PL184631B1

PL184631B1 - Wyrób chłonny w postaci spodenek

Info

Publication number: PL184631B1
Application number: PL96321628A
Authority: PL
Inventors: Gustafsson@Anders; Widlund@Urban
Original assignee: Sca Hygiene Prod Ab
Priority date: 1995-02-02
Filing date: 1996-02-01
Publication date: 2002-11-29
Also published as: EP0955979B1; PE52597A1; TNSN96019A1; MX9705707A; SE9500386D0; DE69623352D1; GB9601716D0; ATE222738T1; US6960197B1; AU700718B2; CZ240897A3; SE508283C2; ZA96748B; GB2297474B; DK0955979T3; JP3861124B2; AU4681796A; NZ332717A; TR199700747T1; CA2212060A1

Abstract

1. Wyrób chlonny w postaci spodenek i majacych uksztaltowane czesci taliowe przednia i tylna oraz wezsza czesc kroczowa uformowana pomiedzy nimi, przy czym spodenki skladaja sie z hydrofobowego korpusu nosnego, usytuowanego od strony ciala uzytkownika oraz nie prze- puszczalnej dla cieczy, zewnetrznej warstwy oddzielaja- cej, usytuowanej po zewnetrznej stronie korpusu nosne- go, wzgledem ciala uzytkownika, a pomiedzy korpu- sem nosnym i zewnetrzna warstwa oddzielajaca jest umieszczony, material absorpcyjny, przy czym korpus nosny ma powierzchnie wieksza od powierzchni ze- wnetrznej warstwy oddzielajacej i jest uksztaltowany z polaczonych ze soba czesci w postac spodenek maja- cych otwór taliowy i otwory udowe, przy czym w czesci kroczowej jest umieszczony co najmniej jeden otwór, a ponadto korpus nosny i wszystkie jego czesci, podczas uzytkowania sa osadzone w styku z cialem uzytkownika, znamienny tym, ze pomiedzy korpusem nosnym (5) i materialem absorpcyjnym, jest uformowana kieszen (54, 55, 82, 84, 103) otaczajaca wolna przestrzen pomiedzy korpusem nosnym (5) i materialem absorpcyjnym. FIG. 1 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wyrób chłonny w postaci spodenek. Tego typu wyrób chłonny jest stosowany zwłaszcza do zbierania i utrzymywania wydzielin wydalanych przez użytkownika, w postaci moczu i kału.

Znane są wyroby chłonne w postaci spodenek mających ukształtowane części taliowe przednią i tylną oraz węższą część kroczową uformowaną pomiędzy nimi. Spodenki składają się z hydrofobowego korpusu nośnego, usytuowanego od strony ciała użytkownika oraz nieprzepuszczalnej dla cieczy, zewnętrznej warstwy oddzielającej, usytuowanej po zewnętrznej stronie korpusu nośnego, względem ciała użytkownika. Pomiędzy korpusem nośnym i zewnętrzną warstwą oddzielającą jest umieszczony, w co najmniej jednym korpusie higroskopijnym, materiał absorpcyjny.. Korpus nośny ma powierzchnię większą od powierzchni zewnętrznej warstwy oddzielającej i jest ukształtowany z połączonych ze sobą części w postać spodenek, które mają otwór taliowy i otwory udowe. W części kroczowej jest umieszczony co najmniej jeden otwór. Korpus nośny i wszystkie jego części, podczas użytkowania są osadzone w styku z ciałem użytkownika.

Z opisu patentowego USA 3 860 003 znany jest wyrób chłonny w postaci spodenek zawierający mankiety ukształtowane w okolicach ud lub klapki boczne usytuowane na zewnątrz korpusu higroskopijnego z nałożonymi na nie wstępnie naprężonymi taśmami elastycznymi.

184 631

Taśmy elastyczne ściągają klapki boczne i w ten sposób tworzą obkurczaną linię styku między marginesem udowym wyrobu a skórą użytkownika. Jednak, pomimo takiego zabezpieczenia jest duże niebezpieczeństwo wycieku wydzielin, ponieważ występuje tylko wąska linia styku z ciałem użytkownika zapobiegająca wypływowi na zewnątrz płynu zaabsorbowanego w korpusie higroskopijnym przez krawędzie wyrobu. Nacisk na tę wąską linię może być znaczny i płyn ma do przebycia niezbyt dużą odległość przed przejściem przez linię styku, kiedy nie jest on już wystarczający do zatrzymania wycieku. Ponadto do zapewnienia, że mankiet nie straci kontaktu ze skórą użytkownika, potrzebne jest silne napięcie taśmy elastycznej. Powoduje to pewne problemy, a mianowicie otarcie skóry. Nawet, jeżeli mankiety udowe są w stanie wytrzymać nacisk płynu, i nie przepuścić go, to płyn może się gromadzić powyżej korpusu higroskopijnego i w ten sposób powodować zwilżenie skóry, co samo w sobie może prowadzić do podrażnień skórnych.

Jak to ujawniono w opisie patentowym EP 0 219 326 wyrób chłonny ma podwójne zabezpieczenie przed przeciekaniem w postaci przegradzającej klapki. Przegradzająca klapka odstaje ku górze w wzdłuż wewnętrznej części uszczelnienia w kroczu użytkownika.

Płyny ciała, które są natychmiast wchłaniane przez korpus higroskopijny, zatrzymywane są przez przegradzającą klapkę i zbierane są w kanale. Jeżeli płyny ciała mimo wszystko przedostaną, się przez przegradzającą klapkę, mankiety udowe (mankiety uszczelniające) stanowią dodatkową zaporę zapobiegającą przeciekaniu. W przypadku tego wyrobu występuje tylko wąska linia styku ze skórą użytkownika. Ta wąska linia styku może z łatwością stracić kontakt ze skórą użytkownika przy poddawaniu przegrody dużemu naciskowi ze strony, na przykład dużej ilości moczu. Oczywiście uwzględniono to, że przegradzająca klapka może nie być dostatecznie wytrzymała dla zapobieżenia przedostawaniu się płynu przez przegrodę, ponieważ przewidziano środki zapobiegawcze w postaci zastosowania elastycznych mankietów udowych na zewnątrz przegradzających klapek. W taki sam sposób, jak znane elastyczne mankiety udowe, powodują one wystawienie dużego obszaru skóry na działanie płynów lub kału zbierającego się w kanale między przegradzającą klapką ą korpusem higroskopijnym, to znaczy oczywiste jest niebezpieczeństwo podrażnienia skóry.

Znane są wyroby chłonne w postaci spodenek mocowanych za pomocą taśm przylepnych, zaczepów haczykowo-pętelkowych lub zatrzasków. Wyroby chłonne w postaci spodenek są z drugiej strony uszczelnione na krawędziach już podczas wytwarzania tak, że tworzą rodzaj spodenek z otworem na talię i dwoma otworami udowymi. Uszczelnienie szwu bocznego względem części bocznych wykonane jest na przykład za pomocą prostej spoiny kleju lub szwu zgrzewanego. Pokrycie wyrobu może również stanowić część układu mocującego. Pokrycie dzięki swojej elastyczności opasuje ściśle ciało użytkownika i zapobiega ześlizgiwaniu się z ciała użytkownika. Różnica pomiędzy wyrobami chłonnymi w postaci spodenek a pieluszkami otwartymi polega na tym, że te ostatnie można zacisnąć wokół talii użytkownika za pomocą elementów mocujących, w taki sposób, jak zaciska się pasek przy spodniach. Wyroby w postaci spodenek nie są natomiast wyposażone w zaciągane elementy mocujące, lecz wymagają zwykle wykorzystania ich elastycznie rozciągliwego pokrycia.

Z opisu patentowego EP 0 320 991 znany jest wyrób chłonny w postaci spodenek mający centralnie usytuowany zespół higroskopijny i dwie elastyczne warstwy boczne, które połączone są z krawędziami bocznymi zespołu higroskopijnego. Razem tworzą otwór na talię i dwa otwory udowe. Wyrób chłonny jest poza tym wyposażony w elementy elastyczne usytuowane wzdłuż otworów udowych i otworu na talię. Zespół higroskopijny zawiera korpus higroskopijny usytuowany pomiędzy przepuszczalną dla cieczy wewnętrzną warstwą pokrywową a nieprzepuszczalną dla cieczy zewnętrzną warstwą pokrywową. Przestrzeń między wewnętrzną warstwą pokrywową a skórą użytkownika jest znacznie ograniczona, i w wyniku tego kał zbierający się na wewnętrznej warstwie pokrywowej może wchodzić w kontakt ze skórą użytkownika i rozmazywać się na niej. Wewnętrzna warstwa pokrywowa wilgotnieje od moczu wydalanego przez użytkownika. Oczywiście nie jest pożądane, aby skóra użytkownika musiała wchodzić w kontakt z wilgotną warstwą pokrywową, co występuje w przypadku części wewnętrznej warstwy pokrywowej, która przynajmniej sporadycznie styka się ze skórą użytkownika.

184 631

Charakterystyczne dla znanych wyrobów chłonnych w postaci spodenek (jak również znanych pieluszek otwartych) jest to, że zewnętrzna warstwa pokrywowa, to znaczy ta, która nałożona jest na zewnątrz korpusu higroskopijnego, stanowi nośną warstwę pokrywową spodenek. Warstwę tą stanowi pokrycie, które pozostaje po usunięciu wszystkich warstw i elementów wchodzących w skład spodenek, nie biorących aktywnie udziału w nadaniu spodenkom właśnie ich formy spodenek, to znaczy z utworzeniem otworu na talię i dwóch otworów na uda. Szczególnie ważnymi częściami nośnymi są tak zwane uszczelnienia boczne, to znaczy miejsca spodenek, w których części, przednia i tylna, tych spodenek łączą się ze sobą tworząc otwór na talię i otwory udowe.

Z opisu patentowego EP 0 320 991 znany jest korpus nośny spodenek, który jest ukształtowany z dwóch elastycznych płatów bocznych, jak również zewnętrznej warstwy pokrywowej nałożonej od zewnątrz na korpus higroskopijny. W tym przypadku, nośny korpus wykonany jest z połączonych razem kilku kawałków materiału. Po wypełnieniu się korpusu higroskopijnego moczem, jego zwiększony ciężar powoduje oddziaływanie na zewnętrzną warstwę pokrywową, nałożoną od zewnątrz na korpus higroskopijny, zwiększonej siły grawitacy‘nej, która z kolei przekazywana jest na elastyczne płaty boczne i wewnętrzną warstwę pokrywową, z którą połączona jest zewnętrzna warstwa pokrywowa. Prowadzi to do rozciągnięcia zewnętrznej warstwy pokrywowej i zwiększenia odstępu między ciałem użytkownika a wewnętrzną warstwą pokrywową i utrudnienia w zapewnieniu kontaktu wszelkich przegród zabezpieczających przed wyciekiem na skórę użytkownika.

Inny przykład wyrobu chłonnego w postaci spodenek, w którym zewnętrzna warstwa pokrywowa stanowi nośną warstwę tworzącą spodenki, przedstawiono w opisie zgłoszeniowym WO 88/07337. W tym przypadku zewnętrzna warstwa pokrywowa jest elastyczna. Korpus higroskopijny nałożony jest od wewnątrz, patrząc w stronę ciała użytkownika.

W opisie WO 93/17648 zaproponowano wyposażenie pieluszki w obszar elastycznie rozciągliwy umieszczony w częściach taliowych przedniej i tylnej, przy czym część kroczowa jest stosunkowo nierozciągliwa. Ten wyrób jest skonstruowany jeszcze z zewnętrzną warstwą pokrywową pieluszki, która stanowi kształtującą warstwę tego wyrobu. Korpus higroskopijny w ten sposób znajduje się po wewnętrznej stronie tej warstwy tworzącej wyrób chłonny w postaci spodenek.

Znane jest wyposażanie pieluszek w warstwę pokrywową zwróconą w stronę użytkownika, z jednym lub więcej otworami przeznaczonymi do przepuszczania moczu i/lub kału w dół do pewnego rodzaju kieszeni z korpusem higroskopijnym, usytuowanym na dnie tej kieszeni, w opisie USA 4 662 877 przedstawiono wyrób chłonny, który zawiera warstwę wierzchnią, skierowaną w stronę ciała użytkownika i zaopatrzoną w podłużny otwór. Wzdłuż krawędzi otworu znajdują się taśmy elastyczne, przeznaczone do wywierania siły na krawędzie otworu w górę.

Z opisu patentowego EP 0 359 410 znany jest wyrób chłonny z elastyczną warstwą pokrywową, zaopatrzoną w otwór, która zwrócona jest w stronę ciała. Między warstwą pokrywową a rdzeniem higroskopijnym powstaje pusta przestrzeń.

Przez analogię do opisanego powyżej wyrobu chłonnego, można zauważyć, że nawet jeżeli warstwa pokrywowa wyrobu od strony ciała użytkownika daje większą swobodę, niż w przypadku znanych pieluszek otwartych z warstwami pokrywowymi od strony ciała, to w dalszym ciągu jest zewnętrzną warstwą pokrywową pieluszki, to znaczy warstwą, która nakładana jest na zewnątrz rdzenia higroskopijnego, patrząc od strony użytkownika, i która jest warstwą podtrzymującą pieluszkę podczas jej użytkowania, to znaczy po zawiązaniu taśmami mocującymi na ciele użytkownika. Nośna, zewnętrzna warstwa pokrywowa znajduje się również w pewnej odległości od ciała użytkownika, co prowadzi do dużej niedokładności umieszczenia przegród zapobiegających wyciekowi względem genitaliów lub odbytu użytkownika, lub w styku z nimi.

Z opisu patentowego USA nr 4 756 709 znane jest stosowanie stref elastycznych z różniącymi się wzajemnie kierunkami sił elastyczności w stanowiącym wyrób pokryciu zewnętrznym. W częściach, przedniej i tylnej, odpowiadających talii są one rozciągliwe w kierunku poprzecznym, a w pośredniej części kroczowej są rozciągliwe w kierunku wzdłużnym.

184 631

Stanowiąca spodenki warstwa pokrywowa, jak w przypadkach wyliczonych powyżej, znajduje się na zewnątrz korpusu higroskopijnego.

Wyrób chłonny w postaci spodenek, według wynalazku, mających ukształtowane części taliowe przednią i tylną oraz węższą cześć kroczową uformowaną pomiędzy nimi, przy czym spodenki składaj ą się z hydrofobowego korpusu nośnego, usytuowanego od strony ciała użytkownika oraz nie przepuszczalnej dla cieczy, zewnętrznej warstwy oddzielającej, usytuowanej po zewnętrznej stronie korpusu nośnego, względem ciała użytkownika, a pomiędzy korpusem nośnym i zewnętrzną warstwą oddzielającą jest umieszczony, materiał absorpcyjny, przy czym korpus nośny ma powierzchnię większą od powierzchni zewnętrznej warstwy oddzielającej i jest ukształtowany z połączonych ze sobą części w postać spodenek mających otwór taliowy i otwory udowe, przy czym w części kroczowej jest umieszczony co najmniej jeden otwór, a ponadto korpus nośny i wszystkie jego części, podczas użytkowania są osadzone w styku z ciałem użytkownika, charakteryzuje się tym, że pomiędzy korpusem nośnym i materiałem absorpcyjnym, jest uformowana kieszeń otaczająca wolną przestrzeń pomiędzy korpusem nośnym i materiałem absorpcyjnym.

Korpus nośny ma przednią i tylną część taliową, oraz część kroczową pomiędzy nimi, a każda z części taliowych przednia i tylna, ma krawędź końcową i dwie krawędzie boczne, natomiast część kroczowa ma dwie krawędzie boczne, przy czym krawędzie boczne, odpowiednio, części taliowej przedniej i tylnej, po tej samej stronie wzdłużnej osi symetrii poprowadzonej pozornie od krawędzi końcowej części przedniej taliowej do krawędzi końcowej części tylnej taliowej, są połączone ze sobą szwem bocznym i kształtują otwór taliowy, a krawędzie boczne części kroczowej kształtują otwory udowe spodenek, zaś szwy boczne są usytuowane pomiędzy otworem taliowym i otworami udowymi.

Korpus nośny ma korzystnie element sprężysty, a w szczególności korpus nośny zawiera co najmniej jedną warstwę materiału nieelastycznego, zaś wstępnie naprężony element sprężysty jest usytuowany na warstwie materiału nieelastycznego.

Korzystnym jest gdy element sprężysty jest w postaci sprężystej sieci, a warstwa materiału nieelastycznego zawiera włókninę z włókien nietkanych.

Korzystnym jest gdy element sprężysty jest w postaci błony, a w szczególności gdy element sprężysty jest w postaci tkaniny z nietkanych włókien lub w postaci kilku nici.

Element sprężysty jest usytuowany pomiędzy dwoma warstwami materiału nieelastycznego.

Na materiale absorpcyjnym jest ułożona zewnętrzna warstwa oddzielająca, której krawędzie boczne i końcowe, są umocowane z korpusem nośnym w obszarze pomiędzy odpowiednimi szwami bocznymi a umowną osią symetrii.

Krawędzie końcowe obszarów umocowania zewnętrznej warstwy oddzielającej usytuowane są po wewnętrznej stronie krawędzi końcowych odpowiednich części taliowych przedniej i tylnej.

Korzystnym jest gdy korpus nośny ma co najmniej jeden otwór usytuowany w przednim obszarze części kroczowej patrząc w kierunku części taliowej przedniej i co najmniej jeden otwór, w tylnym obszarze części kroczowej, patrząc w kierunku części taliowej tylnej.

Część korpusu nośnego pomiędzy przednim otworem i tylnym otworem jest połączona z częścią zewnętrznej przegrody, która rozciąga się od jednej krawędzi zewnętrznej przegrody do innej krawędzi.

Korzystnym jest gdy zewnętrzna przegroda zawiera co najmniej dwie oddzielne warstwy, z których jedna stanowi przednią warstwę oddzielająca i jest połączona spoiną z korpusem nośnym wokół otworu usytuowanego w przednim obszarze części kroczowej, a tylna warstwa oddzielająca jest połączona spoiną z korpusem nośnym wokół otworu usytuowanym w tylnym obszarze części kroczowej.

Zewnętrzna warstwa oddzielająca zawiera nieprzepuszczalną dla cieczy folię, włókniny (nietkane), która jest laminatem lub prasowanym laminatem folii nieprzepuszczalnej dla cieczy i włókniny, z włókniną usytuowaną na zewnątrz, patrząc od strony korpusu nośnego.

Zewnętrzna przegroda zawiera nieprzepuszczalną dla płynów folię, w szczególności zewnętrzna przegroda zawiera nieprzepuszczalną dla płynów włókninę z nietkanego włókna.

184 631

Korzystnym jest gdy zewnętrzna przegroda zawiera laminat z nieprzepuszczalnej dla płynów folii i włókniny, przy czym włóknina jest usytuowana na zewnątrz patrząc od strony korpusu nośnego.

Wyrób chłonny w postaci spodenek, według innej postaci wykonania, charakteryzuje się tym, że ma kieszeń uformowaną pomiędzy korpusem nośnym i przepuszczającą warstwą oddzielającą, ułożoną pomiędzy korpusem nośnym i materiałem absorpcyjnym, przy czym kieszeń otacza przestrzeń pomiędzy korpusem nośnym i przepuszczającą warstwą oddzielającą.

Korzystnym jest gdy korpus nośny ma przednią i tylną część taliową, oraz część kroczową pomiędzy nimi, a każda z części taliowych przednia i tylna, ma krawędź końcową i dwie krawędzie boczne, natomiast część kroczowa ma dwie krawędzie boczne, przy czym krawędzie boczne, odpowiednio, części taliowej przedniej i tylnej, po tej samej stronie wzdłużnej osi symetrii poprowadzonej pozornie od krawędzi końcowej części przedniej taliowej do krawędzi końcowej części tylnej taliowej, są połączone ze sobą szwem bocznym i kształtują otwór taliowy, a krawędzie boczne części kroczowej kształtują otwory udowe spodenek, zaś szwy boczne są usytuowane pomiędzy otworem taliowym i otworami udowymi.

Korzystnym jest gdy korpus nośny ma element sprężysty, a w szczególności korpus nośny zawiera co najmniej jedną warstwę materiału nieelastycznego, zaś wstępnie naprężony element sprężysty jest usytuowany na warstwie materiału nieelastycznego.

Korzystnym jest gdy element sprężysty jest w postaci sprężystej sieci.

Warstwa materiału nieelastycznego zawiera włókninę z włókien nietkanych, zaś element sprężysty jest w postaci błony, korzystnie jest w postaci tkaniny z nietkanych włókien, albo w postaci kilku nici.

Korpus nośny ma korzystnie co najmniej jeden otwór usytuowany w przednim obszarze części kroczowej patrząc w kierunku części taliowej przedniej i co najmniej jeden otwór, w tylnym obszarze części kroczowej, patrząc w kierunku części taliowej tylnej.

Korzystnym jest gdy zewnętrzna przegroda zawiera co najmniej dwie oddzielne warstwy, z których jedna stanowi przednią warstwę oddzielająca i jest połączoną spoiną z korpusem nośnym wokół otworu usytuowanego w przednim obszarze części kroczowej, a tylna warstwa oddzielająca jest połączona spoiną z korpusem nośnym wokół otworu usytuowanym w tylnym obszarze części kroczowej.

Korzystnym jest gdy zewnętrzna przegroda zawiera nieprzepuszczalną dla płynów folię, a zwłaszcza zewnętrzna przegroda zawiera nieprzepuszczalną dla płynów włókninę z nietkanego włókna.

Zaletą niniejszego wynalazku jest to że, rozwiązuje on problem niebezpieczeństwa wyciekania przez krawędzie wyrobu chłonnego wydalanych płynów, które nie zostają natychmiast wchłonięte przez materiał higroskopijny.

Inną zaletą wynalazku jest zapobieżenie lub przynajmniej utrudnienie wchodzenia w kontakt ze skórą użytkownika kału lub moczu zatrzymanego w wyrobie.

Dodatkową zaletą niniejszego wynalazku jest zapewnienie bezpośredniego zbierania wydzielanego moczu i kału w obszarach ich zbierania, rozmieszczonych odpowiednio w tym celu w korpusie nośnym.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia wyrób chłonny w postaci spodenek w widoku perspektywicznym z boku według pierwszej postaci wykonania, umieszczone na schematycznie oznaczonym ciele użytkownika, fig. 2 przedstawia wyrób chłonny w widoku perspektywicznym z boku spodenek, według drugiej postaci wykonania, umieszczone na schematycznie oznaczonym

184 631 ciele użytkownika, fig. 3 przedstawia warstwę nośną wyrobu chłonnego w widoku perspektywicznym, usytuowaną na oznaczonym schematycznie ciele użytkownika, fig. 4 przedstawia warstwę nośną wyrobu chłonnego w widoku perspektywicznym od spodu nałożoną na przezroczystą lalkę symulującą użytkownika, według trzeciej postaci wykonania wynalazku, z usunięciem pozostałych części wyrobu chłonnego, fig. 5 przedstawia podobnie jak na fig. 4 warstwę nośną w widoku perspektywicznym od dołu według czwartej postaci wykonania wynalazku, z usunięciem pozostałych części wyrobu chłonnego, fig. 6 przedstawia w widoku z góry, warstwę sprężystą wyrobu chłonnego w stanie naprężenia, nałożoną na warstwę materiału wyrobu chłonnego według pierwszej postaci wykonania wynalazku, fig. 7 przedstawia w widoku z góry warstwę sprężystą, w stanie naprężenia według pierwszej lub drugiej postaci wykonania wynalazku, fig. 8 przedstawia w widoku z góry i w stanie naprężenia warstwę nośną wyrobu chłonnego według fig. 7 i według pierwszej postaci wykonania wynalazku, widzianą od strony warstwy oddzielającej, fig. 9 przedstawia w widoku z góry i w stanie naprężenia warstwę wyrobu chłonnego według fig. 7 i według drugiej postaci wykonania wynalazku, widzianą od strony warstwy oddzielającej, fig. 10 przedstawia w widoku perspektywicznym od przodu i częściowo w przekroju, piątą postać wykonania wynalazku i sposób jego docelowego działania, fig. 10a przedstawia w powiększeniu fragment wyrobu chłonnego, a fig. 10 oznaczony kółkiem na fig. 10, fig. 10b przedstawia ten sam fragment, co na fig. 10a, lecz pod kątem 45°, fig. 11 przedstawia w widoku perspektywicznym z przodu i częściowo w przekroju, szóstą postać wykonania wynalazku, zaś warstwę sprężystą w stanie naprężenia według pierwszej lub drugiej postaci wykonania wynalazku, i sposób jej docelowego działania, fig. 12 jest powiększeniem dolnego fragmentu wyrobu chłonnego z fig. 11, a fig. 13 jest powiększeniem dolnego fragmentu wyrobu chłonnego z fig. 11, lecz dla siódmej postaci wykonania wynalazku, Pos. I przedstawia schematycznie odpowiedni fragment obwiedziony kółkiem na fig. 10, lecz w przypadku wyrobu chłonnego, znanego ze stanu techniki z uniesioną klapką oddzielającą.

W opisach różnych przykładów wykonania, te same odnośniki liczbowe stosowane są wielokrotnie na oznaczenie tych samych szczegółów i elementów strukturalnych w różnych odmianach wykonania i na różnych postaciach.

Fig. 1 przestawia wyrób chłonny w postaci spodenek 1 higroskopijnych. Ciało użytkownika oznaczono schematycznie. Spodenki 1 mają otwór taliowy 2 i dwa boczne otwory udowe 3 i 4, z których jeden na fig. 1 jest zasłonięty.

Spodenki 1 zawierają korpus nośny 5, zewnętrzną warstwę oddzielającą 6 i korpus higroskopijny 1 znajdujący się pomiędzy warstwami 5 i 6.

Korpus nośny 5 jest usytuowany od strony ciała użytkownika i pozostaje w kontakcie z nim w zasadzie na całym obszarze, co jest uwidocznione na fig. 3. Na tej figurze korpus higroskopijny 7 i zewnętrzna warstwa oddzielająca 6 zostały usunięte dla zapewnienia przejrzystości rysunku.

Korpus nośny 5 ma postać ciasno dopasowanych do ciała użytkownika spodenek. Fig. 3 ukazuje również, że korpus nośny 5 ma otwór taliowy 2 i otwory udowe 3 i 4. Dla utrzymania się samopodtrzymujących spodenek 1 na ciele użytkownika nie jest konieczne stosowanie dodatkowych warstw lub części.

Korpus nośny 5 ma dwa boczne szwy, po jednym z każdej strony, przy czym na fig. 1 i 3 pokazano tylko jeden szew. Szwy boczne rozciągają się od otworu taliowego 2 do otworów udowych 3, 4. Szwy boczne mogą być wykonane na przykład jako ciągła lub nieciągła spoina klejowa lub spoina zgrzewana. Ten ostatni można na przykład otrzymać za pomocą zgrzewania ultradźwiękowego. Nie jest jednak konieczne, aby szwy boczne tego rodzaju wykonywane były przez wytwórcę wyrobu chłonnego. Części boczne korpusu nośnego 5 zamiast tego, mogą być wyposażone w elementy mocujące, które albo są otwierane i ponownie zamykane, albo przeznaczone są do łączenia ze sobą na ciele użytkownika.

Na fig. 7 przedstawiono przykład korpusu nośnego 5 przed połączeniem bocznych szwów, w celu ukształtowania spodenek 1 takich, jak na przykład na fig. 1. Korpus nośny 5 zawiera część kroczową 11 pomiędzy dwoma częściami taliowymi 9, 10. Nie ma ścisłej granicy przejścia od części taliowych 9, 10, do części kroczowej 11. Części taliowe 9, 10 nie

184 631 muszą mieć tej samej szerokości, lecz mogą mieć szerokości różne, na przykład tylna część taliowa 9 mogłaby być szersza, niż przednia część taliowa 10.

Każda z obu części taliowych 9, 10 ma krawędzie górne 12, 13 i po dwie krawędzie boczne 14, 15, 16, 17. Część kroczowa 11 ma dwie krawędzie boczne 18, 19. Krawędzie boczne 14, 16, 15, 17, odpowiednio, przedniej i tylnej części taliowej 9, 10 po tej samej stronie wzdłużnej pozornej osi symetrii, poprowadzonej od krawędzi górnej 12 przedniej części taliowej 9 do krawędzi górnej 13, tylnej części taliowej 10, połączone są ze sobą za pomocą szwów bocznych, z których, jak wspomniano powyżej tylko jeden szew boczny 8 (łączący krawędzie boczne 15, 17 przedstawione na fig. 1 i 3). Szew boczny 8 jest oznaczony na fig. 1 i 3 tylko schematycznie. Istnieje wiele sposobów spajania krawędzi bocznych 14, 16, 15, 17. Na przykład krawędzie boczne 14, 16, 15, 17 mogą zachodzić na siebie lub być spajane ze zwróconymi do siebie częściami tej samej strony korpusu nośnego 5. Wtym ostatnim przypadku szwy boczne 8 albo zwrócone są w stronę od użytkownika, albo zwrócone w stronę do użytkownika.

Korpus nośny 5 jest sprężysty. Na fig. 1, 6 i 7 przedstawiono przykład warstwy sprężystej, która zawiera element sprężysty 20 i co najmniej jedną warstwę 21 materiału nieelastycznego. Element sprężysty 20 wstępnie naprężony nakłada się na warstwę 21 materiału nieelastycznego.

Na fig. 6 przedstawiono element sprężysty 20 w postaci siatki, choć można stosować również folię sprężystą, sprężystą włókninę (nietkaną) lub oddzielne nici elastyczne, taśmy lub tym podobne, przy czym w przypadku stosowania tych ostatnich, są one nakładane warstwami na dużą część powierzchni warstwy materiału, tak że razem można je uważać za pojedynczy element sprężysty 20.

Element sprężysty 20 powinien być elastyczny w takim stopniu, aby można go było rozciągnąć o co najmniej 25% jego długości w stanie nie naprężonym, luźnym, innymi słowy do długości, która jest co najmniej 1,25 razy większa od długości w stanie nie naprężenia, a następnie po zwolnieniu siły naprężającej powinien wrócić do rozciągnięcia wynoszącego najwyżej 15% jego pierwotnej długości, przed rozciągnięciem. Korzystne jest, jeżeli element sprężysty 20 umożliwia rozciągnięcie o więcej, niż 25% długości w stanie nie naprężenia i jeżeli wraca do swojej pierwotnej długości wstanie nie naprężenia lub jej bliskiej. Nie wyklucza to materiału elastycznego wykazującego pewną granicę elastyczności, przy którym nie można stosować parametrów wydłużenia i kurczenia, jeżeli o przekroczeniu granicy plastyczności wykazują w dalszym ciągu parametry elastyczności, jak powyżej.

Element sprężysty 20 wykazuje elastyczność zarówno w kierunku wzdłużnym, jak i poprzecznym, lub też może być ukierunkowany w kierunku wzdłużnym i poprzecznym, w przypadku wykonania go z nici lub elementów taśmowych. Wymagane elastyczności można odnieść zarówno do kierunku wzdłużnego, jak i poprzecznego elementu sprężystego 20.

Korzystnie element sprężysty 20 ma postać siatki elastycznej zawierającej składniki takie jak termoplastyczne kopolimery blokowe A-B-A. Blok końcowy a może stanowić polimer stosunkowo sztywny, na przykład polistyren lub homolog polistyrenu. Blok środkowy B może być łańcuchem miękkiego, elastycznego polimeru, na przykład polibutadienu, poliizoprenu lub poli(etylenu-kobutylenu). Te kopolimery zwane są często SBS lub SIS a w handlu Kraton G, bądź SEBS, w handlu pod nazwą Kraton D.

W celu poprawienia przetwarzalności tych materiałów, miesza się je często z jedną lub więcej olefin, na przykład polietylenem, polipropylenem, polibutylenem, kopolimerami etylenu, kopolimerami propylenu lub kopolimerami butylenu.

Warstwa 21 materiału nieelastycznego może być utworzona z materiału włóknistego (nietkanego), na przykład wydmuchiwanego w stanie stopionym, przędzionego lub typu spajanego termicznie, na przykład zawierającego włókna polipropylenowe. Można stosować również folie termoplastyczne. Materiał w zasadzie elastyczny powinien być możliwie dobrze przenikalny dla powietrza i par, ponieważ będzie miał kontakt ze skórą użytkownika, a zatem nie może być nieprzepuszczalny dla powietrza, uniemożliwiający oddychanie skóry, w zasadzie nieelastyczny oznacza, że elastyczność materiału jest znacznie mniejsza, niż elastyczność omówiona powyżej w przypadku elementu sprężystego 20. Warstwa 21 materiału nieelastycznego

184 631 może być wykonana również z kilku fragmentów materiału połączonych ze sobą, które w takim przypadku razem stanowią warstwę 21 połączonego materiału, przedstawioną na fig. 6 i 7. W związku z tym warto zaznaczyć, że kształt korpusu nośnego 5 nie ogranicza się do przedstawionego na figurach (kształtu klepsydry), lecz może być dobierany różnie, zależnie od potrzeby, na przykład dla dopasowania spodenek do innych wymiarów użytkownika. Korpus nośny 5 przedstawiony na fig. 7 nadaje się dla dzieci ważących od 10 do 15 kilogramów. Oczywiście jest do pomyślenia również dysponowanie rozmiarami dla dzieci mniejszych i większych, jak również rozmiarów dla dorosłych cierpiących z powodu chorych zwieraczy.

Intencją korzystnego stosowania elastycznych linii sił w spodenkach 1 jest równocześnie nadanie korpusowi nośnemu 5 kształtu podobnego do spodenek, przy czym siatka elementu sprężystego 20 zostaje wstępnie naprężona i umieszczona w kierunku poprzecznym przedniej lub tylnej części taliowej 9, 10 korpusu nośnego 5, i wstępnie naprężona w kierunku wzdłużnym części kroczowej 11 korpusu nośnego 5. W celu otrzymania zagiętych części siatki elementu sprężystego 20, podążającej dokładnie za obrysem krawędzi bocznych 18, 19, niektóre nici siatki elastycznej przycina się, przyciera lub przerywa za pomocą innych środków'. W ten sposób w siatce powstają duże otwory 22, 23 w obszarze, odpowiednio przednim 24, bądź tylnym 25 części kroczowej 11. Można zauważyć, że nawet przed przerwaniem niektórych nici w siatce elementu sprężystego 20 można otrzymać zagięte części siatki elementu sprężystego 20 w części kroczowej 11 korpusu nośnego 5. Zaginanie spowodowane jest współdziałaniem sił podłużnych i poprzecznych otrzymywanych podczas naprężania siatki, tak że siatka dla lepszego dopasowania elastycznych sił rozciągających do obrysu krawędzi bocznych 18, 19 korpusu nośnego 5 jest skonfigurowana na przykład w sposób przedstawiony na fig. 6. Możliwe jest oczywiście również uwzględnienie ukształtowania dużych otworów w większej liczbie lub w innych obszarach niż w siatce elastycznej z fig. 6.

Elastyczne folie i włókniny można naprężać i konfigurować w zasadzie w taki sam sposób, jak siatkę elastyczną z fig. 6. Dla zapewnienia lepszej zgodności kształtu części i krawędzi bocznych 18, 19 części kroczowej 11, można wykonać uchwyty i szczeliny w odpowiednich miejscach, na przykład w miejscach odpowiadających dużym otworom 22, 23 w siatce elementu sprężystego 20 przedstawionej na fig. 6.

Elastyczne nici, taśmy i tym podobne można nakładać na różne sposoby, znane ze stanu techniki. Wzór rozmieszczenia nici elastycznych dostosowano do obrysu krawędzi bocznych części kroczowej. Elastyczne siatki, folie lub włókniny wykazują jednakowoż, w stosunku do nici, powierzchnię, która jest stosunkowo duża, w dwóch wzajemnie prostopadłych kierunkach, i dopasowania do obrysu krawędzi bocznych korpusu nośnego 5 można dokonać wspomnianą powyżej metodą rekonfiguracji, to znaczy na przykład przez obcinanie nici w siatce elastycznej lub nacinanie folii elastycznej lub włókniny.

W możliwym sposobie wytwarzania korpusu nośnego 5 warstwa 21 materiału nieelastycznego może być wycinana z ciągłej rolki materiału, z której nacina się periodycznie segmenty po obu bokach, w celu utworzenia odgiętych krawędzi bocznych 18, 19. Będą one stanowiły część kroczową 11 korpusu nośnego 5 po odcięciu od rolki poszczególnych warstw 21 materiału. Element sprężysty 20 można nakładać na przykład po periodycznym nacinaniu odginanych krawędzi bocznych 18, 19, lecz można zamiast tego nakładać je na całą rolkę przed periodycznie powtarzanym odcinaniem odginanych krawędzi bocznych 18, 19. W celu dopasowania korpusu nośnego 5 do potrzebnego kształtu i rozmiaru, można usuwać na przykład równocześnie z wycinaniem otworów udowych 3, 4. Oznacza to, że przy tej operacji można usuwać nawet część elementu sprężystego 20. Innymi słowy, nie ma konieczności, aby element sprężysty 20 zawsze był mocowany po wewnętrznej stronie krawędzi bocznych 14, 15, 16, 17, 18, 19 warstwy 21 materiału, nia przykład w części kroczowej 11, jak to przedstawiono na fig. 6, przed wycięciem otworów udowych.

Korpus nośny 5 zawiera dodatkową warstwę 21 z materiału korzystnie sprężystego. Siatka elementu sprężystego 20 zostaje umieszczona w stanie wstępnego naprężenia pomiędzy dwoma warstwami 21 materiału nieelastycznymi, patrz fig. 7. Korzystne jest, jeżeli są one tego samego typu, dla ułatwienia ich wzajemnego spajania, na przykład przez zgrzewanie ultradźwiękowe, lecz mogą one oczywiście również być różnych typów. Ich spajanie może

184 631 odbywać się również za pomocą innych środków, na przykład kleju. Ta dodatkowa warstwa materiału 21 kształtuje się w ten sam sposób, co pierwsza, korzystnie równocześnie z nią, po nałożeniu obu warstw materiału, wraz z elementem sprężystym 20 pomiędzy nimi.

Ponieważ warstwy 21 materiału są nieelastyczne, a zatem nie można ich naprężać wstępnie w jakimkolwiek kierunku w zauważalnym stopniu, to przy spajaniu siatki elementu sprężystego 20 między warstwami 21 materiału nieelastycznego, ustalone zostają kierunek i wielkość możliwego naprężenia elementu sprężystego 20. Korzystne jest, jeżeli siatka elementu sprężystego 20 jest połączona nie bezpośrednio z oboma warstwami 21 materiału, lecz pośrednio za pośrednictwem warstw 21 materiału połączonych ze sobą w obszarze kilku otworów siatki. W ten sposób siatka elementu sprężystego 20 jest zamocowana mocno na stałe pomiędzy warstwami 21 materiału.

W ten sposób części taliowe 9, 10 będą miały siły elastyczne w głównym kierunku działania, na obwodzie otworu taliowego 2 spodenek 1 (patrz fig. 1), a część kroczowa 11 będzie elastycznie dociskana wokół obwodu otworów udowych 3, 4. Nie powstają dzięki temu istotne siły elastyczne w częściach taliowych 9,10 prostopadłe do obwodu otworu taliowego 2.

Innym powodem ograniczenia możliwości rozciągania elementu sprężystego 20 jest dążenie do jego nie przeciążania. Przy maksymalnej długości rozciągnięcia, która jest określona przy umieszczeniu na warstwach 21 materiału nieelastycznego, siły w korpusie nośnym 5 w dalszym ciągu przejmowane są przez warstwy materiału nieelastycznego, który jest stosunkowo nierozciągliwy i który ustanawia granicę rozciągania elementu sprężystego 20.

Nie jest konieczne wykonywanie korpusu nośnego 5 z laminatu zawierającego dwie warstwy 21 materiału nieelastycznego z pośrednim elementem sprężystym 20. Samych warstw 21 materiału może być więcej niż jedna, i jest do pomyślenia zupełne pominięcie jednej warstwy 21 materiału. W tym ostatnim przypadku element sprężysty 20 musi być zamocowany do jednej strony pozostającej jednej warstwy 21 materiału. Materiał elastyczny, na przykład siatka elastyczna lub nici elastyczne, zawierają co najmniej jeden składnik elastyczny i co najmniej jeden składnik termoplastyczny, oraz tym, że tylko ten co najmniej jeden składnik termoplastyczny łączy się z warstwą 21 materiału.

Spodenki 1 na fig. 1 zawierają również zewnętrzną warstwę oddzielającą 6. Zewnętrzna warstwa oddzielająca 6 może być wykonana na przykład z folii nieprzepuszczalnej dla cieczy, na przykład folii polietylenowej lub włókniny (nietkanej) wykonanej jako nie przepuszczająca ciecz lub z laminatu, laminatu wyciskanego folii nieprzepuszczalnej dla cieczy i włókniny. W tym ostatnim przypadku, patrząc od korpusu nośnego 5 jest umieszczona po zewnętrznej stronie włóknina dla nadania spodenkom postaci bardziej miękkiej i mniej przypominającej tworzywo sztuczne, oraz warstwa zewnętrzna która również nadaje wrażenie rozciągliwego.

Fig. 8 (ukazująca przeciwległą stronę warstwy nośnej z fig. 7) przedstawia korpus nośny 5 w stanie płaskim i nie połączoną z zewnętrzną warstwą oddzielającą 6 umieszczoną na korpusie nośnym 5. Korpus nośny 5 umieszczony jest w stanie wstępnego naprężenia na zewnętrznej warstwie oddzielającej 6. Zewnętrzna warstwa oddzielająca 6 ma krawędzie końcowe i boczne, odpowiednio 26, 21, 28, 29. Krawędzie końcowe 26, 27 spojone są z korpusem nośnym 5 w jego częściach 32, 33 wystających z odpowiednich krawędzi końcowych 12, 13 korpusu nośnego 5, z krótkim odcinkiem skierowanym w stronę części kroczowej 11. Krawędzie boczne 28, 29 spojone są z korpusem nośnym 5 w obszarach 30, 31 między odpowiednimi krawędziami bocznymi 14, 15, 16, 17, które wstanie złożenia tworzą odpowiednie szwy boczne 8, patrz fig. 1, i umowną, wzdłużną oś symetrii. Zewnętrzna warstwa oddzielająca 6 jest odciążona od sił naprężających w korpusie nośnym 5, które są prostopadłe do podłużnej osi symetrii w obszarze ograniczonym obszarami 30, 31, 32, 33 spojenia między końcem i krawędziami bocznymi 26, 27, 28, 29 zewnętrznej warstwy oddzielającej 6 a korpusem nośnym 5. W ten sposób korpus nośny 5 jest w stanie wyciągać się i naprężać bez oddziaływania na nią sił zewnętrznej warstwy oddzielającej 6 i dzięki temu może przylegać do ciała na całej jego powierzchni bez luzu niezbędnego do utworzenia między korpusem nośnym 5 a ciałem użytkownika. Dzięki temu zewnętrzna warstwa oddzielająca 6 odłączoną jest od wewnętrznego korpusu nośnego, to znaczy korpusu nośnego 5 i wszystkie siły poprzeczne, to znaczy siły w kierunku obwodowym otworu taliowego 2 (patrz fig. 1) są przejęte przez sam korpus nośny 5.

184 631

Jak to przedstawiono na fig. 3-7 korpus nośny 5 wyposażony jest w jeden lub więcej otworów do przepuszczania moczu i/lub kału. Otwory przedstawiono na fig. w charakterze otworów okrągłych, choć oczywiście mogą być zastosowane różne rodzaje otworów umożliwiających przepuszczanie moczu bądź kału. Na przykład, mogą mieć one postać szczelin lub perforowanych części korpusu nośnego 5, to znaczy części z dużą liczbą niewielkich otworków. Ostatnio wymieniona odmiana mniej się nadaje do przepuszczania kału, lecz jest optymalna dla moczu. Jak to przedstawiono na fig. 6 otwory 22, 23 w siatce elementu sprężystego 20 dopasowane są do obrysu krawędzi bocznych korpusu nośnego 5, w części kroczowej 11. W gotowym korpusie nośnym 5, przedstawionym na fig. 7 wykonane są dwa otwory 34, 35, których położenia odpowiadają położeniom dużych otworów 22, 23 na fig. 6. Otwory 22, 23 zatem mają do spełnienia podwójną funkcję. Sprzyjając ponownemu ukształtowaniu miejsca rozmieszczenia i ułożeniu elastycznych nici w siatce elementu sprężystego 20 mogą być również wykorzystywane jako odpowiednie obszary korpusu nośnego 5 dopasowanego do otworów 34, 35, które powinny umożliwiać przepuszczanie moczu bądź kału. Mniejszy otwór 34 jest sześciokątny i znajduje się na przednim obszarze 24 części kroczowej 11. Nieco większy otwór 35 jest trójkątny i umieszczony jest w tylnym obszarze 25 części kroczowej 11.

Zamiast kształtowania z wyprzedzeniem dużych otworów w siatce elementu sprężystego 20, w miejscach odpowiadających obszarom korpusu nośnego 5, w których otwory powinny być wykonywane, możliwe jest oczywiście kształtowanie dużych otworów bezpośrednio po spojeniu siatki elementu sprężystego 20 z warstwą 21 materiału nieelastycznego, to znaczy kształtowanie otworów w kompletnym korpusie nośnym 5 zawierającym warstwy 21 materiału po jednej, lub obu stronach elastycznej siatki.

Rozmiar i położenie tych dwóch otworów 34, 35, które przedstawiono na fig. 7, mogą się naturalnie zmieniać odpowiednio do rozmiaru i anatomii użytkowników, dla których przeznaczone są spodenki 1 zawierające omawiany korpus nośny 5.

Figury 4 i 5 przedstawiają dwie różne odmiany otworów 40, 41, 42 w korpusie nośnym 5. Spodenki 1 zostały przedstawione dokładnie jak na fig. 3, ze zdjętą zewnętrzną warstwą oddzielającą 6 i korpusem higroskopijnym. Spodenki 1 zostały pokazane od dołu, to znaczy obserwator widzi spodenki 1 w kierunku od stóp użytkownika w górę do jego krocza. Spodenki 1 przedstawiono poza tym, jako założone na przezroczystą lalkę symulującą docelowy sposób dopasowania spodenek do żywego użytkownika. Przedstawione w skróceniu uda lalki oznaczono odnośnikami liczbowymi 36, 37, 38, 39. Fig. 4 ukazuje dwa otwory 40, 41 dokładnie, jak w spodenkach z fig. 7, lecz o nieco innych wymiarach i kształcie, niż otwory 34, 35 na fig. 7. Otwór 40 przedni w przednim obszarze 34 części kroczowej 11 jest trójkątny i większy, niż tylny otwór 41 w obszarze tylnym 25 części kroczowej 11. Otwór 41 tylny jest również trójkątny.

Figura 5 przedstawia spodenki 1 z tylko z jednym otworem 42. Ten pojedynczy otwór 42 jest wykonany jako dużo większy od dowolnego z innych opisywanych otworów, w celu wykorzystania go do przepuszczania moczu, jak również i kału. Nieco rozszerzony koniec otworu 42 znajduje się w przednim obszarze części kroczowej 11, a nieco węższy koniec otworu 42 znajduje się w tylnym obszarze części kroczowej 11.

Na fig. 3 oznaczono przednią część otworu 34 w obszarze przednim 24 części kroczowej 11 korpusu nośnego 5. Natomiast otwór 34 na fig. 3 może służyć za przedstawienie przedniej części pojedynczego otworu podłużnego 42 z fig. 5, lub części przedniej otworu przedniego 42 z fig. 4. Należy zauważyć, że kształt i rozmiar otworów będą się zmieniały przy poddawaniu korpusu nośnego 5 działaniu sił, na przykład zależnych od stopnia przylegania korpusu nośnego 5 wokół ciała użytkownika.

Jak to opisano wcześniej, zewnętrzna warstwa oddzielająca 6 zamocowana jest do korpusu nośnego 5, patrz fig. 1 i 8. Warstwa oddzielająca 6 w ten sposób umieszczona zostaje na tym samym poziomie, co otwory 34, 35, patrz fig. 7 i 8, z których każda przedstawia pewną stronę korpusu nośnego 5 a zewnętrzna warstwa oddzielająca 6 spojona jest z korpusem nośnym 5 w obszarach 30, 31, 32, 33 wokół otworów 34, 35.

Jak wspomniano wcześniej, korpus nośny 5 ma otwór w postaci otworu okrągłego w przednim obszarze 24 części kroczowej 11, patrząc w kierunku przedniej części taliowej 9,

184 631 oraz otwór 35, również okrągły, znajdujący się w tylnym obszarze 25 części kroczowej 11, patrząc w kierunku tylnej części taliowej 10. Te dwa otwory 34, 35 przeznaczone są do przepuszczania moczu, bądź kału przez korpus nośny 5 do nie przestawionych, omówionych poniżej kieszeni, przedniej bądź tylnej, między korpusem nośnym 5 a zewnętrzną warstwą oddzielającą 6.

Między korpusem nośnym 5 a zewnętrzną warstwą oddzielającą 6 umieszczony jest jeden lub więcej korpusów higroskopijnych 7. Mogą one zawierać materiał higroskopijny dowolnego znanego rodzaju, na przykład puch z masy celulozowej, polimery super absorpcyjne (rozumie się przez to polimery o zdolności pochłaniania płynów w ilości wielokrotnie przekraczającej ich własną masę), na przykład usieciowane poliakrylany, gąbkę higroskopijną, lub ich mieszaninę. Korzystne jest, jeżeli korpusy higroskopijne pokryte są przepuszczalnym dla cieczy materiałem powłokowym, lecz nie jest to absolutnie konieczne. Jeżeli stosuje się przepuszczalny-dla cieczy materiał powłokowy, to może on być wykonany na przykład z włókniny (nietkanej), na przykład typu spajanego termicznie oraz może zawierać na przykład włókna polipropylenowe.

Przykład korpusu higroskopijnego 7 i przepuszczalnej dla wody warstwy powłokowej przedstawiono szczegółowo na fig. 10,11,12,13, i opisano szczegółowo poniżej.

Kieszenie są oddzielone od siebie, tak, że przemieszczanie moczu bądź kału między kieszeniami jest niemożliwe. W przykładzie według fig. 1 i 8, można tego dokonać w sposób nie przedstawiony na figurach. Na przykład, między korpusem nośnym 5 a korpusem higroskopijnym 1 można umieścić przegrodę dla płynu w kształcie rurki, bądź kanału. Ta rurka lub kanał wystaje w kierunku poprzecznym między zamocowaniami 30, 31 korpusu nośnego 5 z krawędzi bocznych 28, 29 zewnętrznej warstwy oddzielającej 6 w obszarze między obydwoma otworami 34, 35. Strona górna i dolna kanału zamocowane są do korpusu nośnego 5 bądź przepuszczalnej dla wody warstwy pokrywowej powyżej warstwy higroskopijnej za pomocą spoiny z pewnym wysunięciem w kierunku wzdłużnym korpusu nośnego 5, na przykład za pomocą pasma kleju. Kanał może być wykonany, na przykład z folii polietylenowej w kształcie tuby. Zamiast kanału z dwiema ściankami można w odpowiedni sposób, między korpusem nośnym 5 a przepuszczalną dla cieczy warstwą pokrywową, rozmieścić pojedynczą przegrodę, na przykład karbowaną na kształt mieszka folię polietylenową.

Przegroda dla cieczy powinna dokładnie jak w przypadku zewnętrznej warstwy oddzielającej 6 być zamocowana w korpusie nośnym 5, tak aby, w tym samym obszarze, co w przypadku zewnętrznej warstwy oddzielającej 6, w zasadzie nie było naprężeń w korpusie nośnym 5, działających w kierunku prostopadłym do wzdłużnej osi symetrii.

W tym przykładzie korpus higroskopijny rozciąga się częściami po obu stronach przegrody dla płynów, która rozdziela kieszenie w pustej przestrzeni między korpusem nośnym 5 a przepuszczalną dla wody warstwą pokrywową korpusu higroskopijnego. Wystarcza to jednak do uniemożliwienia rozprzestrzenienia się kału z kieszeni tylnej do przodu. W jednej z odmian możliwe jest rozmieszczenie dwóch oddzielnych korpusów higroskopijnych 7, po jednym w każdej kieszeni, i umieszczenie przegrody dla płynu między korpusem nośnym 5 a zewnętrzną warstwą oddzielającą 6.

W jeszcze jednej odmianie występuje tylko jeden korpus higroskopijny 7 umieszczony w kieszeni przedniej i nie występuje w ogóle korpus 7 w kieszeni tylnej, przeznaczonej do zbierania wyłącznie kału. Ewentualnie w kieszeni tylnej można umieścić korpus higroskopijny 1 o mniejszej pojemności wchłaniania, w celu pochłaniania luźnych frakcji kału. Możliwe jest również niestosowanie w ogóle korpusu higroskopijnego 7 w sensie tradycyjnym wewnątrz kieszeni, a zamiast tego pokrycie wnętrza zewnętrznej warstwy oddzielającej materiałem higroskopijnym o zdolności pochłaniania dostosowanej do celu pochłaniania. Na przykład włókninę z gęstych nieuporządkowanych włókien o właściwościach hydrofilnych można laminować lub w pewien inny sposób mocować do wnętrza zewnętrznej warstwy oddzielającej, to znaczy po wewnętrznej stronie kieszeni, lub przynajmniej jednej z kieszeni.

Poniżej w odniesieniu do fig. 2, 7 i 9 opisano następ^^ odmianę wykonania spodenek 51 według wynalazku. Te spodenki 51 są identyczne ze spodenkami 1 według fig. 1, z wyjątkiem ukształtowania zewnętrznej warstwy oddzielającej. Fig. 9 przedstawia dla przypadku tej

184 631 odmiany wykonania odpowiednie strony korpusu nośnego 5 z fig. 7. Spodenki 51 mają dwie oddzielne zewnętrzne warstwy oddzielające 52, 53. Przednia warstwa oddzielająca 52 spojona jest z korpusem nośnym 5 wokół otworu 34 w przednim obszarze 24 części kroczowej 11, a tylna warstwa oddzielająca 53 spojona jest z korpusem nośnym 5 wokół otworu 35 w tylnym obszarze 25 części kroczowej 11. Przestrzeń pomiędzy korpusem nośnym 5 a odpowiednimi warstwami oddzielającymi 52, 53 tworzy kieszeń przednią 54 bądź kieszeń tylną 55, patrz na przykład fig. 2. Te korpusy higroskopijne można wykonać w sposób opisany powyżej.

W taki sam sposób, jak to opisano w przypadku wcześniejszych postaci wykonania, warstwy oddzielające, przednia bądź tylna, 52, 53 połączone są z naprężonym wstępnie korpusem nośnym 5. Odpowiednie krawędzie boczne 56, 57, 58, 59 warstw oddzielających 52, 53 są spojone z korpusem nośnym 5 w obszarach 60, 61, 62, 63 między odpowiednim szwem bocznym 8 a umowną osią symetrii korpusu nośnego 5. Każda z warstw oddzielających 52, 53 według postaci wykonania przedstawionych na fig. 2 i 9 ma dwie krawędzie końcowe 64, 65, bądź 66, 67. Odpowiednie krawędzie końcowe 64 bądź 67, które znajdują się najbliżej odpowiednich krawędzi końcowych 12, bądź 13 korpusu nośnego, są na fig. 9 spojone z częściami 68, 69 korpusu nośnego 5, nieco przed jej odpowiednimi krawędziami końcowymi 12, 13. Na fig. 2, spojone części 70, 71 rozmieszczone są nieco bardziej wewnątrz, licząc od odpowiednich krawędzi końcowych 12, 13 korpusu nośnego 5. W związku z tym należy zaznaczyć, że odpowiednie krawędzie końcowe 64, 67 przedniej 52 i tylnej 53 warstwy oddzielającej mogłyby również być zamocowane do części krawędzi końcowych 12, 13 korpusu nośnego 5 w taki sam sposób, jak w wykonania według fig. 1, i na odwrót. Znajdujące się najbliżej siebie krawędzie końcowe 65, 66 odpowiednich warstw oddzielających, przedniej i tylnej, 52, 53 są spojone z korpusem nośnym 5 w obszarach 72, 73 w obszarze środkowym części kroczowej 11. Tym samym odpowiednie warstwy., przednia i tylna 52, 53 są spojone z korpusem nośnym 5 wokół odpowiednich otworów 34, 35.

W odniesieniu do fig. 10 do 10c opisano poniżej działanie innej postaci wykonania spodenek według wynalazku.

Figura 10 przedstawia spodenki higroskopijne tego samego rodzaju, co na fig. 1. Spodenki 1 przedstawiono w widoku od przodu w docelowym położeniu użytkowania na ciele użytkownika, liniami ciągłymi i przerywanymi. Część spodenek 1 przedstawiono w przekroju, a inna część jest zaznaczona kółkiem i przedstawiona w powiększeniu na fig. 10a.

Figury 10 i 10a ukazują sposób ułożenia korpusu nośnego 5 blisko ciała użytkownika przechodzącej dalej do pachwiny. Korpus nośny 5 jest oznaczony jako przerwa przy otworze 34. Fig. 10a przedstawia również korpus higroskopijny 80, zewnętrzną warstwę oddzielającą 6 oraz przepuszczalną dla cieczy warstwę oddzielającą 81 pokrywową umieszczoną na tej stronie korpusu higroskopijnego, 80, która jest zwrócona w stronę korpusu nośnego 5. Między korpusem nośnym 5, a warstwą przepuszczalną dla cieczy stanowiącą warstwę oddzielającą 81 jest ukształtowana kieszeń 82.

Fig. 10b przedstawia schematycznie przepływ moczu do kieszeni 82 przez otwór 34, przy czym mocz jeszcze nie zdążył przeniknąć przez przepuszczalną dla cieczy warstwę pokrywową 81 i nie został pochłonięty przez korpus higroskopijny 80. Nie jest to sytuacja nietypowa, ponieważ spodenki higroskopijne często są nachylone, kiedy użytkownik leży na jednym boku lub jest pochylony w jedną lub drugą stronę. W przedstawionym położeniu, korpus higroskopijny 80 nie jest zatem w stanie wessać cieczy w przewidziany sposób, lecz zamiast tego gromadzi ją w całkowicie zamkniętym narożniku kieszeni 82. Nie występuje jakiekolwiek niebezpieczeństwo wystąpienia wycieku, ponieważ korpus nośny 5 jest hydrofobowy, a zewnętrzna warstwa oddzielająca 6 jest nieprzepuszczalna dla cieczy. Ponieważ korpus nośny 5 przywiera elastycznie do ciała użytkownika na całej jej przestrzeni i, jak wspomniano wcześniej w zasadzie nie może podlegać oddziaływaniu sił z korpusu higroskopijnego 80 lub zewnętrznej warstwy oddzielającej 6, to nie może ona ani stracić kontaktu z ciałem użytkownika, ani przemieścić się z położenia względem ciała użytkownika, ani w kierunku poprzecznym ani podłużnym, w obszarze tak ważnym dla przeciekania, wokół otworu 34 (lub otworów, jeżeli jest ich kilka). Jeżeli otwór 34 jest zwymiarowany poprawnie

184 631 i poprawnie rozmieszczony względem ujścia cewki moczowej, to w zasadzie cała ilość moczu wydzielanego może być zatrzymana w kieszeni 82, z której nie ma możliwości wycieku, lecz może tylko zostać wchłonięta przez korpus higroskopijny 80. Jeżeli, wbrew oczekiwaniom, pewna ilość cieczy przedostanie się między korpusem nośnym 5, a skórę użytkownika wzdłuż brzegów otworu 34, ta część cieczy ma stosunkowo długą drogę do przebycia przed wycieknięciem przez krawędzie korpusu nośnego 5.

Dla porównania z rozwiązaniem według niniejszego wynalazku, Pos I przedstawia przykład znanej, odstającej ku górze przegrody 90 dla pieluszki. Ta znana przegroda 90 wykonana jest w postaci oddzielnego kawałka materiału umieszczonego na elastycznym mankiecie 91. Pieluszka zawiera korpus higroskopijny 92, przepuszczalną dla cieczy warstwę pokrywową 93 i zewnętrzną warstwę oddzielającą 94. Przegroda 90 zaopatrzona jest w element elastyczny 95 za pomocą której może być ona unoszona z przepuszczalnej dla cieczy warstwy pokrywowej 93.

Zewnętrzna warstwa oddzielająca 94 tworzy warstwę złożonej pieluszki, stanowiącą spodenki i jest zatem warstwą, przenoszącą obciążenia tej pieluszki. Dzięki temu zewnętrzna warstwa oddzielająca może przemieszczać się względem ciał użytkownika odpowiednio do działających na nią sił. Ponieważ przegrody 90 są spojone z warstwą zewnętrzną, mogą zatem również przemieszczać się względem użytkownika. Przegroda 90 może zatem być naciskana tracąc kontakt z ciałem użytkownika lub przesuwając się w kierunku poprzecznym lub wzdłużnym od właściwego położenia na ciele użytkownika. Ponieważ przegroda 90 ma tylko bardzo wąską linię styku z ciałem, użytkownika, płyn może bardzo szybko przejść przez przegrodę 90 po utracie przez nią styku z ciałem. Po tym jako ostatnia bariera pozostaje tylko uszczelniający mankiet 91 wokół ud. Ponieważ poddawany jest on działaniu sił ze strony zewnętrznej warstwy oddzielającej, to występuje duże niebezpieczeństwo, że nawet on nie pozostanie szczelny. W każdym razie największe uszkodzenie następuje już wtedy, kiedy płyn przedostaje się przez przegrodę 90. W tym przypadku ciecz wchodzi w kontakt ze skórą użytkownika w obszarze na zewnątrz przegrody 90 i wewnątrz elastycznego mankietu 91. Płyn ten może spowodować podrażnienie skóry, co oczywiście powoduje dyskomfort użytkownika.

Należy zaznaczyć, że jeżeli uwolniona ciecz, która zbiera się między przegrodą 90 a przepuszczalną dla cieczy warstwę pokrywającą 93, gromadzi się przy przegrodzie 90, kiedy pieluszka pochylona jest, jak na fig. 10b, to wzrasta nacisk na przegrodę 90 nawet w dużym stopniu, a zatem również niebezpieczeństwo wycieku.

Na fig. 11 przedstawiono w widoku podobnym do widoku z fig. 10 spodenki higroskopijne 111 według jeszcze innej postaci wykonania wynalazku. Fig. 12 przedstawia powiększenie części znajdujących się między udami użytkownika spodenek z fig. 11. Różnica w stosunku do spodenek według fig. 10 jest taka, że występuje jeszcze większy odstęp pomiędzy korpusem nośnym 5 a korpusem higroskopijnym 80, w porównaniu ze spodenkami z fig. 10. W ten sposób otrzymuje się większą głębokość kieszeni higroskopijnym 80, w porównaniu ze spodenkami z fig. 10. W ten sposób otrzymuje się większą głębokość kieszeni.

Fig. 13 przedstawia powiększenie podobne, jak fig. 12, lecz ukazuje inny korpus higroskopijny 100, zawierający większy korpus główny 101, umieszczony centralnie między dwoma mniejszymi korpusami bocznymi, z których na figurze przedstawiono tylko jeden 102. Korpusy boczne 102 mogą odchylać się wokół połączenia przegubowego, które utworzone jest w szczelinie 104 pomiędzy odpowiednim korpusem bocznym 102, a korpusem głównym 101. Dzięki temu otrzymuje się jeszcze większą niż w poprzednio przedstawionych przykładach głębokość kieszeni 103, lecz z zachowaniem zdolności absorpcyjnej, w porównaniu z pojedynczym założonym korpusem higroskopijnym 100 o dokładnie takiej samej ilości materiału pochłaniającego. Korpus higroskopijny 100 z korpusem głównym 101 i korpusami bocznymi 102 oczywiście można wykorzystywać z korzyścią w poprzednio przedstawionych odmianach wykonania.

Wyrób opisano jako spodenki do pochłaniania moczu. Takie spodenki często zwane są pieluszkami, mają szwy boczne zamknięte przez wytwórcę, i ewentualnie mają możliwość ich otwarcia. Wyrób dotyczy również takiej pieluszki, którą można otwierać i ponownie zamykać,

184 631 i takiej, która może być dostarczana przez wytwórcę wstanie otwarcia, i która zaopatrzona jest w środki mocowania przeznaczone do spięcia razem przez użytkownika w sposób wskazany przez wytwórcę, w celu następnego nałożenia na ciało użytkownika.

FIG. 5

FIG.6

184 631

FIG.IOció

FIG.IOb

184 631

ICO'101 ₆>M04

FIG.13

184 631

FIG.O

FIG.3

FIG.2

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Wyrób chłonny w postaci spodenek i mających ukształtowane części taliowe przednią i tylną oraz węższą cześć kroczową uformowaną pomiędzy nimi, przy czym spodenki składają się z hydrofobowego korpusu nośnego, usytuowanego od strony ciała użytkownika oraz nie przepuszczalnej dla cieczy, zewnętrznej warstwy oddzielającej, usytuowanej po zewnętrznej stronie korpusu nośnego, względem ciała użytkownika, a pomiędzy korpusem nośnym i zewnętrzną warstwą oddzielającą.jest umieszczony, materiał absorpcyjny, przy czym korpus nośny ma powierzchnię większą od powierzchni zewnętrznej warstwy oddzielającej i jest ukształtowany z połączonych ze sobą części w postać spodenek mających otwór taliowy i otwory udowe, przy czym w części kroczowej jest umieszczony co najmniej jeden otwór, a ponadto korpus nośny i wszystkie jego części, podczas użytkowania są osadzone w styku z ciałem użytkownika, znamienny tym, że pomiędzy korpusem nośnym (5) i materiałem absorpcyjnym, jest uformowana kieszeń (54, 55, 82, 84, 103) otaczająca wolną przestrzeń pomiędzy korpusem nośnym (5) i materiałem absorpcyjnym.
2. Wyrób, według zastrz. 1, znamienny tym, że korpus nośny (5) ma przednią (9) i tylną część taliową (10), oraz część kroczową (11) pomiędzy nimi, a każda z części taliowych przednia (9) i tylna (10), ma krawędź końcową (12, 13) i dwie krawędzie boczne (14, 15, 16, 17), natomiast część kroczowa (11) ma dwie krawędzie boczne (18, 19), przy czym krawędzie boczne (14, 16), (15, 17), odpowiednio, części taliowej przedniej (9) i tylnej (10), po tej samej stronie wzdłużnej osi symetrii poprowadzonej pozornie od krawędzi końcowej (12) części przedniej taliowej (9) do krawędzi końcowej (13) części tylnej taliowej (10), są połączone ze sobą szwem bocznym i kształtują otwór taliowy (2), a krawędzie boczne (18, 19) części kroczowej kształtują otwory udowe (3, 4) spodenek, zaś szwy boczne (8) są usytuowane pomiędzy otworem taliowym (2) i otworami udowymi (3, 4,).
3. Wyrób według zastrz. 1, znamienny tym, że korpus nośny (5) ma element sprężysty (20).
4. Wyrób według zastrz. 3, znamienny tym, że korpus nośny (5) zawiera co najmniej jedną warstwę (21) materiału nieelastycznego, zaś wstępnie naprężony element sprężysty (20) jest usytuowany na warstwie (21) materiału nieelastycznego.
5. Wyrób według zastrz. 4, znamienny tym, że element sprężysty (20) jest w postaci sprężystej sieci.
6. Wyrób według zastrz. 4, znamienny tym, że warstwa (21) materiału nieelastycznego zawiera włókninę z włókien nietkanych.
7. Wyrób według zastrz. 4, znamienny tym, że element sprężysty (20) jest w postaci błony.
8. Wyrób według zastrz. 4, znamienny tym , że element sprężysty (20) jest w postaci tkaniny z nietkanych włókien.
9. Wyrób według zastrz. 4, znamienny tym , że eeement sprężysty (20) eett w pottcci kilku nici.
10. Wyrób według zastrz. 4, znamienny tym, że element sprężysty (20) jest usytuowany pomiędzy dwoma warstwami (21) materiału nieelastycznego.
11. Wyrób, według zastrz. 1, znamienny tym , że na maeeriale absoppcyjnym est) ułożona zewnętrzna warstwa oddzielająca (6; 52, 53), której krawędzie boczne i końcowe, (26, 27, 28, 29; 64, 65, 66, 67, 56, 57, 58, 59) są umocowane z korpusem nośnym (5) w obszarze (30,31, 60, 61, 62, 63) pomiędzy odpowiednimi szwami bocznymi (8) a umowną osią symetrii.
12. Wyrób, według zastrz. 11, znamienny tym , że krawędzie końcowe (64, 65, 66, (77) obszarów (68, 69; 70, 71) umocowania zewnętrznej warstwy oddzielającej (6, 52, 53) usytuowane są po wewnętrznej stronie krawędzi końcowych (12, 13) odpowiednich części taliowych przedniej (9) i tylnej (10).

184 631
13. Wyrób, według zastrz. 2, znamienny tym, że korpus nośny (5) ma co najmniej jeden otwór (34, 40, 42) usytuowany w przednim obszarze (24) części kroczowej (11) patrząc w kierunku części taliowej przedniej (9) i co najmniej jeden otwór (35, 41, 42), w tylnym obszarze (25) części kroczowej (11), patrząc w kierunku części taliowej tylnej (10).
14. Wyrób według zastrz. 13, znamienny tym, że część korpusu nośnego (5) pomiędzy przednim otworem (34, 40, 42) i tylnym otworem (35, 41, 42) jest połączona z częścią zewnętrznej przegrody, która rozciąga się od jednej krawędzi zewnętrznej przegrody do innej krawędzi.
15. Wyrób według zastrz. 13, znamienny tym, że zewnętrzna przegroda zawiera co najmniej dwie oddzielne warstwy, z których jedna stanowi przednią warstwę oddzielającą (52) i jest połączona spoiną z korpusem nośnym (5) wokół otworu (34) usytuowanego w przednim obszarze (24) części kroczowej (11), a tylna warstwa oddzielająca (53) jest połączona spoiną z korpusem nośnym (5) wokół otworu (35) usytuowanym w tylnym obszarze (25) części kroczowej (11).
16. Wyrób, według zastrz.11, znamienny tym, że zewnętrzna warstwa oddzielająca (6, 52, 53) zawiera nieprzepuszczalną dla cieczy folię, włókniny (nietkane), która jest laminatem lub prasowanym laminatem folii nieprzepuszczalnej dla cieczy i włókniny, z włókniną usytuowaną na zewnątrz, patrząc od strony korpusu nośnego (5).
17. Wyrób, według zastrz. 15, znamienny tym, że zewnętrzna przegroda zawiera nieprzepuszczalną dla płynów folię.
18. Wyrób, według zastrz. 15, znamienny tym, że zewnętrzna przegroda zawiera nieprzepuszczalną dla płynów włókninę z nietkanego włókna.
19. Wyrób, według zastrz. 15, znamienny tym, że zewnętrzna przegroda zawiera laminat z nieprzepuszczalnej dla płynów folii i włókniny, przy czym włóknina jest usytuowana na zewnątrz patrząc od strony korpusu nośnego (5).
20. Wyrób chłonny w postaci spodenek mających ukształtowane części taliowe przednią i tylną oraz węższą cześć kroczową uformowaną pomiędzy nimi, przy czym spodenki składają się z hydrofobowego korpusu nośnego, usytuowanego od strony ciała użytkownika oraz nie przepuszczalnej dla cieczy, zewnętrznej warstwy oddzielającej, usytuowanej po zewnętrznej stronie korpusu nośnego, względem ciała użytkownika, a pomiędzy korpusem nośnym i zewnętrzną warstwą oddzielającą jest umieszczony, materiał absorpcyjny, przy czym korpus nośny ma powierzchnię większą od powierzchni zewnętrznej warstwy oddzielającej i jest ukształtowany z połączonych ze sobą części w postać spodenek mających otwór taliowy i otwory udowe, przy czym pomiędzy otworami udowymi jest umieszczony co najmniej jeden otwór, a ponadto korpus nośny i wszystkie jego części, podczas użytkowania są osadzone w styku z ciałem użytkownika, znamienny tym, że ma kieszeń (54, 55, 82, 84, 103) uformowaną pomiędzy korpusem nośnym (5) i przepuszczającą warstwą oddzielającą (81), ułożoną pomiędzy korpusem nośnym (5) i materiałem absorpcyjnym, przy czym kieszeń (54, 55, 82, 84, 103) otacza przestrzeń pomiędzy korpusem nośnym (5) i przepuszczającą warstwą oddzielającą (81).
21. Wyrób, według zastrz. 20, znamienny tym, że korpus nośny (5) ma przednią (9) i tylną część taliową (10) oraz część, kroczową (11) pomiędzy nimi, a każda z części taliowych przednia (9) i tylna (10), ma krawędź końcową (12, 13) i dwie krawędzie boczne (14, 15, 16, 17), natomiast część kroczowa (11) ma dwie krawędzie boczne (18, 19), przy czym krawędzie boczne (14, 16), (15, 17), odpowiednio, części taliowej przedniej (9) i tylnej (10), po tej samej stronie wzdłużnej osi symetrii poprowadzonej pozornie od krawędzi końcowej (12) części przedniej taliowej (9) do krawędzi końcowej (13) części tylnej taliowej (10), są połączone ze sobą szwem bocznym i kształtują otwór taliowy (2), a krawędzie boczne (18, 19) części kroczowej kształtują otwory udowe (3, 4) spodenek, zaś szwy boczne (8) są usytuowane pomiędzy otworem taliowym (2) i otworami udowymi (3, 4).
22. Wyrób według zastrz. 20, znamienny tym, że korpus nośny (5) ma element sprężysty (20).

184 631
23. Wyrób według zastrz. 22, znamienny tym, że korpus nośny (5) zawiera co najmniej jedną warstwę (21) materiału nieelastycznego, zaś wstępnie naprężony element sprężysty (20) jest usytuowany na warstwie (21) materiału nieelastycznego.
24. Wyrób według zastrz. 23, znamienny tym, że element sprężysty (20) jest w postaci sprężystej sieci.
25. Wyrób według zastrz. 23, znamienny tym, że warstwa (21) materiału nieelastycznego zawiera włókninę z włókien nietkanych.
26. Wyrób według zastrz. 23, znamienny tym, że element sprężysty (20) jest w postaci błony.
27. Wyrób według zastrz. 23, znamienny tym, że element sprężysty (20) jest w postaci tkaniny z nietkanych włókien.
28. Wyrób według zastrz. 23, znamienny tym, że element sprężysty (20) jest w postaci kilku nici.
29. Wyrób według zastrz. 23, znamienny tym, że element sprężysty (20) jest usytuowany pomiędzy dwoma warstwami (21) materiału nieelastycznego.
30. Wyrób, według zastrz. 21, znamienny tym, że korpus nośny (5) ma co najmniej jeden otwór (34, 40, 42) usytuowany w przednim obszarze (24) części kroczowej (11) patrząc w kierunku części taliowej przedniej (9) i co najmniej jeden otwór (35, 41, 42), w tylnym obszarze (25) części kroczowej (11), patrząc w kierunku części taliowej tylnej (10).
31. Wyrób według zastrz. 30, znamienny tym, że część korpusu nośnego (5) pomiędzy przednim otworem (34, 40, 42) i tylnym otworem (35, 41, 42) jest połączona z częścią zewnętrznej przegrody, która rozciąga się od jednej krawędzi zewnętrznej przegrody do innej krawędzi.
32. Wyrób według zastrz, 30, znamienny tym, że zewnętrzna przegroda zawiera co najmniej dwie oddzielne warstwy, z których jedna stanowi przednią warstwę oddzielającą (52) i jest połączona spoiną z korpusem nośnym (5) wokół otworu (34) usytuowanego w przednim obszarze (24) części kroczowej (11), a tylna warstwa oddzielająca (53) wewnętrzna przegroda zawiera nieprzepuszczalną dla płynów folię.
34. Wyrób, według zastrz.32, znamienny tym, że zewnętrzna przegroda zawiera nieprzepuszczalną dla płynów włókninę z nietkanego włókna.
35. Wyrób, według zastrz.32, znamienny tym, że zewnętrzna przegroda zawiera laminat z nieprzepuszczalnej dla płynów folii i włókniny, przy czym włóknina jest usytuowana na zewnątrz patrząc od strony korpusu nośnego (5).