniskowanego niedokrwienia spowodowanego zamknięciem środkowej tętnicy mózgu u szczura z samorzutnym nadciśnieniem (model MCAO) [Tamura, A., i wsp., Journal of Celebral Blood Flow and Metabolism, 1, 53-60, (1981)].
Wybrane związki przebadano w modelu zogniskowanego udaru związanego z zamknięciem środkowej tętnicy mózgu (MCAO) u szczura z samorzutnym nadciśnieniem. Taka procedura związana jest z zawałem kory nowej o dużej objętości, która jest mierzona wyłączeniem barwienia przeżyciowego w serii warstwowych wycinków pobieranych z mózgu 24 godziny po MCAO. W omawianym teście, badane związki podawane były dożylnie lub dootrzewnowo dwie godziny po zamknięciu tętnicy. Dla ilustracji, związek stanowiący przykład 4 w powyższym mo184 660 delu zmniejszył objętość zawału korowego o około 18% przy podaniu dożylnym (0,3 mg/kg) i około 26% przy podaniu dootrzewnym w formiejednej dawki (10 mg/kg) podanej dwie godziny po zamknięciu tętnicy w porównaniu do zwierząt kontrolnych którym podano sam nośnik (2% DMSO, 98% PG). W tym samym modelu związek z przykładu 14 zmniejszył objętość zawału korowego o około 18% przy podaniu dożylnym (0,3 mg/kg) w formie jednej dawki podanej dwie godziny po zamknięciu tętnicy w porównaniu do zwierząt kontrolnych którym podano sam nośnik (2% DMSO, 98% PG).
Wyniki powyższych testów in vitro oraz in vivo wykazują, że związki stanowiące przedmiot niniejszego wynalazku stanowią silne czynniki otwierające aktywowane wapniem kanały potasowe o dużej przewodności (kanały Maxi-K lub BK). W konsekwencji związki będące przedmiotem niniejszego wynalazku sąużyteczne w leczeniu u ludzi stanów wynikających z zaburzeń polaryzacji i przewodnictwa błony komórkowej i wskazane sąprzy leczeniu niedokrwienia, drgawek, astmy, nietrzymaniu moczu, urazowego uszkodzenia mózgu i innych związanych czułych na działanie kanałów BK. Najbardziej zaleca się stosowanie związków o wzorze ogólnym 1 przy leczeniu niedokrwienia mózgu.
Związki o wzorze ogólnym 1, a także ich kompozycje farmaceutyczne są więc użyteczne w leczeniu, łagodzeniu lub eliminacji powyższych zaburzeń lub innych zaburzeń związanych z kanałami BK. Zaburzenia powyższe obejmują niedokrwienie, drgawki, astmę, nietrzymanie moczu, urazowe uszkodzenie mózgu oraz inne stany czułe na czynniki otwieraj ące kanały BK.
W innym aspekcie przedmiotem niniejszego wynalazku są kompozycje farmaceutyczne zawierające jeden co najmniej związek o wzorze ogólnym 1 w połączeniu z środkiem pomocniczym, nośnikiem lub rozcieńczalnikiem.
Tak więc, związki według wynalazku znajdujązastosowanie w leczeniu zaburzeń czułych na otwarcie kanałów potasowych u ssaka lub też zapobiegania tym zaburzeniom, które to leczenie polega na podawaniu temu ssakowi terapeutycznie skutecznej ilości związku o ogólnym wzorze 1 lub jego nietoksycznej, farmakologicznie dopuszczalnej soli, solwatu lub wodzianu.
A zatem, związki według wynalazku znajdują zastosowanie w leczeniu stanów niedokrwienia u ssaka polegającym na podawaniu temu ssakowi terapeutycznie skutecznej ilości związku o wzorze ogólnym 1 lub jego nietoksycznej, farmakologicznie dopuszczalnej soli, solwatu lub wodzianu.
Do użytku leczniczego farmakologicznie czynne związki o wzorze ogólnym 1 są normalnie podawane w postaci kompozycji farmaceutycznej zawierającej co najmniej jeden taki związek jako podstawowy składnik czynny w połączeniu z farmakologicznie dopuszczalnym nośnikiem stałym lub ciekłym oraz jeśli to jest wskazane, z farmakologicznie dopuszczalnym środkiem wspomagającym lub zaróbkąprzy zastosowaniu standardowych i konwencjonalnych technik.
Kompozycje farmaceutyczne obejmują stosowne formy dawkowania przy podawaniu doustnym oraz pozajelitowym (włącznie z podskórnym, domięśniowym, śródskórnym i dożylnym), dooskrzelowym lub donosowym. Tak więc jeśli używany jest nośnik w formie stałej, preparat może być tabletkowany, umieszczony w twardych kapsułkach żelatynowych w formie proszku lub granulek, wreszcie podany w formie kołaczyka lub tabletki do ssania. Nośnik stały może zawierać konwencjonalne dodatki takie jak substancje wiążące, wypełniacze, środki smarujące, rozdrabniające, nawilżające i tym podobne. Jeśli jest to pożądane tabletka może być pokryta warstwą ochronnąza pomocą konwencjonalnych technik. Jeśli używany jest nośnik ciekły preparat może mieć formę syropu, emulsji, miękkiej kapsułki żelatynowej, zarobki sterylnej do zastrzyków, wodnej lub niewodnej zawiesiny ciekłej, lub też może być suchym produktem przeznaczonym do rekonstytucji przed użyciem za pomocą wody lub innej stosownej zarobki. Preparaty ciekłe mogą zawierać konwencjonalne dodatki takie jak środki emulgujące czy stabilizujące zawiesinę, czynniki zwilżające, zarobki niewodne (włącznie z jadalnymi olejami), środki konserwujące, a także środki zapachowe oraz barwniki. Do podawania pozajelitowego zaróbka normalnie zawiera zazwyczaj sterylną wodę choć roztwory soli czy też glukozy mogą być również używane. Można również używać zawiesin nadających się do wstrzyknięcia, w którym to przy16
184 660 padku stosuje się konwencjonalne środki stabilizujące zawiesinę. Konwencjonalne środki konserwujące, buforujące, a także inne mogą również być stosowane przy pozajelitowych formach dawkowania. Szczególnie użyteczne jest podawanie związku o ogólnym wzorze 1 bezpośrednio w preparatach pozajelitowych. Kompozycje farmaceutyczne są przygotowywane za pomocą konwencjonalnych technik stosownych do wytworzenia pożądanych preparatów zawierających stosowne ilości czynnego składnika, to znaczy związku o ogólnym wzorze 1 będącego przedmiotem niniejszego wynalazku. Dla przykładu patrz, Remington's Pharmaceutical Sciences, Mack Publishing Company Easton, PA, 17-te wydanie, 1985.
Dawkowanie związków o ogólnym wzorze 1 nakierowane na osiągnięcie efektu leczniczego i będzie zależało nie tylko od takich czynników jak wiek, waga i płeć pacjenta oraz sposób podawania, lecz także od pożądanego stopnia zaktywowania kanałów potasowych oraz mocy poszczególnych związków używanych przy poszczególnych zaburzeniach czy stanach chorobowych. Bierze się także pod uwagę fakt, że poszczególne związki mogą być podawane w formie dawki jednostkowej i że taka dawka jednostkowa będzie dobrana przez specjalistę w tej dziedzinie tak aby odzwierciedlała względny poziom aktywności. Decyzja dotycząca szczegółowego dawkowania, które ma być zastosowane (oraz ilości dawek jednostkowych podawanych dziennie) należy do uznania lekarza i może być zmieniona poprzez jej dostosowanie do szczególnych okoliczności niniejszego wynalazku tak aby osiągnąć pożądany efekt terapeutyczny.
Dawką związku o ogólnym wzorze 1 lub jego farmaceutycznej kompozycji stosowana u ssaków, w tym człowieka, które cierpiąna stany opisane w niniejszym opisie, jest dawka od 0,1 g/kg do 100 mg/kg wagi ciała. W przypadku podawania pozaj elitowego dawka ta może być w zakresie od 1 g/kg do 10 mg/kg wagi ciała dla podawania dożylnego. Składnik czynny powinien być podawany w równych dawkach od jednego do czterech razy dziennie. Zazwyczaj jednak rozpoczyna się od mniejszej dawki, a następnie dawka jest stopniowo zwiększana tak aby osiągnąć poziom optymalny dla danego pacjenta.
Następujące poniżej przykłady podane sąjedynie jako ilustracja i nie jest ich intencjąw żaden sposób ograniczyć zasięg niniejszego wynalazku ponieważ w duchu tego wynalazku możliwe jest wiele jego wariantów..
W następujących przykładach wszystkie temperatury podane są w stopniach Celsjusza. Temperatury topnienia mierzono za pomocąkapilarnego aparatu do pomiaru temperatury topnienia Gallenkampa, temperatury zaś wrzenia mierzono pod specyficznym ciśnieniem przy czym temperatur tych dalej nie korygowano. Widma magnetycznego rezonansu jądrowego, zarówno protonowego (H nMr) jak i węglowego (13C NMR) otrzymane były za pomocą aparatu Bruker AC 300, widma zaś fluorowego magnetycznego rezonansu jądrowego (19F NMR) otrzymane były za pomocą aparatu Bruker AM 300, wyposażonego w sondę QNP. Wszystkie widma otrzymane były dla próbek rozpuszczonych w rozpuszczalnikach, które sąkażdorazowo przytoczone, a przesunięcia chemiczne przedstawione są w jednostkach w kierunku niższych pól od sygnału wewnętrznego standardu, tetrametylosilanu (TMS), natomiast stałe sprzężenia między protonami przedstawione są w Hertzach (Hz). Rozszczepienie linii oznaczone jest jak następuje: s, singlet; d, dublet; t, triplet; q, kwartet; m, multiplet; br, szeroki sygnał; dd, podwójny dublet; bd, szeroki dublet; dt, podwójny triplet; bs, szeroki singlet; dq, podwójny kwartet. Widma w podczerwieni (IR) otrzymano stosuj ąc spektrometr Perkin Elmer 781 w zakresie między 4000 cm4 a 400 cm' 1, kalibrowano do linii 1601 cm'1 absorpcji błonypolistyrenu i przedstawiono w liczbach falowych (cm'1). Skręcenie płaszczyzny polaryzacji optycznej [a]25Doznaczano używając polarymetru Perkin Elmer 41 i roztworów we wskazanych rozpuszczalnikach. Widma masowe małej rozdzielczości (MS) oraz wartości mas pozornych (MH+) lub (M-H) otrzymane były za pomocąaparatu Finnigen TSQ 7000. Wyniki analizy elementarnej przedstawione są w procentach wagowych.
Następujące przepisy preparatywne o numerach od 1 do 5 na wybranych przykładach ilustrują sposoby otrzymywania produktów pośrednich oraz metody otrzymywania produktów końcowych będących przedmiotem niniejszego wynalazku. Dla specjalistów w tej dziedzinie powinno być również oczywiste, że odpowiednie zastąpienie zarówno materiałów jak i metod
184 660 przedstawionych w niniejszym opisie będzie także prowadzić do otrzymania związków opisanych w przykładach oraz innych związków, objętych zakresem niniejszego wynalazku.
Przepis nr 1
6-(Tri fl u orome tyl °)-1 H-indolo-2,3-dion
Czystą mieszaninę fluorku 3-aminobenzylidynu (82,4 g, 0,51 mola) i (Boc)2O (123 g, 0,56 mola) ogrzewano mieszając w temperaturze 80°C w ciągu 2-3 godzin aż do zakończenia wydzielania dwutlenku węgla. Mieszaninę odstawiono do schłodzenia, a następnie odparowano t-BuOH metodą rotacyjną. Otrzymane ciało stałe koloru białego przekrystalizowano z heksanów i otrzymano białe igły (119 g, 89%) fluorku N-(/ert-butoksykarbonylo)aminobenzylidynu.
Sec-BuLi (338 ml, 0,44 mola, 1,3M roztwór w cykloheksanie) dodano mieszając, w ciągu 20 minut, do zimnego (-78°C) roztworu fluorku N-Boc-aminobenzylidynu (52,25 g, 0,2 mola) w suchym THF (200 ml) w atmosferze azotu. Powstały żółty roztwpr ogrzano do temperatury -45° -40°C i utrzymywano w tej temperaturze przez dwie godziny. Otrzymany gęsty szlam koloru żółtego zawierający dwuanion ochłodzono do temperatury -78°C i gwałtownie dodano do niego czysty i suchy szczawian etylu (35,1 g, 0,24 mola). Powstały pomarańczowo-brązowy roztwór mieszano przez 1 godzinę w temperaturze -78°C. Mieszanina została następnie rozcieńczona 200 ml eteru, reakcję zatrzymano za pomocą 3N HCl (150 ml) i pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej. Warstwa organiczna została następnie oddzielona, przemyta wodą a następnie solankąi osuszona za pomocąNa2SO.(. Po odparowaniu rozpuszczalników pozostała złoto-żółta oleista ciecz, która została oczyszczona za pomocą chromatografii rzutowej (żel krzemionkowy/CH2Cl2) i uzyskano czysty keto-ester (61,1 g, 85%): IR (warstwa, cm'1) 33^^0,1740, 1670,1540, 1370,1340, 1250, 1140; *HNMR (300 MHz, CDCy δ 1,40 (3H, t, J=7,1 Hz), 1,51 (9H, s), 4,45 (2H, q, J=7,1 Hz), 7,25 (1H, d, J=8,3 Hz), 7,79 (1H, d, J=8,3 Hz), 8,86 (1H, s), 10,40 (1H, brd s); MS m/e 362 (MH+).
Poddawany mieszaniu roztwór keto-estru (57 g, 0,158 mola) w THF (1L) orzz 3N HC 1 (250 ml) ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 6 godzin. Mieszaninę odstawiono do ochłodzenia, a THF odparowano na wyparce rotacyjnej. Powstałąpomarańczową zawiesinę odstawiono do ochłodzenia. Faza stała została odfiltrowana, przemyta wodą a następnie osuszona przez noc w celu uzyskania pożądanej 6-(trifluorometylo)izatyny (29,6 g, 87°/o):t.t. 196-198^111(^,^)3100,1750,1710, 1320,1170,1125; JHNMR(300 MHz. DMSO-d6) δ 7,09 (1H, s), 7,39 (1H, d, J=7,7 Hz), 7,68 (1H, d, J=7,7 Hz), 11,26 (1H, brd s); MS m/e 216 (MH+).
Skład elementarny:
obliczony dla C9H4F3NO2: C, 50,28; H, 1,91; N, 6,47.
Znaleziony: C, 50,25; H, 1,87; N, 6,51.
Zgodnie z powyższym przepisem została także otrzymana następująca izatyna: 5-(triflurometylo)-1-H-indolo-2,3-dion o temperaturze topnienia 188-190°C.
Przepis nr 2
4,6-bis-(Trifuorometylo)-1H-indolo-2,3-dion
Świeżo otrzymany t-BuOCl (2,2 g, 20 mmoli) wkroplono, mieszając, do zimnego (-65°C) roztworu 3,5-bis(trifluorometylo) aniliny (4,58 g, 20 mmoli) w bezwodnym CH2O2 (25 ml). Po upływie 10 minut dodano czysty metylotiooctan etylu (2,68 g, 20 mmoli), a powstałą mieszaninę mieszano przez 1 godzinę w temperaturze -65°C. Następnie dodano trietyloaminę (2,68 g, 20 mmoli) i pozwolono mieszaninie ogrzać się do temperatury pokojowej. Reakcję zatrzymano za pomocą wody, warstwę organiczną oddzielono i odparowano na wyparce rotacyjnej. Pozostała oleista ciecz (6,35 g) została rozpuszczona w heksznach, ogrzewana w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplitu przez kilka godzin i odstawiona do ochłodzenia. Wytrącony beżowy osad został odsączony, przemyty heksanami w celu uzyskania 3,67 g czystego produktu pośredniego, (metylotio)indolon.u.
N-chloroimid kwasu bursztynowego (1,31 g, 9,8 milimola) dodano, mieszając do roztworu (metylotio)indolonu (2,95 g, 9,4 milimola) w CCI4 (150 ml). Powstałą mieszaninę mieszano przez 6 godzin w temperaturze pokojowej. Zawiesinę przesączono, przemyto CCI4 a przesącz
184 660 odparowano na wyparce rotacyjnej w temperaturze 25-30°C. Pozostałą jasnobrązową oleistą ciecz rozpuszczono w niewielkiej objętości (-5-10 ml) CG4 i pozostawiono w kąpieli lodowej. Wytrącone w ten sposób ostatnie ślady sukcynimidu przesączono i przemyto heksanami. Odparowanie przesączu dało α-chlorooksindol w postaci czerwono brązowej oleistej cieczy (3,56 g), która została użyta w następnym etapie syntezy bez oczyszczania.
Czysty BF3 · OEt2 (1,16 ml, 9,4 milimola) dodano, mieszając, do zawiesiny HgO w 100 ml mieszaniny THF-H2O o proporcjach 4:1. Następnie dodano roztwór α-chlorooksindolu (3,56 g) w 20 ml THF a powstałąmieszaninę mieszano przez 2 do 3 dni. Otrzymaną zawiesinę przesączono przez warstwę celitu, a przesącz przemyto nasyconą solanką i osuszono za pomocą Na2SO4. Odparowanie THF pozwoliło otrzymać 3,2 g surowej izatyny, która po przekrystalizowaniu z eteru dała 1,27 g czystego 4,69-/^5-( nanuorometylo)-1II-indolo-2,3- dionu: temperatura topnienia 200-203°C; IR (KBr, cm’1) 1778, 1748, 1278, 1138; Ή NMR (300 MHz, DMSO^) δ 7,40 (1H, s), 7,61 (1H, s), 11,52 (1H, s); MS m/e 284 (MH+). Następujące izatyny zostały otrzymane według przepisów znanych z literatury, P.M. Maginny, i wsp., J. Am. Chem. Soc., 73, 3579 (1951) oraz C.S. Maravel, I wsp., Organic Synthesis Coll. Vol. 1, 327-330.
4-(Trifłuorometylo)-1H-indolo-2,3-dion o temp. topn. 210-212°C
7-(Trifluorometylo)-1H-indolo-2.3-dion o temp. topn. 190-192°C
4.6-Dichloro-1H-indolo-2.3-dion o temp. topn. 258-260°C
Następujące izatyny mogą być także otrzymane za pomocą metod przedstawionych w cytowanych odnośnikach
1H-Benzo[g]indolo-2,3-dion o temp. topn. 256-259°C (rozkład) [H. Cassebaum, Chem. Ber., 90, 2876(1957)].
1H-Benzo[f]indolo-2,3-dion o temp. topn. 250-255°C (rozkład) [A. Etienne i wsp., Bull. Het. Chem. Fr., 6, 743-748 (1954)].
1H-Benzo[e]indolo-2,3-dion o temp. topn. 252-254°C (rozkład) [W. Wendelin I wsp., J. Het. Chem., 24, 1381 (1987)].
6-Fenylo-1H-indolo-2,3-dionotemp. topn. 230-235°C [P.W. Sadler, J. Org. Chem. 21,169 (1956)].
6-Jodo-1H-indolo-2,3-dion o temp. topn. 196-198°C [von W. Langebeck, I wsp., J. Prakt. Chemie, 4, IV, 136-1146 (1959)].
Przepis nr 3
Ogólny sposób otrzymywania l,3-dihydro-3-hydroksy-3-(2-hydroksyarylo)-2H-indol-2-onów o ogólnym wzorze 2e lub 2f:
Metoda A: W atmosferze azotu do zimnego (-20°C) roztworu soli sodowej izatyny w THF dodano, mieszając, 1 do 2 równoważniki związku Grignarda (2-metoksyarylo) w roztworze w THF. Mieszaninę pozostawiono w temperaturze pokojowej na czas potrzebny do zużycia całej izatyny (1-2 godziny). Następnie mieszaninę reakcyjnąrozcieńczono eterem, ochłodzono w kąpieli lodowej i zatrzymano reakcję za pomocą 1N HCl. Warstwę organiczną oddzielono, przemyto kolejno 0,5N NaOH, wodą, solanką, a następnie osuszono nad Na2SO4. Surowy stały produkt otrzymany po odparowaniu rozpuszczalników roztarto z CH2Cl2 w celu otrzymania czystego 1,3-dihydro-3-hydroksy-3-(2-hydroksyarylo)-2H-indol-2-onu z wydajnością 70-95%.
Usunięcie grupy metylowej z powyższego produktu przeprowadzono za pomocą BBr3 w CH2Cl2. Do poddawanego mieszaniu zimnego (-78°C) roztworu 1,3-dihydro-3-hydroksy -3-(2-hydroksy-arylo)-2H-indol-2-onu w bezwodnym CH2G2 w atmosferze azotu dodano BBr3 (3 równoważniki; 1M roztwór w CH2Cl2). Mieszaninę ogrzano w kąpieli lodowej i utrzymywano w tej kąpieli tak długo aż zniknął materiał wyj ściowy (1 -2 godziny), co zostało sprawdzane za pomocą chromatografii cienkowarstwowej. Reakcję zatrzymano za pomocą nasyconego roztworu NaHCO3 i zakwaszono 1N HCl. Jeśli produkt był rozpuszczalny w CH2Cl2 oddzielano warstwę organiczn<ą przemyto solanką i osuszono nad MgSO^,. Jeśli produkt był nierozpuszczalny w CH2Cl2 warstwę organiczną odparowywano na wyparce rotacyjnej w temperaturze pokojowej, a pozostały wodny roztwór ekstrahowano octanem etylu. Ekstrakt przemyto następnie solanką i osuszono nad Na2SO4. Odparowanie rozpuszczalnika dało 1,3-dihydro-3-hydroksy-3-(2-hy184 660 droksyarylo)-2H-indol-2-on. Surowy produkt był oczyszczany za pomocą roztarcia lub też rekrystalizacji z odpowiedniego rozpuszczalnika i uzyskano czysty produkt z wydajnością 80-95%.
Metoda B: Na drodze reakcji 1 równoważnika fenolu w eterze z 1 równoważnikiem roztworu eterowego bromku etylomagnezowego w temperaturze 0°C otrzymano fenolan bromomagnezowy. Z otrzymanej zawiesiny fenolanu bromomagnezowego odparowano do sucha eter na wyparce rotacyjnej w temperaturze 25°C, a pozostałość rozpuszczono w bezwodnym CH2O2. Do otrzymanego roztworu dodano roztwór izatyny (1 równoważnik) w CH2Ci2, a powstałą mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej tak długo aż cała izatyna została zużyta (od 1 do 24 godzin). Reakcja została następnie zatrzymana za pomocą nasyconego roztworu Ni^Cl lub 1N HCl, a produkty wyekstrahowano CH2Cl2. Surowy produkt był oczyszczany za pomocąrozcierania lub też rekrystalizacj i z odpowiedniego rozpuszczalnika i uzyskano czysty 1,3 -dihydro-3-hydroksy-3-(2-hydroksyarylo)-2H-indol-2-on.
Przepis nr 4
Ogólny sposób otrzymywania 1,3-dihydro-3-(2-hydroksyarylo)-2H-indol-2-onów o ogólnym wzorze 3b:
Dobrze wymieszana mieszanina 1,3-dihydro-3-hydroksy-3-(2-metoksyarylo)-2H-indol2-onu, trietylosilanu (3 równoważniki) oraz kwasu trifluorooctowego (3 równoważniki) została ogrzana do 110-120°C w szczelnie zamkniętej rurze aż do całkowitej dezoksydacji, co zostało sprawdzane za pomocą chromatografii cienkowarstwowej. Nadmiar Et3SiH oraz TFA odparowano na wyparce rotacyjnej a pozostałość poddano chromatografii rzutowej (żel krzemionkowy/3% MeOH w CH2Cl2) w celu uzyskania 1,3-dihydro-3-(2-metoksyaryio)-2H-indol-2-onu z wydajnością 80-90%). Usunięcie grupy metylowej z podstawnika eterowego przeprowadzono za pomocą BBr3 (3 równoważniki) w temperaturze pomiędzy -78°C a 0°C i kolejno rutynowych czynności, opisanych w przepisie 3 tak, aby otrzymać tytułowy produkt.
Przepis nr 5
Ogólny sposób otrzymywania 1,3-dihydro-3-fluoro-3-(2-metoksy-arylo)-2H-indol-2-onów o ogólnym wzorze 4:
Czysty trifluorek dietyloaminosiarki (DAST) wkroplono, mieszając, do zimnego (-78°C) roztworu lub zawiesiny 3-arylo-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-indol-2-onu w atmosferze azotu. Otrzymaną mieszaninę pozostawiono do ogrzania się do temperatury 0°C. Postęp reakcji badano za pomocą chromatografii cienkowarstwowej. Reakcję zatrzymano za pomocą wody w temperaturze 0°C. Jeśli produkt był rozpuszczalny w CH2Cl2 oddzielano warstwę organiczną, przemywano solanką i suszono nad MgSO,:.}. Jeśli produkt był nierozpuszczalny lub częściowo rozpuszczalny w CH2Cl2, warstwę organiczną odparowywano na wyparce rotacyjnej w temperaturze pokojowej, a pozostały wodny roztwór ekstrahowano octanem etylu. Ekstrakt przemyto następnie solanką i osuszono nad Na2SO..(. Odparowanie rozpuszczalnika dało 3-arylo-1,3-dihydro-3-fluoro-2H -indol-2-ony. Surowe produkty były oczyszczane za pomocą rozcierania lub też rekrystalizacji z odpowiedniego rozpuszczalnika w celu uzyskania czystego produktu z wydajnością 90-95%.
Przepis Nr 6
-Chloro-2-(metoksyfenylo)octan metylu.
Czysty SO2Cl2 (30,5 g, 18 ml, 0,225 mola) wkroplono w przeciągu 30 minut do zimnego (5°C) częściowego roztworu kwasu 2-metoksyfenylooctowego (25 g, 0,15 mola) w kwasie octowym lodowatym (500 ml). Powstałą mieszaninę mieszano przez 16 godzin w temperaturze pokojowej, a następnie, energicznie mieszając, przelano do 2,5 litra zimnej wody. Powstały biały osad pozostawiony został w temperaturze pokojowej przez 2-3 godziny, następnie odsączony, przemyty wodą i wysuszony na powietrzu przez całą noc w celu uzyskania 19,8 g kwasu (5-chloro-2-metoksyfenylo)octowego (66%).
Zawiesina kwasu 5-chloro-2-metoksyfenylooctowego (10 g, 0,05 mola), bezwodnego K2CO3 (8,3 g, 0,06 mola) i siarczanu dimetylowego (7,6 g, 0,06 mola) w bezwodnym CH3CN (60 ml) była mieszana i jednocześnie ogrzewana w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplitu w atmosferze azotu przez dwie godziny. Mieszanina reakcyjna została następnie pozostawiona do wychłodzenia a nadmiar siarczanu dimetylu zneutralizowano za pomocą Et3N (1 ml)
184 660 i przefiltrowano. Przesącz odparowano na wyparce rotacyjnej, suchąpozostałość przeprowadzono w stan zawiesiny z wodą, którąnastępnie ekstrahowano eterem, przemyto nasyconym roztworem NaHCO3, wodą, solanką i osuszono nad Na2SO4. Przesączenie i odparowanie eteru dało bezbarwną oleistą ciecz, która została przedestylowana pod próżnią i uzyskano 10,1 g 5-chloro-2-(metoksyfenylo) octanu metylu (94%): temperatura wrzenia 96-98°C/66,66 Pa; IR (film, cm'1) 1742, 1250, 1150, 1028; ’HNMR (300 MHz, CDC^) δ 3,56 (2H, s),3,66(3H, s),3,76(3H, s), 8,75 (1H, d, J=8,6 Hz), 7,13 (1H, d, J=2,5 Hz), 7,17 (1H, dd, J=8,6 i 2,5 Hz); MS m/e 215 (MH+).
Przykład 1 (±)-3-(5-Chloro-2-metoksyfenyło)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on:
temperatura topnienia 207-210°C; IR (KBr, cm'1) 3400,1730,1320,1250,1125,1170; *H NMR (300 MHz, DMSO^) δ 3,41 (3H, s), 6,91 (1H, d, J=0,73 Hz), 6,94 (1H, s), 7,05 (2H, m,), 7,19 (1H, d, J=8,2 Hz), 7,35 (1H, dd, J=8,6 i 2,7 Hz), 7,80 (1H, d, J=2,7 Hz), 10,67 (1H, s); l3C NMR (75 MHz, DMSO-de) δ 55,95, 74,25, 105,21, 113,52, 118,45, 122,28, 124,27, 124,46, 126,83, 128,70, 129,47 (q), 131,31, 136,60, 143,88, 154,30, 177,29; MS m/e 358 (MH+).
Skład elementarny obliczony dla C16H11ClF3NO3: C ,53,72 , H, 3,09, N, 3,83
Otrzymany: C , 53,43; H , 2,99; N, 3,83
Przykład 2 (±)-3-(5-Chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on:
Zawiesinę (5-chloro-2-metoksyfenylo)[2-nitro-4-(trifluorometylo)fenylooctanu metylu (2,02 g, 5 mmoli) i sproszkowanego żelaza (1,18 g, 20 mmoli) w lodowatym kwasie octowym ogrzewano, mieszając, w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 1 godzinę. Następnie odstawiono zawiesinę do ochłodzenia i przelano, mieszając intensywnie, do 100 ml zimnej wody. Produkt został wyekstrahowany eterem, przemyty 6N HCl, wodą, solanką, a następnie wysuszony nad Na2SO4. Odparowanie eteru dało beżowe ciało stałe (1,8 g), które roztarte z eterem pozwoliło uzyskać pożądany produkt w postaci brudno białego ciała stałego. (1,61 g, 95%): temperatura topnienia 210-213°C; IR (KBr, cm'1) 3200, 1710, 1320, 1250, 1170, 1120, 1050;1H NMR (300 MHz, DMSO-d) δ 3,57 (3H, s), 4,91 (1H, s), 7,02 (1H, d, J=8,8 Hz), &,06 (2H, m), &,21 (1H, dd, J=7,7 i 0,6 Hz), 7,35 (2H, m), 10,77 (1H, s); 13C NMR (75 MHz, DMSO-d6) δ 48,25, 56,07, 105,05, 113,58, 118,26, 122,42, 124,18, 126,03, 127,38, 128,60(q), 128,70, 130,65, 134,37, 143,58, 156,09, 176,73; MS m/e 342 (MH+).
Skład elementarny obliczony dla C16H11ClF3NO2: C , 56,24, H, 3,24, N, 4,09
Otrzymany: C , 56,37, H, 3,25, N, 4,07
Przykład 3 (±)-3-(5-Chloro-2-hydroksytenylo)-1,3 -dihydro-3 -hydroksy-6w(tnnuorometylo)-2I· i-indol-2-on:
temperatura topnienia 210-213°C; IR (KBr, cm'1) 3300,1ΊΊ5,1320,1140; Ή NMR (300 MHz, DMSO^) δ 6,61 (1H, dd, J=8,5 i 2,6 Hz), 6,81 (1H, s), 7,02 (1H, s), 7,05 (1H, d, J=7,7 Hz), 7,17 (2H, m), 7,71 (1H, d, J=2,7 Hz), 9,72 (1H, s), 10,60 (1H, s); nCNMR(75 MHz, DMSO-d6) δ 74,37, 105,17, 116,48, 118,30, 122,34, 124,32, 125,92, 126,84, 128,33, 129,14, 129,26(q), 136,87, 144,11, 152,37, 177,30; MS m/e 344 (MH+).
Skład elementarny obliczony dla C,5H9ClF3NO3: C, 52,42, H, 2,64 , N, 4,08
Otrzymany: C, 52,19, H, 2,57 , N, 3,97
Przykład 4 (±)-3-(5-Chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-6-(trifluorometylo)-2H-indolo-2-on:
Roztwór BBr3 (12 ml, 12 mimoli, 1M w CH2O2) dodano, mieszając, do zimnego roztworu (±)-3-(5-Chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-onu (1,37 g, 4 mmole) w bezwodnym CH2O2 (20 ml). Mieszaninę pozostawiono do ogrzania do temperatury
184 660 pokojowej przez dwie godziny. Reakcję zatrzymano nasyconym roztworem NaHCO3, a następnie zakwaszono 1N HCl. Warstwę organiczną oddzielono, przemyto wodą i solanką a następnie osuszono nad MgSO4. Odparowanie Cł l2Cl2 dało pożądany produkt w postaci brudno białego ciała stałego, które zostało roztarte z gorącym CH2Cl2 w celu uzyskania tytułowego związku (1,21 g, 93%): temperatura topnienia 266-268°C; IR (KBr, cm'1) 3320, 1690, 1310, 1250, 1160, 1125; ’H NMR (300 MHz, DMSO-d,) δ 4,85 (1H, s), 6,75 (1H, d, J=8,6 Hz), 7,04 (1H, s), 7,11 (1H, d, J=7,7 Hz), 7,17 (1H, dd, J=8,6 i 2,6 Hz), &,22 (1H, d, J=8,0 Hz), 7,26 (1H, d, J=2,4 Hz), 9,82 (1H, s), 10,73 (1H, s); 13C NMR (75 MHz, DMSO-d,) 848,47, 104,94, 116,84, 118,30, 122,27, 124,20, 125,61, 126,06, 128,05, 128,41, 130,76, 136,87, 134,72,143,69, 154,26,176,92; MS m/e 328 (MH+).
Skład elementarny obliczony dla C15H9ClF3NO2: C, 54,98, H, 2,77; N, 4,27
Otrzymany: C , 54,84; H, 2,64; N, 4,16
Przykład 5 (±U3-(5-Chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydiO-3-hydroksy-5-(trinuorometylo)-2H-indol-2-on:
temperatura topnienia 156-158°C; IR (KBr, cin1) 3350,1740,1325,1260,1160,1120; 'H NMR (300 MHz, DMSO-d,) δ 6,62 (1H, d, J=8,5 Hz), 6,80 (1H, s), 6,98 (1H, d, J=8,1 Hz), 7,09 (1H, d, J=1,2 Hz), 7,17 (1H, dd, J=8,5 i 2,7 Hz), 7,56 (1H, dd,J=8,1 i 1,2 Hz), 7,73 (1H, d, J=2,7 Hz), 9,73 (1H, s), 10,72 (1H, s); I3CNMR(75 MHz,DMSO-d6) 874,37,109,41,11<^,^^, 120,16, 121,75(q), 1'22i,37,126,42, n6^,75,128,37,129,28,133,33,146,94,152,36, 177,56; MS m/e 344 (MH+).
Skład elementarny obliczony dla C15H9GF3NO3: C ,52,42 , H, 2,^^; N, 4,08
Otrzymany: (3,5219 ; H, 2,48; N, 4,13
Przykład 6 (±)-3-(5-Chloro-2-hydroksyfenylo)-4,6-dichloro-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-mdol-2-on: temperatura topnienia 232-235°C; IR (KBr, αη1) 3400, 1730, 1275; Ή NMR (300 MHz,
DMSO-d,) δ 6,61 (1H, d, J=8,5 Hz), 6,79 (1H, d, J=1,7 Hz), 6,81 (1H, s,), 6,94 (1H, d, J=1,7 Hz), 7,14 (1H, dd, J=8,5 i 2,7 Hz), 7,71 (1H, d, J=2,7 Hz), 9,71 (1H, s), 10,71 (1H, s); 13C NMR (75 MHz, DMSO-d,) δ 74,77, 108,31, 116,32, 121,22, 122,07, 127,55, 128,20, 128,39, 130,40, 134,05, 146,26, 152,27, 178,89; MS m/e 344 (MH+).
Skład elementarny obliczony dla C14H8Cl3NO3: C, 48,80; H; 2,34; N, 4,06
Otrzymany: C, 48,70; H, H, 353 N, 4,01
Przykład 7 (±)-3-(5-Chl^^.^^^^:h;^(^:r(^l^^:^:fe!^;^:^^)^1,3-dihydro-3-hyd:rol<s^-7-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on:
temperatura topnienia 205-207°C; IR (KBr, cm'1) 3250,1745,1340, 1240, 11^7^, 1120; JH NMR (300 MHz, DMSO-d,) δ 6,59 (1H, d, J=8,5 Hz), 6,99 (1H, t, J=7,7 Hz), 7,10 (1H, d, 3=7,1 Hz), 7,16 (1H, dd, J=8,5 i 2,7 Hz), 7,44 (1H, d, J=7,8 Hz), 7,72 (1H, d, J=2,7 Hz), 9,79 (1H, s), 10,79 (1H, s); 13C NMR (75 MHz, DMSO-d,) δ 73,41, 110,10(q), 116,37, 121,43, 122,27, 125,16, 125,61, 126,83, 127,53, 128,30, 129,37, 134,40, 140,72, 152,38, 178,02; MS m/e 344 (MH+).
Skład elementarny obliczony dla C15H9ClF3NO3 · 0,2H2O: C, 51,88; H,2,33 ; N, 4,03
Otrzymany: C, 51,87; H, 2^5 ; N, 3,98
Przykład 8 (±)-3-(5-Chloro-2-hydroksyfenylo)-1 ^-dihydro^-hydroksy^^trifluorometylo^H-indol-2-on:
temperatura topnienia 239-242°C; IR (KBr, cm-) 3300, 1725, 1330,12^^53,1170,1140; Ή NMR (300 MHz, DMSO-d,) 86,56 (1H, d, J=8,5 Hz), 6,76 (1H, s), 7,07-7,13 (3H, m,), 7,39 (1H, t, J=7,9 Hz), 7,66 (1H, s), 9,57 (1H, s), 10,71 (1H, s); I3C NMR (75 MHz, DMSO-d,) δ 74,93,
184 660 ii3,23, 116,01, 118,26, 121,60, 121,84, i25,50(q), 127,77, i27,95, 128,76, 129,57, 129,73, 145,00, 152,40, 176,89; MS m/e 344 (MH+).
Skład elementarny obliczony dla Ci5H9ClF3NO3: C, 52,44; Η, N, 4,08
Otrzymany: C, 5^2 11^; H, 2,88; N, 4,06
Przykład 9 (±)-l,3-Dihydro-3-hydroksy-3-[2-hydroksy-5-(trifluorometylo)fenylo]-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on:
temperatura topnienia 175-177°C; *H NMR (300 MtH, DMSO-d66 δ 6,77 (1H, d, J=8,3 Hz), 7,02-7,09 (2H, m), 7,19 (1H, d, J=7,7 Hz), 7,51 (1H, d, J=8,3 Hz), 8,08 (1H, s), 10,40 (1H, s), 10,67 (1H, s); MS m/e 378 (MH+).
Skład elementarny obliczony dla C16H9F6NO3: C, 50,94; H, 2,40; N, 3,71
Otrzymany: C, 50,85; H, 2,34; N, 3,1(6
Przykład 10
3±)-3-(2-Chloro-2-hydroksyfenylo)-l,0-dihydro-0-hydroksy-4,6-bis-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on:
temperatura topnienia 191-193°C; IR(KBr, cm'1) 3700-^-^:550), 1740,1280,1170,1130; *H NMR (300 MHz, DMSO^) δ 6,59 (1H, d, J=8,5 Hz), 7,06 (1H, s), 6,98 (1H, d, J=8,1 Hz), 7,15 (1H, dd, J=8,5 i 2,6 Hz), 7,34 (1H, s), 7,45 (1H, s), 7,68 (1H, d, J=2,6 Hz), 9,74 (1H, s), 11,07 (1H, s); MS m/e 412 (MH+).
Skład elementarny obliczony dla C16H8ClF6NO3: C, 46,24; H, 2,05; N, 3,37
Otrzymany: C, 46,24; H, 2,18; N, 3,27
Przykład 11
3-)-3-35-Chloro-2-metoksyfenylo)-1,0·dihydro-3-hydroksy-6-3trifluorometylo)-2H-indol-2-on
Roztwór bis(trimetylosililo)amidu potasowego (2,2 ml, 1,1 mmola, 0,5M w toluenie) wkroplono, mieszając, do zimnego (-78°C) roztworu 3±)-0-(5-Chloro-2-hydro)kyffnylo) -1,3-dihydro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-onu (342 mg, 1 mmol) w suchym i odgazowanym THF (3 ml) w atmosferze argonu. Otrzymany jasno-żółty roztwór enolanu potasowego mieszano przez 30 min. w temperaturze -78°C. Następnie do roztworu enolanu przez pięć minut i w temperaturze -78°C wkroplono roztwór (1S)-(+)-(10-kamforo-sulfonylo)oksazyrydyny (252 mg, 1,1 mmola) w suchym i odgazowanym THF (2 ml). Mieszaninę mieszano przez 1 godzinę w temperaturze -78°C, a następnie pozostawiono do ogrzania w łaźni lodowej (0-5°C). Reakcję zatrzymano za pomocą kwasu octowego lodowatego i rozcieńczono eterem (25 ml). Następnie dodano 10 ml nasyconego roztworu NH’Cl. Warstwę organiczną, oddzielono, przemyto nasyconym roztworem NaHCO3, wodą, solanką i wysuszono nad Na2SO’. Przesączenie i odparowanie rozpuszczalników dało 0,54 g surowego produktu, który został roztarty z eterem w celu usunięcia nierozpuszczalnych produktów ubocznych kamforosulfonyloiminy na drodze filtracji. Odparowanie przesączu dało 0,39 g produktu lekko zanieczyszczonego produktem ubocznym. Surowy produkt (0,39 g) został roztarty z wrzącym w celu otrzymania 230 mg czystego pożądanego hydroksyindolonu. Zatężenie cieczy macierzystej, a następnie ponowne roztarcie z CH2G2 pozwoliło uzyskać dodatkowe 72 mg dając łącznie 302 mg (84%) produktu; temperatura topnienia 244-245°C; [cip D 166,78° (CHC^); IR (KBr, cm·1) 3300-3100, 1722, 1320, 1250, 1125; Ή NMR (300 MHz, DMSO^) δ 3,42 (3H, s,), 6,90 (1H, s), 6,93 (1H, d, J=8,7 Hz), 7,04 (1H, d, J=7,7 Hz), 7,05 (1H, s), 7,19 (1H, d, J=7,7 Hz), 7,35 (1H, dd, J-8,7 i 2,7 Hz), 7,79 (1H, d, J=2,7 Hz), 10,67 (1H, brd s); MS m/e 358 (MH+).
Skład elementarny obliczony dla C16HnClF3NO3: C, 53/22 ( H,3,10( N, 3,92
Otrzymany: C , 53,71 ( H( 2,95 ( N, 3,95
184 660
Przykład 12 (+)-3-(5-Chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on
RoztwórBB^ (1,4 ml, 1M wC^C^) wkroplono, mieszając, do zimnego (-78°C) roztworu (-)-3-(5-jhloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-onu [otrzymanego w przykładzie 11] (170 mg, 0,475 mmola) w bezwodnym CH2O2 (10 ml). Otrzymaną mieszaninę ogrzano w łaźni lodowej, gdzie pozostawiono jąprzez dwie godziny. Reakcję zatrzymano za pomocą nasyconego roztworu NaHCO3 a następnie zakwaszono 1N HCl. Mętną warstwę organiczną oddzielono, odparowano na wyparce rotacyjnej, ponownie rozpuszczono w octanie etylu (25 ml) i połączono z warstwą, wodną. Warstwę organicznąnastępnie oddzielono, przemyto wodą, solanką, a następnie osuszono nad Na2SO4. Po osaczeniu i odparowaniu otrzymano 198 mg surowego produktu, który oczyszczono za pomocą chromatografii rzutowej (silikażel/10% MeOH w CH2O2) w celu wytworzeniem 164 mg (100%) czystego związku tytułowego w postaci białego proszku: temperatura topnienia 200-201°C; [ąpD +29,90° (CI ICf); IR (KBr, cm-) 3540,3350, 1725,1320,1160, 1130; 1H NMR (300 MHz, DMSO^) δ 6,60 (1H, d, J=8,5 Hz), 6,82 (1H, brd s), 7,02 (1H, s), 7,05 (1H, d, J=7,6 Hz), 7,17 (2H, m,), 7,71 (1H, d, J=2,7 Hz), 9,75 (1H, s), 10,61 (1H, s); MS m/e 344 (MH+).
Skład elementarny obliczony dla C^C^NOj: C, 52,42; H, 2,64, N, 4,08
Otrzymany: C, 512,62; H, 2,48 ; N, 4,04
Przykład 13 (-)-3-(5-Chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-(trifluorometylo--2H-indol-2-on:
temperatura topnienia 198-200°C; [α]^ -22,18° (CHC^); IR (KBr, cm-) 3540, 3300, 1725,1320,1125; 'HNMR(300 MHz, DMSO^) δ6,60 (1H, d, J=8,6 Hz), 6,82 (1H, brd s), 7,02 (1H, s), 7,05 (1H, d, J=7,6 Hz), 7,34 (1H, s), 7,17 (2H, m), 7,72 (1H, d, J=2,7 Hz), 9,75 (1H, brd s), 10,61 (1H, s); MS m/e 344 (MH+).
Skład elementarny obliczony dla C15H9ClF3NO3: C, 52,42; H, 2,64 ; N, 4,08
Otrzymany: C, 52,40; H , 2,59 ; N, 4,01
Przykład 14 (±)-3-(5-Ci^<^^^-^-ime^^^s^^^i^^^lo)-1,3-dihydro-3-fluoro-6-(trifluorometylo)-2H-indol2-on:
temperatura topnienia 168-170°C; IR (KBr, cm-) 3200, 1734, 1320,1268, 1132; ’HNMR (300 MHz, CDCl3) δ 3,53 (3H, s), 6,76 (1H, dd, J=8,7 i 1,0 Hz), 7,14 (1H, d, J=2,0 Hz), 7,18 (1H, dd, J=7,8 i 2,0 Hz), 7,26 (1H, d, J=7,8 Hz), 7,33 (1H, dd, J=8,7 i 2,6 Hz), 7,78 (1H, dd, J=2,6 i 1,0 Hz), 9,00 (1H, s); 19F NMR (282 MHz, CDCy δ - 63,10 (6-CF3) -159,87 (3-F); MS m/e 360 (MH+).
Skład elementarny obliczony dla C16H10ClF4NO2; C, 53,43; H, 2,80; N, 3,89
Otrzymany: C, 53,44; H, 2,79 ; N, 3,84
Przykład 15 (±)-3-(5-Chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-benzo[g]indol-2-on: temperatura topnienia 170-172°C; *H NMR (300 MHz, DMSO^) δ 6,58 (1H, d, J=8,5
Hz), 6,66 (1H, s), 7,02 (1H, d, J=8,5 Hz), 7,14 (1H, dd, J=8,5 i 2,6 Hz), 7,42 (1H, d, J=8,2 Hz), 7,45-7,53 (2H, m), 7,76 (1H, d, J=2,6 Hz), 7,85 (1H, dd, J=7,2 i 2,1 Hz), 8,10 (1H, d, J=7,2 Hz), 9,57 (1H, brd s), 11,03 (1H, s); MS m/e 324 [(M-H)-].
Skład elementarny obliczony dla C^H^CHN^O^^O: C, 65,46; H, 3,82; N, 4,24
Otrzymany: C, 65,48; H, 3,60; N, 3,89
184 660
Przykład 16 (±)-3 -(5 -Chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3 -dihydro-6-fenylo-2H-indol-2-on: temperatura topnienia 221-225°C; *H NMR (300 MHz, DMSO-d6) δ 6,78 (1H, d, J=9,1
Hz), 6,99 (1H, d, J=7,6 Hz), 7,05 (1H, d, J=6,6 Hz), 7,12-7,16 (3H, m), 7,34 (1H, t, J=7,3 Hz), 7,44 (2H, t, J=7,2 Hz), 7,58 (2H, d, J=7,6 Hz), 9,83 (1H, s), 10,59 (1H, s); MS m/e 336 (MH+).
Skład elementarny obliczony dla C20H14ClNO2 · H2O: C 68,29; H,4,01; N, 3,98
Otrzymany: C, 68,47; H,, ,88 N, 3,89
Przykład 17 (±)-3-(5-Chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-2H-benzo[g]indol-2-on: temperatura topnienia 211 -215°C; 1H NMR (300 MHz, DMSO-d6) δ 4,97 (1H, s), 6,80 (1H, d, J=8,9 Hz), 7,10-7,17 (3H, s), 7,46-7,53 (2H, m), 7,87 (1H, d, J=7,5 Hz), 8,10 (1H, d, J=8,0 Hz), 9,83 (1H, s), 11,25 (1H, s); MS m/e 308 [(M-H)'].
Skład elementarny obliczony dla CuH12ClNO2 · H2O: C, 65,96; H} 4.3 31 N, 4,^^7
Otrzymany: C, 65,87; Hh , ,99; N, 3,,88
Przykład 18 (±)-3-(5-Chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-6-fenylo-2H-indol-2-on:
IR (KBr, cm'1) 3200, 1738, 1338,1266,1120, 766,693; Ή NMR (300 MHz, CDCl3) δ 3,56 (3H, s), 6,76 (1H, d, J=8,7 Hz), 7,11 (1H, s), 7,14 (1H, d, J=2,3 Hz), 7,20 (1H, d, J=7,9 Hz), 7,31 (1H, dd, J=8,6 i 2,3Hz), 7,37 (1H, d, J=7,0 Hz), 7,43 (2H, m), 7,54 (2H, d, J=6,9 Hz), 7,80 (2H, d, J=2,5 Hz); 19F NMR (282 MHz, CDCl,) δ -156,62 (3-F); MS m/e 366 [(M-H)'].
Przykład 19 (±)-3-(5 -Chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dw uhydrc--3-lhioro-6-j odcodH-inoolo-d-on : temperatura topnienia 205-210°C; IR (KBr, cm'1) 3600-3200, 1736, 1266; Ή NMR (300
MHz, CDCl, δ 3,55 (3H, s), 6,74 (1H, d, J=9,8 Hz), 6,80 (1H, dd, J=7,8 i 2,5 Hz), 7,26 (1H, s), 7,28-7,35 (2H, m), 7,66 (1H, brd s), 7,74 (1H, d, J=2,l Hz); 19F NMR (282 MHz, CDCl,) δ -28,75(?) (3-F); MS m/e 416 [(M-H)'].
Przykład 20 (±)-3o(5-Chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihynrr-6-(4-metylofenylo)o2H-mnol-2-on: temperatura topnienia 277-279°C; IR (KBr, cm'1) 3200, 1686; Ή NMR (300 MHz,
DMSO-d,) δ 2,32 (3H, s), 4,78 (1H, s), 6,81 (1H, d, J=9,1 Hz), 6,97 (1H, d, J=7,7 Hz), 7,03 (1H, d, J=9,1 Hz), 7,09 (1H, d, J=l,4 Hz), 7,12-7,16 (2H, m), 7,24 (2H, d, J=8,5 Hz), 7,47 (2H, d, J=8,1 Hz), 9,87 (1H, s), 10,58 (1H, s); MS m/e 348 [(M-H)'].
Przykład 21 (±)-3o(5-Chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihynrr-3ofluoro-7-(trifluorometylo)-2H-indolo-2-on:
temperatura topnienia 230-233°C; IR (KBr, cm'1) 3230,1754,1322, 1212, 1128; 1HNMR (300 MHz, CDCl,) δ3,52 (3H, s), 6,73 (1H, d, J=8,5 Hz), 7,08 (1H, t, J=8,l Hz), 7,24 (1H, s), 7,31 (1H, dd, J=8,5 i 2,1 Hz), 7,51 (1H, d, J=7,4 Hz), 7,62 (1H, brd s), 7,76 (1H, d, J=2,l Hz); l9FNMR (282 MHz, CDCl,) δ -61,03 (7-CF3) -159,54 (3-F); MS m/e 358 [(M-H)'].
Skład elementarny obliczony dla C16H,0ClF4NO2: C,53,43, H, 2,80; N, 3,89
Otrzymany: C, 53,09; H, 2,88; N, 3,78
Przykład 22 (±)-3o(5oChloroo2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydrr-2H-beozo[e]indrl-2-on: temperatura topnienia 158-160°C; Ή NMR(300MHz, DMSO-d^ δ 5,17 (1H,brds), 6,79 (1H, brd s), 7,13 (1H, d, J=6,5 Hz), 7,21-7,24 (2H, m), 7,83 (3H, m), 10,63 (1H, s); MS m/e 308 [(M-H)’].
Skład elementarny obliczony dla C18HI2ClNO2 · 1,25H2O: C, 65,07; H, 4,40; N, 4,22
Otrzymany: C, 64,70; H, 4,38; N, 4,08
184 660
Przykład 23 (i^-^-Chloro^-metoksyfenyloj-M-dihydrod-fluoro^-metylo^H-indol^-on: temperatura topnienia 193-195°C; IR (KBr, cm’1) 3200, 1732, 1270, 1216; ‘H NMR (300
MHz, CDG3) δ2,22 (3H, s), 3,53 (3H, s), 6,74 (1H, d, J=8,4Hz), 6,77 (1H, d, J=7,5 Hz), 6,87 (1H, s), 7,07 (1H, d, J=8,0 Hz), 7,29 (1H, dd, J=8,8 i 2,5 Hz), 7,77 (1H, d, J=2,5 Hz), 8,16 (1H, brd s); 19F NMR (282 MHz, CDG3) δ -157,38 (3-F); MS m/e 304 [(M-H)’].
Skład elementarny obliczony dla C16H13ClFNO2: C, 62,86; H, 4,29; N, t,55
Otrzymany: C, 62,67; H, 4,29; N, 4,,9
Przykład 24 (±)-3-(5-Chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-4.6-όis-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on:
temperatura topnienia 262-264°C; IR (KBr, cm’1) 3200,1750,1316,1280,1202,1140; *H NMR (300 MHz, CDCy δ 3,38 (3H, s), 6,63 (1H, dd, J=8,7 i 1,1 Hz), 7,21 (1H, dd, J=8,7 i 2,5 Hz), 7, 29 (1H, s), 7, 33 (1H, s), 7,63 (1H, d, J=2,l Hz), 10,91 (1H, brd s); 19F NMR (282 MHz, CDCl·,) δ -60,00 (CF3), -63,40 (CF3), 163,42 (3-F); MS m/e 426 [(M-H)’].
Skład elementarny obliczony dla CnH9ClF7NO2: C, 47,74; H, 2,12; N, 1,22
Otrzymany: C, 47,58; H,2,18; N, t,,9
Przykład 25 (±)-3-('5-ChIoro-2-m etoksyfenyIo)-1,3-dihydro-3.5-difluoro-2H-indol-2-on: temperatura topnienia 205-207°C; IR (KBr, cm’1) 3200,1732,1ΊΊΊ, 1218,1144; ]HNMR (300 MHz, CDCl3) δ 3,53 (3H, s), 6,75 (1H, dd, J=8,8 i 1,1 Hz), 6,78-7,02 (1H, m), 7,31 (1H, dd, J=8,7 i 2,6 Hz), 7,75 (1H, d, J=2,l Hz), 8,48 (1H, brd s); *9F NMR (282 MHz, CDG3) δ -119,53 (5-F), -158,81 (3-F); MS m/e 308 [(M-H)’].
Skład elementarny obliczony dla C15H10ClF2NO2: C, 58,17; H, 3,25; N, 4,52
Otrzymany: C, 58,02; H, 3,45; N, 4,,41
Przykład 26 (±)-5-Bromo-3-(5-Chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-2H-indol-2-on: temperatura topnienia 206-208°C; IR (KBr, cm’1) 3200, 1738, 1300, 1262, 1216, 1126,
820; HNMR (30(0 MHz, CDCk,) δ 3,53 (3H, s), 6,75 (1H, d, J=8,2 Hz), 6,78 (1H, d, J=7,4 Hz), 7, 17 (1H, s), 7,32 (1H, dd, J=8,5 i 2,3 Hz), 7,41 (1H, d, J=8,2 Hz), 7,74 (1H, d, J=2,4 Hz), 8,37 (1H, brd s); '9F NMR (282 MHz, CDG3) δ 158,55 (3-F), MS m/e 368 [(M-H)’].
Skład elementarny obliczony dla C15H1()BrClFNO2: C, 48,61; H, 2,72; N, 3,78
Otrzymany: C, 48,71; H, 2,36; N, 3,58
Przykład 27 (±)-3-(5-Chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-6-[4-(trifluorometylo)fenylo]-2H-indol-2-on:
temperatura topnienia 221-225°C; IR (KBr, cm’1) 3278,1686,1326,1276; ‘H NMR (300 MHz, DMSO-d6) δ4,81 (1H, s), 6,77 (1H, d, J=8,4 Hz), 7,04 (1H, d, J=7,6 Hz), 7,10 (1H, d, J=1,3 Hz), 7,14 (1H, d, J=2,6 Hz), 7,18-7,23 (3H, m), 7,77-7,84 (3H, m), 9,83 (1H, s), 10,64 (1H, s); MS m/e 402 [(M-H)’].
Skład elementarny obliczony dla C21H13ClF3NO2 · 0,25H2O: C, 61,78 1 H, 333 1 N, 3,43
Otrzymany: C,61,97 1 Ht 3,63 1 N, 3,62
Przykład 28 (±)-3-(5-C3hIoro-2-hy droksy fenylo)-1,3-dihydro-2H-indol-2-on:
temperatura topnienia 256-258°C; IR (KBr, cm’1) 3300, 3200, 1680, 820, 750; *H NMR (300 MHz, DMSO-d6) δ 4,75 (1H, s), 6,78 (1H, d, J=8,6 Hz), 6,85 (2H, t, J=8,6 Hz), 6,92 (1H, d, 7,2 Hz), 7, 08 (1H, d, J=2,5 Hz), 7,11-7,17 (2H, m), 8,78 (1H, s), 10,46 (1H, s); 13C NMR (75
184 660
MHz, DMSO-d6) δ 48,04, 109,09, 116,87, 121,31, 122,20, 123,72, 126,61, 127,64, 127,99, 130,01, 130,05, 142,78, 154,40, 177,17; MS m/e 260 (MH)+
Skład elementarny obliczony dla C,4H1()ClNO2: C, 64,75; H, 3,88; N, 5,39
Otrzymany: C, 64,63; H, 3,93; N, 5,23
Przykład 29 (±)-3-(5-Chloro-2-metoksyfenylo)-l,3-dihydro-3-hydroksy-5-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on:
temperatura topnienia 218-220°C; IR (KBr, cm-) 3350,1730,1325,1260,1150,1120; 1H NMR (300 MHz, DMSO-d6) δ 3,41 (3H, s), 6,88 (1H, s), 6,93 (1H, d, J=8,8 Hz), 7,01 (1H, d, J=8,1Hz),7,09(1H,d, J=1,6Hz), 7,35(1H,dd, J=8,7i2,7Hz),7,56(1H,dd, J=8,1i 1,1 Hz),7,80 (1H, d, J=2,7 Hz), 10,77 (1H, s); 13CNMR(75MHz,DMSO-d6) δ 55,97, 74,26,109,51,113,61, 120,06, 120,11, 121,8 (CF,), 124,50, 126,37, 126,94, 128,72, 131,38, 133,10, 146,70, 154,31, 177,55; MS m/e 358 (MH)+.
Skład elementarny obliczony dla C16HnClF3NO3: C, 53,72; H, 3,10; N, 3,92
Otrzymany: C, 53,51; H, 3,00; N, 3,91
Przykład 30 (±)-5-Bromo-3-(5-Chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-indol- 2-on: temperatura topnienia 245-247°C; IR (KBr, cm-) 3450-3200, 1712, 1246; 1H NMR (300
MHz, DMSO-d6) δ 3,42 (3H, s), 6,79 (2H, d, J=8,3 Hz), 6,91 (1H, d, J=7,1 Hz), 6,93 (1H, s), 7,31-7,36 (2H, m), 7,76 (1H, d, J-2,7 Hz), 10,50 (1H, s); 13C NMR (75 MHz, DMSO-d6) 55,95, 74,60, 111,25, 112,82, 113,49, 124,41,126,26, 126,85, 128,59,131,58, 131,68, 134,62, 142,34,
154.32, 177,12; MS m/e 370 (MH)+
Skład elementarny obliczony dla C15HnBrClNO3: C, 48,88; H, 3,01; N, 3,80
Otrzymany: C, 49,52; H, 3,03; N, 3,58
Przykład 31 (±)-3-(5-Chloro-2-hydroksyfenylo)-4,6-dichloro-1,3-dihydro-2H-indol-2-on: temperatura topnienia 238-240°C; IR (KBr, cm4) 3400,1694,1318; *HNMR (300 MHz,
DMSO-d6) δ 4,83 (1H, brd s), 6,70 (1H, brd s), 6,82 (1H, s), 7,01 (1H, s), 7,14 (1H, dd, J=8,7 i 2,4 Hz), 7,40 (1H, brd s), 9,70 (1H, brd s), 10,82 (1H, s); MS m/e 328 (MH)+.
Przykład 32 (±)-3-(5-Chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-j odo-2H-indol- 2-on: temperatura topnienia 209-211°C; 1HNMR(300MHz,DMSO-d6) δ 3,42 (3H, s), 6,73 (1H,
s), 6,91 (1H, d, J=8,8 Hz), 7,13 (1H, d, J=1,4 Hz), 7,18 (1H, dd, J=7,7 i 1,4 Hz), 7,32(1H, dd, J=8,8 i 2,7 Hz), 7,75 (1H, d, J=2,7 Hz), 10,46 (1H, s); BC NMR (75 MHz, DMSO-d6) δ 55,99, 74,34, 94,43, 113,48, 117,55, 124,36, 125,60, 126,76, 128,48, 129,99, 131,75, 132,06, 144,60,
154.33, 177,28; MS m/e 416 (MH)+
Skład elementarny obliczono dla C15HnClINO3 · O,25CH2C12: C ,41,93, H, 2,65; „3^,21
Otrzymany: C, 41,98, H, 2,73; N, 3,19
Przykład 33 (±)-3-(5-Chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-6-jodo-2H-indol-2-on: temperatura topnienia 199-203°C (rozkład); MS m/e 386 (MH)+.
Skład elementarny obliczony dla C14H9ClINO2-H2O: C ,39,04, H,2,71, N,3,11
Otrzymany: C , 38,82, H, 2,40, N, 3,00
Przykład 34 (±)-3-(5-Chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-benzo[f]indol-2-on: temperatura topnienia 305-307°C (rozkład); IR (KBr, cm’1) 3356, 1728, 1248; NMR (300 MHz, DMSO-d6) δ3,32 (3H, s), 6,79 (1H, s), 6,89 (1H, d, J=8,7 Hz), 7,14 (1H, s), 7,24 (1H, t,
184 660
J=7,0 Hz), 7,32 (1H, d, J=2,7 Hz), 7,35-7,41 (2H, m), 7,75 (2H, t, J=8,5 Hz), 7,85 (1H, d, J=2,7 Hz), 10,71 (1H, s); MS m/e 357 (M+NH4>+
Przykład 35 (±)-3-(5-Chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-benzo[f]indol-2-on: temperatura topnienia 160-165°C; IR (KBr, cm-1) 3400, 1706; Ή NMR (300 MHz,
CDCl3-DMSO-d6) δ 6,71 (1H, dd, J=7,4 i 1,4 Hz), 7,03 (1H, s), 7,05 (1H, d, J=2,6 Hz), 7,12 (1H, s), 7,22 (2H, m), 7,29 (1H, d, J=8,1 Hz), 7,38 (2H, t, J=8,2 Hz), 7,64-7,69 (3H, m); MS m/e 324 (M-H)-.
Przykład 36 (±)-3-(5-Chloro-2-hydroksyfenyło)-1,3-dihydro-2H-benzo[f]indol-2-on: temperatura topnienia 254-256°C (rozkład); IR (KBr, cm-1) 3300, 1690, 1250, 740; ’H
NMR (300 MHz, DMSOO δ 4,88 (1H, s), 6,75 (1H, d, J=8,6 Hz), 7,15 (1H, s), 7,18 (1H, d, J=2,7 Hz), 7,22-7,27 (2H, m), 7,37 (1H, t, J=8,1 Hz), 7,42 (1H, s), 7,55 (2H, t, J=9,4 Hz), 9,75 (1H, s), 10,77 (1H, s); MS m/e 308 (M-H)-.
Przykład 37 (3S)-(-+)-(5-Chl^:ro-:2-me1:o]<s:yfei^;^]^^)^1,3-dihydro-3-fluoro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on
Związek racemiczny, opisany w przykładzie 14, został rozdzielony na enancjomery za pomocą analitycznej kolumnowej HPLC- typu Chiracel-OD o wymiarach 250 x 4,6 mm, przy użyciu mieszaniny heksanów i alkoholu izopropylowego w stosunku 9:1 jako rozpuszczalnika wymywającego i przyjej przepływie wynoszącym 0,75 ml/min. Przy detekcji zastosowano detektor HP 1090 UV wyposażony w układ diod, nastawiony na długość fali 220 nm. Pierwszy enancjomer, który został wymyty charakteryzował się czasem retencji około 8,22 minut i został zidentyfikowany jako enancjomer (+) tytułowego związku. W skali preparatywnej, za pomocą pojedynczej iniekcji do kolumny analitycznej HPLC typu Chiracel-OD o wymiarach 5x50 cm, przy użyciu mieszaniny heksanów i alkoholu izopropylowego w stosunku 9:1 jako rozpuszczalnika wymywającego i przy jej przepływie wynoszącym 85 ml/min można rozdzielić maksimum około jeden gram racematu. Rekrystalizacja enancjomeru z mieszaniny chlorek metylenu/heksany prowadzi do otrzymania kryształów o wystarczająco dobrej jakości aby przeprowadzić analizę rentgenowską na pojedynczych kryształach. Za pomocą anomalnego rozpraszania na atomie chloru ustalono, że asymetryczny atom węgla w enancjomerze (+) posiada konfigurację absolutną S. Jeśli chodzi o jego właściwości NMR, MS, TLC oraz IR enancjomer ten był identyczny z racematem. Jego temperatura topnienia wynosi 198-200°C, a [a]25D = +149,84° (MeOH).
Przykład 38 (3R)-(+)-(5-Ch!oro-2-metoksyfenylo)-1 J-dihydroU-nuoro^-OrinuorometylcóUH-indol-2-on
Związek racemiczny, opisany w przykładzie 14, został rozdzielony na enancjomery za pomocą analitycznej kolumny HPLC typu Chiracel-OD o wymiarach 250 x 4,6 mm, przy użyciu mieszaniny heksanów i alkoholu izopropylowego w stosunku 9:1 jako rozpuszczalnika wymywającego i przy jej przepływie wynoszącym 0,75 ml/min. Przy detekcji zastosowano detektor HP 1090 UV wyposażony w układ diod, nastawiony na długość fali 220 nm. Przy zastosowaniu procesu opisanego w przykładzie 37 drugi enancjomer, który został wymyty z tej samej kolumny charakteryzował się czasem retencji około 11,58 minut i został zidentyfikowany jako enancjomer (-) tytułowego związku. W skali preparatywnej, za pomocą pojedynczej iniekcji do kolumny analitycznej HPLC typu Chiracel-OD o wymiarach 5 x 50 cm, przy użyciu mieszaniny heksanów i alkoholu izopropylowego w stosunku 9:1 jako rozpuszczalnika wymywającego i przy jej przepływie wynoszącym 85 ml/min można rozdzielić maksimum około jeden gram racematu. Rekrystalizacja enancjomeru z mieszaniny chlorek metylenu/heksany prowadzi do otrzymania kryształów o wystarczająco dobrej jakości aby przeprowadzić analizę rentgenowską na pojedynczych kryształach. Za pomocą anomalnego rozpraszania na atomie chloru ustalono, że asymetryczny atom węgla w enancjomerze (-) posiada konfigurację absolutnąR. Jeśli chodzi o jego właściwości NMR, MS, TLC oraz IR enancjomer ten był identyczny z racematem. Jego temperatura topnienia wynosi 199-201°C, a [apD = -149,43° (MeOH).
184 660
184 660
R5
Wzór 2
Wzór 3
R1 H
Wzór 4
184 660
(co^tk
--Β3»
Wzór 7
Schemat 1
Schemat 2
184 660
Wzór 2a
Schemat 7
184 660
CH2CO2H 1.SO2Cl2,AcQH ?*^2ΡΡ2^Θ tKHMDSi2,1 równoważ),THF rfV0Me 2.Me2so4,K2co3 %W0Me 2._
CH3CN -.22 ‘
- F^wNO,
Wz.ór 10
refluks,1hr
Schemat 6
KHMDS THF,Ar -78°CdoO°C
1. KHMDS, bezwodny,odgazowanyTHF p2 argon,-78°C do 0°C
\Q
Wzór 9a (odmiana(+L
CTSL Wzór 9b q 1J (odmianai-)) d2 FI
BBr3,CH2Cl2
Rr^irOMe
-78°C do 0’C
Wzór 2d
Schemat 8
R1 H
R3 ιί Η
R4 OMe
R6'
Wzor2c BBr3,CH2Cl2 -78°C do 0°C
=0
Z -°H rV voh
R6
Wzór2elub 2f
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 6,00 zł.

Claims (22)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Nowe pochodne 3-podstawionych oksindoli jako modulatory kanałów potasowych o ogólnym wzorze 1, w którym:
    R oznacza atom wodoru, fluoru lub grupę hydroksylową;
    R1, R2, R3 i R4 niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, grupę CMalkilową, atom chlorowca, grupę trifluorometylową, fenylową, p-metylofenylową, p-trifluorometylofenylową; lub też R1 i R2, R2 i R3, lub R3 i R4 sąze sobąpołączone, tworząc skondensowany pierścień benzo;
    R5 oznacza atom wodoru lub grupę CMalkilową; a
    R6 oznacza atom chloru lub grupę trifluorometylową; lub też nietoksyczne, farmakologicznie dopuszczalne sole, solwaty albo wodziany tych związków.
  2. 2. Związek według zastrz. 1, wybrany z grupy obejmującej związki:
    (±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-(trifluorometylo)-2H-indol2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-bydroksy-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-4,6-dichloro-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-hy<droksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-7-(tifluorometylo)-2H-indol2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-4-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
    (±)-1,3-dihydro-3-hydroksy-3-[2-hydroksy-5-(trifluorometylo)fenylo]-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-4,6-ózs(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
    (-)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
    (+)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
    (-)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-£luoro-6-(trifluorometylo)-2H-mdol-2-on;
    (3S)-(+)-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-6-(trifluorometylo)-2H-indol2-on;
    (3R)-(-)-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-6-(tnfluorometylo)-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-benzo[g]indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-6-fenylo-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-C'hloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-2H-benzo[g]indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenyl'^))^L3-dihydro-3-fluoro-6-fenylo-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-6-jodo-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-6-(4-metylofenylo)-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-7-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-2H-benzo[e]indol-2-on;
    184 660 (±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-5-metylo-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fłuoro-4,6-tó(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
    (±)-5-bromo-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-6-[4-(trifłuorometylo)fenyło]-2H-indoł-2-on;
    (±)-3 -(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3 -dihydro-2H-indol-2-on;.
    (±)-5-bromo-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-l,3-dihydro-3-hydroksy-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chk)ro-2diydroksyfenyk))-4,6-dichloiO-l,3-dihydiO-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-jodo-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-6-jodo-2H-indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-benzo[f]indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-benzo[fIindol-2-on oraz (±--3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-2H-benzo[f]indoł-2-on.
  3. 3. Związek według zastrz. 2, wybrany z grupy obejmującej związki:
    (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-6-(trifluorometylo)-2H-indol-2-on;
    (±--3-(5-chloro-2-hydroksyfcnylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-6-(trifluorometylo--2H-indol-2-on;
    (±)-3 -(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-6-(trifluorometylo--2H-indol-2-on;
    (3S--(+--(5-chloro-2-metoksyfenylo)-1,3-dihydro-3-fluoro-6-(trifluorometylo--2H-indol-2-on;
    (3R--(-)-(5-chloro-2-metoksyfcnylo)-1,3-dihydro-3-fłuoro-6-(trifluorometyło)-2H-mdol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-benzo[g]indol-2-on;
    (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfcnylo)-1,3-dihydro-6-fcnyło-2H-indol-2-on oraz (±)-3-(5-chloro-2-hydroksyfenylo)-1,3-dihydro-2H-benzo[c]indoł-2-on.
  4. 4. Związek według zastrz. 1, który stanowi związek o ogólnym wzorze 2, w którym:
    R1, R2, R3 i R4 niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, grupę C ^alkilową, atom chlorowca, grupę trifkiorometylowąlub w którym R1 i R4 oznaczająatom wodoru, a R2 lub R3 oznacza grupę fenylową, p-metylofenylową, p-trifluorometylofenylową; lub też R1 i R2, R2 i R~’. lub R3 i R4 są ze sobą połączone tworząc skondensowany pierścień benzo;
    R5 oznacza atom wodoru lub grupę C[^alkilową; a
    R6 oznacza atom chloru lub grupę trifluorometylową; lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  5. 5. Związek według zastrz. 4, w którym R1, R2, r3 i R4niezałcżnie od siebie oznaczająatom wodoru, grupę C1_4alkilową, atom chlorowca, grupę trifluorometylową lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  6. 6. Związek według zastrz. 4, w którym R\ R3 i R4 oznaczają atom wodoru, a R2 oznacza atom chlorowca lub grupę trifluorometylową lub fenylową lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  7. 7. Związek według zastrz. 4, w którym R1 i R2, R2 i r3, lub R3 i R4 są ze sobą połączone tworząc skondensowany pierścień benzo lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  8. 8. Związek według zastrz. 4, w którym R5 oznacza atom wodoru lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  9. 9. Związek według zastrz. 4, w którym R6 oznacza atom chloru lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  10. 10. Związek według zastrz. 1, któn-· stanowi związek o ogólnym wzorze 3, w którym R1, R2, R3 i R4 niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, grupę Ci^alkilową, atom chlorowca, grupę trifluorometylową lub w którym R1 i R4 oznaczają atomy wodoru, a R2 lub R3 oznacza grupę fenylową, p-metylofenylową, p-trifluorometylofenylową; lub też R1 i R2, r2 i R3, lub R3 i R4 są ze sobą połączone tworząc skondensowany pierścień benzo;
    184 660
    R5 oznacza atom wodoru lub grupę alkilową o 1-4 atomach węgla; a
    R6 oznacza atom chloru lub grupę trifluorometylową; lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  11. 11. Związek według zastrz. 10, w którym R1, R2, R3 i R4 niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, grupę metylową, atom chlorowca lub grupę trifluorometylową lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  12. 12. Związek według zastrz. 10, w którym R1, R3i R4 oznaczają atom wodoru, a R2 oznacza atom chlorowca albo grupę trifluorometylową lub fenylową lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  13. 13. Związek według zastrz. 10, w którym R1 i R2, r2 i r3, lub R3 i R4 są ze sobą połączone tworząc skondensowany pierścień benzo lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  14. 14. Związek według zastrz. 10, w którym R5 oznacza atom wodoru lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  15. 15. Związek według zastrz. 10, w którym R6 oznacza atom chloru lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  16. 16. Związek według zastrz. 1, który stanowi związek o ogólnym wzorze 4, w którym:
    R1, R2, R3 i R4 niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, grupę CMalkilową, atom chlorowca, grupę trifluorometylową lub w którym R1 i R4 oznaczają atomy wodoru a R2 lub R3 oznacza grupę fenylową, p-metylofenylową, p-trifluorometylofenylową; lub też R*i R2, r2 i R3, lub R3 i R4 są ze sobą połączone tworząc skondensowany pierścień benzo;
    R5 oznacza atom wodoru lub grupę C1_4alkilową; a
    R6 oznacza atom chloru lub grupę trifluorometylową; lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  17. 17. Związek według zastrz. 16, w którym R1, R2, r3 i R4 niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, grupę metylową, atom chlorowca lub grupę trifluorometylową lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  18. 18. Związek według zastrz. 16, w którym R1 R3i R4 oznaczają atomami wodoru, a R2 oznacza atom chlorowca albo grupę trifluorometylową lub fenylową lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  19. 19. Związek według zastrz. 16, w którym R1 i R2, r2 i r3, lub R3 i R4 są ze sobą połączone tworząc skondensowany pierścień benzo lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  20. 20. Związek według zastrz. 16, w którym R5 oznacza grupę metylową lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  21. 21. Związek według zastrz. 16, w którym R6 oznacza atom chloru lub też nietoksyczna, farmakologicznie dopuszczalna sól, solwat albo wodzian tego związku.
  22. 22. Kompozycja farmaceutyczna do leczenia zaburzeń wrażliwych na czynniki otwierające kanały potasowe aktywowane wapniem o dużej przewodności zawierająca znane substancje pomocnicze oraz substancję czynną, znamienna tym, że jako substancję czynną zawiera terapeutycznie skuteczną ilość związku o wzorze ogólnym 1, w którym:
    R oznacza atom wodoru, fluoru lub grupę hydroksylową;
    R1, R2, R3 i R4 niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, grupę CMalkilową, atom chlorowca, grupę trifluorometylową, fenylową, p-metylofenylową, p-trifluorometylofenylową; lub też R1 i R2, r2 i R3, lub R3 i R4 sąze sobąpołączone tworząc skondensowany pierścień benzo;
    R5 oznacza atom wodoru lub grupę CMalkilową; a
    R6 oznacza atom chloru lub grupę trifluorometylową; lub też nietoksyczne, farmakologicznie dopuszczalne sole, solwaty albo wodziany tych związków.
    184 660
PL96314672A 1995-06-07 1996-06-07 Nowe pochodne podstawionych oksindoli jako modulatory kanałów potasowych i kompozycja farmaceutyczna PL184660B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US08/477,047 US5565483A (en) 1995-06-07 1995-06-07 3-substituted oxindole derivatives as potassium channel modulators

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL314672A1 PL314672A1 (en) 1996-12-09
PL184660B1 true PL184660B1 (pl) 2002-11-29

Family

ID=23894292

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL96314672A PL184660B1 (pl) 1995-06-07 1996-06-07 Nowe pochodne podstawionych oksindoli jako modulatory kanałów potasowych i kompozycja farmaceutyczna

Country Status (26)

Country Link
US (2) US5565483A (pl)
EP (1) EP0747354B1 (pl)
JP (1) JP4011135B2 (pl)
KR (1) KR100432157B1 (pl)
CN (1) CN1076348C (pl)
AR (1) AR004493A1 (pl)
AT (1) ATE195515T1 (pl)
AU (1) AU707760B2 (pl)
BR (1) BR1100180A (pl)
CA (1) CA2176183C (pl)
CZ (1) CZ289248B6 (pl)
DE (1) DE69609772T2 (pl)
DK (1) DK0747354T3 (pl)
ES (1) ES2148685T3 (pl)
GR (1) GR3034523T3 (pl)
HK (1) HK1003301A1 (pl)
HU (1) HU222046B1 (pl)
IL (1) IL118349A (pl)
NO (1) NO304829B1 (pl)
NZ (1) NZ286748A (pl)
PL (1) PL184660B1 (pl)
PT (1) PT747354E (pl)
RU (1) RU2165925C2 (pl)
SG (1) SG70572A1 (pl)
TW (1) TW384284B (pl)
ZA (1) ZA964327B (pl)

Families Citing this family (69)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
TW504504B (en) * 1996-11-26 2002-10-01 Bristol Myers Squibb Co 4-aryl-3-hydroxyquinolin-2-one derivatives as ion channel modulators
US5808095A (en) * 1997-05-30 1998-09-15 Bristol-Myers Squibb Company Preparation of 3-fluoro oxindole derivatives
US5893085A (en) * 1997-06-10 1999-04-06 Phillips; Ronald W. Dynamic fuzzy logic process for identifying objects in three-dimensional data
US5972894A (en) * 1997-08-07 1999-10-26 Cytran, Inc. Peptides having potassium channel opener activity
EP1011677A4 (en) * 1997-08-28 2002-03-20 Bristol Myers Squibb Co 4-ARYL-3-AMINOQUINOLEIN-2-ONE DERIVATIVES AS POTASSIUM CHANNEL MODULATORS
WO2000009534A1 (en) * 1998-08-14 2000-02-24 Elan Pharmaceuticals, Inc. Novel esk potassium channel polypeptide and polynucleotide compositions
JP2002531549A (ja) 1998-12-04 2002-09-24 ブリストル−マイヤーズ スクイブ カンパニー カリウムチャネル・モジュレーターとしての3−置換−4−アリールキノリン−2−オン誘導体
EP1135123B1 (en) * 1998-12-04 2004-12-29 Neurosearch A/S Use of isatin derivatives as ion channel activating agents
US6355648B1 (en) * 1999-05-04 2002-03-12 American Home Products Corporation Thio-oxindole derivatives
US6391907B1 (en) * 1999-05-04 2002-05-21 American Home Products Corporation Indoline derivatives
US6509334B1 (en) 1999-05-04 2003-01-21 American Home Products Corporation Cyclocarbamate derivatives as progesterone receptor modulators
DE60036476T2 (de) * 1999-08-03 2008-06-12 Abbott Laboratories, Abbott Park Kalium kanalaktivatoren
US6992081B2 (en) 2000-03-23 2006-01-31 Elan Pharmaceuticals, Inc. Compounds to treat Alzheimer's disease
US7119085B2 (en) 2000-03-23 2006-10-10 Elan Pharmaceuticals, Inc. Methods to treat alzheimer's disease
DK1303269T3 (da) * 2000-06-29 2006-03-20 Neurosearch As 3-substituerede oxindolderivater og deres anvendelse som KCNQ-kaliumkanalmodulatorer
DE60116313T2 (de) * 2000-06-30 2006-08-31 Elan Pharmaceuticals, Inc., San Francisco Verbindungen zur behandlung der alzheimerischen krankheit
US6846813B2 (en) 2000-06-30 2005-01-25 Pharmacia & Upjohn Company Compounds to treat alzheimer's disease
PE20020276A1 (es) 2000-06-30 2002-04-06 Elan Pharm Inc COMPUESTOS DE AMINA SUSTITUIDA COMO INHIBIDORES DE ß-SECRETASA PARA EL TRATAMIENTO DE ALZHEIMER
US20030096864A1 (en) * 2000-06-30 2003-05-22 Fang Lawrence Y. Compounds to treat alzheimer's disease
HUP0303559A3 (en) * 2000-10-13 2006-02-28 Bristol Myers Squibb Co Selective maxi-k-potassium channel openers functional under conditions of high intracellular calcium concentration and uses thereof
US6348486B1 (en) * 2000-10-17 2002-02-19 American Home Products Corporation Methods for modulating bladder function
MXPA03007397A (es) 2001-02-20 2003-12-04 Bristol Myers Squibb Co Moduladores de canales de potasio kcnq y uso de los mismos en tratamiento de migrana y enfermedades mecanicamente relacionadas.
WO2002066426A2 (en) * 2001-02-20 2002-08-29 Bristol-Myers Squibb Company Fluoro oxindole derivatives as modulators of kcnq potassium channels
US6469042B1 (en) * 2001-02-20 2002-10-22 Bristol-Myers Squibb Company Fluoro oxindole derivatives as modulators if KCNQ potassium channels
AU2002338333A1 (en) * 2001-04-04 2002-10-21 Wyeth Methods for treating hyperactive gastric motility
CA2452039A1 (en) * 2001-06-27 2003-01-09 Elan Pharmaceuticals, Inc. Beta-hydroxyamine derivatives useful in treatment of alzheimer's disease
KR100951499B1 (ko) * 2002-03-20 2010-04-07 브리스톨-마이어스 스큅 컴퍼니 플루오로옥신돌의 포스페이트 전구약물
US7244756B2 (en) 2002-06-26 2007-07-17 Poseidon Pharmaceuticals A/S Benzimidazol-2-one derivatives and their use
TWI271402B (en) * 2002-10-15 2007-01-21 Tanabe Seiyaku Co Large conductance calcium-activated K channel opener
US7632866B2 (en) * 2002-10-21 2009-12-15 Ramot At Tel Aviv University Derivatives of N-phenylanthranilic acid and 2-benzimidazolone as potassium channel and/or neuron activity modulators
AU2003272068A1 (en) * 2002-10-21 2004-05-04 Ramot At Tel Aviv University Ltd. Derivatives of n-phenylanthranilic acid and 2-benzimidazolon as potassium channel and/or cortical neuron activity modulators
KR100456679B1 (ko) * 2002-11-14 2004-11-10 현대모비스 주식회사 차량의 조수석 에어백의 장착구조
US6916937B2 (en) * 2003-02-03 2005-07-12 Bristol-Myers Squibb Company Carbohydrate prodrugs of fluorooxindoles
TW200508197A (en) * 2003-03-31 2005-03-01 Ucb Sa Indolone-acetamide derivatives, processes for preparing them and their uses
US7524664B2 (en) 2003-06-17 2009-04-28 California Institute Of Technology Regio- and enantioselective alkane hydroxylation with modified cytochrome P450
US20060205751A1 (en) * 2003-07-15 2006-09-14 Smithkline Beecham Corporation Novel compounds
JPWO2005035498A1 (ja) * 2003-10-08 2006-12-21 住友製薬株式会社 含窒素二環性化合物の摂食調節剤としての用途
DK1689721T3 (da) * 2003-11-26 2010-09-20 Pfizer Prod Inc Aminopyrazolderivater som GSK-3-ihibitorer
US7169803B2 (en) * 2004-03-15 2007-01-30 Bristol-Myers Squibb Company N-substituted prodrugs of fluorooxindoles
GT200500317A (es) * 2004-11-05 2006-10-27 Proceso para preparar compuestos de quinolina y productos obtenidos de los mismos
GT200500321A (es) 2004-11-09 2006-09-04 Compuestos y composiciones como inhibidores de proteina kinase.
HU0500126D0 (en) * 2005-01-26 2005-04-28 Sanofi Aventis New compounds and process for their preparation
HU0500157D0 (en) * 2005-02-01 2005-04-28 Sanofi Aventis New compounds
HUP0500167A2 (en) * 2005-02-02 2007-03-28 Sanofi Aventis Optically active 4-chloro-3-(5-chloro-3-alkyl-2-oxo-2,3-dihydro-1h-indol-3-yl)benzoic acid derivatives and process for producing them
JP2008538577A (ja) * 2005-04-22 2008-10-30 ワイス ジヒドロベンゾフラン誘導体およびその使用
CN101175740A (zh) * 2005-04-22 2008-05-07 惠氏公司 二氢苯并呋喃衍生物和其用途
CN101203218A (zh) * 2005-04-22 2008-06-18 惠氏公司 苯并呋喃基链烷胺衍生物和其作为5-ht2c激动剂的用途
CA2606064A1 (en) * 2005-04-24 2006-11-02 Wyeth Methods for modulating bladder function
US7576082B2 (en) * 2005-06-24 2009-08-18 Hoffman-La Roche Inc. Oxindole derivatives
AR054849A1 (es) * 2005-07-26 2007-07-18 Wyeth Corp Diazepinoquinolinas, sintesis de las mismas, e intermediarios para obtenerlas
TW200734334A (en) * 2006-01-13 2007-09-16 Wyeth Corp Treatment of substance abuse
RU2008135326A (ru) * 2006-03-24 2010-04-27 Вайет (Us) Терапевтические композиции для лечения депрессии
RU2008135115A (ru) * 2006-03-24 2010-04-27 Вайет (Us) Способы лечения когнитивных и других расстройств
BRPI0709163A2 (pt) * 2006-03-24 2011-06-28 Wyeth Corp tratamento da dor
US8252559B2 (en) * 2006-08-04 2012-08-28 The California Institute Of Technology Methods and systems for selective fluorination of organic molecules
US8026085B2 (en) * 2006-08-04 2011-09-27 California Institute Of Technology Methods and systems for selective fluorination of organic molecules
US8802401B2 (en) * 2007-06-18 2014-08-12 The California Institute Of Technology Methods and compositions for preparation of selectively protected carbohydrates
CN101868443A (zh) 2007-09-20 2010-10-20 特拉维夫大学拉莫特有限公司 N-苯基邻氨基苯甲酸衍生物及其用途
CL2008002777A1 (es) * 2007-09-21 2010-01-22 Wyeth Corp Metodo de preparacion de compuestos diazepinoquinolinicos quirales por recristalizacion en un sistema de solvente ternario.
AU2008307571A1 (en) * 2007-10-04 2009-04-09 Merck Sharp & Dohme Corp. N-substituted oxindoline derivatives as calcium channel blockers
KR100985286B1 (ko) * 2007-12-28 2010-10-04 주식회사 포스코 내지연파괴 특성이 우수한 고강도 고망간강 및 제조방법
EP2540295A1 (en) 2011-06-27 2013-01-02 Centre national de la recherche scientifique Compositions for the treatment of Fragile X syndrome
KR20240017991A (ko) 2015-04-29 2024-02-08 라포 테라퓨틱스, 인크. 아자벤즈이미다졸 및 ampa 수용체 조절제로서의 이의 용도
CN107750250B (zh) * 2015-04-29 2021-09-07 詹森药业有限公司 吲哚酮化合物及其作为ampa受体调节剂的用途
EP3585380A4 (en) 2017-02-24 2020-11-11 Ovid Therapeutics Inc METHODS FOR TREATMENT OF SEQUENCE DISEASES
JP7063401B2 (ja) * 2019-01-25 2022-05-09 Jfeスチール株式会社 高マンガン鋼鋳片の製造方法、および、高マンガン鋼鋼片または鋼板の製造方法
CN110240558B (zh) * 2019-07-10 2022-05-27 上海华理生物医药股份有限公司 一种Flindokalner消旋体的新合成方法
KR102209406B1 (ko) * 2019-11-21 2021-01-29 주식회사 포스코 미세한 주조조직을 갖는 고망간강 및 그 제조방법과 이를 이용한 고망간 강판
EP3912625A1 (en) 2020-05-20 2021-11-24 Kaerus Bioscience Limited Novel maxi-k potassium channel openers for the treatment of fragile x associated disorders

Family Cites Families (7)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DE3114351A1 (de) * 1981-04-09 1982-11-04 Hoechst Ag, 6000 Frankfurt "oxindol-derivate, verfahren zu ihrer herstellung und sie enthaltende arzneimittel mit neuroanaboler wirkung"
DE3803775A1 (de) * 1988-02-09 1989-08-17 Boehringer Mannheim Gmbh Neue substituierte lactame, verfahren zu ihrer herstellung und arzneimittel, die diese verbindungen enthalten
NZ239540A (en) * 1990-09-24 1993-11-25 Neurosearch As 1-phenyl benzimidazole derivatives and medicaments
US5200422A (en) * 1990-09-24 1993-04-06 Neurosearch A/S Benzimidazole derivatives, their preparation and use
SK278514B6 (en) * 1990-09-25 1997-08-06 Andreas Kiener Rhodococcus erythropolis microorganism and a method for producing hydroxylated pyrazines and quinoxalines
US5234947A (en) * 1991-11-07 1993-08-10 New York University Potassium channel activating compounds and methods of use thereof
FR2714378B1 (fr) * 1993-12-24 1996-03-15 Sanofi Sa Dérivés de l'indol-2-one substitués en 3 par un groupe azoté, leur préparation, les compositions pharmaceutiques en contenant.

Also Published As

Publication number Publication date
IL118349A (en) 2000-07-26
KR100432157B1 (ko) 2004-10-06
EP0747354A1 (en) 1996-12-11
NO962232L (no) 1996-12-09
NZ286748A (en) 1998-08-26
BR1100180A (pt) 2000-03-14
ES2148685T3 (es) 2000-10-16
JP4011135B2 (ja) 2007-11-21
CZ289248B6 (cs) 2001-12-12
US5565483A (en) 1996-10-15
HU222046B1 (hu) 2003-04-28
ZA964327B (en) 1997-11-28
AU707760B2 (en) 1999-07-22
AU5475796A (en) 1996-12-19
GR3034523T3 (en) 2000-12-29
HUP9601547A1 (en) 1997-09-29
CA2176183C (en) 2010-03-30
DE69609772T2 (de) 2001-04-12
CN1076348C (zh) 2001-12-19
JPH08333336A (ja) 1996-12-17
IL118349A0 (en) 1996-09-12
KR970001324A (ko) 1997-01-24
HU9601547D0 (en) 1996-08-28
ATE195515T1 (de) 2000-09-15
SG70572A1 (en) 2000-02-22
RU2165925C2 (ru) 2001-04-27
PL314672A1 (en) 1996-12-09
AR004493A1 (es) 1998-12-16
NO304829B1 (no) 1999-02-22
CZ161896A3 (en) 1997-03-12
CN1144800A (zh) 1997-03-12
PT747354E (pt) 2000-11-30
EP0747354B1 (en) 2000-08-16
DK0747354T3 (da) 2000-09-18
HK1003301A1 (en) 1998-10-23
TW384284B (en) 2000-03-11
DE69609772D1 (de) 2000-09-21
US5602169A (en) 1997-02-11
CA2176183A1 (en) 1996-12-08
NO962232D0 (no) 1996-05-31

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL184660B1 (pl) Nowe pochodne podstawionych oksindoli jako modulatory kanałów potasowych i kompozycja farmaceutyczna
EP1133474B1 (en) 3-substituted-4-arylquinolin-2-one derivatives as potassium channel modulators
AU641052B2 (en) 3-amidoindolyl derivatives
JP6041880B2 (ja) Ep1受容体のリガンド
EP0503349B1 (en) Hydrazone derivatives, their preparation and use
US5892045A (en) 4-aryl-3-hydroxyquinolin-2-one derivatives as ion channel modulators
NZ299146A (en) Medicinal use of indole, pyrrolopyridine or tetrahydropyrrolopyridine derivatives
AU4376897A (en) Novel indole-2,3-dione-3-oxime derivatives
CA2452743A1 (en) 5-arylsulfonyl indoles having 5-ht6 receptor affinity
PT1567492E (pt) N-arilsulfonil-3-aminoalcoxi-indóis
WO1999009983A1 (en) 4-aryl-3-aminoquinoline-2-one derivatives as potassium channel modulators
ES2366496T3 (es) Compuestos de aminoalcoxi arilsulfonamida y su uso como ligandos 5-ht6.
ES2533902T3 (es) Compuestos de 4-(heterociclil)alquil-N-(arilsulfonil)indol y su uso como ligandos del 5-HT6
KR20000035818A (ko) 4-아미노에톡시 인돌론 유도체
CN1230948A (zh) 吡喃并吲哚和咔唑cox-2抑制剂
AU716832C (en) 4-aryl-3-hydroxyquinolin-2-one derivatives as ion channel modulators
JPH09301972A (ja) N−(1−置換−アザシクロアルカン−3−イル)カルボキサミド誘導体及びそれを含有する医薬組成物

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20110607